PUROL
Op e/ke wond
A
Brandstof
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8000 ex.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
RERr.AMRACHT, BERKENWOUDK, BODBGRAVSi, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
fiflEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATEB, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUI
S, eo*>
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
Firn
Vlammende Schoonheid.
,:\A' f
Na regen komt zonneschijn.
Brieven uit de Hofstad.
Mo 19438 Zaterdag B Februari 1937 75e Jaargang.
fa. S. D. Boon 8 Co
Dordrecht wordt
al is van die historische beteekenis niets
der werklieden voortdurend werkgelegen-
denksteen in het huis waar Gysbregt Karei
F1
[LLETON.
(Wordt vervolgd).
der brandpunten
in den weg van de bruidstoet. De Kneuter-
Hier wordt het beeld gegeven van de ar-
Bij de feesten onlangs in den Haag ge
houden is nog eens duidelijk gebleken wat
Naar het Engelsch van
TEMPLE DAILY.
Dit nummer bestaat uit twee Naden
EERSTE BLAD.
gen, die op^jle regen als het ware auto
matisch volgt. K.
het werkprogramma
oren, dat Waddinx-
i niet voldoende be-
achtergesteld wordt
beeld diene b.v. dat
3 verkeersborden ge-
s geleden onze eere-
f moest nemen om
op de richtingsaan-
-Boskoop in Gouda
1 te krijgen. Het b<L
alle hun ten dienste
erin verandering 6
lldnoolt meer zou
eratiefonds.
comité, samenge-
tlng te komen van
lezer plaafee, wordt
aantal toegetreden
e boven gaat. Al-
oprlchtlng te kun-
xjdzakelijk bespre-
overeenkomsten te
•en van enkele zle-
ce werkzaamheden
zich thans bezig
iet voornemen zoo
het beëindigen der
smeene vergadering
„na regen komt zonneschijn”. Het blij ver
trouwen der menschheid spreekt zich daarin
uit. Hoe fel de regenvlagen ons ook strie
men, we weten, dat na den regen onvermij
delijk zonneschijn moet volgen en het licht
weer zal opgaan over een verregende we
reld. Maar met eenzelfde verzekerdheid we
ten we ook, dat na den meest verwoestenden
regen van kommer en leed en ellende', straks
de zon der vreugde weer zal doorbreken en
ons leven opnieuw zal liggen in den glans
van een zonnedag. Zeker ik weet wel, dat er
in die .meeste levens en waarschijnlijk wel
in ieder leven meer regen- dan zonnedagen
zijn en dat in sommiger leven het koeste-
ieder voor zich en van de menschheid in
haar geheel zullen de zonneschijn weer bren-
A. VINGERLING
Tel. 3336
Voor Prima
grooten de Wit noemt, een eenigszins zon
derlingen eer voor een staatsman.
Zij antwoordde niet en hij vroeg zich
af, of hij te veel had gezegd. Toen hij
weer sprak klonk zijn stem heel zakelijk.
U zult de Bleeckers in New-York
ook wel zien.
Dat weet ik niet. Ik... ik vraag mij
af, wat u van mij zult denken als ik u
vertel, waarom ik Anthony Bleecker van
avond te soupeeren heb gevraagd
^ij leunde op den zonnewijzer en hij
kon haar zien glimlachen
Zeg het mij.
Zij vertelde hem van de scène met
Jane Bleecker to het restaurant en van
haar wraakneming
Ik wist dat zij het verschrikkelijk
zou vinden, als hij mij opzocht: daarom
juist vroeg ik hem. Later had ik er spijt
van.
Waarom zoudt u er spijt over heb
ben? Zij heeft gekregen wat haar toe
komt. Wat is de tuin prachtig in het
maanlicht.
Ze zwegen beiden, tot hij weer sprak:
Wat doet u met dezen zonnewijzer?
Is hij verkocht?
Neen, Ik heb er niet aan gedacht.
Mag Ik hem van u koopen? Ik heb
wel geen tuin, maar hij zou In mijn
plantenserre kunnen staan en daar de
uren voor mij aanwijzen.
