GOIjJDSCHE COURANT Zaterdag 6 Januari 1940 Tweede blad KLOGSTERBALSEM GESPRONGEN HANDEN Roosevelt's „gerichte" neutraliteit DE RIJKDOMMEN VAN DEN FINSCHEN BODEM. IJzer, nikkel, koper, zelfs goud en diamanten AKKER'S 1 ONDER DE) WAPENEN. Een luisterrijk afscheid van 'een zee»* woelig jaar. brieven uil ue uuiauut IIOOHE VELT'»CONGRK8BOODSCHAP UK AMMUAAM- actifci msuumuxut wum LUlitK Jfc.Ufc.NS UE Gfc.Al.Ll fcLltDr-N ZUU UNNBUTHAAL ALS MoufcLIJK wit ZIJN, ZONllfc.lt IN W*N OOÉttOG 'IE GEKAKfc.N. „RIBIOKNT ROOSEVELT heeft Wocns X uag ia net uiugrea zijn ooouacimp uitgcb^iu*.eii, weuce een ïuieioing moei voluten voor Zijn daarop volgende be- iprooungeooodscnap.- hoewel engeie bin- neiilanueclie problemen weraetjr aange- raant, wtut de ooodschup vooral belang rijk vooi R' osovelt's visie op den buiten- lauuscnen toestand en de rol woikc de "Vtii-cnigue •blaten' daarin zullen moeten .fpÈten. tie hooiutoon van de passages weute hundeien over Amertka's neutra- ineit was deze: „De Vereenigde Staten dienen niet' Ineen oorlog te worden meegesleept, maar dat wil nog niet zeg- gen uat de ouriog hen niet rechtstreeks zou raken en dat het mogelijk zou zyn zich rustig ln een geïsoleerde positie terug te trekken". neutraal dus, maar niet on verschillig. ln weike irlchting dan ae oeiuugstciung van Amerika zou moe ten guau, weid ouiacujK aangegeven: ontnouuing van den ooriog mag met be- teeoSuen, uat oe Vcrceinguc blaten met mee zouuen kunnen tieipen aan het ver krijgen van den vreoe, ja zehs ligt, vol gens den president op de schouders der Staten in dit opzicht een, plicht tot lei ding geven. De omschrijving van den vrede echter, welke de president gaf, toonde duidelijk uan, dat hij zich voorstelt den strijd voor den vigjde te strijden kan de zijde der geallieerden; ln het belang van,'de ge- slucntcn die komen zullen, moet het hui dige Amerikuansche geslacht yfyoor zor gen, dat de komende wereldvrede vrij ls van de smetten welke gemeenlijk aan Duitschland worden verweten. Omvallend ls eenter, dat de president ditmaal zich* onthield van een rechtstreekschi val op de Duitsche methoden Duitsche regeeringsstelsel, ma; houding aangaf ln het kader vreoes-actle. Hetgeen ook, ge: duidelijk optreden als kamp; den vrede, na het zenden van een per soonlijk vertegenwoordiger naar het Vatlcaan, niet wel anders mogelijk was, En ook met het oog op de naderende verkiezingen, minder wenschelijk |ware geweest. Uit hetzelfde oogpunt valt ook de dui delijk tegemoetkomende houding tegen over de isolatlonisten te beschouwen, wien de verzekering werd gegeven,! dat niemand er aan dacht opnieuw Anierl-1 kaanscne Jongens naar de Europcesche slagvelden te zenden. Al werd de kracht van oeze verklaring weer gedeeltelijk weggenomen, door de opmerking dat de Veieemgae Staten zich nooit veilig zpu den kunnen voelen, zoolang er regeer: gen zijn die de vrijheden van het Amerl- kaansch bestel niet erkennen Oiticieel neutraal dus, maar een nel traliteit die welwillend ls tegenover fle geallieerden; voorzetting dus van Amerikuansche politiek sedert het begl van he^ conflict en waarvan ook de op- helilngl der neutrallteltswet t.a,v. het wapenehibargo, een symptoon ls geweest. 