Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8000 Brandstof LEED 3 JAAR AAN RHEUMATIEK KLOOSTERBALSEM NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BERGAMBACHT, BERKENWOUDK, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVH5N, ZEVENHUIZEN, ena. Mo 18450 75e Jaargang. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen ex. Lenteboden KON ZICH NIET BEWEGEN Vlammende Schoonheid. EERSTE BLAD. Zaterdag 20 Februari 1837 I unee geweest, iticsey uacnt, nat ik naar een tentoonstelling was. Ik ben ook ww- kelUk dé schilderUen gaan kijken. Mi chael bracht mij erheen en we zijn tr langs gehold. Beide keeren kwam ik iaat thuis, maar Rickey was uitgegaan en I heeft mU niet gemist. i Brieven uit de Hofstad. 9-10 te Tokio zulten MANTELS COSTUUMS JAPONNEN HOEDEN GEËTALEERD HAGENAAR. K. Zijn mond te kunnen houden, is het zujii mona te Kunnen nouuen, is nei begin van alle levenswijsheid, De meeste Hij nam haar meer naar een rustig FEUILLETON. weest, in Winchester. Het was net een roemde Hollandsche kaas. Zij draagt Waarom stortten zij in? 'OGLAND. ;ot de schoonste i 756 M. hooge ligt, heeft men iheid. Het loont ondom Milchen- De post van twee uur bracht Virginia een brief van Michael. Ik maak mij erg ongerust over mijn iiasco. is er iets, dat ik kan doen? En kunnen wij er niet nog eens over pra ten? Mag ik bij u komen, of komt u morgen met mij lunchen? de ze met een bleekgouden glans. De scherpe, koude lucht deed Rickey goed schen, die samenleven, komen, omdat zij hun mond niet kunnen houden. Voor Prima wist het op dat oogenbllk in het Spaan- sche Museum, toen zij voor een schil- 'Naar het Engelsch van TEMPLE BAILY. Dit nummer bestaat mt twee Waden. XII. Een allerliefste oude vrouw. 29 De boomen in het park waren kaal en Miskenning. Feitelyk zyn we daar allen het slacht offer van. Wy worden niet gekend zooals we zijn. Dat kan eigenlijk ook niet. Hoe zouden we elkaar volkomen kennen en be- grijpen Meestentijds moeten we ons naar allerlei uiterlijke verschijnselen, daden, woorden, houdingen, een oordeel over an deren vormen. Maar zelfs wanneer we men schen wat nader komen en een blik kunnen werpen in hun leven en ook in hun inner lijk leven, dan zien we nog enkel wat aan de oppervlakte van dat leven zich beweegt. De'innerlijke roerselen der ziel blijven ons verborgen. Blijven ze meestal zelfs aan den mensch zelf niet verborgen? Daarom, wan neer we zoo weinig van elkaar weten en be grijpen, moesten we ons van elk oordeel over anderen onthouden. „Oordeelt niet, op dat ge niet geoordeeld wordt”, vermaant dan ook de Bijbel. Het wordt ook zoo juist gezegd in dat korte vers: van soliede Boek- vóór de plaatsing zijn. „Oordeelt uw naasten niet, wilt gij recht vaardig wezen, Des menschen levensboek heeft zooveel ■duist’re blaan. Een enkel is et licht, waarop gij niet kunt lezen, En soms kan op dat blad zijn vrijspraak staan.” We kunnen zoo nu en dan samen ook een autotocht maken. Er Is een plaats, waar ik je dolgraag naar toe zou brengen, naar mijn tante Molly. Zij is een oude schat en als het mij te be nauwd wordt hier in de stand, dan ga ik naar haar boerderij. Het is een prach tig bedrijf en een boerenechtpaar drijft het voor haar. Zij heeft er haar heele leven gewoond en zij is nog evenzeer van den ouden tijd als het huis zelf. Zij geeft J witte paarden. I Het was in Spanje, dat al mijn luchtkasteelen instortten, had Michael te kunnen worden. En toch sprak hij nooit een woord van liefde. Hij had van vriendschap gespro ken en hoe hun smaken harmonieerden Ik heb mijn huwelijksreis naar Spanje gemaakt. En toen al drong het tot mij door, dat de vrouw, die ik ge trouwd had, niets begreep van de liefde, zooals ik mij die gedroomd had. Ik weet met, waarom ik jou dit vertel. Ik heb ren van