LERSREDE in'het Sportpaleis EN OMSTREKEN Dezen oorlog overleeft geen burgerlijke staat i 1 October 1942 NIEUWSBLAD VOOR Onvergelijkbare prestaties van de Duitsche weermacht en het Duitsche volk don en titaan ni, No. 21052 jaar geleden was, dat hij voor het top deze plaats voor het Duitsche i spreken. In dien tijd heeft hij i ;-,'7 v •"-* W ma. kitf Chefredameun V. TOTSR. Goude M Sept. (D.N.B.) Tijdens een macliUge, groolsche betooging der j In hét Sportpalast alhier is de tiende winterhuipaetie van het Duit- de oortogswinterhulpaetif 1842/43, door deft Führer geopend, die in 'r. meesleepende re# het Duitsche volk opriep tot een nieuw otter ghet g'ootote sociale werk, dat de geschiedenis kent. Ier GSbbels, die tevoren rapport uitbracht over de laatste oorlogswin- zette, kon nogmaals op een geweldige stijging van dese sociale gemeen- rtatle wijzen. >diar pers en radio verspreide aankondiglpg, dat de Führer, die bij de Aardige Rijksdagbijeenkomst van 26 April j.l. voor de laatste maal tot the volk had gesproken, in het Sportpalasf het woord sou voeren, ha| troste mensehenmenigte op de been gebracht. Nog voordat Göbbeh gereed unetiiln rapport, filtjek nit het gejuich, dat van de straat naar binnen klonk, I Führer aangekomen was. Terwijl de tienduizenden zich van de plaatsen TM) en met opgeheven rechter arm Hitler'groetten, betrad deze de zaal, I van Réiehsführer 8.8. Himmier en Oberbefehlsteitgr Hiigenfeldt. Hij I generaal-veldmaarschalk Rommel onder het gejubel van tienduizenden IttM. I JiKhrer herinnerde in zijn rede in L git te plaats aan het feit, dat het. ?r met handelen en daderi moe- «bmighouden. Wat thana uitgespro- t moet worden, wordt bovendien r onze soldaten gezegd. Ik acht het niet juist, zoo verklaarde i ójj reeds thans bezig te houden gés gedaante van datgene, wat eens Éi, maar ik adht het beter, dat wy batig houden met datgene, wat de Ji momenteel van ons verlangt. lm Atlamc Charter aan elkaar te m ii natuurlijk zeer eenvoudig, l onzin zal overigens ook slechts Ige jaren van kracht zijn en dtfor I feiten eenvoudig ter zjde ge worden. Ook om «en, andore t het voor onze tegenstanders kelijk te praten, want zij hebben i m jarenlange vergeefschï moeite IMng ons partijprogram ontdekt tsj) zien met verbazing, dat .zij "de 'Ivoorde toekomst,ongeveer, dat si, wat wy ons Duitsche volk (hebben gegeven en waarvoor ons door de anderen deze oorlog daan. IHetls wel erg geestig, aldus merkte Sführer ironisch op, als b v. een pre- 1 zegt: Wij willen, dat voortaan en het recht heeft geen gebrek t te lijden of iets dfergelijks. Daar- 1 km men slechts zeggen, dat het ünlijk veel eenvoudiger zou Jjpweest, als deze president, in- 'l vin in een oorlog te duiken, de .werkkracht van zijn land had kt om tot nuttige productie te i' «1 voora! om voor zijn eigen 1 te zorgen, zoodat niet in een ge- dat pér vierkante kilometer i tien menschen heeft te herber- j Ptaek en ellende heersehen en milUoen menschen werkloos i zfjn. I, Als deze heéren thans een hooge 1 opzetten en plotseling tegenover {Wftld als redder optreden en ver- wij zullen er voortaan voor t dat de nobd van het verleden 5»«ïkeert, dan zeg ik, dat deze van wereldrijken daarvoor talg v'éór ons in hun eigen r "wAadden kunnen zorgen. Ik daarbtj hoor, dat iemand nu - ik geloof, dat het de heer Eden Uf men wert nu eenmaal niet o aal dear aan den overkant aan HJtata '.s dat zU werkelijk *e- jJRi datgéne. wat zU voorgeven "ven, dan hadden zij dit geloof kunnen belijden. WK hebben geval niet alleen iets geloofd, J*k gedaan wat wij geloofden, f.wtas gelooven wy, dat w|j de tot de definitieve overwinning ""verslaan. Dat gelooven we en i ook do#. Natuurlijk kun- .