IflOUDA DANKT
(ZUSTER MARIE
HET LACHJE IN DE
GROENE 00GEN
AT
AAR
ANNEER
>E BLAD
MAANDAG 17 FEBRUAF 1941
Stadsnieuws.
j
h^cheidsreceptie is een warme hulde ge-
rden, waarbij uit eiken kring groote
l^aardeering en genegenheid zijn getoond
f»* voorbeeld van toewijding en naastenliefde"
Toonkunst Caecilia
behouden.
Goede uitvoering van
Tahiti.
Goudsche Orkestver-
eeniging herdenkt
Joh. Fabriaan.
FEUILLETON
ke-
|iur.
niet
I ligt
I het
I het
Inde
■tut
en
faad
iers
|niet
de
en
|dcn
jfer-
Jjieh
I af.
nige
sa-
in
oor
cht
bar*
|ver-
de
F.
^(MIOBüN »m Woenoi en Dank der gemeente
'Al» eerste heeft de waarnemend
burgemeester rar. H. F. C. H. de
WittWljnen den dank niet alleen
van het gemeentebestuur, maar van
de geheele gemeente vertolkt voor
alle Uefde, die aarter Marie aan de
tagesetencn gegeven heeft.
Ook in eigen kring haar groöten
steun ondervondeit hebbende, voegde
de heer de Witt Wijnen er *ün per
soonlijken dank aan toe en hij zeide
d-aarbij, dat hij Juist uit eigen weten
zoo goed kan voelen, wat zuster Marie
voor Gouda gedaan heeft. En thans
komen de rust en de vrije tijd, waar
van ook zuster Marie denkt: hoe kom
ik die door. Het zal wel medeyallen
zeide de loco-burgemeester, die de ver
wachting uitsprak, dat er voor de lief
devolle hand van zuster Marie altijd
wel wat te doen zal zijn. Mr. de Witt
Wijnen eindigde met de hoop uit te
spreken, dat zuster Marie nog lange,
lange jaren inwoonster van Gquda zal
mogen zijn en dat allen haar nog heel
veel jaren kunnen gedenken al*, zuster
Marie van de Wijkverpleging.
Namens de diaconie van de Nederl.
Hervormde Gemeente feliciteerde de
heer J. B o 1 zuster Marie met het feit
dat'zü zooveel jaren haar liefdearbeid
heeft mogen verrichten. Daarnaast ver
heugde de heer Bol er zich over, dat
zuster Marie haar werk van de Christe
lijke barmhartigheid zal voortzetten
door zich bereid te verklaren bezoek-
zustor der gemeente te worden, als zoo
danig hü haar hartelijk welkom heette.
Dr, Montague tot zijn
trouwe medewerkster.
Vervolgens sprak dr. A. M o n t a g-
ne kn., de naaste medewerker van
zuster Marie, die samen zooveel jaren
aan de Wijkverpleging zijn \erbonden
en met hun prachtig werk de inrich
ting hebben groot gemaakt.
Als er iemand rust verdiend heeft,
aldus dr. Montague, is het wel zus
ter Marie, die men altijd druk bezig
gezien heeft en die, als men 's avonds
laat langs de Wijk kwantf nog zat
te werken. Wanneer iemand op een
succesvol leven kan terugzien, is het
zuster Marie, door wier toedoen is
bereikt, dat de Wijkverpleging is
uitgegroeid en die zieh daarom in
haar arbeid en het resultaat kan
verheugen.
