1 "1 4 tas I H LP Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8000 ex. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN No, 19530 bergambacht, berkenwoude, bodegraven. GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. - Contact tusschen Nederland en Indië. EERSTE BLAD. De Gouden Brug. Die rheumatische pijnen j Brieven uit de Hofstad. MCCCLXXVTI. Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen Zaterdag 29 Mei 1937t z 76e Jaargang BOSKOOP, FEUILLETON. |4> AKKER.CACHETS baan is niet alleen pit jaar is de baan i onze foto (v.l.n.r.) bie en de Sultan Wat verschijne, wat verdwijne, 't Hangt niet aan een los geval. In't verleden ligt het heden, In het n u wat worden zal- agenten en moeten daags vóór de plaatsing van opname verzekerd te zijn. IURST. plaats ter nagedachtenis burg”. Dit nummer bestaat uit twee bladen. •LATEN. :h naar de werf der atste beletselen van Roman van HANNO FLESSEN F^OCkfCt die U hei leven vergallen, daarvoor helpen nu "AKKERTJES" zoo bui tengewoon. Niei alleen dat de pijnen rdwijnen, maar AKKER-C ACHETS hoog. Meer dan negen duizend motorrijtui gen en ruim 31 duizend fietsers. Dit moet by na allemaal over de beruchte Hoornbrug, die even buiten Ryswy’k de verbinding vormt met den nieuwen rijksweg den Haag- Rotterdam. Deze brug, die al meer dan vijf tig jaar oud is, is op dit oogenblik een ver schrikkelijke sta-in-den-weg voor het ver keer en men is op drukke dagen genood zaakt een gedeelte van het verkeer om te leggen ten einde de stagnatie eenigermate den band, die er tusschen beide gebiedsdee- I len moet bestaan, zéér veel goed gedaan. I De economische commissie uit Indië is I nog meer noodig dan een dergelyke com- missie in ons land zelf. Want Indië moet bekend worden met het Moederland... het I omgekeerde contact is grooter doordat vele I zakenlieden regelmatig Insulinde bezoeken. I Telkens vertrekken weer opnieuw zakenlei- I ders naar den Oost om er enkele maanden te blijven en materiaal op te doen voor hun studie, hoe profijt te kunnen trekken van de. verhoudingen. Maar omgekeerd, kan er nog veel worden gedaan. Een Indische centrale commissie in Ba tavia, Bandoeng of Buitenzorg dient zich o.i. door subcommissies in de verschillende Indische rayons te vertakken en deze sub commissies moeten de belangen van elk rayon minitieus onderzoeken. De verkregen gegevens moeten naar de Centrale Commis sie worden gezonden en deze Centrale maakt „een economische kaart van het geheele land” om het zoo uit te drukken. Men weet dan gecentraliseerd, wat elk rayon noodig heeft ten opzichte van het vraagstuk: Ne- derland-Indië. Doch tevens kan de Centrale elk jaar beslissen wie de economische com missie in het Moederland zullen vertegen woordigen. Elk jaar moet een afvaardiging naar Nederland voor enkele maanden ver trekken om hier te lande de noodige be sprekingen te gaan voeren. Op die wtfze kan een permanent contact tusschen de Indische werkers en Nederland worden verkregen. In die afvaardiging dienen niet alleen Euro- peesche werkers te zitten, doch ook voor aanstaande inlanders, Chineezen etc. Spoe dig zal men bemerken, welke groote belan gen met een en ander gediend zullen wor den. Wy hebben genoeg voorbeelden, wat er op deze wyze kan worden verricht. Wèl gaat er een handelsmissie naar Zuid-Ame- rika en hiervan stelt men zich zeer veel voor. Waarom begint men niet eerst met het eigen gebied? Laat telkenmale een In dische handelsmissie naar ons land vertrek ken om het noodige contact tot stand te brengen en dit contact te handhaven! Grooter-Nederland; hoeveel perspectieven biedt een dergelyk contact ons niet, zoowel op politiek, economisfch',. sociaal en moreel terrein! De moderne verkeersmiddelen bren gen Insulinde telkenmale dichter tot on^, Maar in werkelijkheid blyven beide gebieds- deelen nog uiterst ver van