WAT DE MODE
BRENGT
De macht der muziek.
Bloedvergiftiging.
RECEPTEN.
FILMNIEUWS.
Waddinxveen.
„Kunst, imen vindt er evenwel zaaken
„in, die veelen bedroeven; Nament-
„ltfk des, dichters zücht tot de stellin
gen en gewoonten der Roomsche
„Kerke, en zyne afwijking tot htrare
„dwaalingen."
Op dergelijke toespelingen ging de
dichter evenwel niet in, evenmin als
zij vat hadden op zijn opinies. Hü
volgde een doel, dat hij tenslotte zou
bereiken.
Openlijk heeft Joost van den Von
del getuigenis afgelegd van zijn toe
treding tot de roomsoh-katholieke
kerk. Hij gevoelde zich gelukkig en
intens tevreden in zijn keuze, niet
tegenstaande de vijandigheid, welke
hij overal ontmoette, toen hy zyn be
sluit kenbaar gemaakt had. Ten spyt
van het altijd strijdvaardig Calvinis
me had hy den moed zyn „Offerspyze,
Offereere en Offerhande", saamgevat
in het drie deelen omvattend boek
werk „Altaargeheimenissen", uit te
geven.
Vondel's bekeering tot het katho
licisme was tevens een daad van ar
tistiek zelfbehoud, wijl de dichter niet
kon ademen in de puriteinsche atmos
feer van het Hollandsch Calvinisme
van die dagen; hy bracht zyn poëzie
naar Rome, waar zij mocht leven in
den geest dei' Grieksch-Romeinsche
cultuur.
WIT AVONDKLEED.
Willi Forst maakt een muzikale film „Serenade".
Dat in de nieuwe, met spanning
verwachte Willi Forst-film, de muziek
een zeer aparte rol zal spelen, daarop
wü'st reeds de titel: „Serenade". Het
zal een toonkunstige film worden. Wy
schrijven hier met opzet niet het Tneer
gebruikeiyke woord „muzikale" film,
omdat in deze film de muziek een an
dere plaats inneemt dan gewoonlijk
het geval is. By na iedere film bedient
zich van muzikale attributen, hetzij
een lied, dat in de scènes ingelascht
wordt, hetzij een algeheele muzikale
illustratie, maar Willi Forst gaat in
„.Serenade" een belajigrijke stap ver
der. Voor hem is de muziek geen aan
vulling, maar een van de onmisbare
grondpeilers waarop het werk rust.
Hy wil zyn film een bewust toonkun
stige vorm geven,
Niet toevallig begint de film met
een kamerconcert. Een quartet van
uitgelezèn musici speelt Beethoven.
Een uitstekend ensemble, geleid door
de „stem" van den grooten violist. De
menschen luisteren geboeid, de een
het gezicht in €9ctase opgeheven, de
andere totaal in zichzelf gekeerd,
niets bemerkend van de omgeving,
maar geheel opgenomen door de
prachtige weergave van Beethovens
onsterfelijke muziek. Eerst lang na
dat de laatste toott is weggestorven,
verlaten allen dë muziekkamer. Eén
echter is er onder deze begeesterde
menschen, wier toekomst bepaald
wordt door deze gebeurtenis. Deze
jonge schilderes en de violist op het
podium worden door de tooverstaf
der muziek tot elkaar gebracht. Den
violist werd z'n vrouw een groot
zangeres door de dood ontrukt en
sindsdien leeft hy slechts voor zyn
muziek,1 waarin de herinnering aan
de doode blijft voortleven. Het jonge
meisje breekt deze ban, hy trouwt
haar, maar de macht der muziek is
aanvankelijk sterker dan de lokstem
van het bruisende leven.
De stem van de doode, op een gra-
mofoonplaat vereeuwigd, heeft een
geheimzinnige demonische kracht. De
geest, die uit iedere muziek spreekt
en waardoor deze beiden elkaar von
den is echter geen geest des doods,
geen geest van het verleden, maar een
symbool van het eeuwige, zich steeds
hernieuwende leven. De plaat ver
brandt en uit de vlammen stijgt de
oude en toch een contra dictio, die
we aannemen, maar niet beredenee
ren kunnen steeds weer nieuwe
leven- en liefdeshymne op, in duide
lijke, zuivere accoorden.
De kamermuziek in deze film is
hier niet alleen introductie of ouver
ture. Deze muziek staat niet, zooals
het anders zoo dikwijls het geval is,
aan de rand der geschiedenis, zonder
diepere beteekenis tot de inhoud,
maar zy is de ziel van deze film.
Reeds in de Schubert-film „Leise
flehen meine Lied er", de eerste film
van Forst's hand, heeft hy bewezen,
dat de muziek niet een factor is, die
naast zyn film/schepping staat. Men
behoeft zich verder maar te herinne
ren, de wals van Paula Wessely en
Adolf Wohlbrück in „Maskerade", de
slotscène uit „Mazurka", de kerkscène
uit „Burgtheater", om te weten, dat
Forst, als weinig andere filmschry-
vers en -regisseurs, de muziek be
schouwt, niet als noodhulp of interes
sant by werk, maar als actieve hoofd
rol.
