Hitler's Rijksdag-Rede
DUITSCHE WEERMACHT
THANS STERKER DAN OOIT
Overzicht van de Krijgsverrichtingen
ZATERDAG 20 JULI lj
!'<lt
Expeditie naar Noorwegen, stout
moedigste episode der Duitsche
krijgsgeschiedenis
^élJasl heeft, in overeenstemming
met dei) wil van de mannen, die voor
het dictaat van Versailles verantwoor
delijk waren, de Geneefsche instelling
zich niet beschouwd als gen instituut
voor het tot stand brengen vart ver
standige herzieningen, maar zij heeft
zich van het begin af slechts gezien
als garant voor de meedoogenloo:e
tenuitvoerlegging en handhaving der
bepalingen van Versajües.
Ik waarschuwde voor een
voortzetten van den oorlog,
waarvan de gevolgen slechts
verwoestend loonden zijn. Ik
waarschuwde in het bijzonder
de Franschen erv oor een oor
log te beginnen, die onvermij
delijk van de grens af verder
doordringt en die, hoe de
afloop ook zou zijn, vreeselij-
ke gevolgen zou hebben.
Die voortzetting is thans be
gonnen, zoo vervolgde de Fiili-
rer.
BERAAMDE AANVAL OP
ZWEDEN
De tiaUwkeurige waarne
mingen. die overal gedaan tra-
ren," gaven langzamerhand de
zekerheid, dat van begin Mei
af elk oogenblik een Engelsch-
Fransche aanval vernacht kon
Horden. Op 6 en 7 Mei nam
de vrees toe. dat t an oogenblik
tot oogenblik een binnenruk
ken der zoogenaamde geal
lieerden in Nederland en Bel-
sië tegemoet moest n orden ge
zien. Op 8 Mei gaf ik daarom
bevel voor den on verteijl der-
aanval op 10 Mei des ochtends
te 5.35 uur.
Bevel tot den Aanval
Frdnkrijks Capitulatie
HULDE AAN MUSSOI.IM
V''
li;
In zijn rede voor deft Rijksdag
heeft de FuUrer-ojn. het volgende ge
legd:
„Te midden van den geweldigen
«trijd om de vrijheid en voor de
toekomst van het Duitsche volk,
heb ik u voor deze zitting bijeen
laten roepen. De motieven daar
voor liggen in de noodzakelijkheid,
dat wij ons eigen volk een inzicht
(even in den unieken historischen
aard der gebeurtenissen, welke wij
beleefd hebben, dat wij verdien
den dank te brengen aan de sol
daten, alsmede in het streven, een
poging te ondernemen om nog
eens voor het laatst een beroep op
het gezonde verstand te doen.
Wi<? dc factoren van di. historische
conflict vergelijkt met omvang,
grootte en draagwijdte der militaire
gebeurtenissen zoo vervolgde de
Führer zal inzien, dat feiten en
offers van dezen strijd in geen ver
houding staan tot de beweerde aan
leidingen. zij het ook dat deze aanlei
dingen zelf slechts voorwendsels wa
ren voor verborgen bedoelingen. Hét
programma der nationaal-socialis'.i-
ache beweging was, voor zoover .'het
betrekking had op de toekomstige
vorming van de verhouding tusschen
rijk en buitenwereld, een pogióg om
een herziehing van het verdrag van
Versailles to: stand te brengen onder
alle omstandigheden, doch, voor zoo
ver maar eenigzzins mógelijk was.
langs vreedzamen weg.
Deze herziening was.èen natuurlijke
noodzaak. De onhoudbaarheid van de
bepalingen van Versailles lag niet
alechts in de vernederende discrimi-^
neering en de qrttreehting overeen 1
komstig de gewaarborgde ontwape
ning van hei. Duitsche volk. maar
Vooral in de.'daaruit afgeleide stoffe
lijke vernietiging van het heden en
de voorgenomen vernietiging van de
toekomst'van een der grootste cultuur
volken- der wereld, voorts in het vol-
kome.rt zinneloos ophoopen van enor
me aantallen landen onder de heer
schappij van eenige staten, benevens
iri het pntnemen van de onvervang
bare levensbasis en de onmisbaarste
levensgaarden aan de onderworpe
Alle pogingen van liet democra
tische Duitschland om langs den
weg van herziening een gelijkstel
ling van het Duitsche volk te be
reiken, bleven zonder resultaat.
