fcrtUóu.
I/om huu.
Om zelf te maken.
Wajrn weer en geen
koelkast
Voor tuin en balkon.
Brons Uw huid
maar brand ze niet.
FILMNIEUWS.
Italië als „ijs"-centrum.
Gastvrijheid zonder
onnoodige drukte.
RECEPTEN.
patroon ii
patroon k
patroon l
doorschieten, d.w.z. tot blad verwor
den, wanneer in den critieken tyd de
grond meer vochtig dan droog is,
moet bij het nagaan van de oorzaken
van het groen worden <ler bloemen in
aanmerking genomen worden. In het
piantenlichaam zetelt, naast het ver
mogen tot vegetatieve vermeerdering
de aanleg tot geslachtelijke voortplan
ting. Nu leert de ervaring, dat over
vloedige voeding den vegetatieven
groei bevordert, doch den geslachte
lijken groei belemmert. Daarom ligt
het voor de hand aan te nemen, dat
het groen worden der bloemen en het
verworden van bloemen tot blad een
en dezelfde oorzaak hebben; immer3,
de groene bladeren dienen den vege
tatieven groei. In vele gevallen wor
den overigens niet de bloemblaadjes,
doch de meeldraden groen, waardoor
zij 111 meerdere of mindere mate on
geschikt worden voor hun eigenlijke
taak. Verkleuringen yan deze soort
zijn dikwijls aan schadelijke insecten
toe te schrijven.
In vele moderne woningen treft
men in de keuken een koelkast aan,
die bij het bouwen -wordt aange
bracht. Niet ieder woont echter in
een modern huis en ook niet ieder be
schikt over de middelen om zich een
koelkast aan te schaffen. Wel wordt
het vele huisvrouwen heel gemakke
lijk gemaakt en kannen zij zoo'n prac
tise^ hulpmiddel door termijnbeta
lingen in haar bezit krijgen. Doch
ook deze uitgave, die iedere maand
gedurende een zekeren tijd terug
komt, kan niet ieder zich getroosten
en daarom zal men op andere wijze
moeten trachten de levensmiddelen
goed te houden op warme dagen.
In de eerste plaats zal men van
niets meer moeten koopen dan men
voor een dag noodig denkt te hebben,
althans voor zoover.de levensmidde
len aan bederf onderhevig zijn.
het raam. Hij is er nog niet. Wilt
U even wachten? Hij is altijd heel
punctueel. Komt u binnen!" Ze nam
een stoel en zette die dicht bij de
deur.
Neen dank u, zei mevrouw Stam.
Mijnheer Stam kan vandaag niet ko
men. Hij is ziek. Ik ben mevrouw
Stam, ik kom den sleutel van zijn bu
reau brengen.
Het meisje nam de dame nu pas
goed op. Ach, is mijnheer Stam
ziek? Wat jammer, toch niets ergs?
Keelontsteking^ Ach! Hoor je dat,
juffrouw Hantinga, wendde ze zich
tot eefi ander meisje, dat met een
handdoek over den schouder en een
zeepbakje in de hand uit de aangren
zende kamer kwam, Stammetje is
ziek. Mevrouw Stam komt hier den
sleutel brengen.
Ach nee toch, zei de aangespro
kene, eén donker krullenkopje met
een wipneus, ons Stammetje .heeft
nog nooit gemankeerd. Wat moet ik
nu beginnen? Wie zal mij nu bij de
afrekening helpen! zuchtte ze. Weet
u, mevrouw Stam, uw man is altijd
zoo vreeselijk aardig; hij staat altijd
klaar om ons te helpen. Hij doet hee-
lemaal niet als chef. Daarom mogen
wij hem allemaal zoo graag lijden.
Maar, dat hoef ik u natuurlijk niet
te vertellen. U kent hem beter dan
wij, lachte ze en klapte haar lessenaar
open.
