IdiCHstteiiee Sduncdt wcc NEDERLANDS TOEKOMST Maandag24Augustus 1942 NIEUWSBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN' Onder eigen nationaal-socialistische leiding Zon m Iflaan De terechtgestelde gijzelaars Hjiinkomit van Nederlandsche ,n Duitsche nationaal-socialisten Rede Hauptdienstleiter Schmidt. Bekend making. Nieuwe zeeslag bij Salomonseilanden. 7 L gt JWKiflfc 21019 Bureau: HARKT tl. TEUT. «MS Postrekening «MM Chefredacteur: t. TTETER. Gouda la het tot den nok gevulde Con- cert|(liouw te Amsterdam hebben giaptdienstleiter Schmidt en de Ikt C. van Geelkerken. Zaterdag- ifond het woord gevoerd. Geen phats was er onbezet in de groote ad cn op het podium en op de bal ed! hadden velen zich zelfs tevre- «ta gesteld met een staanplaats ftHet podium was fraai versierd met Ünk gespannen Duitsche en Neder landsche nationaal-socialistische daggen. Tegen wit fond zag men 'n paden hakenkruis. Roode en Vitte Noemen en friseh groen zoomden 't podium af, waar geuniformerde le den der jeugdbewegingen hadden plaats gevonden. ..Buiten stond een eerewacht van piritiche en Nederlandsche nationaal aodalisten opgeteld die na de aan komst der autoriteiten het Concert- pbouw binnenmarcheerde en met do vlaggen een vaandel wacht vorm de achter bet spreekgestoelte. Het enkele korte woorden opende do gemachtigd van den leider der districtsleider J. W. de Rui' ter, de bijeenkomst, waarna hij het «oord gaf aan den heer Van Geel kerken. REDE'VAN DEN HEER VAN GEELKERKEN De heer Van Geelkerken begon met «op t« wijzen dat de natiohaal-socia- listen strijden uit innerlijken dwang. Bet nationaal-socialisme moge ons lee- ren dat het voor den 'enkeling noodza kelijk is een vaste levenslijn te hebben, leico sterk is dat hij er nooit van af- (etrokken kan worden. Vóór Mei 1940 bestond er geen conee- re en niemand was verantwoorde. Nu zijn wij de eenige politieke partij in Nederland, maar nu zijn wij «nog niet. Want wij hebben niet ge vochten om de eenige politieke partij ta zijnfniaar om ons volk te winnen. Daarom bestaat er voor ons nu de con- aequerutie die er nooit voordien geweest is, Wjj moeten werken en voorbeelden dellen. Wij moeten dus niet denken, dat wij de menschep kunnen laten loo- pen, die het niet met ons eens zijn. Wij meten ook daarheen, waar men ons liet zien wil. Wij komen op voor cns tolk en moeten d'us onze verantwoor- dekjkheid dragen. Dan alleen kunnen wij de jeugd in de oogen zien, wanneer deze ons rekenschap vraagt. Wij moe ten haar kunnen zeggen, dat wij het ploof hebben gehad. Niemand mag' rich dus, zooals vroeger in de politieke pertjjen, aan de consequenties onttrek ken. M& zegge niet: er is oorlog en daarom kan nu het nationaal-socialis- ffle niet gebracht worden. Straks ech ter zal het komen. Men moet durven neggen: het naionaal-socialisme zal 'hans gebracht worden voor zoover het het oogenblik mogelijk is. Wij zijn niet bang ons lot aan dat J'en Duitschland te binden. Duitsch- W heeft het zwaard opgenomen en «t bloed van duizenden gegeven. Het Stiet spit af voor heel de wereld. iet is dwaas aanmerking te maken 5p.de wijze van oorlogvoeren door- de liuitschers. De Duitschers zouden het ®k anders kunnen doen. Zij zouden wn zorgen kunnen bepalen tot de «uuche bezetting en de belangen van Nederlanders kunnen overlaten aan gevluchte Nederlandsche regeering rjcnden. Zij zouden inderdaad an- ™ri oorlog kunnen voeren. Zij zou- J® iet kunnen doen als de Amerika- jen. die in 1914—1918 soldaten naar tgasbommen. bm opgejaagd naar' Alaska. Zij kunnen doen als de En- "pen, die in Britsch-Indië de be- ism.n* regeert met bamboestokken, J* wet loqd, die in Egypte de Afrit? onderdrukt en in Zuid ten t '•oePe'1 en vooral hun vrou- uini?Junderen op beestachtige wijze ^j™prdden, De wereld heeft over i»w. 0ordpart*u niet hard meer ge- ttant!» omdat het goud en de dia- jjJ? dit leed deden vergeten, "tcniand strijdt meedoogenloos °°'t zulif°jm te voorkomen, dat nog 9:0m dingen zullen voorkomen Z«P. dat dit gebroed Der? zal worden, dat „jwAeische zender heeft gezegd, den on«no^ even moeten wachten met kh» maar dat de „Nederland- het sein zal geven, hebben t? ln Londen, die het goud ben -^genomen, denken dat wij het vüJel?