Winstbelasting aangenomen.
Staatscourant.
De Militaire Willemsorde:
■:C
Doortastend schildwacht
0I1DE BLAD - PAGINA 2
GOUDSCNE COURANT
ZATERDAG 10 APRIL' 1M0
TWEEDE KAMER
t)e grens tusschen Rotterdam
en Overschie.
De heer Teulings en zijn
«mendementen
Geen progressieve Keffing
Dt termijn der aangifte
Commiseie van beroep
Verplichting tot het verstrekken
van inlichtingen
Opcenten
Uitgestelde uitdeelingen
De militaire Willemiorde
De Landfdrukkerji
De gren» tuische.i Rotterdam
en Overschie
Een wonderljke vinding
arresteert twee spionnen.
De Luchtpostdienst op Indië.
Examens.
VISSCHERU.
Regeling haringdrijfnehïsscherij.
Vltardingön.
- IJmuiden.
fWordt vérrofffb
De T#ee«e Kamer heeft gHtermlddag *et
DètaMtlwerg tot het laatellen ran ren belasting
«p te winsten Tan naamlooss rennootaehappea
é.g„ wkaéorer sedert Dinsdag JA ton brtetroe.
*tf rta gedachten fa gewlaaeld, zonder hoofde»
Itjke atcntmlng aangenomen. Ook een wetaent-
efp tot herziening aan de wet tan ao April
1811, hoadende Instelling ran een Militaire Wil.
lettaorde, la aangenomen: deze herziening komt
hierop «i*er. «at man de Militaire Willemsorde
vooftaah plet alleen «oor dapperheid op het ge»
rechtsterrein., naar ook op andere wijze, *>UT-
doop Mei el lid: voorbeeld, deanooda op bet mlli.
Zaire bureau, zal kahnèn renrerren. Voorn
beeft do Kimer een wetsontwerp aangenomen
tot wijziging tan dé gf»M WMehen de gemeen-
ten Botterdam en Uterechie. Hieronder meer
daafnver.
Waarom heeft de heer Teulings (R.K.) het
«ich de laatste dagen toch zoo druk gemaakt'/
PloUètlng bad Ii'j zich ontpopt als een ontwer
per én verdediger van amendemehten «onder
Weerga.... én zonder voel eücces.
Twéé zijner umandemeiitBii waren de volgende.
Tea ear.teden aftrek wegens dubbele belasting,
als eOh fiaainl. Vennootschap of ander „lloimaht"
ook ln önzê overeecschè gewesten of In her buiten
land 1» btftit, niét op 8/10 van de belastbare
winst vast to stellen, maar op 2/3. Ten tweede:
het criterium van het bezit van anndeelên la
andere VémteotiohApp® e.d.. aooals dat waa vast»
gesteld voér dé dividend- én tantième-belasting,
OOK dé wet Op de winstbelasting op te nemen.
En tja» was er neg «yn amendement, waarover
Donderdes zoo lang geredekaveld le, n.l. om bij
de berekening Van de winst, het bedrag dér winst-
f daarvan af ta trekken.
er van Pinatyslift, de héér De Gear,
atermtddèg. voOl
helai
tr ftl*^uVlstermtddag. tloór de strekking van het
tweede amendement wel te gevoelen. Hij ver
klaarde Sïch bereid een wijziging ln de wet aan té
brengén, waardoor aan deze tVèrd tegemoet ge*
komen. Daarmede was dit amendement due van
da baan. Het eerste en ook bat vaelbeeprokan
dirde ae.htte de minister echter onaannemelijk.
Dit gehoord en voorts4 „gezien" de stemming in
de Kamer, die hem weinig goede beloofde als het
tot een «temming kwam: trok de heer Teulings
die twee amendementen toen maar in.
De artikelen B en 7, waarop «U betrekking had
den, ztjn vervolgens zonder hoofdelijke steminlhg
goedgekeurd.
Wanneer komt er een belaltlng op verkwisting
van 's Rijks tijd/
Da haar IJs««lmuldeu (r.k.) verdedigde
een amendement, dat de invoering van een pro-
graaalev* heffing beoogde. Een deel van de belast
bar# winst, gelijkstaande met 3 procent van liet
zuivere vermogen, moest z.b slechts met 4 (ln
plaats van 10) procent worden belast-
Varder «öu men op het «urpltfs zoodanige pro
gressie moeten toepassen, dat nominaal grootere
wlflitan zwaarder werden belast dan kleine, tot
gen maximum van 20 prooent.
