Mijn moeder zegt Koude voeten ft HANDWERKTASCH De drie wandelende slakken DIDI'S avontuur Geheimschrift RAADSELS 1 A «.'fi Ons Goedkoope Patroon Zorgende liefde, die we in later jaren eerst leeren begrijpen en waardeeren Stroopkoekjes Vest in de maten 42 en 46 Onderhoud aluminium pannen Tevens schortje Het is niet onmogelijk er nagenoeg of zelfs geheel van af te komen SS f Ü-f-$ m S d Die eeri vliegenzwam wilden bestijgen In het luchtschip van broer Hans. t>e kabouter1 VRAAGBLlN Oplossingen SS» TAFELKEEEDEN worden weer als nieuw. wanner ra eenige malen in koud water met azijn gedompeld worden en daarna nagespoeld in lauw --water De uitwerking ia verras send en gevaar voor het doorloopen der kleuren bestaat niet. Iedtran morgan, «la IK naar mijn Dikwljla moet ik mijn paa Inbonden om werk «a. kom Ik een kleinen Jon- hem te kunnen blijven volgas. BIJ eiken gen tegen, die neer school gaal boom blijft tal] staan an krast met zijn Bh ilet mb niet, omdat b|) al zijn «v- nagel over den «tam. HIJ Ie nat een klein dacht noodig beeft voor de dingen, die dier. els hij tetz vindt, det h|J niet thula bü op atrnt vindt ot zou kunnèn vinden' kan brengen, houdt hij het onder zijn Maar Ik ken hém goed. Dikwöla alt ik neut. AU een dier dat door zijn reukor- ln bed lig an den dag nog rent over- ganen de dingen moet leeren herkennen, dank met aUae wat ongedaan bleef, boei] Meestal verdwijnen de hem onbekende wel lk toch hard heb gewerkt, duikt mijn dingen ln zijn tak. die een bergplaat» kleine vriend eensklaps voor mijn oogen voor alle denkbare zaken U. op. Dan ale ik hem voor mij ln zijn te ik kan mij moeilijk voorstellen, det dit lange Jat, dia hij waarschijnlijk van een joch. det nooit haast bkeft, ooit op tijd ou dar an broer heeft gegrfd en die een op school komt. HU hoort een vogel nog Jongere weer ven hém zal erven. Ik fluiten. Onmiddellijk fluit hH ook. Ken bij ate sijn sproetig gezicht met den blonden den Julsten toon niet vinden, toch fluit hij haariok die over zijn voorhoofd piekt vergenoegd door beven heldere, blijde oogen. Al» je zoo langzaam loopt, kom je Ik weet niet waarom Juist dit kind zoo dan niet te laat op school T vroeg ik hem mijn aandacht trekt Het la gaan bijzonder onlangs. aardig kind en er la niet* opvallends aan Met een schuin hoofd keek hij mij aan. hem. Zijn bru'na ju la niet meer afga- Neen. zei hij. Ik heb nog een half dragen dan de jassen van andere kinderen uur den tijd. en zijn gezicht niet bleeker of blozender Maar waarom ge Je den zoo vroeg dan dat van andaren. Misschien komt het, ven hutal doordat lk ham regelmatig ontmoet, dat Dat west tk niet. Mijn moeder zegt lk aoo cgl ham ben geen letten. Zijn moe- dat ik gun moet. Misschien omdat lk me der moeteen ordelijke vrouw zijn en dan niet behoef te haasten 4 aonder twijfel U zij het ^dk* er voor Ja, misschien stuurt zijn moeder zorgt det de Jongen «tipt op tijd naar hem daarom wel zooveel te vroeg neer school gut school. Ons haasten moeten wij one later Dt denk een mijn eigen schooljaren, nog dikwijls genoeg en onu kleine wan toon mijn moeder mij dagelijks met Have delingen ln bet latere leven zijn niets strengheid naer bulten Jug: andere dan kleine herinneringen aan Je moet gaan, andera kom Je te onzen achoolgang zonder huzt. Omdat lut op acbooL zorgende liefde ons omringde die we hl De aansporing, die ln haar woorden lag, later Jaren eerst leerden begrijpen en hinderde