AKKëRTJCS
Supposttoria
Goudsche Courant
Zaterdag 27 Januari 1940
Tweede Blad
f>
Vondel in het geding.
ALASKA, HET LAND pER TOEKOMST.
Rusland verkocht het in 1867} voor 7 millioen dollars
aan de Ver. $taten.
ONDER DE WAPENEN.
Laatste snufje: avondoefening in Finschen stijl 1
Brieven uit de Hofstad.
g «trUd la ontbrand over een „bU-
jonderen leerstoel" aan de Rljkt-
J|^»ersltbit te Lelden, waar men de „w«-
0(0iMV over Vondel" wU doceeren. WH
igteo hu dien strijd voor wat bij ls, en
rrt|Mi ons alleen al, wat de beteekenls
u tui Vondels llguur ln bet Nederland-
geestesleven. Want overal waar
ltryd gevoerd wordt om geestelijke dln-
„n gunt gij er zeker van zijn iets van
j£j belangrijkste ln een volksbestaan te
ontdekken. j
Ken kan zeggen, dat er In groote trek-
ten, drie opvattingen van leven en we
reld to <ms yo'11 e'ch hebben doen gelden
etnds hét een eken, onafhankelijk be-
etssn heelt gevaqrd, dus slpds den op-
jtónd tegen Philips. Het eene deel, dat
Mj dien jopstand ijlt den aard der zaak
de zijde I des Konlngs koos, delfde het
onderspit en kreeg eerst drie eeuwen
later gelegenheid zich te ontplooien: de
RJC leden van ons volk hadden ln de
blielf geen jfdnetie, geen zeggen-
i, zij
gaar dat
Wfï, als
en onmor
Binnen
njet één
werden hoogstens géduld. Van-
het Zuiden, Brabant en Llm-
veroverd land Dehandeld werd
ildlg bleef.
de Republiek echter waren
iiaar twee beginselen, Het eene
der Hervorming, dus van het
agrifnge Calvinisme, hetwelk do aandrift
tot den opstand was geweest: men streeo
om een vrij staatsbestel, maat vrij bo
ttellende tiet uitléjen krachtens zijn ge-
reformeerden godsdienst. Het andere
was het beginsel fier humanisten, met
da naam genoemd het beginsel van
Erasmus: voor dezulken was de strijd
regen Spaijije een strijd om de vrijheid
van den staat, niet met h'et oog op den
godsdiehstj maar pet het oog op den
handel; een vrije koopmansstad, de aris-
tocratie der regenten, dat was het/lilt-
gangspunt,| alle inmenging der ovethefd
In het zakenleven wees men af. Qi het
geestelijk leven echter wilde dit „eras-
mtaanschc"| beginsel zeggen: een onbe
lemmerde Ontplooiing der persoonlijk
heid uit d|e
Qodsoienst
vorm
levari
cultuur der Renaissance,
was voor deze opvatting een
t; het centrum des
|et ln den godsdienst
van eeredie:
echter lag
maar in dén vrijen mensch, den man
van studje, fijne cultuur en humaniteit.
Nu is het met Vondel zoo gesteld: hij
btboojrt eenerzijds tot die richting to de
Republiek die uit Erasmus' opvatting
kracht ontvipghij was dus een typische
vertegenwoordiger van het umanisme
tn van de i Renaissance, M„.ar tevens
leefde ln Vc|ndcl nog de oude behoefte
aan een directe vereering van het God
delijke; en to dien zin was hij de voort-
aetter der middelecuwsche mystiek.
Meer nog, deze man had den moed om
zich tofzeker opzicht van zijn omgeving
ks te maken in den tijd der Republiek
dun tijdens de machteloosheid van het
RE. deel des volks, toch tot de moeder
kerk terug te keeren. Dat hij dit kon
(toen en toch onaangerand blijven, Ja
ook daarna een geëerd en gezien man
zijn, bewijst, hoezeer de regenten ln hun
erasmlaansche vrijzinnigheid, de ver
draagzaamheid werkelijk in toepassing
brachten.
