■3
Zes der 23 verdachten
ter dood veroordeeld
i
rrm
mm
De Nederlandsche vrijwilligers
aan het Oostfront
NIEUWSBLAD VOOR OOUDA EN OMSTREKEN
2S
4
rijdag 8 Mei 1942
J
Het leeggestolen distributiekantoor
Uitvoerige motiveering van den president
T
iIoh en titaan
Juirgang, No 20929
AH
A
fÏÏn or-
Ork«£
sk. 1«*
g, viola
m
w
ZEESLAG IN DE
KORAALZEE.
Verscheidene Ame
kaansche en Engels
schepen tot zinken
gebracht of zwaar
beschadigd.
Leningrad door de
burgerbevolking
ontruimd.
versterkt.
De bonnen voor de
volgende week.
DIEGO JUAREZ
GEVALLEN
Stryd in het achterland
duurt voort.
De opmarsch der
Japansche troepen langs
den Burmaweg.
I:
Er
w
MÉÉ
R; VB
Iff - 3$1
„Wij hebben gebrek aan alles, wat eén beschaafd
mensch noodig heeft, te beginnen met een ulekkelooze
enveloppe tot»aan ondergoed zonder luizen toe"
OUDSCHE
COURANT
Bibmi MARKT St. RLV. (I«
Postrekening 42496
Chefredscteur: F. TIETER, Gouda
>8)
istlek.
istlA
1 Nieuw»-
|u Voor
c. lOM
U. AH
Fkleut*»
O TM»
j gram»-
[Nieuw»*
17.41
KW
BNOI
«oUf*
60 2E
BVOI
nofooo*
(op«J
UdiDf-
_.Ur»c#5;
Ktrljva»
I WOU—I
Heldin*-
om.
B*tUS
jol»
lover «JJ
ehlkM-
gram?»
»l-2
II*
flfeteravond heeft het Deutsche
Otcffericht uitspraak gedaan in het
peees tegen de 22 verdachten, betrok-
M bi) de inbraak in het distrtbuttie-
pntoor te Amsterdam en den daarop
tlqMp bonnenhaigdel op* groote
i ebudTHet vonnins luidde: A. Thuring,
mkhouder, Amsterdam, doodstraf
gh: doodstraf). L. Kesseler, bank-
vuker, Amsterdam, doodstraf (dood-
int), A. van Ba turn, monteur, Am-
rtérdam, doodstraf (doodstraf), C. de
Tries, metaalarbeider, Amsterdam,
bedstraf (doodstraf), An Pots, koop-
ma. Amsterdam, doodstraf (dood-
dal), P. A. van Dieren, pensionhou
der, Den Haaf, doodstraf (doodstraf).
H.G. Meyer, electro-technlcus, Am-
I rierdam, 15 jaar (15 jaar), Ch, F. J.
Bikker, schilder, Amsterdam, 15 jaar
(15 jsar), K. de Voogt. kok, Den Haag,
15 jaar (doodstraf), J. L. Doornheim,
hopman, Den Haag, 15 jaaiM(dood-
draf), P. Dingenouts, laascher, Am-
itedam, 10 jaar tuchthuis (12 jaar
i haefathuis)J, Petersen, koopman, Den
Bug. 10 jaa\ (15 jaar), J. D. Kesseler,
«SokeT, Amsterdam, 8 jaari (12 jaar), J.
8chouten, veehandelaar, Oostzaan, 6
jaar (9 jaar), W. Kila, koopman, Den
Haag, 3V4 jaar (5 Jaar), S. Brflleslij-
I pa, kellner. Amsterdam, 3 jaar (4
jsar), J. D. Daudeij, koopman, Den
Haag, 3 jaar (5 jaar), S. Turfrijer,
koopman, Den Haag, 3 jaag (4 jaar),
A. J. Bronk, machinist, Den Haag. 2
jur (3 jaar), F. J. de Bie, monteur,
Den Haag, 2 jaar (3\jaar), A, van-Es,
leekenaar, Den Haagl 2 jaar (3 jaar),
K Brilleslijper, vrijgesproken (vrij-
tak), mr. M. H. JHuygens, advocaat,
Haag, 9 maanden gevangenisstraf
(1 jaar gevangenisstraf), allen met af-
kek van voorarrest/en verbeurdver
klaring der inbeslaggenomen goederen.
