z
In Rome gaat alles
rustig zijn. gang
D'
rijdag 2c1 w 194° NIEUWSBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
België in den smeltkroes
der hervorming
ion Hlacut
79e Jaargang,No* 21MJ1
De mogelijkheid, dat België blijft,
zooals het was, is uitgesloten
De spl^tzwam tusschen Walen en Vlamingen
Groote waardeering voor Koning Leopold De
Groot-N ederlandsche gedachte
De Vlaamsch-nationaHsten.
„De democratie ia
BUITENLAND
Om Indo-China.
AMERIKA
Bijeenkomst van
Amerika ansche burge
meesters.
Fransch en Engelsch bezit aan onroerende goederen
zijn door den oorlog Italiaansch eigendom geworden
Slechts enkele artikelen
gedistribueerd.
Een eigenaardige toestand
Zon op: 7.24, onder: 19.44.
Maan op: 21.19, onder: 12.14.
Men is verplicht te verduis
teren van zonsondergang tot
zonsopkomst
Lantaarns van voertaigen
moeten uur na zonsonder
gang ontstoken worden.
wwwwwwwiMiwMasamwa
De Italiaansche regeering
machteloos
VESTING LONDEN
TWEE WEKEN
ONDER VUUR".
Aanvallen onver
poosd voortgezet. -
Tal van burgers ge»
troffen.
enkele van
monumenten
heid'-- veilig 01
iffpiaifB
Directeur F. TIETKB
Postgiro 48400
Bur. Markt St. Tel. 3T4S
(Van oilmen V.P.B.-correspondent}
Brussel, September 1940.
AL België in rijn ouden staat
weder uit den chaos, zooals did
zich thans afteekent, doch die
langzamerhand weder vorm begint
'aan te nemen, herrijzen? Het ziet er
f niet naar uit, want België is geen
natie, maar een staat. Daarom
dringt men aan op scheiding van het
Waalsche en het Vlaamsche element.
Naast al de vragen van materieelen
aard, die de bevolking hier bezig hou
den vragen over distributie en
consumptiekwesties gaat voor velen
toch deze ééne boven alle andere: wat
zal de geestelijke en moreele construc
tie zijn, waarin het land var. morgen
zijn plaats zal moeten vinden? In dit
verband durf ik al niet meer te
spreken over „België", want, moeten
wij de meeningen gelooven die zich
hieromtrent kruisen, dan zou België
zijn tüd hebben gehad cn zou er in de
toekomst een geheel nieuwe constel
latie komen, waarvan de groote be-
teekenis zou uitgaan naar een of an
deren vorm van „Groot-Nederland.
In die richting wordt althans sterk
geijverd door de Vlaamsch-nationaüs-
tem En hun actie heeft veld gewon
nen nu dr. Borms uit de Fransche ge
vangenschap is teruggekeerd, waar
hem de afschuwelijkste behandeling te
beurt is gevallen van de zijde der op
hitsende en haatdragende Waalsche
soldaten. „Dit zijn geen volksge-
nooten van ons", zegt dr. Borms in
het openbaar. ,.Wü willen nu en voor
altijd: los van de Walen! Wij
willen één zijn met het Noorden. Wij
•- willen het ideaal van Willem den
Zwijger."
Het is wel eenr goed, na te gaan
hoe de pers, als weergeefster of beïn-
vloedster van de publieke opinie, op
deze brandende vragen van den dag
reageert.
De dagbladen*
Wij kunnen ze daartoe verdeelen in
drie groepen. De eerste groep zouden
«ij willen vorm' uit bladen als
Het Algemeen Nieuws (het
oude R.K. blad De Standaard),
H"t Laatste Nieuws (van den
gevluchten liberalen minister Hoste)
en La Gazette de Charleroi.
Deze couranten verschenen vrijwel
zonder redactie-wijzigingen. Zij staan
thans op het standpunt, dat de demo
cratie overwonnen is en dat de natio
nale gedachte overbeerscht. In de
tweede groep willen wij vooral
een nationale idee, zooals in Neder
land. voor bladen van deze groepee
ring moeilijk. Het is voor hen ook
moeilijk, zich tegenover den overigens
zeer correcten bezetter uit te spreken,
want dat zou misschien leiden tot on
aangenaamheden en die wenscht men
te voorkomen.