elkaar verwij derd. Slechts organisatorisch reëel contact kan tot een deugdelijke verbetering der banden leiden. Zooals bekend is bestaat er een commis sie in ons land, die op economisch gebied naar middelen zoekt om het contact tus- schen Nederlandend en Overzeesche gebie den te versterKen. Destijds, by de behande ling 'an de Indische begrooting 1937 in de Volksraad heeft de Regeering tougezegd, ook in Indië een dergelyke commissie te vormen, welke da Nederlandsche commissie in haar taak zou kunnen steunen door in het land zelf naar middelen ter bereiking van het doel te zoeken. Tot dusver is hiervan nog niets gekomen, er wordt aan gewerkt en naar verluidt zou deze commissie slechts een tydelyke en geen permanente taak hebben. Men delibereert nog over de taak van deze commissie en over hare samenstelling. Gevreesd wordt en in enkele bladen moet- zulks al tot uiting zjjn gekomen dat door de opleving in Indië, die ziph duidelijker be gint te manifesteeren, de noodzaak eener dergelyke commissie niet meer zoo sterk ge voeld wordt als destijds, toen wy midden in de depressie zaten en niemand wist, hoe eruit t« kunnen komen. Het zou verkeerd zijn om de schuchtere pogingen in deze richting te staken. Nog langen tyd zal de autarkische gedachte in de wereld hoogty vieren; men kan hier en daar aan eenige verruiming weiken van den internationalen handel, de practyk heeft echter uitgemaakt, dat het land, dat zich zoo goed als geheel instelt op het interna tionale verkeer, economisch zonder weer stand is, zóodra de economische oorlog zich verwoeder doet gevoelen. Men zal het nim mer zonder zulk een economische oorlog kunnen doen, in geen geval zoolang de pro- ductie-mogelykheden grooter zyn dan de vraag. Nederland en Indië zyn op elkander aan gewezen. Gezocht moet worden naar de meest efficiënte wyze, waarop die aanvul ling zal kunnen plaats vinden. Het is ver der noodig, dat men in Indië meer bekend wordt met hetgeen er in ons land leeft, ter wijl ons land niet zoo vreemd moet blyven staan tegenover het Oostersche. De komst van de Vorsten uit Indië en de vertegen woordigers van deze ter gelegenheid van het HuwoJyk van Prinses Juliana heeft aan te verminderen. Zoolangs deze puzzle van de Hoornbrug niet is opgelost, blyft hier een uiters gevaarlijk en hinderlijk punt be staan in dezen overigens zoo schitterenden weg. Vermelden wij ten slotte over deze merk waardige verkeerstelling nog even, dat ver geleken met vroegere opnamen, onder vrij wel dezelfde omstandigheden op alle onder deden een toename valt te constateeren. Het aantal auto’s is in het afgloopen jaar in ons land niet toegenomen, zoodat het daaraan niet ligt. Als men eens even bedenkt hoeveel per sonen er op één zoo’n dag langs den weg worden vervoerd, dan begrijpt men toch hoeveel schade daardoor de spoorwegen lij den moeten, al zou slechts een zeer klein gedeelte van deze auto-toeristen van den trein gebruik maken als het geen auto ter beschikking had. Ten slotte zjjn deze cijfers maar over een beperkt gebied en zullen vele getelde auto’s en fietsers er tweemaal, zoo niet vier maal in voorkomen. Immers zy die van Rotterdam voorbij den Haag gaan worden voor een goed deel tweemaal geteld en wel licht op den terugweg nog eens twee maal. Maar voor de verkeersdrukte beteekent dat geen verschil. Het toerisme naar ons land. We gaan nu eindelijk den zomer in en zij die voor een goed deel voor hun bestaan af hankelijk zijn van dit seizoen, zijn ditmaal Algemeen Weldadigheidsfeest „Weenen aan de Vecht”. In het park van kasteel Nyerode op 17 Juni. Het onder voorzitterschap va, Mr. L. J. A. Trip, presiuent van de Nedtrianda^ic bank te Amsterdam, speciaal tot dit uoel gevormd comité tot organisatie van net Al gemeen Weldadigheidsfeest „Weenen aan ue vecnt (ui het park van kasteel Nyeiu rode te Breukelen op 