Mijn moeder zegt
Koude voeten
ft
HANDWERKTASCH
De drie wandelende slakken
DIDI'S
avontuur
Geheimschrift
RAADSELS
1
A «.'fi
Ons Goedkoope
Patroon
Zorgende liefde, die we in later jaren
eerst leeren begrijpen en waardeeren
Stroopkoekjes
Vest in de maten 42 en 46
Onderhoud aluminium pannen
Tevens schortje
Het is niet onmogelijk er
nagenoeg of zelfs geheel
van af te komen
SS f Ü-f-$ m
S d
Die eeri vliegenzwam wilden bestijgen
In het luchtschip
van broer Hans.
t>e kabouter1
VRAAGBLlN
Oplossingen
SS»
TAFELKEEEDEN
worden weer als nieuw. wanner ra
eenige malen in koud water met azijn
gedompeld worden en daarna nagespoeld
in lauw --water De uitwerking ia verras
send en gevaar voor het doorloopen der
kleuren bestaat niet.
Iedtran morgan, «la IK naar mijn Dikwljla moet ik mijn paa Inbonden om
werk «a. kom Ik een kleinen Jon- hem te kunnen blijven volgas. BIJ eiken
gen tegen, die neer school gaal boom blijft tal] staan an krast met zijn
Bh ilet mb niet, omdat b|) al zijn «v- nagel over den «tam. HIJ Ie nat een klein
dacht noodig beeft voor de dingen, die dier. els hij tetz vindt, det h|J niet thula
bü op atrnt vindt ot zou kunnèn vinden' kan brengen, houdt hij het onder zijn
Maar Ik ken hém goed. Dikwöla alt ik neut. AU een dier dat door zijn reukor-
ln bed lig an den dag nog rent over- ganen de dingen moet leeren herkennen,
dank met aUae wat ongedaan bleef, boei] Meestal verdwijnen de hem onbekende
wel lk toch hard heb gewerkt, duikt mijn dingen ln zijn tak. die een bergplaat»
kleine vriend eensklaps voor mijn oogen voor alle denkbare zaken U.
op. Dan ale ik hem voor mij ln zijn te ik kan mij moeilijk voorstellen, det dit
lange Jat, dia hij waarschijnlijk van een joch. det nooit haast bkeft, ooit op tijd
ou dar an broer heeft gegrfd en die een op school komt. HU hoort een vogel
nog Jongere weer ven hém zal erven. Ik fluiten. Onmiddellijk fluit hH ook. Ken bij
ate sijn sproetig gezicht met den blonden den Julsten toon niet vinden, toch fluit hij
haariok die over zijn voorhoofd piekt vergenoegd door
beven heldere, blijde oogen. Al» je zoo langzaam loopt, kom je
Ik weet niet waarom Juist dit kind zoo dan niet te laat op school T vroeg ik hem
mijn aandacht trekt Het la gaan bijzonder onlangs.
aardig kind en er la niet* opvallends aan Met een schuin hoofd keek hij mij aan.
hem. Zijn bru'na ju la niet meer afga- Neen. zei hij. Ik heb nog een half
dragen dan de jassen van andere kinderen uur den tijd.
en zijn gezicht niet bleeker of blozender Maar waarom ge Je den zoo vroeg
dan dat van andaren. Misschien komt het, ven hutal
doordat lk ham regelmatig ontmoet, dat Dat west tk niet. Mijn moeder zegt
lk aoo cgl ham ben geen letten. Zijn moe- dat ik gun moet. Misschien omdat lk me
der moeteen ordelijke vrouw zijn en dan niet behoef te haasten 4
aonder twijfel U zij het ^dk* er voor Ja, misschien stuurt zijn moeder
zorgt det de Jongen «tipt op tijd naar hem daarom wel zooveel te vroeg neer
school gut school. Ons haasten moeten wij one later
Dt denk een mijn eigen schooljaren, nog dikwijls genoeg en onu kleine wan
toon mijn moeder mij dagelijks met Have delingen ln bet latere leven zijn niets
strengheid naer bulten Jug: andere dan kleine herinneringen aan
Je moet gaan, andera kom Je te onzen achoolgang zonder huzt. Omdat
lut op acbooL zorgende liefde ons omringde die we hl
De aansporing, die ln haar woorden lag, later Jaren eerst leerden begrijpen en
hinderde mij niet meer ook -gaf die aan- dankbaar waardeeren.
