HAAT
P^gpïBlS TABAK
EDEN
GOEBBELS
4 REITH
Joego-Slavië's stap
in Moskou's richting.
t
België waakt voor zijn
veiligheid.
DE OORLOG IN HET
STADIUM VAN DEN
Engeland doet een beroep
op Tsjang Kai Sjek.
De Noorsche schepen in
Amerika.
I Duitsche luchtaanval bij
Harstad.
De verjaardag van Hitier.
wire tabakkbn
Wie gaf den wenk?
Veiligheidsmaatregelen.
FEUILLETON
DERDE BLAD PAGINA 1
GOUDSCHE COURANT
Rede van premier Pierlot
ZATERDAG 20 APRIL' 1940
Opheffing van de blokkade
te Tientsin?
ECONOMIE EN FINANCIEN
De Eclipse is thuis.
Goebbels' rede ter gelegenheid
van Hitiers verjaardag.
Spoorwegramp bij Little Falls.
Nieuwsblad-advertentie
overwint concurrentie.
DE MAURETANIA TE IIÖNOLOELQE.
r
9* Belgische premier Pierlot, hooft Vrijdag-
•rood to Braaaef oea rode gehoadra, waarlo hf|.
sprekende «oor do Maaealaadache ooUlghrld, *r-
fcoodc, dat België, dot rca asyllaad Moot bHJeea,
veiligheid ooet woheo.
Wij hebben, soldo
hl), een aantal maat
regelen genomen, wel
ke clandestiene binnen
komst of verbluf In het
land tegengaat en de
vreemdelingen in groe
pen indeelt. Reeds nu
i(Jn verschelden duizen
den vreemdelingen ge
ïnterneerd. WIJ richten
I te Ruysselede een con
centratiekamp In en
zijn overgegaan tot een
volledige telling der
vreemdelingen.
Wat de goudvoor
raden aangaat, deelde
do premier mede, dat deze tot 31 December J.l.
waren gedaald tot 1 milliard en sinds Januari
tot anderhalf milliard zijn toegenomen.
België kan zijn grondstoffenvoorzlenlng ven
zekeren. De handelsbalans Is bevredigend, doch
op dé verre markten is een gedeelte der klandizie
verloren, met name door gebrek aan tonnage of
wegens de höoge vrachtprijzen. Andt.zijds is de
prUsstUging veroorzaakt door hooger grondstof-
fenprUzen en hooger vrachten. Ook te dien aan
zien zyn wij waakzaam, aldus de premier en ,,wij
hebben besloten de organisatie van de
op de prüzen krachtiger te maken.
Pierlot brsloot met te zeggen, dat, daar
met zekerheid weet, wat de dag van ptorgen
brengen zal, *y ons tegel(fkertf)d voorbereiden op
vrede en op oorlog. De toekomst is In Gods hand.
uien aan,
Ier en jwij
- contfóie
mep niet
Volgens Clüjrfesche bronneti te Londen heeft
Tsloengking nog steeds bezwaren tegen de voorge
steld# regeling van de Tientsinsche zilverkwestie,
waaromtrent, ri%ar werd aangenomen, Engeland
en Japan voorlooplg tot overeenstemming waren
gekomen.
Engeland dringt er bf| Tsjang Kal Sjek op aan
de voorgestelde overeenkomst te aanvaarden, het
welk de Chlneesche regeering in het bralt zon
stellen van een bedrag aan silver van honderddnl-
send pond sterling tot leniging Van den nood ten
gevolge vnn de cverstroom lagen In noord-Chtna.
700.000 Pond xonden dan verzegeld blijven in de
bank van China te Tientsin.
De voorgestelde Engelsch-Japansche overeen
komst zou de Japansche autoriteiten ook in de ge
legenheid atollen, een rol te spelen in de politiek"
van de Brltsche concessie in Tientsin en zou afteke
nen met een belangrijk probleem van den geldom-
loop.
