GOUDSCHEACOUBANT
VI
Zware afweergevechten in
het Oosten
Rouwplechtigheid
voor generaal Seyffardt
Woen*dag 10 Febr. 1943
NIEUWSBLAD VOOR GOUDA EN OMSTREKEN
Pry» 5 cent» per nummer
Aanvallen in Oost-
Karelië afgeslagen.
HITLER OF STALIN
De beslissende ure
voor Europa
Toespraken o.a. van den Rijkscommissaris en Mussert
Feuilleton
DE SLAPENDE
BOEDDHA
ZON EN MAAN
I
Bureau: Markt 31
«45
81ste Jaargang No. 21161
Chefredacteur:
F. TIETER - Gouda
DUITSCB WIERMACHTSBER1CHT
Het opperbevel van de Duitsche
weermacht maakt d.d. Dinsdag bekend:
•B bet Zaidea vaa bet Oostelijke
front aam de aaaval van den vijand ia
hevigheid tee. De Dnilachi
la beide geveek
gna net sterke strijdkrachten aanval
lenden vijand.
Ia bet Westelijke deel vaa dea Kaa-
hnsss werden plaatselijk beperkte aaa-
nllea vaa de bolsjewisten afgeslagen.
Tegen hernieuwde vijandelijke aanval
len in bet mondtngigebied van den Doa
gijn eigen tegenaanvallen aan den gang.
Asn den benedenloop van den Don. ia
het geheele Donetsgebled en ten Westen
den Oskolsector hernieuwden de
bolsjewisten hun aanvallen over een
breed front Zij werden in «ware ge
rechten afgeslagen of In tegenaanval
tet staan gebracht. De gevechten duren
In den zwaren afweerslag hebben
«use formaties zich steeds weer opnieuw
weten te handhaven tegenover een
groote vijandelijke overmacht en bij
ongunstige weersgesteldheid.
De voortzetting van de aanvallen ten
Zuiden van het Ladogameer op ons
afweerfront leverde dep bolsjewisten
zeer zware verliezen op zonder eenige
terreinwinst.
In Oost-Karelië werden verscheidene
vijandelijke aanvalletwnet aanzienlijke
verliezen voor den vijand aan menschen
en materieel afgeslagen.
In het Libysch-Tunesische grensge
bied mislukte een vijandelijke aanval
op onze stellingen. Onmiddellijk hier
opvolgende tegenaanvallen dwongen
den vijand tot den terugtocht. Forma
ties van de Duitsche luchtmacht vielen
den vijand op verrassende wijze aan en
brachten hem gevoelige verliezen aan
menschen. zware wapens en gemotori
seerde voertuigen toe.
Duitsche jagers dreven aan de Oost
kust van Tunesië formaties vijandelijke
bommenwerpers en Jagers uiteen en
schoten bij een eigen verlies, 13 vlieg
tuigen neer.
Gepaard gaande met een schending
van het Zweedsche souvereine gebied
vlogen ln den afgeloopen nacht enkele
vijandelijke vliegtuigen boven het
Oostzeegebied. Er werden geert bommen
geworpen.''
VERSCHERPING VAN DEN
WINTER8LAG AAN HET
OOSTELIJK FRONT.
De militaire correspondent van het
D.N.B. schrijft, dat twee factoren tot
een nieuwe verscherping van den
win terslag hebben geleid, n.l. het in
het vuur brengen van nieuwe vijan
delijke strijdkrachten en de toegeno
men tegenaanvallen der Duitsche
troepen. De terreinwinsten hebben de
bolsjewisten er blijkbaar toe gebracht,
uit hun vollcskrachtreserve te halen
wat er uit te balen valt. De bolsjewis
tische leiding gaat, zooals steeds dui
delijker blijkt, daarbij van de onder
stelling uit, dat een keerpunt in den
oorlog nu ol nooit kan worden afge
dwongen, nu voor het eerst in dezen
oorlog' de bolsjewistische militaire
machine in enkele sectoren zich in
voorwaartsche beweging bevindt en
dus naar bolsjewistische meening
slechts een voortdurende voeding dezer
beweging noodig is om haar aan den
gang te houden. In deze opvatting,
aldus de correspondent, is ongetwij
feld veel juist, vooral waar dit jaar
getijde de beste bondgenoot van de
bolsjewisten is en dezen zich moeten
haasten, als zij daarvan nog gebruik
willen maken. Maar er zijn ook fouten
ln deze berekening. In Duitsche mili
taire kringen wordt de toestand uiterst
nuchter beoordeeld. Men miskent
geenszins de kansen, welke de toe
stand den bolsjewisten in handen heeft
gegeven. Maar nog duidelijker over
ziet men de mogelijkheden voor het
Duitsche commando. Bijzonderheden
over de Duitsche plannen kunnen niet
verkregen worden, maar de mededee-
ling in het weermachtsbericht van
gisteren, dat in het mondingsgebied
van den Don Duitsche tegenaanvallen
gaande zijn, ksOn beschouwd worden
als een duidelijke aanwijzing.
