LERSREDE in'het Sportpaleis
EN OMSTREKEN
Dezen oorlog overleeft geen burgerlijke staat
i 1 October 1942 NIEUWSBLAD VOOR
Onvergelijkbare prestaties van de Duitsche
weermacht en het Duitsche volk
don en titaan
ni, No. 21052
jaar geleden was, dat hij voor het
top deze plaats voor het Duitsche
i spreken. In dien tijd heeft hij
i ;-,'7
v •"-*
W
ma. kitf
Chefredameun V. TOTSR. Goude
M Sept. (D.N.B.) Tijdens een macliUge, groolsche betooging der
j In hét Sportpalast alhier is de tiende winterhuipaetie van het Duit-
de oortogswinterhulpaetif 1842/43, door deft Führer geopend, die in
'r. meesleepende re# het Duitsche volk opriep tot een nieuw otter
ghet g'ootote sociale werk, dat de geschiedenis kent.
Ier GSbbels, die tevoren rapport uitbracht over de laatste oorlogswin-
zette, kon nogmaals op een geweldige stijging van dese sociale gemeen-
rtatle wijzen.
>diar pers en radio verspreide aankondiglpg, dat de Führer, die bij de
Aardige Rijksdagbijeenkomst van 26 April j.l. voor de laatste maal tot
the volk had gesproken, in het Sportpalasf het woord sou voeren, ha|
troste mensehenmenigte op de been gebracht. Nog voordat Göbbeh gereed
unetiiln rapport, filtjek nit het gejuich, dat van de straat naar binnen klonk,
I Führer aangekomen was. Terwijl de tienduizenden zich van de plaatsen
TM) en met opgeheven rechter arm Hitler'groetten, betrad deze de zaal,
I van Réiehsführer 8.8. Himmier en Oberbefehlsteitgr Hiigenfeldt. Hij
I generaal-veldmaarschalk Rommel onder het gejubel van tienduizenden
IttM.
I JiKhrer herinnerde in zijn rede in
L git te plaats aan het feit, dat het.
?r met handelen en daderi moe-
«bmighouden. Wat thana uitgespro-
t moet worden, wordt bovendien
r onze soldaten gezegd.
Ik acht het niet juist, zoo verklaarde
i ójj reeds thans bezig te houden
gés gedaante van datgene, wat eens
Éi, maar ik adht het beter, dat wy
batig houden met datgene, wat de
Ji momenteel van ons verlangt.
lm Atlamc Charter aan elkaar te
m ii natuurlijk zeer eenvoudig,
l onzin zal overigens ook slechts
Ige jaren van kracht zijn en dtfor
I feiten eenvoudig ter zjde ge
worden. Ook om «en, andore
t het voor onze tegenstanders
kelijk te praten, want zij hebben
i m jarenlange vergeefschï moeite
IMng ons partijprogram ontdekt
tsj) zien met verbazing, dat .zij "de
'Ivoorde toekomst,ongeveer, dat
si, wat wy ons Duitsche volk
(hebben gegeven en waarvoor ons
door de anderen deze oorlog
daan.
IHetls wel erg geestig, aldus merkte
Sführer ironisch op, als b v. een pre-
1 zegt: Wij willen, dat voortaan
en het recht heeft geen gebrek
t te lijden of iets dfergelijks. Daar-
1 km men slechts zeggen, dat het
ünlijk veel eenvoudiger zou
Jjpweest, als deze president, in-
'l vin in een oorlog te duiken, de
.werkkracht van zijn land had
kt om tot nuttige productie te
i' «1 voora! om voor zijn eigen
1 te zorgen, zoodat niet in een ge-
dat pér vierkante kilometer
i tien menschen heeft te herber-
j Ptaek en ellende heersehen en
milUoen menschen werkloos
i zfjn.
I, Als deze heéren thans een hooge
1 opzetten en plotseling tegenover
{Wftld als redder optreden en ver-
wij zullen er voortaan voor
t dat de nobd van het verleden
5»«ïkeert, dan zeg ik, dat deze
van wereldrijken daarvoor
talg v'éór ons in hun eigen
r "wAadden kunnen zorgen.