■soring mij niet bet gevoel van geborgen
te aljn, ven verzorgd te worden. Ik wiet
toen nog niet dat een moeder een bron
la, waaruit «en heel gezin krachten put.
Wel bad lk er een vug begrip van, det
zij het met haar taak buitengewoon druk
had en toch nooit vermoeid acheen te
s|)r 'loe zij aan die gehelmrinMfe kracht
ku am, heb lk mij nooit afgevraagd. Zij
was er, «1 dat was voldoende voor mij
Nu, «Heen mijn dag beginnend, alleen
mijn sleep overwinnend, alleen mijzelf
tot spoed manend en tot honderd andere
dingen, die plicht voor mij zijn, weet lk
hoe groot hur pllchtzgevoel moet zijn
geweest om een allen en alles te den
ken en altijd opgewekt te zijn.
Mijn kleine vriend te zich van dit alles
nog niet bewust zoo min als lk dat eens
wu op zijn leeftijd. Mlzscblen la bet wel
daarom, det zijn beeld altijd verschijnt
■U lk een mijn Jeugd terugdenk. Ik zie
hoe hij ln plassen trapt Ik zie hoe hij
aoms zijn stappen telt an lk zia ook, dat
zijn goed humeur niet afhankelijk ia vu
het zonnige weer. Iedere weersgesteld
heid brengt hem andere spelen. Zoo slen
tert hij naar school en denkt beslist el
over hetgeen hij straks als da schooltijd
la gailndlgd, nu eens ul ondernemen.
Mtja kleins - vpand haast zich nooit.
300 fr. zelfr. bakmeel; 80 gr. boter; 80 gr
br. basterdsuiker; 8 eetL stroop; ongeveer
lVs dL taptemelk; een half afgestreken
theelepel zout.
De boter met de vingertoppen met de
gezeefde bloem vermengen, suiker en
zout toevoegen. De stroop, die dun moet zijn
zal zoo noodig iets verwarmd moeten
worden. In het midden van da droge in
grediënten wordt een kuiltje gemaakt,
waarin men stroop en melk doet, daarna
vermengt men alles tot een soepel deeg.
dat wordt uitgerold op ben bebloemde
plank met een met bloem bestoven deeg-
rol; dikte ongeveer cm. Met een glas
steekt men rondjes uit, dia op een inge
vet bakblik 13 19 min. in een heeten
oven worden gebakken.
Buitengewoon prac
iitch tt «en hand-
ver ktotcH, wel a ta-
O .lijk «en schortje it.
M«n heeft aV t bij d«
hand en de ja-pon be
schermt men 'epen
wolpluizen, draadjet
enz.
Men httft er voor
noodig een lap **ro-
>>antsch bont, groot
n by 74 cm. Deze
lep vouwt men in
arieën. 27. 24- en 23
c ft Van Het gedeel
te ran 27 e mr vouwt
men 3 cm. om n
maakt daarvan een
sleuf, waardoor een
band k i toorden i
echo ven. Slaat men
dit gedeelte om, dan
heeft men dut twet
gedeelten van "'cm.
Nu stikt men e<
reepje stof, even
breed als Ce gemaak
te sleuf, op gelakt
hoorrte van At sleuf.
Daarna stikt men die
t ee gedeelten aan
elkaar en slaat f*
c "ert c hoeken in,
zooals rn het voor
beeld. Nadat men een
smal zoompje heeft
oelegd aan dat jedeel
te, dat overblijft t
23 c in., maakt men
met de hand de hoe
ken van de s' ufjes
vast en rijgt er
dan de banden of
koorden door. Het
bovengedeelte slaat
men Icm. om en zet
dit, een toeinip iupe-
rimpeld, op een band
van Brabantsch lin
nen die tevens dient
om het schortje vast
c maken.
W men het schort
gebruiken als tasch, dan slaat men dit ge
deelte. vóór men de tasch dichthaalt, erin.
Meer dan ooit jaar deer en we dezen
winter warme vesten. Een vest van bijzon
der goede snit, dat van iedere 'oillekevn,
ripe wollen stof kan wo den gemaaktie
hierbij afgebeeld. Over den rug loopt van
zijnaad tot zijnaad een smal ceintuurtje,
de voorpanden hebben zakjes.