- -tdeze lieden over het begrip L"' "*t geheel niet debattoeren. prbeeld gelooft, dat Namsoi inning wm of. Andalsnes of gelooft, dal Duinkerk-n de overwinning der werellge- was of dat mijnentwegen «tie. die negen uur duurde, wonderlijke, bemoedigende I oen zegevierende natie was, kunnen w(j ons met onze successen natuuriyk niet ,**t zijn onze overwlnnin l'Y'r etgenlyk? Als }E*£j laatste maanden doordringen, strooteaf- g^pte rivier volgend ten slotte rf™ken. Stalingrad bestor- Jwt ook zuilen nemen v zich kunnen verlaten iU" het geheel niets. i,*00™ ringen tot den Kauka- 11* °pk dat niets. Als Wij de fatten, «la wij de Donetz- r .Si nemen,riten is dat alles «6 of 70% van het f krijgen, dan li dat vol strekt niets. Als wy het grootste graangebied ter wereld practisch ont ginnen. voor het Duitsche volk en daarmee voor Europa, dan is dat in het geheel niets. Als wij Ons van de oliebronnep verzekeren, is dat ook niets. Dat alles is niets, maar als Canadee- schf voorhoeden met eeh klein En- gelsch stauije als aanhangsel naar Dieppe koilen en zich daar moeizaam negen uur vermogende handhaven om daarop definitief te worden vernietigd, dan is dat een bemoedigend, wonder baarlijk blijk van de onuitpattelijke, zegevierenden kracht, die het Britgche imperium éigen is. Reeds in 1909 waren wy niets, want destyds blies Churchill zich reeds op: Ik kan de heuglijke mededeeling doen, dat het duikbootengevaar als definitief afgewend kan worden beschouwd. Wy hebben meerduikbooten vernietigd dan de Duü'schers ooit hebben bezeten. Dal wy hem uit den Balkan hebben gefvorpén,,d,at wy .Griekenland hebben verovggd en Kreta bezet, dat zy uit N,- Afrika verdreven zijn. dat alles is niets. Maar als er ergens een paar man lan den om een eenzamen voorpost te over rompelen, dan" zyn dat daden, dat zijn prestaties. Wie derhalve dergeiyke dingen ge looft, zal ons geloof nooit begrijpen. Overieens hebben zy natuuriyk tegen over deze daden ook wissels op de toe-, komst. Zij leggen: het tweede front za'i komen. DanromtrenJ wil ik niet zeggen dat wij ons niet op een tweede front voorbereiden. Als de heer Churchill zegt: wy willen thans aan de Duit schers overlaten in hun angst te pieke ren, waar en wanneer wij dat front .vormen," dan kan ik sléchts zeggen: Meneer Churchill, angst hebt u mi) nog niet ingeboezemd. Maar dat wy meeten piekeren, daarin hebt u gelyk,war.', als ik een tegenstander van militair for maat had, kon ik ongeéeer uitrekenen, waar hy moet aanvallèn. Maar als men militaire idioten tegenover zich heeft, kan men natuuriyk niet weten tvaar zy aanvallen, Of de heer Churchill de eerste p]elc, waar hy het tweede front wilde Star ten, handig uitgekozen heeft of niet, daarover zyn zelfs In Er/geland de meeningen verdeeld. Maar geheel af- vge»ien van d® plaats, die hit' den vol genden keer uitzoekt, mag hy overal van geluk spreken, als hy negen uur aan wal blijft. Hitler vervolgde o.a.; In mun oogen heeft het jaar 1942 reeds de zwaarste beproevingen achter zich. Dit was de winter 1941—1942. Uc mag wel zeggen, dat in dezen winter het Duitsche volk en inzonderheid zyn weermacht door de voorzienigheid gewogen, zijn. 