Ik denk, dat hij den tuin erg zou
ïrd geen gebruik ge
heet H. Verheul een
draaien, waarna de
voorzitter gefloten
Het is al zoo dikwyls in allerlei toonaar
den herhaald, dat we in een zwaren en fel-
bewogen tijd leven, dat we van deze waar
heid wel allen doordrongen zullen zyn.
Maar wat we zeker niet allen met dezelfde
duidelijkheid beseffen, is, dat deze moeily-
heden, waarmee we te worstelen hebben,
niet het ernstigste gevaar en de noodlottig-
ste bedreiging van ons leven vormen. Strijd
met moeilijkheden versterkt de krachten.
En af mogé die stryd nu wel buitengewoon
zwaar zijn, de menschheid heeft veel tijden
van strijd en ellende, heeft menige crisis
doorgemaakt en is er steeds weer zegevie
rend uit te voorschijn gekomen. Zy zal dat
ook nu doen, mits het geloof behouden
blyve. Maar dat nu is juist het groote ge
vaar, dat ons dreigt, dat we dat geloof dry-
gen kwijt te raken. De vele nieuwe bewegin
gen van onzen tijd zijn niet anders dan tee-
kenen van het verliezen van dat geloof bij
talloos velen. We vertrouwen niet meer en
grijpen als wanhopige drenkelingen naar
stroohalmen. We vertrouwen niet meer in
de natuurlijke vrije normale werking van
hft leven, in de natuurlijke herstelkrachten
van dat leven. We vertrouwen niet meer in
eigen krachten, maar zoeken allerlei onna
tuurlijke middelen tot uitredding en zijn
bereid ieder een blanco-volmacht te geven,
die ons die uitredding belooft. Dit verliezen
Kneuterdijk is; men heeft er een tramhalte
om ^althans eenige
ryimte van bewegfng te krijgen voor de
reusachtige laurierstruiken, die haar
onttrokken aan het gezicht, zoowel uit
het huis als van de straat. Michael
dacht aan al de verliefde paartjes, die
erop gezeter
spreidden eeiJ’-----
zijn notitieboekje. Hij had een blij ge-
voel van verwachting, alsof er dien
maanlichten nacht iets heel prettigs zou
gebeuren
Virginia schonk koffie in en zette al
les voor Klckey klhar. Terwijl hij at en
dronk luisterde zij naar het verhaal, dat
hij haar opdischte. Toen hij klaar was,
ruimden ze samen de keuken op en gin
gen naar boven.
Het duurde een heele tijd, vóórdat de
deur eindelijk weer zacht geopend werd.
Virginia haastte zich geluidloos over het
gras langs het pad.
Dacht u niet, dat lk>
komen?
Zij had een warme cape omgeslagen.
H* geloof, dat Rickey slaapt. In
ieder geval vermoedt hij niet, dat ik hier
bulten zit, maar als hij mij mist, kan ik
altijd zeggen, dat ik de poes zocht
Het- poesje was haar gevolgd, kwam
snorrend op de leuning van de bank
zitten en staarde met ronde oogjes naar
de maan.
Wat heeft hij u verteld?
Eigenlijk niets, maar ik ben nu toch
zeker dat het geld veilig Is. Ik vroeg het
hem en hij zei: Zoo veilig als op de
bank.
Michael zag hoe blij en opgelucht zij
dat ons dreigt.
Want dit is het, wat we
dat ook zy, steeds het meeste noodig heb
ben, het geloof, het vertrouwen. Alle werk, i
dat we aanvatten, moeten we aanvatten in I
het vaste geloof, dat het slagen zal. Wie
dat niet doet, gaat de zekerste weg naar 1
17
De maan zat weer achter de wolktn,
toen zij het bosch doprllepen. Rickey, op
gewonden na zijn wanhoop van daar
straks, stelde allerlei vragen. Michael’s
blad? Hemel, was het dat? Het beste van
Amerika!
