BONERA
zwaar beboèt
Chatotade en Suiicetweeken
HET LACHJE IN DE
GROENE OOGEN
MELK VER VALSCHERS
Kwaliteit
Smakelijkheid
GOUDA
folON
>E BLAD
DONDERDAG 27 FEBRUARI 1941
STADSNIEUWS
tuchtoffer# van ongeluk
te Nieuwerkerk
uitgedragen.
^an het Kantongerecht.
Water bij de melk kost een Reeuwijker f 250
en een Zevenhuizensche f 300
Ontslagverordening niet van toepassing
geacht óp seizoenarbeid in landbouwbedri|f
T
munt uit door
Bij iederen goeden winkelier verkrijgbaar.
1
Uit vroeger tijden.
Vijftig jaar fondsbode.
Politierechter
te Rotterdam.
FEyiL
DE BAANVAN VLIET
BUSTE GELEGD
*f haren zün gisteren en vandaag
®L-:iullcnde gemeenten uitgedra-
*17 «lachtxjlfers van de autobus-
A, bij, Nieuwerkerk a. d. LJssel
naar hun laatste rustplaaU
iffifrer stede ia gistermiddag op de
JL,eene Begraafplaat» het stoffe-
Stiwerschot van mevr. M. W. de
j*, V.n Vliet uit Botterdam ter
'ÊielDed'Haan is voor haar huwe-
■JLiurende veertien jaar als win-
ÜSrouw bij de firma A. Quant in
Hdiuig geweest en als -zoodanig
SSaT velen haar gekend. Na de ge-
Stenissen van 15 Mei toen haar
fSnr te Botterdam vernield werd,
2a zii bh een zuster te dezer stede
fhet was op haar dageiykschen
2*. naar Rotterdam, dat haar het
TLiul( overkwam. Uit het huis van
2r zuster is zij teraardebesleld.
Telen hadden zich op de begraaf-
guti verzameld om een laatsten groet
Ubreneen. Onder hen waren haar
«d-onderwijzer de heer Ed. van
hntzig en en de heeren P. J. Hazel-
5jl A Bongaards en J. L. van
ftogerden als vertegenwoordigers
L» de readers- en cargadoorsfirma
A van Es en Co te Rotterdam, bij
-Pre de heer De Haan werkzaam is.
liet den stoet waren de heeren
a,«it medegekomeh en- oo het kerk-
Sf sloten de dames van het personeel
01 "i-collega's zich aan.
Onder de twaalf bloemstukken
firen er van de fa. Quant, van het
-rsoneei en van de fa. van Es.
De ecMeenoot beeft aan de groeve
ten treffend afscheidswoord gespro
ten, we-rin (hii dank bracht aan de
(spille Onant. die ziin vrouw nis een
tend bescho"w*de, aan mevr. Vlas te
Rotterdam, di» in moeiliike daeen de
pmilie 700 he-ft biiectasn en aan
ellen. d"> in deze w"»k hun mede-
léven hcbhen getoond. Het is. ze-de de
keer TV" H»»n. het laatste jaar voor
kisr een vlucht geweest, tot het
wonen in Gouda werd gekozen, echter
wil wikken maar een ander beschikt,
ft hooo, besloot bh. 8at God mi) de
kr«cht zal geven dit zware verlies van
plin lf"v° vrouw te dragen.
IX F W. G. Verheul, predikant der
Ifed. Hervormde Gemeente1 alhier,
p!d» hierna, dat d»ze tliden zoo wel-
torekend ziin. dat zij »"'en menschen-
mond overstemmen. Wanneer iemand
im snrake ni®t verstaat, zal hii door
>tw men=chelHkeo mond niet te b">-
irlkrn ziin God alleen is een toevlucht
en HU is het inderdaad. Da. Verheul
rerzoeht hen. d'e de lieve doode heb
ben l'efgehed. te luisteren naar het
woord van God. Uit den BHbel las hu
J)e dwen des menschen ziin als het
nas" om vervolgens voor te gaan in
bet bidden van het „Onze Vader".
bonter gemaakt. De melk van haar be
drijf bevatte 35 pet. water.
