radio bode
"BADJq
0 b*bt
De Gruyter's
Bet
Hear
te
i \^L
KERSTMIS in het
CARLTON-HOTEL
STEENKAMER' s
KLEEDINGMAGAZiJN
Verr
ukkelijk fijn
Banketbakker ij Fa, T. ZAAL
HAAS BOOG-AZIJN
„Kok V-tewnde, JmctUn JfAij!'
lTda ^yyoot'T ont^
'0
GOUDSCHE COURANT VRIJDAG 17 DEC. 1937
TWEEDE BLAD
Zuivert den mond.
TANDHEELKUNDIG
INSTITtfUT
HOLLANDIA
Geheele Gebitten f 30.-
Uvr SCHOENEN behoeven
GOEDE REPARATIE.
Schoenmaker
H. VAN DER POOL,
Amsterdam
VAN 25 DECEMBER TOT EN MET 1 JANUARI:
BETERE KLEEDING
ONBERISPELIJKE PASVORM
APARTE DESSINS
Turfmarkt 108 fgg
N.V. Utrechtsche Hypotheekbank
„pondGoldenskolte
brj aai°r°1 flesch Wij"
'«ncfe
8 V/e*. »ltPr°9ram™lb7Jlechts te Tres"'nt H
LAGE TAR
Sluit U aan
„Velo" Waschmachine Mij. N. V.
Wettelijk erkende
WerK loozenkas
voor
Ambtenapen
'KEVEN UITKEERING
Vraagt nog heden prospectus
Voor L
n.v. ij:
Brandkasten en Slotenfabriek I
HANDEL P. ROND Pz. - Gouda.
Contingenteeringswee.
Eiit f^est van het licht.
Het koudste plekje van het noordelijk halfrond.
Ondertrouwd:
WIM SCHUTTELAAK
en t
ANNIE VERWEIJ.
Gouda: Markt 24.
Nieuwehaven 19.
Huwelijksmis 4 Jan. 1938 te 10 uur.
Receptie 4 Jan. 11% tot 12%
Pastorie Gouwe, Goudia.
Café „HOLLANDIA"
MARKT 40 GOUDA.
Spreekuur Donderdag 912.
met garantie
Pijnloos trekken inbegrepen.
Probeert DAAROM eens bij
RAAM 107—109
LES SOEURS SCHWARZ
les artistes d'une ardeur comique, brillante et riante
LES FABIANS
les célèbres danseurs de Theatre A. B. C. te Paris.
NOELLE NAVARRO
THE MANHATTAN MELODIANS
EDDIE OLIVER AND HIS BAND
JENNY JOYCE en ANN OLIVER
TANGO ORKEST PEROCCO
TZIGANENORKEST LAJOS VERES
"ADEAUX ATTRACTIES SURPRISES
Op beide Kerstdagen en Nieuwjaarsdag Thé-dansantƒ2.
Kerstdiner en Oudejaarssouper 6.
Overige dagen Thé-dansant 1.Diner-dansant 3.4.5.—
Reserveert vooral tijdig Uw tafel.
T elefoon 2828
rijn onze heerlijke BOTER- en SPRITSKRANSEN, onze feestelijke
KER.STTAARTEN, KERSTBROODEN (Weihnachtstollen) of
KERSTCAKES.
Ook onzi BOTER-, Citroen, Amandel-, Schuimkransjes ,enz.
rijn bijzondér lekker.
Bovendien nog MARSEPAIN- en CHOCOLADE KRANSEN.
Tracteer U zelf of Uw gasten op iets verrukkelijks en bestel dit bjji
Mi^RKT 32 (naast „De Zalm") TELEF. 3351.
UTRECHT
Verkrijgbaar
3|i/2 °|o PANDBRIEVEN k 100'|, °|o
De Directie:
Mr. A. J. S. VAN LIER. Mr. P. R. HOORWEG.
uat
*aari
de
W U
Radic
Bod,
oPr*en S'oot en
°de, di*al er ab'ad, dgf fe Le^n ""W;
laar non 9eld ya„ c 'Jot (J
9e" 9raJ"ef 0p ons hl Per v0o
alL °'ad gent. 2 'aart 0r Uw
laa7SThe y 'e >*rschbonn<*rd die d"
de ia^nKa'onder y»ers,
Stort P. 3.- op Giro 128.000
AVRO, Amsterdam (met ver-
melding „Radio-Bode") of aan
één der cassa's van Hoofdkan
toor of bijkantoren en U ont
vangt als EXTRA by Uw
halfjaars-abonnement
1° De AVRO-Kalender:
'n juweel op dtt gebied.