Zij schudden elkaar de hand ten af
scheid. Michael bleef in de schaduw
wachten, terwijl Rickey met zijn sleutel
binnenging hü hoorde Virginia’s stem,
toen werd de deur gesloten. Maar even
later ging zij weer open en Virginia
kwam haastig op hem toe.
Ik zag u staan, zei ze zacht. Hoe
zal ik u ooit genoeg kunnen bedanken?
Ik vraag niet om dank.
Ja, maar... u hebt Rickey thuisge
bracht, mr. McMillan, ik durf niet lan
ger te blijven, anders mist hij mij. Hij
moet nog eten.
Komt u niet meer terug-?Ik wilde
J graag nog spreken.
Het wordt misschien heel laat...
U vindt mij op de steenen bank.
De steenen bank stond tusschen twee
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, overal waar <k
bezorging per looper geschiedt. Franco per poet per kwartaal ƒ3.16.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
b| mum agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Oase bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef.
latere. 2746. Portreloening 48400.
rend zonnelicht soms maar even door de
wolken breekt. Maar de zonneschijn is er
toch altyd nog. Daaraan moeten we blijven
gelooven en daaraan gelooven in het diepst
van ons hart ook. Het leven zelf dwingt
ons daartoe. Zoodra we dat geloof mochten
verloren hebben, kunnen we ons slechts
neerleggen om te sterven.
Juist in moeilijke tijden als de tegenwoor
dige moet dit besef levendig bij ons blijven.
We moeten ons er steeds van bewust .zijn,
dat we voor alles altijd en
van ons geloof in het leven, van ons ver- j geloof noodig hebben, dat
trouwen in ons zelven is het groote gevaar, j UH~ 1
in het leven hoe i^eloof vast te houden. Maar alleen door dat
;ijn voor de laatste
gner, eenige toepasseW
was.
Jk kan er niet veel aan toevoegeh,
zei hij, béhalve dat ik blij ben, dat ik
gegaan ben. HU heeft ruzie gehad met
m hadden. De laurieren ver- 1 Carney en ik durf u wel de verzekering twee menschen elkaar ontmoeten Het
jen^eeriijken geur. Hij pluk- geven, dat uw broer zich niet gauw meer of de heele wereld anders is daarna.
te er twee blaadjes af en legde die in met hem zal inlaten.
- Ik zal blij zijn, als we hier weg zijn,
vervolgde zij met een bedrukte stem. U
moet niet te slecht van Rickey denken.
Hij heeft geen prettige jeugd gehad.
Hij legde zijn hand op de hare.
Alles zal nu wel goed worden, daar
ben ik van overtuigd. Hij zweeg een
oogenblik, toen trok hij zijn hand terug
en stond op. Mag ik u in New-York ko
men opzoeken?
Haar stem klonk lichtelijk bedeesd.
Als u het graag wilt...
Ik zou het erg graag willen. Ik ben
nog al eenzaam, ik heb in den laatsten
tijd niet veel meer met menschen omge
gaan. Hij zweeg en vervolgde toen: An
thony Bleecker Is zeker ’n vriend van u?
Ik kan hem zoo niet noemen. Ik
ken hem pas twee dagen
U kent hem evenlang als u mij
kent.
O, maar dat is heel wat anders.
Zijn hart sprong op.
Waarom?
U bent vanavond zoo goed voor mij
geweest.
De maan verlichtte haar ernstig, naar
hem opgeheven gezichtje.
Mijn lieve kind, ik heb maar zoo
weinig gedaan...
U hebt heel veel gedaan. Als ik u
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda an omataNun (hdanranda tot du Uwrgkrili»)
1—6 regd, ƒ140, elke meer ƒ046. Ven buiten Gouda en den bexorgkrin»:
16 regeh, 1.66, elke regel meer 040. Advertentiën ia het Zaterdagnmmor M tt
böalag ,p dón prya. 1 arid edighaede.advwtentUln do hattt ran dan prim
INGEZONDEN MRDBUEEUNGBN: 1—ngala flM, elke regal maar ftM. Op
de voorpagina 60 hoogar.
