r
AS
fiez.ïAM DAMTZIfi
ANTOON DISSING
EN?
'ijzen
DezeCourant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8000 ex.
7
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
No. 19586
Zaterdag 27 November 1937
TELEF. 2375
cfiuttige
WED. KNOX DORTLAND
BANKIERS ANNO 1842 GOUDA
Gebruikt HOUTSKOO L
HOOGSTRAAAT 9-11.
Brandstoffenhandel
Kantoor: OOSTHAVEN 24.
Telef. 2404.
Brieven uit de Hofstad.
EERSTE BLAD.
De Onvoldaanheid.
RECLAME AANBIEDING in
mantels
Kameraad Moeder.
Roman van
Willem Schuld
Wijdstraat 19 Gouda
tijd kort. Maar /e uitdrukking heeft toch
bijzondere beteekems voor dezen tyd. In
plaats van het leven te leven en de heerlyk-
heid ervan met /olie teugen in’ te drinken, I
■willen we het vergeten, om de onvoldaan- j
heid niet te voelen en de angst en de ellen-
de. Maar dit is met de weg. Niet door een
poging tot verdooven zullen! we de angel der
76e Jaargang
GOIIISIHE CO! RAM.
BERGAMBACHT, BERKENWOUDE, BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
tflEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADD1NXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
Dit blad verschijnt dagelijks, behalve Zon- en Feestdagen
Bah/mann
4
ge reduceerden
|if,t leven arm is aan ware vreugde en de
ders al gezegd hebben, dat een spelletje den>
FEUILLETON.
en beschuit
ontbijtkoek
e Beschuit
en kaneel.
einde van het onvermoeide streven naar
«en honger levenspeil en tenslotte het ein
de van alle leven1. De onvoldaanheid van den
heid zelfs het begrip der vreugde verloren
t naar
een vermaak, dat de kreet van het hart
ALLE BANKZAKEN EN
VERZEKERIN GEN
SAFE-DEPOSIT
aan den vader!
Thans achtte Alk den tijd, gekomen
zich in- het verhoor te mengen Het was
de eerste maal, dat hij iets zei.
Deze vraag, meneer de president,
dunkt mij totaal overbodig. Juffrouw
Tiebruck is volkomen normaal.
Ik heb uw oordeel niet gevraagd,
beet de president hem scherp toe. Fioe
kunt u dat nu weten?
Omdat ik juffrouw Tiebruck zeer
^•bitterende
Collecties
Waar genot smaakt men eerst dan, als
men het deelt met hen, die men liefheeft
Eén Wik in onze etalages
zal U overtuigen dat U
thans kunt slagen tegen
ZEER LAGE PRIJZEN.
In papieren zakken van 3 K.G.
45 CENT.
In papieren zakken van 4’/? K.G.
CENT.
v.h. JOH. DESSING Co.
•i
mensch is dan ook van alle tijden en Is een
onvermijdelijk gevolg van ons menséhzijn
en een noodzakelijkheid. Maar er zijn tijden,
waarin die onvoldaanheid zich zoo sterk
laat voelen, dat ze de levensvreugde niet
alleen bij enkelen maar in uitgebreide krin
gen dusdanig aantast, dat zich een alge
meen malaise-gevoel openbaart en de we
reld, die haar blijmoedigheid verloren heeft,
den indruk maakt in een overprikkelden ze-
i'uwtoestand te verkeetren, waarin ze druk-
doenerig zich tracht op te schroeven tot een
vreugde, die op het eerste gezicht als on-
i.ls van deze erkenning naar 1
vermaak of genoegens, die hem de vergeef-
sche kreet van l
Het levep, dat is een in alle tijden erkende
waarheid .stelt teleur, geeft niet wat het
ning van alle behoeften zou het einde van
do menschelijke worsteling beteekenen, het
MjCDII.
De Vondelherdenking.
