F'B
w
illli
men
750.
toren:
ercules’’
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
ene.
1
No l«45B
Woensdag 3 Maart 1337
75eUaarga ng
mgen
BOSKOOP,
[QIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN,
eele eisch
prestaties
jheid van
terMm
EN.
ligheid als
jrofiteeren
se.
Vlammende Schoonheid.
DE SAMENKOMST VAN EXPERTS UIT DE
OSLO-STATEN
in de Trèveszaal te ’s-Gravenhage.
De Minister-President Dr. H. Colijn
houdt de openingsrede.
st, U be-
ieruimte,
hetzelfde
sen 100%
s in alle
itigende
Jaoy Het huidje
L blijft gaaf en gezond, in-
k dien U het behandelt met
’PUROLO
en droog houdt met Purolpoeder
Purol 30 ct. Purolpoeder 60 et
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
u
u VL/U\J1VZX t DvODlVvI \JvzV'K-ZluIK/VK*., llrtrtullvljvll 1, HIWIVI/IVLlVil x f nivuivvili
xd U meevallen
►BELEGGING.
nul
Dr. H. COLIJN.
de heer Wehrer,
van
XVI
en
(Wordt vervolgd).
IJsseldtfk.
icten.
ing die tot de
>en.
We/
ylk ben mljn eigen baas”.
Na de bekentenis van Rickey te heb
ben gehoord, was Virginia naar haar
zin later tot kapitaal worden, ik zal het
terugverdienen door ew^er te schrijven.
soijede Boek-
r de plaatsing
LOgeljjkheid van een
van export en prijs-
I
I
iten te
[ia overvloed
•onferentte zijn:
Suetens, di-
ischen
op onze
FEUILLETON.
Naar het EngelsCh van
TEMPLE BAILY.
Tal van
waarvan
I van een kentering in deze politiek van tot
het uiterste gedreven protectie, doch nu
er een overeenkomst inzake het monetaire
vraagstuk is bereikt daagt er nieuwe hoop.
Met die overeenkomst schynt een groote
moeilijkheid ten aanzien van de verminde
ring van handelsbelemmeringen te zijn
^verwonnen.
Eens zul je ze meenen, flad hij met
zekerheid gezegd. Je bent voor altijd de
mijne, Marty, maar je beseft het zelf
nog niet
wjj wellicht gehoord worden, indien wij al
thans in staat zullen blijken redelijke voor
stellen ter tafel te brengen, welke niet
enkel en alleen beperkt behoeven te blijven
tot tarieven, quota’s en dergelijke slagboo-
men van den handel. Er kunnen andere
middelen ontdekt worden, welke de wel
vaart onzer volkeren en van de volkeren
van andere landen welke ten slotte bereid
zullen zijn met ons samen te werken, ver
mogen te verbeteren, om op een van deze
andere middelen te wijzen, vestig ik b.v.
de aandacht op de
meer geordend steil
vorming dan het ix
Ten besluite,
succes in Uw ,wAk en tevens
verblijf in den HaXg«
Pe gedelegeerden t<
voor België: de
recteur-generaal van den
handel van het ministerie van
sche zaken;
voor Denemarken: de heer E. Wae-
rum, hoofd van de afdeeling economische
1 politiek van het departement van buiten-
landsche zaken;
voor Finland: de heer T. O. Vaher -
vuovi, hoofdambtenaar voor de handel s-
accoorden van het departement van buiten-
landsche zaken;
voor Luxemburg:
regeerings-adviseur;
voor Noorwegen1: de heerejj C. F.
Smith, directeur-generaal voor de handels
politiek en O. Ravner, hoofd van den re-
geeringsraad voor economische aangele
genheden;
voor Zweden: de heer G. Sahlin, di
recteur en M. Haeggleoff, hoofdambtenaar
der handelsafdeeling van het departement
van buitenlandsche zaken;
voor Nederland: de heeren, dr. H. M.
Hirschfeld directeur-generaal van handel
en nijverheid, prof. J. van Gelderep, voor
zitter van de commissie van contact voor
economische aangelegenheden van het de
partement van koloniën en de heer H. A.
