IdiCHstteiiee Sduncdt wcc
NEDERLANDS TOEKOMST
Maandag24Augustus 1942 NIEUWSBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN'
Onder eigen
nationaal-socialistische leiding
Zon m Iflaan
De terechtgestelde gijzelaars
Hjiinkomit van Nederlandsche
,n Duitsche nationaal-socialisten
Rede Hauptdienstleiter
Schmidt.
Bekend making.
Nieuwe zeeslag bij
Salomonseilanden.
7 L
gt JWKiflfc 21019
Bureau: HARKT tl. TEUT. «MS
Postrekening «MM
Chefredacteur: t. TTETER. Gouda
la het tot den nok gevulde Con-
cert|(liouw te Amsterdam hebben
giaptdienstleiter Schmidt en de
Ikt C. van Geelkerken. Zaterdag-
ifond het woord gevoerd. Geen
phats was er onbezet in de groote
ad cn op het podium en op de bal
ed! hadden velen zich zelfs tevre-
«ta gesteld met een staanplaats
ftHet podium was fraai versierd met
Ünk gespannen Duitsche en Neder
landsche nationaal-socialistische
daggen. Tegen wit fond zag men 'n
paden hakenkruis. Roode en Vitte
Noemen en friseh groen zoomden 't
podium af, waar geuniformerde le
den der jeugdbewegingen hadden
plaats gevonden.
..Buiten stond een eerewacht van
piritiche en Nederlandsche nationaal
aodalisten opgeteld die na de aan
komst der autoriteiten het Concert-
pbouw binnenmarcheerde en met
do vlaggen een vaandel wacht vorm
de achter bet spreekgestoelte.
Het enkele korte woorden opende
do gemachtigd van den leider der
districtsleider J. W. de Rui'
ter, de bijeenkomst, waarna hij het
«oord gaf aan den heer Van Geel
kerken.
REDE'VAN DEN
HEER VAN GEELKERKEN
De heer Van Geelkerken begon met
«op t« wijzen dat de natiohaal-socia-
listen strijden uit innerlijken dwang.
Bet nationaal-socialisme moge ons lee-
ren dat het voor den 'enkeling noodza
kelijk is een vaste levenslijn te hebben,
leico sterk is dat hij er nooit van af-
(etrokken kan worden.
Vóór Mei 1940 bestond er geen conee-
re en niemand was verantwoorde.
Nu zijn wij de eenige politieke
partij in Nederland, maar nu zijn wij
«nog niet. Want wij hebben niet ge
vochten om de eenige politieke partij
ta zijnfniaar om ons volk te winnen.
Daarom bestaat er voor ons nu de con-
aequerutie die er nooit voordien geweest
is, Wjj moeten werken en voorbeelden
dellen. Wij moeten dus niet denken,
dat wij de menschep kunnen laten loo-
pen, die het niet met ons eens zijn. Wij
meten ook daarheen, waar men ons
liet zien wil. Wij komen op voor cns
tolk en moeten d'us onze verantwoor-
dekjkheid dragen. Dan alleen kunnen
wij de jeugd in de oogen zien, wanneer
deze ons rekenschap vraagt. Wij moe
ten haar kunnen zeggen, dat wij het
ploof hebben gehad. Niemand mag'
rich dus, zooals vroeger in de politieke
pertjjen, aan de consequenties onttrek
ken. M& zegge niet: er is oorlog en
daarom kan nu het nationaal-socialis-
ffle niet gebracht worden. Straks ech
ter zal het komen. Men moet durven
neggen: het naionaal-socialisme zal
'hans gebracht worden voor zoover het
het oogenblik mogelijk is.
Wij zijn niet bang ons lot aan dat
J'en Duitschland te binden. Duitsch-
W heeft het zwaard opgenomen en
«t bloed van duizenden gegeven. Het
Stiet spit af voor heel de wereld.
iet is dwaas aanmerking te maken
5p.de wijze van oorlogvoeren door- de
liuitschers. De Duitschers zouden het
®k anders kunnen doen. Zij zouden
wn zorgen kunnen bepalen tot de
«uuche bezetting en de belangen van
Nederlanders kunnen overlaten aan
gevluchte Nederlandsche regeering
rjcnden. Zij zouden inderdaad an-
™ri oorlog kunnen voeren. Zij zou-
J® iet kunnen doen als de Amerika-
jen. die in 1914—1918 soldaten naar
tgasbommen.
