Het edele druivennat vloeit in 't Zuiden niet meer zoo overvloedii
ROME, de eeuwige stad
- '*fyï» r
De
hoorn des overvjoeds geledigd
tot op den bodem 1
ALS BOEDDHISTISCHE NON
NAAR LHASSA
~&r?' ««Sr
'Sm b
Ja»
•ft 4 4
- /r
eigen wijnbouw onafhankelijk gemaakt
hadden van den Franschcn import. Door de
deviezen geraakte ook Duitschland als af
nemer op den achtergrond, de Scandina
vische landen toonden weinig belangstel
ling voor de Fransche wijnen vanwege de
hooge prijzen en invoerrechten, die het
product practisch onverkoopbaar maakten.
Door dergelijke factoren was de wynuit-
voer van 1913 tot 1936 in Bourgondië van
rond anderhalf millioen hectoliter terug ge-
loopen tot acht honderdduizend. (Voor
Duitschland luiden de cijfers: 1928 433.000
hl., 1930 125.000 hl., en 1936 10.400 hl.) De
door de overheid gevoerde prijspolitiek leid
de êrtoe dat de wijn in Frankrijk zelf niet
goedkooper, maar duurder werd. Aangezien
die prijsverhooging echter hand in hand
ging met het stijgen van den levensstan
daard, legde men er zich. zij het met mop
peren, bij neer. Voor den consument was
de hoofdzaak, dat er nog wijn was te krij
gen. Thans staan de zaken er heel anders
voor. De inkomens van vele Franschen zijn
sterk verminderd, terwijl de prijzen schrik-
Terstond na dei» pluk worden dc druiven
geperst, wit meestal met feestelijkheden
gepaard gaat. "(Archief V.P.B.)
Geiicht op bet bekende Moeselstadje Tra ben Trarbaeb, waar jaarlijks een overvloed
van wijndruiven wordt geoogst. (Foto Lóhrich K.P.B.)
£]k hoekje, elke straat, elk monulfient
heelt een verladen in Rome. Elk tijdperk
ven het Romeinsch» Imperium weerspie
gelt zich in indrukwekkende ruines, prach
tige oude gebouwen, glorierijke en onster
felijke herinneringen.
Hen moet Rome bezocht hebben, om de
machtige, volle bekoring te ondergaan, wel
kt daar uitgaat van elk pleintje, elk steeg
je, elke rustige kerk, van het overweldigen
de Coliseum of het historische Forum Ro-
manum.
Machtig is ook de bekoring van de daar
bij zoo geheel harmonieerende scheppin
gen van het moderne Rome: het Forum
Mussolini en het Monument aan Vittorio
Emanuele de twee kolossen van marmer,
verblindend wit als sneeuw, de Universi
taire Stad, alle grootsche bouwwerken,
wonder en van kunst en techniek.
Thans zooais 20 eeuw geleden, is Rome
het centruin gebleven van de Europeesche
beschaving: Internationale Congressen vin
den er plaats, wereldtentoonstellingen wor
de* er gehouden, terwijl hét op weten
schappelijk gebied ook In menig opzicht 't
middelpunt is. Van Rome uit. gaat nog
steeds de herderlijke stem van den Heill-
■vn Vader naar de geloovigcn, over de ge
heele wereld verspreid.
Ook voor sportieve en Mondaine evene
menten is Rome een zeer geschikte plaats
gebleken. Sfeer zoowel sis ligging en kli
maat loenen zich hiertoe uitstekend. Door
den steeds stijgenden toevloed van toeris
ten. vooraanstaande persoonlijkheden en
diplomaten heeft het aantal hotels ook een
belangrijke uitbreiding ondergaan: de Eeu-
*rt<e Stad beschikt thans dan ook over een
ftöme accomodate In huueuae hotels, dia
ae*d»r twijfel op Mn lijn kuhnen worden
Het
stat met de mooiste inrichtingen
uitemJand.
e» wegennet is eveneens geheel i
buitenland.