Wij hebben ons deel gehad aan de Vondel
herdenking. Natuurlijk niet zooveel als de
hoofdstad des lands, waarbij de dichter vee]
/lichter” stond dan by het Haagje, dat in
zyn tjj<j nog maar een vrij onnoozel dorp
was in de oogen. der Amsterdammers, een
neele opwinding door de zaal. Tiebrucz
hief het hoofd op en keek om zich heen,
alsof hij zijn verstand had verloren. Wat
zei Westphal daar? Camilla had dat
mysterieuze telegram opgegeven? Camil
la? Zijn dochter Camilla? Maar dat was
immers niet mogelijk! Wat had Camilla,
zijn kind, met deze ellendige zaak te
maken?
Hebt u, zoo hoorde hij den president
als van verre vragen, uw dochter op
dracht gegeven dat telegram te verzen
den?
w- Neen Ik weet het niet., het kan
toch niet. er is Immers nooit een tele
gram om toestemming in mijn handen
gekomen
Westphal verkneukelde zich in Tie-
bruck’s verlegenheid. Voor het eerst zag
hij hoe de beroemde medicus zijn kalmte
verloor. Hij waande het proces reeds ge
wonnen.
Wanneer zou het telegram van dr
Alk in Königstein geweest moeten zijn?
vroeg Tlebruck’s verdediger.
- Te ongeveer 4 uur, antwoordde
Westphal. Het werd een uur later be
antwoord. Geeft u dat toe, professor?
Nu kon Romana zich niet meer inhou
den. Ze zag. dat haar man door West- 1
phal’s onthulling volkomen in de war
was gebracht en dat Alk daardoor veel
sterker kwam te staan. Dat moest tot
eiken prijs worden voorkomen. Zij wenk
te Tlebrucks’ verdediger, wien zij haastig
iets toefluisterde. Daarop zei deze:
Het is ten cenenmale ónmogelijk,
dat professor Tiebruck op 2? Juni een
telegram als door dr. Westphal bedoeld.
de deur van het groot# leven voor ons open
gaat,, wanneer we uit de jareu onzer
kindschheid overgaan naar een nieuwe le
vensperiode, waarin we ons zelf van het
leven bewust gaan worden. Is het niet, om
dat we teveel verwachten, onze verwach
tingen te hoog spannen, als het ware bo-
l/.in ...Lx 9
onvoldaanheid minder voelbaar maken maar
door deze onvoldaanheid om te zetten in een1
streven niet alleen naar het eigen geluk. I
maar ook naar het geluk der menschheid.
K.
Dit nummer bestaat uit drie bladen.
ven de menschelijke macht willen reiken?
Maar deze hoog gespannen verwachtingen. naar het vermaak, dat zijn angst, zijn
hoop overschreeuwen kan? De drang
ftld is, zoolang de mensch zich zelf bewust 1
geworden is, de verzuchting geslaakt, dat I en soms zelfs venten doet.
ir.ensch tracht te vluchten uit de benauwe- I
fewvu «as vwx xxxvyvx xx, rviunaeiui gvxcuxAv.
luidruchtig jn jjjjen krijgen verzuchtingen als
het hart niet doen hooren. 1
s een in alle tiiden erkende 1
mij voor, dat hier vaak heel andere motie
ven werken. Toen ik onlangs aan een dame
vroeg, of ze dan een zoo hartstochtelijk
die niet een van ons, maar die we allen
hehben, wijst niet alleen op een algemeen
menschel ijk verlangen, maar ook op een al
gemeen menschelijke behoeft». En is het
i|an niet wonderlijk, dat een zoo algemeene
behoefte veroordteeld is om altijd onbevre
digd te blijven? Zou het ook kunnen zymi,
dat wc die onbevredigdheid noodig hebben
om te kunnen blijven streven? De voldoe-
belangstelling voor Vondel daardoor weer
«enigermate gestegen.