De vrouw had een schoon verhaal.
De bussen hadden aan den wegkant ge
staan en toen had het hard geregend en
ze stonden dicht by de sloot en toen
was het slootwater er over heen ge
spoeld.
Door den golfslag zeker, lachte de
kantonrechter, die van het geheele ver
haal niets geloofde.
Toch kan het niet anders, hield de
Zevenhuizensche, in haar Zondagsche
gewaad verschenen, voL
Regelmatig wordt in sterke male
melk vervalscht, zeide de ambtenaar.
Men Wget, dat de keuringsdienst alleen
de ocmendmelk op werkdagen komt
controleeren en aangezien daarop blük-
baar gerekend wordt, zyn de ambtena
ren ditmaal op een Zondag eens komen
kyken, toen men hen heelemaal niet
verwachtte. Er zat 35 pet. water in.
Men zou riep het O.M. uit, haast van
vervalscht water kunnen spreken. Daar
het hier een vrouw betrof, wilde de
ambtenaar geen hechtenis vragen, doch,
de daad noemde hij zoo ergerlgk, dat
hy 300 boete subs. 1 maand eischte.
Dat kan ik nooit betalen, schrok de
vrouw.
Dat had U eerder moeten bedenken,
aldus het antwoord.
De kantonrechter deed overeenkom
stig den eisch uitspraak.
BET GLAASJE IN DE SPOELBAK.
Twee politiemannen te Gouda betra
den op een avond na 7 uur een café
un den Tiendeweg, toen zy bemerk
ten, dat de kastelein haastig den inhoud
nn een glaasje uitstortte in den spoel-
bek.
Onder vermoeden, dat hier een over
reding was gepleegd tegen de veror
dening, waarby het tappen van ster
ken drank na 7 uur is verboden, wilden
lil het ledige glas dat de kastelein
echter zich in het buffet had gezet
Pijpen, dcoh voor het zoover was, had
de kastelein het reeds in den spoelbak
pworpen.
Zoo kon de overtreding niet worden
welgesteld.
Terecht staande_ontkende de kaste
lein, dat er in het glas jenever had ge
nten. 'tZou slechts port geweest zyn.
De rechter zeide, dat het hier niet
fing om jenever of port, doch om het
niet voldoen aan een vordering door
een ambtenaar in functie.
Dat begreep reu de kastelein even-
fens en hy bofte, dat hij een schoon
titelblad had, want de officier vorder
de ilechts 15 boete, subsidiair 6 da
len hechtenis.
De rechter veroordeelde den kaste
lein met een waarschuwing voor de
bekomst conform dezen eisch.
Ik dank u wel, zeide de Gouwe-
"Ur en ging tevreden weg.
De Kantonrechter heeft gisteren we
gens melkvervalsching twee boeten
opgelegd, die lang niet malsch waren,
een van f 250 en een van 300.
De eerste, die water bij de melk had
gedaan, was een 61-jarige man uit
Reeuwük. Vyftien procent bedroeg het
watergehalte.
Maar twee handjes
De verdachte gaf het toe, maar, zei
de hij, het waren maar twee handjes
en hu demonstreerde hoe hy met z'n
hand tweemaal een schep water in de
melktobbe had overgeheveld. Meer was
het niet, voegde hy er by, als veront
schuldigde hy een bagatelle.
Meer niet, viel de ambtenaar van het
O.M., mr. G. Kroner in, U moet er
heelemaal niets in doen.
In zün requisitoir zeide de ambtenaar
dat het in de eerste plaats niet te pas
komt water in de melk te doen en in de
tweede plaats niet voor iemand, die al
vyfmaal veroordeeld was, want, ont
hulde het O.M. uit de stukken, verdach
te is in 1926, 1928, 1931, 1932 en 1936
ook al veroordeeld.
Verdachte: Anders heb ik het nooit
gedaan.
