De Confessioneele
Vakverenigingen
J
UQD
Uit de jeugd HANS ANDERSEN!
J
wp n
K
m
De groene page
WOUDENBERG
RAADSELS
Verdere beperking
van den veestapel
Er blijven zeer weinig
eieren over!
OPROEP
REBUS
De varkens en het pluimvee
aan de beurt
Gansje, toe, blijf van me af!
Zusjes verjaardag
TWEEDE BLAD
VRIJDAG 1 AUGUSTUS 1941
-
f
Engelsche luchtaanvallen
8700 k.g. peper
verbeurd verklaard.
van den heer
van den sprookiesschri|ver 5
Die In een kikvors
werd veranderd
Probeer je krachten
eens
Or o
heeft de directeur-generaal voor de
Toedselvoonieninc, O 8. L Louwes.
medegedeeld, dat de zeer slechte vee
voederpositie, ten gevolge van het alt-
vallen van den import, het noodzake
lijk maakt, dat ten opzichte var» be
paalde onderdeelen van den veestapel
seer vergaande beperkende maatrege
len worden genomen.
Uit den aard der zaak zullen hier
door in de eerste plaats worden ge
troffen die deelen van den veestapel,
die vrijwel* geheel op den import van
kraohtvöeder waren aangewezen.
Voornamelijk dus het pluimvee en de
varkens. Voor den rundveestapel is
reeds bekend gemaakt, hoever de be
perking zal gaan. Verdere inkrimping
van den rundveestapel zal, in het na
tionale belang, zooveel mogelijk wor
den voorkomen.
Ten einde de ingekrompen rundvee
stapel zoo gezond en zoo productief
mogelijk door den,winter te krijgen,
moet een groot deel van het veevoeder
voor dit deel van den veestapel wor
den gereserveerd.
Waar op het voer voor de paarden,
op wier werkkracht 'we nu meer dan
ooit zijn aangewezen, slechts zeer wei
nig bezuinigd kan worden, spreekt het
vanzelf, dat datgene wat overblijft
voor den pluimveestapel en den var
kensstapel, niet veel zal kunnen be
teekenen.
Pluimvee.
De pluimveestapel zal op korten
termijn moeten worden teruggebracht
op ongeveer een derde van den huldi
gen omvang. Slechts voor een deel
van het pluimvee, dat nog aangehou
den mag worden, zal voer worden be
schikbaar gesteld. Op de boerderij zal
men een 10 a 15 stuks pluimvee mogen
houden, mits deze gevoederd worden
met afval van de boerderij. Het voer,
dat voor pluimvee beschikbaar is, zal
zoo moeten worden verdeeld, dat de
her-opbouw van onzen pluimveestapc!
plaats, waar hjj deze moet leveren.
Met deze voorgenomen export zijn
wij er, tengevolge van onze vee
voederpositie, nog niet. Ook aan die
varkens, die niet als loopera (voor
degenen die deze term niet kennen,
zij medegedeeld, dat dit Varkens van
pl.m. 40 kg. levend gewicht zijn) wor
den afgenomen, zal geen lang leven
beschoren zijn. Zij zullen, tenminste
voor zoover een deel nog niet op
lichter gewicht, dus practisch als
looper, hoogstens bij een gewicht van
80 kg. moeten worden afgenomen.
zoo goed mogelijk verzekerd wordt.
Mocht dus blijken, dat de omstandig
heden in het voorjaar van dien aard
zijn, dat tot uitbreiding van den pluim
veestapel kan worden overgegaan, dan
zal geen onherstelbare schade zijn aan
gericht Natuprlijk be teekent een en
ander, dat wé over zeer weinig eieren
de beschikking zullen krijgen, welke
slechts voor bijzondere instellingen en
voor bijzondere omstandigheden, in de
eerste plaats ziekenhuizen, beschikbaar
zullen worden gesteld.
De varkens.