De Oskol-sector.
Overigens kon juist in dit gebied een
versterkte Duitsche afweeraotie ver
wacht worden, omdat dit ongetwijfeld
de zenuwknoop van het aanvalsplan
der bolsjewisten is en de toestand hier,
zoowel als iy het Oskolgebied, wel een
geheel ander aanzien zal krijgen, wan
neer de rivieren vrij van ijs zullen
zijn. Gebieden en steden spelen in het
grootscheepsche spel der krachten van
thans geen of zeer ondergeschikte rol.
Want het komt er op aan, wie ten-
slotte de meerdere is, wiens slijtage
het grootst 13 en wiens psychologische
weerstandsvermogen op het beslissen
de oogenblik de toepassing van nieuwe
strategische of tactische denkbeelden
mogelijk maakt. Ook ten aanzien daar
van doet men te Berlijn thans geen
voorspellingen, zooals men van Duit
sche zijde steeds gereserveerd is op
oogenbhkken, waarop een ontwikke
ling gaande is.
Maar den opmerkzame» toeschou
wer, die van het front naar Duitsch-
land terugkeert, ontgaat het niet, dat
hier achter het front een concentratie
van krachten voor het front wordt uit
gevoerd, die bi_i den tegenstander veel
vroeger moet zyn geschied. Ook val)
dit gezichtspunt uit moeten de bolsje
wistische verliezen aan menschen en
materieel bezien worden.
VERKLARING VAN CHURCHILL IN
HET LAGERHUIS.
Bij het beantwoorden van een vraag
van den Labouratgevaardigde Shinwell
heeft Churchill in het Lagerhuis ver
klaard, dat nu het tijdstip is aangebro
ken,
waarop Groot-Brittannië zijn
levensmiddelenreserves moet aanspre-
Üüa men behoeft zich geen- on-
noodige zorgen te maken over de
voedselvoorziening."
•ooskvelt stelt u-cuce
WERKWEEK IN.
hJ-ft*1- Rnselsche nieuwsdienst meldt,
Sua «"""welt een verordening uitüeeaar-
Werltin- bepaalde districten terstond in
Wees kL!*6*?!. waarby de 48-urige werk-
!rdwordt voorgeschreven In alle
rltlf jOi-der ^11 werken aan regee-
HOOGERHUIS IN GEHEIME
VERGADERING
Naar die Britsche berichlenriiienst
meldt, is liet Engielscbe Hoogerhuds
oodier voorzitterschap van tord Beaver-
hnpok in geheime vengaderig bijeen
gekomen ter bespreking yam de vlteg-
tuigproductie. Lord Beaverbrook zeide,
dat de vergadering geheim was op be
vel der negeerinig. Hij maakte er ech
ter gewag van. dat het publiek van de
bt-spi ekkygra op de hoogte moei wor
den gebracht, hetigeen vooral wensche-
lyk was bij den tegenwoordïgen s and
van zaken. Bij deze opvatting stoten
zich andere leden van het Huis aan.
DE JAPANNERS ONTRUIMEN
GLAPALCANAR
Het Japansche hoofdkwartier maakt be
kend: Voorhoeden van Japansche land- en
vkiotstriidkrachlen, die sinds den romer van
het vorige jaar r.ieuwe strategische stellin
gen ln de buurt van Boena op Nieuw-Gutnea
hadden voorbereid, hebben deze thans bijna
voltooid. Op Guadalcanal werden in hel be
gin van deze maand de zich aldaar bevin
dende strijdkrachten weggehaald, nadat zy
hun taak hadden vervuld, n! vijandelijke
strijdkrachten te binden en te verdrijven.
