fcrtUóu. I/om huu. Om zelf te maken. Wajrn weer en geen koelkast Voor tuin en balkon. Brons Uw huid maar brand ze niet. FILMNIEUWS. Italië als „ijs"-centrum. Gastvrijheid zonder onnoodige drukte. RECEPTEN. patroon ii patroon k patroon l doorschieten, d.w.z. tot blad verwor den, wanneer in den critieken tyd de grond meer vochtig dan droog is, moet bij het nagaan van de oorzaken van het groen worden <ler bloemen in aanmerking genomen worden. In het piantenlichaam zetelt, naast het ver mogen tot vegetatieve vermeerdering de aanleg tot geslachtelijke voortplan ting. Nu leert de ervaring, dat over vloedige voeding den vegetatieven groei bevordert, doch den geslachte lijken groei belemmert. Daarom ligt het voor de hand aan te nemen, dat het groen worden der bloemen en het verworden van bloemen tot blad een en dezelfde oorzaak hebben; immer3, de groene bladeren dienen den vege tatieven groei. In vele gevallen wor den overigens niet de bloemblaadjes, doch de meeldraden groen, waardoor zij 111 meerdere of mindere mate on geschikt worden voor hun eigenlijke taak. Verkleuringen yan deze soort zijn dikwijls aan schadelijke insecten toe te schrijven. In vele moderne woningen treft men in de keuken een koelkast aan, die bij het bouwen -wordt aange bracht. Niet ieder woont echter in een modern huis en ook niet ieder be schikt over de middelen om zich een koelkast aan te schaffen. Wel wordt het vele huisvrouwen heel gemakke lijk gemaakt en kannen zij zoo'n prac tise^ hulpmiddel door termijnbeta lingen in haar bezit krijgen. Doch ook deze uitgave, die iedere maand gedurende een zekeren tijd terug komt, kan niet ieder zich getroosten en daarom zal men op andere wijze moeten trachten de levensmiddelen goed te houden op warme dagen. In de eerste plaats zal men van niets meer moeten koopen dan men voor een dag noodig denkt te hebben, althans voor zoover.de levensmidde len aan bederf onderhevig zijn. het raam. Hij is er nog niet. Wilt U even wachten? Hij is altijd heel punctueel. Komt u binnen!" Ze nam een stoel en zette die dicht bij de deur. Neen dank u, zei mevrouw Stam. Mijnheer Stam kan vandaag niet ko men. Hij is ziek. Ik ben mevrouw Stam, ik kom den sleutel van zijn bu reau brengen. Het meisje nam de dame nu pas goed op. Ach, is mijnheer Stam ziek? Wat jammer, toch niets ergs? Keelontsteking^ Ach! Hoor je dat, juffrouw Hantinga, wendde ze zich tot eefi ander meisje, dat met een handdoek over den schouder en een zeepbakje in de hand uit de aangren zende kamer kwam, Stammetje is ziek. Mevrouw Stam komt hier den sleutel brengen. Ach nee toch, zei de aangespro kene, eén donker krullenkopje met een wipneus, ons Stammetje .heeft nog nooit gemankeerd. Wat moet ik nu beginnen? Wie zal mij nu bij de afrekening helpen! zuchtte ze. Weet u, mevrouw Stam, uw man is altijd zoo vreeselijk aardig; hij staat altijd klaar om ons te helpen. Hij doet hee- lemaal niet als chef. Daarom mogen wij hem allemaal zoo graag lijden. Maar, dat hoef ik u natuurlijk niet te vertellen. U kent hem beter dan wij, lachte ze en klapte haar lessenaar open. Het duizelde mevrouw Stam een beetje. Het was haar, alsof iemand eefi plank onder haar voeten had weg getrokken. Tastend greep ze met do handen om zich heen. Ze kon dit niet begrijpen. Het krullenkopje sprong toe. Voelt u zich niet goed, mevrouw Stam? Juffrouw Hes, geef eens gauw mijn thermosflesch. En Stammetjes kop, die staat op de vensterbank, daar achter de bloempot. Vlug! Mevrouw Stam kreeg een kop kof fie en of ze wilde of niet, een boter ham moest ze erbij aannemen. U bent zeker zonder ontbeten te hebben hierheen gegaan! Alleraar- Bij groote hitte kan men bij gebrek aan een