4bdiMroop I I Goudsche Courant Zaterdag 10 Februari 1940 Tweede Blad hoest Ff* Jrt LH Bij zoon verouderde uj« 7 - tooi JN.' Y1'— i (jinpartUdiSrheid. IKKER'S vetstMMe PRINS PAUL VAI Een moderne JOEGOSLAVIË, cus Aurelius. ONDER DE WAPENEN. Alweer bevolkt nieuwe lichting onze cantine. „w QeraaJ iaën- au te heereti; «Ier W, drukke 1 maand. DK0* ÏM. Jfoed i BIMV. ■fraugtprjji] P&ct pajueftii, dit. ld. Hiaerw«ra| I lusj adrtfl Iriwiru» L| rtÉrfHJf. ifark ru W. T.I i.1 Horloge/ nbergstr-D iplum». M. 0| 142. 39. etere lOO^I 0boort en leest den taats ten tijd me<' fin ooft over neutraliteit. De verba JTpui Italië, dat het geen peut rale Is U pjet-oorlogvoerende toont non, <lö t i jwl'r deze neutraliteit in den huldigen j— (ets meer. Verstaat dan niet-declne |jjU" den ati-yd en wel een houding, dlo ■Lgydeellng van een der oorlogvoerende I rftflen, hoe (f ring ook, buitensluit,'dot ■Op, geen e..kel opsicht partij ncmt. fi, ptm dit dus onpartijdigheid kunnen n<>e. Maar voor ona taalgevoel dokken de I (tpippei neutraliteit en onpartijdigheid j gambiet volkomen, omdat men bij onpsr. ttffMd denkt aan een niet alleen met l, maar ook met gedachten geen partij i. Onpartijdigheid gaat dus verdei, I fin kan leggen, dat'Nederland in den I^Hgrn oorlog strikt neutraal la, maar I dg,dat Nederland, dat wil dan seggen het I ihfcrland'che volk, In lijn overgroote I gndèrheid onpartijdig is. Dit is niet al- idaarult te verklaren, dat Nederland als I fitt neutraal, want ook de Nederlandera, j id Nederlandaehe volk, ls neutranl. ml ftn Baden doem die een der partijen fce» ««deelt, maar hooft daarom wel gen uit- (Bpwken voorkeur voor een der partijen. I (ft begrip neutraal wordt in zuiver Neder-v I landach het bcR|! weorgegcyen dopr onzijdig/ fj zijn dus al» staat en als .volk onzijdig, f ïmr ziln we 'enk onpartijdig? Om deze I mag te beantwoorden, moeten we ef-.t «rtstellen wat we onder onpartijdig Vir- Win. 0ste vraag wat onpartijdigheid eigenlijk/ it kannen we het best benaderen duor .Vt gfWKrer haar tegenstelling te plaat-en ,/n W duidelijk tg maken wat partijdigheid/K |W woerd partijdigheid heeft een zeer d»i- dsltjk uitgesproken beteekenis voor/one. sndst we naiiweiyks behoeven^te vrager: .wit is partijdigheid?" Het woord heeft «n vrij onaangename klank in onze ooren Er lit een begrip van oneerlijkheid aan nst. We noemen iemand partijdig wannper j hij bij een beoordeeling van èen geschil tis- ithen twee personen of groepen of klassen ijjn oordeel niet laat bepajien door heb' ge- *htl zelf, door de mérites van het gee:hi!, door een voorkeur,/ die hij voor Mn j ler personen, groepen of klassen heeft. Het tegrip oneerlijkheid, dat wie aan de partij- ëfhoid verbinden, wordt daarbij ten o.~- rtehte naar voren gobrachjt. Immers de «oriceur voor een der partijen, de-meerdere paegenheid of achting, die!we vqoreen der fntyen hebben, beïnvloedt) ow» oordeel ook rosser dat we het zelf weten, De fout, die re bjj partijdigheid maken is daarom v«el- d soms natuurlijk wel, dat wil zeggen ruineer we ons van de partijdigheid be wust z(jn geen moreel^ fout, maar ren fout van ons intellect, een i gevolg daarvan, fit we een geschil, een vraagetuk, een prc- Ifeem niet buiten ons kunnen plaatsen, al» «m ding op zich zelf zonder verband met