Ook di heer DeVisisr (comm.) meende, dat
kleine winsten minder zwaar moesten worden be-
hat dan groote; aijn berekening was echter anders,
B.I. 10 prooent tot lO.OOOi 15 procent van 10.001
tot 125.000; 20 procent van 25.001 tot 50.000; 25
procent van 80,0Q1 tot lüO.OOÜ en 30 procent
van vrlnaten boven 100.000. Daar wilde echter
ttlamand ender.r dan de communisten aan (van de
lwt.-*MlaUeten, die vermoedelijk wel hadden ge
steund, was er niet één aanwezig). Het amende
ment werd derhalve niet voldoende gesteund en
maakte geen punt van beraadslaging uit.
■venwél, ook de heer IJ s a c 1 m u i d o n had
lltét veel sücces. De heeren IJ e r m a n (soc.-
dem.) en Schilthuia (vrys.-dem.) bestreden
■0* amendement. Bovendien bleek de minis-
sulap om antwoord komt vragen, maar zorg ar
ln iédér gevel voor, dat ae- niet het minste ver-
moeden krijgen, dat ik afwezig ben. Begrepen?
Begrepen, toean. Wanneer denkt u terug te
«ta?
■éVMf hét wéér licht wordt. Maak nu gvendie
twee kerels wakker, maar rustig, zoodal je da
anderen niet atoort. Je kunt niet we ion, of we
toch niet door die duivelt worden afgeloerd.
•-. Zal ik even een paar mannén cr op ultatu*
gen, om »llts ln het rond af te toeken ui ca niets
van Aneokols mennen kunnao antdekk®. toean?
Nee, nog niet. Ik heb tegen AnsStol gésegd,
ést flt hem den tijd zou geven en ale wij nu spion-
beft Uiteenden, zou dal den Indruk geven, dat we
een aanval ln den zin hebben. Keen, we zullen
kier rustig onie kenaen afwachten.
i Toean, viel Mloandcmg hem tn da rade, St ga
met u mee, indien ge het mij toestaan Ik ken
«ten weg uitetokend «u kan dan nfatand aanmer
kelijk bekorten.
«- Bet ie een heele tooht, Mlaandong en je hebt
al een behoorlijke reis achter den rug. Geloof je,
dat je het bales zult)
Ik kan het altijd probearen, toean.
Geed. Laat os» dan onmiddellijk opstappen.
ter er niet voor te vinden en het èind was, dat
hU hét lhtrok.
.Maar de heer T e u 11 n g.s was er éók nog. Die
had nog meer amendementen in zyn tasch. De
etenetrek komt onder het eten, ook.al verslikt
men zich 'n keer of Wat. Vooreerst stelde hU voor,
den termUn voor aangifte ven de belastbare winst
die volgens het ontwerp op 14 dagen waa gesteld,
op 2 maanden te brengen. Dat was den minis-
ter la machtig, maar één maand vond h(j goed.
Best, zei dè héér Teul inga, dam één maand. Al»
dus gewijaigd, Werd het amehdément door den
minister overgenomen.
Daarna kwam de kwestie: één centrale beroeps
instantie, geen 15 beroepsradèn, weer aan de orde,.
Deeds bij de algemeens beschouwingen hail men
deze druk besproken, maar men deed het nog
eens dunnetjes over. De heer T e u I i n g a,
van wiea het denkbeeld „één eommisjie van be
roep" afkomstig was, had het niet Opgegeven en
het neergelegd in (alweer) een amendement.
De verdediging daarvan liet hij echter den heer
Usselmuiden over, die o.m. betoogde, dat
het bedirUfBteehnlsche element niet lu de raden
vkn beroep vertegenwoordigd was. De minis
ter noemde het amendement volkomen onaan
vaardbaar, nadat de heer Wage naar (a.r.)
had betoogd, dat men den Hoogen Raad toch niet
a's béroepMhs'ahUè kon uitschakelen. Als wij
nu eens een mlnisterleele adviseerende commis
sie aan hét departement van Financiën instelden,
bij Welke meil advies kan halen als men moélte
heeft met de inspecteT, stelde de minister
voor. Zoo ia het in de dagen van de oorlogswinst»
belasting Vtocger ook gebeurd. Daarvoor voelde
nu echter de héér IJsèelMufdet niet veel én
de lieer MaarSeveen (r.k.) kwant betoogen,
dét cassatie ongewenaebt is, zoodat de Hooge
Daad er eigenlijk niets mee tè maken heeft. Moet
nog wordeh gézegd, dat de minister dit on
middellijk béstréedt Hoe dénkt u er dan over,
als de Hooge Raad ln het amendement wordt ge
handhaafd als instantie van cassatie? vroeg de
heer T e U11 h g g.
