PUROL Op e/ke wond A Brandstof Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8000 ex. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN RERr.AMRACHT, BERKENWOUDK, BODBGRAVSi, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, fiflEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATEB, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUI S, eo*> Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen Firn Vlammende Schoonheid. ,:\A' f Na regen komt zonneschijn. Brieven uit de Hofstad. Mo 19438 Zaterdag B Februari 1937 75e Jaargang. fa. S. D. Boon 8 Co Dordrecht wordt al is van die historische beteekenis niets der werklieden voortdurend werkgelegen- denksteen in het huis waar Gysbregt Karei F1 [LLETON. (Wordt vervolgd). der brandpunten in den weg van de bruidstoet. De Kneuter- Hier wordt het beeld gegeven van de ar- Bij de feesten onlangs in den Haag ge houden is nog eens duidelijk gebleken wat Naar het Engelsch van TEMPLE DAILY. Dit nummer bestaat uit twee Naden EERSTE BLAD. gen, die op^jle regen als het ware auto matisch volgt. K. het werkprogramma oren, dat Waddinx- i niet voldoende be- achtergesteld wordt beeld diene b.v. dat 3 verkeersborden ge- s geleden onze eere- f moest nemen om op de richtingsaan- -Boskoop in Gouda 1 te krijgen. Het b<L alle hun ten dienste erin verandering 6 lldnoolt meer zou eratiefonds. comité, samenge- tlng te komen van lezer plaafee, wordt aantal toegetreden e boven gaat. Al- oprlchtlng te kun- xjdzakelijk bespre- overeenkomsten te •en van enkele zle- ce werkzaamheden zich thans bezig iet voornemen zoo het beëindigen der smeene vergadering „na regen komt zonneschijn”. Het blij ver trouwen der menschheid spreekt zich daarin uit. Hoe fel de regenvlagen ons ook strie men, we weten, dat na den regen onvermij delijk zonneschijn moet volgen en het licht weer zal opgaan over een verregende we reld. Maar met eenzelfde verzekerdheid we ten we ook, dat na den meest verwoestenden regen van kommer en leed en ellende', straks de zon der vreugde weer zal doorbreken en ons leven opnieuw zal liggen in den glans van een zonnedag. Zeker ik weet wel, dat er in die .meeste levens en waarschijnlijk wel in ieder leven meer regen- dan zonnedagen zijn en dat in sommiger leven het koeste- ieder voor zich en van de menschheid in haar geheel zullen de zonneschijn weer bren- A. VINGERLING Tel. 3336 Voor Prima grooten de Wit noemt, een eenigszins zon derlingen eer voor een staatsman. Zij antwoordde niet en hij vroeg zich af, of hij te veel had gezegd. Toen hij weer sprak klonk zijn stem heel zakelijk. U zult de Bleeckers in New-York ook wel zien. Dat weet ik niet. Ik... ik vraag mij af, wat u van mij zult denken als ik u vertel, waarom ik Anthony Bleecker van avond te soupeeren heb gevraagd ^ij leunde op den zonnewijzer en hij kon haar zien glimlachen Zeg het mij. Zij vertelde hem van de scène met Jane Bleecker to het restaurant en van haar wraakneming Ik wist dat zij het verschrikkelijk zou vinden, als hij mij opzocht: daarom juist vroeg ik hem. Later had ik er spijt van. Waarom zoudt u er spijt over heb ben? Zij heeft gekregen wat haar toe komt. Wat is de tuin prachtig in het maanlicht. Ze zwegen beiden, tot hij weer sprak: Wat doet u met dezen zonnewijzer? Is hij verkocht? Neen, Ik heb er niet aan gedacht. Mag Ik hem van u koopen? Ik heb wel geen tuin, maar hij zou In mijn plantenserre kunnen staan en daar de uren voor mij aanwijzen. Ik denk, dat hij den tuin erg zou ïrd geen gebruik ge heet H. Verheul een draaien, waarna de voorzitter gefloten Het is al zoo dikwyls in allerlei toonaar den herhaald, dat we in een zwaren en fel- bewogen tijd leven, dat we van deze waar heid wel allen doordrongen zullen zyn. Maar wat we zeker niet allen met dezelfde duidelijkheid beseffen, is, dat deze moeily- heden, waarmee we te worstelen hebben, niet het ernstigste gevaar en de noodlottig- ste bedreiging van ons leven vormen. Strijd met moeilijkheden versterkt de krachten. En af mogé die stryd nu wel buitengewoon zwaar zijn, de menschheid heeft veel tijden van strijd en