'Iets ergers kan en zal er niet Cheer komen. Het was'een zeer moeilijke, zeer harde beproewng. Desondanks hebben wij dezen moeiiyksten tyd niet alleen overleefd,- maar wij hebben het klaar gespeeld de aanvalsdmsiei opnieuw op te stellen, resp. te vormen, die be stemd waren tol opening van het nieuwe offensief. - Dit Offensief verloopt nu niet zooals onze tegenstanders hadden gedacht. Ik geloof, dat wi), als wy een terugblik werpen, tevreden kunnen zyn met de achter'ons liggende drie jaar. Steeds was de doelstelling zeer nuchter, dik- wyis zeer vermetel, waar zy zulks moest zyn, dikwyls wel overwogen, waar zij wel overwogen kon zyn, vaak bedachtzaam, waar wy tyd hadden, vöorzichtig waar wy geloofden onder alle omstandigheden zeer voorzichtig te moeten zijn. Maar wij zyn ook zeer stoutmoedig gewee3t, waar stoutmoe digheid alleen ons kon redden, EEN EENVOUDIG PROGRAM Voor dit jaar hebben wij een heel eenvoudig program opgesteld: 1. Onder alle omstandigheden dat gene vast te houden, wat vastgehouden moet worden, d. w. den ander te laten aanstormgn^muar wij xelf niet voornemens z|ja"WfïI rukkgn, stevig stand te houden en\af te wachten wie hier nu het eerst vermoeid raakt. 2. Onvoorwaardelijk daar aan te val len, waar de aanval onder alle omstan digheden-noodzakelijk is. Het doei to daarbij volkomen duidelijk: verniet! ging van den rechter arm van deze in ternationale samenzwering van kapita lisme, plutocratie en bolsjewisme. Hier hebben wy ons nu eenige oog merken gesteld. Ik mag ze zeer in het kort, in één woord samengevat, ver- melden om u tot het besef te brengen, om speciaal het Duitsche volk tot het besef te brengen, wal nu in deze wei nige maanden is gepresteerd. Het eerste doel was de beveiliging van onze dominee rend e-stelling bij de Zwarte Zee en de definitieve zuivering van hel schiereiland de Krim. Twep slagen die om Kertsj en die om Sebas- topol hebben hiertoe gediend. Nadat wij dit in orde hadden gebracht, scheen het ons noodzakelyk een buil weg te werken, die aan de Wolchof was ont staan.,Zy werd afgesnoerd en de tegenstander vernietigd, resp., gevan gen genomen. Toen kwam de volgende taak: voor bereiding van den doorbraak naar den Don. Intusschen had de tegenstander van zyn kant als oogmerk eCn groot ofensief gekozen, nameiyk van Char- kof uit door te breken naar dén oever van den Dnjepr om daardoor ons ge- heele Zuidelijke front te doen instor ten. U zult u wellicht nog herinneren met welk een geestdrift onze tegenstanders deze operaties volgden. Zij eindigden in drie slagen met de volledige vernie tiging van meer dan 75 divisies van onzen Russischen tegenstander. Daarop volgde toen het begin van ons gfcee groote offensief. Het doel was ia de eerste plaat» den tegenstan der de laatste grootfe tarwegebieden te ontnemen, in de tweede plaats hem de laatste rest der steenkolen te onthe- mea, waarvan cokes gemaakt kan wor den, iu de derde plaat» xfjn oliebron nen te bereiken, en se te nemen dan wel althana af te sluiten. De aanval zou dan in de vierde plaats worden voortgeaet om slja laatste, grootste verkeersader, de Welga; af te snijden. Hier werd als doel gesteld de streek, JL' V 5 vm fi ww 1 fÉ l V -V - tusschen da bocht van den Don en ''olgi self ligt on als plaats Staliq- niet omdat dit de piaats--met den van Stalin ia. maar uitsluitend -at dit een strategisch belangryke is én omdat ons duidelijk voor stond, dat door de vjitochakeling vai Dnjepr, Don en Wolga als ver keerswegen voor Rusland hetzelfde of iets ergers geschiedt als voor Duitsch- land het gevagzou syn, als we den Ryn, Elbe, de Oder en den Donau zouden verliezen, m ""([ant alleen op aezs* reusachtigeir stroom, de Wolga, wordt ln zes maan den ongeveer dertigtmiUioen ton goe- derpn vervoerd. Dat is evenveel als per •jaar dp den Ryn. T)it is afgesneden en wel reeds geruimen tyd. Thans wordt er vooral ook 'een eind gemaakt aan de tpes'tie van Stalingrad. Daardoor wordt d'ezp grendeling bereikt en ver sterkt en u kunt overtuigd zyn, dat geen mensch ons van deze plek kan wegkrij gen Wat nu de overige oogmerken be- treö, u zult wel begrijpen, dat ik-daar over niet spreek, omdat het moment zal 'komen waarop