DRIELEDIG DIPLOMATIEK EN Portugeezen ontruimen een
OECONOMISCH OFFENSIEF
John Bull en Marianne.één.
van de geallieerden.
deel van Macao.
Blijde gebeurtenis aan
Egypte's hof.
Finland en de Nobelprijs
voor deiï' vrede.
Paasikivi als gezant naar
Moskou.
FEUILLETON
PROPAGANDA
DERDE BLAD PAGINA 3
OUDSCHE COURANT
MAANDAG 8 APRIL 1940
Ook een Franse he nota
Een nieuwe fase
Ge snapt niet, dat zijn zaak marcheert?
Ik echter wel, h|| adverteert.
PERISCOOP
Ongerustheid
Het bombardement van Warschau kU de film Vuurdoop.
H?t diplomatieke en oeronomlaelie offenMef der
geallieerden, dat thans ia ingeset, komt neer op
drie dingen:
1. Nota's aan Noorwegen en Zweden Inzake het
voornemen der geallieei^en, de blokkade te inten-
siflferen;
2. Besprekingen tnsschen Monuet en Cross, met
het doel de blokkade te verscherpen;
3. De besprekingen twsschen lord Halifax en de
Britsche gezanten op den Balkan, welke begon
nen zijn. De eerste bijeenkomst werd Maandag
middag om 4 uur op het Foreign Office gebonden.
Monnet en Cross zijn overeengekomen, eenige
hiaten in de coatrabanderontrdle te dichten en dc
machinerie der geallieerde contróle nog hechter
te coordinecren.
Reynaud heeft de gezanten van Zweden en
Koorwegen .eveneent voor hun regeertngen be
stemde nota's overhandigd, die betrekking heb
ben op algemeene vraagstukken tusschen de re
geeringen der geallieerde mogendheden en de
Scandinavische landen.
Reuter verneemt, dat Zweden tal antwoorden
op de nota's van Parijs en Londen, betreffende de
Scandinavische neutraliteit, hoewel niet met na
druk óm een antv-oord was verzocht. Men gelooft,
dat Zweden en Noorwegen eerst daarover van ge
dachten zullen wisselen.
Do nota's ^èn Londen en Parys nan Zweden
en Noorwegen worden in de, Duitsche pers be
schouwd als een poging om de Scandinavische
landen by den oorlog te betrekken. Zweden en
Noorwegen, aldus de Be liner Bhrsenzei-
tang, moeten gedwongen worden hun normale,
met de neutraliteit overeenkomende relaties tot
,Dnltschland te verbreken en zich daarmede f«r
scharen in het blokkade-front
De Völkischer Beobachter verklaart
openlijk, dat een nieuw hoofdstuk van den oorlog
aanbreekt. Het gaat er daarbU om, zoo betoogt
men, de geweldpolitiek der westersche mogend
heden Jegens de neutrale landen te verhinderen.
Het hoofdartikel ran het blad eindigt als volgt:
Duitschland is gereed. Ons hoofd is koel'cn
helder. Onze spieren zijn gespannen. Onze beslui
tenlijn onwrikbaar.
Dc Paris Soir meldde Zondag.
Von Ribbentrop heeft vanmiddag de gezanten
van Zweden en Noorwegen by zich ontboden. Het
onderhoud heeft een uur geduurd. Een woordvoer
der van de Wilhelmstrasse heeft kort daarop
tegenover journalisten verklaard, dat de Duitsche
regcering ervan overtuigd was, dat de, geallieer
den in Noorwegen een actie zouden beramen,
doch djLt zij van zeer nabij de ontwikkeling van
den toestand in Scandinavië gadeslaat.
De geallieerden willen ertszemlingeii naar
Duitschland verhinderen, doch, aldus de zegs
man, indien zij op onze passivitéit rekenen, ko
men zy bedrogen uit. De belangen van Duitsch
land zullen worden verdedigd.
Het Zweedsche ministerie van bUitenlandsche
zaken deelt echter mede, dat deze berichten van
iede'ren grond zyn ontbloot.
paniekstemming. De toes
nnvië is zeer moeilijk.
