LACHSPIEGEL
m
i
ÈHS
De vleermuis
DE GOUDSCHE COURANT
i Ondankbaarheid
Liefde
J3
als hulp in den strijd tegen insecten
t N
Men bracht hen naar den Af sluit-
dijk, Ir. Verband met de daar heer-
schende muggenplaag, maar
zij keerden als postduiven naar
hun oorspronkelijke plaats terug
V,_L
Als postduiven
Tegen insectenplagen
In den Haarlemmer Hout
- Pas op, zeggen de menschen,
een vleermuis! Die gaat in je
haar zitten
*vi
TImboektoe
Nee, dan bent u verkeerd
(Teekening Backer)
Help Help Een muis
(Aitenbl. Denemarken)
- Aan het loopen ben lk nu langzamer
hand wel gewend geraakt, nu ik geen
benzine meer heb, om auto te rijden,
maar zonder spiegel zou ik het toch
niet grafeg doen
(Schultz-Deike, Duitschland)
KA, RA. WAT IS DAT
Ik *oek m*n neef, die hier op kantoor werkt.
Die ls al drie dagen weg om uw begrafenis bij
te wonen.
(Teekening Octave)
Je vertelde me- gisteren, dat je me had getrouwd
omdat ik zoo goed kon koken. En nu zeg je weer,
dat ik heelemaal niet kan koken.
Ja, op dat oogenblik viel me geen ander excuus
in I (Teekening Octave)
En, hoe bevalt het je in 't huwelijk
O, m'n vrouw trekt me zelfs eigenhandig m'n
schoenen uit
Als je 's avonds thuis komt
Nee, als ik 's avonds wil uitgaan
(Teekening Octave)
RELATIVITEIT
- Zou Je een geheim kunnen bewaren. Annie
Dat weet lk niet. Ik heb het nog nooit geprobeerd
(Teekening Octave)
Mijnheel*; u hebt vergeten uw wijn te betalen.
Beste man, ik drink uitsluitend om te kunnen
vergeten. (Teekening Octave)
Oc£+*k-
Zoo, dat is nog halfvol.
- 't Schiet al aardig op, 't is al half leeg.
(Teekening Octave)
baarheid, en ook hierover kan men, natuurlijk,
in verschillende talen »pr eekwoorden vinden.
Dé Albaneezen zeggen: Liefkoos den hond,
opdat hij u moge bevuilen met zijn poolen. En
veel volken kennen een variatie op dit thema.
Zoo zeggen de Grieken: Voed een wolf in den
zomer en hij zal u in den winter verslinden.
De Hongaren geven hun buren, waar zij nooit
erg bevriend mee zijn geweest, een houw in
het woord: Huisvest een Slowaak en hij zal u
uw eigen huis uitzetten
Bittere woorden hebben de Basken: De be
looning voor een gunst is een stok achter de
- deurmet veel levenservaring merken de
Chineezen op: Zü, die een vrije zitplaats heb
ben bij een tooneelstuk, hebben er het meest
op aan te merken... En de Finnen zijn onver
wacht lyrisch, als zij met gelatenheid consta-
teeren: De herinnering vergeet den beloofden
kus niet, maar de herinnering aan den ontvan
gen kus is gauw verdwenen...
Rechtvaardigheid is ook een woord, dat vaak
wordt gehoord en een begrip, dat weinig on
dervonden wordt. Het allerbitterst hierover
zijn de Montenegrijnen, die kalm zeggen, dat
geen enkele rechter ooit de eeuwige zaligheid
zal deelachtig worden, tenzij de hel al vol is!!!
Meer geloof aan dp overwinning van het
goede hebben de Arabieren, die zeggen: Wie
in den nacht rechtvaardig is geweest, heeft
zichzelf een huis gebouwd voor den volgenden
dag.
Wüs zijn de Serven, ais zij zeggen: Over
dreven rechtvaardigheid is een groote onrecht
vaardigheid.
Om met een ander gcliefkopslfónderwerp
voor de menschen te eindigende liefde...
Liefde, die bloost, zeggen de Belgen, is een
bloem; liefde, die verbleekt, een tragedie des
harten.
