H"
NIEUWSBLAD VOQR GOUDA EN OMSTREKEN
Molotof
rtjjni vier uur bij Hitier
DE TOEKOMST
Nederlandschen Tuinbouw
ipjuderdag^M Nov. 1940
idkx Ito tlflUOto
Mf-»*
£5:23
At1*
Ook von Ribbentrop sprak een
paar uur met den volkscommissaris
Antonescu te Rome aangekomen -
Hij begeeft zich ook naar Berlijn
Besprekingen voort
gezet.
Antonescu naar Rome
en Berlyn.
Aankomst van Antonescu
te Rome.
De reorganisatie
van Europa.
Receptie in Sóvjet-
ambassade.
van den
De. crisis en de theorie van de
vrije prijsvorming
Het crediet in de internationale samenleving - De
beteeKenis van het schuldenprobleem
S§i7H-«*
voorna-
tl vah
's ^are«
Öett z,c*
pppri)«®
Isen waa
le dagen
•ii leven-
rikt. dnj
ader vrij
jieursUja
ulsen eft
mindef
u notee-
waren
tamely*
ling, at*
iöde en
daan *J
het niet
»sse
«rijshou-
i taats pa-
84
382
175
2WH-1H
F"
*>*-«*
I -3*
»H
MBH-
DOUDSCHE
jorpnt'
No. 20478
Directeur F. TIETKR
Postgiro 48400
Bur. Markt 31. Tel. 1745
heeft gistermiddag om
^jjmi-officicele zijde wordt uit
JKnekt:
De Fiihrer M
uur in zijn woning in de oude
"^kanselarij ter eere van den voor
taan den Baad van Volkscommis-
L-en der Sovjet Unie en volkscom-
voor Buitenlandsehé Zaken,
ullotof «en noenmaal in beperkten
ÏLjégeven, waartoe eenige heeren
t bet gezelschap van den hoogen
Laschen gast, alsmede van Duitsche
de rijksminister van Bultènland-
t zaken, de chef van het opderbe-
^Ivjnie weermacht en eenige leden
m ^n persoonlijken staf van den
purer waren -uitgenoodigd.
Molotof werd om kwart voor twee
jner den chef van het protocol gezant
jmherr von Dörnberg van kasteel
Bellevue afgehaald en per ajito naar de
nikskanselarij gebracht. De permanente
«ckt van „het leger en van de lijf-
i wacht S.' S. Adolf Hitler brachten den
hoogen Bussischen gast op het voor
plein van de oude rijkskanselarij de
militaire eerbewijzen. In het portaal
I node woning van den Führer werd de
worzitter van den Baad van Volkscom
missarissen ontvangen door den chef
der kanselarij van den Führer, staats
minister dr Meissner. De Führer ver-
welkomde zijn gast in de met bloemen
versierde ontvangstzaal in zijn woning.
Nadat de Duitsche en Russische foto
grafen en filmoperateurs gelegenheid
hadden gekregen om eenige opnamen
le maken, namen de heeren in de eet-
ual der woning van den Führer aan
de ovale tafel plaats en wel rechts van
den Führer de heer Molotof, links de
heer Tewossjan, tegenover den Führer
rgkiminister Von Ribbentrop, aan
diens rechter- en linkerhand de heeren
SdWarzev en Dckanosow en aanslui
tend aan beide kanten de andere hee
ren van de bij elkaar 25 deelnemers
sin het noenmaal. Na den maaltijd
wei in den naast de eetzaal gelegen
wintertuin de koffie geserveerd.
Ttt scmi-officieele zijde wordt ge
kt*
De Fiihrer heeft, naar vernomen
wordt, gistermiddag in aan'sluting op
teloor hem gegeven maaltijd ter eere
ka Molotof in zijn woning in de
■tewe rijkskanselarij een tweede be-
ktkiag gevoerd met Molotof. Bij de
fdachtenwisseling waren wederom de
Itaainister van Buitenlandsche
'•keu, Von Ribbentrop en de plaats-
kkangende volkscommissaris van
°*itenl»ndsche Zaken, Dekanosow,
kawesig. De functies van tolken wer-
te aitgeoefend door den ambassade-
kadHiijor van de Duitsche-ambassade
Moekou en den ambassade-secretaris
•low van de Sovjet-Russisclie
••hassade In Berlijn.