Kantonrechter, mr. A. J. M. Oonincx:
Dat merken we wel aan je waschiyst.
Het O.M. meende, dat gerust kan
worden aangenomen, dat de Reeuwg-
ker al vgftien jaar knoeit. Wat hy ge
daan heeft, is een der minderwaardig
ste overtredingen van voedselverval-
sching. Gezien de recidive, vond de
ambtenaar voor deze verregaande
knoeierg een ernstige straf op zgn
plaats en hy eischte een maand hech
tenis.
Ik kan thuis niet gemist worden,
klaagde verdachte, is boete niet moge-
lijk.
'k Zal je nog een kans geven, besloot
de kantonrechter: 250 subs. 1 maand.
Dat kan ik nooit betalen, klonk het.
Het spgt me wel, repliceerde de rech
ter. het feit is te ernstig, ik doe er
geen cent af.
Komt het niet in de krant vroeg de
man, die publicatie blgkbaar nog het
ergste vond.
Ik denk niet, dat je dat er uit houdt,
meende de kantonrechter, en hg heefjt
goed gezien.
Door den golfslag
De tweede verdachte, een 55-jarige
vrouw uit Zevenhuizen, had het nog
Azijn, die geen azijn was
In Waddinxveen was het met de
azgn niet in den haak geweest.
Ér is geknoeid, begroette het O.M.
den verdachte.
Dat durf ik piet te zeggen, luidde het
antwoord.
Ik wel, repliceerde de ambtenaar.
De azgn was gemaakt volgens het
recept van den leverancier, vertelde de
man en van de zijde van het O.M. werd
daaraan toegevoegd, dat de keurings
dienst den betrokkene ai eens gewaar
schuwd had, dat het recept wat de uit
komst van het extractgehalte betrof,
niet deugde en daarom had hg er niet
mede moeten doorgaan.
De eisch luidde 25 subs. 10 dagen
en dit werd ook de uitspraak.
Een qntslagkwestie
Iets anders uit Waddinxveen was een
ontslagkwestie, waarbij eer. eigenaar
van een landbouwbedrijf terecht stond,
Da grootst» besparing op Uw
straomrantsaan verkrijgt U door bat
gebruik van do basta en zuinigste
lampan ooit door Philips varvaordigd:
PHILIPS
Ing. Mc uil -4
lug. /vied. O 59U 74
wegens het ontslaan van twee chauf
feurs, die hg tijdelgk in dienst had.
De landbouwer vertelde, dat de
chauffeurs tgdeiyk in betrekking wa
ren voor twee vaste menschen. Toen
deze na de mobilisatie terugkwamen,
had hg den chauffeurs den vaderlgk
geineenden raad gegeven om by een
anderen landbouwer, die wel werk
had, te gaan werken, zoodat er z.i. van
ontslag geen sprake was. Drie weken
later werden zij bg den anderen land
bouwer ontslagen en toen Was de zaak
aan het rollen gekomen.
De ambtenaar achtte bewezen, dat
de verdachte de chauffeurs ontslagen
had en daarmede de desbetreffende be
palingen, die voor ontslag een vergun
ning van de arbeidsinspectie verëisch-
ten, overtreden had. Wel wilde het O.M.
in, aanmerking nemen, dat de landbou
wer de betrokkenen aan ander werk
geholpen had en daarom vroeg hg een
lage boete, i 5 subs. 1 dag.
De raadsman, mr. S. H. Smit alhier,
achtte het ontslag geenszins bewezen,
maar hy wilde dit buiten beschouwing
laten, omdat hg op anderen grond ver
dachte niet strafbaar achtte. In deze
zaak is van groot belang, dat het door
de chauffeurs verrichte werk seizoen-
a/beid in het landbouwbedrijf was. In
de Duitsche tekst van de verordening
van den Rijkscommissaris, staat, dat
ontslag zonder vergunning verboden is
voor „Gewerbebetriebe", terwyi de
Nederlandsche tekst spreekt van „be
drijven". Pleiter was van meening, dat
landbouwbedrijven niet onder „Ge
werbebetriebe" ziin te rangschikken.