mij niet meer ook -gaf die aan- dankbaar waardeeren. ■soring mij niet bet gevoel van geborgen te aljn, ven verzorgd te worden. Ik wiet toen nog niet dat een moeder een bron la, waaruit «en heel gezin krachten put. Wel bad lk er een vug begrip van, det zij het met haar taak buitengewoon druk had en toch nooit vermoeid acheen te s|)r 'loe zij aan die gehelmrinMfe kracht ku am, heb lk mij nooit afgevraagd. Zij was er, «1 dat was voldoende voor mij Nu, «Heen mijn dag beginnend, alleen mijn sleep overwinnend, alleen mijzelf tot spoed manend en tot honderd andere dingen, die plicht voor mij zijn, weet lk hoe groot hur pllchtzgevoel moet zijn geweest om een allen en alles te den ken en altijd opgewekt te zijn. Mijn kleine vriend te zich van dit alles nog niet bewust zoo min als lk dat eens wu op zijn leeftijd. Mlzscblen la bet wel daarom, det zijn beeld altijd verschijnt ■U lk een mijn Jeugd terugdenk. Ik zie hoe hij ln plassen trapt Ik zie hoe hij aoms zijn stappen telt an lk zia ook, dat zijn goed humeur niet afhankelijk ia vu het zonnige weer. Iedere weersgesteld heid brengt hem andere spelen. Zoo slen tert hij naar school en denkt beslist el over hetgeen hij straks als da schooltijd la gailndlgd, nu eens ul ondernemen. Mtja kleins - vpand haast zich nooit. 300 fr. zelfr. bakmeel; 80 gr. boter; 80 gr br. basterdsuiker; 8 eetL stroop; ongeveer lVs dL taptemelk; een half afgestreken theelepel zout. De boter met de vingertoppen met de gezeefde bloem vermengen, suiker en zout toevoegen. De stroop, die dun moet zijn zal zoo noodig iets verwarmd moeten worden. In het midden van da droge in grediënten wordt een kuiltje gemaakt, waarin men stroop en melk doet, daarna vermengt men alles tot een soepel deeg. dat wordt uitgerold op ben bebloemde plank met een met bloem bestoven deeg- rol; dikte ongeveer cm. Met een glas steekt men rondjes uit, dia op een inge vet bakblik 13 19 min. in een heeten oven worden gebakken. Buitengewoon prac iitch tt «en hand- ver ktotcH, wel a ta- O .lijk «en schortje it. M«n heeft aV t bij d« hand en de ja-pon be schermt men 'epen wolpluizen, draadjet enz. Men httft er voor noodig een lap **ro- >>antsch bont, groot n by 74 cm. Deze lep vouwt men in arieën. 27. 24- en 23 c ft Van Het gedeel te ran 27 e mr vouwt men 3 cm. om n maakt daarvan een sleuf, waardoor een band k i toorden i echo ven. Slaat men dit gedeelte om, dan heeft men dut twet gedeelten van "'cm. Nu stikt men e< reepje stof, even breed als Ce gemaak te sleuf, op gelakt hoorrte van At sleuf. Daarna stikt men die t ee gedeelten aan elkaar en slaat f* c "ert c hoeken in, zooals rn het voor beeld. Nadat men een smal zoompje heeft oelegd aan dat jedeel te, dat overblijft t 23 c in., maakt men met de hand de hoe ken van de s' ufjes vast en rijgt er dan de banden of koorden door. Het bovengedeelte slaat men Icm. om en zet dit, een toeinip iupe- rimpeld, op een band van Brabantsch lin nen die tevens dient om het schortje vast c maken. W men het schort gebruiken als tasch, dan slaat men dit ge deelte. vóór men de tasch dichthaalt, erin. Meer dan ooit jaar deer en we dezen winter warme vesten. Een vest van bijzon der goede snit, dat van iedere 'oillekevn, ripe wollen stof kan wo den gemaaktie hierbij afgebeeld. Over den rug loopt van zijnaad tot zijnaad een smal ceintuurtje, de voorpanden hebben zakjes. Patronen in de maten 42 e 46 zijn ver krijgbaar aan ons bureau Markt 31. (teekening Vobach A Co.) L Aluminium wascht men af met zeep. Het vuil wordt -er afgeboend met Brui- selsch- zand of ira. 3. Soda mag men nooit gebruiken, daar dit het aluminium grondig bederft. 