NIEUWSBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
DE ITALIAANSCHE
OORLOGSDOELEINDEN
ROTTERDAM
weer aan den slag
Corsica, Tunis, Gibraltar en Suez
Maandag 3 Juni 1940
Ansaldo verklaart, dat de mobilisatie
in vollen gang is
„Een volk als het Italiaansche kan met zijn
energie niet buiten een groot conflict blijven"
Spaansche betoogingen
inzake Gibraltar
P;
Het vischseizoen geopend.
De Hevens zijn, met alles wat er onmiddellijk bi]
behoort, gespaard gebleven* - Ook de werven ver
loeren in denzelfden toestand als voor den oorlog
In de nieuwe binnenstad zal vrijwel
geen plaats zijn voor groote woonwijken
De havens
De stad
Hoe woont de Rotterdammer?
Dit nummer bestaat uit
twee bladen
Hoe leeft de Rotterdammer
Onze pluimveestapel.
GOUDSCHE
COD DAN T
79e Jaargang, No. 20337
Dirfcteur 6*. TIETEHI
Bur.
Postgire'48t(Ml
fG
Sl,
J»1
Ansaldo, de bekende Italiaansche
journalist en overzichtschrijver van
den buitenlaj^dschen politieken toe
stand, directeur van de met het
ministerie van buitenlandsche zaken
in nauw contact staande Telegrafo,
heeft in een radiotoespraak tot het
Italiaansche leger als Italiaansche
oorlogsdoelen genoemd; Corsica,
Tunis, Gibra!fc|£)en Suez.
Iedereen weet, zoo verklaarde An
saldo, hoe de Italianen sedert meer
dan vijftig jaar in Tunis behandeld
worden. Gibraltar is een vesting in
handen der Engelschen. Suez vormt
een nauwe pas, voor het passeeren
waarvan een hoog bedrag moet wor
den betaald. Corsica, Tunis, Gibral
tar en Su^z zijn controle-steunpunten
tegen de Italiaansche onafhankelijk
heid. Deze steunpunten, cjeze "misbrui
ken en inbreuken moeten verdwijnen,
m.a.w. Italië moet zijn recht en vrij
heid in de Middellandsche Zee ver
krijgen. Dat moet Italië met eigen
middelen en eigen overwinningen be
reiken. Het zou dwaas zijn erop te
willen wachten, dat deze. aanspraken
ons door den hemel in den schoot
worden geworpen. In zyn toespraak
sprak Ansaldo over de voorbereidingen
van Italië, die in de laatste week zeer
intensief zijn geworden. De voorberei-
dingswerkzaamhedei\, bevindenzich in
de laatste phase, de mobilisatie is in
vollen^ang. Toch betreft het hier geen
overijlde! mobilisatie, doch een in alle
rust ui^evoerde arbeid, waarbij het
aantal troepen steeds grooter wordt.
Het wachtwoord van den duce: geloo-
ven, gehoorzamen en strijden, is door
deze, in alle gtilte verrichte mobilisatie,
een feit geworden. Het 'geheim van
deze mobilisatie is »het volle vertrou
wen op den duce. Dit vertrouwen sluit
echter niet uit, dat iedere Italiaan af
zonderlijk ook de reden moet kennen,
die Italië op het oogenblik leidt en
waarom'de duce het bevel tot den op-
marsch zou kunnen geven.
Een volk als het Italiaansche kan met
zijn energie, niet buiten een groot
conflict blijven, waaraan alle Europee-
Sche groote mogendheden deelnemen
en die over het lot van Europa beslis
sen. Indien Italië zich afzijdig zou Gil
len houden, dan zou het zich daardoor
op onherroepelijke wijze diskwalifi-
ceerfen. Italië moet alleen reeds om be
staansreden handelen en dat beteekent
strijden. Dat is de moreele reden van
de Italiaansche houding, terwijl de
tweede reden moet zijn, de onafhanke
lijkheid van Italië op de zee.
ITALIAANSCHffc TÜSSCHENKOMST
AANSTAANDE
De fascistische partij heeft een motie
aangenomen, die in de Italiaansche
ochtendbladen de voornaamste plaats
inneemt en is opgemaakt op een wijze,
waaruit duidelijk het belang blijkt, ddi
in politieke kringen hieraan wordt ge
hecht.
De Parijsche correspondent van de
iornale d'Italia schrijft, ciat het be
sluit, dat in de late avonduren in
Parijs bekend werd, beschouwd wordt
als een nieuw bewij^an Se .aanstaande
Italiaansche tusschSkomst.