Een zeer aanzienlijke inkrimping zal
ook onze varkensstapel dienen te
ondergaan.
Gezien de hoeveelheid veevoeder,
die we ter beschikking hebben, is onze
varkensstapel nog veel te groot. Het
is niet alleen noodlg, dat de inkrim
ping plaats heeft, maar deze moet ook
zoo snel mogelijk plaats hebben. Hier
dokt zich nu een mogelijkheid voor
door een wijziging in het met Duitsch-
land gesloten ruilcontract veevoeder
tegen varkens.
De Duitsche autoriteiten zijn bereid
gebleken het contract, waarbij tegen
veevoeder varkens zouden worden
geleverd om te zetten in een, waarbij
gedeeltelijk gebruiksvee, gedeeltelijk
loopers worden geleverd. Dit heeft
voor ons twee voordeelen. Onze vee
stapel en vooral ook onze veevoeder
positie zijn er niet op berekend om
het aantal stuks vee, waarmede nu
een keer deze veestapel moet worden
ingekrompen op tijd slachtrijp te
krijgen. Deze kunnen nu als gebruiks
vee worden afgezet. Daarnaast zullen
in1 plaats van een groot deel gecon
tracteerde vette varkens, loopers kun
nen worden geleverd.
Deze loopers zullen door deze over
eenkomst geruild worden tegen uit
Duitsehland te verkrijgen veevoeder.
Het is voor een behoorlijke afwikke
ling van deze afspraak noodzakelijk
dat de hiervoor te leveren loopers op
de overeengekomen tijden en plaatsen
ter beschikking komen.
Om in een regelmatige levering te
voorzien, zal iedere varkenshouder, in
het bezit van loopers, mededeeling
krijg,an van de oheveelheden en de
ACHT DOODEN EN 6 ZWAAR
GEWONDEN.
Gedurende eenige dagen waren geen
Èngelsche luchtaanvallen te vermelden.
In den nacht op Donderdag echter vloog
weer een aantal Brilsche vliegtuigen
boven ons land en wierp vooral in het
Oosten des lands Verscheidene brisant-
en brandbommen. In totaal werden
hierbij zes woonhuizen volledig ver
nield en ongeveer 60 woonhuizen meer
of minder zwaar beschadigd: Verder
werden drie broeikassen vernield. Ook
jtreeg een vrij groot getal woonhuizen
en broeikassen glasschade. Helaas zijn
bij deze aanvallen 8,dooden, 6 zwaar en
18 licht gewonden te betreuren.
Op een gedeelte van het aangevallen
terrein werden ook brandplaatjes ge
vonden. Men maakt" er opmerkzaam op,
dat het met het oog op den oogst en de
eigen voedselvoorziening van ons land
van groot belang is, dat met name de
bevolking van het platteland de oogen
goed openhoudt en na het verschijnen
van Britsche vliegtuigen de omgeving
op de aanwezigheid van brandplaatjes
controleert. Men bedenke, dat men deze
niet met de bloote handen aan moet
vatten en dat men gevonden brand
plaatjes bij de politie ter vernietiging
moet inleveren.
De directeur van deze inkoop ver
eerd ging echter kwam mei een zaken
relatie overeen, dat deze bij een moge-
lijken kon per zou inform eeren naar
den prijz, welke men voor de geheele
partij zou willen betalen. Verwacht
werd, dat deze veel hooger zou zijn dan
de normale handelsprije van 13.— per
k.g. De vermeende kooper waarschuw
de evenwel het Rijksbureau voor voed
selvoorziening in oorlogstijd en de
peper werd in beslag genomen.
De directeur der inkoopvereeniging,
v. d. I» te Rotterdam, moest zich we
gens poging tot prijsopdrijving voor
den inspecteur voor de prijsbeheer-
sching te 's Graveohage verantwoorden.
Hij deelde den inspecteur mede, dat zijn
nieuwsgierigheid wae gewekt door al
lerlei geruchten over exhorbitante prij
zen, welke voor peper betaald werden.