het Duitsche volk volfsdlge opheldering omtrent deze nietlwe oogmerken zal verkrijgen. Jkanag u echter wel zeggen, dat wit) una rilCugfllJV: de organisatievan dit gigantische dat wy thans beheerachen. als jiieuwe lebben «ehtcld. Er Is ona let» aan ge in feite dit reusachtige gebied veilig illen voor onze oorlogvoering en lti •en zin niet alleen voor de voeding van en de Avaarborging van onze grond- maar ook voor de instandhouding teel Europa, ien einde moest om te beginnen het in' orde worden gebracht. Er zijn Izenden kilometer» spoorlijnen, die wij jrstellen of wel tedert lang hebben her steld^ Dit reusachtige verkeeisnet, dat thans rued* voor het gróótste deel op Europeesche spoorbreedte' is gebracht, was volKamen verwoest. Géén honderden, maar» duizenden hruggbn moesten opnieuw worden gebouwd. Dit «liet is thana in enkele maanden ge schied of zal binnen enkele weken voltooid zijn. Nu fijn er aan den kant van onze tegen- stander» menschen, die zeggen: waarom stopiMlh ze plotseling? Wel, omdat we voor zichtig zyn,*omdat we net zoolang ergens biyved tot we onzen eteppedienat geheel ln orde bebbcn. WU organiseeren achter het froni het verkeet en den landbouw. Het ge bied moot worden ontgonnen Het gaat cr- otn, d4t 4e een deel hiervan geheel opnieuw ipoetef of-idnteeren. Wat hier la gepresteerd, is gapmoo ontzaglijk. En ah dan zoo'n schaapskop, ik kan het Slet anders uitdrukken, zooals mijnentwege tuil Cooper of Edenzegt: dat was evn groote fout, dat de Duitschers de Oekraïne ot het Koeiyugebled zyn binnen gedrongt i dan zal mj nog wel zien, of het eeh fout Wgs, dat wy dc verste gebieden zyn oinnei#- gedrougen. Dt eerater» zh hetook neg beaoheiden resultaten van art optreden hebben wy tot pnze vreugde voor het Duitsche volk toe- rrifciÊk kunnen maken Miit h «runt er van overtuigd rijn', wij zijn dat* nog jn&ar aan het begin. Vuigenp jaar al zal dit gebied geheel anders georganiseerd zijn En %in- deiyk komt daarna de organisatie ven het algemeen» economische leven enj daarna komt de mbnbouw. Ook hy moetl worden ontgonnen' Daarna komt de electrische stroom. Ah u kon zien hoe daar gewerkt Wprdt, zou u begrypen, dat ook in een tijd, dat er schijnbaar niets wordt gedaan, de - ondank» let* geweldigs wordt tot stand ge bracht. Daarby"*komt nu. dat dé bavolklng wordt bevryd ven den druk der bolsjewistische macht, die ook thans nog milltoenen men schen ginds psychisch ^gevangen houdt ip een versaagdheid en men mag wel zeggtn in een angst, waarvan men zich ln Duitschland en in andere lauden haast geen voorstelling kau maken Dit is de angst voor den com missaris, voor de Gpoe, voor het geheele be wind. waarvan millloenen menschen vervuld zyn. Dat alles moet langzamerhand verdwij nen en het VbrdwUnt ook Er zljrf daar veie gebieden, waar de ge heele bevolking reeds ten getale van millloe nen met ons meewerkt en er *yn andere ge- belden, waar zij reeds in onze gelederen en aan onze »yde strijdt. De resultaten van deze reusachtige bedrijvigheid zyn ontzagiyk Terwijl wij ln het Noorden van Europa, in het Westen en aan alle andere fronten ons in 't defensief bevinden, vervullen wij daar door een der 'geweldigste voorwaarden voor de organtaatie van Europa ten oorlog en voor dezen oorlog. Daarbij komt nu voorts aan onzen kant nog do verdere uitbreiding van onze bond genootschappen, hier aan de spits de samen werking met onzen oudsten bondgenoot, Italië. Niet slechts aan één front strijden wij gemeenschappelijk, maar heden ten dage reeds* aan eeh geheele reeks fronten. Hieruit blijkt, dat alle verwachtingen van onze tegenstanders, die meenen dat zy dit bondgenootschap kunnen losmaken, Idiotie zyn. WIJ,weten