I De sportman .heeft een prikkel doordat John en Dick de situatie verkeerd beoordeelden Flitsen uit de Sportwereld (61) jiooai: >T0 y in zijn handen De' heer Hutchinson nam het papier, voorzichtig 1» Zaterdag 27 April 1940 [a (Je dndt lroaochite bat van het A» toria-hoeat hodden John Neverlow en Owh HiRfamam tennis gemaakt ■n een aai i*g»n. ouden beer, die pe- lige bet aunerwetsahe pakje, dat bij *roe«, bet zmjrtt. onhandig ge.strikne f—J- fri lie i aaaflaaraen vaat een m» tfrl. dat te F iiaiJl door geen menseb ■■eer werd gedMgeti, knarigk uit de provincie kwaak Zij hadden, omdat z* li-I- aan heoeMde tafeltje zaten, een ge oprek met de* ouden heer aange knoopt en een paar codttads met hem gedronken. Op deae wijïe waren lij meten geiten, (kat de man uit de pro to o in in ian was, xich te Lóode» he vestige* ei daar te gaan. renten». Toen de gade keer dak had verteld, gaf jolrn aan Diek een veelbcteekcuoiKl knipoogje. Bie begreep onmiddellijk, mat aija inoai bedoelde. HQ schoof iet zijn nel Mg wat dichter bij dea ka denman, tegdr lijn hand vertrouw» lp op (iiene bu'HmAt en aeifler vZiezoo. heat dus van plan In tanden «e gas» lentenieren.? Een u» atekefxi plan, meneer, dat moet ik vob lomlig tnegen, want nexgens kunt a Ji kever terecht nmt «w geki dan bier- U kent een man van inzicht, u handelt ■eer verstonJSg, meneer, ik mnsiic b mijn comprint! Maar... mag ik u f drot een goede tip geven! U moet dat geenszins veekeerd opnemen, meneer, laar tenslotte bent a hier nog vreemd en dus no* w*t onwennig ett u zutt het e> •aarum ook ongetwijfeld peer weten te heaardeeren, wondeer iemand u eed .goeden raar! geeft. Geheel belangeloos, gwt spreekt vamaeif? Voor. tilt kututea keer een antwooad fluasterde Dirk hoorbaar. ook John hem koa Het ie om bet jmate ©ogenblik om kar gel 1 kit ktkostin.Petroleum te b» v keggen, het «eüjgsae papier, dat u Se- geowoontnr iaat krijgen. Hé. Dnk, riep John Neveriow L 8twasi v< (dt mwdgt jg behoeft niet t1 te denken, dot ik je diet goed heb ver maan Je bek Mg aandeden ran de At. lawtia Petmleuan Otoifmy? Ben jij era priemt? Woajwm verachaf je mij da* J giet em paar earn die prachcpapieren? Och. antwoordde Dick, ik docht 'kauach, dat je tbk Biet meer noodig kad Je hebt ka dea katate* tijd naved u geid verdiend, dat-je genat ook iemand t einders eert voordeel kunt gunnen. Deze Om: hier heeft een veilige belegging aan zijn geW «nodig en bij tal eea Roe- Ven indruk krijgen van de zakenlieden éa Londen. Heb ik gelijk o£ niet, roe- kaer meneer, oh, pardon, hoe traa kw naam ook weer? De oue beer, verlegen, dat men zo» Weel drukte om zijn persoon maakte, Vftaoade. i Neem roe niet kwalijk, heeren, febaar ik meen, dak ik heeiemaal ben len roij aan u voor te stellen. Mijn is Hutchinson. Charles Dan Hut- ■binson. Rentenier. Doch zonder u te prtllen kwetsen, heeren begrijpt u »- ik houd me liever niet met dergelij ke zeken bezig. Ik heb in mijn heeJe ktet S, Oh. ik begrijp u, u hebt slechte jÉrvaiingeo opgedaan, viel Diek hem haastig m de rede. Dopr zdbiets wordt gan mensch voorzichtig, nogal begrijp» «k. maar kijkt u zelf ééns even... t Hij haalde met een vlugge beweging Ven felgekleurd stuk papier uit zijn biiv Vaozak. dwt den Britsrben Leeuw, lig- op ren stapel goudstukken met den achtergrond een aantal boort» vertoonde. Het papier z.»g er Ln- ■daad indrukwekkend: uit. il Ziet u eens. meneer, dat zijn aan. Jtoelen vaat de Atlantis Petroieuan Coro- aprty, Zooals gezegd, iet* beitiers kunt «tip het oogenbrik in den effecten han. onmogeiijit krijgen. •I. tte heer Botchinson nazn het papier, jtoorzichtig in zijn handen. Hij Lu row namen en de cijfers, die er óp ■tonden, waarvan hij blijkbaar niet veel begreep en hij slaakte tenslotte eett zwaren zucht. Ik gevoel mij zoo beschaamd, hee- ren. zevje hij naïef, dat u juist m\j vat» deze gunstige gelegenheid gebruik wilt laten maken, en als u denkt, dat ik daar mijn voordeel mee kan doen.... Meneer Hutchinson, dat doet aek.ee! riepen John en Dick bijna iege lijk. c zult ons tot dank Verplicht zijn, Koewel wij er geen da-nit voor zullen aannemen. Wij doen het, zooals gezegd, geheet belangeloos! De oude heer scheen er inderdaad Ie* voor te gaan voelen. Weer gaf John aan zijn vriend Dick een knipoogje tm verst andhouding. Als „eerbare lAXMteifcsctve makelaars" waren zy even betrouwbaar en echt als het gekleurde vel papier, dat zij aan onwetende VueeoMlelin-gen verkochten. - Nu dan, meneer Hutchinson, her nam Dick, laten wij er dan eens goed over praten om de zaak tot een goed einde te brengen. Mag ik u het voorstel doen aamc-n met ons1 een rustigere ge legen hes l op te aoeken? Hier, in de drukke bar. is tenslotte niet de juiste gaal» voor dergelijke belangrijke nar Zander af te wachren, of de oude beer liet goed vond, klopte hij met den ring, dten hij aan zijn pink droeg, tegen *ija «1*5 om den ober te roepen» Maar de Heer Hutchinson hield hem meteen Spijt.*: gebaar tegen: >ïeewi roe niet kwalijk, heeren* ik verwacht nog een goeden ketv raij. ïk heb hier met hem afge- eu ik zou niet gaarne,... Johft en Dick keken elkaar aan, als Wilden Rij zeggen: dat ontbreekt er nog dan. Nk«g iemand er bij. Dat was ver- Velend. Dwarop hadden zij niet gere kend. Mogelijkerwijs was het Iemand, die met zaken goed op de hoogte was en dan kwam er natuurlijk eon kink La den kabel en xij konden met Imin waar delooste papiertjes gerust ophoepelen. Toen kwam John op het reddende denkbeeld. Hij fronste zijn voorhoofd en zeide eea tikje uit de hoogte: Pardon» meneer Hutchinson, het is anders niet de gewoonte, dergelijke streng vertrouwelijke zaken in bijzijn van vreemde personen af te handelen!. Ja, dat is best mogelijk, heeren, antwoordde de oude lieer en hij bloos de weer van verlegenheid. Maar mis» auJuen heb ik mij, verkeerd uitgedrukt: het is een boezemvriend van mij, iemand, met wien ik samen ben opge groeid. Hij is uit hetzelfde stadje als ik en hij doet tegen woordóg ook een beetje zaken en zal zich eventueel ook voor cle aandeelen kunnen interes se eren. O. wxk hij ia dus óók niet van hterr? constateerde John. Hij voelde zich wat opgelucht. De twee vrienden gaven elkaar vlug en «tiekum een seintje. Het zaakje scheen dit keer op rolletjes te loopen. Als deze ander er nu ook nog inliep welnu, zij hadden anders AtLan-tis-Pe- troleum-aandeelen genoeg Ln hun zak! Nu. sekte Dick mot een royaal ge baar, dat vera miert de zaak natuuriyk. Laat her» maar gerust komen. Hij moest' er eigenlijk al zijn, reide Hutchinson en keek naar zya, horloge. Om kwart voor tien hadden wij afgesproken. Ik ben er al, ouwe jongen! zeide op dat oogenblik een man van flink postuur, d>e uitsteen Hutchnwon een hartelijken klap op den schouder