Alexandria, kiyter”. Ieder mensch heeft ook geestelijk eer. bepaald gezichtsveld. Hij ziet het leven en de wereld op een bepaalde manier en heeft zich bepaalde voorstellingen gevormd van wAt hij zelf en anderen behooren te doen, maar ook van de motieven, die bij de men schen werken en hen tot woorden of daden brengen. Dat gezichtsveld is meer of min der eng en ook meer of minder hermetisch afgesloten, zoodat de een nog kan uitzien over gebieden, die feitelijk buiten zijn ge zichtskring liggen, althans gedeeltelijk daarover kan uitzien, terwijl ze voor den ander absoluut gesloten blijven. Het is dui delijk, dat dit bij de beoordeeling van an deren een zeer groote rol speelt. Daar komt bij, dat de een ook veel sterker overtuigd is van de mogelijkheid of voortreffelijkheid van de eigen gezichtskring .alleen. En ten slotte speelt ook de begeerte om anderen nader te komen, de behoefte om anderen iets goeds aan te doen, in het algemeen de naastenliefde een rol, waardoor immers het pogen om buiten eigen gezichtsveld te zien tot het uiterste gespannen wordt. Maar het ergste is wellicht nog, dat men niet over tuigd is van het bestaan van verschillende gezichtsvelden al naar de menschen ver schillend zijn en daarom de beperktheid van eigen gezichtskring niet erkent. Al deze factoren werken samen om te maken, dat men anderen niet begrijpt, vaak ook niet wil begrijpen, althans zich geen moeite geeft voor dat begrijpfen. „U ziet die men schen- te idealistisch”, zei my laatst iemand. De zaak was, dat ik die menschen, waarover het ging, volstrekt niet mooier trachtte te zien, zelfs niet mooi trachtte te, zien, maaj enkel trachtte voor hun daden een verkla ring te vinden. Het is het nalaten daarvan, dat tot de onvermijdelijke miskenning voert. We moeten niet dadelijk veroordeelen wat buiten eigen kring ligt, maar het voor ons vreemde trachten te begrijpen en voor de verkeerde of onverklaarbare daden van onze medemenschen een verklaring trach ten te vinden. Dat zou ik nooit zoo doen, hoort men de menschen vaak zeggen. En dit gezegde houdt dan de veroordeeling van een daad in. j Zou het niet beter zijn eens na te gaan, waarom die ander dat wel zoo deed in plaats van een veroordeeling uit te spre ken? We moeten trachten te begrijpen wat ons in anderen vreemd schijnt. En wanneer we dat niet kunnen, ons liever van een oordeel onthouden. Dan zou aan heel wat menschen het leed der miskenning be spaard blijven. Zij antwoordde per telefoon. Jk durf u niet goed hier te vragen, en hu is niet‘in de stemming. Maar ik nletr om mode, auto's of radio. Zij is dol op haar duiven en haar eenden en haar koeien. Hij zweeg en lachte. Hoe vind je, dat het klinkt? Ik zou er dolgraag naar toe willen. Goed, dan breng ik je erheen. Zou je het kunnen schikken? Liefst zoo gauw mogelijk. I we kregen gebraden kuikens en eigen- groep met zijn diepe oranjes, de saffie- gebakken koek en honing en haar be- 1 renlucht, het roode tuig van de melk- roemde Hollandsche kaas. Zij draagt lange jurken en een groote camêe op I j haar keursje en haar grijs haar in een pompadour. U zoudt haar heerlijk vfti- gezegd, den, moes, want zij is ook echt van he£ De burgemeester van Den Haag heeft dit jaar de zilveren medaille uitgeloofd voor degene die het best .aan den eersten eisch van het drietal heeft voldaan. Tenslotte zy nog meegedeeld, dat zoo wel jongens als meisjes mogen deelnemen tusschen 16 en 21 jaar. Aan alle gymnasia’s, H.B.S.