JIU-JITSU
Omstreeks middernacht
Het verschil tusschen waarheid en werkelijkheid
Hoe wordt zoo'a
teekenfilm gemaakt?
2
BOEKBESPREKING
"O
(Slot volglf
Zaterdag 6 April 1940
ZOO FILMT
HOLLYWOOD
HOLLYWOOD Is een krankzmnlgengestixht.
Pen normaal mensch houdt hét er niet
uit De meesten zoeken echter den weg»
van derf minsten weerstand en worden er zelf
gek. Slechts enkele onbuigzame karakters weigeren.
Het zijn de buitcnlandsche stars en regisseurs,
die gedesillusioneerd naar hun vaderland terug-
fceeren
Onze landgenoot Willy Waterman, die een tijd
lang in Hollywood heeft gewerkt, wil ons dit
plechtig, met de hand op het hart, wijsmak>n in
een boek dat tot titel draagt „Amerika filmt" en
tot ondertitel: „Een visie op Hollywood en op
Hollywoods wonderlijke werkwijzen", royaal uit
gegeven door de N.V. „Het Nederlandsche Beek
huis" te Tilburg.
Doch ondanks zijn stellige verzekering, dat het
de waarheid is, de gehèele waarheid en niets
anders dan de waarheid, zal menigeen na het
lezen van zijn boek zeggen: „Waterman over
drijft vreeselijk". Maar vergoelijkend voegt men
er aan toe: „Hij overdrijft amusant".
Waterman biyft er niettemin bij. dat zijn, waar
heid de werkelijkheid is. Hij haalt zijn schouders
hulpeloos op, breidt de armen uit en herhaalt:
„Ik kan het niet helpen.... Zooals ik beschre
ven heb hoe een film tot stand komt, zoo is het.
Zóó krankzinnig als ik het verteld heb, zoo wordt
inderdaad het epos gedicht, dat u ontvoert. Zóó
worden de meesterwerken gewrocht, die het hart
der were!;! doen trillen!"
Te rekenen naar den gemiddelden Ne«|erland-
ichen standaard hqeft Waterman in Hollywood
geen enkel normaal rh^nsch ontmoet. Het risico
Van een losloopenden gek bij ons, zegt hij, is, dat
wordt opgesloten, of dood gaat van den honger,
of een ongeluk krijgt, of in de gevangenis terecht
komt. Ditzelfde risico loopt in Hollywood een
normaal mensch.
Maar nu moeten wij even teruggrijpen in
Watermans eigen inleiding tot zijn humoristische
visie op Hollywood. Hij heeft nJ. al eerder gezegd,
dat 6Q pCt. van de bevolking van het film-Mekka
uit genieën bestaat. Dat kan óók overdreven zijn.
Maar deze erkenning maakt zijn humoristische
Visie als psychologisch document tot op zekere
hoogte waardeloos. Als hij immers beweert, dat
het artistiek creatief vermogen van een natie in
Hollywood is opgehoopt, zal hij toch genoodzaakt
xyn, zich op te werken tot een andere visie op
zQn sujetten dan hij nu ten beste geeft, ook al
x gaat alles wat genie heet in' den dollars-distilleer
ketel met heel de kraam van blondines, wise
cracks, mooie beenen, songs, camera-visie, fee-
^ling, actie..humor, trucage, sentiment, sensatie
«n bet werk van de beste publicity-experts.
Het geniale heeft altijd iets eigenaardigs.
Hij beweert echter, dat hij seenario-besprekin-
gen heeft bijgewoond, die 300 dwaas waren, dat
hij de grootste satyricus van de wereld zou wor
den genoemd.als hij er een stenografisch verslag
van gaf. Hij heeft dit nagelaten, want hij verza
melde at ztjn Indrukken en verwerkte ze
ia een roman, die de beele wordingsgeschiedenis
Van een film oihspant.' gezien in het licht^sm zaK
£e fantastjsvh gekke besprekingen, jpe cióïje con
versaties in het boek zullen dus wel een afspiege-
Bag vormen, vugewraakte Bcertai4o4*eSpre-
kingen. Maar zóó dol zijn die conversaties niet.
