Gratis Koopenl
EÉN DAG ALLES GRATIS
I.85
12.
R 90
GOUDSCHE COURANT, ZATERDAG 27 NOV. 1937 - TWEEDE BLAD
Uw Zenuwen
[rooktafel
0
Kleinmeubeien
Tafel- en Divankleeden
Als bijzonderë St. Ni co laas
Reclame,één dag Gratis Koopen
van 15 Nov. tot 6 Dec. Profiteert
van deze unieke gelegenheid,
ook U kunt een der gelukkigen
wezen.
Meubelen
OUD H0LLAN08CH
HOEKFAUTEUILTJE
Praktische geschenken
36
69
95
1."
5.90
59
49
7.90
De Masarykhuizen van Krc.
Een paar bloemen
Hendrik Conscience.
VOETZAKKEN
div. grootte en uit
voeringen,
ruime keuze
EIKEN
LIGFAUTEUIL
I met 2 prima ge- 0/-.
1 'Ulde kussens. A 9 O
I Peau de Pêche
overtrek. Compleet
OLD FINISH
HAARDFAUTEUILTJE
prachtig gobelin 4 f\ gQ
overtrek, veerende
I zitting
EIKEN OLD .FINISH
TIJDSCHRIFTENBAKJE
I met rietwerk, "7
j sierlijk model
[mooi groot model
4-dlg. garnituur
2.90
EIKEN
WERKTAFELTJE
praktisch en han- o 75
dig model,
Reclame
KAPSTOKKEN
I enorme sorteering
eiken, verchroomd,
I Old finish,
1 als model
EIKEN
BIJZETTAFELTJE
in ieder model en
I hoogte, als model
SALONSPIEGEL
I pracht collectie,
eikén, noten oi
Old finish lijst,
model
DAMES FAUTEUILTJE
Old finish rietgevlochten. £L 75
Het bekende model
OLD FINISH FAUTEUILTJE
/•-Prachtig gobelin'óf effen Peau
de Pêdhe, s'eriyke modellen Q 50
10.90-
EIKEN BOEKENKAST
groote bergruimte, 2 glazen
schuiven, 2 paneelschuiven, IA 50
reclame I w»
SCHRIJFBUREAU-BOEKENKAST
praktisch, neemt weinig ruimte
21.90
in, div. uitvoeringen
SALONTAFELS
steeds de nieuwste modellen,
eiken, met of zonder noten in- 7 90
gelegd
LEDERCLUBS
div. soorten overtrek, 4 model- 4 O 90
len, veerend, ruime keuze
BOEKENKASTEN
pracht sorteering, sierlijke
modellen, prima eiken 19.50
EIKEN BIJZETTAFELTJE
keuze uit 50 modellen,
reeds vanaf
NOTEN RADIOTAFELS
in de kleur van Uw radio
WEEFSTOF
SABONTAFELKLEEDJES A Q
in div. dessins,.90 x 90 "Tw
TAFELKLEEDEN
prima weefstof, Q Q
keurige dessins 120 x 150
VEIjVET TAFELKLEEDEN O 75
warme dessins 120 x 150
MOQUETTE TAFELKLEEDEN
schitterende collectie A 25
140 x 175
divankleeden
140 x 285, Weefstof - Velvet p 75
Moquette, reeds vanaf
FROTTé KLEEDJES Qg
nieuwe dessins, rondom franje
WOLLEN HANDWEEF
TAFELKLEEPEN Q 75
apart dessins 125 x 155
KAPSTOKKLEEDEN
ruime keuze, oVeral bijpassend,
Weefstof - Velvet - Moquette 75
vanaf
SCHOORSTEENLOOPERS
in alle prijzen. Weefstof - Velvet O Q
Moquette, vanaf w 27
THEEMEUBELS
nieuwe modellen, extra prijzen, C 00
ook met noten8.90-7.50- O*
DRESSOIRS
pracht sorteering, prima eiken, 4 O 00
keurige modellen 19.50-15.50-
Eiken dressoirs
bladmaat 130, handmotieven, AQ
vooruitspringende deuren 57
HUISKAMER
2 fauteuils, 4 stoelen, |0 90
St. Nicolaas-Reclame
HUISKAMER
sierlijk zwaar model, 2 fauteuils,
4 stoelen, prima moquette 'be- O 9 00
kleed
SALONGARNITUUft
St. Nicolaas-aanbieding, 2 cra-
peaux, 4 stoelen, prima be- OQ 00
kleed
BANKGARNITUUR
veerende bank, 2 fauteuils vee- A Q 09
rend, prima zwaar overtrek
EXTRA ST. NICOLAAS-RECLAME, iedere kooper ontvangt, naai* verhouding van
't bestede bedrag, een prachtig stuk speelgoed. Dan extra voor ieder kind een mooi
prentenboek. 1 C,
CLUBS
4 versch. modellen,
prachtig stoffeer-
werk, prima leder
ook in eiken uitv.
