I
1
i
I
11
1
I
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8000
I’
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
ll
76e Jaargang
Zaterdag 24 Juli 1937
ex.
Siïieuwe Serie
feuilleton.
No. 19578
•SB
EERSTE BLAD.
Bahlmann
te
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
’s bomers naar buiten.
Uw kind zal morgen
niet meer hoesten
als U het vandaag nog de nieuwe verstèrkte
Akker’s Abdijsiroop geeft, want daardoor
zullen de afmattende hoestbuien tot staan
komen en de'benauwende slijm loskomen.
Akker s Abdijsiroop, thans nog versterkt en nog
geneeskrachtiger gemaakt, door toevoeging van
de hoest-bedwingende stot codeïne, werkt als
een balsem op de borst, keel en longen. Ze bevat
een 20-tal kruiden, zooals de Aconiet en de Dro
sera. die ook door de geneeskundigen thans
worden beschouwd als de heilzaamste stoffen
ter bestrijding van de ademhalings-stoornissen.
Elke lepel Abdijsiroop werkt verrassend snel op
dc ademhalings-organen. lost de slütn op. stopt
den hoest, neemt de benuuwdhéid weg en ge
neest de rauwe ontstoken plekken der slijmvliezen.
,,'s Werelds béste Hoest-siroop”. zoo noemt men:
AKKER’s verstèrkte
ABDIJSIROOP
Brieven uit de Hofstad.
Een wreedaardige
maskerade.
Naar het ^gelach x
G0UB8CHE COURANT
OOK IN
REGENMANTELS
I«t kunnen de
Richard is spijtig genoeg gestemd, om
drie kleine tafeltjes
■if
zij er nog net bijtijds
Met binnen
.i
ernhard de Lip
man Amersfoort,
even wacht, Hugh, dan zal ik
:huwen, dat ze hier het souper
Gelukkig had
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
ze een van de be-
varJ_ den banketbakker uit Lon-
«le feitelijk alleen buiten be-
zAND.
dat dezer
k VIII op-
tn. Op den
GOUDA
NG BIJ DE
WACHT.
rd by' de manoeu-
!uwd uniform al.-
3propeerd. Op de
in de Viieuwe. uni-
i eenVjagervhcg-
anders geslingerd! Toen je bij mij op de
hoeve wegging en ik wist., dat je mij lief
't wel goed maken tegenover Lady Da
mian of tegenover uw chef, als er soms
eenige moeilijkheid voor u uit mocht
voortkomen.
Dank u, Madam, zei de man
Toen zij nu weer bij Trevanion terug
was, vroeg ze:
Vindt je het niet een alleraardigst
oud vertrek?
Ja zeker. Maar toch hoop ik, dat je
er niet al te zeer op gesteld bent, kindje,
want een dergelijk interieur zou ik mijn
vrouwtje nooit kunnen geven.
O, daar zou ik ook in het geheel niet
naar verlangen. Weet je wat ik prettig
zou vinden, Hugh?... Om in Australië te
wonen. Al zou ik daar ook niets geen ge
rief hebben, als ik jou maar altijd bij
mij hadt!
Hij had geelï gelegenheid, iets te ant
woorden op die vurige betuiging, want
juist kwaïjL de bediend? binnen, zette het
een en ander op tafel, trok de kurk van
de flesch en vulde de glazen, waarna hij
wegging.
Wil je wel gelooven, Violet, dat ik
mij qp het oogenblik overstelpend geluk-
zoo heel wyd blijkt en dat we niet veel ver
der komen dan het eerste bosch of de eerste
hei. Dat doet er by slot van rekening ook
niet zoo heel veel toe. Voor ons gevoel zyn
we niet meer meneer zus, die daar in die
straat een winkel houdt en raadslid is mis
schien of lid der schoolcommissie of meneer
zoo, die eiken dag achter een deftig bureau
pleegt te zitten om de belangen der lèensch-
heid te overwegen en die een steunpilaar
heet van de maatschappelijke orde, maar
zyn we niet anders dan een mensch zonder
naam en gewichtigheid als een vogel onder
God’s vryen hemel, die nergens thuis hoort
dan op de wereld en voor wien daarom die
heele wereld open staat, maar voor wien
ook die heele wereld tot haar eenvoudigsten
en natuurlyksten staal is teruggekeerd. En
daarop, op dat gevoel Tcomt het alleen aan.
