uws D l.__ Deze Courant komt in vele duizenden^gezinnen Gegarandeerde oplage 8000 ex. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN No. 19550 Zaterdag 16 October 1937 IWEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, X 1 REGENMANTELS EN CAPES EERSTE BLAD. Ba/ilmann Een moeilijke zwenking. Verkoudheid, hoest, bronchitis en de gevaarlijke gevolgen daarvan. AKKER's versterkte ABDIJSIROOP 76e Jaargang BERGAMBACHT, BERKENWOUDE. BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLB, Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen Kameraad Moeder, Roman van Brieven uit de Hofstad. - waaraan prooi 'we. lossende T__ uuullUvl, uvUUEIinA, nnnölivDvn 1, iTivviu/nuvii i, nivuivvni u 1 FEUILLETON. teerde vertrekken te leggen, maar toen voor Romana Interesseerde. Maar hij las proefrl* was. (Wordt vervolgd.) Waalhaven een vliegtuig. op de deur van de ziekenkamer toetrad. Hier klopte hij heel zachtjes. Zijn xader zij de laatste uren zelf ten raren geweest, week met de ver- zenuw-uitbarstlng van Romana. en Alï meer aan de angstige weken her innerde, deed zich in den huize Tiebruck een nieuwe gebeurtenis voor. een gast mee. dien hij als zijn Jongsten collega voorstelde. De jongeman was Tle- Enorme Keuze Betrouwbare Kwaliteiten Lage prijzen JOTSING. Engelsche stoomschip n aanvaring gekomen, lie kreeg. Dit nummer bestaat uit twee bladen. COUbA orlönteeren tot rim licht te ma- *in den divan, laad laten neer gelaat schitter- De mensch is een moeite-yliedend, maar een genot-z o e k e n d wezen. Met deze stel ling heeft men de oorsprong van vele eco nomische wetten willen verklaren. Wat wij echter in de werkelijkheid zien, lijkt er niet veel op. Zoowel in het groot als in het klein zoeken wij immers juist veelal de geva ren op. Zoo kon men den laatsten tyd her- h aal del ijk lezen van ongelukken met doode- Ijjken afloop by het beklimmen van den steilen wand van den Eiger. De Eiger is, naar men weet, een mooie berg in Zwitser land, dien men van den goeden, d. w. z gevaarloozen kant met gemak kan bestij gen en men heeft dan een verrukkelijk uit zicht over de omgeving. De ware Alpinist neemt daarmede echter geen genoegen en rust niet, voor h(j den top heeft bereikt langs den z.g. dooden-wand. Tot nu toe is dat aan niemand gelukt. Men moet onver richter zake terugkeeren of in den afgrond storten, vóór men het ideaal heeft be reikt. Ziet men dit in het gewone leven, ja zelfs in de politiek, ook niet vaak gebeqren? Eigenlijk is ’t daarmede op het stuk van vry- handel eifhéscherming precies zoo gesteld. Wij’ zijn het er allen roerend over eens, dat er geen gemakkelijker weg is om tot wel- vaartsvermeerdering te komen dan door zoo spoedig mogelijk de tariefmuren te ver lagen, de binnenlandsche heffingen af te schaffen, kortom het bedrijfsleven te ont doen van het zwaar drukkende juk der over heidsbemoeiingen. In weerwil daarvan trachten wy evenwel den top van den hoog- sten welvaart langs de meest gevaarlijke helling te bereiken, in welke klimpartij men blijkbaar niet wordt afgeschrikt door de vele gevallen met doodelijken afloop, die men nu overal kan waarnemen. Wanneer men dit sportief wil noemen, op het waag halzerige af, het zij zoo, maar verstandig is het zeer zeker niet. Het merkwaardige van de situatie is, dat een ieder het gevaar volkomen onderkent, de overheid niet uitgezonderd, maar dat men toch maar doorgaat, alsof hetgeen men Engelschman, onder hoffelijke gebaren nog wel, tegen twee kwartjes aanbieden. Na tuurlijk loopt het boterverbruik hierdoor in Nederland achteruit, gelijk de consumptie van alle artikelen, waarnaar de overheid haar beschermende hand heeft uitgestoken, ten behoeve van de producenten daalt. Maar wat zou dat? Op de cijfers komt het aan en dus heeft men sopedig uitgerekend, dat het koop-ver- mogen, tot uitdrukking komende in het reëele loon, nog geenszins zóó belangrijk i§ gedaald, als men wel zou meenen, wat dan veelal als