Deie Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8000 ex.
7
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
wat een pijnf
AKKEIWfS
KENNISGEVING.
to
J
l
n
EERSTE BLAD-.
JOH. DE MOL, fa. J. de Mol Zn.
BERGAMBACHT, berkenwoude, bodegraven, boskoop, gouderak, haastrecht, moordrecht, MOERCAPELLB,
ffffiUWERKERK, .OUDERKERK, OUDEWATER, REEUW1JK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Vo, 19556 ^^^^^Zaterdag 23 October 193776e Jaarp-s»"®’
pit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
Herfsttinten.
Brieven uit 'de Hofstad.
M^ccxfivn.
>r d« plaatsing
dergelyke
rt remise:
leesche stad bom-
roert i
en iet
./sik
1
I
K.
hfem
op
('Wrdt ’vèrrolgd).
f
AKKER.CACHETS
rozen,
die’
Aanbevelend,
JOH. DE MOL.
Dit nummer bestaat uit twee bladen.
Hiermede bericht ondergeteekende dat de Fa. J. DE MOL Zn..
Maatkleermakers, TURFMARKT 75, GOUDA, Telef. 2900, door hem
wordt VOOUTGEZET onder den naam
jon-
rer*
■Roms
de dit
zel<|ei
Waaraan moet Ik dan nog
slechts d^Jd
overtroffen
werktafèUjfra
-l_ n
niet storen, zei Romana
breekt. Heb je niet een anderen man ge-
ihje liefde uit-
rzdfgd te zijn?
wen?
’j^ne (/problemen. te
Ik ken dat van
fljcf Zoo af en tee heeft
„He buien, waarin hij het
let eens kan wofden en
:antwoord‘ en dat op zoo’n
oeorg een zeldzaamheid.
zagen al flonkering en pracht en onder
scheiden niet. Nu in dit zachter licht wordt
onze ziel stil van ontroering om de weelde-
rige rijkdom wan kleuren, die het leven voor
ons uitspreidt, en om den diapen innigen
gloed, waarvan die kleuren gloeien. Het
licht is anders dan toen we de armen reik
ten in pntembaar verlangen, milder, zach
ter en in dit licht schynt het leven minder
flonkerend wellicht, maar innigter, rijker,
teenier. Nu zien we en nu begrijpen we,1 om
dat het licht en de felheid van kleuren ons
niet meer verblindt en we, rustiger, de vol
heid van het leven doorschouwen. Het ver
langen heeft ons voortgejaagd door lente
en zomer. Wij joegen onafgebroken achter
de luchtspiegelingen, aan, die dat verlangen
ons voortooverde en grepen naa? alle kan
ten naar de vele heerlijkheden van het
leven. Dat verlangen, zoo het al niet ge
storven is, heeft zijn onstuimigheid ver
loren. En in de stilte en dg kleurigheid van
den zilver-dooraderden herfstdag komt om
onze lippen de glimlach van wie begrijpt.
We zien nu ook zijn schoonheid en veel
zijdigheid, en wonderen rijkdom, nu dat ver
langen ons niet meer aan dat alles voorbij-
jaagt. Het is niet waar, dat het leven zijn
kleur zou verloren hebben. Maar de kleuren
zijn anders. Zoo ze veelal hun de oogen pij
nende flonkering verloren hebben, ze gloeien
van een dieper en inniger coloriet. En we
zien 'nu niet alleen maar die flonkering,
waarin alle kleur verloren ging, maar de
afzonderlijke kleuren in hun rijke volhêid
en weelde. Het leven in herfsttinten nu
heeft een andeten toon gekregen, minder
schitterendXmaar van een bijna etherische
schoonheid, tn het kan gebeuren, dat- op
een dierwonVeiv herfstdagen, wanneer de
lucht doorzichtig lykt ent de stilte voelbaar
en dingen en lekurgn broos als zouden ze
breken, wy ons als uitgeheven voelen boven
de aarde en het aardsere in een sfeer, waar-
leven en dood één zijn. te
Maar in mijn tuin geuren nog te
Is het dp ceur van lente en verlangl
nog door net leven ga^t?
