I
nigt..
er
d
No. 19555
Vrijdag 22 October 1937
76e Jaargang
BOSKOOP,
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
1
nfabriek
Gouda.
Franco rukt Gijon binnen.
Kameraad Moeder.
10cs
ITALIË ZAL DEELNEMEN AAN DE
CONFERENTIE TE BRUSSEL.
Eden spreekt in het Lagerhuis.
Een belangrijke stap op den weg naar een
internationale overeenstemming.
BO8K0OP’ G0ÜDfiKA&« HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
uUUL/UBWVIlkf AlW I TVI^_ JT y fflvUIvDItrAjIl 1, mUEulUAI
WUK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, era.
waar de
Ten aanzien van de vraag of het gedu-
rtrice
DAG
n 25 tot 80 cent
BUITENLANDSCH NIEUWS.
5 en 35 cent.
FEUILLETON.
(Wordt vervolgd.)
I
ÜMWI1
ring van de laatste ji
BELGIë.
Behandeling van de Duitsche
verklaring in de Kamer.
Asturiërs loopen over.
ATTENTIE!
l-voorstelling
peelde
NBERG e.v.a.
t, in haar strijd
Roman van
CHRISTEL BROEHL—DELHAES
GESCHENKENBON
s het nimmer
vetgoed vd-
oortreHelijke
re xeep ook
niemand zich
te behelpen.
de territoriale wateren was aangehouden.
Do „Cervantes” willigde deze eischer. on
der protest in, waarna de „Stangrove” de
reis naar Bordeaux voortzette.
Na den val van Gij,on.
Het orgaan van kolonel de La Rocque „Le
Petit Journal” te Parijs schrijft: „Franco
heeft Gijon ingenomeft en Asturië is thans
veroverd. Over enkele maanden zullen de
rechtschen misschien in Madrid zijn en op
dat oogenblik zal men, Volgens de verwach
tingen van de deskundigen, kunnen over
gaan tot de werkelijke terugroeping van de
vrijwilligers. De oplossing, die door de di
plomaten gezocht is, zou wel eens door de
generaals kunnen worden opgelegd."
„Le Jour" is van meening, dat de val van
Gijon de definitieve ineenstorting van de
regeering van Valencia beteekent.
„Le Populaire" dringt aan op hulp aan
de evacuatie der Asturiërs.
De „Humanité” wijst er op, dat Musso
lini de zitting van de Londensche commissie
juist lang genoeg heeft doen duren om het
Italiaansch-Franquistische leger jn staat te
stellen Gijon in te nemen.
Na de zitting van Dinsdag hadden wij
geen keus: de vergadering yan den volgen
den dag zou mislukking dèr besprekingen
moeten constateeren met al de gevolgen
daarvan. Naar aanleiding van zekere be
richten als zou de regeering besloten, heb
ben den partyen de rechten van oorlogvoe
rende toe te kennen en met dat voorstel
xich tot de Fransche regeering gewend zou
hebben, verklaar ik, om misverstand hier
en elders te vermijden, dat dit verhaal geen
waarheid bevat.
Te elfder ure kwam, er een nieuwe en
zeer welkome bijdrage van de Italiaansche
regeering.
Eden verklaarde vervolgens, dat er twee
moeilijkheden waren, n.l. het tijdsverloop
tusschen de terugtrekking der vrijwilligers
en de toekenning der oorlogsrechten, tem
aanzien waarvan de Italiaansche regeering
haar standpunt aanzienlijk gewijzigd heeft
en de kwestie van t.t
hing, zonder dat men over vaststaande cij-
Men is oud, als men glimlacht om din
gen, waarom men vroeger hartelijk
lachte.
Gouda
'2 t.e.m. Dinsdag 26
rel: In Reunie óók
ig's Voorstelling.
KA GAAL en
LL in de nieuwste
erende succesfilm
ein lilli
ofdfilm:
r MAUCH
filmwerk nanr het
Booth Tarkington
Onderwereld
D EN SAM).