Eén bézWiér wa* dan weggenomen tel de
minister, maar andere bleven bestas n.
Nu, als WIJ dan die minlstriëele commissie maar
krijgen, méeade de heer Teulings. En hel
amendementtrok hij in.
ln hét wetsontwerp stond, dat ieder, dia balast
is mtt etniga werkzaamheden betreffende den
openbar® dienst, verplicht zou zijn den ambte
naar der belastingen kosteloos „de inlichtingen te
verstrekken, welke van hem worden verlangd".
De heer Teulings kwam -mpt een amende
ment om van de laatste woorden té maken: „alle
gevraagde inlichtingen te verstrekken betreffende
hetgeen door of in verband met deze werkzaam
heid te zijner kennis is gekomen":
Eèh ander amendement, van'de commissie van
rapporteurs, die de bepalingen, betreffende den
plicht van geheimhouding 'n overeenstemming
wilde brengen met de bestaande wetteluke bepa
lingen, werd verdedigd door den heer Wage
naar. De minister nam belde amendementen
over.
Iemand had achter een amendement..—Wie
andérs dan de heer Teul lags? HIJ wilde een
hef/ing over de „uitgestelde uitdeeling", van 10
procent, over 1U jaar verdeeld, dua 1 procent per
Jaar. En daar begon het weer. De heer® IJ a s e 1
mui dén, Wage nier en Ven Kempen
(lib.) ontwikkelden verschillende bezwaren. Kon
rten den laatsgenoemde gè'óoven, dan zou het
bedrUfsleven dit niet meer „nemen" en het had
nog Wel zoo'n sympathieke houding tégenover
hét wetsontwerp aangenomen! De Iteèr Van
Gelöeren - (aoo. dem.) voelde evenwel veel
voor het denkbeeld van den heer Teulings,
die het zelf natuurlijk krachtig verdedigde. Dè
minister zéldé, dat men la dé Winstbelasting
wel *60 Iéts als een voortsetting vkn dè dividend-
eh tantième-belasting kan Zien, doch dtarem dè
nieuwe belasting nog niet terugwerkende kracht
mag verleenen. De heerIJsseimulden
trouwe schildknaap aan de zyde des ridders
Teulings, bleef volhouden, dat da strekking
tan het amendement niet r eer dan billijk was.
De minister bleef het bestrijden. En da heer
Teulings?
Dié.... trok het In. En zoözeêf was hij In
vuur, dat hij inplaats van „amendem^t", „ont
werp" zei, alsof hij over een eventueel «trekken
vah het wetsontwerp iets te zeggen zou hebben
gehad.
Doch daar was natuurlijk géén sprake Van.
Integendeel. Allengs was men het einde gena
derd en ngdat men, voor de variatie, nog een
paar amendementen had behandeld tot het aan
brengen van z.g. „tw/hnische" verbeteringen in
het ontwerp, die beide werden aangenomen, het
eerste door stemming en het andere zonder hoof
delijke stemming, nam de Kamer het wetsont
werp winstbelasting tenslotte zonder hoofdelij
ke stemming aan.
Nadat ondertusschen een reeks van artikelen,
ook dié waarop dé behandtldé amendementen
betrekking hadden, zonder hoofdelijks stemming
warén aangenomen, kwtmsn de artikelen
38 en 40 aan de orde en men kreeg zoo het blUds
vermoeden, dat ar nu tindelUk schot in da behan
deling kwam.
De Kamer heeft vervolgens een wetsontwerp
tot heffing van opcenten op de winstbelasting,
ten behoeve van de gemeente, voor den tjjd van
één jaar behandeld. Deze opèentén bedrogen 15;
men verwacht een opbrengst van 26 nUllioêll
gulden ervan.
Na eeltige opmerkingen van den heef
S We ens (r.k.) en verdediging door den mi
nis tér werd dit zonder hoofd, stemming aan
genomen.
Een amendement van den heer Donker (soc.
dem.) had dè minister tevoren overgenomen.