etoch»n véti een modern, drtik'vërüemH een-
getutst De I(«rende Vi» Vc --«n
majestueuze Via Imperiale, dienen hiervoor
ter overtuiging. En wanneer binnenkort ook
het nieuwe Spoorstation Termini en de on-
dergrondache spoorweg gereed zuilen zijn,
dan zal Rome een bewijs temeer geleverd
helAen, dat het door zich aan alle tijden
aan te passen het recht bezit op haar
bijnaam van „Eeuwige Stad" aanspraak te
maken, een hoedanigheid welke zij volko
mmen verdient en ook stellig wenscht te be
houden.
Hst majestueuss
met eeaweneade
bouwwerken.
(Archief VPB.)
ren en handelaren er toe over kunstma
tig de productie te beperken. Voor elke in-
geleverden wijnstok werd een premie, be
taald; om dezelfde reden werd de invoer
van Algerjjnsche wijnen hevig gedrukt.
Toen scheen Frankrijk nog in (jen wijn te
verdrinken. Na den Wereldoorlog was een
der belangrijkste afnemers van den Fran
schen wjjn, Sovjet Rusland, van de markt
verdwenen. De crisis van 1940 was oorzaak
dat de export naar vele landen, waaronder
Nederland en België, daalde tot een mini
mum. terwijl andere overzeesche landen, ,p
vooral in Zuid Amerika, zich door een
zorgen
barend opgeloopen zijn. In een dergelijke
situatie bevinden zich vooral het groole
aantal renteniers, die sich met een dikwijls
zeer beperkt Inkomen thans voor onover
komelijke moeilijkheden geplaatst zien.
De bemoeiingen ven de regeering om
den aanvoer van wijn te veriioogen, zijn
tot dusverre zonder succes gebleven, om
dat afgezien nog van de gebrekkige organi
satie. de noodige transportmiddelen ontbre
ken en de zwarte handel ook hier vee!
kwaad doet. Het is met den wijn elf met
1
trok al spoedig verder naar Tibet. Dut]
bleef zij verscheidene jaren in het klooster 1
Koum-Boum. Daar leidde zij een stil be-
staan en genoot van de onmiddellijke lüj I
raking met de natuur. Meer en meer ver-1
diepte zij zich in de Boeddhistische gedut-
Henwereld. Uit het venster van een bel
scheiden huisje zweefde haar blik over I
gouden daken der tempels, over groeneodt]
bergweiden met de daarop weidende Yik- j
buffels eiK karavaankameelen. die hi#]
kracht komen opdoen alvorens verder tl]
trekken. Tegen den avond klonk er van dij
terrassen vrome muziek; dat waren dt]
monniken.
Maar een vrouw kan slechts de gast ajt]
van een kldoster. Derhalve moest z.j ver f
der trekken, terwijl Lhassa, het uiteindelij-1
ke doel. nog lang niet bereikt was. Heli
reizen werd daarenboven steeds bezwaar-f
lijker. Zij stuitte op zooveel tegenstand, it
duizenderlei vorm, dat zij haar gevolg ain-i
zienlijk moest verminderen, om zoo wcmij I
mogelijk opzien te baren. Want, zoo mal
slecbts even achterdocht koesterde, waslij
geheele expeditie verloren. Opwindend!
was haar tocht door de bergen, vele gevz-J
ren dreigden wanneer zij een karavau]
ontmoette of stuitte op zwervende noma-1
denvolkeren. Bewoonde streken werden
zooveel mogelijk gemeden. Tenslotte nnd]
de moedige ontdekkingsreizigster het raad-1
zaam zich van elk gevolg te ontdoen. Al-1
leen vergezeld van den Lama-pnestaj
Yorigden. haar aangenomen zoon, zette rij j
haar moeilijken tocht voort.