ellende, heeft menige crisis doorgemaakt en is er steeds weer zegevie rend uit te voorschijn gekomen. Zy zal dat ook nu doen, mits het geloof behouden blyve. Maar dat nu is juist het groote ge vaar, dat ons dreigt, dat we dat geloof dry- gen kwijt te raken. De vele nieuwe bewegin gen van onzen tijd zijn niet anders dan tee- kenen van het verliezen van dat geloof bij talloos velen. We vertrouwen niet meer en grijpen als wanhopige drenkelingen naar stroohalmen. We vertrouwen niet meer in de natuurlijke vrije normale werking van hft leven, in de natuurlijke herstelkrachten van dat leven. We vertrouwen niet meer in eigen krachten, maar zoeken allerlei onna tuurlijke middelen tot uitredding en zijn bereid ieder een blanco-volmacht te geven, die ons die uitredding belooft. Dit verliezen Kneuterdijk is; men heeft er een tramhalte om ^althans eenige ryimte van bewegfng te krijgen voor de reusachtige laurierstruiken, die haar onttrokken aan het gezicht, zoowel uit het huis als van de straat. Michael dacht aan al de verliefde paartjes, die erop gezeter spreidden eeiJ’----- zijn notitieboekje. Hij had een blij ge- voel van verwachting, alsof er dien maanlichten nacht iets heel prettigs zou gebeuren Virginia schonk koffie in en zette al les voor Klckey klhar. Terwijl hij at en dronk luisterde zij naar het verhaal, dat hij haar opdischte. Toen hij klaar was, ruimden ze samen de keuken op en gin gen naar boven. Het duurde een heele tijd, vóórdat de deur eindelijk weer zacht geopend werd. Virginia haastte zich geluidloos over het gras langs het pad. Dacht u niet, dat lk> komen? Zij had een warme cape omgeslagen. H* geloof, dat Rickey slaapt. In ieder geval vermoedt hij niet, dat ik hier bulten zit, maar als hij mij mist, kan ik altijd zeggen, dat ik de poes zocht Het- poesje was haar gevolgd, kwam snorrend op de leuning van de bank zitten en staarde met ronde oogjes naar de maan. Wat heeft hij u verteld? Eigenlijk niets, maar ik ben nu toch zeker dat het geld veilig Is. Ik vroeg het hem en hij zei: Zoo veilig als op de bank. Michael zag hoe blij en opgelucht zij dat ons dreigt. Want dit is het, wat we dat ook zy, steeds het meeste noodig heb ben, het geloof, het vertrouwen. Alle werk, i dat we aanvatten, moeten we aanvatten in I het vaste geloof, dat het slagen zal. Wie dat niet doet, gaat de zekerste weg naar 1 17 De maan zat weer achter de wolktn, toen zij het bosch doprllepen. Rickey, op gewonden na zijn wanhoop van daar straks, stelde allerlei vragen. Michael’s blad? Hemel, was het dat? Het beste van Amerika! Zij schudden elkaar de hand ten af scheid. Michael bleef in de schaduw wachten, terwijl Rickey met zijn sleutel binnenging hü hoorde Virginia’s stem, toen werd de deur gesloten. Maar even later ging zij weer open en Virginia kwam haastig op hem toe. Ik zag u staan, zei ze zacht. Hoe zal ik u ooit genoeg kunnen bedanken? Ik vraag niet om dank. Ja, maar... u hebt Rickey thuisge bracht, mr. McMillan, ik durf niet lan ger te blijven, anders mist hij mij. Hij moet nog eten. Komt u niet meer terug-?Ik wilde J graag nog spreken. Het wordt misschien heel laat... U vindt mij op de steenen bank. De steenen bank stond tusschen twee ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, overal waar <k bezorging per looper geschiedt. Franco per poet per kwartaal ƒ3.16. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, b| mum agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Oase bureaux zijn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef. latere. 