Bqvendien wees hg op een arrest van
den Hoogen Raad, dat landbouwbedrg-
ven/niet aan de gewone ontslagbepa
lingen gebonden zgn. Op grond van een
erf ander pleitte mr. Smit vrgspraak.
[CJP een vraag van ddn kantonrechter
deetüfrde verdachte mede, dat de beide
chauffeurs uitsluitend in zijn land
bouwbedrgf en niet als chauffeur werk
zaam waren geweekt.
De rechter achtte het ten laste ge
legde niet bewezen en sprak den land
bouwer vrg.
Clandestien geslacht
Een veehouder uit Ouderkerk a. d.
IJsel stond terecht wegens het fraudu
leus slachten van een varken, wat in
samenwerking met een ander was ge
schied.
Ik heb ietewat geholpen, zeide hg.
't Mag 'niet, aldus het O.M., dat
25 subs. 10 dagen vorderde.
De betrpkkene was in deze zaak geen
nieuw gezicht, maar hii kon er zich
niets van, herinneren, dat hg al eens
eerder veroordeeld was. 't Zal m'n
broer geweest zgn, veronderstelde hg,
maar de stukken worden op het kan
tongerecht goed bewaard en toen ze
op tafel kwamen, bleek, dat de verd.
het zelf was. Toen ging het om het
■clandestien slachten van een schaap.
Het varken was than»Van overheids
wege verkocht. Tachtig gulden had het
opgebracht en van die opbrengst Vroeg
het O.M. de verbeurdverklaring.
De kantonrechter legde f "15 subs. 6
dagen op met teruggeving van de op
brengst.
De arme kindertjes
Ook iemand uit Nieuwerkerk a. d.
IJsri had clandestien een varken ge
slacht. Hg had een slachtvergunning,
vertelde hy, en er was geen eten in
huis voor z'n drie kinderen en toen
had hg de krulstaart voor den vastge-
stelden datum geslacht.
Na een eisch van 10 subs. 4 dagen
met verbeurdverklaring, werd ook in
dit geval de uitspraak 15 subs. 6 da
gen met teruggeving.
Bet biertje
Het glaasje bier voor de dorschers
van een veehouder te Nieuwerkerk a. d.
IJsel was in andere magen terechtge
komen. Om naar goede gewoonte na
afloop van den dorschlijd zyn perso
neel een glaasje bier te künnen aanbie
den had de patroon een kist bier in huis
gehaald. Nu houdt hy er ook een thee
tuin op na en toen er op een dag be
zoekers waren gekomen, was op hun
bestelling het bier te voorschyn ge
haald, welke verkoop verboden was,
omdat de eigenaar geen Drankwet-var
lof heeft.
25 subs. 10 dagen, zeide de ambte
naar.
Er gaat nog wel een beetje af, meen
de de man en zyn hoop ging in vervul
ling, het werd 15 subs. 6 dagen.
Geen prijslijst opgehangen
Een groot aantal winkeliers in
vleeschwaren, meest uit Gouda, waren
gedagvaard, omdat zy in hun zaak geen
prijslijst hadden opgehangen.' Het ex
cuus was in alle gevallen hetzelfde:
men had niet6 gelezen, dat bet moesf
en men wist het niet. Er was nog iets
eender, de boete, die in slle gevallen
10 subs. 4 dagen bedroeg. De rechter
nam hierbg aan, dat er van een onop-
zettelijk verzuim sprake was, want by
knoeierg met de prgzen zou de straf
veel hooger zyn. Degenen, die het tien
tje te veel vonden, kregen ten ant
woord, dat het feit, dat er geknoeid
kan worden, een waarschuwing noodig
maakt
Kregen dus alle slagers en winkeliers
in vleeschwaren over de hoofden van
de verdachten heen den goeden raad
deze bepaling streng na te leven ook in
een ander geval werd een algemeene
waarschuwing gegeven. Dat betrof de
inwoners van Schoonhoven, in welke
gemeente de verplichting tot aanslui
ting aan de water/» iding is gesteld. De
eerste overtreder stond thans terecht
en aan de boete van 1 werd de me-
dedeeling toegevoegd, dat dit een
waarschuwende straf is welke ieder,
die dit betreft, duidelijk maakt, dat aan
de verplichting tot aansluiting vol
daan moet worden. Zoo het niet helpt,
zullen zwaardere straffen worden ge
geven.