Dij de behandeling Van hèt wetsontwerp tot her
ziening van de Wet op de Militaire Willemsorde,
cppefde de heer Duvmaer van Twist (a.r.)
bezwaren ertegen, dat men deze orde ook anders
dan dóór „feiten" ln dèn „strijd" op het „ge
vechtsterrein" zal kunnen verwervèn. Dat was nu
toch niet aardig! Zelf is by in da Kamer tot
luitenant-generaal b'.d. opgeklommen en anderen
Wil hy naar het slagveld drijven om alleali déér
de Militaire Wjlemso-de te verdienen, foei, gene
raal! De minister van Defensie, de heer Dyx-
hoorn. was hét dan ook volstrekt niet met hém
eens. „Moed, beleid en troüw in dén strijd", wil
toch volstrekt niet zeggen, „in den skrijd met een
v y a n d". Ook betoonde dapperheid by binnen-
landsche ondusten moet met de M. W. kunn-n
Worden beloond. Daarenboven moet zelfs de hoog
ste bevelhebber voor betoonden moed, beleid an
trouw dia orde kunnen venverven én hèt is vol
strekt niet noodig, dat hij daarvoor naar het front
gaat, waar hij trouwens niet op zyn plaats zon
z(jn.
Het wetsontwerp werd «onder hoof«el(jke
stemming aangenomen, nadat de heeren B a j e t-
to (r.k.), Duvmaer van Twist en de mi
nister nog van gedachten hadden gewisseld
over de mogeiykheïd van verhooging der mini-
rjum-toelagen voor ridders-soldaten.
raden papier gehamsterd; *y speculeert ln phplffr,
maar als de prUzen terugioopen (wanneer, mé
neer Wandelaar?) hebben wy een strop.
Ten vlerdèi van den directeur wordt niet veel
goeds gehoord. Hy heeft él drie .maanden «lekte-
ver.'of, maar men heeft hem op straat Jen loo-
pen. Verder *ou de diraeteur aanhanger «y* van
bekende, ia de Kamer weln gewaardeerde ldoo.
logieén an dan krygt hU door zijn ambt nog wel in»
zaga van da geheimste stukken!
Hat Waa san réde dia vohkett apatiend vuurwirk,
maar *U ging dan sok mat sen sisser uit. Mei de
vage toezegging, dat da commissie van toealaht
de klachten Zal k u a a a a Onderzoeken, moest de
heer W a d 1 d d t tevreden *yft.
Hèt wètséatWèrp wèt« Zonder h®M. stémmlng
aanfèttOTOèd.
Dè héér T lid hu a («htr; hist.) woont ta
'Z Grat'énhage en waondè vroeger tè Breda. Toch
was hy de eérstè, die ovèr de wUziging van dè
grens tusaehèn Rotterdam én Ovèroehle het Woord
voertte. Moet Rotterdam den grond, tileu het noodig
heeft, Oankoópèn, of moet men dezen onteigenen?
Als hèt té lang duurt, voor men daarover beslist,
worden dè belèngett vaft belanghebbenden ernstig
geschaad. Dieper en degelijker behandeld* de heer
T e V*L tan (soe. hém.) de kwestie.
Van annexatie vril de regéeriiig niét weten, om
dat men dan zou gaan in de richting van een ha-
veneehap. En dat wenscht de regeering niet, Vol
gens spr. Intusschen wordt de toeatand benau
wend. Vroegen een Jaar of 10, 12 geleden, had Rot
terdam nog ruimte om te bouwen aan de oVortiJdé
der Maaa, maar tegenwoordig moet het zich ont
wikkelen op dé gebieden van andere gemeenten
en de goed-gesitueerden trekken er meer en meer
uit. Rotterdam is than? volgebouwd tot aan de
grens, ook na de wijiiging van deze. Er is zelfs
geen ruimte mèer voor een niéuwe begraafplaats.
Eén „wonderlijke vinding" noemt spr de z.g.
oplossing, dié de règeerlng'nu voorstelt. Rotter
dam zal zijn Industrie tusschen Overschie en Schie
dam moeten inschuiven, met alle gevolgen daan
van. Deze grenswijziging is geen oplossing van het
groote probleem, dat reeds Jarenlang om eén op
lossing vraagt De minister, Zei spr. onvriendelijk,
heeft noch voldoende kennis van het vraagstuk,
noch zich genoeg er op bezonnen.
Vele jaren geleden hebben er al plahnèn tot/
annexatie van Overschie bestaan. Niet enkel deze
gemeente, maar ook Sóhlebroek. Hillegersberg en
Capplle a. d. IJsel belioóren eigenlijk bil Rotter-
dam.
In het nHnet niet uit het veld geslagen door dè
bewering dée heeren Ter Laan. dar. by de
kwestie niet voldoends kende, zeide do minis
ter, flat hèt voorstel het gevolg van eer. wél
overwogen studieplan is. Met Bufg. en With.,
zoowel van Rotterdam als vgn Overschie is
trouwens reeds volledige overeenstemming ver
kregen. Als Rotterdam te v.el omvang zou krijgen
was het niét meer behoorlijk te besturen Over
het harengewest dien! nader te worden beslist,
maar Rotterdam moét het initiatief daartoe
nemen.
