1
"1
4
tas
I
H
LP
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8000 ex.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
No, 19530
bergambacht, berkenwoude, bodegraven.
GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
-
Contact tusschen
Nederland en Indië.
EERSTE BLAD.
De Gouden Brug.
Die
rheumatische pijnen
j
Brieven uit de Hofstad.
MCCCLXXVTI.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
Zaterdag 29 Mei 1937t z 76e Jaargang
BOSKOOP,
FEUILLETON.
|4>
AKKER.CACHETS
baan is niet alleen
pit jaar is de baan
i onze foto (v.l.n.r.)
bie en de Sultan
Wat verschijne, wat verdwijne,
't Hangt niet aan een los geval.
In't verleden ligt het heden,
In het n u wat worden zal-
agenten en moeten daags vóór de plaatsing
van opname verzekerd te zijn.
IURST.
plaats ter nagedachtenis
burg”.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
•LATEN.
:h naar de werf der
atste beletselen van
Roman van
HANNO FLESSEN
F^OCkfCt
die U hei leven vergallen, daarvoor
helpen nu "AKKERTJES" zoo bui
tengewoon. Niei alleen dat de pijnen
rdwijnen, maar AKKER-C ACHETS
hoog. Meer dan negen duizend motorrijtui
gen en ruim 31 duizend fietsers. Dit moet
by na allemaal over de beruchte Hoornbrug,
die even buiten Ryswy’k de verbinding
vormt met den nieuwen rijksweg den Haag-
Rotterdam. Deze brug, die al meer dan vijf
tig jaar oud is, is op dit oogenblik een ver
schrikkelijke sta-in-den-weg voor het ver
keer en men is op drukke dagen genood
zaakt een gedeelte van het verkeer om te
leggen ten einde de stagnatie eenigermate
den band, die er tusschen beide gebiedsdee- I
len moet bestaan, zéér veel goed gedaan. I
De economische commissie uit Indië is I
nog meer noodig dan een dergelyke com-
missie in ons land zelf. Want Indië moet
bekend worden met het Moederland... het I
omgekeerde contact is grooter doordat vele I
zakenlieden regelmatig Insulinde bezoeken. I
Telkens vertrekken weer opnieuw zakenlei- I
ders naar den Oost om er enkele maanden
te blijven en materiaal op te doen voor hun
studie, hoe profijt te kunnen trekken van
de. verhoudingen.
Maar omgekeerd, kan er nog veel worden
gedaan.
Een Indische centrale commissie in Ba
tavia, Bandoeng of Buitenzorg dient zich
o.i. door subcommissies in de verschillende
Indische rayons te vertakken en deze sub
commissies moeten de belangen van elk
rayon minitieus onderzoeken. De verkregen
gegevens moeten naar de Centrale Commis
sie worden gezonden en deze Centrale maakt
„een economische kaart van het geheele
land” om het zoo uit te drukken. Men weet
dan gecentraliseerd, wat elk rayon noodig
heeft ten opzichte van het vraagstuk: Ne-
derland-Indië. Doch tevens kan de Centrale
elk jaar beslissen wie de economische com
missie in het Moederland zullen vertegen
woordigen. Elk jaar moet een afvaardiging
naar Nederland voor enkele maanden ver
trekken om hier te lande de noodige be
sprekingen te gaan voeren. Op die wtfze kan
een permanent contact tusschen de Indische
werkers en Nederland worden verkregen. In
die afvaardiging dienen niet alleen Euro-
peesche werkers te zitten, doch ook voor
aanstaande inlanders, Chineezen etc. Spoe
dig zal men bemerken, welke groote belan
gen met een en ander gediend zullen wor
den. Wy hebben genoeg voorbeelden, wat er
op deze wyze kan worden verricht. Wèl
gaat er een handelsmissie naar Zuid-Ame-
rika en hiervan stelt men zich zeer veel
voor. Waarom begint men niet eerst met
het eigen gebied? Laat telkenmale een In
dische handelsmissie naar ons land vertrek
ken om het noodige contact tot stand te
brengen en dit contact te handhaven!
Grooter-Nederland; hoeveel perspectieven
biedt een dergelyk contact ons niet, zoowel
op politiek, economisfch',. sociaal en moreel
terrein! De moderne verkeersmiddelen bren
gen Insulinde telkenmale dichter tot on^,
Maar in werkelijkheid blyven beide gebieds-
deelen nog uiterst ver van elkaar verwij
derd. Slechts organisatorisch reëel contact
kan tot een deugdelijke verbetering der
banden leiden.