Gewona advertentiën en ingezonden mededealingan bg contract tot zeer geraduoaoidaa
prys. Groote letter» en randen worden herteend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden^ioor tuMdhenkomat van aoliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daaga vóór do plaataiag
aa het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te xyn.
MCOCLXI.
Verbetering van straten.
De tydsomstandigheden hebben ons ge
meentebestuur gedwongen om heel veel
plannen uit te stellen en» de uitvoering van
werken achterwege te laten. Gebrek aan fi
nanciën was daarby natuurlijk de voor-
I naamste oorzaak. Zoo was voor verbetering
der straten heel wat op het repertoire ge
plaatst, dat geleidelyk zou worden uitge
voerd. Allerlei overwegingen omtrent de
volgorde deden zich daarby gelden. Men is
allereerst de middenstad gaan asfalteeren
en daarna de groote toegangswegen. Hier
en daar is dit groote plan plotseling blyven
liggen en het tempo waarin het nu wordt
uitgêvoerd is tot dicht by het nulpunt ge
daald. W
Het laatst heeft men het verlengde van
den Leidschen weg tusschen het Bosch iy>g
geasfalteerd, misschien wel één der drukste
van de stad. Deze weg vormt niet alleen de
verbinding met het centrum, gelyk de weg
aan de andere zijde van het Bosch, maar
tevens naar het Westen der stad en naar
Scheveningen.
Als wij dezen weg passeeren, kómt ons
altyd in gedachte hoe minister Lely indertijd
het plan had geopperd om midden in het
Bosch in volle lengte een breeden weg aan
te leggen, zoodat vrijwel het Bosch in twee
stukken zou zyn gedeeld. Toen het desbe
treffende wetsontwerp in de Tweede Kamer
in de afdeelingen was onderzocht, kwam in
het voorloopig verslag de mededeeling dat
„geen der leden zich met dit voorstel kon
vereenigên”. Het is dan ook nooit tot een
behandeling gekomen en het latere plan van
den aanleg van den Bezuidenhoutschen weg
is er hef gevolg van geweest.
Deze herinnering ¥ terloops; het is wel
eens goed dorgelijke fouten te bedenken die
ons van architecten altyd boven het hoofd
hangen.
Om echter op ons uitgangspunt terug te
komen: het belangrijkste ‘punt, altijd één der
belangrijkste punten is helaas by de stop
zetting der groote plannen achterop ge
raakt. Het is de beroemde Kneuterdijk, om
de laatste maand wel bij alle Nederlanders
bekend geworden als een
V
dijk is een historische plek in de residentie,
al is van die historische beteekenis niets -
anders meer terug te vinden dan een ge- 1 beidsverdeeling, die er toe leidt, dat een déél
denksteen in het huis waar Gysbregt Karei der -r/crlrkcdcr.
van Hogendorp heeft gewoond en de onaf- heid heeft èn de rest onafgebroken werkloos
hankelijkheid van Nederland heeft voorbe- is.
reid. Een huis daarnaast pleegt men het
huis van Jan de Wit te noemen, maar men ,o o-
zegt, dat hek niet heelemaal vaststaat dat een chaotische toestand het op dien aloude
deze daar heeft gewoond. Het is thans een
Indisch restaurant, dat zich nog naar den tydelijk opgebrok^n
gouden koets met zijn acht paarden.
niet tegen was gekomen op de brug...
haar stem brak.
Het is vreemd, zei hij na een oogen
blik, wat een invloed ervan uitgaat, al?