Behalve de reeds gemelde resultaten wer
den den vijand de volgende verliezen toege
bracht: meer dan 25 000 dooden en gewon
den. 280 vliegtuigen. 20 kanonnen en 25 tarks
vermeid of zwaar beschadigd De Japansche
verliezen bedragen 16.73*dooden. gewonden
of manschappen die gestorven zijn aan
ziekten of verwondingen, 39 Japansche vlieg
tuigen keerden niet terug of hebben zich op
hun doelen gestort
In een uitvoerig verslag over den "militai
ren toestand ln het Zuidelijke deel van den
Stillen Oceaan heelt een woordvoerder van
de Japansche weermacht in het Japansche
Lagerhuis er oa. op gewezen, dat de ont
ruiming van Guadalcanar en van het gebied
om Boena op Nieuw-Guinea, die volgens de
plannen is geschied, ondanks de aldaar be
staande heerschappij in de lucht van den
tegenstander en hel krachtige optreden van
zyn zeestrydkrachten. zonder moeilijkheden
en zonder verliezen kon"Worden uitgevoerd,
Zulks is voorai te danken aan liet feit. dat
de terugtrekking der Japansche troepen uit
deze voorpoststellingen. nadat zij de hun
toegedachte taak vervuld hadden, sinds ge-
ruimen tijd ln de bedoeling lag en dienover
eenkomstig was voorbereid, teneinde hun
een nieuwe taak |e geven tn het bestek van
de strategische plannen.
De woordvoerder schilderde vervolgens
nog uitvoerig de enorme moeilijkheden
waarmede de Japansche strijdkrachten op
Guadalcanal* en in het gebied van Boena
te kampen hadden bij het vervullen van de
hun opgedragen taak Terwijl de vijand over
nabijgelegen goede luebtbases beschikte,
konden -de Japansche troepen slechts be-
achermd worden door een luchtmacht, waar
van de steunpunten gelegen waren op een
afstand van duizend kilometer
GENERAI.OBJ RST KURT HAASE t
Den Ssten Febrauri is te Berlijn overleden
General Kurt Haase opperbevelhebber van
een leger. De Ftihrer heeft bevolen dat deze
olficier. die zich in vredestijd en in twee
oorlogen zeer vermens elijk heeft gemaakt,
een staatsbegrafenis ten deel zal vallen
In den veldtocht in het Westen brak hy
atet zijn corps den 15en Mei door de vesting
werken by Neuzon en Mezières-Charleville.
Door dit succes heeft hy op beslissende wijze
meegewerkt tot het welslagen der operaties
ln het Westen, met name tot de doorbraak
naar het Kanaal Steeds weer onderscheidde
hy zich door zijn persoonlijke dapperheid en
vastbesloten leiding.
De Führer verleende hem op 8 Juni :940
het ridderkruis van het yzeren kruis en
bevoi derde hem tot Generaloberst Begin 1941
nam Generaloberst Haase het bevel pp zich
over een leger ln het Westen. Deelen van dit
leger hebben den Britten by hun landings
poging bij Dieppe een bloedigen nederlaag
bezorgd.
Gisteravond gaf de afdeeling Opera van
het Gemeentelijk Theaterbedrijf in den S'ads.
schouwburg te Amsterdam de première van
„Marieken van Nxrnweghen". zangspel naar
het middeleeuwsch mysteriespel van Jac.
Jansen. Greet Koeman als „Marieken".
(Polygoon-Noske)
Men kent de nationaal-socialistiieiie
opvatting over Europa's toekomst: óf
Hitier óf Stsltn zal straks de hoogste
leiding hebben in de landen, welke tus-
schen Vüsaingen en Wladiwostok zijn
gelegen. Natuurlijk zijn nog tal van
andere papieren oplossingen en theore
tische berekeningen denkbaar, doch ia
feite zal blijken, dat hier slechts een
keuze tusschen bovengenoemde twéé
mogelijkheden is.
Velen wenschten tot nu toe ln de
leuze .Hitler of Moscou" enkel maar
een doorzichtig stukje Duitsche propa
ganda te zien. En door propaganda lie
ten zij zich niet beetnemen
Maar wie kennis neemt van enkele
der jongste uitspraken aan geallieerde
zijde zal tot de erkenning moeten
komen, dat ln het Anglo-Amerikaan-
sche kamp een stemming groeiende ls,
welke daar tot het lanceeren van pre
cies dezelfde gedachte aanleiding blijkt
te geven, al legt men in Londen en
Washington dan ook niet den nadruk
op Hitier, maar op Moscou. Hetgeen
derhalve op zijn minst inhoudt, dat er
in het geallieerde kamp groepen gezag
hebbende figuren zijn, die juist datgene
willen, wat tot nu toe steeds als „gru-
wel-propaganda" der nat.-socialiaten
werd betiteld, namelijk de onvoorwaar
delijke uitlevering van Europa door de
geallieerden aan de Sovjet-Unie.