heel precies, wat liet lot van het Duitsche en Itallaanaehe volk zou zyn. ala de andere wereld ooit een 'overwinning zou kunnen bevechten. Al* zy thans zeggen: Ja, natuuriyk, dail nemen Wij ie beacherming van Europa tegen het bolsjiwiame op ona dan kan ik sléchts ten antwoord geven: Engeland mag wel op passen, dat het ln staat la zichzelf tegen het bolsjewisme te beschermen. Ala ln een land aartsbisschoppen heilige missen lezen en op hun altaarkleed aan den eenen kant het bolsjewlatiache embleem en aan de andere zyde hun nationale embleem HAben, zie lk het donker voorbeen dergelijk land in. Duitschland en Italië, evenala Spanje en een geheele reeka andere Europeesche vol ken. Roemenië, ent. hebben met het bolsje- wlutlscbi probleem afgerekend. Of de ove rige Wereld daarmee eveneens zal afrekenen zal eerst uit dezeri oorlog blijken.,Maar dat deze overige wereld het niet met onsTclaar- speelt, daarvan kan zij overtuigd zijn. Als wU al onze bondgenooten en degenen, die aan oyze «yde strijden. Roemenen en Hon garen. Kroaten en slowaken en Vooral ln het Noorden de Finnen en voorts de Spanjaar den enz., als wij hen allen bijeen nemen, kunnen wy werkeiyk zeggen het la thana reeds een kruistocht van Europa. D&arby komeq d« GeTmaansche vrij- wiligers van onze Waffen-S.S. en eigen legioenen van afzon derjyke Europeeaoh staten. Het is.werkelijk Europa, dat zich hier heeft ver- eenigd, evenals $ens in oude tijden tegenover de Hunnen of de aanstor mende Mongolen. Herdenking van den „Dag van den Ouden Jeugdstorm". Ter gelegen- heid van het .8-jarig bestaan ven den Nation alen Jeugdstorm werden -Za- terd.f j.i, kransen gelegd op de gnfven «ui een Dultochen en een Neder- tandschen soldaat op den Grebbeberg. (Stapf-Borriut) Hij een - kust battery der Italiaansche Militie. Een blinde aan het gehoor apparaat van een stuk luchtafweerge schut. (P-K, Brenner-Atl. Ij.) WERELDOMVATTEND BOND GENOOTSCHAP. En nu is, nadat ik dc laatste maal tot u sprak, Japan eveneens tot dezen" oorlog toegetreden. Het is than* een wereldomvattend bondgenootschap, niet alleen van de haveloozen, maar van aile "volken, die strijden voor eer en fatsoen en die besloten zijn de laag- h«Ttigscoalities, die de wereld ooit heeft gezien, uit den weg te ruimen. De Führer behandelde nogmaals de beweringen van den tegenstander over de Duitsche duikbootsuocessen. Onze tegenstanders, zoo zei hy, verklaren wij hébben 'ontzaglijke afweermidde len, wy hebben gieuwe methoden, waarmee wy het gevaar aan banden zullen Jeggen. Ik kan maaryéén ding zeggen: de Duitsche geest rust ook niet. Wij hebben om te beginnen mét onze duikbooten alle prestaties van den tegenstander verre overtmfen. Dat zal ook niet anders worden. Ook by ons worden onafgebroken niet alleen wapens vervaardigd,' ma'ar vooral nieuwe wapens gefabriceerd. Tot dus ver zijn wy thans elk -jaar met een nieuw wapen voor den dag gekomen, waartegen de vijand niet was opge wassen. Dat zal ook in de toekomst zoo blijven. - - Nu heeft men oVerigens behalve het tweede front nog een ander middel: de man, die den bömoortog tegen de on- schuldigé burgerbevolking heeft uitge vende*. heeft verklaard, dat deze bom. menoerlog binnenkort nog uitermate veel krachtiger tegen Duitschland enz. worden gevoerd. Me zou slechts één- ding wtllén gén: In Mei 1940 heeft de heer Chur- enill de eerste bommenwerpers op de Duitsche burgerbevolking afgestuurd. Ik heb- hemdestijds gewaarschuwd. Byna vier maanden lang tevergeefs overigens. Toen hebben wij toegesla gen etT w®l zoo grondig, dat hij plotse ling verklaarde da-t dit een barbabrsch- heid was en Bngelahd daarvoor wraak zou nemen. De tnan, die dit ^Iles op zijn