Ik daarbtj hoor, dat iemand nu
- ik geloof, dat het de heer Eden
Uf men wert nu eenmaal niet
o aal dear aan den overkant aan
HJtata '.s dat zU werkelijk *e-
jJRi datgéne. wat zU voorgeven
"ven, dan hadden zij dit geloof
kunnen belijden. WK hebben
geval niet alleen iets geloofd,
J*k gedaan wat wij geloofden,
f.wtas gelooven wy, dat w|j de
tot de definitieve overwinning
""verslaan. Dat gelooven we en
i ook do#. Natuurlijk kun-
.- -tdeze lieden over het begrip
L"' "*t geheel niet debattoeren.
prbeeld gelooft, dat Namsoi
inning wm of. Andalsnes of
gelooft, dal Duinkerk-n de
overwinning der werellge-
was of dat mijnentwegen
«tie. die negen uur duurde,
wonderlijke, bemoedigende
I oen zegevierende natie was,
kunnen w(j ons met onze
successen natuuriyk niet
,**t zijn onze overwlnnin
l'Y'r etgenlyk? Als
}E*£j laatste maanden
doordringen, strooteaf-
g^pte rivier volgend ten slotte
rf™ken. Stalingrad bestor-
Jwt ook zuilen nemen
v zich kunnen verlaten
iU" het geheel niets.
i,*00™ ringen tot den Kauka-
11* °pk dat niets. Als Wij de
fatten, «la wij de Donetz-
r .Si nemen,riten is dat alles
«6 of 70% van het
f krijgen, dan li dat vol
strekt niets. Als wy het grootste
graangebied ter wereld practisch ont
ginnen. voor het Duitsche volk en
daarmee voor Europa, dan is dat in
het geheel niets. Als wij Ons van de
oliebronnep verzekeren, is dat ook
niets.
Dat alles is niets, maar als Canadee-
schf voorhoeden met eeh klein En-
gelsch stauije als aanhangsel naar
Dieppe koilen en zich daar moeizaam
negen uur vermogende handhaven om
daarop definitief te worden vernietigd,
dan is dat een bemoedigend, wonder
baarlijk blijk van de onuitpattelijke,
zegevierenden kracht, die het Britgche
imperium éigen is.
Reeds in 1909 waren wy niets, want
destyds blies Churchill zich reeds op:
Ik kan de heuglijke mededeeling doen,
dat het duikbootengevaar als definitief
afgewend kan worden beschouwd. Wy
hebben meerduikbooten vernietigd dan
de Duü'schers ooit hebben bezeten.
Dal wy hem uit den Balkan hebben
gefvorpén,,d,at wy .Griekenland hebben
verovggd en Kreta bezet, dat zy uit N,-
Afrika verdreven zijn. dat alles is niets.
Maar als er ergens een paar man lan
den om een eenzamen voorpost te over
rompelen, dan" zyn dat daden, dat zijn
prestaties.
Wie derhalve dergeiyke dingen ge
looft, zal ons geloof nooit begrijpen.
Overieens hebben zy natuuriyk tegen
over deze daden ook wissels op de toe-,
komst. Zij leggen: het tweede front za'i
komen. DanromtrenJ wil ik niet zeggen
dat wij ons niet op een tweede front
voorbereiden. Als de heer Churchill
zegt: wy willen thans aan de Duit
schers overlaten in hun angst te pieke
ren, waar en wanneer wij dat front
.vormen," dan kan ik sléchts zeggen:
Meneer Churchill, angst hebt u mi) nog
niet ingeboezemd. Maar dat wy meeten
piekeren, daarin hebt u gelyk,war.', als
ik een tegenstander van militair for
maat had, kon ik ongeéeer uitrekenen,
waar hy moet aanvallèn. Maar als men
militaire idioten tegenover zich heeft,
kan men natuuriyk niet weten tvaar zy
aanvallen,
Of de heer Churchill de eerste p]elc,
waar hy het tweede front wilde Star
ten, handig uitgekozen heeft of niet,
daarover zyn zelfs In Er/geland de
meeningen verdeeld. Maar geheel af-
vge»ien van d® plaats, die hit' den vol
genden keer uitzoekt, mag hy overal
van geluk spreken, als hy negen uur
aan wal blijft.