bm opgejaagd naar' Alaska. Zij
kunnen doen als de En-
"pen, die in Britsch-Indië de be-
ism.n* regeert met bamboestokken,
J* wet loqd, die in Egypte de
Afrit? onderdrukt en in Zuid
ten t '•oePe'1 en vooral hun vrou-
uini?Junderen op beestachtige wijze
^j™prdden, De wereld heeft over
i»w. 0ordpart*u niet hard meer ge-
ttant!» omdat het goud en de dia-
jjJ? dit leed deden vergeten,
"tcniand strijdt meedoogenloos
°°'t zulif°jm te voorkomen, dat nog
9:0m dingen zullen voorkomen
Z«P. dat dit gebroed
Der? zal worden,
dat „jwAeische zender heeft gezegd,
den on«no^ even moeten wachten met
kh» maar dat de „Nederland-
het sein zal geven,
hebben t? ln Londen, die het goud
ben -^genomen, denken dat wij
het vüJel?°ven' Z« trachten ons
gebeuren 16 storten en dat zal
hWbeeren *anne«r wij hen inderdaad
•Migd» j Y°'8en- WiJ echter, zoo
"»»n !»n,zf heer yan Geelkerken,
verbonden met de Duit-
schers, bereid om te offeren ten bate
van ons volk en ons vaderland en
daardoor' ten bate van het nieuwe
Europa.
Na den heer vai. Geelkerken voerde
HauptdieBstfeiter Schmidt het woord.
Hauptdienstleiter Schmidt gaf in
groote trekken een beeld van, de na
tionaal-socialistische beweging in*
Duitschland van 1933 tot den dag van
heden en van den I^uitschen bezettings
tijd in Nederland in het bijzonder.
Met voorbeelden stelde hij nog eens
de mijlpalen van den strijd om de
Duitsche vrijheid in het licht: de uit
treding uit den Volkenbond, den terug
keer vn het Saargebied, de bevrijding
van het Rijnland, de vriendschap met
Italië, de bevrijding van de Oostmark
van de clericale machten, den terug
keer der Sudeten-Duitschers en het
plaatsen van Tsjecho-Sjowakije oqder
Duitsche bescherming, waarmede weer
een keten in den ring der vijandelijke
mogendheden gebrpken werd.
Nadat Duitschland in dezen gewel
digen strijd op leven en dood getreden
was, moesten Polen en de wereld on
dervinden, dat 4e trefkracht van de
Duitsche weermacht zoo geweldig was,
dat dit tot de tanden gewapende Polen
in 18 dagen werd vernietigd.
Door afspraken met de SoVjet-Unie
had de Führer in Augustus 1939 ge-
HAUPTDIENSTLEITER SCHMIDT.
Archief cliché G. C.)
probeerd tot een vergelijk met de
Sovjets te komen. Na het Marxisme als
eersten vijand in. eigen land te hebben
leeren kennen en te hebben vernie
tigd, was zulks voor alle nationaal-
socialisten voldoende reden om het
bolsjewisme slechts in zooverre te ver
trouwen als het voor ons stond.
Aan den Westwal hielden Duitsche
soldaten trouw de wacht. Aanvallen
van de vereen igde strijdkrachten wer
den afgeslagen. Slechts heel kleine
successen konden in de bocht bij Saar-
brücken behaald worden. De Engel-
schen zongen hun mooie lied: „Wij
hangen onze wasch?op aan de Sieg-
fried-ünie", dat inmiddels volkomen
verstomd is, terwijl er op het oogen-
blik nog wel nauwelijks iemand in
Engeland te vinden zal zijn, die dit
lied zal zingen. Het lied evenwel, dat
dienzelfden tijd in Duitschland' gezon
gen werd, klinkt thans nog over de
zenden en verkondigt de macht van
de Duitsche marine. Het was een aan
sporing voor de Duitsche zeelieden,
die dit lied .„Wir fahren gegen Eng
land" zongen.
In dien tijd van den Duitschen af
weer begon reeds precies zooals op dit
oogercblik het gepraat over uitbrei
ding der fronten. Overal wezen Fran-
fche en Engelsche staatslieden op deze
noodzakelijkheid. Churchill had in
middels aü premier in Londen de za
ken overgenomen. De Führer echter
was de Engelsche actie in Noorwegen
twee uren voor. De Engelsche landings,
troepen uit de lucht werden reeds door
de luchtmacht en de marine versla
gen en binnen enkele dagen werden
de laatste resten van den vijand'uii
het gebied van Noorwegen wegge
vaagd.
DE 10E. MEI.