Hij had nu slechte zuiver inform ato-
riseh eens willen hooren, wat men
eventueel wel voor zijn peper zou vil
len betalen.
Echter bleek, dat hü zijn relatie zelfs
een monster had medegegeven, deze
noemde bovendien aan den „kooper"
prijzen van 6 tot 8 gulden per k.g.,
waarbij hij verklaarde, dat de eigenaar
van dé partij af wilde.
Deze feiten deden den inspecteur als
vaststaand aannemen, dat het voor
nemen tot verkoop tegen ontoelaat,-
baren prijs wel degelijk' had voorge
zeten.
Wegens poging tot overtreding'van
de Prijzftibeschikkirig 1940 no 1 werd
V d. L. veroordeeld tot een geldboete
van 1000.—Daarenboven werd de
partij van 8700 k.g. zwarte peper ver
beurd verklaard.
EN EEN BOETE VAN 1000.
Eeh inkoopvereeniging van winke
liers in koloniale waren had vóór Mei
1940 een groote partij zwarte peper
gekocht. In den zomer van het vorig
jaar werden alle specerijen, dus ook
deze partij van 8700 k.g. gevorderd
door de Nederlandsche Groenten- en
Fruitcentrale. De aldus geblokkeerde
voorraden worden in gedeelten vr ijge
geven voor aflevering aan winkeliers,
teneinde de voorziening met specerijen
gedurende langeren tijd veilig te stellen
en tevens den sluikhandel tegen te
gaan.
DE BENOEMING VAN
PROF. DR VAN LOON.
Zooals gemeld is prof. dr J. van
Loon benoemd tot voorzitter van den
Hoüge Raad.
Johannes van Loon is op 5 Septem
ber 1888 te Veere geboren. Aanvanke
lijk werd hü tot pnderwijzer opgeleid;
later deed hij echtgr staatsxamen en
in 1917 liet hij zich als juridisch stu
dent te Leiden inschrijven. Na zijn
studie te hebben voltooid vestigde hij
zich als advocaat te 's-Gravenhage.
In 1928 werd de heer Van Loon privaat
docent in het recht van den industriee-
len eigendom aan de Technische Hoo-
gesc4iool, weike functie hij vier jaar
heeft vervuld. Daarna werd hij bij
zonder hoogleeraar te Utrecht en in
1935 eveneens bijzonder hoogleeraar
aan de Technische Hoogeschool.
Prof. van Loon heeft in den loop d?r
jaren tal van nevenfuncties waarge
nomen. In het buitenland heeft hij
lezingen gehouden, o.a. voor de Ak
demie für Deutsches Recht te Berlijn
en voor de universiteit te Munchen.
Vele geschriften zijn van zijn hand
verschenen, f v
Prof. van Loon is voorzitter van het
sociaal oeconomiseh genootschap Ne
derland en Europa.
De commissaris voor de vakvereeni-
gingen, de heer H. J. Woudenberg,
heeft den navolgenden oproep aan de
roomsch-katholieke en protestantsch-
christelijke arbeiders gericht:
.Sedert 25 Juli 1941 ben ik door den
Rijkscommissaris voor de bezette Ne
derlandsche gebieden benoemd tot
commissaris van het R.K. Werklieden
verbond en net Christelijke Nationaal
Vakverbond
Deze benoeming heeft plaats gevon
den in het belang van der. Nederland
sehen arbeider, nu en in de toekomst
en heeft in geen enkel opzicht de be
doeling de godsdienstige overtuiging
van de leden dier organisaties aan te
tasten of geweld aan te doen.
Mijn benoeming heeft het volgende
tweeledige karakter:
1. De noodzakelijke economische
ordening in Nederland, waardoor ook
een hechtere samenvatting van de Ne
derlandsche arbeidersbeweging nood
zakelijk is, te bevorderen.