Patronen in de maten 42 e 46 zijn ver
krijgbaar aan ons bureau Markt 31.
(teekening Vobach A Co.)
L Aluminium wascht men af met zeep.
Het vuil wordt -er afgeboend met Brui-
selsch- zand of ira.
3. Soda mag men nooit gebruiken, daar
dit het aluminium grondig bederft.
3. Zit er een bruine aanslag 4n de pan,
dan kookt men dezen eruit met melk
(deze melk blijft zeer goed bruikbaar) of
met water en schillen van zure appelen
4. Aangezette korstjes moeten een
nacht geweekt worden of even opgekookt
met water. Ze laten dan vanzelf los
5. De pannen dienen goed uitgedroogd
ta worden en mogen niet geheel dicht
gesloten weggezet worden.
41. Zure spijzen kunnen wel in alumi
nium pannen gekookt worden, doch men
mag ze ar volstrekt niet in laten^fkoelen.
IAP
SCHORT
ACHTgft^ANT
TA&CH
bV het stofafnemen, bij het klaarmaken
van het een of ander, is zoon tasch
Ook allerlei andere karweitjes in huis heel gemakkelijk. fteekmej. C. Joppe).
overdrijven en men pass* èn massage
èu oefeningen matig toe. zoodat er geen
sprake kan zijn van te groo*e inspanning
der spieren.
Thans nog iets over de voeding van
lijders en lijderessen aan koude^ voeten.
Voor hen geldt als noodzakelijke eisch,
dat zij zoo weinig mogelijk zout ln hun
spijzen moeten gebruiken Zij moeten met
que. zeer geringe hoeveelheid volstaan;
alles wat zij meer gebruiken .werkt na-
deelig op den normalen bloedsomloop.
„Verzout" bloed verwarmt niet meer en
de voeten, die Tiet verst van den motor
Er zijn jnenschen, die het gansche jaar het hart verwijderd zijn. hebben
door aan koude voeten lijden, waardoor hierdoor het meest te lijden Gunstig
zij zich buitengewoon Onbehaaglijk voe- werken^greene groenten en rauwe groen
ten. Een onmiddellijk helpend, volko- ten op de.^efnenstelling van het l>loed in.
men afdoend middel tegen -*
voeten bestaat niet, hetgeen
koude terwijl het eten van rauwe
we»- niet genoèg kan worden
winterpeen
aanbevolen.
licht wat ontmoedigend zal klinken voor Voorts verdient het aanbeveling om
hen, die er aan lijden. Hiermede is4 even- lederen maaltijd de voeten in beweging
wel niet gezegd, dat het onmogelijk is te houden; zoo mogelijk make men een
om er tenslotte nagenoeg of zelfs geheel kleine wandeling, of men doet b.v een
van af te komen. Men moet trachten den paar boodschappen, niet langzaam kuie-
blo'edsomloop te bevorderen, zoodat het rende, doch met flinken pas. Geen slaapje
bloed ook op normale wijze tot ln de ex- onmiddellijk na het eten en niet te spoedig
tremiteiten in handen en voeten kan na een avondmaaltijd in bed gaan!
doordringen. Een der beste hulpmiddelen De kousen dienen wijd genoeg te zijn om
is om dagelijks een flink eind te wande- alle teenen vrijelijk te kunnen bewegen
len, zelfs bij minder goed weer, iedere Jammer genoeg zijn de meesten van ons
onderbreking van deze goede gewoonte niet zoo verstandig om 's winters, evenals
beteekent, dat men weder terrein verliest ln grootmoeders tijd. gebreide wollen kou-
Van niet minder belang ls het om lederen sen te dragen, ijdelheid en de wensch oro
dag geregel aan voet-gymnastiok te de voorschriften van de mode te volgen,
doen, gedurende drie tot vijf minuten op hebben ons parten gespeeld. Nakaarten
J
de teenen loopen, cirkelvormige bewegin- helpt evenweL 1
gen maken, grijpbewegingen met de teenen. bezit is van ehl
niets; en wie nog in het
kele paren wollen kousen.
voet opheffen en laten zakken e.d. Ook mag. zich op koude winterdagen gelukkig
buigen en strekken der beenen behoort er prijzen, evenals degenen, die nog restjes
bij, alsmede massage van de voeten van zuivere wol hebben om sokjes te breien,
de teenen af naar het been Hiertoe strooit Het gaat in den regel zoo. dat wij de
men wat talkpoeder in den binnenkant dingen pas naar waadde gaan schatten,
van de hand Iedere beweging moet krach- wanneer zij niet meer of althans zeer
tig worden uitgevoerd.