Op veel dwaasheid in het boek past een sleutel
formule, welke in de heele tooneel- en filmwereld
bekendis, te weten: Nooit elkaar den indruk te
geven dat men van het werk iets verwacht.
Artisten hebben iets kinderlijks bij den arbeid,
zij zijn ook in hooge mate bijgeloovig. Wie-trr
artisten wereld per ongeluk bet woord succes^in
den mond neemt, wordt uitgekreten omdat hij zoo
onmogelijk dwaas is. te veronderstellen, dat er ook
maar één losloopende krankzinnige zou zijn, die
het resultaat van het werk zóu willen zien! Geen
gelegenheid laat men voorbijgaan om zichzelf en
zijn genooten wijs te maken, dat alle inspanning
vergeefsche moeite is omdat de resultaten óch
erbarmelijk worden. „Zegenen" heet dat in de
kinderwereld bij het knikkeren en er fc^rdt een
magische werking aaj toegekend» Als er ^én on
der een potje van 25 voortdurend prevélt „Ik win
het tóch niet, ik win het tóch niet" loopt hij zelfs
kans, een pak slaag te krijgen omdat hij het lot.
ie zijnen voordeele probeert te '>ezweren.
Dus als regisseur Levinski in het boek van Wa
terman zijn als zoethout uitgekauwde sigaar even
uit den mond neemt en zich in een hartstochtelij
ke veroord eel ing van het prul-scenario te buiten
gaat, helpt hij den scenarist hopen, dat het ten
minste niet aan het scenario zal liggen als tie film
duikelt en de regisseur hoopt onderwijl vurig, .dat.
de scenarist de hatelijkheden over het scenario
met evenveel knettering zal retourneeren, want
misschien, heel misschien, zullen de goden dan
toch ook de regie gunstig gezind zijn. Hoe fantas
tischer de uitdagende critiek, hoé meer kans men
hoopt te loopen, dat de gebfden \erhoor<! worden.
Hoe lager de verwachtingen worden ge&teïd en
hoe spitsvondiger de redelijkheid van die zeer,
zeer lage verwachtingen wordt, gemotiveerd, hoe
dieper allen onder den indruk komen van de mo
gelijkheid, dat zij toch bezig zijn aan iets, d:rt de
wereld veroveren zal! En in die spanning van het
magische hocus-pocus geeft men zich voor hon
derd procent aan het werk in diepen deemoed
zwoegend, elkaar striemend en vernederend en
daardoor sterkend fn het besef, dat het publiek
pas tevreden is als er bloed heeft gevloeid.
Dit kimde)] ij ke schuilevinkje spelen met den
angst voor „sof" heeft Willy Waterman, schijnt
het, nkt geheel begrepen maar in zijn trouwhartig
geschreven boek vintk men materiaal te over om
het raadsel, hoe het komt, dat Hollywood een
krankzinnigengesticht lijkt, terwijl het toch boor
devol genieën is» op te lossen.
Mén mag daarbij in aanmerking nemen, dat de
Amerikaansche artist nog wel wat uitbundiger in
den intematkmaleh kunstenaarskolder ia don de
Europeaan, want de Amerikaansche man in het al
gemeen door zijn licht ontvlambaar enthousias
me eigenlijk een groot kind, zegt Willy Water
kan zelf, een groot kmd, ondanks zijn sigaar en
zijn snelle auto. Wie m Amerika aarden wil, moet
trachten zich daarbij aan te passen. Waterman
is in deae aanpassing slechts ten deele geslaagd.
Hij heeft, nadat bij bekomen was van zijn aan
vankelijke verbazing alles is er zoo groot, aoo
druk, zoó snel teveel*gelet op de duizenden
fouten» die men er- op elk gebied begaat. Spot zuch
tig beschrijft bij de gebeurtenissen aan board van
het schip, dat uftgéhist is voor een fiimexpedRie
in de StiUe Zuidzee, inderdaad, de poppenkast is
soms ongelooflijk. Maar artisten, in bet bijzonder
Omslag van het boek van Mettes.