gaf. Ik ben net op tijd, geloof ik! Hé, Fred, nep de oude heer ver- heugd. Fijn. dat je er -al bent Ja. j® bent op tijd, trouwens zooals altijd! Juist! zei de de met Fred aange sprokene en hij ging naatrt, Hutchinsott zitten, zonder eenige notitie te netnen van John en Diek. Wij hadden het net over jou., Fred, zeide Hutchinson. lteei*en, mag ik M mijn beften vriend, Fred, Ouderwell, vooiötellen? Duit is niet noodig. Charlie, vond Fred, zonder oaair de aiute-re twee om telkijken. Wij zijn toch oude bekenden, is niet? Jd(hn erl D«ck schenen etaisklaps ver anderd. Hun gezichten werden bleek en hun oogen schenen uit de kasseii^le w illen rollen. Zij kelten elkaar beteu terd aan. de een wachtend, dat die an der het initiatief 21011 nemen vlug weg te loopen. Zij schrokken, toen Fred Onderwrell «ich plotseling naaf hen toekeerde eu zeide: John en zijn makker Dick, 13 X niet? Twee uutgekookte oplichters» dfe telkens weer nieuwe trucjes verzin- nen. Blijf jullie maar geruist zitten. Wegloopen heeft geen baat by my, daft weet jelui uit ervaring. Bleek en verschrikt bleven John etl Dick ineengedoken zitteh. Ik had er 2100'n idee van, zeide Hutchinson met een glimlach. Ais je twintig jaar lang inspecteur van politie bent geweest in Fssex. ken je langza merhand je pappenheimers! Dat is wat je noemt x>ech. merkDe Fred Omlerweli op. Is 't niet, heeren? Je moe»* juist een oud politieman aan den haak willen Slaan, die zijn vrieiKk een man van Scotland Yard, in Londe* een bezoek komt brengen» 't Is inderdaad ditmaal m Lage loo pen. dat geef ik toe! ze wie Dick icaarae* tandend. Ik word ook nooit met rust geïatetk door jullie! vond Fix*d Onderweli met een lachje. Komaan, Charles, laten wij die twee eens samen inrekenen. Zooals wij vroeger weleeos sa men hebben ged-aan, toen ik nog roei jou iin SocK La>nd Yard werkte! ver vuilg ele Hutchinson en hij greep Dick vast op een wijze, die verried, dat hy iets meer h«ad gedaan. Fred Onderweli rtam John mee. Ziezoo, aeuie hij. laten wij eerst dat eens opknappen. Ons glaasje sui len wij straks wel drinken, het zal aam des üe lekkerder smaken Eatmrdag 27 April 1940 f j PIET MOESKOPS H-7T orwlerwerp is niet nfec-iw. Men ia er reedw lang van overtuigd, do/t de ^«urt niet alleen maar iets is vun de e» d»i Men weet al geruimen öi>k cMi een Toet ba Her er met hard Loopem en het trap^v-n De gen een bal niet komt, dat het w»r e>?Ki wvetren- IHT ni*rt vol.Locnde is op zijn fiets te gum zitten en <lan maai* zoo hard te trappen lis h<j &*a. Men weet,, men heeft het destijds vow een d""k n -zi endat het InnerLtjlt ?r Jior» Je ims kiumt, dat de psychologie in die apjcfc ena ix>l Van ze^r grtxite bcteekenis .speelt. Er zijn v»**r- beeUié-n. maar niet verf. Bij de groots vait fniiUU-lmatig*1 s(x>rtlui korrrt dat rtirf: -ibi fctH;jk naar vuren als bij een ster, die zijn «la- don o|> oogenhlikken, vaaav*p- hij Ju*r 'wt of (inrfer is geprikkeld. Die grauw -aijia la vergelijking met wat cr zoo aan w**c*M ^•diaan, arldzaam eri daarom treft oo»>'n «Ja id -dea Bfi^wkéui-igen. toeschouwer stee^ls, nu*-kAt hij adtijd weet, welke prikkel er «wj ©m -lion sjxM tman in staat te strfic-n c*eni Üjke i»re«statie fe leverem. Waan veer men ailcs wist, zouden de voocbcetelea Ook vcrfvuldiger zijn. En wij denken Ijk r. j**« Van onze irvternationiale voe tl muller;, wi->ns roet zuilen