Hitler vervolgde o.a.; In mun oogen
heeft het jaar 1942 reeds de zwaarste
beproevingen achter zich. Dit was de
winter 1941—1942. Uc mag wel zeggen,
dat in dezen winter het Duitsche volk
en inzonderheid zyn weermacht door
de voorzienigheid gewogen, zijn. 'Iets
ergers kan en zal er niet Cheer komen.
Het was'een zeer moeilijke, zeer harde
beproewng. Desondanks hebben wij
dezen moeiiyksten tyd niet alleen
overleefd,- maar wij hebben het klaar
gespeeld de aanvalsdmsiei opnieuw
op te stellen, resp. te vormen, die be
stemd waren tol opening van het
nieuwe offensief. -
Dit Offensief verloopt nu niet zooals
onze tegenstanders hadden gedacht. Ik
geloof, dat wi), als wy een terugblik
werpen, tevreden kunnen zyn met de
achter'ons liggende drie jaar. Steeds
was de doelstelling zeer nuchter, dik-
wyis zeer vermetel, waar zy zulks
moest zyn, dikwyls wel overwogen,
waar zij wel overwogen kon zyn, vaak
bedachtzaam, waar wy tyd hadden,
vöorzichtig waar wy geloofden onder
alle omstandigheden zeer voorzichtig te
moeten zijn. Maar wij zyn ook zeer
stoutmoedig gewee3t, waar stoutmoe
digheid alleen ons kon redden,
EEN EENVOUDIG PROGRAM
Voor dit jaar hebben wij een heel
eenvoudig program opgesteld:
1. Onder alle omstandigheden dat
gene vast te houden, wat vastgehouden
moet worden, d. w. den ander te
laten aanstormgn^muar wij xelf niet
voornemens z|ja"WfïI rukkgn, stevig
stand te houden en\af te wachten wie
hier nu het eerst vermoeid raakt.
2. Onvoorwaardelijk daar aan te val
len, waar de aanval onder alle omstan
digheden-noodzakelijk is. Het doei to
daarbij volkomen duidelijk: verniet!
ging van den rechter arm van deze in
ternationale samenzwering van kapita
lisme, plutocratie en bolsjewisme.
Hier hebben wy ons nu eenige oog
merken gesteld. Ik mag ze zeer in het
kort, in één woord samengevat, ver-
melden om u tot het besef te brengen,
om speciaal het Duitsche volk tot het
besef te brengen, wal nu in deze wei
nige maanden is gepresteerd.
Het eerste doel was de beveiliging
van onze dominee rend e-stelling bij de
Zwarte Zee en de definitieve zuivering
van hel schiereiland de Krim. Twep
slagen die om Kertsj en die om Sebas-
topol hebben hiertoe gediend. Nadat
wij dit in orde hadden gebracht, scheen
het ons noodzakelyk een buil weg te
werken, die aan de Wolchof was ont
staan.,Zy werd afgesnoerd en de
tegenstander vernietigd, resp., gevan
gen genomen.
Toen kwam de volgende taak: voor
bereiding van den doorbraak naar den
Don. Intusschen had de tegenstander
van zyn kant als oogmerk eCn groot
ofensief gekozen, nameiyk van Char-
kof uit door te breken naar dén oever
van den Dnjepr om daardoor ons ge-
heele Zuidelijke front te doen instor
ten.
U zult u wellicht nog herinneren met
welk een geestdrift onze tegenstanders
deze operaties volgden. Zij eindigden
in drie slagen met de volledige vernie
tiging van meer dan 75 divisies van
onzen Russischen tegenstander.
