m
m
m
m
m
w
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
m
DAMMEN
BRIDGE
Wie wine deze q
week den pr^s j
Niet kussen... neuzen
CIJFERS-PUZZLE
WH
M
wgj
B
M
1
M
n
M
B
N
«S
B
B
B
B
BI
B
B
B
§§f
Zaterdag 6 April 1946
DOOR JAN A PON
De misdaad, akius inspec
teur Mercadier, is een loterij
Zaterdag 4 April 1940
PAASCHTOUttNOOI H.D.C
-
ty
Redactie van Duizend en Een
4 1000 1 puuid
Da naam van den prijswinnaar wordt geputst
OPLOSSING VAN DE
NAAMKAARTJES-PUZZLE
DC moord op mevrouw Be Larcy
was, criminologisch beschouwd
geen sensatie. De "Parijsehe re-
die het geval binnen enkele
l tot klaarheid bracht, leverde
werk. «onder meer. Toch waren
er fpnige merkwaardige bijzonderhe
den, die een nadere bespreking vah
moordzaak ten volle rechtvaardl-
Het was op een nacht In April om-
ptoeekx drie uur, dat een agent van de
■mtorbrigade op den Boulevard Suchet
een man aanhield, die een oogenblik
tevoren op verdachte wijze den tuin
Mn villa „ï,a Mortola", bewoond door
mevrouw De Larcy, had verlaten. De
aangehoudene bleek te zijn een zekere
Louis Pistonnalto, bijgenaamd Le
Louche, een beruchte Inbreker. Op de
hem gestelde vragen gaf hy meren
deels ontwijkende antwoorden. Wel gaf
toe. dat het zijn plan was geweest
de bewuste villa met een bezoek te ver
eeren, maar toen hij, na een ruit te heb-
ben Ingedrukt, het daarachter liggende
vertrek van buiten af met een zaklan
taarn verkende, had hij Iets ontdekt,
dat hem ertoe noopte rechtsomkeert te
■taken.
Spoedig bleek dat I-e Louche, althans
gedeeltelik, de waarheid had gespro
ken en dat zjjn ontdekking er inder
daad een was van de meest lugubere
soort. In de kamer met het vernielde
Wnsrer. den zoogenaamden blauwen sa-
ton, vond men het lijk van mevrouw
De Larcv, een rijke koopmansweduwe.
Bet lichaam lag niet ver van de halt
geoj ende schuifdeur, die het vertrek
«nel net aangrenzende verbond, en was
gekleed in zwartzijden japon met goud
borduursel, die het slachtoffer den
avond' teroren had gedragen. Op het
zilverwitte haar prijkte nog het co-
«nette zwartkanten mutsje, zonder het-
Welk mevrouw De Larcy zich niet „ge
kleed" placht te voelen. Dit mutsje was
•lijf van geronnen bloed. De dood, die
onmiddellijk moest zijn ingetreden, was
bet gevolg van sen sehedelbasisfrac-
toiii', veroorzaakt door een hevigen
■lag op het hoofd, toegebracht met een
atotnp voorwerp. Op den gronil naast
bet lijk lagen de scherven van een
drinkglas, benevens een bronzen cen
taur. die op een marmeren zuil in een
^er hoeken thuis hoorde. De veronder
stelling. dat dit bronzen beeld als
moordwapen had gediend, werd beves
tigd door bloedsporen op het voetstuk.
Be» kleine, ingebouwde safe in een der
muren van het vertrek was geopend en
klaarblijkelijk ln haast doorzocht. Een
metalen geldkistje bleek van zijn in-
houd te zijn beroofd. Volgens schatting
bedroeg de buit niet meer dan vier i
Vijfduizend francs.
Opmerkelijk was, dat van .de talrijke
mhHderilen. die de wanden van het ver-
brak bedekten, circa een dozijn met een
mes at ander scherp voorw erp onher
stelbaar was beschadigd. N'óg opmerk.-
XJker, dat alle vernielde stukken waren
vervaardigd door mevrouw De Larcy
>er*oonlijk, die rich op lateren leeftijd
■iet meer ijver dan talent op de schil
derkunst had geworpen. De overige
•rfcftkierijen, waaronder twee Van
Ceghe en een U tri Ik», waren gespaard
gebleven.