'I omringd door baar naaste go
rt trouwen en medewerkers,
ug zuster Marie Clausing bij het
r^ztrrrvan haar functie van
'Mtarende zuster van het Diaco-
zMzenhuts „De Wijk" Zaterdagraid
g, afscheid genomen. Vertolkten
„ït bloemstukken, van bet een-
madige bosje tot fraaie manden,
fjg tezamen aan de receptiezaal in
j-saeordia" kleur en fleur gaven,
de hartelijke gevoelens, die in
^aaden kring voor zuster Marie ge
laateed worden, ook In woord en
Inoddruk zijn de erkentelijkheid en
mugenheid uitgedrukt, die men de
UOTWC zuster toedraagt en dat alles
ufeeais tot een warme hulde ge-
sardéi voor de toewijding, de bel
li eotxergen, die zuster Marie In
bar langjarigen, prachtigen arbeid
na ïoo menigeen gegeven heeft
Velen, uit alle rangen en standen,
z|j bet geweest die zuster Marie de
tif«H kwamen reiken en in welken
ztrm ook, al die bezoeken waren
klingen van groote vriendschap,
na hartelijke waardeering, Van
diepgevoelde dankbaarheid voor al
hel goede, wat zoster Marie in en
huiten de Wijk gedaan beeft De
.iteeeptie loonde, dat zuster Marie
zich in alle harten een plaats heeft
zerover'
Jüet samenzijn hou hét eenvoudige
pm intieme, dat bij de persoon en het
zerk van zuster Marie past. Een huise
lijke bijeenkomst, noemde ds. F. W. G.
Verheul, de voorzitter van het be
ltuur van de Wijkverpleging, het in
len inleidend woord. Het was vanzelf-
tprekend, aldus ds Verheul, dat er van
ruiter Marie, nu zu zooveel jaren met
hitr volle hart in de gemeente haar
irbeid en liefde heeft uitgedeeld, af-
Kheid genomen zou worden Er was
over gedacht het in de Wijk zelf te
toen, maar daar hier niet voldoende
lulmte was om velen te ontvangen, is
deze zaal gekozen waar zuster Marie op
haar eigen Wijze kan recipieeren. Ge
lukkig blyft zuster Marie in Gouda en
I ia ons midden en we hopen haar nog
henigmaal tegen te komen, zoo zeide
dl. Verheul, die ten slotte mededeelde,
dat voor de medewerkers van het huis
keil deren avond in intiemen kring een
tóch-'dsfeest was belegd.
Jjister Marie bij haar afscheid als besturende zuster van de Wijkverpleging
«midden van de ,veia prachtige bloemstukken tijdens de receptie, waarop
■Mf de dankbaarheid en waardeering zijn getoond voor de liefde en toe-
•yding, waarmede zij haar teven aan de menschheid wijdde. (Foto Studio)
Haar goed® kennissen wet dn, ver
volgde dr. Montagne, dat zustdr Mzne
tegen haar rust opziet, maar l*t valt
in den regel «rei mede. Het tevm geert
in elke periode een apdere les en voor
zuster Marie ia het deze, dat het nu tijd
iz om te rusten. Ia het nu noodig. vroeg
dr Montagne, dat je je dsg to dag uit
een ongeluk werkt? Er is nooit een tijd
geweest van een frisscheh morgenwind,
van een mooien zonsondergang te ge
nieten, welnu, «pprecteej- dan thans
diye gewone dingen dek/levens.
U zult nu eens, zeidaf dr. Montagne.
zich tót zr. Marie richtende, naar het
station kunnen wandelen, inplaats van
(V het laatste oogenWA te rennen. En
overigens hebt u vriendschapsbanden
niet altijd kunnen aanhouden, waar
door u thans uw vrienden en mede-
menachen het genoegen van uw gezel
schap kunt geven. Ik hoop, besloot dr.
Montagne dat men kan .zeggen, dat ais
er iemand van haar rust geniet en an
deren doet genieten, dit zr. Marie is.
Dankbare oud-patiënten
Ook de stem van oud-patiënten werd
gehoord. Het was de heer D. C. van
Esschoten, die schetste welk een
rust en een warmte er altijd van zuster
Marie uitging en hoe zij als een moeder
voor de patiënten was. Uit een dank
baar hart, zeide de heer Van Esscho
ten, wellen deze woorden op.
De heer E. J. N ij k a m p sprak dank
en waardeering uit als iemand, die in
den familiekring de hulp en zorg van
zuster Marie ervaren heeft. Naast dr.
Montagne was zuster Marie, aldus de
heer Nijkamp, de spil, om wie alles
draaide, en die ook buiten de wijk voor
rijk en arm haar liefdewerk deed.
„Een moeder"
Een treffend beeld, zooals de ver
pleegsters zuster Marie zien, gaf mevr.