Men neme er bijvoorbeeld kennis
van, hoe de Amerikaansche journalist
Constantin Brown in de „Washington
Star" laat weten, dat de Sowjetheer-
schappij over Europa de beste oplossing
mag heeten voor de Europeesche toe
komst na den oorlog. Hij schrijft dien
aangaande o.m.:
„Na den oorlog zou de Sowjetunie
met vol recht kunnen beweren, dat een
overheerschende invloed van Rusland
op het continent noodzakelijk is voor de
handhaving van den vrede, zoolang
Europa in vele zwakke, onafhankelijke
staten verdeeld blijft. Tot voor kort
vreesden eenige Amerikanen, onder
wie veel. vooraanstaande mannen, het
vooruitzicht op een door de sowjets be-
heerscht Europa. Deze voorstelling
baart nog altijd een aantal politici in
Washington zorg. Daarentegen gelooven
thans anderen, zelfs in conservatieve
kringen, dat dit tenslotte de beste op
lossing zou zijn. wanneer we willen
vermijden, dat Europa alle vijfentwin
tig jaar in verwarring gebracht wordt.
Wanneer de sowjets het gevoel hebben,
dat zij het continent kunnen besturen,
dan is het voor de betrokkenen des te
beter- De laatste gebeurtenissen hebben
getoond, dat we met de sowjets, op
vriendschappelijke wijze en zelfs met
meer succes kunnen onderhandelen dan
met onze overige nauwe vrienden en
bondgenooten
En Brown staat niet alleen. Want een
dezer dagen heeft de bekende lord
Beaverbrook in het Engelsche Hooger-
liuis nog verklaard, dat „elk verstandig
mensch in het Britsche Empire zich zou
verheugen over een overwinning der
bolsjewieken in Europa" en dat er voor
het Britsche Empire geen bolsjewistisch
gevaar bestaat...
Anderszijds dienen wij echter ook te
wijzen op nog andere geluiden in het
geallieerde kamp dan die van Beaver
brook en Brown Velen vleien zich daar
immers met de kinderlijke hoop. dat het
nat.-socialistische Duitschland en de
bolsjewistische Sowjet-Unie elkaér zul
len vernietigen, zoodat tenslotte de Ge
allieerden een gemakkelijk vrij spel in
Europa en Rusland zullen hebben. En
mocht zulks al niet gebeuren, dan
hopen zij tóch, na een bolsjewistische
zege aan het Oostfront, tesamen me»
een „ander" Duitschland, op even naïev"
wijze in staat te zijn om het opdringen
der Sowjet-Unie naar het Westen toe
zooveel mogelijk te beteugelen.
Doch wij mogen hier herinneren aan
de uitspraak, welke Rijkscommissaris dr
Seyss-Inquart op 29 Januari in den
Haagschen Dierentuin heeft gedaan
toen hij, als gevolg van een overwin
ning van de bolsjewisten, op de zeer
groote waarschijnlijkheid wees van de
dan plaats vindende vorming van één
machtig Sowjetblok, hetwelk èn
Duitcshland èn Rusland zou omvatten
en hetwelk door zijn enorme militair-
economische kracht en dan onder
aanhef van de oude leuze van het
„Proletariërs aller landen vereenigt
u" een doodelijk gevaar zou beteeke-
nen vöor de bourgeoisie van West-
Europa, Engeland en Amerika
Hitier of Moscou: zulks beteekei|t,
dat in ieder geval Europa voor de ge
allieerden verloren is en dat thans de
worsteling aan het Oostfront moet
beslissen, wie van de twee, Hitler of
Stalin, de leidende figuur der toe
komst in ons werelddeel zal zijn. Wti
meenden er goed aan te doen door de
dingen aldus eenmaal, zonder eeniger-
lei propagandistische ophef, in koele
nuchterheid te stellen.
Hitier heeft zich opgeworpen als
de vertegenwoordiger van Europa,
doch Stalin is de representant van
het Aziatische binnenland.
Een ieder weet thans, waaraan hij
tóe ls.
SPAANSCWE TEGENSPR 1AK.