-en lycea en kweekscholen is een op roep tot deelftame gezonden, zoodat wel alle jongelui 'bereikt zullen worden. Wie dit tot nog toe niet heeft vernomen, wende zich tot den secretaris in Den Haag, van Alke- madelaan 37, bij wien hij ongetwijfeld alle verdere inlichtingen kan krijgen. Het is wel een zeer verheugend verschijn sel, dat hoe langer hoe meer belangstelling voor het goede spreken ontstaat. Over het algemeen is het daarmede in ons land droe vig gesteld en het is haast verbluffend hoe weinig aandacht er aan besteed wordt. Vol gens een ter zake kundige, die jaren lang geëxiamineerd heeft voor de onderwijzers examens, zou zeker tachtig procent van de onderwijzers onvoldoende spieken; hetzij dialectisch, hetzij onbeschaafd, in ieder ge val onzuiver. In alle verslagen van exa mens wordt steeds weer steen en been ge klaagd over onvoldoende kennis van de Ne- derlandsche taal, zou het nu niet eens tijd worden tot krachtig ingrijpen? Er worden HKK£R*S ORiaiNHL TBR INZAK „Geen goud zoo goed" Onovertroffen bfl brand- en snif wonden Ook ongeëvenaard als wrHfmlddel bij Rheumatlek. spit en pUnlijke spieren SchroetOoo» ttö cu rou«n. et. ®n 1.04 GOHLSLHE I1HRAV1. ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 1—5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 1—5 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft Van den pry's. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN14 regels 2.25, elke regel meer 0.50. Op de voorpagina 50 hooger Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zeer gereduceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst i handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags aan het Burea/u zy'n ingekomen, teneinde van opname verzekerd te Ik zal je hier in de lente brengen, zei Michael Dan is het hier een para dijs. Ik zal je hier in de lente brengen. j Het klonk Virginia te heerlijk om waar 1 ta Iriinnnn urnrrlpn wordt opgegeven en maar 15 minuten tijd in voorbereiding wordt gegeven, en ten slotte moet hy uit het hoofd een gedicht voordragen dat ten hoogste vier minuten duurt. Aangezien wy in 1937 Vondel gaan herdenken, is ditmaal verplicht gesteld een gedicht, een rei of een fragment uit één van zyn treurspelen. Zij beloofde het hem en in de daarop- oude regime. Maar ze is niet zoo’n teer volgende dagen ontmoette zij Michael -- pw hee] vaak zander dat Rlnkev er iets van bemerkte. Aan haar moeder schreef zu echter uitvoerig over haar vriend- Sv.llXH »*XWU XTXAVXMXVA. '~**J MV AAWAV öv schiedenis van Rickey’s boek en Michaels I critiek erop en Rickey’s woede daarna. „Rickey heeft natuurlijk ongelijk. U kent hem in die buien, moeder. HU Is I schemerige schuren gegaan, waar de j HU had peinzend met zUn viüst op dan net als vader, maar ik geloof, dat koerden tusschen de dwarsbalken en de de leuning van de bank geslagen/waax- «rAv, hnldnn I. hnn hnnr clonnriiro nncyon 1 711 7at.PTl voor zijn. Het is waarschijnlijk de terug slag van zooveel generaties hooggestem de Farquhars. Maar het maakt 't leven niet gemakkelijker. Michael en ik zien elkaar nu heel dlk- wUls. WU zijn al twee keer naar een ma- tinée geweest, Rickey dacht, dat ik naar koeien hen met haar slaperige oogen aansta&rden. ZU zagen de eenden, die i in het zonnetje en zwommen in den vUver, die al bevroren I randen had Daarna Henen zii door de l ze er geen van beiden verantwoordelijk voor ziin. Het is waarschitnliik de terne- w zich koesterden 7wnmmpn in ripn randen had. Daarna Hepen zij door de 1 akkers en door de dennenbosschen. Ik ben er zeker van, dat u er niets op tegen zoudt hebben. Michael is zoo voor- en hoe heerlijk hU haar gezelschap vond, zichtig en heusch erg lief. Gisteren zijn Maar zij wist, dat hU haar liefhad. ZU I wij naar de boerderU van zijn tante ge- 1 weest. in Winchester. Het was net een 1 j sprookje. WU hebben bU haar geluncht, I derij van Sorolla stonden, de Valencia- herrie en onaangenaamheden van men- Rickey kan ieder oogenbllk thuiskomen «■aLa— gjy JaS. rijnf in Ha cfnmming Maar ik i zal heel graag met u lunchen. Hij nam haar meer naar een rustig restaurant in de