Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8000
Brandstof
LEED 3 JAAR AAN
RHEUMATIEK
KLOOSTERBALSEM
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDK, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVH5N, ZEVENHUIZEN, ena.
Mo 18450
75e Jaargang.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
ex.
Lenteboden
KON ZICH NIET BEWEGEN
Vlammende Schoonheid.
EERSTE BLAD.
Zaterdag 20 Februari 1837
I
unee geweest, iticsey uacnt, nat ik naar
een tentoonstelling was. Ik ben ook ww-
kelUk dé schilderUen gaan kijken. Mi
chael bracht mij erheen en we zijn tr
langs gehold. Beide keeren kwam ik iaat
thuis, maar Rickey was uitgegaan en I
heeft mU niet gemist. i
Brieven uit de Hofstad.
9-10 te Tokio zulten
MANTELS
COSTUUMS
JAPONNEN
HOEDEN
GEËTALEERD
HAGENAAR.
K.
Zijn mond te kunnen houden, is het
zujii mona te Kunnen nouuen, is nei
begin van alle levenswijsheid, De meeste
Hij nam haar meer naar een rustig
FEUILLETON.
weest, in Winchester. Het was net een
roemde Hollandsche kaas. Zij draagt
Waarom stortten zij in?
'OGLAND.
;ot de schoonste
i 756 M. hooge
ligt, heeft men
iheid. Het loont
ondom Milchen-
De post van twee uur bracht Virginia
een brief van Michael.
Ik maak mij erg ongerust over mijn
iiasco. is er iets, dat ik kan doen? En
kunnen wij er niet nog eens over pra
ten? Mag ik bij u komen, of komt u
morgen met mij lunchen?
de ze met een bleekgouden glans. De
scherpe, koude lucht deed Rickey goed
schen, die samenleven, komen, omdat zij
hun mond niet kunnen houden.
Voor Prima
wist het op dat oogenbllk in het Spaan-
sche Museum, toen zij voor een schil-
'Naar het Engelsch van
TEMPLE BAILY.
Dit nummer bestaat mt twee Waden.
XII.
Een allerliefste oude vrouw.
29
De boomen in het park waren kaal en
Miskenning.
Feitelyk zyn we daar allen het slacht
offer van. Wy worden niet gekend zooals
we zijn. Dat kan eigenlijk ook niet. Hoe
zouden we elkaar volkomen kennen en be-
grijpen Meestentijds moeten we ons naar
allerlei uiterlijke verschijnselen, daden,
woorden, houdingen, een oordeel over an
deren vormen. Maar zelfs wanneer we men
schen wat nader komen en een blik kunnen
werpen in hun leven en ook in hun inner
lijk leven, dan zien we nog enkel wat aan
de oppervlakte van dat leven zich beweegt.
De'innerlijke roerselen der ziel blijven ons
verborgen. Blijven ze meestal zelfs aan den
mensch zelf niet verborgen? Daarom, wan
neer we zoo weinig van elkaar weten en be
grijpen, moesten we ons van elk oordeel
over anderen onthouden. „Oordeelt niet, op
dat ge niet geoordeeld wordt”, vermaant
dan ook de Bijbel. Het wordt ook zoo juist
gezegd in dat korte vers:
van soliede Boek-
vóór de plaatsing
zijn.
„Oordeelt uw naasten niet, wilt gij recht
vaardig wezen,
Des menschen levensboek heeft zooveel
■duist’re blaan.
Een enkel is et licht, waarop gij niet kunt
lezen,
En soms kan op dat blad zijn vrijspraak
staan.”
We kunnen zoo nu en dan samen
ook een autotocht maken. Er Is een
plaats, waar ik je dolgraag naar toe zou
brengen, naar mijn tante Molly. Zij is
een oude schat en als het mij te be
nauwd wordt hier in de stand, dan ga
ik naar haar boerderij. Het is een prach
tig bedrijf en een boerenechtpaar drijft
het voor haar. Zij heeft er haar heele
leven gewoond en zij is nog evenzeer van
den ouden tijd als het huis zelf. Zij geeft J
witte paarden.
I Het was in Spanje, dat al mijn
luchtkasteelen instortten, had Michael
te kunnen worden.
En toch sprak hij nooit een woord van
liefde. Hij had van vriendschap gespro
ken en hoe hun smaken harmonieerden
Ik heb mijn huwelijksreis naar
Spanje gemaakt. En toen al drong het
tot mij door, dat de vrouw, die ik ge
trouwd had, niets begreep van de liefde,
zooals ik mij die gedroomd had. Ik weet
met, waarom ik jou dit vertel. Ik heb
ren van Alexandria,
kiyter”.