Het duizelde mevrouw Stam een
beetje. Het was haar, alsof iemand
eefi plank onder haar voeten had weg
getrokken. Tastend greep ze met do
handen om zich heen. Ze kon dit niet
begrijpen.
Het krullenkopje sprong toe.
Voelt u zich niet goed, mevrouw
Stam? Juffrouw Hes, geef eens gauw
mijn thermosflesch. En Stammetjes
kop, die staat op de vensterbank,
daar achter de bloempot. Vlug!
Mevrouw Stam kreeg een kop kof
fie en of ze wilde of niet, een boter
ham moest ze erbij aannemen.
U bent zeker zonder ontbeten te
hebben hierheen gegaan! Alleraar-
Bij groote hitte kan men bij gebrek
aan een koelen bergplaats etensresten
'en melk nogmaals opkoken, doch aan
te bevelen is het niet, aangezien er
veel van de voedende bestanddeelen
door verloren gaan en melk o.a. veel
zwaarder te verteren is. Moeten
etensresten e.a. aan bederf onderhe
vig zijnde spijzen in een keukenkast
bewaard worden, dan verdient het
aanbeveling om deur en raam af te
sluiten met een rolgordijn van hunne
houten staafjes, een soort jalousie,
die niet duur is. Ramen en deuren,
die op den zonkant liggen, moeten op
de warme uren van den dag gesloten
worden. Melk is op warme dagen al
heel gauw zuur en moet dadelijk na
dat zij in huis is, gekookt en op de
meest koele plaats bewaard worden.
Boter en vet hebben de onaangename
eigenschap week en slap te worden
en" kunnen het best in een aardwerk
pot bewaard worden. Boter blijft het
langst goed in een glazen bakje, dat
men in een terracotta pot plaatst, die
men met water vult. Deze boterkoe-
lers zyn in de meeste huishoudwin-
kels voor een klein bedrag te krjtgen.
Men ziet ook flanellen kappen, die
het water opzuigen en door hun voch
tigheidsgehalte, de levensmiddelen,
die men eronder plaatst koel houden.
Een zeer eenvoudgi toe te passen mid
del is om over een steenen pot met
boter een lap katoen te spreiden, die
met de uiteinden i** schoteltjes mei
water gevuld hangt.
Visch moet men op warme dagen
liefst niet tot een volgenden dag be
waren, evenmin als worst en vleesch.
Zelfs wanneer men deze levensmidde
len denzelfden dag nog denkt te ge-
1 bruiken, moet men ze afdekken met
een vliegenkap, terwijl in iedere huis
houding een klein vliegenkastje wel
onontbeerlijk is.
Twijfelt men op warme dagen aan
de frischlieid van resten van welken
aard ook, dan worden ze in geen ge
val meer gegeten, aangezien dit tot
vergiftiging aanleiding kan geven.
digst waren de meisjes.
Ik dank u hartelijk, zei Me
vrouw Stam bij het weggaan.
't Is de moeite niet, mevrouw
stam,- Uw man heeft ons zoo vaak ge-
hebben, alp zij hun dat had kunnen
telijke groeten en wenscht u hem be
terschap van ons. Hij moet maar
gauw terugkomen!
Buiten gekomen, liep mevrouw
Stam haar halte voorbij. En de vol
gende ook. Zij merkte er niets van.
Ze liep de eene straat na de andere
en trachtte een verklaring te vinden
voor dit onbegrijpelijke: Hoe leg
den die meisjes dat aan? Wau zou me
vrouw Stam er niet voor gegeven
hebben ,als zij hun dat had kunnen
vragen.
Stammetje?! Stammetje?! her
haalde ze maar al voor zichzelf, op
dien kameraadschappelijken, vertrou-
welijken toon als de beide meisjes het
gezegd hadden. Altijd vriendelijk...
Ja, nu moest ze toch eindelijk eens
op de tram stappen. Rijkelijk laat
kwam ze thuis. Haar man ging in bed
overeind zitten, toen ze binnenkwam, j
Wat heeft dat lang geduurd!
mopperde hij.