3. Zit er een bruine aanslag 4n de pan, dan kookt men dezen eruit met melk (deze melk blijft zeer goed bruikbaar) of met water en schillen van zure appelen 4. Aangezette korstjes moeten een nacht geweekt worden of even opgekookt met water. Ze laten dan vanzelf los 5. De pannen dienen goed uitgedroogd ta worden en mogen niet geheel dicht gesloten weggezet worden. 41. Zure spijzen kunnen wel in alumi nium pannen gekookt worden, doch men mag ze ar volstrekt niet in laten^fkoelen. IAP SCHORT ACHTgft^ANT TA&CH bV het stofafnemen, bij het klaarmaken van het een of ander, is zoon tasch Ook allerlei andere karweitjes in huis heel gemakkelijk. fteekmej. C. Joppe). overdrijven en men pass* èn massage èu oefeningen matig toe. zoodat er geen sprake kan zijn van te groo*e inspanning der spieren. Thans nog iets over de voeding van lijders en lijderessen aan koude^ voeten. Voor hen geldt als noodzakelijke eisch, dat zij zoo weinig mogelijk zout ln hun spijzen moeten gebruiken Zij moeten met que. zeer geringe hoeveelheid volstaan; alles wat zij meer gebruiken .werkt na- deelig op den normalen bloedsomloop. „Verzout" bloed verwarmt niet meer en de voeten, die Tiet verst van den motor Er zijn jnenschen, die het gansche jaar het hart verwijderd zijn. hebben door aan koude voeten lijden, waardoor hierdoor het meest te lijden Gunstig zij zich buitengewoon Onbehaaglijk voe- werken^greene groenten en rauwe groen ten. Een onmiddellijk helpend, volko- ten op de.^efnenstelling van het l>loed in. men afdoend middel tegen -* voeten bestaat niet, hetgeen koude terwijl het eten van rauwe we»- niet genoèg kan worden winterpeen aanbevolen. licht wat ontmoedigend zal klinken voor Voorts verdient het aanbeveling om hen, die er aan lijden. Hiermede is4 even- lederen maaltijd de voeten in beweging wel niet gezegd, dat het onmogelijk is te houden; zoo mogelijk make men een om er tenslotte nagenoeg of zelfs geheel kleine wandeling, of men doet b.v een van af te komen. Men moet trachten den paar boodschappen, niet langzaam kuie- blo'edsomloop te bevorderen, zoodat het rende, doch met flinken pas. Geen slaapje bloed ook op normale wijze tot ln de ex- onmiddellijk na het eten en niet te spoedig tremiteiten in handen en voeten kan na een avondmaaltijd in bed gaan! doordringen. Een der beste hulpmiddelen De kousen dienen wijd genoeg te zijn om is om dagelijks een flink eind te wande- alle teenen vrijelijk te kunnen bewegen len, zelfs bij minder goed weer, iedere Jammer genoeg zijn de meesten van ons onderbreking van deze goede gewoonte niet zoo verstandig om 's winters, evenals beteekent, dat men weder terrein verliest ln grootmoeders tijd. gebreide wollen kou- Van niet minder belang ls het om lederen sen te dragen, ijdelheid en de wensch oro dag geregel aan voet-gymnastiok te de voorschriften van de mode te volgen, doen, gedurende drie tot vijf minuten op hebben ons parten gespeeld. Nakaarten J de teenen loopen, cirkelvormige bewegin- helpt evenweL 1 gen maken, grijpbewegingen met de teenen. bezit is van ehl niets; en wie nog in het kele paren wollen kousen. voet opheffen en laten zakken e.d. Ook mag. zich op koude winterdagen gelukkig buigen en strekken der beenen behoort