Het edele druivennat vloeit in 't Zuiden niet meer zoo overvloedii ROME, de eeuwige stad - '*fyï» r De hoorn des overvjoeds geledigd tot op den bodem 1 ALS BOEDDHISTISCHE NON NAAR LHASSA ~&r?' ««Sr 'Sm b Ja» •ft 4 4 - /r eigen wijnbouw onafhankelijk gemaakt hadden van den Franschcn import. Door de deviezen geraakte ook Duitschland als af nemer op den achtergrond, de Scandina vische landen toonden weinig belangstel ling voor de Fransche wijnen vanwege de hooge prijzen en invoerrechten, die het product practisch onverkoopbaar maakten. Door dergelijke factoren was de wynuit- voer van 1913 tot 1936 in Bourgondië van rond anderhalf millioen hectoliter terug ge- loopen tot acht honderdduizend. (Voor Duitschland luiden de cijfers: 1928 433.000 hl., 1930 125.000 hl., en 1936 10.400 hl.) De door de overheid gevoerde prijspolitiek leid de êrtoe dat de wijn in Frankrijk zelf niet goedkooper, maar duurder werd. Aangezien die prijsverhooging echter hand in hand ging met het stijgen van den levensstan daard, legde men er zich. zij het met mop peren, bij neer. Voor den consument was de hoofdzaak, dat er nog wijn was te krij gen. Thans staan de zaken er heel anders voor. De inkomens van vele Franschen zijn sterk verminderd, terwijl de prijzen schrik- Terstond na dei» pluk worden dc druiven geperst, wit meestal met feestelijkheden gepaard gaat. "(Archief V.P.B.) Geiicht op bet bekende Moeselstadje Tra ben Trarbaeb, waar jaarlijks een overvloed van wijndruiven wordt geoogst. (Foto Lóhrich K.P.B.) £]k hoekje, elke straat, elk monulfient heelt een verladen in Rome. Elk tijdperk ven het Romeinsch» Imperium weerspie gelt zich in indrukwekkende ruines, prach tige oude gebouwen, glorierijke en onster felijke herinneringen. Hen moet Rome bezocht hebben, om de machtige, volle bekoring te ondergaan, wel kt daar uitgaat van elk pleintje, elk steeg je, elke rustige kerk, van het overweldigen de Coliseum of het historische Forum Ro- manum. Machtig is ook de bekoring van de daar bij zoo geheel harmonieerende scheppin gen van het moderne Rome: het Forum Mussolini en het Monument aan Vittorio Emanuele de twee kolossen van marmer, verblindend wit als sneeuw, de Universi taire Stad, alle grootsche bouwwerken, wonder en van kunst en techniek. Thans zooais 20 eeuw geleden, is Rome het centruin gebleven van de Europeesche beschaving: Internationale Congressen vin den er plaats, wereldtentoonstellingen wor de* er gehouden, terwijl hét op weten schappelijk gebied ook In menig opzicht 't middelpunt is. Van Rome uit. gaat nog steeds de herderlijke stem van den Heill- ■vn Vader naar de geloovigcn, over de ge heele wereld verspreid. Ook voor sportieve en Mondaine evene menten is Rome een zeer geschikte plaats gebleken. Sfeer zoowel sis ligging en kli maat loenen zich hiertoe uitstekend. Door den steeds stijgenden toevloed van toeris ten. vooraanstaande persoonlijkheden en diplomaten heeft het aantal hotels ook een belangrijke uitbreiding ondergaan: de Eeu- *rt<e Stad beschikt thans dan ook over een ftöme accomodate In huueuae hotels, dia ae*d»r twijfel op Mn lijn kuhnen worden Het stat met de mooiste inrichtingen uitemJand. e» wegennet is eveneens geheel i buitenland. etoch»n véti een modern, drtik'vërüemH een- getutst De I(«rende Vi» Vc --«n majestueuze Via Imperiale, dienen hiervoor ter overtuiging. En wanneer binnenkort ook het nieuwe Spoorstation Termini en de on- dergrondache spoorweg gereed zuilen zijn, dan zal Rome een bewijs temeer geleverd helAen, dat het door zich aan alle tijden aan te passen het recht bezit op haar bijnaam van „Eeuwige Stad" aanspraak te maken, een hoedanigheid welke zij volko mmen verdient en ook stellig wenscht te be houden. Hst majestueuss met eeaweneade bouwwerken. (Archief VPB.) ren en handelaren er toe over kunstma tig de productie te beperken. Voor elke in- geleverden wijnstok werd een premie, be taald; om dezelfde reden werd de invoer van Algerjjnsche wijnen hevig gedrukt. Toen scheen Frankrijk nog in (jen wijn te verdrinken. Na den Wereldoorlog