Japan zou op z|jn beurs de blokkade van.de
Brltsche concessie opheffen.
Dzitschlaad doet pogingen de geallieerden Ie
verhinderen, gebralk te maken van de thans in
Amf rikaansche havens liggende Noorsche sche
pen, meldt Renter nit New York. In opdracht van
de Daltacha regeering beeft de Dnitache consul ge
schreven aan de Noorsche scheepvaartagenten In
de Vereenlgde Staten met het Terzoek hem de
namen mede te deelen van do schepen, die In
Callfornlsche havens liggen. Tevens heeft hy ge
vraagd, deze schepen in neatralo havens te laten
liggen tot het einde van den strijd in Scandinavië.
De scheepvaartagenten hebben geen commen
taar geleverd, maar eï ls> op gewezen, dat zij geen
wettige reden» kennen om de gevraagde inlichtin
gen te verstrekken. Verklaard tvordt, dat de Brlt
sche autoriteiten zich kortgeleden in verbinding
hebben gesteld met de Noorsche scheepvaartagen
ten in de Vereenigde Stalen, wien zij aanboden, de
Schepen te verzekeren op hun terugreis, mits zij
naar geallieerde havens gingen, zonder Onderweg
neutrale havens aan te loopen.
Onze Londeniehe correspondent schrijft:
Men moet aannemenjtdat er In Groot-Brittannië
thans niet veel begripsverwarring meer bestaat
over den oorlog. Het heeft vry lang geduurd, voort
dat men meende te kunnen uitmaken of
het Duitsche régime alleen, dan wel of
dit régime tezamen met het gansche Duitsche
volk als vijand moest worden beschouwd. Nu
schijnt men tot het besef te zijn gekomen er
wordt thans ln elk geval druk en heftig uitdruk
king aan gegeven dat de vyand uit een zeven
tig of tachtig millioen Duitschers bestaat en niet
uit een handjevol partijleiders of hun party.
Twee minister» van beteekenls hebben hun oor
deel gegeven over deze kwestie. De eene, Anthony
Eden, heeft gezegd, dat Hitier een symptoom ls en
dat hij niet van ,het -DuiUche volk afgescheiden
kan worden, maar dat hy Integendeel uitdrukking
geeft aan, als het? Ware de manifestatie'is van de
geestesgesteldheid' van een groot deel van dat
volk.1
Sir John Relth.' de minister die aan het hoofd
staat van het ministerie van voorlichting, heeft ln
een uitspraak over .dezelfde kwestie geen uitzon
dering gemaakt voor het zachtzinnig element in
het Duitsche volk. „Wij voeren oorlog tegen
Dultschland, tegen het Duitsche volk", reeft hij
gozegd, en ge kunt er van op aan, dat het mee-
doogenloos.'en genadeiapg.za] zijn ais het ons kan
treffen en waar hel ons kan treffen."
Deze ifiinlsters hebben den nieuwen toon aan
gegeven. De kwestie gaat het tegen de natio-
naal-soclalisten of gaat het tegen het hcele Duit
sche volk ls al maanden lang een strijdvraag
geweest in Engeland. Zij, die meenden dat het
land van Goethe en Beethoven ln de groote meer
derheid, van zijn bevolking niet verantwoordelijk
gesteld kon worden voor de methoden en de poli
tiek in het algemeen, die het régime daar ken
merken, hebben geleldeiyk terrein verloren en
het geschut van hun argumenten .schijnt thans tot
zwygen te zijn gebracht.
5 O
DE VERWORDING VAN DEN GEEST, DIE
VELEN AANTAST ALS DE OORLOG WOEDT,
IS DUIDELIJK MERKBAAR GEWORDEN. HAR
TEN VERHARDEN EN DE REDE VERNAUWT
ZICH, NAAR DE AFMETINGEN VAN HET PRI.