De verkeerde verdachte
Een onverwacht verloop had een ver
keerszaak. Op den rijksweg by de brug
te Waddinxveen voerde een auto grint
aan voor de middenberm en voor de
verkeersveiligheid had men er een man
met een roode vlag neergezet, die moest
zorgen dat er bg het oversteken van
den grintauto over de rgbaan geen
ongelukken zouden gebeuren.
Er was niettemin een botsing ont
staan en thans stond de chauffeur van
den grintauto terecht, omdat hij hoogst
roekeloos, onachtzaam en onoplettend
de weg was overgestoken.
Het ging er om of de man met de
vlag z'n laak goed verricht had en in
dit opzicht bleken wonderlijke dingen.
Men zou zeggen, 'dat het zwaaien met
de vlag zou beteekenen. dat de weg
niet vrij was, maar in dit geval was
het'net andersom, cle vlaggeman be
schouwde het opsteken Van de hand als
het teeken, dat er, zooals hg het noem
de, onraad was. Enfin, het scheen niet
al te tgdig en niet al te vlot gegaart te
zgn en de aanrijding' met een passee-
renden wagep was er het gevolg van.
De fout zit niet bg verdachte, maar
bg den vlaggeman, die juist z'n getui-
gengeld staat op te strgken en die z'n
plicht verzuimd heeft door niet behoof-
lijk teekens te geven en zoodanig heeft
staan zwaaien, dat niemand er uit wgs
kon worden, aióus gaf de ambtenaar
den verkeersregelaar er van langs, te
vens tegen den chauffeur vrgspraak
vragend.
Dan wordt u vrggèsproken, zeide de
rechter en daarmede had de verdediger
het al heel gemakkelgk, die, voor hg
aan het .woord was geweest, z'n cliënt
al vrijgesproken zag en toen uiteraard
niets meer te zeggen had.
Drankellende
De gevolgen van drankmisbruik ble
ken in een zielige geschiedenis uit
Woerden. Daar was de heer des huizes
dronken thuisgekomen en het was er
zoo.fiksche toegegaan dat er geen stoel
meer overeind stond, geen behang meer
aan den muur zat, een deur uitgesla
gen en een ruit vernield was. De vrouw
was de deur uitgeloopen, de kinderen
waren naar zolder gevlucht en de
buren hadden de politie geroepen.
Ha, we zgn gered, daar komt de poli
tie, hadden de kinderen gezegd
Nu stond de man terecht. Hg herin
nerde zich er niets meer van. Ik was
heelemaal buiten kennis en ik wist niet
wat ik deed, luidde zgn verweer. Ik
DB „GOUD8CHE COURANT"
MELDDE:
75 JAAB GELEDEN
Men verneemt dat op Maandag den
19de Maart aanstaande eene buiten
gewone feestelijke tooneelvoorstelling
zal plaats hebben in de sociëteit „Ons
Genoegen" in de Boelekade, ten voor-
deele van den heer L. Hartlooper,
tooneeldirecteur, by gelegenheid van
zgn jubilé of 40-jarige tooneeldlenst.
Voor deze voorstelling zgn ook be
reids earlge nieuwe sujetten geënga
geerd, om dit alle luister by te zetten,
56 JAAR GELEDEN
Als eene byzonderheid mag ver
meld, dat by Oudewater in den IJsel
een zalm gevangen is, en wel op eigen
aardige wgs: 's Nachts is nameiyk het
beest in de schuit van den visscher
P. v. d. Kny gesprongen, zoodat deze
den volgenden morgen' zgn buit maar
voor het grijpen had.