°ven' Z« trachten ons gebeuren 16 storten en dat zal hWbeeren *anne«r wij hen inderdaad •Migd» j Y°'8en- WiJ echter, zoo "»»n !»n,zf heer yan Geelkerken, verbonden met de Duit- schers, bereid om te offeren ten bate van ons volk en ons vaderland en daardoor' ten bate van het nieuwe Europa. Na den heer vai. Geelkerken voerde HauptdieBstfeiter Schmidt het woord. Hauptdienstleiter Schmidt gaf in groote trekken een beeld van, de na tionaal-socialistische beweging in* Duitschland van 1933 tot den dag van heden en van den I^uitschen bezettings tijd in Nederland in het bijzonder. Met voorbeelden stelde hij nog eens de mijlpalen van den strijd om de Duitsche vrijheid in het licht: de uit treding uit den Volkenbond, den terug keer vn het Saargebied, de bevrijding van het Rijnland, de vriendschap met Italië, de bevrijding van de Oostmark van de clericale machten, den terug keer der Sudeten-Duitschers en het plaatsen van Tsjecho-Sjowakije oqder Duitsche bescherming, waarmede weer een keten in den ring der vijandelijke mogendheden gebrpken werd. Nadat Duitschland in dezen gewel digen strijd op leven en dood getreden was, moesten Polen en de wereld on dervinden, dat 4e trefkracht van de Duitsche weermacht zoo geweldig was, dat dit tot de tanden gewapende Polen in 18 dagen werd vernietigd. Door afspraken met de SoVjet-Unie had de Führer in Augustus 1939 ge- HAUPTDIENSTLEITER SCHMIDT. Archief cliché G. C.) probeerd tot een vergelijk met de Sovjets te komen. Na het Marxisme als eersten vijand in. eigen land te hebben leeren kennen en te hebben vernie tigd, was zulks voor alle nationaal- socialisten voldoende reden om het bolsjewisme slechts in zooverre te ver trouwen als het voor ons stond. Aan den Westwal hielden Duitsche soldaten trouw de wacht. Aanvallen van de vereen igde strijdkrachten wer den afgeslagen. Slechts heel kleine successen konden in de bocht bij Saar- brücken behaald worden. De Engel- schen zongen hun mooie lied: „Wij hangen onze wasch?op aan de Sieg- fried-ünie", dat inmiddels volkomen verstomd is, terwijl er op het oogen- blik nog wel nauwelijks iemand in Engeland te vinden zal zijn, die dit lied zal zingen. Het lied evenwel, dat dienzelfden tijd in Duitschland' gezon gen werd, klinkt thans nog over de zenden en verkondigt de macht van de Duitsche marine. Het was een aan sporing voor de Duitsche zeelieden, die dit lied .„Wir fahren gegen Eng land" zongen. In dien tijd van den Duitschen af weer begon reeds precies zooals op dit oogercblik het gepraat over uitbrei ding der fronten. Overal wezen Fran- fche en Engelsche staatslieden op deze noodzakelijkheid. Churchill had in middels aü premier in Londen de za ken overgenomen. De Führer echter was de Engelsche actie in Noorwegen twee uren voor. De Engelsche landings, troepen uit de lucht werden reeds door de luchtmacht en de marine versla gen en binnen enkele dagen werden de laatste resten van den vijand'uii het gebied van Noorwegen wegge vaagd. DE 10E. MEI. Zoo kwam ook de 10e Mei, waarop de "Westelijke legers overgingen tol den aanval en de vernietiging van de Engelsch-Fransche strijdkrachten. Dat ook hij deze operaties Nederland niet verschoond kon blijven, spreekt thans" voor ieder "nuchterdenkend mensch