Herhaaldelijk wasschen van de
moeilijk te krijgen zijn.
Knellende kousenbanden houden
den
en bet nemen van voetbaden is zeer ge- normalen bloedsomloop eveneens tegen,
wcnscht, aangezien ook hierdoor de doch deze worden nog slechts zelden ge-
bloedsomloop tot sterker werking wordt dragen, sinds,de jarretelles haar intrede
geprikkeld.
Voordat men de oefeningen begint, die
hebben gedaan.
Dezelfde eisch,
welke aan de kousen
nen de voeten warm te zijn, hetgeen men wordt gesteld, n.l. dat de teenen voldoen
door massage of door een warm voetbad de bewegingsvrijheid moeten hebben.
kan bereiken.
geldt ook voor de schoenen, die niet te
Zeer aan te bevelen is het gebruik van nauw en niet te wijd mogen zijn; de
den massage-borstel. De voeten worden spieren moeten juist genoeg ruimte heb-
's morgens na het opstaan en 's avonds ben Hooge hakken zijn zeer verkeerd; het
vóór het naar bed gaan zoolang gebor- beste zijn halfhooge bakken, die aan den
steid, totdat zij warm rijn; daarna begint voet een goeden stand geven Inlegzolen
men met de voet-gymnastiek Natuurlijk bewijzen veelal goede diensten, mits zij
moet men noch het een, noch het ander poreus zijn.
ER wirw eene drie slakken: Juf
frouw Snik, Juffrouw Snak en Juf
frouw rSnek, die echter niet» oud»
aèn zich hadden, hoewel ze haar eerste
jeugd toch al lang achter de rug hadden.
Integendeel, ze waren heel vrolijk en goed
gehumeurd en hielden veel van wandelen,
net als de meftsen Daarbij konden ze bet
met haar drieën best vinden; ze hadden
maar zelden met haar tweeën, en helemaal
nooit met haar drieën ruzie.
Bij alle visite'» aan elkaar hadden de
«lakken elkaar zoveel te vertellen, dat het
dikwijls erg laat werd voor ze naar huis
gingen, en dan gebeurde het vaak, dat op
de terugweg zo'n laatkomer als lekker
hapje wTerd opgepeuzeld.
De damee jjpik, Snek en Snak haddeir al
tijd geluk gehad als ze van slakkenfeeei-
tje» huiswaarts keerden
Tie je. de nachtuilen hebben te veel
respect voor ons! zei Juffrouw Snak, waar
op een Oehoe, die dat hoorde, terugriep-.
Je vergist je, juffrouw, we laten jullie met
rust, omdat Jullie zo verschrikkelijk ver
standig en wijs bent, dat we maagpijn van
jullie zouden krijgen, daarom!
Eens op een mooie voorjaarsdag, toen
de drie vriendinnen «weer een wandeling
van vijftig neuslengten maakten, en de
oudste, juffrouw Snik erg zwijgzaam was.
vroeg Juffrouw Snek:
Wat is 'er vandaag met jou? Scheelt
er wat aan. lieve Si\ik?
Mij scheelt niets, maar Ik wilde jullie
een plsn voorleggen, dat me al lang door
het hoofd speelt
Een plan! vroegen de andere twee al*
uit één mönd.
Ja. een plan Een plan, waarvan de
uitvoering ons in heel de slakkenwereld
onsterfelijk beroemd zal maken.
Maar zeg ons dan toch wat voor plan!
riepen Juffrouw Snak en Snék en ze «ta
ken vol verwachting haar voelhorentjes
uit
Juffrouw Snik deed hetzelfde en zei
toen:
Luistert dan. lieve vriendinnen en m«-
dewandelaaratera, ik wil voorstellen, dat
wij, nu we nog ln de beste jaren van ons
leven zijn. eedmaal de grote vliegenxwsm
zullen bestijgen.
