RANT
Deze Courant komt in vele duizenden gezinnen Gegarandeerde oplage 8500
ABDIJSIROOP
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
BODEGRAVEN, BOSKOOP, GOUDERAK, HAASTRECHT, MOORDRECHT, MOERCAPELLE,
NIEUWERKERK, OUDERKERK, OUDEWATER, REEUWIJK, SCHOONHOVEN, STOLWIJK, WADDINXVEEN, ZEVENHUIZEN, enz.
No. 19909
Zaterdag 17 December 1938
ex
JN<
Qüwt
77e Jaargang
z
5
Onbezorgd.
Brieven uit de Hofstad.
n/mann
ülarstgzscHonRan.
VröheidsbrengCrs in lompen.
A. VINGERLING
’■h. 8. D. Boon Co. Stationsweg,
'.krr. Ned. Spoorwegen. Tel. 8336.
Ditbladverschijntdagelüks,behalveZon- en Feestdagen
IheicL.
x>r het
Zea lage prj)zen I
«04.0, ..w.. 00— jneei, vuurui met wcu ue ecus gi
zoek aan het Postmuseum hebben gebracht gefldheffing op de andere volgde
ware het niet, dat een jeugdige gast „uit I d0OT njet alleen de kip die gev
Municipaliteitsnotulen ven 4 Februari
Municipaliteitsnotulen van 27 Febr.
Municipaliteitsnotulen'vaÜ 9 Februari
zaak
Uw
ba-
irvooi
In een
en
Dat is juist. Het is niet het leed zeïf,
nt uit Uw
in
aarom
ÖELG.
hoe!
RM
riei
asthma
„Hij schept wat kome, in ’t nieuw verschiet,
Weer altijd nieuw behagen”.
Rataplan, plan, plan,
Daar kommen ze an!
Ze hebben geen kousen of schoenen
meer an!
De tien Gemeenten”,
van de waterleiding „De
rordt met ingang van 1
15 verlaagd.
„Wie als een kind zijn dag geniet,
Zal nooit zijn dag beklagen.
Hy schept, wat kome, in ’t nieuw verschiet
Weer altijd nieuw behagen.”
„De mensch lijdt altijd ’t meeet
Door ’t lijden, dat hjj vreest
En dat nooit op komt dagen.
Zoo krijgt hij meer te dragen
Dan God te dragen geeft.”
MODLVII.
Armmeesters, o neen! in de verste verten
niet!
Het geheele Fransche leger van 25 düi-
zend man, dat door de Patriotten ter ver
lossing van het slavenjuk zoo zij zeiden
ingehaald was, moest nieuwe uniformen
vervanging van de lompen
GOUDA
tegen
Fla>
sodsche vluchtelingen,
de Joodse he vluchte-
le gemeente 74.13 op-
Gekleede en sportieve
MANTELS en JAPONNEN.
toolgeldregeling.
een nieuwe schoolgeld.
welke 1 Jan. a.s. in-
tworpen regeling wijkt
nten af van de nu gel-
teen is het verschuldig.
gesteld. In het college
echter nog een minder,
vethouder J. Meijer, die
dgeldregeling met pl.m.
’t Is 22 Januari 1795.
De Fransche soldaten zijn nauweiyks den
hoek aan het eind van de Oosthaven omge
marcheerd, of de straatjeugd heeft reeds in
de gaten hoe haveloos die vrijheids- en wel-
vaartsbrengers gekleed zijn.
Reeds spoedig gelukt het den bengels
vóór den stoet te komen en dóór zoo luid
mogelijk te zingen:
rheid van het college
aeens nog te hoog en
ïhaal voor, die 54 pet.
Idende tarief zal op^
itel zal in de eerstvol-
ering aan de orde wor-
ABONNEMENTSPRIJS: per kwartaal ƒ2.25, per week 17 cent, overal waar de
bfsorging per looper geschiedt. Franco per post per kwartaal ƒ3.15
Abonnementen werden dagelijks aangenomen aan ons Bureau: MARKT 31, GOUDA,
bjj onze agenten en loopers, den boekhandel en de postkantoren.