Zooals bekend is bestaat er een commis
sie in ons land, die op economisch gebied
naar middelen zoekt om het contact tus-
schen Nederlandend en Overzeesche gebie
den te versterKen. Destijds, by de behande
ling 'an de Indische begrooting 1937 in de
Volksraad heeft de Regeering tougezegd,
ook in Indië een dergelyke commissie te
vormen, welke da Nederlandsche commissie
in haar taak zou kunnen steunen door in
het land zelf naar middelen ter bereiking
van het doel te zoeken.
Tot dusver is hiervan nog niets gekomen,
er wordt aan gewerkt en naar verluidt zou
deze commissie slechts een tydelyke en
geen permanente taak hebben.
Men delibereert nog over de taak van
deze commissie en over hare samenstelling.
Gevreesd wordt en in enkele bladen moet-
zulks al tot uiting zjjn gekomen dat door
de opleving in Indië, die ziph duidelijker be
gint te manifesteeren, de noodzaak eener
dergelyke commissie niet meer zoo sterk ge
voeld wordt als destijds, toen wy midden
in de depressie zaten en niemand wist, hoe
eruit t« kunnen komen.
Het zou verkeerd zijn om de schuchtere
pogingen in deze richting te staken. Nog
langen tyd zal de autarkische gedachte in
de wereld hoogty vieren; men kan hier en
daar aan eenige verruiming weiken van
den internationalen handel, de practyk heeft
echter uitgemaakt, dat het land, dat zich
zoo goed als geheel instelt op het interna
tionale verkeer, economisch zonder weer
stand is, zóodra de economische oorlog zich
verwoeder doet gevoelen. Men zal het nim
mer zonder zulk een economische oorlog
kunnen doen, in geen geval zoolang de pro-
ductie-mogelykheden grooter zyn dan de
vraag.
Nederland en Indië zyn op elkander aan
gewezen. Gezocht moet worden naar de
meest efficiënte wyze, waarop die aanvul
ling zal kunnen plaats vinden. Het is ver
der noodig, dat men in Indië meer bekend
wordt met hetgeen er in ons land leeft, ter
wijl ons land niet zoo vreemd moet blyven
staan tegenover het Oostersche. De komst
van de Vorsten uit Indië en de vertegen
woordigers van deze ter gelegenheid van
het HuwoJyk van Prinses Juliana heeft aan
te verminderen. Zoolangs deze puzzle van
de Hoornbrug niet is opgelost, blyft hier
een uiters gevaarlijk en hinderlijk punt be
staan in dezen overigens zoo schitterenden
weg.
Vermelden wij ten slotte over deze merk
waardige verkeerstelling nog even, dat ver
geleken met vroegere opnamen, onder vrij
wel dezelfde omstandigheden op alle onder
deden een toename valt te constateeren.
Het aantal auto’s is in het afgloopen jaar
in ons land niet toegenomen, zoodat het
daaraan niet ligt.
Als men eens even bedenkt hoeveel per
sonen er op één zoo’n dag langs den weg
worden vervoerd, dan begrijpt men toch
hoeveel schade daardoor de spoorwegen lij
den moeten, al zou slechts een zeer klein
gedeelte van deze auto-toeristen van den
trein gebruik maken als het geen auto ter
beschikking had.
Ten slotte zjjn deze cijfers maar over
een beperkt gebied en zullen vele getelde
auto’s en fietsers er tweemaal, zoo niet vier
maal in voorkomen. Immers zy die van
Rotterdam voorbij den Haag gaan worden
voor een goed deel tweemaal geteld en wel
licht op den terugweg nog eens twee maal.
Maar voor de verkeersdrukte beteekent dat
geen verschil.
Het toerisme naar ons land.
We gaan nu eindelijk den zomer in en zij
die voor een goed deel voor hun bestaan af
hankelijk zijn van dit seizoen, zijn ditmaal
Algemeen Weldadigheidsfeest
„Weenen aan de Vecht”.
In het park van kasteel Nyerode
op 17 Juni.
Het onder voorzitterschap va, Mr. L. J.
A. Trip, presiuent van de Nedtrianda^ic
bank te Amsterdam, speciaal tot dit uoel
gevormd comité tot organisatie van net Al
gemeen Weldadigheidsfeest „Weenen aan
ue vecnt (ui het park van kasteel Nyeiu
rode te Breukelen op 17 Juni) verzoekt ons
opname van onuerstaande mededeehng;
ue secretaris van ons comité, de heer J.