Dwalend door Niemanddasi
Als bedelaars vermomd sloegen zy neb j
door alle moeilijkheden heen. In dikke gro- j
ve mantels gehuld, de met pels gevoenkl
mutsen diep over het hoofd getrokken, rod
rugzak en wandelstok ging het over pu- j
sen, die het geheele jaar met sneeuw be t
dekt waren. Dikwijls moesten treden uil-1
gehakt worden in steile rotsen, om het roe- j
gelijk te Maken ze te bestijgen. I
Nadat zij de rivier Salouen doorgetrok-
ken waren, kwamen zij.in een land, I
tot dusverre nog. nooit vreemden geweid 1
waren. Maar nog lag er een gebergte op
hun weg, dat onvermijdelijk overgetrok-j
ken moest worden. Hoe dapper zij ook
ren, hier zonk hun de moed in de schoen* j
vooral toen een geweldige sneeuwbui toj- j
barstte. Reeds hing hun een ellendig uit-
einde door uitputting boven het hoofd W j
zjj de toppen ontwaarden. De afdaling
niet zoo zwaar, da sneeuw begon te •row
ten, de zon scheen warmer. Plotseling lt*H
het of de lente wei begonnen en In de di«Pj j
te wenkten de deken van de groote 1
Lhassa met de vele straten, markten
tempels. Het doel was bereikt.
De vervulling van een levenstaak
Twee maanden bleef Alexandra David-1
Neel in Lhassa. Al dien tijd gaf zij ziclt b» J
voor bedelares. Anders had haar voortdrj
rend levensgevaar boven het hoofd t* i
zweefd. Vol weemoed vertelt zij mg
duizenden kleine voorvallen die zij I
heeft beleefd. Zij schildert mi) dc ellen™!
van een Chineesche meeder, wier 16-ja"p|
dochter in ejeh herberg van de stad na" tu" j
berculose stierf. Met achalksch pleiner v""l
telt ze hoe zij als eerwaardige non Ale'^j
dra een bestolen dief heimelijk een Hoij»J
toestak, omdat zjj pleizier had in zijn
twijfeld en onthutst gezicht. Zij drijft «H
spot met de vele Lama's, die discussie"*!
over filosofische gedachten. Zij hekelt™!
minderwaardige levenshouding van
Lama's, die een vetten Handel drijven. 1
kelt ook de vele bedrieglijke element^]
die door hun tooverkunsten meenrn "f I
een vorm van waardigheid te kunnen I
meten.
Maar niettegenstaande dat alles wa» ""l
een betooverend „avontuur."I
Een zeer byzondere vrouw. Geen I
der dat zjj weinig voelt voor het eng* f,1
de benepenheid van de Westersche »'rr
In de eenzaamheid van het Zuid Fr;.
dorp, tusschen weiden en bergen, kof P
droomen van het Verre Oosten.
maanden leter blijkt het verlangen N
weer te machtig te lijn geworden en u ™J
er opnieuw met haar tentje en haar aanFI
nomen zoon op uit getrokken naar
Frankrijk
(Van ean bij zonderen correspondent).
heeft ernstige
om den wijn
vele andere wari
ontstaat: zoodra de aanvoer vem,?r?5.
verzekeren delheer kapitaalkrachtiEsiSü
gen zich ven de aanwezige voorrad#»Tl
beruchte „ketting" van speculanten hïJM
laars en wederverkoopers ontstaat' #t£1
product verdwijnt ven de markt. *fj
Er zijn dus wel merkwijnen van W
prijs, maar als massaconsumptie»?
speelt de Fransche wijn geen rol rnM,
sedert Jaren kunstmatig beperkte prodJjl
loopt nog terug door denlaatsten oom j I
niet overvloedig is geweest, door het ™-
aan arbeidskrachten en transporting
Voor den staat is dit verschijnsel ev«.u
de catastrofale vermindering van (taT,
baksomzet een dubbel gevoelige H» w
werkelijk afdoende regeling van dit
gente probleem schijnt echter nog ni«
het uitzicht te zijn. Zoolang zal Frsnbs
het wijnland zonder wijn blijven
Alexandra David-Neel doorkruiste
geheimzinnig Tibet Het avontuur
lijke relaas van een moedige en
avontuurlijke vrouw.