'fy Hoezeer de dresloei^ ln feite aan de zijde van het Westen staat, bleek ook uit de hoop, aan het einde der boodschap uitgesproken, dat ïwo het Jaar mocht blijken waarin de denroci&tie haaf" be staan rechtvaardigde, afa%et beste re- geeringslnstrument, dat nog door de menschheld is uitgedacht. Toch valt het bij nadere beschouwing op, dat wat Hoosevelt voor oogen zweeft, niet ls een eenvoudige voortzetting van het tot nu toe bestaande bestel ln het Westen, noch ook een of ander doctrinair socialisme. HU ls niet blind voor de fou ten, wélke ons huldig democratisch be stel'aankleven, gelUk bleek uit het begin van ZUn rede, waarin hU de dictatoren verklaarde uit de noodzaak tot drastisch optreden ter verbetering van blnnen- landsche toestanden, daar waar het de mocratisch optreden ln gebreke was ge bleven. Roosevelt konyt hier ln 't schuitje van hen die opnieuw .aan de democratie een gcestelUken onderbouw willen ver schaffen, welke dui uit den aard der zaak chrlstelUk zolf moeten zUn. Trou wens, Juist een i|»r geleden heeft Roo sevelt zelf verklaaM, ln zUn toenmalige boodschap, dat de democratie waardeloos ls, indien zU niet steunt op een Chrlste- ltlken grondslag. Staat hier ook mede ln verband het regelmatig contact, dat de president tegenwoordig heeft met de lei ders der groote geestelijke bewegingen ln Amerika? Hoezeer (Je red* ook afgestemd ls ge weest op het verdachten van tegenstel lingen en het vinden van een basis waarop verschillende politieke groepee ringen ln de Staten zich zouden'kunnen voreenigen, toch ls zij ook een poging, om een oplossing te geven uit de moei lijkheden waaronder Europa tiran* •woegt. Als alle dergelijke denkrichtin gen ln Amerika en ln de democratische Europeeache landen, betreft het hier nog niet meer dan een allereersten stap, die vootjtkomt uit de donker gevoelde be hoefte een uitweg te vinden, welke ons behoeden zal voor de kwalen eener ge deeltelijk vastgelopen en onhanteerbaar gewbrdon maatschappij. WaarbU men dan natuurlijkerwijze terug grUpt op den geestelijken grondslag onzer hedesdoag- sche samenleving, het Christendom. Deze stroomingen kunnen óf wel wer- kelUk het begin' zijn Van een nieuw ge boren geastelijk-aoclaal inzicht, óf wel zU zUn niet anders dan een uiting van een vage ontevredenheid, met het be-, staande, dat niet de kracht ontwikkeien kan. Inderdaad tot een vernieuwing van binnen uit Ie' geraken. Dat' zU echter epnwezig zUn, bewijst het feit, dat de leidende staatslieden ln het Westen er vaak gebruik van maken, om met vage aanduidingen ln deze richting, de op- posltle tevreden te stellen en aldus het eigen oorlogsdoel te versterken. WU zul- len moeten afwachten om te zien, wat hier verder van uitwerkt. Met de uitlating tel hopen, dat Europa het voorbeeld der 21 /pan-Amerlkaansche staten zou volgen, king Roosevelt ln de richting, der door Chamberlain en Dala- dler aangekondigde/ nog zeer vage denkbeelden van een federatief %iropa. Ook zonder oorlog/ zUn de geografische economische en ciStuur- historische ver schillen echter zoo groot, dat een ver- wezenlUklng van tilt denkbeeld zelfs nog nauwelijks als mogelijkheid gesteld mag worden. Van belang ln/ het kader der vredes- actle was verder/de opmerking, dat Ame rika bereid was te bemiddelen om de handelswegén fte openen, opdat „niet weer een natie/zal