Ieder mensch heeft ook geestelijk eer.
bepaald gezichtsveld. Hij ziet het leven en
de wereld op een bepaalde manier en heeft
zich bepaalde voorstellingen gevormd van
wAt hij zelf en anderen behooren te doen,
maar ook van de motieven, die bij de men
schen werken en hen tot woorden of daden
brengen. Dat gezichtsveld is meer of min
der eng en ook meer of minder hermetisch
afgesloten, zoodat de een nog kan uitzien
over gebieden, die feitelijk buiten zijn ge
zichtskring liggen, althans gedeeltelijk
daarover kan uitzien, terwijl ze voor den
ander absoluut gesloten blijven. Het is dui
delijk, dat dit bij de beoordeeling van an
deren een zeer groote rol speelt. Daar komt
bij, dat de een ook veel sterker overtuigd
is van de mogelijkheid of voortreffelijkheid
van de eigen gezichtskring .alleen. En ten
slotte speelt ook de begeerte om anderen
nader te komen, de behoefte om anderen
iets goeds aan te doen, in het algemeen de
naastenliefde een rol, waardoor immers het
pogen om buiten eigen gezichtsveld te zien
tot het uiterste gespannen wordt. Maar het
ergste is wellicht nog, dat men niet over
tuigd is van het bestaan van verschillende
gezichtsvelden al naar de menschen ver
schillend zijn en daarom de beperktheid van
eigen gezichtskring niet erkent. Al deze
factoren werken samen om te maken, dat
men anderen niet begrijpt, vaak ook niet
wil begrijpen, althans zich geen moeite
geeft voor dat begrijpfen. „U ziet die men
schen- te idealistisch”, zei my laatst iemand.
De zaak was, dat ik die menschen, waarover
het ging, volstrekt niet mooier trachtte te
zien, zelfs niet mooi trachtte te, zien, maaj
enkel trachtte voor hun daden een verkla
ring te vinden. Het is het nalaten daarvan,
dat tot de onvermijdelijke miskenning voert.
We moeten niet dadelijk veroordeelen wat
buiten eigen kring ligt, maar het voor ons
vreemde trachten te begrijpen en voor de
verkeerde of onverklaarbare daden van
onze medemenschen een verklaring trach
ten te vinden.
Dat zou ik nooit zoo doen, hoort men de
menschen vaak zeggen. En dit gezegde
houdt dan de veroordeeling van een daad in.
j Zou het niet beter zijn eens na te gaan,
waarom die ander dat wel zoo deed in
plaats van een veroordeeling uit te spre
ken? We moeten trachten te begrijpen wat
ons in anderen vreemd schijnt. En wanneer
we dat niet kunnen, ons liever van een
oordeel onthouden. Dan zou aan heel wat
menschen het leed der miskenning be
spaard blijven.
Zij antwoordde per telefoon.
Jk durf u niet goed hier te vragen,
en hu is niet‘in de stemming. Maar ik
nletr om mode, auto's of radio. Zij is
dol op haar duiven en haar eenden en
haar koeien.
Hij zweeg en lachte.
Hoe vind je, dat het klinkt?
Ik zou er dolgraag naar toe willen.
Goed, dan breng ik je erheen. Zou
je het kunnen schikken? Liefst zoo gauw
mogelijk.
I we kregen gebraden kuikens en eigen- groep met zijn diepe oranjes, de saffie-
gebakken koek en honing en haar be- 1 renlucht, het roode tuig van de melk-
roemde Hollandsche kaas. Zij draagt
lange jurken en een groote camêe op I
j haar keursje en haar grijs haar in een
pompadour. U zoudt haar heerlijk vfti- gezegd,
den, moes, want zij is ook echt van he£
De burgemeester van Den Haag heeft
dit jaar de zilveren medaille uitgeloofd voor
degene die het best .aan den eersten eisch
van het drietal heeft voldaan.
Tenslotte zy nog meegedeeld, dat zoo
wel jongens als meisjes mogen deelnemen
tusschen 16 en 21 jaar. Aan alle gymnasia’s,
H.B.S.-en lycea en kweekscholen is een op
roep tot deelftame gezonden, zoodat wel alle
jongelui 'bereikt zullen worden. Wie dit tot
nog toe niet heeft vernomen, wende zich
tot den secretaris in Den Haag, van Alke-
madelaan 37, bij wien hij ongetwijfeld alle
verdere inlichtingen kan krijgen.