reden wordt aangevoerd om niet al te spoedig met de z.g. politiek van nood verbanden te breken. Wy zwenken heel ge leidelijk, zoo geleidelijk, dat wy het even min merken als dat wy met de aarde zelf een draaiende beweging maken. Ook daar van worden wy niet duizelig! kwam naar buiten. Hij veronderstelde, dat Georg zich op de hoogte wilde stellen van Alf’s toestand en zonder derhalve een vraag af te wachten, zei hij: Hij slaapt. Nu zal hij wel weer bergop gaan. George knikte gerustgesteld. Wij weten het al, fluisterde hij we wilden je alleen maar zeggen... hij keerde zich even naar Camilla om, die zich op den achtergrond hield en vaag glimlachte.we wilden je alleen maar even zeggen dat ze totaal uitgeput is we waren zoojuist bij haar s j eens even naar willen gaan kijken? Als jeblieft' Tiebruck staarde zijn oudsten zoon Sommige menschen, die wat vatbaar zijn op borst en keel denken, dat het nu eenmaal hun lot is 's winters te moeten, hoesten, kuchen, hijgen en benauwd op de borst te z(jn. Indien Gd tot diegenen behoort, probeert dan eens de nieuwe verstèrkte Akker s Abdijsiroop die honderdduizenden hun levens-blüheid heeft teruggegeven. Reeds naenkele lepels bemerkt Ge dat dit middel U werkelijk zal kunnen helpen. De slijm, die op de borst drukte, en U benauwd maakte, komt gemakkelljk los. de hoestbuien wor den zeldzamer, lichter en verdwijnen. Uw adem haling wordt weer diep en geruischloos en de slijmvliezen van Uw borst en keel worden versterkt. De planten-extracten en de codeine, de grootste hoest-bedwinger. maken de nieuwe verstèrkte Abdijsiroop tot ,.-b Werelds béste Hoest-siroop Flacon 90 et., f 1.50. f 2.40, f 4.20. Overal verkrijgbaar. Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik. dit mag weten wij heusch niet meer, maar het is dikwijls heel erg. Evenmin weten we meer hoe het eigen lijk staat met het luidkeels venten. Van eenig tegengaan daarvan schijnt geen spra ke meer te zyn, want het gaat lustig voort. Ook de tram mag zooveel lawaai maken als hy wil, al snijdt het gekras op de bochten je door merg en been. Ten slotte is er nog het veelvuldige klok kengelui. Wanneer dat zich beperkte tot den Zondagmorgen om een uur of tien dan was het uit te houden, maar lederen dag al ’s morgens om zeven uur en herhaaldelyk in de morgenuren beieren er klokken. Het lykt ons, dat dit toch voor vele inrichtingen, scholen en kantoren een hinderlijke geschie denis moet zijn. Er ia lawaai, dat onver- mydelyk is: het ry'den van wagens, het her stellen van de straat en zoo meer, doch alle lawaai dat niet onvermijdelijk is dient ook tegengegaan te worden. De meer werk-actie. De hoog-opgezette actie voor meer werk is, gelijk iedereen kon voorspellen, met een sisser afgeloopen .Men heeft wel getracht den schijn te wekken alsof er resultaat is bereikt, maar dat is niets dan schijn. Trou wens het is niet na te gaan of het werk, dat nu dan zoogenaamd als gevolg van deze actie ter hand is genomen, niet zou zijn ver richt zonder dien aandrang. In de voornaam ste plaats had men hoop op de huiseige naren ,dat zy in de beurs zouden tasten om werk te laten verrichten. Voor de bouwvak arbeiders was meer werk het eerst noodig. Natuurlijk is deze hoop niet vervuld. De hurfen dalen geregeld en men heeft eenigen tjjd geleden de straatbelasting verhoogd. Het was dus allerminst te verwachten dat hier medewerking te verkrijgen was. Het effect van deze actie kon niet anders zijn dan hoogstens eenige verschuiving van werk naar een vroeger tijdstip dan aanvan kelijk voor de uitvoering bepaald was. Het gevolg daarvan kon wel eens zijn dat straks in het voorjaar een slapte intreedt en men dus nog verder van den weg is. ken, meisje. Ik heb me nog heelemaal niet om hem kunnen bekommeren. Je hebt meer gedaan, protesteerde haar man, - Je hebt Alf voor me weten te behouden. Het was wel eigenaardig: Toen de kin deren in het stille huis terugkwamen, misten zij Romana. Telkens verwachtten zij hier of daar een deur te zien open gaan, waaruit dan het smalle, bleeke vrouwengelaat zichtbaar zou worden. Maar alle deuren bleven gesloten. De ziekenkamer en voor alle zekerheid ook Romana’s slaapkamer, werden ontsmet. Een doordringende carbollucht hing Oe meeste wijsheid wordt bUgebracht in de school van het leven. ADVERTENTIEPRIJS; Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring) 16 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en dien bezorgkring: 15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prys. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op de voorpagina 50 hooger Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnen worden ingezonden door tosschenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zyn ingekemen, teneinde van opname verzekerd te zyn. geven aan bands om muziek te maken langs den weg. Plotseling slaat zoo’n orkest zyn tent op in een rustige straat en daar schalt en dreunt de jazz tusschen de hooge muren. Nauwelijks zyn wy van dat lawaai verlost of een onlegale muzikant, een straatzanger; komt ons tracteeren op zijn gekrysch. Aan het oog der politie schijnen deze virtuosen voortdurend te ontsnappen, want zij komen zeer geregeld terug. Verleden week heeft het crisiscomité Weer geldinzameling gehouden. De kranten hebbn al geconstateerd, dat het publiek hoe langer hóe meer begint te weigeren om aan straatcollectes te geven. Was het nu noodig alle stille straten op stelten te zetten met afgrijselijke muziek en donderend lawaai van orkesten en gramofoons op vrachtwa gens Achter die wagens aan joelt een troep schreeuwende kinderen om toch vooral het lawaai maar grooter te maken. Eerste eisch van het streven naar lawaai- vermindering moet dus zijn verbod van alle muziek op straat. Er wordt heusch vooral door de radio al zoo ontzaggelijk veel mu ziek in de huizen binnen gegoten dat we van de straat af daaraan niet de allermin ste behoefte hebben. Er zijn daarnaast nog lawaaimakers genoeg. De motorryders zyn nog steeds de eerste onder deze. In hoeverre lijke jongensoogen. Zijn, gelaat verhel derde. De kinderen hadden hun vader In lang niet zoo innerlijk verheugd gezien. Eenige weken later vertrok Romana met den weer geheel herstelden Alf naar München am Stein, het bekende saline - bad voor kinderen. Bij het afscheid zei Tiebruck schertsend: Dat is nu het vervolg van je huwe lijksreis, Romana. Je bent bijna nog meer rustbehoevend dan het kind. Daarvoor zullen we nu ook om het hardst luieren, nietwaar, Alf? ging Ro mana er op in en de knaap vleide zich met zijn wang tegen haar hand. HME COURANT. ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal /2.M, per weak 17 cent, overal waar de bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ8.15. Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, kH onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux zijn dagelyks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef. Interne. 2745. Postrekening 48400. doet, het meest normale is van wat er moet millioen gebeuren. Alweer: wil men dit aan de fas- cineerende werking van het avontuur toe schrijven, wij kunnen er vrede mee hebben, I maar men klage dan niet, dat het nog altyd voor groote groepen van de bevolking alles - en staarde een oogenbllk In de vragend op haar gerichte gezichten. Daarop ech- j de kaderen en de Intense spanning, ter keerde ze zich met een ruk om, om haastig haar slaapkamer binnen te gaan. Een tot hen doordringend geluld van in gehouden snikken deed hun radeloosheid nog toenefnen, maar bijna gelijktijdig sprongen de als met stomheid geslagen kinderen van hun plaats op om Romana te volgen. Resoluut, zonder aan te klop pen, openden zij de deur van haar kamer waar zij in de heerschende duisternis moeite hadden zich te Georg op de gedachte kwi ken. Romana stond op i waarop zij zich uitgeput 1 vallen. In haar behuild den echter haar oogen vol Ingehouden blijdschap. De