bovenstad, en nog voor de lunch gedaan was, hadden zij een samenzwering op touw gezet. Ik moet je zoo dikwUls zien als maar eenigszins mogelUk is, had Michael ge zegd. Maar ik kan er niets van tegen Rickey zeggen, had zU hem eerlijk be- zwart, maar het winterzonnetje omspeel- 1 kend. HU wil niets meer van je weten, dus bij ons durf ik je niet te ontvangen. HU maakte plannetjes voor hen bel- na zijn opwinding en Mary Lee’s geloof den. in hem en zUn tajent was olie voor zün wonden Toen zij voorstelde om naar Washing ton Square terug te gaan, stemde hU ge willig toe HU had zijn koffertje in het restaurant laten staan, maar hU zei er niets van. Hij kon het later immers wel halen! Zijn impuls om weg te loopen leek hem nu dwaasheid. Duk zij KLOOSTERBALSEM kaa H waar wandalen ea fietsen ,Het kwam in eens, maar 3 jaar lang was het of ik die pijn in mijn rug hooit meer kwijt zóu raken. Alles was my teveel. Men zei mjj dat ik rheu- matiek had en daarvan wel nooit meer af zou komen. Toen werd ik opmerk zaam gemaakt op Kloosterbalsem. die heerlijk verzachtende zalf en werkelijk, na een behandeling van nog geen 6 weken zijn mijn pijnen verdwenen. Ik heb van niets meer last en beveel daarom iedereen den Kloosterbalsem aan." 8. SI. te H. Nietwaar? het is niet alleen, omdat we in het innerste van eens menschen ziel niet kunnen lezen, dat we ons van een oor deel over hem moeten onthouden, maar ook omdat we feitelyk in zijn leven in de uiter- ly'ke gebeurtenissen van dat leven niet of slechts onvolkomen kunnen lezen en niet kunnen weten welken invloed deze gebeur tenissen op hem hebben geoefend. Dit niet kennen van elkaar, dit veroor deelen, althans beoordeelen van elkaar, wat van het niet kennen het gelolg is, betee- kent daarom reeds miskenning, immers ver keerd gekend worden. Maar gewoonlijk ver staan we onder miskenning toch niet het niet kennen van elkaar, maar het ten on rechte ongunstig beoordeelen van iemand. Het is een natuurlijk gevolg van het niet begrypen en niettemin oordeelen. Maar hier- spelen toch ook andere factoren nog een rol. Beperktheid van blik, onverdraagzaam heid, gebrek aan psychologisch inzicht en begrip en niet het minst ook gebrek aan naastenliefde oefenen daarby een grooten invloed. A. VINGERLING Til. 3336 fa. S. D. Boon B Co MOCCLXIII. De a.s. wedstrijd in welsprekendheid. Gaarne voldoen wy aan het ook tot ons gerichte verzoek om de aandacht te ves tigen op de ook dit jaar te houden wedstrijd in welsprekendheid voor jongens en meisjes. Het is reeds de zevende maal, dat straks in.de Paaschvacantie deze wedstryd gehou den zal worden, waaraan ieder jaar een toe nemend succes is beschoren geweest. Misschien herinnert men zich nog, toen zeven jaar geleden uit Amerika het verzoek kwam, dat ook Nederland zou deelnemen aan de „oratorical contest”, die ginds werd gehouden tusschen vertegenwoordigers van ■alle landen. Wanneer in een land een der- gely'ke wedstrijd onderling was gehouden, dan mocht de kampioen op kosten van Ame rika de Oceaan oversteken om aan den in ternationalen wedstrijd deel te nemen. Twee jaar achtereen is een jonge man in Neder land bekroond, naar Amerika gegaan en de eerste maal kwam hij als de wereldkam pioen terug. Nadien echter bleek het financieel voor Amerika niet meer mogelijk de kosten te betalen en dus verviel dit gedeelte van den nationalen wedstryd. SBchter is de Maat schappij tot bevordering in Woordkunst on der de bezielende leiding van Albert Vogel, deze zaak blijven voortzetten. Tot op zekere hoogte ï^as het toe te juichen, omdat de eischen die aan den wedstryd en aan de welsprekendheid werden gesteld, verre van juist waren. Door de uitschakeling daarvan was men vry'er in het stellen van den leider voor den nationalen wedstryd. Thans wordt vereischt dat