De politiedeskundige, dr. Vaneau,
•prak op grond van het desbetreffende
onderzoek de meriting uit, dat de
word «Instreek* middernacht, in ieder
geval tusachen halftwaalf en halfeen
was gepleegd en dat slecht* een krach»
gg gebouwd, rechtsband ig individu
Voor hot daderschap in aanmerking
Wam. De vraag, door wie(n) mevrouw
De Larcy het laatst levend was gooien,
^moeilijk te beantwoorden. Op
bewuslen avond hod sy in «Hen
i salon gebridget met het echt-
paar Bonton en den heer Leseandieu.
De laatste, een commissionnair in ef
fecten, fungeerde tevens ais haar finan-
cieele raadsman.
Het vertrek id kwestie was een groo
ts. rechthoekige ruimte, het meubilair,
afgezien van een electrische wandklok,
geheel ln Empire-stijl gehouden. Die
moderne klok, met haar zwarte, ronde
punten in plaats van cijfers, vloekte bij
het interieur en dankte haar aanwezig
heid slechts aan het feit dat ze door
mevrouw De Larcy als prijs by een
bridge-drive was gewonnen. Het echte
paar Routun nam oin kwart over elf af
scheid en werd door Verdier, mevrouw
De Larcy's n iet-in wonenden chauffeur
thuis gebracht Leseandieu bleef nog
wat napraten.
Tijdens dit onderhoud heeft me
vrouw De Larcy de safe geopend om
er eenige brieven uit te halen, die ze
haar gast wilde toonen. De schuifdeur
naar het aangrenzende vertrek bleef
echter gesloten. Volgens eigen schat
ting heeft Leseandieu de villa om
streeks kwart voor twaalf verlaten, om
zich te voet naar zijn flat te Neuilly
te begeven. Niemand heeft hem zien
vertrokken. Merrien, de huisknecht,
was al naar bed. s
Deze voorstelling van zaken zou wel
licht" als juist zijn geaccepteerd, als ge
noemde Merrien niet kort daarop mst
een verklaring voor den dag was geko
men, die voor Leseandieu stellig niet
weinig pyniyk was. Merrien had, 'uen
hij mevrouw De Larcy dien avond na
het bridgen haar soupertje, bestaande
uit een paar sandwiches en het sap van
twee Jaffa's met spuit, bracht, vóór hy
klopte binnen de stemmen van zijn
meesteres en Leseandieu gehoord, die
in een twistgesprek schenen gewik
keld. Uit de stem van mevrouw De
Larcy meende Merrien op te maken
dat zij zich in een toestand van groote
opwinding et» verbittering bevond. Bei
den zwegen, toen er werd geklopt. Dui
delijk echter had Merrien het woord
„prulwerk** opgevangen, een qualifies-
tie van Leseandieu, die blijkbaar op de
artistieke prestaties van zijn gastvrouw
sloeg. Merrien was hierop naar binnen
gegaan en had het dienblad op tafel
gezet. (Na den moord was er van het
souper druppel noch kruimel over. hoe
wel Leseandieu beweerde dat mevrouw
De Larcy in zyn bijzijn niets had aan
geroerd.) Vervolgens had Merrien ge
vraagd of er nog iets voor hem te doen
viel.
Neen, je kunt naar bed gaan!
luidde het antwoord.
Het#was toen, volgens Merrien, rJif
minuten over halftwaalf op de electri
sche klok. Direct -hierop had hij zich
ter ruste begeven.
Leseandieu, nader ondervraagd, rie
kende dat het tusschen mevrouw De
Larcy en hem tot een woordenwisse
ling was gekomen, naar aanleiding
van het feit, dat hy over haar laatste
werk, een fantastisch aquarel, op naar
verzoek openhartig zijn oordeel had
uitgesproken. Acht'- <u sj>eet hem dit.
Volgens hem was mevi ouw D**' Larcy
op dit punt niet toerekenbaar. Zij was
van haar talent rotsvast overtuigd,
eischte ieders bewondering en duldde
geen critiek. Zelf had hij zijn vergis
sing aanstonds ingezien en zyn excu
ses aangeboden. Zij had deze aanvaa'd.
Kort daarop waren zij als vrienden ge
scheiden.
Deze lezing van den commissionnair
werd door de politie met de noodige
reserve begroet. Van belang was een
verklaring van mile. De la Touche, me
vrouw De Larcy's ongehuwde zuster,
die in villa „La Mortola" het huishou
den bestierde.