Het is een voorrecht met de thans 60-ja-
rige ontdekkingsreizigster Alexandra Da
vid-Neel kennis, te maken. In de eerste
plaats omdat mén van geluk mag spreken
haar in Europa aan te treffen, aangezien
ze by voorkeur vertoeft in haar tweede va
derland: Azië. In de tweede plaats is het
een voorrecht, omdat men in contact komt
met een zeer bijzondere vrouw,, een wils
krachtig, ondernemend type, wier oog en
-ondanks haar 60 jaren en het gryzend haar
tintelen van levenslust! en verlangen er
opnieuw bp Lit te trekken. Nu wij dit
seliryven, vertoeft zy alweer in het hart
van Chipa; een vrouwelijke Sven Hedm.
Dat was de eerste indruk, dien wy van haar
kregen, toen wy haar opzochten in een
dorpje in de omgeving van Nice, waar zy
enkele maanden uitrustte. Haar gezicht
draagt onuitwischbaar dc sporen van haar
avonturen. Met scherpen blik en beiieersch-
ttf trekken heeft zij verteld van haar avon
turen, van haar bewogen leven. De eenige
vrouw, die er in mocht slagen door te drin
gen in de verboden Tibetaansche stad Lhas
sa.
Enkele biografische bijzonderheden
Zy werd geboren in Parijs en behoort van
vaderszijde tot een oude Fransche familie,
van moederszijde kreeg zij Hollandsch en
Noorsch bloed in de aderen. Als kind van
10 jaag lokte het avontuur haar reeds. De
boeken van Jules Verne waren voor haar
grétig verslonden lectuur. De Oostersche
mystiek trok haar het meeste aan. Vervol
gens studeert zjj vergelijkende godsdienst
geschiedenis en vooral ds oude, Indische
wijsbegeerte, Hindoeïsme en Boeddhisme.
De theorie wordt gevolgd door de practijk.
Ze maakt verscheidene groote reizen naar
het Oosten, waarvan de laatste tijdens
welke zij als Boeddhistische Non Lhassa
binnenkwam 14 jaar duurde. Van deze
14 jaar bracht zjj er 8 door in Tibet en be-
zoaht verder het overige deel van Voor-In-
dië, Ceylon, Birma, Noord Weit China. Mon
golië, Japan en Koreu. Haar groote kwali
teiten werden erkend door een professo
raat aan de Nieuwe Universiteit in Brus
sel, de stad waar zjj haar Jeugd had door
gebracht.
Dit zijn in het kort de sobere feiten, die
een rijk en welbesteed leven verbergen.
In het bijzonder willen wij in het Volgen
de licht werpen op de voorloopig laatste
episode van haar werkzaamheid, hetgeen
des te gemakkelijker is, nu zij inmiddels
haar bevindingen te boek stelde. Dezer da
gen verscheen bij den uitgever H. Meulen-
hoff te Amsterdam de Nederlandsche ver
taling van haar werk onder den tifel „Pel
grims. Roovers en Demonen."
Naar het land va* de eeuwige
sneeuw.
Vyf maal maakte zy de reis naar het be
loofde land en eerst op ryperen leeltyd
mocht zy er in slagen de* droom van haar
leven: zelf in Lhassa te komen, te verwe
zenlijken. Zooals gezegd, interesseerde de
Parijsche studente zich levendig voor dë
Boeddhistische filosofie. Met gevolg, dat zy
m 1911 van het Ministerie „de l'instruction
publique' opdracht kreeg een onderzoek in
te stellen haar aard en herkomst van vele
Tibetaansche gedichten, legendes én andere
documenten. Terwijl zy in Voor-Indit- haar
arbeid ten uitvoer legde, ontmoette zij door
een toeval den Dalai Lama, die kort te
voren door de Chineezen uit het heilige
Lhassa was verjaagd.
