7
NIEUWSBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
e pers
Frankrijk na den
nederlaag
>er de rede van Roosevelt
Critische reacties
2>ö*i Ch> JfUMH
sdag 31 Dec. 1940
in Duitschland, Italië en ook in Amerika
DE SAMEN
STELLING VAN
ONS BROOD.
Waaraan de grauwe
kleur is toe te schrij
ven. De kwestie
der voedzaamheid.
„De Franscherr hebben nog niet
begrepen, xlat zij verslagen zijn"
In Parijs spreekt iedereen na vijf minuten over
de aardappelen Bij Duitschland vergeleken is
Frankrijk als een losbol den oorlog ingegaan
DAGORDER VAN
HITLER AAN DE
WEERMACHT.
„1941 zal de voltooiing
van de overwinning
brengen".
aiirnaMrtHiifflr ■ass?,^*;
cot BANT
Jaaigang, No. 20516/
Directeur F. TEETER
Postgiro 48400
Bur. Markt 31. Tel. 3748
t i
Press meMt uit Berlijn: Van bevoegde Duitsche tijde werd gister
en verklaard, dat de rede van president Roosevelt door de hoogste
-he officleeie Instanties thans zorgvuldig wordt bestudeerd. Men uitte
voorloopig slechts in dien zin, dat de rede buitengewoon interessant is.
tekst kwam te laat binnen om nog in de ochtendbladen van gisteren gepu-
rd te worden. Waarschijnlijk wordt deze echter eerst nadat men in het
rie van Buitenlandsche Zaken de geheele rede bestydeerd heeft,
bliceerd en in de perk besproken.
;n gelooft dat de rede voor de
bhe Officleeie kringen aanleiding
lijn mn de tot nu toe gevolgde poli
van negeeren van de „Amerikaan
speldenprikken" te beëindigen,
-hijnlijk, zoo veronderstelt men
'itieke kringen, zal een zorgvuldig
'werkte reactie daarop gepubli-
worden.
De Zondag door Roosevelt gehouden
'c heeft volgens een bericht Van
-kay Radio in kringen der afge-
"rdigden der V.S. veel stof opge:
-en. Afwijzend liet zich de démo-
1 tische senator Mac Carran uit, die
zijn meening te kennen gaf, dat
sevelt duidelijker had moeten zijn
dat hij had moeten zeggen, wat men
r de landsverdediging moet doen,
de Ver. Staten buiten vreemde
logen te houden.
De democratische senator Blow ver-
de van meening te zijn, dat de
"e nauwelijks in vereenstemming te
ngen Is met de belofte, Noord-
erika buiten den oorlog te houden,
republikeinsche senator Capper
e, dat de rede den indruk heeft
ekt, dat men reeds dicht bij den
og is.
IORNALE: GEEN BEDREIGING
VAN W. HALFROND.
„De asmogendhedtn zijn tot dusverre
r tolerant geweest, doch ook tole-
;tie heeft haar grenzen," aldus
rijft de Giornale d'Italia'in
commentaar" op de rede van Röo-
elt.
Zouden Amerikaansche leverin
gen onder Amerikaansche vlag den
versperringsgordel der tegenblok-
kade breken, zouden de in Ameri
kaansche havens liggende Dditsche
en ïtaliaansche schepen Engeland
in handen gespeeld worden, dan
zou dit, aldus het blad, als een
openlijke breuk der neutraliteit
beschouwd moeten worden.
Roosevelt heeft beweerd, dat Enge-
"id voor de vrijheid der geheele
reld strijdt en dat de Ver. Staten,
r hun politiek met dezen oorlog te
reenzelvigen, de eigen vrijheid zou-
verdedigen. De Amerikaansche
sident weet, dat de zakën in wer-
lijkheid geheel anders staan. Enge-
d vecht alleen voor de belangen
n zijn eigen imperium en voor dë
ndhaving van het systeem van Ver-
illes. Wat de zoogenaamde bedrei-
g van het Westelijk halfrond door
zegevierende asmogendheden be
ft, weet Roosevelt zeer goed, dat dit
n door de Engelsche propaganda ver-
nnen eh verspreide fabel is.