25 JAAR GELEDEN.
By het comité ten behoeve van da
slachtoffers van den watersnood in
ons l»nd is sedert 24 Januari j.L in
gekomen ƒ13.802,96. Het comité be
schouwt thans zyn taak is geëindigd.
Uit Waddinxveen: In de vergade
ring van den raad werd tot hoofd der
openbare school aan het Dorp benoemd
de heer G. L. van 't Hoff te Elle-
woutsdyk.
gebruik nooit drank en np ik getrac-
t'eerd was, kon ik er niet tegen.
Daar heb je het al weer, zeide het
O.M. Er is hier nog nooit iemand we
gens dronkenschap geweest, of hg was
getracteerd geworden, 'n Bedroevende
historie vond de ambtenaar, die 15
subs. 6 dagen eischte.
De uitspraak werd ook zoo en de man
kreeg er de boodschap bg, dat hjj er
nog genadig afkomt en blij mag zyn,
dat alleen dronkenschap is ten laste
gelegd en de zaak niet voor de recht
bank is behandeld.
DE HEER L. C. POST JUBILEERT.
Op 1 Maart a.s. hoopt de heer L. C.
Post, vroeger te Moordrecht en thans
te dezer stede, Gouwe 120 wonende,
zgn 50-jarig jubileum als fondsbode te
herdenken.
Van 1 Maart 1891 tot deze in April
1939 praktgk te Gouderak neerlegde,
48 jaar dus, is de jubilaris voor dr. T.
Beekenkamp werkzaam geweest en
sindsdien is hg het voor diens opvolger,
dokter Werkman.
Al die jaren verricht de heer Post
zgn taak tot groo'.e tevredenheid en in
vol vertrouwen van dr. Beekenkamp
en daarna van dokter Werkman, die
Vol k>f zgn voor de wgze waarop hy
de belangen van het fonds behartigt
en met zgn uitgebreide clientèle om
springt.
DE WRAAK VAN APPONIA.
Apponia, een 20-jarig meisje uit
Gouoa, was als dienstoooe in dienst bg
de vrouw van een filiaalhouder in
haar woonplaats. Met deze dame kon
eg niet erg overweg eu het gevolg was,
dat haar meesteres lumr allesbehalve
vriendelijk behandelden.
Dit eischte wraak jneende Apponia
en om dezé te kur.nen koeien, stal tij
wat suikergoed uit den winkel van
haar patroon.
Het was een borstplaat, een vrijer
van speculaas, marsepein en een paar
chocoladeletters, die zg gedeeltelgk
opat, gedeeltelgk toen zg zag, dat zij
ontdekt was weg wierp.
Nu stond zg voor den rechter en gal
den diefstal toe.
Ik heb het uit nijd gedaan, maar
ik heb er spgt van. Zg was zoo leelgk
tegen mij. Maar ik ben er nu niet meer
in dienst.
Dat begrgp ik, zei de rechter. J«
hebt bovendien met je wraak niet je
patrones getroffen, doch de firm#,
waarbg je patroon in dienst is.
Dat zag Apponia nu eveneens in.
De officier vorderde 15 boete, sub
sidiair 6 dagen hechtenis.
De rechter heeft er twee rijksdaal
ders afgedaan.
Apponia beloofde nooit meer terug to
komen.
«druk vtrbodta
B>
Een bedelaar, die reeds meer-
m«len by ons had gebedeld, zonk plot-
•••ing, toen hy in de kleine garderobe
**®si de vestibule op warm. eten
*actute, in elkaar, hy had een hart-
**1 lamming gekregen. HU viel een
•awchrikkeiijk gat in zijn hoofd,
*>aruit het bloed stroomde. Maar
°"a was het als had de hemel ons
""ah man gezonden. Ik weet niet wie
J*n ons beiden het eerst op de ge-
"Cue kwam...
