GIPSY DOTT ERFT
EEN GEHEIM
STADSNIEUWS
AT
AAR
ANNEER
TWEEDE blad
WOENSDAG 12 MAART 1941
P««n
gee.
te.
eldig-
Groenteteelt in kleine
tuinen.
Uit vroeger tijden.
Gevarieerde avond van
de N. R. V.
Vingerafdrukken nemen
is een kunst.
Hel aspect van de
Jaarbeurs wijzigt.
I
FEUILLETON
P'jk.
>1 is
|tge- i
L zal
Uit
ve».
\m-
ptale
ide
naar
[thee
even
[thee
rche
heeft
met
Ideze
1 buit
I eth-
pt de
i ge-
ordt
ING.
de»
en
|lang.
van
ent
plaat-
oneel
ander
i tram
vet
BECK I. ZWAK TE ND UK GEEFT
VELE NUTTIGE WENKEN
Voor de afdeeling Gouda van de Ne-
jKlandache Maatschappij voor Tuin-
Mu«r en Plantkunde, hield gisteravond
De Reünie, de heer J. Zwartendijk,
iplinisch district leider bij den Plant-
0 Ziektekundigen dienst te Boskoop,
0B inleiding over „Groen ten teelt in
getne tuinen".
De inleider merkte op dat de veen-
goad, in deze omstreken, bij de "ak-
aSMchen die speciaal zijn ingericht en
Brimndig worden voorgelicht, heel
ptde resultaten oplevert, doch dat an-
Jren heel veel moeilijkheden tegenko
men en vaak te kampen hebben met
elekten en beschadigingen. Dikwijls is
ge ongunstige ligging van het tuintje
Barvan oorzaak. Ligt het tuintje op
tet Noorden en is het door schuttingen
eeageven, doe dan maar heelemeal geen
moeite, raadde spreker aan. In andere
•srsilen echter noemde hij goed spitten
Jee eerste vereischte. De planten moe
ial voldoende lucht en water hebben,
mwr van dit laatste ook weer niet te
wei, daarom moet da grond zoo gespit
«orden, dat het grondwater zoo noodlg
kas opstijgen en het te veel aan water
ktn wegvloeien.
Een groote rol speelt ook de bemes
ting. Voedingsstoffen, waaraan de plan-
Me bet meest behoefte hebben, zijn
itikstof, phosphorzuur, kali en kalk.
gen kan die aan den grond toevoegen
Bor er stalmest, of kunstmest op te
Hengen.
Het zaaien en planten besprekend,
■erkte de heer Zwartendijk op, dat
keken meestal veel te veel zaad bestel-
lm. Als voorbeeld nam bij selderij-
wsd, waarvan, naar hij verklaarde, de
leek vaak een lood aanwendt. Dat be
nt 23 30.000 zaden. Waar moet men
pet een tuin van eenige vierkante me
iers blijven als alles eens opkwam?
rroeg hij. Als men kool wilt kweeken
k het beter in het geheel niet met zaad
Is werken, doch plantjes te koopen,
raadde hij aan.
Voorts wees spreker op de juiste ver.
taling; men moet trachten een gun-
itige opvolging te krijgen, door regel
matig kleine beetje te zaaien of te
planten; zoo bijvoorbeeld voor vroege
lis te nemen Meikoningin, die vlug
ait en in den zomer Zwarte Duit-
e, die een goede zware krop geeft
niet zoo vlug doorschiet. Een be-
Ungryke factor noemde de inleider
toorts de diepte van het zaaien, hij
waarschuwde tegen te diep zaaien; hoe
kleiner het zaadje, hoe ondieper moet
het liggen.
Ook voor het bestrijden van ziekten
gde heer Zwartendijk vele nuttige
«renken. De veel bij kool optredende
knolvoet, is te voorkomen door bij ieder
plantje een lepeltje ongebluschte kalk
door de aarde te mengen. De koolvlieg
kin door het aanbrengen van kool
kraagjes, ringetjes van asfalt, of door
begieting met een scheutjeM),3 pet.
mtchtboomen-carbolineum oplossing,
bedreden worden.
By het oplossen van de vraag: „wat
tullen we gaan telen?" raadde inleider
un vooral te denken aan de wintercon-
sumptie. Gaat men aardappelen telen,
w»t hij, in verband met de minder
goede kwaliteit, die de veengrond op
levert, niet sterk kon aanbevelen, dan
dient men er op te werken, dat de
grond voldoende kali en fosforzuur,
maar weinig stikstof bevat. Voorts
noemde hij o.m. snij-, stam— bruine en
Uevitsboonen, terwijl hij ook de moge
lijkheid voorzag van het telen van
mjaboonen.