de deelnemers driemaal zal optreden. Eerst moet hij een korte rede, die hy zelf heeft opgesteld, uit het hoofd, voordragen, daarna moet hy een korte improvisatie van drie minuten hou den over een onderwerp, dat door de jury honderden guldens 's jaars aan ons onder wijs besteed; is het niet mogelyk daarvan iets meer te besteden aan de zorg voor de taal? Over pietluttigheden van de schrijf taal stond half Nederland bp zijn kop. Wat doet het er toe of „hopen” met één o of met twee o’s wordt geschreven, als bijvoor beeld heel Rotterdam „houpen” zegt. Vele pogingen zijn al iaangewend om op de middelbare scholen het beter spreken nog iets anders dan welsprekendheid te bevorderen, maar overal stuit het af op de bewering dat het onderwijs verboden is. Het is de vraag of beter spreken niet eens tot ontlasting dan tot zwaardere belasting van het onderwijs zou leiden. Op tal van de middelbare scholen heeft men allerlei ver- eenigingen en clubs opgericht. Een heel en kele heeft het bevorderen van welsprekend heid en voordrachtkunst ten doel. Hieruit bi’ijkt dat als er een leeraar is die hier be langstelling voor heeft, het wel mogelijk is, deze schoone zaken te bevorderen. Het oprichten van dergelyke clubs is in den regel het gesprek van opwekking daartoe van de zijde van directeur of leeraar. Er is hier wel degelijk iets te bereiken als men het wil. Aangezien echter ook op deze scho len het met de spreekkunst dikwijls alles behalve goed is gesteld, valt daaromtrent niets of zeer weinig te verwachten. Hier zal ingrijpen van overheidswege op den duur onvermijdelijk zijn, maar men heeft meestal aan die zijde meer aandacht voor de financieele zyde van het onderwijs aan de scholen dan voor de paedagogische. De jeugdwedstrijden mogen daarom een prikiel zijn voor de jongelui zelf om hier de leiding te nemen. Dit resultaat hebben die wedstrijden hier én daar reeds inderdaad gehad. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de bezorging per_looper geschiedt. Franco per post per kwartaal 3.15. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zy'n dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef. Interne. 2745. Postrekening 48400. poppetje als u bent. ZU is mollig en ge- nog heel vaak, zonder dat Rickey er iets zelHg, net als één van die lieve oude „nv, KAmnflrtn Aan. Haal' rnnoHnr cnHi'oat wmiwnn ■uit' Hö Hnalran van DiolrPH.Q vrouwen uit de boeken van Dickens.” Toen de lunch, gedaan was, had tante schap met Michael. Zij gaf de heele ge- I Molly tegen Michael gezegd: - - Nu wil je Virginia zeker graag de het nog nooit aan iemand verteld. duiven en de eenden laten zien. I Ik ben blu, dat je het mU verteld Zij waren toen samen naar de groote, I hebt. schemerige schuren gegaan, waar de j HU had peinzend met zijn vi^i op zu zaten. Ik denk wel dat Ik je eens aHes zal verteHen. I Den avond na dat bezoek aan het i* Spaanscne museum lag Virginia lang I wakker. Sinds het begin van haar vriend I schap met Michael nad zij de gedachte I aan Derekdale heel ver teruggeschoven. Maar nu was het al buna Kerstmis en zU had Rickey beloofd te gaan, als het haar tot niets zou binden. Maar zij wist, dat het gaan er naar toe haar onont koombaar bond. Want Tony verwachtte iets van h^ar en Rickey ook. Zij toonden het; allebei op hun eigen manier. Het was heel moeilijk, om Tony „buiten haar omgang met Michael te houden. Hij kwam altijd op de aHerongelegenste. momenten bin nenvallen en wilde dan, dat zij met hem uitging. En als ze dan zei, dat ze niet kon, vroeg hij achterdochtig: Waarom niet? Je schijnt in den laatsten tijd erg veel dringende bezig heden te hebben. Maar zu had niets positiefs willen zeg* ®en- (Wordt vervolgd). Bahlman^, GOUDA

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1937 | | pagina 1