Deze Courant komt in vele duizendenjfgezinnen Gegarandeerde oplage 8000
n 4
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA ÈN OMSTREKEN
bergambacht, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, moercapelle,
IïIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUW1JK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDIpfXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
No. 19490
76e Jaargang
ex.
Het Onvermijdelijke.
V
.V.
EERSTE BLAD.
ir gerechtigheid.
'I
I
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
De Wereld-Jamboree in Vogelenzang.
Brieven uit de Hofstad.
{feuilleton.
Wegen
Zaterdag 7 Augustus 1937.
F
I
I
Het alibi.
dat’
.uizi, uvwuuuuc, oiuiuiuc ucu pvi vaal w. iivuum gKuumcu, naai uv vtitiuvn cxi
met schrille, doordringende stem om .na eenigen tijd verscheen een fecherche-
j
ris „moord en doodslag" in dit ver-
(Wordt vervolgd)
Défilé van de
padvlndergilÉe
'an duizenden
s (Warnawa)
EE.
e.
ling hiervan f
ingin echter
gspaar dpof
1
--,r_ „^aetf* lichaam
needs stijf, het gezicht lijkkleurig,.' inde]
voor haar, had bovendien geen sterveling
iets van haar thuiskomst gemerkt; daar
de buitendeuren van het flatgebouw eerst
om hfilf twaalf 'gesloten worden, kon tot
dien tijd iedereen in- en uitgaan, zonder
:n aan.
i zijn bezig in Youan
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
het Engelsch van
^MMOND
i Nadruk verboden.
ongewenschtt^1
1 liesidei
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA.
b(| onze agenten en loopets, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interne. 2745. Postrekening 48400.
verklaring op z’n zachtst uitgedrukt,
Lz.«..-h~. '-—o-- eenigsziijs eigenaardig. Jammer genoeg
réchtelijken lijkschouwer erf*-zijn jury,
•I I
Baden Powéjl reikt de Wereldvlag uit.
Padvinsters.
1
had doorgebracht. Ze had een beetje
rondgewandeld, beweèrde ze, maar daar
den bewusten avond een. gestadige,
steldheid van lichaam
door grenzen, die we
door banden, die we i
Deze beperking van onze b.wegingsvrij-
EAljple van gd<
raapten al hu"
Als men rijk werd door zich uit te rek-
k“' was de kat het rijkst van allen.
Natuurlijk leveren de gebouwen, die even
tueel vrij zullen komen, geen lor op want
zij zijn voor niets meer bruikbaar omdat
zij geheel zijn verbouwd en veranderd zoo-
dat zij niet dan met greote kosten weer
voor iets anders bestemd kunnen worden.
Gelijk wij in den aan vang meedeelden,
is thans weer een woonhuis aangekocht in
verband met de stichting van het nieuwe
raadhuis. Er moet een breede doorgang
komen, van het centrum der stad uit naar
het Alexander-veltl. De tijdelijke raadzaal
ligt reeds in het breede huis, dat eenmaal
daarvoor ook bestemd is. Reeds eerder werd
nog een huis gekocht zoodat een breede in-
gang al te verkrijgen is. Eigenlijk is het
daar een vrafm’de situatie. Op het Alexan-
der-veld zien zeer vele woonhuizen aan den
achterkant uit. Fraai is dat gezicht niet
en als omlijsting van een stadhuis al wei
nig geschikt. In den loop der tijden zal ziteh
dit alles moeten aanpassen opdat een be
hoorlijke omgeving ontstaat. Waarschijnlijk
zal'dat nog vele jafen duren eer hier het
einddoel is bereikt maar wij hebben bij den
stadhuisbouw geduld leferen beoefenen.
Wil een gemeente ooit een nieuw stad
huis bouwen, laat zij'dan beginnen met een
hoofdgebouw, waar achter vleugels liggen
die altijd weer voor uitbreiding vatbaar zijn.
Dan sticht men een tehuis, dat voor eeuwen
Bruikbaar is eh dat altijd aan de eischen
kan voldoen. Een groot terrein is eerste
vereischte; een bouw vóór alles op uitbrei
ding berekend, een tweede. In den regel
doet men het anders. Het Rotterdamsche
stadhuis is al weer veel te- klein en bijna
overal kampt men met dé moeilijkheid van
een tekort aan ruimte.