Daarop volgde toen het begin van
ons gfcee groote offensief. Het doel
was ia de eerste plaat» den tegenstan
der de laatste grootfe tarwegebieden te
ontnemen, in de tweede plaats hem de
laatste rest der steenkolen te onthe-
mea, waarvan cokes gemaakt kan wor
den, iu de derde plaat» xfjn oliebron
nen te bereiken, en se te nemen dan
wel althana af te sluiten. De aanval
zou dan in de vierde plaats worden
voortgeaet om slja laatste, grootste
verkeersader, de Welga; af te snijden.
Hier werd als doel gesteld de streek,
JL' V 5
vm fi
ww
1 fÉ l
V -V -
tusschen da bocht van den Don en
''olgi self ligt on als plaats Staliq-
niet omdat dit de piaats--met den
van Stalin ia. maar uitsluitend
-at dit een strategisch belangryke
is én omdat ons duidelijk voor
stond, dat door de vjitochakeling
vai Dnjepr, Don en Wolga als ver
keerswegen voor Rusland hetzelfde of
iets ergers geschiedt als voor Duitsch-
land het gevagzou syn, als we den Ryn,
Elbe, de Oder en den Donau zouden
verliezen, m
""([ant alleen op aezs* reusachtigeir
stroom, de Wolga, wordt ln zes maan
den ongeveer dertigtmiUioen ton goe-
derpn vervoerd. Dat is evenveel als per
•jaar dp den Ryn. T)it is afgesneden en
wel reeds geruimen tyd. Thans wordt
er vooral ook 'een eind gemaakt aan
de tpes'tie van Stalingrad. Daardoor
wordt d'ezp grendeling bereikt en ver
sterkt en u kunt overtuigd zyn, dat
geen mensch ons van deze plek kan
wegkrij gen
Wat nu de overige oogmerken be-
treö, u zult wel begrijpen, dat ik-daar
over niet spreek, omdat het moment
zal 'komen waarop het Duitsche volk
volfsdlge opheldering omtrent deze
nietlwe oogmerken zal verkrijgen.
Jkanag u echter wel zeggen, dat wit) una
rilCugfllJV: de organisatievan dit gigantische
dat wy thans beheerachen. als jiieuwe
lebben «ehtcld. Er Is ona let» aan ge
in feite dit reusachtige gebied veilig
illen voor onze oorlogvoering en lti
•en zin niet alleen voor de voeding van
en de Avaarborging van onze grond-
maar ook voor de instandhouding
teel Europa,
ien einde moest om te beginnen het
in' orde worden gebracht. Er zijn
Izenden kilometer» spoorlijnen, die wij
jrstellen of wel tedert lang hebben her
steld^ Dit reusachtige verkeeisnet, dat thans
rued* voor het gróótste deel op Europeesche
spoorbreedte' is gebracht, was volKamen
verwoest. Géén honderden, maar» duizenden
hruggbn moesten opnieuw worden gebouwd.
Dit «liet is thana in enkele maanden ge
schied of zal binnen enkele weken voltooid
zijn.
Nu fijn er aan den kant van onze tegen-
stander» menschen, die zeggen: waarom
stopiMlh ze plotseling? Wel, omdat we voor
zichtig zyn,*omdat we net zoolang ergens
biyved tot we onzen eteppedienat geheel ln
orde bebbcn. WU organiseeren achter het
froni het verkeet en den landbouw. Het ge
bied moot worden ontgonnen Het gaat cr-
otn, d4t 4e een deel hiervan geheel opnieuw
ipoetef of-idnteeren. Wat hier la gepresteerd,
is gapmoo ontzaglijk.
En ah dan zoo'n schaapskop, ik kan het
Slet anders uitdrukken, zooals mijnentwege
tuil Cooper of Edenzegt: dat was evn
groote fout, dat de Duitschers de Oekraïne
ot het Koeiyugebled zyn binnen gedrongt i
dan zal mj nog wel zien, of het eeh fout
Wgs, dat wy dc verste gebieden zyn oinnei#-
gedrougen.
