.KTWv
WANEER
Bon 726
ALBUMONA
BUTARONIA
Feuilleton
De reie om de wereld in
tachtig uren.
TT
algemkkn
Mn Mel INC.
Na de btejiagea van IMV konden wy
Weer voortguan niet onzeh arbeid. Het
waa een l il van veien onzer te den
ken, dat ons volk door de keiharde ge
beurtenis;n tot 't beset was gekomen
van de ju.Jheid van ons streven, wat
toch redelijkerwijze verwacht had kun
nen worden. Het was een fout te denken,
dat de overwinning ons kis een rype
vrucht in den school zou valien.
De feiten waren dpze: de weg om
Voort te gaan niet onzen arbeid, was
niet lange, versperd. De waarheid, die
Wij al die jaren verkondigd hadden, kon
nog altijd geen herberg vinden. Tien
duizenden waren lot inkeer gekomen,
honderdduizenden volhardden in hun
voor ons onbegrijpelijk aiwijzcnd stand-
punt.
De lev. „«omstandigheden werden als
gevolg vun den"1 oorlog moeilijker voor
velen, speciaal voor diegenen, die het
onder de democratie zoo bijzonder goed
hadden Harde maatregelen moest de
bezettende macht nemen in het belang
van de krachtig^ voortzetting van den
oorlog. Londen en Moskou oelenden on
dergronds hun macht uit en haalden
jonge menschen over tot daden, die
vaderlandslievend schenen, doch in
werkelijkheid tegen onze volksbelangen
Ingingen.
Daartegenover gingen wij taai en on
verzettelijk voort in de lijn, die wij nu
12 jarengevolg hebben. Sinds den
zomer Van 1940 onder de leuze: van
vijand tot bondgenoot. Ken leuze, die in
de daad is omgezet door de tienduizen
den onzer beweging, die in militairen
of economischen inzet hun plicht doen
in den strijd om de handhaving van
Europa
Deze drie jaren van 1940 tot 1943 heb
ben ons 'vele moeilijkheden en zorgen
opgeleverd, vele teleurstellingen ge
baard, maar' gegroeid zijn wij in onzen
onverzettelijken wil om het doel te be
reiken. waarvoor 'wij in 1931 begonnen
zijn: de herleving van ons volk in ons
vaderland, dat wij lief hebben.
Dit alles is alleen maar mogelijk ge
weest door de trouw en de offervaar
digheid van mijn kameraden. Het is
duidelijk, dat ik er op bedacht ben om,
dit tot uiting te brengen. Voor de éérste
maal is dit geschied door de instelling
van het 5-jarig insigne „Hou en trou".
Vijf jaren eerlijk en trouw in de bewe
ging te hebben gestaan, was zeker vóór
1940 een daad die gezien mocht worden,
een daad waartoe slechts een minder
heid in staafde. Daarna heb ik ingesteld
het eeretceHMDsdpr beweging „Strijd en
offer", en „Bijlen en volhardenvoor
hen, die in* bijzondere mate strijdvaar
dig waren en offers hebben gebracht.
Het spreekt vöhzelf, dat diegenen, die
jntct In etc beweging gestreden hebben
en geofferd hebben, maar die zich mili
tair hebben ingezet en daardoor op deze
zeer bijzondere wijze het nationaal-
socialisme en het vaderland hebben ge-
dierfd, te zijner tijd recht hebben op een
bijzondere onderscheiding, die daarop
betrekking heeft.
Vandaag wordt uitgereikt aan eenige
duizenden leden het onderscheidings-
tceken voor onafgebroken lidmaatschap
gedurende 10 jaren. Het zou mij een
groot voorrecht zijn «geweest dit per
soonlijk uit te reiken aan ieder, die (BI
vandaag heeft gekregen. Ik weet heel
goed. dat er onder hen zullen zijn, die
In die tien jaren veel minder zich heb
ben ingezet, dan anderen, die misschien
slechts twee jaren lid zijn, die dus ook
minder verdienste hebben dan zij, die
later kwamen en meer offerden. Maar
dit neemt niet weg, dat zij het dan toch
geweest zijn, die door alle stormen heen
10 jaren onwrikbaar zijn ^lijven staan
en daardoor aan onze tegenstanders
hebben getoond, dat de N.S B. niet kapot
te krijgen was, omdat hun aanvallen
afstuitten op hun niet te ondermijnen
_Jrouw Daarvoor wil ik hun nu danken
van ganscher harte.