kinderen aarzelden even en Camilla was tenslotte de eerste, die de vraag, behalve een paradijs is, waarin wy leven. Men make zich, zoo verklaarde minister Steenberghe onlangs in zyn openingsrede voor het internationale congres van olie» fabrikanten, geen illusies over de mogelijk heid van een ruimer vrtfhandelsverkeer. Wel echter zullen w(j} zoo zeide hy, het natio nale verkeer kunnen bevorderen, ook wat de distributie betreft, en daarvan zullen die industrieën het meest profiteered die er in geslaagd zyn hun productie- en distri- butie-verhoudingen te regelen Waarmede, zouden wy willen vragen, moet men zijn gehoor thans boeien? Leest ihen dergelyke openingsredevoeringen, dan schijnt het altyd nog weer mee te vallen, mits men zich maar eenigermate op de vlakte houdt en niet te veel doet uitkomen, hoe men bezig is van de eene rotspunt op de andere te springen, met alle daaraan verbonden gevaren. Wanneer het ^aat om de beoordeeling van het effect van een en kelen maatregel, dan lukt dit opperbest, want dan kan men aldus lezen wy in het jongste kwartaalbericht van de Nederland- sche Handel-Maatschappy vry nauwkeu rig aangeven, welke prysverhooging te ver wachten is en welken invloed deze op de eigen productie heeft. Zoodra men echter „een opeenhooping van maatregelen’’ krijgt, die eikaars werking versterken of verzwak ken, dan is het welhaast ondoenljjk, een duidelijk beeld*"te geven van de gevolgen van een dergelijke economische politiek. Zoo is het inderdaad en daaruit moge tevens blijken, hoe betrekkelyk onschuldig een poging is om langs den z.g. dooden- wand van den Eiger op te stijgen, verge leken met de massale klimparty in de eco nomische politiek. Daarbij toch zitten alle belangen als het ware met touwen aan el kaar vastgebonden, met als gevolg, dat wy ook allen naar beneden tuimelen, als de hoogst gestegene een misstap begaat. Zoo ver is het nu nog niet, want wie voorop gaat, heeft alsnog vasten grond onder de voeten. Nemen wy bijv, onze boterpolitiek. Dat gaat nog steeds crescendo en wie zich tegen deze bescherming verzet, wordt voor zwak en ouderwetsch uitgekreten. Het gaat omb bijna ons verstand te boven, maar vastge steld moet worden, dat wy jaarlijks zoo was het althans in 1936 ongeveer 27 aan de Engelsche boterindustrie cadeau geven. Zoo buitengewoon „krach tig” betoonen wy ons op het gebied van dumping, dat het Nederlandsche publiek voor de boter meer dan een daalder per kilogram moet betalen, terwyl wy het den nam haar woorden zelf niet ernstig op. Niemand zou In staat zijn geweest Georg en Camilla te bewegen hun plaats te verlaten. De crisisfluisterde de goedige huishoudster met bloedlooze lippen.. En de kinderen keken haar aan, alsof zü dat nog niet wisten. Juffrouw Ostenroth be sloot tezamen met de kinderen te wach ten; ze was bang In dit crltleke oogen- blik met haar eigen sombere gedachten alleen te zijn. Een uur later of waren er misschien reeds drie, vier uur verloopen? werd plotseling de deur van de ziekenkamer opnieuw geopend. Romana trad naar bul ten. bleek en geagiteerd. Ze zag de kin deren en de huishoudster bijeen hokken I De professor bracht op zekeren avond een gast mee, dien hij als zijn Jongsten collega voorstelde. De jongeman was Tie bruck aanbevolen door een vroégeren studiegenoot, met wlen hij tijdens zijn universiteltsjaren en later ook bij ge meenschappelijk piactlsch werk In een ziekenhuis goed bevriend was geweest en die nu een groote plattelandspractijk had. Tiebruck sloeg zijn nieuwen kracht eenigen tijd nauwlettend, gade en hij moest erkennen, dat hier Inderdaad van een zeer bijzonder medisch talent sprake Romana wendde zich in het bijzonder tot Camilla: Je moet het vader echt gezellig ma- CHRISTEL BROEHL—DELHAES Tlebruclc naar bulten kwam, zag de kinderen niet, zoo In zichzelf ge- ~erd st^rde hIJ Ui de ruimte. HIJ had nin kind moeten opgeven. Maar daar- J“nen zette de vrouw met haar moeder /•f® zleI den strijd om het Jonge leven ,.tterd v<x>rt. En steeds weer trok deze Rultputtelijke wil in den strijd tegen Ier* dood den vader, die de tragiek dezer aatate uren niet meer kon aanzien, naar ae ziekenkamer terug. 