G. Westhoff-Van Seters uit
Apeldoorn, die vroeger ais zuster Ger-
rie in de Wijkverpleging is werkzaam
geweest. Bij de komst van een nieuwe
zuster, zoo zeide deze oud.-verpleegster.
wachtte zuster Marie, die je hartelijk'
verwelkomde en op je gemak stelde.
Kind, als je wat hebt, kom je maar,
klonk het dan en op deze wijze was
zuster Marie niet de directrice, maar
de moeder van Gouda. Het scheiden
van huis na een familiebezoek viel den
verpleegsters nooit zwaar, ze wisten,
dat ze ook in Gouda in de personen vim
dr. Montagne en zuster Marie een vader
en een moeder hadden. De kracht van
geloof-en liefde van zuster Marie ging
ook over op de verpleegsters, zij was
voor hen een voorbeeld vah naasten
liefde, die hen -altijd voorhield, dat het
in de eerste plaats om de patiënten gaat
's Avonds kwam zuster Marie de nacht
zusters altijd wel te rusten zeggen en
altijd was het: zal je nu gauw roepen
als het noodig is. En nooit, hoe vaak
we haar ook riepen, werd er gezegd:
ben je daar nu al weer.
De tijd in de Wijkverpleging is,
zeide mevr. Westhoff, voor ifns een
leerschool geweest. Geen zuster ver
liet de Wijk zonder portret van zus
ter Marie en daarbij kregen allen
mede haar voorbeeld, dat het heeie
leven bij blijft, het voorbeeld van
toewijding en naastenliefde.
Uit naam van de oud-verpleegsters
bood mevr. Westhoff zuster Marie een
stoeltje voor haar kamer aan.
Vele bezoekers
NAAST deze warmgestemde toe
spraken werden tot zuster Marie in een
persoonlijk afscheid nog vele hartelijke
woorden en goede wenschen gericht en
het waren alle woorden van dankbaar
heid en hoogachting. Uit den kring van
de Wijkverpleging kwamen de be
stuursleden G. J. Bos en A. van Wijk,
dr. J. P. de Jong, dr. E. Lopes Cardozo,
haar opvolgster zuster M. Dorresteijn
en verpleegsters in het bijzonder hen,
met wie zij zoolang heeft samenge
werkt, haar de hand drukken. Zuster
Jennie Lange was namens het Diaco-
nessenhuis te Amsterdam aanwezig.
Uit de medische wereld waren er dr. T.
Beekenkamp. de oogarts M .S. Koster'
en de huisartsen J. G. W. F, Bik en H,
Reedijk en J. D. van Westendorp uit
Moordrecht. Ook verschillende predi
kanten bezochten.de receptie. Ds. B.
vak Ginkel was uit Utrecht overgeko
men en uit Gouda kwamen ds. H. van
(puken Gzn„ ds. E. E. de L'ooze, ds, J.
J .Samoa en ds. H. C. Leepl Tot de vete
bezoekers en bezoeksters behoorden
verder mevr, M. James-v. d. Hoop,
mevr. dr. H. M. C. de Witt Wijnen-Kou
mans, de dames M. Stelnbach-Tuyn en
A. van Reedt Dortland-De Kat namens
het Roode Kruis, vertegenwoordigers
van de E.H.B.O., verpleegsters uit de
omgeving, tal van oud-verpleegsters
van de Wijkverpleging, mevr. Hans
Prové Kluit-Montagne en talrijke
vn enden en oud-patten ten.
In gezelschap van haar zuster mevr.
G. J. C. Dijkman-Claus ine uit
Ginneken en van zuster Juul Althof,
die zoo lang met haar heeft samenge
werkt, heeft zuzter Marie al haar gas
ten ontvangen, de vele bekenden be
groet en met hen een gezellig babbeltje
gemaakt.
Kinderhuid»
Een paar kinderen brachten haar een
lieve bloemenhulde en telken* werden
nieuwe bloemen binnengedragen, die
aangroeiden tot een 25-tal stuks, die
een stemmige omlijsting aan de zaal
gaven. Daarnaast waren nog verschil
lende bloemstukken in de kamer van
zuster Marie in de Wijkverpleging be
zorgd. Onder de bloemen waren er van
den kerkeraad der Ned. Hervormde
Gemeente, van de E.H.B.O., van ds. en
mevr. Wartena uit Utrecht, zoon van
wijlen dr. A. J. Wartena, een der op
richters van de Wijkverpleging, on
een van dokter en mevr. Van Omme uit
Ouderkerk a. d. IJssel.