En nu het mij niet mogelijk is aan
leder hunner deze onderscheiding per
soonlijk uit te reiken, geloof Ik te han
delen in den geest van allen als ik dit
nu doe aan mijn eersten medewerker en
plaatsvervanger, van Geelkerken, dien
ik uitnoodig daartoe hier on het podium
te kom—!
Het wereldgebeuren.
De beweging is niet te begrijpen, wan
neer wij haar beschouwen als iets, dat
op zichzelf staat, dat een. doel heeft in
zlchzelve. De beweging vervult een rol
in het groote drama van dezen tijd, het
wereldgebeuren. Alleen hij,' die begrip
heeft vt)/y dit wereldgebeuren, is in
staat van dit hooge standpunt uit te
overzien den toestand van land en volk
en de roeping die de beweging in dit
tijdsgewricht te vervullen heeft. Daar
om acht ik het nu mijn eerste taak dit
historisch gebeuren in groot formaat
met u te bezien om vandaar uit onze
stellingen te betrekken.
Er is niemand, die niet weet, dat
Europa In strijd staat op leven en dood
met den Sovjet-kolos eenerzij ds en
Amerika-Engcland anderzijds.
Wat is Europa? Ons continent zal men
zeggen. Er ls een AmerikaanSch conti
nent bcheerscht door de Vereenigdë
Staten, een Oost-Aziatische leefruimte
beheerscbh door Japan en een enorm
Aziatisch continent grootendeels be-
heérscht door de Sovjets. Ziet men op
de wereldkaart deze kolossen dan komt
de vraag op of Europa wel een continent
lsl Geografisch is Europa niets meer
dan het Westelijke schiereiland van het
enorme Aziatische continent. Dit schier
eiland van de Zee van Azof tot de Fin-
sche golf, ls niet meer dan het tiende
deel van 't Eurazlatlsch continent en
heeft geen natuurlijke Oostelijke grens,
dlë een goed verdedigbare afscheiding
vormt Daarom staat Europa door de
eeuwen heen steeds weer bloot aan het
gevaar van een Aziatische overstroo
ming. Niettemin is deze Westelijke zoom
van Azië reeds sinds onheuglijken tijd
he^ groote cultuurcentrum de- wereld.
Wat zou de wereld zijn zonder de Euro-
peeschc beschaving, de Europeesche cul
tuur? Hoe durft die ontaarde zoon van
Europa, Amerika, zijn moeder ln den
rug aanvallen, als zij zich verdedigt
tegen hel grootste gevaar, dat haar ooit
uit Azië bedreigde?
Zooals gezegd: meermolen ls Europa
reeds vanuit Azië bedreigd. Uit de laat
ste 2000 jaren zijn de meeste aanvallen
de volgende:
1. De Hunnen begonnen 200 jaar
na het begin onzer Jaartelling op te
rukken naar het bekende Oosten en
hadden 250 jaar later vrijwel geheel
Oost- en midden-Europa in handen.
Toen drongen zij het Donau-dal to,
•taken den Rijn ever, hamen eter-
1 7.
De tirriatuuvailea e» Berlijn werden, bij hun ieaute poginsen om den etrljdseeit
en weerstand van het DulUche volk murw te maken, door de Analo-Aineriksiinscha
bommenwerpers in de nachten ven 1» 22, 23. 24 en 26 November met opzet onder
nomen tesen woonwijken) ook inbouwen der diplomatieke vertegenwoordigingen wer
den hierbtt verwoest op onee foto? het Zwerdeche gezantschap.
