Hoe vier boezemvrienden
een clubhufc kregen
RAADSELS
Ongewenst gezelschap
Zorg, dat je hoeken
er netjes uitzien
pinguïn
„Bloemenhof"
midden in het bos
EVENTJES PRET
br oaden Jonas
■MN
mj AMIUK WUKUT UE Ol HE ZUIDKRZEEIMJK OPGERUIMD, —welke na het ge.
re«'dj kamen van den proef(iolder overbodig was geworden. De steenen van de glooiing
van rleit dijk kan men goed gebruiken bij den wegenaanleg. Links de proefpolder met
een staatsboerderij, welke aan particulieren is verpacht. (Polygoon)
DE HONINGFRODUCTIE WEEK IN VOLLEN GANG. Nu het in de natuui «ar.
mer is geworden en de bijen dus weer kunnen uitvliegen om honing te puren, krijgt ook
de imker druk werk. Een druk „bewoond" broedraam. (Polygoon)
OENERALLEUTNAN1 ROMMEL EN GENERAAL GAKIBQLDl MET DEN ITALIAAN-
SCHEN MINISTER VAN KOLONIËN TER1CZ1 BIJ EEN BESPREKING.
(AttaiUic-Roliandi
NIEUWE FINSCHL ZEGELS.
Boven de Kallio-herdenkingspost-
zegel en onder de „Wapenbroeder-
toes!ag?M»"t" welke in Finland
verschenen zijn. (5tapjj
DUITSCHE STUKA-AANVAL OP DE SOEDA-BOCHT BIJ KRETA. DE DOOR Ut DUT.
SCHE STUKA'S GEBOMBARDEERDE HAVENINSTALLATIES STAAN IN BRAND
{Holland)
No. L
Harwich
Berlijn l Verschuif deze steden
Boedapest so lang tot je van boven
Lissabon j naar beneden weer een
Rome f stad in Europa krijgt
Londen
No. 2.
Ala 1, 3, 3 een waterkering is en 3, 4 5.
6 een deel van een schip, wat voor stof is
dan 1, 2, 3, 4, 3,
No. 3.
Ik ben een voorzetsel. Geef me een kop
en ik ben een lichaamsdeel. Geef me dan
nog een staart en ik ben jong en klein.
Wat ia dit?
Vrolijk ging het kleine meisje
Met haar kannetje op weg
Zou je ook niet heel trots wezen
Als je een boodschap doen mocht
Hoorde ze achter zich getrippel?
Toen ze omkeek zag ze, zeg,
Een klein hondje, dat 4e melk rook
Loetje dacht: „Ga jij maar terg'"
1. De nul.
1. Jan keek naar de OLIFANT, de SPER
WER en de DROMEDARIS
3. Een Luipaard, een Schildersezel, een
Haan van een geweer, een Zeehond, een
Zeeleeuw, een.... Koloniaal!
De juffrouw had een hele morgen be
steed om haar klas de breuken duidelijk
te maken. Toen vroeg ze aan een leerling
wat hij liever had, één hele appel of twee
tweeden.
Twee tweeden, juffrouw, zei Jan.
Maar Jan, hoe kun je nu zo dom
zijn, 't is immers allebei hetzelfde.
Nee juffrouw, zei Jan, als ik twee
helften heb, kan ik tenminste zien of de
appel goed is van binnen.
Juist de boeken waar je meest van
houdt, die je telkens en telkens weer in
handen neemt, gaan er dikwijls erg slordig
uitzien. Vooral als ze niet gebonden, maar
ingenaaid zijn. Toch kun je. met een beetje
moeite, die gehavende boeken nog weer
netjes opknappen. Je neemt een reep
boekbinders- of ander linnen. Die reep
moet aan de boven- en onderzijde 1 cm.
langer zijn, dan de rug van het boek, dat
je gaat opknappen. Wat de breedte betreft,
moet je er voor zorgen dat aan elke zijde
van de rug 3 cm. overschiet (zie fig 1).
Heb je een reep van de juiste grootte,
dan geef je in de breedte-zijden twee
knippen, aan weerszijden van de rug van
het boek Het stukje linnen tussen de
twee knippen vouw je naar binnen, op
dezelfde wijze als je doet. wanneer je
een boek kaft. Ben je daarmee klaar, dan
vouw je de reep weer even uit om hem
te besmeren met gom of een ander plak
middel. Maar denk er om. bet plakmiddel
moet goed zijn, anders gaat het mis'
Nu buig je het losgeknipte stukje weer
naar binnen, het plakt dan vanzelf vast
Het boek. met opengeslagen omslag leg je
daarna op de gegomde reep. (fig 2). vouw
de uitstekende stukjes om de omslag en
de nieuwe rug Is aangebracht! Vooral ste
vig aandrukken met de vingers!
De bewefking Is heel eenvoudig, dat
bemerk je wel, maar Je moet het wel
nauwkeurig doen, anders ziet Je boek er
uiteindelijk nog slordiger uit dan het was
Doe het netjes, dan geeft dit werkje echte
voldoening.