A. Josephus Jitta w.i, heeft reeds behalve
ie Amsterdam, te ’s-Gravenhage en Utrecht
zittingen geiiouden teneinde bestuursleden
van instelling^ met een weldadig karakter
van advies te dienen, hoe zy pogingen m
net werk kunnen stellen een deel van ue
opbrengst t© verkrygen van dit grootsche
leest.
uezien de belangstelling voor die zittin-
tmgen en teneinde ook in andere ttreicen
ues lands het contract met het comité te
vergemaKketyken, zal de secretaris thans
ook te Rotterdam nog zitting noiden op
Maandag 31 Mei 1937 van 21 uur, in ue
Kotterdamsche Kunstkring, Witte de With-
straat.
bestuursleden van de ruim tweeduizend
instellingen, vereenigingen enz, tot wie het
comité „Weenen aan de Vecht” zich reeds
door middel van circulaires, enz., heeft ge
wend, zoowel als die het comité onverhoopt
nog niet mocht hebben bereikt, zyn gaarne
welkom en kunnen behalve inlichtingen ter
zitting tevens propagandamateriaal ver
krygen.
diepte, de kleinzieligheid en de zonde
naar het hoogere, de ruimte en de rein
heid.
Wonderlijk, zooals u dat verklaart,
Renate Lien... zegt Margot met stralen
de oogen.
Ach..., Renate breidt onwillekeurig
haar armen uit... Ik zou daarmee ook
zoo graag m'n steentje willen bijdragen
tot het prediken van het evangelie der
naastenliefde. Wij moeten God’s voor
beeld volgen en bruggenbouwers onder
elkaar zijn Niet den staf breken over
het vergrijp van onze naasten en niet
ultsluiten hen allen, die gefaald hebben
om duizend en een reden... En daar,
waar de zonde een kloof heeft gescha
pen, waarin het onrecht als een breede,
scheidende stroom tusschen de menschwi
bruist, daar moeten we een gouden brug
slaan, die den eenen oever met den an
deren verbindt. Dan zal ook de een den
ander verheffen tot ver boven zijn tegen
woordig bestaan.
De korte pauze, welke op deze woorden
volgt, is van een zeldzaam verwachtend
zwijgen- Als Margot het gesprek weer wil
opvatten, wordt de deur van de huis
kamer geopend:
Ach. Heb je bezoek? Verrassing,
twijfel en teleurstelling liggen in deze
woorden van Sylvester Vonberg, die aar
zelend In de deuropening blijft, staan.
Renate treedt haastig op hem toe en
neemt zijn hand.
Ja en allerprettigst bezoek zelfs,
kom maar binnen...
roe rd Zij voelt zich niet alleen gevleid
door de buitengewoon hartelijke ont
vangst, welke haar ten deel is gevallen,
maar al spoedig is zij ook geheel onder
de bekoring van de charme, die er van
haar gastvrouw uitgaat.
Nu moet ik toch eindelijk eens met
de reden van m’n bezoek voor den dag
komen, zegt zij tenslotte. Natuurlijk is
het een verzoek, dat ik tot u te richten
heb... een vriendelijk verzoek...
Als het In m’n vermogen ligt, zal ik
er gaarne aan voldoen, Juffrouw Sellert.
Dat is al een voorlooplge toezegging.
Ik houd u aan uw woord, want Inwilli
gen kunt u het zejeer! En een en al op
gewektheid nu vervolgt de tooneelspeel-
ster:
De zaait Is deze. Ik moét midden Fe
bruari een voordracht houden voor de
radio. Het onderwerp wordt aan mij
overgelaten. Hoewel ik al ruim drie we
ken weet, dat Ik moet optreden, kon Ik
het er maar niet met mezelf over eens
worden welk onderwerp Ik zal kiezen. U
zult niet willen gelooven wat ik al alles
overwogen en weer verworpen heb. Maar
toen Ik gisteren hoordé, dat die* witte
dobbelsteenen, waartoe ik me al dade
lijk op de een of andere manier aange
trokken voelde, de woning was van Re
nate Llen. wist ik plotseling wat me te
doen stond. Ik zou graag een van uw
verhalen willen voordragen.. Maar... een
nieuw, dat nog niet Is uitgegeven. Daar
om zit ik nu hier... U moet weten, dat
Ik ontzettend eergierig ben... maar mls-
46
De vrijmoedigheid, waarmee zij aan
naar gedachten uiting geeft, is zoo ver
zakelijk, dat Renate er geheel op In
gaat
Als de zaken zoo staan, zal ik u dus
wel moeten verzoeken om binnen te ko
men. Lachend opent zij de deur voor
naar gast, zonder er bij te denken, dat
zij nu zelf ean vreemde in haar woning
iaat, waartoe bij zelfs haar beste vrien
den de toegang heeft geweigerd, om haar
10gé, Sylvester Vonberg, in dezen over
gangstijd tegeh eiken blik van buiten
staanders te vrijwaren.