Amerikaansche artisten, kunnen niet anders zijn,
Het tooneel met den barometer, de klucht met den
zeeziektedrank, de scène met den verbolgen ka
pitein, die het wonderlijke pullovef-vplk maar niet
in de sloepen kan krijgen, als hij de schuit met
eert gebroken schroefas in vliegend weer over het
gordelrif van een atol jaa$*t heel deze hurly-
burly is met satyrieken wellust beschreven,*?naap
men mist in het boek toch wel eenige psycholo
gische motiveering of verklaring van al het gekke
gecloente. Niet dat Waterman zijn roman had moe
ten bederven met wijsgeer ige beschouwingen,
maar hij had de romanstof deugdelijker kunnen
fundceren in een geestiger en doorzichtiger struc
tuur van'dialogen en srtuaties. Hij profiteert nu
wel erg van de vriendelijke tegemoetkomendiypid
van den lezer om het verzoek, in de handelende
personen geen bestaande fjguren te willen zien,
naast zich neer té leggen en zich van de Olympi
sche goden, die hy ten tooneele' voert, b.v, van
een I^eviruski, tóch het gesneden beeld van een Lu-
bit.sch te maken. Het is nootHg, want zonder den
steun van zulk identifkeeren zakt het boek, dat
geschreven is met ken nel ij ken afkeer van eeuw ig-
heid«nvaarden, als een ie slappe gelatinepudding in
elkaar. Men moet ate lezer het beeld, dat Water
man van Hollywood ophangt, voltooien met wat
gracieuze fantasie en met cjj tikje wijsgeerigheid,
dat een mild licht over de absurditeiten werpt.
Dan pas gaat dit boek leven als een document hu-
main. als een stuk bezielde werkelijkheid, waar
van Waterman zegt, dat hij haar ondanks alles
heeft liefgekregen. Berst was'hij onthutst, daarna
had hij het gevoel, dot hij homerisch moest hoo-
nen, maar een vriend onthulde hem den humor
van Hollywood. Was hij nu een uitstekend roman
cier geweest en had hij de stof wat dieper kunnen
laten bezinken, don heul hij met zijn ketvnis van
zaken een uitstekend boek voor alle tijden kunnen
schrijven. Hij zou dan ook zeker niet verzuimd
hebben, er de psyche van de vrouwelijke star in
te betrekken. Van dit romantische elesnerrt. heeft
hij afstand, gedaan, omdat hy zijn hoofdfiguren
met het probleem heeft laten worstelen, hoe van
een film zonder vrouw, opgezet „in a hurry", om
dat de „big" Bigard van de Amalgamated Super
Films Company een afleveringsdatum kwijt was
en de kans verspeeld had om-nog met de advoca
ten van één of andere Garbo een bevredigend ac
eoord te treffen, een wereldsucces moet worden
gemaakt. Hetgeen gehikt, op z'n Amerikaansch.
Met dat al is Waterman er toch in geslaagd, de
„waartieki* zóó komiek te onthullen, nochtans
zonder dat bij ^'Werkelijkheid in haar faacmee-
rende gedaante ontbolsterde, dat de lezer zich een
kriek lacht en morgen toch weer net aoo graag
naar de bioscoop gaat als vóór zijn „ontgroening".
Zaterdag 6 April 1940
mecle de zadew worden; weggeschoten.
Als veeren dienen schotten van- het
vruchtbeginsel; die bij toenemende
droogte steeds sterker de neiging heb
ben zich kurkentfékkervormig op te
rollen. De spanning ontstaat doordat de
kurketrekkers aan één zij-le de gave.,
hebben vocht op te nemen en zich dus
kunnen uitstrekken of samentrekken.
Tenslotte slaagt de veer er in de vrucht
los te rukken uit het kelkblad om zich
dan met vrucht en al weg tel1 slingeren.