Zelfs hebben sommige onderwijsinstellin
gen er aan meegedaan. Dat zegt al veel
wanf Tegel gelooven die het wel en
nemen zij geen actief aandeel aan dergelijke
openbare feestelijkheden. Bij de openbare
w herdenking van Vondel dóór de maatschap-
dezen tijd alleen is en ook onze grootmoe- 1 pij van Woordkunst georganiseerd waren
alle rectoren en directeuren en leeraren van
alle middelbare scholen uitgenoodigd, maar
*r kwam er niet één opdagen We memo-
reeren dit feit weer eens om aan te toonen
hoe weinig men in die kringen eens contact
zoekt met buitenstaanders.
Vendel is troef geweest maar het schoone
spel is nu weer vooibij. Wie volgt?
Er schijnt wel eens een andere opvattin-?
over dien dichter bestaan te hebben. Toer
indertijd een wijk in de residentie tot dich
terswijk werd gepromoveerd, kregen al’er-
•ei groote en kleine poëten de e r dat een
Tobt niet langer
met Uw haard of kachel aanmaken.
DAMES- en KINDÊR-
MANTELS, JAPONNEN,
KINDERJURKEN, HOEDEN.
REGENMANTELS, ROKKEN,
PULLOVERS, PEIGNOIRS,
SHAWLS, enz.
straat naar hen genoemd wed. Alleen werd
heel toevallig Vondel overgeslagen. We zul
len maar niet in de geschiedt in., gaan har
ken om de motieven voor deze neg uwe op te
diepen. Liever zy vermeld dat een kwart
eeuw later de fout is ersteld. Toen toeval
lig een breede verkeersweg dwars door de
dichterswijk werd aangelegd heeft men aan
dien grootsten der wegen in dit gedeelte
handig den naam van Vondel gegeven. Men
kon toen de fout herstellen en misschien zal
men later uitermate prijzen dat de hoofd
ader van dit dichterlijk straten-wijkje juist
naar den grootsten poëet is genoemd. Wat
er aan voorafgegaan is, is dan al lang ver
geten.
Misschien richt men over vyftig jaar als
Vondel weer herdacht wordt een standbeeld
voor hem op om daarmede voor goed de
booze daad der tijdeljjke miskenning uit te
wisschen.
De Haagsche poëten hebben nog niet te
juichen over dankbare monumenten die de
herinnering aan hen levendig houden. Men
vergeet, dat zy bestaan, als er r.u en dan
niet eens op den trommel wordt geslagen
en de juichtrompetten over hen worden ge
stoken;, Verdiende vader Cats niet al lang
een standbeeld, hij aan wien wij het fraaie
Zorgvliet hebben te danken? Het Rijk kreeg
goed ken.
Op dit oogenblik ontmoette Alk’s blik
dien van Romana en haar oogen verrie
den zooveel innerlijke dreiging en gren-
zenlooze verachting, dat hij zweeg. Ook
op Tiebruck echter hadden. Alk’s woor
den hun uitwerking niet gemist en deze
keek zijn vroegeren assistent even aan
met een blik, alsof hem nu plotseling de
schellen van de oogen vielen.
Dr. Brenzel maakte van de algemeen
heerschendc opwinding gebruik zich van
zijn plaats te verheffen en den president
te verzoeken een belangrijke toelichting
I te mogen geven. Dit verzoek werd Inge
willigd. Het duurde eenlgen tijd voor de
rust in de zaal weer hersteld was. In ge
spannen aandacht hing men aan de lip
pen van dezen getuige; slechts op West-
phal’s gelaat vermengde de nieuwsgie
righeid zich met cynlschen spot
Meneer de president, de telegram
men. waarvan hier zooveel ophef wordt
gemaakt, doen in werkelijkheid niets ter
zake. Zij missen elke practische beteeke-
nis en dienen slechts ter dekking. Want
toen dr. Alk op 27 Juni prof. Tiebruck
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring):
15 regels ƒ1.30, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1.55, elke regel meer 0.30. A<'vertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prijs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1-4 regels 22&, elke regel meer ƒ0.50. Op
de voorpagina 50 hooger
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen bij contract tot zeer
prijs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnen worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zijn ingekomen, teneinde van opname véraekerd te zijn.
