Gratis Koopenl EÉN DAG ALLES GRATIS I.85 12. R 90 GOUDSCHE COURANT, ZATERDAG 27 NOV. 1937 - TWEEDE BLAD Uw Zenuwen [rooktafel 0 Kleinmeubeien Tafel- en Divankleeden Als bijzonderë St. Ni co laas Reclame,één dag Gratis Koopen van 15 Nov. tot 6 Dec. Profiteert van deze unieke gelegenheid, ook U kunt een der gelukkigen wezen. Meubelen OUD H0LLAN08CH HOEKFAUTEUILTJE Praktische geschenken 36 69 95 1." 5.90 59 49 7.90 De Masarykhuizen van Krc. Een paar bloemen Hendrik Conscience. VOETZAKKEN div. grootte en uit voeringen, ruime keuze EIKEN LIGFAUTEUIL I met 2 prima ge- 0/-. 1 'Ulde kussens. A 9 O I Peau de Pêche overtrek. Compleet OLD FINISH HAARDFAUTEUILTJE prachtig gobelin 4 f\ gQ overtrek, veerende I zitting EIKEN OLD .FINISH TIJDSCHRIFTENBAKJE I met rietwerk, "7 j sierlijk model [mooi groot model 4-dlg. garnituur 2.90 EIKEN WERKTAFELTJE praktisch en han- o 75 dig model, Reclame KAPSTOKKEN I enorme sorteering eiken, verchroomd, I Old finish, 1 als model EIKEN BIJZETTAFELTJE in ieder model en I hoogte, als model SALONSPIEGEL I pracht collectie, eikén, noten oi Old finish lijst, model DAMES FAUTEUILTJE Old finish rietgevlochten. £L 75 Het bekende model OLD FINISH FAUTEUILTJE /•-Prachtig gobelin'óf effen Peau de Pêdhe, s'eriyke modellen Q 50 10.90- EIKEN BOEKENKAST groote bergruimte, 2 glazen schuiven, 2 paneelschuiven, IA 50 reclame I w» SCHRIJFBUREAU-BOEKENKAST praktisch, neemt weinig ruimte 21.90 in, div. uitvoeringen SALONTAFELS steeds de nieuwste modellen, eiken, met of zonder noten in- 7 90 gelegd LEDERCLUBS div. soorten overtrek, 4 model- 4 O 90 len, veerend, ruime keuze BOEKENKASTEN pracht sorteering, sierlijke modellen, prima eiken 19.50 EIKEN BIJZETTAFELTJE keuze uit 50 modellen, reeds vanaf NOTEN RADIOTAFELS in de kleur van Uw radio WEEFSTOF SABONTAFELKLEEDJES A Q in div. dessins,.90 x 90 "Tw TAFELKLEEDEN prima weefstof, Q Q keurige dessins 120 x 150 VEIjVET TAFELKLEEDEN O 75 warme dessins 120 x 150 MOQUETTE TAFELKLEEDEN schitterende collectie A 25 140 x 175 divankleeden 140 x 285, Weefstof - Velvet p 75 Moquette, reeds vanaf FROTTé KLEEDJES Qg nieuwe dessins, rondom franje WOLLEN HANDWEEF TAFELKLEEPEN Q 75 apart dessins 125 x 155 KAPSTOKKLEEDEN ruime keuze, oVeral bijpassend, Weefstof - Velvet - Moquette 75 vanaf SCHOORSTEENLOOPERS in alle prijzen. Weefstof - Velvet O Q Moquette, vanaf w 27 THEEMEUBELS nieuwe modellen, extra prijzen, C 00 ook met noten8.90-7.50- O* DRESSOIRS pracht sorteering, prima eiken, 4 O 00 keurige modellen 19.50-15.50- Eiken dressoirs bladmaat 130, handmotieven, AQ vooruitspringende deuren 57 HUISKAMER 2 fauteuils, 4 stoelen, |0 90 St. Nicolaas-Reclame HUISKAMER sierlijk zwaar model, 2 fauteuils, 4 stoelen, prima moquette 'be- O 9 00 kleed SALONGARNITUUft St. Nicolaas-aanbieding, 2 cra- peaux, 4 stoelen, prima be- OQ 00 kleed BANKGARNITUUR veerende bank, 2 fauteuils vee- A Q 09 rend, prima zwaar overtrek EXTRA ST. NICOLAAS-RECLAME, iedere kooper ontvangt, naai* verhouding van 't bestede bedrag, een prachtig stuk speelgoed. Dan extra voor ieder kind een mooi prentenboek. 1 C, CLUBS 4 versch. modellen, prachtig stoffeer- werk, prima leder ook in eiken uitv. als model VERCHROOMDE PARAPLUIEBAKKEN uitgelezen sortee ring, prima werk KUSSENS EN P0UFS buitengew. gesor- teerd, alle prima 4 lö Java kapok, t als model THEEMUTSEN nieuwe modellen, enorme keuze THEEMUTSEN frissche chintz overtrek, alwaachbaar SIERKUSSENS nieuwe dessins in chintz^ kapok vulling, slechts PEAU DE PECHE KUSSEN pracht patronen, sierlijk model POEFS echt Marokkaansch leder, in div. kleurstellingen PLAIDS zware wollen kwaliteit, ruit- 2.95 dessins 130 x 180 TOCHTDEKENS uitgebreide eorteering frissche VOETENBANKJES wollen moquette, eiken omlijs ting. Reclame BUREAUFAUTEUILTJES losraam zitting, prima overtrek RADIOTAFELS in eiken of gepoli toerd, zonder ol met lade als model THEEMUTSEN keuze uit 100de modellen, als mo- Q ZO del met beugel, prima Java kapok EIKEN jg.