De president heeft op dit vonnis een
uitvoerige toelichting gegeven. Daarin
j vestigde hij er de aandacht op, dat dit
Proces het omvangrijkste is, dat een
i Dnitsch gerechtshof buiten de gren-
«s van bet Rijk te beoordeelen kreeg.
I Moer dan 200 personen zijn erbij be-
L. tokken. De 23 verdachten, die thans
J terecht staan, vormen hiervan slechts
I de voorhoede.
De gestolen toewijzingen en rant-
I «enen vertegenwoordigen, in levens
middelen omgezet, een hoeveelheid
4* voldoende is om een stad van
•0.000 inwoners een jaar van yet, eene
na £6.000 inwoners van brood, eene
nu ll.OOO inwoners van meel en eene
na 40.000 inwoners van kolen te
Wottten. Hoewel een deel van het ge-
{tolene door de politie werd achtèr-
nald, verdient in dit verband o.m.
jag de mededeeling van tien getuige-
«skundige, den heer de Hoo van het
Centraal Distributiekantoor, over-
•King, die verklaarde, dat in Am-
•tadam en -Den Haag alleen al in
®hele weken tijda 300.000 rantsoenen
"ter en 100.000 rantsoenen meel bo-
"ha het normale kwantum gedekt
Boesten worden.
Vervolgens schetste de president
«tvoerig het aandeel van ieder der
Jerdachten in de affaire, zijn ver
diensten en omzet, waarop hij enkele
•porden wijdde aan de juridische
•We van deze strafzaak. Zooals reeds
""held, ontleent het Obergericht zijn
aawpetentie om in deze te oordeelen
Ub de verordening 52/1940 van den
«jkeconimiasaris, welke het machtigt
*®der te zien naar het staatsburger-
J™P der betrokkenen, recht te spre-
P®> wanneer orde en rust en de voed-
•woorziening in gevaar worden ge-
"jjht, voor zoover het Nederlandsche
niet in de behoefte voorziet.
Dit laatste war hier niet het geval,
«dit verband kan volstaan worden
rferop te wijzen, dat de Nederland-
Wie wet en de aangehaalde verorde-
!™g bv. niet strafbaar stellen het ver-
!™delen Van blanco-toewijzingen.
rj*e worden door héar ala „waarde-
"PPc" papieren beschouwd. Dat deze
Watting niet strookt met een gezond
«chtsgevoel blijkt Wel uit het prac-
Sj gebruik dat verdachten ervan
gemaakt.
«Yports werd hier overtreding der
*^j*gswirtschaftsverordnung ten laste
r*gd. Dit valt te verklaren uit het
rjk dat de daden van verdachten
uitgaan boven hetgeen onder
r? gewoon distributievergrijp wordt
""•wan. Zij hebben zich vergrepen
•w hetgeen de bevolking ais het aller-
j"j2<za)telijkste behoeft, aan de voort-
P^gseten van den grond. In dit ver-
to?" rijn de ontvreemde bonnen ge-
stellen mei de levenmiddeïen
Dat de Kriegswirtschaftsverordnung
niet toegepast zou kunnen worden
blijkens den tekst', bestreed spreker
door erop te wijzen, dat men bij haar
opstelling niet kon weten, dat zij ooit
nog eens buiten de grenzen van het
Rijk toegepast zou moeten worden.
Tengevolge der bezettingen moet zij
ruimer dan in den tekst voorzien,
worden .geïnterpreteerd, waarbij riiet
moet* worden vergeten, aldus de pre
sident, dat Duitschland en Nederland
op uoedselgebied op allernauwste wijze
thans verbonden zijn en nagenoeg één
gemeenschap geworden.