FEUILLETON^
Kameraad Móéder.
Roman vap(
CHRISTEL BROEHI^ DELHAES
-Dat alles ér al is geweest”, beteekent
°°k: ..dat alles zal weflerkeeren”.
maal niet die boven alles en uilen uitste
kende figuur is als wellicht nog in kleinere
gepieenten het geval is.
Het debat kwam niet boven het gewone
politieke geharrewar uit. Als de politiek en
de kunst tegen elkaar botsen, legt de kunst
het altijd af omdat zij de sterke macht niet
heeft.
einderad gelezen en nü tot zijn om-
Camilla’s oogen fonkelden Véq. nauw
bedwongen agressiviteit.
Over ErwlB Westphal, die zich im-
mers kort geleden ,als Édvocaat heeft ge-
ve^tlgd. I
4- O. Tiebruck was ilweer afgeleid-
f Romana lüistefde. gen oogenblik
kwam er e«i blijde glans in'haar oogen.
Zij. hoorde graag, <?at ErWln zün best
deed vóóruit te komen. Maar waarom
keken de kinderen haar zoq aan? Ze
IMMIE COURANT.
is gestaard,
itbaar, toen
?1 aanschoof.
Sajj zag in de heer->
lag hoe. haar gfoote,
el a at zochten; hij bdog
fcevoel
»tui Kuiuerexi. r>n vuuer wwuv uui c* --
daarm“«aTI getrouwd hebben, omdat zij oordeel tusschen In^te, vallen.
Georg
weesr
liefde
ook
trok.
^ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
botorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onte agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux zjjn dagelijks geopend van 9—5 uur. Administratie en Redactie Telef.
fiternc- 2745. Postrekening 48400.
tibulè wordt aangebracht.
De massa-productie van beeldjes in al
lerlei materiaal verdrong de lust om zich
een unicum aan te schaffen. Het maken
van plaquettes is ook al niet hard vooruit
gegaan. Zóó is aan alle kanten het arbeids
veld der beeldhouwers, dat toch al niet
groot was, nog ingekrompen. We kunrien
de groote kunstenaar-beeldhouwers in ons
land, nog wel op onze vingers aftellen.
Het het heengaan van Dupuis wordt aan
die kunst in liet algemeen weer een slag
toej^bracht.
Het. Alg. Ned. Verbond.
Met een enkel woord wijlen wy onze be
lofte inlossen, dat wy de aandacht zouden
vestigen op de kleine maar aardige tentoon
stelling die het Alg. Nederlandsch Verbond
heeft ingericht ter gelegenheid van het
35-jarig bestaan van zjjn afdeelin^Boek-
verspreiding. Als wij alleen reeds ^Telden
dat in de laatste negen jaar twee en dertig
duizend Hollandsche boeken naar Vlaande
ren zyn gezonden, dan hebben wij daarmede
al een indruk gegeven van het goede nut
tige en belangrijke werk datfweze nfdeeling
verricht. Behalve dat zijn zpoveel kranten
en tijdschriften daarheen geëxpedieerd, dat
alles’ tezamen ,2185 kisten vormde met een*
totaal gewicbrcVqn 65 duizend kilogram.
Het terjym in Zbid-Afrika is in den loop
der Seften afgebroktteM, maar nog altijd
wordt ook daarheen nog heel wat gezonden.
Eenige toeneming van belangstelling in on-
vervalschte Hollandsche lectuur valt daar
den laatsten tyd weer te constateeren. Naar
plaatj^n Vaar Nederlanders in den vreemde
zijn, naar onze Oost- en West-Indische ko-
lonies gaan nog geregeld belangrijke zen
dingen.
Dit alles geschiedt Kosteloos en het A. N»
V. is daarom aangewezen op beiangelooze
medewerking, hetzij door financieele by-
drage, hetzij door toezending van boeken.