In „Serenade" de mannelijke
hoofdrollen worden vertolkt door Igo
Sym en Albert Matterstock en de
vrouwelijke door Hilde Krahl 1
niet in hoeverre een dier in staat is
om gevoelens om te zetten in gedach
ten, maar hier gebeurde het toch voor
het allereerst, dat ik, die toch veel
met dieren omga, meende als een be
genadigde het wezen te begrijpen, het
doel van dit leventje...
Dien winter droeg ons Petertje een
prachtig dik vachtje en geen kou kon
hem deren, het was een prettig idee,
dat warme bruine schepseltje in de
kale wintertuin te weten en zoodra ik
opstond zocht mijn blik eerst het
strooien dpk waaronder ik het reetje
wist. En met het eerste bewegen en
gedruisch in het huis, daar kwam het
mooie donkerbruine kopje te voor
schijn en de oogen keken strak naar
de deur, waar de groote menschelijke
vriend uit moest komen.
Op een avond hadden we gasten
gehad, die pas laat weggingen. Ik be
geleidde hen niet meer tot aan het
hek, want ik wist, dat mijn stem Pe
tertje uit zijn rust zou halen.
Ik vroeg nog om vooral het hek
goed te sluiten. Maar misschien heb
ben ze het toch vergeten, of is het
weer open gesprongen. Dat werd het
ongeluk...
Het was een lichte nacht. De maan
vervulde de tuin met zijn bleeke stra
len en gaf scherpe schaduwen.
Tegen twee uur strok ik wakker uit
mijn slaap. Ik luisterde daar was
het weer, dat akelige geluid, zacht en
klagend, en nu luid opschreiend, als
of een kind in doodsangst riep.
Petertje! Ik vlieg overeind. Mijn
vrouw is ook wakker, ze zegt niets,
maar is heel bleek. Gauw! Kijken!
Bieide loopen wij snel de tuin in. Maar
het geluid komt van buiten de omhei-
ning. Twee verdwijnende schaduwen
van groote hofhonden...
j Wij zoeken, wii roepen, vol bange
vermoedens, koud van angst. „Peter
tje steeds weer „Petertje!"
Maar niets beweegt zich. Todat wij
den hond op het spoor brengen. Wij
volgen hem op den voet en eindelijk
vinden wij ons reetje.
Stijf en strak van de doorgestane
schrik en angst ligt het onder de
struiken gedrukt, vlak aan de rand
van de beek.
Wat was ik gelukkig! Verzorgen,
beter maken! Petertje leeft nog! Ik
droeg hem voorzichtig naar huis.
Gauw helpen! Maar toen het licht op
ging, het onbarmhartige licht, toen
konden wij wel huilen van ellende. In
stukken gescheurd was het mooie
huidje en de voorpootjes waren ge
broken. Och, ons arme, mooie, sier
lijke diertje!
Avondkleed van wit tafetas, met zilver
draad en chenille bewerkt. Dit toilet kleedt
buitengewoon elegant. Het heeft een diep
rugdecolleté en korte mouwtjes.
neemt d^ muziek een nog grootere
plaats in, dan by zyn vroeger werk,
Film „Uit het leven van Dik Trom".
Het filmbureau „Die Haghe", Terwes-
tenstraat 232 te 's-Gravenhage, heeft
voor de provincie Zuid-Holland het ver-
tooningsrecht verkregen op de eerste
Nederlandsche kindergeluidsfilm: „Uit
het leven van Dik Trom" naar het be
kende boek van C. Joh. Kieviet.
De samensteller van het draalbook
van deze echte Nederlandsche famllie-
jeugd-rolprent is Ernst Wlnar. Camera
man Is Frits H Meijer Productie en regie
G. B. H Nlestadt. De film ls gespeeld
door Hollandsche jeugd voor Holland-
sche jeugd ln Hollandsche sfeer en om
geving.
GEMIS AAN VERTROUWEN.
Men zegt dat het gemis aan vertrou
wen de menschen zoo ongelukkig maakt.
Ja dat is zoo; ze durven zelfs geen
'ogenblik hun oog van hun bierpot af te
houden. r
De angst neemt af, de starheid ver
dwijnt. Petertje wordt rustiger en
likt myn hand. Zoo moe is* hij, zoo
doodmoe, hy zou zoo graag stil gaan
liggen, maar dat doet zoo'n pyn en
de gespalkte pootjes zyn te stijf. Zou
hy misschien liever alleen willen zyn?
Maar hy roept me terug, hy wil me
achterna. Dan blyven wy samen wa
ken^totdat de dag begint te gloren.