De dames Snek en Snak waren eerst zo
sprakéloos van bewondering voor Juffrouw
Snik. dat ze helemaal niet konden ant
woorden. Maar dat duurde niet lang! Ze
waren vuur en vlam voor het plan
Op weg
In de streek gal het een hele opschud-
ding toen het bekend werd Zc'n dapper
heid wa» nog nooit voorgekomen, nog
nooit had iemand de Vliegenzwam beste
gen' Hoe was het mogelijk? Eigenlijk ge
loofde men-lnog niet erg aan d* oitvoerir.g
ervan, tóaarop een goede d»g gebeurde
het toch, en de drie juffrouwen namen
afscheid van vrienden en kennissen
Ze begaven zich op wèg
Vijfhonderd neuslengten bedroeg de af
stand die ze vóór zich hadden, de hoogte
van de vliegenzwam bedroeg achthonderd
neuslengten, zoals in* de reisgids stond,
die Juffrouw Snik bij zich had
Eenmaal bevondeif* ze zich in nood.
maar dat was Juist haar geluk Ze waren
de wtg kwijt geraakt, en beraadslaagden
nu op een heuveilje. waarlangs eén beekje
stroomde, wat ze verder zouden
Plotseling ritselde het in de struiken
en voot haar stond een grappig man
netje met een tot de grond reikende
baard
Goedendag, zei het mannetje. Mooi
weertje, dames. U bent verdwaald geloof
ik. Waar moet u heen? Misschien kan ik
u de weg wijzen
Wij wilden naar de grote vliegen
zwam, die zouden we bestijgen, maar wa
zijn van de goede weg afgedwaald, ant
woordde juffrouw Snik:
Mijn respect! prees het mannetje.
Maar gelukkig bent u niet z» ver afge
dwaald- Dertig neuslengten ongeveer.
En hoever zijn we nog van het doel
verwijderd? vroeg Juffrouw Snik
Het vriendelijke fnannetje legde zijn
vinger langs de neus, tuurde voor zich
uit en zei toen:
Eerst moet u tachtig neuslengten
rechts, dan vijfenzestig links, dan zeven
envijftig rechtuit. Als u zover gekomen
bent, ziet u de vliegenzwam voor u lig
gen. Aan het eind van de weg woont mijn
neef. Peter Post, dien u wel mijn hartelijke
groeten wilt doen. Ik heet Hazenpeter
We zullen er voor zorgen, riepen de
dames, terwijl zij den kabouter volgden,
die haar de weg wees
Goede retar. ën valt u maar niet van
de top! riep hij haar nog achterna, toen
ze alleen haar* weg vervolgden
In een beschut schuilhoekje hielden ze
nog één rustpoos, en waren, toen de mid
dagzon op haar hoogst was. aar! de voot
van de. in eer. prachr'g beukenwoud
staande vliegenzwam aangekomen
Bewonderend keken ze naar haar gewei
dige top en ze zagen elkaar aarzelend
aan. Juffrouw Snak zei met een diepe
zucht:
Kinderen. kinderen, of we ons
voornemen kunnen volbrengen met die
zware huizen op onze rug, betwijfel ik'
AVwir de
Nog voor juffrouw Snik aan baar
ontevredenheid over de moedeloosheid
harer twee vriendinnen lucht had kunnen
geven, klonk een vriendelijke stem van
de top van de vliegenzwam
Het is niet zo gevaarlijk als het aan
de buitenkant lijkt, dames' Houdt maar
moed. Ik zal u zo goed ik kan hel
door u aan mijn touw naar boven te
trekkegi.
Jufflsuw "^ik had zich het eerst wat
hersteld van haar verwondering over die
onverwachte sten^ varj boven, en riep nu
Hoort u eens. goede vriend, bent u
misschien het neefje van Haaenpeter?
JaweL da* klopt Maar kent u mij
dan? 1
r Uw oom heeft ons de weg hierheen
gewezen «c laat u hartelijk groeten
Dan is alles prachtig in orde' klonk
het terug Houdt u goed dames Ik gooi
mijn touw haar berfeden en de bestijging
kan beginnen
Na een half uur» belandde juffiouw
Snik. dank zij de hulp van den vriende
lijken Peter, als eerste op de top van de
vliegenzwam. en V»ielp 4e3 twee anderen
naar boven
Peter w£s een aardig beweeglijk man
netje. die de namen van alle paddenstoe
len kende, die van de vliegenzwam af te
zien waren Ook de namen van alle grep
pels. riviertjes en watergallen kende hij
En tenslotte noemde hij alle vogels en
dieren bij bun naam.
