uws
D
l.__
Deze Courant komt in vele duizenden^gezinnen Gegarandeerde oplage 8000
ex.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
No. 19550
Zaterdag 16 October 1937
IWEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN,
X
1
REGENMANTELS
EN CAPES
EERSTE BLAD.
Ba/ilmann
Een moeilijke zwenking.
Verkoudheid,
hoest, bronchitis
en de gevaarlijke gevolgen daarvan.
AKKER's versterkte
ABDIJSIROOP
76e Jaargang
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE. BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLB,
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
Kameraad Moeder,
Roman van
Brieven uit de Hofstad.
-
waaraan
prooi 'we.
lossende
T__ uuullUvl, uvUUEIinA, nnnölivDvn 1, iTivviu/nuvii i, nivuivvni u
1
FEUILLETON.
teerde vertrekken te leggen, maar toen
voor Romana Interesseerde. Maar hij las
proefrl*
was.
(Wordt vervolgd.)
Waalhaven een
vliegtuig.
op de deur van de ziekenkamer toetrad.
Hier klopte hij heel zachtjes. Zijn xader
zij de laatste uren zelf ten
raren geweest, week met de ver-
zenuw-uitbarstlng van Romana.
en Alï meer aan de angstige weken her
innerde, deed zich in den huize Tiebruck
een nieuwe gebeurtenis voor.
een gast mee. dien hij als zijn Jongsten
collega voorstelde. De jongeman was Tle-
Enorme
Keuze
Betrouwbare
Kwaliteiten
Lage prijzen
JOTSING.
Engelsche stoomschip
n aanvaring gekomen,
lie kreeg.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
COUbA
orlönteeren tot
rim licht te ma-
*in den divan,
laad laten neer
gelaat schitter-
De mensch is een moeite-yliedend, maar
een genot-z o e k e n d wezen. Met deze stel
ling heeft men de oorsprong van vele eco
nomische wetten willen verklaren. Wat wij
echter in de werkelijkheid zien, lijkt er niet
veel op. Zoowel in het groot als in het klein
zoeken wij immers juist veelal de geva
ren op. Zoo kon men den laatsten tyd her-
h aal del ijk lezen van ongelukken met doode-
Ijjken afloop by het beklimmen van den
steilen wand van den Eiger. De Eiger is,
naar men weet, een mooie berg in Zwitser
land, dien men van den goeden, d. w. z
gevaarloozen kant met gemak kan bestij
gen en men heeft dan een verrukkelijk uit
zicht over de omgeving. De ware Alpinist
neemt daarmede echter geen genoegen en
rust niet, voor h(j den top heeft bereikt
langs den z.g. dooden-wand. Tot nu toe is
dat aan niemand gelukt. Men moet onver
richter zake terugkeeren of in den afgrond
storten, vóór men het ideaal heeft be
reikt.
Ziet men dit in het gewone leven, ja zelfs
in de politiek, ook niet vaak gebeqren?
Eigenlijk is ’t daarmede op het stuk van vry-
handel eifhéscherming precies zoo gesteld.
Wij’ zijn het er allen roerend over eens, dat
er geen gemakkelijker weg is om tot wel-
vaartsvermeerdering te komen dan door zoo
spoedig mogelijk de tariefmuren te ver
lagen, de binnenlandsche heffingen af te
schaffen, kortom het bedrijfsleven te ont
doen van het zwaar drukkende juk der over
heidsbemoeiingen. In weerwil daarvan
trachten wy evenwel den top van den hoog-
sten welvaart langs de meest gevaarlijke
helling te bereiken, in welke klimpartij men
blijkbaar niet wordt afgeschrikt door de
vele gevallen met doodelijken afloop, die
men nu overal kan waarnemen. Wanneer
men dit sportief wil noemen, op het waag
halzerige af, het zij zoo, maar verstandig
is het zeer zeker niet.
Het merkwaardige van de situatie is, dat
een ieder het gevaar volkomen onderkent,
de overheid niet uitgezonderd, maar dat
men toch maar doorgaat, alsof hetgeen men
Engelschman, onder hoffelijke gebaren nog
wel, tegen twee kwartjes aanbieden. Na
tuurlijk loopt het boterverbruik hierdoor in
Nederland achteruit, gelijk de consumptie
van alle artikelen, waarnaar de overheid
haar beschermende hand heeft uitgestoken,
ten behoeve van de producenten
daalt.
Maar wat zou dat?