Mile. De la Touche had dien avon 1
by het bridgen «le honneurs waargeno
men. Kort na halfelf had zij het vov*..
trek verlaten om haar slaapkamer op
te zoeken. Op de trap bedacht zij,, dat-,
zij haar sleutelmandje had vergeten:
het was nog in den blauwen $ak;i>,iop
het buffet tegenover het raam, een
fraai, antiek buffet met «ware, eiken,
paneelén en een breed en, schier tot hei-
plafond reik end en spiegel. Zy rtondr
juist op de onderste tree. toen de tele
foon in de hall rinkelde. Mile. De la
Touche nam den hoorn op. De rast ver
stoorder was, zooals zij trouwens al
vreesde, haar neef Gust ave, een soon
van haar overleden oudste zusterr*»)eza
Gust ave, een gesjeesde student en ver
stokte wanbetaler, die er steeds op uit
was tante Do Larcy zooveel «oogelijlt
geld af te zetten hetgeen hem door
gaans gelukte bleek dien avond, zoo
als gewoonlijk, au bout <le sou latin.
Vijfduizend francs lioopte hij los te
krijgen. Maar mile. De la Touche, die
de sympathie van haar zuster voor
CusUve niet deelde, gaf haar neef hit»'
te verstaan, dat zijn gezanik op den la
ten avond al heel ongepast was. Toen
hij aandrong, hing ze. den hoorn op.
Gustave, die daags na den moord
aan een langdurig verhoor werd onder-
worpen, legde de volgende, weinig he-,
vredigende verklaring af. 1(
Op dien bewusten'avond was hij nog
al zenuwachtig geweest, omdat een vpj»„
„zyn schuldeischers Het hem bitter.,
lastig maakte. f w
Ten einde raad had hij besloten-een
po&ing te wagen he' hart van zijn tan
te nogmaals te vermurwen. De hou
ding van juffrouw De la Touche nood
zaakte hem zich persoonlijk naar „Ln
Mortola" te begeven, in de hoop zijn
tante na het spel te spreken te krij
gen. (Dèt ze speelde, en met wien,
was hem bekend).
(Vervolg op pagina 15)
\Tr
In de cirkels moeten de
getallen v»n 116 zoo
danig worden geplaatst.
dak de som van de cijfers
van <ie 4 zijden van het
middelste vierkant steeds
21 bedraagt en dat bij hel
verschuiven van de mM,
de 1ste steenen naar het
midden-vierkant, weerde
•om van de cijfers aan
Iedere zijde eveneens 21
bedraagt.
Schuift men eobter de malde Iele cijfers uit het mid
den-vierkant naar den buitenkant, dan moet de som
van de cijfers van het buitenvierkant aan elke zijde
Stl bedragen.
In de ochtendronde van het Paascbtoumooi der Haar-
lenwche Damclub werd op tweeden Paaccbdag de vol
gende partij gespeeld in groep 111 der Hoofdklasse,
tusschen A. Hagenaars, Rotterdam, met wit en I. La-
terveer. Leiden, zwart.
1. 3228, 18—23 2. 38-32, 12—18; 3. 42—38, 7—12;
4. 4712, 17—21; 5. 34—30, 21—26; 6. 31—27, 11—17;
7. 3d—31. 17—21; 8. 41—36, 1—7; 9. 40—34, 20—25; 10.
33—29, 14—20; 11. 39—33, 20—24; 12. 29:20. 15:24; 13.
34—29, 25:34; 14. 29:20, 34—40.
Gedwongen; wit dreigt door 2015 en 4439 een
stuk te WHUien en kan op 1015 door 4440 een schijf
winst behalen. Het stukoffer mag ook niet met 3439
g«4>racéH worden Wegens 43:34 (1®15) 4440 (15:24)
3429, wmt een schyf.
ln 'le opening heeft wit zich eerst aan den langen en
toen aan den korten vleugel laten insluiten, zoodat
■wart titans theoretisch iets beter staat.
15. 45:34, 10—15; 16. 27—22.
Ken serker voortzetting is 34—29 (23:34 gedw 50
45 415-24) 4440. WK begeeft zich na den textzet
ln een nog zwaardere opsluiting van den langen vleu
gel-. doordat hij tot op het kerkhof veld vooruitgedron
gen is.
16. 15:24; 17. 31—27, 7—11.