Dt eerater» zh hetook neg beaoheiden
resultaten van art optreden hebben wy tot
pnze vreugde voor het Duitsche volk toe-
rrifciÊk kunnen maken Miit h «runt er
van overtuigd rijn', wij zijn dat* nog jn&ar
aan het begin. Vuigenp jaar al zal dit gebied
geheel anders georganiseerd zijn En %in-
deiyk komt daarna de organisatie ven het
algemeen» economische leven enj daarna
komt de mbnbouw. Ook hy moetl worden
ontgonnen' Daarna komt de electrische
stroom. Ah u kon zien hoe daar gewerkt
Wprdt, zou u begrypen, dat ook in een tijd,
dat er schijnbaar niets wordt gedaan, de -
ondank» let* geweldigs wordt tot stand ge
bracht.
Daarby"*komt nu. dat dé bavolklng wordt
bevryd ven den druk der bolsjewistische
macht, die ook thans nog milltoenen men
schen ginds psychisch ^gevangen houdt ip
een versaagdheid en men mag wel zeggtn in
een angst, waarvan men zich ln Duitschland
en in andere lauden haast geen voorstelling
kau maken Dit is de angst voor den com
missaris, voor de Gpoe, voor het geheele be
wind. waarvan millloenen menschen vervuld
zyn. Dat alles moet langzamerhand verdwij
nen en het VbrdwUnt ook
Er zljrf daar veie gebieden, waar de ge
heele bevolking reeds ten getale van millloe
nen met ons meewerkt en er *yn andere ge-
belden, waar zij reeds in onze gelederen en
aan onze »yde strijdt. De resultaten van deze
reusachtige bedrijvigheid zyn ontzagiyk
Terwijl wij ln het Noorden van Europa,
in het Westen en aan alle andere fronten ons
in 't defensief bevinden, vervullen wij daar
door een der 'geweldigste voorwaarden voor
de organtaatie van Europa ten oorlog en voor
dezen oorlog.
Daarbij komt nu voorts aan onzen kant
nog do verdere uitbreiding van onze bond
genootschappen, hier aan de spits de samen
werking met onzen oudsten bondgenoot,
Italië. Niet slechts aan één front strijden wij
gemeenschappelijk, maar heden ten dage
reeds* aan eeh geheele reeks fronten.
Hieruit blijkt, dat alle verwachtingen van
onze tegenstanders, die meenen dat zy dit
bondgenootschap kunnen losmaken, Idiotie
zyn. WIJ,weten heel precies, wat liet lot van
het Duitsche en Itallaanaehe volk zou zyn.
ala de andere wereld ooit een 'overwinning
zou kunnen bevechten.
Al* zy thans zeggen: Ja, natuuriyk, dail
nemen Wij ie beacherming van Europa tegen
het bolsjiwiame op ona dan kan ik sléchts
ten antwoord geven: Engeland mag wel op
passen, dat het ln staat la zichzelf tegen het
bolsjewisme te beschermen. Ala ln een land
aartsbisschoppen heilige missen lezen en op
hun altaarkleed aan den eenen kant het
bolsjewlatiache embleem en aan de andere
zyde hun nationale embleem HAben, zie lk
het donker voorbeen dergelijk land in.
Duitschland en Italië, evenala Spanje en
een geheele reeka andere Europeesche vol
ken. Roemenië, ent. hebben met het bolsje-
wlutlscbi probleem afgerekend. Of de ove
rige Wereld daarmee eveneens zal afrekenen
zal eerst uit dezeri oorlog blijken.,Maar dat
deze overige wereld het niet met onsTclaar-
speelt, daarvan kan zij overtuigd zijn. Als
wU al onze bondgenooten en degenen, die
aan oyze «yde strijden. Roemenen en Hon
garen. Kroaten en slowaken en Vooral ln het
Noorden de Finnen en voorts de Spanjaar
den enz., als wij hen allen bijeen nemen,
kunnen wy werkeiyk zeggen het la thana
reeds een kruistocht van Europa.