(Moet je zoo lijden, Petertje? Wordt
jeV° zwak? Stom, zonder een klacht
te uitim, staat hy op de strillende
pootjes, o^oogen schijnen in de verte
te staren. \^aar zyn de glanzende,
sprekende oofeen? Petertje?
Het heeft geen zin meer.
Het is nbg slechts een kwelling.
Dan moet het laatste gebeuren, met
gesloten oogen.
Wat klonk het schot hard. Wat was
de kogel zwaar en ruw. Maar het kon
toch ook niet anders, het moest im
mers.
Misschien heb ik meer pyn geleden
dan jy, Petertje!
Onze tuin is nu zoo kaal en leeg.
Als de schemering daalt is het of ei
zal komen aanglyden, maar overal
gaapt de leegte. De avondwind strijkt
over de kale struiken.
MODERNE COIFFURE.
COQUET HOEDJE.
Dit hoogst moderne kapsel heeft op de
jongste kapdemonstrati? in Londen veel
furore gemaakt.
Modern gestroomlijnd hoedje van bruin
vilt. Het heeft een leuke veer die dwars
door de bol is gestoken.
Nog maar al te vaak hoort men
door leeken de meening verkondigen,
dat bloedvergiftiging kan ontstaan
door het dragen van gekleurde klee-
dingstukken. Hoewel kleurstoffen op
zcihzelf niet ongevaarlijk zyn en b.v.
in aniline kleurstoffen vaak arseni
cum voorkomt, heeft de vergiftiging
van het bloed niets met deze kleur
stoffen te maken.
Bloedvergiftiging ontstaat uitslui
tend door het binnendringen van ge
vaarlijke bacteriën in een wondje.
Deze vermenigvuldigen zich en pro-
duceeren vergiften, die in het bloed
worden opgenomen en vaak zeer hoo-
ge koorts veroorzaken, z.g. wond
koorts. Verspreiden deze bacteriën
zich door het geheele lichaam, dan
spreekt men van bloedvergiftiging.
Gewoonlijk ziet men in de omgeving
van de gewonde plek een sterke zwel
ling, terwijl meermalen een dunne,
roode streep de richting der infectie
aangeeft, terwijl sommige klieren dan
eveneens gezwollen en pijnlijk zullen
zyn.
j Heeft men b.v. aan een wondje van
een der vingers infectie gekregen, dan
zullen de klieren in de okselholte hier-
I op reageeren en pijnlijk aanvoelen.
Deze verschijnselen kunnen echter
j ook geheel oiftbreken, indien de bac
teriën dadelijk in het bloed zyn ge-
j komen en zich daar hebben vermenig-
vuldigd; hooge koortsen ontstaan
dan, terwijl uiterlijke verschijnselen
geheel en al ontbreken. Ook is moge
lijk, dat de wond geïnfecteerd wordt
1 en op geheel andere plaatsen van het
lichaam abcessen veroorzaakt.
Bloedvergiftiging kan zich op ver-
i schillende wijzen voordoen en wordt
steeds door bacteriën veroorzaakt.
Hoe vaak lezen wy niet in couranten
dat zffch een geval van bloedvergifti
ging heeft voorgedaan met doodely-
ken afloop, door openkrabben van een
klein puistje?
Zeer zeker kan als een der eerste
voorzorgsmaatregelen genoemd wor-
I
EEN ONGESCHIKT MOMENT.
den reinheidniet genoeg kan er by
kinderen reeds op gelet worden, dat
zy voortdurend handen wasschen en
de nagels schuieren, die zeker gele
genheid te over bieden om bacteriën
te „huisvesten".
Bemerkt men dus, dat de omgeving
van een wondje meer dan normaal
gezwollen is en ziet men daarbij over
arm, been of andere lichaamsdeelen
een roode streep, dan niet langer
wachten, dan moet medische hulp ten
spoedigste worden ingeroepen.
Een gevaarlijke infectieziekte als
bloedvergiftiging eischt onmiddellijk
deskundig ingrijpen en menig gevai
is hopeloos geworden, doordat te lang
is gewacht.
Brusselsch lof in saus.
1& K.G. Brusselsch lof, 45 gr. boter of
margarine, 45 gr. bloem, 3 d.L. melk, fout,
iets nootmuskaat.
j De kropjes schrappen, dorre puntjes ver
wijderen, de kropjes koken in veel of weinig
j water met zout, al naarmate men bet lof
meer of minder bitter verlangt. Het water
afgieten, de kropjes in twee of drie stuk-
ken snijden en stoven in het sausje, gemaakt
i van bloem, boter en melk. Nootmuskaat toe-
j voegen.
j Iersche hutspot.
I 1 K.G. schapenvleesch, 1 K.G. aardappe-
*en> KG. uien, 1 K.G. winterwortelen,
75 gr. boter, 1 L. water of slappe bouillon,
12 gr. zout.