Twee zaden hebben zich losgerukt
(foto 2) de kurketrekktrs vormen
zich. De uitstaande haren lagen eerst in
overlangsehè voren, zij bevorderen nu
het loskomen en wegslingeren.
Foto 3 laat den toestand even later
zien. Al draaiend rukt het zaad zich 1 os
en springt W£g.
Als het heeft geregend (foto 4)
Jfeemt de kurketrekker weer zijn oor-
zpronkelijken gestrektén vorm aan. De
vochtige, dus weeke aarde vergemakke
lijkt het hl den grond boren van hel
zaad. Onder den invloed van den wind
en de zorh begint de kurketrekker zich
weer Ce herstellen^ daar de onderzijde
langzamer droogt dan de bovenzijde
"(foto 5).
Daar het h.arige uiteinde van het
zaad door de aardkorrelfjes wordt vast
gehouden, brengen de spiraalvormige
wendingen, die in tien 'kurketrekker
ontstaan, het in een draaiende bewe
ging (foto 0).
Door de voortdurende wisseling van
regen en zonneschijn, ja zelfs door de
kleinste wijzigingen in den vochtig
heidstoestand van de lucht, blijft de
klaine boormachine gestadig aan den
gang (foto 7).
Steeds dieper wordt het zaad in de
Vervolg van pag. 7
De kersenboom brak tenslotte, doch*
toen de storm wat was geluwd, stond
de walg er nog even fier en onaange
tast. In dat meebuigen vond deze Ja-
pa nnei- dè grondgedachte voor een ver
dediging-methode van den mensch bij
onverwachte aanvallen van een zooveel
sterkeren tegen>tander.
Het is vooral de Russisch-Japansche
oorlog geweest, die de aandacht der
wereld vestigde op het Jiu Jitsu. Japan
ners werden uitgenoodigd naar
Amerika te komen om daar hun kunst
te Tlemonstreeren en door hun over
winningen op menscliemröie hen in ge
wone omstandigheden. hebben
vermorzeld, wisten zij kinderen
van Uncle Sam voor hun werk te inte
resseeren. Het verbreidde zich steeds
verder en het is thans ook in JDuitsch-
land, o.a. onder de» soldaten, zeer jvopu-
lair. Het blanke ras fmeft er zich van.
meester gemaakt, m^Sf'toch kan me»
zeggen, di£t hef Jiu Jitsu een specifiek»
Oostersch wapen is. omdat lichaam en
geaardheid van den Japanner zioh er
beter toe leenen dan het over het alge
meen forschere, althans n^inder buig
zame type van den blanke.
aarde gedreven, waar het den winter
doormaakt, om in de komende lente
weer bleek rose bloemetjes in de vel
den en langs de wegen te voorschijn te
tooveren.
Mijn Vrouw \oordt altijd
historisch als ik ten* een keer
wat laat thuis komt
Je bedoelt toch zeker, dat
zij dan erg kwaad wordtf
Neen, historisch.... want
dan rakelt zij altijd mijn heele
verleden op
Sóndagsnisse).
<►000000000000000000000000»
j
Vcrmtg ran pag. 11
Nor is or eren scenario.
Pan konvn ,u> „animators" en hou
werk is waarschijnlijk het moeilijks!
en in ieder get al het meest ttjdroovend.
Want ai) moeten de actie aan de ont,
worpen figuurtjes geven, met al did
fijne details, die bfj\ oorbeeld een wi»
Heiende gelaatsexpressie met itch met»
brengt. Iedere figuur wordt door eet!
aparten teekenaar uitgrw eriit en dei»
wordt eigenlijk net ets een toooeela»
teur voor een bepaalde rei uitgekozen,
wegens rijn geschiktheid troor het teg.
kenen van een bepaalde figuur.
Iiy bestudeert de origineeie ontwen
pen en modellen, maar evenals by een
acteur is het resultaat afhankelijk
van zyn mimisch vermogen en meeg
in het bijzonder van rijn eigen gelaat»
expressies, die hem via den spiegel lol
leiddraad dienen bij hét teekenen rag
zijn sujet. Het moet grappig rijn des,
teekenaars aan het werk te sten. tets
wijl ieder de figuur speelt, die by te»
kent.