was een der belangrijkste afnemers van den Fran schen wjjn, Sovjet Rusland, van de markt verdwenen. De crisis van 1940 was oorzaak dat de export naar vele landen, waaronder Nederland en België, daalde tot een mini mum. terwijl andere overzeesche landen, ,p vooral in Zuid Amerika, zich door een zorgen barend opgeloopen zijn. In een dergelijke situatie bevinden zich vooral het groole aantal renteniers, die sich met een dikwijls zeer beperkt Inkomen thans voor onover komelijke moeilijkheden geplaatst zien. De bemoeiingen ven de regeering om den aanvoer van wijn te veriioogen, zijn tot dusverre zonder succes gebleven, om dat afgezien nog van de gebrekkige organi satie. de noodige transportmiddelen ontbre ken en de zwarte handel ook hier vee! kwaad doet. Het is met den wijn elf met 1 trok al spoedig verder naar Tibet. Dut] bleef zij verscheidene jaren in het klooster 1 Koum-Boum. Daar leidde zij een stil be- staan en genoot van de onmiddellijke lüj I raking met de natuur. Meer en meer ver-1 diepte zij zich in de Boeddhistische gedut- Henwereld. Uit het venster van een bel scheiden huisje zweefde haar blik over I gouden daken der tempels, over groeneodt] bergweiden met de daarop weidende Yik- j buffels eiK karavaankameelen. die hi#] kracht komen opdoen alvorens verder tl] trekken. Tegen den avond klonk er van dij terrassen vrome muziek; dat waren dt] monniken. Maar een vrouw kan slechts de gast ajt] van een kldoster. Derhalve moest z.j ver f der trekken, terwijl Lhassa, het uiteindelij-1 ke doel. nog lang niet bereikt was. Heli reizen werd daarenboven steeds bezwaar-f lijker. Zij stuitte op zooveel tegenstand, it duizenderlei vorm, dat zij haar gevolg ain-i zienlijk moest verminderen, om zoo wcmij I mogelijk opzien te baren. Want, zoo mal slecbts even achterdocht koesterde, waslij geheele expeditie verloren. Opwindend! was haar tocht door de bergen, vele gevz-J ren dreigden wanneer zij een karavau] ontmoette of stuitte op zwervende noma-1 denvolkeren. Bewoonde streken werden zooveel mogelijk gemeden. Tenslotte nnd] de moedige ontdekkingsreizigster het raad-1 zaam zich van elk gevolg te ontdoen. Al-1 leen vergezeld van den Lama-pnestaj Yorigden. haar aangenomen zoon, zette rij j haar moeilijken tocht voort. Dwalend door Niemanddasi Als bedelaars vermomd sloegen zy neb j door alle moeilijkheden heen. In dikke gro- j ve mantels gehuld, de met pels gevoenkl mutsen diep over het hoofd getrokken, rod rugzak en wandelstok ging het over pu- j sen, die het geheele jaar met sneeuw be t dekt waren. Dikwijls moesten treden uil-1 gehakt worden in steile rotsen, om het roe- j gelijk te Maken ze te bestijgen. I Nadat zij de rivier Salouen doorgetrok- ken waren, kwamen zij.in een land, I tot dusverre nog. nooit vreemden geweid 1 waren. Maar nog lag er een gebergte op hun weg, dat onvermijdelijk overgetrok-j ken moest worden. Hoe dapper zij ook ren, hier zonk hun de moed in de schoen* j vooral toen een geweldige sneeuwbui toj- j barstte. Reeds hing hun een ellendig uit- einde door uitputting boven het hoofd W j zjj de toppen ontwaarden. De afdaling niet zoo zwaar, da sneeuw begon te •row ten, de zon scheen warmer. Plotseling lt*H het of de lente wei begonnen en In de di«Pj j te wenkten de deken van de groote 1 Lhassa met de vele straten, markten tempels. Het doel was bereikt. De vervulling van een levenstaak Twee maanden bleef Alexandra David-1 Neel in Lhassa. Al dien tijd gaf zij ziclt b» J voor bedelares. Anders had haar voortdrj rend levensgevaar boven het hoofd t* i zweefd. Vol weemoed vertelt zij mg duizenden kleine voorvallen die zij I heeft beleefd. Zij schildert mi) dc ellen™! van een Chineesche meeder, wier 16-ja"p| dochter in ejeh herberg van de stad na" tu" j berculose stierf. Met achalksch pleiner v""l telt ze hoe zij als eerwaardige non Ale'^j dra een bestolen dief heimelijk een Hoij»J toestak, omdat zjj pleizier had in zijn twijfeld en onthutst gezicht. Zij drijft «H spot met de vele Lama's, die discussie"*! over filosofische gedachten. Zij hekelt™! minderwaardige levenshouding van Lama's, die een vetten Handel drijven. 