Zoo kwam ook de 10e Mei, waarop
de "Westelijke legers overgingen tol
den aanval en de vernietiging van de
Engelsch-Fransche strijdkrachten. Dat
ook hij deze operaties Nederland niet
verschoond kon blijven, spreekt thans"
voor ieder "nuchterdenkend mensch
vanzelf. Als dientengevolge Duitsche
en Nederlandsche soldatqp in conflict
zijn geraakt, dan dragen diegenen
daarvoor de verantwoordelijkheid, die
thans niet meer in Nederland zijn,
maar aan de overzijde in Engeland en
Amerika stoken. Wij willen het lot
dankbaar zijn, dat deze ongelukkige
strijd slechts kort duurde en dat de
helden, die aan beide kanten zijn ge
vallen, ons steeds in herinnering zullen
brengen, dat het in de toekomst nooit
w^er mag voorkomen, dat Nederlan
ders en Duitschers in den strijd tegen
over elkaar staan. Nadat de capitula
tie van het Nederlandsche leger zich
had voltrokken, benoemde de Führer
bij zijn decreet van 18 Mei 1940 Reichs-
minister dr Seyss-Inquart tot Rijks
commissaris voor het bezette Neder
landsche gebied.
Dr Seyss-Inquart nam 29 Mei 1940
in een plechtige bijeenkomst in Den
Haag de bestuursmacht op zich. Het is
goed, rils wij ons af en toe deze histo
rische feiten in de herinnering terug
roepen. De Rijkscommissaris zaide
destijds: „Alle wapensuccessen en de
heerlijkste overwinning, die ooit is
bevochten en die thans in Vlaanderen
werkelijkheid wordt, veranderen niets
aan het feit, dat wij, Duitschers liever
in dit land waren gekomen met de ten
groet opgeheven hand dan met de
De strijd in het Koeban-gehied
en oin Maikop. Bergjagers op
kameelen trekken na den over
gang van de Koeban door een
maisveld.
(Atlantic-Holland-P.K. Leher)
«4
(Polygoon- André)
Het meten van rasverschillen by zomer-
tarwe van wege het Instituut voor
Plantenveredeling te Wageningeh.
(Polygoon-van Bil sen)
Een Duitsche stoottroep heeft den
boschrand bereikt. NU begint
«het moejlijkste deel van de op
dracht.
(Orbis-Holland-P.K. Koster)
Genemuiden is het centrum van de mattenindustrie. Een kijkje tijdens dn
vervaardiging van matten in een der straatjes, waar de hooibergen tusschen
de huizen ataa*- (Polygoon-u. Bitsen)
Eeft machtige kazemat houdt de
wacht bij een Insnijding van de steüe
Kanaalkust.
(Weltbild-Polygoon-P.K, Freytag)
«epen* in de vuist. Dit feit zal een
maal voor den rechterstoel der geschie
denis beslissen en cle verantwoorde
lijkheid voor alle ongeluk en alle ver-,
nieling leggen op de schouders van
degenen, die niet opgewassen waren
tegen de grootheid van dit uur".
Destijds zeide hij voorts: „Wij Duit
schers zijn nu eenmaal geplaatst in een
gebied, dat ons in het Oosten en in het
Westen zonder bescherming heeft over
geleverd aan den aanval van wie op
het oogenblik machtiger is. Eeuwen-
land stonden wij bloot aan de rooftoch
ten en roofoorlogen der Franschen.
Eeuwenlang, stortte de stoomwals van
het Oosten zich over ons, dien <yij tot
redding van -het avondland steeds
weer afweerden. Het Germaansche
bloed in onze aderen verschaft ons
het initiatief en den ondernemings
geest, die de Nederlanders! flinke zea-
ueden en kooplieden deden Worden en
ons, Duitschers, in den strijd voor onze
levensrechten hebben gemaakt tot de
beste soldaten ter wereld".
In deïe rede zeide hij verder: „Wij
Duitschers, nu, die thans met een blik
gescherpt door het inzicht in de door
het bloed bepaalde waarden van een
voik, door dit land gaan, verheugen
ons over de Nederlandsche menschen.
Wij verheugen ons over de kinderen.
Wij wenschen den jongens hier t°%
dat zij moedige, krachtige, onderne
mende mannen worden en we wen
schen de meisjes toe, dat ze goede
en blijmoedige moeders van gelukkige
gezinnen worden".
Deze woorden waren derhalve geen
woorden van haat, maar woorden van
waardeering, waarin een aansporing
lag om mede te werken aan de groote
gebeurtenissen. Hij bekrachtigde dit
door te zeggen.: „Het Duitsche volk
heeft zijn groot Duitschland lief en is
bereid hiervoor alles'op te offeren.