Wanneer o.a. is aangevoerd, dat de
Nederlandsche rechter reeds een enkel
vonnis heeft uitgesproken, dan moet er
rekening mede worden gehouden,dat
deze den samenhang van het complot
niet kende en slechts beschikte over
een klein deel der benoodigde gege
vens. De Nederlandsche rechter was
niet bevoegd, omdat de affaire door de
groeiende lotsgemeenschap tusschen
beide landen én door haren omvang,
meer is dan alleen een Nederlandsche
aangelegenheid, zeker onder de huidige
omstandigheden.
Verdachten hebben de voedselvoor
ziening kwaadwillig in gevaar ge
bracht en de daarvoor benoodigde be
scheiden «an hun bestemming ont
trokken. Wanneer in dit verband cle
mentie werd bepleit b.v. voor ver
dachte Thuring, dan wijst spreker er
op, dat zonder diens bemiddeling en
informaties, de overige verdachten
nimmer tot hun daad zouden hebben
kunnen koimen.
Dat verscheidene der verdachten
niet konden weten, dat de toewijzin
gen van diefstal enz. afkomstig moes
ten zijn, is volgens den president niet
aanvaardbaar.
Hierna ging de president over tot
beoordeeling van de daden van en tot
motiveering van de straf voor ieder
der verdachten afzonderlijk. Ten aan
zien van hen, over wie de doodstraf
werd uitgesproken, merkte hij o.a. op,
dat zij zich ten koste vap het eigen
volk op lage wijze direct hebben ver
rijkt, Wanneer het vergrijp van Thu
ring in dit verband licht is aigeschil-
aerd, overweegt het Obergericht, dat
deze man alleen alles wist, hij alleen
de gevolgen kon overzien en dat hij
den eigenlijken inbrekers de mogelijk
heid yan het slaan van een „grooten"
slag in uitzicht heeft gesteld. Daaroon
zou het onrechtvaardig zijn hem mil
der te straffen dan een der hoofd
daders.
Ten aanzien van De Voogt em Doorn
heim heeft het Obergericht genade
voor recht laten gelden. Achtten zij
zich belangrijke figuren, de werkelijke
centralist hier in Den Haag aldus de
president met betrekking tot vaii Die
ren zat in de volgorde der complot-
tanten een etage hooger. Voorts wer
den zij niet tot levenslange tuchthuis
straf veroordeeld, omdat volgens Ger-
maansche rechtsopvatting opsluiting
zonder uitzicht op vrijheid erger is dan
de dood.
Wat mr Huygens betreft: deze advo
caat heeft een smet geworpen op de
eer van zijn stand. Wanneer in zijn ge
val door dg verdediging bevreemding
werd uitgesproken over ten Laste! eg-
ging van overtreding eener Duitsche
wet, dan verwondert dit spreker zeer.
Want verdachte wist, dat hier iets voor
Duitsche politieautoriteiten verborgen
werd gehouden. Dat hij niet volkomen
op de hoogte was van de strafbaarheid
van zijn cliënt is te zijnen voqrdieele
uitgelegd.
De persafdeeling der Japansche
marine deelt mede, dat de Japan
sche vloot gisteren groote succes
sen heelt behaald bij een aanval op
een vereenigde EngelscEf-Ameri-
kaansche vloot in de Koraalzee
ten Oosten van Australië. Nadere
bijzonderheden zonden waarschijn
lijk vandaag nog bekend worden
gemaakt.
N^der verluidt, hebben de Ja
panners de Amèrikaansche vlieg
kampmoederschepen York town
(19.900 ton) en Saratoga (33.000
ton) het Amerikaansche slagschip
Caliiornia (32.600 ton) en den Brit-
schen kruiser Canberra (9850 ton)
tot zinken gebracht oi zwaar be
schadigd. Een oiiicieele bevestiging
is nog niet verkregen.