ge weten heeft, als ik afzie van den oor logshitser-generaal van dezen oorlog, Roosevelt, de schuldige van alles heeft het dus gewaagd zich als eep onschul dige v«or te stellen, Zij voeren thans weer dezen oorlog. Het uur zal ook dit maal slaan, dat wy zullen antwoorden. Dan moeten de beide voornaamste mis dadigers van dezen oorlog en de Joden, die achter hen staan, niet beginnen te jammeren en te grienen, als het. einde voor Engeland vreeseüjker zal zijn dan het begin. Ik heb destijds op 1 September 1939 tydens de zitting van den Ryksdag twee dingen gezegd; 1, dat wapenge weld en ook*de tyd ons er nimmer on der zullen krijgen, nu men eenmaal dezen oorlog opgedrongen had en 2. dat voor het geval, dat het Jodendom* een internationalen wereldoorlog tot uitroeiing van de arische volken van Europa om maar Tets te noemen, aan sticht, niet de arische volken zullen worden uitgeroeid, maar 't Jodendom. Degenen, die bij dien geesteszieke in het Witte Huis aan de touwtjes trek ken, Hebben het inderdaad klaar ge» speeld het eene volk na het andere bij dezen oorlogte betrekken. Maar in do zelfde mate spoelde een anti-Joodschg golf over het eene volk na het andere. Zy zou zich voortzetten, De eene staat na den anderen, die tot dezen oorlog is toegetreden, zal op zekeren" dag als anti-semletische staat te voorschyn komen. D* Joden hebben een» ook in Duitsch- lend om mijn profetieën gelachen. IV weet niet. of rij thans nog lachen, dan wel of hun hei lachen reeds is vergaan. Maar ik kan slechts verzekeren, dat hun het lachen overal zal vergaan. Ik zal ook met deze profetieën gelyk krij gen. Hitier herdacht nu degenen, aan-wie de successen van wereldhistorische be- tegkenis gedurende de laatste maanden te danken zhn. Hij bracht in herinne ring hoeveel mënschelyk heldendom maar ook menséhelUke sm'art en leed acljter de laconieke, korte mededeelin- gen der weermachtsberichten is ver borgen. Als men zich de prestaties voor den geest stelt, die achter de korte mededeelingen omtrent ridderkruisen e.d. staan, moet men erkennen, dat bij alles wat het vaderland moge doen, dit zyn soldaten nooit genoeg kan danken Dat geldt niet alleen voor onze sol daten, maar ook voor die der met ons verbonden volken. Daarby valt te ver melden, dat de Duitsche weermacht bij haar optreden niet handelt als bijvoor-v beeld de Engetochen, dat wy niet an deren Steeds sturen naar de plaatsen waar het bijzonder gevaarlijk is, maar dat wy het onzen vanzelfsprekenden plicht, dat wij het onze eer echten, onzen Moedigen last behoorlijk ruina gemeten zelf te dregen. Wjj. strijden met onze geallieerden als volstrekt trouwe bondgenooten van eer. W(j achten dit evenwel noodzake lyk, want slechts uit dezen misschien moeiiyksten strijd uit onze geschiede nis za! tenslotte datgene orgs taan, wat ons, nationaal-socialisten uTt den een sten wereldoorlog, steeds voor oogen stond,-nameiyk dit groote rijk van een in leed en vfeugd nauw verbonden volksgemeenschap. Want één lichtzU heeft déze oorlog eerat recht, n 1. de groot» kameraadschap. Alle* Duitsche, stammen dragen hun deel».de stich ting van het- Groot-DnitscUe Rijk zou andera slechts een staatsrechterlijke daad zijn geweest. Nu is het een met het bloed ven allen onderteekende, eeuwige oorkonde, maar vooral ook een oorkonde, die aan dezen staat niet slechts den uiterlyken machtsvorm, maar ook de innerlijke stevigheid geeft. Er bestaat bij. ons nog slechts eer» enkele waardeering en wel voor dei» dapperen, trouwen man, voor den he- kwamen man, voor den vastberaden, den stoutmoedigen-man, die in staat il leider van zyn volk te z.yn. Er is wer kelijk een oude wereld tot instorting gebracht. Uit