De Italianen der Abruzzen zeggen, dat de
liefde begint met zang en muziek, maar dat
zij eindigt in een zee van tranen. Neen, zij
gaan zelfs nog verder: Het doet er niet toe of
iemand sterft aan ean ziekte of aan de-liefde...
Ook de Arabieren zijn sceptiSS": De liefde
duurt zeven seconden, de illusies er over zeven
minuten, en het ongeluk iemands geheele
leven...
Dan de Hindoes, die denken er beter over:
Heb lief zooals de"katoenplant: in het leven
beschermt zij u en zij gaat ipet u in den dood.
De Jamaica-neger vindt, dat men liefde
zoo min als hoesten bedwingen moet, maar hij
zegt tevens, dat hij, die liefde wenscht, liefde
geven moet...
En laten wij ons daar dan voorlöopig maar
aan houden...
-p.-
."l i,-
■■Vi-V
V"-•
.-U&S
ZATERDAG 14 JUNI 1941.
bevende jaargang
No. 5
zich op deze studie wierp. Hij was reeds
jarep bezig met het onderzoek van ■7onfl€
vogels, waarvan hij den trek naging,
toen hij eens hoorde, dat ook vleermui
zen aan een dergelijk onderzoek werden on
derworpen. Een brief naar een vogelwacht in
Duitschland werd doorgezonden naar de uni
versiteit in Berlijn en vandaar kwam eenigen
tijd later bericht van een hoogleeraar, dat hij
inderdaad bezig was met het bestudeeren van
vleermuizen. Tevens werd medegedeeld, dat
de dieren werden geringd en dat-het ten zeer
ste op prijs zou worden gesteld indien de
Haarlemmer wilde medewerken.
Hij \t:érd de tweede onderzoeker. Dat was
in 1935 en sindsdien heeft de heer Bels meer
dan vierduizend exemplaren van ringen vóór
zien. En de resultaten zijn reeds zeer belang
rijk. In Haarlem bleek namelijk een unieke
verzamelplaats te zijn in den Hout, waar de
dieren Wat men destijds nog niet wist»
in holle boomen vertoeven. Daar brengen zij
den winterslaap door, die lijkt op een alge-
heele verstijving. De hartslag en de ademha
ling geschieden één keer per tien minuten a
een kwartier en over het geheel lijkt het of
de vleermuis, die de temperatuur van de om
geving heeft aangenomen, dood is. In trossen
hangen zij opgevouwen bij elkaar en' reagee-
ren nauwelijks op aanrakingen.
Doch tegen het voorjaar verandert het. Als
de jongen worden geboren,, voegen de wijfjes
zich met zestig tot honderd bijeen in een zoo
genaamde „kraamkamer". Dan oogen
blik gekomen om de vleermuizen met- kooien
jjte vangen, te ringen en weer los te laten.
De bedoeling hsjfgjui is tweeledig. Ten eer
ste wil de heer Beis de leefwijze' eb de fa
miliebetrekkingen van de vleermuizen vast
stellen, of zij terug komen in de boomen,
Vote Vlrermuts fn het Zuidelijk gangenstelsel den
St. Pietersberg, circa driekiaart van de ware grootte.
tjoto ir. D. C. van Schade)
waarin zij werden aangetroffen, waarheen zij
trekken enz.
Daarbij is gebleken, dat de vleermuizen,
als een soort postduiven, - terugvliegen
naar hun eigen plaats. In diverse plaatsen
van het land zijn rrfeclewerkers in
Maastricht, Leeuwarden, Zuid-Beveland,
Driebergen en Rotterdam waar af en
toe een aantal dieren wordt vrijgelaten.
En zonder mankeeren komen zü naar
Haarlem terug. Reeds is geconstateerd,
dat de dieren een afstand van niet min
der van zevenhonderd vijftig kilometer
kunnen afleggen!