Officieus wordt gemeld'. Naar
Wen verneemt, heeft het bezoek, dat
Molotof gisteren aan den Führer
gebracht, langer dan vier uur
uord. Ruim drie uur daarvan
*aren gewijd aan de reeds gemelde
"®prekingen.
J?" ülksmmister van Buitenlandsche
iv ^°n ^'^bentrop heeft Woonsdag-
hond me' het laatste onder-
gehad, dat een paar uur duurde.
*bèn,«vJ1?','>ezoeTl van den Roemeen-
(be heden generaal' Antonescu
Wordt u ln "orne zal aankomen,
men d,f j welingelichte zijde verno-
kn 'y.ï.de Roemeensche gasten zul-
0p he, „;'Jven de villa Madama.
'udiëntikwEraTma staat een plechtige
""Wars korung-keizer. Des
do» u,,„ generaal Antonescu
en graaf Ciano ont-
d'iren 7"et bezoek zal drie dagen
Wie keeren de Roemeen-
l'ntedpJerug-
bi offiei weidt aan de bladen:
Beft men ,e kringen in Boekarest
k** mini». kennen, dat de Roemeen-
bezn»?'""-President Antonescu na
"1 |san y"®0 Rome, pok naar Berlijn
fUai"1 tiaar in „«,«:..i. ts
De speciale trein met het hoofd
der Roemeensche regeering. generaal
Antonescu, en den Roemeenschen
minister van Buitenlandsche Zaken,
prins Sturdza, en de pêrsonen van
hun gevolg, is hedenochtend om 10
uur te Rome aangekomen. Op het
perron; dat rijk getooid 'was met de
Italiaansche en Roemeensche vlag
gen; wachtte Mussolini de korpst van
zijn hoogen gast af. De duce was in
gezelschap van zijn minister* van
Buitenlandsche Zakpn, graaf Ciano,
de andere minister, "den secretaris der
fascistische partij, den enderstaats
secretarissen, deh chef "van den gene-
ralen 'siaf der militie en verschillen
de burgerlijke en militaire autori
teten.
pe begroeting tusschen den duce en
generaal Antonescu was zeer harte
lijk, aldus Stèfani. Na voorstelling
van de wederzijdsche ministers van
Buitenlandsche Zaken,schreden de
duce en generaal Antonescu langs de
op het perron opgestelde eerecom
pagnie, terwijl de beide volksliederen
gespeeld werden. Bij het Verlaten
van het station, werden de* hooge
gasten door de bevolking van Rome
hartelijk toegejuicht. Ook het sta
tionsplein was met talrijke vlaggen
der beide landen getooid. In gezel
schap van graaf Ciano' en van den
minicter van Volksopvoeding Pavolini
redtn de Roemeensche gasten naar de
villa Madama» waar zij tijdens hun
yerblijf te Rome zullen logeeren. Een
talrijke menigte juichte hen langs de
met vlaggen getooide stratqn geest
driftig toe. De andere leden van het
Roemeensche gezelschap reden riaar
een hotel ter plaatse, -om zich van
daar eveneers naar de villa Madama
te begeven en vervolgens gezamen
lijk kransen heer te leggen op het
konihklijke graf in het Pantheon en
hulde te betuigen aan den onbek r.-'
den soldaat alsmede aan degenen die
voor de fascistische revolutie gevallen
zijn.
De diplomatieke redacteur van Stè
fani wijst er ep, dat, terwijl Molotof
te Berlijn besprekingen voert met Hit-
Ier en von Ribbentrop, de Roemeen
sche minister-president en staatsleider
Antonescu op weg is naar Rome. waar
hij den duce en graaf Ciano za! ont
moeten. Deze politieke besprekingen
toonen aan, dat Europa bezig is zich te
reorganiseeren op 'den grondslag van
een algetfieene samenwerking met uit
sluiting van Engeland. Rusland, dat de
Britsche politiek, om Duitschland te
omsingelen, aan haar imperialistische
doeleinden dienstbaar wilde maken,
breidt zijn politieke en econorhische
betrekkingen met Duitschland steeds
bit. Roemenië, dat was vastgebonden
aan het Britsche systeem van Europee-
sche tegenstellingen, bevindt zich thans
in de sfeer van .jde ..pil. De Britsche
Dan M~ ,'™e, tok naar Berlijn
m officieele kringen te
dj,-r^dt. ia het echter moge-
P» bejiwu en zijn gevolg, voor
«n Berljjn, eerst nog naar
«dien terugkeeren.