Het is In het belang van een over
winnaar, dat hij de bepalingen, die
voor hem van nut zijn, als voor ieder
heilig doet voorkomen. Het ligt ech^r
In het wezen van den drang tot zelf
behoud van den overwonnene, dat hij
de algemeens m^nscheiyke rechten
herwint. Voor hem had he„ dictaat
van een overmoedigen tegenstander te
minder kracht van wet, waar deze te
genstander geen eerlijke overwinnaar
was. Daarom was de pre ten Je van de
Engelsehcn en Franschen, die het
dictaat van Versailles beschouwd wil
den zien als een soort internationale
of zelfs nog hoogere wetgeving, voor
lederen eerlijken Duitscher nie.s an
ders dan een brutale aanmatiging, en
de onderstelling, dat juist Engelsche
of Fransche staatslieden de b:scaer-
mers van het rech- of zelfs van de
menschelijke beschaving zouden zijn,
een domme onbeschaamdheid, die
door hun eigen zeer inferieure pres
taties op dat gebied voldoende geken
merkt wordt.
ONTKLUISfEKiNG VAN BOEIEN
Naast de binnenlandsche verlossing
van de joodsch-kapitalistisehe boeien
van een dunne plu-o-democratische
laag van uitbuiters, heeft de natio-
naal-socialistische beweging in haar
progtamma voor de buitenlandsche
polities den wil tot bevrijding van he:
rijk uit ae boeien van het dictaat van
Versailles verkondigd. De Duitsche
eisch to; herziening was een natuur
lijke noodzakelijkheid, iets dat van
zelf spreekt voor het bestaan en de eer
van elk groo. volk. Door het nage
dacht zullen deze eischen eens bui
tenge won gematigd worden genoemd
Al deze else hen moesten in de prak
tijk echter tegen den wil van de
Britsch-Fransche machthebbers door
gezet worden.
Toen het er eindelijk naar
alt zag dat, dank zij e-en
*P 4 w itend rezond ver
stand. door internationale
aamenwerking ooi de cver-
i
blijvende vraagstukken op
vreedzame wijze /zouden
kunnen worden g-eregeld,
werd de overeenkomst van
München van 29 September
1938 door de openbare mee
ning in jonden.'en Parijs
nletalleenniettbegejulcht,
maar zelfs veroordeeld als
een afschuw ei ij k teeken
van zwakheid..-De met bloed be
vlekte joodsch-kapitalistisehe oorlogs
ophitsers zagen in de mogelijkheid
van zulk een vreedzame herziening
het verdwijnen van een tastbare aan
leiding voor dé verwezenlijking van
hun waanzinnige plannen. De samen
zwering vanére armelijke omkoopbare
politieke 'creaturen en hebzuchtige fi
nancieel# magnaten, voor wie de oor
log een welkom middel is om hun za
ken beter te laten gedijen, kwam weer
eens naar voren. He; internatldfiale
joodschë volkengif begon steeds meer
een verwoestende uitwerking op ieder
ge/op'd verstand te krijgen. Joden en
vrijmetselaars, wapenfabrikanten en
oorlogswinstmakers, interna ionale
handelaars en beursspeculanten von
den politieke individuen, die den oor-
Jog als 'het meest begeerlijke voorstei-
'den. Aan deze misdadige figuren was
het toe ;e schrijven, dat de Pools'-he
staat werd aangezet tot het aanne
men van een houding, die in geen
proportie stond :ot den Duitschen
eisch en nog veel minder tot de ge
volgen daarvan. Want juist tegenover
Polen heeft het nationaal-sociaüsj-
sche Duitsche rijk een ware zelfover
winning getoond. Geen andere staats
man had het aangedurfd, het Duit
sche volk een oplossing voor te stellen,
die ik het deed. Als Churchill en de
andere porlogsophitsers maar een
fiactie van de' verantwoordelijkheid in
zich hadden, die ik tegenover Europa
voelde, dan zouden zij hun laaghar
tig spel niet hebben kunnen spelen.