De bewering, dat Rotterdam door al te grootea
omvang niet meer te besturen aou aijn, wees de
heer Ter Laan t*rug. In '28 heeft de gemeente
rapporten over het gemeentelyk beheer uitge
bracht en de eonoiusls luidde, dat er geen bezwaar
bestond tegen een grooter verband. Dis rapporten
moet de minister eens beetudeeren. De vraag
stukke-- kunnen geen bitste! lijdenl
En ni deze discussie werd het wetsontwerp,
zöoals het daar lag, zonder hoofdeiyke «temming
aangenomen.
Tot wèder-bljeenroeping ia dt Kamer vervol
gens uiteengegaan.
Dank rU hét energieke optreden van een schild
wacht Zijn deaer dagen by in aanleg tynde ver-
dedigingawerkeA tn. het Ooéteu van het land
wederom twee person® «p vermoeden rèn
spionnage gearresteerd.
■tide personen waren met een personenauto
gekomen, die ergens ln dt buurt van «e militaire
werken langt den weg geparkeerd werd, too
meldt Dè Tfeiegnzr. Een hunner bleef a dè
auto, waarvan dè motor op gang gehouden word.
be ander bégaf zich naar de ln aanbouw zyn da
■tellingen, maakte vrywel onopgemerkt «enige
foló't en kèétde toen haastig naar da wachtende
auto urug. Alleen een militair, dl* op grootèn aft
•tand aut-vèlUèérde, Zag wat «r gebeurde.
Hy rende terstond op de auto èf en bereikt*
déze op het momept, dat béide mannen wilden
wegryden. De schildwacht bedacht zlth géén
oogenbllk; hij bracht het geweer ln den aamdag
én sommeerde den bestuurder, te stoppen. Dè
automobilist, dia zag dat hst dan aoldaat érnst
was, voldeed tan het bevel,
Hierop gelastte de schildwacht belden laattttn-
den hem ta volgen naar de wacht, waar de
arrestanten na ondersoek werdén opgesloten.
Nadat de militaire autoriteiten warén gewaar
schuwd, zyn belde martnen liter naar elders
overgebracht en achter slot en grendel geaet
Wegens Zijn krachtig optreden la de schild
wacht. de soldaat H. L. Jaarstna, Intusschen be
vorderd tot korporaal. Bovendien ontving by
veertlèn dagen extra verlof en een 'beloon!ng san
Veertig gultien. Van zijn kranig gedrag ls volgens
dienstorder op drie achtereenvolgende middag-
appels melding gemaakt.
12 April.
Torenvalk, uitreis, en Oahoé, thuisreis,
Raiigoon. Pelikaan, uitreis en Euizerd, thuis
reis, te Alexandria.
to
Universiteit te Lelden. Geslaagd voor het
doctaraal examen Indisch recht de hèer fe. R. D.
L'llas, Den Haag; eandidaatsexamen Indische lette
ren de heer II. V. Hofman, Wassenaar.
Een wetsontwerp tot verhooging van de begroo
ting voor '3D, van het staatsbedryf 3er Lands
drukkerij bracht dep heer Wendelaar (lib.)
op den katheder. Da'Landsdrukkcry, baar „dlota-
tuur", haar streven 'particulieren drukktryen
werk a* te troggelen, zijn bekende renpaardjet
van dezen afgevaardigde en lustig liet hij ze weer
draven. Ditmaal haalde hij echter ook andere u!i j
de boxen. Vooreerst: niettegenstaande de Kamer I
heeft geweigerd gelden te trotseren voor aenachaft i --
fing van een off-set-machine, heeft de directie BeroeP a,daar-
deze toch maar aangekocht. (Bet dat maar weer
op sta!, zei de minister even later, want die ma
chine is volstrekt niet aangekocht; zij - wordt
teruggezonden). Ten tweede: er wordt gesmeten
met geld; men heeft er zelfs luxe tiaucha-oellen!
Ten derde: de Landsdrukkery hééft groöte voor-
By K.B. vzn 12 April 1940 is benoemd tot lid
van het college van curatoren der Rijksuniversi
teit te Groningen mr. dr. E. J. Beumer, te
Utrecht, voorzitter van den Centrale Raad van
By Koninklijk Besluit van 12 April ia ba.
noemd tot lid van het college van regenten over
de bijzondere strafgevangenis voor jonge man
nen -te Zutphen mr. W. H. van Basten Ba
tenburg, lid van den Centrale Raad van be
roep te Utrecht, wonende te Oudenrijn.