Op 510 had wit 3731 en 42:31'kunnen spelen,
waarna 2126 niet mag wegens 4440 (26:37) 32:41
423:21) 38—32 118:29) 34:5.
18. 4440, 5—10; 19. 37—31. 26:37 20. 42:31.
Hiermede riskeert wit te veel. Eenvoudig 30—45 Is
goed en heter is nog 33—29 met 39:2», met heel inte-
vessant spel. Wit hoopt natuurlijk op 2126. otn dan
•en damzet te nemen, doch de zwart speler loopt niet
hl den val.
2012—17 21. 43—39.
Door dezen zet staat wit meteen verloren. Er was
«titer geen betere. Zwart wint altij'! minstens een
schijf. De dreiging 24—29 kan niet worden afgewend
met 34—30 wegens (24—29) 33:24 (23—29) 24:33 <19
—23) 28:19 (17:26) en wmt later schijf 19. Op wit 31—
26 komt (24—29) 33:24 (19-39) 43:34 (9—14) 28:19
(17:37 26:17 (11:31) 36:27 (14:23). gewonnen.
91. 24—29!!; 22. 33:24, 19:30 2a 28:19, 17:26;
24. 35:24, 21:43 25. 49:38 en wit gaf op. Een korte par
ty, waarin wit's fout by den 19en zet wel een zeer snel
le beslissing bracht.
ln groep IV Hoofdklasse werd in de middagronde de
volgende partij gespeeld tusschen J. H. Meu re. Haan
tem, wit, en J. H. Ansems, Rotterdam, zwart.
1. 34—29, 19—23; 2. 39—34. 14—19; 3. 44—39, 10—
14; 4. 5044 5—10 5. 31—26, 20—25; 6. 37—31. 14—
29; 7. 41—37, 20—24 8. 29:20, 25:14 9. 4641. 15—
29; 10. 34—29, 23:34; 11. 40:29. 10—15; 12. 32—28, 20—
24; ia 29:20. 15:24; 14. 37—32, 18—23; 15. 44—40.
-10; 16. 41—37. 12—18; 17. 40—34, 7—12; 18. 49-
19—15; 19. 34—30. 18—22; 20. 30—25. 12—18 21. 47—
91, 2—7; 22. 31—27.
Wit moet welhaast afruilen, omdat zwart sedert den
Men zet een kettingotelling rondom het witte cenlrum
beeft geformeerd, waardoor zweet aeer m zijn bewe
gingsvrijheid belemmerd wordt.
4(922:31; 23. 39:27. 17—21; 24. 96:17, 11:31; 25.
37:26. 7—19; 96. 49-49. 1—7; 97. 41—39. 7—11; 28. 40
—34, 19—17.
IMt houdt het voerdeel, want zh beeft hij we«r
9en i—libietli mogelijkheid eg de wiasi aandeebijl M
hl het «pel betrokken.
29. 3439. Het mseerejide gedeelte van deze part li
I „Duizend en-Hén" van 39 Maart j.l. be-
Tenslotte volgt hier voor beginnende speiers een aar
dige cobinotie in de opening der party, welke vooral
daarom belangwekkend is. omdat l(j reeds na drie aet-
ten ontstaat en den bovendien op meers lag beroet, het
geen b.v. niet het geval is met den „Haarlemmer" of
den ..Groensel".
Immers na 33—2* (18—22) 38—33? (K—27) 32:2!
(16:27) 31:22 (19-231 eto. heeft wit geen meers lag
te nemen en evenmin na 32—38 (18—23) 37—32 (23—
29) 33:24 30 29) 34:23 (17—22) etc.
Speelt men echter ala opening 1. 34—30, 28—94; 1
3933, 1429; 3. 38—25?. dan wint zwart eenvoudig,
doch verrassend een schijf door met 24—30!neerslag
4. 25:23 te toten nemen, waarop zwart met 30:28, drie
witte stukken v
A-H-B-5
H-9-7-5
V-19-7
B-10-6-2
AB-1083
Het bieden:
West Noord Oost Zuid
pas 1 Seti. pss 1 S.A.
pas 2 KI. pos 2 Rtn.
pas 2 S.A. pas 3 S.A.
pas poe pos
West komt met Horten 9 uit, waarop de Blinde «Ie
Vrouw bij speelt en Oost de 5. De Blinde speek vervol
gens een kleine Ruiten en Oost speelt den Heer by.