Pet voelt evenwel de hoogere betee-
kenis van de aan het Duitsche volk
gestelde roeping tot medewerking aan,
den opbouw van een nieuw geordend,
vredelievend Europa, in het besef van
de grootheid van deze taak is het be
reid geweest zijn hoogste goed te
weten Groot-Duitschiand zelf in de
waagschaal te stellen om het nieuwe
.schoonere Europa te helpen tot stand
brengen!"
Nu ook in den tegenwoordigen tijd
steeds weer de vraag vernomen - kafi
worden waarom de Duitsche bezet
tingsautoriteiten slechts met de na-
tipnaal-sooialisten samenwerken, zou
ik nog eens in de herinnering willen
terugroepen, dat deze kameraadschap
in de kerkers der vroegere 'regeering
is gesmeed.
Wie heeft Duitsche en Nederland
sche nationaal-socialisten gemeenschap
pelijk opgesloten*
Wie heeft er voor gezorgd, dat zij op
de meest onwaardige wijze wbrden mis
handeld? Wie heeft laf en arglistig
weeriooze menschen neergeschoten in
treincoupé's? Het is tijd. kameraden,
dat wij ons deze dagen herinneren en
ons deze misdrijven voor oogen stel
len om daaruit de rootjige concjusies
te, trekken voor de hardheid van onzer,
politieker strijd. Deze kameraadschap,
die destijds ontstond, za! haar hecht
heid" ook in de moeilijkste, zwaarste
dagen bewijzen. Destijds is het geheeie
volk aangespoord tot medewerking. De
kameraadschap kon evenwel slechts
geschonken worden aan degenen, die
voor dezelfde idee hebben geleefd en
geleden.
Als derhalve destijds mannen opston
den als Colijn, die in zijn brochure
i>p de grens van twee werelden-" de
massa van het volk toeriep, dat de
zelfstandigheid der kleine staten wel
nier zou terugkerren. dan stond toch
tusschen de regels te lezen: wij zuilen
wel probeerer, die Duitschers te zijner
tijd weer kwijt te raken en wij zullen
zoo mcjo.ijk ook bijdragen tot een En
gelsche overwinning op de nationaal-
socialistische krachten.
Ook de toenmalige commissaris der
provincie Groningen Linthorst Homan.
wendde zich in zijn brochure: „Aanpak
ken" tot het volk en spoorde aan tot
de nieuwe orde, altoos evenwel onder
zekere Voorwaarden en voorbehoud.
Desondanks heeft de Rijkscommis
saris, aan alle partijen gelegenheid ge
geven weer-werkzaam te zijn. Zelfs
de marxisten meenden, dat wij op
grond van onze overeenkomst' met
Moskou nu zelf marxisten en, vereer
ders van het communisme .waren ge
worden. Uit hun schuilhoeken kwamen
zij te voorschijn en ze zagen zich alweer
als wereldredders met hun parool:
„proletariërs aller landen, ver-
eenigt u".
In dezen tijd trokken ook de oude
nation aai-socialistische strijders der
N.S.B. naar hun vergaderplaats te
Lunteren op. Mussert richtte to.en den
blik van zijn strijders naar het Oosten
en wekte het Nederlandsche volk op
te breken met de oude methoden der
pro-Engelsche gezindheid en zich te
schikken naar de noodzaak der ge
beurtenissen. Hij deed dat, terwijl hij
alle Nederlanders opwekte nu niet
meer te spreken van vijanden maar
van broeders.
De bezettende macht heeft deze ont
wikkeling nauwkeurig gadegeslagen
en daaruit naderhand de nóodzakelijke
gevolgtrekkingen gemaakt. Overal
vormden zich groepen en vereenigin-
gen, die steeds weer betoogden Duitsch-
gezind te zijn, maar die tevens 'Enge
land lief hadden. Deze twee harten in
een borst hadden echter niets te maken
met de eerlijkheid van een politieken
strijd.
Sedert begin 1940 vlogen Engelsche
vliegers bij nacht en ontij naar
Duitschland en wierpen zelfs in Ne-
Het bureau van den bevelheb
ber der weermacht in Nederland
deelt mede:
„Ondanks de gegeven waar
schuwing en het ter plaatse aan
geslagen verbod, hebben den
21sten Augustus wederom" Jeug
dige Nederlandsche personen het
afgesloten kustgebied betreden. Zij
zijn daarbij met een mijn in aan
raking gekomen en door de ont
ploffing werd een jongen gedood
en een zwaar gewond.