(S.S-P.K. Mlelke-O.-H.)
nsendeHumd Melz en bedreigden reeds
Orleans. Op de Catalaunische velden,
tusschen Chalon en de Manie en
Troyes werden zij eerst tegengehou
den door de Vereemgde Europeesche
machten van die dagen, de Westgotere
onder TTteoderik de ijerste, de Ro-
meinschc legerschaien in hoofdzaak
samengesteld uit Franken, Bourgon
diërs en andere Germanen onder
den veldheer Aetius, versloegen At-
tila. Daardoor werd Europa gered.
2. De Mooren staken in 711 de
Straat van Gibraltar over. De West-
go l(mf de toenmalige heers oh era van
Spanje, werden verslagen. Zij, trokken
over de\Pyreneeen Frankrijk binnen
en v^erdeh m 732 door Karei Martel
by Poitiers verslagen. Echter eerst in
1492 komt een einde aan de overtieer-
sahing van Spanje.
3. De Mongolen kwamen wederom
in het begin der 13de eeuw naar
Europa onder aanvoering van Djengis
Khan, d.w.z. wereld'heerscher. Nadat
Rusland was onderworpen trokken de
Mongoolsche horden moordend, brand
stichtend, plunderend Polen binnen
en werd o.a. Krakau verbrand Maar
wederom maakten de-Euopeescbe vol
keren front tegen de'n Aziafisdien in
dringer. In 1421 komt het bij Liegnitz
tot een beslisscnden slag tusschen de
Mongolen en de Europeesche leger
scharen. Op het critieke oogenhlik
had Europa de handen ineengeslagen
en gewonnen.
4. De Turken slaken in 1358 de
Dardanellen over en bezetten Galipoli.
In "1402 werd de Turksohe sultan ver
slagen door den Mongolenihoofdman
Timoer Lenk. De latere ineenstort-uiig
van dit Mongolenryk opende de mo
gelijkheid om den inval in Europa
voort te zetten. .H-et Qost'-Rcmeinsche
rijk moest de vlag in 1453 strijken, in
1529 stonden de Turken voqr de poor
ten van Weenen. Ia Ififl3 belegerden
de Turken voor de tweede maal Wee
nen. Tenslotte werden zij eertt in
1687 verslagen door den genial
veldheer des keizers Eugenius van
Savoye.
Viermaal is de vloedgolf gekomen
en doorgedrongen tot in het hart van
Europa. Alleen met de grootste in
spanning ia het gevaar gekeerd. Dit
maal is het gevaar grooter dan ooit te
voren. Het bolsjewisme is niet anders
dan de nieuwe levensvorm van de
millioenenmasaa's van Oost-Europa
en Noordelijk Azie. Stalin is de
Djengis Khan en de Attila van onzen
tijd. Hij pot nit een reservoir van 200
mihi9en menschelijkcn wezens, een
enorm grondstoffenpotentieel, over een
onmetelijke ruimte, waar geheel
Europa ln kan rondoraaien. De Euro
peesche techniek is bem door Euro
peanen en Amerikanen geleerd. Tien
duizenden tanks, vliegtuigen en ka
nonnen behooren tot zijn wapenen.
Men moet toch wel zeer naïef zijn
om te denken, dat het Sovjetdoel
daarin bestaat om het Oostelijke randje
van- Europa te veroveren en toe te
voegen aan het onmetelijke Sovjet
rijk. Dat daartoe ongetelde millioenen
van zijn onderdanen door hem worden
opgeofferd. Het is duidelijk en on
weerlegbaar, dat de verovering van
Europa en Noord-Afrika het eerste
doel is, om daarna de wereldrevolutie
te voleindigen.
Wat de overstrooming van Europa
door de Sovjets beteekent is evenmin
een geheim. Het beteekent het einue
van de Europeesche «beschaving, het
einde der Europeesche volkeren. De,
methode is eenvoudig en doeltreffend.
De geheele intelligent» en de bour
geoisie worden afgeslacht of naar
Siberië vervoerd om in de bosschen
en de mijnen te werken tot zij m den
meest letterlijken zm zijn gecrepeerd.
De vrouwen worden toegewezen aan
de half en heel Aziatisone stammen.