1 Het vleesch wasschen, in dikke plakken
snijden, deze kloppen en zouten. De aard
appelen schillen en in dikke plakjes verdee-
len. De bodem van een vuurvaste schotel
dik met boter inwrijven en bedekken met
een laagje aardappelen. Dan achtereenvol
gens lagen maken van vleesch, fijngesneden
uien, wortelen en aardappelen tot alles op
gebruikt is; de bovenste laag moet uit aard
appelen bestaan. Deze bedekken met stukjes
boter; het water of de bouillon^r over gie
ten. De sehotel op een zacht vuur of in de
oven plaatsen. Het gerecht gedurende 2 3
uur laten stoven.
Marsmalloivs.
15 gram gelatine, 225 gram poedersuiker,
100 gram Arabische gom, wit van 3 eieren,
Zeg pappie, je hebt me toch beloofd me een verhaaltje te
vertellen
Paul Muni tn Luise Rainer in „De Goede Aarde".
DE GOEDE AARDE.
Thalia-Theater.
Misschien is de tijd voorbij, dat bij een
film reeds enkel de cijfers van de produc
tiekosten en de tijd van voorbereiding im
poneerden. Groote films, die voorbestemd
ipn om als meesterwerken der filmkunst uit
«n bepaalde periode te blijven voortleven,
worden thans wü zouden haast zeggen
-stiller, intenzer gemaakt. Het zijn schep
pingen, die naar cijfers alleen niet beoor
deeld kunnen worden.
Zulk een schepping is Metro-Goldwyn-
Mtyer's werk „De goede Aarde". Toen in
1933 Pearl S. Buck's wereldberoemd gewor
den roman verscheen, werden tie rechten
dadelijk door thans wijlen Irving G. Thal-
borg aangekocht. Thalborg zag terstond
reeds in dit boek de mogelijkheid om een
film van zoo grandioos volume als (in hun
tjjd) „Ben Hur" en „De Groote Parade" te
maken. Hy zag voor zich een visioen van
bet Chineesche land, met alle sociale en in-
dividueele problemen, die fyet boek opwierp,
hjj zag een eeuw van het onsterfelijke Ohina
voor zich en in zyn verbeelding rijpte dit
China tot werkelijkheid. Het zou niet maar
„een" film worden, maar DE film van Chi
na, een film van menschen voor menschen,
van millioenen voor millioenen.
Het begon op de manier van Mohamed en
den berg. Metro-Goldwyn-Mayer ging naar
China en daarna haalde Metro-Goldwyn-
Mayer China binnen haar eigen muren. Het
werkelijke karakter van het Oosten moest
niet alleen in de personen, de entourage en
de „sfeer" gevonden worden, maar de goede
aarde zelf wilde men herscheppen en men
hervond het „landschap" in Zuid-Californië,
waar bergen en dalen beplant werden met
rijst- en korenvelden, waarvan men den
groei moest afwachten om de oogst en de
darop volgende regens op het verlaten
land in beeld te brengen. Men leefde met
m op de aarde in deze film en men volgde
de werkelijkheid tot in het grootsche „dé-
tor" van de natuur zelf na. De film is, even
als het boek, als verhaal eenvoudig: elk
woord dat gesproken wordt, schijnt tien
maal overwogen. Men merkt aan het spre
ken en het denken van deze menschen hoe
nauw zij nog met de aarde verbonden zyn.
Het zyn de Chineesche levenswijze en'de
Oostersche wereldbeschouwing, die in deze
film leven. Maar juist omdat alles zoo een
voudig, zoo 'helder en zoo diep en logisch
doorvoeld is, zal daardoor de geheele „idee"
die deze film beheerscht, juist ook tot Wes
terlingen spreken: ja, zy is tenslotte slechts
d e primitieve levensbeschouwing achter
alle cultuur als zoodanig, zy toont de een
heid van denken in alle menschen, en het
kleed, waarin deze algoede, alware wijsheid
gevat is, is slechts Chineesch, en daardoor
zuiverder, edeler bewaard gebleven in zyn
ongereptheid.
In een film als deze is slechts naar zui
ver artistieke intenties te werk gegaan.
Men wilde het wezen van het boek, niet den
uiterlijken vorm. Men wilde bewyzen, waar
toe het hoogste samengaan van kunst, in
spel en regie, met de laatste vindingen der
techniek in staat was. Men schuwde geen
moeilijkheden. Een belangrijk fragment van
het boek, de sprinkhanenplaag, die de lan
den van den rykgeworden boer Wang teis
terde. Men schiep het oorspronkelijkste stuk
film, dat ooit gemaakt werd: een der ca-
tastrophen van de natuur, die slechts met
de aardbeving van San Francisco in de ge
lijknamige film te vergelijken is en toch
deze in aangrijpende grootheid wellicht nog
overtreft.