Engeland heeft steeds zijn eigen oog-
rken toegedicht aan de mogend-
en, waarmede het oorlog wil voe-
n. De oorlog der as heeft zijn duide-
k tot Europa en het daarvan afhan-
nde Afrika bepaalde doelstellingen,
as strijdt voor de bevrijding van
opa van de drukkende Britsche
rschappij, evenals indertijd de Ver-
igde Staten in hun onafhankeliik-
idsoorlogen hun gebied en hpn zeeën
n de ondraaglijk geachte Britsche
gdvj willen bevrijden.
AMERIKA DRAAGT
VERANTWOORDELIJKHEID.
Het voornaamste blad Y o m i o e r i
rijft in een hoofdartikel over de
e van Roosevelt: Met hoeveel na-
k president Roosevelt ook ontkent,
t de V.S. aan den Europeeschen
rlog deelnemen, de tegenwoor-
i ge politiek van Washing.
n brengt het Amerikaan-
che volk dichter bij den
o r 1 o g. Derhalve zal, hoe de toe-
nd zich ook in het komende jaar zal
twikkelen, de verantwoordelijkheid
voor gedeeltelijk door de V.S. ge»
agen moeten worden.
PROTEST TEGEN OMZEILING
VAN JOHNSON ACT.
De Noord-Amerikaansche studenten
ie heeft in een telegram aan Roo-
velt geprotesteerd tegen eventueele
td niking van de Johnson act door
n Engeland materiaal uit te leenen
credieten te verleenen. De politiek
n steun aan Engeland is tegen den
1 van het Amerikaansche volk en
volgens het telegram tot oorlogs-
rwikke''- -»n leiden.
In een bijeenkomst heeft doctor
Ward verklaard, dat de imperialisti
sche krachten van Engeland de Ver.
Sta'hi in den oorlog trachten te be
trekken. Zoolang imperialisten in En
geland de leiding hebben, beteekent
de hulp aan Engeland geen hulp aan
de democratie.
Ook op het congres van het natio
naal verbond van studenten en den
internationalen studentendienst in
New-Brunswick in den staat New
Yersey is een resolutie aangenomen,
welke tegen hulpverleening aan En
geland gericht is.
CRITIEK IN DEN SENAAT.
De democratische senator Holt ver
klaarde in den Senaat, dat wie de Ver.
Staten in den oorlog wif verwikkelen
een verrader is. Dè republikeinsche
afgevaardigde Hoffman zeide, dat zoo
lang Roosevelt niet de vrijheid voor de
arbeiders der Ver. Staten herstelt, zijn
oproepen voor democratie iets ,1e oneer,
lijk klinken. Het is het toppunt van
leugenachtigheid te verklaren, dat het
Amerikaansche volk, van buiten af be
dreigd wordt en gelijktijdig, hun die
bereid zijn tot arbeiden, het werk te
ontnemen, alleen omdat deze niet vol
doende geld hebben om te voldoen aan
de eischen van de „racket-organisatie"
of te zelfbewust zijn om zich aan der
gelijke eischen te onderwerpen.
OOK LANDON SCEPTISCH.
De republikeinsche candidaat voor
het presidentschap in 1936 Landon.
heeft ten aanzien van de door Roose
velt gehouden radiorede verklaard het
persoonlijk van de hand te wijzen, En
geland een blanco chèque te overhan
digen door het alle hulp te beloven.
Een dergelijke houding zou er slechts
op uitloopen, 'dat de Ver.' Staten eer.
expeditieleger naaf Europa moester
sturen.
DE LEVERINGEN VAN OORLOGS
MATERIAAL.
President Roosevelt heeft gisteren
met den minister van Financiën Mor-
genthau gelunchd. De leider van de
Britsche inkoopcommissie, Purvis, ver
klaarde later, dat tijdens deze lunch
over het algemeen gesproken is over
kwesties van oorlogsmateriaalleverin
gen. Purvis heeft een beeld gegeven
van den toestand in Londen, vanwaar
hij de afgeloopen week is teruggekeerd.
Hij heeft geen nieuwe Engelsche voor
stellen ingediend.
Naar aanleiding van een bericht in
de bladen te Washington, dat de Kana
rische eilanden versterkt zouden wor
den, verklaarde minister Huil op de
persconferentie, dat hij hierover gee
nerlei berichten had.