Het keizerlijke Japansche hoofd
kwartier bevestigt in een om 5.20
Japanschen tijd uitgegeven com
muniqué, dat de beide Amerikaan
sche vliegkampschepen Yorktown
en Saratoga, ahmedq een Ameri-
kaansch slagschip van de Caliioi-
nia-klasse in den .zeeslag op de
Koraalzee op 6 en 7 Mei tot zin
ken zijn gebrackt.
Voorts werden een Britsch oor
logsschip van de Warspite-klasse
tot zinken gebracht en een Brit-
sche kruiser zwaar beschadigd.
Het gevecht met de gecombi
neerde Britsch - Amerikaansche
zeestrijdkrachten duur4, nog voort.
(De schepen van de Warspite-
klasse zijn slagschejpen Red.
A.N.P.).
BRITSCH SLAGSCHIP NIET
GEZONKEN. -
Uit het door Domei doorgegeven offi-
cieele communique van het keizerlijke
hoofdkwartier blijkt, dat het Britsche
slagschip van de Warspite-klasse 30.000
ton) niet tot zinken is gebracht, doch
wel zwaar beschadigd werd.
HET GARNIZOEN AANZIENLIJK
Exchange Telegraph "riieldt uit Le
ningrad: De stad Leningrad is, naar
thans kan worden gemeld, bijna ge
heel door de burgerbevolking ontruimd.
Slechts het garnizoen, dat de laatste
weken nog aanzienlijk is versterkt en
de arbeiders en arbeidsters der bewa-
peningsbedrijven zijn in de stad geble
ven. De maatregel werd getroffen om
het ravitailleeringsprobleem van de be
legerde stad te vergemakkelijken.
LORD GORT GOUVERNEUR VAN MALTA.
Volgens een offlcleele mededeeling ls lord
Gort benoemd tot gouverneur van Malta.
Hij komt ln de plaats van Sir William Dob-
die, die la afgetreden.
Voor de week van 19 Lm. 16 Mei
1942 zijn voor brood, vleesch en
aardappelen de bonnen, genum
merd 24a en 24b geldig verklaard.
Voor de periode van 9 t.m. 16
Mei 1942 geeft bon 24 van de boter-
kaart recht op het koopen van een
rantsoen boter of spijsolie en bon 24
.van de vetkaart op het koopen van
een rantsoen boter, margarine, vel
of spijsolie.
In bevoegde Fransche kringen- heeft
men gisteravond bevestigd, dat de
vijandelijkheden in Diego Suarez ge
staakt zijn. De verdedigers der stad en
van het vlootsteunpunt voeren- met de
Engelschen onderhandelingen over de
modaliteiten van den wapenstilstand.
Men legt er in Vichy echter den na
druk op, dat dit staken der vijande
lijkheden alleen betrekking heeft op
Diego Suarez en dat de strijd in
het achterland wordt voortgezet, waar
de Fransche strijdkrachten nog steeds
verzet bieden. Pe ter hoogte van Diego
Suarez liggende En-gelsche zeestrijd-
krachten zijn Donderdagmiddag om
15.30.uur de haven binnengeloopen.
De gouverneur-generaal van Mada
gascar heeft de Fransche regeeriag
elegrafisch ervan in kennis gesteld,
lat de Fransche strijdkrachten te
Diego Suarez het verzet gestaakt héb
ben. Op den derden dag van een on-
gelijken strijd, zoo wordt in het desbe.
treffende bericht gezegd, waarbij,de
aanvaller over talrijke machtige zêe-
strijdkrachten, aanzienlijke afdeelin-
gen troepen, uitgerust met pantser-
Wagens eft talrijke vliegtuigen bè-
sehikte, die Diego Suarez onophoude
lijk bombardeerden, hebben de verde
digers ten slotte den strijd moeten sha
ken. Zij hebben dat pas gedagn, toen-
het den vijand, nadat het terrein meter
voor meter verdedigd was, gelukt was,
itch meester te makan van het laatste
centrum van tegenstand. Elk ander
punt van Madagastar, Zoo 'sluit het be.
richt, zal met dezelfde vastberadenheid
verdedigd worden.