Het Spaanse he ministerie van Buitenland-
sche Zaken heeft aan de pers een nota ven
den volgenden inhoud verstrekt: „Het En
gelsche blad News Chronicle be
weert op grond van een door het te Stock
holm verschijnende blad Aftonbladet
ontvangen inlichting, dat aan de Spaansche
grens groote Duitsche troep nontingentcn
ztfn geconcentreerd en dat Duitschland van
Spanje ln den vorm 'n een ultimr.tuih het
recht zou hebben geëischt door Spaansth
gebied te trekken en de Spaanse he kust van
de Middellandsche Zee te bezetten De
Spaanschc regeerlxxg verklaart categorisch,
dat dit bericht absoluut onjuist is en eiken
grondslag ontbeert Herhaaldelijk zijn reeds
dergelijke geruohten in omloop gebracht, die
some een tendentieus karakter hadden en
steeds hebben de feiten de absolute on
waarheid van deze geruchten bewezen".
EEN MODERN VROUWTJE VAN
STAVOREN.
BU het'schoonmaken van ha-h g heeft een
hulsmoeder in de stad Porsgrunn. in het
Zuiden van Noorwegen tn de maag van een
haring een gouden ring gevonden De ring
droeg geen inscriptie, doch men vermoedt,
dat hij afkomstig ls uit West-Noorwegen.
's-Gravenhage, 10 Februari. Met
indrukwekkend eerbetoon is vandaag
afscheid genomen van den als gevolg
van een revolveraanslag overleden
luitenant-generaal H. A. Seyffardt,
den bevelhebber van het Vrijwilligers
legioen Nederland, dat aan de fronten
in den stryd tegen het bolsjewisme en
voor het nieuwe Europa zijn belang
rijke taak vervult
Op het historische Binnenhof, welks
omlysting dit plein een prachtig ge
heel doet zjjn, was te negen uur voor
den ingang tot de Ridderzaal de baar
met het stoffelijk hulsel van den
generaal op een katafalk opgesteld,
gedekt door de Nederlandsche vlag
en de attributen van den gestorvene
en geflankeerd door twee zuilen met
eerevlammen. Daarachter stond op
het podium een eerewacht, gevormd
door enkele mannen van het Vrijwil
ligerslegioen met den standaard, en
verder van de S.S., de W.A., de
N.S.B. en den Jeugdstorm, met hun
vaandels.
Luitenant-generaal H, A. SEYFFARDT
(Cliché archief
Onderdeelen van verschillende wa
pens der Duitsche weermacht en van
de W.A. waren met een militair mu
ziekkorps in carrévorm op het Bin
nenhof geplaatst.
Van half tien af schreed een lange
stoet van belangstellenden langs de
baar, terwijl zij op eerbiedige wijze
den Germaanschen groet brachten.
Tegen elf uur' verschenen de hoo-
gere autoriteiten en vertegenwoordi
gers van partij instanties van N.S.B. en
NS D AP en te elf uur precies kwa
men de Rijkscommissaris. Rijksminis
ter Seyss Inquart en de Leider van het
Nederlandsche volk, Mussert, op het
Binnenhof aan.
Militaire eerbewijzen wondert ge
bracht, tamboers slaan met gedempte
trom den preseir/.eermaTSch. de muziek
speeJit een koraal eo dan wondt de
treurmuziek uit Beethovens Broica ten
gehooire gebracht.
Bij deze plechtigheid hebben achter
een votgens Mussert, de weernwohtsbe-
vethehber generaal Christiansen, die
hoogtere S.S.- en politieleider Ranter
«amrea den Reichsführer S.S. en de
Rijkscommissaris namens den Führer
van het Duitsche vo'k groote kransen
bij d<e baar gelegd, terwij i eenige Duit
sche vltegtu.gen eercronden boven he'.
Binnenhof vlogen.
Toespraken hielden o.a de Leider
an het Nederlandsche volk, de höhere
SS- und Poüzeifühier en de Rijks
commissaris.
De Leuter zteide: Lur'.eniant-greeraa'l
Seyffaird». >s tn zijn- 71ste levensjaar ge
vallen voor 't vaderland Wij staan hier
niu vereetitigdi om afsc.teid van hem tie
nemen en hem u «(geleide te doen. Niet
alleen wij. zijn voDcsgenooten en ka
meraden, maar ook gaj mijn-ieer de
Rijkscommissaris, gy bevelhebber van
die Duitsohe weermacht in de bezette
Nederlandsche ge blowen, gjj S.S.-Grup
preftiihrer zijt gekomen met aMre. die
hier staan aangetreden, om hem de laat
ste eer te bewyaen alls stichter en lei
der van het Neder'hmdsch legioen en
als Nediertandsch officier.