8tH en onbeweeglijk stonden de half- Snl688611’ maar nochtans begrijpende Kinderen In een hoek van het portaal. b ïagen Romana plotseling de deur openrukken en met een stem, die weinig menschelijks meer had, Tiebruck's naam Oe°rg stolde het bloed in de ade- tn u? Camilla durfde haast geen adem te halen Juffrouw Ostenroth kwam voorbij. Ook nog spitser en geler geworden ge- aat bewees hoe zij onder den Indruk was Vftn dit oogenbllk. Jullie moeten naar bed! voegde zij aen zwijgenden kinderen toe, maar zij igepub is. zou je. niet I «IV*4 UWIUlUIgVJIUC UaiUVUUUU) 1LU.15 I dagenlang door het geheele huls. Daarna verschenen de schilders en de behangers aan. alsof hij niet begreep, dat deze zich om de laatste hand aan de gedeslnfec- voor Romana interesseerde. Maar hij las teerde vertrekken te leggen, maar toen zorg en verlegen dankbaarheid In de eer- niets dan de afwezigheid van Romana MCOCXCVI. Vermindering van het lawaai. Ef is met name in de groote steden een algemeen streven om te komen tot meer rust op de openbare straten en dus tot ver mindering van het lawaai. Ongetwyfda een zeer prijzen aw aardig streven. By de toe neming van het verkeer en fle versnelling daarvan zyn allerlei lawaai-makcndc in strumenten in actie gekomen. In de eerste plaats z(jn het de auto’s, die als schuldigs worden aangewezene Of dat nu wel de erg ste zyn is nog niet aanstonds aan te too- nen. Inderdaad zijn zy 's nachts wel de voornaamste onrustmakers omdat hun cla- xonkreten de stilte ernstig verstoren. Over dag zijn er nog wel eenige collega’s die het veel erger maken. Er rydt door de straten waar wy het ge noegen hebben te wonen, geregeld eei. man die op een handwagen een complete soldeer- inrichting vervoert. De man tracht door het soldeeren van pannen enz. z’n kostje te ver dienen. Nu is dat niet erg, maar hy heeft de alleronhebbelykste gewoonte om zyn aan wezigheid in de straat aan te kondigen door met zyn hamer op zyn aanbeeld te slaan. Dat geluid gaat je door merg en been. Al jaren gaat dit voort en niemand die dezen onaangenamen lawaaimaker ooit tot de or de riep. Dan zyn er die eeuwig-verwenschte draai orgels. We hebben heusch niet in de minste mate gebrek aan muziek en zeker niet aan slechte muziek. Kan men ons nu niet ver lossen van dit helsche spektakel? Alsof er nog niet muziek en lawaai genoeg is, heeft men tegenwoordig telkens toestemming ge- welke hun belden op de lippen brandde, In woorden vermocht uit te drukken. Alt stamelde ze - Is hijdood? Romana staarde het meisje aan. Dan schudde ze heftig het hoofd. Het is overwonnen, zei ze, door staan! Hij blijft leven. We hebben het gewonnen, af gedwongen hebben we het, we hebbenZe wierp zich opnieuw voor over op den divan en begroef haar hoofd in de kussens. Haar geheele lichaam schokte en beefde. De geweldige Inspan ning der laatste weken en de angst, wel ke zij dezen avond Had doorstaan, had den Romana, die tot het laatste oogen bllk bijna koel en volkomen beheerscht haar post aan het ziekbed had Ingeno men, terneer geworpen. Als aan den grond genageld stonden Zij twy felden er niet aan of het was hun stiefmoeder geweest, die het leven van hun jongsten broer had weten te redden, ook al sprak ze dan van „wij”. En er kwam iets van eerbied en plechtlgen ernst over hen, welke hun opnieuw het zwijgen oplegden. Geruischloos achteruit loopend verlieten zij de kamer, op hun teenen, als in een kerk. Bulten voor de behoedzaam gesloten deur keken zij el kaar aan. en het was of zij wederzijds hun diepste gevoelens trachtten te pel len. Tot Georg, eensklaps tot een besluit komend, zich van Camilla afwendde en op de deur van de ziekenkamer toetrad.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1937 | | pagina 1