nocuicn. Hij zat op een g»«gevea oogenblik wat men noemt „omhoog". Ihn-ir«cieei atood liij cr zeer slecht voor. zóó »-Ms, hij Wet eea faiiliswemcnt werd bedreigd H«-t voet- kalk*« Wec-i op dat oogerebiik alecbts b«jvj»« ea tour aijn club sijeclde hij den sLecfttub-u wilstrijd Wan zijn leven, een week voor een ueP-nu #iWFrux'tmg. waarvoor ook hij was Een gk>ed sportvriend rcaliseertfie- ifeft er Bon roiIeHt zijn voor dat sleciiöe s|«*l en hij ging m de week, vix>ra%aande aan Jeu •»*■****»- tkwialen w»-dbtnjd eens met den mam Tbeci kwam tvet er uit. Hij zag geen tutweg n-wer. tiv dlcm hij er ruct in slaagde eeo betWfjhl.H l» kmciden w krijgen. Die sportvrleruft gw<f ji te-tide Item dat bedrag en in den interuo»tii>o.a«?u w—ft. Btrijéi. ei-t» [wjr dagen later, was «A--*» n-'-<*■<& «ew Vma de best-en van het veld. 1 Eer/.uckt kan zulk een prikkel zijmu. Fn den ken wij aan. een man als Jan Pijo«eo**iix. -A»- d»c i*f#&tcht bijna overgevoelig was. tV?i maal «dwrvven do ldad*n na. minnkec BCrijdm v«.n den Kanonbal, dut het iu«h Jan en dat hij er goed aam zott "ntf** nj- w-v**l maar op te !x*rgeu nu hij n-np Nt-4 •»-*—b-~ maal tot <ie laagsce rangen was a«fg-«ifc \Uap «tee«U g«f Jan dtwrop een afwijzeo*t an^w-j»>cii ,ti den vorm van mooie overwinaungj-u LH*t t^e- Bc-hrijf (JTikkrhfe lwtn en hij wilde dReo !c wvi eetvi laten zaeni. dat het met hem n*jg boig aart was. sterkst*? staaltje m het leveo. vu.a Cy burg vut* vrW zijn officieuze w>errf«fir-<"oir»l Vijf kilouH'ter én hxH .\mt\verp^*h«^iSf«urvp»ji.i-flsK s*- Ibeie jaren grfetFn». Hij moest rijdéo tegC» Ar- cha.mlwtud. den houder van het wvwiU uwrrKxwd. Jan voekie- *ch ttiet fit «>m dezea (*?- gendtonder 1m een- achtervolging te- otivildea kwam dewv ooit rwxl voor uit. Dat wordt meim vandaag, aei hn| v**»r -k-n Wwtatrijd begrw aijn makkers en th-et *k|m& !a- ■fenzki bego» zich te verkleum. Fa» t-+v*y}X kij iUmrmee tkneg was, kwam ar ienvxnl in wi>r* CUbfUfU. Maar het t»-genovei*gos»tr«kle geschiedde. Sciiol- te was kwaad. En bij i«edeneenk»: „ln het Sport paleis vmd««n tM het wel fijn. dal «k niet zx«o in vwm beo. Nu weten zij zeker, cto» ike Clautier het zul winnen en normaal kan ik dien man ma ken en breken. Ik zal bun een loer draaien. M-'aarosu wij djt «Het» verteHeo? Vorige week Zondag moest Gerrift Scbultgdfi hef Antwen»^che Si«r%i5e4eis eeo ach:vrvx*(gf^g njdtHi tegoQ den Belg Claat ter, die tB fitö werk nogal naam had gemaakt ia den afgvkwMwn winter* Sehuu'te echter, dit» van aügk en m»g wat had ge daan. voelde zach niet te den veitHschteo vorm om zajn naam als achtervolger beh«.>ortijk te kun nen verdedigen. Bij schreef dit aan den directeur van bet Sih»i t{»alete met het verwek zijn contract te an nuleeren. De directeur wifcie daar echter niets vun weten eo gad Schuit* geen vrij. De Hok lander moest dus wel rijden en rut ligt bet voor die hand te veronderstellen, dat hij er maar wat van gmg maken. Hy was niet in vorm en hij had geen zin. Mussehien ging hij liever rijden m d* Romle van Oosterhou*. Weet je, Jan, wat Arch am baud zegt? Dat je niet tegen hem durft tie rijden, omdat je lvun^ bont te zullen verliewen. Even moest hij het verwerken. Tixmi bat«st te bij los T>at zullen we hem dan eens laten «ien. En hij liet het hem zien. Hij, die heetemaai ni*t in goeden vorm was. klopte Arclvaml>aud niet ad- Jeen. doch