„Veel blijmoedigheid, veel vreugde is er
niet in onzeni tyd. Daarom zoekt men zoo
tenuwachtig naar het surrogaat ervan, naar
remaak,heeft een Duitsche schrijver ge
zegd. Het was niet een schrijver van dezen
tijd, wat erop zou kunnen wijzen, dat deze
klacht niej alleen voor onzen tyd toepasse
lijk is, maar men altijd een gemis aan le-
rawvrragde heeft «evoeld en een behoefte Kht herkcnMn dc menMh,
JAPONNEN
HOEDEN
belangstelling voor het spel. Maar het komt opvatting die nog niet geheel is verdwenen,
- --*••- maar wij hebben! toch ons best gedaan orft
den grootvorst van Neerlands poëten, te
herdenken «n te huldigen. Misschien is (te
bridgespeelster was, antwoordde ze: „Och, I
1 neen, dat niet, maar het verkort den tijd”.
Merkwaardig antwoord! Alsof we er behoef
te aan hadden onzen tijd te verkorten in
plaats van dien te verlengen, alsof we
zwoegden! om aan het eind te komen! Ik
weet ook wel, dat dit geen uitdrukking van
heelt beantwoord. Ik verneem zoojuist,
dat op genoemden datum de heer en
mevrouw Tiebruck oen tochtje naar Fal-
kenstein hebben gemaakt, vanwaar zij
pas 's avonds cm acht uur zijn terugge
keerd. Wellicht zal het kamermeisje wel
kunnen bevestigen, dat de familie niet
In het pension was, toen het telegram
werd bezorgd.
Dan zullen wij de zitting schorsen
om Camilla Tiebruck alsnog als getuige
te kunnen hooren, besloot de president.
Mijn dochter ligt sinds weken met
ernstige zenuwkoortsen te bed. deelde
Tiebruck mede
Hm zei de president aarzelend,
terwijl hij ongeduldig met zijn gouden
potlood op het blad van de tafel trom- j
melde. Vertoefde uw dochter om ge-
zöndheidsredenen bij u in Konigstein?
Ja, wij maakten ons eenigszlns on
gerust over haar. Zij was den laatsten I
tijd zeer nerveus
Acht u het mogelijk, dat uw doch-
tei dat noodlottige telegram aan dr. Alk
I heeft gezonden In een toestand van niet
toerekeningsvatbaarheid? Ik appeleernu
I aan den medicus In u, professor, niet langs telegrafischen weg volmacht vroeg,
had hij al een slachtoffer gemaakt.
Reeds op 25 Juni n.l. heeft hij zich laten
verleiden tot een vaccinatie, welke den
dood tengevolge had. Het kind stierf in
de avonduren van den 25sten Juni. Als
doodsoorzaak werd dlphtheritis opge-
cgven, maar de patiënt werd als ver
dacht van kinderverlamming in de kil
nlek opgenomen en overleed tengevolge
van een serumlnjectie!
(Wordt vervolgd.)
om dat gemis aan te vu]len, eerder wellicht
iw om dat gonls te vergeten. En ongeMi- 1 schijn, te MAen’en" enkel nog’ zoekt
CHRISTEL BROEHL—DELHAES.
66
Ik heb u niets gevraagd! wees de
president hem terecht, maar de inter
ruptie had op de publieke tribune weer
zooveel opwinding veroorzaakt, dat hij
genoeg te doen had om daar weer de
noodlge orde te scheppen.
Tlebruck’s verdediger echter ging on-
Uilddellijk op de verdachtmaking in.
Het was niet eens noodlg, dat Alk
net telegram zelf verzond; hij kan im-
mers een helper hebben gehad!
Westphal protesteerde heftig: Dat
is een laaghartige Insinuatie, meneer de
President. Ik acht een dergelijke opmer
king niet toelaatbaar.