D&arby komeq d« GeTmaansche vrij-
wiligers van onze Waffen-S.S. en
eigen legioenen van afzon derjyke
Europeeaoh staten. Het is.werkelijk
Europa, dat zich hier heeft ver-
eenigd, evenals $ens in oude tijden
tegenover de Hunnen of de aanstor
mende Mongolen.
Herdenking van den „Dag van den Ouden Jeugdstorm". Ter gelegen-
heid van het .8-jarig bestaan ven den Nation alen Jeugdstorm werden -Za-
terd.f j.i, kransen gelegd op de gnfven «ui een Dultochen en een Neder-
tandschen soldaat op den Grebbeberg. (Stapf-Borriut)
Hij een - kust battery der Italiaansche
Militie. Een blinde aan het gehoor
apparaat van een stuk luchtafweerge
schut. (P-K, Brenner-Atl. Ij.)
WERELDOMVATTEND BOND
GENOOTSCHAP.
En nu is, nadat ik dc laatste maal
tot u sprak, Japan eveneens tot dezen"
oorlog toegetreden. Het is than* een
wereldomvattend bondgenootschap,
niet alleen van de haveloozen, maar
van aile "volken, die strijden voor eer
en fatsoen en die besloten zijn de laag-
h«Ttigscoalities, die de wereld ooit
heeft gezien, uit den weg te ruimen.
De Führer behandelde nogmaals de
beweringen van den tegenstander over
de Duitsche duikbootsuocessen. Onze
tegenstanders, zoo zei hy, verklaren
wij hébben 'ontzaglijke afweermidde
len, wy hebben gieuwe methoden,
waarmee wy het gevaar aan banden
zullen Jeggen. Ik kan maaryéén ding
zeggen: de Duitsche geest rust ook niet.
Wij hebben om te beginnen mét onze
duikbooten alle prestaties van den
tegenstander verre overtmfen. Dat
zal ook niet anders worden. Ook by
ons worden onafgebroken niet alleen
wapens vervaardigd,' ma'ar vooral
nieuwe wapens gefabriceerd. Tot dus
ver zijn wy thans elk -jaar met een
nieuw wapen voor den dag gekomen,
waartegen de vijand niet was opge
wassen. Dat zal ook in de toekomst zoo
blijven. - -
Nu heeft men oVerigens behalve het
tweede front nog een ander middel: de
man, die den bömoortog tegen de on-
schuldigé burgerbevolking heeft uitge
vende*. heeft verklaard, dat deze bom.
menoerlog binnenkort nog uitermate
veel krachtiger tegen Duitschland enz.
worden gevoerd.
Me zou slechts één- ding wtllén
gén: In Mei 1940 heeft de heer Chur-
enill de eerste bommenwerpers op de
Duitsche burgerbevolking afgestuurd.
Ik heb- hemdestijds gewaarschuwd.
Byna vier maanden lang tevergeefs
overigens. Toen hebben wij toegesla
gen etT w®l zoo grondig, dat hij plotse
ling verklaarde da-t dit een barbabrsch-
heid was en Bngelahd daarvoor wraak
zou nemen.
De tnan, die dit ^Iles op zijn ge
weten heeft, als ik afzie van den oor
logshitser-generaal van dezen oorlog,
Roosevelt, de schuldige van alles heeft
het dus gewaagd zich als eep onschul
dige v«or te stellen, Zij voeren thans
weer dezen oorlog. Het uur zal ook dit
maal slaan, dat wy zullen antwoorden.
Dan moeten de beide voornaamste mis
dadigers van dezen oorlog en de Joden,
die achter hen staan, niet beginnen te
jammeren en te grienen, als het. einde
voor Engeland vreeseüjker zal zijn dan
het begin.
Ik heb destijds op 1 September 1939
tydens de zitting van den Ryksdag
twee dingen gezegd; 1, dat wapenge
weld en ook*de tyd ons er nimmer on
der zullen krijgen, nu men eenmaal
dezen oorlog opgedrongen had en 2.
dat voor het geval, dat het Jodendom*
een internationalen wereldoorlog tot
uitroeiing van de arische volken van
Europa om maar Tets te noemen, aan
sticht, niet de arische volken zullen
worden uitgeroeid, maar 't Jodendom.