Vervolgens behandelde de heer
Zwartendijk het combineeren van ver
schillende cultures, hetgeen hij zeer
wenschelyk achtte. Men zaait bijvoor
beeld de rijtjes spinazie wat uit elkaar,
dan kan men daartusschen bloemkool
tetten, deze weer op een onderlingen
afstand van ca. 45 cM., zoodat er nog
plaats overblijft voor kroppen sla. Bij
een goede opvolging kan men reeds
«roeg, voor verscheidene dagen in de
«eek, andere groenten hebben, zoo
verzekerde hij.
Nadat van de gelegenheid tot vra-
fen stellen een druk gebruik was ge
kaakt, dankte de voorzitter, dr. A.
Scheygrond, den spreker voor diens
leerzame en onderhoudende causerie,
«elke dank hij vergezeld deed gaan
ven een speciale Goudsche attentie, in
1
DE „GOUDSCHE COURANT"
MELDDE:
75 JAAR GELEDEN.
Uit Ammerstol: In de laatste week
werden gevangen 53 zalmen van 14 tot
28 h.n. ponden, enkele zware soorten
wogen over de 30. De prijs is van 1,50
van het begin der week tot f 1,25 thans.
5* JAAR GELEDEN.
Door belanghebbende eigenaars in
de kom der gemeente Gouderak is een
verzoekschrift ingediend aan het dijk
bestuur, om in plaats van 60 c.M. dijk-
verhooging, daarvoor in geval van
hoogen waterstand te mogen plaatsen
kistingen op den dijk, daar vele huizen
nu reeds zeer laag staan en bü ver
hooging het ongerief nog grooter zou
worden.
25 JAAR GELEDEN.
Naar wü vernemen hebben commis
sarissen van de N.V. Stearine Kaarsen
fabriek Gouda besloten in de a.s. alge-
meene vergadering van aandeelhouders
voor te stellen aan de gemeente Gouda
een som van 25.000 ten geschenke
aan te bieden voor de stichting van
een volks- en schoolbad te dezer stede
op voorwaarde, dat het bedrag dat
ontbreekt voor de atichting van een
zoodanige inrichting uit vrijwillige bij
dragen wordt bijeengebracht, opdat de
gemeente zonder oprichtingskosten in
het bezit dezer zoo nuttige en daarbij
zoo noodige instelling zal geraken.
De directie heeft naar aanleiding
van het voorstel van commissarissen
tot een bijeenkomst genoodigd het
hoofd dezer gemeente, benevens een
aantal industrieelen en handelaren,
ten einde te bespreken op welke wijze
het beoogde doel het 'spoedigst kan
worden bereikt. Als resultaat daarvan
kan worden medegedeeld dat beoogd
wordt de totstandkoming van een in
richting, waarvan de kosten worden
begroot op 1 50.000, zoodat aan het be-
noodigd bedrag nog 25.000 ontbreekt.
Een commissie, in de bijeenkomst
benoemd, heeft thans een circulaire tot
een aantal personen in deze gemeente
gericht met het verzoek om financieele
medewerking. De commissie bestaat
uit de heeren J. L. van Eijk, voorzit
ter, S. Vingerling, secretaris, A. Bou-
ters, penningmeester, L. J. Jaspers en
H. J. Nederhorst.
den vorm van een bus stroopwafelen.
Daarop toonde de heer <3. Luijerink
eenige nieuwe kweekproducten op het
gebied van hortensia's, n.i. fraaie vol-
bloemige vijftakkers in 0,8 potjes en
een door speciale, nog nergens anders
gevolgde behandeling binnen een jaar
verkregen plant van bijzonderen om
vang, grooter dan bü het gewoonlijk ge
volgde kweeksysteem ooit mogelijk is
geweest.
DE HEER PANMAN VERTELT,
JULIA DE GRUTTER DRAAGT
VOOR, FILMS TOONEN NEDERLAND
De af deeling Gouda van de Neder-
landsche Reisvereeniging heeft giste
ren in „Concordia" een gevarieerden
avond belegd.
De zaal was geheel gevuld, toen de
heer C. H. Hagedorn den aanwezigen
een hartelijk welkom toeriep en den
heer J. Panman, algemeen voorzitter
der N.R.V. inleidde, die het een en
ander over de plannen voor 1941 ver
telde.
De heer Panman ving zijn causerie
aan met te zeggen, dat het voof een
reisvereeniging in een tyd als deze niet
gemakkelijk is, daar 95 van het
werkterrein weggevallen is.
Er is een recht tot arbeiden en een
plicht tot arbeiden, maar ér is tevens
een plicht tot arbeidsvreugde. Men
moet kunnen genieten om weer te kun
nen werken. Het levensgenot is een
factqf, zonder welke het leven weinig
waarde heeft.
De N.R.V. wil de menschen doen
reizen, als het kan mèt haar en anders
zonder haar; maar in ieder geval moe
ten de mensehen er op uit.