2. De bestaande rechten der geor
ganiseerde arbeiders te beschermen,
te handhaven en te verbeteren.
Deze beide voor de Nederlandsche
arbeiders belangrijke doelstellingen
kunnen alleen dan verwezenlijkt wot-
den, indien alle groepèeringen in de
vakbeweging centraal worden geleid.
Het terrein waarop de sociaal-economi
sche positie van den Nederlandschen
arbeider wordt bepaald, is voor alle
Nederlandsche arbeiders gemeenschap
pelijk.
Ten opzichte van de productie, van
de arbeidsvoorwaardenen sociale
maatregelen, hebben alle Nederland
sche arbeiders in hetzelfde beroep, in
dezelfde fabriek, in dezelfde werk
plaats, op hetzelfde kantoor, hetzelfde
gemeenschappelijk belang.
Deze nieuwe ook voor de toekomst
noodzakelijke'ordening tast de reli
gieuze gevoelens van de arbeiders in
geen enkel opzicht aan. De practijk
heeft reeds bewezen, dat >bij soctaal-
ecor.omische vraagstukken, in welker
oplossing de vakbeweging in eerste in.
stantie haar taak vindt, religieuze on
derscheidingen van geen beteekems
zijn. Zoowel het opheffen van de werk
loosheid, bij de sociale verzekering, bij
het arbeidsrecht, bij de rechtspositie als
bfj de loonvraagstukken van den ar
beider namen reeds de laatste jaren
allen steeds hetzelfde standpunt in en
men werkte tn contact samen.
Nu in het belang van den arbeider
een snelle oplossing van al deze vraag
stukken noodzakelijk is, mag de ver
werkelijking niet worden bemoeilijkt
door de veelheid van instellingen, die
daarbij betrokken moeten worden.
Ik roep u. roomsch-katholieke en
protestantsch-christelijke arbeiders van
Nederland, op lid te blijven van uw
organisatie. Ik róep u daartoe op in uw
eigen belang:
Ten eerste ten einde zelf mee te bou
wen aan de toekomstfgê ordening,
waaruit de stand der arbeiders zijn ge
rechtvaardigde plaats in het volk kan
verkrijgen.
Ten tweede ten einde uw rechten bij
werkloosheid, bij ziekte, bij noodigen
reentsbijstand en bij het sluiten van
collectieve arbeidsovereenkomsten te
behouden.
Ten derde ten einde een achterstel
ling, die in de toekomst voor nooit ge-
organiseerden en ex-georganiseerden
zou kunnen ontstaan, te voorkomen.
Luj^tert niet naar verkeerde raad
gevers.
Werkt mee aan een sterk Neder-
landsch leger van den arbeid, waar de
welvaart van het Nederlandsche volk
ook na den oorlog mee moet worden
bevochten.
H J. WOUDENBERG."
EERSTE KINDERTEHUIS DER N.S.B.
DOOR MUSSERT GEOPEND.
Het eerste van de reeks kinder
tehuizen, dat de N.S.B. binnen afzien-
baren tijd hoopt te stichten, is Woens
dagmiddag op feestelijke wijze door
den leider der N.S.B. geopend Het is
het groote heerenhuis Westerhelling,
gelegen aan den Sophiaweg No. 40 op
de grens Berg en Dal bij Nijmegen.
Hoofdredacteur: J G Weysters, Rotterdam.
Chef-redacteur voor Gouda en Omstreken!
F Tiefer Gouda.
a ^>ll|lll|llllllllllllll|lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllllll>lllllllllllllkk
nillllllllHlllllllltïillllllllllllllllllllMIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIinilllHB
ULLIE hebt waarschijnlijk dikwijls van
Nans Andersen genoten* van het
sprookje van het lelijke, jonge eendje,
de kleine zeemeermin, het tirmen soldaat-
Je enz
Het leven van Hans Andersen zelf lijkt
ook wel een sprookje. 5 Februari 1805
werd in de Deense stad Odense in het ar
melijke huisje van den schoenmaker
Andersen, een zoontje geboren. D» vader
was dol op zijn enige hind. Dit kind zou
later naar 'n goede school gaan en, be
loofde hij zichzelf, het zou zo»cel mogen
leren als het wou? Hij had dat zelf in zijn
Jeugd niet' gekund, want zijn ouders
waren altijd heel arm geweest.