MAIR INSTINCT TOE. HET IS ALTIJD ZOO GE.
WEEST IN OORLOG EN HET IS WEER ZOO.
De uitaggpek van Chamberlain ln bet begin van
den oorlog, dat de Britten geen ruzie hadden met
het Duitsche volk, maar alleen met zyn bestuur
ders, kan niet langer gelden. Voor de handhaving
van den Britschen vechtlust cn van den overwin-
ningswll lj het noodzakelijk geworden dat de
verbolgenheid zich richt op het gansche Duitsche
volk en op alles wat Duitsch is.
Sir John Relth, die ln Engeland doet wat dr.
poebbels in Dultschland doet, heeft nu uitge.
maakt dat tachtig millioen Duitschers vereenzel
vigd moeten worden met hun landsbestuur. Zy
steunen het, zy onderwerpen er zich aan en
aldus de Brltsche propaganda-minister zij on.
derwerpen er zich gewillig aan. Sir John Relth
vertelt zyn landgenooten dat de Duitschers van
hun prille jeugd af hebben geleerd Engeland te
haten. Het beginsel van wederkeerigtteid verlangt
dat men aan Engelschen kant niet, zwakker zal
zijn in haat.
BERLIJN, 20 April (D.N.B.). De Fuehrer heeft
den dag doorgebracht met enkele zyner intiem
ste politieke en militaire medewerkers in de rijks-
kanselary te Berlijn. In den lobp van den ochtend
had hij de geluk wenschen ln ontvangst te nemen.-
van de opperbevelhebbers van de drie deëlen der
weermacht en van de ministers, ryksleiders en
gduwleiders. Sedert den vroegen morgen stonden
voor d. rijkskanselarij vele duizenden menschen,
die ln spreekkoren en liederen den FuehrerNtón
hulde bfaebten. Steeds opnietlw weerklonken het
Deutschland- en het Horst 4'essel-lied. alsmede
het lied „Wir fahren gegen England". De geest
drift steeg ten top, toen Hitler -tegen halftwaalf
in hot veldgrys gekleed, pp het balkon der ryks-
kanselarij verscheen.
N.V. Haagsche Buurtspoorwegen.
In de gistergehouden algbmeene vergadering
van aandeelhouders der N.V. Haagsche Buurt
spoorwegen werden'de balans en de verlies- en
winstrekening met alge'meene stemmen goedge
keurd en liet dividend vastgesteld óp 4%.
Duitsche bombardementsvliegtuigen hebben
Donderdagavond Brltsche reestrijdkrachten cn
transportschepen bij Harstad, ten noorden van
Narvik, aangevallen, meldt het D.N.Bu De bom
men werden van verscheiden duizenden meters
hoogte geworpen cn troffen de havenwerken op
het oogenblik, dat de Engelschen waren begonnen
mei, het aan land zetten van manschappen. Drie
bommen van zwaar kaliber beschadigden de/lm.
venwerken zóó, dat op tweg plaatsen de kade
muur vernield werd en over een afstand van 10
tot 20 meter in liet water zonk.
Verschelden bómmen vielen in het water, een
deel ervan echter zoo dicht bij een transportschip,
dat dit opgeheven werd en overhelde, zonder zich
weer te kunnen oprichten. Men zag. hoe een deel
der Engelschc soldaten in bet water sprong of net
zinkende schip trachtte te verlaten in reddingboo-
ten en vissoticravaartuigen. Een bom van, het
zwaarste kaliber kwain vlak naast een slagschip,
dat de landing moest beveiligen, neer en veroor
zaakte op dezen bodem een sterke sling'i bewe
ging, hetgeen tot gevolg had. dat het afweervuur-
van dit slagschip onmiddellijk gestaakt werd.
De Br'itsche admiraliteit deelt riiëtle:
Doordat bij een- vljandelijkcn luchtaanval van
eenige dagen geleden een bom vlak naast de
Eclipse vilei, Werd het schip'beschadigd, doch
het Is thans behouden in zijn basis.