Tevens weigerde Hull in te gaan op
vragen naar bijzonderheden over de
verdere onderhandelingen tusschen de
Vereenigde Staten en de Argentijnsche
financieele delegatie. Zooals bekend is
het officieele program der delegatie
afgewerkt, nu zij zoowel door de bank
voor den buitenlandschen handel als
ook door het Amerikaansche ministerie
van Financiën in totaal een bedrag van
113 millioen dollar aan credieten resp.
leeningen heeft ontvangen.
De president van de centrale bank
van Argentinië bevindt zich echter nog
steeds in Washington voor het voeren
van verdere onderhandelingen met de
Amerikaansche regeering.
Washington Daily News
levert kritiek op de Zondag door
Roosevelt gehouden rede en noemt
deze een hol gebabbel, dat niet ge
steund wordt door een overeenkom
stige bewapening.
Verblijdend in deze rede is alleen
de verzekering, dat het Amerikaan
sche leger niet naar Europa zal
gaan, want hierdoor is het den
Engelschen duidelijk gemaakt, dat
zij niet zooals in 1917 een expeditie-
leger uit de Vereenigde Staten kun
nen verwachten.' Overigens is het te
hopen, dat alle door Roosevelt voor
genomen stappen zorgvuldig door
het parlement worden bestudeerd
en slechts langs grondwettigen weg
ten uitvoer zullen worden gelegd.
De bekende criticus Flynn is in het
zelfde blad no„ ietwat sceptisch. Want,
zoo schrijft hij, uit Engeland komt be
richt, dat eenige van de aan Engeland
afgestane oude torpedojagers nog
steeds in Canadeesche havens liggen en
niet in dienst gesteld kunnen worden,
omdat de Engelschen geen geschoold
personeel hiervoor hebben. Zal daar
om, aldus vraagt Flynn, niet een dezer
dagen de„ vraag naar Amerikaansche
matrozen worden gehoord? De groepen,
'die Amerika in den oorlog willen
drijven, worden steeds brutaler, zoo
dat zelfs Allen White hun een sensa
tioneel ,.halt" moet troepen.
COLUMBIA BROADCASTING
STOND MARSHALL GEEN
ZENDTIJD AF.
De voorzitter van de commissie
tegen de Amerikaansche deelneming
aan vreemde oorlogen, Marshall, heeft
verklaard, dat de Columbia Broadcas
ting geweigerd heeft hem over haar
zenders te laten spreken.
Daarentegen heeft Columbia Broad
casting haar zenders gratis ter be
schikking gesteld van den woordvoer
der der commissie White alsmede van
den dagbladuitgever en journalist
Agar. Wanneer de Columbia Broad
casting of een ander radiostation
spreektijd verleent aan een man als
Agar, die openlijk de deelneming van
de Ver. Staten aan den oorlog propa
geert, doch dezen weigert aan een
spreker voor millioenen Amerikaan
sche luisteraars, die de deelneming
aan den oorlog van de hand wijzen, be
staat er in de Ver. Staten geen demo
cratie meer.
i
Van bevoegde zijde schrijft men ons:
Onder de vele dwaze geruchten, die
ten aanzien van de samenstelling van
orik brood de ronde doen, spant het
sprookje van verwerking van gemalen
bloembollen in ons brood wel ,de
kroon. Ons witte brood bv. bestaat
voor 65% uit tarwe en voor 35% uit
rogge.
Door deze cijfers wordt de mogelijk
heid voor „bloembollenmeel" uitge
schakeld. Wel heeft men eenigen -tijd
proeven genomen met aardappelmeel,
dat tot een hoeveelheid van 9% in het
bakmeel verwerkt werd. Sinds 4 No
vember bestaat ons brood echter uit
sluitend uit tarwe en rogge, die in de
genoemde verhouding in het brood
voorkomen.
De kleur
De veranderde kleur van het brood
heeft ook tot vele onjuiste gissingen
aanleiding gegevep.
Daar men vroeger gewend was aan
het blanke melkbrood, heeft het feit
op zichzelf al, -dat tegenwoordig alleen
waterbrood gebakken mag worden,
dat de blanke witheid van het melk
brood mist, de publieke belangstelling
op zich gevestigd.
De .oorzaak van de grauwe kleur
moet echter niet alleen gezocht wor
den in de omstandigheid, dat er voor
de bereiding van het z.g. ooriogsbrood
geen melk meer egbruikt wordt.