De kinderen- worden tót bolsjewieken
gemaakt. Na één generatie zijn er
geert Europeesche vodceren meer.-
Nooit ls het gevaar voor het voort
bestaan van Europa grooter geweest
dan nu. Het is de plicht van letter
Ettopeesch volk om daartegen front te
maken en mede te werken tun de
verdediging van Europa.
Zou Europa solidair zijn, dan zou
met vereende krachten de oorlog re-ds
tot eert goed einde gebracht zyn. het
is de tragiek van dezen tijd, dat ze-is
in het aangezicht van het grootste ge
vaar Europa nog geen eenneid kent.
'Het groote Krachtscentrum van Europa
is Ouitschianu, aank zy hei nat.o-
naui-sociahaaic, dank zij Adolf Hi tier.
Europa zou reeds verloren zijn als er
geen nationaal-socialisme gekomen
was. Wij kunnen bet met anuers zien
dan ais de laatste kans, die God aan
Europa geeft om behouden te blijven,
en daarvoor danken wij den Schepper
eertnedig, doordrongen van dtn p.icht
om onze krachten in te spannen in
deze worsteling.
Niet alleen dat Europa niet soiiaair
is, maar Engeland heeft z.ch verlaagd
tot springplank vah Amerika om den
dolkstoot van de Joden 'uit New York
toe te brengen in den rug van Europa.
Het is duidelijk, dat Amerika, na
uitschakeling van Europa, -het Britseh
imperium wil overnemen om daar
mede een Amerikaansche wereld
macht te stichten, die de helft van
de wereld Wheerechen zal, welke de
Sovjets niet, althans voorloopjg niet,
irr bezit kunnen nemen.
Het is een schandelijk verraad aan
Europa, dat Engeland bereid is Europa
aan da Sovjets over 9e leveren. Door,
dit verraad verliest het zyn imperium
aan Roosevelt Maar wat wilt ge? Tot
nu toe zijn de Sovjets de eenige macht
gebleken, die eenigermafe tegen
Duilschland op kon. Wanneer de Dalt-
sche weermacht het daartegen zou af
leggen, wie zal dan verder de Sovjets
tegenhouden?
De vraag stellen is haar beantwoor
den. Niemand
Drze staalharde feiten hebben een
einde gemaakt aan de romance van
Augustus 1941 toen Roosevelt Chur
chill ontmoette Dn een door berge ij
omzoomde baai, ergens op den Attan-
tisehen Oceaan" om voor de schare
van oanoozele toeschouwers hei
spiuokje op te voeren va» het „Atlan
tic Charter vrede en gerechtigheid
belovend aan alle volkeren volgens
het oude recept van Wilsons 14 punten.
Sindsdien zijn twee jéren voorbij-,
gegaan. The Times, de spreekbuis
van de Engelsche regeering, betoogde,
dat de kleine staten maar niet op
herstel van de souvereiniteit moesten
rekenen en dat zij zich maar niet
moesten opwinden, wanneer zy zou
den moeten verdwijnen. Dit werd
zelfs van Kief fens te gortig, die zich
verstoutte een ingezonden stuk in
The Times te scjhiyven, waarin hy
vroeg, waar 2, 3 of 4 staten het' reclr,
vandaan haalden osn over het lot vah
de vele menschen <jpp-kleine naties te
beslissen..Het„Sovjet-Hussische agent
schap Taas veridaarde: f
„De modern® techniek eischt een
politiek vah groote ruimten. Voort
aan zal de wereld beheerscht wor
den door een klein aantal groote
mogendheden. Voor Groot-Brittan-
nië, een wereldmogendheid, heeft
Europa geen belang en de politiek
van het Europeesche evenwicht
wondt nultelooa, ten eerste omdat
zy meer en meer technisch onuit
voerbaar wordt en vervolgens om
dat de beslissingen van de toe
komst zich op een ander gebied
ontwikkelen.
lEen verdrag dat Europa zou her
stellen in den ouden vorm zou
tegen Sovjet-Kus land zijn ger.cht.
Engeland moet er dan ook van af
zien Europa te hersteilen zooals
het was en Engeland moet zich los
maken 'vun al de verplichtingen,
die het in dien zin op zich geno
men heeft. SikoTSii, de Gaulle en
de koningen in ballingschap, de
gekroonde hoofden zonder glans.
zyn, evenals het Atlantic Char
ter, ballast welke over boord ge
worpen moet worden, evenals het
beginsel van de vrijheid der kleine
volkeren."