Velep zien daarin reeds de eerste
offifcieevle vijandelijke daad tegenover
de Westelijke mogendheden. Men krijgt
den indruk, dat vele zorgen, die de
Fransche pers totdusver probeerde te
verbergen, mans openlijk in politieke
kringen van jde Fransche hoofdstad' zijn
te bespeurerj.
VOORDRACHTEN OVER SA VOTE.
In de „syhool voor fascistisch ge
loof' te Mi {aan is een reeks ifoor
drachten gèhouden over Savoye, uit
weflc land hit Italiaansche koninklijke
huis stamt. De Savoyardische legio
naris en fascistische strijder Massimo
Escard behandelde den oorsprong en
de roemrijke geschiedenis van het
Italiaansche koninklijke huis, evenals
de geografische problemen van Sa
voye, die in het licht der historie en
der traditie moeten worden (be
schouwd. Uit dit gezichtspunt kan het
imperiale Italië, zoo zette de spreker
uiteen, niet meer toestaan, dat Sa
voye langer onder de historisch en
politiek niet te rechtvaardigen sla
vernij van vreemde overheersching
blijft.
Bij de voordracht waren behalve de
president van de school voor fas
cistisch geloof", Vito Mussolini, de
neef van den Duce en*-directeur van
den Popoio d'Italia, benevens talrijke
persoonlijkheden van het politieke
leven en der fascistische partij $an
Milaan aanwezig.
SPANJE WIL GIBRALTAR
TERUGHEBBEN.
Zaterdag is het te Madrid tot spon
tane, .reusachtige betoogingen ge
komen voor de w.ederaansluiting van
Gibraltar bij Spanje, aldus het
D.'N.B. Falangistische jongeren en
studenten, meest in uniform gekleed,
vormden op de pleinen en in de
hoofdstraten ..van Madrid groote .op
tochten, waarbij borden met een
schets van Gibraltar en eischen tot
teruggave berden meegedragen. De
menschenmenigte sloot zich onder
geestdriftig geroep van „leve het
Spaansche Gibraltar" bij de betoo
gingen aan. De betoogers trokken
naar de Engelsche ambassade, waar
de nieuwe Britsche ambassadeur Sir
Samuel Hoare dienzelfden dag aan
kwam. De menschen riepen; „Gibral
tar is Spaansch". De politie trachtte
de betoogers te bewegen tot doorloo-
pen. Er werden geen arrestaties ver
richt, evenmin deden zich ernstige in
cidenten voor.
Verwijzende nalhr deze betoogingen
spreekt thans ook de pers de eisch
uit, dat Gibraltar naar Spanje moet
terugkeeren. Gibraltar in het bezit
van Engeland is een nationale schan
de, zoo wordt yerklaard. Er kan geen
groot Spanje bestaan, zoo lang deze
schande voortduurt.
Dev Italiaansche openbare meerling
begroet met sympathie de berichten
over de Spaansche betoogingen voor
den terugkeer van Gibraltar 'naar
Spanje, aldus het D.N.B. De Giornale
d'Italia schrijft, dat het vraagstuk van
den terugkeer van Gibraltar n^ar
Spanje beschouwd moet worden als
reeds practisch aan de orde te zijn
gesteld. Het tegenwoordige regime
van Gibraltar is een kenmerkend
voorbeeld van de Engelsche hegemo
nie-methoden. Engeland beheerscht
vanuit Gibraltar den Europeeschen
pijler bij den „uitgang naar den At-
lantischen Oceaan en het leven en de
bedrijvigheid van alle volken aan de
Middellandsche Zee. Het is vanzelf
sprekend, dat Spanje na zijn nationale
en geestelijke vernieuwing het gemis
van het door Engeland ontnomen
Gibraltar als bijzonder pijnlijk onder
vind^, daar Gibraltar een stuk van
den nationalen Spaanschenbodem is.
JCORTE TOESPRAAK VAN
j MUSSOLINI.
