Een moeder met vacantie L NIEUW ^APSEl"'"* t Inktvlekken Inmaakwaterglas kan nog worden ^gebruikt -p P.S. Ik ben erg gelukkig De naald paraplu in eere hersteld Een sfreüen naar meer eenvoud en minder krullen Het zacht maken van hard geworden rubber Het electrische strijkijfcr DE BOEMEENSCHE STAATSCHEF ANTONESCU DOOB DEN FtlHRER IN MtlNCHEN ONTVANGEN. De Roemeensche staatschef, Generaal Antonescu. die -Op uitnoodiging van de Rijksregeering een bezoek aan München bracht, wend op 12 Juni |J. door den Führer begroet. (Telegrafisch overgebrachte fotofHoffmann, P.S.V. MOEST DEN WEDSTRIJD TEGEN VAV. WINNEN, wilde deze -vereemging haar kleme kam, üp het kampioenschap van Nederland behouden. De wedstrijd eindigde in een overwinning voor PS V. met l~o Het kostbare doelpunt van PS M.; de scheidsrechter wijst onverbiddelijk naar het midden DE NEDERLANDSCHE ZEIL- EN ROE1VEREEN1GING IS VERHUISD van het IJsselmeer naar de Westeinderplassen. waar de eerste wedstrijden plaats vonden. De start van de Drakenklasse. (Polygoon) GEVANGEN GENOMEN AUSTRALIËRS WACHTEN IN EEN KAMP OP KRETA OP HET OOGENBLIK. DAT ZU WEGGEBRACHT ZULLEN- WORDEN. iRoflmemJ OP HEI AARDEWERK-KERKHOF TE MAA8TRILH1 .peut de vrouwelijke Jeugd ..huismoedertje" met de misbaksels dsr aardewerkfabrieken. (Het ZsMssJ krachU) hantleH leve allemaal, het is hier heel mooi. Ik hoop, dat jullie het allemaal goed maakt en dat Jantje geregeld zijn drankje inneemt. Moeder. Moeder Adriana Willems kauwde op het eind van haar potlood en zuchtte. Zij keerde de prentbriefkaart om, die zij ge adresseerd had aan Jiaar gezin in de hoofdstad en bekeek aet al te kleurige plaatje van Duinstad. Zij schoof onrustig heen en weer in haar badstoel op het zonnige strand en telde op haar vingers langzaam het aantal dagen na, dat haar nog restte van haar korte vacantie. Zij las nog eens over, wat zij geschre ven had en schudde het hoofd. Het klinkt heelemaal niet, alsof ik me zoo bijzonder amuseer, zei zij bij zich zelf. Haar onwennige vingers grepen het pot lood weer beet en zij schreef er langzaam en voorzichtig bij: P.S. Ik heb een heel prettige vacan tie. V Het was warm. Gelach klonk langs het strand waar tallooze jonge menschen zich in de bruisende golven vermaakten of op het gouden zand lagen te zonnen. Kin deren speelden met een bal en een kleine hond blafte scherp. En op den boulevard achter haar speelde een vroolijk muziek korps. Moeder Willems keek naar een jong paar met een breeden glimlach op haar moederlijk gezicht. Zij zette haar hoed af en streek het donkere haar van haar voorhoofd. Haar nieuwe japon ritselde bi) iedere beweging. Dus dit was nu Duinstad Drie dagen lang zat ze hier nu ai; de drie eerste da gen van de eerste werkelijke vacantie, die zij in twintig jaren had gekend. En toch, hoe zij haar best ook deed, zij kon niet genoeg geluk in die drie dagen bij elkaar verzinnen om vijf minuten te vullen. Zij pakte haar tasch wat steviger bee! en knikte naar de Smitten die tegen over haar aan tafel zaten in pension Bel- lavista, maar zij gingen voorbij en zij bleef weer met haar gedachten alleen. Een glimlach kwam in haar-oogen, terwijl zij het boek opensloeg, dat zij had meege bracht Maar zij las er niet in. Want zij bedacht, dat dit juist het oogenblik was waarop. Dirk thuis kwam van zijn betrekking op het kantoor van de gezondheidsinspec tie en Jantje de jongste, zou gaan plagen, Jantje, die nog op school was, maar in zijn vrijen tijd boodschappen deed voor den kruidenier op den hoek. Over een half uur zou Elsje thuiskomen. Zij was typiste op het kan- Het lichte manteltje op een donker eos- tuumpje maakt ook dezen zomer opgang. En ook.de naald paraplu,die we eeni- ge jaren geleden hebben afgezworen. foto Holland). toor van een scheepswerf. Het was Don derdag vandaag, en Elsje zou naar haar dansles gaan. met