Wij vreezen zeer, dat» het Haagsche plan
al weer die zelfde fouten zal hebben. ^Doch
voorshands zal het een verbetering zyn.
HAGENAAR
«n huiselijke verhoudingen ,^ei
liefde, een te laat erkèndenr
leven met anderen en moeten ons schik-
ken ook in wat we niet wenschgn. Dat gaat 1
tot in de kleinste dingen van het dage-
Hlksch leyen. „Wiens brood men eet, wiens
woord men spreeld" i
fond spreekwoord en is »eker ook niet in j
klemde krampachtigHet
waarmede de ongelukkige een
ochtendbladen
;erf op te var-
- -- ontdekkingen En
't gerechtelijk onderzoeknaar de doods-
door luide kreten, die uit een der wonin
gen klonken. Enkele oogenblikken later
werd de deur van no 22 opengerukt en
Mrs Norris, die deze flat met haar echt
genoot, bewoonde, stormde het portaal
hulp roepend.
De buren, die zich naar haar toe
haastten, haddfyi jlen indruk g
.met een half-krank'
admiraal Rambonnet voor de welwillend
heid. waarmede wij voor dit half uur de
beschikking over dit mooie veld hebben
gekregen.
De chief guide enkele ^oorden tot
jullie richten en uit haar hahden ont-
vangen we de wereldvlag, die in de ko-
j mende maanden langs al onze afdeélin-
gen zal trekken, opdat ook zij, die heden
door vacantie of andere omstandigheden
hier niet aanwezig kunnen ziln, door
drongen worden van die ééne groote be-
tooverende gedachte: broederschap, wel
ke wij hier te midden yan al die gezich
ten, zwarte en bruine en blanke ^an onze*
broeder P V.'s zoo sterk beleven.
Lady Baden Powell zal de vlag, die
door de afdeeling Vlissingen gemaakt
werd ook aan de afdeeling Vlissingen
dig vond Mts Norris’ mededeelingen te
yerifleeren. Hij zocht de Vriendin op, bij
wie zij verklaarde te hebbeKgegeten en
vernam, dat ze de woning vaA deze laat
ste om half tien reeds haft verlaten.
En toen de coroney haar hetvuur aan
de schenen legde, scheen zij absoluut
buiten staat opheldering ,t<* geven, hoe
spreekwoord niet ook op een onvermijdelij
ke afhankelijkheid? Want al is het zeker
niet goed dit gezegde tep volle te onder
schrijven in zjjn levensgedragingen, we
weten toch allemaal wel, dat onze afhanke
lijkheid van anderen in welken vorm ook
ons dwingt zekere dingen te doen of in acht
te nemen, die we liever niet zouden doen.
Moeten we ons ook telkens weer niet
schikken naar het temperament en de ge
woonten van de menschen met wie wij da
gelijks omgaan? Rondom zijn we door onze
lichamelijke en geestelijke behoeften, door
ons Jeven in een menschen-maatschappy,
door onze uiterlijke verhoudingen en de ge
en geest omringd
niet overschrijden,
niet verbreken kunnen.
m onze b’wegingsvry-
heid is niet aangenaam, pijnlijk en smarte
lijk vaak. Maar die pijn wordt tot een on-
dragelijke kwelling eerst door ons verzet den Waalsdorperwt
ertegen. We moeten leeren ons te schikken naar het lijkt,
in het' onvermijdelijke. Zeker we behoeven
niet den strijd op te geven tegen wat ons
nogmaals, dat de Wónd In de hals.'welke
b 2??.?.'’. "’“t
In te hoop geloopen veroorzaakt kon zijn door hét scheermes,
cfhAnnon aan- Hat- do hour! van hfit Rlflrhtnffer bfld
passing. Het is de berusting, die we lee
ren moeten en dit leeren zal de kwelling
van het onvermijdelijke zoo niet geheel dan
toch grootendeels teniet doen^
licht op het tragische mysterie te wer
pen.
Het bleek intusschen, dat zij bij het
werktuig den levensdraad moest* hebben eerste politieverhoor zoo vreemd en ge- j
afgesneden. Dat beteekende dus, dat het 1 agiteerd en vetward had ged^gn, dat
scheermes na het pleggn van den mis- Mason,- de recherche-inspecteur. die de j
I MCdOLXXXVI.
Stadhuisbouw.