De grauwe kleur van het brood is
n.l. 'een jjevolg van de uitmaling. In
den tegenwoordigen tijd is het zeker
niet verantwoord, meel verloren te
laten gaan. De uitmalingsgraad is dan
ook opgevoerd tot 80%. Zouden wij
verder gaan, dan zou de zemel in het
meel komen. De uitmalingsgraad van
30% garandeert ons dus een maximum
hoeveelheid zemel. Hierdoor Verkrijgt
men het meel, «dat vlak onder het
zemellaagje zit, waaraan de grauwe
kleur dan ook te wijten is. Het groote
voordeel van deze werkwijze is, dat
men bovendien meer vitamine BI ver
krijgt, daar vitamine BI zich in de
graankorrel bevindt in de laag, die
vlak onder de zemel zit.
De 35% roggemeel zijn er verant
woordelijk voor, dat het btood iets
minder smakelijk is dan vroeger.
Een tip voor bakkes^
Deeg met 35% roggemeel bakt en
rijst daardoor moeilijk. De bakker zal
èr echter voor een zeer belangrijk
deel het-zijne tóe kunnen bijdragen
oin -het brood zoo smakelijk mogelijk
té mgken. De z.g. klefheid Van het
brood kan hij vermijden door de bloem
voor het gebruik te zeeven, waardoor,
dank zij de hoeveelheid frissche lucht,
die op deze wijze in de bloem wordt
gebracht, het rijzen wordt bevorderd.
Het is een bekend feit, dat een ge
distribueerd artikel plotseling zeer
gewild is Distributie verhoogt de
vraag: men is geneigd, juist omdat
een artikel gerantsoeneerd is, daarvan
meer te willen hebben.
V
De voedzaamheid
Oppervlakkig bezien, zou men de
klacht van het spoediger optredend
hongergevoel na het eten van oor-
jogsbrood in vergelijking met het
nuttigen van het voor-oorlogsche
brood op rekening van dit verschijn
sel kunnen ^chuiven.
Hoewel nu, afgezien van het feit,
dat er geen melk in het brood zit, de
voedingswaarde zeker niet minder is
dan die van het vroegere brood, is de
klacht „honger" toch nog aan andere
oorzaken toe te schrijven. In de eerste
plaats is de belegging niet meer zoo
overvloedig als voorheen, maar veel
belangrijker is het feit, dat de vitamine
BI, die men door de intensievere uit
maling juist in grootere hoeveelheid
verkrijgt, het hongergevoel opwekt.
De voedingswaarde is dus geenszins
verminderd. Integendeel, het uitmalen
tot 80% heeft, behalve een hooger
gehalte aan vitamine- BI, ook een
IN het jongste nummer van het Duit
sche weekblad Das Reich tref
fen we een belangwekkende be
schouwing aan van Schwarz van Berk
onder den titel „Wat doen de Fran
schen?"
„De trein staat in Arras stil", zoo
schrijft hij. „Op het perron wachten
nienschen, naar huis teruggekeerde
menschen. Gnds loopt een vrouw heen
en weer, die speelgoed voor Kerstmis
heeft ingekocht; een wagentje en een
paardje bengelen aan haar tasch. En
vlak onder, een raampje staat eert
jonge weduwe, den korten sluier terug
geslagen. Zij praat met een bekende
en lacht. Mijn God, waarom zou zij
niet lachen? De dood gaat als een
schaduw langs de levenden heen, een
maal, tweemaal, driemaal, vele malen,
maar hij trekt de levenden niet naar
de dooden toe. De andere menschen op
het perron? Zij kijken ons aan, ons, die
uit de coupéramen hangen en uit
Duitschland komen. Wij beantwoorden
hun blik zonder vijandigheid, zonder
opdringerigheid: twee volken zien
elkaar aan alsof zij op schepen ston
den, die ria een storm plotseling in een
stille haven naast elkaar liggen. Nie^
mand kent den ander aan de overzij,
men ziet elkaar dood-nieuwsgierig aan
en verbaast zich, dat er niet de minste
spanning meer in de lucht siddert. Hoe
geheel anders was het destijds, in 1923,
1924, in het Rijnland, in het Roerge
bied!"