14 jaar. Gratis fiet-
:rée vanaf 25 cent,
oorstelling 10.30 uur
ek één voorst, met
:k en Hertha Thiele.
in Uniform
40 et. Toegang 14 j.
r MATINEE ”vo?,r
Véér een reuze lafli-
v kinderen genieten,
is gezond.
Negri in
ADAME BOVARY”.
Ter inleiding van een debat over de bui-
tenlandsche politiek heeft minister Eden in
het Lagerfuiis een rede gehouden, waarin
hij onder meer zeide, d$t het kenmerkend
voor den v ereldtoestand is, dat zoowel het
laatste debat voor het zomerreces als het
eerste in de nieuwe zitting den buitenland-
schen toestand tof onderwerp heeft.
Eden verklaarde, dat de door de zeeroove-
rij in het leven geroepen toestand in de
Middellandsche Zee niet kon voortduren. De
eenige beveil’ging tegen dergelijke daden
bestond in’he, gebruik van een strijdkracht,
zóó groot, dal zy de zeeroovers voor goed
zou afschrikken. Hoewel het onder de be
staande internationale omstandigheden
moeilijk is voorspellingen te doen, is het in
elk geval een feit, dat na de conferentie
van Nyon, de daden van zeerooverij gestaakt
werden. (Toejuichingen).
Ten aanzien van dem arbeid der commis
sie voor de niet-inmer.ging zeide Eden, dat
de regeering het eerlijk geacht had, een
plan op te stellen, dat haar haar vryheid
van handelen zou hergeven, indien de com
missie niet tot resultaten zou kunnen ko
men. Wij legden deze verklaring af, aldus
Eden, niet omdat wy niet langer geloofden,
dal de niet-inmengingspolitiek de ecn'ge
veilige koers voor Europa was, maar om
dat geen enkele regeering zich eindeloos
kan blijven aansluiten bij een overeenkomst,
die voortdurend geschonden Wordt.
fers van het aantal vrijwilligers beschikte.
Het was vrijwel onmogelyk over deze ge
tallen overeenstemming te bereiken en der
halve was het Italiaansche voorstel aan
vaardbaar, dat men zich van tevoren ver
bond in te stemmen met de verhoudings-
i -x"“' -
getallen, gebaseerd op de cijfers van de
naar Spanje te zenden commissie, hoe ook
deze cijfers zouden uitvallen.
De toestand in het Oosten
Overgaande tot wij hy noemde den tragi-
schen, toetand in het Verre Oosten zeide
Eden: „In dit land betreuren wy de gebeur
tenissen, te meer, niet omdat wy daar groo-
te handelsbelangen hebben, maar omdat wy
juist voor het uitbreken der vyandelykhe
den besprekingen met de Japansche regee
ring hadden aangeknoopt, die omdat ook de
Chineesche regeering geraadpleegd zou
worden, zouden hebben kunnen leiden tot
een verbetering der internationale betrek
kingen in het Verre Oosten. Eden noemde
het minder verstandig tevoren te bespreken
wat op de Brussejsche conferentie wel of
niet behandeld zal worden. Er is een door
den Volkenbond vastgestelde agenda en de
juiste procedure is, dat WÜ ons in samen
werking met de andere onderteekenaars
van het verdrag zoo goed mogelijk van dit
mandaat kwyten. Het moet ieders hoogst'
verlangen zijn, dat er een eind komt a®11
het lijden en de ellende in China. Wanneer
de negen-mogendheden-conferenitie dit be
reikt en de kansen daarvoor zijn goed
zal zy gedaan hebben wat gedaan kon
worden. I
Eden deelde tenslotte nog mede, dat Ita
lië aan de negen-mogendheden-conferentie
zal deelnemen, evenals Frankrijk, dat door
Del'bos zal worden vertegenwoordigd, en de
Vereenigde Staten.
Ten aanzien van den algemeenen initer-
evénredige terugtrek- I
n nivor otafa n (‘ii-
In de Belgische Kamer heeft minister
Spaak in antwoord op een interpellatie vau
den socialist Truffaut gelykluidenue
verklaring afgelegd als gisteren in ue..