We hebben het noodig, omdat we eens een
tijdlang, al is het nog zoo kort, moeten uit
gespannen wezen uit het gareel niet alleen
van ons dagelyksch werk, maar van onze
maatschappelijke positie en gewichtigheid,
van onze wereldsche wijsheid en correctheid,
van heel de vormelijke gewichtigdoenerij,
waartoe het leven ons allen in meerdere
of mindere mate verplicht. Die vrijheid, dat
uitgespannen zyn werkt op ons als een ver-
frisschend bad, dat we noodig hebben om
lichamelijk, maar vooral ook om geestelijk
gezond te blijven. Het is de ware en de
eenige ontspanning, waarvan we zoo vaak
den moyd vol hebben. En we hoeven haar
niet aan de Rivièra of in de Zwitsersche
bergen of Noorsche dalen te zoeken. Ze is
overal te vinden buiten ons huis en onze
dagelyksche omgeving, waar we leven als
vrije vogels onder God’s ruimen hemel, met
geen andere gedachte dan dat het leven
grenzenloos en heerlijk is en wy, menschjes,
goed doen het niet met onze gewichtigdoe
nerij te willen bedisselen en bepeuteren.
Daarom is het misschien juist niet aan de
Riviera in de weelderige vormelijkheid der
luxe-hotels an langs de stoffige promena
des, maar onder het linnen dak'Van den
zwerverstent of in het boerenhuisje aan den
rand van de hei of den plas.
De tyden zyn veranderd. We behoeven
niet meer naar de aangewezen hotels. Onze
jeugd, vrijer dan wij waren, kampeert on
der den vrijen hemel of zwerft met de tent
op den rug ons mooie land door. En zelfs
als volwassenen kunnen we onze vacanties
in het vrije veld doorbrengen met een sim
pele matras als eenige slaapgelegenheid,
zonder dat we ons zelven in opspraak bren
gen of als ordentelijke menschen blameeren.
De waarde van het buiten zyn, het in
zyn middelerwijl verdwenen, anderen zyn
teruggekomen en zij geven troost in de
overgangsdagen van vacantie naar geregel-
den arbeid. Nu is inderdaad de helft van
Den Haag op reis, een kwart is al terug en
het laatste kwart gaat straks genieten.
Voor de spoorwegen is het nu goede tyd,
al zijn de auto’s nog hevige concurrenten,
’t Was Zaterdagnamiddag half zes, dat wij
nieuwe vacantiegangers uitgeleide deden
aan het Staatsspoorstation. Er kwam juist
menscllen met voldoende intel-
Runnen de waarheid aanhooren en
lukk’ d<! anderen maakt men onge-
-- u
tegen, die
U I hadt. waa'lk 'in het eerst verrukt, later
eens hier, begon ze en haalde 1 steeds meer onder den Indruk van
souvereln te voorschijn. Ik we2tgheld. waardoor Ik zelfs mek
nebben, dat u een souper - - - - -
twee personen in dit kamer-
leen voor zorgde,
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, pfer week 17 cent, overal waar de
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ8.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31. GOUDA.
bÜ onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 9—<i uur. Administratie en Redactie IVJef
Interne. 2745. Postrekening 48400.
een internationale trein aan, die weer hon
derden gasten naar dep Haag bracht. Wat
ons aanstonds opviel was» dat allen zich van
de taxi’s bedienden, die in onafgebroken
file voorreden. De tram kreeg’een paar
kruimeltjes van de massa maar men ziet
wel, dat de auto’s het in deze uren verre
winnen van dit al te trage vervoermiddel.
Vooral met het oog op de bagage is de taxi
verre te verkiezen boven de tram, die op dit
vervoer niet is ingericht. Het valt toch te
verwachten ,dat op den duur de trein er
steeds meer zal uitliggen, vooral als men
de gedeeltelijke electrificatie voortzet. Het
is nu voor de internationale treinen al min
der goed gesteld voor ons Hagenaars. Het
aantal doorgaande treinen wordt steeds klei
ner. Het wordt steeds meer in Utrecht of
Rotterdam of Eindhoven overstappen, om
dat tot deze stations de electrische of dc
Diesel-treinen gaan, om daar aansluiting te
geven op de internationale treinen. Men
moet heel lang zoeken eer men een trein
vindt, die van den Haag zonder overstappen
naar Keulen voert. En aan niets hebben de
reizigers met veel bagage meer het lana
dan aan overstappen van den éénen in den:
anderen trein, die meestal grootendeels is
bezet.