Deze woorden, zei de heer Panman,
zijn niet alleen een propaganda voor
ons zelf, maar tevens een aansporing
om in onze vacantie zoo te genieten, dat
we weer frisch onze dagelijksche taak
kunnen opnemen.
Naast er.kele reizen, die het vorige
jaar niet zyn doorgegaan, staan vele.
die goed geslaagd mogen heeten. Er
zijn natuurlijk fouten gemaakt, maar
hierop zal dit jaar bijzonder gelet wor
den. En zoo staan Sn eek, Zanding, Col-
denhove, Reeuwijk en de büzqnder
f;oed geslaagde bootreizen met de „Ju-
iana" weer op het programma. Voet
reizen zijn in voorbereiding; kortom
de N.R.V. heeft voor zeer gevarieerde
programma's gezorgd.
Ieder zoeke nu eenmaal in zijn va
cantie naar iets anders, als hij In het
dagelijksche leven gewoon is; wie in
't lage land woont, zoekt de bosschen
van Brabant en de Veluwe en omge
keerd.
In ons land zijn tegenstellingen ge
noeg, voor wie maar zien wil; maar
dikwüls zijn ze subtiel en niet gemak
kelijk te ontdekken. Wie het voorrecht
heeft te kunnen zien, kan van alles ge
nieten. Zoowel de Imbosch als de
rechte wegen in den Wieringermeer-
polder zeggen ons iets.
De Nederlander houdt van haastig en
jachtig toerisme. Vroeger was dit ook
al zoo; liever in acht dagen door heel
Zwitserland dan acht genieten genieten
van de omstreken van Luzern. En om
dat de deelnemers het wilden, is dit
streven door de Reisvereeniging aange
moedigd.
Voor rustig toerisme Is er in eigen
land genoeg ta vinden, dat in den va-
cantietüd weer sterkte geeft voor den
arbeid in de rest van het jaar.
Vervolgens droeg de, bekende voor
drachtkunstenares Julia de Grpyter
eenige Vlaamsche schetsen voor. In
haar sappig Vlaamsch kwamen ^oowel
de vroolüke als de meer stemmige
stukjes bijzonder tot hun recht.
Uit het bekende boek van Ernst Claer
„Uit het blijde leven van pastoor Cam-
pens" declameerde zij de leutige ge
schiedenis van „den onderpastoor". In
Felix Timmers' „Het versken" zag men
het verksken met het sierlijke krolle-
ken in zijn staartje", lijk „een rijk
madammeken met een nieuwen hoed"
op zijn pootjes wegloopen.
Humoristisch, maar toch stemmings
vol was „De reis van St. Kathleenenaar
de eerde", een schetsje van Jan Eek
hout, waarby St. Kathleene de ver
zuchting slaakt, dat de aarde nog net
zoo zondig is als vroeger.
Als toegiftje droeg Julia de Gruyter
nog voor enkele stukken van Tyl Uilen
spiegel. naar het gelijknamige boek
van Herman Teirlinck.
De aanwezigen genoten volop van de
op een vlotte, echt Vlaamsche wijzi
voorgedragen schetsen en beloonden de
kunstenares met een welverdiend
applaus.
Van de films, die hierna vertoond
werden, was de eerste een tocht met
de „Juliana" over het IJsselmeer. De
volgende film was een deel van de
binnenkort te verwachten kleurenfilm:
„Nederland—Rembrandtsland" en wel
het deel, dat vlotte close-up's te zien
geeft van Marken en Volendam. De
kleurige kleederdacht komt hierbij b(j-
zonder goed tot haar recht, wat even
eens het geval was in de laatste film:
Holland-Bloembollepland.
De heer Hagedorn sloot met een op
wekking om de N.R.V. trouw te blyven,
dezen bijzonder goed geslaagden avond.
«i»
TACHTIG SECRET ARIE-
AMBTENRAEN KRIJGEN
ONDERRICHT
Publiek moet met schoone vingers
komen
Binnen zeer korten tyd zal op de ge
meente-secretarieën een -aanvang wor
den gemaakt met de uitreiking van
persoonsbewüzen. Dit persoonsbewijs
zal o.a. gesierd moeten worden met
twee afdrukken van den rechtervinger
van den betrokkene, nl. eén op de ach-
terzyde van de in het përsoonsbewys te
bevestigen foto en één op het daarvoor
bestemde deel van dat bewys. Verder
moet ook nog een vingerafdruk ge
plaatst worden op de uitnoodiging, tot
het in ontvangst nemen van het per
soonsbewijs, die weer op de secretarie
ingeleverd moet worden.
Niet iedere ambtenaar kan maar zoo,
zonder meer, vingerafdrukken nemen.
Volgens de dienaangaande gegeven
voorschriften geschiedt dit slechts door
hem, die daartoe bevoegd verklaard is
door het hoofd van de Rijksinspectie
der bevolkingsregisters.