Sedert dien leoJtiter nadert men Vondel
op twee wijzenmen ziet hem als den
humanist, den zoon der Renaissance,
den strijder voor een ruimer en irijkei
menschelijkheid en tegen de Amster-
iamsche predikanten, da zonen der
Geuzen; .pf men ziet hem als den God- -
weker, den voortzetter van het nïiddel-
eeuwsch volksgeloof, den hernieuwer van
een Katholieke visie midden in de Nc-
derlandsche cultuur'.
De strijd om den „bijzonderen leer
doel" voor de Vondelwetenschap komt
dus, algézlcn van alle kleine bijkomende
dlhgen, hierop neer. De mannen der
..Vondelstichting" hebben het oog op
Vondel als een hernieuwer van het volks-
kunt U het beat tegengaan
met een "AKKERTJE", want
AKKERTJES verwijderen uit
lichaam de stoffen, die
andoening veroorzaken.
(vens oefenen" AKKERT JES"
in stlmuleerende werking
uit zoowel opgevoels- als be-
wegingtzenu wen. Verdrijven
snel de pijnen en doen U zich
direct veel prettiger voelen.
Eischt evenwel nadrukkelijk
"AKKERTJES" kenbaar aan 't
AKKÊR-merk: Uw garantiel
|*8«n hoofdpijn, pljnon, koorts, kou.
|t «tuk. - 12 «lulv.ri: J stuks - 2slulvsrs.
leven uit den geest van het Katholicis
me; hun diepste verlangen ls naar een
vermengen van nationalen eigenaard
met die levenshouding, welke de moe
derkerk de eeuwen /oor to zoo veelvul-*'
dlge schakeering heeft gepredikt. Do
tegenstanders echter zien Vondel even
eens als een centrale, figuur van het
Nederlandsche geestesleven, maar voor
dezen ls hij de man der Renaissance, do
vriend van Hooft en Tesselschade, de
verheerlljker van ons .gemeenebest ln
II
zijn grooten tijd. In Vondel ls de luister
der Republiek vereenlgd en gewijd door
dien diepen, mystieken drang, die het
aardsche aan-de sterren bindt. Men wil
ftoch van de eene, noch van de andere
zijde Vondel prijs geven; elk stelt hem
In het middelpunt en leder hpeft er op
zijn wijze recht toe, Juist omdat in deze
llguur twee krachtlijnen van ons volks
bestaan eikander ontmoeten. De derde
kfachtlljn Veohter, die der Reformatie,
gaat langs hem heen.
Toeneming spanning in den Pacific.
PRESIDENT ROOSEVELT heeft het
Congres gdvraagd om 12 millioen
dollar voor pen aaiüeg van een militaire
luchtvaartbasis in Alaska. Volgens de
plannen van do leiding der Amerikaan -
sche weermkcht zal Alaska een belang
rijke functie krijgen in het detensie-
systeem der Vereenlgde Staten. jVele
steunpunten voor marine en luchtmacht,
duikbootbases en vliegvelden, zijn deeds
aangelegd dp Alaska en de Aleoèten
Sterke bases zijn met name Dutch Har
bour en Sitka. Mochten de Ver Sraten
lp oorlog geraken met Rusland en'of
Japan, dan zou Alaska een hoogst waar
devolle voorpost zijn. Het moet voor de
machthebbers to het Kremlin wel jzeer
onaangenaam zijn te bedenken, dat; dit
rèusachtige territoir in 1867 door het
Tsaristisch regime voor het Kittel bedrag
van ruim zeven millioen dollar aanl de
Vér. Staten werd overgedaan!