Ook in geschenken werd de sympa
thie voor zuster Marie uitgedrukt. Zoo
bood een oud-patiënte haar een zilve
ren bladwijzer en een zilveren suiker
schep aan.
Het Is alles bijeen een middag vol
warmte en hartelijkheid geweest,
waarop al die blijken van groote
erkentelijkheid en waardeering we-
derkeerig de liefde van Gouda voor
de goede zuster Marie hebben ver
tolkt, die in haar arbeidzaam leven,
In haar 38-jarige werkzaamheid In
de W|jk, in zoo ruime mate liefde
aan de menschheid van Gouda en
omgeving heeft geschonken.
Het afscheid van de Wijk
Des avonds werd afscheid van zuster
Marie in eigen huiselijken kring geno
men. Na het zingen van een voor deze
gelegenheid gemaakt welkomstlied,
heeft ds. F. W. C. Verheul in welgeko
zen. hartelijke bewoordingen den ar
beid van zuster Marie gememoreerd en
haar dank gezegd voor het vele werk,
door haar gedaan. Hij sprak van het
voorrecht, dat zuster Marie geniet, na
zoo'n ingespannen arbeid nog zoo flink
en gezond te mogen zijn, waarin wij
al jen ons verheugen. Terugziende op
„De Wijk" is haar leven, ook naar den
uiterlijken vorm, niet zonder vrucht
gebleven. Een ieder van ons is er van
overtuigd, dat de groote bloei van „De
Wijk" te danken is aan den arbeid van
zuster Marie, zuster Juul en dr. Mon
tagne. Het is aan weinig menschen ge
geven aan het eind van hun werk een
dergelijken zeJShpp hun arbeid te mo
gen zien. GrocWBcankbaarheid vervult
ons dan ook vahavotid, zeide ds. Ver
heul, nu een ieder van ons weet, dat
zuster Marie een welverdiende rust
tegemoet gaat. Er is blijdschap, dat zij
bij ons blijft en de band,'die ons bindt,
niet'verzwakt wordt. 'É)ok het bestuur
heeft veel geleerd van zuster Marie en
zal het werk voortzetten in haar geest
Diaconessen werk wil zeggen: arbeiden
in het teeken van het leven van zuster
Marie, dat is het offer dat een mensch
brengt in dankbaarheid aan het offer
van Gods zoon.
Onder aanbieding van de beste wen
schen voor haar .verder leven, bood ds.
Verheul daarnmMan zuster Marie als
geschenk van IwjtAiestuur de meubilee
ring Van haar Kamer aan.
Het verdere gedeelte van den avond
werd doorgebracht in gezellig samen
zijn, waarbij door zuster Ida namens
alle zusters en door de doktoren ver
schillende mooie cadeaux werden over
handigd.
Aan het eind heeft zuster Marie, ge
troffen door al de vriendelijkheid op
dezen dag, daarvoor hartelijk dank ge
zegd.
w
Thalia Theater: Ein Leben tang (met
Paula Wessely). Aanvang 8.15 uur,
De zoon der bergen
(met Conrad Veldt, Emmy Sonae-
mann en Hans Marr). Op het tooneel:
Peter Siers. Aanvang 6.15 uur.
Sehonwbnrg Bioscoop: Vadertje Lang
been (met Lily Bouwmeester, Aaf
Bouber, Paul Storm, Gust* Chris-
pljn-Mulder en Const van Ketck-
hoven). Aanvang 8.15 uur.
18 Febr. 6 uur Blauwe Kruis: Hervat
ting repetities gemengd koor Toon
kunst—Caecilia.
LEDENTAL BELANGRUK
GESTEGEN.
Naar wij vernemen hebben de po
gingen om het gemengd koor Toon-
kunst-Caecilia tot nieuw ieven te bren
gen een verheugend succes gehad. De
voorwaarde, die de heer Nico Verhoef!