Het is weer zomer. We hebben al veie
mooie dagen gehad. En of er veel zullen
zjjn of weinig, of dit jaar zal lyken op zyn
voorganger en zyn vele voorgangers, wan
neer zoo zelden de zon door de wolken
breekt, zomer is het, nu scholen en bureaux
sluiten, onze volksvertegenwoordigers naar
huis zijn en ai wie er maar kans op heeft,
zijn vrye dagen neemt. Het teekent op
eigenaardige wyze den korten duur van
onzen zomertijd, dat we hem met den va-
cantietyd als 't ware vereenzelvigen. Twee
maanden maar en als het goed gaat nog
enkele mooie Septemberweken. Het is niet
veel voor heel een jaar. Maar juist, omdat
het niet veel is, is het noodig, dat we hem
volop en vry’uit genieten. We hebben den
zomer noodig 'met zyn zonneschijn en warme
kleuren, noodig voor ons physiek-, maar
meer misschien nog voor ons psychisch
leven. En we voelen dat misschien nooit
duidelijker dan wanneer hy ons lang ont
houden wordt en we humeurig en lastig
worden en ons neergedruk'. voelen als onder
een oniiehtbaren last. Het is niet allereerst
de warmte of den zonneschijn, die we mis
sen, maar de kleur en de levensvreugde, de
vrijheid ook en de ruimte, die hy ons brengt,
't Is of wy met het zonnige zomerweer,
vrijer geworden van de beschuttende gren
zen van ons huis en onze warme kamers,
ons ook, waar de wereld met zyn eindelooze
Verschieten als noodend voor ons open ligt,
losser voelen worden van den band onzer
dagelyksche zorgen, van zooveel onnoodigen
rompslomp in ons leven, losser van de enge
bekrompenheid van ons dagelyksch tred
molenleven en of met dit gevoel van groo-
ter vrijheid van zooveel wat ons leven be
lemmert tónnen te enge grenzen en wat ons
denken vasthecht a^in altyd weer dezelfde
noodelooze zorgelijkheid en beslommeringen
en zorg ook voor allerlei, in ons weer de
oude natuurinstincten doet ontwaken, die ook
een leven van eeuwenlange plichtmatigheid
en ordelijkheid en netjes in het gareel loo-
pen niet in ons geslacht konden dooden. En
a’s een morgen de zon lacht en de verten
verleidelijk blauwen en een zoele wind ons
de sproken in het oor fluistert van een an-
dere en schoone wereld, dan gooien we
overmoedig den knapzak over den rug en
trekken er op uit de wyde wereld in.
Het kan zyn, dat die wijde wereld niet
Flacon 90 ct.. f 1.50. f 2.4 f 4.2 Overal verkrijgbaar.
Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik.
MCCCLXXXIV.
De vacanties.
Het is wel een sterke overgang, van de
vacantie naar den dagelykschen arbeid.
Alles is onwennig, maar het moet weer aan
stonds gewoon en gewend zijn. De tegen
stelling is scherp, van het vrye ongedwon
gen leven in de Vrije natuur naar de rustigé
plaats aan de schrijftafel. Nog te veel is de
geest vervuld van hetgeen gezien en ge
noten is dan dat men zyn aandacht weer
plotseling kan concentreeren op de eigen
woonplaats. Wat ziet alles je eyen vreemd
aan als je weer door de oude bekende stra
ten gaat en de oude geluiden weerklinken.
Men gevoelt dan pas hoeveel verschil er is,
hoe veel men ginds achterliet en hoeveel,
men hier weer aanvaarden moet of men wil
of niet.
Het lykt wel of alles anders is geworden;
of alles je met vreemde oogen aanziet. Het
eerste wat natuurlijk treft is het lawaai en
de drukte van de groote stad, het geroeze
moes van het straatverkeer. Hoe zonderling
moet het den vreemdeling te moede zyn, die
zyn leven sly’t in de stilte van het lande
lijke wanneer hy hier plotseling staat in de
draaikolk van het groote stadsgewoel. Wij
spreken er zoo gemakkelyk en luchthartig
over, alsof al dat lawaai ons koud laat,
maar men behoeft er slechts korten tyd uit
geweest te zijn om te ervaren hoe vreeselyk
het eigenlijk is. Alleen reeds om’ oogen en
ooren eens wat rust te geven en op verhaal
te laten komen, is een vacantietyd al bij
zonder nuttig. Die twee organen hebben wfel
het meest te lijden van het groote stads
leven, zyn zij eenmaal weer tot rust ge
bracht, dan volgt het geheele gestel wel
spoedig.