de daarbij betrokken personen! dat. we het n er op sen afstand van ons kunnen neerzetten ito iets dat ons verder niet aangaat, maar dat we ons zonder het zelf te weten mede partij maken. De een zal dip fout in sterke- rumate maken dan een ander. Dat is afhtn- Wijk van de mate van kritische onderschei ding, dus van de sterkte van het kritische haken en daarmee van de jstorkte van een voorname functie van ons intellect en de Mfening daarvan, maar ook van onze meer. duw of mindere impulsiviteit en ontvanke- tükhsid en de sterkte onzer effecten, van «at» liefde, onze vriendschajp, dus van dep Urd van ons gevoelsleven. Geheel vrij van Wtijdigheid in ril, denkbard gevallenzen h alle opzichten zal wei niemand zijn Dat. men begrijpen wanneer men zich het ge- •s oppassen gebo^j hn Bestrijdt het tbronlsch worden llbrulk de beste1 •smenstelllng, die «reenlgd is in de ttans» verstèrkte dkker-s Abdijsiroop. ♦Mtjairoop bsvst vsn oud* beproef- w altmoplóaaende en bontrsr- JOrttiui» ceneeak ruiden »n boven- „ooUalne" d* krachilgate. re**tbedwlniende etot. AbdUelroop i Jet diardonr de elUm op. aulvert luchtwegen. doei daardoor ge J'WelUkrr adamhalan en vermfti- d« Ptin en de drukking op v,borat De hoeatetlllend* atol w*seine' maakt dat U aan hal eind ■«den dag nltt uitgeput en vel ™«d «ft «en 't 1-tngdurlg hoeatel. jaar AbdHelnsip te nemen be- ™Wl U atch hiervan an dan kunt **ok waar rru an diep ademhalen a*#// ftmgetkr X kruiden 1t«n n«r i.so.zeo. r «jo aio* tla, asthma Uk Alom varkrtlgbaar valIndenkt, dat iemand, die ons zeer zeor lief Is, van ons oordeel slechte gevolgen sou ondervinden. We kunnen dus niet in vol strekten, idealen zin onpartijdig z(Jn. Want onpartijdigheid is, in ttgenstel'lng met partijdigheid, door geen enkele voi^ keur of vooroordeel z(jn meening en oor. deel Ist'-n beïnvloeden. Onpartijdigheid wil met zeggen, wat men er somwijlen onder verstaat geen partij, dus geen overtuiging hebben. leder mensch vormt itch een moe- Ring over de dingen en partijen, en stelsels om pich heen, voorzoover ze binnen zijn le venskring getrokken worden-. Die meenng is echter hy den een steviger gefunde ">l dan bji den ander. En er zijn heel wat menMhon wier meening,of oordeel heem- maal niet gefundeerd ia maar die oordeehn rn zich een meening vormen bjj ingeving of opwel, mg. Dergelijke menschep zull»n meestal van onpartijdigheid heel ver ver wijdend blijven. Maar ook do andoien, die zich wel een ernstige meening vormen, «ui len die ineening, dat oordeel niet geheel en. m allén gevalle kunnen vrij houden van hun aympathieën, hon voorliefden, hun effecten. Men bedenke, dat niet enkel ons nuchter verstand maar mede ons gevoelsleven onze overtaking en ons oordeel bonaalt. Een voor'ce ir zal zich bil het oordeel vormen over oen conflict, ook ever oen internat o- naal conflict, «teeds laten gelden. En zon die dan bii het oordeelen over een conflict da zich in den huidigon oorlog openbaar,, ouU'tn werking kunnen Wijven? door C Bsse VAN BOECOP. ]^R zijn lartden, die op een gegeven o«j blik „In de mjde," zijn, die evay zich doen spreken". Meestal moet dit zoo wor den opgevat, dat deze landen een érnotio- neele politiek voeren, die niet alléén hot eigen volk, doch ook hen, die in de directe nabijheid wonen in voortdurende spanning boddt mot al de gevolgen daaraan vooi de internationale rust verbonden, Er is vsen tijd gjoweest en het is nog niet oens zoo lang geleden *ƒ- dat de Ba!