Het Jongetje groeide tussen zijn stille
vlijtige moeder en zijn vriendelijken vader
tevreden op. Dat zijn ouden haaat geer
geld hadden om van te leven, lieten zu
hem rv ji bemerken.
Toen Hans Christiaan naar school ging,
had hij maar weinig vriendjes. Hij voitd
het het heerlijkst als hij stil thuis kon
zltt en rustig spelen. IJverig zat hij
kleertjes to naaien voor de ooppen van de
t<oppenkazt, die zijn vader voer hem had
gemaakt Ook keek hij graag urenlang
•aar de tuin.
Soms kreeg hij een toegangsbewijs voor
•r schouwburg. Van wat hij daar zag,
maakte hij hele stukken vour zijn poppen
kast Dat was het begin a»» zijn sprook-
Jeeschrijverij.
Omdat zijn vader als schc nmaker wei-
iRif verdiende, werd hij sc'daat. Soldaten
kónden ze in die tijd altijd gebruiker..
want tijdens Napoleon waren er veel oor
logen Toen de vrede gesloten was, kwatn
Hans Christiaan's vader terug, maar niet
als luitenant, zoals hij had gehoopt. Zijn
gezondheid was erg achteruitgegaan en
hij stierf, toen zijn zoontje tnog maar een
kleine jongen was.
Nu hadden ze het nóg armer. Hans
Christiaan's moeder werd wasvrouw bij
vreemde mensen, om haar brood te ver
dienen. Toch zorgde ze, dat haar jongen
er altijd netjes en schoon uitzag.
Toen zijn vader; die altijd zo'n goede
kameraad voor hem was. gestorven was,
*&as Hans nog meer alleen. Zijn moeder
had geen tijd voor hem. Op de school,
waar Hans was, leerde hij niet vee' en
wat had zijn vader niet een mooie plan
nen met hem gehad!
ik wil beroemd worden!
Hans zelf had echter ook mooie plan
nen in het hoofd. Hij had niet veel zin
om bij een kleermaker te gaan werken
zoals zijn moeder wilde.
Wat Wil je dan worden? vroeg ze.
Ik wil beroemd worden, zei Hans
eerst moet je een heleboel moeilijkheden
hebben en dan word je beroemd-
Zijn moeder vond het vreselijk. Wat
had haar jongen nu voor gedachten in
zijn hoofd? Wilde hij naar Kopenhagen
gaan en daar geld verdienen? Hij had
niet eens geld om naar een goede school
te gaan en dan, hij was pas veertien
jaar!
Maar Hans Christiaan was niet te
houden.
Hij wilde toneelspeler worden en op
zekere dag ging hij op bezoek bij een be
roemde danseres. Hij speelde en danste
haar iets voor en om zich beter te kunnen
bewegen, trok/nij zijn grote schoenen uit.
Maar de danseres vond hem zo raar, dat
ze dacht, dét hij niet goed wijs was en
ze stuurde/nem weg.
Huilend stond Hans op straat Moest
hij naar Odense teruggaan? Dat wilde hij
in geen geval. Hij voelde, dat hij tot iets
bijzonders in staat was.
Eindelijk vond hij een kunstenaar, die
bereid was om hem voor zanger op te
leiden. Hans had ook werkelijk een goede
stem- Maar na een paar maanden stuur
de de kunstenaar hem weg en raadde hem
aan een vak te gaan leren. Hans was
namelijk in de winter hees geworden,
omdat hij geen geld had gehad om warme
kleren te kopen.
Dus stond hij weer op straat.