Maar mevrouw Stam was als ge-
electriseerd.
Ja, vader, je meisjes op kantoor
waren ook zoo vriendelijk voor me.
Ik moest bepaald een kop koffie met
hen drinken, uit jouw kopje en een
boterham eten. Eerder lieten ze me
eenvoudig niet gaan. En ik moet je
hun hartelijke groeten doen. Stam
metje moet maar gauw terugkomen,
zeiden ze. Stammetje noemen ze je,
dat vind ik toch zoo aardig.
Stammetje, herhaalde ze op tee- j
deren toon. Weet je wat, ik ga je van I
nu af aan ook zoo noepien: Stamme-
tje? Mijn lieve Stammetje!
Mijnheer Stam was bij deze lange J
rede, die hij nooit van zijn vrouw ge
hoord had, machteloos in de kussens
teruggevallen. Bij het woord „Stam
metje" sloot hij de oogen, alsof er een
teer punt in hem geraakt was. Maar
mevrouw Stam merkte het niet. Het
Voor de heerlijke zonnige uurtjes
in den tuin en op het balkon leggen
we op de tafel, de stoeltjes en de lig
stoel in frissche kleuren geborduurde
kleedjes ert*kussen».
Hierop zijn rootfe en gele bloem
pjes en blauwe klokje» tezamen tot
een los ruikertje gebonden en met
splitzijde op wit linnen geborduurd.
De klokjes worden in twee kleuren
was haar, of ze iets gevonden had,
zooiets als een tooverformule. Iets,
dat haar leven weer licht en blij zou
maken.
Geef me nu maar eindelijk eens
iets te eten! bromde mijnheer Stam.
Maar zijn stem klonk niet echt boos.
het was meer uit gewoonte^ dat hij
het op dien toon zei. Zoo klonk het
vandaag tenminste mevrouw Stam in
de ooren.
Ja, Stammetje, dadelijk! riep
ze. Ik ben in een wip terug! En ze
huppelde de kamer uit.
Op de gang'hoorde Stam van nu af
„Stammetje" geheeten, haar zoowaar
een vroolijk liedje zingen.
Alsof ik heelemaal niet ziek
was?! kwam het nog eenmaal mok
kend in hem op, maar plotseling gleed
er een glimlach over dfn gezicht.
Een aardige stem heeft ze, dat
heb ik nooit geweten, i
Neen
als een
-ïrffr '"de* uitwijk! om
ftM* 'n anderen wagen
voorbij tejkomen, dan
moogt a dal voertuigen
aar niet inhalen I
blauw uitgevoerd, de bloemkelken in
rood en geel en de bladen en steeltjes
in matgroen. Men kan de bloemen en
blaadjes met platsteekj'es opvullen,
doch het geheel wordt ook heel fijn,
wanneer slechts de omtrekken met
steelsteekjes en het midden der blaad
jes met spansteekjes geborduurd wor
den. De steeltjes en kleine blaadjes
worden in steelsteekjes uitgevoerd.
Voor het ligstoelkussen (44 x 55
c.m.) wordt strijkpatroon h (25 ct.),
voor het ronde tafelkleedje (1.10 m.)
patroon k (35 ct.),en voor het kleine
kussen (40 x 40 c.m.) patroon I (25
ct.) gebruikt. Tenslotte worden de
randen met een blauwe bies afgezet.
Deze strijkpatronen zijn verkrijg
baar bijN.V. Wereldmode, Pr. Hen
drikkade 48, Amsterdam-C.
Kunnen jonge menschen zich des
zomers iets heerlijkers denken dan
zich in de zon heerlijk te laten „bruin"
braden? Na de lange, koele voorjaars-
weken geniet men dubbel van iederen
zonnedag en iedereen benut z'n vrijen
tijd om zich gedurende het weekeind
of in de vacantieweken eens volop
door vrouwe Zon te laten 'bestralen.