Fred. Hmmm. Zij glimlachte bij deze gedachte. Zij zag als het ware vader thuiskomen om half zeven, net als Elsje haar mooiste jurk stond te strijken en zij hoorde hem al zeggen: Hm. Vandaag heb je moeder niet om alles voor je na te loopen, me.sje. Ach, ze waren zoo lief! Ze werd mis schien wel eens een beetje moe van al het werk. Maar zij behoorden allemaal bij haar en zij zou het niet anders kunnen wenschen. Als zij haar niet geVleid en gedreigd en opgejaagd hadden om eens een kleine vacantie, leelemaal alleen te nemen, dan zou zij er nooit aan gedacht hebben hen ook maar een oogenblik in den steek te laten. Ik zou veel gelukkiger zijn ge weest. peinsde zij. Maar hier zat zij nu, in haar nieuwe japon, ver van allen, die haar lief waren, heelemaal alleen. En dat, omdat zij zoo fortuinlijk was geweest een eersten prijs te winnen bij een vacantie-verloting op de scheepswerf van haar dochters patroon. Ach, mevrouw Willems, zit u hier? Gaat u mee den boulevard op en neer loopen? Dat zal u goed doen! Het hoekige gelaat van mevrouw Van der Park, ook een logé van Bellavista, keek op haar neer. Ach, lieve hemel, het was zoo warm, en zij wilde zoo graag aan haar lot worden overgelaten..Als zij maar wisten, hoe zij zich voelde. Neen, ehja graagantwoordde zij en zij rees met stijve knieën op. Zij vroeg zich at of zij Nel van Dorp, die het huishouden deed in haar afwezig heid, wel verteld had, dat vader stamppot 'niet verdragen kon. Dan kreeg hij last van zijn maag. Het was Zaterdagmorgen en het eind van moeder Willems' eerste vacantieweek in Duinstad. Zij zat op haar geliefkoosde plaatsje en schreef moeizaam prentbrief kaarten aan haar familie en kennissen. De aanblik van haar zachter-gewordgn handen"' trof haar en zij keerde ze om en om. Waren dat héér handen, ruw van het werken? Zij dacht aan haar gewonen Zaterdag morgen. Dan boende zij altijd de stoep en poetste het koper, en zeemde de ra men Moeder Willems ging ineens rechtop zitten. Want zij hoorde het schreien van een kind. Dichtbij Zij stond op en zag een meisje van een jaar of tien, elf, dat schreide of haar hart brak. Zij ging vlug naar het kind toe. Wat is er?* vroeg zij en bukte em het snikkende antwoord te hooren. Het geld! Het is weg En het kind wees naar een riooldeksel en wreef met smoezelige handen over het natte gezichtje. Geld voor brood en melk! En moeder is zoo ziek .We zullen eens kijken wat er aan te doen ia En iouvucj willems keek aandachtig in den put, maar zag geen geld. Het ia weg. geloof ik. Zij greep in haar tasch om twee fonkel nieuwe kwartjes te voorschijn te halen. Toen kwam er een zakje lékkers en zij ging op het naastbijzijnde bankje zitten naast het glimlachende kind. Drie minuten later wist z{) «sites van de huiselijke omstandigheden van het meisje. De vader was visscher en voor een dag of tien de zee op. Gisteravond was moe der van de trap gevallen en had haar enkel gekneusd Zij lag nu in bed. En Marietje had vacantie en probeerde in het huishouden te helpen en te letten op den achtjarigen ondeugd Bobbie en de driejarige Toosje. Ach. hemeltje, zei moeder Willems, en haar geheele moederlijke instinct kwam in de weer bij het verhaal. Wat kunnen we daaraan doen? In haar oogen kwam een nieuwe vreug de. toen zij opstond en het kind bij de hand nam en met haar naar het dorp wandelde. Zij werd bij de jonge moeder toegelaten, In de eene hand haar tasch, in de andere haar hoed. en onder haar arm een flesch melk en een brood. Laat mij nu maar eens begaan, «ei zij tot de moeder en zij zette een raam open. Ik weet alles van een huishouden af, hoor! Huil maar niet. Ik ben maar al te blij, dat ik de kans krijg om iets nut tigs te doen. Wat zou je zeggen van een lekker kopje thee? De blonde, jonge vrouw glimlachte en moeder Willems zag met één oogopslag den rommel en de wanorde in een