Om nu te kunnen overgaan tot het
afgeven van deze bevoegd-verklarin
gen zyn voor alle daarvoor in aanmer
king komende ambtenaren cursussen in
de dactyloscopie (het nemen van vin
gerafdrukken) georganiseerd, na afloop
waarvan de deelnemers op htm vaar
digheid worden getoetst.
Voor Gouda en omliggende gemeen'
ten is deze cursus gehouden in het
Waaggebouw, alhier. Aan den cursus
namen deel ca. 80 secretarie-ambtena
ren en politie-beambten. Omdat dit aan
tal te groot was om alle ambtenaren
tegelijk de noodige vaardigheid bü te
brengen, heeft men vijf cursusmiddagen
gehouden. Op eiken middag waren 15
a 20 personen aanwezig.
De cursus stond onder leiding van
den heer J. P. Wepster, adjunct-inspec
teur «mn politie te Gouda.
Verteld werd, dat voor het nemen
van vingerafdrukken noodig zyn dacty-
loscopische inkt, een dikke inktsoort,
die snel droogt, een dikke glasplaat,
lang ca. 35 cm. breed ca. 10 cm waar
op de inkt aangebracht wordt, een
spatel om de inkt uit te wrijven en een
rol om de inkt zoodanig uit te rollen,
dat de geheele glasplaat met een heel
dun laagje Inkt is bedekt. Een te dikke
inktlaag geeft vette afdrukken, waar
by de inkt ook in de papillairlünen
van den vinger dringt. Hierdoor krijgt
men geen goed lynenbeeld, maar een
zwarte plek.
Dortiuidlge-kaalhoofdige meet
1
Wanneer nu tot het nemen van vin
gerafdrukken wordt overgegaan, wordt
eerst onderzocht of de vinger van den
betrokkene schoon is. Is dit niet het
geval dan moet de vinger eerst gewas-
schen worden met water en zeep en
daarna goed worden afgedroogd. Ook
is het mogelyk, dat menschen met een
dorre huid b.v. menschen, die veel met
meel omgaan, voor het nemen van een
vingerafdruk verschünen. Dan is het
gewenscht, dat die persoon even zijn
vinger door het hoofdhaar, dat altyd
eenigszins vettig is, strykt. Alleen zit
men er soms mee, dat de „dorhuidige"
bovendien kaalhoofdig is. Ia dat geval
wil misschien de ambtenaar, voorop
gesteld dat hü een behoorlijke haardos
heeft, zyn hoofd wel beschikbaar
stellen.
Nadat dus is nagegaan, of de vinger
geen eigenschappen heeft, die voor hét
dactyloscopeeren moeilijkheden ople
veren of die moeilijkheden zijn ver
holpen, neemt de ambtenaar den vin
ger van den gegadigde voor het për
soonsbewys op een bepaalde manier
vast en vertelt daarby, dat hy alles
wel zelf zal uitvoeren, dat de betrok-
kene'niets anders heeft te doen dan zyn
6pieren van arm en hand slap te hou
den, Wordt er „geholpen", dan is de
kans op mislukking groot.
De ambtenaar plaatst nu den door
hem vastgehouden vinger op de inkt-
plaat. zoodat het eerste üd en ongeveer
een derde deel van het tweede lid de
plaat raken en drukt licht op den vin
ger. Alle papillairlünen zün dan vol
doende van inkt voorzien. Terstond na
het ininkten van den vinger, wordt
deze eerst op de uitnoodiging geplaatst.
Vervolgens wordt de vinger opnieuw
ingeinkt en de handeling op de achter
zijde van de foto herhaald. Daarna
komt het persoonsbewijs zelf aan de
beurt.
Benzine om vinger schoon te
maken.
Na afioop van deze handelingen kan
de vinger met waschbenzine gereinigd
worden. Nu valt benzine onder de dis
tributie-bepalingen. Daarom is in over
leg met het Rijksbureau voor aardolie
producten overeengekomen, dat voor
dit doel vier liter waschbenzine per
duizend inwoners betrokken mag wor
den.
Verder werd verteld hoe te handelen
by kromme vingers, vingers met lit-
teekens of wonden of bij het ontbreken
van één of meer vingers. Als het ma
ken van een afdruk onmogelijk is, kan
óf gewacht worden totdat de vinger
genezen is of een afdruk gemaakt Wor
den van een anderen vinger.