De gesprekken met dezen hoogsten Boed-
dhistischen priester deden het stoutmoedige
plan in haar rijpen. Zij wilde zelf probee-
*n zich toegang tot de verboden stad te
verschaffen. Maar zy zag wel in, dat het
haar als Parisienne niet zóu gelukken en
evenmin zou zit slagen, als gedelegeerde
van het Fransche ministerie. Maar al te
veel reizigers zag zij zonder resultaat te-
rugkeeren van tochten, die heel Wat mèer
kans op succes hadden geboden dan in haar
geval. Daarom was het eerste vereischte
zich volkomen in te leven in taal, zeden
en gewoonten van het Tibetaansche volk,
zoodat zij een der hunnen werd.
Vijf jaren la holen en kloosters.
Maar dan 2 jaar trok de moedige vrouw
zich in de holen der bergen terug. Zij leef
de geruimen tijd op 4000 m. hoogte. Haar
eenige gezelschap was een in de buurt wo
men de Emeriet. met wien zij oude manu
scripten en landkaarten bestudeerde. Daar
bij maakte z(j zich de gedachtenwerold van
het klooster zoozeer eigen, dat zij Ud kon
worden van een aanzienlijke Boeddhisti
sche Orde.
Zij reisde nu door 'n groot deel van Ceh-
traal- en Oost-Azië en bezocht verscheidene
kloosters. Overal op haar tochten werd zü
vereerd en riep men haar hulp In bij ziek
tegevallen en lenigde zii de nooden der ar
men. In 1918 kwam zy naar Peking, maar
Het iisintUT* schijnt tegenwoordig
mogelijk. In Frankrijk. Mm dar vrue|(t-
baanto wtfnlaadan van het Earopee-
sefe* continent, kan aten «haas taal
BMaiütk, af aaMi la het geheel geen
wijn krijgen.
„Gewone wijn nitverkocht", vertelt O
tal bordje In de étalage van menigan
wijnhandel of delicatessenzaak. Eigen
lijk heeft men die opschriften geenszins
van noede, want de lange file wachters,
die dikwijls op straat wordt gevormd,
mensehen die uren in de rij willen
staan, wanneer xij tenminste maar één
enkele fleaeh wijn krijgen, spreekt
boekdeelen. Het is reeds zoover geko
men, dat men de zoogenaamde betere
wijnen in vele localiteiten niet meer
kan krUgen; de champagne nature om
oen voorbeeld te noemen of de roseroo-
de Rhónewljn worden nauwelijks er
gens meer geschonken. Groote wijn
handels moeten selfs hun geede oude
klanten teleurstellen, omdat zij geen
voorraad meer hebben en tak de aan
voer volkomen stil staat. Het gevolg ia
geweest, dat vele handelaren enkele
weken geleden, reeds een klantenlijst
aangelegd hebben, dat wil xeggen een
lijst van de vroegere geregelde afne
mers, die dan nog mondjesmaat wat
krijgen; de onbekende hooper kan xieh
de moeite besparen den winkel te be
treden.
Die goede tijd van duizenden flesschen
w|jn in de rekken is voor Frankrijk voor
loopig voorbij. (Archief V.P.B.)
Het behoeft nauwelijks gezegd te worden,-
dat dit voor een wijnland als Frankrijk
zeer onrustbarende verschijnselen zijn. Wijn.
is hier niet alleen ecn^voedingsmiddel, iets
dat sedert ontelbare generaties tot het dage-
lyksche leven behoort, de wijnbouw is een
her belangrijkste middelen van bestaan, die
aan ettelijke duizenden een behoorlijke bo
terham verschafte. Vooral voor de export
speelde do wijn een rol van belang. Soms
scheen deze rol zelfs al te veel beteeken is
te krijgen, en kort voor het uitbreken van
dan jongsten oorlog ging de Fransche re
geering tegen den wil van de wijnboe-