cost uumhuis I Henri Schippert
Hypotheekbank
vcmeiK VOOR ALLE LEDERWAREN
et gevangen kaboutertje
CRACKFREE
RAADSELS
Geen GRIJS HAAR
zoekt actief
het Rotterdamsch
Nieuwsblad
moddicH
Dat ktöam er van
„HlcUtmed AU
het aangewezen Orgaan
TWEEDE BLAD
Succes verzekerd
Prils f 5.25
Verhuur raar Taaaeai en Feesten, v/k Oppert IN
Thans STATENLAAN 31. H'BEKG (lijn W-U). TEL. a
Quo
zeep en textiel
Voor publiciteit in
Groot-Rotterdam is
Edel-Stijffsel
voor Gouda en omstreken, met relaties
in kringen van bouwers en huizen
exploitanten Br. onder no. 1633 bur. v. d. bi.
Het Nieuwsblad
wordt door
ieder
gelezen
maakt alle stoffen als nieuw
ZONEN
TEL. 3353
Fa. W. IDENBURG
Koffers en Sportartikelen
Stucadoor- en Witwerken
Voor LIPS' Brandkasten en Slotenfabriek
N.V. IJZERHANDEL P. ROND Pz. - GOUDA
KOMT MEN IEMAND OP STRAAT TEGEN
Opening yan Zwemseizoen 1941. Vrijdag
30 Msi.
2JOfWU-
WILLEM SCHULD
Vader zei ook niets
En wat de andere kaboutertjes
deden om hem te bevrijden
Oplossing: Een rare w"
OPLOSSING:
Op de kaltententoonstelliflf
Omt Iwt Omteraab preparaat
krijgen haren die grijs geworden
zijn hun natuurlijke kleur terug
van punten voor
GOUDA
OOSTHAVEN 29
Telefoon No. 3364
Fabrikaat: N V. .ONDER ONS". DE KRIM (O.)
KLEIWEGSTRAAT 22-24
het meest gesorteerd
Vakkundige Reparatie-inrichting
voor Lederwaren, Koffers enz.
KLKIWKGSTRAATe-8 - TELEFOON 2166
G 1536 22
G 1609 16
dan kan men zich afvragen of hjjj (of zij) gewooi
is te rooken misschien, of hij (of zij) wel eens oav
een bioscoop gaat misschien, of hij (of zij) dm,
een radio pleegt te luisteren misschienmut
men behoeft zich niet af te vragen >of hij (of zij) u,
krant leestl Dat doet hij, dat doet zij zeker, heel
zeker en iederen dagl
Vandaar dat couranten-reclame logischerwijs de ktti
is van iedere goede reclame-campagne.
tv
Vraagt inlichtingen, voorbeelden etc. van courantenreclams bjj j,
erkende advertentiebureau! of het „Cebuco". Dam 2a, Amsterdtg
Komt hier leren zwemmen, dat is gezond
en sterkt de spieren.
Abonnementen reeds nu verkrijgbaar.
f5.— per Seizoen.
G. VAN BAREN, Reeuwijk.
Gevraagd direct
voor Zwembad „Elthoeven'
te Reeuwijk.G 1P4
VOOR BETERE SCHOENEN
Wijdstraat 23, Gouda
KRUIDKUNDIGE MEVR. TAVERNE
houdt eiken Woensdag, Denderdag, Vrijdag en
Zaterdag zitting van lt— 6 uur.
Wagenstraat 12SÉ,*Den Haag Urlnc medebrengen
G 1»7 12
GevraagV
Elfhoeven" te Reeuwijk.
Jantje was laatst heel ondeugendl
Maar hij zorgde zélf voor straf.
Vaders pijp lag op de «bik
En die nam hij stil eraf
Onderin de pijpekop zat
tn de. as nog wat tabak.
Jantje dacht: Wat zou het leuk
Als ik i«M de pijp aanstak!
Met een doosje lucifers is
Hij stil in de turn gegaan.
En daar, achter 'n struik verscholen.
Stak hij gauw de pijp toen aan!
„Koon'*, *«i vader op een dag, „jij bent
nu groot en sterk genoeg om mij eens
(link te helpen. Achter in de tuin ligt nog
steeds die stape! hout, die we kochten
om het van de winter lekker warm te
hebben. Maar die kan daar niet langer
Mijven liggen. Dan bederft het hout en
ian hebben we niets. Als jij nu na school
tijd en op je vrije middagen ook hakte,
1an konden we alles over een week bin
nenhalen en in de kelder bergen. Ik heb
geen tijd genoeg ore het alleen te doen
en voor moeder la 't geen werk. Ik reken
lus op jou, Koen. Afgesproken?"