Hierna kwam het practische gedeelte
van den cursus aan de orde. De ambte
naren kwamen met zijn tweeën voor
het voetlicht en konden naar hartelus*
met elkaar experimenteeren. Om d«
beurt speelden gij de rol van gegadigde
Toen bleek dat, hoewel in theorie he'
nemen van een behoorlüken vingeraf
druk kinderspel is, het in de practijk
nog al eens wil mislukken, dat er wel
degelijk routine voor noodig is. Men
kreeg afdrukken te zien, die verre van
fraai waren. Soms was alleen maar de
afdruk van den vingertop te voorschün
gekomen, dan weer was veel te hard op
inktplaat of papier gedrukt en ver
toonde zich een zwarte vlek, zonder
eenig lijnenbeeld. Ook wilde de gf te
drukken vinger nog we] eens verschui
ven en dan it de afdruk natuurlijk
waardeloos.
De ambtenaren zullen deze week wel
zwaar aan het oefenen zijn, want vol
gende week moeten zij weer in het
Waaggebouw verschijnen om vaardig-
heidsproeven af te leggen. Blijkt dan,
dat zü de noodige vaardigheid nog niet
bezitten, dan krijgen zü geen verkla
ring van bevoegdheid. Maar die zullen
er wel niet zijn, het nemen van een
vingerafdruk is geen heksen.
Heeft het gemeen tepersoneel dit be
wijs in handen, dan kan de uitreiking
van persoonsbewüzen beginnen.
DE OPEN STANDS GAAN
VERDWIJNEN.
De voorjaarsbeurs 1941 is geopend.
De tweede jaarbeurs in oorlogstyd. De
jongste najaarsbeurs in 1940 noemde
de heer Graadt van Roggen ronduit:
een waag. De directeur van de Neder -
landsche Jaarbeurs, mr J. Milius, kon
er op den openingsdag van getuigen,
dat de voorjaarsbeurs van dit jaar het
beeld biedt van den onverzwakten wil
van het industrieelen bedrijfsleven om
velerlei en ernstige moeilykheden ten
spijt, zijn taak in bet belang der
samenleving voort te zetten, van een
groote vitaliteit, veerkracht, vindtag-
rükheid, vaardigheid en vernuft om
den arbeid, waar dit noodig was, ook
langs nieuwe wegen op te nemen, van
den krachtigen wensch zijn deel bij te
dragen tot de bevordering van Neder-
land's welvaart, uit den nedergang
weer omhoog, bereidvaardig, moedig,
bekwaam, vol geest- en daadkracht.
Het waagstuk waarover de heer
Graadt van Roggen het vorig jaar
sprak, werd dat jaar reeds verantwoord
op de najaarsbeurs, welke agrarisch
gericht is, de voorjaarsbeurs indus
trieel gericht als zij is kon de
demonstratie worden van Nederland-
sche geestkracht en aangemoedigd naar
voren zün gekomen, ongewijzigd in
haar samenstelling bleef zy niet. Er
vertponen zich in den ontwikkelings
gang van het jaarbeurs-instituut ge
leidelijke iünén, welke zich deze beurs
duidelyk demonstreeren.
De voorzitter van den Raad van
Beheer, dr. F. H. F e n t e n e r van
V1 i s s i n g e n, heeft hierover in
zün tafelrede aan het gebruikelijke
noenmaal interessante en behar
tigenswaardige dingen gezegd. Vele
trouwe leden ontbreken ditmaal en
daarvoor zün vele redenen. Eén van
deze redenen is het gebrek aan grond
stoffan, büvoorbeeid bü de leveran
ciers van non-ferro-metalen. Maar
ook voor andere branches geldt dit.
Men zou zeggen: de verkooper heeft
geen Jaarbeurs-actie meer noodig.
Men hoort wel zeggen: als we van
deze artikelen maar iets konden
koopen". Dr. Fentener van Vlissingan
heeft een verkooper hnoren zeggen:
ik durf me eigenlijk niet vertoonen,
ik ben bang. dat m'n afnemers me
iets doen". Ér zijn tüden geweest, dat
mar vreesde of de koopers wel komen
zouden, in deze dagen zijn er ver-
koopers weggebleven.
Het opmerkelüke van deze voor
jaarsbeurs is, dat er duidehjk een
overgang valt waar te nemen van de
gesloten stand naar de open ruimte
Dat is een gewichtige aanwyzing
voor de toekomstige ontwikkeling van
het jaarsbeursinstituut.
Bü den aanvang van het jaarbeurs,
instituut in Mei zal de jaarbeurs 25
jaar bestaan bouwde iedere deel
nemer zijn eigen hokje, vooral niet te
dicht bij den concurrent. Hi) mocht
eens wat kunnen zien. In den loop van
den tijd kwam daar verandering in.