vanzelf. Als dientengevolge Duitsche en Nederlandsche soldatqp in conflict zijn geraakt, dan dragen diegenen daarvoor de verantwoordelijkheid, die thans niet meer in Nederland zijn, maar aan de overzijde in Engeland en Amerika stoken. Wij willen het lot dankbaar zijn, dat deze ongelukkige strijd slechts kort duurde en dat de helden, die aan beide kanten zijn ge vallen, ons steeds in herinnering zullen brengen, dat het in de toekomst nooit w^er mag voorkomen, dat Nederlan ders en Duitschers in den strijd tegen over elkaar staan. Nadat de capitula tie van het Nederlandsche leger zich had voltrokken, benoemde de Führer bij zijn decreet van 18 Mei 1940 Reichs- minister dr Seyss-Inquart tot Rijks commissaris voor het bezette Neder landsche gebied. Dr Seyss-Inquart nam 29 Mei 1940 in een plechtige bijeenkomst in Den Haag de bestuursmacht op zich. Het is goed, rils wij ons af en toe deze histo rische feiten in de herinnering terug roepen. De Rijkscommissaris zaide destijds: „Alle wapensuccessen en de heerlijkste overwinning, die ooit is bevochten en die thans in Vlaanderen werkelijkheid wordt, veranderen niets aan het feit, dat wij, Duitschers liever in dit land waren gekomen met de ten groet opgeheven hand dan met de De strijd in het Koeban-gehied en oin Maikop. Bergjagers op kameelen trekken na den over gang van de Koeban door een maisveld. (Atlantic-Holland-P.K. Leher) «4 (Polygoon- André) Het meten van rasverschillen by zomer- tarwe van wege het Instituut voor Plantenveredeling te Wageningeh. (Polygoon-van Bil sen) Een Duitsche stoottroep heeft den boschrand bereikt. NU begint «het moejlijkste deel van de op dracht. (Orbis-Holland-P.K. Koster) Genemuiden is het centrum van de mattenindustrie. Een kijkje tijdens dn vervaardiging van matten in een der straatjes, waar de hooibergen tusschen de huizen ataa*- (Polygoon-u. Bitsen) Eeft machtige kazemat houdt de wacht bij een Insnijding van de steüe Kanaalkust. (Weltbild-Polygoon-P.K, Freytag) «epen* in de vuist. Dit feit zal een maal voor den rechterstoel der geschie denis beslissen en cle verantwoorde lijkheid voor alle ongeluk en alle ver-, nieling leggen op de schouders van degenen, die niet opgewassen waren tegen de grootheid van dit uur". Destijds zeide hij voorts: „Wij Duit schers zijn nu eenmaal geplaatst in een gebied, dat ons in het Oosten en in het Westen zonder bescherming heeft over geleverd aan den aanval van wie op het oogenblik machtiger is. Eeuwen- land stonden wij bloot aan de rooftoch ten en roofoorlogen der Franschen. Eeuwenlang, stortte de stoomwals van het Oosten zich over ons, dien <yij tot redding van -het avondland steeds weer afweerden. Het Germaansche bloed in onze aderen verschaft ons het initiatief en den ondernemings geest, die de Nederlanders! flinke zea- ueden en kooplieden deden Worden en ons, Duitschers, in den strijd voor onze levensrechten hebben gemaakt tot de beste soldaten ter wereld". In deïe rede zeide hij verder: „Wij Duitschers, nu, die thans met een blik gescherpt door het inzicht in de door het bloed bepaalde waarden van een voik, door dit land gaan, verheugen ons over de Nederlandsche menschen. Wij verheugen ons over de kinderen. Wij wenschen den jongens hier t°% dat zij moedige, krachtige, onderne mende mannen worden en we wen schen de meisjes toe, dat ze goede en blijmoedige moeders van gelukkige gezinnen worden". Deze woorden waren derhalve geen woorden van haat, maar woorden van waardeering, waarin een aansporing lag om mede te werken aan de groote gebeurtenissen. Hij bekrachtigde dit door te zeggen.: „Het Duitsche volk heeft zijn groot Duitschland lief en is bereid hiervoor alles'op te offeren. Pet voelt evenwel de hoogere betee- kenis van de aan