Ja vader, zei Koen, maar hij zat t niet
van harte' Veel zin fiad hij er niet in. Vóór
schooltijd had hij altijd wat te doen. Z'n
lessen nog eens nazien of nog gauw
even leren. Want, Koen was niet één van
de ijverigsten! Na schooltijd had hij hele
maal geen zin »en z'n vrije middagen,
neen, dan ging hij zeker niet hakken, dan
ging hij met Hans en Karei en Jan en
Frits op stap. Zo af en toe deed hij wel
eens een paar slagen, maar als dat zo
doorging zou de stapel tn 't voorjaar nog
niet opgeruimd zijn'
't Spreekt vanzelf, dat z'n vader het be
merkte en hem er naar vroeg. Koen maak-
e er zich af met een „Ik kan het niet",
naar dat geloofde vader niet erg. Hij
moest het dan maar leren, vond vader
^Waamen gingen ze naar de tuin- Vader
tam de bijl en beweging voor beweging
deed hij voor. Koen keek er naar en hij
schaamde zich nu toch wel een beetje
over z'n laksheid. Van morgen af zou hij"
flink aanpakken.
En zo deed hij ook. Na schooltijd trok
Hij" z'n oudste pakje aan en dan maar aan
't hakkenI Dat viel niet mee. Soma wilde
't hout haaat niet splijten en soma sloeg
hij onhandig en jfdatr vloog het stuk hout
van het blok. Nftsar 't vervelendate waa,
hij kreeg blaren) aan z'n handen en nat
deed lelijk pijn.' Hij hield dan dadelijk
op en liet zich binnen verwennen door
moeder, die hem tracteerde op erwten
soep of stevige pannekoeken. Want se
dacht, „dat heeft Koen wel verdiend!"
En Koen vond dit zelf ook.
Maar vader was 't daar niet mee eens
Hij was niet tevreden en vroeg, hoe 't
'och kwam, dat de stapel zo langzaam
minderde.
Ik kan niet veel tegelijk doen, kreeg
hij van Koen ten antwoord, want dan krijg
ik blaren aan mijn handen en dat doet
zo'n pijn.
Zo, zei z'n vader, gek. dat ik altijd
gedacht heb, dat ik», een (linken zoon had.
Ik heb me zeker vergist
Dat liet Koen zich toch niet zeggen, 't
Was al aardig donker, maar hij ging hak
ken en blééf hakken, tot t pikdonker waa
Maar toen waa de stapel ook zichtbaar
geminderd en z'n handen waren gloeiend
rood en gtijf
Zonder iets te zeggen kwam Koen bin
nen en ging stil z'n schoolwerk maken.
Vader zei ook nfeta, maar in 't voorbijgaan
gaf hij hem een klap op z'n schouder. En
Koen wist: dan was vader in z'n schik.
Moeder zei ook niets en pas toen hij z'n
werk af had, knikte za hem eens toe. En
Pfff, pfff, pfffmet grote trekken
Rookte Jantjeals een man..,.
Maar het smaakte heel niet lekker;
Gauw had hij genoeg ervan
(Eigen tekening
Nee, die rook taas vreeslijk bitterf
Jantje, d*e niet trots meer keek.
Werd opeens heel no ar van binnen
En om 't neusje akelig bleek
Zachtjes en voorzichtig klommen ze ln
de bedstedeEn toen ze daar allemaal
stonden gingen de honderden handjes
rap aan 't werk. Allen hadden ze naal
den en garen meegebracht en wat de
den ze nu? Ze begonnen langs alle kan
ten het hemd en de broek van den
knecht stevig vast te naaien aan zijn
matras! Zó handig en voorzichtig gingen
ze te werk. dat al helemaal lag vast
genaaid, voor hij er erg in had. En het
was stevig gedaan, hoor!