2746. Portreloening 48400. rend zonnelicht soms maar even door de wolken breekt. Maar de zonneschijn is er toch altyd nog. Daaraan moeten we blijven gelooven en daaraan gelooven in het diepst van ons hart ook. Het leven zelf dwingt ons daartoe. Zoodra we dat geloof mochten verloren hebben, kunnen we ons slechts neerleggen om te sterven. Juist in moeilijke tijden als de tegenwoor dige moet dit besef levendig bij ons blijven. We moeten ons er steeds van bewust .zijn, dat we voor alles altijd en van ons geloof in het leven, van ons ver- j geloof noodig hebben, dat trouwen in ons zelven is het groote gevaar, j UH~ 1 in het leven hoe i^eloof vast te houden. Maar alleen door dat ;ijn voor de laatste gner, eenige toepasseW was. Jk kan er niet veel aan toevoegeh, zei hij, béhalve dat ik blij ben, dat ik gegaan ben. HU heeft ruzie gehad met m hadden. De laurieren ver- 1 Carney en ik durf u wel de verzekering twee menschen elkaar ontmoeten Het jen^eeriijken geur. Hij pluk- geven, dat uw broer zich niet gauw meer of de heele wereld anders is daarna. te er twee blaadjes af en legde die in met hem zal inlaten. - Ik zal blij zijn, als we hier weg zijn, vervolgde zij met een bedrukte stem. U moet niet te slecht van Rickey denken. Hij heeft geen prettige jeugd gehad. Hij legde zijn hand op de hare. Alles zal nu wel goed worden, daar ben ik van overtuigd. Hij zweeg een oogenblik, toen trok hij zijn hand terug en stond op. Mag ik u in New-York ko men opzoeken? Haar stem klonk lichtelijk bedeesd. Als u het graag wilt... Ik zou het erg graag willen. Ik ben nog al eenzaam, ik heb in den laatsten tijd niet veel meer met menschen omge gaan. Hij zweeg en vervolgde toen: An thony Bleecker Is zeker ’n vriend van u? Ik kan hem zoo niet noemen. Ik ken hem pas twee dagen U kent hem evenlang als u mij kent. O, maar dat is heel wat anders. Zijn hart sprong op. Waarom? U bent vanavond zoo goed voor mij geweest. De maan verlichtte haar ernstig, naar hem opgeheven gezichtje. Mijn lieve kind, ik heb maar zoo weinig gedaan... U hebt heel veel gedaan. Als ik u ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda an omataNun (hdanranda tot du Uwrgkrili») 1—6 regd, ƒ140, elke meer ƒ046. Ven buiten Gouda en den bexorgkrin»: 16 regeh, 1.66, elke regel meer 040. Advertentiën ia het Zaterdagnmmor M tt böalag ,p dón prya. 1 arid edighaede.advwtentUln do hattt ran dan prim INGEZONDEN MRDBUEEUNGBN: 1—ngala flM, elke regal maar ftM. Op de voorpagina 60 hoogar. Gewona advertentiën en ingezonden mededealingan bg contract tot zeer geraduoaoidaa prys. Groote letter» en randen worden herteend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden^ioor tuMdhenkomat van aoliede Boek handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daaga vóór do plaataiag aa het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te xyn. MCOCLXI. Verbetering van straten. De tydsomstandigheden hebben ons ge meentebestuur gedwongen om heel veel plannen uit te stellen en» de uitvoering van werken achterwege te laten. Gebrek aan fi nanciën was daarby natuurlijk de voor- I naamste oorzaak. Zoo was voor verbetering der straten heel wat op het repertoire ge plaatst, dat geleidelyk zou worden uitge voerd. Allerlei overwegingen omtrent de volgorde deden zich daarby gelden. Men is allereerst de middenstad gaan asfalteeren en daarna de groote toegangswegen. Hier en daar is dit groote plan plotseling blyven liggen en het tempo waarin het nu wordt uitgêvoerd is tot dicht by het nulpunt ge daald. W Het laatst heeft men het verlengde van den Leidschen weg tusschen het Bosch iy>g geasfalteerd, misschien wel één der drukste van de stad. Deze weg vormt niet alleen de verbinding met het centrum, gelyk de weg aan de andere zijde van het Bosch, maar tevens naar het Westen der stad en naar Scheveningen. Als wij dezen weg passeeren, kómt ons altyd in gedachte hoe minister Lely indertijd het plan had geopperd om midden in het Bosch in volle lengte een breeden weg aan te leggen, zoodat vrijwel het Bosch in twee stukken zou zyn gedeeld. Toen het desbe treffende wetsontwerp in de Tweede Kamer in de afdeelingen was onderzocht, kwam in het voorloopig verslag de mededeeling dat „geen der leden zich met dit voorstel kon vereenigên”. Het is dan ook nooit tot een behandeling gekomen en het latere plan van den aanleg van den Bezuidenhoutschen weg is er hef gevolg van geweest. Deze herinnering &yen terloops; het is wel eens goed dorgelijke fouten te bedenken die ons van architecten altyd boven het hoofd hangen. Om echter op ons uitgangspunt terug te komen: het belangrijkste ‘punt, altijd één der belangrijkste