Er wordt nogmaals gewaar
schuwd tegen het in weerwil van
het verbod betreden van hft afge
sloten kustgebied. Den overtreder
dreigt niet alleen een zware be
straffing, doch ook levensgevaar.
Nederlanders, denkt daaraan en
waarschuwt uw kinderen!"
derland, België en Frankrijk hun bom
men op weeriooze menschen. De
Führer waarschuwde nogmaals. Pas
nadat hij had vastgesteld, dat op zijn
waarschuwingen geen acht tverd ge
slagen viel hij ook met zijpV>omeska.
ders aan en zette EngelandMietaald,
wat het Duitschen menschen had aan
gedaan.
In een tweede rede, die Rijksminis
ter dr. Seyss-Inquart 26 Juli 1940 in
Den Haag hield, spoorde hij ih de" vol
gende bewoordingen de Nederlanders
tot medewerking aan:
„Dat de Nederlanders nu meewerken
aanden opbouw en wel als gelijk,
gerichtigde partner, die tot groote
prestaties in staat js, i§ de wensch van
het Duitsche volk. Het is duidelijk,
dat alle Nederlanders door deze ver
andering worden getroffen. De toe
komst zal deze toetreding der Neder
landers tot den vollen stroom der ge
beurtenissen toejuichen, want het zal
de Nederlanders een toestand van rust
doen verlaten, die niet onvoorwaarde
lijk op alle gebieden meer "levert dan
datgene, wat een stoat van rust, die
licht stilstand wordt, kan biedes. Ik
geloof, dat deze nieuwe opbotity aan
de rheerderheid van het Nederland
sche volk, vooral aan de arbeiders, en
de plattelandsbevolking, maar ook aan
den Nederlandschen zeemaJf zeer veel
zal bieden, namelijk medewerking aan
een groot-Europeesch gebied, dat door
grootheid en verscheidenheid van-zijn
zeden waarborg biedt tegen crisis-
schokken van eiken aard."
Al werd slechts door de nationaal-
socialisten acht geslagen op dezen op
roep. toch blijkt daaruit zeer duide
lijk, dat de bezettende mogendheid zich
steeds moeite heeft gegeven het Nq-
deriandsche voik kameraadschappelijk
op te rdepen tot medewerking. In de
zen tijd geschiedde het ook. 'dat de
eerste jeugdige nationaal-socialisten
zich ter beschikking stelden \'an de
Standarte Westland. Zij wisten niet op
wien zij eens hun geweren zouden-
richten. Slechts één ding beseften zij'
steeds zullen er krachten zijn, die op
treden tegen het Germanendom. Deze
fnannen kunnen zich er ook op beroe
men den groot-en tijd te hebben begre
pen,. afscheid te hebben genomen van
al. wat hun lief en dierbaar was en
tegen den wil van 90 procent-van alle
Nederlanders den weg der revolutie
naar de nieuwe vrijheid te zijn inge
slagen'.
De Rijkscommissaris riep bij de jaar
wisseling 1940/'41 het Nederlandsche
volk een voor of tegen toe.
Sneller dan menigeen had gedacht,
sloeg dit groote uur der beslissing. Zoo
eindigde het jaar 1940, nadat de
Führer in Juli de wereld nog eens de
hand had toegestoken.
(Vervolg pag. 2 lste blad)
In den nacht van Vrijdag op Zaterdag
heeft, volgens S.P.T., radio Londen be
kend gemaakt, dat er een groote slag
wordt geleverd tusschen Amerikaan-
sche en Japansehe vlooteenheden bij
de Salomonseilanden. De gevechten
zouden nog aan den gang zijn. Meer
bijzonderheden zouden worden omge
roepen.
MOLOTOF ONTVANGT DEN
TIRKSCHF.N GEiZANT.
Uit Moskou wordt gemeld, dat Molo-
tof, de Russische volkscommissaris van
Buitenlandsche Zaken, den Turkschcn
gezant, Atikalin, heeft ontvangen.
ENGELSCHE DUIKBOOT VERLOREN
De Britsche duikboot „Upholder" is
volgens een bericht van de Britsche
admiraliteit, dat door den Engelschen.
berichtendienst is verspreid, verloren:
gegaan.
Zon op 6.38, onder 20.46.
Maan op 20.28, onder 5.31.
Men is verplicht te ver
duisteren van zonsondergang
tot zonsopkomst.
Lantaarns van voertuigen
moeten een half nar na zons
ondergang ontstoken wo*den.
w»»m.wwM.wuvv
K 712
mo<
I on('
nwn