Daarom is men uiterst Sober om
niet te zeggen: angstvallig en zoekt
men steunpunten voor den wat zij
noemen natiohaien volksgeest rondom
de figuur van den krijgsgevangen
koning Leopold, 'die voor hen een na
tionaal bindingsteeken is door zijn
nationale persoonlijkheid.
MMic,ajr. •*-->
gaan Volken Staat. Het blad
werd uitgebreid, verbeterd naar in
houd en vorm, nu het wordt gedrukt
oo de persen van de Antwerpsche
Volksgazet, het piet meer ver
schijnende sociaal-democratische or
gaan van den gevluchten burgemees
ter van Antwerpen. Kamiel Huys-
mans. Volk en Staat heeft aan
zijn richtlijnen niets veTanderd. Het
slaat meer dan ooit op de bres voor
hel anti-parlementarisme en voor een
wereldbeschouwing, die zeer nauw
verwant is aan de nationaal-socialis-
Hschë.
In de derde groep willen wij noe
men het Brusselsche dagblad L'e
Soir dat, tengevolge van de vlucht
van de eigenaren, de directie, hoofd
redactie en redactie, een geheel ander
blad is geworden en bij alle essen-
tleele vraagstukken een geheel an
dere richting uitgaat dan vroeger.
Alleen de naam bleef. De gevolgde
Weg is een andere.
MArasLuJ"
morsaooo
Het moet in niets verbazing wek-
I hen dat de bladen, in eerste instantie
I Rnoemd, zich afzijdig houden in den
jttrijd rond gelijk welke politieke ge
dichte. Eén ding staat voor hen vast:
democratie is morsdood. Maar
a? Dat is de groote vraag, waarop
garzelen antwoord te gever Groe-
'ng om een nationale kern ware
gewenscht uitgangs- en binding»-
'■"et Maar België kent twee na-
één staataoverkoepe-
Op <m-punt zich acharen rond
Ommezwaai.
Volk en Staat en de bladen
van de richting als L e Soir staan
volop in den strijd voor een nieuwe
oriënteering van Europa naar de op
vattingen van Duitschland. Econo
misch en sociaal (en dus ook politiek)
oriënteeren zij zich naar Duitsch
land en dat brengt vanzelf meè dat
zij welbewuste tegenstanders zijn ge
worden van de vroegere verbondenen
van België en van Engeland in de
eerste plaats. Zij zyn ook vijanden ge
worden van d» -!*»en bestuurders, de
eigen regeering, die zóó veel fouten
heeft begaan dat men er nlej aan
denkt, ze ooit te willen redden. Een
der grootste fouten van die regeering
was. dat zij zich niet heeft ontzien om
bij de bezetting des lands het econo
misch leven zóó grondig te vernielen,
dat het volk de eerste dagen en
weken als lamgeslagen lag en daar
door dankbaar de hulp moest aanvaar
den van een bezetter, die het was af
geschilderd als barbaar. Het is ieder
een opgevallen dat deze bezetter in
geenen deele heeft gebruik gemaakt
van de pijnlijke situatie, waarin de Bel
gen zich bevonden. De andere groote
fout, die de regeering beging, was,
dat zü in het buitenland koning Leo
pold lasterlijk heeft aangevallen en
hem heeft verantwoordelijk gesteld
voor het bezwijken van Frankrijk on
der de Duitsche slagen. In Vlaamsch-
nationalistische kringen kiest men
derhalve openlijk partij voor koning
Leopold. Zij wensehen hem te behou
den, maar zouden toch zeker niet wil
len, dat hij in den weg zou staan aan
de verwezenlijking van hun ideaal,
dat uitgaat naar Groot-Nederland, ge
organiseerd op volkschen, dat is na
tionalen en socialen grondslag, in een
nieuw, geordend Europa. Dat Groot-
Nederland zier zü in hereenlging van
Vlaanderen met Noord-Nederland,
Brussel en Fransch Vlaanderen inbe
grepen.
Ook bladen als L e Soir leggen
pronte vaarrtcoc'ng aan de" dap voor
den koning. Maar wat men der
laatsten tijd daarin ook sterk op den
voorgrond ziet treden is de gedachte
aan een België der toekomst, dat een
verbindingsteeken zou vormen tus
schen de Germaansche en Latijnsche
beschaving, een aaneensluiting en een
synthetiseering daarvan. In L e Soir
vindt men deze gedachte zuiver en
concreet uitgedrukt in de woorden
van den voorvechter er van, Raymond
de Becker: „Belgié is steeds België.