dezeo oorlog ontstaat, door bloed bezegeld, de volksgemeen schap, veel sterker nog dan wij, nationaal-socialisten, na den oorlog eenvoudig door onze geloofsbelijdenis aan de natie konden verschaffen. Dit Li volkomen zeker: dezen oorlog overleeft geen burgerlijke staat. Hier moet ieder, vroeg of laat kleur beken nen. Slechts wie zijn volk niet alleen politiek, maar. ook maatschappelijk tot 'eeh eenheid vermag aaneen te smeden, zal uit dezen oorlog als overwinnaar tevoorschijn komen. - Gelooft u, dat de een of andere Duit-' scher den soldaten, die thans uit dezen/ oorlog zegevierend teruglieeren, een ander Duitschland zou kunnen aan bieden dan het nationaal-socialistisciio in den zin van een werkelijke vei-vjfi- [ling van onze denkbeelden omtrent een #are volksgemeenschap? Dat ia onmogelyk. En dat zal in de toekomst zeker misschien de gezegendfte baat van dezen oorlog zijn, Ik zott hier evenwel niet willen ver zuimen tegenover het front ook op.het vaderland te wyzen. Ik moet onder de aandacht brengen, dat de Duitsche werkman ontzagiyk veel presteert ea dat h'y den huldigen staat, zijn leiding en vooral den soldatep trouw is. li moet er op wijzen, dat ook het landvolk juist zoo zyn plicht vervult, dat voar- 'srt millioeneil Dhitséhp vrouwen 'zich in dit arbeidsproces hebben ingevoegi En tenslotte moet ik nog de aandacht vestigen op het feit, dét ook onz.e be roepen, die geestelijken arbeid ver richten, zich volkomen opofferen in hutv- afzonderlijke beoefenaars, dat millioenen en millioenen ook hier alle» schenken in den geest, in hun denken, in hét uitvinden en ln het werk om het vólk te bewapenen en om het front no:it meer Ket voorbeeld van 1918 te geven, Ais ik derhalve thans' tot het vader land kan zeggen, dat het volkomen/ gerust kan zijn, want dat zoowel in het Oosten als iri het Westen, in het Noor- dim' en in het Zuiden het front vaiv onze Duitsche soldaten onwrikbaar stand houdt, (ten kan ik evenzoo tot het front zeggen: Duitsche soldaat, g« kunt gerust zijn, achter u staat eer» vaderland, dat u nooit in den sleek, zal laten. m Week'in, week uit, maand in, maand uit worden de goeden van ons volk uit alle togen steeds meer aaneengesmeed tot een onverbreekbare gemeenschap. En deze gemeenschap»zal ook weer in, het byzonder in het licht treden by de groote hulpactie, die wy der.cn winter hebben te volbrengen. Ik moet echter het front ook nog icta anders verzekeren, n.l. hoe grenzeloo» dapper dit Duitsche vaderland deft oorlog zelfs daar, waar het er met de ergste hard-held door wordt getroffen» aanvaardt en duldt. Ook hier worden tallooze heldendaden verricht, niet alleen door mannen maar ook door vrouwen, ljai niet alleen door vrou wen, maar ook door jongens, zy offe ren zich met hun geheele leven op in het besef, dat wü in dezen oorlog een enkele eedgemeenschap vormen dia nauwkeurig weet, dat wij ofwel dezen oorlog allen zegevierend doorstaan of gemeenschappeiyk tot uitroeimfe zyn bestemd. De Führer besloot: Onze tegenstan ders mogen dezen oorlog voeren zoo lang zy daartoe in *taat zUn. Wat wy kunnen doen om hun te verslaan, zul len "wy doen. Dat zy ons ooit verslaan is onmogelijk en uitgesloten. Het nat.- socialistische Duitschland en de daar mee verbonden staten zullen als jonge naties, als werkeiyke volken en volks- staten met een roemrijke overwinning uit dezen oorlog te voorschijn komen. tZon op 7.41, onder 19.17. J Maan op> 12.27, onder 15.26. j Men to verphebt tg »ef- i duisteren van zonsondergang tot zonsopkomst. Lantaarns van voertuigen moeten een ball nut na zons ondergang ontdoken worden awa/stv K 714

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1942 | | pagina 1