RANT Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8500 ABDIJSIROOP NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE, NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz. No. 19909 Zaterdag 17 December 1938 ex JN< Qüwt 77e Jaargang z 5 Onbezorgd. Brieven uit de Hofstad. n/mann ülarstgzscHonRan. VröheidsbrengCrs in lompen. A. VINGERLING ’■h. 8. D. Boon Co. Stationsweg, '.krr. Ned. Spoorwegen. Tel. 8336. Ditbladverschijntdagelüks,behalveZon- en Feestdagen IheicL. x>r het Zea lage prj)zen I «04.0, ..w.. 00— jneei, vuurui met wcu ue ecus gi zoek aan het Postmuseum hebben gebracht gefldheffing op de andere volgde ware het niet, dat een jeugdige gast „uit I d0OT njet alleen de kip die gev Municipaliteitsnotulen ven 4 Februari Municipaliteitsnotulen van 27 Febr. Municipaliteitsnotulen'vaÜ 9 Februari zaak Uw ba- irvooi In een en Dat is juist. Het is niet het leed zeïf, nt uit Uw in aarom ÖELG. hoe! RM riei asthma „Hij schept wat kome, in ’t nieuw verschiet, Weer altijd nieuw behagen”. Rataplan, plan, plan, Daar kommen ze an! Ze hebben geen kousen of schoenen meer an! De tien Gemeenten”, van de waterleiding „De rordt met ingang van 1 15 verlaagd. „Wie als een kind zijn dag geniet, Zal nooit zijn dag beklagen. Hy schept, wat kome, in ’t nieuw verschiet Weer altijd nieuw behagen.” „De mensch lijdt altijd ’t meeet Door ’t lijden, dat hjj vreest En dat nooit op komt dagen. Zoo krijgt hij meer te dragen Dan God te dragen geeft.” MODLVII. Armmeesters, o neen! in de verste verten niet! Het geheele Fransche leger van 25 düi- zend man, dat door de Patriotten ter ver lossing van het slavenjuk zoo zij zeiden ingehaald was, moest nieuwe uniformen vervanging van de lompen GOUDA tegen Fla> sodsche vluchtelingen, de Joodse he vluchte- le gemeente 74.13 op- Gekleede en sportieve MANTELS en JAPONNEN. toolgeldregeling. een nieuwe schoolgeld. welke 1 Jan. a.s. in- tworpen regeling wijkt nten af van de nu gel- teen is het verschuldig. gesteld. In het college echter nog een minder, vethouder J. Meijer, die dgeldregeling met pl.m. ’t Is 22 Januari 1795. De Fransche soldaten zijn nauweiyks den hoek aan het eind van de Oosthaven omge marcheerd, of de straatjeugd heeft reeds in de gaten hoe haveloos die vrijheids- en wel- vaartsbrengers gekleed zijn. Reeds spoedig gelukt het den bengels vóór den stoet te komen en dóór zoo luid mogelijk te zingen: rheid van het college aeens nog te hoog en ïhaal voor, die 54 pet. Idende tarief zal op^ itel zal in de eerstvol- ering aan de orde wor- ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de bfsorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15 Abonnementen werden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA, bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren. Onze bureaux ztfn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef. [nterc. 2745. Postrekening 48400. 1) 1795. 2) 1795. 3) 1795. 4) 5) 6) 7) Municipaliteitsnotulen valt 28 April 1795. 8) Requestboek 10 Augustus 1795 en Goudasche Courant van 16 Januari 1797. BONTMANTELS, VOSSEN, PEIGNOIRS, PULLOVERS. BLEYLE JAPONNEN KINDERJURKEN. waar z.g. voortuintjes zjjn. Het euvel van de portiek-woningen is bekend; het is on vermijdelijk gebleken om deze donkere ho len bij avond te verlichten, omdat die duis ternis daar heel wat ongerechtigs placht te bemantelen. Een duur grapje, die verlich ting, maar onmisbaar en aan het systeem verbonden. Indien het electrisch licht in onze stad niet zoo krankzinnig duur was, zouden wellicht de bewoners zelf nog mee helpen aan de openbare verlichting door in gangen en in voortuintjes een licht te laten branden. Daaraan valt nu niet te denken, want licht in de wintermaanden kost et telijke guldens per maand. In de winkelstraten is het ’s avonds na tuurlijk wel licht zoolang de étalages nog in hun