Men baadt in de zon!
De gevolgen van zoo'n eerste zon
nebad zijn in den regel niet zoo bij
zonder aangenaam en bestaan menig
maal uit een zeer verbrande, rood
gloeiende huid, die zeer pijnlijk aan
doet.
Meermalen gaat zonnebrand zelfs
met koorts gepaard, want zon laat
niet met zich spotten en werkt niet
steeds heilzaam, kan ook lichamelijke
schade toebrengen aan al te overmoe-
digen.
Men moet de huid langzaam ge
wennen aan de inwerking van de
zonnestralen en moet hierbij met
overleg te werk gaan. Het is zeer ver
keerd om op lichaamsdeelen, die niet
steeds aan de lucht blootgesteld zijn,
de intensieve zonnestralen te doen in
werken, terwijl men niet meer dan
een badpak aan heeft. Het gezicht is
over het algemeen minder gevoelig
voor zonnebrand, tenzij men in hooge
mate overdrijft.
Indien men voor de eerste maal een
zonnebad neemt, dan zal men aan
stonds bemerken, dat de huid van
schouders en bovenarm zeer gevoelig
is, 'meestal wordt ook de rug vuur
rood en pijnlijk.
Laat men toch bedenken, dat men
zonder zonnebrand ook kan bruinen
en dat het geen zin heeft na een dag
buiten doorgebracht te hebben rood
als een kreeft huiswaarts te keeren!
Hoevele jonge menschen vooral
meisjes zijn er niet, die na zoo'n
braadpartij zich de eerste dagen van
de week onprettig voelen door hun
pijnlijk brandende huid!
Zonnebaden moet men met overleg
weten te nemen en de eerste dagen
begint men slechts met de huid en
kele minuten aan de zon bloot te stel
len. Men zorgt echter voor een dunne
bekleeding van het lichaam en wrijft
de deelen, die door de zon beschenen
worden grondig met olijf- of amandel
olie of met vette crème in.
Het geheim van het krijgen van
een gezonde en gelijkmatig gebruin
de huid berust hierin, dat men de
huid niet vlak voor het zonnebad in
vocht, maar de vette substantie min
stens een kwartier laat inwerken. Op
deze wijze heeft het vet gelegenheid
in de poriën te dringen.
Zooals gezegd duurt het eerste zon
nebad niet langer dan enkele minuten
en daarna kan men iederen dag wat
langer zonnen. Is de huid reeds licht
verbrand, dan wordt het gevaar voor
zonnebrand steeds minder, omdat de
huid haar natuurlijke afweermidde
len in werking stelt. Zoodra men zich
b(j het zonnen minder prettig voelt,
zal een schaduwplekje opgezocht die
nen te worden. Steeds moet men bij
het zonnen een donkere bril dragen en
zorgen dat het hoofd afgedekt is.
Niet genoeg kan erop gewezen wor
den in de eerste dagen, waarop men
een zonnebad heeft genomen rug, ar
men en schouders af te dekken, in
dien men het badcostuum nog aan
wenscht te houden.
Robert Montgomery en Virginia Bruce in
Thalia-Theater.
HELDEN DER TROPEN.
Thalia-Theater.
Telkens wanneer een troep der Ame-
rikaansche leglonairen, die Cuba bezet
hielden, huiswaarts keerde, ontviel hier
en daar een jonge soldaat zijn gelede
ren, als slachtoffer van de gele' koorts!
Gele koorts, de pest van Cuba, van man
tot man overgebracht door een geheim
zinnige onvindbare bacil, verwoestte de
moraal der soldaten, verwoestte honder
„Helden der tropen".
niet meer miss Blake, doch mrs. O'Harri.
En zoo eindigt dit waarachtig gebeurde
verhaal van soldatenmoed buiten tijden
van oorlog en toch van onschatbaar be
lang voor het welzijn der lijdende
menschheld.