Er kwamen groepen van deelnemers,
maar geseheiden. Altyd nog bleef
de gesloten stand gehandhaafd. Gelei,
delük aan kwamen er demonstraties
van vakgenooten in open ruimten. Op
deze Jaarbeurs vindt meif de kunst-
zyde-industrie en deschoaren-in.
dustrie samen. Geen/ hokjes meer.
men toont elkanders/producten open-
lük. zonder schgoom, met zooveel mo
gelyk gemak voor den afnemer. Het
zou wel kunnen zijn zoo oordeelt
dr. Fentener van Vlissingen dat
dit begrip een groote versterking voor
de jaarbeurs van de toekomst zou
kunnen zün. De groote overheidsbe
moeiing is een nadeel voor de Jaar
beurs Als het Rijksbureau prijzen
vaststelt en opdrachten verstrekt,
dan zou men kunnen vragsn. wat er
van de Jaarbeurs terecht komt. Maar.
als er een organisatie van het be
drijfsleven komf, dan zal de Jaarbeurs
internationaal niet aan belang in
boeten.
w
1
Thalia Theater: Gier Walljr (met Hei.
demarie Hatheyer, Sepp Rist tm
Eduard Kfick). Aanvang 7.15 uur.
Reünie Bioeeoop: I huwelijk op al.
betaling (met Ralph Arthur Roberta,
Jphannes Riemann en Leny Maren,
bach). Aanvang 7.18 uur.
12 Maart 7.38 uur Ned. Geref. Gemeentel
Spreekbeurt de. Joh. van Welzetfc
biddag voor den nood der tüden en
voo rhet gewas.
12 Maart IJl nar Ter Geuw: Lezing
prof. R. Caiimir voor Vereenlging
voor Paedagogiek, onderwerp:
Waarom gehoorzamen onze kinderen
met?
12 Maart 2 uur Daniël: Damescursua
E.H.B.O.
12 Maart 2 uur Blauwe Kruis: BUbel-
bespreking da. E. E. de Looze, on
derwerp: Amoe 4.
12 Blaart 2 uur Daaiëi: Vergadering
Jong Hervormden, inleiding da. tt
Elzen ga, onderwerp: Gemeenteop
bouw.
12 Maart I uur Kunstmin: Openbar*
vergadering N.S.B., spreker J. H. L.
de Bruin.
12 Maart 8—9 uur Oesthaven 19: Zit
ting adviesbureau Ned. Vereenlging
voor luchtbescherming.
12 Maart 8 uur Het Schaakbord: Leden
vergadering Oudheidkundige Kring
„Die Goude". inl iding Bert C. Hel-
bers over De hofjes te Gouda en hun
geschiedenis.
15 Blaart 3 uur Blauwe Kruis: Leden
vergadering Ned. Chr. Vrouwenbond,
lezing zuster Mortier uit boek Inger
Skram.
13 Blaart 7.38 uur Vrije EvangeUseku
Gemeente: Bijbellezing en bidstond.
13 Blaart 7JI uur Leger des Hells:
Heiligingssamenkomst.
13 Blaart 1.3» uur Concordia: Opvoe
ring Het biechtgeheim, door Willem
Goossens' Nederlandach VoIkstooneeL
13 Maart 7.39 uur Blauwe Kruis: Jaar
vergadering Ned. Vereeniging tot af
schaffing van alcoholhoudende dran-
i ken, rede H. Ploeg Jr.
14 Maart 11 uur Veemarkt: Premie
keuringen van stieren district Gouda
14 Maart 8.15 uur Ter Gouw: Gemeen
te-avond Vereeniging van Vryz. Her-
vormden.
15 Maart 7 uur Kunstmin: Feestavond
gymnastiek- en athletiekvereeniging
Vires et Celeritas.
15 Blaart 7 uur Ter Gouw: Gezelliga
bijeenkomst roei- en zeilvereeniging
„Gouda", vertooning smalfilm uit
clubleven, daarna dansen.
11 Maart 11 uur De Zalm: Openbare
verkooping onroerende goederen
door notaris J. van Kranenburg.
18 Maart 2 uur De Zalm: Bridge-drive
Ned. Vereeniging van Huisvrouwen.
APOTHEKERSDtENST.
Steeds geopend (des nachts alléén
voor recepten):
Apotheek P. Weyer, Gouwe 135.
Juist deze ontwtikkelin-g van demon-
streerende groepen zal meer ruimte
vragen, waardoor een aanzienlüke uit
breiding noodig zal zyn. De jaarbeurs
voelt zich juist geroepen in de ontwik
keling van deze zaken een belangrijke
rol te spelen. Wanneer de ontwikkeling
in de richting blijft gaan van de groe
pen, mplaats van de firma's, dan zal "t
gebied dat de jaarbeurs bestrijkt stel
lig worden uitgebreid
GOUDA OP DE JAARBEURS
Op de 41e voorjaarsbeurs te Utrecht,
hebben de volgende Goudsche bedrij
ven ingezonden: N.V. Kon. Plateel
bakkerij „Zuid-Holland"; N.V. Goede-
oen- en Aardewerkfabrieken; P. J.