De juffouwen waren verrukt, en wis
ten niet hoe ze Peter bedanken moest erf.
Veel te vroeg naar haar zin moest aan
de terugtocht worden gedacht
Nu. wa» het geer. goed idee van mij.
om de vliegenzwam te beklimmen? vroeg
juffrouw Pnik. Dé anderen knikten, en
juffrouw Snak meende, dat men toch al
leen dan beschaafd wordt, als men wat
van de wereld heeft gezien
Zoals men zich kan indenken, steeg het
aanzien der drie zusters. toen ze gezond
en wel waren teruggekeerd, geweldig en
ook heden ten dage spreekt men in de
slakkenwereld nog bewonderend over
haar wijsheid en beschaving'
Eerst moet u tachtig neuslengten
rechts(tekening Ver. Persb J
Ja, dat wa» nu eenmaal zo, Ineke was
geen goede poppenmoeder Haar kinderen
hadden een slecht leven bij haar. Zij had.
toen zij eer.s op haar verjaardag een
mooie nieuwe pop kreeg, de pruik er af
getrokken om te zien, hoe de pop haar
ogen opende en sloot. De kleine Didi. die
oom Henk zo maar. eens voor haar had
meegebracht, keurig in een mooie doos
verpakt, was zeker niet te benijden
Ineke trok een bedroefd gezichtje, toen
zij de pop zag. Ze had veel liever een
Hans stak de
vangen....
:rm utt om he i j p te
(tekening Ver. Persb
Mijn luchtballon, jammerde Hans O
o. o. mijn mooie luchtballon
Van de straat klonk een droeve echo:
En de nieuwe pop. o, mijn nieuwe
pop
'Intussen vloog de luchtballon altijdsmaar
hoger naar de wolken ln de goeder zat
'."O" «V .,«»v II. v... o- v --- - - .w..
voetbal gekregen om met de jongens iifc kleine Didi en nield zich stevig vast om
de buurt te speleft.
Bedank oom Henk nu eerst, zei moe
der verwijtend.
Ineke trok een vriendelijk gezicht, gaf
oom een hand en bedankte Daame tolde
ze met Didi de straat op. waar ze direct
door haar vriedinnetjes werd omringd
Wat heeft je oom voor je mee ge
bracht? vroegen ze nieuwsgierig
er niet uit te rollen
Het was een mooie dag. de zort scheen
warm en vriendelijk en de wereld be
neden was leuk om naar te kijken. Maar.
o wee' Juist toen alles op zijn mooist was.
klonk er een kleine knal de gonde'
sloeg om en Didi viel in de schoot van een
klein boerenmeisje, dat op een stoel voor
haar huis zat te breien
Wat sfchrók dat kleine meisje daarvan
Alweer een pop, mopperde zij.
Maar we kunnen er toch leuk mee j Ze keek met grote ogen naar de kleine
spelen, zei Hans. haar broertje. pop, maar durfde haar eerst niet aan-
Met de pop. zeker? vroeg Ineke on- raken. N» een ogenblikje echter waf baar
gelovie. schrik voorbij en ze was uitgelaten van
-r Ja. natuurlijk, dat zul je dadelijk wel blijdschap,
zien, beloofde Hans; daarna vloog hij als Zo'n mooie pop had ze nog nooit gezien
een pijl uit de boog de trap op en kwam Ze drukte ze teder tegen zich aan en <liep
direct daarop terug met een luchtballon.
De ballon bad de vorm van een lucht
schip en aan de onderkant hing een gon
del. Hier werd pop Didi ingezet en Hans
zei:
er toen mee naar haar moeder.
Als niemand er om komt, mag je ze
houden. Trieneke. zei moeder.
Zo kwarn het, dat Didi bij Trieneke
bleef en.... ze had een heel wat beter
Nu lc~n ik gauw naar de zolder. Als leven, dan ze ooit bij Ineke zou hebben
ui» Hfllfraarn Iri-ilr'on nu" men rian ^K.l. <sI)aa«,
ik uit het dakraam kijk'en ..nu" roep. dan
laat je de ballon vliegen en ik vang hem
dan boven op.