In het Palazzo Venezia te Rome is,
in tegenwoordigheid van Mussolini,
een bijeenkomst gehouden ter ge
legenheid van den dag der techniek;
waarop de uitvinders, die deelqat&en
aan den nationalen wedstrijd, door
maarschalk Badöglio onderscheiden
werden. Er werd een resolutie aange
nomen, waarin de aanwezigen 'Ver
klaarden: „In dit uur beleven wij op
bijna wonderbaarlijke wijze, dat alle
nieuvAe historische voorwaarden, die
uw genie reeds sedert het begin dér
revolutie voorzien had, zich vervul
len. In dit uur Scharen zich uitvin
ders technici met geestdrift om ^le
roemftjke vanen van het vaderland,
om met dé groote opofferingsgezind
heid zich te zetten aan alle taken,
die .de wil van den duce hun oplegt
voor het bereiken van. het doel." 1
In een korte toespraak legde Muk-
solini er den nadruk op, dat het fai-
'cistische regime door de ©nderschet-
ding der uitvinders recht doet weder1
varen aan het gevoel en de levensber-
hoeften van het Italiaansche volk. De
secretaris van de organisatie van uit
vinders wees er op, dat het nieuwe
karakter van aanvals- en verdedi
gingswapenen en het gebruik daarvan
op de slagvelden thans het lot der
volken bepalen en dat al degenen, die
zich. piet bijtijds van cje methoden van
vroeger hebben kimnen losnrafken,
steeds duidelijker met ineenstorting
bedreigd worden. f
Met stormachtige ovaties voor Mus
solini eindigde de bijeenkomst, aldus
het D.N.B.
FRANSCHE PLANNEN MET
TANGER I
Sedert twee dagen doet, naar Ste-
farii meldt, te Tanger het hardnekkige
gerucht de ronde, dat Frankrijk voor
nemens is troepen in Tanger aan land
te zetten, om een middel tegen Spaan
sche aanspraken op Gibraltar te heb
ben. Bu de bevolking heeft het ge-
rucht^weel ongerustheid gewekt.
DE ITALIANEN IN,DE FRANSCHE
KOLONIËN»
Stefani meldt, dat de ophitaingj-
campagne tegen Italië in geheel Al
gerije steeds heviger wordt. De ver
dedigingswerken worden met grooten
spoed aangelegd. In de belangrijkste
woonwijken worden zelfs loopgraven
aangebracht. Generaal Nogues reist
voortdurend heen en weer tusschen
Rabat, Algerije en Tunis.
Uit Casablanca meldt Stefani, dat
het leven der Italianen in Fransch
Marokko van dag tot dag moeilijker
wordt. .Onder allèrfei voorwendsels'
worden hpn woni/gen en zaken 'onder
politietoezicht gesteld.
ITALjlË EN DE BRITSCHE
CONTRABANDE-CONTROLE.
Naar. Reuter uit gezaghebbende
bron vernoemt, is de Britsche ambas
sadeur te Rome, Sir Percy Loraine,
er dezer fJagen van in kennis gesteld,
dat de Italiaansche regeering het
voornemen heeft haar goedkeuring
voor te behouden aan het ontwerp
voor een regeling tusschen Engeland
en Italië over de controle op de
contrabande. De Britsche woordvoer
der deelde mede, dat het regelings-
ontwerp, hetwelk Sir Wilfrid Greene
uit Rome heeft meegebracht, bijna
zeker dóór de Britsche regeering zal
worden goedgekeurd. In antwoord op
de vraag 6f de besprekingen definitief
waren Verbroken, of dat men andere
besprekingen geopend had, zeide de
woordvoerder, dat „de toestand nog
steeds bestiideerd wordt".
Zaterdag is het vischseizoen geopend en duizenden hebben zich rnet „inge
houden hartstocht" op de hengelsport geworpen, een bezigheid, .waarvan voor
al in dezen tijd een zenuWslillende werking uitgaat!
k .v
Er is in dé" laatste paar weken in
ons land veel over Rotterdam gespro
ken en er is ook veel gedaan en dit
laatste vooral moet tot groote dank
baarheid stemmen.
Onder de omstandigheden, waarvoo?
Rotterdam kwam te staan, was directe
hulp van hooge waarde en aan die
leniging van nooden van het oogenblik
heeft het Werkelijk niet ontbroken.
Met welk een groote sympathie en op
offeringsgezindheid zijn duizenden
dakloos gewórdenen in tal van plaat
sen opgenomen, hoe spontaan schonk
men het allereerst noodige. Het be
hoeft geen nadere uitlegging, dat 'de
duizenden Rotterdammers, die naar
elders "worden overgebracht, vol van
het door hen beleefde, over hun stad
hebben verteld. Maar niemand van
hen kon toch eigenlijk een jujst over
zicht hebben van de gebeurtenissén.