Te BerlÜ^heeft de overtuiging veld gewonnen,
dut de neutraliteit van Scandinavië, d.w-z. van
Noorwegen en Zweden, ten gevolge van de oorlogs-
politiek van de jeallieerden, eigenlijk in het ge
heel niet meer bestaat. In Duitsche kringen spreekt
men er over. dat de geallieerden, gereed zyn voor
een militaire actie in Scandinavië, om vaa daar
alt Duitschlaad nog krachtiger te; omsingelen.
De Zweedsche bladen hebben een communiqué
ontvangen, volgens hetwelk, in verband met de
omstandigheden, de defensiemaatregelcn zullen
worden nitgebrcid.
Volgen» een bericht Tan het Japansche nieuws
bureau Domei alt Hongkong, hebben de Portngee-
aen Vrijdag, tengeToigr ran de .lapanecbe
elschen, het eiland Lappa ontruimd. Lappa ia een
der twee eilandjes voor het Portugeeecbe Macao
in de monding van de Parclrlrler, dte 'totnntoc
eveneens Portngeeach gebied waren.
Op 30 Maart heette het, dat de Japanners aan
de Portugeesche yegeering vier elschen zouden
Sibben gesteld: delovergave der eilandjes Lappa
em Wantsai; erkenning door de Portugeezen van
de' schymegeering/van Tsjoengsjan; aanvaarding
van de Japansche jen-billetten en toestemming
aan de Japansche autoriteiten te Macao huiszoe
kingen te verrichten bij anti-Japansche elemen
ten, Het Portugeesche bestuur van Macao heeft
er zich toen toe bepaald te verklaren, dat het
niets van dergehjke eischen wist. Het heeft ech
ter bevestigd, dat het met dc Japansche re^eering
In contact stond.
Aangezien Macao de voornaamste bron Jt oor de
^voorziening Tan tevensmiddelen voor Hongkong
is, zal het toegeven van Portugal aan de elschen
der Japanners waarschijnlijk ook voor deze stad
een Britsche kroon-koionle gevolgen hebben.
Scandinavië ls intusschen zeer ongerust.
Opnienw schijnen zich donkere wolken boven
Scandinavië samen te pakken. Bij een volkomen
nuchtere bcoordeeling van den poiltieken toestand
moet men constateereiv, dat de vrede in.Scandina
vië opnienw in zeer groot gevaar ls. Het rad van
het noodlot ls oogenic' ijnlijk reeds gaan draalen,
en In den loop van de komende vier en twintig anr
kan een geheel andere toestand I" geheel, Scandi
navië ontstaan.
Met deze woorden begon de gocd-ingeHehte
BerlUnsche correspondent van dé National
T1 d e n d e zijn artikel.
Verder schrijft hIJ
Deze woorden zijn geenszins een gevolg van een
Een ls geen.
Zoo oud als de menschheid ls, ls de waarheid
van dit gezegde gevoeld: een is geen, een alleen is
machteloos. En daarom heeft men, zoowel ten
goede als ten kwade, altoos bonpgenooten ge
zocht.. Het aantal allianties, bondgenootschappen,
eedverbonden loopt in de honderden. Soms om
vatten zij er twee (dubbelmonarchie, bond van
twee,mogendheden), soms drie .(triple alliantie),
soms meer (quadruple alliantie, del geallieerden),
enz. Het beeld, dat de twee geallieerden een
naam die geldend gemaakt is voor deze dagen en
die overgenomen ls uit den wereldoorlog tegen
woordig bieden is echter van een zeer bijzonder
karakter, want de coördinatie van hun belangen
gaat verder dan ter wereld ooit totdusver werd
waargenomen. Niet alleen vechten gij gezameniyk
en begunstigen zij elkanders handel zooveel mo
gelijk, óok komt er zelfs sprake van een Frsnsch
Britsche munteenheid.-éëo gezamenMjk postzegel,
een gezamenlijk parlement, enz. Dat; de Britsche
wereldmogendheid daartoe'ooit zod komen en
dat, waar Frankrijk tot voor dertig veertig al
tijd argwanend en vijandig had gestaan tegenover
den machtige aan de overzijde van het Kanaal
Nu is alles ter wereld voor een dubbejen uit
leg vatbaar, voor een positieven en Voor een nega
tieven.