het Duitsche volk gestelde roeping tot medewerking aan, den opbouw van een nieuw geordend, vredelievend Europa, in het besef van de grootheid van deze taak is het be reid geweest zijn hoogste goed te weten Groot-Duitschiand zelf in de waagschaal te stellen om het nieuwe .schoonere Europa te helpen tot stand brengen!" Nu ook in den tegenwoordigen tijd steeds weer de vraag vernomen - kafi worden waarom de Duitsche bezet tingsautoriteiten slechts met de na- tipnaal-sooialisten samenwerken, zou ik nog eens in de herinnering willen terugroepen, dat deze kameraadschap in de kerkers der vroegere 'regeering is gesmeed. Wie heeft Duitsche en Nederland sche nationaal-socialisten gemeenschap pelijk opgesloten* Wie heeft er voor gezorgd, dat zij op de meest onwaardige wijze wbrden mis handeld? Wie heeft laf en arglistig weeriooze menschen neergeschoten in treincoupé's? Het is tijd. kameraden, dat wij ons deze dagen herinneren en ons deze misdrijven voor oogen stel len om daaruit de rootjige concjusies te, trekken voor de hardheid van onzer, politieker strijd. Deze kameraadschap, die destijds ontstond, za! haar hecht heid" ook in de moeilijkste, zwaarste dagen bewijzen. Destijds is het geheeie volk aangespoord tot medewerking. De kameraadschap kon evenwel slechts geschonken worden aan degenen, die voor dezelfde idee hebben geleefd en geleden. Als derhalve destijds mannen opston den als Colijn, die in zijn brochure i>p de grens van twee werelden-" de massa van het volk toeriep, dat de zelfstandigheid der kleine staten wel nier zou terugkerren. dan stond toch tusschen de regels te lezen: wij zuilen wel probeerer, die Duitschers te zijner tijd weer kwijt te raken en wij zullen zoo mcjo.ijk ook bijdragen tot een En gelsche overwinning op de nationaal- socialistische krachten. Ook de toenmalige commissaris der provincie Groningen Linthorst Homan. wendde zich in zijn brochure: „Aanpak ken" tot het volk en spoorde aan tot de nieuwe orde, altoos evenwel onder zekere Voorwaarden en voorbehoud. Desondanks heeft de Rijkscommis saris, aan alle partijen gelegenheid ge geven weer-werkzaam te zijn. Zelfs de marxisten meenden, dat wij op grond van onze overeenkomst' met Moskou nu zelf marxisten en, vereer ders van het communisme .waren ge worden. Uit hun schuilhoeken kwamen zij te voorschijn en ze zagen zich alweer als wereldredders met hun parool: „proletariërs aller landen, ver- eenigt u". In dezen tijd trokken ook de oude nation aai-socialistische strijders der N.S.B. naar hun vergaderplaats te Lunteren op. Mussert richtte to.en den blik van zijn strijders naar het Oosten en wekte het Nederlandsche volk op te breken met de oude methoden der pro-Engelsche gezindheid en zich te schikken naar de noodzaak der ge beurtenissen. Hij deed dat, terwijl hij alle Nederlanders opwekte nu niet meer te spreken van vijanden maar van broeders. De bezettende macht heeft deze ont wikkeling nauwkeurig gadegeslagen en daaruit naderhand de nóodzakelijke gevolgtrekkingen gemaakt. Overal vormden zich groepen en vereenigin- gen, die steeds weer betoogden Duitsch- gezind te zijn, maar die tevens 'Enge land lief hadden. Deze twee harten in een borst hadden echter niets te maken met de eerlijkheid van een politieken strijd. Sedert begin 1940 vlogen Engelsche vliegers bij nacht en ontij naar Duitschland en wierpen zelfs in Ne- Het bureau van den bevelheb ber der weermacht in Nederland deelt mede: „Ondanks de gegeven waar schuwing en het ter plaatse aan geslagen verbod, hebben den 21sten Augustus wederom" Jeug dige Nederlandsche personen het afgesloten kustgebied betreden. Zij zijn daarbij met een mijn in aan raking gekomen en door de ont ploffing werd een jongen gedood en een zwaar gewond. Er