En nog steeds is er geen scenario...]
(Vervolg van pag4)
Van belang was voorts het feit,
dat hij in het bezit was van een
huissleutel, die hem in staat stel
de de villa ongezien binnen te drin
gen. De sleutel in kwestie was hem
bij een /vroegere logeerpartij ter hand
gesteld'en hij had yevzuimd hem te-^.
rug te geven. Volgens schatting be
reikte hij tegen elf mrr de woning van
zijn tante, ging-binnen en verschool
zich in een kamertje naast de hall. Hij
had het licht niet opgedraafd en de
deur op een kier gelaten, zoodat by
het oog had op de voordeur en. de
gasten kon zien weggaanIndémaod
zag hy reeds vrij spo^ig het echtpèar
Bonton vertrekken. Het wachten was
nu op Lescandièu, die echter geen
haast scheen te hebben.
Nadat Gustave een igen tijd op den
uitkijk had gestaan, begon het wach
ten hem te vervelen. Ook gaf hij er
zich rekenschap van dat" zijn tame
wel eens minder ingenomen zou kun
nen blijken met hot bezoek, zoodat
het mede uit tactisch oogpunt aanbe
veling verdiende, het onderhoud tot
den volgenden morgen uit te stellen.
Even onopgemerkt ais hij was geko
men, had hij het huis weer verlaten,
om, alvorens zijn kamer op te zoeken,
ln een restaurant nog iets te gaan
eten.
Het spreekt vanzelf, dat "dit relaas
bij inspecteur Mercadier. die het on
derzoek leidde, niet in goede aard3-
viel. Meer waarschijnlijk leek het dat
Gustaee wel degelijk Lescandieu's
vertrek had afgewacht, om vervolgens
een aanval te doen op de safe. Veel
hing af van het juiste tijdstip, waarop
de moord werd gepleegd. En de op
lossing van dit probleem viel Merca
dier als het ware in den schoot.
De aanleiding hiertoe was de ont
dekking van twee tot dusver onopge»
merkt gebleven schoenafdrukken in
den tuin van „La Mortola". Deze af
drukken, veroorzaakt door één-en-den
zelfden rechterschoen, bevonden zich
op een afstand van circa drie meter
van elkaar» in het bloemperk, gren
zend aan den zijmuur van het huis,
Vlak naast den grasrand, „die bedoeld
perk scheidt van het parallel looperwie
grindpad. De voor de hand liggende
conclusie was, dat iemand blijk
baar om gerucht te vermijden zich
in het duister over den grasrand, ia
plaats van over het grintpad, bad
voortbewogen en by vergissing tot
tweemaal toe ia het bloemperk was
gestapt.
De opsporing van dezen wandelaar
was kinderspel, dank zij het feit, dat
de afdrukken kennelijk afkomstig wa
ren van een schoen van militair model
Dienstplichtige Durand, J. van het
zooveelste regiment Alpen jagers, mo
menteel met ziekteverlof thuis, had
Zijn hart verpand aan Lucille, het lin-
nenmei'sje. Zij, van haar kant, had
een zwak voor uniformen en niets zou
hun geluk in den weg hebben gestaan,
wanneer niet wijïen mevrouw De Lar-
cy, in onredelijk conservatisme, de
aanwezigheid van vreemd manvolk in
haar huis had verboden. Dit laatste
verhinderde Lucille echter niet, om,
als, ze de kans schoon zag. Durand J.