Op de cijfers komt het aan en dus heeft
men sopedig uitgerekend, dat het koop-ver-
mogen, tot uitdrukking komende in het
reëele loon, nog geenszins zóó belangrijk i§
gedaald, als men wel zou meenen, wat dan
veelal als reden wordt aangevoerd om niet
al te spoedig met de z.g. politiek van nood
verbanden te breken. Wy zwenken heel ge
leidelijk, zoo geleidelijk, dat wy het even
min merken als dat wy met de aarde zelf
een draaiende beweging maken. Ook daar
van worden wy niet duizelig!
kwam naar buiten. Hij veronderstelde,
dat Georg zich op de hoogte wilde stellen
van Alf’s toestand en zonder derhalve
een vraag af te wachten, zei hij:
Hij slaapt. Nu zal hij wel weer
bergop gaan.
George knikte gerustgesteld.
Wij weten het al, fluisterde hij
we wilden je alleen maar zeggen... hij
keerde zich even naar Camilla om, die
zich op den achtergrond hield en vaag
glimlachte.we wilden je alleen maar
even zeggen dat ze totaal uitgeput is
we waren zoojuist bij haar s j
eens even naar willen gaan kijken? Als
jeblieft'
Tiebruck staarde zijn oudsten zoon
Sommige menschen, die wat vatbaar zijn op
borst en keel denken, dat het nu eenmaal
hun lot is 's winters te moeten, hoesten,
kuchen, hijgen en benauwd op de borst te z(jn.
Indien Gd tot diegenen behoort, probeert dan
eens de nieuwe verstèrkte Akker s Abdijsiroop
die honderdduizenden hun levens-blüheid heeft
teruggegeven. Reeds naenkele lepels bemerkt Ge
dat dit middel U werkelijk zal kunnen helpen.
De slijm, die op de borst drukte, en U benauwd
maakte, komt gemakkelljk los. de hoestbuien wor
den zeldzamer, lichter en verdwijnen. Uw adem
haling wordt weer diep en geruischloos en de
slijmvliezen van Uw borst en keel worden versterkt.
De planten-extracten en de codeine, de grootste
hoest-bedwinger. maken de nieuwe verstèrkte
Abdijsiroop tot ,.-b Werelds béste Hoest-siroop
Flacon 90 et., f 1.50. f 2.40, f 4.20. Overal verkrijgbaar.
Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik.
dit mag weten wij heusch niet meer, maar
het is dikwijls heel erg.
Evenmin weten we meer hoe het eigen
lijk staat met het luidkeels venten. Van
eenig tegengaan daarvan schijnt geen spra
ke meer te zyn, want het gaat lustig voort.
Ook de tram mag zooveel lawaai maken als
hy wil, al snijdt het gekras op de bochten
je door merg en been.
Ten slotte is er nog het veelvuldige klok
kengelui. Wanneer dat zich beperkte tot den
Zondagmorgen om een uur of tien dan was
het uit te houden, maar lederen dag al
’s morgens om zeven uur en herhaaldelyk
in de morgenuren beieren er klokken. Het
lykt ons, dat dit toch voor vele inrichtingen,
scholen en kantoren een hinderlijke geschie
denis moet zijn. Er ia lawaai, dat onver-
mydelyk is: het ry'den van wagens, het her
stellen van de straat en zoo meer, doch alle
lawaai dat niet onvermijdelijk is dient ook
tegengegaan te worden.
De meer werk-actie.
De hoog-opgezette actie voor meer werk
is, gelijk iedereen kon voorspellen, met een
sisser afgeloopen .Men heeft wel getracht
den schijn te wekken alsof er resultaat is
bereikt, maar dat is niets dan schijn. Trou
wens het is niet na te gaan of het werk,
dat nu dan zoogenaamd als gevolg van deze
actie ter hand is genomen, niet zou zijn ver
richt zonder dien aandrang. In de voornaam
ste plaats had men hoop op de huiseige
naren ,dat zy in de beurs zouden tasten om
werk te laten verrichten. Voor de bouwvak
arbeiders was meer werk het eerst noodig.
Natuurlijk is deze hoop niet vervuld. De
hurfen dalen geregeld en men heeft eenigen
tjjd geleden de straatbelasting verhoogd.
Het was dus allerminst te verwachten dat
hier medewerking te verkrijgen was.
Het effect van deze actie kon niet anders
zijn dan hoogstens eenige verschuiving van
werk naar een vroeger tijdstip dan aanvan
kelijk voor de uitvoering bepaald was. Het
gevolg daarvan kon wel eens zijn dat straks
in het voorjaar een slapte intreedt en men
dus nog verder van den weg is.
ken, meisje. Ik heb me nog heelemaal
niet om hem kunnen bekommeren.