TSJANG KAI SJEK MET
4 DIVISIES NAAR DE GRENS.
Een woordvoerder van Tsjoengking
heeft- medegedeeld, dat de japansche
troepen, die langs den Burmaweg op
rukken, Tsjefang, dat 25 mijlen over
de grens van Joennan gelegen is, heb
ben bereikt.
Naar de Nitsji Nitsji Sjim-
boen meldt, maken berichten uit
Tsjoen-gking gewag van het feit, dat
Tsjang Kai Tsjek zich met vier divisies
naar de grens van Burma heeft be
geven am generaal Stilwell te ont
lasten.
Naar de Britsche berichtendienst uit
Washington meldt, bevonden zich bij
den val van Corregidor naar schatting
11.500 ptrsonen op de eilanden in de
baai van Manilla.
Naar het ministerie van Oorlog in
dit verband mededeelt, zijn deze per
sonen vermjoedelijk allen in krijgsge
vangenschap geraakt
Naar Domei meldt is luitenant-gene
raal Jonathan Wainwriht, de opperbe
velhebber van de Philippijnsch-Ameri-
kaansche strijdkrachten op de Philip-
pijnen, met zijn staf van officieren
door de Japansche troepen te Malinta-
Hill gevangen genomen, onmiddellijk
n.idat de Japanners de bezetting van
Corregidor hadden voltooid.
F
- i
Btey -v 1
ëspp jHFx
KM
Steenwijk. Eedsaflegging op den Ftihrer door 400 Nederlandsche Ar
beidsdienstmannen, die zich vrijwillig voor het Oosten meldden.
(H. HeukeU)
Do zoo plotseling ingevallen dool
heeft in het Oosten alle wegen in. zeer
slechten staat gebracht. j
(Hoffmonn-PX. fy/nat)
'S-GRAVENHAGE, 8 Mei. Het week-
blad der Nederlandsche SS, Storm,
publiceerde in een zijner laatste num
mers onder den titel „Germaansche
overtuiging" een artikel, dat op treffen
de wijze uitdrukking geeft van den
levensmoed der Nederlandsche Vrijwil
ligers, die onder de vanen der SS den
strijd aan het Oostelijk front meemaken.
Hieruit spreekt duidelijk, welk een be
langrijke fundamenteele wijziging deze
inzet in de harten en de geest van deze
jonge Nederlandsche mannen gebracht
heeft. Mogen zij, die hier te lande in
vergelijking met den strijd aan het
front voor heel wat gemakkelijker pro
blemen gesteld zijn, zich aan deze fris-
sche en durvende geest der Nederland
sche pionieren voor het nieuwe Europa
spiegelen.
Dit artikel luidt als volgt.
„De Germaansche vrijwilliger, die de
Duitsche uniform draagt, is voor velen
een vraagteeken. Waarom strijden deze
mannen eigeniyk? Het moet toch veel
gemakkelijker zijn ergens in Nederland,
in Denemarken, in Vlaanderen of in
Noorwegen het een of andere ongevaar
lijke beroep uit te oefenen? Zoo vraagt
de Duitsche .wapenbroeder, maar in het
vaderland stelt men een andere vraag:,
wat krijgt hij er voor, wat kan hij er bij
winnen?
rfHun, die dit voelen, hoeft men hierop
agenlijk geen antwoord te geven, want
zij hebben een mannelijken inborst en
het gevoel voor het geschiedkundig ver
band der feiten en voor noodzakelijk
heden. En hun. die deze vraag stellen,
behoeft men niet eens te antwoorden,
zij kunnen toch nooit begrepen, dat
een leven, een man waardig, een ander
zyn moet dan dat, jvat slechts heil zidt
in een goede zaken balans. De hierach.
ter afgedrukte brief van een, Neder-
landschen vrijwilliger echtter, bevat
meer dan een antwoord op de gebrui
kelijke vragen.