2° Het prachtige AVRO-
Kerstnummer: om altijd te
bewaren, zóó mooi!
3° Alle nog in December
verschijnende Radio Bodt's.
Ook kunt U aan een 'onzer
propagandisten betalen Schrif-
ttlyk behoeft U zich dus niet
op te geven. Nd ontvangst van
het bedrag ad. F. 3-- volgt toe
zending Radio Bode en Kalender.
max. 1.65 p
Binned
Voor inlichtingei
Oosteinde 37, V<
Z'i) VVA5CHT NIET/AEERI
DAT DOET DE V£LO Y/ASCH/AACHIME
Vraagt gratis proef demonstratie bij U thuis
Hoofdkantoor Barendrecht
MïjER DAN 100 FILIALEN IN NEDERLAND
in particuliere bedrijven (geen werklieden)
rand. ma*- 15-~ p' da*
5 jaar 1600 leden; kasbezit ruim 100.000.
Secretariaat Ned. Ver. v. Ambtenaren 1. h. Part. Bedril',
'oorburg.
Neêrlands nationaal radioblad.
Waarom afschaffing gewenscht is,
De egeiing van den invoer van veekoeken.
door Dr. H. MOLHUYSEN
(Secretaris Koninkl. Nederl. Landbouwcomité).
Onder dagteekening van 16 October j.l.
ji een wetsontwerp tot regeling van den in
voer van veekoeken ingediend. Deze con
tingenteering van den veekoekeninvoer is
jeede by Kon. besluit met ingang van 1
Aug. 1937 met één jaar verlengd. Krachtens
art. 3 der Crisisinvoerwet 1931 moet een
dergelyk K. B. later by de wet worden goed
gekeurd, in verband waarnude het hierbe-
doede wetsontwerp is ingediend.
In de Memorie van Toelichting deelt de
minister van economische zaken mede, dat
het in een vorige continue nteeringaperiode
er een oogenblik naar heeft uitgezLn, dat
bescherming der olie-industrie minder nood-
lakelijk zou worden. Gedurende eenigen tyd
toch hebben de wereldpryzen van grondstof
fen, oliën en veekoeken zich op een zooda
nig niveau bewogen, dat het olieslagersbe-
dryf ook zonder bescherming kQn werken.
Sedert dien, aldus de Memorie van Toelich
ting, heeft de toestand zich echter in ongun-
stigen zin gewijzigd, zoodat voor het oy
gang houdian.der olie-industrie beachertning
noodzakelijk is. Onder deze omstandigheden
keft de minister gemeend de contingentee
ring wederom voOr een jaar ongewijzigd te
moeten verlengen, hoezeer ook daaraan be-
ïwarei} zoowel voor de verbruikers als voor
den handel zijn verbonden.
Dit voorjaar leek het er inderdaad veel
op, dat in regeeringskringen de opvatting
heerschte, dat de veekoekencontingenteering
moest verdwynen. Het in ruime mate toe
staan van extra-contingenten scheen er op
te wijzen, dat de maatregel op zyn eind
liep. Helaas werden we in onze verwachtin
gen teleurgesteld, toen per 1 Aug. j.l. de
contingenteering werd verlengd. Het verzet
van de zijde der afnemers van veekoeken,
de veehouders, was weer eens opniets uit-
Toch meenen we goed te döen de zaak
niet te laten rusten. Evenals by een hard
draverij' op de lange baan, komt het ook
hier ef blijkbaar op aan, wie den langsten
adem heeft. We zullen dus „In the running"
blijven.
Gelijk bekend, fabriceert de olie-industrie
een tweetal producten, n.I. de olie en de
veekoeken, waarvan de olie het hoofdpro
duct en de veekoeken een, zy het belangtyk,
bijproduct vormen.