Senaat. België heeft geen enkele contra
prestatie geleverd voor de Duitscne vei-
klring. De minister voegde hieraan toe, dat
zij, di© thans nog iets vragen over deze
kwestie, niet eens meer het excuus van
goede trouw hebben. Aan het einde van zyn
rede noemde minister Spaak de moreele
factoren op, welke het prestige van België
kunnen vergrooten.
De minister herinnerde er aan, dat Bel
gië het groote proces te ’s-Gravenhage
heeft gewonnen, waardoor het in staat is
de goede betrekkingen met zijn noordelyken
nabuur te verbeteren.
Carton de Wiart verklaarde dat de rechts
katholieke fractie met voldoening van de
Duitsche verklaring heeft kennis genomen,
gq fractie beschouwde deze als een werke
lijk diplomatiek succes.
Voor den oud-minóster van buitenlandsche
zaken, de liberaal Hymans, is de verklaring
een bydrage voor de veiligheid van België
en West-Europa. België heeft geen ver
plichtingen meer. Terloops zeide Hymans
nog, dat het moeilijk aan te nemen is, dat
België zou worden aangevallen door Enge
land, Frankrijk of Nederland.
Ten aanzien van artikel 16 van het Vol-
kenbondshandvest zeide de oud-minister,
eten met de kinderen over een en ander
te praten en vooral Georg had zich daar
bij steeds zee,r openhartig getoond. Dit
maal echter was hij karig met zijn woor
den.
Even later werd de maaltijd opgediena.
Tiebruck sprak er zijn verwondering over
uit, dat het licht alweer moest worden
opgestoken.
De zomer is gauw voorbij gegaan» al
te gauw, zei hij. We hebben er haast
niet van kunnen profiteeren. Onze reis
hebben we hals over kop moeten aibre-
ken. En nu is het al weer herfst... Hij
staarde in gedachten naar buiten, waar
de boomen reeds begonnen te verkleuren
en hier en daar hun biaoe^Wk aisenuu-
den. Een vochtige koelte drong tot in de
•kamer door. Een triest verlangen natu
den verloren zomer deed Tiebruck onbe
wust naar Romana’s hand tasten’ Hij
vergat de kinderen en hun waakzame
oogen en trachtte Romana s aandacht op
zich te vestigen. Een vluchtige, waar
schuwende blik ontnuchterde hem ech
ter. Hij wendde het hoofd af, zag zijn
kinderen en hun spiedende oogen en
voelde op hetzelfde oogenblik een lichte
verlegenheid, welke hij echter heftig van
zich afschudde
Zie je hef? vroegen Camilla’s oogen,
toen zij die van Georg ontmoetten.
Georg perste zijn lippen opeen. Zou het
waar zijn, wat Milla hem zooeven had
toegeflüisterd?
.teil tiajizavn vu.u tugcuicciivu u.iwi-
nationalen toestand herinnerde de minister
aan de woorden, uitgesproken op de laatste
conferentie der arbeiderspartij, dat Europa
meer dan eens aan den rand van den af
grond heeft gestaan. Wij mogen niéts doen,
aldus Eden, datf ons over dien rand heen
zou kunnen brengen. Zooals Roosevelt vast
gesteld heeft, heeft het internationale recht
zyn gezag van vroeger verloren. De erva-
x-i- jaren moet een ernstige
waarschuwing voor deze en toekomstige
regeeringen zyn. Onze groeiende kracht op
het gebied der wapening, aldus besloot de
minister» wordt thans duidelijk en haar be-
teekenis kan nauwelijks overschat worden,
de bioscoop en als er dan een of andere
meneer komt, als die dokter Alk, heeft
ze plotseling geen tijd meer. Alles bereke
ning. Je moet mij de vrouwen leeren
1 kennen...!
Mn zuster en jij? Georg lachte.
Je bent nog een jaar johger en jij kijkt
naar m’n zuster?! Dat is natuurlijk on
zin. En wat dien Alk betreft... dat is
werkelijk een reuze vent! Daar kan je
wat van leeren!
Moet jij ook dokter worden?
Ik, nee. Jij?
Gunther lafchte brutaal met wijd open
mond.