En zoo rolt de bal verder van de
bagi m den Atlantisohen Oceaan, waar
het Atlantic charter werd geboren,
tot Teheran, waarheen de beeren
Koospvelt en Churchill moesten rei
zen om van aangezicht tot aangezicht
te mogen staan tegenover den moder
nen Djengis Khan: Staiin. 1
Over de kleine volkoren werd- niet
meer gerept. Slechts was er sprake
van „samenwerking tusschen ons
dirieën, bcndgendblen". Geheel hier
mede in overeenstemming verklaarde
de renegaat Smuts dezer dagen voor
de parlementaire Empire-vereeniging,
diat gestreefd moet worden naar êen
drie-eenheid van de Vereenigde Staten
de Sovjet-Unie en Engeland. Duitsch-
land zou van de kaart worden wegge
vaagd, Frankrijk zou nimmer meer ais
groote mogendheid herrijzen, slechts
Engelend en de Sovjet-Unie zouden in
Europa overblyven. Smuts vervolgde:
„De Sovjet-Unie is de nieuwe kolos
in Europa, d'ie over dut continent
voortschrijdt. Haar macht zal te groo
ter zijn, doordat ook het Japanache
rijk niét meer zal be*taan en ieder
evenwicht van krachten dus ook in het
Oosten zal zijn verdwenen".
Zoo staan de zeken en niet anders.
Er is geen sprake meer ven onduide
lijkheid. Als de Duitsche weermacht
en de daarmee verbondon«;n niet in
staat zyn om de Sovjets tegen te hou
den, bestaat er binnenkort geen Europa
meer, Het gaat om het zijn of niet-zijn
van Europe. I
Europa vecht voor zijn leven tegen dc
horden uit het Oorten en de renegaten
uit het Westen. In deze worsteling be
hoort leder die zich van zijn verant
woordelijkheid bewust is, te staan In
het Europeesche front.
WH hebben te staan in den Neder-
landschrn sector van het Europeesche
front- Alleen daardoor is het me gelijk
het vaderland op Se heffen uit zijn
nood van heden, waarin het gestort
door een regoer ingsstebel dat oraivach
tig wms en regeerders, die geei
hadden ven de eisclien van dezen
De neergang van «na vaderland.
Dat wü een dieptepunt van ons na
tionaal bestaan hebben béretktis dui-
delijk. Of het het diepste punt ia, hangt
er'vanaf of hier het tweede front komt
d*t Sta! in ongetwijfeld van Churchill
z*l hebben verlangd. Wanneer er een
Engelsch-Amerikaansche invasie ln
Nederland komt, is dit de voltooiing
vanhmzen neergang. ligt spreekt van
zelf, dat den ons vaderland tot een
bloeddg slagveld Wordt waar de bur
gerbevolking zwaar te lijden aal heb
ben en om zoo te zeggen geen steen
op den anderen blijft. Vergeleken
daarbij zial het zwaar geteisterde Italië
er nog friach en vrooTijk uitzien. Het
is my onbegrijpelijk dat er in Neder
land zulke onnadenkende dwaze men
sehen zijn, die hopen ojs een tweede
front. Gelukkig is de Duitsche weer
macht al jaren lang bezig can de kust
in zöo sterken staat van verdediging
te brengen, dat de Angelsaksers zich
nog wel tweemaal zullen bedenken
voor zij tot landingspogingen zullen
besluiten. En hiermede is tevensyant
woord gegeven op de simpele dottune
opmerking, due men na Mei 1940 zoo
dikwijls hoorde „wat doen die Duit-
schers hier, laten ze naar hun eigen
land gaan, w ij hebben ze toch' niet ge
roepen".
Zij zjin gekomen niet voor hun ple
zier, maar omdat zij komen moesten,
omdat een aan Engeland hoofige re
geering niet bereid en niet in staat was
om de kust te verdedigen tegen En
gelsche invasie. Als de Duitschers niet
gekomen waren, was ons land reeds
lang een slagveld. Dit is, afgezien van
de paar oorlogsdagen in Met, nu geluk
kig tot nu toe voorkomen.