pracht schitteren, maai" als dat af- geloopen is, vertoonen juist deze straten een naargeestig duister. Niet alle winkels zien er het nut en het voordeel van in om hun étéalages verlicht te houden, ook al is de winkel gesloten. Daarvoor is de passage in die uren te gering en vooral bij minder gunstig weer ook weinig geschikt voor het kijken voor de ruiten. Van een helverlichte stad kan men -bij ons niet spreken, zelfs niet in het centrum daarvan en zeker niet in de buitenwijken, waar het er dikwijls ongezellig schemer achtig uitziet. Wee den ongelukkige, die 's avonds den weg niet weet te vinden en in dit clairobscuur moet rondtasten, waar- by’ nog het ongelukkige komt dat de naam bordjes der straten niet leesbaar zijn. Wy hebben het wel .gezien dat aoo’n dwalende zoeker lucifers aanschrapte om naambord jes op de deur of het huisnummer te kun nen onderscheiden! Een druk voetgangers verkeer is daar natuurlijk niet en een po- Jk weet niet meer van wie dit liedje is, dat me thans voortdurend door het hoofd speelt. Maar gaat het U als mij, dan wekt het ook by U den glimlach na lange be kommering en de gedachte tevens, dat het leven niet zoo moeilijk zou zjjn als'we he; lelven niet zoo moeilijk maakten. Ik weet wel, dat het leven dikwijls wat anders eischt dan dit? kinderlijk vertrouwen, dat het ons dwingt tot zorgen en strijd voor den dag van morgen. Maar toch. Nietwaar? wy icheppen ,ons zorgen, telkens en telkens weer, omdat we het leven niet vertrouwen als dat kind, omdat we het veed te veel zien ais een dreigenden vijand, die er op uit is ons moeite en verdriet en ellende té- bezor gen. En wanneer er dan eens een dag is van schitterenden zonneschijn, van dat blije en llichte geluk, dat ons als in een andere wereld doet loopen, zooals toch vrijwel ieder leven ze wel eens kent, dan genieten we er niet van in de volle zorgeloosheid van het kind, dan aanvaarden we hem niet alls een geluksgave en trachten we niet zijn heer lijkheid tot op den laatsten druppel uit den geboden beker te drinken, maar denken aan morgen en overmorgen en de volgende week in plaats van aan dezen lichten zon nedag en probeeren argwanend vooruit te lien naar het leed of de moeite, die ons wellicht weer wacht in plaats van te ge- looven, dat er morgen weer zoo een dag komt en overmorgen weer en de volgende week. Want dat konden we toch evengoed doen immers. We weten niet wat het mor gen zijn zal en overmorgen. Maar waarom moeten we dan altijd het kwade verwach ten en ons bezorgd maken? Het kan toch ook morgen weer ruim om ons zjjn en licht. En wanneer we dat verwachten, dan schep pen we ons nu alvast een vreugde en een geluk. Komt het dan niet, welnu dan, dan zijn we nog niets achterop. De vreugde der verwachting hebben we gehad. En het leed van vandaag zouden we toch gekregen heb ben, moesten we toch doormaken. We heb ben het leed van de teleurstelling nog bo vendien, zult ge zeggen. Ja, dat is het juist, waarom we niet de vreugde durven ver wachten, omdat we bang zijn voor de te leurstelling, omdat we feitelijk bang zijn voor het leven. Het kind kent die vrees niet. Het schept, wat kome, in ’t nieuw verschiet weer altijd nieuw behagen. Zou den we het ook niet doen Kunnen we het niet doen? Dat met die teleurstelling, dat loopt heusch wel los. Natuurlijk wan neer we vreugde verwachten en leed krij gen, dan hebben we naast dit leed nog den druk der teleurstelling. Maar, als ook de verwachting blijft, het kinderlijk vertrou wen stand houdt, dan doet dit ons ook de Kleurstelling gemakkelijker dragen, omdat we over die teleurstelling en dat leed heen weer uitzien naar nieuwen zonneschijn en nieuwe verwachtingen. En hoeveel leed be- rpafên we ons zelven niet? morgen, arbeiden voor de toekomst. Dat is j Opmerkelijk is ook hoe weinig de gevels het leven, nietwaar? te