er prijzen, evenals degenen, die nog restjes bij, alsmede massage van de voeten van zuivere wol hebben om sokjes te breien, de teenen af naar het been Hiertoe strooit Het gaat in den regel zoo. dat wij de men wat talkpoeder in den binnenkant dingen pas naar waadde gaan schatten, van de hand Iedere beweging moet krach- wanneer zij niet meer of althans zeer tig worden uitgevoerd. Herhaaldelijk wasschen van de moeilijk te krijgen zijn. Knellende kousenbanden houden den en bet nemen van voetbaden is zeer ge- normalen bloedsomloop eveneens tegen, wcnscht, aangezien ook hierdoor de doch deze worden nog slechts zelden ge- bloedsomloop tot sterker werking wordt dragen, sinds,de jarretelles haar intrede geprikkeld. Voordat men de oefeningen begint, die hebben gedaan. Dezelfde eisch, welke aan de kousen nen de voeten warm te zijn, hetgeen men wordt gesteld, n.l. dat de teenen voldoen door massage of door een warm voetbad de bewegingsvrijheid moeten hebben. kan bereiken. geldt ook voor de schoenen, die niet te Zeer aan te bevelen is het gebruik van nauw en niet te wijd mogen zijn; de den massage-borstel. De voeten worden spieren moeten juist genoeg ruimte heb- 's morgens na het opstaan en 's avonds ben Hooge hakken zijn zeer verkeerd; het vóór het naar bed gaan zoolang gebor- beste zijn halfhooge bakken, die aan den steid, totdat zij warm rijn; daarna begint voet een goeden stand geven Inlegzolen men met de voet-gymnastiek Natuurlijk bewijzen veelal goede diensten, mits zij moet men noch het een, noch het ander poreus zijn. ER wirw eene drie slakken: Juf frouw Snik, Juffrouw Snak en Juf frouw rSnek, die echter niet» oud» aèn zich hadden, hoewel ze haar eerste jeugd toch al lang achter de rug hadden. Integendeel, ze waren heel vrolijk en goed gehumeurd en hielden veel van wandelen, net als de meftsen Daarbij konden ze bet met haar drieën best vinden; ze hadden maar zelden met haar tweeën, en helemaal nooit met haar drieën ruzie. Bij alle visite'» aan elkaar hadden de «lakken elkaar zoveel te vertellen, dat het dikwijls erg laat werd voor ze naar huis gingen, en dan gebeurde het vaak, dat op de terugweg zo'n laatkomer als lekker hapje wTerd opgepeuzeld. De damee jjpik, Snek en Snak haddeir al tijd geluk gehad als ze van slakkenfeeei- tje» huiswaarts keerden Tie je. de nachtuilen hebben te veel respect voor ons! zei Juffrouw Snak, waar op een Oehoe, die dat hoorde, terugriep-. Je vergist je, juffrouw, we laten jullie met rust, omdat Jullie zo verschrikkelijk ver standig en wijs bent, dat we maagpijn van jullie zouden krijgen, daarom! Eens op een mooie voorjaarsdag, toen de drie vriendinnen «weer een wandeling van vijftig neuslengten maakten, en de oudste, juffrouw Snik erg zwijgzaam was. vroeg Juffrouw Snek: Wat is 'er vandaag met jou? Scheelt er wat aan. lieve Si\ik? Mij scheelt niets, maar Ik wilde jullie een plsn voorleggen, dat me al lang door het hoofd speelt Een plan! vroegen de andere twee al* uit één mönd. Ja. een plan Een plan, waarvan de uitvoering ons in heel de slakkenwereld onsterfelijk beroemd zal maken. Maar zeg ons dan toch wat voor plan! riepen Juffrouw Snak en Snék en ze «ta ken vol verwachting haar voelhorentjes uit Juffrouw Snik deed hetzelfde en zei toen: Luistert dan. lieve vriendinnen en m«- dewandelaaratera, ik wil voorstellen, dat wij, nu we nog ln de beste jaren van ons leven zijn. eedmaal de grote vliegenxwsm zullen