als model
VERCHROOMDE
PARAPLUIEBAKKEN
uitgelezen sortee
ring, prima werk
KUSSENS EN P0UFS
buitengew. gesor-
teerd, alle prima 4 lö
Java kapok, t
als model
THEEMUTSEN
nieuwe modellen, enorme keuze
THEEMUTSEN
frissche chintz overtrek,
alwaachbaar
SIERKUSSENS
nieuwe dessins in chintz^ kapok
vulling, slechts
PEAU DE PECHE KUSSEN
pracht patronen, sierlijk model
POEFS
echt Marokkaansch leder, in div.
kleurstellingen
PLAIDS
zware wollen kwaliteit, ruit-
2.95
dessins 130 x 180
TOCHTDEKENS
uitgebreide eorteering frissche
VOETENBANKJES
wollen moquette, eiken omlijs
ting. Reclame
BUREAUFAUTEUILTJES
losraam zitting, prima overtrek
RADIOTAFELS
in eiken of gepoli
toerd, zonder ol
met lade
als model
THEEMUTSEN
keuze uit 100de
modellen, als mo- Q ZO
del met beugel,
prima Java kapok
EIKEN
jg.*, 'THEEMEUBEL
met opstand, gla- E 90
zen schuiven, flink
model
De Stad der Armen.
Wat wijlen president Masaryk den armen schonk.
Vlak voor de poorten der stad
Praag, in de voorstad Krc, volgt
men den weg naar Zuid-Bohemen en
Oostenrijk; men passeert dan een
machtig gebouwencomplex, waarop
aan den hoofdingang met reusachtige
letters geschreven staat „Masarijk-
Huizen". Dit ruime, moderne, zonni
ge, door bosch en weide omringde
complex is het tehuis der Praagsche
armen en zieken, een dier getuigenis
sen van praktische humaniteit om be
wuste sociale voortvarendheid, waar
óp men in Tsjecho-Slowakije met
recht trotsch mag zijn.
In Juli 1926 werd volgens het
technisch ontwerp van architect Ing.
Dr. Bohumir Kozak met den bouw
begonnen en op 28 October 1928
den feestdag van het tienjarig be
staan der Tsjechische Republiek
werd het gebouwencomplex door Pre
sident Masaryk, uit wiens geest het
werk ontstond feestelijk geopend.
De Massarykhuizen van Krc zijn een
voudig, doch schoon; zij zijn doelma
tig en modern eh staan slechts den
armen van Praag, de stad, die zooveel
armoede kent, ter beschikking.
Over een oppervlakte van ruim
830.000 vierkante meter, direct aan
bosschen grenzende, werden 23 mo-
numentale gebouwen opgetrokken,
welke zich in twee groepen verdeelen
de gebouwen voor de oude lieden en
de gebouwen voor zieken en armen.