twee menschen elkaar ontmoeten Het is
nu vooral het
t na regen zonne-
j schijn komt. Zeker er zullen in dezen tijd
't velen zijn, wien het moeilijk valt aan dit
l^geloof vast te houden. Maar alleen door dat
j geloof zullen ze hun krachtsinspanning tot
het uiterste kunnen opvoeren. En alleen
arbeid en inspanning kunnen de uitredding
brengen. Laten we niet gelooven aan, niet
J zoeken naar wondermiddelen. Ze bestaan
dê'niislükking.'iJaarom wlte" niet alïijd i "W- EiKOT ar^_en
slagen. Maar alleen dat geloof kan ons de
kracht geven om ons tot het uiterste in te
spannen. En daarom is het ook zoo vanzel£
sprekend, dat dit geloof den mensch als het
ware ingeboren is. Het is slechts een uiting
van den drang naar zelfbehoud. W ant in de
moeilijkste omstandigheden houdt dit geloof j
ons staande en rechtop. Het is de’ groote
natuurlijke levenskracht. De mensch wil niet
onderga^ on gelooft niet aan zijn onder
gang. öwts het natuurlijk optimisme, dat
hem zelt^in den zwaarsten stryd nooit ge
heel begeeftkEn dit optimisme vinden we
duidelijk uitgeHrukt in het bekende gezegde
Geleden koude wordt vergeten; ge
leden honger wordt vergeten; geleden
Pijn wordt vergeten maar nooit wordt
vergeten: geledeln onrecht.
Oude platen geven een gemoedelijk beeld
van den Kneuterdijk. Men spijkerde toen
graag hekjes langs den weg om de. voet
gangers veiligheid te geven tegenover het
wagenverkeer. Thans trekt men zich van
die ouderwetsche voetgangers niet veel meer
aan. Zy zyn bijzaak geworden en zy moeten
maar zien zich te redden als zy de asfalt-
vlakten moeten oversteken. Misschien ko
men zy later weer eens in eere als de wed
strijd van het verkeer zou luwen.
HAGENAAR.
VERBETERDE
LUCHTVERBINDING PER KJLM.
NAAR PALESTINA.
Opening van het vliegveld Lydda,
luchthaven van Jeruzalem, Tel
Aviv en Jaffa.
In de luchtverbinding per K.L.M. van ona
land naar Palestina is een belangrijke ver
betering gekomen als gevolg van de in-
dienststelling van het nieuwe vliegveld
Lydda, luchthaven voor de steden Jeruza
lem, Jaffa en Tel Aviv.
Sedert geruimen tyd doen de Indië-vlieg-
tuigen der K.L.M.' in beide, richtingen het
vliegveld Gaza aan, eigendom van de im
perial Airways, van welke onderneming de
K.L.M. verscheidene jaren groote gastvrij
heid heeft ondervonden.
Gaza is gelegen in het Zuidelykste deel
van Palestina Jn een niet zeer welvarende
streek en op meer dan een halve dagreis
van het centrum des lands, zoodat zich daar
bij steeds het oude probleem van de verbin
ding met de vliegvelden voordeed.
De K.L.M. heeft dan ook niet geaarzeld,
om, ondanks de, groote erkentelijkheid voor
de door de Imperial Airways geboden me
dewerking, gebruik te maken van de moge
lijkheden, die het nieuwe vliegveld biedt en
inplaats van Gaza voortaan Lydda in te
lasschen als Palestijnsche landingsplaats in
de Indië-route.
Het vliegveld Lydda is per auto langs
een goeden weg van de bloeiende nieuwe ha
venstad Tel Aviv slechts 20 minuten ver
wijderd, van Jeruzalem drie kwartier. De
luchthaven is uitgerust met de modernste
hulpmiddelen op het gebied van accomoda-
tie, radio-installatie enz., het terrein be
vindt zich in goede conditie en heeft een
vyftal verharde startbanen.
Door het aandoen van Lydda is thans een
uiterst snelle en comfortabele verbinding
tussèhen ons land en het hart van Pales
tina ontstaan, wat van beteekenis kan wor
den geacht zoowel voor het post- als voor
het passagiersvervoer. In Juni 1933 kreeg
de K.L.M. opnieuw vergunning om post van
en naar Palestina te vervoeren.
Het vliegveld Lydda wordt behalve door
de K.L.M. o.a. ook nog aangedaan door de
Misr-Airways, de Egyptische luchtvaart
maatschappij, die een luchtlijn CaïroLyd-
missen, zei. Virginia peinzend. Hij staat
hier al meer dan tweehonderd jaar.