In de keuken te ontvangen, waar het
paar door het overige personeel ge
woonlijk alleen werd gelaten. Ook op
dien bewusten. avond was de jonge
man door de achterdeur de keuken bin
nengeglipt, waar Lucille hem met het
restant van een gebraden ree-rug
wachtte. Om even over halftwaalf«w*a
Merrien, na het souper van mevrouw
De Larcy te hebben opgediend, in de
keuken verschenen om den bezoeker
tot heengaan te manen. Deze was ook
inderdaad spoedig daarop vertrokken,
alweer via de keukendeur, die Lucille
achter hem sloot. Op weg naar den
uitgang passeerde hij het venster van
den blauwen-saIon, waar nog N^jht
brandde. Onwillekeurig wierp hij eeïï-'i
blik naar binnen. Hierbij viel zyn Vjg
toevafiig op de electrische klok. HcV^
was op dat ©ogenblik precies kwart
voor twaalf. Mevrouw De Larcy be
vond zich alleen in de kamer en was
juist bezig met haar laatste sandwich.
Plotseling stond zij op en liep in de
richting van de schuifdeur, waarnwe
zij uit het gezichtsveltL^van Durand
verdween. ^Juist toei^hy zich omdraai
de om verder te gaan, hoorde hij bin
nen een doffen slag. Op dat oogenblik
had hij er gpen bijzondere aandacht
aan geschonken. Achteraf echter leek
het meer dan waarschijnlijk, dat op
datzelfde moment mevrouw De Larcy
doodelijk getroffen in elkaar was ge
zakt.
En daar Durand met de meeste be
slistheid verklaarde, in totaal hoog
stens eenige seconden stil te hebben
gestaan om naar binnen te kijken, was
het tijdstip van den moord hiermee
nauwkeurig bepaald.
Hier volgen eenige bladzijden uit net
notitieboekje van inspecteur Merca
dier, bevattende alle hem ten dienste
staande gegevens betreffende de wijze»
waarop de diverse bij het drsrma be
trokken personen den BOodtakUgen
avond hadden doorgebracht.
1. Mile. De la Touche» Nam tij
dens het bridgespel in den blauwen sa
lon de honneurs waar. Zocht tusschen
10.30 en 10.45 haar kamer op. Werd
om 10.50 in bed gezien door bet kamer*
^eisje Yvonne, die haar een warms
kruik bracht. (N.B. Geen alibi. Even
wel schijnt het uitgesloten, dat zij iets
met den moord te maken heeft. Zij eix
haar zuster leefden ia de grootste har
monie).
Opmerking: Bovendien vrijwel on
denkbaar, dat een vrouw den moord
heeft gepleegd, aangezien de daartoe
benoodigde kracht stellig grooter was
dan die-van den gemiddelden man.
2. Het echtpaar Bouton. Wertf
kort na hal/twaalf voor zijn woning
afgezet en heeft zich direct na thuis
komst ter ruste begeven.
3. Lescandieu. Heeft de villa op een
niet te controleeren tijdstip verlaten.
Zijn huishoudster riwft hem om kwart
over twaall hoor en thuiskom,^;
4. Merrien. Ging kórt na half-
twaalf naar bed. Geenjajfbi.
5. Vrouwelijk personeel. Geen alibi.
Zie opmerking.
d. Gustave. Geen alibL Werd pas
om kwayt over twaalf ia een restau
rant gesignaleerd.
7. Louis Pistonnatto, alias Le Louche.
Heeft zich van circa tien uur '8 avonds
tot twee uur 's nachts opgehouden Jn
café TEscargot. Hij is de eenige met
een onaantastbaar alibi.
8. Dienstplichtige Durand J. Heeft
onlang* zijn rechterarm gebroken. Is
ongetwijfeld te goeder trouw, ook wat
betreft jiijn verklaring aangaande bet
kritieke tijdstip.
9i De chauffeur VerdHer. ƒ- Heeft, na
het echtpaar Bouton te hebben thuis
gebracht, een naburig café bezocht ca
daar v^ji twaalf tot één gebiljart.
Opmerking: Het schijnbaar zinloof
vernielen van de overigens waarde-
loozen schilderijen bewijst in ieder
geval, dat de dader géén vreemde Is
geweest. Dit vandalisme moet wellicht
worden opgevat als de reactie op een
heimelijken afkeer, de uitbarsting van
Iemand, die vroeger nooit voor zya
oordeel heeft durven uitkomen.
