Hoe vier boezemvrienden een clubhufc kregen RAADSELS Ongewenst gezelschap Zorg, dat je hoeken er netjes uitzien pinguïn „Bloemenhof" midden in het bos EVENTJES PRET br oaden Jonas ■MN mj AMIUK WUKUT UE Ol HE ZUIDKRZEEIMJK OPGERUIMD, —welke na het ge. re«'dj kamen van den proef(iolder overbodig was geworden. De steenen van de glooiing van rleit dijk kan men goed gebruiken bij den wegenaanleg. Links de proefpolder met een staatsboerderij, welke aan particulieren is verpacht. (Polygoon) DE HONINGFRODUCTIE WEEK IN VOLLEN GANG. Nu het in de natuui «ar. mer is geworden en de bijen dus weer kunnen uitvliegen om honing te puren, krijgt ook de imker druk werk. Een druk „bewoond" broedraam. (Polygoon) OENERALLEUTNAN1 ROMMEL EN GENERAAL GAKIBQLDl MET DEN ITALIAAN- SCHEN MINISTER VAN KOLONIËN TER1CZ1 BIJ EEN BESPREKING. (AttaiUic-Roliandi NIEUWE FINSCHL ZEGELS. Boven de Kallio-herdenkingspost- zegel en onder de „Wapenbroeder- toes!ag?M»"t" welke in Finland verschenen zijn. (5tapjj DUITSCHE STUKA-AANVAL OP DE SOEDA-BOCHT BIJ KRETA. DE DOOR Ut DUT. SCHE STUKA'S GEBOMBARDEERDE HAVENINSTALLATIES STAAN IN BRAND {Holland) No. L Harwich Berlijn l Verschuif deze steden Boedapest so lang tot je van boven Lissabon j naar beneden weer een Rome f stad in Europa krijgt Londen No. 2. Ala 1, 3, 3 een waterkering is en 3, 4 5. 6 een deel van een schip, wat voor stof is dan 1, 2, 3, 4, 3, No. 3. Ik ben een voorzetsel. Geef me een kop en ik ben een lichaamsdeel. Geef me dan nog een staart en ik ben jong en klein. Wat ia dit? Vrolijk ging het kleine meisje Met haar kannetje op weg Zou je ook niet heel trots wezen Als je een boodschap doen mocht Hoorde ze achter zich getrippel? Toen ze omkeek zag ze, zeg, Een klein hondje, dat 4e melk rook Loetje dacht: „Ga jij maar terg'" 1. De nul. 1. Jan keek naar de OLIFANT, de SPER WER en de DROMEDARIS 3. Een Luipaard, een Schildersezel, een Haan van een geweer, een Zeehond, een Zeeleeuw, een.... Koloniaal! De juffrouw had een hele morgen be steed om haar klas de breuken duidelijk te maken. Toen vroeg ze aan een leerling wat hij liever had, één hele appel of twee tweeden. Twee tweeden, juffrouw, zei Jan. Maar Jan, hoe kun je nu zo dom zijn, 't is immers allebei hetzelfde. Nee juffrouw, zei Jan, als ik twee helften heb, kan ik tenminste zien of de appel goed is van binnen. Juist de boeken waar je meest van houdt, die je telkens en telkens weer in handen neemt, gaan er dikwijls erg slordig uitzien. Vooral als ze niet gebonden, maar ingenaaid zijn. Toch kun je. met een beetje moeite, die gehavende boeken nog weer netjes opknappen. Je neemt een reep boekbinders- of ander linnen. Die reep moet aan de boven- en onderzijde 1 cm. langer zijn, dan de rug van het boek, dat je gaat opknappen. Wat de breedte betreft, moet je er voor zorgen dat aan elke zijde van de rug 3 cm. overschiet (zie fig 1). Heb je een reep van de juiste grootte, dan geef je in de breedte-zijden twee knippen, aan weerszijden van de rug van het boek Het stukje linnen tussen de twee knippen vouw je naar binnen, op dezelfde wijze als je doet. wanneer je een boek kaft. Ben je daarmee klaar, dan vouw je de reep weer even uit om hem te besmeren met gom of een ander plak middel. Maar denk er om. bet plakmiddel moet goed zijn, anders gaat het mis' Nu buig je het losgeknipte stukje weer naar binnen, het plakt dan vanzelf vast Het boek. met opengeslagen omslag leg je daarna op de gegomde reep. (fig 2). vouw de uitstekende stukjes om de omslag en de nieuwe rug Is aangebracht! Vooral ste vig aandrukken met de vingers! De bewefking Is heel eenvoudig, dat bemerk je wel, maar Je moet het wel nauwkeurig doen, anders ziet Je boek er uiteindelijk nog slordiger uit dan het was Doe het netjes, dan geeft dit werkje echte voldoening. De hoeken van het boek zullen we ook nog even onder handen nemen. Je knipt van het linnen vier flinke