trachten'met wapen geweld te verkrUgen, wat doormiddel van onderhandelen ook mogelUk ware geweest". Daarmede doelende op Duitsch land en ZUnl behoeften aan koloniale grondstoffen./Een dergelijk aanbod ech ter Js Dultséhland .reeds herhaaldelhk van Engelse He zUde vooral, ondershands gedaan, zonder echter dat,dit eenig suc ces had, want wat Duitschland immers wenscht zUn eigen koloniën en niet een handelspoort tot de koloniën van ande ren. - Gebrekkige transportmiddelen vormen den grootsten hinderpaal - (Bijzondere V.P.B.-correapondentie). f)AT Finland het land der ettelijke tien duizendtallen meren is, was van algemecne bekendheid. Dat zijn bodem evénwel zofc tijk is aan mineraley, zal voor de meeaten ben verrassende onthulling zijn geweest, the eerst door dezen oorlog aan het licht is gekomen. Er wordt zelfs goud aangetroffen, zij het dan in zeer bescheiden hoeveelheid Finsch Lapland is niet zoo rijk aan bo demschatten als het Noorden van Zweden of het schiereiland Kola, waaraan het in het Noordoosten grenst; doch met de ener gie, welke een kenmerkende eigenschap is van het Finsche volk, heeft men zich gezet aan de taak om te onderzoeken in hoeverre de bodem mogelijkheid tot exploitatie biedt Sedert het begin van 's lands onafhanke lijkheid, dus sedert een twintigtal jaren, houdt men zich daarmede bezigen mot succes. Hierbij is het. merkwaardig op te merken dat alleen fcet voorkomen van. goud reeds langen tijd bekend was. Dit werd aangetroffen in beyaxld,. zandlagen en ook wel, aders ge-wijs, in rtsgesteente. Wjj haasten ons er hij te voegen, dat dit nooit aanleiding heeft gegeven tot een „goldruüh", want daarvc or was de hoeveel heid te gering. In het begin dezer eeuw heeft men de gouddeivery op eenigszins grootere schaal beoefend in de.'nabj'heia van Laauila, aan den heirweg die Uovanie- mi verbindt met 1 otsamo; doch deze ondor- neming is reeds lang! opgegeven. Het goud gehalte bedroegSzjet meer dan 1 4 1.5, hoogstens 2 gram pV ton verweckten grond. Ook werden kleine _£kmanten aangetroffen m de aansli oerhaaldelyk genb Kwam. By Salmyïrvi leiden vertakkingen van den hoofdweg naar het mijndisti de den la.Listen tyd Paatsjoki-rivier. De ertsrijkdom van het 1'eUamo- gebiod. Van veel meer belang zija echter de ert sen, die men ontdekte in het Petsamogeaiea, dat bij den vrede van Dorpat aan Finland ■kkwi rfct van lóolosjoki. Hier ziet men de huizen vgif de mynbouwfcoionie op de Westelijke helling van den Petsamotunturi (tunturi ys kale brug) en de ten hemel rjjzendo fabrieks- schoorsteenen. Men schat de ertsafzettin- gen, die zich uitstrekken over een opper vlakte van 40 kilometer lengte en drie kilo meter breedte, op 6 millioen ton. Het nik. kelgehaite bedraagt 1.3%, het kopergehaltc 1.6%. Zooals bekend, geschiedt de exploita tie door een C^nadeeaohe maatschappij. Bij de bewerking van het erts doet zich sterk het gemis aan olectrische energie gevoelen Vóór den ooriog was men begonndn mot den bouw van eón electrischo centrale te Jï- niskoski aan de Paatsjoki-rivibr, welke 37.000 P.K. sou moeten leveren. De vijan delijkheden hebben hier evenwel een spoaic m het wiel gestoken. Verder speelt het transportvraagstuk een groo e rol. Tot dus., verrs werd al het benoodjgde materiaal aan geroeid