17 Juni) verzoekt ons opname van onuerstaande mededeehng; ue secretaris van ons comité, de heer J. A. Josephus Jitta w.i, heeft reeds behalve ie Amsterdam, te ’s-Gravenhage en Utrecht zittingen geiiouden teneinde bestuursleden van instelling^ met een weldadig karakter van advies te dienen, hoe zy pogingen m net werk kunnen stellen een deel van ue opbrengst t© verkrygen van dit grootsche leest. uezien de belangstelling voor die zittin- tmgen en teneinde ook in andere ttreicen ues lands het contract met het comité te vergemaKketyken, zal de secretaris thans ook te Rotterdam nog zitting noiden op Maandag 31 Mei 1937 van 21 uur, in ue Kotterdamsche Kunstkring, Witte de With- straat. bestuursleden van de ruim tweeduizend instellingen, vereenigingen enz, tot wie het comité „Weenen aan de Vecht” zich reeds door middel van circulaires, enz., heeft ge wend, zoowel als die het comité onverhoopt nog niet mocht hebben bereikt, zyn gaarne welkom en kunnen behalve inlichtingen ter zitting tevens propagandamateriaal ver krygen. diepte, de kleinzieligheid en de zonde naar het hoogere, de ruimte en de rein heid. Wonderlijk, zooals u dat verklaart, Renate Lien... zegt Margot met stralen de oogen. Ach..., Renate breidt onwillekeurig haar armen uit... Ik zou daarmee ook zoo graag m'n steentje willen bijdragen tot het prediken van het evangelie der naastenliefde. Wij moeten God’s voor beeld volgen en bruggenbouwers onder elkaar zijn Niet den staf breken over het vergrijp van onze naasten en niet ultsluiten hen allen, die gefaald hebben om duizend en een reden... En daar, waar de zonde een kloof heeft gescha pen, waarin het onrecht als een breede, scheidende stroom tusschen de menschwi bruist, daar moeten we een gouden brug slaan, die den eenen oever met den an deren verbindt. Dan zal ook de een den ander verheffen tot ver boven zijn tegen woordig bestaan. De korte pauze, welke op deze woorden volgt, is van een zeldzaam verwachtend zwijgen- Als Margot het gesprek weer wil opvatten, wordt de deur van de huis kamer geopend: Ach. Heb je bezoek? Verrassing, twijfel en teleurstelling liggen in deze woorden van Sylvester Vonberg, die aar zelend In de deuropening blijft, staan. Renate treedt haastig op hem toe en neemt zijn hand. Ja en allerprettigst bezoek zelfs, kom maar binnen... roe rd Zij voelt zich niet alleen gevleid door de buitengewoon hartelijke ont vangst, welke haar ten deel is gevallen, maar al spoedig is zij ook geheel onder de bekoring van de charme, die er van haar gastvrouw uitgaat. Nu moet ik toch eindelijk eens met de reden van m’n bezoek voor den dag komen, zegt zij tenslotte. Natuurlijk is het een verzoek, dat ik tot u te richten heb... een vriendelijk verzoek... Als het In m’n vermogen ligt, zal ik er gaarne aan voldoen, Juffrouw Sellert. Dat is al een voorlooplge toezegging. Ik houd u aan uw woord, want Inwilli gen kunt u het zejeer! En een en al op gewektheid nu vervolgt de tooneelspeel- ster: De zaait Is deze. Ik moét midden Fe bruari een voordracht houden voor de radio. Het onderwerp wordt aan mij overgelaten. Hoewel ik al ruim drie we ken weet, dat Ik moet optreden, kon Ik het er maar niet met mezelf over eens worden welk onderwerp Ik zal kiezen. U zult niet willen gelooven wat ik al alles overwogen en weer verworpen heb. Maar toen Ik gisteren hoordé, dat die* witte dobbelsteenen, waartoe ik me al dade lijk op de een of andere manier aange trokken voelde, de woning was van Re nate Llen. wist ik plotseling wat me te doen stond. Ik zou graag een van uw verhalen willen voordragen.. Maar... een nieuw, dat nog niet Is uitgegeven. Daar om zit ik nu hier... U moet weten, dat Ik ontzettend eergierig ben... maar mls- 46 De vrijmoedigheid, waarmee zij aan naar gedachten uiting geeft, is zoo ver zakelijk, dat Renate er geheel op In gaat Als de zaken zoo