Het is wel een zeer verheugend verschijn
sel, dat hoe langer hoe meer belangstelling
voor het goede spreken ontstaat. Over het
algemeen is het daarmede in ons land droe
vig gesteld en het is haast verbluffend hoe
weinig aandacht er aan besteed wordt. Vol
gens een ter zake kundige, die jaren lang
geëxiamineerd heeft voor de onderwijzers
examens, zou zeker tachtig procent van de
onderwijzers onvoldoende spieken; hetzij
dialectisch, hetzij onbeschaafd, in ieder ge
val onzuiver. In alle verslagen van exa
mens wordt steeds weer steen en been ge
klaagd over onvoldoende kennis van de Ne-
derlandsche taal, zou het nu niet eens tijd
worden tot krachtig ingrijpen? Er worden
HKK£R*S ORiaiNHL TBR INZAK
„Geen goud zoo goed"
Onovertroffen bfl brand- en snif wonden
Ook ongeëvenaard als wrHfmlddel bij
Rheumatlek. spit en pUnlijke spieren
SchroetOoo» ttö cu rou«n. et. ®n 1.04
GOHLSLHE I1HRAV1.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft Van den pry's.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN14 regels 2.25, elke regel meer 0.50. Op
de voorpagina 50 hooger
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst i
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags
aan het Burea/u zy'n ingekomen, teneinde van opname verzekerd te
Ik zal je hier in de lente brengen,
zei Michael Dan is het hier een para
dijs.
Ik zal je hier in de lente brengen.
j Het klonk Virginia te heerlijk om waar 1
ta Iriinnnn urnrrlpn
wordt opgegeven en maar 15 minuten tijd
in voorbereiding wordt gegeven, en ten
slotte moet hy uit het hoofd een gedicht
voordragen dat ten hoogste vier minuten
duurt. Aangezien wy in 1937 Vondel gaan
herdenken, is ditmaal verplicht gesteld een
gedicht, een rei of een fragment uit één
van zyn treurspelen.
Zij beloofde het hem en in de daarop- oude regime. Maar ze is niet zoo’n teer
volgende dagen ontmoette zij Michael --
pw hee] vaak zander dat Rlnkev er iets
van bemerkte. Aan haar moeder schreef
zu echter uitvoerig over haar vriend-
Sv.llXH »*XWU XTXAVXMXVA. '~**J MV AAWAV öv
schiedenis van Rickey’s boek en Michaels I
critiek erop en Rickey’s woede daarna.
„Rickey heeft natuurlijk ongelijk. U
kent hem in die buien, moeder. HU Is
I schemerige schuren gegaan, waar de j HU had peinzend met zUn viüst op
dan net als vader, maar ik geloof, dat koerden tusschen de dwarsbalken en de de leuning van de bank geslagen/waax-
«rAv, hnldnn I. hnn hnnr clonnriiro nncyon 1 711 7at.PTl
voor zijn. Het is waarschijnlijk de terug
slag van zooveel generaties hooggestem
de Farquhars. Maar het maakt 't leven
niet gemakkelijker.
Michael en ik zien elkaar nu heel dlk-
wUls. WU zijn al twee keer naar een ma-
tinée geweest, Rickey dacht, dat ik naar
koeien hen met haar slaperige oogen
aansta&rden. ZU zagen de eenden, die
i in het zonnetje en
zwommen in den vUver, die al bevroren I
randen had Daarna Henen zii door de l
ze er geen van beiden verantwoordelijk
voor ziin. Het is waarschitnliik de terne- w
zich koesterden
7wnmmpn in ripn
randen had. Daarna Hepen zij door de
1 akkers en door de dennenbosschen.
Ik ben er zeker van, dat u er niets op
tegen zoudt hebben. Michael is zoo voor- en hoe heerlijk hU haar gezelschap vond,
zichtig en heusch erg lief. Gisteren zijn Maar zij wist, dat hU haar liefhad. ZU
I wij naar de boerderU van zijn tante ge-
1 weest. in Winchester. Het was net een 1
j sprookje. WU hebben bU haar geluncht, I derij van Sorolla stonden, de Valencia-
herrie en onaangenaamheden van men- Rickey kan ieder oogenbllk thuiskomen
«■aLa— gjy JaS. rijnf in Ha cfnmming Maar ik
i zal heel graag met u lunchen.