*, 'THEEMEUBEL met opstand, gla- E 90 zen schuiven, flink model De Stad der Armen. Wat wijlen president Masaryk den armen schonk. Vlak voor de poorten der stad Praag, in de voorstad Krc, volgt men den weg naar Zuid-Bohemen en Oostenrijk; men passeert dan een machtig gebouwencomplex, waarop aan den hoofdingang met reusachtige letters geschreven staat „Masarijk- Huizen". Dit ruime, moderne, zonni ge, door bosch en weide omringde complex is het tehuis der Praagsche armen en zieken, een dier getuigenis sen van praktische humaniteit om be wuste sociale voortvarendheid, waar óp men in Tsjecho-Slowakije met recht trotsch mag zijn. In Juli 1926 werd volgens het technisch ontwerp van architect Ing. Dr. Bohumir Kozak met den bouw begonnen en op 28 October 1928 den feestdag van het tienjarig be staan der Tsjechische Republiek werd het gebouwencomplex door Pre sident Masaryk, uit wiens geest het werk ontstond feestelijk geopend. De Massarykhuizen van Krc zijn een voudig, doch schoon; zij zijn doelma tig en modern eh staan slechts den armen van Praag, de stad, die zooveel armoede kent, ter beschikking. Over een oppervlakte van ruim 830.000 vierkante meter, direct aan bosschen grenzende, werden 23 mo- numentale gebouwen opgetrokken, welke zich in twee groepen verdeelen de gebouwen voor de oude lieden en de gebouwen voor zieken en armen. Ook kinderen vinden er een goed on derkomen en een liefdevolle verple ging. In totaal kunnen er in deze kleine Masarykstad 3000 menschen wonen. Alleen reeds het ziekenhuis omvat 1100 bedden en is voorzien van» de meest moderne comfortzon nige lighallen in alle etages, centrale verwarming door het geheele huis, isolatievertrekken, spreekkamers, wo ningen voor de dokters en ziekenzus ters. De vier gebouwen, welke den oude lieden ter beschikking staan, omvat ten 270 kleine vertrekken. Men vindt er tevens ruimere kamers voor be jaarde echtparen, eetzalen, keukens en badvertrekken. Een groot gebouw omvat een aan tal ifttspanningslokalen, zelfs een theaterzaal en 'een bioscoop, een lees- vertrek, een bibliotheek, een barbiers zaak, enz. In een geweldig grooto keuken, voorzien van de meest mo derne technische hulpmiddelen, waar over men thans de beschikking heeft, bereiden de zusters het voedsel voor degenen, die op dieet leven, verder het vegetarische voedsel, meelspijs- kosten en kindervoedsel. lederen dag maakt men 320 diners en lunches ge reed. Een speciale bakkerij bakt 50$ brooden per dag. Tot deze gebouwen behooren nog een kapel, een histologisch instituut, r door E. VAN B09SEN. Op dezen zachten lente-avond, die •jlea, wat zij op haar dagelijkschen weg van kantoor naar huis gewoonlijk tegen kwam, veranderde tot iets moois en 'tos, moest Gerda even blijven staan voor het raam van een bloemenwinkel. Die mooie tulpen, die orchideeën, en fths al anjers en rozen! Donderroode rozen stakeni af tegen de sneeuwwitte seringentrossen. Een onbestemd verlan- 8*n kwam plotseling ln haar op. En ze huiverde terug voor den avond, die haar wachtte in de stille huurkamers, die uit een ln de eentonige straat van de iroote stad. En meteen was er weer de herinnering aan een tijd, dien zij ge- hurende twe| lange jaren tevergeefs had l«probeerd te vergeten,. De herinnering aan