punten is helaas by de stop zetting der groote plannen achterop ge raakt. Het is de beroemde Kneuterdijk, om de laatste maand wel bij alle Nederlanders bekend geworden als een V dijk is een historische plek in de residentie, al is van die historische beteekenis niets - anders meer terug te vinden dan een ge- 1 beidsverdeeling, die er toe leidt, dat een déél denksteen in het huis waar Gysbregt Karei der -r/crlrkcdcr. van Hogendorp heeft gewoond en de onaf- heid heeft èn de rest onafgebroken werkloos hankelijkheid van Nederland heeft voorbe- is. reid. Een huis daarnaast pleegt men het huis van Jan de Wit te noemen, maar men ,o o- zegt, dat hek niet heelemaal vaststaat dat een chaotische toestand het op dien aloude deze daar heeft gewoond. Het is thans een Indisch restaurant, dat zich nog naar den tydelijk opgebrok^n gouden koets met zijn acht paarden. niet tegen was gekomen op de brug... haar stem brak. Het is vreemd, zei hij na een oogen blik, wat een invloed ervan uitgaat, al? twee menschen elkaar ontmoeten Het is nu vooral het t na regen zonne- j schijn komt. Zeker er zullen in dezen tijd 't velen zijn, wien het moeilijk valt aan dit l^geloof vast te houden. Maar alleen door dat j geloof zullen ze hun krachtsinspanning tot het uiterste kunnen opvoeren. En alleen arbeid en inspanning kunnen de uitredding brengen. Laten we niet gelooven aan, niet J zoeken naar wondermiddelen. Ze bestaan dê'niislükking.'iJaarom wlte" niet alïijd i "W- EiKOT ar^_en slagen. Maar alleen dat geloof kan ons de kracht geven om ons tot het uiterste in te spannen. En daarom is het ook zoo vanzel£ sprekend, dat dit geloof den mensch als het ware ingeboren is. Het is slechts een uiting van den drang naar zelfbehoud. W ant in de moeilijkste omstandigheden houdt dit geloof j ons staande en rechtop. Het is de’ groote natuurlijke levenskracht. De mensch wil niet onderga^ on gelooft niet aan zijn onder gang. öwts het natuurlijk optimisme, dat hem zelt^in den zwaarsten stryd nooit ge heel begeeftkEn dit optimisme vinden we duidelijk uitgeHrukt in het bekende gezegde Geleden koude wordt vergeten; ge leden honger wordt vergeten; geleden Pijn wordt vergeten maar nooit wordt vergeten: geledeln onrecht. Oude platen geven een gemoedelijk beeld van den Kneuterdijk. Men spijkerde toen graag hekjes langs den weg om de. voet gangers veiligheid te geven tegenover het wagenverkeer. Thans trekt men zich van die ouderwetsche voetgangers niet veel meer aan. Zy zyn bijzaak geworden en zy moeten maar zien zich te redden als zy de asfalt- vlakten moeten oversteken. Misschien ko men zy later weer eens in eere als de wed strijd van het verkeer zou luwen. HAGENAAR. VERBETERDE LUCHTVERBINDING PER KJLM. NAAR PALESTINA. Opening van het vliegveld Lydda, luchthaven van Jeruzalem, Tel Aviv en Jaffa. In de luchtverbinding per K.L.M. van ona land naar Palestina is een belangrijke ver betering gekomen als gevolg van de in- dienststelling van het nieuwe vliegveld Lydda, luchthaven voor de steden Jeruza lem, Jaffa en Tel Aviv. Sedert geruimen tyd doen de Indië-vlieg- tuigen der K.L.M.' in beide, richtingen het vliegveld Gaza aan, eigendom van de im perial Airways, van welke onderneming de K.L.M. verscheidene jaren groote gastvrij heid heeft ondervonden. Gaza is gelegen in het Zuidelykste deel van Palestina Jn een niet zeer welvarende streek en op meer dan een halve dagreis van het centrum des lands, zoodat zich daar bij steeds het oude probleem van de verbin ding met de vliegvelden voordeed. De K.L.M. heeft dan ook niet geaarzeld, om, ondanks de, groote erkentelijkheid voor de door de Imperial Airways geboden me dewerking, gebruik te maken van de moge lijkheden, die het nieuwe vliegveld biedt en inplaats van Gaza voortaan Lydda in te lasschen als Palestijnsche landingsplaats in de Indië-route. Het vliegveld Lydda is per auto langs een goeden weg van de bloeiende nieuwe ha venstad Tel Aviv slechts 20 minuten ver wijderd, van Jeruzalem drie kwartier. De luchthaven is uitgerust met de modernste hulpmiddelen op het gebied van accomoda- tie, radio-installatie