met vrachtwagen*, over den reeds genoemden heirweg van het 600 kilometer verwijderde Rovaniemi, het dichisbjjxUnde spoorwegstation. Het bewerkte product werd verscheept in het 40 kilometer verwij derde Liinehamari, de Noordelijkste T> sche ijsvrije haven, gelegen san de Pf ja- mof jord. Er bestonden plannen v.io, Jen aanleg van een spoorweg, zoowel naar deze haven als van Rovaniemi naar het Noorden; maar óf en walmeer dete zullen word»,, verwezenlijkt is thans een open vraag. Ijzer-, lood. en ilnkcrts. Rssds ln 1878 werd van Russische zijde ten Westen uan ds Pstsjamofjord, in de on middellijke nabijheid van de kust van de Noordelijke IJszee, een begin gemaakt mei de ontginning van de terreinen, waarin lood glans en zinkblende voorkwam. Ofschoon van te voren vaststond, dat de opbrengst slechts van geringen omvang zou zijn, wer den hier met aanzienlijke kosten bonngen verricht. De exploitatie wem later door de Finnen voortgezet, doch de oorlog, heeft ook hieraan een einder gemaakt. 'Van meer be lang is - het ijzererts in Porkonen, in het hart des lands gelegen, in het midden tus- schen d-m naar de Noordelijke IJszèe loo penden heirweg en den straatweg van Ro vaniemi via Kittila naar Muonlo aan de Zweedsche grens. Ook hier vormt de kwes tie van het vervoer den grootsten hinder paal. Een directe spoorwegverbinding be staat niet en ook voor het vervoer per ante leenen zich de wegen en bruggep niet. De gemeenten in het Torniodal hebben de Han den ineengeslagen en besloten, bij de regee ring aan te dreigen op oen snoorwegverbin- ding van Kauliranta' naar Porkonen. Deze 200 kilometer lange lijn zou niet alleen een krachtige exploitatie van de iizerertsmijrt n in laatstgenoemde plaats mogelijk maken, doch ook de rijke kalkgebieden ontsluiten in Iet Nootden vjsn Kolari. De kalkbranderij wordt hier opUet oogen'ilik neg slechis 'n gcringen omvang-beoefend. Po-endien zou deze spoorweg bevorderlijk zyn ran het toe ristenverkeer naar het ideale wtntersport- oond Pallastunturi. Lapland biedt ruimte voor eer. ain. zienlijke bevolking. Sedert lijis is Lapland »en zelfstandige provincie, tot welker hoofdstad dit jaar het zifh gterk ontwikki lende Rovaniemi »zal v orden bevorderd. Zelfs wapneer de hoop op de ontdekking van verdere bodemschat ten ijdei raoohtüykeai, dan zal zich desniet tegenstaande dit land ten N'rorden van den Poolcirkel verder kunnen ontwikkelen, dank sü zijn anéèr-; natuurlijke rykdomm >n onmetelijke wouden en nog slui-r.erenóe wa terkrachten. Indien de zaken een voo- Fin land gunstigen keer nemen, zo-rais de ge- heele wereld hoopt, zal zich hier een nieuw gebied ontsluiten, in staat om een groeten stroom kolonisten op te nemen en in hun onderhoud te voorzien. «t)n f Maar dig! Ge er dadely; lastig en leelQk om te zien' i sukkelen ls nu niet meer noo- ze niet te kragen en Ge kunt af zfyn, mit» Oe Uw handen met itenden Kloosterbalsem verzorgt een bijzondere balevn :acht en die Uvr huid ZttHf maakt, denk z.J uo iterbeleem is heerlijk vjefti ■|ehtlz eled en l erbmetlscne en. huidgenezende bextunri doelen die Uw nuld hIb 't were verjongen Klooster balsem dr ngt diep In de o«T- eels en meakt deze weer gezon 1 etl oepol Akker'e Kloosterbtleem bijt niet, soonle rjdere middelen en la ook niet te