- kanlanden op de voorpagina prijkten. Hun specialp eigenschap was om op de meest onverwachte oogenblik Wa' tc barsten en daarbij de omliggende lahden, en ze'fs heel Europa met moord eu/doodelag te bedrei gen. Dat is inderdaad //aak genoeg gebeurd. W\j waren gewend te lezen van politieke wraaknemingen, van' tot de tanden gewa pende komitadji's. Van/voortdurende grens incidenten. Maar la/igtzamerhand, zonder veel gerucht (verdragen plegen nu eenmaal minder stof te doen opwaaien dan twisten) is de vrede tot/in den Balkan doorgedron-'1 gen. Ja, het schijnt/ zelfs dat hy er zich beter thuis voelt dhn in de andere deeltn van Enroipa, hetgeejn in deze dagen niet ver bazingwekkend klipkt. Want het is een on- ,t Turken, Koemener, leeaen, Grieken en H"l- steeds bereid waren el- te verdelgen, tcgenwoor- re mentaliteit aan den ,r al heeft dan ieder vni wil getoond, zoo vormt algemeen belang. Men zou kunnen zeggen, dat "de prins zich het volgende doel voor oogen had gesteld: Vrede in het binnen land, vrede met het buitenItyid''. Steeds was hy bereid zijn steun tc geven ann plannen of daden, die het welzijn»f de inwendige rust van het geheele volk kimden bevorde ren. Kroaten en Bcsnié-s bewondccen en' waardeeren hem niet minder dan de Ser- vijjrs. Nog onlangs zei een leider der Kroa ten: „Hfct is eigenlijk heeiemaal niet fat soenlijk ore. Prins Paul moeilijkheden te be- r zorgen; hij heeft hot altijd goed met ons gpmeer.1, hij heeft ons begrepen en ons al tijd zonder eenjge reserve zijn -ympvlhio getoond". En toen het land korten tjjd verontrust werd door incidenten in verband met het voorstel om een Concordaat met de Kntho- üeke Kerk te sluiten, is k« houding van pirins Paul van het begin ret het einde zoo chreeet en menschelük geweest, dat zoowel kathojieken als orthodoxen ze konden vaar- de»ren. Prinses Olga heeft liaiWzüds do ha-ten der be-f'olking weten to veroveren door haar All miakenbaar feit, Joego-Slaven, garen, die vroei kaar wederiteeri; dig een geheel dag leggen. hen zijn goedei Jpego-Slavië zofader twijfel den hoeksteen van dit gebouw des vredes. Als middelpunt zoowel van een Midden-Europeesche als va ten Balkangroip heeft het, met behouil van zijn oude en beproefde vriendschapsbanden, betrekkingen aangeknoopt met vroegere vijanden en gevaarlijke buren. Deze Pax Balkanica, waarvan de hasis werd gelegd door koning Alexander I. Is voltooid door hem, wien geheel onverwachts de zware taak op de schouders werd gelegd, om over enkele jaren aan den jeugdigen koning Pe ter, wiens voigd hij is, een hecht en vreed zaam koninkr jk over te dragen, dat op den besten voet s reld. aat met de rest van de we- Wy verkloppen waarlijk geen gehc.m door tc zegger dat prins-regent Paul zuhl in geen enkel opzicht voorbereid had vo I deze ongemeen! moeilijke opdracht. Toen ko ning Alexander stierf, liet hy een Joego slavië achter, dat schijnbaar, zoowel v at de biimenlandschel verhoudingen als wat de buitenlandsche Ipolitiek betrof, een eenheid vormde, maap Sa,t inderdaad wemelde vr.n netelige vraagsWkken, terwijl de verzoe ning met Bulgaarpe niet het