Het kan daarom zijn nut hebben, om,
nu de zakelijkheid van den Rotterdam
mer en ook zijn practische geéstijs te
ruggekeerd, eenigen indruk te geven
vtj.n de levensomstandigheden voor
Rotterdam thans en de hoop, weljke de
stail voor de toekomst mag koesteren,
aldus het A.N.P. I
Rotterdam is de eerste havenstad
van" Nederland, in hooge mate en vol-
'gens sommigen vpel te afhankelijk van
zijn haven. Jarenlang heeft men er
van vele zijden aangedrongen op veël-
zijdigen groei, zoo, dat de stad niet
volkomen afhankelijk zou zijn van
haar haven. De positie bij het uitbre
ken van den Europeeschen oorlog was
echter voor Rotterdam nog zoo, dat
de inkrimping van den zeehandel over
de Rotterdamsche haven, zeer groote.
zorg veroorzaakte.
Iedereenvoelt echter, dat, hoe ook
de toekomst zal zijn. de zeescheepvaart
een zeer belangrijke rol zal blijven
spelen en dus ook de natuurlijke
haven in het mondingsgebied van den
belangrijksten stroom van Europa,
den Rijn.
Welnu, de Rotterdamsche havens
zijn met alles wat cr onmiddellijk bij
behoort, gespaard gebleven. De gewel
dige installaties, de wipkranen, de
laadbruggen, de elevatoren, kortom de
inventaris van onze wereldhaven, het
is allemaal intact. De groote werven
in en bij Rotterdam, zoowel boven als
beneden de bruggen, herinneren we
ons even de namen Rotterdamsche
Droogdok Maatschappij,Wilton-Feyen-
oord, Gusto, v. d. Giessen, ze verkee-
ren nog in den toestand als vóór den
oorlog, ze werken en zijn bij machte
op het eerste sein met volle honderd
procent te draaien. Natuurlijk niet
alle bedrijven, die rechtstreeks met de
haven te maken hebben zi,n er goed
afgekomen, maar van de v^emen ble
ven bijv. belangrijke opslagplaatsen
als het koelhuis aan de Prins Hendrik
kade, hët pand St Job, de houtopslag
KeilehaVerï, de panden Molukken en
Santos aan de ^Rijnhaven behouden.
Voor den katoenop?ïag geldt hetzelfde,
Twente kan voor de weverijen dus
grondstoffen békomen, zoodra de bin
nenvaart ui ons land weer behoorlijk
mogeliik is. Komt men 'van beneden
de rivier naar Rotterdam varer, dan
is, met uitzondering van de actie in
havens en op d rivier, welke echter
al in de laatste maanden ontbrak, het
beeld van Rotterdam geen ander dan
het vroeger was. Links strekt zich het
Merwe-havencomplex uit met daarop
aansluitend IJsel- n Lekhaven, dan
komen de Lloyd-terreinen, de Park
haven, de onbeschadigde groote
tunnelwerken en eerst daar, waar het
oude zeehavengebied begint, doemt
&an bakboord de silhoüet op van het
vergane.
Maar aan den overkint is het beeld
vrijwel ongerept, want na de Droog
dok komt de reusachtige Waalhaven
met complete installaties, Dokh^ven,
Katendrechtftche hav-ris, Maashaven,
Rijnhaven. Rotterdam bezit dus nog
gelukkig heel Veel vjan hetgeen de
stad groot maakte en heet veel ook,
dat voor haar van on^eméene betee-
kenia blijft.
Nu de stad zelve. Is het niet merk-
waardig, dat zoo bijzonder vêel, dat
men onmisbaar moet noemen voor het
bestuur der stad, staat en kan worden
gebruikt? Op den eenigen bouIevarcP
van Nederland is de schepping van
prof. Evers, het stadhuis, intact, de ste
delijke bestuursdiensten vinden er
weer ongestoord voortgang, de burger
lijke stand functionneert, de aangiften
gaan voort, de gelukkige paartjes wor
den als voorheen voor het leven ver
bonden. Het postkantoor er naast is in
zijn ouden vorm volkomen te herstel
len. De nieuwe beurs is gaaf, ze Keeft
eerder dan in de bedoeling lag haar
eigenlijke ~taal^ op zich genomen. En
verderop aan het nieuwe van Hogen-
dorpsplein, verrijst het mooie toren
kantoorgebouw van Dudok, het Eras-
mushuis, dat onder de nieuwe omstan
digheden wel spoedig geheel betrok
ken8 zal worden' door Rotterdamsche
zakenlui. 'Het Erasmushuis verborg
voor het oog het oude Boymans, dat
ook deze storm over zich heen 'zag
(gaan en hem doorstond. Nog een fraai
|emeentegebouvv,,de groote bibliotheek
aten de Nieuwe Markt bleef ongerept.