De schryver vraagt zich af of het
nu zoo anders is, omdat dit keer de
Duitschers overwinnaars zijn en hij
herinnert aan de hulp. die deze over
winnaars clen geheel ontredderden
Franschen geboden hebben na hun
ineenstorting, toen de Fransche over
heid tot niets-in staat was."
Maar deze Duitsche prestatie heeft
tel merkwaardig gevolg gehad. Zij
leidde ertoe, het feit van den oorlog al
te snel te doen vergeten. Deze oorlog
was onpopulair geweest, zinneloos en
verpletterend. Wat lag dus meer voor
de hand, dén hem als 'n boozen droom
uit de gedachten te verjagen? Met op
gerolde vaandels toatf men naar de
Maginotlinie getrokken, met wappe
rende vaandels keerde men zich naar
den vrede. Waarachtig, men geloofde,
dat de vrede in een vloek en eon zucht
te krijgen was. Maarschalk Pétain on
derkende onmiddellijk dit geweldige
zelfbedrog van zijn volk Overal, waar
hij sprak, herhaalde hij'voor zijn Fran
schen. cfat zij verslagen, zwaar versla
gen waren. Zij moesten het hooren.
omdat zij het niet begrepen hadden
Maar zij begrijpen het npg steeds
niet. Want dan zouden zij anders rea-
geeren, dan zij nu doen. Zij zijn mees
ters in de zelfbegoochelirrg. Zij ken
nen, hoe zonderling het ook klinkt, tot
op heden den oorlog nog niet, den to
talen toestand van een botsing, den
oorlog, zooals hij in onzen tijd gevoerd
en betaald moet worden. Zij kennen
den overwinnaar en het geheim van
zijn overwinning nog niet.
Ik sprak met. verstandige mannen
over dat. wat zich in den zomer heeft
afgespeeld. Zij hadden'geen toereiken
de verklaring voor de nederlaag. De
een zei, dat de Fransche soldaat goed,
maar zijn leiding slecht was, anderen^
d$t de generaals hadden gefaald of dat
de politici het onheil op hun geweten
hadden, weer anderen, dat de 'Engel
schen de schuld hadden. Velen spre
ken over de verzuimde kansen, de
slechte propaganda, de gebrekkige
voorbereiding. De pers staat eiken dag
vol aantijgingen en niemand wordt
gespaard. Maar den heelen kibbelen-
den veldheersheuvel ontbreekt den blik
in de diepte van de eigen schuld en
zwakte. Dit discussieerende Frankrijk
is namelijk niet eerst dezen zomer ver
slagen, het heeft zijn nederlaag reeds
in vredestijd bezegeld en, juist met
dit inzicht moet het zich nu ver
trouwd maken. Niet anders dap uit fei
ten zal het Fransche volk leören, fei
ten. dè jtet zichzelf te verwijten heeft.
Beginnen we bij de eenvoudgste din
gen. In Parijs praat iedereen na vijf
minuten over de aardappelen. Er zijn
geen aardappelen, misschien een kilo
per week of elke drie weken een kilo.
Er is geen olie, geen koffie, geen gevo
gelte. geen konijntje, geen kaas. Na
tuurlijk zijn de dingen in veel restau
rants te vinden èn in sommige restau
rants is alles voorradig. In den smok
kelhandel is alles te krijgen, in een
hooger ijzer- en kalkgehalte ten ge
volge.
De klachten, dat het oorlogsbrood
oorzaak zou- zijn van op schurft ge
lijkende huidaandoeningen, worden
van medische zijde geheel ontzenuwd.
De samenstelling van het brood is,
naar van de zijde van vooraanstaande
huidartsen is medegedeeld, een vol
doende waarborg, dat geen huidziek
ten ontstaan door het gebruik van
oorlogsbrood.
■C
economische .onderwereld, waarvan
men zich geen voorstelling kan vor
men.
Maar blijven we bij de aardappelen.