Een heel enkele maal verluidt er nog
eens iets/ over den stadhuisbouw voor de
trjiue. Dezer dagen deed heb dage-
lyksch bestuur aan den gemeenteraad weer
een voorstel om een woonhuis in de Javu-
^straaf aart te koopen, dat bestemd is om
afgebroken te worden ten einde een toe-
j gangsweg te maken naar het Alexander-
I veld waarop dan ten slgjte het nieuwe raad-
gen der omstanders mompelend en met
klapperende tanden:
Daarbinnen, daarbinnen, in de
woonkamer! I
Tenslotte had Mr Daniell, de bewoner
van no. 23 £lie blijkbaa
rage beschijdfe, dan zfcn
medebewoners, de sttAUpr schoenen aan
getrokken, oflhk zichX^ vergewissen wat)
c van\rrevropw Norris’ wild/
kón zijn. Toen hij het electrlsch?
licht had pangeknlpt, was één blik in dé
toegewijd strafpleiter dan mijn toenma-
ligen patroon, zeker den moed heboen
doen opgeven.
die is nog altijd onvoldoende. Het ergst is
de zeer omvangrijke burgerlijke stand er
aan toe, die in een nood-gebouw is bnder-
gebracht, oorspronkelijk voor de Bohnete-
rie gebouwd, toen deze gerestaureerd; werd.
Niets zoo'blijvend fcls een noodmaatregel,
zoo wordt er vaak beweerd en inderdAdd de
praktijk wijst van die paradox maar al te
dikwijls de waarheid uit. Tientallen i jaren
staat dit oude en leelijke cavalje redds in
het centrum der stad terwijl het de bedoe
ling was, dat ze er ten hoogste één jaar
zou blijven. Eerst als het nieuwe staldhuis
gereed is, zal ze kunnen verdwijnen. iKun-
nen, want wie weet welke bestemmnigj riien
dan alsnog daarvoor weet te vinden. "j
Wat er met het oude stadhuisje eenmaal
zal gebttiren, weet ook nog niemand^ Ar
chitectonisch is het van niet heel veel
waarde en als het geheel en al vafll het
akrdrijk verdween zou het nog niet zoo erg
zijn. Het zou wel eens interessant zijn als
wij wisten hoeveel gebouwen er al voor den
g meentedienst in gebruik zijn en wat die
allemaal by elkaar gekost hebben. Daar
zou al een aardig stadhuis voor te bouwen
zijn geweest. De zuinigheid bedriegt ook
hier wel eens de wijsheid. Het aantal plan
nen, dat al eens is ontworpen, is ook legio
en een enkel he. ft al heel wat kosten me»
zich gesleept. In de buraucratische wereld
verdwijnen al dergelijke kosten gemakkelijk
in den doolhof dé? begroetingen en ge-
meenterekeningen. Daar kraait-nooit meer
een haan na. Misschien dat in veel later
jaren de een of andere snuffelende histori
cus er op uittrekt om alles uit die rekenin
gen op te diepen, een sport, die door ge-
schiedschrijvers graag wordt beoefend.
Veel zaf echter diet te achterhalen zyn <fm-
dat het in verborgen posten is weggenjof-
feld. Het is onbegonnen werk om dit alles
na te pluimen.
wat ze ook al aan de politie vertelaard
had, namelijk, dat ze op den noodlotti-
gen avond uit,was geweest en bij een
vriendin gedinèerd had, die ln\de buurt uien uju leuciecn ui- en uibguun, 2
van Swiess Cottage woonde. Onwdi uur I dat lerhand het behoefde te weten
vas ze thuisgekomen en toen ze dBwoon- I
:amer had betreden en het eleltrisch
i, liuü z.v haar man op
1 liggen dood. Buiten
zichzelf van ontzetting had ze qm hulp
geschreeuwd. Ook zij had eerst aange
nomen, dat Mr Norris, om een of «ndere.
zelf [q
balie?