REN TRAM OP EEN VRACHTAUTO. Motor- en bijwagens van de Amstetdamsehe gemeentetram zijn dezer
dagen via het Haarlemmermeer-station op transport ge iteld naar Rotterdam, cm daar te worden omgebouwd.
t Zij zijn bestemd voor gebruik in Hengelo. (Polygoon)
politiek berustte op h'et verdeelen van
liet vasteland in twee kampert. De poli
tiek van de spil is gericht op een
vruchtbare samenwerking tusschen alle
Europeesche volken. De uitsluiting van
den Britschen invloed was een' vóor-
waarde voor het overwinnen van de
Europeesche moeilijkheden en het tot
stand brengen van een nieuwe vredes
orde op de puinhoopen van het verdrag
van Versailles. Terwijl de Britsche
regeering den oorlog heeft uitgelokt
in de overtuiging, dat zij een groote
anti-Duitsche eti anti-ItaliaanMhe. coa
litie zou opbouwen, is nu Engeland zelf
geïsoleerd en geblokkeerd. Het Ita
liaansche, volk ontvangt generaal An
tonescu, wiens verdiensten voor zijn
land en voor de samenwerking in het
nieuwe Europa het hoogelyk waardeert
met groote sympathie,,
Ter eere van Molotof heeft de Sovjet
ambassadeur te Berlijn Sjkwarzew
gisteravond een receptie gegeven. Tot'
de gasten behoorden Von Ribbentrop
en leidende figuren van staat, partij en
weermacht. Voorts waren aanwezig de
leden van het gevolg van Molotof en
het personeel van de Sovjet-ambassade.
ammv
S Zon op 9.00, onder 17.50.
j Maan op 17.54, onder 7.59.
J Men is verplicht te verduis-
S teren van zonsondergang tot
zonsopkomst.
Lantaarns van voertuigen
i moeten 1 uur na zonsonder-
J gang ontstoken worden.
ET is nog niet zoo lang geleden
de heerschende meening ge
weest, dat het algemeen beiang
dan het best tot zijn recht zou
komen, wanneer de voortbrenging, de
prijsvorming, de handel, het kapitaal-
en geldverkeer zoo onbelemmerd mo
gelijk door de individueele inzichten
en behoeften van de voortbrengers 9.1
verbruikers zouden worden geleid. De
voortbrenging van de goederen, zoo
meende men en vaak niet ten on
rechte zou dan in die streken plaats
hebben, waar de productiekosten het
laagst waren en het verbruik zou
daardoor zoo hoog mogelijk kunnen
worden opgevoerd. Voor het ontstaan
van den Nederlandschen tuinbouw
gaan deze veronderstellingen immers
alle op. Bodem, klimaat en ligging zijn
ideaal, de ligging is zelfs van dien
aard tusschen de industriegebieden
van Duitschland en Engeland dat
glasculturen mogelijk werden, weike
de concurrentie met op grooteren af-,
stand liggende bedrijven in warmere
landen konden opnemen. De gangbare
opvatting in de vorige eeuw en zelfs
nog tot voor weinige jaren was nu,
I
DE AANKOMST VAN MOLOTOF TE BERLIJN.
{Telegrafisch overgebrachte foto) (Stapf)
dat bij een volkomen yrye prijsvor
ming en hana\>Isverkeer de speciali
satie van de productie en de arbeids-
verdeelmg voor een steeds betere be
hoeften-bevrediging zouden kunnen
zorgen.
De crisis.