I** Deze doode ia de man, die on-
jj®*1 werd gevonden, nietwaar viel
«Uwig in.
Ja, stemde zij toe. Wg trok-
kern heimelgk een jas van Were
*7 aan en droegen hem dan naar de
Jr~Uur op' hel atuk land hierachter.
volgend* dag wilden wy de
r™ur ia brand steken, men sou dan
Farkooldn resten hebben gevonden,
in de halfverbrande klearen die
Ij® toljn man hebben herkend, mijn
r*»- die dan al ergens in het buiten-
zitten. Dan soa ft .die dan
ZT^r van het geheele vermogen
•«woeden, alles wrkoopen. Ook
hiervoor hadden wg alles geregeld.
Met de rest van ons vermogen hadden
wg zorgeloos kunnen leven tot aan het
einde van onze dagen en wy zouden
wel een middel hebben gevonden weer
met onzen jongen samen te komen, die
niet in deze plannen was ingewyd.
Het kwam echter andera.
Zy brak af en streek met haar zak
doek over haar vermoeide oogen.
Den volgenden dag, zoo ging zy
voort, kwamen twee mannen, die
voor den valachen pas hadden ge
zorgd. Het was Dinsdag, Werner ge
raakte in een stryd met hen om den
prijs. Zy gingen naar den tuin, omdat
Werner hoopte, dat men hen daar niet
kon hooren. 'Zij moeten toen wel tot
overeenstemming zyn gekomen, want
een kwartier later zag ik Werner de
twee twgfelachtige gentlemen naar
bet tuinhek brengen. Werner ging te
rug paar den tuin en keerde niet te
rug...
Dr. Hellwig zweeg buitengewoon
verbaasd. Pas na langen tyd vielen
hem eenige kleinigheden in, welke hy
niet duidelgk vond.
Wg hebben een bekentenis van de
daderes,- zei hy, maar desondanks
kunnen ook de beide mannen, van wie
u sprak, de daders zijn.
Volkomen uitgestoten, antwoord
de zij, ft zag hen van hier uit naar
den straatweg gaan, waar de autobus
Voorbij komt.
Dr. Hellwig stond op.
U hebt mijn opdracM aanmerke
lijk verlicht, zei hij, en ik moet u
daarvoor danken. Het spreekt vanzelf
dat tegen mevrouw Degener een ver
volging wegens chantage wordt inge
steld. Daar kan ik u niet voor behoe
den, maar ik denk, dat er wel nie
mand zal zgn, dië de handelwyze van
uw man zal veroordeelen.
Zy reikte hem de hand.
Breng my Hilmar terug, verzocht
zij.
Opeens scheen zy een inval te krij
gen.
Ik ga met u mee, zei zij, ik
zal mgn jongen afhalen, ik zal hem
zeggen, waarom hg Ingeborg Degener
moet vergeten. En, haar stem werd
zachter, ik wil het meisje zien, dat
zóó van mgn jongen hield, dat zü niet
voor een moord terugschrok.
Commissaris Hagemann liep met
groote wiegende stappen in zgn kamer
heen en weer.
U bigft er dus by, zei hg tot Hil
mar Vischer, die in elkaar gedoken
naast de schrgftafel zat, dat juf
frouw Larsen de daad niet gedaan
heeft. Maar u geeft voor deze bewe
ring geen bewgs.
Ik...
Wy hebben lntuaschen vastge
steld, ging de commissaris voort,
dat juffrouw Larsen op den bepaal
den tijd niet in Hamburg was.
Hilmar Vischer keek hem gekweld
an.
Hertha Larsen was in Berlijn,
gaf hy toe.
Aha. knikte de commissaris, j
dus toch» i
-aWSMMMMBMHMBBU
Neen, neen! schreeuwde de an
der, het is allemaal onzin, zü is de
moordenares niet—
Hy brak af.
De cpmmissarfö scheen verrast.
Maar u hebt zooeven toegegeven,
dat...
De jonge man steunde, hy zonk op
zgn stoel terug.