bestijgen. De dames Snek en Snak waren eerst zo sprakéloos van bewondering voor Juffrouw Snik. dat ze helemaal niet konden ant woorden. Maar dat duurde niet lang! Ze waren vuur en vlam voor het plan Op weg In de streek gal het een hele opschud- ding toen het bekend werd Zc'n dapper heid wa» nog nooit voorgekomen, nog nooit had iemand de Vliegenzwam beste gen' Hoe was het mogelijk? Eigenlijk ge loofde men-lnog niet erg aan d* oitvoerir.g ervan, tóaarop een goede d»g gebeurde het toch, en de drie juffrouwen namen afscheid van vrienden en kennissen Ze begaven zich op wèg Vijfhonderd neuslengten bedroeg de af stand die ze vóór zich hadden, de hoogte van de vliegenzwam bedroeg achthonderd neuslengten, zoals in* de reisgids stond, die Juffrouw Snik bij zich had Eenmaal bevondeif* ze zich in nood. maar dat was Juist haar geluk Ze waren de wtg kwijt geraakt, en beraadslaagden nu op een heuveilje. waarlangs eén beekje stroomde, wat ze verder zouden Plotseling ritselde het in de struiken en voot haar stond een grappig man netje met een tot de grond reikende baard Goedendag, zei het mannetje. Mooi weertje, dames. U bent verdwaald geloof ik. Waar moet u heen? Misschien kan ik u de weg wijzen Wij wilden naar de grote vliegen zwam, die zouden we bestijgen, maar wa zijn van de goede weg afgedwaald, ant woordde juffrouw Snik: Mijn respect! prees het mannetje. Maar gelukkig bent u niet z» ver afge dwaald- Dertig neuslengten ongeveer. En hoever zijn we nog van het doel verwijderd? vroeg Juffrouw Snik Het vriendelijke fnannetje legde zijn vinger langs de neus, tuurde voor zich uit en zei toen: Eerst moet u tachtig neuslengten rechts, dan vijfenzestig links, dan zeven envijftig rechtuit. Als u zover gekomen bent, ziet u de vliegenzwam voor u lig gen. Aan het eind van de weg woont mijn neef. Peter Post, dien u wel mijn hartelijke groeten wilt doen. Ik heet Hazenpeter We zullen er voor zorgen, riepen de dames, terwijl zij den kabouter volgden, die haar de weg wees Goede retar. ën valt u maar niet van de top! riep hij haar nog achterna, toen ze alleen haar* weg vervolgden In een beschut schuilhoekje hielden ze nog één rustpoos, en waren, toen de mid dagzon op haar hoogst was. aar! de voot van de. in eer. prachr'g beukenwoud staande vliegenzwam aangekomen Bewonderend keken ze naar haar gewei dige top en ze zagen elkaar aarzelend aan. Juffrouw Snak zei met een diepe zucht: Kinderen. kinderen, of we ons voornemen kunnen volbrengen met die zware huizen op onze rug, betwijfel ik' AVwir de Nog voor juffrouw Snik aan baar ontevredenheid over de moedeloosheid harer twee vriendinnen lucht had kunnen geven, klonk een vriendelijke stem van de top van de vliegenzwam Het is niet zo gevaarlijk als het aan de buitenkant lijkt, dames' Houdt maar moed. Ik zal u zo goed ik kan hel door u aan mijn touw naar boven te trekkegi. Jufflsuw "^ik had zich het eerst wat hersteld van haar verwondering over die onverwachte sten^ varj boven, en riep nu Hoort u eens. goede vriend, bent u misschien het neefje van Haaenpeter? JaweL da* klopt Maar kent u mij dan? 1 r Uw oom heeft ons de weg hierheen gewezen «c laat u hartelijk groeten Dan is alles prachtig in orde' klonk het terug Houdt u goed dames Ik gooi mijn touw haar berfeden en de bestijging kan beginnen Na een half uur» belandde juffiouw Snik. dank zij de hulp van den vriende lijken Peter, als eerste op de top van de vliegenzwam. en V»ielp 