Want slechts aan dezen en alle an
deren in en buiten Europa, die be
lang hadden bij een oorlog, was hët
te wijten, dat Polen mijn voorstellen
die noch zijn eer. nöch zijn bestraft
op eenige wijze aantastten, afwees en
in plaats daarvan naar de terreur en
de wapenen greep".
Na verwezen te hébben naar de
maandenlange en bovenmenschelyke
zelfbeheersching van Duitschland,
ondanks de voortdurende moordaan
slagen oo volksduitschers, vervolgde
de Führer:
..Nog op 2 September kon de
strijd vermeden worden. Musso
lini stelde voor. alle vijandelijk
heden onmiddellijk te staken en
tot vreedzame onderhandelingen
over te gaan. Ofschoon Duitsch
land zijn legers zegevierend zag
oprukken, nam ik dit voorstel aan,
doch de Engelsch-Fransche oor
logsophitsers hadden oorlog noo-
dig en geen vrede".
De Führer sprak daarna over de'
verzameling documenten, gevonden
op het station te La Charité. die van
unieke historische beteekenis is. Zij
toonen aan. hoe voor deze ijskoud"
politici en militairen alle kleine vol
ken slechts middel tot het doel waren
hoe zy o.a. Nederland en België
steeds vaster in hun netten verstrik
ten en eindelyk vastlegden in binden
de stafbesprekingen, en vele anders
dingen van dezen aard.
..Op 6 October 1939 heb ik van
deze plaats uit voor de tweede maal
in den oorlog tot het Duitsche volk
gesproken zoo ging de Führer
verder. Ik heb toer een beroep ge
daan op het inzicht der verantwoor
delijke mannen in de vijandelijke
staten en op de volken zelf.
Ik heb dit beroep toen oob tot de
rest van de wereld gericht, zij het
ook met de vrees niet alleen niet ge
hoord te worden, maar waarachij n-
iyk eerst recht de boosheid der be
langhebbende corlogscphitse-s on te
wekken. Het Is precies zoo uitge
komen. De verantwoordelijk" e'emen-
ten Ie Engeland en Frankrijk hebban
in mijn oproep een gevaarlijken aan-,
val op hun oorlogszaak gespeurd. Z«
maakten zich dan ook onmiddellijk
op om te verfcjaren. dat elke gedach
te aan een v-rgelijk kansloos was,
ja. ais een misdaad beschouwd werd,
en dat de stryd moest worden voort
gezet in naam van de cultuur, de
menschelykheld, den vooruitgang en
de beschaving en ook nog in naam
van de heilige religie, dat tot dat
doel negers en boschjesmannen ge
mobiliseerd moesten worden en dat
dan de zege vanzelf moest komen. In
enkele dagen waren deze ophitsers
erin geslaagd mij voor de rest van de
wereld eenvoudig als een lafaard voor
te stellen. Om mUn vredesvoorstel
werd ik beschimpt, persooniyk be-
leedigd. Chamberlain bespuwde mij
voor het oog der wereld en weigerde,
in overeenstemming met de aanwij
zingen met de achter hem staande
ophitsers Churchill, Duff Cooper.
Eden, Hore Belisha enz., over een
vrede ook maar te praten, laat staan
daarvoor te werken. Zoo heeft deze
groot-kapitalistisehe kliek van be
langhebbenden om voortzetting van
den oorlog geschreeuwd.