Hooft, chef van de afde ig consulaire en
handelszaken van het departement van bui
tenlandsche zaken.
fijn heeren, wensch ik U
een prettig
60UD8CHE COURANT.
kamer gevlucht en had zich op het bed
geworpen. Niets kon meer zijn zooals
het geweest was. Het gevoel van schaam
te over de wijze waarop Rickey Michael
behandeld had, overweldigde haar. Zij
voelde zich zelf er door besmeurd en,
verlaagd.
Tenslotte had zij Rickey laten roepen.
Wat bedoelde je, toen je zei dat- je
Michael McMillan duizend dollar schul
dig was? vroeg zij, toen hij bij haar in
de kamer was.
Wie heeft je dat verteld? vroeg hij
scherp.
Ik hoorde je met McMillan praten.
Ik zat achter het scherm in de biblio
theek.
Luistervink te spelen?
Je weet heel goed, dat het dat niet
was. Vertel mij alles, Rickey.
mogendheden niet bereid zyn om onze po
gingen te steunen. Ons gemeenschappelijk
Een lange stilte. Toén:
Wanneer ga je?
Den dag na Nieuwjaar
En wat moet ik doen?
Je kunt immers gewoon
kamers blijven? Vraag Mary Lee of ze
bij je komt, dat zal ze met plezier doen.
Ten tweede: Wjj moeten er van meet af
aan op ’bedacht zijn dat niets van eenig
Om twee redenen.
Ten eerste: Wat wij onder elkander wen
schen te doen raakt ook anderen. De meest-
begunstigingsclausule, hoe heilzaam ook in
vele opzichten, is somtijds een beletsel voor
het wegnemen van handelsslagboomen tus-
schen landen die zulks .wensche>n te doen
doch daarin worden verhinderd door de be
staande toepassing van deze clausule. Het
kan daarom noodzakelijk voor U zijn de
mogelijkheid van een nieuwe interpretatie
der meestbegunstigingsclaUsule in handels-
verdragen onder de oogen te zien, waarbij
intusschen steeds in het oog moet worden
gehouden dat elke overijlde handeling moet
worden vermeden en dat niets tastbaars in
dit opzicht kan wprden gedaan zonder de
volledige instemming van die landen, waar
mede wij verdragen hebben-, gebaseerd op
de bestaande toepassing van de clausule.
bescherming in al haar verschillende vor
men instede van een matige protectie.
Tot eind September van verleden jaai
toe scheen er geen mogelijkheid to bestaan
Met jou als mijn inspiratie.
Haar stem trilde.
O. Rickey, Rickey
Zij stond erop om naar beneden te
gaan, daarna
Als ik nog langer blijf, zal ik din
gen zeggen, die ik niet meen, zei ze.
denkbeelden zijiweeds geopperd
een| der radicaalste is om de
quota’s af te schaffen en -be v-ervangeft door
tarieven met beperking van de percentage
tot een maximum. Zonder twijfel zult gij
allen als deskundigen hiervan meer weten
dan ikien daarom wil ik bij deze 'bijzonder
heden niet lang stil staan. Ik kan mjj er
toe bepalen U te verzoeken alle mogelijk
heden te onderzoeken, welke véeren tot
datgene wat wij allen wenschen, het slaken
van de boeien welke den handel kluisteren.
Ik besef ten volle dat er geen groot re
sultaat te verwachten valt van deze uwe
eerste samenkomst. Gij zult van gedachten
wisselen, gij zult eventueele mogelijkheden
onderzoeken, dan zult gij naar uwe landen
terugkeeren ten einde datgene wat gij ge
vonden hebt te vergelijken met het oordeel
van verantwoordelijke ministers en dan,
zoo vertrouw ik, zult gij terugkomen om
aan uw werk de laatste hand te leggen.