Het is niet precies zoo gegaan, voor
al niet na 1929, toen de wereldcrisis
begon Het eigenaardige, laat ons zeg
gen voor de theorie onaangename van
deze crisis is en dat geldt in
mindere mate ook voor de vroegere
crises dat gedurende zoo'n tijd
eenerzijds groote groepen producenten
zitten met moeilijk of tegen onren
dabele prijzen af te zetten goederen en
anderzijds groote groepen consumen
ten over onvoldoende koopkracht be
schikken om de goederen, weike zij
eigenlijk noodig hebben en gaarne
zouden willen verbruiken, te kunnen
koopen. althans er geen voor de pro
ducenten rendabele prijzen voor kun
nen betalen. Dit verschijnsel doet
zich voor binnen de grenzen van de
afzonderlijke landen, maar is ook waar
te nemen in de betrekkingen van het
eene land tot het andere.
Nederland en Duitschland.
Wat het laatste aangaat, komt dit
zeer duidelijk uit in den afzet van
de Nederlandsehe tuinbouwproducten
naar Duitschland. Terwijl hier groote
hoeveelheden groenten, eihz. aan de
vernietiging werden prijsgegeven, had
{non in Duitschland gebrek aan die-
Ifde solderen, waarbij het merk
waardige verschijnsel zich voordeed,
dat dc Duitsche consumenten al-
'thans na 1933 de groenten wel
konden betalen, maar, dat het geld
niet naar Nederland kon worden
overgemaakt. Men sprak dan van
„Duitschland kan niet betalen".
Om deze schijnbare tegenstrijdig
heid te 'verklaren, moeten wij iets
over het crediet, de schuldvorming
mededeelen. Bij de Ontwikkeling van
onzo samenleving trad het crediet op
als een functie, waarbij het mogelijk
was, dat personen in de werkzame
jaren van hun leven geld of goederen
spaarden en aan anderen ter beschik
king gingen stellen, die dit geld of die
goederen te zijner tijd met rente zou
den moeten terugbetalen. Er werden
daardoor twee dingen ten goede be
reikt, n.l. ten eerste kon de werker
met meer gerustheid zijn ouden dag
tegemoet «zien en ten tweede kon de
jongere Werker met het geld van den-
puderg >an den gang komen en waar-
schjfnBjS er meer mee presteeren dan
de oudi-r4||fran wie hij het geleend had.
Déze" jongere (ton dan ouder gewor
den zijn schuld aflossen en zelf sparen
om op zijn beurt op zijn ouden dag
van de rente en aflossing van het ge
paarde te leven. Zoo ideaal ontwik
kelde het crediet zich in het alge
meen niet, vooral niet, toen het per
soonlijke contact tusschen achuld-
eischec en schuldenaar verbroken
werd.
Toch kon met behulp van het cre
diet het productieapparaat sterk uit
gebouwd worden. De omvang van het
schuldvolume (hieronder te verstaan
de optelling van alle schplden in de
samenleving) nam in den loop der
laatste eeuw en vooral in de laatste
halve eeuw snel toe, nog sneller dan
het gezamenlijke nationale vermógen.
Iels dergelijks gebeurde ook in het
internationale verkeer. De economi-
schë vooruitgang in Europa, vooral in
West-Europa was zoo groot, dat in de
vorige eeuw een belangrijk kapitaal
overschot werd geplaatst in de over-
zcesche landen (Noord- en -Zuid—
Amerika en de koloniën). Hierdoor
kregen de bewoners van'Europa per
saldo meer vorderingen op de bewo
ners van de rest van de wereld dan
omgekeerd.
Als gevolg van dezen toestand moest
Europa of liever zijn inwoners
dus per saldo rente ontvangen en de
rest van de wereld betalen. En au
blijkt nergens beter dan uit het inter
nationale betalingsverkeer, dat rente
en aflossing van schulden .uit den
arbeid (dus uit het product) worden
opgebracht, want de landen met meer
schulden aan het buitenland kregen
op den duur een handelsbalans, waar
bij de goederenuitvocr groote!" was
dan de invoer. De waarde van het
uitvoeroverschot kon beschouwd wor
den als overeen te slemmen met da
waarde van de over te maken rente.