ver- lüken met geparfumeerde crèmes, die 1 aangenaam ruiken, maarniet genexon ^overtroffen ala huldgenetend middel ij brandwonden, schaafwonden, schrale huid, open huid, kloven en wlntèrvoetan* Per pot vu K run I MS»p, pot r«o «0 Oram f 1.0< (Van een gemobllisecrden verslagever.Jfiet*"begon metoen al na do kiloi K'ERSTMIF thuis, Oudejaarsavond ln het garnizoen... Men kan nu een maal niet alios tegelijk hebben. Hot Kerstverlof wgs een prachtig verlof, daarover bestond ln de compagnie geen verschil van mccnlng: Zondagmorgen vroeg yteg, Woensdagmorgen met de „eerste gelegenheid" terug, dat waren dagen om weken op te teren! Maar nu de laatste dag van 't Jaar: geen verlof natuurlUk, en om ■'elf uur avondappèl, dus om vUf over elf alle maal onder de wol. „Móeten we 1939 nu zóó maar, zonder meer, zijn congé geven, kapitein?" vroeg onze adjudant. „JU zegt het, en lk denk het. Als we eens een Inzameling hielden, dp kerels tracteerden op oliebollen en cho colademelk of een wUngrocje, en ze op Heten tot één uur?" Onze kapitein, die Inderdaad vader en moeder tegeiUk is voor zUn soldaten, is direct entnousiast, organiseert de inza meling, regelt de lngoopen, roept de sectiecommandanten bU eikaar, zet hun de bedoeling uiteen, en de adjudant, dit. als net ware dc uitvoerende macht ver tegenwoordigt, daalt at ln de keuken, coniereert met den menagemeester, de kous en de aardappeischiistcrs. Een kwartier later zet zien de machinerie in beweging: de'middenstand krUgt een goeie klant aan onze zesde compagnie. Het lUkt wel het sprookje van de holle- bolle Oüs: veertig^ pond bloem, zeven pond rozUnen, drié pond sucaden, vUf pond reuzel, veertien llesschen slaolie en twintig llesschen wijn. En nog kon GUs yan deiy honger niet slapen! In den nacht van Zateraag oJ> Zondag wordt er zwaar overwerk verricht; tot laat ln den nacht spetteren de sappige, met krenten, rozUnen en sucade gelar deerde bollen in het kokende vet, en als tegen halfvler de sergeant-menagemees ter het signaal „opnouden met bakken" laat weerklinken, ligt daar een waarhjk indrukwekkende pyramide van meer dan duizend goudgele, dampende, welgevulde voedzame, croquante oUebo-.en, gereed voor het gebruik. Achter dc groote kouk- ketels staan twintig tlesochei. roode won op temperatuur te komen., het ouue Jaar, al bracht het dan veel tgeluk en misère, veel passiva en weinig activa, het oude Jaar zal sans rancune op vorsteiUke wijze worden uitgeluid 1 Schildwachten werden verwend Zondagavbndelf uur. Avondappèl. Voor De laatste maal In 1939 gaan de lui tenant van den dag, de sergeant van' de week en de korporaal van de week ln plcciitstatlgen stoet door de zalen, maar ditmaal ontbreekt de welbekende, tradl- tioneele sergeant-van-de-week-kreet: „Voor de bedden!!", want de heele com pagnie is op de kamers rond de talel ge- scha&i„, ,ii aiwachtlng van de dingen, die komen gaan. Toch, hier en daar is er waarachtig al een onder de wol geschoten. „Gelooven die menschen niet aan het oude jaar, ol houden ze niet van olie bollen?", informeert de kapitein. „Nee kapitein, die jongens hebben te véél oliebollen achter de klpzen, en daar om hebben we ze maar op de stroozak neergelegd", zegt met een knipoog van verstandhouding de adjudant. 