Onze bureaux ztfn dagelijks geopend van 9—6 uur. Administratie en Redactie Telef.
[nterc. 2745. Postrekening 48400.
1)
1795.
2)
1795.
3)
1795.
4) 5) 6) 7) Municipaliteitsnotulen valt
28 April 1795.
8) Requestboek 10 Augustus 1795 en
Goudasche Courant van 16 Januari 1797.
BONTMANTELS, VOSSEN,
PEIGNOIRS, PULLOVERS.
BLEYLE JAPONNEN
KINDERJURKEN.
waar z.g. voortuintjes zjjn. Het euvel van
de portiek-woningen is bekend; het is on
vermijdelijk gebleken om deze donkere ho
len bij avond te verlichten, omdat die duis
ternis daar heel wat ongerechtigs placht te
bemantelen. Een duur grapje, die verlich
ting, maar onmisbaar en aan het systeem
verbonden. Indien het electrisch licht in
onze stad niet zoo krankzinnig duur was,
zouden wellicht de bewoners zelf nog mee
helpen aan de openbare verlichting door in
gangen en in voortuintjes een licht te laten
branden. Daaraan valt nu niet te denken,
want licht in de wintermaanden kost et
telijke guldens per maand.
In de winkelstraten is het ’s avonds na
tuurlijk wel licht zoolang de étalages nog
in hun pracht schitteren, maai" als dat af-
geloopen is, vertoonen juist deze straten
een naargeestig duister. Niet alle winkels
zien er het nut en het voordeel van in om
hun étéalages verlicht te houden, ook al is
de winkel gesloten. Daarvoor is de passage
in die uren te gering en vooral bij minder
gunstig weer ook weinig geschikt voor het
kijken voor de ruiten.
Van een helverlichte stad kan men -bij
ons niet spreken, zelfs niet in het centrum
daarvan en zeker niet in de buitenwijken,
waar het er dikwijls ongezellig schemer
achtig uitziet. Wee den ongelukkige, die
's avonds den weg niet weet te vinden en
in dit clairobscuur moet rondtasten, waar-
by’ nog het ongelukkige komt dat de naam
bordjes der straten niet leesbaar zijn. Wy
hebben het wel .gezien dat aoo’n dwalende
zoeker lucifers aanschrapte om naambord
jes op de deur of het huisnummer te kun
nen onderscheiden! Een druk voetgangers
verkeer is daar natuurlijk niet en een po-
Jk weet niet meer van wie dit liedje is, dat
me thans voortdurend door het hoofd
speelt. Maar gaat het U als mij, dan wekt
het ook by U den glimlach na lange be
kommering en de gedachte tevens, dat het
leven niet zoo moeilijk zou zjjn als'we he;
lelven niet zoo moeilijk maakten. Ik weet
wel, dat het leven dikwijls wat anders eischt
dan dit? kinderlijk vertrouwen, dat het ons
dwingt tot zorgen en strijd voor den dag
van morgen. Maar toch. Nietwaar? wy
icheppen ,ons zorgen, telkens en telkens
weer, omdat we het leven niet vertrouwen
als dat kind, omdat we het veed te veel zien
ais een dreigenden vijand, die er op uit is
ons moeite en verdriet en ellende té- bezor
gen. En wanneer er dan eens een dag is
van schitterenden zonneschijn, van dat blije
en llichte geluk, dat ons als in een andere
wereld doet loopen, zooals toch vrijwel ieder
leven ze wel eens kent, dan genieten we er
niet van in de volle zorgeloosheid van het
kind, dan aanvaarden we hem niet alls een
geluksgave en trachten we niet zijn heer
lijkheid tot op den laatsten druppel uit den
geboden beker te drinken, maar denken
aan morgen en overmorgen en de volgende
week in plaats van aan dezen lichten zon
nedag en probeeren argwanend vooruit te
lien naar het leed of de moeite, die ons
wellicht weer wacht in plaats van te ge-
looven, dat er morgen weer zoo een dag
komt en overmorgen weer en de volgende
week. Want dat konden we toch evengoed
doen immers. We weten niet wat het mor
gen zijn zal en overmorgen. Maar waarom
moeten we dan altijd het kwade verwach
ten en ons bezorgd maken? Het kan toch
ook morgen weer ruim om ons zjjn en licht.