vevlH-terde tegelijkertijd het o4ïlcieu»e wereldreeoi'd. Hij reed de vijf kilometer in 6 min. IS sec., dus met ectf gemiddelde snelheid, van ow geveer 47 1/2 km. per uur. Ter vergelijking m* g»e dienen, dat het wtfelduurrecoid staaft 43.S4 k m. Er zijn nog andere prikkels. En wij denken aan Piet Mo<*>fcoi*>. a on zijl» vjjfde wereldkampioenschap in 1^26. Jori* v d. Hergh verlek daarvan in zrji» bbek- ..Tt-rnkkk-n der kamfiioenen". Aan het Ci+tde van het seizoen lf»2r> was Moe«»kops er voikomen uiL Hij ging niet meer. z>>om1s dat htïet on hij was er met zijn geefct niet meer bij. En hij zei het tegen den schrijver v.iii tH-«!<H*ld boi-k: „Ik heb het koersen vaarwel gezey<i. «-« ns en voor goed. Ik ben beu van sri ijd«'ii n beu van reizen en trekken. En k ga tn hot" WY -ilaml een lapje grond koot>en met eea bo* ri-ng-'d.»*: je en daar ga ik Maa! Wat ben ik blij. dat .k er \an af bcnTdal ;k PlfKk*kdt J mijn besluit heb genomen". Dat \\.L< duidelijke taal en als een sportman zoo spreekt, vt rschijncn c-r artikelen over hom iü tie bla<i»«n. waarin men afscheid van hem neemt eu. nog een» alles ophaalt, wat hij heeft bereikt. Hij bleef zijn woord trouw Hij keek geen fiets aan in October, November. December, Januari. Februari. Maait en A|>ril. Hij genoot van ntst, al voerde hij voortdurend gesprekken c»ver zijn vvtslsirijden ut Euixjpa en Amerika. Van weer beginnen wilde hij echt-ter niets weten. Ti>k*as een van zijn .gesprekken met den sch'njver kreeg f>ij het over een reniler. die volgens hein niet meer „ging Op dat oogenblik zei Joris v. d itc-gb tegen hem: ..Dan is hij er precies eer.'ler aao '<»e ais j»i. Jij gaat heelemaai niet meer. Je auudc het trouwens ook met meer kunnen!" Den volgenden morgen verscheen Hoeskopft IW't op 'I afgesproken ptaats. Het werd wak later en plot-»cling joegen er twee renners, voorbtj 'Aeae [.kaatsEen van die twee was Moeskop*, ea de ***- der Bont.-ka*» 'êvi wareri sanu-n aan h** traunea. Mtx-skops bleef trainen t*n won <bai jaar te Mi laan zijn v tjftie wej-gki ka mj>u»-ascna-Het ho«i h^m geprikkeld, dat zi,m bcsie vriend tegen heua bad gezegd: ,,jc zoudt het met méér kunnen". JAN PIJNENBERG. In deae gemoetbsstero-ming bood haj dtMi wrtjd aan tegen den Belg. bijna ouvoorberg*ft Hij vrat zijn tegeos lander op. zouals de Bel-^iische bi om km verwomk ixl constateerden. Keote na "3SB& meter had hijiiem U- («kkeu esi was «Ie w«xfe>lrijd afge- liH>|>en. Echter niet voor Sehaite. Hij morat e« hij zou dezen mcn-chi-n een» laten zien. wie MJ eigenlijk wan. en wat hij kon. En Bij reed door, tot Iwj t*r vijf kdoiiieter op Ivad ratten. En bij deed dat met zoo n vaart, dat het oude record van Pijnenburg met volle negen secorxl*p werd ver- beterd. De jury noteeixie d min. 9 vt een ge- mj<ttiekjc snelhtsd van 40.73 k m.A**r uur. bcbulte veriichbie hieCj, on voor beren i. maar te de voor hem veacischte gf-moeds.sUfu;rimg» <J* grootste pi eidatie van zijn leven. Zyu lwenefi. *"j*i si neren, zijn macht werden gedreven door dea eemgen iniLkcl. welken haj noodig had Sjx>rt is niet zoo maar een haixirfusg vnn een sterk, of kurwkg meaaeh. Zij gnjjn. in het km van den mensch in. zij ia etn uitlaat van tniwr- Iijke berocr«a?lc» ert conflicten en atb> «MM-ktrng cc* derf van den meosch. GERUIT SCfiLLTE.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1940 | | pagina 13