Na een overzicht te hebben gegeven
van generaal Seyffiardits i^Busloop
vervolgde opr.:
Toen kwaon de zomer van hef jaar
1941 De teerling werd geworpen, de
eindstrijd tusschen nationiaat-sooialtis-
me en bolsjewisme begon. Wij weten
nu beter den (oen welk een "geweid tgc
militaire macht geneed stond om
Europa te overvallen, die Europeesche
cultuur te vernietigen en die Euro
peesche volkeren in slavernij te voe
ren.
Generaal Seyffiawdt gaf gehoor aan
het verzoek van de» Rijkscommissaris
om een NedierlandOdi legioen te vor
men. Anderhalf jaar zijn sindsdien
voorbijgegaan, die zondier twijfel hef
zwaarste tijdperk van zijn leven, zijn
geweest Hïj had gehoopt, diat vele
officieren van fief Nedsriandisclte leger
de juistheid van zijn daad zouden in
zien en hem zou ten voluien, om dei
wille van het vader «and. Hij had ge
hoopt, diat. daardoor e«gen bevelvxie-
rirg mogelijk zou zyn, hetgeen van
guoot betonig geweest zou zijn voor het
icgioea. Eat heeft roet zoo mogen zijn.
Maar wie hem niet in den steek gela
ten heeft, dait is ouze W.A. De kern
van het legioen werd gevormd door de
W.A., en is W.A., wie legioen zegt,
ztgt W.A.
Zijn giooie vreugde heefit hfj beleefd
toen hij verrjam, diat het legioen in den
barren wirteir van 1941 en 1942 stand
gehouden had op het zoo ongunstige
t=deelte van het Oostfront aan hef
ilanenmeer. Toen daarna de Duitsche
commandant tot onze mannen sprak,
dart zij met die beste Duitsche troepen
kondén wedijveren, verklaarde deee:
De Nederlandier is een alecht kazeme-
ooidaat, maar een goed vachtsaldhat
van oudsher. Wanneer zijn mannen
ven het Oostfront terugkwamen, hem
bezochten en hem vertelden van hun
strijd en hun inzet voor ons vaderland,
dan vergalt generaal Seyffardt, hetgeen
hem bezwaarde en vond de kraoht om
blymoedrtg voort te gaan zich te Mü-
ven inzetten, waar jongeren de armen
gekruist hielden.
Zijn leeftijd belette zijn daadwerke
lijken inzet als commandant, dit te heb
ben verdragen hier te moeten blijven, is
het grootste offer, dat h(j voor het va
derland heeft gebracht.
In den avond van den 4den Februari
stonden plotseling twee individuen in
bet duister tegenover hem en vroegen
hem of hy de generaal Seyffardt was.
Geen aarzeling. Het antwoord hard en
duideiyk: ja, ik ben generaal Seyffardt.
Twee schoten en zwaar gewond zeeg
hy ineen. Met inspanning van zyn
uiterste krachten heeft hy nog telefo
nisch mededeeling kunnen doen van zyn
verwonding. Tot zyn laatste wilsuiting
behoorde, dat om zynentwille geen
gijzelaars zouden worden gefusilleerd.
Hy heeft het groote voorrecht gehad
om op een leeftijd, waarop anderen
sterven in hun bed, ie zyn gevallen als
soldaat. Dit vervult ons mei ontroering
en tempert onze smart.
Generaal Seyffardt, wij zijn niet al
leen gekomen om u (e herdenken en
uitgeleide te doen. Wij zijn gekomen
ook om u te danken en om in het aan
gezicht van den dood u een gelofte te
doen. Ik weet te spreken uit naam van
de duizenden mannen, die op uw en op
mijn oproep gekomen zijn uit de rijen
der W.A., uit de rijen der politieke
organisatie der N.S.B. en uit de kringen,
die begrip hebben voor hetgeen het
vaderland in dezen tijd van noode
heeft, om u te danken voor al hetgeen
gij geofferd hebt en dat was veel, zeer
veel. Honderden zijp gevallen in het
legioen en gij hebt hun lot nu gedeeld,
de legionnairs zullen uw dood met ont
roering hebben vernomen en begrijpen
de, dat de schoten werden gelost door
bolsjewieken of hulpkrachten daarvan,
zullen zij als goede Hollandsche jongens
tot elkander gezegd hebben: maar rib
meer nog dan voordien is de bolsjewiek
onze vijand.
Uit naam van de oude strijders der
beweging, de verantwoordelijke ge
zagdragers der beweging, zeg ik, dat
wij, zoa s gij generaal, bereid zijn ons
leven te geven vfor óns ideaal: de
herrijzenis van ons vaderland. Wij
willen graag leven om te bouwen, maar
verkiezen den dood boven schuldig
zijn De oudste spreuk van de W.A. is:
„Alles voor het vaderland". Daaraan
blijven wij allen getrouw, met u, die
ons zijt voorgegaan in den dood.