Zg was in Beriyn, gaf hg toe,
zy was in Berlgn en wy spraken
elkaar buiten, in Kladow. Het was een
laatste poging van haar om my van
mijn onzaligen hartstocht voor Inge
borg Degener af te brengen. Maar ik
was verhard, ik lachte haar uit en zü
liep weg.
De commissaris ging naar zyn
schrgftafel, hg wierp een blik op den
in elkaar gedoken Hilmar Vischer en
nam plaats.
Dat zegt Juffrouw Larsen ook,
begon hg opnieuw, welk bewgs
hebt u om haar onschuld aan het licht
te brengen, wU hebben haar bekente
nis. Het is er niet mede uit, mgnheer
Vischer, dat u enkel beweert, dat juf
frouw Larsen onschuldig is, Noemt u
ons de redenen, waarom u dit vol
houdt. Noemt u my voor mUn part
den werkelgken dader als u dien kent.
Hilmar Vischer keek op, hij staarde
den commissaris lang aan, dan stond
hy van zijn stoel op an zei langzaam
met nadruk:
U hebt gelijk, de werkelijke da
der. die ben ikf
Cam-nissarta Hagemann scheen niet
verrast.
Gaat u' toch zitten, verzocht hy.
Hilmar Vischer werd door deze
nuchtere woorden in de werkeUjkheid
teruggebracht.
Ga zitten en vertel alles achter
elkaar.
Hitmar Viscl\er maakte een volko
men verwarden indruk.
Ik... ik kan niet, stamëlde hg.
De commissaris wierp hem een wei
felenden blik toe.
Nu goed, stemde hy toe. Ik
zal u pen en papier laten brengen, zoo
dat u uw bekentenis schriftelgk kunt
doen. Maar eerst heb ik nog enkele
vragen.
Hilmar Vischer keek hem vol ver
wachting aan.
Alstublieft, zei hy.
U sprak van een onzaligen harts
tocht, welke u voor juffrouw Degener
had opgevat, waarom noemt u die
hartstocht opeens onzalig?
Hilmar Vischer werd donkerrood
van verlegenheid.
Ik... omdat... mijn vader had ge-
ïyk, Ingeborg Degener was myn lief
de met waard.
Zeer interessant, stelde de com
missaris vast, en waarop grondt u
deze meening?
Ik vertelde juffrouw Degener en
kele dagen geleden, dat ik tengevolge,
van de testamentaire beschikking van
mijn vader, over veel minder geld
kon beschikken dan ft gedacht had,
waarop zü zei, dat zy zich de luxe
niet kon p«rmitteerai om een armen
man te trouwen.
De commissaris knikte.
De appel valt niet ver,van den
stam, merkte hij filosofisch op.
Hilmar Vischer begreep deze op
merking niet.
Wat bedoelt u daarmede?
Commissaris Hagemann wenkte.
Later, nu moet ik u samen bren
gen met juffrouw Larsen, u moet uw
verklaring in haar tegenwoordigheid
afleggen.
De jongeman beefae.
O neen, dat niet, kreunde hy en
zijn lippen' waren wit.
Hagemann haalde de schouders op»
Het spy mg, zei hi', maar ft
kan u deze ontmoeting evenmin be
sparen, ais ik het juffrouw Larsen kan
doen.
Hg verliet de kamer en de beambte
in de voorkamer kreeg opdracht,
doch hg kon deze niet uitvoeren.
Commissaris, meldde hy, dr»
Hellwig en me/rouw Vischer zün in
de wachtkamer.
De commissaris snelde, naar de
wachtkamer.
Ik dank u mevrouw, begon hy,
dat u hier gekomen bent.
Mevrouw Vischer ging zitten. In
korte woorden vertelde Hellwig den
commissaris wat f* zelf pas had ge
hoord. Het gezicht van den commissa
ris bleef donker. Hy knikte nu en dan
en gaf mevrouw Vischer een hand.
fWordt twrnolpdJI
4