De negatieve luidt, In dit verband: de geal
lieerden willen, ziende het gevaar dat er dreigt van
de zyde der totalltairen met hurt as,'hun drie- en
hun Vierhoek, daartegenover een zod groot moge
lijke eenheid stellen, om een zoo< gunstig moge
lijken uitslag van dezen oorlog af te dwingen. Als
zij niet alle zeilen bijzetten en hutil coördinaties
niet tot in alle onderdeelen verzorgen, kunnen zij
de plotselinge slagen van den bljksemoorlog niet
verwerken èls die ooit mocht losbarsten.
En de positieve, meer naar den zin der onver
woestbare Idealisten onzer eeuw, lulijt: Engeland
en Frankrijk zien verder dan dezen qorlog met al
zijn ups en downs; zij zien naar den vrede, die
eens moet komen en die gebaat zal zijn bij een
vereenigd Europa en voor zoo'n Europeesche
eenheid leggen zij. nu reeds, terwijl de oorlog nog
woedt, den grondslag. 1
Welke van deze twee opvattingen, de eene ake
lig nuchter en realistisch' en de, indere uto
pistisch idealistisch, zal stand krtnr en houden?
Beider kansen staan even hoog. of e ls fnen wil:
even laag genotrterd. Maar wy hébb in rekening
te houden, dat vooral'nu Reynaud in F rankrijk aan
het bewind is, dat zoowel Groot-Br ttannië als
F'rankrijk langzaam maar zeker tiaar i permanent
Stelsel van Volledige saamhoorigheld i groeien op,
militair, economisch en politiet: terrein. Daardoor
drijven zij onverbiddelijk in de floht iig om in
internationalen zin niet anders meei op te tre
den dan Als een onverbreeklljke een leid.
In OctoDer en November 1938 hoorde men er nog
maar weinig van. Docli na ioderen Jekoppelden
oorlogsraad telkens meer. Eerst kwart het opper
bevel In orde: genei-aal Gamelin moest de Focli van
1917 z(jn. Daarna de munitie-aanmaakt en finan-
cieel-economische regelingen. Thans échter gaat
het met een vaart, cfie doör niets meer schünt te
remmen te Azijn„de gemeenschappelijkheid van
actie zal niet meer worden verbroken", hebben, in
beide landen, de regeeringshoofden pjechtig ver
klaard. De eerste neutrale die het ondervindt, is
Noorwegen, en hoe
Bondgenooten du» ln oorlog ën in vrede. Ten
oorlog of ten vrede Ter opperheerschappy over
de wereld öf ter redelijker verdeeling v»n d» eco
nomische nood-vullingen? Eén stem om alle ande
re stemmen tot hun recht te laten komen, of één
stem, die alle andere stemmen overstemt? Het
dignt alles nog te worden afgewacht. Het bergt
een toekomstmuziek, waarbij men den klank van
liet kanon weieens zou kunnen vergeten, het ka
non. dat vooral heden ten dage óók nog over de
toekomst van Europa en van de wereld besliit,
Men begrypt, dat het komen tot een eenheid
met Frankrijk van Engelanti offers vergt. Een der
eerste offers, die Londen brengt, is, dat het zoo
Inboet aan bewegingsvrijheid, maar veel Ehgel-
schen beschouwen het niet een offer op de altaren
van Mars, maar een zoenoffer op het altaar van
den Europeeschen vrede, maar dan, zegt men,
„een'vrede, die alle elementen bevat, dat ér een
geordende en vreedzame Europeesche samenleving
door wordt gediend."
Dus: geen vrede, die de kiemen van een nleu.
wen oorlog mag bevatten.
Reeds hier. bij dit punt. dringt zich de vraag
naar voren in hoeverre de regeering-Chamb|r-
lain in het bezit ls van garanties dat de overi
ge ryksgewesten het met het Britsche moederland
eens zijn?
En een tweede vreag is: „Wear alles, om te
hooren. mooi en verleideiyk klinkt hoe staat
het met de waarborgen?, of zijn de waarborgen
reeds ondergebracht in het voornemen alléén?"