Het 'treft wel bijzonder, dat alles wat
in Rotterdam tot den „hoogbouw" kan
worden gerekend, ot onbeschadigd of
herstelbaar is. Slechts de grijze St.
Laurens, de beroemde groote kerksto-
ren heeft zwaar gelèd^n maar ook voor
hem schijnt er nog '•e^a^kansje op
voortbestaan ,t<: zijn.
De voornaamgfte gemeentelsnke be
drijven; electri nteit. gas en water ble
ven gespaard. Natuurlijk konden ze
niet normaal voortgaan met leveren,
kabels en^buizm waren immers in een-
groot stadsdee vernield. Maar reeds
sinds vele dagen heeft iedereen in Rot
terdam en de ómliggenden gemeenten
die afneemsteïs van Rotterdam zijn,
gas, electriciteitj en water, in ,de meeste
wijken is er sléchts enkele dagen sto
ring in de leverantie geweest.
Ook het gemeentelijk vervoerbedrijf
e* de tram kon spoedig weer aan den
slag. Reeds vorige week werden er ver
bindingen van Oost naar We$t en van
West naar Noord en Noord naar Oost
tot stand gebracht, dwars door de stad,
langs de hoofdwegen in de binnenstad.
Daar de autobusdiensten uitersj, "be
perkt zijn, heeft de tram het ontzaglijk
druk; nóg nooit hebben er zoo groote
groepe-n passagiers bij de halten ge
staan. doch men aanvaardt het langere
wachten en het vele staan, omd3t
iedereen weet dat het net anders kan.
De communicatie met overig Neder
land Heel gauw reden de electnsche
treinen weer n^ar den Haag en Am
sterdam en nu Vlaardingen.
Eerst nog het laatste stukje met de
locomotief er voor gespannen, maar al
weer sinds verscheidene dagen in oor
spronkelijke formatie.
De uitgang^ Spoorsingel van het
D.P.-station was bruikbaar. Dat werd
de hoofdtoegang; nu zal heel spoedig
afin het Stationsplein een nooRge-
bouwtje ook de reizigers van bewesten
Coolsingel en Diergaarde gerieven.
De verbinding met Utrecht kwam via
de Ceintuurbaan tot slpnd en Maandag
a.s. £omt de oude route weer aan de
beurt met eind- en beginpunt Ma«*s-
station.
Ook de telefonische communicatie is,
weer mogelijk. Het telefoonbedrijf
heeft de zwaarste slagen te verduren
$?had, het beschikte nog slechts over
de centrales West, Noord en Schiedam,
terwijl Zuid spoedig in functie zou
kunnen treden. Maar de voornaamste
centrale waar alle nummers beginnehd
met 1, 2 en 5 tbuis behooren, is niet
meer.
Al deze duizenden aangeslotenen
dieneiv te worden geholpen en ze zijn
voor eén deel reeds geholpen door
aansluitingen op een der genoemde
centrales, waarbij over eenigen tijd/de
Zuidelijke gevoegd kan worden.
a
Hoe dj^JRotterdammer nu woont?
TiendflHhiden zijn onderdak ge
bracht HP familie, kennissen en fa
milies, die zich alles ontzegden om
anderen te helpen. Vele duizenden
konden elders onderdak verkrijgen.
Maar natuurlijk is het woningvraag
stuk niet opgelost met offervaardig
heid. De allergrootste spoed zal dienen
te worden betracht met het bouwen
van nieuwe woningen op den nog aan
Botterdam in de buitendijken restee-
renden bouwgrond. Want in de bin
nenstad, Roe deze ook zal worden op
gebouwd, zal vrywel geen plaats zijn
voor groote woonwijken. Juist uit die
binenstgd, noemen we slechts de kwar
tieren ter weerszijden van den Goud-
schen. Singe! tn bij den Schiedamschen
Dijk, zijn nu vele duizenden verdreven,
die onder omstandigheden woonden,
welke met moderne gezondheidsbe-
grippen niet in overeenstemming zijBh
Zij behooren tot de weinig kapitaal
krachtigen en dit maakt het woning
vraagstuk nog extra moeilijk op t«
lossen, want de gemeente slaat nu
weer voor de taak duifcènden Woningen
beschikbaar gesteld te krijgen tegen
lage huren.
Naast de enorme taak van weder
opbouw van den hartader der stad is
de oplossing van dit woningvraagstuk
uitermate zwaar.