De Eclipse is een torpedóbootjager van 127,ton.
lngez. Med G 1819 2«
United Press meldt uit Boedapest, dat
een .crisis van grooten omvang, volgens .diploma
tieke kringen aldaar, op zijn minst is uitgesteld
door de onverwachte toenadering tpsachen Joego
slavië en Rusland. Men meent, dat dit den Dal-
kanlanden een adempauze zal geven, gezien de
klaarblijkelijke noodzakeiykheid voor de' Euro-
peesclie mogendheden in het bijzonder Italië
en Dultschland om hun strategié in deze
streek ln overeenstemming te brengen met de
gewijzigde omstandigheden. Sommige waarne
mers mee tien zelfs, dat het Joego-Slavische ge
baar zou leiden tot hcrniéhwde vredespogingen
van de geïnteresseerde landen. In dit verband
zijn er hardnekkige geruchten betreffende onder
handelingen tusschen de sowjet-unie en Roeme
nië.
Titans wordt bekend, dat bij een spoonvegon.
geluk nabij Little Falls tusscliën Washington en
New Vork minstens 25 personen gedood en *100
gewond z^tt, De locomotief exploideerde cn negen
van de 16 rijtuigen schovenovcr elkaar.
Mep vraagt zlclt, nog steeds volgens l'alted
l'ress, ook af. wie do tussclienpersoon zon zijn
geweest iu de Knssisch-Joego-fUavIsche onderhan
delingen en men neemt ln Hongarije algemeen
aan, dat het Bulgarije zal fijn geweest, dat im
mers voortreffelijke relaties met Moskftn onder-
houdt. Tegelijk echter bericht de correspondent
te Belgrado- v»n het Hongaar.,-lie regeerhigs-
organn Magyarorszég. dat in politieke krin
gen In Joego-Slavlë de nieening ovrrheerscht. dat
op de een. of andere n yzc Engeland achter de
Joego-Slavlsch-Russisehe onderhandclifigrii zit.
Volgens de Magyarorszég zon de goede
verstandhouding tusschen Engeland /en Joego
slavië een tegenwicht vormen tegen den itallaau-
sehen Invloed óp den Balkan.
Het blad wijst ook op mogelijke bemiddeling
van de zijde van Bulgartle oï Turkije en voeg:
eraan toe. dat uit niets blijkt, dat BeHIjn iets
met de Joegp-Slavische stap te maken zou heb
ben, Men gelooft niét. dat Rome geheel is over
vallen door het optreden van Belgrado en mer.
beschouwt het als min of meer tegen Italië ge
licht. daar Joego-SJavië de Italiaausehe bedoelin
gen in Dalmatië niet vertrouwt.
Indien de feiten de aanwijzingen van het
oogenblik staven, dat Belgrado's toenadering tot
Moskou niét zonder een wenk,,hetzij van Rome,
hetzij van Berlijn, is geschied. schijnt' een derge
lijke stap weinig kans op succes te hebben.
Aan den vooravond Van den verjaardag- van
littler, die heden 51 jaar wordt. Heeft Gübbets ge
sproken. Het hoofdthema van zijn rede was tie
onafscheidelijkheid van volk en Filhrer. Men zou
evengoed In de ure van het grootste'gevaar een
kind kunnen vragen zijn ouders te verlaten als
den Filhrer van het DuiUche volk probeeren te
schelden, zoo zcide hij.
Het Duitsche volk heeft de EngeMche methode,
welke deze scheiding beoogt, duidelijk doorzien.