Men hield daarnaast de draad van het
verhaal ongeschonden en in zyn volle kracht
aan. Het is het verhaal van den armen,
sterken boer Wang, die een vrouw trouwt,
zoo deemoedig, zoo stil en toch zoo trotsch
als de aarde zelf. De film volgt op harmo
nische en magistrale wyze het leven van
deze twee enkelingen, die als een symbool
voor millioenen staan: volgt hen in hun
leven en zwoegen op de aarde in nood en
storm. Volgt hen, terwijl zy met de kracht
hunner handen het bezit verwerven, dat een
hongersnood hun dreigt te ontnemen. Volgt
hen in hun ellende in de Chineesche steden,
waar de revolutie uitbreekt, die de eenvou
dige boeren met ontzetting slaat. Volgt hen
in dat grootsche als een symphonie zich uit
spreidende tweede deel van hun leven, als
de aarde vruchten draagt en het moeizame
leven schynt te loonen. Schynt. Want groot
is de verwijdering, die dan tusschen den
man, die wereldsche genoegens zoekt, en
de vrouw, die nu en altijd nauw aan de
eenvoud der aarde zelf verbonden blijft,
dreigt te ontstaan. En het is slechts in de
aangrijpende slotscène, als binnen de luister
van het feest van den rykgeworden Wang
voortgang vindt en op dat oogenblik de ar
me, afgetobde vrouw O-Lan gestorven is,
dat Wang de woorden vindt, die het thema
voor de heele film zyn: „O-Lan, jy was de
goede aarde!"
In deze film worden de hoofdrollen ge
speeld door Luise Rainer en Paul Muni. Zy
reeds maanden en maanden bezig met
het werken voor deze film, toen nu een
nalf jaar geleden de tijding door de we
reldpers ging, dat zoowel Luise Rainer als
ook Paul Muni bekroond waren door de be
kende Academy of Motion Pictures als de
beste actrice en de beste acteur van het
jaar. Elk afzonderlijk, Luise Rainer voor
haar creatie in „The great Ziegfeld", Paul
Muni voor zyn rol in „Louis PaHteur". Het
is dus wel een heel bijzonder evenement,
'deze twee sterren onder de sterren voor het
eerst bijeen te zien.
Geregisseerd werd deze film achtereen
volgens door George Hill, die" tijdens d° op
namen in China gestorven is, door Victor
Fleming en door Sidney Franklin. Muur
tydcns zijn leven heeft1 Irving G. Thalberg
zich reeds zoo intensief met dit zijn levens
werk bemoeid, dat de Metro-tloldwyn-Mayer
terecht als eerbewijs aan dezen grootsten
producer van zijn tyd, het werk „De goede
Aarde" aan de nagedachtenis van wijlen
Irving Thalberg heeft opgedragen.
SONJA HENIE IN
„EEN MEISJE UIT DUIZEND".
Réunie-Bioscoop.
Sonja Henie is het dochtertje van een
dorpsherbergier, dat heel mooi kan schaat
senrijden, en die heel toevallig in contact
komt met Tad Spencer, een Amerityansche
revue-directeur, wjen het niet voor Jen wind
gaat. A1b hij nu nog maar by'zondete krach
ten zou kunnen engageeren. En ^iet, als de
nood het hoogst is.. Want Sp/ncer vindt
Greta Müller een geweldig schaatsenryd-
ster, een wereldwonder op het ys en Tad
Spencer heeft onmiddellijk een prachtig
plan. Hy wil een voorstelling geven te St.
Moritz op de ijsbaan en dan deze Greta als
voornaamste attractie engageeren. En Greta
stemt daarin toe.
Had haar vader hiervan maar geweten!
Want hij heeft heel andere plannen met
haar. Twaalf jaar lang heeft hy haar ge
traind voor de thans binnenkort te houden
Olympische Spelen. Dan moet zy uitkomen
en een kampioenschap veroveren. Lang ge
leden is Müller zelf op de Spelen uitgeko
men en hem zou de prijs zyn uitgereikt, als
hij niet ter elfder ure gediskwalifiseerd ge
worden was. Ten onrechte! Maar Müller
heeft daar reeds lang in berust en zet nu
zyn hoop op zyn dochter, die bereiken moet
wat hemzelf indertijd is ontgaan.
Het ysfeest vindt plaats en het succes is
geweldig. Tad Spencer komt er weer hee-
lemaal bovenop. Maar de vadei- verneemt
er niets van en laat Greta mededingen in
het ijstournooi der Olympische Spelen,
waar zy ook inderdaad wereldkampioene
wordt. Op dat oogenblik der glorie IgM
Müller van het feest. Als Greta daarWoor
geld is opgetreden, is zy professional ge
worden en zal zy«us gediskwalificeerd wor
den, zooals men hemzelf eens heeft ge
schrapt. Hij zal dat oogenblik niet afwacn-
ten. Liever meldt h(j zich zelf bij de jury
aan en vermeldt, dat hy onschuldig aan
deztj g schiedenis is geweest.
Maar zoover komt het niet, en intussch-ui
kan men Sonja Henie bewonderen in deze
ulleruardigste film.
PORT ARTHUR.
Schouw burg-Bioscoop.