Ik? Ik kies een beroep, waarin ik
de menschen het best kan bedriegen.
Aangezien ik er zelf de eerste jaren nog
wel niet achter zal komen welk beroep
dat is, maak ik me er voorloopig nog
maar niet druk over.
Georg moest ondanks alles lachen om
dezen knaap, met wien huiselijke om
standigheden, welke thans echter een I
algeheele wijziging hadden ondergaan,
hem tezamen hadden gebracht. Toen ge
droeg Gunther zich als een vriend, ging
hij met Georg door dik en dun en schrik
te hij zelfs niet terug voorgeldelijke of
fers. t>e zeer correcte Georg vergat dat
nooit. Inderdaad was Gunther in zijn
hart zoo slecht niet; moeilijkheden en
oneenigheden thuis, weinig toezicht en
slechte omgang waren oorzaak van zijn
ernstige verwaarloozing Hij kwam nu
met een ruk overeind en keek Georg aan
weet je, wat ik eens zal doen? Ik
moet die stiefmoeder van jou eens zien!
Dat zou ik maar laten! zei Georg,
.mraOMT,.
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA
by onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zyn dagelijks geopend van 96 uur. Administratie en Redactie Telef
Interne. 2745. Postrekening 43400.
Gistermiddag deelde Radio Gijon mede,
dat de stad zich had overgegeven. Boven
dien heeft men vernomen, dat verscheidene
bataljons Asturiërs naar Franco zyn over-
geloopen*en dat de rechtsche troepen een
veioindmg tot stand hebben gebracnt tus
schen Gyon en Oviedo.
Ie 16.15 zyn de troepen van Franco
Gyon binnengetroxken. Zy werd'en geest-
drntig begroet. Alle republikeinsche voor
mannen zouden over zee gevlucht zyn.
lalryke soldaten der regeenngstroepen
die in de nabyhtid van Oviedo streden, zyn
na het vernemen van het berient, dat Gijon
zich had overgegeven, naar de reditschen
overgeloopen.
Het Bntsche s.s. „Stangrovedat 600 ge
vluchte vrouwen en kinderen vervoerde, is
ter hoogte van Gijon door e.en gewapende
treiler der rechtschen gepraaid. De Bntsche
kruiser „Southampton die even later ter
plaatse verscheen, stelde zich draadloos in
verbinding met.den rechtschen kruiser „Cer-
bedoel niet, dat ze het liever niet zien,
maar ik vrees, dat het hun pijn doet. Het
Is immers de plaats, die hun moeder in-
nam; hun moeder ging door deze ver-
1 trekken en zij was het, naar wie toen al
je liefde uitging.
Zij drukte haar lippen in een korte,
innige kus op zijn bitter omlaag getrok
ken mond. Begrijp me, Gerold, ik wil
iicxi iiicó kwetsen.. Je weet, iiue ik meu
alles wat in me is, jou toebehoor, hoeveel
hen niet kwetsen. Je weet, hoe ik met
alles wat in me is, jou toebehoor, hoeveel
1 ik van je houd en hoe gelukkig we zijn.
1 Maar is het noodig, dat wij de kinderen
i van deze, onze diepste gevoelens, deelge-
noot maken? Moeten zij het leven zien,
waar voor hun moeder slechts.de dood
was?
I Tiebruck zweeg. Eindelijk hief hij den
blik naar Romana op. Zijn oogen ston
den rustig en dankbaar.
Je hebt als steeds gelijk, liefste. De
kinderen behoeven niet te zien, hoe ik
bij jou behoor, hoe ik naai’ je verlang,
eiken dag opnieuw... Hij nam haar we
derom in zijn armen, ditmaal echter tee-
dejjder en minder begeerig.
z— Vleier... schertste ze en ze trok hem
mee naar de woonkamer.
Camilla en Georg waren aanwezig. Ro
mana glimlachte hen toe. Ze bleek zeer
goed te hebben gezien. Tiebruck’s han-
delwijze had den jongen geërgerd. Daar
zat hij met groote, terughoudende oogen
en hij keek naar de binnentredenden, of
hij hen aanklaagde.