enz., het terrein be vindt zich in goede conditie en heeft een vyftal verharde startbanen. Door het aandoen van Lydda is thans een uiterst snelle en comfortabele verbinding tussèhen ons land en het hart van Pales tina ontstaan, wat van beteekenis kan wor den geacht zoowel voor het post- als voor het passagiersvervoer. In Juni 1933 kreeg de K.L.M. opnieuw vergunning om post van en naar Palestina te vervoeren. Het vliegveld Lydda wordt behalve door de K.L.M. o.a. ook nog aangedaan door de Misr-Airways, de Egyptische luchtvaart maatschappij, die een luchtlijn CaïroLyd- missen, zei. Virginia peinzend. Hij staat hier al meer dan tweehonderd jaar. Wat zal hij veel gezien hebben In gedachten teekende hij met zijn vin gers de letters na, toen hief hij het hoofd op en keek haar aan. Hief in dezen ouden tuin hebben mannen en vrouwen geleefd, hebben elkander lief gehad... en zijn gestorven. Evenals wij leven, liefhebben en... ster ven. Hij wist nauwelijks meer wat hij ze). Hij wilde haar vriend zijn, en meer $an haar vriend.... HU stak zijn hand uit. Dus het hoeft niet „vaarwel” te zijn? Neen. Het volgende oogenblik onttrokken de schaduwen hem aan haar oogen. Zij was niet boos om zijn plotseling heengaan. Zijn stem klonk nog In haar ooren: Evenals wij leven, liefhebben en zullen sterven Van de lippen van een anderen man zouden de woorden belachelijk of als een gemeenplaats hebben geklonken. Maaf Michael’s emotie had ze een diepe, hei lige beteekenis gegeven. Toen Virginia weer het huls binnen- gtog en zich naar haar kamer begaf, voelde zij dat die oogenbllkken bij den zonnewijzer een keerpunt In haar leven waren geweest. Iidl 1WIIE (1)1 RAM. J Vele andere herinneringen zitten aan den I Kneuterdijk vast, dat vroeger het centrum was van de stad, onmidellyk grenzend aan d& bekende Plaats waar het allereerste be gin van onze stad gelegen is. De Plaats was de pleisterplaats voor de graven van Hol land als zy van hun buitenverblijf in het Westland zich naar Leiden begaven. Op de Plaats werd halt gehouden en dus verrees daar de'eerste herberg van het dorp „Die Haghe”. Aan de eene zijde verrees later het kwartier der graven, het tegenwoordige Binnenhof, aan de andere zijde ontstond la ter de eerste uitbouw van de stad, de Kneu terdijk als toegang naar het Voorhout. De Kneuterdijk nu is op het oogenblik een vrij rommelig punt in onze stad. Er staan1 een paar groote tank-gebouwen, een eethuis en een paar magazijnen; geen enkel J woonhuis is er meer over. De adelyke fami- lies die hier vroeger geresideerd hebben zyn allen verdwenen. Het eenige, dat nog aan oude tijden herinnert is een pomp, op den hoek van Kneuterdijk en Voorhout. Eigen lijk staat die al jiaren lang in den weg, maar niemand heeft waarschijnlijk den moed ge had om dit laatste restje historie weg te ruimen. Nu echter zal dit dan toch geschie den. Men heeft ontdekt, dat de pomp geen monumentale of artistieke waarde bezit en dus gemist kan worden. Trouwens veel res pect heeft men er nooit voor gehad, want dan had‘men wel eerder een beter plekje voor het oude ding gezocht. Het is nu de bedoeling den Kneuterdijk eens „straat-kundig” te ordenen. We zien wel eenigermate met schrik tegen dit proces op, want geruimen tijd is het natuurlijk daar ter plaatse een chaos, maar dat heeft men er tenslotte voor over als het resultaat goed is. We begrijpen niet waarom men bij der- gelijke werken, die ernstige stagnatie in het verkeer veroorzaken, niet met een twee- ploegenstèlsel werkt, zoodat de duur van den chaos tot de helft wordt ingekort. Wat daar •tegen is, is niet van belang voor de zaak zelf, maar alleen een kwestie van een rege ling voor de werkliedén. Het is nu eenmaal zóó gesteld dat werkgevers trachten een zoo klein mogelijke kern van personeel in dienst te houden om daarvoor* geregeld arbeid te vinden. Vergroot men dit aantal dan ligt» misschien telkens het werk bij gebrek daar aan stil. Aan dat belang offert men de vlugge afwerking helaas telkenmale op.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1937 | | pagina 1