minste stootje kon verdragen en| de houding van Hongarije en Italië zelfs wigeaproken vyandig was. Ptins Paul, die geen soldateske figuur is en die zich nooit heeft bemoeid met de buiten landsche politiek Van zijn land eensdeels .uit gebrek aan belangstelling, anderdeels om zj^n kbninkl ijken neef niet te prikkelen, die zich gaarne lie# voorstaan op zijn prae- rogatiaven en geen: iinmenging'van nnJeren dnlda lit vraagstukken, zijn „vak" betref fend, had nooit van zich doen spreken ala staatsman. Maar plotseling zag men, hoe de prins zooals hy mij zelf enkele dagen na dén dood van den koning zeide r ,.tijn verdriet, zijn ontroering en zijn persoonlijke ambi ties* vap zich af zette en zich geheel aan «yn taak ging wijden. Gelukkig werd hem het volbrengen van deze taak verlicht door tUn vele gaven; zijn zin voor orde en rust, zijn rechtschapenheid, z(jn tact, de objecti viteit waarmede hy alles bezie', en die het mogelyk j maakt andersdenkenden te begrij pen en met hen tot u- oreensteiymlng te komen, Zijn heldere geest en koelbloedig heid, waardoor hy tn rta.it ia zyn belojd te laten afhangen van de elachon van hrt oogenblik en var menscl in en gebeurtenis sen h*t grootste profijt te trekkzn In het gratie/ haar goede zorgen ijljs moeder, en den byzonderen tact, wairniae zy haar so ciale taak volbrengt en vile vrouwelijke plichten op zich neemt, welke de koningin/, moeder Maria, die zich vrijwillig uit het operjpare leven teruggetrokken heeft om zich geheel aan de opvoeding van den" It;- gen Koning en zijn beide broertjes te wy jen, aan naair neeft overgedragen. Het wi.ie paleis op den heuvel van tXxligne, even bui ven Belgrado gelegen, is het nieuwe, zeer gezochte middelpunt van het mondaine en internationale leven vau Belgrado. Het is verwonderlijk te zien hoe de prins regent, daarbij begrijpelijkerwijs profiteerde van zijn uitmuntende betrekkingen met En geland en verschillende andere landen en met geestdrift terzyde gestaan door den tegonwoordigen mi nister-pre al dent Tswet- koWitsj, er binnen enkele jaren in ges'aiigd Is het cultureele peil van zijn land op te voeren. De lei-lende figupen doen hun uiter ste best hem na te volgerzij stellen er n'et langer hun hoogste eer in goede soldaten" te zyn, maar pteunen hem Ito zijn pogingen om den vrede te bewaren, dien zy thans a's waardevoller erkennen dan hot 'evendig houden van allerlei .uit v roe geren tijd du- teerende wraakgevoelens en niet alleen als (waardevoller, doch ook !als nuttiger en edeler. e e Vóór alles moet ook gengez-n wo'dsn op het met Bulgarije geslote» verdrag va:i duurzame vriendschap. Het viel tv voortien, dat twee ontwikkcde maénen als ktmii't Boris en prins Paul, twos mannen van ge lijk zedelijk en geestelijk peil, twee Furo- peesche „gentlemen" en 'beide even afkeerig van „gar.gsterpel' .iek" elkjarder zouden be grijpen en het veilrag xVairven de eerste grondslagen uit d'-n tyd van 1 oning Alexan der dateeren, in \»ilige haven zouden bren gen. Zoo is dn", dit voor ie rust op den Balkan uiterst gewichtige verdrag Ihoc wel dadig doet de gedz hte onr.'at er nog vol ken zyn, die in de duurzaamheid van vriend- rchap geloovcn cn dit verschijnsel ijiet als iets ante-diluviaal.i verwerpei! 