Wat zegt men? Er is een heele reeks
aardappel-legenden.de Dutschers heb
ben de aardappelen weggehaald, de
aardappelen die er zijn, zijn slechter
dan vroeger, dus hebben de Duitschers
ze verwisseld. Ik heb op het bureau
van een groot Parijsch blad -een heele
bundel lezersbrieven doorgebladerd,
waarin over zulki en andere onzinnig
heden gesproken wordt. Antwoordt
men, wat Duitschland aan normaal
^ardappel-surplus heeft, voor wat voor
gewichtiger zaken wij onze wagons ge
bruiken dan om aardappelen uit rijden
te laten gaan, dan haalt men de schou
ders op. Dat de velden natuurlijk maar
ten deele zijn bebouwd en afgehaald en
dat de verkeersstoringen daar nog bij
komen maakt geen indruk. De fanta
sie der Franschen is, ondanks Descar
tes, troebel en voelt zich in de buurt
van de maag thuis. Zegt een Duitscher
hun: wij hebben nooit zoo goed ge
leefd als gij, dan halen zij nogmaals de
schouders op. Wat beteekent dat? De
Duitschers zijn toch zulke groote orga
nisatoren. waarom zouden zij ons niet
punctueel en voldoende kunnen ver
zorgen? Vraagt men dan echter aan
een dier Franschen, waar statistische
cijfers over de economie en de ver
zorging in normale tijden te krijgen
zijn, dan is hij verbaasd. Zulke statis
tieken zijn er in Frankrijk nooit ge-
Weest. Politiek was een zaak voor de
afgevaardigden, de trusts, de cliques
en economie was het verteren van een
natuurlijken rijkdom.
Zoo komt het. dat eerst thans, onder
den dwang van den nederlaag, vragen
lijsten aan de industrie worden ge
stuurd, waarin verwonderlijk elemen
taire feiten moeten worden meegedeeld
Zooveel hebben in elk geval de Duit
schers in Frankrijk sinds maanden wel
gezien, dat aan het ontbreken van een
statistiek een ongelooflijk gebrek aan
voorraden en pakhuizen beantwoordt.
Heeleindustrieën hebben van de hand
in den tand geleefd. Vergeleken met de
Duitsche „Planwirtschaft" is Frankrijk
als een losbol den oorlog ingegaan. Nie
mand heeft 't het volk gezegd, waar
schijnlijk hebben ook maar weinigen
het geweten en dezen zijn don oorlog
als kaartspelers begonnen. Thans wil
nog. niemand het gelooven.
Het is altijd bitter, van een overwin
naar waarheden te hooren. maar zij
zijn noodzakelijk. De eerste waarheid
voor alle Frartschen luidt, dat zij door
een zorgvuldiger en pretentieloozer
volk verslagen zijn: de tweede, ^jat
thans in Europa overal plan-, voor-
raads-.**kaarteneconomie wordt toege
past en daarom Z.M. de Franschman
zich een plaats moet zoeken aan de al-
gemeene. Mieden ten dage bescheide
nere. Európeesche middagtafel; de der-^
de, dat Frankrijk door zijn fantasie-"
loosheid in zijn economische en poli-
tieké structuur bij dit nieuwe Europa
tientallen jaren ten achter is.
In de breede massa's van het Fran
sche volk is van dergelijke inzichten
nog geen spoor te bekennen. Wat zou
het dan nog voor zin hebben te ver
tellen, dat in Parijs de theaters en va-
riété's bijna allemaal weer draaien, dat
de luxe-winkels en warenhuizen weer
genoeg ondergoed, zijde, kousen, schoe
nen en kleeren aan te bieden hebben,
dat de Parijzenaars in slierten voor de
bioscopen staan, dat, wie geld had zou
kunneh hamsteren, dat de werkloos
heid toeneemt, de pers grootere opla
gen noteert, in clandestiene lokalen ge
danst wordt en de boulevards 's Zon
dagsmiddags weer zwart van de men
schen zien? Dc Franschen hebben*nog
niet begrepen, dat zij verslagen zijn,
verslagen op het slagveld, even* grondig
ais in hun heelen levensvorm. Ze pr:
ten al weer veel over de toekomst
wij zijn ervan overtuigd, dat vele Fran
sche waarden een toekomst hebben,^
maar wat thans uit den oorlog den
vrede probeert binnen te smokkelen,
het raisonneerende Frankrijk, dat zal
geen aandeel in de toekomst hebben,
dat ae moeite loont erover te spreken."
Aldus Schwars van Berk.