Indien en vooT zoover het uitvoer
overschot niet groot genoeg was, kon
het tekort aangevuld worden met
geld- (d.i. goud-) zendingen. Men be
grijpt echter, dat dit slechts tijdelijk
mogelijk is, omdat het goud ind en
het steeds voor rentebetalingen ge
bruikt zou worden geheel uit een
schuldenaarsland zou moeten ver
dwijnen. Omgekeerd geldt, dat een
schuldeischersland dan .alleen zijn
rentevor'deringen op het buitenland
düurzaam "kan innen,, wanneer het
een goedereninvoersaldo heeft, du3
een grooteren invoer dan uitvoer
Voor den oorlog 19141918 waren
b.v, Nederland, Engeland, Frankrijk
en Duitschland schuldeischerslanden,
de Ver. Staten van Amerika, Argen
tinië. Canada en de koloniën schulde-
naarslanden. De eersten hadden een
goederen'inv'oersaldo (passieve han
delsbalans). de laatsten een uitvoér-
saldo (actieve handelsbalans! en
daarmee was de zaak vóór 1914 on
geveer in evenwicht.
Na Versailles.
Als gevolg van den oorlog en het
verdrag van Versailles werd na 1919
Duitschland tot schuldenaarsland en
de Ver. Staten van Amerika (kortweg
Amerika) schuldeischersland. Nu zou
Amerika dus om de repte op zijn vor
deringen te kunnen innen een
goedereninvoersaldo moeten, krijgen,
Duitschland daarentegen een uitvoer-
saldo Dit gebeurde echter niet. In de
eerste plaats kon Amerika in het be
lang van zijn welvaart niet tot- een
invorr-y'do komen. Dit zou immers
,op twee manieren mogelijk geweest
zijn, le (foor vermindering van den
uitvoer maar dat beteekende een
vernietiging van, zijn landbouw en in
dustrie Het'gevolg "hiervan was, dat
Amerika egn uitvoersaldo bleef on
derhouden. Dit was uiteraard mede
een. oorzaak, dat Duitschland een in-
voersaldo bleef houden Tegenover
den grooteren uitvoer van Duitsch
land zou immers een ander land een
grooteren invoer moeten willen en
kunnen stellen en dit bleek er niet
te zijn.
Maar bovendien had Duitschland na
dan oorlóg zelf zeer groote behoeften
en bleef dus ook hierom meer invoeren
dart uitvoeren. Hoe kon dit nu, zonder
dat alles spaak liep. Duitschland was
immers zijn goud grootendeels kwijt
en om rente te betalen en tevens een
invoersaldo te betalen zou zeer veel
goud naar het buitenland gezonden
moeten worden
Leeningen.
Sedert 1925 bleek een en ander moge
lijk, doordat het buitenland het, tekort
op fin betalingsbalans als gevolg van
renteverplichtingen en invoersaldo
eenvoudig in allerlei leeningen com
penseerde.
De enorme opleving van oirzen
export en dus ook van onzen tuinbouw-
export naar Duitschland in de jaren
19251929 was dus mogeliik door.de
vele leeningen, welke aan Duitschland
werden verstrekt. Men bedenke hierbij,
dat deze leeningen geheel buiten den
handel om gingen. De Westlandsche
tuinder leverde via den handel groen
ten aan den eSnsument in het Roer
gebied. de tuinder werd in Hollandseh
geld betaald, de consument betaalde in
Dpitsch geld, de banken maakten het
geld over, maar konden- dit slechts
doen, omdat een rentenier ergens in
Holland via de banken aan een ge
meente. klooster of onderneming ergens
in Duitschland leeningen verstrekte.
Hieruit volgt, dat de geheele export
min of meer stond of viel met de be
reidheid van de credietgevers gm lee
ningen aan Duitschland te verstrekken
en de bereidheid van de Duitsche
credietnemers om leeningen uit het
buitenland op te nemen. En waar het
duidelijk was, dat de renten op de lee
ningen door Duitschland alleen betaald
zouden kunnen worden, indien en voor-
zoover het buitenland in staat of bereid
was goederen van Duitschland te koo
pen, moest op een bepaald oogenblile
blijken, dat het buitenland dit niet zou
kunnen. Op dat oogenblik moest het
geven van nieuwe leeningen ophouden,
waarmee meteen een deel van den
export b.v. uit Nederland zou moeten
wegvallen.