staan, zal ik u dus wel moeten verzoeken om binnen te ko men. Lachend opent zij de deur voor naar gast, zonder er bij te denken, dat zij nu zelf ean vreemde in haar woning iaat, waartoe bij zelfs haar beste vrien den de toegang heeft geweigerd, om haar 10gé, Sylvester Vonberg, in dezen over gangstijd tegeh eiken blik van buiten staanders te vrijwaren. Zóó komt de actrice in den schrijf boek van Lantaarn. In een zeer geanimeerd gesprek zitten de beide vrouwen tegenover elkaar In Koestelijk opzicht volkomen harmoni- oorend, ontbreekt het haar plet aan de «oodige aanknooplngspunten. Renate. die in haar teruggetrokken *eyen voor een dergelijke uitwisseling van Bedachten slechts zelden gelegenheid KNjgt. geeft zich geheel aan het genoe gen daarvan over en Margot Sellert pakt Bereidwillig en breedvoerig uit over alles, ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring): 15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 byslag op den pry’s. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden prys. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureaux en onze aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde vol goeden moed. Of het inderdaad zóó is, dan wel of de wensch de vader is van de hoop, valt nog niet uit te maken, maar men verwacht algemeen dit jaar een opleving van het toerisme naar ons land, ook als gevolg van den gewyzigden stand van den gulden. Laat ons hopen, dat dit geen ydeie illusie is en dat inderdaad de zomer 1937 eens aan oude tijden zal doen denken. De Ned. Vereeniging voor Vreemdelingenver keer is als altyd actief en zy zal dit jaar een buitengewone activiteit ontplooien, nu zy ook de hoop koestert, dat het toerisme naar ons land beter zal worden. Zy wil een specialen propagandist gaan uitzenden, die in het buitenland met vaardige welbe spraaktheid de reclame voor ons land zal gaan voeren. Verleden week heeft Oosten rijk weer eens in den Haag een middag ge geven ten einde de aandacht op dit land te vestigen. Zeker heeft dit altyd uitwerking al valt dit niet onder cijfers te brengen. Of iets dergelyks voor ons land wel eens el ders is geschied, weten we niet. Misschien vindt dit voorbeeld navolging. plotseling doodsbleek geworden. Daar zij echter met haar rug naar het raam staat, ontgaat Renate haar veranderde gelaatsuitdrukking, welke nu slechts een schier verbijsterende vijandigheid ver raadt. Dit is Freiherr von Berg, tijdelijk mijn gast in de Lantaarn, en dit, beste Sylvester, is Margot Sellert van het Munchener Klelntooneel, stelt Renate belden aan elkaar voor en haastig laat zij erop volgen: Misschien ken je jur- frouw Sellert al als actrice...? Natuurlijk... stamelt hij, ik herin ner me... dat wil zeggen... Renate ontwaart de hulpeloosheid van zijn blik, welke zeldzaam verlegen en met Iets van een pijnlijk dringende smeekbede op de zwijgend af wachtende actrice gericht blijft. Daardoor dringt het pas nu tot haar door, dat de aan wezigheid van Margot Sellert volkomen in strijd is met hun stilzwijgende over eenkomt om niemand tot de Laptaarn toe te laten. Maar deze aarzeling duurt slechts kort. Er Is nu toch niets meer aan te veranderen Het beste Is, dat Syl vester uit den nood een deugd maakt en zich langzamerhand weer aan de buiten wereld tracht te wennen. Dat kan toch zoo moeilijk niet zijn voor iemand, die zich door liefde gesterkt weet. Houd JU juffrouw Sellert zoo lang gezelschap, dan kan ik me even van m’n huisvrouwelijke plichten kwijten, zegt Renate, op hetzelfde oogenblik reeds de kamer verlatend. (Wordt vervolgd). Het wegverkeer. Op gezette tijden wil men weer eens even poolshoogte nemen omtrent het weg verkeer. Men heeft or geen statistiek vuor noodig om te controleern, dat dit gestadig toeneemt niettegenstaande even veel ge daan wordt om het tegen te gaan als het te bevorderen. Het zijn