Lex, die nooit met leege handen bij haar was gekomen, als hij een avond bij haar kwam doorbrengen. Meestal waren het bloemen, die hij meebracht. Haast altijd donkerroode rozen, nog veel mooier han die ze daar zag tusschen de witte wringen... Ze had er nooit aan gedacht hat Lex ook in den winter rozen voor haar meebracht en dat rozen ln den winter kostbaar zijn. Eigenlijk veel te huur voor het kleine salaris dat hij toen verdiende. En toen was de dag gekomen? een obductieruimte, verder groote electro-, water- en hoogtezonkamers, ambulatria voor de behandeling van verschillende ziekten, massagever trekken, blindeninstituut met blin- denschryfmachines, -leesboeken, enz., operatiezalen en studéervertrekken voor de geneesheeren en verpleeg sters. Door een groot park, van de oude- lieüen woningen gescheiden, komt men aan een viertal kindertehuizen, voor kinderen met schoolphchtigen ouderdom is een school met vijf klas sen, waarbij behooren een turnzaal, uaakamers en slaapvertrekken. Hier vmaen ü<jO arme kinderen, veelal weezen en verwaarloosden, een be hoorlijk onderwijs en een goede op voeding. De ouders mogen beslissen welke godsdienstige richting zij de Kinderen zuilen doen volgen. By de internen komen gedurende den zomer ue externe Kinderen, die dagelijks vanuit i'raag naar ivrc wcfcdeii ge- oracnt; zy Krijgen in hun eigen zo- mereetzaai net noodige voedsel en mogen vry spelen in de zalen en tui nen, weiKe ueu jeugu ter oescttiKKing staan. jAan de zonnige zuidzyae van net pariY uggen de speelvertreKKen uer Kinderen,' uie ueu leeitya van zes jaar nog niet neooen oereiKt; hieronoer bevinden zich 40 zuigelingen. De aan de speelzalen grenzende gebouwen zijn twee ziekenzalen voor de kinde ren. In de eene zaal liggen 150 men schen, voor wie de geneesheeren, menschelijkerwyze gesproken, alle hoop op herstel hebben moeten op geven. Onder hen bevinden zich tu- jjercirlooze kinderen, verwaarloosde jongens en meisjes, heel kleine kinde ren, vondelingen, in de groote stad door hun ouders verlaten. Wanneer er een kind is gevonden, wiens naam en afkomst en wiens ouders onbekend zijn, dan gaat dit kind naar de „Ma- saryk-Huizen". Soms komt de vader of moeder het wicht terughalen, doch meestal is zulks niet het geval. De in totaal 500 kinderen, die in de „Masaryk-Huizen" een liefdevolle verpleging en een prettig tehuis vin den, poogt men natuurlijk tot goede menschen en steunpilaren der maat schappij op te voeden. Wanneer de kinderen, na beëindiging der ver plichte schooljaren, een of ander ta lent, aan den dag leggen, kunnen zij op kosten van het instituut verder studeeren. Degenen, die geen bepaal de neiging voor een of andere studie bezitten, krijgen een handwerk te leeren, terwijl de meisjes cursussen volgen in huishoudelijke bezigheden. Het is begrijpelijk, dat de hierbo ven beschreven instelling veel geld kost. Jaarlijks moet men 16 millioen kronen uitgeven. De bouwkosten al ien beliepen tot over de 120 millioen kronen. De verpleegden, die een klei ne vergoeding kunnen betalen, doen dit. Verder leeft het instituut van staatssubsidie, renten uit het Masa- rykfonds, en giften van particulieren. Ook de stad Praag, die met het insti tuut samenwerkt, betaalt jaarlijks enkele duizenden kronen aan deze in stelling. Doch deze sommen zijn vanuit so ciaal standpunt bezien, niet anders dan schulden, welke het instituut zijn veteranen en invalieden heeft af te betalen, en het zijn tevens wi&sels op de toekomst, welke een meer gelukki ge, gezonde generatie moet brengen. Wat de overleden president, Tho- mas Masaryk, zijn armen van Praag