Wat zal hij veel gezien hebben
In gedachten teekende hij met zijn vin
gers de letters na, toen hief hij het hoofd
op en keek haar aan.
Hief in dezen ouden tuin hebben
mannen en vrouwen geleefd, hebben
elkander lief gehad... en zijn gestorven.
Evenals wij leven, liefhebben en... ster
ven.
Hij wist nauwelijks meer wat hij ze).
Hij wilde haar vriend zijn, en meer $an
haar vriend....
HU stak zijn hand uit.
Dus het hoeft niet „vaarwel” te
zijn?
Neen.
Het volgende oogenblik onttrokken de
schaduwen hem aan haar oogen. Zij was
niet boos om zijn plotseling heengaan.
Zijn stem klonk nog In haar ooren:
Evenals wij leven, liefhebben en
zullen sterven
Van de lippen van een anderen man
zouden de woorden belachelijk of als een
gemeenplaats hebben geklonken. Maaf
Michael’s emotie had ze een diepe, hei
lige beteekenis gegeven.
Toen Virginia weer het huls binnen-
gtog en zich naar haar kamer begaf,
voelde zij dat die oogenbllkken bij den
zonnewijzer een keerpunt In haar leven
waren geweest.
Iidl 1WIIE (1)1 RAM.
J Vele andere herinneringen zitten aan den
I Kneuterdijk vast, dat vroeger het centrum
was van de stad, onmidellyk grenzend aan
d& bekende Plaats waar het allereerste be
gin van onze stad gelegen is. De Plaats was
de pleisterplaats voor de graven van Hol
land als zy van hun buitenverblijf in het
Westland zich naar Leiden begaven. Op de
Plaats werd halt gehouden en dus verrees
daar de'eerste herberg van het dorp „Die
Haghe”. Aan de eene zijde verrees later het
kwartier der graven, het tegenwoordige
Binnenhof, aan de andere zijde ontstond la
ter de eerste uitbouw van de stad, de Kneu
terdijk als toegang naar het Voorhout.
De Kneuterdijk nu is op het oogenblik
een vrij rommelig punt in onze stad. Er
staan1 een paar groote tank-gebouwen, een
eethuis en een paar magazijnen; geen enkel J
woonhuis is er meer over. De adelyke fami-
lies die hier vroeger geresideerd hebben zyn
allen verdwenen. Het eenige, dat nog aan
oude tijden herinnert is een pomp, op den
hoek van Kneuterdijk en Voorhout. Eigen
lijk staat die al jiaren lang in den weg, maar
niemand heeft waarschijnlijk den moed ge
had om dit laatste restje historie weg te
ruimen. Nu echter zal dit dan toch geschie
den. Men heeft ontdekt, dat de pomp geen
monumentale of artistieke waarde bezit en
dus gemist kan worden. Trouwens veel res
pect heeft men er nooit voor gehad, want
dan had‘men wel eerder een beter plekje
voor het oude ding gezocht.
Het is nu de bedoeling den Kneuterdijk
eens „straat-kundig” te ordenen. We zien
wel eenigermate met schrik tegen dit proces
op, want geruimen tijd is het natuurlijk daar
ter plaatse een chaos, maar dat heeft men
er tenslotte voor over als het resultaat goed
is. We begrijpen niet waarom men bij der-
gelijke werken, die ernstige stagnatie in het
verkeer veroorzaken, niet met een twee-
ploegenstèlsel werkt, zoodat de duur van den
chaos tot de helft wordt ingekort. Wat daar
•tegen is, is niet van belang voor de zaak
zelf, maar alleen een kwestie van een rege
ling voor de werkliedén. Het is nu eenmaal
zóó gesteld dat werkgevers trachten een zoo
klein mogelijke kern van personeel in dienst
te houden om daarvoor* geregeld arbeid te
vinden. Vergroot men dit aantal dan ligt»
misschien telkens het werk bij gebrek daar
aan stil. Aan dat belang offert men de
vlugge afwerking helaas telkenmale op.