Er is gelukkig weinig gebeurd in de dagen
onzer afwezigheid. Men heeft algemeen reis
plannen bestudeerd en de grillen van den
barometer gevolgd. Vrienden en kennissen
tenminste niet met leege handen tot hem
te gaan. Die uitnoodiging door bemidde
ling van Sir Richard droeg nog bij tot
mijn geluk. En toen ik je zag...! Maar nu
morgen, als ik voor maanden, misschien
wel voor een jaar of meer, van je wegga,
want ik weet niet, hoe lang de afwik
keling van zaken zal duren. o, daar
durf ik haast niet aan denken!
Je vertrekt toch morgen al niet?
Overmorgen, met de „Victoria".
Nu, ik hoop, dat die naam een goed
voorteeken zal wezen...! O, Hugh, hoe
zou je het vinden, als ik op de hoe^e
was, om je te begroeten, wanneer je
terugkomt? Denk je, dat Je moeder mij
daar zou willen hebben?
O, moeder zal heel gelukkig zijn, als
ik haar alles van ons vertel! Het is een
door en door, goede vrouw: ze zal in
staat zijn, Je te waardeeren; dit doet
zij- al.
Hoor eens, Hugh, dit ééne moet je
mfj nog toestaan. Ik zelf moet nu heel
gauw naar het Kasteel terug, maar zorg
jij, dat je weg bent, eer ik ga, want ik
nuj pp nev uustwm» vTvxowxpvxxu 6vxM«.- kan de gedachte niet uitstaan, dat Sir
kig voel?... Wat ben ik den laateten tijd Richard Pentreath je naar mij onder-
vragen zou Hij is mijn vijand. Ja, schud
nu maar niet het hoofd ik weet het. 1
Morgenochtend laten we dan nog eens
een lang onderhoud hebben. Vertrek Je 1
morgen?
- Ja, en al bijtijds. Met den trein van
elf uur. Er valt nog heel wat te regelen.
O, dat Is juist goed! riep zij. want
de mijne zou kunnen maken, wie je vaacr nu zou ze wel verhoeden, dat Sir Richard
dan ook wezen mocht. Want nu hoef ik u
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
l5 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEEL1NGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kuiïhen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zyn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
nog eenig „kwaad" kon doen; ze zou
volle vrijheid buiten zjjn, is erkend. En
daarmee hebben we ons natuurrecht her
kregen. Zoodra maar met de ons gewoonlijk
zoo krap toegemeten zomerdagen de vacan
ties in het land komen, mogen we naar bui
ten om in de vrije natuur onze tijdelijke
verlossing te vieren van het zware juk on
zer maatschappelijke dienstbaarheid en niets
anders te zij'n dan vrije schepselen! op de
vrye aarde. Laten we dan van het recht ge
bruik maken en dén korten^zomer, dien we
te genieten krijgen, zooveel mogelijk buiten
doorbrengen. Het kan den-zomer werkelijk
zomer voor ons maken. En ons leven en
ons levensgeluk zullen eT meer bij winnen
dan we gewoonlijk nog vermoeden.
dienen.
eens hier- begon ze en haalde
teach,raag hebbenydat
u‘acnt vso
BeKri!ndfat U ®r 8e^eed a1^
grijpt u wel? ik weet, dat u eigenlijk
bedienen mag, maar ik zal
uitstekende kapel, die onvermoeid de
feestelijkheden had opgeluisterd.
Een onbeschrijfelijke bekoring ging er
van het landschaft uit, in dat mystieke
Het lijkt mij op het oogenblik een
tooverland, liefste, waarheen ik ook kijk
Een land, waarin feeën en elfen rond-
waren. Morgenochtend hoop ik je toch
nog ééns In de armen te sluiten, mijn
Violet!
Nog maar enkele uren, prevelde zij.
en dan...
Laat ons niet den tijd vooruitloopen,
zei hij met droevigen klank in den toon
van zijn stem. Laten wij zooveel mogelijk
genieten van de enkele minuten, die ons
nog resten!
Even later reed hij weg in een van de
rijtuigen, bestemd voor de gasten. En
toen hij een half uur later op zijn, slaap-
kamer was. en daar een uil onheilspel
lend hqorde krassen, prentte hij zich in:
„Ik zal en ik wil hoopvol/detoekomst
tegemoet zien!
(Wordt vervolgd).
goede anderhalf uur. Dit ze teekende
een rechthoek is ons dorpje; je gaat
langs de kerk, tot je aan een hek komt.