Koopt de olieslager een bepaalde hoeveel
heid oliehoudend zaad tegen een bepaalden
prijs op de wereldmarkt, dan telt-hb daarbij
op het bedrag voor kosten van overslag,
transport nasp- fabriek, grondstoffenrei*
niging, slaigloon, manipulatiekosten voor
den verkoop, enz. Wij hebben wel eens ver
nomen, dat dit bedrag per ton zaad op pl.m.
10.is tè stellen. Dit beteekent dat, zal
de olieslager aan zijn trek komen, de pro
ducten uit één ton oliezaad geslagen, samen
10.— meer moeten opbrengen dan het
zaad heeft gekost.
De olie' wordt, zoolang >'t lijnolie betreft
(de eetbaïe olieën vinden ten deele een an
dere bestemming), verkocht op de termyn-
markt. Deze termynmarkt voor olieën is
vaak zeer gevoelig voor vraag en aanbod.
Een te groot aanbod doet defi prijs vaak
zeer sterk dalen.
Nu is dat te groote aanbod in ons land
vrijwel regel. De olieproductie overtreft
verre de vraag. Teneinde hiervan eenigg
denkbeeld te geven, zy opgemerkt, dat van
1925-1932 de uitvoer van lijnolie gemid
deld 71.000 ton bedroeg, terwyi het ver
bruik in Nederland 48.000 ton was. Vön de
totaal productie wordt dus ongeveer 60
uitgevoerd en 40 in eigen land verbruikt.
Bit deae cyfers blykt wel, dat men het
olieslagersbedrijf moet steunen, omdat de
olieprijzen op de wereldmarkt onvoldoende
zyb, het olieslagersbedrijf is een typisch
exportbedrijf. Het vertegenwoordigt echter
een belangrijke werkgelegenheid en behoort
dus in stand te u-orden gehouden.
Dat h,et bedrijf wordt gesteund van over
heidswege ontmoet dan ook by den land
bouw geen bezwaar. Wèl is er bezwaar te
gen de'wyze, waarop de steun is geregeld.
Zooals hierboven reeds is medegedeeld,
wordt de uit het oliezaad geslagen olie op
de termynmarkt verkocht.
Deze markt is zeer gevoelig voor vraag
en aanbod. Als dus een olieslager een quan
tum zaad inkoopt, en meteen de olie aan
biedt op de termijnmarkt, is er groote kans,
dat hy de olie slechts tegen een betrekkelijk
lagen prijs kan plaatsen.
Hij trekt zich daarvan echter weinig aan,
omdat hy, wat hy -aan den olieprijs tekort
komt, gemakkelijk terug vindt iir den hon
geren prijs der veekoeken.
De prijs der veekoeken wordt n.I. in ons
land kunstmatig op peil gehouden door de
z.g.n. variabele heffing op buitenlandsche
veekoeken. Van laatstgenoemd artikel wordt
de invoer door de contingenteering reeds aan
grenzen gebonden .waarin dus reeds zit een
verhoogende werking ojf het binnenlandsche
prijspeil. Echter is dat nog niet voldoende.
Er is nog een variabele heffing noodig om
de prijzen te doen zyn als de Nederlandsche
olie industrie beweert noodig te hebben.
De variabele heffing heeft een plafond
van 1.50 per 100 K.G. Dat beteekent, dat
het prijspeil van veekoeken in het binnen
land maximaal 1.50 hoogcr kan zyn dan
van de geïmporteerde koeken. Deze heffing
varieert, zooals de naam reeds aanduidt; ze
wordt door «en aantal deskundigen van tijd
tot tyd vastgesteld. De Nederlandsche olie
industrie zorgt er wel voor, dat zy niet
meer koeken produceert dan de binnenland
sche' markt kan opnemen, zoodat zij' het
voordeel van de variabele heffing geheel
uitbuit. Dank zy deze Bterke bescherming
kan die olie^industrie zich op volkomen
kunstmatige wyze ontwikkelen en valt er
niet aan te twijfelen, dat er goede winsten
ten koste van de veehouders worden ge
maakt.
In elk geval vergt deze bescherming van
de olie-industrie groote offers van de vee
houderij, wat uit het volgende voorbeeld
blijken.