MOEDERS JONGEN.
Reünie-Bioscoop.
Mary Colbrook (Kay Francis), een we-
duwe met weinig verstand van geldzaken,
voor een raadsel. we e1» aP heeft door onverstandige genmanipulaties
de nalatenschap van haar man, bestaande
Uit Washington werd de kundige ma
joor Edward Reed naar Cuba gezonden,
hem gingen dr. Carroll en dr. Jesse
ar, samen met een nieuw detache
ment legionairs, waarin sergeant O'Hara,
luidruchtig opschepper van Iersche ori
gine, de stille Brinkerhof, de luie, me
lancholieke soldaat uit de zuidelijke Ver-
eenigde Staten „Jellybeans", de vurige,
klasse-bewuste strijder Busch en de sym-
ithleké Breen.
Aanvankelijk is de troep tot werke-
osheid gedoemd. En O'Hara loopt
blauwtje na blauwtje bi] de jonge, ern
stige verpleegster Frances Blake, die
met de hoofdverpleegster Mac-
Dade de troep vergezelt. Zijn liefde is
serieus dit keer, maar haar besef van een
ernstige roeping laat haar geen vrijheid.
Ook de doktoren komen geen stap ver
der en staan reeds op het punt, hun mis
sie als vruchteloos te beschouwen en
naar Washington terug te keeren, als
Majoor Reed het verhaal hoort van een
de binnenlanden van Cuba levende,
door de mannen der wetenschap geridi-
:rde Schotsche fantast dr. Finlay,
die beweert, dat de besmetting der gele
koorts door een bepaald soort muskieten
wordt overgebracht. En door zijn tactvol
optreden, slaagt majoor Reer erin, de
'etenculturen van dr. Finlay voor
lijn laboratorium te verwerven.
O'Hara stelt zich beschikbaar voor een
experiment en na acht dagen weet de
wetenschap wel alles van de oorzaken
der gele koorts, maar O'Hara Is den dood i
nabij.
En terwijl het Amerikaansche leger
gansch Cuba reinigt, elk riool vult, elke
poel, elk§ hut, elke goot ultsmet om den
en muskiet te verdelgen, waakt aan
O'Hara's bed miss Blake. Maanden later
staat een nieuwe vrijwilliger klaar, thans
zijn diensten aan te bieden bij het
In aanbouw zijnde Panamakanaal: ae
gedecoreerde sergeant John O'Hara. En
met hem gaat een tengere, plichtsge
trouwe, liefhebbende jonge vrouw, thans
uit 50.000 dollar, verloren.
Zü leeft met haar gezin in een klein stad
je te Massachusetts en ontvangt later be
zoek van de onsympathieke zuster van haar
gestorven man, 'tante Caroline (Elisabeth
iRiSdon).
Temidden van haar talrijke schuldeischers
speelt Mary een opwindend spel, door bij
Mr. Rudin (John Litel), een leening te slui
ten. Haar jongste, ,,Bill" (Dickie Moore),
sluit ondertusschen vriendschap met de
oude mevrouw Crocby (Helena Phillips
Evans), een rijke oude dame, van wie het
huis, dat de Colbrooks in huur hebben, be
hoort en die nog tal van andere eigendom
men bezit.
Maurice Chevalier in „Ga lachend door het
leven". Reünie-Bioscoop.
Het gevaar voor zonnebrand is min
der groot, wanneer men in beweging
omdat de stralen dan minder in
tens op enkele deelen inwerken.
Men kan opmerken, dat zonne
land minder snel optreedt by wan
delen ,spel en de beoefening van sport
dan wanneer men onbewegelijk in de
zon ligt.
Ook kinderen moeten tegen zonne
land beschermd worden en daarom
zeer onverstandig om de klein-
tjos van twee of drie jaar soms uren
^vrijwel naakt in de zon te laten
spelen
^ngzaam zal het lichaampje zich
de zon gewend hebben en kunnen
"ekleintjes in hun badpakje of broek-
spelen, terwijl hun huidje een go
bruine tint zal aannemen.