Zeer goed j zag men in die jaren te
Washington in, welke een „koopje" men
aan Alaska had Een senator, Walker,
sprak toenmaals de profetische woorden:
„Alaska moet het voornaamste pelsland
tcjr wereld Stto. Het bezit een overvloed
aan goud eniktoer. De beslissende
strijdtom da macht op „aarde
zal ln hét/Pacif isch gebied
worden gestreden. De verwerving
van. Alaska ei> de Aleoeten heeft den af
stand tusschen Amerika en China en
Japan gehalveerd." TerecNt noemt de
Sovjet-historicus prof Serebrofski den
yerkoop van Alaska een „onvcrgeel-
1 ij| k e fout" der Tsaristische regeerh^.
bik.
Vrijwillig die
'rijwllMg dééd Rusland in 1867 afstand
van Alaska, hbewel bij een handiger po
litiek van Moskou dit geenszins nood
zakelijk ware geweest. Moskou vreesde
Alaska, deze éer vooruit geschoven voor-
post, tegenvéep Britschen aanval niet te
kunnen vefdedigen.
Maar zelfs1 tijdens den Krimoorlog
(18641856) Waagde Engeland het niet
doör Canada haar Alaska op te rukken,
om de Ver. Staten niet tot tegenstander
te maken Moskou had kunnen pogen
Londen en Washington tegen elkaar uit
te spelen; wellicht ware Alaska dan
thans nog Russisch!
Russen waren de ontdekkers van Alas
ka. In 1648 voer Deschnef als eerste door
c'e zeestraat, die in 1728 door den Deen
Bering in Russlschen dient nader werd
verkend. Deze reiziger, die aan de Be-
l'ingstraat zijn naam gaf. nam Alaska,
de Aleoeten en de Alexander-archipel
voor de RtfSsische Amerika-Compagnie
•in bezit. De groote Tsarin KathArtaa II
maakte dit geheele gebied ln "1785 tot
Russische kolonie. Haar zweefde waari
schijnlijk voor oogen dit gebied te ge-l
brulkcn als springplank vöor een bezet
ting van de Amerikaansche Westkust,}
die aan geen mogendheid toebehoorde
cn maagdelijk gebied' was. Ook Alexan -
der I koesterde dergelijkfe plannen, maar
hii schikte zich in de overeenkomst, in
1818: tusschen Londen en Washïhgtpn
gesloten, tvaarbij Noord-Westelijk Ame
rika behoudens Alaska tot een An
gclsakslsch cobdomtoümuim wterd ver
klaard. De Britten en Amerikanen be
reikten dus hier ter plaatse hun doel.
verdere Russische expansie ln den Paci
fic te beletten. In 1846 werd tusschen
Londen en Washington een nieuwe rege
ling getroffen: Canada werd definitief
Britsch bezit.
Langzamerhand was Alaska in de
oogen der Tsaristische bewindhebbers
veranderd van een springplank vöor ver
dere expansie in een zeer bedreigde uit
bouw, welke gemakkelijk door de Britten
zou kunnen worden aangetast. Het
Kremlin begon reeds vóór-den Krim
oorlog onderhandelingen m,et Washing
ton over een verkoop van Alaska aan
de Ver. Staten. Met het oog hierop ging
Engeland er tijdens den Krimoorlog
(1854,1856) niet toe over de Russen hier
aan to vallen om, zooals gezegd, Was
hington niet voor, Wet hoofd te spoten.
Moskou zag echteajin dezen gang van
zaken geen vingerwijzing voor delmoge
lijkheid, ook ln de toekomst Londen en
Washington tegen elkaar uit te spelen,
en ln 1867 ging Alaska voor 7.aoo.oÓu dol
lars over in het bezit der Ver. Staten.
Het ls sindsdien een land der toekomst
gebleken, rijk aan bodemschatten, aan
bosschen, aan vlschrijke wateren, aan
prachtig natuurschoon Waarlijk geen
echte koop voor Uncle Sam!
Thans heeft het Kremlin den eeuwen
ouden Russlschen strijd voor een goede
haven aan een ijsvrije, open zee hervat.