Maar hij ging moedig verder. Toen vond
hij een dichter, die geld voor hem bij
elkaar bracht en hem lessen liet geven.
Hans was overgelukkig. Toen het bij
eengebrachte geld op was, brak er
een slechte tijd voor hem aan.' Heel vaak
at bij in plaats van een warme maaltijd,
een stuk droog brood Op een bank in het
pèrk.
Toen ging hy schrijven
Tekeninp mej. C. Joppe.
..J
?r
Jfrofceer een* op te loeren wet hier staat i
Zou ik rrpsschien geen toneelspeler,
maar dichter of achrijver moeten wor-
dtfn? vroeg Hans zich op het laatst af.
Toen schreef hij een toneelstuk, dat
men met het volgende briefje terug
stuurde: „Wij wensen niet meer van der
gelijke slechte stukken onder ót; oogen
te krijgen".
Hans schaamde zich erg en hij had
nu nog maar één wens: te mogen leren.
De directeur van een schouwburg, die be
merkte, dat hij een goed verstand had,
gaf hem geld voor leasen. Zo ging Hans,
die intussen achttien Jaar was gewor
den, tussen de kleine jongens ep de
schoolbanken zitten. Dat was allesbe
halve leuk, maar hij hield vol.
Toen hij van een milden gever geld
kreeg om een reisje neer huis te maken,
was hij dolgelukkig. De bewoners van zijn
stadje waren stomverbaasd, dat de zoon
van d<?n armen schoenmaker werkelijk
in de stad vooruit was gekomen. En wat
was zijn moeder trots op hem!
Toen Hans Christian drie en twintig
jaar was, werd hij student en in 1839
deed hij examen. Er waren al ver-
scheiden® verhalen van hem uitgageven
en vele vooraanstaande families en schrij
vers in Kopenhagen nodigden hem uit,
sodat het leek alsof hij eindelijk een son-
aige toekomst voor. zich had.
Later kwamen er evenwel toch nqg enige
moeilijke Jaren. Hij verdiende weinig met
Heel, heel lang geleden leefde in een
groot bos de koningin yan de feeën. Ze
had een grote hofhouding en ieder had
er zijn eigen werk. OndeT de pages, die
boodschappen voor haar moesten doen,
was er een, die altijd heel gauw terug
was. Niemand kon het zó vlug als hij.
Hij droeg altijd een keurig groen jasje
en werd daarom de groene page genoemd.
Zijn benen waren* verbazend lenig en het
eigenaardige van hem 'was, dat hij niet
vloog of liep zoals de anderen, maar over
de grond sprong, ljeel grote sprongen
maakte hij, daarom was hij ook zo gauw
weer terug.
Maar hij had één fout: hij was verba
zend gulzig. Hij deed niets liever dan
eten en door dat vele eten had hij een
heel grote mond gekregen en zijn ogen
vielen bijna uit zijn hoofd. Bovendien leed
zijn werk eronder. Als hij onderweg iets
lekkers zag, ging hij het op z'n gemak
zitten opeten en intussen verliep de tijd.
Of wanneer hij thuis aan tafel zat en de
koningin liet hem roepen, dan ging hij
nooit, voordat er niets meer op tafel oveT
was. Hij liet haar kalm wachten.
De koningin werd boos op 't laatst.
Ik zal hem nog eens moeten straffen,
zei ze, als hij niet afleert, zo gulzig te zijn
Eens had ze een heel gewichtige bood
schap en ze liet de groene page halen.
Niemand zou de brief zo %auW kunnen
wegbrengen als hij Maar de groene page
zat juist te eten!
De koningin moet maar even wach
ten, zei hU. ik kan al dat lekkers niet in
de steek lat*n.
Maar ze heeft gezegd, dat je dade
lijk bij haar moeat komen, er ia haast bij.
Ik kan e!\ niets aan doen, ik ben nog
niet klaar.