werken en te han- <^er huiZen zelf belicht worden, vooral daar I delen, dat iedere volgende dag ons weer verder vindt dan de vorige. Maar dat is heel wat anders dan bezorgd zijn. En die bezorgdheid is het die we van ons af moe ten schudden, willen we als kind onzen dag genieten, niet alleen voor vandaag, morgen of overmorgen, maar voor altijd. Het komt erop aan, dat we onzen geest anders in stellen op het léven, dat we niet langer vree^en, maar hopen en vertrouwen. Dat vertrouwen maakt het ons mogelijk den dag van heden te genieten als een kind, maar ook te dragen als een held, wanneer hy leed brengt. Maar het opent ons tevens het heerlijke uitzicht op een nieuw ver schiet van zonneschijn en geluk. Al mag dan niet iedere dag van die toekomst zon nig zijn, van de vreugde van het uitzicht kunnen we genieten en van de zonnige da gen, die er komen, veel intenser dan wan neer onze bezorgdheid, onze angst in den weg zit. Om die angst gaat het tenslotte. We moeten het leven aandurven. Die moed geeft ons kracht ook voor de donkere, ook voor de donkerste dagen, geeft ons de kracht ook, die het leven en de levens arbeid van ons eischen. Daarom, het is geen luchthartigheid, wanneer men als een kind zijn dag geniet. Het is juist de ernst, die het vertrouwen schept en den moed, die uit dat vertrouwen geboren wordt en glim-1 lach voor den strijd. Met dien moed alleen zullen we, groot geworden, nog kunnen zjjïi als een kind. edele oduct KING NT die ceride Woedend waren de leiders der Patriot ten! Het was dan ook niet om uit te staan, hun vrienden en verlossers van het slaven juk, zóó te hooren beleedigen door die kwa jongens. ’t Duurde dan ook niet lang of de Schout liet de heele bende door z’n dienaars uit elkaar slaan. Het gevolg daarvan was echter, dat, tot groot vermaak van vele Oranjegezinden, dien geheelen avond en nog lang daarna tot in alle uithoeken van de stad, bij herhaling door de jeugd gezongen werd: Rataplan, plan, plan! enz. Vriéndelijk mag dat zingen van de jon gens niet geweest zijn, goed gezien hadden zij wèl! Inderdaad, het was treurig zoo haveloos de plunje dier vreemde krijgers er uitzag, en ten opzichte van hun kousen en schoe nen hadden de jongens niets teveel gezegd, - landloopers hadden ze veelal nog beter! De kerels hadden zelfs bijna geen hemd aan ’t lijf! Nauwelijks een week na hun aankomst vroegen de Representanten van het Volk van Holland' reeds aan lederen burger van Holland twee of meer Remden voor de Fransche soldaten. En de Gouwenaars, goedhartig als ajj Brechcokes en Industrie Nootjes 4 voor Centrale Verwarming Mui. en HOLL. ANTHRACIET Alles prima Al In oude tijden gebruikten de geleerden de „Geneescruy- den”, die nog heden by de bereiding van Abdijsiroop ge bruikt worden. Reeds toen en nu nog steeds zijn deze kruiden gebruikt ter bestrijding van hoest, bronchitis en asthma. Meer nog. de tegenwoordige weten schap keert zelfs weer terug naar de genezing door middel van plan ten en krulden. Behalve krulden- extracten bevat Abdijsiroop thans bovendien ..codeïne”, de krachtig ste hoeststillende stof. Deze aldus versterkte Abdijsiroop verdrijft nu nog sneller en beter benauwdheid bij het ademhalen, beklemming op de borst, hoest en bronchitis. Eenige der 20 aeneeskr. kruiden AKKER 'S vetetMte ware het niet, dat een jeugdige gast „uit de provincie” op dat bezoek zijn zinnen had gezet toen hy’ in den Haag ging logeeren. Het kostte ons eenige moeite het museum te ontdekken... Van verlichting van de straat naar die van den geest was maar een stapje. HAGENAAR. Dit nummer bestaat uit twee bladen, dat bet ergste pijnigt, maar de angst er- Ui All voor. En die bezorgen we ons zelf. Want BLAD. .het helpt niet> oi we al te yoren ons ang_ de Schevehingsche zou ons niets verwon- deren als het overgroote deel der Scheve- vervangen