De vrede is nog ver weg. Zelfs de eigenlijke
oorlog, „zooals die zou losbarsten", wordt nog
niet als dichtbij gevoeld. Maar toch zy men
open en toegankelyk voor de allerinteressantste
problemen, welke de Fransch.BritscJie coördi.
neering biedt. Het kon wezenlijk weieens waar
zijn, dat wij bezig zijn afscheid te nemen van
een afgedaan Europa, dat zichzelf heeft over.
leefd.
Ook de Naderlandsch-Belgische toenadering
wfjst op néiglngen, die men tot voor korten
tydonmogelijk achtt-e. En dé Inniger eenheid,
than» voorloopig van de baan omdat de Rus
het verbiedt, in de Scandinavische landen, ver
klapt ons een neiging om uit de eigen schijn,
veilige huid te kruipen om der wille èn van een
ander èn van zichzelf, een neiging die toch te
denken geeft!
Wat er tusschen Brussel en Den Haag wordt
behandeld, komt op normale wijze tot ona.
En wat Oslo, Stockholm en Helsinki beproe-
ven, schuwt evenmin de openbaarheid.
o
Maar wat de opperste oorlogsraad besluit,
komt verrassingsgetvijs, net al» een bespreking
aan den Brënner. En op den Inhoud van dié
verrassingen moet men dageiyks voorbereid
blijven, gelijk thans Oslo ondervindt.
De oorlogsdocumentaire over den oorlog in Polen is de film Vuurdoop gewordenwelke
eindigt met het bombardement van Warschau, waarvan hierboven een beeld na afloop.
Koningin Farida van Egypte heeft een
tweede dochtertje gekregen. Moeder en
kind maken het wel.
Het prinsesje1 *al den naam dragen
van Fawzia, naar 's konings zuster, die
than* kroonprinses van Iran ls.
Prinsesje Fawzia is Zondagavond om
6 uur geboren. Het is het tweede kind
uit huwelijk tusschtn koning Faroejc en
koningin Farida. In Npvember 1538 werd
hst eerste prinsesjeFerial, geboren.
Hst bericht is in Egypte met grootc
vreugde ontvangen: kartonnen losten
vreugdeschoten en velen trokken jube
lend door de straten naar het koninklijk
paleis om de koninklijke familie toe te
juichen. -
Finland, dat meer dan eenig ander land joffers
gebracht heeft voor den Trede en den strijd aan-
Taard heeft tot den dood, juist voor de. zaak va(i
den vrede, verdient stellig, dat men hel den No
belprijs voor den vrede toekent, zegt het Zweed
sche dagblad K a r 1 s t a d s T1 d n 1 n g c n, dat er
aan toevoegt: ..De moeilijkheid is alleen, een yorm
te vinden, waaronder de prijs aan het Flndhse
vólk zou kunnen worden verleend, doch de oplos
sing moet niet moeilijk -zijn. aangezien roods
tweemaal instellingèn den prijs genoten hebben,
t.w.: het Internationale vredesbureau te Genève
en het internationale Roode Kruis te Genève. Het
Nobel-comité zou dus kunnen kiezen tusschen de
talryke Finsche instellingen, die den prijs verdie-
nën, of wel, den prys overhandigen aan Kallio,
den president der republiek,als vertegenwoordi
ger van de Finsche natie."
De Britsche autoriteiten hebben besloten, uit
gebreide publiciteit te geven aan een kaart van
een zoogenaamd Duitseh expansieplan, dat In
193S, ten tijde van de actie der Sudeteil-Duitschers,
bij een huiszoeking ln het bureau van den Sude-
tenlelder Henlein is gevonden. De. publicatie zal
geschieden in den vorm van 300.000 gekleurde
aanplakbiljetten, welke op de muren zoowel op
straat als in clubs, scheepvaartbureaux, fabrie
ken, hotels, enz. zullen worden aangebracht. Het
'^opschrift op de biljetten zal lulden: „De oorlogs
doeleinden der nazi's".
Naar men zich zal herinneren, waren op deze
kaart, waaraan de Fransche pers In September
1939 reeds uitgebreide publiciteit heeft gegeven,
de achtereenvolgende étappes van de Duitsche ex
pansie aangegeven.