•fe was reeds bekend ten tijde der
oude Grieken en Romeinen.
Hippocrates, de beroemde Griek-
rlfrt8. Hie ongeveer 360 jaar vóór
jj uhristeUjke jaartelling leefde en
1 r Heelkunde genoemd
beval in zijn tijd het gebruik
1Mis aan voor zieken en gezonden
bekt ^k^lende werking. In vele
J^gevallen werden ij scom pressen
gewend ter vermindering van py-
en ook werd de genezing hier-
menigmaal bespoedigd. Deze
te geleerde was van meening, dat
door de behandeling met ijs de bloeds
omloop niet alleen verbeterde, doch
zelfs de levensgeesten in menig geval
opgewekt werden. In hoeverre de
Grieken destijds de vele wijze raad
gevingen van Hippocrates hebben op
gevolgd? hierover zwijgen de kro
nieken.
In het oude Rome speelde ijs reeds
vele eeuwen geleden een groote rol en
het gebruik hiervan nam dermate toe
dat de strenge Seneca, een philosoof
en tevens raadgeve-* van keizer Nero,
tegen deze verspilling opkwam. Hy
achtte het .een overbodige luxe, spijs
en drank door middel van ys te koe
len, en meende, dat dergelijke ge
woonten slechts zouden leiden tot li
chamelijke en geestelijke verzwakking
van het krachtige Romeinsche volk.
De Romeinen hebben echter niet
geluisterd naar dezen strengen raad
gever en nuttigden het ijs, zooals de
natuur hun dit leverde. Zy bedienden
zich bij hun maaltijden van kleine ijs-
bekers en schaaltjes, die met vruch
ten en dranken gevuld werden, opdat,
deze den „ijs"-smaak zouden aanne
men!
Nic talie huisvrouwen zyn gewend
gasten ten eten te hebben en er zijn
inderdaad vele families, waar dit tot
de zeldzaamheden behoort. Men zal
zich in vele gezinnen moeten bezui
nigen of in andere is geen hulp aan-
Door de hulp welke Mary van Mr. Rud-
lin ontvangt, komen er veel praatjes in de
wereld en verspeelt Mary haar reputatie.
Temidden van deze chaos komt tante Caro
line en neemt onmiddellijk de sprekend op
Colbrook lijkende kinderen van Mary weg.
Mevr. Crosby sterft spoedig en benoemt
den kleinen Bill tot haar universeelen erf
genaam.
Ails geschenk op Moederdag vereenigt de
kleine Bill, met behulp van Mr. Rudlin het
huisgezin weer. Deze laatste treedt spoedig
daarop met Mary in het huwelijk.
GA LACHEND DOOR HET LEVEN,
met Maurice Chevalier.
Reünie-Bioscoop.
Victor Larnois komt platzak in Parys
aan; hij maakt op vrijmoedige wyze kennis
met Giselle, een girl uit de revue, die in
een restaurant zit te eten, maar geen geld
blijkt te hebben om te betalen. Geen nood...
Victor ziet kans binnen een uur frs. 1000
te verdienen!
Daar hy een goedkoop hotel zoekt, noemt
Giselle hem het hare en zoo huurt hy een
kamer in hetzelfde hotel, waar Giselle
woont. Als hy zyn naam in het register
moet sohryven, blykt hy' de kunst van het
sQjiryven niet te verstaan..., „lezen kan hij
wel"! Giselle heLpt hem uit den nood. Dien
avond vergezelt hy Giselle naar de revue,
aanschouwt voor het eerst de ontzaggelijke
drukte aldaar, het va-et-vient van auto's
en hier legt hy de grondslag voor zyn car
rière.
Hy slaagt erin nog dienzelfden avond in
de plaats van den chasseur ALbert te treden
er. van nu af aan klimt hij langzaam hooger
op den maat8chappelijken ladder. Van chas
seur wordt hy via de tydelijk waargeno
men functie van programmaverkooper
secretaris van de directie.