In den Boerenoorlog zou Engeland slechts legén
het „Krugerlanlsme" gestreden hebben, in den
wereldoorlog slechts leger den keizer. Mast- mét
togingen om ons van den Ftihrei te scheiden,
beeft de Engeluche plutdcintle de geroeligslc
plek van de Dditsehc volksziel geraakt. De pluto
craten nebben er niet de minste uolie vin, welke
verandering zich sinds 1915 en vooral in de laat
ste zeven jaar ln het Duitsche volk beeft voltrok
ken. Het is de eerste niaal in de Duitsche gèschle-
dpnis, dat het politieke instinct van ons volk in
een leidende persoonlijkheid z||„ uitdrukking eti
zijn laatste vervulling vindt.
De moderne oorlog worth niet alleen op mili
tair .terrein gevoerd en het is juist Londen dal er
in bijzondere mate een strijd om de volksziel van
probeert te maken, maai hot opvoedingswerk
van den Filhrer heeft het Duitsche volk voor de
t toekom.t tegen alle verzoekingen gevrijwaard.
Hitler 1st een volksleider Ju de eehte beteekenls
van het woord, zijn wcagt-h Is voor ons DiBueh
bevel. Hoc- slecht kent Chamberlain hei Duitsche
volk, Iu de Engelschc plutoerati - verheft zich een
oude, wegzinkende wereld tegtn ee (one. modern
volk.
F lont on vaderland vormen b'j cnsieen geslotén
eenheid in den strijd om het.'bestaan va het
Duitsche volk. En daarbij zijii. - bujtenlandsche
waarnemers en "ojurnailsteu nierken dat met
steeds nieuwe verwondering— e Duitschers van
een rustig, souverein werkgnd vei-trouwen ver
vuld.
J ons «ordt nog slechts gestr Jen en gewerkt.
Memand klaagt en niemand v: -agt. Den 20-sten
April is het de SUtr verjaardag van de»t man, die
dit wonder volbracht Ditmaal wordt geen parade
gehouden. vlaai de liefde, die ons met hent ver-
bindt en, het vertrouwen, dar vvfj hem schenken,
zijn des te harteujker. dieper en inniger, geworden.
Wij hebben slechts één wensch: Lang leve de
I iihrcr. HIJ leide ons. zij het ook door ernstige en
zware tijden, naar eed schitterende Duitóche over
winning. En blijve daarbij wat hij voor ons is cn
steeds geweest is: Onze Hitler.
Onlangs zijn allerlei bekende Britsëhe cn Fransche schepen op stap gegaan wet
„onbekende bestemming"Daaronder wa+fn de Queen Mdry. de Queen Elisabeth, de
NonHündië, de Mauretahfa. enz. Deze laatste is opgedokentc Honoloclqe cn ram
daar \cecr verdwenen de wijde zeeën op.
De Turkse he* autoriteiten verscherpen
onueizuck naar de activiteit van bulténlatatten»
ii Turkije. aL'u.> wordt in ern telegram uit Au-
I ka .ra gjetiield.
Te iMantKiel Uettt de directeur^, vuur de upen.
bate veiligheid reeds veo lysi k opeeateld van
t ortgeweuaebte personen, die op nominatie
&taan te vvoiden uitgewezen.
.Naar verluidt, aklu» Keuter, beval de ïij^t.
welke ler bekrachtiging aan den minister van
Monenlundficlie zaken zal worden vourgelegd, de
j, nanvèn van dy Duitschers. Kui ten landers, 'die
den toetsten tijd het 'and zijn binnengekomen,
.verden spocgjai nagegaan.
De Titrksche minister van ouderwijs hoeft een
I fJixler uitgwaardigd la: he* voortaan verboden
iv leerlingen van buitenUnylpche natfonaliteit
op de Turkeche siholon too te laten tenzij hel
ministerie toestemming g >oli.
Do <tr;ilfen voor publicaties, da* nationale
gevoelens veti i urkij" kwetaen. ot die in strijd
i z.ljn met de Turkschi historie, worden ver-
zwaard. Ook fniblicatkr*. die neerhalende» uitla
tingen over ministers, afgevaardigden en staats
ambtenaren' in uitoefening hunner functie behel.
z.en. zullen zwaarder straffen kunnen uitlokken.