4e3 twee anderen naar boven Peter w£s een aardig beweeglijk man netje. die de namen van alle paddenstoe len kende, die van de vliegenzwam af te zien waren Ook de namen van alle grep pels. riviertjes en watergallen kende hij En tenslotte noemde hij alle vogels en dieren bij bun naam. De juffouwen waren verrukt, en wis ten niet hoe ze Peter bedanken moest erf. Veel te vroeg naar haar zin moest aan de terugtocht worden gedacht Nu. wa» het geer. goed idee van mij. om de vliegenzwam te beklimmen? vroeg juffrouw Pnik. Dé anderen knikten, en juffrouw Snak meende, dat men toch al leen dan beschaafd wordt, als men wat van de wereld heeft gezien Zoals men zich kan indenken, steeg het aanzien der drie zusters. toen ze gezond en wel waren teruggekeerd, geweldig en ook heden ten dage spreekt men in de slakkenwereld nog bewonderend over haar wijsheid en beschaving' Eerst moet u tachtig neuslengten rechts(tekening Ver. Persb J Ja, dat wa» nu eenmaal zo, Ineke was geen goede poppenmoeder Haar kinderen hadden een slecht leven bij haar. Zij had. toen zij eer.s op haar verjaardag een mooie nieuwe pop kreeg, de pruik er af getrokken om te zien, hoe de pop haar ogen opende en sloot. De kleine Didi. die oom Henk zo maar. eens voor haar had meegebracht, keurig in een mooie doos verpakt, was zeker niet te benijden Ineke trok een bedroefd gezichtje, toen zij de pop zag. Ze had veel liever een Hans stak de vangen.... :rm utt om he i j p te (tekening Ver. Persb Mijn luchtballon, jammerde Hans O o. o. mijn mooie luchtballon Van de straat klonk een droeve echo: En de nieuwe pop. o, mijn nieuwe pop 'Intussen vloog de luchtballon altijdsmaar hoger naar de wolken ln de goeder zat '."O" «V .,«»v II. v... o- v --- - - .w.. voetbal gekregen om met de jongens iifc kleine Didi en nield zich stevig vast om de buurt te speleft. Bedank oom Henk nu eerst, zei moe der verwijtend. Ineke trok een vriendelijk gezicht, gaf oom een hand en bedankte Daame tolde ze met Didi de straat op. waar ze direct door haar vriedinnetjes werd omringd Wat heeft je oom voor je mee ge bracht? vroegen ze nieuwsgierig er niet uit te rollen Het was een mooie dag. de zort scheen warm en vriendelijk en de wereld be neden was leuk om naar te kijken. Maar. o wee' Juist toen alles op zijn mooist was. klonk er een kleine knal de gonde' sloeg om en Didi viel in de schoot van een klein boerenmeisje, dat op een stoel voor haar huis zat te breien Wat sfchrók dat kleine meisje daarvan Alweer een pop, mopperde zij. Maar we kunnen er toch leuk mee j Ze keek met grote ogen naar de kleine spelen, zei Hans. haar broertje. pop, maar durfde haar eerst niet aan- Met de pop. zeker? vroeg Ineke on- raken. N» een ogenblikje echter waf baar gelovie. schrik voorbij en ze was uitgelaten van -r Ja. natuurlijk, dat zul je dadelijk wel blijdschap, zien, beloofde Hans; daarna vloog hij als Zo'n mooie pop had ze nog nooit gezien een pijl uit de boog de trap op en kwam Ze drukte ze teder tegen zich aan en <liep direct daarop terug met een luchtballon. De ballon bad de vorm van een lucht schip en aan de onderkant hing een gon del. Hier werd pop Didi ingezet en Hans zei: er toen mee naar haar moeder. Als niemand er om komt, mag je ze houden. Trieneke. zei moeder. Zo kwarn het, dat Didi bij Trieneke bleef en.... ze had een heel wat beter Nu lc~n ik gauw naar de zolder. Als leven, dan ze ooit bij Ineke zou hebben ui» Hfllfraarn