Uit raam van het Nederlandsche
volk zoover het begrip heeft van de
enorme worsteling van dezen tijd
zeg ik u. generaal Seyffardt. dat wij
het communisme hier zuilen uitroeien
met wortel en tak. De groote worste
ling van Duitschland en Italië met
hun verbondenen, is ook onze worste
ling. Wij zijn solidair mei elkander
tot de overwinning bevochten zal zijn.
In den geest leef: gij, luitenant-gene
raal Seyffardt, stichter en leider van
het Nederlandsch legioen voort in onze
harten, ais man van eer, als man van
barak ter. ate men van hooge hoedamig-
i leden, die was ien vadieriatwl getrouwe
toi in den dood.
Zoo waarlijk er een God is, zoo waar-
li»k geloof ik da; Hij uw ziel genadig is.
N« Mussert trad de weeRnachtab»-
vethebber in Nederland, generaal der
vlsagere Fr Chriatiansen, voor die baar
en tegtte met <te woorden: „Generaal
Seyffardt, vsav de Duiteehe weermacht
den laatwten kameraadschappelijke»
groet" een krans neer.
Daarna nam de höhere S.S. en Poéi-
zeiführer, S.S. Gruppenführer Raufer
met de volgende woonden var dfen
doodle afscheid:
„Generaal Seyffardt! ln opdracht vaa
den Retohsfuhrer SB. en van de door
hem geleide Waffen S.S in wier naam
ook het Nederlandsche legioen thana
daarginds in het Oosten strijdt en dM
op dit uur met ontbloot hoofd aan a
denkt, groet ik u en dank ik u in zijn
rnaarn voor uw optreden. In syn brie»
van condoleance aan de famüsetodea
heeft de Rekshaführer S.S. geschrevene
„Hij is als dapper en oprecht men hal
slachtoffer geworden ven een schan
delijken moordaanslag, gepleegd dobr
lieden, die meenen zqn ridderlijk Qer-
maansoh gevoel atechls op deze vcts»-
dierlijke wijze te kunnen onderdruki-
ken. Be hoop, dot het geiheefe Neder-
lanxjsche volk. onverschillig ven welka
richting, eensgezind is in de vareerin»
van den dooden generaal en in de ver-
oondeeling van de moordemaare en vaa
hen die hierachter zitten". Wjj echter,
generaal Seyffardt, staan hier en na
men uw nalatemochap over, welke wij,
Nederlandsche kameraden en Ger
maanse he broeders, eens zullen ver
vullen."
Laatste spreker was de Rijkscommi»-
saris, Rytemkniister Seyss Ihijuart, die
de volgende rede hield
Generaal Seffardt stierf omdat hij
overeenkomstig zijn offervaardig en
moedig karakter zijn tegenstander»
openlijk tegemoet trad. Hij stierf den
soldatendood. De hand echter, die het
wapen op generaal Seffardt richtte,
is en blijft snood.
Doch aan de baar van een zoo edel
maii willen wij niet van wraak spre
ken. Het was de wensch van dea
doode, dat een passende vergelding
achterwege blijft.
Maar niet aan hen zal de geschie
denis en het dankbare vaderland den
krans van roem der overwinning en
eener waarlijk vaderlandslievende ge
zindheid verleenen, die in bekrompen,
ja kwaadwillige bezetenheid vasthou
den aan hetgeen zij meenen te zijn,
ook wanneer zij zich daarmede schrap
zetten tegen den stroom van het volln
leven van hun volk en de toekomst
van dat volk op het spel zetten, doch
aan dengene. die zich op het oogen
blik van de bësiissing met overwin
ning van zichzelf in dienst gesteld
heeft van de groote taak.
Generaal Seyffardt heeft de nauwa
kringen en de bekrompen gezindheid
van deze kïyngen overwonnen op het
oogenblik, (oen het lot ons alle»
plaatste voor de beslissing over zyn
of niet zijn en daarmede over onze
eigen waarde of waardeloosheid. Hij
besliste niet voor datgene dat voorbij
was. maar voor de toekomst van zijn
volk en van onze Europeesche en
Germaansche gemeenschap. Hij gaf
zichzelf en viel als een echte Neder
landsche patriot.
Zoo is generaal Seffardt thans op
gegaan in de gelederen van die man
nen, die in dezen wereldbeslissenden
strijd voor ons allen den weg naar da
toekomst bereiden en ons voor altijd
als voorbeeld zullen voorgaan.