Het ligt in de bedoeling, voor het seizoen 1M0
ge volgende regeling betreffende dé haringvia-
schery te treffen:
Evenals in vorige Jaren zal ln étappen worden
uitgevaren. De eerste groep, groot 12 schépen, aal
op Dinsdag 1 Mei ter haringvangst uitvaren. De
aanvoer van haring zal volgens deze regeling aan
verschillende beperkingen zyn onderworpen. Da
exportvooruitzichten maken liet noodig. tn dit op-1
zicht verder te gaan dan vorige Jaren het geval
was. Bovendien zyn de productlekoateh aanmer»
kelyk gestegen.
De beperking zal hierop neerkomen, dat globaal
de helft van de vloot de haringvisschery met het
drijfnet zal kunnen uitoefenen. De andere helft aai
geen baring, hetzij gezouten, hetzij verache mogen
aanvoeren. Een afwijkende regeling ta) echter
worden gemaakt ten behoeve vafl de éénschips-
reederijen. ook dezen voldoende mogeiykheid te
laten, aan de vlsicherij deel te nemen.
Verder zal, als ln vorige jaren o.a. ook het aan
tal netten aenigsalna beperkt worden.
Niéuwe motortrawler.
In de Oude Haven Is binnengekomen de nieuwe
motortrawler „Teunlsje" K.W. 62. gebouwd voor
rekening van een Katwyksche combinatie. Het
schip Is uiterst modern ingericht en voorzien Van
een 200 P.K. Deuti Dieselmotor. Het ecliip moet'
compas stellen en verder gereedgemaakt worden
voor de scheepvaartinspectie, waarna de K.W. 82
naar IJmuiden vertrekt en vervolgeua naar de
vlssclierlj.
Trawler aangekocht.
De N.V. Visscherij liy. De Daad heeft 2 trawlèfi
aangekocht.
Marktbericht 13 April (versche vlsch). Tar
bot 1.25—1.18, tong 0.82—0.63 per kg.; griet
38—19.50, middel schol 19. zét ld, 33—28, klein
ld, 27—8, bot SAO—4.80, echar 123.G0 poontjes
5, groote gul 20—16.50, kleine id. 13,50—12, wij.
tlng 8.504.60. pér 50 kg.; kabeljauw 63—47,
per 125 kg.; leng 32.50 per stuk; rog 1«—10.50
por koop.
Treiler: Alma IJm. 44 100 manden 1670.
Loggers: Mm. 204 900; KW. 80 ƒ3030; KW.
78 3420; KW. 70 ƒ1230; KW. 161 ƒ2530; KW.
25 3540; KW. 95 870
Hollandsche kotters: 1ID. 37 ƒ990; BP- 65
ƒ320; IID. 108 ƒ1460.
Voorzichtig sloop het kleine
kamp, wter de anderen rustig d,
l WL
totdia'
uit bet
troepte
doorsliepen. Door
igeatoord hui
butt Weg
toto ze
«e dónkere jungle vontten ze tut
laags bet kronkelende voetpad, totdat
etiulelyk begonnen te klimmen, de heldere witte
stralen van tie maan. die bU'.ia vol was, op den
grond aan beweeglijk «pol van zwart* en witte
e> re broken topvcnic. Door niets werd de stilte
onderbreken. Allaen de zwaar gaande adem was
hèarbagr. warit bet.was een Geele kltaa. Sotps
klonk het korte knappen van een tak als een
pistoolschot '<toor den «wijgzamen nacht, Evan
éen kftrta mat op dan «op en daarna begon de
Tpartfj paar beneden tot aap het vlakke
waar de weg naar Pttiangga's dorp al* een
sep ziohtbaar «la.
lkéM en teutons ontmoetten za een kleinen
bergatroom. «oma ging het door opan t
•an do Jojjeün <iode «uhsrpe bladaraa vaq bet
dorre lalang-gros, dan weer door kielde diohto
wonden, donker nis ottderaardache gewelven.
Desmond schrok Ineena op. Half-soezend waa bij
steads Mlnandang's schaduw gevolgd. Nu klonk
scherp an kort het blaffen van een aambhur bert
tot ben door. Even later vingen ze de echo's op,
rllep en klagend.
We -tiln or nu bijna, toeaf?, «elde de oude Ja
ger, terwijl hij zich, al loopahde, even omwend?
Oe. Wenscht de toean naar Pulangga's hul» to
gaan?