Doch ook dan aangenomen dat gij
tot gunstige resultaten geraakt zal nog
slechts het kleinste deel van nw werk zijn
verricht.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
15 regels ƒ1.30, elke regel, meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerde::
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van s
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
is er i
hoefde te zijn. Misschien lijdt een aanzien
lijk deel der bevolking van de aarde aan
ondervoeding terwijl er toch soms voedsel
vernietigd wordt als praktisch gevolg ypn
een op de spits gevoerde agrarische pro
tectie, Sir Frederick Leith-Ross heeft er in
zijn bekende „memorandum On Agricultu
ral Protectionism" (uitgegeven door de
Economische afdeeling van den Volken
bond) op zoo overtuigende wijze op ge
wezen, dat de inkrimping van sommige
markten overvoering van» markten in an
dere landen ten gevolge heeft gehad en tot
kwantitatieve regelingen tot het redden
van landbouw-industrieën heeft geleid. De
koopkracht van landbouwstaten was dien-
tangevolge ernstig aangetast en dit leidde
dan omgekeerd weder tot werkloosheid in
industrieels landen.
Dit alles is zeer ontmoedigend, doch dit
mag geen reden zyn ons aan moedeloos
heid over te geven. Integendeel, nu er een
glimp van hoop daagt, moeten wij het pro
bleem opnieuw aanpakken zonder te letten
op de mislukkingen in het verleden. Daar
om doe ik ook een beroep op U, om de
vraagstukken aan te vatten met den fer-
men wil om i(?ts te doen. Gy zyt ver
tegenwoordigers der kleinere landen. Onze
invloed op de wereld als geheel genomen is
zeer beperkt, doch wij beschikken over het
enorme voordeel dat wij onderling geen Po
litieke strijdbijlen te wetten' hebben. Wij
wenschen Rechts wat meer welvaart en an
ders niets.
Onze individueele stem is de stem des
roepende^ in de woestyn, tezamen zullen
En jij hoeft niet te denken dat^je de
baas over me deunt spelen, Jinny. Ik ben
mijn eigen heer en mpester en ik zal
precies doen wat mty belieft. En één van
de dingen, waar ik mee- zal beginnen, is
de invitatie van Marty van Duyne aan
nemen om met ha^r ypder’s jacht naar
Flprida te gaan.^ Zij neemt een stel
vriendén mee. En ik zal er een bqtflp’"'
schrijven.
Zij staarde hem rilet-begrijpej
en zei toen: 0
Je “bent jezelf niet, Rickey.
Je bedoelt-dat ik gedronken
Wat zou dat? Mijn hoofd is heel helder.
Dus dus je bent van plan om
mij alleen achter te laten?
Waarom" niet? Het is mijn groote
kans, Jinny En jou hebben ze niet ge
vraagd
.Neen zei ze langzaam Mij hebben
ze niet gevraagd
Ik kan het onmogelijk voorbij laten
gaat. En ik ben dat ook heelemaal niet
van plan Ik zou Marty van Duyne tot
I het eind van de wereld willen volgen.
Rickey - ben je verliefd op haar?
H(j hief fier zijn hoofd op.
Ik zou het zoo niet willen zeggen.
Zij is eeh ster voor mij...
Virginia wist, dat het hopeloos was om
er op door te gaan. Als Rickey één van
zijn geëxalteerde buien had, was hij voor
geen reden vatbaar.
Hoelang blijf je weg?
Zes weken.
Maar hoe kun Je het betalen?
Dat moet maar. Het zal In zekeren
38
Luister, zei hij even later.
En de tooverfee zei tegen den vij
ver Laat uw rook opstijgen en de oogen
van mijn beminde verblinden, zoodat hij
mij altijd in mijn schoonheid zal zien,
zelfs wanneer ik oud zal zijn geworden.
Laat de betoovering steeds om hem blij
ven, dat wanneer mijn oogen dof wor
den en mijn zachte huid rimpelig,
wanneer mijn haar uitvalt.
Zij legde hem het zwijgen op
Niet doorgaan! Je bent wreed.
Hij lachte triomfantelijk.
Ik ben niet wreed, maar ik wilde je
laten denken. Waarom wil Je een man
wet geld trouwen? Je hebt genoeg van
jezelf en ik kan meer voor je zijn dan
Tony Bleecker. Hij kan alleen een paar
millloen aan jouw millioenen toevoegen,
ik kan je onsterfelijk maken in ’n boek!
Zij probeerde hem uit te lachen.
Wat ben je daar zeker van!
Waarom zou ik er niet zeker van
zijn? Niemand weet wat hjj kan, voor
dat hij het eerst bewezen heeft.