't te helaas nog altUd tpo, dat de een wél, en de ander niet oi> eigen beene^ kan staan, en daar onze zesde compag nie een heele doodgedwone compagnie ls, net als alle anderen, zUn er Jammer ge noeg een paar knapen de wacht blnnen- geschommeid en ln niet' geheel brand- schoonen staat. De meest ln het oog springende gevalled zijn door toedoen van den Adjudant in een minimum van tUd ln horizontale houding gebracht, en de rest mag opblijven, mits ze zich rustig gedragen. Op elke zaal houdt de kapitein een korte toespraak, zooals we die van hem gewend zUn: 'vooral niet te zwaar op de hand, en gekruld met de noodlge humor. En dan gaat het feest van wijn en oliebol beginnen. Er stUgt een gejuich op, als een geweldige stapel gebak bin nengedragen wordt ,en ook dc wUngroc verwerft Ieders waardeering. De mond harmonica's komen te voorscWjn, op de kamers waar radio is, wordt de heele wereld naar binnen gehaald, en zoo ver- glUdt het laatste uur van dit woelige Jaar bU muziek en zang, en Inzonder heid de ballade van het blonde Mientje met het hart van prikkeldraad laat stra ten vér de glazen rinkelen. Twaalf uur!' Bulten knalt het vuur werk, gillen de stoomfluiten der locomo tieven en de sirenes van de fabrieken, zoeklichten glijden tastend door den zwarten nacht alsof ze het nieuwe Jaar ln hun brcede bundels wilden vangen en dóórlichten, voor het op het m .-nschdom zou worden losgelaten. Twaalf uur! Op de soldatenkamers hearscht moer of minder rumoer, al naar den aard van de heeren. Hier daveren de muren van gezang en gelach, daar staan de Jongens rustig rond de tafel, eu lute- teren naar het ernstige woord van een der sergeants, 't ts allemaal een kwestlé van beschaving en opvoeding, en het zUn nog altUd de holle vaten, die het meeste klinken. Een geselHf nachtje „Eerst had ik wel een beetje de smoor ln, dat lk op Oudejaarsavond de garnl- 7oenswacht kreeg, maar achteraf zou ik hot niet graag gemist hebben", vertelt dc vaandrig die commandant la geweest van de garnizoenswacht in den nacht van 61 December op 1 Januari na de Mloeensl om zeven uur ln den avona. De oVer boren kwamen even hooien, met hoe veel man we waren, dun konoen ze er op regenen met hot bakken. fc.u om Jiaif negen werd de curste scuuai met giouieud neete oliebollen binneugeorueni, met een kan koine, zoó groot, «at ae heeie compagnie er wel aan lebberen kon. jseu hail uur later brengt ue semiuwucut een groote üoos naar binnen, mot uo compli menten van meneer Jansen: een piacnt van een krentenorooa, een s c n 11 u e r U gewoonweg. Na ui'ie minuten marcheert de schild- wacnt weer het wacntiokaui in; iaat ae kerel nou twee -worsten-uan zon bajonet neouen nangen, uie nau ue lamme van een-noog er uit het ruain omneen ge slingerd. t fcuinn, om kort te gaan, toen we om één uur den inventaris gmgen opmu.,eu, bioKen we te iieooen liuivangen eon Paar nonueru olicooucii, uiic tuentcoioo- den, vier worsten, tuning appciooilen, doing appouiappcii, twee Kalium' Koine uiie Kotcis cuoouiaueuiuui, en ue noovotu- nciu steikc arana uie ik noiuas moest weigeren, zou „c iiceic guiinzoeuswumit een praai stuk ln ue maag umoen oe- zoi gd. 1 - iviuar de eerste dagen kan ik geen olie- bonen meer zien, want uan ocguit nujii maag te reoencerent" MDCXII. Het nieuwe ja«r. Zoo gaan wy dan weer het nieuwo jaar Het Kerstteest is int„<1 net slot; iAl •enige dagen volgt het groote rr. JinenSwi de jaarwisseling en thans na «enige .lagen zyn wy weer in den oude li ga i\% van èun ander jaar. Het Kerstfeest is naar het ons lyk/k, nog mei opgewektneid gewei u. alen iiesit zien een oogenhlik uit de giuaehten van som berheid willen losmaken en dit aloude leest gedenken met misschien ietwat gepreceera optimisme. Drie dagen aar.