Zjin aardrijkskundige ligging, zijn be
volking, zü'n affiniteiten zyn ge
bleven wat zij vroeger waren, en dat
alles maakt van ons land een kruis-
ount, een plek, waar de Romaansche
en de Germaansche cultuur elkaar
ontmoeten.' Dat is echter niets an
ders dan het oude Belgische stand-
ount, waarbij de affiniteit naar het
Romaansche sinds meer dan een eeuw.
ten nadeele van het Germaansch voé
lende Vlaanderen, uitsluitend domi
neerde en het laatste onderdrukte.
Het spreekt vanzelf, dat de Vlaminger
van dat standpunt niets moeten heb
ben en het sterk bestrijden. Daarom
bestryden zij ook „vinnig iedere po
ging om te kamen tot een federalis
tisch België f- een verbond van Vla
mingen en Walen pogingen, die den
laatsten tijd uit het vroegere franskil-
jonsche kamp weder opduiken.
De vogelaar, mat zoet
gefluit
Alles, wst vroeger fel vijandig
tegenover Vlaanderen stond, kweelt
thans, als de vogelaar, op de ontroe
rendste wijze over federalisme. De
Vlamingen willen er niets meer van
weten en vertrouwen het zaakje
En met recht. Zy werden meer dan
eens bedrogen.
Zy laten zich niet verleiden door
het door de {tecker aanlokkelijk
gestelde beeld van de groote
satie, die het Vlaamsóhe volksdeel
zou vinden in de nieuwe en sterke
oriënteering naar Duitsehland, tegen
over den vroeger al te groeten invloed
van Frankrijk. Een factor van vrede
voor de toekomst binnenslands achten
de Vlamidgen dat niet.
Het kan piet anders dan uitloopen
op een wedstrijd tusschen pro en
contra Duitkchland. tusschen pto en
contra Frankrijk. Het zou in elk ge
val een splijtzwam blüven in het BeL
«isehe staatsverband. Daarom willen
de Vlamingen thans de grotuHge op
ruiming van alles, wat aan den vree
peren toestand herinnert, door te vol
doen aan de nationale aspiraties der
heide volksToeoen: Vlaanderen naar
'■in Nederlandsche, Wallonië naar zijn
^ransche geaardheid. België zegt den
Vlamingen, die bewust en consequent
oordeelen, niets meer.
GEEN JAPANéCHE TROEPEN IN
HANOI GELAND.
Betreffende de conferentie ia het
keizerlijke paleis te Tokio, welke giste
ren heeft plaats gehad en drie uren
geduurd heeft, verklaarde de woord
voerder van het departement van Bui
tenlandsche Zaken, dat hij buiten Het
geen in het officieele communiqué ver
meld is, niets over den inhoud der be
sprekingen kan mededeeiert. Er zijn
overwegend „nationale aangelegenhe
den" behandeld. De woordvoerder
sprak vervolgens tegen, dat Japansche
troepen, zooals verluidde, in Hanpi ge
land waren. Het feit, dat de in fapan
aangekomen vriendschapsmissie van
Thailand (Siam) overwegend uit Iiooge
officieren bestaat, verklaard» de
woordvoerder daarmede, dat stellig
besprekingen met Japansche militaire
autoriteiten gevoerd zullen worden.
De*Yomioeri Sjimboen meldt
uit Bangkok, dat de regeering van
Thailand alle berichten over een bin
nenrukken van Siameesche troepen in
Fransch Indo-China en over een schen
ding van het Indo-Chineesche grensge
bied door Siameesche vliegtuigen offi
cieel ais onjuist heeft tegengesproken.
De Siameesche aanspraken.
Domei meldt uit Hongkong, 'dat een
vertegenwoordiger der Siameesche re-
geering' bij het Fransche gezantschap
gebiedsaanspraken ten aanzien 1
Indo-China heeft gesteld, die een nog
verdere strekking hebben dan de door
Frankrijk afgewezen eischen,
Chineesehe troepen aan Se
grens van Indo-China.
De Chineezen hebben het toezicht op
het traject van den Indo-Chineeschen
spoorweg, dat tusschen Koenning en de
Indo-Chineesche grens loopt, op zich
genomen. Van bevoegde Chineesehe
ziide verklaart men. dat dit traject on
mcesch gebied ligt en dat ue Chi
neesehe regeering krachtens een over.
eenkomst met Frankrijk controle op dit
traject kan oefenen.