Even voor tien grooten Russisch—Ja-
panschen oorlog van 1904 is de Russische
luitenant ter zee Boris door den com
mandant van de torpedobQOt „Resvy" jn
den echt verbonden met een kleine Ja-
panache, tegen den wil van Joekl's broer
Iva Moera, een hoog ambtenaar aan het
Japansche consulaat. Een oud gebruik
gaf hem hiertoe het recht.
Door het plotseling uitbreken van den
oorlog kan Boris zich niet meer in ver
binding met JocKl's broer stellen, maar
deze heeft van zijn zuster de onverwach
te tijding al ontvangen. Hij vindt dit
huwelijk een verraad aan Japan, maar
als leider van de Japansche spionnage
ziet hij in het huwelijk van zijn zuster
zijn eenlge kans om zich meesteer te ma
ken van de Russische geheimen, wetend,
dat Joeki ondanks alles haar broer nipt
in den steek zal laten. Vermomd als Chi
nees dringt hij Port Arthur binnen en
dwingt Joeki hem te helpen.
Joeki is door de uitlatingen van haar
broer op de hoogte van de plannen van
den Russischen gcneralen staf om een
poging te wagen, de vloot naar Wladiwo-
stok te brengen. De ochtend, dat Boris
weer naar het front zal vertrekken zegt
Joeki hem het zoo vreeselijk te vinden
alleen in Port Arthur achter te moeten
blijven, wanneer Boris met de vloot zal
uitvaren. Boris beschouwt dit als angst
uitlatingen van een liefhebbende vrouw,
want hij weet nog niets van de plannen,
die de generale staf ten opzichte van de
vloot heeft.
Wanneer hij echter van zijn vriend
hiervan hoort, begrijpt hij, dat Joekl's
woorden meer moeten beteekenen dan
de vrouwelijke bezorgdheid en hij roept
haar ter verantwoording. Zij bekent hem
dat zij den vorigen avond bij haar broer
geweest is. Wossidlo heeft inmiddels van
een Chineeschen verrader gehoord, dat
Joeki bij Iva Moera was en dien zelfden
avond brengt hij Boris en Joeki een be
zoek, zonder echter zijn plan ten uitvoer
te brengen om Joeki zelf, de noodzake
lijke consequenties van haar hoogver
raad te laten trekken, als het blijkt, dat
Boris reeds op Wossidlo's bureau een
aanklacht van Joeki tegen haaf broer
heeft ingediend. g
Op het oogenblik, dat Joeki aan kapi
tein Wossidlo en haar man zweqgt njet
meer in verbinding met haar broer te
Adolf Wohlbrück in „Port Arthur".
staan, ls Iva Moera in het huis van zijn
zuster binnen gedrongen met het plan de
teekeningen van de vesting Port Arthur
te copiëeren en hij dreigt Joeki, Boris
neer te zullen schieten als zij Iva Moera
verraadt. Zij zwijgt voor den tweeden
keer.
De Japanners komen door Iva Moera's
mededeelingen op de hoogte van alle
zwakke punten der vesting en het zal
dan ook niet lang meer duren of Port
Arthur zal moeten capituleeren
Boris* heeft opdracht gekregen met
zijn torpedoboot „Resvy" waar de
vaandels en alle regimentsdocumenten
naar toe zijn gebracht een poging te
wagen door de Japansche blokkade te
breken, wat nagenoeg gelijk staat met
een wissen dood. Joeki hoort van deze
opdracht en volgt haar man in het ge
heim op het schip.
Omsingeld door het Japansche eskader
staat het voor Boris vast, dat een door
braak onmogelijk is. Hij kan het met
zijn soldateneer niet in overeenstemming
brengen, dat de Japanners den torpedo
jager zullen enteren en zich meester
maken van de regimentsvaandels. Hij
geeft bevel het schipte laten zinken.
In de commandohut heeft een ver
zoening tusschen Boris en zijn vrouw
plaats en vereenigd vinden deze twee
menschen, wier liefde op zoo'n zware
proef gesteld wordt, den dood in de gol
ven.
Sonja Henie, de Olympische Kampioene scliaalsii4dcn,
in de nieuwe 20tl) Century-Foxlini
EEN MEISJE UIT DUIZEND.
„Shall We
Twintig Chorus girls, byna levensechte
„Ginger Rogers", dansen met Fred Astaire
in de groote finale van de RKO Radio film
„Shall We Darxe" ©n> maken dat het slot
van deze film een verrassende climax vormt
van een geestig en origineel filmverhaal.
De «ianseressen, die zooveel op Ginger
Rogers lyken, dragen n.l. maskers, die ge
maakt zyn naar een afgietsel van Ginger's
gelaat. Deze filmster moest hiervoor lang
geen aangename behandeling ondergaan.