1 kelt ook de vele bedrieglijke element^] die door hun tooverkunsten meenrn "f I een vorm van waardigheid te kunnen I meten. Maar niettegenstaande dat alles wa» ""l een betooverend „avontuur."I Een zeer byzondere vrouw. Geen I der dat zjj weinig voelt voor het eng* f,1 de benepenheid van de Westersche »'rr In de eenzaamheid van het Zuid Fr;. dorp, tusschen weiden en bergen, kof P droomen van het Verre Oosten. maanden leter blijkt het verlangen N weer te machtig te lijn geworden en u ™J er opnieuw met haar tentje en haar aanFI nomen zoon op uit getrokken naar Frankrijk (Van ean bij zonderen correspondent). heeft ernstige om den wijn vele andere wari ontstaat: zoodra de aanvoer vem,?r?5. verzekeren delheer kapitaalkrachtiEsiSü gen zich ven de aanwezige voorrad#»Tl beruchte „ketting" van speculanten hïJM laars en wederverkoopers ontstaat' #t£1 product verdwijnt ven de markt. *fj Er zijn dus wel merkwijnen van W prijs, maar als massaconsumptie»? speelt de Fransche wijn geen rol rnM, sedert Jaren kunstmatig beperkte prodJjl loopt nog terug door denlaatsten oom j I niet overvloedig is geweest, door het ™- aan arbeidskrachten en transporting Voor den staat is dit verschijnsel ev«.u de catastrofale vermindering van (taT, baksomzet een dubbel gevoelige H» w werkelijk afdoende regeling van dit gente probleem schijnt echter nog ni« het uitzicht te zijn. Zoolang zal Frsnbs het wijnland zonder wijn blijven Alexandra David-Neel doorkruiste geheimzinnig Tibet Het avontuur lijke relaas van een moedige en avontuurlijke vrouw. Het is een voorrecht met de thans 60-ja- rige ontdekkingsreizigster Alexandra Da vid-Neel kennis, te maken. In de eerste plaats omdat mén van geluk mag spreken haar in Europa aan te treffen, aangezien ze by voorkeur vertoeft in haar tweede va derland: Azië. In de tweede plaats is het een voorrecht, omdat men in contact komt met een zeer bijzondere vrouw,, een wils krachtig, ondernemend type, wier oog en -ondanks haar 60 jaren en het gryzend haar tintelen van levenslust! en verlangen er opnieuw bp Lit te trekken. Nu wij dit seliryven, vertoeft zy alweer in het hart van Chipa; een vrouwelijke Sven Hedm. Dat was de eerste indruk, dien wy van haar kregen, toen wy haar opzochten in een dorpje in de omgeving van Nice, waar zy enkele maanden uitrustte. Haar gezicht draagt onuitwischbaar dc sporen van haar avonturen. Met scherpen blik en beiieersch- ttf trekken heeft zij verteld van haar avon turen, van haar bewogen leven. De eenige vrouw, die er in mocht slagen door te drin gen in de verboden Tibetaansche stad Lhas sa. Enkele biografische bijzonderheden Zy werd geboren in Parijs en behoort van vaderszijde tot een oude Fransche familie, van moederszijde kreeg zij Hollandsch en Noorsch bloed in de aderen. Als kind van 10 jaag lokte het avontuur haar reeds. De boeken van Jules Verne waren voor haar grétig verslonden lectuur. De Oostersche mystiek trok haar het meeste aan. Vervol gens studeert zjj vergelijkende godsdienst geschiedenis en vooral ds oude, Indische wijsbegeerte, Hindoeïsme en Boeddhisme. De theorie wordt gevolgd door de practijk. Ze maakt verscheidene groote reizen naar het Oosten, waarvan de laatste tijdens welke zij als Boeddhistische Non Lhassa binnenkwam 14 jaar duurde. Van deze 14 jaar bracht zjj er 8 door in Tibet en be- zoaht verder het overige deel van Voor-In- dië, Ceylon, Birma, Noord Weit China. Mon golië, Japan en Koreu. Haar groote kwali teiten werden erkend door een professo raat aan de Nieuwe Universiteit in Brus sel, de stad waar zjj haar Jeugd had door gebracht. Dit zijn in het kort de sobere feiten, die een rijk en welbesteed leven verbergen. In het bijzonder willen wij in het Volgen de licht werpen op de voorloopig laatste episode van haar werkzaamheid, hetgeen des te gemakkelijker is, nu zij inmiddels haar bevindingen te boek stelde. Dezer da gen verscheen bij den uitgever H. Meulen- hoff te Amsterdam de Nederlandsche ver taling