Het grootste <Jgel va*n deze tienduizend n
botteen die nu verzonden zjjn zou wellicht
op de rommelmarkt of in de papiermoln^ij
zyn terecht gekoyien. Nu bewijzen ze nog
onschatbare diensten aan land, en taal. Het
adres Laan 34, den Haag, blijvöulus bekend
voor ieder die voor zijn uitgelezen boeken
nog een goede eindbestemming zoekt.
HAGENAAR.
goed. Er zijn-twee dingen, waar ik me
bijzonder voor,«interesseerde vliegerij en
de zee.
’'Er trok even een schaduw over Roma-
na’s gezicht.
Moeten'het°dan juist twee van die
inspannende beroepen zijn? plaagde ze.
Bij beiden kom je er eens uit, zie je
teat van de wereld en heb je afwisseling.
Bij vrijwel alle andere beroepen moet ik
nog zoo lapg hier blijven...
Hij schrok zelf van zijn woorden en zij
werden dan ook gevolgd door een wat
pijnlijk zwijgen. Eindelijk zei Romana:
Verlang jè er dan zoo naar om van
-g te komen? Je houdt toch van je
J,e hebt toch je prettig, gesdllig
thuis? Haar stem trilde even. We doen
qen .goed leven te
verleiden. f Geflrg voelde een prop in fcijn keel*Ro-
Zoo? Heb ie daar dan nog nooit mana’s eerlijke oogen staarden hem be-
eens met vader over gesprbken? t droefd ar~
den tijd geraakt en zij’zyn vervangen Soor
werk, dat iedere steenhouwer gelhakkelyk
kan vervaardigen. Het oude aardige idee
van gevelsteenen in huizen en gebouwen is
ook al uit den tyd geraakt en dt stichters
van een nieuw gebouw vinden zich al heei
artistiek als er een gedenksteen in de ves-
Nu pas zag ze, dat'Georg uit een ande
ren hoek overeind kwam. Hij had onbe
weeglijk aan het geopende raam gezeten
en naar buiten in de duisternis
Zijn handeïf- beefdbn onziBhtt"™, teen
hij Romana een stq
Ze ging zitten en’
schende* schemerii
grijze oogen zijn
het hoofd.
Wel boy, hc«
kampen? begon jj
m’n eigen stm<Ji<
een mensch^vtirf
met zichzelf Mi-.--- -
het absoluut fcnmogelijk is zijn gedach-
ten op M’n werk te concentreeren. Wat
l zijn het? Toekomstplannen? Wat -wil je
eigenlek worden, Georg?
Ik weet Ziet nog niet J. Slechts on
willig liet Georg zich tot leen gesprek
Heb >e daar dak
eens met vader over gesprbken? t
Nee. Ik ben het zoo nu en dato, wel
eens van plan geweest, paar.hij heeft
pletterd worden, dan nog kan hij zyn eigen
opvatting blijven botvieren. In het raads-
debat is hy’ niet verpletterd; een dergelyke
discussie eindigt altyd in een soort remise:
beginsel staat tegenover beginsel en de
argumenten slaan over en weer daarop te
pletter zonder dat de beginselen er door
veranderd worden.
De principieele vraag of de overheid zich
met dergelyke ethische en politieke zaken
moet bemoeien is bij zoo’n debat niet aan de
orde, want de grondwet heeft daaromtrent
een definitieve, beslissing gedaan. Omtrent
de ernst van het onderhavige geval gaat hét
dus alleen. Indien de burgemeester meent,
dat dit een verbod eischt, is hij grondwet-
telyk verplicht dit uit te vaardigen. Of dit
geval nu een verbod rechtvaardigt is moei
lijk uit te maken. Er zou heusch niets he
vigs en wereldschokkends gebeurd zijn als
het stuk wèl was opgevoerd. Een verbod
heeft daarneven altyd een schaduwzijde;
het prikkelt ook en stemt velen onaange
naam. Lang niet alle menschen aanvaar
den den burgemeester als*censor in hun
ethiek. Dat zyn niet alleen bepaalde poli
tieke geesten maar ook aiyieren, die geeste
lijk niet onder curatele willen staan. Wij
hebben wr al e®ns eerder op gewezen dat in
een groote stad de burgemeester nu ^en-
Het overlijden van Toon Dupuis.