Zy vertoefde namelyk gedurende een hal
ven dag in het atelier van den man, die van
Ginger Rogers' gelaat een groot aantal ex
pressies in gips moest vastleggen. Dit was
alle volgens den wensch van den regisseur
Mark Sandrich, di© de juiste meening toe
gedaan^ was, dat alleen indien de maskers
een juiste gelijkenis met het galaat van
Ginger Rogers vertoonden, de scènes met
de twintig Gingers volkomen tot haar recht
een paar druppels essence.
Deze Engelsche snoepery is byzonder lek
ker om by de thee gepresenteerd te worden,
terwyl zy tevens zeer in den smaak valt
bij kinderen. De Arabische gom is by een
drogist te krijgen, evenals de essence, die
in velerlei smaken heeft. Wil men va
riatie in de kleur, dan maken we een deel
met roode en de rest met witte gelatine,
betgeen vooral zoo'n aardig effect geeft,
indien wy de snoeperij maken om een doos
e te vullen, die als geschenk moet die-
We bedekken de bovenkant dan met
wn stukje cellophaan papier, waarin wy' ook
4e doos plakken. We lossen de Arabische
lom op in 2Vfe d.L. water, voegen hierby
4e gelatine, waarna wij dit alles zachtjes
de kook brengen, en door een netel-
4oeksch lapje zeven. De poedersuiker en het
«maakje worden bijgevoegd evenals de ei-
ritten, waarna het mengsel geklopt wordt
totdat het styf is.
Marsepein.
250 gram amandelen, 250 gram poeder-
suiker, 1 ei, enkele druppels oranjebloesem,
water of een theelepel rozenwater.
We beginnen met de amandelen te broeien
«n te pellen, daarna te drogen en malen
®et de poedersuiker twee- of driemaal
°°r de amandelmolen. We kneden deze
met het ei en het rozenwater t Jt een
•amenhangend geheel, dat wij tot den vol
kenden dag zullen wegzetten, om op te sty-
Ven' geven er nu allerlei gewensohte
'ormen aan: aardappeltjes behooren wel tot
e eenvoudigste om na te maken. We maken
'onde halletjes, die we hier en daar een
geven en met een dun houtje een
om de put te imiteeren en wentelen
«arna om en om door fijne kaneel. Ver
ier loan
l*ten
men zyn fantasie den vrijen loop
en allerlei figuren vormen van de
(«maakte marsepein: kersen, peren,
bananen, enz., die zooveel mogelijk in de
natuurlijke kleur worden bijgewerkt.
Borstplaat.
By het maken van borstplaat zorgen we,
dat we een kommetje water en een schoon
kwastje by de hand hebben en voor de be
reiding zelve is een niet te kleine steelpan
met ronden bodem wel het meest aan te
bevelen. Verder zorgen we, dat onze rin
gen ,die in koud water vochtig zyn gemaakt
op een bebotere steenen aanrecht of op glad
wit papier klaar staan.
We wegen af: 250 gram suiker en d.L.
(d.i. een half theekopje) n*t water, verder
©en of andere essence.
De suiker en het water, desnoods met
bijvoeging van een klein klontje boter, wor
den aan de kook gebracht onder flink roeren,
daarna wordt het gas laag gedraaid, zoodat
de stroop zachtjes blyft doorkoken. Door
het koken is er aan de randen van het pan
netje suiker gekomen; we maken deze nu
tot aan de oppervlakte van het kooksel
schoon met het kwastje, doch zorgen, dat
dit niet te nat is, zoodat er te veel water
by de sniker komt. We laten daarna, af en
toe roerende, het mengsel ongeveer 5 mi
nuten doorkoken. We zullen nu probeeren
of het de vereischte dikte iheeft, nemen een
wieinig met een lepeltje uit de pan en doen
dit in een kopje met water, laten het even
bekoelen en zien we dan, dat we er met de
vingers «en stevig balletje van kunnen vor
men, dan is het tijd, de pan van het vuur
te nemen, de essence bij te voegen en te
roeren, totdat de massa dof en dik wordt,
waarna we er de ringen mede vullen. We
keeren de borstplaat niet om, voordat deze
in de ringen styf is geworden, laten daarna
den onderkant drogen en nemen tenslotte
de ringen af.
We kunnen verschillende soorten borst
plaat maken en deze ook op aardige wijze
versieren, door als de borstplaat in de rin
gen is gegoten, er geconfyte vruchtjes in
te drukken of wel viooltjes, zilveren dra-
gée's en andere versieringen, die we in de
steden by groote comestibleszaken, maar
zeer zeker wel by den banketbakker kunnen
betrekken.
I Koffie-borstplaat.
i 250 gram suiker, d.L. zeer sterke kof-
fie-extract in de plaats van water.
Een niet te groot bakblik wordt natge
maakt met koud water en hierop gieten we
het mengsel uit om het geheel en al te
laten bekoelen. Den volgenden dag snijden
we er nette vierkante stukjes van, die om
en om in poedersuiker worden gewenteld.