van haar werk onder den tifel „Pel grims. Roovers en Demonen." Naar het land va* de eeuwige sneeuw. Vyf maal maakte zy de reis naar het be loofde land en eerst op ryperen leeltyd mocht zy er in slagen de* droom van haar leven: zelf in Lhassa te komen, te verwe zenlijken. Zooals gezegd, interesseerde de Parijsche studente zich levendig voor dë Boeddhistische filosofie. Met gevolg, dat zy m 1911 van het Ministerie „de l'instruction publique' opdracht kreeg een onderzoek in te stellen haar aard en herkomst van vele Tibetaansche gedichten, legendes én andere documenten. Terwijl zy in Voor-Indit- haar arbeid ten uitvoer legde, ontmoette zij door een toeval den Dalai Lama, die kort te voren door de Chineezen uit het heilige Lhassa was verjaagd. De gesprekken met dezen hoogsten Boed- dhistischen priester deden het stoutmoedige plan in haar rijpen. Zij wilde zelf probee- *n zich toegang tot de verboden stad te verschaffen. Maar zy zag wel in, dat het haar als Parisienne niet zóu gelukken en evenmin zou zit slagen, als gedelegeerde van het Fransche ministerie. Maar al te veel reizigers zag zij zonder resultaat te- rugkeeren van tochten, die heel Wat mèer kans op succes hadden geboden dan in haar geval. Daarom was het eerste vereischte zich volkomen in te leven in taal, zeden en gewoonten van het Tibetaansche volk, zoodat zij een der hunnen werd. Vijf jaren la holen en kloosters. Maar dan 2 jaar trok de moedige vrouw zich in de holen der bergen terug. Zij leef de geruimen tijd op 4000 m. hoogte. Haar eenige gezelschap was een in de buurt wo men de Emeriet. met wien zij oude manu scripten en landkaarten bestudeerde. Daar bij maakte z(j zich de gedachtenwerold van het klooster zoozeer eigen, dat zij Ud kon worden van een aanzienlijke Boeddhisti sche Orde. Zij reisde nu door 'n groot deel van Ceh- traal- en Oost-Azië en bezocht verscheidene kloosters. Overal op haar tochten werd zü vereerd en riep men haar hulp In bij ziek tegevallen en lenigde zii de nooden der ar men. In 1918 kwam zy naar Peking, maar Het iisintUT* schijnt tegenwoordig mogelijk. In Frankrijk. Mm dar vrue|(t- baanto wtfnlaadan van het Earopee- sefe* continent, kan aten «haas taal BMaiütk, af aaMi la het geheel geen wijn krijgen. „Gewone wijn nitverkocht", vertelt O tal bordje In de étalage van menigan wijnhandel of delicatessenzaak. Eigen lijk heeft men die opschriften geenszins van noede, want de lange file wachters, die dikwijls op straat wordt gevormd, mensehen die uren in de rij willen staan, wanneer xij tenminste maar één enkele fleaeh wijn krijgen, spreekt boekdeelen. Het is reeds zoover geko men, dat men de zoogenaamde betere wijnen in vele localiteiten niet meer kan krUgen; de champagne nature om oen voorbeeld te noemen of de roseroo- de Rhónewljn worden nauwelijks er gens meer geschonken. Groote wijn handels moeten selfs hun geede oude klanten teleurstellen, omdat zij geen voorraad meer hebben en tak de aan voer volkomen stil staat. Het gevolg ia geweest, dat vele handelaren enkele weken geleden, reeds een klantenlijst aangelegd hebben, dat wil xeggen een lijst van de vroegere geregelde afne mers, die dan nog mondjesmaat wat krijgen; de onbekende hooper kan xieh de moeite besparen den winkel te be treden. Die goede tijd van duizenden flesschen w|jn in de rekken is voor Frankrijk voor loopig voorbij. (Archief V.P.B.) Het behoeft nauwelijks gezegd te worden,- dat dit voor een wijnland als Frankrijk zeer onrustbarende verschijnselen zijn. Wijn. is hier niet alleen ecn^voedingsmiddel, iets dat sedert ontelbare generaties tot het dage- lyksche leven behoort, de wijnbouw is een her belangrijkste middelen van bestaan, die aan ettelijke duizenden een behoorlijke bo terham verschafte. Vooral voor de export speelde do wijn een rol van belang. Soms scheen deze rol zelfs al te veel beteeken is te krijgen, en kort voor het uitbreken van dan jongsten oorlog ging de Fransche re geering tegen den wil van de wijnboe-

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1942 | | pagina 4