Brief van den S.S.-Schütze Smits.
„Na zeven maanden aan het OostfronNieeft
men zijn kameraden leeren kennen. WalNju
de eerste maand niet direct te begrijpen was
heiderde zich reeds op in de twee,de, in ae
derde maand begreep men het reeds volko
men en in de vierde werd dit weten omtrent
karakter, zwakheden en bekwaamheden niet
slechts van anderen, maar in de eerste plaats
van zich zelf, bevestigd. Eén ding moet men
altijd weer constateerende soldatenoplei-
ding is hard, grijpt de leerschool in de ka
zerne iemand reeds flink aan, dan doet de
oorlog de rest tenslotte is men een andere
geworden.
Dit „andere" is het, wat de Duitsche man
nen van die der Noordwestelijke democra
tieën onderscheidt, ofschoon zij toch allen
als Germanen denzelfden erfelijken aanleg
hebben. Destijds reeds, in „Mei 1940", toen
de Duitsche troepen in Nederland binnen
trokken, begreep men iets van dat „andere",
van de nog niet onder woorden te bren
gen geschiedenisvormende kracht. Maar
nu eerst, na de lange maanden van strijd ln
het Oosten, waarin veronderstellingen tot er
varingen konden worden, nu eerst is de tfjd
aangebroken om te probeeren eenige van
mijn gedachten onder woorden te brengen.
Het was geen toevalligheid, dat in het
neutrale Westen het .boek „Homo Ludens"
uitkwam, een boek, dat al het menschelijke
doen en laten als een spel beschouwde, zij
het dan ook bij tijd en wijle als een ver
heven. Bij een dergelijke denkwijze die
jammer genoeg niet slechts die van den
schrijver is, maar ook de handelingen van
velen in het Westen, zij het dan ook onbe
wust, bepaalt zal men nooit den noodzake
lijken ernst kunnen vinden om zich zelf tot
den dood in te zetten.
Want, hoe fanatiek men ook spelen kan,
toch blijft altijd bet bewustzijn bestaan, dat
het gaat om willekeurigheden en niet om
het essentieel*. Daarom ontbreekt ook de
totale inzet, het laatste offer en zoodoende
ook de geschiedenlsmakende daad.
Dat was de kern van onze levenshouding in
het Westen: niet in nood opgevoed zag ten
minste de "jeugd het leven als met maskers
ontbrak de ernst welke het
onveranderlijke juistheid van
met zich brengt. Daarom wilden
diepste beteekenls van 't woord
geen daden doen en ziji> er zoodoende
slechts in geslaagd oppervlakkigheden voort
te brengen.
Ons leven was leeg, ofschoon met duizend
kleinigheden gevuld, geen ideaal scheen ons
groot genoeg om het te kunnen of willen
wagen in zijn diepst het netwerk van tal-
looze overwegingen en bezwaren, waarin wij
zpo stevig verstrikt wsren, te verscheuren.
En dus voegden wij ons naar het systeem,
lifeten ons drijven en leefden het leven, zoo
als het ons geboden werd, neutraal zonder
risico, beschaafd, verfijnd, hoffelijk-huichel-
achtig en oneindig laf.
„Uit den toon vallen" was het ergste wat
men doen kon en uit den. toon viel zonder
meer al het ware, groote, oorspronkelijke.
Wie het leven speelt, lyie zich niet hoeft in
te spannen, verliest het ^contact, mét de schep
pende kracht. Hij gehfct hét geschapene
zonder nieuws te scheppen en dat zoowel in
materieele ais ideeeie beteekenls. De jeugd
vertoonde zich aan ons jammer genoeg
slechts als genietend, vadsig .onpolitiek en
zonde problemen, onverschillig tegenover de
laatste vraagstukken van het leven.
Weliswaar doet men met dit ie beweren
hen onrecht aan, die als Jonge vlsschërs.
zeelieden of boeren een hard leven leiden.