koelen bergplaats etensresten 'en melk nogmaals opkoken, doch aan te bevelen is het niet, aangezien er veel van de voedende bestanddeelen door verloren gaan en melk o.a. veel zwaarder te verteren is. Moeten etensresten e.a. aan bederf onderhe vig zijnde spijzen in een keukenkast bewaard worden, dan verdient het aanbeveling om deur en raam af te sluiten met een rolgordijn van hunne houten staafjes, een soort jalousie, die niet duur is. Ramen en deuren, die op den zonkant liggen, moeten op de warme uren van den dag gesloten worden. Melk is op warme dagen al heel gauw zuur en moet dadelijk na dat zij in huis is, gekookt en op de meest koele plaats bewaard worden. Boter en vet hebben de onaangename eigenschap week en slap te worden en" kunnen het best in een aardwerk pot bewaard worden. Boter blijft het langst goed in een glazen bakje, dat men in een terracotta pot plaatst, die men met water vult. Deze boterkoe- lers zyn in de meeste huishoudwin- kels voor een klein bedrag te krjtgen. Men ziet ook flanellen kappen, die het water opzuigen en door hun voch tigheidsgehalte, de levensmiddelen, die men eronder plaatst koel houden. Een zeer eenvoudgi toe te passen mid del is om over een steenen pot met boter een lap katoen te spreiden, die met de uiteinden i** schoteltjes mei water gevuld hangt. Visch moet men op warme dagen liefst niet tot een volgenden dag be waren, evenmin als worst en vleesch. Zelfs wanneer men deze levensmidde len denzelfden dag nog denkt te ge- 1 bruiken, moet men ze afdekken met een vliegenkap, terwijl in iedere huis houding een klein vliegenkastje wel onontbeerlijk is. Twijfelt men op warme dagen aan de frischlieid van resten van welken aard ook, dan worden ze in geen ge val meer gegeten, aangezien dit tot vergiftiging aanleiding kan geven. digst waren de meisjes. Ik dank u hartelijk, zei Me vrouw Stam bij het weggaan. 't Is de moeite niet, mevrouw stam,- Uw man heeft ons zoo vaak ge- hebben, alp zij hun dat had kunnen telijke groeten en wenscht u hem be terschap van ons. Hij moet maar gauw terugkomen! Buiten gekomen, liep mevrouw Stam haar halte voorbij. En de vol gende ook. Zij merkte er niets van. Ze liep de eene straat na de andere en trachtte een verklaring te vinden voor dit onbegrijpelijke: Hoe leg den die meisjes dat aan? Wau zou me vrouw Stam er niet voor gegeven hebben ,als zij hun dat had kunnen vragen. Stammetje?! Stammetje?! her haalde ze maar al voor zichzelf, op dien kameraadschappelijken, vertrou- welijken toon als de beide meisjes het gezegd hadden. Altijd vriendelijk... Ja, nu moest ze toch eindelijk eens op de tram stappen. Rijkelijk laat kwam ze thuis. Haar man ging in bed overeind zitten, toen ze binnenkwam, j Wat heeft dat lang geduurd! mopperde hij. Maar mevrouw Stam was als ge- electriseerd. Ja, vader, je meisjes op kantoor waren ook zoo vriendelijk voor me. Ik moest bepaald een kop koffie met hen drinken, uit jouw kopje en een boterham eten. Eerder lieten ze me eenvoudig niet gaan. En ik moet je hun hartelijke groeten doen. Stam metje moet maar gauw terugkomen, zeiden ze. Stammetje noemen ze je, dat vind ik toch zoo aardig. Stammetje, herhaalde ze op tee- j deren toon. Weet je wat, ik ga je van I nu af aan ook zoo noepien: Stamme- tje? Mijn lieve Stammetje! Mijnheer Stam was bij deze lange J rede, die hij nooit van zijn vrouw ge hoord had, machteloos in de kussens teruggevallen. Bij het woord „Stam metje" sloot hij de oogen, alsof er een teer punt in hem geraakt was. Maar mevrouw Stam merkte het niet. Het Voor de heerlijke zonnige uurtjes in den tuin en op het balkon leggen we op de tafel, de stoeltjes en de lig stoel in frissche kleuren