jHurtior van over de Grens we^e-.L^uiscH By ^oecstL GOUDSCHE COURANT Meteen schuilhut op een vischdieven-broedplaats Zesde Jaargang No. 12 DE WIELERWEDSTRIJD. -• VAN ZATERDAG 3 AUGUSTUS 1940 Neem me niet kwalijk, dame, maar waarom schildert u dit landschap onder de sneeuw Het is midden zomer Ik ben van den winter ermee begonnen en ik werk zoo langzaam l Zie je, mar?, dit jaar behoeven we geen zaad voor onzen bloemen- bak te koopen HET LEED VAN DEN GETROUWDEN MAN, WAT DAN? HET NIEUWE BADPAK. Kom liever naar beneden, Mie»c anders houden ze .jou voor den eersten prijs! e Julizon glanst over het polderland. I De vlaeakkers zijn al gekleurd met een lichtgroene tint park het groeiende, ge was, De granen groeien donkerder op; bij tiet olas vergeleken ie de kleur Pan het jonge koren zelfs donker .te noe men. Langs smalle, grindige polder» wegen, door nauwe straatjes van de kleine, vriendelijke dorpen van het eiland Putten zijn we op weg naar het Haringvliet. De meidoornhagen langs de wegen staan vol in bloei met ivit be laden takken. Overal kwetteren de jonge spreeuwen, die het nest hebben perlaten en die niettemin hun ouders met peel gejammer poedsel afbedelen. WAT VAN HOORDE I Het is een kruis met mijn vrouw. Als ik 's avonds eens een keer uitga, speelt ze de beleedigde en als ik thuis blijf, speelt ze piano. .mniiwemnwii. Ja, ik- moest wel een nieuw bad pak koupen. In het oude zaten zóógpei gaten 1 HOUTZAGEN IN DË GEVANGENIS. EERT UW VADER. Is het nlPt prachtig, dat men be rekenen kan, hoeveel de maan weegt Ja. maar, als het nu géén vuile maan Is 1 REEDS van ver zien we den breeden, zwa- ren dijk, welke het polderland moet be schermen tegen de aanvallen van het water, wanneer dit het land, dat met veel kos ten en moeite, in den loop van vele jaren werd gewonnen, zou willen heroveren. Achter dien dijk ligt het gors en daarachter is een breede zoom van slik, dat wegduikt in den stroom van het wijde Haringvliet. Het gors is begroeid met vele soorten plan ten, bijna alle met dikke, vetplant-achtige bla deren. Daar staan schorrekruiden, zeeposteiein, obione en zeealsem, de zoe£-geurende grijs-witte plant en verderop, waar het schor nog meer overspoeld wordt doör het zilte wafer en waar het slik weeker is. staat de zeekraal volop. Deze jonge zeekraal-plantjes zijn uitstekend eetbaar en smaken, als Ze goed worden afge kookt, inderdaad wel lekker. Meer naar het Oosten wordt de Noordoever van het Haringvliet omzoomd door een breeden rietkraag, welke zich over vele kilometers uit» strekt. Bij het Spui is dit rietthoeras nagenoeg ondoordringbaar en daar is het. doordat het riet zeer hoog ie; bijna onmogelijk voor dengen».-, die in het moeras tracht door te dringen, zich te oriënteeren. Maar hoe ver men ook gaat door dit rietland met zijn weeken slifagrnnd, overal hoort men steeds gedurende de zomermaanden den roep van de sterns, die op het open water visschen of die ook de kreeken opzoeken om er op visch te azen. ga Einde April of vroeg In Mei kan men ze er voor het eerst aantreffen, wanneet- de vogels zijn teruggekeerd van hun tocht naar het Zui den en den gansehen langen zomer blijven hun witte, ranke figuren zwerven over het watar. Ach. laat u me toch m'n gang gaaft, opzichter, ik doe het 't liefste zóó, iif ben cellist van m'n "beroep. DE NIEUWE LEERLING. Jó, niet doen 1 Het is vader heele- maal niet! Heb je nooit meer iets gehoord van het geld, dat je je buurman hebt geleend Toch wel, hij heeft er een radio toestel voor gekocht! U behoort zeker ook tot de zee lui. van wie het spreekwoord zegtIn ieder stadje een ander schatje 1 Nee, dat moet u niet denken, ik ben bijvoorbeeld nog nooit in Buenos- Ayres geweest. SUCCESVOLLE ONDERVRAGING. DE CLOWN. ZOMER-ADVERTENTIE, En-mag ik nu mevrouw verzoeken, de viool onder aan... één van haar kinnen te nemen*. Ja, in den zomer is het hier wel aardig, maar hoé komt toch in den winter den tijd door Q, dat is niet moeilijk. We beleven hier 's zomers zooveel, dat we den heelen winter nog genoeg te lachen hebben 1 Waar hleft hij u gekust Op den mond. U begrijpt me verkeerd, vdame, waar bevond u zich, toen hij u kuste? In zijn armen. Ge kunt rustig op reis gaan en uw papegaai alleen thuis laten, als ge u deze kleine uitvinding aanschaft... Maar hoe ga je nu toch m'n bad koets verven, kerel Je wilt toch niet. dat de heele wereld om me zal lachen 1

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1940 | | pagina 9