De mtedaad, aldus inspecteur
Mercadier, zijn geliefd stokpaardje be
rijdend, te een loterij, maar dan een.'
loterij met vrijwel uitsluitend nietext.
Ik wil natuurlyk piet beweren, dat aliè
misdadigers, of b#jna alle, in de gevan
genis of op het schavot belanden. Een
zeer groot percentage loopt vrij rood.
Maar dat wtf niet zeggen, dat zij ook
Inderdaad hun straf ontloopen. Hon
etnaf komt. Van binnen "tót. Het ln.de
voortdurende angst voor ontóekfciftg;
die hun bet leve» vergalt.
Maar om nn bij €ie affaire De parcjT
te blijven; ik zal de laatste zijn mij e>^
•p te beroemen, du ée dader binnefT
twee dagen achter slot en grendel zMkpj,
De kwestie draalde ln hoofdzaak oni
een bagatel. De rest..».- nu ja, trf
beetje routinewerk! Hoofdzaak was c*
verklaring van Jean Durand. Zondek
het zelf te beseffen deed hij me de 9pd
lossing aan de hand. Met dat èl w&f
zija verklaring, betreffende bet kritiek#
tijdstip misleidend. Moedwil? Absoluut
niet! De jongen is zoo eerhjk als goud,
Bovemlien kwam hij dóór zijn gebroket
arm piet ate dader in aanmerking.
Ik ontdekte zij» vergissing den vol»
genden dag. Hoe? Een kleine ongai»
rijmdheid. De blauwe salon had.nooaib
bekend. Slechts één raam. Boven dal
raam hing de electrische klok. Et
Durand, die door het raam naar Mrs*
nes keek» zag die klok. Uitgesloten!
zeg je natuurlijk. Zoo te het. E« toe#
ook weer niet! Wat Durand, ln düd
enkele seconden, dat hij naar bmaezi
keek, voor de klok hield, was in werke
lijkheid slechts het spiegelbeeld vsdk
het bewuste uurwerk, de weerkaatsing
namelijk in den hoogen spiegel van be|
buffet tegenover het raam.
En derhalve was het op dat kritfg»
ke moment niet kwart vóór, maat
kwart over twaalf. Mevrouw DÓ
Ij^rcy werd dus om kwart ever twaaü
^moord. En wanneer je nu even
moeite neemt om na te gaan welk#
personen voor het daderschap In aagi
merk ing komen, aal je tot de «te»
dekking komen, dat ze allemaal eetf
deugdelijk alibi hadden. Leacandietl
was toen ai thuis. Gustave zat bi eet»
.restaurant. Verdier was aan het bil
jarten. En Merrienf g
Merrien heeft vanmiddag een vod*
dige bekentenis afgelegd. D(| man
verkeerde in
bad mevrouw De larcy om raorteM
gevraagd. Zij had het geireigent Toen
hij dien avond kort na halftwnnK
haar eeupertje binnenbracht en zag
dat de sate geopend was (waarin hy
ycei meer geld vermoedde dan in we»
kelijkheid aanwezig was), achtte Me»
rien het oogenhlik gekomen rijn sSag
tn slaan. Staande achter de schuifdeur
van den blauwen salon, wachtte hij
het vertrek van LewsiKBeö '»f. Hel
was rijn. bedoeiing mevrouw De Earcjj
tri evervaürin zoodra zij alleen was,
nlaar toen het eindelijk zoo ver'wa»
had bij fljd gehad ue consequmtied
van rijn daad te overzisn— en hij aar-
telde. HU aarzelde nel zoo ling tot hij
O» een gegeven oogenbiik nierids cA
daardoor xijj» aanwezigheid verrfe^
Mevrouw De larcy, 'die jui* UM
Was' met haar souper, opende d4
schuiüdebr. Toen, ómdat hij geen atv»
deren uitweg zag, greep hy hes bnp»
tea beeld ew shwg...
Later, hit" 1
deryen t)le hjj vroeger,
goed- htnsknecbl int.
prezen..
hebee*