Terwyi deze Britsch-Fransche oor-
ioeskliek) rondzag naar nieuwe moge
lijkheden tot uitbreiding Van den
oorlog en naar nieuwe slachtoffers
heb ik my eraan gewijd, den organi-
satorischen opbouw der Duitsche
weermacht te voltooien, nieuwe for
maties op te richten, den stroom van
oorlogsmateriaal uit de fabrieken
aan den gayg te brengen, de laatste
opleiding der geheele weermacht voor
haar nieuwe taak te bevelen. Boven
dien noopte het slechte weer in den
laten herfst en den winter tot uitstel
der militaire operaties. In den lpop
van Maart kregen wy echter kennis
van Britsch-Fransche plannen tot in
menging in het Russisch-Finsche
conflict, niet zoozeer om den Finnen
te helpen, als wel om Rusland, waar
in men een met Duitschland samen
werkende moeendheid zag. s"had» te
berokkenen Uit dit p'an ontwikkel
de zich het besluit, zoo mogelijk ac
tief in Finland in-te grijpen om een
basis te krijsen voor het uitbreiden
van den oorlog over de Oostzee. Te
gelijkertijd hoorde men steeds meer
van de voorstellen van den geal
lieerden oorlogsraad, die inhielden
dat men óf den Balkan en Klein-
Azië in brand zou steken om den toe
voer van Russische en Roemeensche
petroleum naar Duitschland af te
snijden, öf te trachten het Zweed-
sche ijzererts te bemachtigen. Tot
dat doel zou een landing in Noorwegen
worden ondernomen om in de eérrte
blaats den ertsspoorweg haar Narvik
in handen te krijgen.
NARVIK EEN GESCHIEDKUNDIGE
NAAM
Op het laatste oogenblik vei viel de
reeds beraamde actie in de Noordsche
staten door den Russisch- Finschen
vrede. Eenige dagen later reeds werden
deze voornemens weer sterker. Zij kre
gen nu vorm in een duidehjk besluit:
Engeland en Frankrijk waren over
eengekomen. bij verrassing een aantal
van de belangrijkste purtten van Noor
wegen te b zetten onder 't voorwend
sel. daardoor een einde te maken aan
het zenden van het Zweedsohe erts
ten dienste van de Duitsche oorlog
voering Om hef Zweedsche erts gelee,
in handen te krijgen, had men het
"Ian. in Zweden binnen te rukken en
de geringe strydkrachten. die dat land
op de been zou kunnen brengen, zoo
mogelyk vriendschapeliik, zao noodig
echter met geweld ter zijde te s"hui-
ven. Dat 't gevaar onmiddel.ijk dreig
de. vernamen wij door de ontembare
^mraak'aamheid van don eer Ten lord
der Eritscke admiraliteit. Wij kregen
verder een bevestiging door "en as i-
duiding. die Reynaud ten baitenland-
schen diolomaat gereven had. dat de
termijn tweemaal uitgesteld was. Dat
de achtste April de derde en defini
tieve termiin was. weten wij eekier pas
sedert kort en definitief is dat eerst
i-evestigd na het vinden der protocol
len van den g= allieerden oorlogsraad
Zoodra het gavaar duidelijker word.
gaf ik de Duitsche weermacht de noo
dde orders. De teaak van de Alt
mark toonde reeds. aan. gat de Noor
sehe regeering niét bereid .vas haar
neutraliteit te handhaven. Rovcndie -
fc'eek uit berichten van agenten, dat"
althans tusschen de vooraanstaande
leden der Noorsehe regeering en de
geallieerden volledige overeenstem
ming bestond. Tenslotte deed de Noor
sehe reactie op het binnendringen van
Eritsche mijnieegers in de Noorsehe
scvereine wateren ook den laatsten
twijfel verdwjriën. De Duitsche opera
tie. die tot in de kleinste bijzonderhe
den v as voorbereid, werd daarmede
on'ketend."
De Führer gaf hierna een breedvoe-
-ve uiteenzetting van den strijd om
Noorwegen, om. zegende: „Wat ons
dri' we-cmachtsoiderdeelen in dezen
strhd om Noorwtgen hebben geop
teerd, verzekert hun de kwalificatie
van een allerhoogst soldatendom.
Ds naam Narvik zal in de geschie
denis voor alie tijden een heerlijk ge
tuigenis van den geest der weermacht
van het natiTa.nl "riaüst iscbe Groot-
Duitsche Rijk zijn."
„NOG VÓÓR DE VELDTOCHT IN
NOORWEGEN TEN EINDHl, WA^Sj
WERDEN DE BERICHTEN OVER HET
WESTEN STEEDS DREIGENDER -4
ZOO GING DE FÜHRER VERDER
TERWIJL VOOR HET BEGIN VAN
DEN OORLOG VOORBEREIDINGEN
WAREN GETROFFEN OM IN GEVAL
VAN EEN ONVERMIJDELIJK CON
FLICT MET FRANKRIJK RESP. EN
GELAND DOOR DE MAGINOT-LINIE
TE BREKEN, DEED ZICH REEDS IN
DEN LOOP DER EERSTE OORLOGS
MAANDEN DE NOODZAKELIJKHEID
VOOR. OOK EEN EVENTUEEL OP
TREDEN TEGEN BIJLGIë, HESP.