Hij wierp zijn hoofd in zijn nek, zijn
oogen schitterden
XbONNEMENTSPRIJ&: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interne. 2745. Postrekening 48400.
igheid
>y andere
wenschp<
meriting /ran
Hedenochtend om 11 uur is de bijeen
komst van experts der Oslo-staten* wtelke
op uitnoodiging der Nederlandsche regee-
rfng in den Haag wordt gehouden, in de
Treveszaal in het Departement van Water
staat, geopend door den minister-president
Dr. H. Colyn, die daarby de volgende rede
in de Engelsche taal uitsprak:
Rede Dr. Colijn.
Namens de Nederlandsche regeering wil
ik allereerst, myn oprecht* dankbaarheid
uitspraken jegens de regieringen van Bel
gië, Luxemburg, DenenuAjfen, Noorwegen,
Zweden en Finland, dat zij op zoo harte
lijke wijze gevolg hebben gegeven aan onze
uitnoodiging om naar den Haag te komen
ter bespreking van de handelsbetrekldngen
tusschen onze landen onderling en die met
andere staten.
Ik ben mij er ten volle van bewust dat
een samenkomst van afgevaardigden van
de landen, welke de z.g. Oslo-groep vor
men, geen vraagstukken van wereld-betee-
kenis tot oplossing kan brengen., maar an
derszins kan toch niet worden ontkend dat
er overal een groeiend besef leeft, dat de
economische moeilijkheden van verschillen
de staten de grondoorzaak vormen van de
politieke spanningen welke een groot deel
van Europa en andere deelen der wereld
verontrusten. Indien dit waar is en ik
meen dat het juist is dan zal bevorde
ring van economische vrede, op zichzelf
reeds een noodzakelijkheid, tegelijkertijd
een middel kunnen zijn tot vermindering
van bestaande politieke spanningen.
Wat wij noodig hebben is een u tbrei-
ding van den omvang van het internatio
nale handelsverkeer, waardoor de verschil
lende landen ten volle een uitweg voor hun
energie en voor hun arbeidskrachten hun
nen vinden.
W(j weten maar al te goed dat het econo
mische beleid der laatste jaren op een heel
anderen koers is gericht. Het is thans tien
jaren geleden sinds de economische wereld
conferentie te Genève samenkwam ter be
spreking van de moeilijkheden vfen het in
ternationale handelsverkeer en ter bera
ming van middelen om
verbeteren. Wij1 weten evenzeer dat deze
conferentie er niet in geslaagd is om de
slagboom en voor den handel op t-
stand zich
kelde.
Het is niet zoo gemakkelijk de ware oor
zaken der mislukking van de kruistochten
voor een vrijer handelsverkeer op het spoor
Het hart van uw naaste vindt ge met
liets anders dan met uw eigen hart.
George Masdonald.
Bijgevolg komt het mij wenschelijk voor
na te gaan hoe men tot het ontwerpen van
zekere voorstellen zal kunnen komen waar
mede wij andere mogendheden kunnen be
naderen en wel in het bijzonder de groo
te mogeridhedetni die genegen zijn om
naar onze denkbeelden te luisteren.
Het is zelfs denkbaar dat g(j tot het
resultaat zult komen dat hét wenschelijk
ware een tweede vergadering reeds door
afgevaardigden van ajidere mogendheden
te doen bijwonen, wijl immers één enkel
voorstel waartoe gy kunt komen in staat
zal zijn resultaten af te werpen overeeju
stemming met de beoogde doeleinden. Het
zal noodig zyn een aantal maatregelen te
nemen, waarvan enkele natipnaal maar an
dere buiten eenigen twijfel een internatio
naal karakter zullen dragen. By
van die maatregelen kan ernvi
van methode worden verwacht X
met. Om deze reden zoudt gy j(et
lijk kunnen achten de m<
anderen in te roepen.
De noodzakelijkheid om totyres}
komen is overweldigend. Ei
van goederen in de wereld en desniettemin
zooveel armoede, welke er niet be-
Zijn onverschilligheid over haar wel-
®yn deel haar pijn Zij had altijd ge-
^tóht dat hij van haar hield.