De knecht ontwaakte, toen de hoofd
man der Kabouters hem een stevige prik
met een naald in zijn neus gafVer
baasd opende hij zijn ogen en onthutst
ontdekte hij de vele kaboutertjes, die
om hem heen stonden en hem met boze
ogen aankeken. Hij wilde zich oprichtëtl»
maar voelde ontdaan, dat hij geen vin
kon verroeren. Hoe hij ook al zijn krach
ten inspande, hij kon zich niet bewegen
en zat muurvast aan zijn bed verbonden.
Toen plaatste de hoofdman zich vlak
voor zijn gelaat en eischte dat hij hun
makkertje vrij zou laten Maar de knecht
weigerde. Hij wilde niet zeggen waar hij
de sleutel van zijn kist had gelegd. Doch
toen kwamen alle honderden Kabouter
tjes. op een teken van den hoofdman, ln
beweging: allen klommen tegen den
knecht op en gaven hem prikken met
de naalden, tot de knecht het uit
schreeuwde van de pijnEn toen moest
hij wel toegeven. Hij verklapte de berg
plaats van de sleutel, die nu gauw werd
gehaald; het slot van de klerenkist werd
opengemaakt, zodat het gevangen Kabou
tertje zich verheugd weer bij zijn mak
kertjes kon voegen!
Je bent een slechte kerel! zei de
hoofdman streng. Denk erom: je mag
hier niet langer in dienst blijven Mor
gen moet je vertrekken. Doe je dat niet
en ben je morgennacht nog hier. dan zul
je nog heel wat anders beleven!
Daarna trok bet legertje der Kabou-
lantaarntjes waren aardige, kleine ke
reltjes met keurige puntmutjes op druk
aan het werk. Hier en daar en overal
stonden en liepen ze. ieder deed wat.
Het was een aardig «n wonderlijk ge
zicht!
De knecht stond daar stil te kijken, met
grote oogen van verbazing. Maar toen
ontviel hem:
AhaNou begrijp ik alles.!
Van zijn harde stem, die plotseling in
de nachtelijke stilte viel, schrokken de
Kabouters hevig! Ze "rukten >in een gro
te verwarring, lieten het gereedschap los,
sprongen van karnton, sto&len. tafels,
banken af en doofden de (lantaarntjes,
waarna ze de deur uit vluchtfen
De knecht was geen goed mens. Toen
hij zag wat hier eigenlijk gebeurde, had
hij dankbaar moeten zijn en stilletjes te
ruggaan naar bed. Maar wat deed hij
inplaats daarvan? HU deed een grote
stap naar voren en greep over de vloer.
En zowaar.... hU kreeg een Kabouter
tje to pakken. Hij voelde het kleine ke
reltje spartelen in zijn grove hand en
hield het atevig vast. zodat het niet kon
ontsnappen, zegevierend grinnikte hij-
Haha. nu heb ik een levenden Ka
bouter gevangen! Dat ls nog nooit
iemand gelukt!
Het arme Kaboutertje smeekte met
een fijn stemmetje, hem toch alsjeblieft
los te laten, zodat hij weer bü zijn mak
kertjes kon gaan. Maar de boerenknecht
lachte vals en weigerde. HU ging naar
zUn slaapplaats terug, zette het Kabou-
tje ln zUn klerenkist en deed het dek
sel op slot, waarna hU weer ln zijn bed
stee kroop. HU kwam echter niet gauw
weer in slaap; lang lag hU wakker en
hU had allerlei pleizlerlge gedachten
HU maakte opgewonden plannen<s
Nu ga ik met den Kabouter op reis,
naar alle steden. Daar zal ik hem op da
kermissen laten zien Een echte, le
vende Kabouter! Dien zal iedereen wil
len zien. Ik zal
spoedig rijk wordenl
En met die gedach
ten viel de knecht f
eindelijk ln slaap 1
vil
Maar hU had toch I
buiten de macht der 1
Kabouters gerekend
Zij die hadden
weten te ontkomen, J
snelden naar hun
volk en vertelden
wat er was gebeurd.
Hun ene makkertje
was ln de macht van
den knecht! Er werd I
snel beraad gehou- I
den. En toen ging J M
er iets gebeuren. En- g aJIiv
kele honderden Ka-
bouters begaven zich V® y
naar de hofstede: ln \j V/V
het donker, heel t
zachtjes, gingen ze V
naar de slaapplaats
van den knecht en
daar trokken ze
aa laea raeaeoiepeauleoeoi roieeep
pkakntmktlkltpkrpnsfmrgkgllpedt
Dit is een vrU lastig raadsel! Vul op i»
bovenste üjn letters in, waardoor je tel
kens verticaal een woord krijgt Wanne»
je dit op de juiste wijze hebt gedaan, kom
op de bovenste lijn ee* spreekwoord
staan.