SAMENGAAN VAN ALLE
ENGELSCH-SPREKENDE VOLKEN?
In de jaarvergadering van Ameri-
kaansche burgemeesters, waarop ook
zeven Canadeesche ambtsgenooten ge-
noodigd waren, heeft de voorzitter,
Laguardia, verklaard, dat de tenuit
voerlegging Van het wapeningspro
gramma 80 procent waarschijnlgk-
lükheid biedt, dat de oorlog Amerika
niet zal bereiken.
De eerste burgemeester van Ottawa,
Lewis, zeide. dat de instelling der
Amerikaansch-Canadeesche verdedi
gingscommissie voor de redding der
democratie vérstrekkerde gevolgen
kan hebben. Terwijl de Britsche en
Amerikaansche volken vroeger hun
eigen weg zijn gegaan, zullen wellicht
in de toekomst alle Engelsch-spreken-
de volken vereenigd opmarcheeren.
Indien de Internationale toestand
slechter zou worden waarop men
voorbereid moet zijn zal het oogen-
blik voor een nog nauwere samen
werking tusschen de Vereen igde
Staten en Canada naderbij komen.
Van onzen Romeinschen correspondent
E oorlog is er tot dusver nog
niet in geslaagd, het gezicht
de Eeuwige Stad te
veranderen Natuurlijk maakt de
Italiaansche hoofdstad, geen uitzon
dering op den algemeene regel der
nachtelijke verduistering, die voor
alle ooriogvoerende landen in ge
lijke mate geldt, en men ziet ook
overal de bekende schuilkelders
alsmede breed uitdijei£ïe***endbe-
kleedingen, welke enjrele van de
allerkostbaarste monumenten uit
de klassieke oudheid"" veilig over
huiven, maar hiermede is ook alles
gezegd.
In de eerste weken van den oorlog
waren er enkele nachtelijke bezoeken
van vermoedelijk Fransche vliegers,
die evenwel zonder moeite door het
Italiaansche luchtdoelgeschut werden
verjaagd, zonder ook maar één bom te
hebben kuhnen laten vallen. Sindsdien
is alles kalm gebleven, ofschoon de be
volking uiteraard op alles voorbereid
blijft. Het leven blijft echter zijn ge
wonen gang gaan, en zooals gezegd
merkt de vreemde bezoeker bijna geen
wijziging tegenover vroeger op. Door
de prachtige boulevards van het
nieuwe Rome evenals in de schilder
achtige steegjes van de oude stad pul
seert het leven der metropool, het
mannelijk element is ook onder de
burgerbevolking nog meer dan ruim
schoots vertegenwoordigd.
In de talrijke elegante winkels
evenzeer als in de volkszaken en
op de markten is van al het goede
der aarde te kust en te keur te
koop. Slechts koffie is verdwenen
en voor suiker en waschzeep is een
gedeeltelijke distributie ingevoerd,
maar overigens bestaat voor ieder
een en alles nog de grootst moge
lijke vryheid.
Indien hit uiterlijke beeld van Rome
dus tot dusver nog niet de minste ver
andering/heeft ondergaan, dan geldt
dit niet in gelijke mate voor bepaalde
verhoudingen, die voor den vreemden
bezoeker niet zonder meer in het oog
springen. Wie .van de Nederlandsche
toeristen, die ooit een bezoek bracht
aan de Eeuwige Stad, heeft zich by-
voorhecld hi' ziir nnrwerv***!re**
het oude Home rekenschap ervan ge
geven, dat zoovelen van de prachtige
kerken, schilderachtige plaatsen en
en kostbare paleizen, die hem in ver
rukking brachten, feitelijk in 't geheel
niet tot de,Italiaansche hoofdstad be
hoorden. maar „buitenlandseh" bezit
vormden Zeker wist hij van den
vroegeren Kërkelijken staat en van
het verdrag van Lateranen, waardoor
Italië aan den Paus de onbeperkte
souvereiniteit over bepaalde gedeelten
van Rome heeft gewaarborgd. Maar
hebben wy ook geweten van de mih of
meer „souvereine" eigendomsrechten
die sommige landen geldend maakten
en angstvallig verdedigden, ten op
zichte van de kostelijke Villa "Medici
en een groot gedeelte van Rome's
schoonste openbare park. de „Villa
Borghese" en de j'.Pincio" Wel geen
toerist, die de weergaloozetrap van
de Piazza di Spagna bewonderend af-
dit
hét
daalde, heeft erbij gedacht, dat
schoonste .punt in het hart van
oude Rome met alle omliggende straten
en gebouwen aan de Italiaansche juris
dictie onttrokken is geweest.