1 op 24 Juni j 907 gesloten en zy, die Ide gevolgen ken nen, wylke broederhaat en familie'wisU'n kunnen teweeg brengen, zullen beseffen, wat hierdoog'hcreilrt ls. De betrekkingen met voornamelijk op economis gebaseerd zijn yorm' miachc overwegingen de' Hongaarsche bewapening' door den zuideiy- ken 'nabuur niet vyandig wordt opgenomen. Een ten slotte mag natuurlijk het, horstil der vriendschappelijke betrekkingen met Italië (het moeilijkste probleem'! i.jet ver geten worden. Men zal zich nu met oenige ironie het feit uit de geschiedenis, die rijk ls san derge lijke tegenstrijdigheden, veni den geest ba ten, dat Joego-SIavfë met afgi ijzen vervuld was, toen Frankiyk in 193' onder Lava)'* minister-presidentschap, den wennch uitte, dat Joego-Slavië zich met Italic ton \erzo<. ncn! Heden ten dage flikt J, tg j-Stavië er lustig op los met Italië, terwlj' Frankrijk e» Italië mokken. Onnoodig te zeggen, dat ook by deze Italiaansche.Joeui-S'.iv.srhe toenadering prin3 Paul m°t zyn zeldzame mengeling van persoonlyke humaniteit, kunstzinnigheid en nuchter politiek inzicht, een overwegende rol heeft gespeeld. Tróuw bijgestaan dSor Stoyadinovitch, den vorigen minister-prcKldcnt, dien hy op zyn beurt zonder ecnigc aarzeling helpt bij de vele jjinnenlnndache moeiiykheden, die ten minister-president van Joego-Slavië op zyn weg ontmoet, is hy er in gedaagd de handelstractaten successievelijk 'e doen vol gen door politieke overeenkomsten, zooclnt er tuaschen Italië en Joego-Slavië. op het oogenblik voor geen enkel misverstand meer plaats ls, Men heeft zich uitdrukkelyk verplicht de grenzen wederzyds te rcsuecteewm en zich van iedere vyandige handeling te onthou den voor het geval eeji dei beide landen met een derde mogendheid in confliqt mocht ge raken zonder dit conflict te htlhen uit gelokt. Ja, men is zelfs verder gegaan en heeft zich verplicht tot wedarzydscho hulpiverieening indien een van .de twee con tractanten zich bedreigd mocht gevoelen of er gemeenschappelyke belanken op het spel ■taan. Niet minder belangrijk la in hot Ucht van de houding, die Italië deatyd* na den moord op koning Alexander ten opzich te van de beruditc^jestaclil's" aannam de afspraak, dat inch in het olgen land geen opruiende elementen of atroomingen zai dulden, die tegen den bondgenoot ge richt zyn.. Hot accoord is voor vyf jaren gesloten cn kan telkens verlengd worden. Vyf jaren! Dat ls in de politiek een geweldig lange tUd. Kan het verwondering wekken, dat een artistiek en litterair mensch als prins Paul onmiddeliyk van de gelegenheid gébruik maakte om tot een „cultureel ruilverkeer" te geraken en langs dezen weg de bittere herinneringen uit het verleden weg te kagen en de politieke zeden te verzarhten? Heeds organiseerde men onder de auspiciën van J graaf Clano, den Italiaar.schcn minister van Buitenlandsche Zaken, te Belgrado oein Ita. "llaanschë tentoonstelling, waar de troite kunstwemen uit alle eeuwen heenge bracht werden ën zag de befëamde „Biennaie" te Venetië c/ti Jocgo-SlaVische inzending, die alle andere inzendingen gemakkeiyk In de schaduw stelde. Maar ,:het meest opinerke- i ljjlce van het regentschap van print Pau' j biyft toch/dat hy, ondanks het feit, dat hU vele nieuwe vrienden wist te maken, geen 1 enkelen va» de oude vriervien heelt ver loren. I I De band met 