Bellaart Jr; Plateelbakkerij „de Distel;
Eerste Nederlandsche Fabriek van Ge-
emailleerde Pijpen „Hollandia": N.V.
waagens' Koninklüke Hollandsch Pij-
Groothandel en Aardewerkfabriek v.h.
Corns. Jonker en Zoon; Kunstaarde
werkfabriek De Hoop. G. v. d. Kist en
Zonen; Kunstaardewerkfabriek „Regi-
na"; Muroplast; Plateelfabr. „Osirus";
Fa. P. J. van der Want Azn.; Pateel-
bakkerü .Zenith"; Van der Want en
Barras en de N.V. De Goudsche Ma
chinale Garenspinnerij.
(Nadruk verboden.l
i)
Hunter was bereid elke geschiede
nis aan te hooren. welke de vrouw
hsm op de mouw zou willen spelden,
sis het halssnoer maar ln zün bezit
kwam.
Zulk wark snijden de bewoners
«sn de Zuidzee-eilanden, vertelde de
«touw. Deze ketting was vroeger
tot eigendom van een stamhoofd op
to Parel-eilanden. HU beschermde
torn als zün oogappel en beschouwde
tom als aijn grootsten schat...
Bob Hunter viel haar lachend in de
(ede:
Dit ding heeft misschien wel
«seige waarde voor verzamelaars,
toste vrouw, maar kostbaar zijn die
touten kraton in geen geval. Het
toetje goud, dat er aan zit, ia met een
tointig dollarbiljet rijkelijk betaald.
Hm, dat mag waar aijn voor wie
torn ketting oppervlakkig beschouwt,
tost als a een loupe neemt «a bet
tojjweik op de houtsa kraton wat
Skuwkeurigar bekijkt, dan zult u zton.
ml dto oogenuchijnlük zoo primitieve
torstering de afgoden van den rijk-
Ilii uitbeeldt. En did opptrhootd
hield den ketting dhn ook terecht zeer
ta eere.
Dan vind ik het nogal wonder-
lyk, dat bü zoo gemakkelük van zün
schat heeft kunnen scheiden, mees
muilde Bob Hunter.
Dat ii ook niet met zün toestem
ming gebeurd, zei de vrouw met na
druk. Die ketting is hem ontstolen!
Aha, nu begint de zaak pas in
teressant te worden! En wie was de
onverlaat, die zich tot die misdaad
liet verleiden?
Zün eigen vrouw, een beeld-
schoone, jonge Maleische. Het opper
hoofd had haar hartstochteUjk lief,
maar hü was een oud man en ver
mocht haar niet te boeien. De vrouW
verloor haar hart aan een jongeren
man, dien zü naar hier volgde. Het
halssnoer nam ze mee.
Een zéér betreurenswaardig,
maar overigens nogal alledaagsch ge
val, lachte Hunter, Men zou anders
aan dat ding niet zeggen, dat er een
huwelükstragedie uit de Zuidzee aan
verbond» is...
En groote rykdommenl lispelde
de vrouw.
Ach kom, spotte Hunter, die de
verkoopster er sterk van verdacht,
dat zü mat haar verbaal slechts e»
hooger» prijs probeerde te bedingen,
naar rjjkdota zien die houten kralen
er werkelijk niet uit. Hoe komt o
eigenlijk aan die geschiedenis?
Dat i» mijn geheim I «ras kat ant
woord, dat'ditmaal fluisterend ge|
ven werd. Die ketting zal u geluk
aanbrengen, maneer, maar u mag met
niemand over de geschiedenis, welke
er aan verbonden is, spreken.
Ik zal zwygen als het grafl be
loofde Hunter, niet zonder een zweem
van spot in zün stem. En dien ket
ting koop ik, of hü me geluk brengt
of niet. Wat moet hü kosten?
De vrouw noemde e» zoo lag»
prijs, dat Bob Hunter zijn verbazing
nauwelüks kon verbergen. Hü legde
het geld op de toonbank liet het
snoer in zün zak glütten-
De vrouw zuchtte, alsof de geslaag
de koop haar van een groote zorg had
bevrüd.
Hunter keek haar midden in haar
roofvogelgezicht.
Eigenlyk had dat verhaal ge»
slot, zei hy, goed gemutst. Wien is
die schoone kleurlinge gevolgd
waar zün ze sam» heen gegaan?
Maar dat weet u zeker niet?
Als Hunter verwacht had de vrouw
door zün vraag ta verlegenheid te zul
ten breng», dan kwam hü nu wel
zeer b.-drogen uit.
O ja, dat weet ik heel goed ik
«ril het u wel vertellen ook. Het was
e» blanke man, die de Maleiache
ontvoerde hü deed dat niet om het
meièje, maar om d» ketting in zijn
bezit té krügen daardoor tevens het
gehsün, dat deze in zich bergt. HU
brapht haar naar Honoloeioe.