Stelt men de variabele heffing op ge
middeld 1.— per 100 K.G., dan beteekent
zulks, dat bij een jaarlyksch verbruik van
lijnkoek van rond 300.000 ton, de veerhou-
dery drie millioen gulden te veel voor dien
lijnkoek heeft betaald. Dit bedrag komt aan
de olieslagerij ten goede.
In het Landbouwcriaisfonds vloeit slechts
de opbrengst van de variabele heffing op
de pl.m. 40.000 ton ingevoerde veekoeken,
uitmakend een bedrag van ruim 4 ton (de
0.50 vaste heffing, welke voor alle koeken
geldt, blyft buiten beschouwing).
In de kringen der veehouderij, waar men
zoolang een noodlijdend bedrijf beeft gehad,
wordt het o.i. terecht onrechtvaardig ge
acht, dat men alleen voor den steun aan de
olie-industrie moet opkomen.
Immers, men legt op de afnemers van het
byproduct, de veekoeken, alle lasten van
de bescherming der olie-industrie. De bin
nenlandsche verbruikers van olie, hoofdza-
kelijk lijnolie, blijven ongemoeid. Zij dragen
in het geheel niet by aan de bescherming
der olie-industrie. Waarom dat niet ge
schiedt, verneemt men nimmer. De recht
vaardigheid kan, dunkt ons, moeilijk wor
den betwist. Als het om practische redenen
onuitvoerbaar is, laat men het dan zeggen.
Voor redelijke argumentatie vindt men by
den boerenstand altijd een gewillig oor.
Doch zoolang deze achterwege Hyft, mee
nen wy dat het regeeringabeleid in dezen
den toetst van rechtvaardigheid niet kan
doorstaan.
Bovendien is het ook niet juist alle
olieslagerijen over één kam te scheren. Er
zyn onder haar duidelijk twee groepen te
onderscheiden. De eerste groep heeft eigen
lijk geen bescherming noodig, omdat de
geproduceerde olie in de margarinedndus-
trie wordt gebruikt en daardoor een vol
doende prijs voor het product wordt ge
maakt. Met de lijnolie-industrie is het wat
anders: deze heeft inderdaad bescherming
noodig. Doch het is onjuist deze industrie
maar raak te laten produceeren en de vee
houderij voor den rfteun te laten opkomen.
Daarbij' komt nog, dat de tegenwoordige
■Steunregeling uit een strategisch .oogpunt
niet zonder gevaar is. Aangezien de invoer
van veekoeken zoo scherp is geeontingen-
teerd js er eigenlijk geen sprake van een
voorraad van veekoeken hier te lande. Zulks
is zeer bedenkelijk bij den vaak dreigenden
internationalen politieken toestand. Uit er
varing moest men toch weten, wat een ge
brek aan krachtvoer voor onzen veestapel
en daarmede voor de voedselvoorziening van
Nederland beteekent.
Het is zaak dat onze regeering, die naast
de militaire ook de economische weerbaar-
making van ons volk ter hand heeft geno
men ,zich deze dingen goed realiseert.
Kerstmis in de Noordelijke landen.
Wellicht nergens ter wereld wordt
het Kerstfeest zóó gevierd als in de
Noordelijke landen van Europn, n.I.
in Denemarken, Zweden en Noorwe-
£en. In Zweden begint de viering van
het Kerstfeest feitelijk al op den
!3den December op Luciadag en ein
digt eerst op Knoetdag. Dezen dag
brandt de kerstboom voor het laatst
en wordt daarna geplunderd, d.w.z.
ontdaan van zijn versieringen in den
vorm van snoeperijen, appels, gevul
de mandjes enz. Vier weken lang
staat Zweden in het teeken van den
kerstboom, doch het hoogtepunt be
reikt het feest op Kerstdag.
De naam „jul" voor Kerstfeest is
in Scandinavië gebruikelijk, dateert
reeds uit den tijd der Germanen en
beteekent ook „rad", dat het symbool
was van de Zonnewende.
In deze meest Noordelijke landen
keft het volk zich nog geheel en al in
de oude sagen in, terwijl ook vele oud-
Germaansche gebruiken blijven voort
bestaan.