Er ahn gegronde, redenen voor de veron
derstelling, dat de Russen dezen strijd
nog maar nauwelijks begonnen zijn. De
S<j>vjet-actie in Finland is ongetwijfeld
ook bedoeld als stap in de richting van
dén Atlantischen Oceaan, getuige de rol
van Petsamo in de Russische elschen
Jegens Finland
Naarmate de Sovjet-Unie veder zou
dobrdringen haar de open zee, zou de
Brltsche en Amerikaansche weerstand
tegen een dergelijke maritieme Sovjet-
cxbansic toenjemen. Hoewel Londen en
Washington hon onderlinge verbitterde
vldotrivalltelt ;fi|bben, zijn zD belde ge
kant tegen efed verschijning van een
groote vRussisqhe vloot |>p de Oceanen
Zijnerzijds in iCder 'geval heeft Washing
ton stevige grendels geschoven voor de
osteliike deur van het Russische huis.
Öe eerste versterkjngslinie is gelegen bij
lipt nauwste deel van den Berlngstraat,
een tweede Amerikaansche ltoje vormen
dp Aleoeten. Doel van Washington is:
np^nand er in of er uit!
Zondek eigenbelang is de Amerikaan
se/^ steun aan Finland niet. Dezer da-
gén! werd gemeld, dat Washington twee
militaire attaché's naar Finland zendt
Naarmate de spannlpg tusschen Was
hington en Tokio toeneemt, moet de
Amerikaansche regeertog meer rekening
hojuöen met de mogelijkheid, tegenover
een jDuitsch-RusslsclWapansche combi
natie te komen staan Dezer dagen stelde
dr Walther Schmidt nogmaals de be-
teekbnls van Alaska in het licht in een
artikel ift de Kölnische Zeitung. Deze
laatste schrijver merkt daarbij op, dat
in Verband met de toenadering tusschen
Japan en Rusland eenerzijds en met de
toenemende spanning tusschen Japan
en tiO Ver. Staten anderzijds Alaska sterk
is-heistegen in (geo)politieke beteekenls
Voor de kleine staten, wier inwoners
hun Onafhankelijkheid wenschen te be-
houjdfn, fcijn moeilijke tijd|en aangebro
ken. jzelfs hetgeen tot duster in Europa
en China ls geschied. Ifeou khnnén blijken
nog i slechts „voorpostengevecht" geweest
te Zij|n. Ernstig zijn de gëvaren vooral
vqoi' het Nederlandsche rijjc, dat zoowel
in Ruropa als to den Pacific in een
stymcentrum ligt.
De zesde conipie ruki uW in vreemde J hoofd, der colonne recht, links uit de
kleed ij.
(Van een gcmoblliseerden v^jrtilaggevw
a VOWDOEFENINÜ i la Ftonolse, jjet
lautste snufje op het gebied van.Ue
oeiefüngcn bij duisternis! De vorige
week Donderdagavond Het was vrij
zoel want hot -vroor maar vier' ol vut
graden!! hebben de Jongens van de
Kaiteropleiding P.A.ü en verbuunngs-
aiaeenng de heele buurt in rep en roer
geDiucnt dooi- als Finnen, ^van top tot
teen ln het wit, uit te rukken voor een
velddienst in de sneeuw.
Dat was inderdaad een evenement,
voor de burgerij zoowel als voor de mili
tairen zen Wie* het eerst op de gedachte
kwam, bleek moeuijk na te gaan: twee
sergeants en de luitenant van de verbin
ding opperden vrijwel gelijktijdig, mis
schien geïnspireerd door de gestadig
neerdwarrelde sneeuwvlokken, hetzelldo
plan, eh toen was de zaak natuurlijk
meteen voor elkaar: vanavond, rukken
we uit in: witte camouflage!