geborduurde kleedjes ert*kussen». Hierop zijn rootfe en gele bloem pjes en blauwe klokje» tezamen tot een los ruikertje gebonden en met splitzijde op wit linnen geborduurd. De klokjes worden in twee kleuren was haar, of ze iets gevonden had, zooiets als een tooverformule. Iets, dat haar leven weer licht en blij zou maken. Geef me nu maar eindelijk eens iets te eten! bromde mijnheer Stam. Maar zijn stem klonk niet echt boos. het was meer uit gewoonte^ dat hij het op dien toon zei. Zoo klonk het vandaag tenminste mevrouw Stam in de ooren. Ja, Stammetje, dadelijk! riep ze. Ik ben in een wip terug! En ze huppelde de kamer uit. Op de gang'hoorde Stam van nu af „Stammetje" geheeten, haar zoowaar een vroolijk liedje zingen. Alsof ik heelemaal niet ziek was?! kwam het nog eenmaal mok kend in hem op, maar plotseling gleed er een glimlach over dfn gezicht. Een aardige stem heeft ze, dat heb ik nooit geweten, i Neen als een -ïrffr '"de* uitwijk! om ftM* 'n anderen wagen voorbij tejkomen, dan moogt a dal voertuigen aar niet inhalen I blauw uitgevoerd, de bloemkelken in rood en geel en de bladen en steeltjes in matgroen. Men kan de bloemen en blaadjes met platsteekj'es opvullen, doch het geheel wordt ook heel fijn, wanneer slechts de omtrekken met steelsteekjes en het midden der blaad jes met spansteekjes geborduurd wor den. De steeltjes en kleine blaadjes worden in steelsteekjes uitgevoerd. Voor het ligstoelkussen (44 x 55 c.m.) wordt strijkpatroon h (25 ct.), voor het ronde tafelkleedje (1.10 m.) patroon k (35 ct.),en voor het kleine kussen (40 x 40 c.m.) patroon I (25 ct.) gebruikt. Tenslotte worden de randen met een blauwe bies afgezet. Deze strijkpatronen zijn verkrijg baar bijN.V. Wereldmode, Pr. Hen drikkade 48, Amsterdam-C. Kunnen jonge menschen zich des zomers iets heerlijkers denken dan zich in de zon heerlijk te laten „bruin" braden? Na de lange, koele voorjaars- weken geniet men dubbel van iederen zonnedag en iedereen benut z'n vrijen tijd om zich gedurende het weekeind of in de vacantieweken eens volop door vrouwe Zon te laten 'bestralen. Men baadt in de zon! De gevolgen van zoo'n eerste zon nebad zijn in den regel niet zoo bij zonder aangenaam en bestaan menig maal uit een zeer verbrande, rood gloeiende huid, die zeer pijnlijk aan doet. Meermalen gaat zonnebrand zelfs met koorts gepaard, want zon laat niet met zich spotten en werkt niet steeds heilzaam, kan ook lichamelijke schade toebrengen aan al te overmoe- digen. Men moet de huid langzaam ge wennen aan de inwerking van de zonnestralen en moet hierbij met overleg te werk gaan. Het is zeer ver keerd om op lichaamsdeelen, die niet steeds aan de lucht blootgesteld zijn, de intensieve zonnestralen te doen in werken, terwijl men niet meer dan een badpak aan heeft. Het gezicht is over het algemeen minder gevoelig voor zonnebrand, tenzij men in hooge mate overdrijft. Indien men voor de eerste maal een zonnebad neemt, dan zal men aan stonds bemerken, dat de huid van schouders en bovenarm zeer gevoelig is, 'meestal wordt ook de rug vuur rood en pijnlijk. Laat men toch bedenken, dat men zonder zonnebrand ook kan bruinen en dat het geen zin heeft na een dag buiten doorgebracht te hebben rood als een kreeft huiswaarts te keeren! Hoevele jonge menschen vooral meisjes zijn er niet, die na zoo'n braadpartij zich de eerste dagen van de week onprettig voelen door hun pijnlijk brandende huid! Zonnebaden moet men met overleg weten te nemen en de eerste dagen begint men slechts met de huid en kele minuten aan de zon bloot te stel len. Men zorgt echter voor een dunne bekleeding van het lichaam en wrijft de deelen, die door de zon beschenen worden