driehoeken, dan kijk je naar bet voorbeeld (lig. 2) en bet vévrk is gedaan! Ook bij de hoekjes het linnen stevig aandrukken en zorgen, dat er geen rimpeltjes komen Ziezo, nu kun je voor een keurige boe kenplank zorgen! binnen ia, sei Johan We uilen eens bel len. Wie k daar? bromde en stem. Doe open. Jonas* riep Karei ..we heb ben je iets te vertellen Binnen konk geschuifel, toen werd de grendel weggeschoven en even later stond ouwe Jonas voor de jongens. Jongens. wat komen jullie zo laat doen? Je had al lang tn bed moeten lig gen!" We^ waren verdwaald Jonas zei Johan en ""we hebben dieven uit je tuin weggejaagd. We komen bet fruit, dat se gestolen hadden, terugbrengen' Jullie? vroeg ouwe Jonas verwon derd. Maar toen hij de zakken zag. deed hij de deur wijd open. Komt binnen jongens jullie moeten me alles eens ver- teUkn. Plm en Johan sleepten de zakken over de drempel en begonnen hun verhaal. Johan deed de zakken open en haal de er een handvol appelen en peren uit. Die mooie vruchten, zei hij langzaam zulke gemene dieven! Toen maakte hij de sakken nog verder open Jongens, neemt maar wat Je dragen kunt. Een oude man heeft niet zoveel nodig. Plotseling liep Pim naar hem toe Jonas, zei hij, j$ hebt een paar flinke jongens nodig, die je tuin verzorgen en je huis schoon houden Je tuin verwildert hoe langer boe meer. Zou je het goed vin den, als wij voortaan al het huis- en tuin werk deden en wil je on# daarvoor „Bloemenhof als clubhuis geven? We be loven je, dat we goed voor alles zullen zorgen. Ouwe Jonas zei een hele tijd niets. De drie andere jongens keken elkaar aan. Wat een idee van Pimi Ineens gaf ouwe Jonaa Pim een hand. Afgesproken, Jongen* En als de hele appel oogst is binnengehaald, sullen jullie ook je deel krijgen! Zo werd de hartewens van de «Bosdui- vels" vervuld. Je behoeft niet te vragen. wr.t een plezier de jongens van hun club- hu'# hadden Maar zi; hielden ook woord De tuin en het huis van ouwen Jonas hebben er nog nooit zo mooi uitgezien! Jongen» toet komen jullie zo laat doen? Je had al lang %n bed moeten liggen! (Tekeningen V P.) gat in de heg. Juist groot genoeg om er door te kruipen. Serst kroop Firn er door Toen volgde Frits. Plotseling hoorde Pim een onderdrukt gehoest. Toen hij In de richting van het geluid keek. zag hij een schaduw, die zich onder de bomen bewoog. Pim kneep Frits in z'n arm en legde z'n vinger op de mond. Stil! fluisterde nij. Daar kwam nog een tweede schaduw aan. Hij scheen den ander iets toe te fluisteren en toen keken de mannen alle bei ln de richting van de twee jongens. De dieven schenen lont te ruiken. Ze gooiden plotseling een paar zakken over de heg en holden weg Schril klonk Johan's fluitje door de avondstilte. Op 't zelfde ogenblik storm den de jongens erop los: Frit# voorop, ze renden voor zover ze in het donker kon den zien, in de richting, waarin de beide mannen verdwenen waren. Ze raakten daarbij elkaar kwijt, maar toen ze niets en niemand vonden: keerden ze allen weer naar Jona s huisje terug. Hebben jullie ze al? We hebben tfcvee zakken gevonden, zei Karei, maar de kerels zijn weg. „We kunnen ze niet verder achterna gaan", meende Jonan, „het bos is veel te groot. We moeten eerst die takken met fruit maar eens in veiligheid brengen. Ik heb gezien dat er appelen en peren in zttten. die hadden ze willen meenemen. Ze hebben alle bomen geplunderd**. Pim en Johan namen ieder een zak op hun rut en toen girr.cn re met z'n vieren op dt deur van „H'oomcnhof" toe waar nog sicca;? .tebt broedde Het schünt toch ouwe Jonas te zijn, die {Tekening Niet meer dan drie minuten nodig om een pinguïn te tekenen, schien lukt 't je zelfs wel in twéé m» Waar het op aankomt la dit. F doen wat er bij de cijfers van b* beeld staat afgebeeld. Geen maar ook geen lijntje minder m zetten.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1941 | | pagina 4