wordt nogmaals gewaar schuwd tegen het in weerwil van het verbod betreden van hft afge sloten kustgebied. Den overtreder dreigt niet alleen een zware be straffing, doch ook levensgevaar. Nederlanders, denkt daaraan en waarschuwt uw kinderen!" derland, België en Frankrijk hun bom men op weeriooze menschen. De Führer waarschuwde nogmaals. Pas nadat hij had vastgesteld, dat op zijn waarschuwingen geen acht tverd ge slagen viel hij ook met zijpV>omeska. ders aan en zette EngelandMietaald, wat het Duitschen menschen had aan gedaan. In een tweede rede, die Rijksminis ter dr. Seyss-Inquart 26 Juli 1940 in Den Haag hield, spoorde hij ih de" vol gende bewoordingen de Nederlanders tot medewerking aan: „Dat de Nederlanders nu meewerken aanden opbouw en wel als gelijk, gerichtigde partner, die tot groote prestaties in staat js, i§ de wensch van het Duitsche volk. Het is duidelijk, dat alle Nederlanders door deze ver andering worden getroffen. De toe komst zal deze toetreding der Neder landers tot den vollen stroom der ge beurtenissen toejuichen, want het zal de Nederlanders een toestand van rust doen verlaten, die niet onvoorwaarde lijk op alle gebieden meer "levert dan datgene, wat een stoat van rust, die licht stilstand wordt, kan biedes. Ik geloof, dat deze nieuwe opbotity aan de rheerderheid van het Nederland sche volk, vooral aan de arbeiders, en de plattelandsbevolking, maar ook aan den Nederlandschen zeemaJf zeer veel zal bieden, namelijk medewerking aan een groot-Europeesch gebied, dat door grootheid en verscheidenheid van-zijn zeden waarborg biedt tegen crisis- schokken van eiken aard." Al werd slechts door de nationaal- socialisten acht geslagen op dezen op roep. toch blijkt daaruit zeer duide lijk, dat de bezettende mogendheid zich steeds moeite heeft gegeven het Nq- deriandsche voik kameraadschappelijk op te rdepen tot medewerking. In de zen tijd geschiedde het ook. 'dat de eerste jeugdige nationaal-socialisten zich ter beschikking stelden \'an de Standarte Westland. Zij wisten niet op wien zij eens hun geweren zouden- richten. Slechts één ding beseften zij' steeds zullen er krachten zijn, die op treden tegen het Germanendom. Deze fnannen kunnen zich er ook op beroe men den groot-en tijd te hebben begre pen,. afscheid te hebben genomen van al. wat hun lief en dierbaar was en tegen den wil van 90 procent-van alle Nederlanders den weg der revolutie naar de nieuwe vrijheid te zijn inge slagen'. De Rijkscommissaris riep bij de jaar wisseling 1940/'41 het Nederlandsche volk een voor of tegen toe. Sneller dan menigeen had gedacht, sloeg dit groote uur der beslissing. Zoo eindigde het jaar 1940, nadat de Führer in Juli de wereld nog eens de hand had toegestoken. (Vervolg pag. 2 lste blad) In den nacht van Vrijdag op Zaterdag heeft, volgens S.P.T., radio Londen be kend gemaakt, dat er een groote slag wordt geleverd tusschen Amerikaan- sche en Japansehe vlooteenheden bij de Salomonseilanden. De gevechten zouden nog aan den gang zijn. Meer bijzonderheden zouden worden omge roepen. MOLOTOF ONTVANGT DEN TIRKSCHF.N GEiZANT. Uit Moskou wordt gemeld, dat Molo- tof, de Russische volkscommissaris van Buitenlandsche Zaken, den Turkschcn gezant, Atikalin, heeft ontvangen. ENGELSCHE DUIKBOOT VERLOREN De Britsche duikboot „Upholder" is volgens een bericht van de Britsche admiraliteit, dat door den Engelschen. berichtendienst is verspreid, verloren: gegaan. Zon op 6.38, onder 20.46. Maan op 20.28, onder 5.31. Men is verplicht te ver duisteren van zonsondergang tot zonsopkomst. Lantaarns van voertuigen moeten een half nar na zons ondergang ontstoken wo*den. w»»m.wwM.wuvv K 712 mo< I on(' nwn

Kranten Streekarchief Midden-Holland

GC | 1942 | | pagina 1