Zóó komt de actrice in den schrijf
boek van Lantaarn.
In een zeer geanimeerd gesprek zitten
de beide vrouwen tegenover elkaar In
Koestelijk opzicht volkomen harmoni-
oorend, ontbreekt het haar plet aan de
«oodige aanknooplngspunten.
Renate. die in haar teruggetrokken
*eyen voor een dergelijke uitwisseling van
Bedachten slechts zelden gelegenheid
KNjgt. geeft zich geheel aan het genoe
gen daarvan over en Margot Sellert pakt
Bereidwillig en breedvoerig uit over alles,
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
byslag op den pry’s. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onze
aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde
vol goeden moed. Of het inderdaad zóó is,
dan wel of de wensch de vader is van de
hoop, valt nog niet uit te maken, maar men
verwacht algemeen dit jaar een opleving
van het toerisme naar ons land, ook als
gevolg van den gewyzigden stand van den
gulden. Laat ons hopen, dat dit geen ydeie
illusie is en dat inderdaad de zomer 1937
eens aan oude tijden zal doen denken. De
Ned. Vereeniging voor Vreemdelingenver
keer is als altyd actief en zy zal dit jaar
een buitengewone activiteit ontplooien, nu
zy ook de hoop koestert, dat het toerisme
naar ons land beter zal worden. Zy wil een
specialen propagandist gaan uitzenden, die
in het buitenland met vaardige welbe
spraaktheid de reclame voor ons land zal
gaan voeren. Verleden week heeft Oosten
rijk weer eens in den Haag een middag ge
geven ten einde de aandacht op dit land te
vestigen. Zeker heeft dit altyd uitwerking
al valt dit niet onder cijfers te brengen. Of
iets dergelyks voor ons land wel eens el
ders is geschied, weten we niet. Misschien
vindt dit voorbeeld navolging.
plotseling doodsbleek geworden. Daar zij
echter met haar rug naar het raam
staat, ontgaat Renate haar veranderde
gelaatsuitdrukking, welke nu slechts een
schier verbijsterende vijandigheid ver
raadt.
Dit is Freiherr von Berg, tijdelijk
mijn gast in de Lantaarn, en dit, beste
Sylvester, is Margot Sellert van het
Munchener Klelntooneel, stelt Renate
belden aan elkaar voor en haastig laat
zij erop volgen: Misschien ken je jur-
frouw Sellert al als actrice...?
Natuurlijk... stamelt hij, ik herin
ner me... dat wil zeggen...
Renate ontwaart de hulpeloosheid van
zijn blik, welke zeldzaam verlegen en
met Iets van een pijnlijk dringende
smeekbede op de zwijgend af wachtende
actrice gericht blijft. Daardoor dringt
het pas nu tot haar door, dat de aan
wezigheid van Margot Sellert volkomen
in strijd is met hun stilzwijgende over
eenkomt om niemand tot de Laptaarn
toe te laten. Maar deze aarzeling duurt
slechts kort. Er Is nu toch niets meer
aan te veranderen Het beste Is, dat Syl
vester uit den nood een deugd maakt en
zich langzamerhand weer aan de buiten
wereld tracht te wennen. Dat kan toch
zoo moeilijk niet zijn voor iemand, die
zich door liefde gesterkt weet.
Houd JU juffrouw Sellert zoo lang
gezelschap, dan kan ik me even van
m’n huisvrouwelijke plichten kwijten,
zegt Renate, op hetzelfde oogenblik reeds
de kamer verlatend.
(Wordt vervolgd).
Het wegverkeer.
Op gezette tijden wil men weer eens
even poolshoogte nemen omtrent het weg
verkeer. Men heeft or geen statistiek vuor
noodig om te controleern, dat dit gestadig
toeneemt niettegenstaande even veel ge
daan wordt om het tegen te gaan als het
te bevorderen. Het zijn de hooge belastingen
die onder de eerste categorie van maatrege
len vallen; het zyn de fraais wegen, die be
vorderend werken.