En hij at en dronk, tot er niets meer
over was. Toen stond hij op en ging, al
apringende naar het paleia van de konin
gin Maar door het springen na het haas
tige eten kreeg hij heel erg de bik. Onder
weg dronk hij een paar maal zeven slok
jes water achter elkaar, maar ook dat
hielp ditmaal niet. Het werd Juist hoe
langer hoe erger.
Hik, hik, hik! ging het maar, toen
hü voor de koningin atond. Hij kon geen
woord apreken. Alle hovelingen keken
angstig, want het ia erg ongemanierd om
in tegenwoordigheid van een hoger ge
plaatst persoon steeds maar te hikken
Nu is de maat vol, zei de koningin
verdraag het niet langer. Je gulzigheid
moet worden gestraft.
üj zwaaide haar ataf over de gr-Mie
page en Nieze veranderde dadelijk w
een kleine groene kikvors met een grote
bek en uitgillende ogen.
Iedereen heeft 'a avonds wei eens kik
vorsen horeh kwaken, maar weinig men
sen weten, Jdat dit eigenlijk hikken is.
Want kikvorsen zijn allemaal afstamme
lingen van die gulzige groene page, die
al bikkend voor de koningin verscheen;
DU i, 1Pter tens een plaatje om uit te knippen en op karton te piokken.
Je kunt het dan op je kamertje ophangen.
(Tekening Ver. Perth.)
Houd de toppen van Je middelvingers te
gen elkaar, je'handen voor je borst' ea je
ellebogen ter hoogte van je schouders.
Vraag dan aan iemand of hij je handen
van elkaar kan krijgen, door je bij je
polsen vast te houden. Al is die persoon
nog zo sterk, het zal hem niet gemakke
lijk gélukken je vingertoppen van elkaar
te scheiden.
Er zit helemaal geen kunstje achter,
maar jie eigenaardige houding van je
armen maakt het voor de persoon tegen
over je heel moeilijk om flink kracht te
zetten.
Ik ben een graansoort, rangschik mijn
letters anders en ik ben een vloeistof.
2
Mijn eerste lettergreep is een familie
lid, mijn tweede een kledingstuk, mijn
derde een verkorte meisjes- zowel als
jongensnaam. Mijn geheel is een stad
in Afrika.
3
Wat klimt op bomen en op heggen en
heeft toch geen benen
Invulraadsel
zijn schrijven. Maar het ergste was, dat
hü zo dikwijls bespot en gehoond werd.
Uit jaloezie meestal. Vooral in zijn eigen
stad gunden de menw*n den schoenmakers-
zoon geen beroemdheid. T
Maar al zijn vijanden konden hem toch
niet de lust in zijn werk ontnemen. De
koning gaf hem zelfs geld om te reizen
en later een vaste toelage.
Het meest werden zijn sprookjes ge-
laven. En toen Andersen rtn eigen leven
beachteef, begon b|J niet de volgende
Vandaag u Zutje jarig
Ze wordt nu al oiar jeer.
Cedegutjea kreeg te, e so veel
Een massa, luirirr maart
Een beeldig mooi serviesje.
Een prachtig mooie pop,
Met roet egden jurkje
En blonde krullenkop.
Ook nog een leuk fornuisje
Weer eg op koken kon,
O, alles ie voorhanden.
Tot seljs da koekenpon!
Een doos met mooie kralen
Een bol, een poppenbed
Zeg, ie het no «o'n wonder
Dot Zueje danst van pret?
moorden: .llijn leven le een heerlttk
sprookje, 10 rijk en gelukkig!"
Een poor maanden na rijn reventigate
erjaardag> die met veel luider wae ge
vierd, werd hg ploteeling erg «lek en
stierf. Maar zijn sprookjes leven verder en
worden nog steeds door groot an klein ge
lezen.
<1
Horizontaal en vertikaal zgn gelijkt
1. viervoetig dier
X. wild zwijn
I. verstand
4 reis van vogels
Snuit Tunis