Groot enthousiasme op de soldaten-
kamers, toen om liallzeven de sergeant-
kamercommandent het tenue bekend
kwam maken. „Jongens, vanavond staan
we er als ras-echte Finnen op! De twee
de onderbroek gaat over Je puttees en
gewone broek, Je tweedi» hemd over je
tuniek, hénddoek om de helm geknoopt,
ilank halt, op de plaats rust Typisch,
op^ twintig, dertig meter afstand U de
heele vcrblndingsafdeeltog onzichtbaar
geworden, totaal gecamoufleerd tegen,
den witten achtergrond van de schier
elndelooze sneeuwvelden.
Eén trpepje gaat naar llnkg, één troep -
»Je naar rechts, een paar passen kan m»n
ze nog volgen, en'dan zijn ze éép ge--
worden met hun omgevtng, opgelost als
iwt ware ln de Siberische steppe, waar
ln*zoeter dagen de koebeesten grazen.
Jlii de verte pinkelt plots een lichtje
lang, lang, kort, pauze, lang, lang. en
nog eéfts en nogmaals lang, lang, kort,
pauze, lang, lang. De verbtodlngspost,
langs den dijk, heeft den dienst geopend
en zoekt, steeds G.M seinend, contact
met de tegenover liggende lamppost, die
aanstonds antwoordt: begrepenG.M.
begrepen. De verbinding ls tot stand ge
komen, en onmiddellijk gaat het eerste
bericht door den donkeren nacht: „Vil-
landelijke pantserwagen nadert onze stel
lingen"
Ordonnans ln acthh
Ren ordonnans draaft door de declme-
s hooge sneeuwlaag, glijdt over be-
rèren siooten, struikelt en valt, rijst Ui
ijn witte onderklecdlng als een geest
verschijning weer overeind, staart naar
links en rechts: „Waar is toch in hemels
naam die P.A.G gebleven?" Maar reeds
koppel met taschjes houdt de zaak bij tuimelt hij in zijn vaart pver een witte
j vota
hij
in
cei
ma
6C Y
pii i
au in. .ca,
per bö cent
ij blintir
l|e et enar
elkaar. Probeer maar eens, of het gaat
En natuurlijk lukt het, al is het, In
het schijnsel van het electrlsch licht, j
een bizar schouwspel, al dié'Jonge kerels
in hun verkreukelde hemdén-met-lange-
mouwen, de slippen gepropt in hun on-
derbroeken-met-lange-pijpen, de helmen/
overhuifd door de handdoeken, die den
knapen het uiterlijk van Arabieren geeft.
De kamer-oudste staat nog slap van j
-het'lachen, wanneer hij Ue brigade Fin
nen present Rapporteert aan den ser
geant, die op zijn beurt zenuwachtig met
zijn mond staat te trekken, bij het rap- ro'
port uitbrengen aan den luitenant.
Er blijkt ook nog verraad ln het spel
te zijn geweést' De jongens van de naast
llggënde Idas, die de lucht van deze witte
maskerade, he >ben, sluipend doSr de
gang, schoensn eer gewreven in de rie
men van de in de rekken staande, aan
stonds te gebruiken, geweren, en op tal
van hemden teekenen zich diepzwarte
strepen af. afdrukkels van de vette ge-
weerriemen. Daar is nu weinig meer aan
te doen, maar als de neeren terugkomen
Uit den polder, zal er zoo onderling nog
wel een hartig woordje worden gewissela
..Dat hebben jullie ons maar geleend,
vee van Laban!" zegt dreigend in het
voorbijgaan een kader-aspirant, tot- een
grijnzenden recruijt
Dat belooft wat.
Onzichtbaar in de sneeuw.
Naar buiten, ln de dlkbesneeuwde
straat, waai' de' vlokken to eindeloze
regelmaat blijven dwarrelen, is het met
een ernst. De jongens van de P.A.G. dui
ken in de trekzeelen en zeulen hun stuk
4.7 e M - pantserwagenafweergeschut, dat
om in stijl te blijven, niet een wit laken
afgedekt ls, in de richting van de wei-
-tanden achter onze wijk, waijr ze aari-
stonSs to stelling zullen komen. En de
manschappen van de verbindlngsafdee-
ling. de eigengemaakte, geïmproviseerde
die hem
MDCXV. I
Het koude jaargetijde.