NEDERLAND OlNt)ER HET OOG
TE ZIEN
De Führer wees er op. jdat Duitsch
land tegenover Nederland en Bel-,
gië slechts dc noodige beveiligingstroe
pen had opgesteld, terwijl !n dezen
sector een duidelijke ophooping van,
Fransche formaties, in het bijzonder
van bijna alle gepantserde en gemoto
riseerde divisies, 'plaats had. „Beslis
send echter aldus vervolgde de
Führer was de volgende -onstatee-
ring: terwijl bij een loyale interpreta
tie der BelgischNederlandsche neu
traliteit beide landen gedwongen zou;
den zijn geweest, juist met het oog oji
de concentratie van de sterkste En-
gelschFransche strijdkrachten ag^t
hun grenzen, ook hunnerzijds het oog
in de eerste plaats op liet Westen ge
vestigd te houden, begonnen zij daar
in gelijke mate steeds meer hun troe-
jwn te verzwakken, om de grenzen
tegenover Duitschland te bezetten.
Ook de berichten over besprekingen
tusschen de generale staven wierpen
een eigenaardig licht op de Belgisch
Nederlandsche neutraliteit.
Ik behoef er niet op te wijzen, dat
deze besprekingen, wanneer zij werke-
IrJH neutraal geweest zouden zijn. met
beide partijen hadden "moeten wor
den gevoerd. Overigens vermeerderden
de aanwijzingen voor een optreden der
FransehEngelsche troepen door Hol
land en België tegen het Duitsihe in
dustrie-gebied zich zoo zeer, dat men
ook aan onzen kant deze bedreiging
als een zeer ernstig gevaar in het oog
moest houden. De geheele üujtsche
opmarseh onderging dienovereenkom
stig de noodige wijzigingen.
De grondgedachte dezer operaties
was. dat, terwijl men afzag van kleine
nevensttccesyec". de eeheele weermacht,
vooral leger en luchtwaccn. zóó in
deh strrd wérd gebracht, dat tij con
sequente uitvoering der voor 'morren
operaties, d? totale vfcrnietivinv der
Franseh—Engeisrhp strijdkrachten
bereikt moest worden. In afwijking
van het pian-von Sehlieffen van 1914
verplaatste ik het zwaartepunt der
operaties naar den linkervleugel van 't
doorbrekfront. maar met Sïhijnbare
handhaving van het ome keerde clan.
Deze mis'eiding is gelukt. Overige"*
werd de tenuitvoerlegging der neratie
in haar geheel vergemakkelijkt door
de mAatrevelen van den tegenstander
zelf Uit de concentratie immers van
de geheele Eneelsehfransche gemo
toriseerde strijdmacht te-eriovtr B-I
ele bleek duidehik. dat het opperbevel
der geallieerde legers besloten had.
zoo snel mogelijk dit gebied b'nnen te
rukken. Met het vertrouwen, dat wij
hadden op de standvastigheid van alle
in het vuur gebrachte Duitsche infan-
teri"-diviri?=. moest echter een stoot
In d n rechtï-vlei'gel der Franseh—
Eng lsche eemotoriscërde troepen
leicen tot een volledige v. rnteiigin-' en
ontbinding, ja. waarschynlijk tot in-
zlritln? dier troepen.
Als tweede operatie had ik de be-
heerschinz van de Seine tot Le Havre
aanveceven. alsmede het verwerven
van een basis aan Fomme en Aisne
voor den derden aanval, die met zeer
sterke strrdkraehten over de hoog
vlakte van Tanzres tot de Zwifsersrhe
"rens moest leiden. H".t bereiven van
de k"st tot het g:bied ten Zuid rvvan
Bordeaux was als slot der oneratie
vastgesteld .Volgens dit nlan en in
deze v"'"orde hebber, de operaties zich
ook voltrokken.