De Führer heeft aan de eerste
compagnie van het Nederlandsche
legioen den naam Generaal Seyffardt
verleend, ter verplichting van da
mannen van het Nederlandsche legioen
en ter eere van den soldaat generaal
Seyffardt, die wegens zijn anti bolsje
wistische GermaatLsche overtuiging
door moordenaarshand gevallen is.
Met dezen krans groet de Führer
generaal Seyffardt. Hij blijft al»
(Nadruk verboderj.
Nederlandsche Roman
door
T. J. A. L. CORDENS.
41)
Waar zijm we ergens?
Ik kon hem geen antwoord geven.
Op hetzelfde oogenblik werd de coupé-
deur opengerukt en een sobdogt sprong
er in Hij keek ronid, maar de officie
ren niot ziende, wierp hij de tusscheo»
deur open van den couloir en ver
dween in een coupé naast ons. Meteen
begon de trein langzaam achteruit te
sloomen.
Wat is or aan de hand? vroeg
Alfred, nog niert hee bemaal wakker, we
gaan weer achteruit geloof ik.
Ik knikte van ja en voelde me niet
up mijn gemak. Juist kwam Gwynn
den coupé binnen, hij zag bleek, maar
wan heed kalm.
Het spijt me, -Jat ik jullie in dezen
trein heb meegenomen, heeren, zei hij.
Er i« iets niet in orde en ik hoop van
harte, diait het niot van ernsügen aard
zal zyn
Wait dan? vroeg Kerning.
Br ligt vóór ons een groot rots
blok op de rails, blijkbaar met moed-
wü <sr neergelegd om dien t.ein te laten
verongelukken. Maar wat erger te.
ren soldaat, die mee op de locomotief
tor.d, heefit ontdekt, dat op de hoogten
rondom gewapende Hindoes verscholen
ligger.. Een onbegrypelijke brutaliteit
van een troepje heethoofden om een
aanslag op de hoofdlijn te durven doen.
Ik heb achteruit laten stoomen en hij
het eerste het beste tussch ens totion zat
ik teiegrafeerre om
Hy kon den zin niet voleindigen; een
gewéldig gekraak volgdte re met een
ichok stond de trein stil
Gwynn tog ianguit op de bank voor
ons en Alfred en ik vtelen over hem
heen. Het krakre en splinteren hielden
niet op en daar tusschendoor meende
ik ore paar doffe knellen te hoeren,
alsof er geschoten werd. Zoo vlug mo
gelijk krabbelden we weer overemék
om te zien of we werkelijk gederail-
loerd waren, zooals we ailen dachten.
Zitten blijven, beval de majoor,
ik aal zelf wel eens zien wat er aan de
hand is Hij had de hand al aan den
knop van het porti re, tore Hetiatey den
coupé m kwam met een effen, strak
gezicht, als altijd.
Majoor.' riep hij.
Wait is er Hensley?
We zyn gederailleerd re worden
beschoten De tetegraafdradre zyn
doorgesneden; zoo juist heb tk een
paai tegen den grond zien liggen. Kom
mee. De heeren moeten hier blijven en
zich zoo dicht mogelyk tegen het be
schot achter de raampjes drukken of
beter nog, plat op den grond gaan lig
gen.
Groote hemel, riep Mac Gwynn.
Blyft hder heeren, zei hy tegen ons,
dat is het beste wat u doen ktuii, spoe
dig hoop ik weer by u terug te zijm
Nauwelijks waren rij weg of een
kogel vloog door onzen coupé en
boorde zich in het houtwerk tegenover
ons.
We keken elkander aan.
Een mooie boei, zei Keening. Hoe
zal dvt zaakje afloopen'
Ik weet het niet, zei Be, allesbe
halve gerust; maar ik heb geen zin oen
op den grond te gaan kiggen; ik wil
treiminste zien, aJs er iets gebeurt
Wij raten tegenover e Stander, ge
dekt door de paneel >n ven t raampje,
en als men het son noemen w», tame
lijk veilig In dm wagon achter ona
hoorden we de ka.atoynen van onze
soldaten knetteren, re ptotaelmg ragen
we eenogen hunor.- naar den coupé van
de officieren vïiegeo. Br klonk ere gil.
Vooruit, vooruit! werd er ge
schreeuwd.
(Wordt vervolgd.)
Zoa op (.06, onder 17,43.
Miu op 11.14, ondor MJ.
Men la verplicht te oardal----
sonsonderganf tot soaaopkomst
ontstoken worden