heeft geschonken, is niet weinig ge weest. Praag is den in leven zoo mensch- lievenden president el* dankbaar voor! 1812 3 December 1937. Schepper van „De Leeuw van Vlaanderen". Een Vlaamsch schrijver van wereld beroemdheid. IN HET PARADIJS VAN SPEELGOED. In de speelgoedfabrieken te Waddinxveen heerschte groote drukte om aan de vele bestellingen van St. Nicolaas te kunnen voldoen. Twee ^leuters maken alvast hun keus. JOH. DE MOL, v.h. J. de Mol Zoon, Het zal binnenkort 125 jaar geleden zijn, dat de groote Vlaming, Hendrik Conscience, te Antwerpen werd geboren. Hendrik Conscience had een Fran- schen vader, die onder Napoleon ln de stad was gekomen, en een Vlaamsche moeder, een 'eenvoudige, onontwikkelde vrouw, die een grooten invloed ir. et hebben gehad op de vroege jeugd van. Hendrik. Zij overleed, toen de jongen eerst tien jaar oud was. Drie kinderen van het gezin Conscience zouden elkaar vrij snel in den dood volgen. Hendrik was, evenals zijn broers, een zwak kind, zoodat er van school gaan niet veel kwam. Uit zich gelf leert Hendrik lezen en ln zijn vrijen tijd is hij het liefst op straat. Toen de moeder van Hendrik Con science overleed, ging het gezin buiten de stadswallen wonen, hier leerde Hen drik de natuur kennen en lierne&oen. Hij studeert verder, voor onderwijzer. De vader van Hendrik hertrouwt en Hen drik neemt een betrekking aan als pulp- schoolmeester. In 1830 neemt Hendrik dienst bij de Belgische vrijwilligers. Spoedig echter wordt het soldatenleven hem te hard. Ontevredenheid over zijn positie in het leger (Hendrik Conscience bracht het slechts tot fourier) en heimwee, maken hem ziek. Hij gaat met verlof naar Ant werpen, waar hij kennis maakt met Johan de Laet, die hem inwijdt in de Fransche romantiek en die hem tevens voorstelt aan een aantal jonge schrijvers en schilders. In dit milieu voelt Hendrik Conscience zich heel wat beter thuis dan bij de ruwe soldaten, met wie hij niet oprecht kan meelachen en zwetsen In de Jaren na de omwenteling is het Nedferlandsch bijna geheel verbannen^ uit het openbare leven van Vlaanderen." De Fransche literatuur, en bij de Jonge ren de Fransche romantiek, worden met enthousiasme ontvangen. Niet belangrijk is de inwerking van de ro mantische schilderkunst, door den Ant werpenaar Wappers, juist vóór de om wenteling uit Parijs, waar hij een trouw leerling van Delacroix was, in Vlaande ren ingevoerd. Eenmaal terug in het leger, dat hij niet liefheeft, begint ook Conscience met het dichten van Fransche verzen. Be langstelling voor het nationaal verleden leeft in hem op, evenals bij zijn vrien den, met yet gevolg dat hij, behalve met de geschiedenis, ook met de volkstaal be gint te dwepen. In 1836 wordt Conscience uit den mill tairen dienst ontslagen en keert hij terug naar zijn geboortestad. Zijn eerste his torische roman „Het Wonderjaar 1566" geeft hij hier uit. Het succes, dat zijn kunstvrienden hem hadden voorspeld, is niet groot, evenmin als het daarop vol gende „Phantazy". De vader van Con science is niet tevreden met de literaire nelgingen van zijn zoon, in wien hij 11e-. ver een degelijk schoolmeester had ge zien. Oneenighéid is de oorzaak, dat Hendrik opnieuw het ouderlijk huls ver laat. Hij neemt zijn intrek bij de Laet en samen bereiden zij een heftige campagne voor tegen den afstand aan Holland van Limburg en Luxemburg en het sluiten van de Scljelde. De Belgische regeering is met de oproerige jongemannen niet ingenomen. Conscience ontvlucht de be schaafde wereld, neemt zich voor geen letter meer te schrijven en wil tuinbou wer worden. Zijn later uitgegeven „Blad