Ook kinderen vinden er een goed on
derkomen en een liefdevolle verple
ging. In totaal kunnen er in deze
kleine Masarykstad 3000 menschen
wonen. Alleen reeds het ziekenhuis
omvat 1100 bedden en is voorzien
van» de meest moderne comfortzon
nige lighallen in alle etages, centrale
verwarming door het geheele huis,
isolatievertrekken, spreekkamers, wo
ningen voor de dokters en ziekenzus
ters.
De vier gebouwen, welke den oude
lieden ter beschikking staan, omvat
ten 270 kleine vertrekken. Men vindt
er tevens ruimere kamers voor be
jaarde echtparen, eetzalen, keukens
en badvertrekken.
Een groot gebouw omvat een aan
tal ifttspanningslokalen, zelfs een
theaterzaal en 'een bioscoop, een lees-
vertrek, een bibliotheek, een barbiers
zaak, enz. In een geweldig grooto
keuken, voorzien van de meest mo
derne technische hulpmiddelen, waar
over men thans de beschikking heeft,
bereiden de zusters het voedsel voor
degenen, die op dieet leven, verder
het vegetarische voedsel, meelspijs-
kosten en kindervoedsel. lederen dag
maakt men 320 diners en lunches ge
reed. Een speciale bakkerij bakt 50$
brooden per dag.
Tot deze gebouwen behooren nog
een kapel, een histologisch instituut,
r
door
E. VAN B09SEN.
Op dezen zachten lente-avond, die
•jlea, wat zij op haar dagelijkschen weg
van kantoor naar huis gewoonlijk tegen
kwam, veranderde tot iets moois en
'tos, moest Gerda even blijven staan
voor het raam van een bloemenwinkel.
Die mooie tulpen, die orchideeën, en
fths al anjers en rozen! Donderroode
rozen stakeni af tegen de sneeuwwitte
seringentrossen. Een onbestemd verlan-
8*n kwam plotseling ln haar op. En ze
huiverde terug voor den avond, die haar
wachtte in de stille huurkamers, die uit
een ln de eentonige straat van de
iroote stad. En meteen was er weer de
herinnering aan een tijd, dien zij ge-
hurende twe| lange jaren tevergeefs had
l«probeerd te vergeten,. De herinnering
aan Lex, die nooit met leege handen bij
haar was gekomen, als hij een avond bij
haar kwam doorbrengen. Meestal waren
het bloemen, die hij meebracht. Haast
altijd donkerroode rozen, nog veel mooier
han die ze daar zag tusschen de witte
wringen... Ze had er nooit aan gedacht
hat Lex ook in den winter rozen voor
haar meebracht en dat rozen ln den
winter kostbaar zijn. Eigenlijk veel te
huur voor het kleine salaris dat hij toen
verdiende. En toen was de dag gekomen?
een obductieruimte, verder groote
electro-, water- en hoogtezonkamers,
ambulatria voor de behandeling van
verschillende ziekten, massagever
trekken, blindeninstituut met blin-
denschryfmachines, -leesboeken, enz.,
operatiezalen en studéervertrekken
voor de geneesheeren en verpleeg
sters.
Door een groot park, van de oude-
lieüen woningen gescheiden, komt
men aan een viertal kindertehuizen,
voor kinderen met schoolphchtigen
ouderdom is een school met vijf klas
sen, waarbij behooren een turnzaal,
uaakamers en slaapvertrekken. Hier
vmaen ü<jO arme kinderen, veelal
weezen en verwaarloosden, een be
hoorlijk onderwijs en een goede op
voeding. De ouders mogen beslissen
welke godsdienstige richting zij de
Kinderen zuilen doen volgen. By de
internen komen gedurende den zomer
ue externe Kinderen, die dagelijks
vanuit i'raag naar ivrc wcfcdeii ge-
oracnt; zy Krijgen in hun eigen zo-
mereetzaai net noodige voedsel en
mogen vry spelen in de zalen en tui
nen, weiKe ueu jeugu ter oescttiKKing
staan.