Hij nam haar meer naar een rustig
restaurant in de bovenstad, en nog voor
de lunch gedaan was, hadden zij een
samenzwering op touw gezet.
Ik moet je zoo dikwUls zien als maar
eenigszins mogelUk is, had Michael ge
zegd.
Maar ik kan er niets van tegen
Rickey zeggen, had zU hem eerlijk be-
zwart, maar het winterzonnetje omspeel- 1 kend. HU wil niets meer van je weten,
dus bij ons durf ik je niet te ontvangen.
HU maakte plannetjes voor hen bel-
na zijn opwinding en Mary Lee’s geloof den.
in hem en zUn tajent was olie voor zün
wonden
Toen zij voorstelde om naar Washing
ton Square terug te gaan, stemde hU ge
willig toe HU had zijn koffertje in het
restaurant laten staan, maar hU zei er
niets van. Hij kon het later immers wel
halen! Zijn impuls om weg te loopen
leek hem nu dwaasheid.
Duk zij KLOOSTERBALSEM kaa
H waar wandalen ea fietsen
,Het kwam in eens, maar 3 jaar lang
was het of ik die pijn in mijn rug
hooit meer kwijt zóu raken. Alles was
my teveel. Men zei mjj dat ik rheu-
matiek had en daarvan wel nooit meer
af zou komen. Toen werd ik opmerk
zaam gemaakt op Kloosterbalsem. die
heerlijk verzachtende zalf en werkelijk,
na een behandeling van nog geen 6
weken zijn mijn pijnen verdwenen. Ik
heb van niets meer last en beveel daarom
iedereen den Kloosterbalsem aan."
8. SI. te H.
Nietwaar? het is niet alleen, omdat we
in het innerste van eens menschen ziel niet
kunnen lezen, dat we ons van een oor
deel over hem moeten onthouden, maar ook
omdat we feitelyk in zijn leven in de uiter-
ly'ke gebeurtenissen van dat leven niet of
slechts onvolkomen kunnen lezen en niet
kunnen weten welken invloed deze gebeur
tenissen op hem hebben geoefend.
Dit niet kennen van elkaar, dit veroor
deelen, althans beoordeelen van elkaar, wat
van het niet kennen het gelolg is, betee-
kent daarom reeds miskenning, immers ver
keerd gekend worden. Maar gewoonlijk ver
staan we onder miskenning toch niet het
niet kennen van elkaar, maar het ten on
rechte ongunstig beoordeelen van iemand.
Het is een natuurlijk gevolg van het niet
begrypen en niettemin oordeelen. Maar hier-
spelen toch ook andere factoren nog een
rol. Beperktheid van blik, onverdraagzaam
heid, gebrek aan psychologisch inzicht en
begrip en niet het minst ook gebrek aan
naastenliefde oefenen daarby een grooten
invloed.
A. VINGERLING
Til. 3336 fa. S. D. Boon B Co
MOCCLXIII.
De a.s. wedstrijd in welsprekendheid.
Gaarne voldoen wy aan het ook tot ons
gerichte verzoek om de aandacht te ves
tigen op de ook dit jaar te houden wedstrijd
in welsprekendheid voor jongens en meisjes.
Het is reeds de zevende maal, dat straks
in.de Paaschvacantie deze wedstryd gehou
den zal worden, waaraan ieder jaar een toe
nemend succes is beschoren geweest.
Misschien herinnert men zich nog, toen
zeven jaar geleden uit Amerika het verzoek
kwam, dat ook Nederland zou deelnemen
aan de „oratorical contest”, die ginds werd
gehouden tusschen vertegenwoordigers van
■alle landen. Wanneer in een land een der-
gely'ke wedstrijd onderling was gehouden,
dan mocht de kampioen op kosten van Ame
rika de Oceaan oversteken om aan den in
ternationalen wedstrijd deel te nemen. Twee
jaar achtereen is een jonge man in Neder
land bekroond, naar Amerika gegaan en de
eerste maal kwam hij als de wereldkam
pioen terug.
Nadien echter bleek het financieel voor
Amerika niet meer mogelijk de kosten te
betalen en dus verviel dit gedeelte van den
nationalen wedstryd. SBchter is de Maat
schappij tot bevordering in Woordkunst on
der de bezielende leiding van Albert Vogel,
deze zaak blijven voortzetten. Tot op zekere
hoogte ï^as het toe te juichen, omdat de
eischen die aan den wedstryd en aan de
welsprekendheid werden gesteld, verre van
juist waren. Door de uitschakeling daarvan
was men vry'er in het stellen van den leider
voor den nationalen wedstryd.