Sinaasappel- of citroen-borstplaat.
i 250 gram suiker, d.L. vruchtensap, 2
suikerklontjes, waarmede de goed afgebor
stelde schil van citroen of sinaasappel wordt
geraspt en die daarna met de suiker wor
den meegekookt. De borstplaat krijgt hier
door een byzonder fyn aroma.
I Ook kunnen verschillende likeursoorten
worden bijgevoegd, die e?n bijzonder fijn
smaakje aan de borstplaat kunnen geven;
de bijvoegipg van een scheut likeur en wat
gehakte geconfyte vruchtjes geschiedt na
het koken.
I
Chocolade-borstplaat.
250 gram suiker, 30 gram chocoladepoe
der, d.L. water.
Suiker en chocolade worden met elkander
vermengd en opgezet met het water, daar
na volgen wy de boven aangegeven berei
ding.
UIT DEN OMTREK.
Gemeen teraad.
De Raad dezer gemeente kwam Vrijdag
middag in vergadering bijeen. Met den voor
zitter, burgemeester Troost, waren alle
leden tegenwoordig.
Tot lid van het Burgerlijk Armbestuur
werd benoemd de heer A. Visser.
Benoemd werd tot schoolschoonmaakster
Mej. M. v. d. Berg.
Met algemeeue stemmen werd goedge
keurd een voorstel van B. en W. om de kin
dertoelage van de ambtenaren te- beschou
wen als tydelyke toelage.
De Gemeentebegrooting.
Aan de orde kwam vervolgens de behan
deling van de gemeentebegrooting voor
1938. De algemeene beschouwingen werden
op verzoek van den Burgemeester zoo ,kori
mogelijk gehouden.
Allereerst was het woord aan den heer
van Rerg, die er on aandrong dat B. en W.
spoedig zullen komen met de resultaten van
het onderzoek inzake uitbreiding electrici-
teitsnet
De heer Schouten vroeg de cokestoeslag
aan de werklcozen zoo mogelijk te verbe
teren en voorts afschaffing van het twee
maal stempelen per dag. Spr. wees nog
maals op het feit, dat het gemeenteperso-
ntel nog ten arbeidsweek heeft van öo uren.
De werkwijze van den gereorganiseerden
dienst der arbeidsbemiddeling geeft reden
tot voldoening. Dat is beter van vorige ja-
ven. Voorts vroeg spr. of de gemeente kan
overgaan tot den bouw van een muziektent.
De heer van der Hee besprak de toestand
langs den Kerkweg tusschen oprit brug en
postkantoor. De weg is te smal. Wel zyn
er nu paaltjes geplaatst, maar naar spr.'s
meening wordt dit niet de j'J'sto oplossing.
De sloot zou geheel gedempt moeten wor
den en de aangrenzende perceelen met een
hek afgebakend. Spr. vroeg inlichtingen
over reparaties in de openb. schooi a d. Brug
en over de uitvoering der schoolgeldveror-
Spr. is vi
dagswet niet voldoende wordt nageleefd.
Tijdens de kerkdiensten b.v. zyn de café's
geopend en worden voetbalwedtsryden ge
houden.
Andere sprekers waren er niet voor de
algemeene beschouwingen.
Dit stemde de voorzitter tot dankbaar
heid en hy merkte op dat al het gesprokene
getuigt van een welwillenden geest en goe
de harmonie.
De schoolgeldverordening wordt op de
juiste wijze uitgevoerd en de werkzaam
heden op de openbare school hebben betrek
king op bestekweyk.
De kwestie van den vuilophaaldienst heeft
de volle aandacht van B. en W., die er veel
voor gevoelen een commissie ad hoe te be
noemen om tot een oplossing te geraken.
Het onderzoek naar uitbreiding van het
electriciteitsnet zal met spoed ter hand ge
nomen worden.
Aangaande den toeslag op cokes aan
werkloozen wilde de voorzitter wachten op
het resultaat van de onderhandelingen van
den minister met de 5 groote gemeenten.
Het afschaffen van de tweede maal stem
pelen ontmoet bezwaren. Er zijn steeds en
kele werkloozen, die hun vrijheid gebruiken
om de regeling te overtreden en verdiensten
hebben, die niet worden opgegeven. De goe
den moeten dan helaas voor enkele kwaden
lyden.
De 48-urige werkweek is een gevaarlyk
chapiter, daar bij vermindering van arbeids
duur ook zeker vermindering van de loonen
zou plaats hebben.
De verbreeding van den Kerkweg heefe
nog niet haar beslag. B. en W. komen wel
met plannen by dett Raad.
De heer van der Hee wees er op, dat de
auto's rakelings langs de menschen ryden.
De voorzitter zeide dat vele voetgangers
zelf de schuld zyn. Wanneer de kerken uit
gaan, blyft men midden op den weg staan
praten en bekommert men zich om niets.
De klachten door de voetgangers dienaan
gaande ingediend, berusten geheel op eigen
schuld. Nog onlangs is een voetganger door
eigen schuld aangereden, hij was vrij ern
stig gewond en hy krijgt bovendien een pro-