Van de politiek naar de kunst! Met groot
lee^vezen zal men het overlijden van den
beeldhouwer Toon Dupuis hebben vernomen
Eén der beste op dit kunstgebied ga^t met
hem heeft. Zyn werk heeft de belangstel
ling voor de beeldhouwkunst heel wat ver
levendigd. Heel groot was die in ons land
nooit en a\s gevolg daarvan is zy ook nooit
ten volle tokjmjplooiing gekomen.
Dupuis heeft ongetwijfeld veel goeds ge
daan vqor betere waardeering en aanvaar
ding van deze kunst, die wel een der moei-
lijkste, maar ook dankbaarste is onder de
kunstvormen.^De meeste beeldhouwers zijn
maar zelden W de gelegenheid om een
groot werk te Verrichten en krygeft dus heel
weinig de kans om hun talenten eens in
vollen omvang te-temnen. Dupuis heeft die
kans vele maléh gehad en daardoor steeds
grooter naam verworven, ^oor het nage
slacht zal zyn naam in letterlijken zin on-
uitwischbaar blyven, want het werk van
den beeldhouwer is tegen eeuwen bestand.
Zijn werk staat ajtyd in het openbaar en
zal dus ook de critiek van vele tijden moe
ten l&nnen trotseeren. Heitel geen twij
fel of het werk van DugÉ^vl ook daar
tegen bestand ifijn.
•Het aantal beeldhouwers in ons land is
de laatste jarèn welgestegen. Of de hoe
veelheid arbeid in dieaelfde mate is toe
genomen, valt misschien te^faetwyfelen. De
Industrie is ook al een concurrent gewor
den, want zy levert allerlei fraaie A min-
der fraaie monumentale en niet-mommen-
tale .versieringen af. De vroeger nog ai
eens^pompeuse graf-monumenten zyn uit
glimlacht^, afwezig. Erwin’s liefde vodr
haar Jiad er dan toch toe bijgedragen,
dat hij iets geworden was. Zij zag nog
st^eeckszijn teleurgesteld gezicht voor zich
en. Heter dan ooit kon ze zich nu zijn
toestand van toen indenken. Als ze be-
dachKjwttiret voor haifr zou helAien be-
teekand, als Gerold Tlebruck haar groote
liefde niet zouStfbben beantwoord en.
haar achteloos voorbij was gedaan, dan
kon ze zich voorstellen, wat Erwin West
phal moest hebben gevoeld, todn zft hem
moest afwijzen.
Het ontging den kinderen niet, dat zij
haar óogên even'slaot^n dat er daarbij,
een smartelijke trek om maar mond kWam
Zij spraken verder over Erwin Westphal,
paar Romana hoorde hpt niet meer; zij
was al te zeef verdiept in haar eigen ge
dachten, dje zélfstandig hun weg gingen.
Camilla gaf 0eorg heimelijk eeto tee-
,ken. Zag hij wel. dat haar mededeelin-
gen op waarheid berustten, dat Lala Esch
het bij het rechte eind had gehad? Zij
stonden van tafel op en eerst latex, toen
zij haar oogen opsloeg, bemerkte Roma
na, dat zij weg waren. Zij besloot nog
eens naar' Georg te gaan kijken voor hij_.
naar bed ginè. Hij had er niet goed uit
gezien vapavond...
i klofrte zachtjes 'Georg ken-
>Qpen reeds en trad binnen.