Het presidium Tan den oppersten sowjet heeft
Zondag h*t agrément verleend aan de door den
nieuwen Finschen minister van buitenlandsche
zaken, Witting, voorgestelde benoeming van
Paasikivi tot gezant te Moskou.
Voor den ^ejaarden
Finschen diplomaat
(Paasikivi is thans by-
na 65 jaar) is de tijd
van rusten dus nog
niet gekomen. Herhaal
delijk had hy den
wcnsch t te kennen ge
geven, zich v uit de
staatszaken te kunnen
terugtrekken, teneinde
tijd en rust voor het
schryven van xijn
mémoires te vinden. De
rol, die hy tydens de
onderhandelingen met de sowjet-fnie gespeeld
heeft, zyn groote efVaring en het aanzien dat hU
bij de soivjeGdiplomaten geniet, deden hem echter
de meest geschikte persoon voor den post van
gezant te Moskou zijn en toen minister Witting
een beroep op hem deed, aarzelde hU niet deze
functie, die ongetwijfeld veel van hem zal vergen,
te aanvaarden.
Tevens heeft het sow jet-presidium besloten als
gezant te Helsinki te benoemen Zotof, tot heden
gezant te Riga. Zotof w&fdt te Riga opgevolgd
door Derewjanski. die voor den oorlog gezant te
Helsinki was.
Het gebouw der sowjet-'.egatie te Helsinki is
overigens nog steeds onbewoonbaar. Bij het bom
bardement van 30 November zyn alle ruiten ge
broken, zoodat de gordijnen er thans naar buiten
Paasikivi.
C
evrfson o
door CHARLES BRUCE. - Nadruk verboden.
7) <Vervol|?.i
Temple legde' vertrouwelijk aen hand op zijn
schouder. Hij hield van Desmond als van zijn
jongeren broer.
Carruther», ik laat me ha'ngen. als lk weet,
wat er aan de hand is. Ik heb nooit veel blezen
en kan me dus niet-"voorstellen, tvelke splinter er
ln Je hart ia gekomen sinds enkele dagen, dut JIJ
Je werkelijk uitgesloofd hebt om mij van dienst
te zijni Maar toch evlndT ik, dat Je nu verplicht
bent o in het spel door te igpelen. «Die arme klei
ne Stella loopt werkelijk irtet Je weg. ;e bent een
schitterend ca'valier vóór tijaar geweest, dat moet
ik zeggen, het zou niet asirdlg zijn, als Je haar
su de bons gaf. ji
D, bons geven, de bdps geven! Er is geen
kwestie vanJouw zuster (h den «teek tewillen
lsten, Temple, het ls alleefi,. och, 'tls goed zoo.
Ik weet het niet. Ik ben tejjslötte maar een dood
gewone vrijgezel en achteraf beschouwd 'n be
roerd stukje staal. Ik dachj, dat de andereij zich
ook wel eens wilden laten! bewonderen Die mo
gen net, zoo goed eert .kans hebben ep waarom'zou
miss jfampl. zelf ook niet naar verandering van
gsalcht verlangen?' j
Wat Stella wil, dat doet er niet* toe, maar ln
loderj geval kan lk je wel zeggen, dat ze tieuach
geen anderen vrland verin gt. Ik vraag je dood
gewoon om ln je rol te blijven, basta. Ik wil
een heer in haar nabijheid zien, geen Tom, of
Dick, of Harpy. Beloof je me, dat je me niet ln
den steek zult laten, Carruthers?
My best] Temple. Ik weet, dat 'ik erg stom
deed... maar ik was een beetje zelfzuchtig. De
braneschoppers daar...
Weet ik, Iman, Ik heb ze allang bezig gehoord.
Ik zal dien Herriot eens even aan zijn verstand
brengen, dat .hij wat meer moet denken ep min
der moet zwëtsen, als ik hier rond loop.
Desmond stond'naast Stella en luisterde naar
haar slagvaaj-dige antwoorden. Sinds zijn ge
brek met Jim vervulde hij met de oude opge
wektheid zijn taak als geleider, raadsman en
vritnj voor Stella. Hy had er bewust, voor ge
waakt om niét immer beslag op-haar ta' leggen,
zoodat andere Jongelui ook kans kregen om van
haar gezelschap te genieten. Indien Stella ech
ter den wensch te kennen gaf bij hem te zijn,
stond hij haal steeds ten diepste.