Je hebt meer gedaan, protesteerde
haar man, - Je hebt Alf voor me weten
te behouden.
Het was wel eigenaardig: Toen de kin
deren in het stille huis terugkwamen,
misten zij Romana. Telkens verwachtten
zij hier of daar een deur te zien open
gaan, waaruit dan het smalle, bleeke
vrouwengelaat zichtbaar zou worden.
Maar alle deuren bleven gesloten. De
ziekenkamer en voor alle zekerheid ook
Romana’s slaapkamer, werden ontsmet.
Een doordringende carbollucht hing
Oe meeste wijsheid wordt bUgebracht
in de school van het leven.
ADVERTENTIEPRIJS; Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
16 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en dien bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prys. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer gereduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tosschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zyn ingekemen, teneinde van opname verzekerd te zyn.
geven aan bands om muziek te maken langs
den weg. Plotseling slaat zoo’n orkest zyn
tent op in een rustige straat en daar schalt
en dreunt de jazz tusschen de hooge muren.
Nauwelijks zyn wy van dat lawaai verlost
of een onlegale muzikant, een straatzanger;
komt ons tracteeren op zijn gekrysch. Aan
het oog der politie schijnen deze virtuosen
voortdurend te ontsnappen, want zij komen
zeer geregeld terug.
Verleden week heeft het crisiscomité
Weer geldinzameling gehouden. De kranten
hebbn al geconstateerd, dat het publiek hoe
langer hóe meer begint te weigeren om aan
straatcollectes te geven. Was het nu noodig
alle stille straten op stelten te zetten met
afgrijselijke muziek en donderend lawaai
van orkesten en gramofoons op vrachtwa
gens Achter die wagens aan joelt een troep
schreeuwende kinderen om toch vooral het
lawaai maar grooter te maken.
Eerste eisch van het streven naar lawaai-
vermindering moet dus zijn verbod van alle
muziek op straat. Er wordt heusch vooral
door de radio al zoo ontzaggelijk veel mu
ziek in de huizen binnen gegoten dat we
van de straat af daaraan niet de allermin
ste behoefte hebben. Er zijn daarnaast nog
lawaaimakers genoeg. De motorryders zyn
nog steeds de eerste onder deze. In hoeverre
lijke jongensoogen. Zijn, gelaat verhel
derde. De kinderen hadden hun vader In
lang niet zoo innerlijk verheugd gezien.
Eenige weken later vertrok Romana
met den weer geheel herstelden Alf naar
München am Stein, het bekende saline -
bad voor kinderen. Bij het afscheid zei
Tiebruck schertsend:
Dat is nu het vervolg van je huwe
lijksreis, Romana. Je bent bijna nog meer
rustbehoevend dan het kind.
Daarvoor zullen we nu ook om het
hardst luieren, nietwaar, Alf? ging Ro
mana er op in en de knaap vleide zich
met zijn wang tegen haar hand.
HME COURANT.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal /2.M, per weak 17 cent, overal waar de
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ8.15.
Abonnementen worden dagelyks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
kH onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zijn dagelyks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
Interne. 2745. Postrekening 48400.
doet, het meest normale is van wat er moet millioen
gebeuren. Alweer: wil men dit aan de fas-
cineerende werking van het avontuur toe
schrijven, wij kunnen er vrede mee hebben, I
maar men klage dan niet, dat het nog altyd
voor groote groepen van de bevolking alles -
en staarde een oogenbllk In de vragend
op haar gerichte gezichten. Daarop ech- j de kaderen en de Intense spanning,
ter keerde ze zich met een ruk om, om
haastig haar slaapkamer binnen te gaan.
Een tot hen doordringend geluld van in
gehouden snikken deed hun radeloosheid
nog toenefnen, maar bijna gelijktijdig
sprongen de als met stomheid geslagen
kinderen van hun plaats op om Romana
te volgen. Resoluut, zonder aan te klop
pen, openden zij de deur van haar kamer
waar zij in de heerschende duisternis
moeite hadden zich te
Georg op de gedachte kwi
ken. Romana stond op i
waarop zij zich uitgeput 1
vallen. In haar behuild
den echter haar oogen vol Ingehouden
blijdschap.
De kinderen aarzelden even en Camilla
was tenslotte de eerste, die de vraag,
behalve een paradijs is, waarin wy leven.