Thans wordt vereischt dat de deelnemers
driemaal zal optreden. Eerst moet hij een
korte rede, die hy zelf heeft opgesteld, uit
het hoofd, voordragen, daarna moet hy een
korte improvisatie van drie minuten hou
den over een onderwerp, dat door de jury
honderden guldens 's jaars aan ons onder
wijs besteed; is het niet mogelyk daarvan
iets meer te besteden aan de zorg voor de
taal? Over pietluttigheden van de schrijf
taal stond half Nederland bp zijn kop. Wat
doet het er toe of „hopen” met één o of
met twee o’s wordt geschreven, als bijvoor
beeld heel Rotterdam „houpen” zegt.
Vele pogingen zijn al iaangewend om op
de middelbare scholen het beter spreken
nog iets anders dan welsprekendheid te
bevorderen, maar overal stuit het af op
de bewering dat het onderwijs verboden is.
Het is de vraag of beter spreken niet eens
tot ontlasting dan tot zwaardere belasting
van het onderwijs zou leiden. Op tal van de
middelbare scholen heeft men allerlei ver-
eenigingen en clubs opgericht. Een heel en
kele heeft het bevorderen van welsprekend
heid en voordrachtkunst ten doel. Hieruit
bi’ijkt dat als er een leeraar is die hier be
langstelling voor heeft, het wel mogelijk
is, deze schoone zaken te bevorderen. Het
oprichten van dergelyke clubs is in den
regel het gesprek van opwekking daartoe
van de zijde van directeur of leeraar. Er
is hier wel degelijk iets te bereiken als men
het wil. Aangezien echter ook op deze scho
len het met de spreekkunst dikwijls alles
behalve goed is gesteld, valt daaromtrent
niets of zeer weinig te verwachten.
Hier zal ingrijpen van overheidswege op
den duur onvermijdelijk zijn, maar men
heeft meestal aan die zijde meer aandacht
voor de financieele zyde van het onderwijs
aan de scholen dan voor de paedagogische.
De jeugdwedstrijden mogen daarom een
prikiel zijn voor de jongelui zelf om hier
de leiding te nemen. Dit resultaat hebben
die wedstrijden hier én daar reeds inderdaad
gehad.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
bezorging per_looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zy'n dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interne. 2745. Postrekening 48400.
poppetje als u bent. ZU is mollig en ge-
nog heel vaak, zonder dat Rickey er iets zelHg, net als één van die lieve oude
„nv, KAmnflrtn Aan. Haal' rnnoHnr cnHi'oat wmiwnn ■uit' Hö Hnalran van DiolrPH.Q
vrouwen uit de boeken van Dickens.”
Toen de lunch, gedaan was, had tante
schap met Michael. Zij gaf de heele ge- I Molly tegen Michael gezegd:
- - Nu wil je Virginia zeker graag de het nog nooit aan iemand verteld.
duiven en de eenden laten zien. I Ik ben blu, dat je het mU verteld
Zij waren toen samen naar de groote, I hebt.
schemerige schuren gegaan, waar de j HU had peinzend met zijn vi^i
op zu zaten.
Ik denk wel dat Ik je eens aHes zal
verteHen.
I Den avond na dat bezoek aan het
i* Spaanscne museum lag Virginia lang
I wakker. Sinds het begin van haar vriend
I schap met Michael nad zij de gedachte
I aan Derekdale heel ver teruggeschoven.
Maar nu was het al buna Kerstmis en
zU had Rickey beloofd te gaan, als het
haar tot niets zou binden. Maar zij wist,
dat het gaan er naar toe haar onont
koombaar bond.
Want Tony verwachtte iets van h^ar
en Rickey ook. Zij toonden het; allebei
op hun eigen manier. Het was heel
moeilijk, om Tony „buiten haar omgang
met Michael te houden. Hij kwam altijd
op de aHerongelegenste. momenten bin
nenvallen en wilde dan, dat zij met hem
uitging. En als ze dan zei, dat ze niet
kon, vroeg hij achterdochtig:
Waarom niet? Je schijnt in den
laatsten tijd erg veel dringende bezig
heden te hebben.
Maar zu had niets positiefs willen zeg*
®en- (Wordt vervolgd).
Bahlman^,
GOUDA