Ik zal het haar niet vragen en ik
?ga hier mqrgen vroeg weg, Rickèy
Weg? Waarom?
Ik wil hier niet langer blijven, na
dit alles...
Na wat alles? Niemand weet er toch
iets van, behalve McMillan. En Tony
zal woedend zijn
Laat hem. Ik ben niet van plan met
hem te trouwen. Hij weet het, en ik zeg
het jou nu ook. voor het laatst, Rickey.
Je hoeft niet zoo theatraal te doen.
Het zou heel goed voor je zijn
4 Het Zou niet goed voor me zijn.
Haar zelfbedwang liet haar opeens in
den steek. Ik kan geen man trouwen om
zijn geld, en Ik ben het ook niet van v
plan en daarmee uit. Jij doet je eigen
zin door met Marty naar Florida te gaan,
nu, ik doe hierin mijn eigen zin. Ik ben
óók mijn eigen baas, Rickey, net zoo
goed als Jij
te komen. Gedeeltelijk, zy het niet geheel,
is deze mislukking zonder twjjfel toe te
schrijven aan de kortzichtigheid van hen
die zich niet genoegzaam rekenschap ervan
geven, dat landen over en weer van elkan
der afhankelijk zijn met betrekking tot
hun welvaart. Men zal echter ook in reke
ning hebben te brengen den wensch der
/regeeringen om zorg te dragen voor een
meer in evenwicht gebrachte nationale
economie vermits door tal van oorzaken het
evenwicht der wereld-economie van vóór
den oorlog is verstoord.
Nijverheidslandeai, onder den indruk ge
komen van de bestendigheid van het platte
landsleven, besloten hun landbouwgte be
schermen tegen de goedkoopere volbren
ging van andere landen. Land bouw «aten
1 ware er niet langer tevreden mede zich
I ganscheljjk te verlaten op hun landbouwbe
den toestand te 1 drijf. En daar nu samenwerking op in-
-j-x dustrieel gebied met de landbouwstateu- v
zoomin werd aangemoedigd door de in- belang kan worden bereikt indien grootere
te ruimen dustrieelen zelf als door de economen der
en dat in de daarop volgende jaren de toe- 1 meer ontwikkelde landen, is het resultaat
icwaad tot erger ontwik- 1 geweest de triumf der op de spits gedreven handelsverkeer ie volstrekt geen te ver-
hAoehermino- in al haar verschillende vor- waarloozen factor, doch het handelsverkeer
van elk onzer mét sommige der andere lan
den is belangrijker dan dat van één onzer
met alle andere leden onzer groep tezamen.
Je hoeft niet zoo’n toon aan te
slaan; maar hij vertelde haar toch van
het spel met Lute Carney en zijn vrien -
ren, de ontmoeting bij de rivier en het
aanbod, dat Michael hem had gedaan.
En jij béloofde hem je manuscript?
.Ja.
En nu ben Je niet meer van plan*
het hem te geven.
Hij wil het immers niet eens meer.
Zelfs -al. wilde hij het niet meer dan
had jij hem nog niet de dingen mogen
zeggen, die je gezegd hebt, Rickey^
Waarom zou ik niet mogen zeggen,
wat ik denk? Ik ben toch zijn ISltei niet.
Ik hoef zijn schoenen toch niet te lik
ken...
Rickey stond tegen den voet van het
bed geleund, verhit en opgewonden lich
telijk aangeschoten en het leek Virginia,
alsof zij hem nu voor het eerst zag zoo
als hij werkelijk was: een zelfzuchtige
zwakkeling, bezeten door het abnormale
gevoel van zijn eigen belangrijkheid.
Ik vind dat je mr. McMilla^ een
excuus schuldig bent, zei ze langzaam. i
Zoo, vind je dat? viel hij uit. Waar
houd Je ipe voor?
Voor een gentleman, Rickey.
Iets in Rickeygezicht, nadat zij dat
gezegd had. maakte haar bang. Zij
schoof een stoel tusschen hem’ en haai*
in.
Ik ben een gentleman riep hij
razend uit, en ik daag leder uit, die het
tegendeel durft beweren. Maar wat Mi
chael McMillan, betreft hij maakte
een gebaar met hem heb ik afgedaan.
4