de hooge belastingen die onder de eerste categorie van maatrege len vallen; het zyn de fraais wegen, die be vorderend werken. Ten einde een overzicht te krygen van de wisselende drukte pleegt men twee dagen met elkaar te vergeleken; één een normale werkdag waarop niets bijzonders aan de hand is, dat het verkeer opdryit en óen, die juist allerlei bijzondere omstandigheden heeft, die zooveel mogelijk vervoer bevor deren. Men koos nu weer een gewone dag in April en den Hemelvaartsdag, die gezien van den Haag uit in de richting Amsterdam als bizonderheden gaf de groote Avro-by- eenkomst te Amsterdam en de roeiwedstry- den in de hoofdstad eenerzijds en de vlieg- demonstraties op Ypenburg anderzijds. Pre cies daar tusschen in ligt de Residentie, die dus aan- en afvoer naar het Noorden en h^t Zuiden kan constateeren. Nu is een vergelijking altijd moeilijk om dat het doel van het verkeer geheel anders is op een werkdag dan op een bizonderen rustdag. By den tweeden valt het zaken vervoer vrywel geheel- -uit. De vrachtauto’s liggen stil, de forenseflbkomen niet. Op een feestdag is hèt verkeek vrywel geheel voor genoegen. Het beste blijkt dit uit het aan tal fietsers. Op Hemelvaartsdag was dit op den Leidschen straatweg zes maal zoo groot als op een gewonen werkdag. Op de laatste passeerde er tusschen ’s morgens acht en ’s avonds acht uur zes en dertig duizend en op den gewonen dag maar ruim vyf dui- I zend. Met de auto’s kon natuurlijk dit enor- I me verschil niet worden bereikt, maar toch was dit nog anderhalf maal zoo groot op den feestdag. Misschien is op deze laatste dag de helft wel zakenvervoer en dan zou dus dit verkeer driemaal zoo druk zijn op Hemelvaartsdag. Het gyn wel hooge cijfers. wat slechts In het gesprek wordt aange- schien Is u dat Intusschen zelf al opge- vallen... Renate knikt haar bezoekster vrien delijk toe. U krijgt van mij het manuscript van m’n laatste verhaal, „De gouden brug! O, wat heerlijk... ik dank u harte lijk, zegt Marlot met een kleur van blijd schap. Mag ik het direct meenemen? Ik moet namelijk overmorgen alweer naar München terug. Zoo gauw gaat het helaas niet, lacht Renate, want de geschiedenis moet eerst nog worden geschreven. Ik ben vandaag tijdens m’n skl-tour pas op het idee gekomen. U ziet dus, dat u wel iets nieuws krijgt... nieuwer kan het zelfs niet. En de belangstellende vraag in Marlot’s blik ontwarend, vervolgt ze aar zelend: Het wordt de geschiedenis van den regenboog Deze als meteorologisch op tisch verschijnsel te verklaren, is de taak van den natuurkundige. Wij, van het gilde der zoogenaamde schoone kunsteft, mogen er ons een andere voorstelling van maken. Zoo’n regenboog heeft in mijn oogen iets verzoenends, wanneer na druilerig en triest regenweer de zon hem In lich tende kleuren aan den hemel toovert. Dan lijkt hij het symbool van een brug. Een brug tusschen hemel en aarde, tus schen God en de menschep. Geschapen door een goddelijken macht voor de lij- dende. dwalepde creatufeh, op(|at dezen - daarlangs den weg zullen vindën uit de Margot heeft zich omgekeerd. Zij is ABONNEMENTSPRIJS: p«r kwartaal ƒ2.26, per week 17 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15. Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bij onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef. Interne. 2746. Postrekening 48400. Per minuut passeeren er dus twintig auto’s en vijftig fietsen. Op den weg naar Rotterdam waren de verdwijnen, maar AKKER-CACHETS cijfers iets lager maar toch ook nog .zeer verdrijven Dovendien uit ’1 lichaam m j stoffen, die de pijnen veroor zaken. Neem daarom "AKKERTJES" f®*^**** Ongeëvenaard bij aevatte koe “‘q Griep, rheumaniche pijnen, I Zmuwj>|k«. Hooidpijn, «na. I PwMaiMcx ZtMooaieK) i AKKERTJES (.DIME COURANT.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1937 | | pagina 1