Zweden heeft verdere maatregelen voor liaar
j veiligheid genomen, door in de noordelijke pro.
j vincie N'orrbotten alle vreemdelingen uit te wij.
zen.
door CHARLES BRUCE. Nadruk verboden.
Jr (vervolg).
Pulangga bleef dat vruehtelooze gédoe enkele
oogenblikken rustig bezien. Doch .een korte slag
tegen de rots vlak boven zyn hoofd vermaande
hem tot meer omzichtigheid. Indjen een ver
dwaald pijltje hem bij toeval" zou treffen, waren
tijn oogenblikken geteld. 2yn scherpe oogen. zijn
moedige zwaard en zijn vaardige hand zouden
dan- niets kunnen uitrichten tegen dezen vijand.
Nog bleven de gevleugelde boden van tie meest
snollen en wreedcsi dood bun dwaze zanding vol
voeren. Zonder geluld stak Pnlangga SI Gajah,
die er bebloed uitzag, in zijn scheede. Met zijn
speer in" de hand kroop hij langs de rota naar
een schuilplaats ln het bosch.
Zfjn hart was licht. Vlugger en opgewekter dan
- eindt vela jaren stroomde het bloed dóór zijn pol
sen. By had gemeend, dat zijn dagen van strijd
reeds voorbij waren, maar hij en SI Gajah wa
ren weer ln hun oude elehnent. Het was als ln de
vroegere heerlijke dagen en Hjn. stap. kreeg een
jeuvdige veerkracht, die bijna Iets pathetisch
- had.
Toen net vuur der overwinning wat bekoelde, De
gon hij weer rustig na te denken. Hy begreep
wel, dat bij op-alles voorbereid moest blijven, ai
waren de eerste punten ook voor hem. Ondervin
ding had berg. geleerd niet te juichen vóór de eind
overwinning -was bevochten. De vijand was te
zeer geprikkeld, het vvfld te kostbaar, dan dat de
achtergeblevenen zich door dezen eersten, tegen
slag zouden laten ontmoedigen. Nu kwam de ech
te strijd eerst. Hy moest tijd zien te winnen.
Zyn voorsprong uitbuiten.Hy loerde naar den
anderen kant van het water. Tijd... zouden ook
zij dat niet beseffen? Zagen ze niet ln, dat Iede
re seconde, die gewonnen werd, den strop rond
Tiang'a nek vaster snoerde, dat elke minuut, die
zij ongebruikt voorby lieten gaan, de losprijVvoor
Tiang'sleven verder door hun vingers glïhd?
Zagen ze dan niet in, die suffers, dat ze
.met hun twisten en kletsen alle kansen op een
overwlnnjng in rook lieten opgaan?
Vreemde gewaarwording. De Saiong schaamde
zich over de geringe krijgslist van zyn stam-
genooten. Was er dan géén ónder al zijn kinde
ren daarginds, die den moed en het doorzicht be
zat om zelf de leiding ln handen te nemen en
kort en kloek een plan uit te stippelen? De brug
was nu verdwenen. Daar viel niet» meer aan te
doen. Maar er was toch een andere methode om
de rivier over te steken. Lag verderop niet de
doorwaadbare plaats? Iets hooger op, vlok ach
ter de bergketen.
De groep brak eindelijk op en verdween spoedig
uit het gezicht. Hy wist, dat ook zij aan de eeni
ge mogeiykheid hadden gedafcht om den overkant
te bereiken en dat ze nu op weg waren naar de
.plaats, waar men gemakkelijk door het water
kon waden. Het zou dus niet lang meer duren ot
ze zouden de twee meisjes weer achterna zetten.