MaaT voor de jeugd als geheel is dit toch
wel Juist. Temidden van dit onbekommerde
gespeeld
geloof aan
onze idea
leven viel de oorlog, hij zette achter, alle
[fbeurrei
d
verbannen was, hij leerde ons, dat er waar-
alledaagsche get
van den dooat
enissen de mogelijkheid
[j, dl* uit onze gedachten
den zijn Waarvoor men dapper ook den
laatsten ademstoot offert. Waar hij ia»
spreken niet langer holle pathetische woor
den, maar moedige daden over die dingen
die boven leven of dood staan.
Dit eerst gaf aan een aantal van ons het
vaste geloof, dat alle twijfel en zelfspot
«verwint, die anders aan de wieg der daden
staan. Wy wilden niet slechts met den
mond zeggen, dat wij nationaal-soclallsten
zijn, wij meldden ons sis vrijwilligers btt de
Waffen-SS, Ide NBX.K., bij dia verbln-
dmgsafdeelingen, enz. Wij wilden den oor
log meemaken, wilden er t>U geweest zijn,
wy wiluen niet, dat men later tot ons zou
kunnen zeggen: de jeugd van Europa heeft
de Duitsche alleen laten strijden.
De recrutentyd kwam, en daarmee ook bit
tere teleurstellingen. *Wtf geloofden reeds
iets te zyn en iets te ^un^en, maar ons ont
brak het allei-noodzdkelijkste: het geheel©
wezen te kunnen richten op den totalen tn-
-^t. Wij hadden meaelijden mét ons zelf, ia
ats van vol vreugde midden er m te
mgen en eerst langzamerhand begrepen
wfj, aat ook de beste uitvluchten niet kon
den worden geduld. „Voor den Duilschen
soldaat is niets onmogelijk", dat werd aan
slechts tot waarheid wanneer men in om-
standigheden, waarin alle anderen het zou
den opgeven, toch stand hield.
Zoo groeit een ander mensch op, hü doet
niet alsof hij aanvalt, hij valt'aan, in het
beslissende moment trekt hij zich niet terug,
maar geeft zonder dralen alles, zijn wil is
bevrijd van de duizend bezwaren, hij han
delt zonder omwegen, recht op het doei af.
Het was een Joodsche. gedachte alles met
takt en slimmigheid en langs listige om
wegen te kunnen bereiken, alsof de wereld
met trucs te regeeren is. Wij zagen en
beleefden plotseling in verbluffende dui
delijkheid ,dat een deel van het Duitscht
succes op het eenvoudige feit berust, dat
men zonder hokuspokus direct op het doet
afgaat en op deze wyze met den kleinsten,
maar volkomen juisten inzet van krachten
dat kan bereiken, wat men tot nu toe Voor
onmogelijk gehouden heeft.
Weliswaar moet men daarvoor de uiterste
nauwkeurigheid betrachten kunnen, maar
wie eens een appèl, afgenomen door een
Duitschen onder-officier heeft meegemaakt,
die weet alles af van deze nauwkeurigheid,
welke ieder stofje op den loop aangrijpt om
iemand het Zondagsverlof in te houden.
Daden te volbrengen in het geloof' aan
dingen, die boven leven en dood staan,
leeren zich zelf tot daden te dwingen, dat is
een deel van dat „apdere".
Het tweede echter is het leven zonder
masker. Alle pose, alle schyn viel weg en
slechts de naakte mensch bleef over, óf een
dappere en goede kameraad, óf een stuk
ellende. Hier kon men noch met goochel
kunsten, noch met branie den dappere
spelen, terwijl slechts de angst regeerde,
geen omkoopefij met kleinigheden uit pak
jes van thuis 'of met opgespaarde sigaretten
waren in staat een niet aanwezig kame
raadschappelijk gevoel te maakeeren.