Ten einde een overzicht te krygen van de
wisselende drukte pleegt men twee dagen
met elkaar te vergeleken; één een normale
werkdag waarop niets bijzonders aan de
hand is, dat het verkeer opdryit en óen,
die juist allerlei bijzondere omstandigheden
heeft, die zooveel mogelijk vervoer bevor
deren. Men koos nu weer een gewone dag
in April en den Hemelvaartsdag, die gezien
van den Haag uit in de richting Amsterdam
als bizonderheden gaf de groote Avro-by-
eenkomst te Amsterdam en de roeiwedstry-
den in de hoofdstad eenerzijds en de vlieg-
demonstraties op Ypenburg anderzijds. Pre
cies daar tusschen in ligt de Residentie, die
dus aan- en afvoer naar het Noorden en h^t
Zuiden kan constateeren.
Nu is een vergelijking altijd moeilijk om
dat het doel van het verkeer geheel anders
is op een werkdag dan op een bizonderen
rustdag. By den tweeden valt het zaken
vervoer vrywel geheel- -uit. De vrachtauto’s
liggen stil, de forenseflbkomen niet. Op een
feestdag is hèt verkeek vrywel geheel voor
genoegen. Het beste blijkt dit uit het aan
tal fietsers. Op Hemelvaartsdag was dit op
den Leidschen straatweg zes maal zoo groot
als op een gewonen werkdag. Op de laatste
passeerde er tusschen ’s morgens acht en
’s avonds acht uur zes en dertig duizend en
op den gewonen dag maar ruim vyf dui- I
zend. Met de auto’s kon natuurlijk dit enor- I
me verschil niet worden bereikt, maar toch
was dit nog anderhalf maal zoo groot op
den feestdag. Misschien is op deze laatste
dag de helft wel zakenvervoer en dan zou
dus dit verkeer driemaal zoo druk zijn op
Hemelvaartsdag. Het gyn wel hooge cijfers.
wat slechts In het gesprek wordt aange- schien Is u dat Intusschen zelf al opge-
vallen...
Renate knikt haar bezoekster vrien
delijk toe.
U krijgt van mij het manuscript
van m’n laatste verhaal, „De gouden
brug!
O, wat heerlijk... ik dank u harte
lijk, zegt Marlot met een kleur van blijd
schap. Mag ik het direct meenemen? Ik
moet namelijk overmorgen alweer naar
München terug.
Zoo gauw gaat het helaas niet,
lacht Renate, want de geschiedenis moet
eerst nog worden geschreven. Ik ben
vandaag tijdens m’n skl-tour pas op het
idee gekomen. U ziet dus, dat u wel iets
nieuws krijgt... nieuwer kan het zelfs
niet. En de belangstellende vraag in
Marlot’s blik ontwarend, vervolgt ze aar
zelend:
Het wordt de geschiedenis van den
regenboog Deze als meteorologisch op
tisch verschijnsel te verklaren, is de taak
van den natuurkundige. Wij, van het
gilde der zoogenaamde schoone kunsteft,
mogen er ons een andere voorstelling
van maken.
Zoo’n regenboog heeft in mijn oogen
iets verzoenends, wanneer na druilerig
en triest regenweer de zon hem In lich
tende kleuren aan den hemel toovert.
Dan lijkt hij het symbool van een brug.
Een brug tusschen hemel en aarde, tus
schen God en de menschep. Geschapen
door een goddelijken macht voor de lij-
dende. dwalepde creatufeh, op(|at dezen -
daarlangs den weg zullen vindën uit de Margot heeft zich omgekeerd. Zij is
ABONNEMENTSPRIJS: p«r kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, overal waar de
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interne. 2746. Postrekening 48400.
Per minuut passeeren er dus twintig auto’s
en vijftig fietsen.
Op den weg naar Rotterdam waren de verdwijnen, maar AKKER-CACHETS
cijfers iets lager maar toch ook nog .zeer verdrijven Dovendien uit ’1 lichaam
m j stoffen, die de pijnen veroor
zaken. Neem daarom "AKKERTJES"
f®*^**** Ongeëvenaard bij aevatte koe
“‘q Griep, rheumaniche pijnen,
I Zmuwj>|k«. Hooidpijn, «na.
I PwMaiMcx ZtMooaieK)
i AKKERTJES
(.DIME COURANT.