-voorthet aanvaarden van zijn dirigent
schap gesteld had, dat het koor tot
minstens tachtig leden zou worden uit
gebreid, is geheel vervuld en er bïijkt
hier wel zooveel belangstelling voor
goede koorzangbeoefening te bestaan,
16 Febr. 7.86—SJSO m
Zitting sociale voorlichtingsdienst
Nederlandsche Unie.
19 Febr. 7.30 uur Ned. Geref. Gemeente:
Spreekbeurt ds. Joh, van Weizen.
19 Febr. 8 uur Daniël: Cursus E H B O.
19 Febr. 8 uur Het Sohaakbord: Samen
komst Ned. Vereenigtag voor Lucht
bescherming met blokbesturen en
belangstellenden, inleidingen mr
H. P. C. M. de Witt Wijnen en
J. Jaring.
SO Febr. 10.39 uur Het Schaakbord:
Jaarvergadering Jongerengroep
Bond van Kaasproducenten; 2 uur
lezing A. van Wijnen over De
boerenzoon to alle tijden.
SO Febr. 7.30 onr Vrije Evangelische
Gemeente: Bijbellezing en bidstond.
SO Febr. Ut uur Legér des Hells:
Heiligingssamenkomst.
S3 Febr. 4 uur Ons Genoegen: Thé
Dansant en T uur Soirée voor leden
der sociëteit, onder leiding van Theo
Moens, muziek The Rhythm Melo-
dlans, medewerkenden Johanna van
Eek, harmonica; May Borghols, chan.
sonnière en danspaar Alexandra en
Norèi
25 Febr. 9.45 uur Vergaderlokaal
Geref. Kerk: Vergadering classis
Gouda Geref. Kerk.
26 Febr. 8 uur Central: Gecombineerde
ledenvergadering voormalige Goud-
scbe Reddingsbrigade en Ned. Cen
trale Reddingsbrigade, bestuursver
kiezing nieuwe afdeeling Ned. Bond
tot het redden van drenkelingen.
26 Febr. 89 uur Voormalig Bestede-
lingenhiiis: Eerste zitting advies,
bureau Ned. Vereeniging voor Lucht
bescherming.
APOTHEKERSDIÈNST
Steeds geopend (des nachts alléén
voor recepten):
Apotheek Dee, Westhaven 14,
76 JAA*
Ia da vergadering van dan gemeente-
read ia besluit genomen op bat voorstal
der commissie, belast met bat ontwar-
pen en het herzien van verorden toga*
tegen wier overtreding straf is ba-
dreigd, tot het afwijaen van het var-
zoek van den heer J. v. d. Linden Os,
tot wijziging van art. 14 der verorde
ning op de brandweer om to zijn pak
huis op de Turfmarkt 20 35 vaten
petroleum te gelijk te mogen opslaan
Staakten to de vorige vergadering de
stemmen, thans wordt het voorstel tor N
afwijzing aangenomen met 8 tegen t.
stemmen.
50 JAAR GELEDEN
De geprojecteerde lijn van den ont
worpen Utrechtschen en Zuid-Holland»
achen Lokaalspoorweg ls op kaart ge-
bracht en zal loopen van Gouda over
den Rhijnspoor tot Haastrecht; vervol-
fens langs Stolwijk, Berg-Ambacht tot
choonhoven; varder langs Lopik,
Lopikerkapel, Use lutein, Ouden-Rijn
tot Utrecht
25 JAAR GELEDEN.
Uit Stolwijk: Met ingang van 17 Fehk
is ingetrokken het verbod van veever-
voer uit de kringen Stolwijk en Goude
rak, bevattende de buurtschap StolwU-
kersluis.
Uit Oudewater: Door Ged. Staten
is goedkeuring verleend op de yer-
hooging van de jaarwedden van Ben
burgemeester en den secretaris, thaba
resp. vastgesteld op 110 en 1000 met
2 periodieke verfaoogtogen van 75.
VEEL BELANGSTELLING VOOR
KRONTJONG-. HAWAIIAN- EN
MANDOLINEMUZIEK.
Een gezellige en goed geslaagde uit
voering gaf de Goudsche Krontjong
club „Tahiti" Zaterdagavond voor een
volte Kunstminzaal. Dit ensemble heeft
zich in den korten tijd van zijn bestaan
reeds vete vrienden verworven,» ge
tuide de groote opkomst van het pu
bliek.