huls. dat anders altijd goed-geregeld was. Neuriënd en gehuld in een schort ging zij aan het werk, met opgestroopte mou wen en binnen twee uur waren de keuken en de huiskamer brandschoon en de rest van het huisje netjes gestoft en opge ruimd. Door het open raam kwam het ge- lqid van een gong in een pension, en moe der Willems beëindigde haar werkzaam heden vroolijk. Zoo. kondigde zij aan, zoodra ik het eten klaar heb, ga ik weg. En morgen, dan kom ik weer terug. Ja, heuschl Ik weet, wat het ia om aan den kant gezet te worden. Ik heb niets anders te doen Het was een héél andere, nieuwe moeder Willems, die dien avond terugkeerde naar Bellavista. en het was een héél vroolijke moeder Willems. die 's ochtends aks een koningin oprfes van de ontbijttafel en op weg ging om den eersten gelukkigen dag van haar vacantie te genieten. Dien avond keerde zij vóór het diner terug, moe, maar gelukkig. En den vol genden avond en den avond daarna, weer Twee dagen vóór ^het eind van haar vacantia zat zij weer aan het strand en speelde met haar potlood, vóór zij de laatste van haar prentbriefkaarten schreef. Zij was moe, zóó moe, dat zij haar oogen nauwelijks kon open houden. Haar hart was blij en vrooljjk, als de heele omgeving en haar oogleden bijna toe, terwijl ze schreef: Lieve allemaal, het is hier nog al prachtig weer. Ik voel me bijzonder goéd en heb me erg geamuseerd. Ik ben Za terdag vroeg genoeg terug om de bood schappen te doen. Moeder. Zij keek naar het strand, waar Marietje, Bobbie en Toosje aan het spelen waren. Zij wuifden haar vroolijk toe. Zij lachte en greep haar potlood weer. En terwijl een zeer gelukkige en tevreden slaap zich langzamerhand van haar mees ter maakte, schreef zij erbij: P.S. Ik ben erg gelukkig. Wegkrassen van een inktvlek met een pennemesje laat steeds sporen' op oapier na. Men kan de vlek echter onzi tbaar verwijderen, door er een paar d ppels bleekwater op te laten vallen. W nneer de vlek na het opdrogen nog niet geheel weg is, herhaalt men de bewerking. In de meeste gevallen zal dit echter niet noo- dig zijn. *or de tgdsonislamUghtie* een streven naar vereenvoudig Ier coiffureontstaan Dt Martin Leyger Jr te **age ontwierp in verband W** mede (U. dit kapsel, dat VOor dame in kwestie zeer gemak*** ie op te kammen, en toch apert chic genoemd kan worden to Rillv Sch*nM* Het waterglas, waarin men eieren heeft ingelegd kan nog uitstekend worden ge bruikt op den waschdag. Vuile doeken kan men bijvoorbeeld uitkoken in water, waaraan men per emmer twee kopjes van het Inmaakwaterglas toevoegt. Ook kan men het gebruiken bij het afwasachen J, Een kopje op een teil is meer doende. va„ bd Men voorkomt het «tij/ wörden waterglas door het steeds «ff*8 bewaren V Harde rubber ringen kan men zacht maken, door ze in een kommetje water te leggen, waaraan men twee lepels gly cerine heeft toegevoegd. Heeft men geen glycerine bij de hand, dan kan men de ringen ook leggen in water met een flinke scheut ammonia. Badmutsen en gummi voorwerpen moe ten kurkdroog worden opgeborgen, ter wijl het sterk Ia aan te raden, ze aan den binnenkant met talkpoeder te bestrooien. Badmutsen mogen nooit lang vochtig blijven liggen en moeten niet in een vochtigen badhanddoek worden gerold. Het electrische «trükijzei boe- strijken veelal in de keuken ,y.r- wel de stoom,.ontstaan bij pet zaak van roesten kan zijn. ijier Om den levensduur elin« te verlengen verdient het A na afkoeling in een woUenov n<# pg te zetten. Bij gebrek «oo* kan men van een paar oude omhulsel maken. het Het strijkvlak moet voorJ*„«el volkomen droog zijn e een «reinig vaseline word» Mochten zich teeds kW« «rt# OP het metaal hebben men vaseline P*r*«'"* „cnil warmde Ijzer, strooit over een doek waardoor het strijkviaa glimmend wordt

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1941 | | pagina 6