jAan de zonnige zuidzyae van net
pariY uggen de speelvertreKKen uer
Kinderen,' uie ueu leeitya van zes jaar
nog niet neooen oereiKt; hieronoer
bevinden zich 40 zuigelingen. De aan
de speelzalen grenzende gebouwen
zijn twee ziekenzalen voor de kinde
ren. In de eene zaal liggen 150 men
schen, voor wie de geneesheeren,
menschelijkerwyze gesproken, alle
hoop op herstel hebben moeten op
geven. Onder hen bevinden zich tu-
jjercirlooze kinderen, verwaarloosde
jongens en meisjes, heel kleine kinde
ren, vondelingen, in de groote stad
door hun ouders verlaten. Wanneer
er een kind is gevonden, wiens naam
en afkomst en wiens ouders onbekend
zijn, dan gaat dit kind naar de „Ma-
saryk-Huizen". Soms komt de vader
of moeder het wicht terughalen, doch
meestal is zulks niet het geval.
De in totaal 500 kinderen, die in
de „Masaryk-Huizen" een liefdevolle
verpleging en een prettig tehuis vin
den, poogt men natuurlijk tot goede
menschen en steunpilaren der maat
schappij op te voeden. Wanneer de
kinderen, na beëindiging der ver
plichte schooljaren, een of ander ta
lent, aan den dag leggen, kunnen zij
op kosten van het instituut verder
studeeren. Degenen, die geen bepaal
de neiging voor een of andere studie
bezitten, krijgen een handwerk te
leeren, terwijl de meisjes cursussen
volgen in huishoudelijke bezigheden.
Het is begrijpelijk, dat de hierbo
ven beschreven instelling veel geld
kost. Jaarlijks moet men 16 millioen
kronen uitgeven. De bouwkosten al
ien beliepen tot over de 120 millioen
kronen. De verpleegden, die een klei
ne vergoeding kunnen betalen, doen
dit. Verder leeft het instituut van
staatssubsidie, renten uit het Masa-
rykfonds, en giften van particulieren.
Ook de stad Praag, die met het insti
tuut samenwerkt, betaalt jaarlijks
enkele duizenden kronen aan deze in
stelling.
Doch deze sommen zijn vanuit so
ciaal standpunt bezien, niet anders
dan schulden, welke het instituut zijn
veteranen en invalieden heeft af te
betalen, en het zijn tevens wi&sels op
de toekomst, welke een meer gelukki
ge, gezonde generatie moet brengen.
Wat de overleden president, Tho-
mas Masaryk, zijn armen van Praag
heeft geschonken, is niet weinig ge
weest.
Praag is den in leven zoo mensch-
lievenden president el* dankbaar
voor!
1812 3 December 1937.
Schepper van „De Leeuw van Vlaanderen".
Een Vlaamsch schrijver van wereld beroemdheid.
IN HET PARADIJS VAN SPEELGOED.
In de speelgoedfabrieken te Waddinxveen heerschte groote drukte om aan de vele
bestellingen van St. Nicolaas te kunnen voldoen. Twee ^leuters maken alvast hun keus.
JOH. DE MOL,
v.h. J. de Mol Zoon,
Het zal binnenkort 125 jaar geleden
zijn, dat de groote Vlaming, Hendrik
Conscience, te Antwerpen werd geboren.
Hendrik Conscience had een Fran-
schen vader, die onder Napoleon ln de
stad was gekomen, en een Vlaamsche
moeder, een 'eenvoudige, onontwikkelde
vrouw, die een grooten invloed ir. et
hebben gehad op de vroege jeugd van.
Hendrik. Zij overleed, toen de jongen
eerst tien jaar oud was. Drie kinderen
van het gezin Conscience zouden elkaar
vrij snel in den dood volgen. Hendrik
was, evenals zijn broers, een zwak kind,
zoodat er van school gaan niet veel
kwam. Uit zich gelf leert Hendrik lezen
en ln zijn vrijen tijd is hij het liefst op
straat.