Nu ze op heit punt stonden naar het binnenland
te trekken, paar het district, waar hij de toean
was, voelde hij zijn gevoel van verantwoordelijk
heid, om het Vertrouwen, dat Temple en Stel
la niet minder, daar was hij zeker van ln hem
hadden gesteld, heftig opkomen. Welnu, laat de
jongelui, die kustbewoners, opk hun kans maar
eens, waarnemen. Over een paar -uur zou eri' im
mers in het geheele Bunandisijrict niemand -riieer
zijn dain Desmond Carruthers ons dit meisje .e
beschermen?
Eert scherp fluitsignaal. Instappen! Instapben!
van den conducteur en de trejn stoomde «teunend
en puffend, nakr zijn niéuwe bestemming. Langs
denzelfden wek gingen ze wéér terug near i het
echte Borneo.] J -..'.i
Het kleine gezelschap fcreeg het lange smalle
salonrijtuig héelemaal voor zjch alleen. Mrs
Temple «n Jim hadden het zich gemakkelijk ge
maakt lii een paar rieten schommelstoelen. Dee
rpond. die alle moeite deed .om piet te vajlen.
tóen de trein mët veel geraas en geschommel
over een paar bruggen schoot, zei:
Komt u hier" zitten, miss Temple, dan hebt
u een schitterend gezicht tot Cowleton, Zal ik
dit kussen achter u stoppen, dat zit u w;at gerief
lijker.
Waar neemt u dan plaats, mr. Carruthers? Ik
vind dit nu het geschikte oogenblik om u èens uit
voerig te laten vertellen, wat we daar allemaal
zullen ontmoeten en meemaken.
Ik zal mijn best doen, maar vrees, dat u
spoedig genoeg zult hebben van rubber, paddi,
kokosnoten, rubber en paddl.
O, de coulissen doen er minder toe. Die heb
ik nu al in mijn hoofd. Maar u hèbt me toch be
loofd. dat u me een beetje zou inwijden ln het
leven van e«i echten districtsbestuurder, niet
waar? Nu, steekt u maar eens van wal, wat u
al dien tijd uitvoert. Neen, lk bedoel het niet' zoo
als Jim. ik kan me rtest voorstellen, dat aen dis-
trlctsbestuufder harder werkt dan een planter.
Maar u moet me niet beschouwen als gen metsje
op de club, dat alléén maar O! en pa! zegt op
allerlei onmogelijke jachtavonturen. Vertelt u
mé in de eerste plaats eens, hoe ziet u kans om
die koppensnellers te pakken te krijgen? Houden
ze zich op het oogenblik nog al rustig?
Dat kon wel beter. Ik'moet er morgén beslist
op uit om te zien óf ik een heerschap met name
Tiang kart omsingelen. Dat is op bet oogenblik
het hoofd ,en.de belhamel van de bende. j
I— MorgdnTEn wanneer denkt u dan terug té
zijn? T
Na aen dig of tien, hoogstens veertien, denk
ik.
St-ella wis ineeps terneer paslagen
U Mr. Carruthers! IV hen... wij zullen dat na-
tuur lijk vreeselijk naar vinden. En vanmorgen
vertelde Jim me nog. dat hij het zoo heerl ik
vond om met u samen uit te komen op de wed
strijden ep Nieuwjaarsdag.
Ik weet het en er is geen Nieuwjaar voorbij-
gegaan of lk verscheen pp het tapijt. MUr dit
zaakje moet nu eenmaal stevig worden aange
pakt. Hoe eerderIk er mee klasr kom, des t*
eerder kan ik ook weer' terug lijn.
Er is toch geen gevaar aan verbonden, niet
waar?
Ik geloof er op het oogenblik geen seconde
aan, dat ze" het in hun hoofd zullen haled om te
gen ons op te staan, maar je kunt natuur'ijk nooit
weten, 't Zijn rare anaken, dit zich moeilijk la-*
ten temmen.