Men make zich, zoo verklaarde minister
Steenberghe onlangs in zyn openingsrede
voor het internationale congres van olie»
fabrikanten, geen illusies over de mogelijk
heid van een ruimer vrtfhandelsverkeer. Wel
echter zullen w(j} zoo zeide hy, het natio
nale verkeer kunnen bevorderen, ook wat de
distributie betreft, en daarvan zullen die
industrieën het meest profiteered die er
in geslaagd zyn hun productie- en distri-
butie-verhoudingen te regelen
Waarmede, zouden wy willen vragen,
moet men zijn gehoor thans boeien? Leest
ihen dergelyke openingsredevoeringen, dan
schijnt het altyd nog weer mee te vallen,
mits men zich maar eenigermate op de
vlakte houdt en niet te veel doet uitkomen,
hoe men bezig is van de eene rotspunt op
de andere te springen, met alle daaraan
verbonden gevaren. Wanneer het ^aat om
de beoordeeling van het effect van een en
kelen maatregel, dan lukt dit opperbest,
want dan kan men aldus lezen wy in het
jongste kwartaalbericht van de Nederland-
sche Handel-Maatschappy vry nauwkeu
rig aangeven, welke prysverhooging te ver
wachten is en welken invloed deze op de
eigen productie heeft. Zoodra men echter
„een opeenhooping van maatregelen’’ krijgt,
die eikaars werking versterken of verzwak
ken, dan is het welhaast ondoenljjk, een
duidelijk beeld*"te geven van de gevolgen
van een dergelijke economische politiek.
Zoo is het inderdaad en daaruit moge
tevens blijken, hoe betrekkelyk onschuldig
een poging is om langs den z.g. dooden-
wand van den Eiger op te stijgen, verge
leken met de massale klimparty in de eco
nomische politiek. Daarbij toch zitten alle
belangen als het ware met touwen aan el
kaar vastgebonden, met als gevolg, dat wy
ook allen naar beneden tuimelen, als de
hoogst gestegene een misstap begaat. Zoo
ver is het nu nog niet, want wie voorop
gaat, heeft alsnog vasten grond onder de
voeten.
Nemen wy bijv, onze boterpolitiek. Dat
gaat nog steeds crescendo en wie zich tegen
deze bescherming verzet, wordt voor zwak
en ouderwetsch uitgekreten. Het gaat omb
bijna ons verstand te boven, maar vastge
steld moet worden, dat wy jaarlijks zoo
was het althans in 1936 ongeveer 27
aan de Engelsche boterindustrie
cadeau geven. Zoo buitengewoon „krach
tig” betoonen wy ons op het gebied van
dumping, dat het Nederlandsche publiek
voor de boter meer dan een daalder per
kilogram moet betalen, terwyl wy het den
nam haar woorden zelf niet ernstig op.
Niemand zou In staat zijn geweest Georg
en Camilla te bewegen hun plaats te
verlaten.
De crisisfluisterde de goedige
huishoudster met bloedlooze lippen.. En
de kinderen keken haar aan, alsof zü dat
nog niet wisten. Juffrouw Ostenroth be
sloot tezamen met de kinderen te wach
ten; ze was bang In dit crltleke oogen-
blik met haar eigen sombere gedachten
alleen te zijn.
Een uur later of waren er misschien
reeds drie, vier uur verloopen? werd
plotseling de deur van de ziekenkamer
opnieuw geopend. Romana trad naar bul
ten. bleek en geagiteerd. Ze zag de kin
deren en de huishoudster bijeen hokken
I De professor bracht op zekeren avond
een gast mee, dien hij als zijn Jongsten
collega voorstelde. De jongeman was Tie
bruck aanbevolen door een vroégeren
studiegenoot, met wlen hij tijdens zijn
universiteltsjaren en later ook bij ge
meenschappelijk piactlsch werk In een
ziekenhuis goed bevriend was geweest en
die nu een groote plattelandspractijk
had. Tiebruck sloeg zijn nieuwen kracht
eenigen tijd nauwlettend, gade en hij
moest erkennen, dat hier Inderdaad van
een zeer bijzonder medisch talent sprake
Romana wendde zich in het bijzonder
tot Camilla:
Je moet het vader echt gezellig ma-
CHRISTEL BROEHL—DELHAES
Tlebruclc naar bulten kwam, zag
de kinderen niet, zoo In zichzelf ge-
~erd st^rde hIJ Ui de ruimte. HIJ had
nin kind moeten opgeven. Maar daar-
J“nen zette de vrouw met haar moeder
/•f® zleI den strijd om het Jonge leven
,.tterd v<x>rt. En steeds weer trok deze
Rultputtelijke wil in den strijd tegen
Ier* dood den vader, die de tragiek dezer
aatate uren niet meer kon aanzien, naar
ae ziekenkamer terug.