grondig met olijf- of amandel olie of met vette crème in. Het geheim van het krijgen van een gezonde en gelijkmatig gebruin de huid berust hierin, dat men de huid niet vlak voor het zonnebad in vocht, maar de vette substantie min stens een kwartier laat inwerken. Op deze wijze heeft het vet gelegenheid in de poriën te dringen. Zooals gezegd duurt het eerste zon nebad niet langer dan enkele minuten en daarna kan men iederen dag wat langer zonnen. Is de huid reeds licht verbrand, dan wordt het gevaar voor zonnebrand steeds minder, omdat de huid haar natuurlijke afweermidde len in werking stelt. Zoodra men zich b(j het zonnen minder prettig voelt, zal een schaduwplekje opgezocht die nen te worden. Steeds moet men bij het zonnen een donkere bril dragen en zorgen dat het hoofd afgedekt is. Niet genoeg kan erop gewezen wor den in de eerste dagen, waarop men een zonnebad heeft genomen rug, ar men en schouders af te dekken, in dien men het badcostuum nog aan wenscht te houden. Robert Montgomery en Virginia Bruce in Thalia-Theater. HELDEN DER TROPEN. Thalia-Theater. Telkens wanneer een troep der Ame- rikaansche leglonairen, die Cuba bezet hielden, huiswaarts keerde, ontviel hier en daar een jonge soldaat zijn gelede ren, als slachtoffer van de gele' koorts! Gele koorts, de pest van Cuba, van man tot man overgebracht door een geheim zinnige onvindbare bacil, verwoestte de moraal der soldaten, verwoestte honder „Helden der tropen". niet meer miss Blake, doch mrs. O'Harri. En zoo eindigt dit waarachtig gebeurde verhaal van soldatenmoed buiten tijden van oorlog en toch van onschatbaar be lang voor het welzijn der lijdende menschheld. MOEDERS JONGEN. Reünie-Bioscoop. Mary Colbrook (Kay Francis), een we- duwe met weinig verstand van geldzaken, voor een raadsel. we e1» aP heeft door onverstandige genmanipulaties de nalatenschap van haar man, bestaande Uit Washington werd de kundige ma joor Edward Reed naar Cuba gezonden, hem gingen dr. Carroll en dr. Jesse ar, samen met een nieuw detache ment legionairs, waarin sergeant O'Hara, luidruchtig opschepper van Iersche ori gine, de stille Brinkerhof, de luie, me lancholieke soldaat uit de zuidelijke Ver- eenigde Staten „Jellybeans", de vurige, klasse-bewuste strijder Busch en de sym- ithleké Breen. Aanvankelijk is de troep tot werke- osheid gedoemd. En O'Hara loopt blauwtje na blauwtje bi] de jonge, ern stige verpleegster Frances Blake, die met de hoofdverpleegster Mac- Dade de troep vergezelt. Zijn liefde is serieus dit keer, maar haar besef van een ernstige roeping laat haar geen vrijheid. Ook de doktoren komen geen stap ver der en staan reeds op het punt, hun mis sie als vruchteloos te beschouwen en naar Washington terug te keeren, als Majoor Reed het verhaal hoort van een de binnenlanden van Cuba levende, door de mannen der wetenschap geridi- :rde Schotsche fantast dr. Finlay, die beweert, dat de besmetting der gele koorts door een bepaald soort muskieten wordt overgebracht. En door zijn tactvol optreden, slaagt majoor Reer erin, de 'etenculturen van dr. Finlay voor lijn laboratorium te verwerven. O'Hara stelt zich beschikbaar voor een experiment en na acht dagen weet de wetenschap wel alles van de oorzaken der gele koorts, maar O'Hara Is den dood i nabij. En terwijl het Amerikaansche leger gansch Cuba reinigt, elk riool vult, elke poel, elk§ hut, elke goot ultsmet om den en muskiet te verdelgen, waakt aan O'Hara's bed miss Blake. Maanden later staat een nieuwe vrijwilliger klaar, thans zijn diensten aan te bieden bij het In aanbouw zijnde Panamakanaal: ae gedecoreerde sergeant John O'Hara. En met hem gaat een tengere, plichtsge trouwe, liefhebbende