Het welkomstwoord werd uitgespro
ken door den heer P. Jacobs, een der
leden van de commissie, die dezen
feestavond had georganiseerd. Hij deel
de o.a. mede, dat men door onvoor
ziene omstandigheden 's middags geen
laatste repetitie meer had kunnen hou
den. Het pleit voor het organisatie
vermogen van „Tahiti", dat het pro
gramma behoorlijk vlot werd afge
werkt. De krotltjongclub liet zich als
eerste hooren; onder leiding van den
heer Will. J. van den Akker werden
enkele bekende Indische melodieëni en
een volksliedje ten gehoore gebracht
Later op den avond speelde zij nog
„Song of the hills", bestaande uit ver
schillende cowboy-liedjes, terwijl het
optreden werd besloten met Waldteu-
fels populaire wals „Les patineurs''.
Over het algemeen werd behoorlijk
landen", een Hawaiianqufatet, even
een* onder leiding var» den heer Will.
J. van den Akker. Zeer veel succes had
dit ensemble met zijn uitstekende ver
tolking van bekende Hawaiian-songa,
waaronder het populaire „Honolulu"
en ook met een compositie van den
leider van het quintet. De beer Van den
Akker bespeelde in dit ensemble een
prachtig instrument, de „electrische
guitaar1, dat zijn bedrevenheid als
guitaarspeler ten volle deed uitkomen.
Het programma werd nog aangevuld
met het optreden van een mandoline-
I kwartet, dat o.a. uitvoerde het lied
„Santa Lucia". Verder werden enkele
korte komische schetsjes opgevoerd.
De finale bracht alle medewerkenden
op de planken om met een pittigen
marsch het programma te besluiten,
waarna met medewerking van cte aan
wezigen in de zaal nog eens het „Ta-
hiti-Iied" te voren ingestudeerd on
der leiding van „De Schoolmeester"
Werd gezongen, waarmee de uit
voering was geëindigd.
Nog vijf kwartier was er nu gelegen
heid tot dansen, waarbij het ensemble
Van Berkel de muziek verzorgde.
dat het ledental reeds in de negentig
loopt. Met goeden moed hervat de ver- gemusiceerd. Al was het niet alles even
eeniging haar arbeid. In studie wordt vlekkeloos en zuiver, l:on toch het op
genomen de Grosse Messe in d moll van I treden zeer geslaagd genoemd worden.
Anton Bruckner. Als gasten speelden „The Paradix Is-
EERELID EN TROUW VRIEND.
De Goudsche Orkest vereeniging heeft
op haar repetitie-avond haar overleden,
eere-lid Joh. Fabriaan op eenvoudige^
doch treffende wijze herdacht. De
voorzitter, een herinneringswoord spre
kende, releveerde dankbaar de groote
genegenheid, welke de heer Fabriaan
al direct van de oprichting af voor dj»
G. O. V. koesterde, als bewijs waarvan
hij zijn geheele muziek-bibliotheek aan
het orkest ten geschenke gaf. Het zal
dit niet spoedig vergeten.
Ook bjj de meeste leden persoonlijk
zal de heer Fabriaan nqg lang in dank
bare herinnering blijven voortleven.
Immers, hij was.het, die hun muzikale
-opleiding op de Stedelijke Muziek
school heeft verzorgd en meer nog, als
dirigent van het Stedelijk Muziekkorps
tot hun muzikale vorming heeft- bijge
dragen.
Om aan de herdenking een passende
wijding te geven speelde het strijk
orkest het op het laatste concert ten
"ehoore gebrachte stemmingsbeeld van
Edvard Grieg „Letzter Frühling"\/
waarna allen zich van hun zitplaatsen
verhieven en in een oogenblik van
stilte den overledene een laatste groet
brachten.
VERLOF B GEVRAAGD.
"Ê|j B. en W. is ingekomen een ver-
roek van A. van Oudheusden te Vlaar-
■Ungen, om een verlof B ingevolge de
Drankwet voor de beneden-localiteit
an het perceel Stoofsteeg.
(Nadruk verboden.)