De Luciabruid is het middelpunt
van het julfeest als de oud-Germaan-
sche bergfee, die den stoet van gees
ten aanvoerde, welke het licht brach
ten aan de menschen. Nog heden te»
dage wordt de Lucia-figuur be
schouwd als de lichtbrengster.
Op het platteland wekt de jongste
dochter des huizes de verschillend^
familieleden 's nachts, vaak al om
twee uur. Zij is dan geheel in het wit
gekleed en heeft versierselen in den
vorm van een krans in de loshangen
de haren. Ieder, die door haar gewekt
wordt, krijgt een of andere versnape
ring. In de steden wordt het mooiste
meisje uitgekozen, dat in feestelijken
optocht door de straten wordt ge
voerd. Overal staan brandende kaar
sen voor de vensters of heeft men
l^nge rijen van gloeilamppen aange
bracht en de aanblik van al de?e lich
ten, verhoogt de feestvreugde van den
nacht en stemt de harten der men
schen milder om hun gaven te offe
ren voor de armen der stad.
Wanneer men als vreemdeling .om
streeks dezen tijd in de Noordelijke
komen wij op grond van
de ons bekende feiten tot de conclusie, dat
de bescherming der olie-industrie ten koste
van de Nederlandsche veehouderij onrecht
vaardig is en daarom dient te worden af
geschaft.
Deze afschaffing zeude geleidelijk kunnen
geschieden. Het eerste noodige is, dat het
plafond van de variabele heffing op vee
koeken wordt teruggebracht van 1.50 tot
b.v. de helft, om later geheel te verdwijnen.
De contingenteering van den invoer, welk$
men beweert noodig te hebben voor het voe
ren van handelspolitieke onderhandelingen
met de Ver. Staten van Noord-Amerika, zou
voorloopig kunnen blijven bestaan. Het ver
dient echter de voorkeur de contingentee
ring te vervangen door een monopoliehef
fing op ingevoerde koeken. Ook deze maat
regel dient echter, als de veekoekenprijs op
de internationale markt genoegzaam is ge
stegen, te worden afgeschaft.
(Nadruk verbodan.)
Het metewoloqisch station op de Zuyspitize.
De weervoorspelling verheugt zich
in den laatsten tijd in toenemende be
langstelling. Meer dan vroeger heeft
men er thans eenig denkbeeld van,
hoe moeilijk het is, een onbegrensd
gebied als de „luchtzee" haar gehei
men te ontfutselen. Immers, onze
hulpmiddelen daartoe gaan niet al te
hoog, terwijl ze op een hoogte van
meer dan tien kilometer uitsluitsel
van de daar heerschende meteorolo
gische toestanden zouden moeten ge
ven, want zoover rjjkt de wolkenzone,
die zoo'n invloed op het weer heeft.
Vandaar het groote belang van kli
matologische observatie op groote
hoogte, vandaar ook de beteekenis
van waarnemingsposten, die op hooge
bergtoppen liggen en onafgebroken
observatie van het weer op grootere
hoogten mogelijk maken.
Het meteorologisch station op de
Zugspitze werd in 1900 opgericht.
Tachtig jaar tevoren werd de berg
voor het eerst bestegen. In 1897
bouwde de groep Miinchen van de
Du itsch-Oosten rij ksche Al pen vereen i -
ging het Münchener Haus op den
Westelijken top, waar drie jaar later
het weerstation met zijn ruim 7 me
ter hoogen toren tegeftaan werd ge
bouwd.
In dit gebouw, drie lage verdiepin
gen boven elkaar, is Duitschlands
hoogste meteorologische station on
dergebracht, door een ijzeren deur
brandvrij van het Münchener Haus
afgescheiden. Hier huist de weten
schappelijk geschoolde ambtenaar,
aan wien de gewichtigste post van
observator is toevertrouwd. Een jaar
lang moet hij zich verplichten te wo
nen in die kleine ruimte van 4 vier
kante meter.
Langs den „ijzeren touwladder"
omhoog.
Op het platform, boven de smalle
valdeur z\jn de apparaten voor de bui
tenlucht aangebracht; hier wordt re
gelmatig waargenomen. In het mid
den staat op een hoogen ijzeren stang
de ijzeren windwijzer, draaiend boven
een richtingkruis. Zijn schommelin
gen worden electrisch beneden op een
automatische richtingschrijver over
gebracht, die met acht pennen voor
de windstreken den duur van den be-
treffenden wind op de door een uur
werk gedraaide papierstrook schrijft.