We klrijgen in dezen winter wel een vi!-
Icdig programma van al de heerlijkheden en
onaangenaamheden, die dit jaargetijde ons
kun bréngen. Kouds.is'het hoofdmotief ^nn
dit memi vin veri^Cmgen; sneeuw ijs
en-wind en regen, ze hebben elkaar afge
wisseld
zijn de'
en .oms een duet gegeven. Tot nu
onaangename verrassingen nog in
voor de aloude vaderlrndsehe
n schaatsenrijden, heeft maifr zeer
de mee r verheid want het eenig prettige, de
legenhéi
sport \Ba:
kort gebuurd.
Sneeuw is het ergste wat een groot" stad
kan treffen. Op het platteland ia het mooi,
geeft ('t sneeuwkleed een panorama van
groote schoonheid, maar in de stad geeft
het. een: drama van grobte smerigheid. Fn
er is geen afdoend 'middel tegen aalt te
wenden; Terwijl de sneeuw al valt is het al
een ellende; het verkeer zet zich er door
heen en het maagdelijke tapijt won.: on
middellijk een vieze grondbedekWng waarin
zich nlie ongerechtigheid mengt. ZzH en
areh wondt gestrooid en maakt het tafereel
nog vjezer.' Er wordt geschept, geveegd,
maar het baat alles te samen niets. Da
komt de vorst en bakt alles tot een grie:;e-
ligen koe», die ruw, glad en onbegaanbaar
wordt. Een groot deel van dé menschen
schuwt dé buitenlucht, bergt zich op achter
de kachel en bederft daar nog ongemeiTt
ztjn gezondheid. Maar weinigen hebben der.
lust en den bioed om een wandeling te ma
ken en ziel even buiten de stad te begeven.
In de du'u en was het prachtig. Daar lagen
de topper en de dalen in ongerepte schoon-
seinlampen onder den arm. marcheeren
in.dezelfde richting, rustig, zonder te
spreken, vrijwel geruischloos ,800318 dat
bij een avondoefening behoort:
De buurtbewoners, dc slagersvrouw, de
'aardappelschilstcrs. de groenterivrouw en
aanverwante dames, de bejaarde krui
denier. de gepensionneerde beambte der
spoorwegen, -en niet te vergete|n blonde
Annie, lange Truus, het zwartje van den
overkant-en de geblondeerde Trefs. heel
die kleine, ons in deze maanden zoo ver
trouwd geworden gemeenschap yan aan-
en omwonenden, komen rood van agita
tie de voordeur of het poortje uitgerend:
,.A0e menschen. wat is er nou toch, met
djcJjongens aan de hand? Het benne
pijiur Finne geworden."
Maar cdé troep marcheert onverstoor-
ujpaar verder, 'hoofc/ der colonne llnkt,
h ttet géweer dreigend
..wat mot dat, vader,
r de borst zet:
hebben ze Je thuis nooit geleerd, goejen-
avnnd te zeggen, als je ergens binnen-
kojnt?"
t»e ordonnans staat stomverbaasd,
rot dom niets dan grijzende gezichten,
is zonder dat hij het tiesefte. midden
ie afdeeling tereöht gekomen, die zien
sneéuwhut heeft gegraven, als prl-
onderkofne|n tevéns voor hot stuk ge
ut.