Néén, Mjnandong. Ik heb het voornemen om
hier ln de jungle tè wachten, jy gaat naar zijn
woning en maakt hem voorzichtig wakker en dèn
breng je hem hier bij mij. Niemand dan hij mag
vreten, dat !k hier ben. Indien de Anderen dit te
vreten kwamen, aou heel de zaak mlaloopén.
Zooala u beveelt, toean. Zal, de toean hier ln
de eohaduw van da rivier blijven? Het is beter,
dat u niet te dioht bij het pad biyft. Als er toe
vallig iemand voorbij kwam, aou u zlabzaU ver-
ratten,
Ja, hier rol ik op ja wachten.., «n op Palang-
ga.
Eanlga eoganbUitkan latar verrieden bet geblaf
der honden en hef vage stemmengeluid ginds op
<te helling, dat UinèOd 'g lijn bestemming bad
bereikt. Ds minuten g-'gen traag en moausaam
voorbij en Desmond ast alweer te slapen, toen
plotseling het heldere Ucht ven Mloandong's lan-
taern op zijn gezicht viel. De Jager kwam va»
liet pad n*ar de plek waar hijs. tat. Lange dm
stellen rivierkant Klom hij naar dé rots, waar
Desmond op hem «at és wachten.
Pulangga wa* gekomen. Geheel ln zijn langen,
blauwazs sarong fehuld, dien hij zelfs om het
bonte had féalegén, li® hij nijdig ln zlehaelf ta
mepperen, toen hl.
aan door bet «trol
kwam.
kléins voorzichtige pds-
- naar Déèmond to*
Ha, toean, fluisterde bij en Dêamood
PWW op, ogt btoi enkele passen
tag*
moet te gaan, de toean is dus toch besloten om
te kamen.
Desmond zweeg een oogemblik en antwoordde
toen met bijaomltt-en nadruk, di* den ander niet
kon ontgaan en op merkwaardig vriendschappe
lijk en toon:
Ja, broeder, Ik ben gekomen.
Toean, mijn huis is vlakbij. Komt ge niet
naar boven, om wat ritst te nemen? Mijn doch
ter zal wat rijst voor u gereedmaken. Myn broo
der weet, dat wij niet veel ehdere hebben aan te
bieden, waarmede-de blanke gewoon is »!oh e
voeden. Maar de toean kaa hier toch onmCEfelljk
blijven zitten. Het wordt veel te koud. En toch
zeker niet, ala bet buis van zijn vriend zoo nabij
iff-
Ne«n, Pulangga, Ik dank je hartelijk, maar ik
heb geen tijd om te eten en te «lapen. Er la nog
vee] ta doen.
Hy wechtts een oogenbllk an ging tron vordari
Weet Ja nog, Pulangga, dat w(j vzM Jaren
geleden, toen ik voor bet eerst Ut hst district
kwam, vamen bloedbroecteraohap hebban gedron
ken? Weet Je nog, hoe we ons bloed hebben var-
maagd ln bat rijstblcr, dat wé samen dronk®
en de sigaret, cïle we aam® rookt®? Weet ja
nog, dat je toen gezworen hebt, dat JU en de
jouwen altijd zouden help®, all® zouden deen
wat ln bun varmogen waa, om mij Of bét gouver
nement te helpen?
Natuurlijk, weet Ik dat, toean. Hoe zou Ik dat
kunnen vergeten? Maar heb ik dan mijn eed ge
broken, toean? Heb lk ded toean ooit geweigerd
iets te do®, wa* binnen mijn varmogen lag?
Pulangga, Je kant de moeilijkheden, waarmaa
lk dan laatst® tijd heb" te kamp®. Ja raat wat
*r voor mij *n hat fouvtrnsoiMt op bét lapel
staat, iadian wij ditmaal moéten verliesén.J Mi-
nandong heeft ja allro verteld Minagjaorg
heeft mij h«« antwoord van mijn broeds/ ga.
bracht. Ik had zoo gehoopt, dat bat antwoord, „ja"
aou aijn gaweest, maar hat Is waar, dat da tijden
vojajKierd sijs. Se barton der jopge nióiaea jlja
versteend en het is werkelijk zeer waarschijnlijk,
dot zij zouden schimpen bij het boor® der wijze
raadgevingen van mijn broeder. Zoo doen dè
jonge raamien in hun onbezonnenheid. Maar ten
nieuwe gedacht* l» ln mijn b®fd opgekomen,
een nieuw plan, en nu ben lk zelf gekomén, om
mijn broeder te vragen, ven aangezicht tot aan
gezicht, om mij te willen help®. Ik weoech zlja
antwoord te vernam® met mijn eigen coram
Desmond nam waer een oogenbllk rust Hl) ken
de zijn mannest en wist, dat de inlander gaarne
tijd neemt om e® gesprek rustig te verwerk®.