Laatstgenoemde analyseert het spel als volgt: West
komt uit met de 9, als top van „Nothing" en heeft dus
3 Harten, zoodat Zuid er 4 moet hebben met den Boer.
Het 2-Ruitenbod van Zuid, nadat deae eerst 1 S.A.
heeft gegeven, wijst erop, dat hij 5 Ruiten heeft (geen
6, want anders zou hy wel 2 Ruiten in plaats van 1
S.A. hebben g«?boden). Zuid sal "verder hoogstwaar
schijnlijk 2 Schoppen en 2 Klaveren hebben. Oost
moet er derhalve voor zorgen, dat de Ruitenkaarten
van Zuid niet kunnen worden vrijgespeeld, zoolang er
een rentrant in den j^linde is. Dit k> alleen mogelijk,
indien Zuid A-V-B met 2 kleintjes heeft, in wofe geval
Noord-Zuid hun spel toch altijd zouden winnen. Om
diezelfde reden had Oost-ook den eersten Hartenslag
laten loopen, teneinde te verhinderen, dat Zuid ib
den Boer vaa Harten een rentrant zou vinden. Het if,
nog mogelijk, dot Zuid Schoppen Vrouw heeft en daar
mede aan slag zou kunnen komen. Om dit onmogelijk
te maken, speelt Oost kleine Schoppen na, waarbij
blijkt, dat West de Vrouw heeft, die door het Aas van
den Blinde wordt genomen. De Blinde speelt nu de
laatste Ruiten, waarop Zuid de 10 speelt, zoodot West
met de Vrouw aan slag komt. West speelt Schoppen na,
waardoor Oost aan slag komt, die door nogmaals
Schoppen te spelen den Blinde aan slag brengt. Zuid
geeft den moed nog niet op en Iaat uit den Blinde
Harten Heer spelen, maar Oost weigert het Aas ill te
zetten. De Blinde gaat door met Harten te spelen, ho
pende, dat Oost den slag nogmaals Zal laten loopen.
Oost is echter verplicht den slag te nemen, ofschoon
hij, daar h(j de kaarten had uitgeteld, dit toch wel
sou hebben gedaan, indien hij 4 Harten zou hebben
gehaa. Oost speelt nu de vrije Schoppen, waarop West
Ruiten 7 bijspeefc." Hierna speelt Oost Klaveren^ 10,
waardoor de Blinde met den Boer aan slag komt.
Noord-Zuid verliezen echter nog één slag in Klaveren
aan de 6 van West. aoodut het spel 2 down ging.
Vervolg van pagina 3)
Brolist nie»Freuchen schot* zyn rooden baard
en roept uit: Een Eskimo denkt er nooit aan iemand
een huwelijksgeschenk te geven. De jonggehuwde,
zouden zooieu beschouwen als een ongewenschte
menging in hun particuliere leven. Zij vinden de blan
ken met hun huwelijksfeesten en het aanvaarden van
huwelijksgeschenken al heel erg dom. De inboorlingen
hebben mij vaak gevraagd: Peterssoeag. wanneer blan
ke menschen scheiden, wie krijgt dan de cadt.ux
Kassen by de Eskimo's dan ook echtscheiding»a
vow vraag Ut verwonderd.
Zeer sshsr. Als can huwelijk
Ujjkt to zyn, probeert de mm
to tntogm sas een sndms
zyn niet giv.sk kelyk^te v baden,
ai een pry, van /2SC worden toegekend. Op
lossingen moete» to om beait ayn vóór De»
derdag 11 April.
Men vervende de «plosstngén in gamoten t»
veioppe aan da
p/a. bureau van de Geudxcbt Courant en
vermelde in den txritorbewealmrk der dnvetoppe
ceerd ia de Qoadscbe C.artnt vaa Zater
dag 13 April.
voorkomend in Duïxcnd«n-Eén van 39 Maart J.Lg
De Gouden Leeuw. De Hollandse*. Domper.
Water en Vuur. to de Witte OUfdmnL
De Zoete Inval. to bet WHte Paaril. I
Turf en Hout. Hier schenkt men Hier.