Dan zouden ze een grooten voorsprong krijgen
ln hun vertrouwdheid met de Jungle. In hun taal
doorzettingsvermogen: In ieder geval had hij een
'behoorlijk «tukje tijd voor haar gewonnen door
zyn prachtig geslaagde: list. Nu begon" eindelijk
pas zijn taak als krijger. Eindelij^! Eindelijk!
Nu zullen we de poppen- weer aan het dan
sen krijgen, ouwe jongen t
Hy draaldè zich om en klom langB het zmallë
pad naar boven, tot hij eindelijk den oever bad
beCefkt. f»t rivier stroomde hier in kalmer vsz^t
naar den kleinen waterval, dien hij juist had ver
laten. Hy steunde op zijn speer en waadde tot
aan zijn knieën door het water. Soms wankelde
hij, als de stroom hem een beentje trachtte te
lichten, maar even stoer en stevig als vóór vijf
tig jaar stond hij dan weer op zyn voeten. Even
later bad hij den overkant bereikt. Hij droop en
rilde van het schuimende water, maar hoop en
vrees verwarmden hem.
Een vluchtige blik op het pad bewees hem, dat
de twee vrouwen er veilig waren gepasseerd. Erg
lang was het echter niet geleden. De druipende
bladeren en het vertrapte grint wezen daarop.
Allee zou echter nog goed afloopen, indien nij
nog wat tijd voor haar kon uitsparen. Indien hij
de vervolgers nog eeolgeo tijd kon ophouden, zoo
dat ze veilig en wel het heiligdom van toeau's
kamp zouden bereiken. Woede en rijstwijn had
den de wilde Instincten weer wakker geroepen.
Dat kende hij zelf van vroeger en zijn hart kromp
ineen bij de gedachte aan de verschrikkelijke
kwellingen, die de twee meisjes zouden moeten
ondergaan. Indien deze tot het uiterste gedreven
beesten haar in- hun macht konden krijgen. Elke
kunstgreep, waarmede hij hun gruwciyk voorne
men zou kunnen vertragen of verhinderen moest
worden toegepast. Indien de liéten faalden, zouden
zijn rechterhand en SI Gajati hét pleit moéten be
slechten. Het was een hachelijk ondernemen, dat
dient toegegeven cn dan nog wel èén oude man,
een strijder, maar vergrijsd en versleten, tegen
veertig! Veertig jonge dappere kerels, gehard en
getraind, bezeten van een niet te stuiten moord
lust, doch onbedreven ln de krijgskunst.
Voèt voor voet onderzocht hij den aauwen pas.
Aan belde kanten rezen de steile wanden lood
recht omhoog, glad en naakt, also! een reus met
zijn zakmes" dezen doorgang uit den zwaren rots
wand had gesneden. Wat de stroom tn duizenden
jaren niet had bereikt, had deze onbekende op
een luien morgen klaargemaakt. Van de rivier'
steeg het pad ln zachte glooiing naar deze engte,
totdat hei plotseling uitliep op een kléine vlakte,
zoowat vijftien voet boven rijn hoofd.
Een man, redeneerde hij bij zichzélf, een man,
die er een beetje zicht op heeft, zeu hier eeuwig
stand kunnen houden, als zijn teleurgestelde te
genstanders tenminste geen kans zagen om hem
heen te trekken en hém van boven ot achter té
belagen. Maar wat ghf dat allemaal. Indien ny
slechts tijd kon winnen? Geen prijs was te hoog
om minuten te sparen. Al zijn geestkracht, zijn
energie en doorzettingsvermogen moest hij op
dit eene punt samentrekken: tijd winnen. Hy bad
zijn plan van actie reeds .gevormd Daar in de
bocht van de rivier, ln de schaduw van de don
kere rotswanden, zou hij hen opwachten. Speer
en kris zouden hun hulp verleenen, als zij één
voor één op hem afkwamen. St> Gajah had reeds
een voorproefje van de pret gehad. Ditmaal zou
het Sl Munal's beult zijn. Si Munal, zijn ver
trouwde sjiecr. Eeropeft van zeven voet. van het
duurzaamste god^pogde hout. dat men kon vin
den, bruin1 ejrglad door tijd cn •gebruik. Iwlmig
centimeter,Winkend staal, schérp als een scheen
mes. Hoevclen zouden hierin den dood vinden?