jonge vrouw, thans uit 50.000 dollar, verloren. Zü leeft met haar gezin in een klein stad je te Massachusetts en ontvangt later be zoek van de onsympathieke zuster van haar gestorven man, 'tante Caroline (Elisabeth iRiSdon). Temidden van haar talrijke schuldeischers speelt Mary een opwindend spel, door bij Mr. Rudin (John Litel), een leening te slui ten. Haar jongste, ,,Bill" (Dickie Moore), sluit ondertusschen vriendschap met de oude mevrouw Crocby (Helena Phillips Evans), een rijke oude dame, van wie het huis, dat de Colbrooks in huur hebben, be hoort en die nog tal van andere eigendom men bezit. Maurice Chevalier in „Ga lachend door het leven". Reünie-Bioscoop. Het gevaar voor zonnebrand is min der groot, wanneer men in beweging omdat de stralen dan minder in tens op enkele deelen inwerken. Men kan opmerken, dat zonne land minder snel optreedt by wan delen ,spel en de beoefening van sport dan wanneer men onbewegelijk in de zon ligt. Ook kinderen moeten tegen zonne land beschermd worden en daarom zeer onverstandig om de klein- tjos van twee of drie jaar soms uren ^vrijwel naakt in de zon te laten spelen ^ngzaam zal het lichaampje zich de zon gewend hebben en kunnen "ekleintjes in hun badpakje of broek- spelen, terwijl hun huidje een go bruine tint zal aannemen. •fe was reeds bekend ten tijde der oude Grieken en Romeinen. Hippocrates, de beroemde Griek- rlfrt8. Hie ongeveer 360 jaar vóór jj uhristeUjke jaartelling leefde en 1 r Heelkunde genoemd beval in zijn tijd het gebruik 1Mis aan voor zieken en gezonden bekt ^k^lende werking. In vele J^gevallen werden ij scom pressen gewend ter vermindering van py- en ook werd de genezing hier- menigmaal bespoedigd. Deze te geleerde was van meening, dat door de behandeling met ijs de bloeds omloop niet alleen verbeterde, doch zelfs de levensgeesten in menig geval opgewekt werden. In hoeverre de Grieken destijds de vele wijze raad gevingen van Hippocrates hebben op gevolgd? hierover zwijgen de kro nieken. In het oude Rome speelde ijs reeds vele eeuwen geleden een groote rol en het gebruik hiervan nam dermate toe dat de strenge Seneca, een philosoof en tevens raadgeve-* van keizer Nero, tegen deze verspilling opkwam. Hy achtte het .een overbodige luxe, spijs en drank door middel van ys te koe len, en meende, dat dergelijke ge woonten slechts zouden leiden tot li chamelijke en geestelijke verzwakking van het krachtige Romeinsche volk. De Romeinen hebben echter niet geluisterd naar dezen strengen raad gever en nuttigden het ijs, zooals de natuur hun dit leverde. Zy bedienden zich bij hun maaltijden van kleine ijs- bekers en schaaltjes, die met vruch ten en dranken gevuld werden, opdat, deze den „ijs"-smaak zouden aanne men! Nic talie huisvrouwen zyn gewend gasten ten eten te hebben en er zijn inderdaad vele families, waar dit tot de zeldzaamheden behoort. Men zal zich in vele gezinnen moeten bezui nigen of in andere is geen hulp aan- Door de hulp welke Mary van Mr. Rud- lin ontvangt, komen er veel praatjes in de wereld en verspeelt Mary haar reputatie. Temidden van deze chaos komt tante Caro line en neemt onmiddellijk de sprekend op Colbrook lijkende kinderen van Mary weg. Mevr. Crosby sterft spoedig en benoemt den kleinen Bill tot haar universeelen erf genaam. Ails geschenk op Moederdag vereenigt de kleine Bill, met behulp van Mr. Rudlin het huisgezin weer. Deze laatste treedt spoedig daarop met Mary in het huwelijk. GA LACHEND DOOR HET LEVEN, met Maurice Chevalier. Reünie-Bioscoop. Victor Larnois komt platzak in Parys aan; hij maakt op vrijmoedige wyze kennis met Giselle, een girl uit de revue, die in een restaurant zit te eten, maar geen geld