Toen de moeder van Hendrik Con
science overleed, ging het gezin buiten
de stadswallen wonen, hier leerde Hen
drik de natuur kennen en lierne&oen.
Hij studeert verder, voor onderwijzer. De
vader van Hendrik hertrouwt en Hen
drik neemt een betrekking aan als pulp-
schoolmeester.
In 1830 neemt Hendrik dienst bij de
Belgische vrijwilligers. Spoedig echter
wordt het soldatenleven hem te hard.
Ontevredenheid over zijn positie in het
leger (Hendrik Conscience bracht het
slechts tot fourier) en heimwee, maken
hem ziek. Hij gaat met verlof naar Ant
werpen, waar hij kennis maakt met
Johan de Laet, die hem inwijdt in de
Fransche romantiek en die hem tevens
voorstelt aan een aantal jonge schrijvers
en schilders. In dit milieu voelt Hendrik
Conscience zich heel wat beter thuis dan
bij de ruwe soldaten, met wie hij niet
oprecht kan meelachen en zwetsen
In de Jaren na de omwenteling is het
Nedferlandsch bijna geheel verbannen^
uit het openbare leven van Vlaanderen."
De Fransche literatuur, en bij de Jonge
ren de Fransche romantiek, worden met
enthousiasme ontvangen. Niet
belangrijk is de inwerking van de ro
mantische schilderkunst, door den Ant
werpenaar Wappers, juist vóór de om
wenteling uit Parijs, waar hij een trouw
leerling van Delacroix was, in Vlaande
ren ingevoerd.
Eenmaal terug in het leger, dat hij
niet liefheeft, begint ook Conscience met
het dichten van Fransche verzen. Be
langstelling voor het nationaal verleden
leeft in hem op, evenals bij zijn vrien
den, met yet gevolg dat hij, behalve met
de geschiedenis, ook met de volkstaal be
gint te dwepen.
In 1836 wordt Conscience uit den mill
tairen dienst ontslagen en keert hij terug
naar zijn geboortestad. Zijn eerste his
torische roman „Het Wonderjaar 1566"
geeft hij hier uit. Het succes, dat zijn
kunstvrienden hem hadden voorspeld, is
niet groot, evenmin als het daarop vol
gende „Phantazy". De vader van Con
science is niet tevreden met de literaire
nelgingen van zijn zoon, in wien hij 11e-.
ver een degelijk schoolmeester had ge
zien. Oneenighéid is de oorzaak, dat
Hendrik opnieuw het ouderlijk huls ver
laat.
Hij neemt zijn intrek bij de Laet en
samen bereiden zij een heftige campagne
voor tegen den afstand aan Holland van
Limburg en Luxemburg en het sluiten
van de Scljelde. De Belgische regeering
is met de oproerige jongemannen niet
ingenomen. Conscience ontvlucht de be
schaafde wereld, neemt zich voor geen
letter meer te schrijven en wil tuinbou
wer worden. Zijn later uitgegeven „Blad
zijden uit het Boek der Natuur" zijn wel
licht ontstaan gedurende dezen tijd.
Zijn groote werk „De Leeuw van
Vlaanderen" werd gepubliceerd ln 1938;
Conscience was toen eerst 26 jaar oud.
Het succes, dat hij met dit werk heeft,
is grooter dan hij en zijn vriend De Laet
hadden durven hopen. Conscience's roem
is gemaakt; zijn kunstvrienden halen
hem uit de eenzaamheid en noodigen
hem uit op bijeenkomsten, vergaderin
gen, debatingavonden en soirée's.