Hoeveel slachtoffers zonden door Sl Munal'nog
worden gemaakt? Twee, drfe, vier vyr... en dan
zou er eeo tijd van rust komen. Want, afgeschrikt
dpor het verlies, zouden de óverigen zich te
rugtrekken cn raad houden.
Wat zou er dan gebeuren? .Misschien een nieu
we aanval, heviger, onstuimiger, niet met een
speer te stutten. Dan zou S!j>(üaj*h voor de twee
de bui al rijn gewicht ln de rchaal leggen. Dan
zouden ze weten, dat, indien Pulangga en Si Ga
jah den toegang bewaakten, niemand kans kreeg
daar voorbij te komen. Als ze dan weer, woedend
en radeloos naar een uitweg zochten, als ze ein
delijk op het denkbeeld zouden komen om na een
gevaarlijken kllintocht over de ruwe rotsen om
hem heen te trekken, zou hij voor het laatst -te
rugtrekken, enkele stappen slechts om daar op
het kleine plateau, bezaaid met zware steencn,
waarover ze telkens zouden struikelen, tusschen
dè schaduwen van de jungle pogingen aan te wen
den om zijn vrienden getrouw te blijven en de
achtervolging van de mci'lcs lot net uiterste te
vertragen.
Flet wachten begon- te vei velen Dv zoude och-
tenddnnip «'oei kil door de klooi De kortstondi
ge opwekking van den drbnli, de hitte van het ge
vecht waren verdwenen. Hij ktceg het gevoel, dat
zijn beenen koud en stijf begonnen te worden. Wat
bleven ze toch lang weg!
Een dof stemmnnrumoet tiok zijn aandacht. Hij
trok Si Gajah wat hooger langs zijn heupen op.
zoodat de trouwe vriend gemakkeijjk hinuen z(jn
bereik kwam te hangen en nam toen zijn stelling
In. Met de speer in de hand wachtte hij, verbor
gen in bet duister van zijn schuilplaats, de din
gen al. De doorwaadbare plaats ging «rsi een
heel stuk stroomafwaarts Hij zon zijn vijanden
niet eerder te zien krijgen, lan nadat ze zoo
goed als den overkant hadden bereikt (lij spits
te zijn ooren dan ook tol lici uiterste, om hét
zachte geplas-van hun speien n voeten te kun
nen vernemen, boven het lawaaierige tobben van
de rivier tegen de rnt«en. Hij zou Ka niet eens
di-o tijd hebben om tc richten, tedere slag moesf
doel treffen, anders was hij zcli. verloren, ledera
man/die kwam opdagen, mochi niet anders we
ten clan 'tflltkon van het staal, den korten, scher
pen stoot, vingers, die het wnpen lieten vallen
en wild in het leegt- grepen. ..petnm. dit het he
géven: en dan.... verbetenheid
Een senaduw op het water, (ten gestalte stoöd
zwart en scherp tegen het maanlicht, De Jon
gen. die zich voorwaarts spoedde, stond let aan
zijn knieën in het water. HIJ staarde in het dop-
ker. Een schittering van staal en Si Munal beet
diep in zijn vletsch. Een ruk aan de speer eo d*
kreet, die nog maar half was geuit, werd reeda
gesmoord in de kabbelende rivier. De Jongen
viel achterover.
Eén! I
Klaar, Si Munal. Gcrml voor dm iweeoen
stoot, er valt geen tijd te verliezen
Een uitval cn een tweede slachlotler vlei m
het water. Zyn speer en schild, die hij onmiddel
lijk na het treffen woest voor zich uit gewo