"tijdens het pauselyk bestuur over
den vroegeren Kerkelyken Staat
waren heel wat staten erin geslaagd
onder voorwendsel van artistieke of
wetenschappelijke stichtingen enkele
vén de schoonste plekjes der Eeuwige
Stad tn hun bezit en onder hun macht
te brengen.
Geen macht der wereld scheen
later in staat, ooit weer verande
ring in dezen voor Italië uiterst
vernederenden toestand te brengen
vooral wanneer men bedenkt dat
bepaalde regeeringen, met name
juist Engeland en Frankryk, hun
deèl van het lichaam der Eeuwige
Stad jèls even heilig en onver
vreemdbaar waren gaan beschou
wen als de beruchte buitenland$che
„concessie" in China.
Men kan zich misschien eenigszin3
een voorstelling vormen van deze gro
teske ontwikkeling en van de gevoe
lens, die hierdoor in het hart der
Italianen moesten worden opgewekt,
wanneer men hoort dat het voor de
Romeinsche bevolking niét mogelyk
was ooit een blik te werpen in het
superbe Palazzo Farnése, dit meester
werk der renaissance, waaraan mees
ters hebben gewrocht als Sangallo en
Michelangelo.
Het werd aan de Italiaansche regee
ring onmogelijk gemaakt, tot de drin
gend noodige saneering der oude
straten rondom de Piazza di Spagna
over te gaan; het wydsche park deT
Villa Medici schoof zich als een wig
tusschen de hooggelegen stad rond om
de Porta Pinciana en de lage stads
wijken van de Campus Martinus, de
bevolking tdt eindelooze omwegen
dwingende. De Fransche bezitting van
de Villa Strohlfern vormde op gelijke
wijze een ondoordringbare scheids
muur tusschen de Porta del Popoio en
de Valle Giulia en vormde tegelijk een
gastvrij asyl voor buitenlandsche kun
stenaars. terwijl er geen Italiaan ooit
in werd geduld. Toen Mussolini eenige
jaren geleden de vrijwel ongeschonden
bewaard gebleven „Are Pacis", het
beroemde vredesaltaar van keizer
Augustus, dank zij de meest moderne
en vernuftige methoden uit de peilloos
diepe ondergrondsche modder, waarin
het in den loop van tweeduizend jaren
wa-: weggezakt, tot blijde verrassing
van de geheele beschaafde wereld wist
te laten opdelven, toen bleken enkele
grooie oroKsiuKKen van ae oreene
marmeren fries te ontbreken. Zij wa
ren al in vroegere eeuwen opgehaald
en hadden hun plaats in de Fransche
Villa Medici te Rome gevonden. De
Fransche regeering dacht er evenwel
niet aan, de ontbrekende stukken aan
Italië af te staan, ofschoon zij zich toch
in de Italiaansche hoofdstad bevonden,
zoodat men ermede genoegen moest
nemen, de leemten in de marmeren
fries, waarop de portretten van de
meeste bekende Romeinen uit den tijd
van keizer Augustus destijds natuur
getrouw waren gebeeldhouwd, door
groote gipsplaten te vervangen. En
toen eindelijk de Italiaansche regee
ring eenige jaren geleden aan de ge
noemde Villa Medici een gedenkplaat
wilde plaatsen ter herinnering aan den
grooten geleerde Galileo Galilei", die
terwille van zyn wetenschappeiyk
genie eens in deze villa werd gevangen
gehouden, toen werd dit haar door
de Fransche „concessie-mogendheid"
bruusk belet.
Wat al te lang reeds den Italiaan-
schen trots heeft gekrenkt, dat heeft
de oorlog thans met één pennestreek
weggevaagd. Al het Fransche en En-
gelsche bezit aan paleizen, kerken en
openbare goederen, dat een waarde
van ongetelde millioenen „uldens ver-
tegenwoordighdwordt in deze dagen en
weken geleidelyk onteigend en gaat
in Italiaansch bezit over, alsmede, en
dat weegt het cwaaret, het komt einde-
Hjk -onder Italiaansche souvereiniteit.
De Eeywfge Hted slaakt* nu ook deze
en kan weer vrijer ademen.