DAPPERE DUITSCHE STRIJDERS
Het gelukken ®an deze geweldige
recks van vclds|a~en is in de eer
ste nl»"' aan den Duitschen sol
daat »elf tf danken. Hij be-ft weer
ou al'" ui*-"sen, waar hij gesteld
was, ten volle aan de verwachtin
gen v' 'aan. eile D-itsehe stam
men «fee' n in g"!':ke irate in
dezen roem Dok de so'daten \an
de jonge, eerst re 'ert 19*8 opgeno
men ni-'rve rijks-ouwen he' een
voorbeeldig gestreden en hun
Moed gegeren.
Wanneer ik mijn waardeering ga
uits-reken legen» de krachten, aan
weiker optreden deze meest glo
rieuze overwinning te danken is,
s dan kemt het eerste woord van
lof toe aan een leiding, die juist
in dezen veldtocht aan de hoogste
eischen heeft voldaan."
Na hulde te hebben gebzacht Aan
het leger en zyn leiders, gaf d| Führer
een overzicht van het aanvalsplan,
o.m. zeggende: „Den tienden Mei 0,11
5.35 uur *s ochtends waren de beide le
gergroepen van de loionels-generaal
von Rundstadt en von Bock gereed
voor den aanval.
Zij hadden tot taak, op het geheele
Iront van de Moezel tot aan de Noord.
ee door de vijandelijke grensstellin
gen t- s.ooi'n, NFDERLUs' 'I
BEZETTEN, tot Antwerpen en de Dy-
k'-stclling door te drjngen, Luik te
nemen, voor alles echter met de ge
concentreerde aanvalskrachten van
den linker-vleugel de Maas te berei
ken, den overgang tusschen Namen en
Carignan met het volle gewicht van
de pantser- en motordivisies bij Se
dan te forceeren en in het verdere vef-
loóp tot aan de zee door te stooten.
Aan de Zuidelyke legergróep-Rund-
stedt was bovendien de belangrijke
taak opgedragen, <n het verloop van
dep doorbraak de beoogde afscher
ming van den linkervleugel volgens de
plannen te-verzekeren, om een herha
ling van het wonder van de Marne
van 1914 bij voorbaat uit te sluiten
Deze geweldige, voor het verdere ver-
loop van den oorlog reeds beslissende
operatie, liet reeds het Duitsche lei
derschap in heiligen glans schitte
ren"
Hifrna spmde de Führer de bevel-
lie biers op. die aan het welslagen van
deze geweldige onderneming hadden
medegewerkt, om aan te vervolgen:
De intusschen tot stand gékömen
wisseling in jiet opperbevel van het
Fraliache le^er moes. dit nieuwe
weerstandskracht schenken en aan
den ongelukkig begonnen sjrijd de
door de geallieerden verlangde wen
ding geven.
Inderdaad konden de. nieuwe aan
vallen van dé Duitsche legers op vele
plaatsen eerst na overwinning van
den brachtigsten tegenstand op gang
w orden gebracht. P a r ij s viel.
Het bleken van den vijandelijken te
genstand aan de Aisne maakte de
doorbraak to: aan de Zwitsers-ha
grens mogelijk. In eer. geweldige om
singeling stormden de legers achter
den rug van de Maginot-linie. die van
haar kant zeifs doorbroken werd.
Deze Operaties werden bekroond
door dent opmarsch van alle Duitsche
legers, hét naar voïen schuiven 'Van
een linkervleugel langs de Rhone in
de rich.iig van. Marseille, en van eer
rechtervleugel over de Loire in de
richting van Bordeaux nalar dc
Spaansehp grens.
Toen njaarschalk Pétain het neer
leggen van de Fransche wapens aan
bood. heeft hij niet een hem nog ever-
gebleven Wapen ter zijde gelegd, doch
een einde'gemaakt aan een voor het
oog van lederen soldaat totaal On
houdbare situatie.
Alle-r. het cloedige dilettantism;1
van den ftêer Churchill can of w.< di'
niet begrijpen, of dit tegen beter we
ten in loochenen.