Onderwijl heeft hij de energie gehad op
een school, temidden van de gewone kinde-
ren want privélessen waren te duur
schrywen te leeren.
Van secretaris wordt hy mededirecteur,
van mededirecteur eenig directeur van de
revue. Hoe hy dat doet, het is uitermate
handig, nog nèt behoorlijk, maar bovenal
beminnelijk.
Boris Karlof in het ^Monster van Frankenstein'.'
Schouw burg- Bioscoop.
HET MONSTER VAN FRANKENSTEIN.
Schouwburg-Bioscoop.
Deze film werd vervaardigd naar een
fantastische vertelling van Mary Woll-
stonecroet Shelley, bewerkt door John
L. Balderstond met behulp van dialogen
uit het door Peggy Webling geschreven
tooneelstuk.
In een laboratorium, geheel afgesloten
van de buitenwereld, werkt de bioloog
Baron Frankenstein, geholpen door zijn
toegewijden dwergachtigen assistent, aan
een monsterachtig experiment. Hij heeft
zich tot taak gesteld een menschelijk
wezen samen te stellen en pleegt des
nachts grafschennis om een complete
serie ledematen machtig te worden Bou
te A en moeren moeten het zaakje bijeen
houden en Frankenstein hoopt daarna
met behulp van electrlciteit het Individu
tot leven te brengen.
Elizabeth, de verloofde van den uit
vinder, maakt zich ernstig ongerust. Zij
begrijpt niet waarom haar aanstaande
echtgenoot zich isoleert gelijk een klui-
zfcnaar en begeeft zich samen met een
vriend van haar verloofde, Victor ge
naamd, naar den ouden dr. Waldman
om deze te bewegen een einde te maken
aan de gevaarlijke liefhebberijen van
zijn ex-leerling.
Dr. Waldman stemt toe en gedrieën
begeven zij zich naar het laboratorium
van Frankenstein. Deze is inmiddels aan
de finishing touch van zijn uitvinding
toe en ademloos slaan de aanwezigen
zijn handelingen gade.
De tweede film heet „Kerels der zee"
en is een verhaal van de zée van Daniel
Moore en Hugh King, voor de film be
werkt door Daniel Moore en Theo Ree-
nen.
Een epeelscène uit „Helden der Tropen" met in de inzet de jonge jlegionnair John
O'Hara en Frances Bluhe de verpleegster.
wezig en dit alles maakt, dat men het
liefst met de eigen familie aan tafel
aanzit.
Inderdaad kosten uitnoodigingen
op groote schaal veel geld en huis
moeders, die met een beperkt inko
men rond moeten komen, kunnen zich
geen extra kosten veroorloven.
Komt het nu eens een enkele maal
voor, dat men iemand ten eten heeft,
dan moet men zich het lroofd niet pij
nigen met de gedachte, wat men nu
wel op moet disschen. Hoe gewoner
men doet, hoe aangenamer het voor
de(n) gast zal zijn, die immers meer
om het gezellige samenzijn, dan wel
om het eten komt. Iemand voelt da
delijk aan, indien men zich buitenge
woon voor hem uitslooft, vooral als
hij weet, dat de huishoudkas het niet
goed hebben kan. Het is reeds meer
dan voldoende indien men aan den ge
wonen disch een bord soep vooraf
geeft of een extra toespijs maakt. Een
kopje koffie na tafel, waaronder men
gezellig kan napraten, valt meestal
zeer in den smaak. Aan de tafel
wordt «en weinig extra zorg besteed
en in het midden komt een kanten of
een geborduurd kleed met een vaasje
of bowl met bloemen, hetgeen dade
lijk veel feèstelijker staat. Ontvangt
men op deze wijze een gast, dan zal
hij zich hoe verwend hij ook moge
zijn inderdaad thuis voelen aan de
familiedisch en daar gaat het toch
om.