En wanneer we dat verwachten, dan schep
pen we ons nu alvast een vreugde en een
geluk. Komt het dan niet, welnu dan, dan
zijn we nog niets achterop. De vreugde der
verwachting hebben we gehad. En het leed
van vandaag zouden we toch gekregen heb
ben, moesten we toch doormaken. We heb
ben het leed van de teleurstelling nog bo
vendien, zult ge zeggen. Ja, dat is het juist,
waarom we niet de vreugde durven ver
wachten, omdat we bang zijn voor de te
leurstelling, omdat we feitelijk bang zijn
voor het leven. Het kind kent die vrees
niet. Het schept, wat kome, in ’t nieuw
verschiet weer altijd nieuw behagen. Zou
den we het ook niet doen Kunnen we het
niet doen? Dat met die teleurstelling, dat
loopt heusch wel los. Natuurlijk wan
neer we vreugde verwachten en leed krij
gen, dan hebben we naast dit leed nog den
druk der teleurstelling. Maar, als ook de
verwachting blijft, het kinderlijk vertrou
wen stand houdt, dan doet dit ons ook de
Kleurstelling gemakkelijker dragen, omdat
we over die teleurstelling en dat leed heen
weer uitzien naar nieuwen zonneschijn en
nieuwe verwachtingen. En hoeveel leed be-
rpafên we ons zelven niet?
morgen, arbeiden voor de toekomst. Dat is j Opmerkelijk is ook hoe weinig de gevels
het leven, nietwaar? te werken en te han- <^er huiZen zelf belicht worden, vooral daar
I delen, dat iedere volgende dag ons weer
verder vindt dan de vorige. Maar dat is
heel wat anders dan bezorgd zijn. En die
bezorgdheid is het die we van ons af moe
ten schudden, willen we als kind onzen dag
genieten, niet alleen voor vandaag, morgen
of overmorgen, maar voor altijd. Het komt
erop aan, dat we onzen geest anders in
stellen op het léven, dat we niet langer
vree^en, maar hopen en vertrouwen. Dat
vertrouwen maakt het ons mogelijk den
dag van heden te genieten als een kind,
maar ook te dragen als een held, wanneer
hy leed brengt. Maar het opent ons tevens
het heerlijke uitzicht op een nieuw ver
schiet van zonneschijn en geluk. Al mag
dan niet iedere dag van die toekomst zon
nig zijn, van de vreugde van het uitzicht
kunnen we genieten en van de zonnige da
gen, die er komen, veel intenser dan wan
neer onze bezorgdheid, onze angst in den
weg zit. Om die angst gaat het tenslotte.
We moeten het leven aandurven. Die moed
geeft ons kracht ook voor de donkere, ook
voor de donkerste dagen, geeft ons de
kracht ook, die het leven en de levens
arbeid van ons eischen. Daarom, het is geen
luchthartigheid, wanneer men als een kind
zijn dag geniet. Het is juist de ernst, die
het vertrouwen schept en den moed, die uit
dat vertrouwen geboren wordt en glim-1
lach voor den strijd. Met dien moed alleen
zullen we, groot geworden, nog kunnen zjjïi
als een kind.
edele
oduct
KING
NT die
ceride
Woedend waren de leiders der Patriot
ten! Het was dan ook niet om uit te staan,
hun vrienden en verlossers van het slaven
juk, zóó te hooren beleedigen door die kwa
jongens.
’t Duurde dan ook niet lang of de Schout
liet de heele bende door z’n dienaars uit
elkaar slaan.