In dezeij strijd heeft het Duitsche
voetvolk wederom bewezen wat he.
altyd was: de beste infanterie ter we
reld Met haar hebben alle wapens
van het leger gewedijverd. Wanneer
zonder de dapperheid van het leger
nooi de behaalde successen o, reikt
hadden kutmen wo-den. dan zou zon-
derjhe. heldhaftige optreden van het
luchtv.aperi alle dapperheid van het
leger slechts vergeef.scn zijn, geweest.
Leger en luehtwapen zijn Tieide de
hoogs e lof waardig"
Hierna maakte de Führer melding
van het cptredpn van het luchtwapei:
onder het persoonlijk opperbevel van
den generaal-veldmaarschalk Gering
en noemde .-pr. de namen op van ver
dienstelijke leiders, met Inbegrip van
'die der hichtdoelar.lllerie
„Terwijl miliioenen Duitsche solda
ten van het leger, het luehtwapen en
he.. S.S.-wapen zoo ging de Führer
o.a. voort aan deze gevechten deel
namen. konden anderen nie; onttrok
ken worden aan de- vorming van re
serve-formaties, die zich in het vader
land bevonden. Veien der bekwaam
ste officieren moesten, hoe bitter het
ook voor hen was. de opleiding van d'e
soldaten leiden en con roleeren. die
eerst later naar de fronten kunnen
kernen.
Zonder de beveiliging door het re
serve-leger, de reserve luchtvloot, de
reserve S.S.-formaties. alsmede door
de par.y en den staat in het alge
meen, zou de strijd aan het front niet
gevoerd kunnen worden.
Eerst na het einde van dezen oorlog
zal het mogelijk zyn de presta.ies van
onze marine en haar leiding in vollen
omvang te waardeeren.
Dat alles echter zou niet mogelij x
zijn geweest zonder de houding van
he„ binnenlandsche fron en eerst
recht niet zonder de stichting, het
werken en de bedrijvigheid der natio-
naal-socialistische par y. Zonder haar
zouden alle voorwaarden zijn komen
te vervallen voor de wederopstanding
van het Duitsche Rijk en daarmede
voor hel schepper, van een Duitsche
weermacht Zij heef. vóór alles ook
aan den strijd de basis gegeven van de
wereld beschouwing.
Tegenover den zinneloozen inzet van
mens~henlevens door onze dïmocrati-
sche tegenstanders voor de beiangen
van hun plutocratieën stelt zij zoo
doende de verdediging van een sociale
vo'ksgem eenscF ap".
De Führer noemde vervolgens die
genen op. die zich hoogst verdienste
lijk hebben gemaakt in het streven
naar de mogelijkheid, in een nieuw
Duitschland weder overwinningen te
kunnen behalen, beginnende met Rijks
minister Hess. en voorts de andere lei-
d;nde figuren uit de party, waarna hij
voortving: Ik kan deze lofrede niet
besluiten zonder daarbij tenslotte den
man te danken, die sedert if. en mijn
buitenlandsch-politieke ricntlijnen in
trouwen, ntoeizamen en afmatten
arbeid verwezenlUkt. De naam
partijgenoot Von RibbentronJ
met de politiek^ verheffing w,
Duitsche natte als rijksminister
Bultinlandsche Zaken voor altild
bonden zijn.
ONDERSCHEIDINGEN
De Führer deed hierop mededeta
van de onderscheidliygfn, die aaa
generaals, die giclj het meest vetdi.
stelijk hebben gemaakt, gijn ver!eeni
;,Ik moet. zeide hy o.a. fflT
eerste plaats den man noemen V(J
wlen het, mij zwaar valt, voldoen,
dank te vindeli voor de veruit m|
die zijn, naam verbinden ihet de
ging, den staat en bovenal net Dug]
sche luehtwapen. Becbert het u usl
van de oprichting der S.A. is partjta
noot Goring met de Ontv,ikk"liq
en den bloei van de, bewaging iero
den Sedert den wederopbouw van
Duitsche weeimacht werd hij tot 5
per van de Duitsche luchtmacht
heeft daarmede als eenige de tu
bydrage voor den wederopbouw vanj
Duitsche weermacht geleverd, g
heeft als leider van de Duitsciv ..icht
macht in het achter ons liggende va-
loop Van den oorlog UVjgedraeen t«
het scheppen vap de voorwaarden v«
de overwinning, Zyn verdie is! a aj
uniëk. Ik benoem hem derhalve" u
rijksmaarschalk van het Groot-Duit
sche Rijk en begiftig hem met h,
grootkruis van het IJzeren* Kiuis
Voor verdiensten üi den strijd voi
dg vrijheid en de toekomst va:, hl
Groot-Duitsche Ryk zijn verder ti
bevelhebbers, onder wie de o„j eroi
velhebber van het leger vor. Bra»
chitsch. bevorderd tot generaa.-vekl.