'Ingeland en Frankrijk he»ft ,aan hechtheid en certiouwtdykheid niols ingeboet en liederen keer, d .t Jocgo-Sla' i? hieraan uiting moest geven, heeft hot geen oogenblik geaarzeld zyn vroeger aangegane verplichtingen te erkehnen. De onbevooroordeelde toeschouwer zal moeten toegeven, dat pen dergelijke kracht toer aanspraak heeft op onze bewonderng er dat prins Paul niet ten onrechte doo- velen als een modemë „Marcus AueUup' wordt beschouwd!. Jongens van 1940 I voelen zich voUeerde soldaten. iVan een gemobillsèerden verslaggever; IENS naam wordt algeroepen. Duitsclilsml, Jie i the 'j/crwcgingeii niet vaak ecooo- ilbestei grondslag voo* een goede vcrataniP" onding tusschen rnmschen zoowel tl» volken1 zyn Insge- lyks' voortdurenri hc-teii gowo'len zonder dat Joego-Slavië zich da»-voor pro /to con. cessies hee^t beloeven te gc'-c«.it"->itj het ligt echter voor de handj. jtv. dt rogecring te Belgrado een waalczaam o'g gericht houdt op... de olieachtigs vlek, die Dultach- land op de kaart van Eurooa Inneemt. Verder ls er rik ln de aP-l'J z-vr pre. calre verhouding tot^ongirlje in den but sten tyd een melkbare Wenjlng ten goede ingetreden, zoodat «elf» de uiM.vidinf der tweede maal sedert den aanvang van do mobilisatie is onze groote cantine tot ln alle hoeken en gaten gevuld met Jeug dige burgers, negentien- ën twintigjari gen, die hier hun eerste wankele schre den zullen zetten op den rhilttairen-hiër- archieken ladder De bataljons-adjudant zetelt met tallooze paparassen achter een formidabele tafel, geflankeerd door korporaals en sergeant-schrijvers. Van minuut t:t minuut davert zijn stentor stem door de geweldige cantine-rulmte: „Van Aaltcn, eerste compagnie, Aartsen, vijlde compagnie, Bereridscn, derde com- pagnleV en zoo wordt ln korten tijd hyt heejle contingent over de zes com pagnieën verdeeld. De tweede lichting, die hier onder de wapenen komt! Het lijkt nog zoo kort geleden, dat onze „oude mannen" naar het Veldleger vertrokken, en alles ln ge reedheid werd gebracht voor de jongens von lichting 1910 I, die in het laatst van October hier Ingelijfd werden. Ik heb daar indertijd uitvoerig over geschreven; de bijeenkomst ln de cantine, de begroe ting door den majoor, de vcrdeeling over de verschillende compagnieën, en nu zijn al die broekjes, die daar zoo schuchter of would-be brutaal om zich heen ston den te kijken, al weer vrijwel volleerde soldaten geworden, die met de lichte en zware mitrailleur om kunnen gaart, het geiweer ln recordtijd uit elkaar kunnen halen, cn ln elkaar zetten zonder Iets over te houden, het P.A.G. ln stelling kunnen brengen, een telefoonlljntje aan leggen, morse-teekens seinen, loopgraaf- mortieren bedienen, die licht cn ver- Waard, zelfs streng Vrrest „opknapten" èn die nu met een zekere minachting neerzien op de broekjes-van-de-nieuwe- llchtLng, die, zoo groei» als gras, geen P.A.G. van een loopgraafmortlcr weten te ónderschelden, en nog\geen geweer ln de Hand z|ouden kunnen Riemen zonder stukken te maken. -Bestudeerd onacht zaam leunen de Jongens van de Octobcr- Uchttng tegen de toonbank lp de cantine, de kwaïtiérmuts nonchalant/achter Op/ den kopen mikken roekeloos, een dub: beitje op pc zinken aanrecht; \Een kol lie en een| tompoes, bediende, tenml: als ze vcrsch