Den president bleef niets anders over
dan Tlebruck’s raadsman tot de orde te
roepen, maar deze vervolgde: Dr. Alk
wordt ons geschetst als een fanatiek,
voor niets terugdeinzend medicus Reeds
sinds lang zocht hij naar 'n serum tegen
een der meest gevreesde ziekten, de kin
derverlamming. Wanneer het hem Inder
daad gelukt zou zijn de menschheld
waarmee tc helpen, zou hij haar niet al-
j5en een zeer belangrijken dienst hebben
uewezen, neen, hij zou dan tevens een
oeroemd man zijn geweest, rijk, vrij, be-
'n Pracht collectie
Pantoffels
wonderd en onafhankelijk
Daarnaar streefde dr Alk Professor
Tiebruck echter stond, ondanks a] zijn
respect voor het talent van dr. Alk, nog
steeds eenigszlns sceptisch tegenover de
practische beteekenls van de smetstof,
welke hij nog niet volmaakt achtte.
Mede daardoor was er dr. Alk alles aan
gelegen eens een proef te nemen. Zijn
grenzenlooze zelfoverschatting en zijn
zucht naar roem en eer hielpen hem
over alle gewetensbezwaren heen, hij be
sloot tot vaccinatie over te gaan en
verloor het spel!
Westphal ging er onmiddellijk tegen
in.
bat klinkt inderdaad zeer aanne
melijk, maar u vergeet de beide tele
grammen. Dr Alk heeft volkomen cor
rect gehandeld door eerst prof. Tie-
bruck’s toestemming te verzoeken. Eerst
nadat hij een volmacht daartoe had ont
vangen. heeft hij een poging tot redding
van de kinderen ondernomen
- Professor Tiebruck heeft nooit een
telegram uit Königstein aan dr. Alk ver
zonden!
Een oogenblik, antwoordde West -
phal. Ook dat kan worden vastgesteld.
Ik heb natuurlijk vooruit gezien, dat een
I en ander zou worden ontkend en ik kon
bezwaarlijk verwachten, dat men mij on-
mlddellljk zou gelooven. Het telegram
werd op den 27sten Juni 's middags om
vijf uur aan het postkantoor in Könlg-
st.in af gegeven en wel door de dochter
van den professor, mejuffrouw Camilla
Tiebruck!
Opnieuw ging een golf van sensatio-
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
bezorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15.
Abonnementen worden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
b(j onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux ztfn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef
Interne. 2745. Postrekening 48400.
die van den Duitschen schrijver, hierboven
I nanigehaald, haar groote beteekenis. En dit
is do oorzaak, waarom men haar onwille-
- x- -e- keurig in onzen tyd herhaalt.
schijnt te beloven en wat we zoo zeker al I Want schynen deze woorden niet als voor
in onze handen meenen te hebben, wanneer onzpn geschreven te zijn De wsreld is
i er niet naar om levensvreugde en blymo -
digheid te doen opbloeien onder de men-
I schen. Oeconumische crisis, die allen treft,
spanning, die angst schept, werkloosheid, d;c
tot wanhoop voert, oorlogen en geruchten
van oorlogen, die nog erger vermoeden
doen. Is het dan zoo wonderlijk, dat de
mensch zoekt naar een verdoovingsmiddel.
wan-
naar
spelem en ander vermaak breidt zich steeds
verder uit. Zeker de neiging tot het spel en
toename van die neiging zyr niet van
dert allerlaatsten tyd. Maar het is onmis
kenbaar, dat diei neiging voortdurend en in
steeds nieuwe kringen doordringt, zoodat
men van een bepaalde speelwoede kan spre
ker». Ik heb niets tegen het bridgen. Maar
het wordt toch wel wat abnormaal, wanne r
menschen ’s morgens, ’a middags en ’s
avonds bridgen en soms nog een deel van
den nacht erbij. En wanneer die bridge-
i woede dan nog het gevolg was van liefde of
neen, dat niet, maar het verkort den tijd”.
dat men op den weg naar het ge]uk voor
goed en voor altijd is verdwaald geraakt.
'CtAAL
uUS
JcxoeuiE
1938 i
GOUDA