Romana ging naast hem zitten en
vroeg belangstellend naar zijn belevenls-
r sen op school en daarbuiten. Zij had het
zich tot een gewoonte gemaakt voor het
35
^,e.nog steeds? vorschte Georg
een rilling hem over
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring)
-5 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20.
bjjslag op den prijs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelmgen by contract tot zeer geieduceerden
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingebonden door tussclienkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onae agenten en moeten daags vóór de plaatsing
Ten aanizien van de vraag of het gedu- I vantes" en eischte dat de „Stangrove” zou
rende de terugtrekking anderen landen vrij worden vrijgelaten, daar het schip buiten
zou staan voort te gaan met het leveren
van wapens en munitie voor den Spaan-
schen oorlog zeide Chamberlain, dat zulks
r atuurlijk niet het geval zou zijn.
Motie tot verdaging der debatten
aangenomen.
Omtrent den toestand in het Verre Oos
ten zei Chamberlain, dat de conferentie van
Brussel de gelegenheid zal bieden, voor een
gezamenlijke poging, waarover Roosevelt
sprak. Wij weten zeer wel, dat de confe
rentie zal probeeren den vrede in het Verre
Oosten te herstellen. Laat ons evenwel niet
de gedachte van Attlee aanvaarden en be
ginnen te zeggen, wat wy zullen gaan, doen,
indien wij het onmogelyk zullen vinden door
een vreedzame methode vrede te maken.
Het is een fout naar deze conferentie te
gaan en te spreken over oeconomische sanc
ties, druk en kracht.
Wij gaan niet naar de conferentie om het
conflict uif. te breiden. Deze verzekeringen
zyn in een notawisseling herhaald, de laat
ste maal op 15 October, toen de Britsche
ambassadeur van Graaf Ciano de verzeke
ring kreeg, dat de Italiaansche regeering
geen territoriale of strategische bedoelin-
gen in Spanje had en geen belangstelling
had voor Majorca.
De motie tot verdaging aangenomen. 1
De door de regeering ingediende motie
tof verdaging van het Huis werd aangeno
men mét 204 tegen 111 stemmen.
De Labour-af ge vaar (liggen hebben tegen
de motie gestemd om hun afkeurirg tot uit
drukking te brengen over de buitenlandsche
politiek van het kabinet tegenover Spanje
en China.
en hij voelde hoe
den rug liep.
allïcht|1S de gelegenheld zich voordoet,
Georg legde zich, languit in het gras.
77 een sprietje uit den grond en
mauwde er peinzend op. Zijn eerlijke jon-
gensoogen straalden.
-■ Als je bedenkt, dat ze zooveel van
uui vader houdt, dat ze alles uit liefde
7.’ M°01 is dat. Hoe zou ze andera
nï whandelen? Ga zelf maar eens
dPfA a,arom zou ze zich om vreemde kln-
huiHo ~Pkommeren, als ze niet van hen
neid? Die verpleging van Alf had haar
lPvJlV^n kunnen kosten. Ja zeker, haar
een Ze had diPhtherltls kunnen krij-
w Zelf aan kunnen sterven.
dinKtu. had. Maar ze heeft geen
aiPhtheritis gekregen!
dnt 18 louter seiuk. Camilla heeft
onv S.Ok, wel lnsezien. Die denkt er nu
k heel anders over.
nien«,eldwlllIg gIn8 Gunther op deze
wending van het gesprek in.
zoo'n 7'an}Illa! Wacht even, dat is ook
n mo°ie! Eerst gaat ze met mij naar
roen Ed':n het spreekgestoelte verliet,
werd hij geestdriftig toegejuicht.
Andere sprekers.
De arteidersafgevaardigde Attlee zeide,
daé niemand zich meer zou verheugen dan
de Labourmannen, wanneer de Italiaansche
regeering zich op een echte niet-inmenging
voorbereidt, doch indien dat niet het geval
is, zouden haar voorstellen volkomen nutte- 1
loos zfn.