Het particulier initiatief bleek ook
op dit punt besef te hebben van het
geen noodig is, een bouwerscombinatie
deed reeds het voorstel 1000 arbeiders-)
woningen te bouwen.
Men weet nu reeds vrij wat van
zijn Ieve.n, immers openbare diensten
functioneeren vrijwel normaal^ Dat
doen ook de vele particuliere j^erzor-
gers van hetgeen noodig is voor
dagelijksch levensonderhoud. Geluk- -
kig is er geen 'stagnatie van beteeke-
nis geweest in den melkaahvoer, heb
ben de bakkers normaal kunnen bak-
kep en zijn ook de groentehanJelaren
en slagers in staat geweestJ/iun af
nemers en nieuwe klantelC^óie kwa
men in hun wijken, te bedienen. Mis
schien heeft Rotterdam evèn iets meer
geweten van geldschaarschte dan an
dere steden, omdat in de binnenstad
heel veel [groote financieele instellin
gen warep gevestigd en de bescheidden
van zoo tdl van zaken verloren waren
of in kluizen en brandkasten, die toen
onbereikbaar waren, lagen. Maar ook
deze moeilijkheden bleken gelukkig
van tijdel jken aard te zijn.
We zijn er in Rotterdam van door
drongen dat het leven andere eischen
aan ons stelt en zal stellen. Als sober
heid en hprd werken Rotterdam kun
nen helppn bij den opbouw van een
nieuw certtrum* dan zullen die facto
ren aanwezig zijn. Daarbij wprdt het
soberheidsstreven gesteund door het
goeddeels ontbreken, thans, van ge
legenheden yoor vermaak en bijeen-»
komst. Tegen den tijd, dat die in tijdej-
lijke of meer permanenten vorm weer
zijn verrezen ,zal het beeld, dat de Rot
terdammer zich nu nog maar heel vaag
van de nga&e toekomst maken kan,
aliich't duidelijker zijn geworden. Dan
zal hij ook al weten hoe zijn ~stad er
eerlang zal uitzien als de man, die al
zooveel deed voor de verruiming eyn
moderniseering ir Witteveen, hoofdi
van den tlechnisehen dienst op,de groote
lijnen van»zijn plannen voor wederop-;
bouw goedkeuring van hoogerhand zal
hebben gekregen.
Met plannen bedenken en uitvoerenl
is Rotterdam groot geworden. De Rot
terdammer twijfelt ook 'nu niet, dat
het wederom zoo zal gaan.
ER MOET VROEGER GESLACHT
WORDEN.
In verband met de veevoeder-positie
is het niet mogelijk den geqeelen
pluimveestapel intact te houden. Zoo
als algemeen bekend, woirden in de
maanden Augustus, September en Oc
tober elk jaar veel'oude kippeR opge
ruimd. De in het voorjaar geboren
kuikens zijn dan inmiddels uitgegroeid
tot volwaren kippen en nemen dan de
plaats in van de opgeruimde hennen.
De voedertoewijzingen voor Iegkipr
pen zijn op het oogenblik kleiner ge
worden. De regeling van de voeder-
toewijzingen voqr het in 1940 geboren
pluimvee is dezelfde gebleven.
Een en ander komt op het oogen»
blik dus hierop neer, dat de dieren,
welke anders tot het najaar worden
gehouden reeds thars een paar maan
den vroegef voor een goed deel van de
hand moeten wojden gedaan en dat de
in 1940 .géboreH dieren op „normale
wijze kunnen worden gehouden. Of
naderhand nog andere maatregelen
noodig zullen blijken is thans nog niet
te bepalen. Ten einde een regelmatigön
afzet van slachtpluimvee ztjpveel mo
gelijk te bevorderen zal de 9t. C. E. P.
in vriesinrichtingen geplaatste geslach
te kippen op bepaalde voorwaarden
koopen.
De prijs per k g. geslacht gewicht
wordt voorloopig vastgesteld voor ie
soort op 0.60 per k g., voor 2e soort
op 0.53. De inkoopsprijs, dien dAge-
vogeltehanklelaar bij dezen verkoops
prijs kan petalen is minstens 0 40 per
k.g. levend gewicht. Tusschenhandela-
ren, die de kippen véelal bij de boeren
opkoopen en aan de gevogeiteharide-
laren afleveren, kunnen bij een ver»
koopsprijs van 0 40, minstens een
prijs van ƒ0.35 per k g. levend gewicht
besteden bg inkoop van de pluimvee*
houders.
i-