blijkt te hebben om te betalen. Geen nood... Victor ziet kans binnen een uur frs. 1000 te verdienen! Daar hy een goedkoop hotel zoekt, noemt Giselle hem het hare en zoo huurt hy een kamer in hetzelfde hotel, waar Giselle woont. Als hy zyn naam in het register moet sohryven, blykt hy' de kunst van het sQjiryven niet te verstaan..., „lezen kan hij wel"! Giselle heLpt hem uit den nood. Dien avond vergezelt hy Giselle naar de revue, aanschouwt voor het eerst de ontzaggelijke drukte aldaar, het va-et-vient van auto's en hier legt hy de grondslag voor zyn car rière. Hy slaagt erin nog dienzelfden avond in de plaats van den chasseur ALbert te treden er. van nu af aan klimt hij langzaam hooger op den maat8chappelijken ladder. Van chas seur wordt hy via de tydelijk waargeno men functie van programmaverkooper secretaris van de directie. Onderwijl heeft hij de energie gehad op een school, temidden van de gewone kinde- ren want privélessen waren te duur schrywen te leeren. Van secretaris wordt hy mededirecteur, van mededirecteur eenig directeur van de revue. Hoe hy dat doet, het is uitermate handig, nog nèt behoorlijk, maar bovenal beminnelijk. Boris Karlof in het ^Monster van Frankenstein'.' Schouw burg- Bioscoop. HET MONSTER VAN FRANKENSTEIN. Schouwburg-Bioscoop. Deze film werd vervaardigd naar een fantastische vertelling van Mary Woll- stonecroet Shelley, bewerkt door John L. Balderstond met behulp van dialogen uit het door Peggy Webling geschreven tooneelstuk. In een laboratorium, geheel afgesloten van de buitenwereld, werkt de bioloog Baron Frankenstein, geholpen door zijn toegewijden dwergachtigen assistent, aan een monsterachtig experiment. Hij heeft zich tot taak gesteld een menschelijk wezen samen te stellen en pleegt des nachts grafschennis om een complete serie ledematen machtig te worden Bou te A en moeren moeten het zaakje bijeen houden en Frankenstein hoopt daarna met behulp van electrlciteit het Individu tot leven te brengen. Elizabeth, de verloofde van den uit vinder, maakt zich ernstig ongerust. Zij begrijpt niet waarom haar aanstaande echtgenoot zich isoleert gelijk een klui- zfcnaar en begeeft zich samen met een vriend van haar verloofde, Victor ge naamd, naar den ouden dr. Waldman om deze te bewegen een einde te maken aan de gevaarlijke liefhebberijen van zijn ex-leerling. Dr. Waldman stemt toe en gedrieën begeven zij zich naar het laboratorium van Frankenstein. Deze is inmiddels aan de finishing touch van zijn uitvinding toe en ademloos slaan de aanwezigen zijn handelingen gade. De tweede film heet „Kerels der zee" en is een verhaal van de zée van Daniel Moore en Hugh King, voor de film be werkt door Daniel Moore en Theo Ree- nen. Een epeelscène uit „Helden der Tropen" met in de inzet de jonge jlegionnair John O'Hara en Frances Bluhe de verpleegster. wezig en dit alles maakt, dat men het liefst met de eigen familie aan tafel aanzit. Inderdaad kosten uitnoodigingen op groote schaal veel geld en huis moeders, die met een beperkt inko men rond moeten komen, kunnen zich geen extra kosten veroorloven. Komt het nu eens een enkele maal voor, dat men iemand ten eten heeft, dan moet men zich het lroofd niet pij nigen met de gedachte, wat men nu wel op moet disschen. Hoe gewoner men doet, hoe aangenamer het voor de(n) gast zal zijn, die immers meer om het gezellige samenzijn, dan wel om het eten komt. Iemand voelt da delijk aan, indien men zich buitenge woon voor hem uitslooft, vooral als hij weet, dat de huishoudkas het niet goed hebben kan. Het is reeds meer dan voldoende indien men aan den ge wonen disch een bord soep vooraf geeft of een extra toespijs maakt. Een kopje koffie na