De Drie Marylandera. Hier koopt men Vodden. l"
gauw zijn vrouw van de hand lal doen, voordat hij era
andere op het oog heeft. Als een vrouw vindt, dat haar
man haar te veei slaag geert, maakt rij geen ruzie m.4
hem neen hoor. zy houdt slechts op met voor hem
te naaien. Dat brengt den man wel tot Inkeer want
mannen kunnen niet goed met de naald omgaan en
hebben een \rpuw noo-tig voor de vervaardiging van
hun kleeren en hu. moccasins.
Voor de Eskimo's Is een huweiUk slechts goed ai»
de man en de vrouw elkaar over en weer goed b 'giij-
pen.' De meisjes trouwen als zy zeer jong rijn en zip
worden goede, trouwe vrouwen en ware kameraden
voor hun echtgenootea. De mannen zijn verzot op
avonturen, maar hun vrou v biyven zy trouw.
Deze eenvoudige gelukkige menschen leven van >to
jacht op beren, walvisschen en zeehonden of walrus
sen, het visschen van haaien in de Poolzee. Zij n oeleu
een Zwaren strijd om het bestaan voeren. Weelde ken
nen rij niet en zij leiden een armoedig leven.
Zouden wy van hen iets kunnen leeren -t
Freuchen schudt zijn hoofd.
Neen.- Wij moeten hen maar totan zooals zy zijn.
Wij kunnen van hen niets leeren en het is beter hun
ook onze Westersche besCTuving niei te leeren, zegt hij
openhartig. Ieder volk in de wereld ia beïnvloed door
het klimaat, waarin het leeft, door de geografische om
standigheden. De beschaafde Europeanen behoeven
niets te leeren van de Eskimo's. Maar in bun land, het
uiteinde van de wereld, kunnen wij iets zien van de ont
wikkeling van dbn mensch. Want everals men in de
kinderen vaak de eigen scha ppen van de ouders te
rugziet. kunnen wjj in dit volk veel terugvinden van
de oorepronkeiyke eigen«Aiappen van den nr.enaeh.
De Eskimo's zijn nog een primitief vofk, zij reiio»
nee ren niet. Al het buitengewone schrijven zfl toe
aan hun goden- of aan hun bijgeloof, lx was bij
hen, toen zich een zonsverduistering voordeed. DE
natuurverschijnsel verschrikte de inboorlingen te«
zeerste. De vrouwen begonnen luide te weeklagen
en de mannen weigerden hun hutten te verlaten.
Wij weten dat tydens een zonsverduistering do
maan zich tusschen de aon en de aarde plaatst. Do
Eskimo's beschouwen het verschijnsel ais eel? uiting
van toorn van de zon op de inboorlingen. Zij waren
dus bedroefd en terneergeslagen: rij smeefctm dp aua
weer te gaan schijnen, trrwyi zij beloofden' voor
hun misdaden boete te sullen doen.
Omdat hy hun vrees zag. bracht Freuchen kaar
ten en teekeningen naar hun hutten en legde hun
de natuurlijke oorzaak van de zonsverduistering
uit. Verlicht en gelukkig gingen ze van hem heen.
Freuchen bezit nog een'tehuis, dat wel op het noorde
lijkste plekje ter wereld is gelegen, op kaap ïork in
Groenland, waar de Noordpoolvoracéier Peary oen.
heeft gewoond. De sreeuw- en ijsvelden van het q
Russisch poolgebied en van Alaska waren het ter-
rein van Freuchen's latere expedities. Maar hu beeft
hy vee! meer banden met de beschaving. Hij i« ge- -
trouwd met de bevallige toegewijde Magdalen», die
hij in zijn boeken noemt, doehter van een Deenarhe
adellijke familie. Zij bezitten een behoorlijk wurier-
verblijf in Denemarken, waar rijn Eskimo-zoon nu
«Ie school bezoekt.
Freuchen's volgende expeditie zal bes» naar h<n
Siberisch poolgebied voerew Het to zyn tore ven. .lat
zijn dochter hem gedurende rijn toekomstige to- v
ten zal vergezellen, aeooto baar Bakiznomoeder -la» -
deed
Dus u wenaebt betweb. dat Plptóoek een onv
dekkingsreizigster woedt? roe» ik •»-
Eerst vrü ik. dm «y vrmtw eentgenowe
en een moeder, antwoordt Peter Freuchen. openhar
tig. Ik wil niet, ddt ay «p mtja «rrarinv Icrfi. maar
dm zij haar eigen eedeevlndtog verwerft, law barr
iets goeds probreren. en toto rtoebt» en dan haar
levensweg zelf Uma