Het gevolg daarvan was echter, dat, tot
groot vermaak van vele Oranjegezinden,
dien geheelen avond en nog lang daarna tot
in alle uithoeken van de stad, bij herhaling
door de jeugd gezongen werd: Rataplan,
plan, plan! enz.
Vriéndelijk mag dat zingen van de jon
gens niet geweest zijn, goed gezien hadden
zij wèl!
Inderdaad, het was treurig zoo haveloos
de plunje dier vreemde krijgers er uitzag,
en ten opzichte van hun kousen en schoe
nen hadden de jongens niets teveel gezegd, -
landloopers hadden ze veelal nog beter!
De kerels hadden zelfs bijna geen hemd
aan ’t lijf!
Nauwelijks een week na hun aankomst
vroegen de Representanten van het Volk
van Holland' reeds aan lederen burger van
Holland twee of meer Remden voor de
Fransche soldaten.
En de Gouwenaars, goedhartig als ajj
Brechcokes en Industrie Nootjes 4
voor Centrale Verwarming
Mui. en HOLL. ANTHRACIET
Alles prima
Al In oude tijden gebruikten
de geleerden de „Geneescruy-
den”, die nog heden by de
bereiding van Abdijsiroop ge
bruikt worden. Reeds toen en
nu nog steeds zijn deze kruiden
gebruikt ter bestrijding van
hoest, bronchitis en asthma.
Meer nog. de tegenwoordige weten
schap keert zelfs weer terug naar
de genezing door middel van plan
ten en krulden. Behalve krulden-
extracten bevat Abdijsiroop thans
bovendien ..codeïne”, de krachtig
ste hoeststillende stof. Deze aldus
versterkte Abdijsiroop verdrijft nu
nog sneller en beter benauwdheid
bij het ademhalen, beklemming
op de borst, hoest en bronchitis.
Eenige
der 20
aeneeskr.
kruiden
AKKER 'S vetetMte
ware het niet, dat een jeugdige gast „uit
de provincie” op dat bezoek zijn zinnen had
gezet toen hy’ in den Haag ging logeeren.
Het kostte ons eenige moeite het museum
te ontdekken...
Van verlichting van de straat naar die
van den geest was maar een stapje.
HAGENAAR.
Dit nummer bestaat uit twee bladen, dat bet ergste pijnigt, maar de angst er-
Ui All voor. En die bezorgen we ons zelf. Want
BLAD. .het helpt niet> oi we al te yoren ons ang_
de Schevehingsche
zou ons niets verwon-
deren als het overgroote deel der Scheve- vervangen was,
ningsche bevolking niet de flauwste notie
ervan heeft aan welk historisch feit van
gewicht die jiaald zijn ahnzien heeft te dan- -- -
ken gehad. Dikwijls blijken vreemdelingen kleede soldaten, die eveneens allen nieuwe
nog beter op de hoogte te zjjn, omdat zij j
nieuwsgierig er naar zjjn het monument in
werkelijkheid te zien waarvan zij zooveel
hebben gehoord en gelezen.
Zooiets overkomt de Hagenaar zelf ook
wel eens. Wy zouden stellig nooit een be-
De ox>enbare verlichting.
Eén van ds moeilykste onderwerpen van
overheidszorg en één van de duurste tevens
is dat van de openbare verlichting. Hoe
groot het aantal openbare lichtbronnen in
onze stad wei is, durven wjj niet te schat
ten ,maar het getal zal zeer groot zjjn. Bo
vendien breidt het zich gestadig uit, zoo
wel in aantal als in sterkte van de licht
bron. En vraagt men nu of de verlichting
bij avond en bij nacht schitterend is, dan
is het antwoord stellig niet .bevestigend.