Alles wat ik tot dusver van vleermuizen
heb kunnen registreeren was gehéel nieuw,
aldus vertelde de heer Bels. Niets was er nog
bekend en menigeen zal met verbazing ver
nemen, dat de vleermuizen trekken en niet,
zooals nog wel wordt verondersteld, altijd in
een bepaalde streek blijven. Door den oorlog
zijn mijn onderzoekihgen helaas onderbroken,
daar ik gemobiliseerd Was. Doch aan de hand
van mijn uitvoerige administratie ben ik spoe
dig daarna weer begonnen met het verdere
onderzoek
Uitvoerig is de vleerrmtizenboekhouding in
derdaad. Een groot kaartsysteem, waarin
alles vermeld staat omtrent de plaats, den
ring, de soort wordt regelmatig bijgehouden
en op deze wijze ontstaat een soort burger
lijke stand van de Nederlandsche vleermuis.
Zelfs zijn de holle boomen in den Haarlem
merhout, waar de dieren bivakkeeren, in
kaart gebracht.
Het tweede en tevens het gewichtigste doél
der onderzoekingen is het volgende: de vleer
muizen verorberen dagelijks enorme hoeveel- -
heden insecten en nu wfl men trachten de
dieren van plaatsen, waar zij veel voorkomen,
over te brengen naar plaatsen, waar een in
sectenplaag heerdcht, zooals bijvoorbeeld aan
den Afsluitdijk.' Tot nu moest men echter -
waarnemen, dat de vleernjpizen altijd naar
de oorspronkelijke jachtterreinen terugkeer
den. Het onderzoek is evenwel nog in het be-
t
(Vervolg op pagina 3)
WANNEER de avondschemering valt
en <je contouren vervagen, schiet nu
en dan een vreemdsoortig wezen door
de lucht. Het fladdert en klapwiekt in cirkels
en met hoekige bewegingen rond.
Pas op, zeggen de menschen, een vleer
muis. Die gaat in je hA zitten...
Het is dikwijls het eemge en dan nog
onjuiste wat men van- deze hoogst nuttige
dieren weet.
Maar niet alleen bij leeken heerscht er nog
veel wanbegrip omtrent de vleermuis, ook in
wetenschappelijke kringen. Daarom is de
Haarlemmer, de heer L. Bels begonnen met
een onderzoek, dat zich nu reeds over een
tijdsverloop van enkele jaren uitstrekt en dat
zeer zeker nog verreikende gevolgen kSn
hebben.
De vleermuis is gedurende vele eeuwen
door de menschheid met de grootste achter
docht gadegeslagen. Men wist maar niet, wat
men aan dat rare beest had. Het leek veel
op een muis, maar het was toch ook wel een
vogel. Dan weer leek het veel op een vogel, -
zij het dan, dat het toch weer een zoogdier
was. dat' levende jongen ter:*"wereld brengt.
En wat wel het meest de verbazing wekte
waren de vleugels, die op «wemvliezen leken.
En bovendien was het al heel mysterieus, dat
dit dier zich overdag schuil hield en eerst in
den avond zijn zwerftochten begon.
Is het een wonder, dat de vleermuis een
„griezelig beest" werd gevonden? ïn talrijke
spookverhalen speelt de vleermuis een rol, de
vleermuis, die, zooals nog altijd ten onrechte
wordt beweerd, het begrepen heeft óp den
haartooi van vrouwen en zich daarin wil nes
telen. Bijgeloof, domheid en ruwheid waren
eveneens dikwijls de oorzaak, dat de vleer
muis werd vervolgd en gedood of op stoffige
zolders met wijd uitgespreide vleugels aan
een bespinragden balk werd gespijkerd om...
booze geesten te weren.
In werkelijkheid is er niets aan de vleer-
muis, dat een voortdurende vervolging recht
vaardigt. Het is integendeel een zeer nuttig
dier, dat in de natuur een belangrijke taak
heeft bij de verdelging van insecten.
Er zijn omtrent dc vleermuis vele onware
geschiedenissen in omloop, ten deele wellicht
een gevolg van het feit. dat het dier in de
wetenschap, om zoo te zeggen, nog bijna een
onbeschreven blad is. Omtrent de gewoonten
en leefwijze, de verplaatsingsmogelijkheden
en dergelijke was tot voor kort nog maar
weinig bekend eii het is mede aan den Haar
lemmer Bels, student in de biologie té
Utrecht te danken, dat thans in vele landen
hel dier nader wordt bestudeerd en dat men
reeds belangrijke gegevens heeft verzameld.
Het is eigenlijk bij toeval dat de heer Bels