Op de punt van den stang dfaait
bijna onaf gebróken de sierlijke
schaalkruiswindmdter, een licht be
weegbaar metsten kruis, dat aan iede-
ren vleugereen half kogelvormige
schaal dr/agt, dip den wind opvangt
en zichy^aardoor achteruit beweegt.
Iedere omwenteling stemt overeen
met een zekeren afstand van den
wind. Door middel van contacten
wordt de beweging naar het inwen
dige van den toren overgebracht,
waar een speciaal apparaat de snel
heid van den wind opteekent.
Hoe aardig dit snel wentelende ap
paraat boven op den stang er ook uit
ziet, bij slecht weer is het 't zorgen
kind van den meteoroloog. Te krach
tige windstooten kunnen het apparaat
uit zijn evenwicht brengen. Dan moet
men den „ijzeren touwladder" beklim
men en het apparaat weer op gang
brengen of door een ander vervan
gen, zonder evenwel eenige waarborg
te hebben, dat het niet binnen een
half uur weer precies hetzelfde is.
Op het platform verricht de meteo-
roloog ook geregeld waarnemingen
1 met handinstrumenten en met zyn
oogen: metingen van temperatuur,
luchtdruk, vaststellen van windrich
ting omvang, aard en trekrichting
van de bewolking, het zicht en bij
zondere weerverschijnseïen. Alles
moet opgeteekend worden en uit al
die gegevens wordt eenmaal per dag
het weerbericht samengesteld. Dit
weerbericht wordt direct telefonisch
naar München doorgegeven en daar
met de bérichten der andere stations
vergeleken. Daaruit wordt dan de
weervoorspelling voor het geheele
land opgemaakt. Ook een regenmeter
is op het platform aangebracht; de
neerslag valt echter meestal als
sneeuw, die door den wind wordt
voortgewaaid, zoodat er hooge bergen
naast leege plaatsen liggen. Daar het
vooral voor de wintersport van belang
is, den toestand van de sneeuw te
kennen, zijn.op de lagere sneeuwver-
zamelplaatsen stangen opgesteld,
waaraan de hoogte van de sneeuw
met een verrekijker van het station
uit kan worden afgelezen.
De eenige verpoozing.
De apparaten, die met het oog op
de veiligheid binnen in den toren of
op een bijzondere manier aangebracht
zijn, moeten uiterst zorgvuldig wor
den gecontroleerd. Daar hangen al-,
lereerst aan den Noordkant van den
toren in de zogenaamde barometer
hut, een van onder open, en aan den
zijkant door een blinde met de bui
tenwereld verbonden ruimte, een
thermograaf, die de buitentempera
tuur zelf opschrijft en een hy gro
graaf, die op dezelfde manier de voch
tigheid van de lucht noteert. Hier is
ook de psychrometer opgesteld, die uit
twee gevoelige thermometers bestaat
en die uit het verschil tusschen dro
gen en vochtigen warmtemeter het
vochtigheidsgehalte van de lucht kan
bepalen. Ook deze hut met haar in
strumenten bezorgt den waarnemer
\aak veel bijzonder werk, als de ap
paraten volkomen onder de sneeuw,
die door de kieren gewaaid is, bedol
ven zijn.
De zelfregistreerende instrumenten
voor de niet van de temperatuur der
buitenlucht afhankelijke weerelemen-
ten bevinden zich binnenshuis, zooals
een ba rograaf voor den luchtdruk en
een anemometer voor de kracht en de
snelheid van den wind.
Veel rust kan de observator zich
niet gunnen. Reeds vroeg begint zijn
dagtaak, die pas in de late avonduren
eindigt. Dan is er tijd voor een uit
stapje, doch dit gaat niet verder dan
het Schneefernhaus, het beroemde
berghotel 300 meter lager, dat met Je
kabelzweefbaan te bei-eiken is, die den
observator ook weer naar zijn hoo
gen post terugbrengt.
Als de etorm de lucht uit den
toren pompt.