éen werkeloos geelt misschien even int gevoel van «en vocantie dat in deze tijden} niot onwelkom is. De gemeente den Hajjgi heelt wat nieuws bedacht en op versciuilenüe punten in de stad op openoare piemen keisioyoinen op gericht, die eenige stenmjjng zullen hebben geweikt. Als versiering doe/ii zy het wel en het geeft nog eens wat fleur aan de lull* straten nu het weinige geboomte dat wy in de middenstad hebben, va® zyn „blailer- pracni geiyk men bet graag practiscn uit drukt, tydelyk is bero„iu, Gezien den uitgebreide!! handel ;n kerst- booinen en daaroy Otnoorende artikelen scnynt de viering van uit feest nogal om vang te hebben. Jiet is leen ge-iemg huis«^ lyx genoegen al ontgaat umuuy oe lUepcie oeieekenis van ae vierihg in den regel ge- neel 'en al. De drie .Jeestuagen" zyn voor de huismoeders wel eens oorzaak van vom hoofdbrekens. Er won'.en aan haar oo- ntoenng vooral met deh dagelykschen maai- tyd veel eisahen gestéld. Uelukkig konwui anderen daaraan tegemoet; aue ïesiaurants orgamseeren speciaje Kerstmaaltyusu en onttreKKen daMiuoob veie gioepen aan die moeilykheid der huismoeders. De bekende eeuiuizen zyn ue ene uogen ownwuu ge weest en in vroolyke stemming is daar nuv goede Kerstmaal genuttigd, tiet is trou wens voor velen slechts een kleine vareaue want daar waar men het kan „doen" gaat ■men op lederen Zondag graag buitensnuis eten. Dat bespaart ue Huisvrouw veel mom- te en kosten en tyd en geel» haar nu «eus óók vrjj-af. Het vraagstuk van het dienst personeel heeft) haar leven dikwijls moei lijk gemaakt juist op den Zondag en op deze ■wijze ontgaat men die verzwaring f. n haar taak. Het is nu eenmaal een ongelukkig ding dat dit vrasigstuk voor de huismoeder» niet schijnt te ktinnen opgelost worden, Wy blijven het nj>g altijd een weergaloos domme daad van dé overheid vinden, dat zij het houden van huispersoneel zwaar belust door de personeele belast'ng en de zegeltjes-- plakkerij. Veertig, vijftig gulden per jaar is men aan deze overheidsbemoeiing heel licht kwijt en met dit bedrag zou beter werk gedaan kunnen worden. Maar dat schy{>t men niet in te z-en. Terwijl er in alle bedry. ven werkloosheid heerscht is er in dit be- orijf te kort aan arbeidskrachten cn hior drukt dé overheid de werkgelegen, et 1 en de loonen. x DitAlles ais «en terloepséhe verfulchting, die eigenlijk \nietbij het Kerstfeest be hoort, doch toch het gevolg is van de zelf de omstandigheid als waaruit een toenei mende uithuizigheid op de Kerst (te gen zo wel als op Zondagen-voortkot. t. F.nfln restaurants varen er we! bij. Oudejaarsavond ls misschien wiel h< meest huiselijke moment vafi het- ireherll Jaar. Dan gaat niemand van.honk of meeat *(Jn om in een gezamenlijke torn kring dl* emntiertJk* uren door U

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1940 | | pagina 2