Iri-ilr'on nu" men rian ^K.l. <sI)aa«, ik uit het dakraam kijk'en ..nu" roep. dan laat je de ballon vliegen en ik vang hem dan boven op. Dol, riep Ineke en daarna liep Hans vlug naar boven en hing een ogenblik later uit het dakraam. Ni(! riep hij. Ineke liet het touwtje los en langzaam steeg de luchtballon omhoog. Zes'paar ogen volgden aijn vlucht, zagen dat Hans de arm uitstak om hem op te vangen en.... dat het kleine luchtschip rustig op een meter afstand hem voorbij vloog. gehad. Trieneke "wist natuurlijk alleen niet, dat.ze Didi heetté en daarom kreeg zij een ^ieuwe naam: Mina, naar Trie neke"» thoeder en ook dpar was ze heel blij mee Ben Ik hier op de goede weg naar Schiedam? vröeg een heer aan een klein jongetje. O Ja. was het antwoord, de weg is heel goed. U gaat alleen de verkeerde kant uit •p laatst el aileett^ 't bos 3» En zag daw ergens hAmoi S. Een paddenstoel, heel gekleurd 2 En raad eens, wat toen is gebeurd? S Er. gtng een.h'41 klein deurtje open S En iemand kwam naar buiten lopen. «5 Een kereltje, een vinger groot, Met puntmuts groen en schoentjes 2 Irood.' SS - ^Dcf moert wel een Kaboyter zgn. 5 Dat ventje, ach zo knebel-klein! Xerwgl ik ademloos daar stond. Tripte hij vlvc over 'de grend 2 Totdat ik even me beuoog* ^2 En tk me wat vooroverboog.,.. Toen.... rrrrt!..~ ir hij verdwenen 2 En heel nief meer verschenen! (tekening Backerj S 'MlllllUHIinilllllllllllltlUltmüillllUlllS De juffrouw op schoo! stelde de vol gende vraag Stellen jullie je nu eens voor, dqi een moeder van vijf kinderen «maar aardappelen heeft, om die onder hen te verdelen Hoe moet zij het nu aanleggen, om ieder kind evenveel te geven? Piet SchrandeT stak dadelijk z'n vinger op. Zeg jij 't maar. Piet, zei ie juffrouw. Ze moet de aardappe.en fijn maaen. juffrouw l. Ik ben een soort schip, geef me een kop erbij, dan ben :k niet m.s Geef mij nog een kop erbij, dan ben ik een sprook- jei VER BIT De eigenaar vso du visitekaartje beeft 00 ven* «n zijn beroep en eronder zijn wconp.aats aangeduid Wat is hy en*waar woont hij? 3. is een schildersgeresdschap is een Mexicaanse p'. is minde: hoog is een jongensnaam U de afstand tussen twjeet hele tonen. De woorden kunnen ook van boven Oaar beneden worden gelezen beer. bever, kever. LA eren s L A o 1 ie g e L A d e h b e s L A a n g a m e L A n c h o c a L A Koek dek Jongens, en meisjes ook we hvbbeu graag onder elkaar hun geheimschrift. 'Je hebt elkaar toch wel een» dingen te vertellen, die een ander niet behoeft te weten, is 't niet zo? Het vervangen van iedere letter door een getal, welke manier de meest gebruikelijke is. maakt het te-M ruglezen erg moeilyk en tijdrovend Niet* iedereen weet -maar dadelijk de bete kenis van de vers-V ende cyiers uit zijn hoofd. De volgende manier Is veel eenvoudiger terwijl de oplossing toch voor ietnend, die niet ls ingewijd, moeilijk 's te vinden. Het enige ypt je te doen hebtj is te be ginnen met een willekeurige letter en tussen elke twee etters er ééntje plaat- sen. d.e er niet behoort. Wil je dua-afeyvoorbeeld schrijden: „Kom morgenmiddag drie uur op het plein", dan wordt dit in geheim£FKjJ|t (da overtollige letters zijn vetgedruWL^ Nkowm mporagetn mbidadazg dc: uhur hop khewt pelefin. Om terug te lezen wordt allereerst de eerste letter weggeschrapt en dan iedere derde ietter. Het *geheim" blijft dak over.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1942 | | pagina 6