Daar moet je overheen klimmen en dan
zie je heel gauw een vlaggestok. Vroeger
was het bosch grooter en stond die stok
precies in het midden. Als Je daar bent,
zal je mij zien. -1
Nadat ze het souper niet eens al te
Veel eer hadden aangedaan, Zei Violet:
Nu zal ik je door den rozentuin naar
de stallen brengen, daar zal ik een van
de rijtuigen van Lord Eaton laten In-
Hugh tot op de laatste minuut vasthou
den.
Luister eens,
tijd voor mij, om een uur geheel vrij te
hebben, is negen uur. Is Je dat te vroeg?
O neen.
Dan moet je al vroeg op weg gaan,
want je moet loopen. Het zou veel te ge
waagd zijn, om van het een of andere
voertuig gebruik te maken, want Sir
Richard is spijtig genoeg gestemd, om aen oiauwen zomernacnusneniei. vauuu
alles te bederven en hij kan wel eenig de vqrte klonk zacht de muziek van een
vermoeden hebben, datr wij een afspraak j uitstekende kapel, die onvermoeid de
zullen riiakep. Êeb je een stukje papier f
en een potlood?
Hij haalde zijn zakboek te voorschijn
en nam er een onbeschreven bladzijde
uil, waarop zij een soort plattegrond tee
kende.
Kijk, deze lange lijn beduidt een rij
velden, dip Moat Hall verbindt met het
dorpje Eglestone. Begrijp je wel? Als Je
die volgt, is het veel korter, darudat je
langs de wegen en de laantjes gaat Toch
is het nog wel een wandeling van een
n-Aorla anrlorVialf inif TMt.va toolranria j
steeds meer onder den indruk van jp af-
lancho-
liek werd Toen kreeg ik het bericht van
mijn erfenis, waardoor de hoop bij mij
herleefde, dat ik je toch althans ééq^tot 1
?de vraag van den heer
een onbewoonbaar ver-
van iemand die nog geen
:ft kunnen krijgen, zegde
oe, opnieuw pogingen fc
illen stellen, een wonfa»
i te vinden. Hij heeft deb
gewend tot de woning,
g „Ons Huis".
ig werd hierna om 5 uur
Itter gesloten.
onÏÏ!“chen'trad v‘olet met TrevarHp
c-en a i 18 toe en g^g 110111 vó<^r na5
lig vertrekje in het oudere g<
Skt!Waar klelne tafeltjes.g^dj
Als je eve
«en waarschm
teengen.
Doorgaande treinen.
Het zal ér niet beter op worden als nu de
electrificatie den Haag'Utrecht gereed is.
Dan gillen de reizigers uit de drie groote
steden, Amsterdam, den Haag en Rotterdam
eerst naar Utrecht of Eindhoven worden -
vervoerd, om daar de internationale trei
nen te krijgen. Of dit nu wel bevorderlijk
•zal zyn voor het verkeer valt te betwijfelen.
De tweeslachtige tractie zal op den duur
misschien weer verdwijnen, maar in de over
gangsjaren is ze zeer bezwaarlijk. Het rei
zen dqor ons kleine land is waarlijk geen
genoegen meer, nu bijna .voor iederen trein
een overstappen noodig is geworden. Het is
nu^hl zóó, dat men slechts enkele doorgaan
de treinen heeft en men in de meeste ge
vallen in Utrecht moet wisselen. Slechts met
veel snuffelen komt men er in het spoor-
spannen en. dan moet je onmiddellijk
I naar Moat Hall terugrijden. Als j^-Slr
ging zij voort. De beste i .Richard vanavond nog zag zou hij allesu.
«nhoni to Voor ons kunnen bederven!
Hoe kon hij haar weerstaan? vroeg hij
zlchzelven af, terwijl zij hem uit het huls
leidde naar den nu zoo stillen tuin, be
schenen door het zilveren maanlicht,
waarin de oude toren van het kasteel
zich zoq eigenaardig afteekende tegen
den blauwen zomernachtShemel. Vanuit
1
s-Gravenweg betreffjd
ter. vooral des MaanZj
r antwoordde hem, datïï
erzoek heeft laten instel
Ich in verbinding, geste|d
ffenden ingenieur van d
ing te Rotterdam, die tó
dat er in de buis roest’
tiwezlg zijn, die bij krach
raken. In hoofdzaak ge.
droog, warm weer. Er' k
doen.
r herinnerde er tenslotte
/entueele klachten schrif.
W. kunnen worden Inge.
op.
!g er
jmvli
>emt
28