Bob Hunter keek geïnteresseerd op.
Van spot an .ongeloof was nu plotse
ling geen sprake meer. Allerlei ge
dacht» gingen hem door het hoofd.
Hon"lno,'iCdie ketting en Gipsy
Potte zonderlinge grootvader, Zoo
dat met elkaar in verband kunnen
staan?
Hoe heette die man? vroeg hy
gespannen.
Maar deze vraag liet de vrouw on
beantwoord. Haar magere hand pak
te hem bü zün mouw en trok hem
mee naar de deur.
Het is al laat en ik moet nu slui
ten. Als u iets noodig mocht hebben,
dan komt u maar bü me. Ik heet
Mattia Brander, Manhetten Lane. Tot
ziens
Bob Hunter stond op straat. Achter
hem klonk het gerinkel van sleutels;
e» rolluik werd ratelend neergelaten.
De oude opkoopster had haar winkel
gesloten.
HOOFDSTUK 3
Jim Fox had' zich intusschen naar
het radactiebureau van de „Fanfare"
begev». Daar vond hü zün schrüf-
machine, een vel papier er reeds in-
gestoken, gereed voor het gebruik.
Maar Jim liet slechts speels zyn vin
gers over de toetsen glijden. Plotse
ling trok hü er het papier uit, from
melde het tot e» bal ine» wierp
deze, e» verwensching mompelend,
ta de prullenmand.
HU was nüdig dat nog wel op
zün vriendin, Gipsy Dott.
In gedachten had hü reeds e» sen
sationeel artikel ontworpen, dat na
tuurlijk geheel over Gipsy haar on
verwachte erfenis handelde. Hoe kos
telijk zou hü dit interessante geval
hebbm kunnen uitbuiten als Gipsy het
hem niet had verbod». Die avontuur-
lyke grootvader zijn huis ia Hono
loeioe vormden een roman op zich
zelf; iedere» zou zyn artikel hebben
gelezen en wat e» geweldige reclame
zou daarvan voor Gipsy zün uitge
gaan. Maar juist daarom in haar,
voor een artiste onbegrypelyke terug
houdendheid had zü geweigerd
haar toestemming voor publicatie te
geven.
Jim vond, dat mm de bescheiden
heid ook te ver kon drüven Gipsy
deed dat in dit geval zeer zeker.
Irene Fancy zou dat anders hebb»
gedaan. Die zou er in de eerste
plaats op uit zün geweest in"die er-
fenisgcschiedrais eens flink de groote_
trom te roer» en daardoor zou dan
Jim volop ln de gelegenheid zün ge
steld zün journalistieke talenten te de
monstreer». Maar daar stond weer
tegenover, dat hü dat voor Irene
slechts met den noodig» tegenzin zou
hebben gedaan.
Jim Fox liep naar het raam
keek naar buiten.
Meer dan twintig verdieping» bo-
vm den began» grond lag het ver
trek, waar hü zich bevond. In e» im-
poneerende symphonic van licht
kleuren strekte Manhattan zich onder
hem uit. Oogverblindende lichtrecla
mes schitterden in blauw, grom
rood bov» de hulzenzee. Fel witte
schijnwerpers wierp» hun stralen
bundels op de gevels der groote i
kanpand» werd» door duizend»
vensters weerkaatst. Ergens hoog bo
ven hém ronkten motoren. E» recla
mevlieger cirkelde bov» het sta<
deel en teekende vurige, zwavelgele
letters op het zwart van den nachte
lijk» hemel:
Okay's Kauwgum I 1
En daar tusschmdoor vonkte het
lang-kort-lang-kort in witte signalen.
Dat was, ver buiten de stad. de vuur
toren van Blackpoint.
Jim rekte zich uit. Hü hield van
New York, zün geboortestad. Ach,
het was niet alleen in Gre»village ro
mantisch, maar overal. New York
had nu eenmaal de barbaarsche, zins-
begoochelende bedwelmende ro
mantiek van de moderne techniek ra
zonder dat zou hü niet hebben kunnen
lev» werken.
De telefoon zoemde.
Met e» sprong was Jim bü het toe
stel drukte op d» knop van dea
luidspreker.
Voor Jim Fox... voor Jim Fox...
voor Jim Foxl Inspecteur Bratt van
het hoofdbureau van politie wenscht u
te spreken, klonk de nasale dames
stem van de telefooncentrale.
Jim was onmiddellUk e» en al aan
dacht.
Als Bratt, die oude speurhond, hem
opbelde, dan was het altijd de moeite
waard. Jim voelde zün hart sneller
klopp», maar hü wist zich te beheer-
'schen.
Hallo, Bratt! riep hü joviaal ia
de microfoon. Wat ia er aan de
hand? Wü je me het laatste weerbe
richt meedeel»?
(Worél