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en oms'reken (behoorende tot den bezorgkring)
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels ƒ1.55, elke regel meer ƒ0.30. vertentiën in het Zaterdagnummer 20
beslag op den prys. Liefdadigheids-advert utiëa de helft van den prjjs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1- .4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger
Gewone advertentiën en ingezonden mede eelingén bÜ contract tot zeer gereduceerden
prys. Groote letters en randen worden brekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomat van soliede Boek
handelaren, Advertentiëbureaux en onze agenten en moeten daags vóój
aan het Bureau zyn ingekemen, teneinde van opname verzekerd te zijn.
Neem daar nu toch eens eeji paar
"AKKERTJES" voor en tot Uw ver
bazing en welbehagen zal He pijn
verdwijnen, want AKKER-CACHETS
helpen uitstekend bij Rheumaiiek,
Rheumaiischezenuwpijn,Löndenpijn
Spit, Spierpijn, Gevatte Koude, en*.
Smaakloos ouwel^mhulMl o*
poeder. Ge proeit daardoo*
c Ze glijden naar binnea.
pj Pet tt M. M el. Zakdooeje
De lente is wonderlijk en heerlijk door
haar suggestieve kracht en het mateloos
verlangen, waarmee ze ons aandrijft, won
derlijk ook door haar*weelde van bloesems
en kleurige bloeisels. De rijke weelderigheid
en broeiende overdadigheid van dep zomer,
die zjjn rijkdom uitstrooit als een verkwis
tend vorst, doet ons leven als in de ruftioe-
rige schittering van een nooit eihdigend
feesk dat ons dronken maakt van jubel en
klaterende vreugde. Maar de herfst is de
stil-glimlachende, de ernstig-bedachfzame,
ons stil maakt en ru^geeft en ver^
boosting brengt, wanneer haar zachte,
koele handen langs ons heete voorhoofd
strjjkt. 2y is ook de teere, brooze, wier
etherische schoonheid ons tot den (Jood ont-
waar zjj ons uitheft boven de aarde
t aardsche leven.
/elk een weelderige rykdom van kleuren
spreidt ze wor ons uib, van het simpele
grifc en het vlammende geel der stervende
linden tot het diepe gloeiende rood derjtepe-
rikaansche eikenMrijker en weelde
dan in voorjaar of zomer. Als je door’ het
bosch loopt, is het als ging je door een
sprookjgspaleis en door toov^-grotten. En
om mijn hpis rankt de wilde wingerd als
r%en roodgloeiend tapyt, tioor lichter rood
en geel en bruin doorweven. De kleuren
missen dp-felle schittering /an lente en zo
mer, maar ze zyn dieper doorgloeid eri van
een sterker coloriet en een vreenwfer Stug
heid. 't Is of heel deze kleurenschoonheid
iets bovenaardsch heeft; of ze verstild en
verpuurd is, tot het innigst wezen der
schoonheid zelve. En boven deze wonderlijke
kleurenwèelde Jcoepelt de lucht met een
teerder blauw, dat onwezenljjk vervaagt in
het zilverig grys der ‘lage kimmen, en yjet
een zachter en glanzender licht dan de felle
schittering van «Jen zomer. Roerloos heffen
de boomen hun kleurige kruinen in het
sa^ht-glanztnde Ircht. En in het zilvef-door
aderde blauw ademt gieruischloos de blanke
.stilte
Is het in ons le^en^niet ook zob? .Wan
neer de onstijiymgheid van dte jeugd' en de
'WeWadigheid^an den zomer voorby zjjn,
verliezefi de kleureh hun felheid, maar over I
ons léven legt een zachter, getemperd 1/cht
dien gulden glans,' die aan de kleuren
'dieper en inniger coforiet geeft. De sthit<-
'W van lente en zomer verbljndde ons. We
.flï°ï?na Parhoff. die hij als het Ideaal
(ku vrouWha(i gezien, zou zijn, vader
wits uit •i^pkening hebben genomen?
Was niet waar. Hefc kon immers niet
n ^Oe had ze zich niet voor Alf
°P8eofferd j -
„De des oordeels”.