8tH en onbeweeglijk stonden de half-
Snl688611’ maar nochtans begrijpende
Kinderen In een hoek van het portaal.
b ïagen Romana plotseling de deur
openrukken en met een stem, die weinig
menschelijks meer had, Tiebruck's naam
Oe°rg stolde het bloed in de ade-
tn u? Camilla durfde haast geen adem
te halen
Juffrouw Ostenroth kwam voorbij. Ook
nog spitser en geler geworden ge-
aat bewees hoe zij onder den Indruk was
Vftn dit oogenbllk.
Jullie moeten naar bed! voegde zij
aen zwijgenden kinderen toe, maar zij
igepub is.
zou je. niet I
«IV*4 UWIUlUIgVJIUC UaiUVUUUU) 1LU.15
I dagenlang door het geheele huls. Daarna
verschenen de schilders en de behangers
aan. alsof hij niet begreep, dat deze zich om de laatste hand aan de gedeslnfec-
voor Romana interesseerde. Maar hij las teerde vertrekken te leggen, maar toen
zorg en verlegen dankbaarheid In de eer- niets dan de afwezigheid van Romana
MCOCXCVI.
Vermindering van het lawaai.
Ef is met name in de groote steden een
algemeen streven om te komen tot meer
rust op de openbare straten en dus tot ver
mindering van het lawaai. Ongetwyfda een
zeer prijzen aw aardig streven. By de toe
neming van het verkeer en fle versnelling
daarvan zyn allerlei lawaai-makcndc in
strumenten in actie gekomen. In de eerste
plaats z(jn het de auto’s, die als schuldigs
worden aangewezene Of dat nu wel de erg
ste zyn is nog niet aanstonds aan te too-
nen. Inderdaad zijn zy 's nachts wel de
voornaamste onrustmakers omdat hun cla-
xonkreten de stilte ernstig verstoren. Over
dag zijn er nog wel eenige collega’s die het
veel erger maken.
Er rydt door de straten waar wy het ge
noegen hebben te wonen, geregeld eei. man
die op een handwagen een complete soldeer-
inrichting vervoert. De man tracht door het
soldeeren van pannen enz. z’n kostje te ver
dienen. Nu is dat niet erg, maar hy heeft
de alleronhebbelykste gewoonte om zyn aan
wezigheid in de straat aan te kondigen door
met zyn hamer op zyn aanbeeld te slaan.
Dat geluid gaat je door merg en been. Al
jaren gaat dit voort en niemand die dezen
onaangenamen lawaaimaker ooit tot de or
de riep.
Dan zyn er die eeuwig-verwenschte draai
orgels. We hebben heusch niet in de minste
mate gebrek aan muziek en zeker niet aan
slechte muziek. Kan men ons nu niet ver
lossen van dit helsche spektakel? Alsof er
nog niet muziek en lawaai genoeg is, heeft
men tegenwoordig telkens toestemming ge-
welke hun belden op de lippen brandde,
In woorden vermocht uit te drukken.
Alt stamelde ze - Is hijdood?
Romana staarde het meisje aan. Dan
schudde ze heftig het hoofd.
Het is overwonnen, zei ze, door
staan! Hij blijft leven. We hebben het
gewonnen, af gedwongen hebben we het,
we hebbenZe wierp zich opnieuw voor
over op den divan en begroef haar hoofd
in de kussens. Haar geheele lichaam
schokte en beefde. De geweldige Inspan
ning der laatste weken en de angst, wel
ke zij dezen avond Had doorstaan, had
den Romana, die tot het laatste oogen
bllk bijna koel en volkomen beheerscht
haar post aan het ziekbed had Ingeno
men, terneer geworpen.
Als aan den grond genageld stonden
Zij twy felden er niet aan of het was hun
stiefmoeder geweest, die het leven van
hun jongsten broer had weten te redden,
ook al sprak ze dan van „wij”. En er
kwam iets van eerbied en plechtlgen
ernst over hen, welke hun opnieuw het
zwijgen oplegden. Geruischloos achteruit
loopend verlieten zij de kamer, op hun
teenen, als in een kerk. Bulten voor de
behoedzaam gesloten deur keken zij el
kaar aan. en het was of zij wederzijds
hun diepste gevoelens trachtten te pel
len. Tot Georg, eensklaps tot een besluit
komend, zich van Camilla afwendde en
op de deur van de ziekenkamer toetrad.