Ook in den afgeloopen nacht
de Duitsche luchtaanvallen op Lan-
den voortgeset. Verscheidene havaro
aan Oct- en Westkust, md.
wapen- en andere fabrieken In
midden- en Zufd-Engeland zijn ge
bombardeerd.
De Londensche correspondent van de
Hearet-pere, Knickerbocker, meldt, dat
steeds meer teekenen wijzen op émi
omslaan van de stemming in Londen,
De Engelschen beginnen hef opgewekte
vertrouwen, dat zij tot dusverre be
zaten, te verliezen. Men komt ook
steeds meer onder den indruk van de
toenemende schade in de hoofdstad. De
aandacht is getrokken door een radio
rede, waarin een generaal zeide, dat de
laatste tien dagen „uit de lucht heftig
op Londen gehamerd" is. De nachten
zyn vol lawaai en inspannend voor
lichaam en geest.
Onder het opschrift „Engelands kanoe
nen hebben geen tyd om af te koe
len" meldt Stockholms Tidnin-
gen uit Londen, dat de afgeloopen
nacht weer door veelomvattende be
schadigingen gekenmerkt is. Nog nooit
hebben de Duitsche vliegtuigen zou
laag boven de stad gevlogen. De lucht
trilde van. het aantal ontploffingen en
dreunde van de kanonschoten van het
Engelsche luchtafweergeschut. Londen
is een vesting, die thans al twee weken
onder vuur ligt.
f
Koning bezoekt geteisterde
wjjken.
De koning en de koningin hebben
drie Londensche wijken bezocht die
sterk onder de Duitsche bomaanvallen
geleden hebben. Zy onderhielden zich
met de geredden en met de leden .der
passieve verdediging.
Op een afstand van 25 meter van
den hertog van Kent is een tijdbom
ontploft, toen hy de geteisterde wykqh
van Londen bezocht. De bom was In
een tuin terechtgekomen. De noodige
maatregelen waren genomen opdat er
geen schade zou worden aangericht
De Britsche censuur.
Donderdag te 14 uur was te New
York geen enkel bericht over lucht
aanvallen uit Londen ontvangen. De
verklaring daarvoor is, dat krachtens
de nieuwe Britsche censuurregeling het
seinen van begin en einde der alarmen
verboden is, omdat dit nadeelig voor
de veiligheid gebleken is.
Amerikaansche berichten.
De New Yorksche bladen bevatten
weer uitvoerige berichten over de
Duitsche vergeldingsactie tegen Lon
den. zoowel van eigen correspondenten
als van persbureaux. In die berichten
wordt onder meer gezegd, dat nu ook
in het Zuidoosten van Londen aanzien
lijke schade is aangericht door explo
sieve en brandbommen, terwyl in het
„t. „.jevieii u. „*i
industriewijken geheel vernield zijn.
Voor de stations van de ondergrond-
schekstonden de menschen weer in
rijen om den nacht in de tunnel door
te brengen, hoewel de autoriteiten het
publiek hadden aangemaand, het ver
keer in de ondergrondsche niet te be
lemmeren. De correspondent van de
New-York Times zegt, dat de
censuur niet toelaat, dat veel over de
schade aan militaire objecten mede
gedeeld wordt. Het is van belang,
aldus deze correspondent, dat de lezer
dit weet, opdat hij zich een duidelijk
beeld van den toestand kan maken.
Er zyn natuurlyk vele burgers ge
troffen, doch velen hadden het ongeluk
zich op plaatsen te bevinden, waarvan
men moest aannemen, dat zij het doel
der Duitsche luchtmacht zouden zyn.
Engelsch communiqué.
Het door Reuter per radio verspreide
officieele communiqué van het Engel
sche ministerie van Luchtvaart en dut
van Binnenlandsche Veiligheid over de
gebeurtenissen van den laatsten nacht
bevat weer slechts weinig feiten, zoo
dat het geen volledig beeld van de ge
beurtenissen geeft
Er wordt gezegd, dat „huizen en in
dustriegebouwen" door de Duitsche
bommen getroffen Werden, dat in het
East End „schade aangericht" en „een
fabriek in brand geschoten" werd en
dat in dit district het aantal gewonden
en dood en aanzienlijk ia.
Voorts wordt medegedeeld, dat ook
in andere deelen van het land „bom
men vielen", b.v. in Lancashire, Essex,
Surrey, Berkshire, Kent de Midlands
en in het Zuidwesten.