Het wan niet Anders te verwachten dan
dat een eventueel debat in den .gemeente
raad over, het burgemeesterlyk verbod van
het tooneelqtuk „De dag des oordeels” op
niets zou uitloopen. De burgemeester is hier
nu eenmaal de unus judexj er is gfeen h>o-
^er* beroep dn al zou hij Jji een debat ver-
te zullen worden? begorKcamilla. De
halve stad spreekt over h^n Hij schijnt
laatst bij de behandeling van een be
langrijke zaak dingen t£ hebben ontdekt,
waaraan niemand had gedacht. Een reu
ze knappe kop, wat?
Zoo zoo. Ja ja?.antwoordde Tiebnrek,
die niet eens had gehoord, wat zijn doch
ter vertelde en geheel In beslag werd ge
nomen door een bericht In zijn lijfblad.
iCamllla hield echter vol; zij was nu
eenmaal bezleldjBfen den onbetitfdngba-
ren lust haar mefcwë moeder op een of
andere manier te vernederen.
Lala Esch heeft me laatst «pns ver
teld, hoe. hij in de kringen van zijn col-
- z,iuiL uwe, vuur zin lega’s gekarakteriseerd wprdt! Z’n han-
Maar misschien was dat 'den in zi.iK. bropkzakkeir, een sigaret in
meep ju een st€rk ontwikkeId piiChts- den hoek vWzijn mond, hoört hij .eerst
vooytgekpmen of misschien hield zwijgend naar hetgeen eT alzoo beweerd
eenmaal van kinderen En vader .wordt om er dan ineens met een raak
dao gevruuwa nebben, omdat zij oordeel tusschen in te vallfen. Je .zult
i^rniee een uitstekende partij deed, eens zien wat een drukke praktijk hij
was door een toeval getuige ge- nqg krijgt.
van Tiebruck’s hartstochteliike r- Over wlen Jiëb je Jiet eigenlijk?
voor Romana. Nu had hij echter vroeg«Tieliruck, die bet bericht rustig ten
gezien, hoe dezte zich daaraan ont- einde 4had gelezen en nü tot zijn om-
R- gevinf^erugkeerde.
«onr&na s ernstige \oogen rustten op *’J -
Wttoru schenen in hart te lezen.
en geërgerd over zichzelf voel-
heitt dat> zh bemerkte, -frat er irf
zli ri2SPng’-11‘j hoofde Qamllly. praten;
h 21011 toC hem- zooa,s jij ’afge-
tot hadden Zij wilden het gebrek
jen n prijs op Erwln Westphal bren-
Weinht? paps’ weet ie’ dafc de Jon®e
’"»pnai ©en geweldig advocaat belooft
hier weg
V vader? J
tn uio: nam ouvm
,z tosh allen ons best
leiden...
GeArg voelde
tap. Hij had het kunnen uit
schreeuwen: Hoe graag zou ik een thuis
f hebben, een werkelijk thuis, maar wat
vbot mij geen tijd. I heb ik hier? Is niet -alles op leugen en
Een dergelljk antwoord' en dat op zoo’n
topn was bij Oeoi-g een. zeldzaamheid. )e JïS
Bomana nam hem wat scherper op maar ^e« andetrmL”-
HU heeft er stellig nog niet aan ge? t™wd
--- - dacht. Het werk, laat hem bijna geen F/118, alleen om. ®?ed ve-
Het^was’ bijna’ do^ar hi de kamer; oogenblik vrij. Maar ik zal het- onthou-
bureaulamp
randde
Georg’s
.hij .hield het gelaat afgewend.
Hij heeft er stellig nog niet aan gf
dacht. Het werk.'lgat hem bijna geen
Jeüie, met^een groene kap den; tttf moet eens een paür uurtjes voor
zoo^ o^er hebben Heb j0 zelf nog
geen bepaalde plannen? Waar voel je je
O. ben je aan,,! werk. Ik wilde je eigenlijk riet meest toe aangetrokken?
Ach. Jk weet het werkejük zelf nlet
36
DE.