Degenen, die bij dien geesteszieke in
het Witte Huis aan de touwtjes trek
ken, Hebben het inderdaad klaar ge»
speeld het eene volk na het andere bij
dezen oorlogte betrekken. Maar in do
zelfde mate spoelde een anti-Joodschg
golf over het eene volk na het andere.
Zy zou zich voortzetten, De eene staat
na den anderen, die tot dezen oorlog
is toegetreden, zal op zekeren" dag als
anti-semletische staat te voorschyn
komen.
D* Joden hebben een» ook in Duitsch-
lend om mijn profetieën gelachen. IV
weet niet. of rij thans nog lachen, dan
wel of hun hei lachen reeds is vergaan.
Maar ik kan slechts verzekeren, dat
hun het lachen overal zal vergaan. Ik
zal ook met deze profetieën gelyk krij
gen.
Hitier herdacht nu degenen, aan-wie
de successen van wereldhistorische be-
tegkenis gedurende de laatste maanden
te danken zhn. Hij bracht in herinne
ring hoeveel mënschelyk heldendom
maar ook menséhelUke sm'art en leed
acljter de laconieke, korte mededeelin-
gen der weermachtsberichten is ver
borgen. Als men zich de prestaties voor
den geest stelt, die achter de korte
mededeelingen omtrent ridderkruisen
e.d. staan, moet men erkennen, dat bij
alles wat het vaderland moge doen, dit
zyn soldaten nooit genoeg kan danken
Dat geldt niet alleen voor onze sol
daten, maar ook voor die der met ons
verbonden volken. Daarby valt te ver
melden, dat de Duitsche weermacht bij
haar optreden niet handelt als bijvoor-v
beeld de Engetochen, dat wy niet an
deren Steeds sturen naar de plaatsen
waar het bijzonder gevaarlijk is, maar
dat wy het onzen vanzelfsprekenden
plicht, dat wij het onze eer echten,
onzen Moedigen last behoorlijk ruina
gemeten zelf te dregen.
Wjj. strijden met onze geallieerden
als volstrekt trouwe bondgenooten van
eer. W(j achten dit evenwel noodzake
lyk, want slechts uit dezen misschien
moeiiyksten strijd uit onze geschiede
nis za! tenslotte datgene orgs taan, wat
ons, nationaal-socialisten uTt den een
sten wereldoorlog, steeds voor oogen
stond,-nameiyk dit groote rijk van een
in leed en vfeugd nauw verbonden
volksgemeenschap. Want één lichtzU
heeft déze oorlog eerat recht, n 1. de
groot» kameraadschap. Alle* Duitsche,
stammen dragen hun deel».de stich
ting van het- Groot-DnitscUe Rijk zou
andera slechts een staatsrechterlijke
daad zijn geweest. Nu is het een met
het bloed ven allen onderteekende,
eeuwige oorkonde, maar vooral ook een
oorkonde, die aan dezen staat niet
slechts den uiterlyken machtsvorm,
maar ook de innerlijke stevigheid geeft.
Er bestaat bij. ons nog slechts eer»
enkele waardeering en wel voor dei»
dapperen, trouwen man, voor den he-
kwamen man, voor den vastberaden,
den stoutmoedigen-man, die in staat il
leider van zyn volk te z.yn. Er is wer
kelijk een oude wereld tot instorting
gebracht. Uit dezeo oorlog ontstaat,
door bloed bezegeld, de volksgemeen
schap, veel sterker nog dan wij,
nationaal-socialisten, na den oorlog
eenvoudig door onze geloofsbelijdenis
aan de natie konden verschaffen.