Onk SCI Cl
«nerpzinnigheid
«tak ïa]1
levïnfieWe^St was’
waf
n kaap
of vyt
huis
Hlke'hA11 secretaris bij dèrge-
dgens H°eken droe£ dat gezicht ove- 1
volge van J?0”,11 van UttDUtting, tenge- 1
doodsan» ?apelooze nachten en van den
‘Üke nS’ waarln door haar hache- I de'^rzaak
verkeerd^. Wat ze zei, was kón
^<nWOOn onsam«ihangend en het
mengsel van zejfbeschuldi-
Naar
Lady
Het Nederlandsche
heeft Vrijdagmiddag in de arena voor de
chief guide. Lady Baden Powell gedéfl-
leerd
De presidente, mevr. E. vin den Bostjh
De Jong, heeft daarbij de volgende
woorden gesproken
Padvindsters van Nederland.
Het is heerlijk te zien en te hooren,
hoe jullie evenals ons hoofdbestuur, op
richtsters en eereleden, die hier om me
staan, verheugd zijn om on^e chief guide
Lady Baden Powell, in ons midden te
hebben.
Helaas is de ons toegemeten tijd ‘te
kort om haar in demonstraties te too-
nen. wat we kunnen.
Wij danken de Jamboree-commissie en
in het bijzonder den hqpfdverkenner Z.E.
verslagene was gelegd om den indruk
van zelfmoord te wekken en dat. dia.
hand zich in de doodsverstijving om he»
heft had geklemd. Maar een ander mesr
of overeenkomstig voorwerp werd niet
?jBfeijheid van den vermoorde aan-1 I
oonren: alleen ontdekte dpJw onnet mi r
J om- in den keukeiigootsteen een War bloed-1
scheermes, druppels bewijs, dat de ihoordenaar zij den tijd -iusschen half tien en elf uur
I daar zijn handen had gewasschen èn ’--J
I waarschijnlijk ook het moordwerktuig
gereinigd. t oen oewusten aviuui een. gestauige,
Het de ondervraging van mevfouw stroomende regen was gevallen, was deze
Norris, die de sensatie van het onder-
1 zoek >rormde. Ze ‘herhaalde voof den ge-
Fn heeft de .„baas” in de jarèn,
c met hem. samenwerkte jaren,
tai> ik het te danken heb, dkt ik
m alle bescheidenheid gelegd,
de vooraanstaande leden van 8e
word gerekenh zijn kolossale
-o-J méfer getoond, dan in
van mevrou^ Norris. Als hjj er
levpnTiiWCCöt was> ze vast en zeker
bebbeji gekregen het was
««tje op z’n kant.
een bleêk. tenger vrouwtje met
gezicht: niet ouder dtur 'n jaar
Toen wlj haar ln het
Muüigtn - Zagfin lk verSezelde
I De bewoners van de andeïe flats in
het gebouw konden de politie ook al niet
veerop weg helpen. In ééh mededeellng
omtrent het echtpaar Norris- intusschen
stemden de getuigenverklaringen volko
men overeen: de bestendige ruzies tus-
schen man en vrouw hadden zoo >onge-
veer het karakter van een schandaal ge
dragen! Volgens Mr. Daniell van no. 23
bovengenoemd, Bll% er vrijwel gebn dag
hindert en beperkt. Het is een goed ding te I
trachten de hindernissen, die ons belemme
ren en kwellen, op te ruimen. Maar we moe-
ten niet blijven strijden en ons verzetten
tegen wat onvermijdelijk is en onvermjjde- jongelui in ons land, di<
iWt leven eischt
(.(IHISCHE C (II RAM’
ADVERTENTIEPRIJS: Uit cluda en omstreken (beboerende tot den bezorgkxing)
x 15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en dep bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel me^r 0.30. Adverfjentiën in het Zaterdagmunmer 20
bijslag op den prijs. LiefdaAghèids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels fiii, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger
Gewone advertenüën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentie^ kunnen worden ingezonden door taisschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
huis zal verrijzen. Voorloopig is alles nog
afhankelijk van den bouw der kazernes aan
v^g. Deze bouw vordert
wel gestadig al hebben wij
cr jjeen kijk op hoe omvangrijk dit complex
gebouwen wel moet zijn als het gerfeel ge-,
reed is.