Zijn «tem beefde a® weinig van vermoeien!* en
ontroering, toen bij eindelijk vervolgd*;
Ik go ja mi zeer sterk op da proef «tellen,
broeder. Ik ga aan proef nemen, ik zal hos tien
of ons bloed werkelijk nog v«rm®gd Is, dan wal
cf JIJ in dé Jaren dl* sindadl® zijn verstrek®,
vergeten bent, wat ja toen bobt gezworen: „Voor
mijn au?ter, voor mijn broeder* broed®, voor
zijn zuster, voor zijn oudere kinderen zijn
vrouw sullen ik da mijnen altijd, overal doen
wat in ons vermogen is, zelfs tot ln den dood,
tldapa sampei matiWeet je dat nog Pulangga, tl-
dapa sampei mati. Dat war® js eigtn woorden.
Waren hei IJdele, ls«ge woorden, zonder eoolge
botsekènis, zonde* «enige waarde, zooala de pe-
dischlil® als de rijst er uit 1st
Desmond hield een oogenbllk op, om sich ta
herstellen. Zijn middelen waren uitgeput Dood
op tres hij van ds vermoeiend* tochten geduren
de de laatste wek®, maar de felste pijn voelde
hij in zijn hsrt. Telktn* telkens had hij alch
den langen vorig® dag gemarteld mat d« vraag,
wat er gebeur® zou. Wat sou man van htm dra
ken, ln verband met het verschrikkelijke nieuws,
dat nu wzlhaaat wereldkundig sou zijn géworden?
Een jongs damt, op klaariioiiten dag door aan
bende Inlanders uit aljn gewest overvallen
•n ontvoerd. Dat hy de groote zonde
bok zou zyn, etsnd vast, Was er leta,
wat hy gedaan ef nagelaten had en dat de
oorzaak mocht genoemd word® wen da smet,
fa nu iftMsts eg? al ja bergeworden district
was gevèli®T kou dé schanddaad van den vori
ge n dag ooit verhinderd hèbl*® kunnen worden,
of liever, k® zooleto niet olkra dag zijn andere
collega's overkom®? Waarom moest hém dit
juiat gebeuren, ou hij aulke goede kansen op pro
motie maakt* door de echitterend* kwaliteiten,
die hij gedurende zljr diensttijd aan den dag bad
gelegd? Had hij niet al zijn geest werkkracht
aan ds bilandere va.ft dit dtitrlot gegeven? Moés
ten zij hem nu op dez* wijze bslootteöt Juist het
feit. dat da mannen, voor wit hem nooit lata té
«tui van zijn
jeugdltv® had gtofferd, Mm op dia Mi*«nd«lij-
kc manier moest® beroov® van bot nretffJa, dat
zijn hart had wttaa ta winnen, stak bam dlsp tn
het hart.
Welnu, Pulangga, wat heb Je daarop te zeg-
gen? ft'nt ia mijn broeders antwoord?
Waarom zou Ik woorden gezegd hebben, dl*
léeg war®, toean? Dat lag niet op mijn Wég, dat
lag nimmer op den weg van mijn voorvaderen.
Misschien dat de mannen van hod®
schaamte meer kennen, maar ik, Pulangga,
Van Antak, zoon van Pamlang, heb nooit myn eed
gebroken. Klnaringan, de god der Salonga wast
maar al ta zeer, dot Ik een trouw dienaar ben
van btt gouvernement, a® trouw #n dienstvaar
dig broeder vaq d»a toean. Ik ben oud, toean.
Ik héb mijn tijd geéted. Indian een woord vu mij
di* «chaamtelooze bond® aou kunn® tem man,
aou lk het'met myn iaatsten ademtocht uitspre
ken. Er is een tijd geweest, dat mijn haam groot
waa, toen mijn mannen fluisterend van mij spra-
k®, maar nu lelilmpen de jongt mannen onder
eikand®: „Wie Is die oude Pulangga? Hebben
-we ona» eigen dorpshoofd® niet gekregen?" La
ten we doen wat we Zélf het peet aehtoh. HIJ Is
ge® Sa long meer. maar e«n vrl®d ren den blan
ke. Dat »oud«n sa mil antwoord», Indian lk hun
raad wilde g*v*n. toé®.
Langzaam, rustig, weloverwogen nam Deimaad
da vingerwijzing, dié hét oudé oppsrtooW h*m
had gegeven.