1»!
Tijdens den tocht was de commissa
ris erg zwijgzaam. Maar de beamb
ten, wisten, dat hij nukoortsachtig
werkte. Zij kenden hem te goed.
Op hetpolitiebureau 'aangekomen
«gaf de commissaris zich dadelijk
haar zijn kamer, waar hij door een
beambte van ,de dactyloscopische af
deeling werd gewacht.
Nq Schmitz, iets ontdekt? be-
groette hem de commissaris.
He beambte kpïkte ijverig.
Wij hebben de vingerafdrukken,
die zich op de kleeding van het lijk
bevonden, geïdentificeerd, 'legde hij
™t. -i Het lijk is door twee personen
*®dragen. De eene daarvan heeft
a*'«ischoenen aangehad, zoodat daar-
van geen afdrukken zijn.
En' de andere? vroeg de com-
vol spanning,
j Öe andere moet een vrouw zijn
«eweest, commissaris.
HOOFDSTUK 8
De commissaris bleef op dezen
v»nd nog erg lang op zijn kBataprJ
Hij had na lang overleg besloten een
gesprek met Hamburg aan te vragen
en twee uur later had hij het ant-
woordtelegram ta de hand: „Aan
komst met gearresteerde om onge
veer 22 uur" luidde de Inhoud.
De commissaris wierp een blik op
de klok. Hét duurde dus nog twee
uren. Hij dacht even aan dr. Hellwig
en lachte zacht. Die beste Hellwig,
daar had hij het bericht van de reis
van Hilmar Vischer gehoord en hield
het voor zich. Waarschijnlijk "zat hij
nu thqjs en dacht er diep over na.
Er was toch een Sherlock- Holmes
aan hem verlóren gegaan.
Hagemann besloot deze twee uren
met Hellwig door te brengen. Maar
zou Hellwig nu thuis zijn? Hij zocht
het nummer van Hellwig en liet zich
door de centrale met hem verbinden.
De stem van mevrouw Ulla Hellwig
antwoordde hem. Maar wat zij hem
vertelde, stelde hem eenigszins teleur.
Mijn man is er niet, hij is o;
rei$, zeide zij.
Op reis, zoo zoo, hij had immers
besloten zijn vacantia uit te stellen?
Een korte aarzeling aan het andere
einde en toen:
Neen, hij is vanmiddag naar
Hannover gegaan. Hij had haast om
den trein nog te kunnen halen.
De commissaris kon daar zijn con
clusies uit trekkqn. Dr. Hellwig was
officieel nog steeds met yacantle. Hij
had, zooals de commissaris wist, op
zettelijk vermeden naar zijn kantoor
te gaan. En nu ging hij plotseling op
reis? Naar Hannover? Dus niet met
vacantie? Een beetje mismoedig ging
Hagemann naar een café om te eten.
Steeds weer keek hij op de klok, de
tijd ging langzaam voorbij. Eindelijk
naderde de wijzer de tien en Hage
mann ging langzaam naar de Alexan-
derplatz terug, waar hij in de voor
kamer van zijn kantoor eön beambte
trof, die zorgvuldig de schrijfmachine
schoonmaakte. De man keek vragend
op.
Ja, zei Hagemann, ik heb u
hier laten komen omdat wij nog een
belangrijke verklaring zullen moéten
opnemen.
Hij ging naar zijn kamer en ver
telde den dienstdoenden commissaris
door de huistelefpon, dat er binnen
twintig minuten? een Hamburgsche
collega zou komen met een arrestant,
dien men hem dadelijk moest bren
gen.
ipj ^Maar de commissaris moest nog
Twêl een half uur wachten, voordat* hij
voetstappen!,'èa praten In de voor
kamer hoorde. Dan ging de deur open
en> binnen kwam, onder geleide van
een goedmoedig uitzienden, ouderen
man, Hilmar Vischer. Zijn gezicht
was rood van opwinding en zijn haren
hingen over zijn voorhoofd. Hij ging
zonder aarzelen op den commissaris
toe.
Ik ei3ch mijn onmiddellijke fa-
vrijheidstelling, oyer morgen vaart
Otfn scjiip an ik protesteer tegen deie
inhechtenisneming, Welke...