In 1842 huwt hij met Maria Peinen en
het daaropvolgend jaar verschijnt zijn
„gezuiverde" Wonderjaar. Conscience be-
schrijtt de meer realistische natuur: Wat
een moeder lijden kan; Hoe men schil
der wordt; enz. Nog steeds geeft Con
science zijn politieleen strijd niet op, of
schoon zijn „wilde" jaren achter hem
liggen. In de literatuur zag Conscience
het middel om den strijd, zij het dan
ook op meer vreedzamen weg, voort te
zetten. Na een politieke nederlaag en na
den plotselingen dood van zijn dochter
tje gaat Conscience weer de eenzaam
heid opzoeken. In de Kerppen ontstaan
enkele rustige werken. Hier komt de
schrijver tot rust; hij besluit de politieke
wereld vaarwel te zeggen en zich nog
slechts aan het schrijven tegeven. In
1856 neemt hij een betrekking aan als
arrondissements-commissaris in Kortrijk.
In dit stille stadje ontstaan verscheide-
minder ne werken van Conscience, zooals „Moe
de ro- derliefde" „Een zeemanshuisgezin", „Een
verwarde zaak" en „De Schat van Fellx
Roobeek"
Tot de groote populariteit, welke Con
science tijdens zijn leven genoot, heeft
ongetwijfeld bijgedragen zijn meeslee-
pend redenaarstalent, waar van een
weerklank te vinden is in sommige blad
zijden van. „De Leeuw van Vlaanderen"
er vooral in de groote redevoering van
„Jacob van Artevelde", in den histori-
schen roman van dien naam, uitgegeven
in 1849. Tot aan zijn laatste levensjaar
(Conscience stierf in September 1883)
heeft deze Vlaming zich aan zijn boeken
gewijd. In die laatste jaren verschenen
nog „Geschiedenis mijner jeugd", „Geld
en Adel", „Eene welopgevoede Dochter",
„Een gekkenwereld", „Histoire et tenden-
ces de la litterature flamande", enz. enz.
Toen het in 1933 vijftig jaar geleden
was, dat Hendrik Conscience stierf, heeft
Vlaanderen dit feit op passende wijze
herdacht. Zijn vroegere woonhuis „Lam
me Gisj" te Halle, werd als Conscience-
museum ingericht.
dat hij zonder bloemen kwam om haar
te zeggen dat hij zijn ontslag had ge- j
kregen en dat hij haar onder deze om- j
standigheden haar woord terug moest j
geven...
Zij had hem laten gaan. Ze was toen I
nog zoo erg Jong geweest en had niet
begrepen, hoe zeldzaam liefde is, waar-
voor geen offer te veel ls.
Misschien was het goed om nu een
paar rozen te koopen en ze mee naar
huis te nemen. Misèchlen dat hun zoete
geur haar tenminste de illusie van wat
geluk zou geven, het geluk, dat zij 1n
kleinzielig egoïme verloren had. Maar ze
lachte zelf om de dwaasheid van dat
zelfbedrog en haar gezicht kreeg een
trek van geslotenheid, van trots en koel
heid. Natuurlijk kon ook deze avond
goed worden zonder sentimenteele ver
zinsels, ze had een boek, een borduur
werkje en haar muziek.
Gerda had heelemaal vergeten dat ze
straks langs het bloemenkraampje van
de oude vrouw met het rimpelige kom- j
mervolle gezicht moest, die haar altijd
als een goede bekende toeknikte, als ze
de straat inging, waar ze woonde. Nog
nooit had ze iets van het vrouwtje ge-
kocht. Maar toen ze op dezen avond een
vriendelijken groet ontving van het oude
menschje, bleef Gerda voor het eerst.
staan en keek besluiteloos naar de uit-
gestalde bloemen. „Wat mag het zijn,
Juffrouw...?"
Kleermakers,
Turfmarkt 75 - Gouda - Tel. 2900.
„Ja, lk zou wel een paar bloemen wil
len nemen", zei Gerda aarzelend, en
haast verlegen. „Maar ik zou zoo graag
wat rozen hebben, heeft u die misschien
ook...?"
„Rozen zijn nog duur, juffrouw. De
menschen koopen ze haast nooit op
straat. Maar als u even wilt wachten,
kan ik er een parar halen, daarginds uit
mijn kelder. Kunt u hier even bij mijn
kraam blijven soms?"