Men herinnert zich dat indertijd de Oran
jekazerne in vlammen is opgegaan. Tér
vervanging daarvan is het houten complex
gesticht in de duinen. Aan vele duizenden
die daar hun dienst-
daaraan tijd hebben doorg^bracht, zal dit terrein in
voortdurende henlnering blijven. Maar het
is niet enkel ter vervanging van deze .afge
brande kazerne dat de nieuwe worden ge
bouwd. Het is de bedoeling de drie kazer
nes die er waren tot één complex samen te
voegen, waardoor de beide andere die er
thans nog zjjn komem te vervallen. De
Alexander-kazerne van het paardenvolk
zal de ruimte Roeten geven voor het
nieuwe stadhuis, omdat bij verdwijhen daar
van het excercitieveld van deze kazerne i
De bewegingsvrijheid van ons allen,
menschen, is beperkt binnen betrekkeljjk
nauwe grenzen. In het leven van den een
zijn die grenzen wat enger getrokken dan
in dat van den ander, maar begrensd blijft
die bewegingsvrijheid foor ieder. We geven
ons daarvan wellicht meestal niet voldoen
de rekenschap yi dat veelal tot ons eigen
nadeel, omdat we ons by ons verzet tegen
de onvermijdelijkheid telkens wonden stoo-
ten, die we hadden kunnen voorkomen.
Reeds het gewone trekt zyn grenzen. We
gaan allen vaij de wieg tot het graf den
dagelykschen onvermydelyken gang van
slapen en opstaan, eten en drinken, be
roepsarbeid en vry zijn. We voelen dat
grootendeels nauwelijks nog als een beper
king onzer bewegingsvrijheid, hebben
ons meestal volledig aan aangepast. Maar
er is nog zooveel anders waarnaar we ons
schikken moeten. Ik wil nu nog niet spre-
ken van de gebrekkigen naar lichaam of
gebrekkigheid trekt_. voor hen
nog zooveel bijzondere grenzen. En al is
daar welli^it nog vaak een verborgen maar
heftige opstandigheid, de meesten leeren
zich voegen naar de grenzen, die deze ge-
briBigheid hun stelt. Maar ook het leven
vaiMvat men den normalën mensch noemt,
wordt telkens weer gedwongen in eep rich
ting, diajnw niet wenscht of legt ons las
ten plichten op. waartegen we ons wil»
len verzetten.
Tfelkens weer verschijnen er hindernissen
op onzen weg, die’ in die
richting (Jjringen en ons noodzaken een an
deren weg te gaan of waar we met voor
zichtigheid omheen moeten gaan. En tel
kens weer worden^^gedfrongen te aan
vaarden wat on^^^Kitaat of hindert ofU
bemoeilijkt. HeWRe zeel om op te noe
men. De beperktheid van onze geldmidde
len, de afhankelijkheid van een patroon en
soms van zijn humeur, allerihande familie-
en huiselijke verhoudingen ,^^n afgewezen
liefde, een te laat erkdnde^roeping. We banden beseffen willen, wanner we ons
i maar duidelijk willen maken, dat bij de een
op deze, bij den ander op die waz/Tmaar
bij ons allen op eenigerlei wijze oe bewe-
gingsvryheid wordt bQnerk+
is zeker geen vejfref- zijn en onze menschelySe
-ic sclxr eek r.;ct in menschelijke en maatscnLrr
allen deele te bevestigen. Maar wijst dit I dingen ons dwingen tot schikking en aan
gingen en ‘heftige betuigingen van on
schuld? gevoegd# bij iets obstinaats in
haar geheele houdihg, zpu óen mmder op den grond zijn hi
f.nPD'Puziiri ctrafnloitor don miin fnonmn. cn/>rinn hziHnnfrlx» aoo
agiteerd en vetward had ged^^n, dat
Masoii,
leiding van het onderzoek had, het noo-
no. 23 £ie blijkbaar over meer cou- den dood tengevolge had gehad, niet
dat de hand van het slachtoffer had
vastgehouden, mahr dat een veel botter
I gen avond
vriendin ee
)U-
te ws
|on ka- - -1-
1 licht aangedraaid, ha.d ze haar
den grond zien liggen dood
1 zichzelf van ont"'-*-1J
oorzaak den Maandag daarop, bevestig-
haar onbekende reden, een eind aan zijn
De (jpkter verklaarde voor den coroner leven had gemaakt; vijanden had hij
nogmaals, dat de Wbnd in de hals.'welke niet, voorzoover zij wist en het was haar.
zooajs zij ftei. dan nok niet mogelijk eenig' voorbij, zbnder dat het in het'gezln Nor-
t--.. a-x_- rls moojd en doodslag" in dit ver-
band hatuurlijk in figuurlijken zin op te
vatten was.