zijn. Anders eet Je ze zelf maar op!" En met geringschatting,kUken 1 wezen recrutcn. cn zoggen gemoedelijk: ze Haar de bijeengedreven burgerij/ die „Nou, Jongens, pak Je koffertje maar op, zoo Juist Hiet\ang8t en beven heeft/ver- 8» liet drieën staan, dop wandelen naar de kazerne." Dat zal over een paar dagen1 ook wel anders klinken: „Verzamelen lil flank- eolonnel Geeft achtll Voorwaarts schrandere en bekrompen Jongelieden, Qie men nier ook uric ntaanucn geleden 'kon guuesiuan. De ,cen ziet kans nu al een standje van eep Kapitein op, te ioo- pen wegens zyn luiOruclitig gedrag, de- ander.zit rustig in Zyn boekje te koeke loeren, en dénkt misschien bij zlchzeii: „Wat doe ik hier In de kou Was ik maar weer by /moeder!" j De knapen uit het eerstgenoemde geruid worden meestal de vaste nummers op it dagclyksch spreek uur van den kapiWin, en werken gesta dig alle bestaande [strafien af, van be risping tot\ veertlejn dagen strpng; do tweede categorie geel mij ze imaar in de sectie! —/levert Vrijwel steeds de beste soldaten op. Typisch, dai men er nu, op hit eerste gezicht, de belhamels a) uitpikt, die geen moment op dcii stqcl kunnen blijven zit ten. de handen Vn de zakken houden als ze vóór geroepen worden, het niet de moeite waard vinden, hun sulliaantje uit den mond te netnen als ze autwuoiu moeten gevel», en tersluiks ichtcrom kyken naar dë karieraden, om te zien of die dóór hebben, Wat een branies ze wel zUn. Och, met ai dib knaapjes, goeie ea. slechte, brave en slinksche, zullen do korporaals, onder-officieren en officie ren van het depot, het best klaarspelen, soldaten worden Het allemaal, maar» de een gaat een preitlgen diensttijd tege moet, en <je ander gaat aan een straf lijst met drie aanhangsels begintoon. ,,'t Is maar, waar je goesting ln hebt, maar In tie bak Is 't ook Zoo leuk niet", zou Toontje zeggen, en die kan het we ten. i I De verdwenen recruut- Het /oplezen der Hamen hapert even, want /een der Jonge!recrutcn blijkt ver dwenen. Twee, driemaal klinkt zijn naam tot ln alle hoekep en gaten, maar nie mand meldt zich. Da/ ls een gek geval, want onze Jongeling ly wel degelijk mot het „convool" maegekömen, maar waar ls hl) dan in hemelsnaam gestoven? j j Do adjudant concludeert; „Of het ls n groote sufferd, en dan ls hij met de erkeerde troop meegesjokt, of 't ls een gehaalde, en dan zal hij vanavond Wel met een snee ln zijn nous komen op dagen." In elk geval staat er vooir onzen afwe zigen vriend al een aardig/potje op het vuur tc pruttelen. Langzamerhand loopt de Cantine leed, de sergeants verzamelen de\hun toegc» nomen, dat ze voortaan onder de bepa ltngen van dc krijgstucht staat. „Kijk ze zweeiien". gnuift Toontje, „de schrik lp ie geregeld op het hapt gesis- colonne gen. Die zien zich al mot acht pond on\ marschl" schuldig ln de petoet zitten.' Bescheiden eh brutalen. Het ls overigens weer dezelfde verza meling vsn bescheiden., brutgle, welopge voede, lnbeleofde, rumoerige, stille. Maar nu gaat alles nog niet zoo mill- talrement, dc een steekt een sigaret op, \de ander laat zijn Jas loshangen, een \derdc zet zijn hoed op één oor, otodeï elkaar loopen zo doodleuk te kletsen, ze wulven ééns naar een paar ginnegappen-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1940 | | pagina 5