Oh. mr. Carruthers. gi er dan niét heen. Het
klinkt allemaal zoo verschrikkelijk. En dat, ter
wijl ze op het Fort „dag
Het binnenland, de jungle.,
kelljk griezelig.
De trein ratelde ondertus
n« rijstvelden en de noothruine hulzen der dor
en nacht pret maken,
lk vind het verschrik-
ichen langs de groene-
pen. Mrs. Temple en Jim
zaten over de laat
ste geïllustreerde bladen te soezen, terwijl Des-
mond naar bulten staarde door open ramen en
niet goed wiet, hoe hij hei had.
HOOFDSTAK V.
Elf dagen later stapte Desmond In zijn door het
transpireeren zwart géwordén khaklpak Bet kan
torencomplex van Bunar, Station binnen. Hij
leunde vermoeid op zijn srteer en wacntte daar
op de aankomst van een troepje, dat langzaam
het stelle pad van de riviei- opklom. Een groote
knappe inlander, getooid mt den lendendoek van
den Borncoschen hoogjandér. ging voorop. Ziju
handen lagen op ziin rug, alsof het klimpartijtje
voor hem niets te beduiden had. Het feit. dat hy
even struikelde, toen hij de trappen opkwam, die
na»r de poort leidden, bewees, dat hij met zyn ge
dichten heel ergens snders was en nu eerst zag trien
dei zijn handen op zijn rug waren samengebon
den en hij döor een stevig] koord door een kor
poraal. dis vlak achter hem liep. igerdi vastge
houden. Drie andere gevangenen, op dezelfde
wijze geboeid en gebonden volgden nun opper
hoofd. I
Ah. ben je daar al. Kér.dang? Kyk. daar
komt Tlsng R*t heeft me wat moeite gekost om
hem te pakken ta krijgen gn (org sr nu vooral
voor. dat hij ons niet ontsnapt. Ik too hem maar
aan het blok slaan en voortdurend een wacht bi]
I hem 'zetten. Als,hij maar een kans ziet, smeert
j hij hem.
Baik Tc aan.
Breng hem morgen voor me, dan zal ik een
i bevel tot inhechtenisneming 'gereed maken. Over-
j morgen moet hij maar ineens naar Fort Mal-
colm worden gebracht. Daar zullen we hem wel
zoo lang vasthouden, tot er voldoende getuigen,
i zijn gevonden om hem met sucoes te veroordee- -
len. Heb je nog nieuws? voegde hij er aan toe.
Niets, toean, alles ls ln orde.
Best. Zoodrd de koelies met de Oarang ko
men, stuur Je ze onmiddellijk naar boven. Tol
va'navond behoef Je me niet meer lastig te val
len. Ik ben doodop.
Toean.
Desmond sleepte Jlgfe eene been achter he» an-,'
dere en kwam zodO» slotte ln zijn eigen bun.
galow. Negen lanfë heete dagen had hij met
zijn kleine troepje politiemannen Over het woeste
land gezworven, dat de waterscheiding vormde
tusschen de rivieren van het Oosten en herves
ten. Van het eene blokhuis naar het ande"wa-
ren ze getrokken, heuvel op, heuvel af. Hun pad
leidde vaak door dé donkeré lanen van de echte
oerwouden, door de verwarde,hakende en scheu
rende overblijfsels van oude rijstvelden, waar het
onkruid welig jwas opgeschoten en elke stap tot
een kwelling maakte. Woeste bergstroomen wa
ren ze dikwijls met levensgevaar overgestoken.
'Als ze dan eindelijk aan |het doel van hun nieu
wen dag waren gekomen, druipnat van de feil*
slagregens, die de onvermijdelijke voorboden vaa
een stralènden zonsondergang zijn In het berg
land van Borneo. sielHen ze met even grpn'r ze
kerheid als neerslaohTlgheld vai'. dat nun werk
dien dag weer mmeloos was geweer'
Gedurende de lange uren rond het xampvuur
was het een vTooIiJk gesnap, een schitterend duel
van geestigheden. Een prfitt m*'e van re :-nu
waUJkhsld bond den chef aan ztj» mindere*.
Maar "s avonds ln de dorpen was men 'danig op
zijn hoede. Het Was een tasten met listen naar
dé listen van den ander, een "leggen van hinder-
-1