zijden uit het Boek der Natuur" zijn wel licht ontstaan gedurende dezen tijd. Zijn groote werk „De Leeuw van Vlaanderen" werd gepubliceerd ln 1938; Conscience was toen eerst 26 jaar oud. Het succes, dat hij met dit werk heeft, is grooter dan hij en zijn vriend De Laet hadden durven hopen. Conscience's roem is gemaakt; zijn kunstvrienden halen hem uit de eenzaamheid en noodigen hem uit op bijeenkomsten, vergaderin gen, debatingavonden en soirée's. In 1842 huwt hij met Maria Peinen en het daaropvolgend jaar verschijnt zijn „gezuiverde" Wonderjaar. Conscience be- schrijtt de meer realistische natuur: Wat een moeder lijden kan; Hoe men schil der wordt; enz. Nog steeds geeft Con science zijn politieleen strijd niet op, of schoon zijn „wilde" jaren achter hem liggen. In de literatuur zag Conscience het middel om den strijd, zij het dan ook op meer vreedzamen weg, voort te zetten. Na een politieke nederlaag en na den plotselingen dood van zijn dochter tje gaat Conscience weer de eenzaam heid opzoeken. In de Kerppen ontstaan enkele rustige werken. Hier komt de schrijver tot rust; hij besluit de politieke wereld vaarwel te zeggen en zich nog slechts aan het schrijven tegeven. In 1856 neemt hij een betrekking aan als arrondissements-commissaris in Kortrijk. In dit stille stadje ontstaan verscheide- minder ne werken van Conscience, zooals „Moe de ro- derliefde" „Een zeemanshuisgezin", „Een verwarde zaak" en „De Schat van Fellx Roobeek" Tot de groote populariteit, welke Con science tijdens zijn leven genoot, heeft ongetwijfeld bijgedragen zijn meeslee- pend redenaarstalent, waar van een weerklank te vinden is in sommige blad zijden van. „De Leeuw van Vlaanderen" er vooral in de groote redevoering van „Jacob van Artevelde", in den histori- schen roman van dien naam, uitgegeven in 1849. Tot aan zijn laatste levensjaar (Conscience stierf in September 1883) heeft deze Vlaming zich aan zijn boeken gewijd. In die laatste jaren verschenen nog „Geschiedenis mijner jeugd", „Geld en Adel", „Eene welopgevoede Dochter", „Een gekkenwereld", „Histoire et tenden- ces de la litterature flamande", enz. enz. Toen het in 1933 vijftig jaar geleden was, dat Hendrik Conscience stierf, heeft Vlaanderen dit feit op passende wijze herdacht. Zijn vroegere woonhuis „Lam me Gisj" te Halle, werd als Conscience- museum ingericht. dat hij zonder bloemen kwam om haar te zeggen dat hij zijn ontslag had ge- j kregen en dat hij haar onder deze om- j standigheden haar woord terug moest j geven... Zij had hem laten gaan. Ze was toen I nog zoo erg Jong geweest en had niet begrepen, hoe zeldzaam liefde is, waar- voor geen offer te veel ls. Misschien was het goed om nu een paar rozen te koopen en ze mee naar huis te nemen. Misèchlen dat hun zoete geur haar tenminste de illusie van wat geluk zou geven, het geluk, dat zij 1n kleinzielig egoïme verloren had. Maar ze lachte zelf om de dwaasheid van dat zelfbedrog en haar gezicht kreeg een trek van geslotenheid, van trots en koel heid. Natuurlijk kon ook deze avond goed worden zonder sentimenteele ver zinsels, ze had een boek, een borduur werkje en haar muziek. Gerda had heelemaal vergeten dat ze straks langs het bloemenkraampje van de oude vrouw met het rimpelige kom- j mervolle gezicht moest, die haar altijd als een goede bekende toeknikte, als ze de straat inging, waar ze woonde. Nog nooit had ze iets van het vrouwtje ge- kocht. Maar toen ze op dezen avond een vriendelijken groet ontving van het oude menschje, bleef Gerda voor het eerst. staan en keek besluiteloos naar de uit- gestalde bloemen. „Wat mag het