maarschalk en verscheidenen to! kolo
nel-generaal.
In het ppuerbevel van de weeunacjJ
beeft de Führer kolonel-generaa. Keil
tel tot generaal-veldmaarschalk cd
generaai-majoor Jodl.tot genera, der|
tmillerie bevorderd.
..Ik- kan zoo ging de Führer yooti
de beschouwing over dezen rd
niet besluiten, zonder Hierbij c,.req
onzen bondgenoot te gedéfiken
Sedert er een nationaal-socialis
tisch regime bestaat, stópden oy
Zijn programma van de builen,
landsche politiek twee doeleinden.
Ten eerste: het tot stand bren?en
'van een ware overeenkomst en j
vriendschap met Italië en les j
tweede: hét tot stand brengen vas j
eenzelfde verhouding tot Fn\
land.
Ik betreur het ook thans r. dl
het mij. ondanks al mijn' qpr»rhte p»
gingen, niet gelukt is. met En?- inl
tot die vriendschap 4e ge rake, dg
naar ix geloof, voor beide voike ea
zegen geweest gou zijn.
STEKKER DAN OOIT
Spr constateerde, dat ondanks U
vormen van een front van den N vil
kaap tot de Spaansche grëns dc rfl
liezen buitengewoon "geripg aiji a
is te danken aan de uitstekend'
ding en de gevolgde taktiek. Vc.r di
visies zijn weer naar hun vrede ;adl
teruggekeerd, velé soldaten gaar- mé
verlof De Weermacht i s t a adl
sterker dan ooit tevoct*
Ook ten aanzien van het mat, ia8
•Je grondstoffen en de voeu •J«j
zirning zijn de voorraden "Of
toereikend, zoodat wij tegen e, "j
•iog van eiken duur ziin opgcv. --»J
Duitschland en Italië bcitte
de door 4>cn gecontroleerde odj
mische ruimte rond 200 m
menschen. waarvan meer dan
lioen u.tsluitend in econon s h
zicht werkzaam zijn.
DE BETREKKINGEN MET Rl 91
Het geloof aan een nv - 3*
nieuwe vervreemding tu 'M
Duitschland en Rusland is een iiOR
looze verwachting. De Duitscl. RJ
sische verhouding is definite
paald door een nuchtere vasli: J
der wetjerzijdsche belangen.
FRANKKIJKS LEED
Frankrijk natuurlijk nu: ^1
schuldige staatslieden als het v
zal over het 6 October-aanbod -bi
anders denken. Welk een onnoemelw
ellende is sindsdien over dit er«m
land en tolk gekomen. Ik «ril het J
nog niet eens over hebben, wat
leed deze oorlog den Frünschen so0
ten heeft gebracht. Hier boven, .t fü
nog het leed. dat ontstaan Ls doorl
gewetenloosheid van hen. die mü"
nen menschen zonder eenigen
van hun haardsteden hebben verdij
ven,Rechts met de gedachte, riierdó*
wellicht de Duitsche oorlogsvoer*
moeilijkheden te kunnen bereiden,
De Führer, wiens rede herb»
lijk geestdriftig was onderbr
besloot met de herdenking
die naamloozen, welke hun leven
't vaderland hebben gegeven: Deub
land, Sieg Heil! (Geweldig gejuich.'
overging iu het gezang van *t "rU"
landlied en het Horst Wezsetliedb
De president van den Rijksdag.1
mann Göring huldigde tenslotte
Führer voor zijn even groot staat
als veldheers-beleid <gv«ld
Sieg-Heil geroep).