was, ningsche bevolking niet de flauwste notie ervan heeft aan welk historisch feit van gewicht die jiaald zijn ahnzien heeft te dan- -- - ken gehad. Dikwijls blijken vreemdelingen kleede soldaten, die eveneens allen nieuwe nog beter op de hoogte te zjjn, omdat zij j nieuwsgierig er naar zjjn het monument in werkelijkheid te zien waarvan zij zooveel hebben gehoord en gelezen. Zooiets overkomt de Hagenaar zelf ook wel eens. Wy zouden stellig nooit een be- De ox>enbare verlichting. Eén van ds moeilykste onderwerpen van overheidszorg en één van de duurste tevens is dat van de openbare verlichting. Hoe groot het aantal openbare lichtbronnen in onze stad wei is, durven wjj niet te schat ten ,maar het getal zal zeer groot zjjn. Bo vendien breidt het zich gestadig uit, zoo wel in aantal als in sterkte van de licht bron. En vraagt men nu of de verlichting bij avond en bij nacht schitterend is, dan is het antwoord stellig niet .bevestigend. Men tobt al jaren lang met het systeem en voortdurend neemt men er nieuwe proe ven mee. Het aantal palen dat nu eenmaal onvermijdelijk is bij verlichting, wil men ook niet overdrijven omdat dit allesbehalve een mooi garnituur van de straat is. Merk waardig is het dat men hoe langer hoe meer terug keert tot het alleroudste sy steem van bevestiging, nd. van een draad die dwars over den weg is gespannen, van huis tot huis of van paal tot paal en waar aan in het midden de lichtbron bengelt. Ook op de kruispunten en op de grootere pleinen moet men dit systeem wel toepas sen om de ryVegen ook van het licht te doen profiteeren. Het. 'radennet in de lucht is ook wel niet fraai, maar het valt althans minder op dan de hooge palen. Van die palendistributie hebben wjj al meer dan ge noeg. Het is in de eerste de tram, die er duizenden noodig heef1” dan komen de lan taarns, daarna d - verkeersborden en aller lei andere aanwyzingsb orden, zoodat het totaal palenwoud zeer rijk gesorteerd is in aantal en leeljjkheid. Misschien waren er mogelyk verschillende combinaties te ma ken waardoor het woud wat werd verkleind, maar aangewen hier allerlei takken van dienst by betrokken sijn, is daar niet veel 60UDSCHE COURANT 0W 40.0 4, VA <41 IV 'V1VU V440 ‘...ft- stig en bezorgd maken. Integendeel, het maakt ons vaak slechts zwakker en moede- loozeir, wanneer het leed komt. Heeft Jezus ook niet gewaarschuwd: „Wees niet be- zorgd voor den dag van morgen”? Maar uuuw van ae hoe weinigen die zjjn woorden aannemen, 1 vele, schoone I herinneren zich deze waarschuwing, trach- groote bezwaren, aie i ten hun leven daarnaar te richten. Zeker, 1 de verlichting omdat we moeten zorgen ook voor den dag van ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring 15 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring: 15 regels 1-55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20 bijslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prjjs. INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op de, voorpagina 50 hooger. Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zee? gereduceerden prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte. Advertentiën kunnn worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing aan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn. waren, hadden drie weken later 1140 h«m- den aan hen afgestaan. Ook de weesmeisjes moesten hemden napien voor de Fransche vrienden, en niet I weinig ook! Enfin! zij kregen er 13 gulden voor van de Municipaliteit. De schoenmakers kregen het niet minder druk dan de weesmeisjes. Die wreven zich in de handenj toen de bestellingen bijna zonder ophouden binnen kwamen en meen den dat de gouden eeuw teruggekomen was. Zjj, meest geen rykaarts, geloofden stel lig door de komst der Franschen in betere doen te zullen komen. Zjj lachten zelfs om de zorgen