De hoeken van het boek zullen we ook
nog even onder handen nemen. Je knipt
van het linnen vier flinke driehoeken, dan
kijk je naar bet voorbeeld (lig. 2) en bet
vévrk is gedaan! Ook bij de hoekjes het
linnen stevig aandrukken en zorgen, dat
er geen rimpeltjes komen
Ziezo, nu kun je voor een keurige boe
kenplank zorgen!
binnen ia, sei Johan We uilen eens bel
len.
Wie k daar? bromde en stem.
Doe open. Jonas* riep Karei ..we heb
ben je iets te vertellen
Binnen konk geschuifel, toen werd de
grendel weggeschoven en even later stond
ouwe Jonas voor de jongens.
Jongens. wat komen jullie zo laat
doen? Je had al lang tn bed moeten lig
gen!"
We^ waren verdwaald Jonas zei
Johan en ""we hebben dieven uit je tuin
weggejaagd. We komen bet fruit, dat se
gestolen hadden, terugbrengen'
Jullie? vroeg ouwe Jonas verwon
derd. Maar toen hij de zakken zag. deed
hij de deur wijd open. Komt binnen
jongens jullie moeten me alles eens ver-
teUkn.
Plm en Johan sleepten de zakken over
de drempel en begonnen hun verhaal.
Johan deed de zakken open en haal
de er een handvol appelen en peren uit.
Die mooie vruchten, zei hij langzaam
zulke gemene dieven!
Toen maakte hij de sakken nog verder
open
Jongens, neemt maar wat Je dragen
kunt. Een oude man heeft niet zoveel
nodig.
Plotseling liep Pim naar hem toe
Jonas, zei hij, j$ hebt een paar flinke
jongens nodig, die je tuin verzorgen en
je huis schoon houden Je tuin verwildert
hoe langer boe meer. Zou je het goed vin
den, als wij voortaan al het huis- en tuin
werk deden en wil je on# daarvoor
„Bloemenhof als clubhuis geven? We be
loven je, dat we goed voor alles zullen
zorgen.
Ouwe Jonas zei een hele tijd niets. De
drie andere jongens keken elkaar aan.
Wat een idee van Pimi
Ineens gaf ouwe Jonaa Pim een hand.
Afgesproken, Jongen* En als de hele
appel oogst is binnengehaald, sullen jullie
ook je deel krijgen!
Zo werd de hartewens van de «Bosdui-
vels" vervuld. Je behoeft niet te vragen.
wr.t een plezier de jongens van hun club-
hu'# hadden Maar zi; hielden ook woord
De tuin en het huis van ouwen Jonas
hebben er nog nooit zo mooi uitgezien!
Jongen» toet komen jullie zo laat
doen? Je had al lang %n bed moeten liggen!
(Tekeningen V P.)
gat in de heg. Juist groot genoeg om er
door te kruipen. Serst kroop Firn er door
Toen volgde Frits.
Plotseling hoorde Pim een onderdrukt
gehoest. Toen hij In de richting van het
geluid keek. zag hij een schaduw, die zich
onder de bomen bewoog. Pim kneep Frits
in z'n arm en legde z'n vinger op de
mond.
Stil! fluisterde nij.
Daar kwam nog een tweede schaduw
aan. Hij scheen den ander iets toe te
fluisteren en toen keken de mannen alle
bei ln de richting van de twee jongens.
De dieven schenen lont te ruiken. Ze
gooiden plotseling een paar zakken over
de heg en holden weg
Schril klonk Johan's fluitje door de
avondstilte. Op 't zelfde ogenblik storm
den de jongens erop los: Frit# voorop, ze
renden voor zover ze in het donker kon
den zien, in de richting, waarin de beide
mannen verdwenen waren. Ze raakten
daarbij elkaar kwijt, maar toen ze niets
en niemand vonden: keerden ze allen
weer naar Jona s huisje terug.
Hebben jullie ze al?
We hebben tfcvee zakken gevonden,
zei Karei, maar de kerels zijn weg.
„We kunnen ze niet verder achterna
gaan", meende Jonan, „het bos is veel te
groot. We moeten eerst die takken met
fruit maar eens in veiligheid brengen. Ik
heb gezien dat er appelen en peren in
zttten. die hadden ze willen meenemen.
Ze hebben alle bomen geplunderd**.
Pim en Johan namen ieder een zak op
hun rut en toen girr.cn re met z'n vieren
op dt deur van „H'oomcnhof" toe waar
nog sicca;? .tebt broedde
Het schünt toch ouwe Jonas te zijn, die
{Tekening
Niet meer dan drie minuten
nodig om een pinguïn te tekenen,
schien lukt 't je zelfs wel in twéé m»
Waar het op aankomt la dit. F
doen wat er bij de cijfers van b*
beeld staat afgebeeld. Geen
maar ook geen lijntje minder m
zetten.