Men tobt al jaren lang met het systeem
en voortdurend neemt men er nieuwe proe
ven mee. Het aantal palen dat nu eenmaal
onvermijdelijk is bij verlichting, wil men
ook niet overdrijven omdat dit allesbehalve
een mooi garnituur van de straat is. Merk
waardig is het dat men hoe langer hoe
meer terug keert tot het alleroudste sy
steem van bevestiging, nd. van een draad
die dwars over den weg is gespannen, van
huis tot huis of van paal tot paal en waar
aan in het midden de lichtbron bengelt.
Ook op de kruispunten en op de grootere
pleinen moet men dit systeem wel toepas
sen om de ryVegen ook van het licht te
doen profiteeren. Het. 'radennet in de lucht
is ook wel niet fraai, maar het valt althans
minder op dan de hooge palen. Van die
palendistributie hebben wjj al meer dan ge
noeg. Het is in de eerste de tram, die er
duizenden noodig heef1” dan komen de lan
taarns, daarna d - verkeersborden en aller
lei andere aanwyzingsb orden, zoodat het
totaal palenwoud zeer rijk gesorteerd is in
aantal en leeljjkheid. Misschien waren er
mogelyk verschillende combinaties te ma
ken waardoor het woud wat werd verkleind,
maar aangewen hier allerlei takken van
dienst by betrokken sijn, is daar niet veel
60UDSCHE COURANT
0W 40.0 4, VA <41 IV 'V1VU V440 ‘...ft-
stig en bezorgd maken. Integendeel, het
maakt ons vaak slechts zwakker en moede-
loozeir, wanneer het leed komt. Heeft Jezus
ook niet gewaarschuwd: „Wees niet be-
zorgd voor den dag van morgen”? Maar uuuw van ae
hoe weinigen die zjjn woorden aannemen, 1 vele, schoone
I herinneren zich deze waarschuwing, trach- groote bezwaren, aie
i ten hun leven daarnaar te richten. Zeker, 1 de verlichting omdat
we moeten zorgen ook voor den dag van
ADVERTENTIEPRIJS: Uit Gouda en omstreken (behoorende tot den bezorgkring
15 regels ƒ1.80, elke regel meer ƒ0.25. Van buiten Gouda en den bezorgkring:
15 regels 1-55, elke regel meer 0.30. Advertentiën in het Zaterdagnummer 20
bijslag op den prjjs. Liefdadigheids-advertentiën de helft van den prjjs.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN: 1—4 regels ƒ2.25, elke regel meer ƒ0.50. Op
de, voorpagina 50 hooger.
Gewone advertentiën en ingezonden mededeelingen by contract tot zee? gereduceerden
prjjs. Groote letters en randen worden berekend naar plaatsruimte.
Advertentiën kunnn worden ingezonden door tusschenkomst van soliede Boek
handelaren, Advertentiebureaux en onze agenten en moeten daags vóór de plaatsing
aan het Bureau zjjn ingekomen, teneinde van opname verzekerd te zjjn.
waren, hadden drie weken later 1140 h«m-
den aan hen afgestaan.
Ook de weesmeisjes moesten hemden
napien voor de Fransche vrienden, en niet I
weinig ook! Enfin! zij kregen er 13 gulden
voor van de Municipaliteit.
De schoenmakers kregen het niet minder
druk dan de weesmeisjes. Die wreven zich
in de handenj toen de bestellingen bijna
zonder ophouden binnen kwamen en meen
den dat de gouden eeuw teruggekomen was.
Zjj, meest geen rykaarts, geloofden stel
lig door de komst der Franschen in betere
doen te zullen komen. Zjj lachten zelfs om
de zorgen van voorheen!
Maar ach, die stakkers! In plaats van er
bovenop, kwamen zjj hoe langer hoe dieper
in de put. En eveneens hoe langer hoe die
per in de schuld bjj den lederhandelaar!
Want, hoe druk zij het ook hadden en hoe
haird en lang zy ook werkten geld kwam
er niet, daar konden zij naar fluiten!