Op een wenk van den commissaris
was de begeleider verdwenen en had
de deur achter zich gesloten.
Zoo, onderbrak de commissaris
den woordenstroom, gaat u nu eens
hier zitten.
Hilmar Vischer wilde opnieuw pro
testeeren, maar de beleefdheid van
den commissaris was zoo dwingend,
dat hij tenslotte gehoorzaamde en den
aangeboden stoel aannam. Zijn oogen
waren vol verwachting op den com
missaris gericht. De hand, welke hij
op de schrijftafel had gelegd, beefde
licht. Met gesteld dwong hij zich tot
kalmte, om zijn stem een gelaten toon
te geven.
Ik- hoop, zei hij, dat u mij
tenminste een verklaring zult geven,
waarom ik vanmiddag in mijn Ham
burgsche huis zoo plotseling werd ge
arresteerd.
En eenigszins ironisch ging hij
voort.'
Ik dank u intusschen, dat u zoo
vriendelijk waarvoor den tocht hier
heen den gewonen D-trein toe te
staan.
De commissaris bleef vriendelijk.
Wat dat betreft, antwoordde hjj,
was het alleen mijn streven u zoo
spoedig mogelijk hier te hebben. En
gearresteerd bent u heelemaal niet,
alleen vastgehouden. Of ik dit hand
haaf, hangt alleen at vin hetgeen u
mij te vertegen zult hebben,
Over het knappe gezicht van Hil
mar Vischer gleed een siddering.
Wat ik te vertellen heb? Wat
moet dat beteekencn?
De commissaris strekte zijn beenen
uit.
Waarom zouden wij verstopper
tje met elkaar spelen, mijnheer
Vischer? Ik heb u eens, niet lang ge
leden, |^zegd, dat een verdenking
tegen u zou kunnen ofckomen, waar
van voorloopig nog alleen de moge
lijkheid bestaat, nietwaar, u herin
nert het zich?
Inderdaad, knikte Hilmar Vi
scher, maar-
De commissaris wenkte.
Laten wij by de theoretische mo
gelijkheid blijven, mijnheer Vischer,
u weet waarschijnlijk, dat het een ge
liefkoosde manier is'om een verdach
te nog eens te verhooren, bijvoorbeeld
of hij genoeg motieven had om een
daad te doen. U zult mij moeten toe
geven, dat het motief in uw geval
voorhanden was. Daar is de weige
ring van uw vader om toestemming
te geven tot uw huwelijk met juf
frouw Ingeborg Degener...
Hilmar Vischer sprong op.
U weet...
De commissaris drukte hem zacht
op zijn stoel terug,
Blijft u rustig zitten, münhéar
Vischer, ja, wij weten wie de dame
is, wier naam u steeds niet wilde
noemen. Deze weigering van uw va
der was niet het eenige motief, daar
is nog zijn bedreiging, om u enkel uw
kindsgedeelte te geven. U hebt zelf
toegegeven, dat u van de uitvoering
van het dreigement pas na den moord
hebt gehoord. U kon dus aannemen,
deze onterving nog te verhinderen,
als u...
...als ik mijn vader vermoordden
Hilmar Vischer brak in een bitter
lachen uit.
Dat wilde u Immers zeggen com
missaris, nietwaar? Spreekt u het
rustig uit. Het is weliswaar een waan
zinnige gedachte, maar...
De commissaris legde zijn hand op
Vischer's arm.
Mijnheer Vischer, "zei h(i kalm,
voorloopig spreken wij alleen over
mogelijkheden. Omdat echter dezn
mogelijkheden alleen door u kunnen
worden opgehelderd, daarom heb ik
mij helaas tot uw vastneming ge
noodzaakt gezien. U had zich dit kun
nen besparen, als u van het begin af
aan openhartig tegen ons was ge
weest. Waarom hebt u bijvoorbeeld
den naam van Ingeborg Degener ver
zwegen?
Hilmar Vischer werd kalmer.
Ik had mijn redenen commissa-'
ris.
Zijn stem werd zachter.
Ik... ik moest wel aptmemen,
m(jn vader zijn toestemming welga
de, omdat hij en Ingeborgs moeder™
(Wordt uerv