afgesneden. Dat beteekende dus, dat het
iiviiL uau wut» eeii oiik in ue suiieeniies na net picgv11 van. ucu uuo-
woonkamer voldoende, om hem in gru- drijf door dendatfer in de hand van den
l(jk gebeuren moet, maar
trachten a^n te passen,
van ons allen aanpassing. We hebban dat
nooit duidelijker leeren beseffen dan in de
laatste jaren. Maar dat «wil nog heelemaal j
ntet zeggen dat we Alleir^jie aanpassing nu
niet aan de tijdsomstandigheden, maar aan
hgt onvermijdelijke «in ieders leven geleerd
hebben. Dat jujst bezorgt ons de^pjjn. In
onzen strijd tegen het onvermijdelyke stoo- qje
ten we ons telkens opnieuw smartelijke -v
wonden. Maar bovendien by ons wanhopig weer terugvalt in het eigendom der ge-
pogen>mi «de onbreekbare banden van dat
onvermijdelijke te’ breken, woeden we ons
het bestaan van die banden zoo pynlyk be
wust/ Wie zich leert voegen en aanpassen,
gevoelt die banden gewoonlijk nauwelijks
nog ,zooals we allen de banden niet’meer
voelen, die de beperktheid van ons rnensch-
zijn ons aanligt en die onze meiWchelyke
behoeften geschapen hebben. Wanneer we
maar de onvermijdelijkheid van tal van
banden beseffen willen, wanner
lat
wüyTï
ze Oe b
gingsvryheid wordt bgnerkt en ons mensch-
eigenschappen en
menschelijke en maatschappelijke verhou-
jneente.
De stadhuisbouw hangt dus nog aan al-
1^-1 i omstandigheden maar er zit eenige
vOTiruitgang in en misschien is nu al het
tijdstip te benaderen waarop met. den bbuw
kan.worden aangevangen. De plannen zyn
al in zeer vage omtrekken goedgekeurd en
men is bezig 4je uit te werken. De bureau
cratische n^ens malen heel langzaam,
maar af en toe leveren zy toch wat pro
ducten óf. frM'
Met het onderdak van ons g|HMKebe-
stuur is het al een halve eeuw zee^rreurife
gesteld. Het eigenlijke stadhuis is zóó
klein dat het voor den dorp al gauw niet
groot genoeg /neer zou wezen. Alle afdee-
lingen zyn elders ondergebracht en zelfs
i een raadgaal heeft het oude gebouw niet
1 meer. Meer dan een benauwde' behuizing
voor den algemeenen dienst is er niet en
welijke ontzetting- achteruit te doen
deinzen. Het lichaam van Mr. Nor» lag
Tals was doorge-
sneden. Er behoefde geen^wijfel te be
staan of de man dood wa^h€?xxv,.««*~.
1 was rcci.. hit
De feiten, bekend aan de politie en het de oogen staarden omhoog in namelooze getrol
publiek en door Mrs. Norris niet betwist, verschrikking, en de rechterhand
I waren, kort samengevat, de volgende: t klemde krampachtig het
i Donderdag 17 April waren de bewoners waarmede de ongelukkige een ejnd aan-
van Het Shlrland-flatgebouw, Maida 1 zijn leven moest hebben gemaakt.
J Vale1, ’s avonds om elf uur« opgeschrikt Enisle van gde hndere omstanders
„I* raapten al hurr dapperheid bijeen en 1
gingen, zij het schoorvoetend, eveneens
de kamer binnen. Een van hen spoedde J
zich, na de situatie kort in oogfcnschouw
te hebben genomen, naar de telefoon en I
inspecteur met twee agente^en e«n poli-
uatu wc tiedokter.
gekregeft VaA den aap vang af welgarde -de p^
l met een half-ktanksinnige te doen te blieke opinie de zelfmoord-theorie
hebben: haar oogen/puilden uit, haax aanvaarden. Reeds de
gezicht was aschgrauw, met een hevig inaakten vage toespeling’
trillende hand wees ze almaar naar een wachten vefrassende oi|t<
der vertrekken en herhaalde op de vra- I
aon Aor nmotanzlnrs mnmnnlpnd on mot vuiziacin ucu ivxaaxiux4« mvvvouab-
de, wat iedereeh op dat oogpnblik al wist
namelijk, dat Mr. Norris vermoord was.