Een groot deel der gemaakte schoenen
waren naar het hoofdkwartier der Fran
schen te Utrecht gezonden, maar het duur
de niet lang of verscheidene schoenen wer
den vandaar naar Gouda teruggestuurd,
omdat zij naar het heette niet goed
gemaakt waren door de Goudsche schoen
makers.
Nieuwe narigheid! Bjj onderzoek bleek
evenwel dat die schoenen niet eens in Gouda
gemaakt waren.
De schoenmakers waren radeloos, en de
Armmeesters eveneens, want ook die wis
ten geen raad meer, nu behalve de vele
werkloozen gevolg van het stilstaan van
handel en scheepvaart ook nog de
schoenmakers gesteund moesten worden.
Hoe ernstig de toestand ook was na een
korte roes van gesuggereerde glorie, ’t
werd nog véél erger!
Het bleef niet bij nieuwe hemden, schoe
nen en koueen, en de radeloosheid bepaalde
zich niet tot werkloezen, schoenmakers en
Er is Wat de verlichting betreft verschil
in avond en nacht. Een gedeelte van de
lampen wordt om twaalf uur gedoofd, ë,n
ander gedeelte wordt van groote in kleine
lichten omgezet. Op die wijze wordt nog
heel wat bespaard, maar ondanks die aarts
vaderlijke zuinigheid bljjven de kosten der
openbare verlichting zeer hoog. De ruime
bouw van de Residentie heeft naast zjjn
en hygiënische zyden, ook
groote bezwaren, die zich o.a. toonen by’
2_t deze door die groote
straatoppervlakte, zeer duur wordt.
litieagent is een hooge uitzondering. Daar-
bjj komt dat in sommige wijken de aanleg
der straten zoo grillig is dat zelfs een er
varen chauffeur er moeite mee heeft. De
verdeeling der namen over de straten is
ook soms zoo zonderling dat men er geen
wjjs uit wordt. Het Amerikaahsche systeem
van nummering der straten moge minder
poëtisch zjjn, praktisch is het stellig wel.
Trouwens met die namen is het heelemaal
hocus-pocus. De namen spreken heelemaal
niet tot het publiek, vooral niet als het ce-
lebriteiten van tweede en derde rang zjjry
die hier vernoemd werden. Het behoeft
heusch geen onontwikkeld publiek te zjjn
als een proef naar de vraag wie die peet
vaders der straten zjjn, op een schromelijke
mislukking uitloopt. Hier en daar heeft
men onder het straatnaambordje een kleine
aanduiding gegeven van kwaliteit van de
vernoemde en zjjn geboorte- en sterfte-
datum, maar of dit nu eenig effect heeft
valt te betwijfelen. Dit zjjn van die knusse
maniertjes waar het publiek niets om geeft.
Met de kennis der plaatseljjke geschiedenis
is men ondanks de vele lectuur daarvan,
zeer slecht op de hoogte en in den regel j
interesseert het de menschen heelemaal
niet. De „verlichting” in geestelijken zin is
op dit punt al even schemerachtig en vaag
als die in praktisch opzicht. Misschien is er hebben, teir
in deze dagen eenige aandacht voor de be- waarmede het gekomen was. En, het moet
roemde „naald” aan de Schevehingsche gezegd: kranig zagen die vreemde krjjgers
boulevard, maar het zou ons niets verwon- er uit toen hun oude plunje door nieuwe
maar! eilasie! nauwelijks
waren zjj in de nieuwe uniform, of zjj wer
den naar Frankrijk teruggeroepen en ver
vangen door ^5 duizend andere haveloos ge-
Kieeae soiuuusn, eveueei
uniformen moesten hebben.
Bovendien moest de Nederlandsche schat
kist 100 millioen gulden oorlogsschatting
aan Frankrijk betalen.
Toen wist ook Sijmenbetaal geen raad
meer, vooral niet toen de eene gedwongen
en daar
door niet alleen de kip die gewoon was
gouden eieren te leggen, den hals werd om-
gedraaid, maar zelfs het geheel» bedrijfs
leven werd ontwricht.
OROSEtA