van voorheen! Maar ach, die stakkers! In plaats van er bovenop, kwamen zjj hoe langer hoe dieper in de put. En eveneens hoe langer hoe die per in de schuld bjj den lederhandelaar! Want, hoe druk zij het ook hadden en hoe haird en lang zy ook werkten geld kwam er niet, daar konden zij naar fluiten! Een groot deel der gemaakte schoenen waren naar het hoofdkwartier der Fran schen te Utrecht gezonden, maar het duur de niet lang of verscheidene schoenen wer den vandaar naar Gouda teruggestuurd, omdat zij naar het heette niet goed gemaakt waren door de Goudsche schoen makers. Nieuwe narigheid! Bjj onderzoek bleek evenwel dat die schoenen niet eens in Gouda gemaakt waren. De schoenmakers waren radeloos, en de Armmeesters eveneens, want ook die wis ten geen raad meer, nu behalve de vele werkloozen gevolg van het stilstaan van handel en scheepvaart ook nog de schoenmakers gesteund moesten worden. Hoe ernstig de toestand ook was na een korte roes van gesuggereerde glorie, ’t werd nog véél erger! Het bleef niet bij nieuwe hemden, schoe nen en koueen, en de radeloosheid bepaalde zich niet tot werkloezen, schoenmakers en Er is Wat de verlichting betreft verschil in avond en nacht. Een gedeelte van de lampen wordt om twaalf uur gedoofd, ë,n ander gedeelte wordt van groote in kleine lichten omgezet. Op die wijze wordt nog heel wat bespaard, maar ondanks die aarts vaderlijke zuinigheid bljjven de kosten der openbare verlichting zeer hoog. De ruime bouw van de Residentie heeft naast zjjn en hygiënische zyden, ook groote bezwaren, die zich o.a. toonen by’ 2_t deze door die groote straatoppervlakte, zeer duur wordt. litieagent is een hooge uitzondering. Daar- bjj komt dat in sommige wijken de aanleg der straten zoo grillig is dat zelfs een er varen chauffeur er moeite mee heeft. De verdeeling der namen over de straten is ook soms zoo zonderling dat men er geen wjjs uit wordt. Het Amerikaahsche systeem van nummering der straten moge minder poëtisch zjjn, praktisch is het stellig wel. Trouwens met die namen is het heelemaal hocus-pocus. De namen spreken heelemaal niet tot het publiek, vooral niet als het ce- lebriteiten van tweede en derde rang zjjry die hier vernoemd werden. Het behoeft heusch geen onontwikkeld publiek te zjjn als een proef naar de vraag wie die peet vaders der straten zjjn, op een schromelijke mislukking uitloopt. Hier en daar heeft men onder het straatnaambordje een kleine aanduiding gegeven van kwaliteit van de vernoemde en zjjn geboorte- en sterfte- datum, maar of dit nu eenig effect heeft valt te betwijfelen. Dit zjjn van die knusse maniertjes waar het publiek niets om geeft. Met de kennis der plaatseljjke geschiedenis is men ondanks de vele lectuur daarvan, zeer slecht op de hoogte en in den regel j interesseert het de menschen heelemaal niet. De „verlichting” in geestelijken zin is op dit punt al even schemerachtig en vaag als die in praktisch opzicht. Misschien is er hebben, teir in deze dagen eenige aandacht voor de be- waarmede het gekomen was. En, het moet roemde „naald” aan de Schevehingsche gezegd: kranig zagen die vreemde krjjgers boulevard, maar het zou ons niets verwon- er uit toen hun oude plunje door nieuwe maar! eilasie! nauwelijks waren zjj in de nieuwe uniform, of zjj wer den naar Frankrijk teruggeroepen en ver vangen door ^5 duizend andere haveloos ge- Kieeae soiuuusn, eveueei uniformen moesten hebben. Bovendien moest de Nederlandsche schat kist 100 millioen gulden oorlogsschatting aan Frankrijk betalen. Toen wist ook Sijmenbetaal geen raad meer, vooral niet toen de eene gedwongen en daar door niet alleen de kip die gewoon was gouden eieren te leggen, den hals werd om- gedraaid, maar zelfs het geheel» bedrijfs leven werd ontwricht. OROSEtA

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1938 | | pagina 1