Dol, riep Ineke en daarna liep Hans
vlug naar boven en hing een ogenblik
later uit het dakraam.
Ni(! riep hij.
Ineke liet het touwtje los en langzaam
steeg de luchtballon omhoog.
Zes'paar ogen volgden aijn vlucht, zagen
dat Hans de arm uitstak om hem op te
vangen en.... dat het kleine luchtschip
rustig op een meter afstand hem voorbij
vloog.
gehad. Trieneke "wist natuurlijk alleen
niet, dat.ze Didi heetté en daarom kreeg
zij een ^ieuwe naam: Mina, naar Trie
neke"» thoeder en ook dpar was ze heel
blij mee
Ben Ik hier op de goede weg naar
Schiedam? vröeg een heer aan een klein
jongetje.
O Ja. was het antwoord, de weg is
heel goed. U gaat alleen de verkeerde
kant uit
•p laatst el aileett^ 't bos 3»
En zag daw ergens hAmoi S.
Een paddenstoel, heel gekleurd 2
En raad eens, wat toen is gebeurd? S
Er. gtng een.h'41 klein deurtje open S
En iemand kwam naar buiten lopen. «5
Een kereltje, een vinger groot,
Met puntmuts groen en schoentjes 2
Irood.' SS
- ^Dcf moert wel een Kaboyter zgn. 5
Dat ventje, ach zo knebel-klein!
Xerwgl ik ademloos daar stond.
Tripte hij vlvc over 'de grend 2
Totdat ik even me beuoog* ^2
En tk me wat vooroverboog.,..
Toen.... rrrrt!..~ ir hij verdwenen 2
En heel nief meer verschenen!
(tekening Backerj S
'MlllllUHIinilllllllllllltlUltmüillllUlllS
De juffrouw op schoo! stelde de vol
gende vraag
Stellen jullie je nu eens voor, dqi
een moeder van vijf kinderen «maar
aardappelen heeft, om die onder hen te
verdelen Hoe moet zij het nu aanleggen,
om ieder kind evenveel te geven?
Piet SchrandeT stak dadelijk z'n vinger
op.
Zeg jij 't maar. Piet, zei ie juffrouw.
Ze moet de aardappe.en fijn maaen.
juffrouw
l. Ik ben een soort schip, geef me een
kop erbij, dan ben :k niet m.s Geef mij
nog een kop erbij, dan ben ik een sprook-
jei
VER BIT
De eigenaar vso du visitekaartje beeft
00 ven* «n zijn beroep en eronder zijn
wconp.aats aangeduid Wat is hy en*waar
woont hij?
3.
is een schildersgeresdschap
is een Mexicaanse p'.
is minde: hoog
is een jongensnaam
U de afstand tussen twjeet
hele tonen.
De woorden kunnen ook van boven Oaar
beneden worden gelezen
beer. bever, kever.
LA eren
s L A o 1 ie
g e L A d e h
b e s L A a n
g a m e L A n
c h o c a L A
Koek dek
Jongens, en meisjes ook we hvbbeu
graag onder elkaar hun geheimschrift.
'Je hebt elkaar toch wel een» dingen te
vertellen, die een ander niet behoeft te
weten, is 't niet zo? Het vervangen van
iedere letter door een getal, welke manier
de meest gebruikelijke is. maakt het te-M
ruglezen erg moeilyk en tijdrovend Niet*
iedereen weet -maar dadelijk de bete
kenis van de vers-V ende cyiers uit
zijn hoofd.
De volgende manier Is veel eenvoudiger
terwijl de oplossing toch voor ietnend,
die niet ls ingewijd, moeilijk 's te vinden.
Het enige ypt je te doen hebtj is te be
ginnen met een willekeurige letter en
tussen elke twee etters er ééntje plaat-
sen. d.e er niet behoort.
Wil je dua-afeyvoorbeeld schrijden:
„Kom morgenmiddag drie uur op het
plein", dan wordt dit in geheim£FKjJ|t (da
overtollige letters zijn vetgedruWL^
Nkowm mporagetn mbidadazg dc:
uhur hop khewt pelefin.
Om terug te lezen wordt allereerst de
eerste letter weggeschrapt en dan iedere
derde ietter. Het *geheim" blijft dak over.