Attlee vroeg of de regeering de zeker
heid hfeft, dat er niet tydens het onder
zoek naar de vrijwilligers voortdurend man
nen en >orlogstuig in Spanje zullen worden
gebracht Anders zou de eenige oplossing
zijn, dat me-n de Spaansche regeering haar
vryheid bij het koopen van wapens en mu
nitie hergaf. De arbeiderspartij is van mee
ning, dat over toekenning van oorlogsrech
ten zelfs niet gesproken moet worden, zoo
lang niet alle vreemde troepen Spanje héb
ben verlaten.
Attlee vroeg verder, of de regeering zich
verbonden had, op de Brusselsche confe
rentie niets te doen, dat niet in overeen
stemming met het negen-mogendheden-
verdrag zou zijn en of zij een internationaal
embargo tegen Japan zou voorstellen, in
dien Cl.:na een) wapenstilstand zou aanvaar
den en Japan zou weigeren. Sinclair, de lei
der der liberale oppositie, zeide, dat een
termijn moet werden gesteld,, indien tijdwin-
nen het voornaamste doel van het Italiaan-
sene voorstel zeu zijn.
Minister-president Ciiamberiatn aan I
het woord.
Chamberlain, de minister-president, sloot j
de ry der sprekers. Hy zeide, dat ue werkeiy-
ke en feitelyk kwestie is welke maaterege-
len onder de tegenwoordige omstandig rie
den genomen zouden moeten worden om het
principe van den vrede effect te doen heb-
oen.
De Britsche regeering geloofde volgens
Chamberlain in de beginselen, waarvoor de
Volkenbond was opgencht. De Volkenbona
was thans evenwel met garant voor de aan
vallen en in afwachting van zyn ontwikke
ling tot een doeltreffend instrument had het
geen zin te spreken alsof wy op het P11111 i
staan feitelyke middelen te vinden om den
vrede ter wereld te herstellen.
Ten aanizien van Spanje zeide Chamber-
lain, dat indien de politiek der niet-inmen
ging met zou zyn gevolgd, er alle kans was
geweest, dat de burgeroorlog in Spanje ge-
makkelyk een Europeesche oorlog van on
gekende hevigheid zou zyn geworden. Wat 1
gisteren *8 geschied, is de volledige recht- I
vaardiging voor het geduld en de volharding i
van Eden tydens de langdurige onderhan-
delingen. Wat de terugtrekking van buiten
landsche vrijwilligers betreft, zou eerst aan
beide zyden een klein en, gelijk aantal wor
den teruggetrokken. Dit aantal is niet vast
gesteld. jg|
die plotseling nuchter werd en zich Gun
ther s onhebbelijke opmerkkingen herin
nerde.
Dat is mijn zaak...
Vrijwel tezamen met zijn zoon betrad
Tiebruck zijn woning. Zijn vrouw kwam
hem tegemoet en hij begroette haar door
zijn arm om haar schouders te leggen en
haar tegen zich aan te drukken. Daarna
boog hij zich naar haar over om haar te
kussen. Achter hem stond de jongen, ver
legen en met een hoogroode kleur. Zijn
oogen schitterden onzeker.
Romana maakte zich zachtjes uit Tie
bruck’s omarming los.
Georg is er ook, zei ze,, ietwat ver
legen.
Georg schoot naar voren en boog zich
over haar hand. Daarna haastte hij zich
naar de woonkamer. Romana keek hem
na en het ontging Tiebruck niet, dat zt
zich onaangenaam getroffen voelde.
Wat is er, Romi? vroeg hij en zijn
blik drong liefdevol door haar pogen tot
op den bodem van haar ziel.
Ik geloof, Gerold, dat wij de klnde-
ren niet al te veel moeten laten merken
hoe veel wij van elkaar houden.
Tiebruck fronste zijn voorhoofd. Zijn
lachende mond kreeg weer dien trek van
stugge onverbiddelijkheid, welke Romana
steeds zooveel mogelijk trachtte te ver
zachten.
Zij zullen er aan moeten wennen
onze liefde als Iets vanzelfsprekends te
beschouwen.
Romana schudde het hoofd.
Je begrijpt me verkeerd. Gerold. Ik