„Zeker", knikte Gerda en leunde zwaar
op de tafel. Ze voelde zich plotseling on
uitsprekelijk moe en loom. ,,'t Liefst zou
ik donkerroode hebben...!" riep ze de
vrouw nog achterna.
Graag zou ze een oogenblik^ zijn gaan
zitten op den stoel achter het tafeltje,
maar dat ging moeilijk, stel je voor dat
er iemand kwam om te koopen.
De lange blonde jongen en het bleeke
meisje zagen er efgenlijk niet naar uit,
dat ze het zich zouden kunnen permit-
teeren om bloemen te koopen. Gerda zag
hoe er een glans over het lieve gezichtje
van het meisje vloog Maar ze schudde
bedenkelijk het hoofd, waarschijnlijk
omdat ze het r.iet goed vond, om daar
geld voor uit te geven. Maar toch gingen
ze niet voorbij en de jongen vroeg aar
zelend wat een bosje viooltjes zou kos
ten. De vraag klonk bijna angstig. Op
het gezicht van den jongen man streed
het verlangen om zijn meisje iets moois
te geven en de twijfel of hij het zou
kunnen betalen en verantwoorden. Ger
da kon het niet over zich verkrijgen met
een paar woorden het paartje te zeggen,
dat zij zich vergisten. Met een verlegen
lachje noemde zij een prijs, die belache
lijk laag was. Straks zou ze het wel aan
vullen uit haar eigen geld. „Viooltjes zijn
nu erg goedkoop", verklaarde ze, terwijl
ze onhandig het bouquetje in een stuk
papier wikkelde. Toen zag ze met een
wonderlijke ontroering, hoe hij de bloe
men aan het meisje overreikte en ze
wist niet of het teedere gebaar dan wel^
het verrukte 'lachje uit de stralende 4
oogen haar zoo trof. Misschien was het
ook de herinnering die nu als een pijn
in haar opkwam, toen ze de twee jonge
menschen, dicht tegen elkaar aange
drukt, weg zag èaan. De herinnering aan
kostbare rozen, waarvoor zij Jaren ge
leden niet eens erg dankbaar was ge-
De bloemenvrouw was teleurgésteld,
dat het jonge meisje geen woord van
bewondering had voor de prachtige
rozen, die ze met zorg had uitgezocht,
maar alleen veel te veel geld in haar
hand drukte en daarna haastig wegliep.
Dien avond legde Gerda het hand
werkje weer ln de la en haar boek bleef
worden gekalmeerd
en gesterkt en Uw
slaap wordt weer rustig door het gebruik van
Mijnhardt'a ZanuwtabletUn
Glazen Buisje 75 ct. By' Apoth. en Drogisten
opengeslagen op haar schoot liggen. Een
eenzame vogel zong in het stadstuintje.
Stil was het en de kamer was vervuld
van de geur der donkerroode rozen. Zoo
-bleef ze zitten* totdat de deurbel haar
gedachten stoorde. In het matye licht
van de hall stond Lex#en drukte haar
ernstig en zwijgend de hand. Had ze dat
geweten, gevoeld? „Je moet me niet
kwalijk nemen als ik je stoor", zei hij,
en zijn stem had nog dezelfde hartelijke
toon van vrbeger. „Ik wilde Je zoo, graag
nog eens zien, ik ben hier al eens vaker
door de straat geloopen. Maar lk zou je
niet hebben opgezocht, als ik niet .had
•gezien, dat het Je niet goed gaat Je ver
koopt nu bloemen op straat, hè, ik zag
het vanmiddag. Ik wilde zien of ik je
soms kan helpen."
Een gelukkig lachje vloog over Gerda's
gezicht. „Het fcaat mij wel goed, tfat ls
het niet, tenminste in dat opzicht...
Maar lk ben blij dat je bent gekomen,
jongen..."