Mlemaghtig. ik schrok |me een stille
leroerte,\toen-ik die sciiildwacht ln-
eers op zag du|ken". :stamelt hij. en geeft
dai i zijn bericht aan/en sergeant stüks-
cor| imandant. die op eens een en al actie
is. Binnen enkele miijiuten staat het stuk
haarfijn gerleht op het kruispunt van
wegen waar'dé pantserwagen zal moe-
t e n passeesen op zjjn weg naar onze
stellingen. En |de ordonnans mag pro-
beeren, in deze doodstille witte woestenij
zijn verbindingspost weer té vinden, „Je
hebt toch zekerwel avondpermissie aan-
gevaagd?". plagen de Jongens van dc
P A G, hem nog, als hjj de terugreis gaat
aanvaarden
Ir, de verte naderen twee donkere ge-
daarten de geschutsopstelltng, en de ser
geant. die op zijn qui vive ls. zendt een
patiouilie uit waijt djaaT wil hij haring
ol kuit. van hebben. Volkomen onzicht
baar .sluipen dc jongens nader, voetje
vooi voetje, en reeds willen ze me
Indianen krijgskreet op hun pr
stonnqn. als plotseling de maanlicht
glanzen werpt op een kraag vol sterren:
de kjapitein ep' zijn oudste luitenant ko-
eeps ruikneuzen, hoe het \iet de
doefenlng staat „Dat was net op
fluistert Dnantje. .rtérug mannen,
gane me de sergeant waarschouwe".
men
avor
tijd'
dan
met een
roo( ai-
Deze avond-oefening levert roetn en
eer ép voor den luitenant en zijn ser
geante bij verbindingsafdccling en P A
De kapitein glundert, deelt complintén-
tjes uit naar links en rechts, jjelooff het
aan don majoor to zullen rapporteeren,
en de Jongens gluhdereri van de weerom
stuit mee. al staaji ze dan bok letterlijk
„in hun hemd".
En wanneer, straks op do kamers, de
thuisgebleven kameraden bezorgd, infor-
mecren. hoeveel ooren en Genen er be
vroren zijn. dan komen ze van een koude
kermis thuis
„Bevroren? Man. klets niet. Wc hebben
van de kou geen snars gemerkt
En Frans maakt aan allen twijfel een
einde: „Die avondoefening' Man. die was
gewoon moorddadig!!"
Hetgeen het summum van goedkeu
ring beteekent in het Jargon van deze
mobilisatie.
hejd, daar blonk alles toen de zon even doer
de grauwe wolken gluurde. Het was er ook
niet koudi althans met vinnig koud want er
was geeq wind, die anders alles in ons land
zoo kan bederven. Maar dit mooie schouw
spel heeft maar koA geduurd want al spoe
dig! bedierf de strengere vorst het genot
van een wandeling.
Ijl de stad hebben honderden gewerkt aan
het schoonmaken van de wegen. In den re
gel j begint men daaraan iets te laat. Het
ma4kt den indruk of men even wil wachten
om te zien of de natuur misschien „self-
uppo
iten
laten overgaan zoodat dit woer een einde
maajkt aan het gekweekte kwaad. Ook dit
maal was zulks niet het geval.
In de buitenwijken is het aller afgrijse
lijks^. Van gemeentewege doet men er al
leen iets aan de rijwlegen én het geachte p'i-
f
bliek is tegen het kwaad voor zijn huizen
niet opgewassen. Trouwens wie heeft er zin
in dien arbeid, waaraan hij of zij niet geJ
wend is. Dat blijft [toch onvoldoende hoe
goed men zijn best ook doen mocht om er
eenlge verbetering in aan te brengen. Mee-t.
al begint men er ook al te laat mee als de
sneeuw is vastgeloppen en niet dan met
krachtige hand kan worden verwijderd, een
arbeid, die nog niet meevalt.
In de groote stad kan men de geneugten
van den winter niet amprecieeren, want de
onaangename kant eryan is verre grooter
dan het genoegen.
Wie in deze dagen eens een blik slaat in
de opgave... van den burgerleken stand,
ziet aanstonds hoeveel ouden van dagen
juist nu ter ziele gaan. Een bewijs hoe dit
jaargetijde wel het minst gunstig is vro.'
i de menschen. De snelle wisseling van tem-