tafel, waaronder men gezellig kan napraten, valt meestal zeer in den smaak. Aan de tafel wordt «en weinig extra zorg besteed en in het midden komt een kanten of een geborduurd kleed met een vaasje of bowl met bloemen, hetgeen dade lijk veel feèstelijker staat. Ontvangt men op deze wijze een gast, dan zal hij zich hoe verwend hij ook moge zijn inderdaad thuis voelen aan de familiedisch en daar gaat het toch om. „Ach kind, jouw kleeren lijken ook op niets. Als je bij Henk In de smaik wilt vallen, dan moet je een beetje op de mode latten! Abonneer je maar gauw op de BEYER („BEYER's MODE für Alle" Is overal In de boekhandel verkrijgbaar) Garnalen met roomsaus. 350 gram garnalen, 40 gram boter, 40 gram bloem, ongeveer 5 d.L. melk, onge veer 1 d.L. room, peper en zout. Garnalen in zout water afwasschen, daar na zetten we ze weg in een pannetje met heet water en een weinig zout, zoodat ze warm blyven. Boter smelten en met da bloem vermengen, daarna langzaam de melk toevoegen, steeds roerende en het sausje eenige minuten zachtjes laten koken, room toevoegen en weer even op kookpunt brengen. Tenslotte doen we* de garnalen op een zeef en laten het water wegdruppelen, en voegen deze bij de saus. De garnalen mogen niet meekoken, aangezien ze hier door onsmakelijk worden. De droog gekook te r(jst kan in een schaal opgediend worden of even in vormpjes b.v. kopjes worden ge daan, die op een platte schaal gestort wor den. Gebraden ham. 1 stuk rauwe ham van 1 pond (zonder been), 3 tomaten, broodkruimels of be schuit, 1 ui, peper en zout, 1 theelepel ge hakte peterselie, 100 gram boter. De ham wordt gezouten en met peper bestrooid, daarna opgezet met koud water en de ham in de boter aan beide zyden 10 minuten bruin laten braden. De ham wordt opzy geschoven en nu wordt de in boter ge snipperde ui gefruit en de aan plakken ge sneden tomaten. Men kan de tomaten eerst van het velletje ontdoen, door ze even in kokend water te laten liggen. Het vleesch wordt uit de pan genomen en op een verwarmden schotel gelegd, daarna I een flinke scheut water bijgevoegd en zoo veel brood of beschuitkruim, totdat een ge bonden massa is verkregen, waardoor ten- slotte de peterselie wordt geroerd, waar- i mede de ham wordt bedekt. Engelsch recept voor sinaasappel schotel. Voor het deeg: .150 gram bloem, 65 gram boter, een paar eetlepels water. Voor de vulling: 12 sinaasappels, 60 gram suiker, 10 gram maizena, 25 gram boter, 1 \Vz d.L. wSter (schraal), 2 eierdooiers. Sneeuwkop: 2 eiwitten, 2 eetlepels poe dersuiker. 'We beginnen met het maken van het deeg, waarvoor wy van boter en bloem met een mes of met de vingertoppen een krui melig geheel maken, dat daarna vermengt! wordt met een paar eetlepels water 'tot een samenhangende, doch vooral niet vochtige bal, die op een met bloem bestoven tafel of aanrecht met de bebloemde deegrol wordt uitgerold, daarna opgevouwen, nogmaals uitgerold en opgevouwen en een uur wordt weggezet op een koele plaats. Een vry platte vuurvaste schaal wordt beboterd en later gevoerd met het uitgerolde deeg. We prikken hier en daar in den bodem met een vork en zetten den vorm in den oven om de pie gedurende 20 min. te bakken. Het sap van 2 sinaasappels, de geraspte schil, het water en de suiker worden bij el kaar gevoegd en met de maizena vermengd, daarna gedurende 5 min. onder voortdurend roeren gekookt en de boter ermede ver mengd. De eierdooiers zijn flink schuimig geklopt en hierby wordt lepel voor lepel do inhoud der pan gevoegd onder voortdurend kloppen, daarna brengen wy het over in een vuurvasten schotel met het pasteideeg.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1939 | | pagina 4