zijn, Juffrouw...?" Kleermakers, Turfmarkt 75 - Gouda - Tel. 2900. „Ja, lk zou wel een paar bloemen wil len nemen", zei Gerda aarzelend, en haast verlegen. „Maar ik zou zoo graag wat rozen hebben, heeft u die misschien ook...?" „Rozen zijn nog duur, juffrouw. De menschen koopen ze haast nooit op straat. Maar als u even wilt wachten, kan ik er een parar halen, daarginds uit mijn kelder. Kunt u hier even bij mijn kraam blijven soms?" „Zeker", knikte Gerda en leunde zwaar op de tafel. Ze voelde zich plotseling on uitsprekelijk moe en loom. ,,'t Liefst zou ik donkerroode hebben...!" riep ze de vrouw nog achterna. Graag zou ze een oogenblik^ zijn gaan zitten op den stoel achter het tafeltje, maar dat ging moeilijk, stel je voor dat er iemand kwam om te koopen. De lange blonde jongen en het bleeke meisje zagen er efgenlijk niet naar uit, dat ze het zich zouden kunnen permit- teeren om bloemen te koopen. Gerda zag hoe er een glans over het lieve gezichtje van het meisje vloog Maar ze schudde bedenkelijk het hoofd, waarschijnlijk omdat ze het r.iet goed vond, om daar geld voor uit te geven. Maar toch gingen ze niet voorbij en de jongen vroeg aar zelend wat een bosje viooltjes zou kos ten. De vraag klonk bijna angstig. Op het gezicht van den jongen man streed het verlangen om zijn meisje iets moois te geven en de twijfel of hij het zou kunnen betalen en verantwoorden. Ger da kon het niet over zich verkrijgen met een paar woorden het paartje te zeggen, dat zij zich vergisten. Met een verlegen lachje noemde zij een prijs, die belache lijk laag was. Straks zou ze het wel aan vullen uit haar eigen geld. „Viooltjes zijn nu erg goedkoop", verklaarde ze, terwijl ze onhandig het bouquetje in een stuk papier wikkelde. Toen zag ze met een wonderlijke ontroering, hoe hij de bloe men aan het meisje overreikte en ze wist niet of het teedere gebaar dan wel^ het verrukte 'lachje uit de stralende 4 oogen haar zoo trof. Misschien was het ook de herinnering die nu als een pijn in haar opkwam, toen ze de twee jonge menschen, dicht tegen elkaar aange drukt, weg zag èaan. De herinnering aan kostbare rozen, waarvoor zij Jaren ge leden niet eens erg dankbaar was ge- De bloemenvrouw was teleurgésteld, dat het jonge meisje geen woord van bewondering had voor de prachtige rozen, die ze met zorg had uitgezocht, maar alleen veel te veel geld in haar hand drukte en daarna haastig wegliep. Dien avond legde Gerda het hand werkje weer ln de la en haar boek bleef worden gekalmeerd en gesterkt en Uw slaap wordt weer rustig door het gebruik van Mijnhardt'a ZanuwtabletUn Glazen Buisje 75 ct. By' Apoth. en Drogisten opengeslagen op haar schoot liggen. Een eenzame vogel zong in het stadstuintje. Stil was het en de kamer was vervuld van de geur der donkerroode rozen. Zoo -bleef ze zitten* totdat de deurbel haar gedachten stoorde. In het matye licht van de hall stond Lex#en drukte haar ernstig en zwijgend de hand. Had ze dat geweten, gevoeld? „Je moet me niet kwalijk nemen als ik je stoor", zei hij, en zijn stem had nog dezelfde hartelijke toon van vrbeger. „Ik wilde Je zoo, graag nog eens zien, ik ben hier al eens vaker door de straat geloopen. Maar lk zou je niet hebben opgezocht, als ik niet .had •gezien, dat het Je niet goed gaat Je ver koopt nu bloemen op straat, hè, ik zag het vanmiddag. Ik wilde zien of ik je soms kan helpen." Een gelukkig lachje vloog over Gerda's gezicht. „Het fcaat mij wel goed, tfat ls het niet, tenminste in dat opzicht... Maar lk ben blij dat je bent gekomen, jongen..."

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1937 | | pagina 3