Nog iets leerde ons deze strijd in het
Oosten: wij hebben gebrek aan alles, wat
een beschaafd mensch noodig heeft, te be
ginnen met een vlekkelooze enveloppe tot<
aan ondergoed zonder luizen toe. Wanneer
de keuken en de fouragewagen een paar
dagen wegblijven, dan blijven slechts twee
mogelijkheden, lui zijn en hongerlijden of
zich inspannen en zoo lang zoeken totdat
men de noodzakelijkheden voor een maaltijd
bij elkaar heeft. Anderen voor zich te laten
werken, dat gaat op zijn hoogst een of
tweemaal.
Voor de rest ls men op zich zelf aange
wezen. Wie niet mte wil doen kan hoogstens
met een voorgewende rheumatiek naar een
ziekenhuis verdwijnen. Of men jammert
over het slechte eten, over weinig post, over
koude, winderige wachten, waarbij de ooren
en voeten bevriezen, over luizen en vlooien,
over de valschheld der Russen, óf men slaat
zich door alles heen, mannelijk en zonder
gemekker.
Zoo was het waarschijnlijk ook in den
wereldoorlog. Ook hij, d)e langen tijd ln de
tropische rimboe geleefd heeft, weet dat:
van uit de verre verten leert men eerst de
kuituur en de beschaving op haa^ werkelijke
waarde taxeeren. Dingen, die heel gewoon
zijn, zooals een schoon bed of een goed boek
worden tot oogenblikken uit een beter leven.
Kort en goed, men zou de verwende ,jeu-
nesse biasée" van de democratie een sol
date nstrijd toewenschen. Maar niet slechts
dat, men weet, dat dat de eenige redding
voor hen beteekent. De oorlog is niet de
vernietiger van het leven, zooals onze huma-
nistische-pacifistische opvoeding ons dat al
tijd voor oogen gehouden heeft, integendeel,
eerst in het veld wordt ons de waarde van
dit leven helder bewust, éérst daar kan men
het netionaal-socialisme als levensleer ten
volle leeren begrijpen.
Bron der kfteht,
In het vaderland kan men veel schrijven
over „de nieuwe orde", over „het ware
socialisme", over de nieuwe „wereldbe
schouwing". Wij willen dit ijverig werken
daar niet met een lachje beschouwen en ons
daar ver boven verheven gevoelen. Wij we
ten echter, dat eerst dan in ons vaderland
het juiste begrip voor de nieuwe wereld zal
komen, wanneer een groot getal van jonge
mannen aanwezig zal zijn, die met de
ijzeren taal van den oorlog bekend zijn.
Zonder voorwaarden te stellen, ons ge
vend in vol vertrouwen, zijn wij Adolf
Hitler als Ftihrer tot op de slagvelden van
het Oosten gevolgd en menig goed kimeraad
rust uit van den strijd onder de zwarte
Russische aarde.
In het vaderland hebben echter vélen het
hart vastgehouden: zullen deze Jonge
avonturiers" niet door den afgrond ver
slonden worden, zij die zonder garantie en
zonder beloften een Fünrer van een ander
volk als soldaten volgen? Wij antwoorden:
Wij hebben noch beloften noch garanties
van noode, hier ln het Oosten vonden' wij
i*i ons zelf de bron van onze scheppende
kracht, wy weten, dat een nieuw, een door
den Filhrer vereenigd Europa ons initiatief
en ons werk noodig heeft en dat ls ons
voldoende. Wanneer wü eens terugkeeren in
het vaderland, dan zullen wij u toonen wat
wij gewonnen hebben: dat „andere", dat
geschiedenismakende in ons leven. Wy dan
ken er den FÜhrer voor, dat hy ons een
plaats tusschen zyn soldaten inruimde".
Zon op 5.56, 'onder 21.17.
Maan op 3.55, otader 14.56.
r Men i* verplicht te ver-
1 dui,teren van ronaonderganÉ
tot zonsopkomst
Lantaarns van voertuigen
moeten een baH nor na zons
K >11