Huilend sloop hij weer naar binnen;
Moeder keek verschrikt en vroeg.
Wat hij had. Toen ze de pijp zag,
WM te echter al genoeg
Zo, stout lontje, wou je roken?
Maar je bent nog véél te klein!
Kom maar gauw mee naar je bedje
Morgen zal 't wel over zijn!
Vul onderstaande woorden aan, zodat jl
namen van Nederlandse plaatsen krijgt»
Zout- Zwart-
Zoet- Wtt-
Oud- Achter-
Nieuw- Voor-
Jantje was opeens genezen
Ven zijn lust tof roken, hoort
Als Pa vroeg: Janóók een trekje!.
Ging hij er beschaamd vandoor!
nalatenschap,
verongelukken
(T. Kb
hemellichaam
mannetjeskoeien
pijn gedaan
ïlein ventje
alle drie deden aa of er niets aan de hand
was.
De volgende dag hakte Koen weer ver
der en het ging werkelijk gemakkelijker
nu. Die avond waren z'tik handen al min
der rood en stUf en na drie dagen merkte
hij er niets meer van. Na een week was
het eindelijk zover, dat hU aan de laatste
stukken kon beginnen. Dan was 't werk
gedaan.
Koen pakte flink aan. Krik-krak! Slag op
slag! De stukken vlogen in t rond. Krik-
krak! Nog vier stukken. Krik-krak! Nog
drie! Krik-krak-krik-krak! Nu nog t
laatste! Krik-krak wat was dat? Op
de kale wintergrond stond een prachtige
rode bloem! Verstopt tussen 't hout had
ze'toch kunneil groeien, beschermd als se
was tegen de vinnige kou. Koen plukte
haar gauw voor z'n moeder en die vond
de bloem net zo mooi als hij. Toen knip
oogde ze eens tegen vader en die zei tegen
Koen:
Ja, ja, je zou haast zeggen, dat is een
toverbloem. Zou Je niet eens gaan kijken
of er in de tuin nog meer toverdingen
zijn?
Vader erï moeder lachten en Koen lachte
maar mee, al vond hij 't eigenlijk wel
wat kinderachtig om naar de tuin te gaan
op zoek naar toverdingen. Hij wandelde
maar zo'n beetje door de paadjes en keek
wat fond. Want hij dacht: „Misschien
ligt er ergens een verrassing voor me"
en dat was nog so gek niet bedacht.
Maar Koen zag niets en z'n lantaarn
was toch sterk genoeg en daarom ging
hij maar weer naar binnen. Maar vader
riep:
Hallo Koen! Wie zoekt die vindt.
En Koen ging maar weer naar bulten.
En warempel! Hij vondl Op 't hakblok
ontdekte hij een pakje. In dat pakje zat
een boek. Juist dèt boek dat hij zo graag
wilde hebben: „De verborgen schat!"
Ja, zei z'n vader droogjes, lk vind,
dat heb Je nu wel verdiend. En ik schijn
me toch niet vergist te hebben, wfcnt ik
heb gemerkt, ik heb tóch een flinken zoon.
Koen zei mapr niets en hij nam zich
voor... Ja, wat al niet Een massa goeie
lingen. Sommige luktén met de tijd en
ndere lukten niet Maar zeker is, dat
Toen nooit meer klaagde over kleine pijn-
jes als blaren in zijn handen en op school
;erd hij ook minder laks. Dat kwam door
et hakken, dat kwam door die verborgen
hat ra misschien ook wétdoor die
ovecbloemf
I. drop
rede
oder
;përk
1. Boekenworm, kruidnagel, koffie*®**
S. Het beroep van den meneer is |8|f
DENIER en zijn woonplaats is BOD'
GRAVEN. v
KONSTANTINOPCL.
■Kijk maar sur da tekening,
vier lucifer»- rijn verplaatst.
Tweejarig Hehkjt mocht M<"®"
Moederdag. leU geven. -.
Zeg maar: Voor Moedert»
vader. .j, l
Hènkje dribbelde met bet P*»»
moeder toe en rei:
Voor moeder! Dag!
En hij begreep maar aiet, waar—
der en moeder too lachten.