De Führer en opperste bevelhebber
van de weermacht heeft bij de jaar
wisseling de volgende dagorder uitge
vaardigd:
„Soldaten, in het oorlogsjaar 1940
heeft de nationaal-socialistische weer
macht van het Groot-Duitsche rijk
glorierijke overwinningen van ondub
belzinnige grootte behaald. Met «-en
dapperheid zonder voorbeeld heeft zij
deq vijand te land, ter zee en in de
lucht verslagen. Alle opgaven, die ik
gedwongen u moest stellen, werden
door uwen heldenmoed en uw krijgs
manschap opgelost. Gij hebt de strij
dende krachten van onze vijanden door
de kracht der wapens overwonnen, de
door uin bezit genomen gebieden ech
ter moreel veroverd door uwe trotsche
houding en voorbeeldige discipline.
Zoo is het dank zij uw groot soldaten
dom gelukt in enkele maanden strijd
van wereldhistorische beteekenis aan
den vergeefschen heldenstrijd van de
Duitsche weermacht in den wereld
oorlog thans het succes te verleenen
en de schande der onderwerping van
toen in het boseh van Compiegne defi
nitief uit te wisschen.
Ik dank u, mijne soldaten van het
leger, van de oorlogsmarine en van het
iuchtwapen als opperste bebelhebber
voor uwe onvergelijkelijke prestaties.
Ik bedank u echter ook namens het ge
heele Duitsche volk. Wij herdenken de
kameraden .die voor de toekomst van
ons volk in dezen strijd hun leven
moesten geven.
Evenzoo herdenken wij de dappere
soldaten van het met ons verbonden
fascistische Italië. Volgens den wil van
de democratische oorlogsophitsers en
hun joodsch-kapitalistische lastgevers
moet deze oorlog worden voortgezet.
De vertegenwoordigers van een ten
ondergaande wereld gelooven in 1941
misschien toch nog te kunnen bereiken,
wat hun in het verleden mislukte. Wij
zijn bereid. Bewapend zooals nog nooit
tevoren" staan wij op den drempel van
het nieuwe jaar. Ik wee: Ieder van u
zal zijn plicht doen.
God zal echter diengene niet verla
ten, die, bedreigd door een wereld, met
een dapper hart besloten is zichzelf te
helpen.
Soldaten van de nationaal-sociklisti-
sche weermacht van het Groot-Duit-
sch rijk, het jaar 1941 zal de voltooiing
van de grootste overwinning in onze
geschiedenis brengen.
Postgiro No's uan de
Winterhulp Nederland
WINTERHULP NEDERLAND,
DEN HAAG, No. 5553.
Als bank der Winterhulp is
aangewezen de Kasvereeniging
N.V., Amsterdam No. 877.
Stort op 5553 ol 87Ï.
Mr_P. A. V. baron \pn Harinxma
thoe Slooten:
„Weldadigheid brengt dubbelen
zegen;
Zij zegent hem, die geeft, en
die ontvangt".
J
jj Zon op 9.51, onder 17.36.
J Maan op 11.04, onder 21.05.
Men is verplicht te verduis
teren van zonsondergang tot
zonsopkomst.
Lantaarns van voertuigen
moeten uur na zonsonder
gang ontstoken worden.
GEEN SPREEKUUR SECRETARIS
GENERAAL VAN HET DEPAR
TEMENT VAN VOLKSVOOR
LICHTING EN KUNSTEN.
De secretaris-generaal van het de
partement van Volksvoorlichting en
xüunsten maakt bekend, dat hij ver
hinderd is op 2 Januari 1941 spreek-
uur te houden.
ik Van der vegte behandelt
FILMZAKEN.
De\ raadsadviseur bij het departe
ment Van Volksvoorlichting en Kun
sten, de hëer ir W. L. Z. van der Vegte,
is doortoen secretaris-generaal van ge-
noemd -departement voorloopig belast
met de behandeling van alle film* en
bioscoop-aangelegenheden.
AANBESTEDING.
Door de\ architecten J. F. Berghoef
en ir J. J. M. Vëgter te Aalsmeer is
aanbesteed <to bouw van 28 arbeiders^
woningen in\ de binnenstad van Rhe-
nen. Hoogste inschrijver C. Drost te
Veenendaal ƒ136.400.—Laagste in
schrijvers gebr. Oosterhout te Wychen
94.980.—.
i 1