„Ach kind, jouw kleeren lijken ook op niets.
Als je bij Henk In de smaik wilt vallen,
dan moet je een beetje op de mode latten!
Abonneer je maar gauw op de BEYER
(„BEYER's MODE für Alle" Is overal In de
boekhandel verkrijgbaar)
Garnalen met roomsaus.
350 gram garnalen, 40 gram boter, 40
gram bloem, ongeveer 5 d.L. melk, onge
veer 1 d.L. room, peper en zout.
Garnalen in zout water afwasschen, daar
na zetten we ze weg in een pannetje met
heet water en een weinig zout, zoodat ze
warm blyven. Boter smelten en met da
bloem vermengen, daarna langzaam de
melk toevoegen, steeds roerende en het
sausje eenige minuten zachtjes laten koken,
room toevoegen en weer even op kookpunt
brengen. Tenslotte doen we* de garnalen op
een zeef en laten het water wegdruppelen,
en voegen deze bij de saus. De garnalen
mogen niet meekoken, aangezien ze hier
door onsmakelijk worden. De droog gekook
te r(jst kan in een schaal opgediend worden
of even in vormpjes b.v. kopjes worden ge
daan, die op een platte schaal gestort wor
den.
Gebraden ham.
1 stuk rauwe ham van 1 pond (zonder
been), 3 tomaten, broodkruimels of be
schuit, 1 ui, peper en zout, 1 theelepel ge
hakte peterselie, 100 gram boter.
De ham wordt gezouten en met peper
bestrooid, daarna opgezet met koud water
en de ham in de boter aan beide zyden 10
minuten bruin laten braden. De ham wordt
opzy geschoven en nu wordt de in boter ge
snipperde ui gefruit en de aan plakken ge
sneden tomaten. Men kan de tomaten eerst
van het velletje ontdoen, door ze even in
kokend water te laten liggen.
Het vleesch wordt uit de pan genomen en
op een verwarmden schotel gelegd, daarna
I
een flinke scheut water bijgevoegd en zoo
veel brood of beschuitkruim, totdat een ge
bonden massa is verkregen, waardoor ten-
slotte de peterselie wordt geroerd, waar-
i mede de ham wordt bedekt.
Engelsch recept voor sinaasappel
schotel.
Voor het deeg: .150 gram bloem, 65 gram
boter, een paar eetlepels water.
Voor de vulling: 12 sinaasappels, 60 gram
suiker, 10 gram maizena, 25 gram boter,
1 \Vz d.L. wSter (schraal), 2 eierdooiers.
Sneeuwkop: 2 eiwitten, 2 eetlepels poe
dersuiker.
'We beginnen met het maken van het
deeg, waarvoor wy van boter en bloem met
een mes of met de vingertoppen een krui
melig geheel maken, dat daarna vermengt!
wordt met een paar eetlepels water 'tot een
samenhangende, doch vooral niet vochtige
bal, die op een met bloem bestoven tafel
of aanrecht met de bebloemde deegrol wordt
uitgerold, daarna opgevouwen, nogmaals
uitgerold en opgevouwen en een uur wordt
weggezet op een koele plaats. Een vry
platte vuurvaste schaal wordt beboterd en
later gevoerd met het uitgerolde deeg. We
prikken hier en daar in den bodem met een
vork en zetten den vorm in den oven om de
pie gedurende 20 min. te bakken.
Het sap van 2 sinaasappels, de geraspte
schil, het water en de suiker worden bij el
kaar gevoegd en met de maizena vermengd,
daarna gedurende 5 min. onder voortdurend
roeren gekookt en de boter ermede ver
mengd. De eierdooiers zijn flink schuimig
geklopt en hierby wordt lepel voor lepel do
inhoud der pan gevoegd onder voortdurend
kloppen, daarna brengen wy het over in
een vuurvasten schotel met het pasteideeg.