Naast het werk voor den dagelij k-
schen weerdienst en de klimatologie
heeft de meteoroloog van dit hooge
station nog bijzondere plichten te ver
vullen. Zoo zijn reeds verscheidene
jaren lang onderzoekingen nopens de
luchtelectriciteit gedaan, verder stra
ling- en warmtemetingen, om den in
vloed van het hooggebergte op de
warmteregeling van het menscheljjk
organisme na te gaan. Andere werk
zaamheden betreffen de optische
waarnemingen, de meting van elec-
trische golven, onderzoek naar de
luchtstroomingen boven den bergtop.
De. Oostenrijksche Zugspitzenbaan,
Van Obermoos tot aan het bergsta-
tion 2804 meter heeft in 1927-'28 15
maanden lang iedere cabine van de
zweef&aan van registratie-instrumen
ten voorzien, die veranderingen van
de meteorologische elementen bij het
dalen en stijgen opteekenden, terwijl
landen vertoeft, dan begriipl men
eerst recht, hoe zeer de bewoners van
dit deel van Europa vol verlangen
het komende licht tegemoet gaan.
Hoe begrijpelijk nietwaar, wanneer
men bedenkt, dat de dagen hier
slechts zéér kort zijn en men in het
hooge noorden zelfs geen daglicht
ziet.
Is het wonder, dat de Luciabruid
met de vlammende kaarsenkroon jui-
cend begroet wordt als de brengster
van nieuw leven, van troost en van
vreugde
Op „kleinen Kerstavond" wordt
's middags na twee uur niet gewerkt
en wordt in vrijwel alle gezinnen aan
gezeten aan den middagmaaltijd om
„Doppa i gryten" zooals men dit in
Zweden noemt.
Ieder krijgt een bord tamelijk vette
bouillon, met plakken worst en stuk
jes vleesch en verorbert deze, door er
sneden brood in te doopen. In vele
boerengezinnen wordt een groote aar
dewerk schotel op tafel gebracht met
deze „bouillonsoep" en doopen allen
hun brood hierin.
Nadat de dieren niet vergeten zijn
en hun feestmaal geheel genuttigd
hebben, worden den avond vóór
Kerstfeest de geschenken uitgedeeld.
Ieder vindt onder den boom een por
tie lekkernijen, doch de spanning on
der groot en klein bereikt het hoogte
punt, wanneer groote waschmanden
met geschenken binnengedragen wor
den. De pakjes worden rondgedeeld
en hier vindt men eenige overeen
komst met ons Sint Nicolaasfeest, n.I.
door de bijgevoegde rijmpjes en verv
jes.
Meermalen ontvangt iemand een
geschenk, dat zijn naam te lezen
geeft, doch telkens nadat een papier-
laag afgewikkeld is weer voor een
ander bestemd blijkt te zijn. Dezs
wijze van geschenken geven draagt
veel tot de algemeene vroolijkheid bii.
Feestelijk worden ook in Noorwe
gen de Kerstdagen ingezet, onder het
gelui der kerkklokken, dat een vol
uur aanhoudt, terwijl de geweerscho
ten vanaf de rotsen weerklinken.
Aan de deurposten ziet men hier
en daar bosjes korenaren bevestigd,
opdat ook de vogelen hun feestgave
ontvangen. De kerstboom of „Jule-
traet" staat steeds in het midden van.
4e kamer en hand aan hand loopen
de aanwezigen er in een kring om
heen onder het zingen dermooie oude
Kerstliederen.
Het is inderdaad onvergetelijk om
een Kerstfeest mede te maken in de
dorpen van het Zweed^che of Noor-
sche bergland, wanneer de inwoners
midden in den nacht in hun sleeën
afdalen om ter kerke te gaan, „Julot-
ta".
De sleeën zijn voorzien van teran-
dende fakkels, die het zwijgende woud
of de bergpaden moeten verlichten.
Naarmate men dichter b\j het bede
huis komt ziet men de lichten heel in
de verte, klein als gloeiwormen zich
afteekenen tegen het donker van den
nacht. Langzamerhand worden ze
grooter en grooter totdat z\j zóó dicht
bij komen, dat de schijn der fakkeis
het kerkje geheel en al op fantasti
sche wijze verlicht.
Zoo straks zal de dienst een aan
vang nemen en zal het „vrede op aar-