Dit Li volkomen zeker: dezen oorlog
overleeft geen burgerlijke staat. Hier
moet ieder, vroeg of laat kleur beken
nen. Slechts wie zijn volk niet alleen
politiek, maar. ook maatschappelijk tot
'eeh eenheid vermag aaneen te smeden,
zal uit dezen oorlog als overwinnaar
tevoorschijn komen. -
Gelooft u, dat de een of andere Duit-'
scher den soldaten, die thans uit dezen/
oorlog zegevierend teruglieeren, een
ander Duitschland zou kunnen aan
bieden dan het nationaal-socialistisciio
in den zin van een werkelijke vei-vjfi-
[ling van onze denkbeelden omtrent
een #are volksgemeenschap? Dat ia
onmogelyk. En dat zal in de toekomst
zeker misschien de gezegendfte baat
van dezen oorlog zijn,
Ik zott hier evenwel niet willen ver
zuimen tegenover het front ook op.het
vaderland te wyzen. Ik moet onder de
aandacht brengen, dat de Duitsche
werkman ontzagiyk veel presteert ea
dat h'y den huldigen staat, zijn leiding
en vooral den soldatep trouw is. li
moet er op wijzen, dat ook het landvolk
juist zoo zyn plicht vervult, dat voar-
'srt millioeneil Dhitséhp vrouwen 'zich
in dit arbeidsproces hebben ingevoegi
En tenslotte moet ik nog de aandacht
vestigen op het feit, dét ook onz.e be
roepen, die geestelijken arbeid ver
richten, zich volkomen opofferen in
hutv- afzonderlijke beoefenaars, dat
millioenen en millioenen ook hier alle»
schenken in den geest, in hun denken,
in hét uitvinden en ln het werk om het
vólk te bewapenen en om het front
no:it meer Ket voorbeeld van 1918 te
geven,
Ais ik derhalve thans' tot het vader
land kan zeggen, dat het volkomen/
gerust kan zijn, want dat zoowel in het
Oosten als iri het Westen, in het Noor-
dim' en in het Zuiden het front vaiv
onze Duitsche soldaten onwrikbaar
stand houdt, (ten kan ik evenzoo tot
het front zeggen: Duitsche soldaat, g«
kunt gerust zijn, achter u staat eer»
vaderland, dat u nooit in den sleek, zal
laten. m
Week'in, week uit, maand in, maand
uit worden de goeden van ons volk uit
alle togen steeds meer aaneengesmeed
tot een onverbreekbare gemeenschap.
En deze gemeenschap»zal ook weer in,
het byzonder in het licht treden by de
groote hulpactie, die wy der.cn winter
hebben te volbrengen.
Ik moet echter het front ook nog icta
anders verzekeren, n.l. hoe grenzeloo»
dapper dit Duitsche vaderland deft
oorlog zelfs daar, waar het er met de
ergste hard-held door wordt getroffen»
aanvaardt en duldt. Ook hier worden
tallooze heldendaden verricht, niet
alleen door mannen maar ook door
vrouwen, ljai niet alleen door vrou
wen, maar ook door jongens, zy offe
ren zich met hun geheele leven op in
het besef, dat wü in dezen oorlog een
enkele eedgemeenschap vormen dia
nauwkeurig weet, dat wij ofwel dezen
oorlog allen zegevierend doorstaan of
gemeenschappeiyk tot uitroeimfe zyn
bestemd.
De Führer besloot: Onze tegenstan
ders mogen dezen oorlog voeren zoo
lang zy daartoe in *taat zUn. Wat wy
kunnen doen om hun te verslaan, zul
len "wy doen. Dat zy ons ooit verslaan
is onmogelijk en uitgesloten. Het nat.-
socialistische Duitschland en de daar
mee verbonden staten zullen als jonge
naties, als werkeiyke volken en volks-
staten met een roemrijke overwinning
uit dezen oorlog te voorschijn komen.
tZon op 7.41, onder 19.17.
J Maan op> 12.27, onder 15.26. j
Men to verphebt tg »ef- i
duisteren van zonsondergang
tot zonsopkomst.
Lantaarns van voertuigen
moeten een ball nut na zons
ondergang ontdoken worden
awa/stv
K 714