Tijdens do Fransche revolutie week
prins Willem van Oranje naar Engeland
uit en gelastte vandaar uit, hoewel hij
daartoe de bevoegdheid miste, aan alle
gouverneurs en commandanten der ko
loniën om deze over te geven aan de
Kngqtseheu. Dit Is geschied en Ceylon
en (Je Kaap hebben wij nooit meer te
ruggezien. Van dien tijd af zijn wij vasal
van Engeland geweest, ook wet genoemd
de sloep, «Wingelend aan het Engelsche
slagschip. De rol van Nederland ln den
zg. Volkenbond van Geneve, was niet
anders don die van dienaar van Enge
land. De sancties tegen Italië in het
jaar 1935 werden aangevraagd door
Nederland op aanwijzing van Engeland.
Toen de Nederlandsrhe regeecing na
1918 de forten van Kijkduin en Vlissin-
gen wildé bouwen, waarvoor de kost
bare bewapening reeds was aangevoerd,
moesten de kanonnen, die millioenen
"ekost hadden, aan een Jood voor een
appel en éen ei verkocht worden, warft
Mhgeland verbood de verdediging van
onze kust.
Onze strijd tegen het Belgisch ver
drag in de jaren 19251927 was niet
anders dan ons verzet tegen de aanma
tigingen van Frankrijk over* Neder-
landsch territoir, welke aanmatigingen
de Nederlandsche regeering met een
benauwd gezicht geslikt had.
De boycot van Duitsche wanen na
1933, de bemoeilijking van uitvoer naar
DuitschLand van groenten, bote- enz.
was niet anders dan een onderdeel van
de economische omsingeling van
Dujtschland door Engeland en consor
ten. Een vooraanstaand regeeringsman
zei eens: onder neutraliteit verstaan
wij, dat wij oorlog willen met niemand,
maar in ieder geval niet met Engeland.
Onider die omstandigheden koh bet niet,
anders of Duitscbland moest hief ko
men, wilde het niét op een kwaden dag
door de Engielscherf^ en Amerikanen
van Nederland uft ln de flank worden
aangevallen.
Zjj zyn dan ook gekQrnen en hebben
Nederland in enkele dagen bezet. Alles
is zoo gegaan zooals wy, nationaal-
soeialisten, dit reeds jaren hadden voor
zien an one volk daaévoo-, helaas de
vergeefs hadden gewaarschuwd.
De herren regeerders doden wat hun
voorgangers tijdcija de Fransche revo
lutie hadden gedaan, zy vloden naar
Londen.
De sukkelaar*, die zy achter helen;
troostten elkander met deze geheim
zinnige wijsheid, dat zij -met bloedend
hart gegaan waren, dat zy graag gebfc
veji zouden zyn, maar zy moesten Indië
vaor ons behouden.
Toen de oorlog tusschen «fapwo en
Amerika "Uitbrak verklaarde Koningin
Wilhelmina »an Japan den oorlog. Een
daad, waartoe zij niet meer gerechtigd
was. Ook hier haantje de voonste als
in 1935 in Gcnéve, de gehoorzame die
naren van Engeland. Japan heeft dit
een maand lang genegeerd en eerst op
12 Januari een officieele verklaring
gepubliceerd, waarin o.m. gezegd
wordt:
Ofschoondo Japansch ucgeering jian
de Vereenigde Staten en het Britsche
rijk den oorlog heeft verklaard, heeft
zij er van afgezien tot vijandelijke
maatregelen tegen Nederl.-Indiï over
te gaan. Zy heeft dit gedaan in het'
oprechte verlangen zoo mogelijk te
vermyden, -dat ook de bewoners van
Nedcrlandsch-lndië door de verschrik
kingen van den oorlog zouden worden
geteisterd. De rcgeentig van Neder-
lanadsch-Indië heeft echter aan de
Japansche regeering medegedeeld, dat
zij zich genoodzaakt zag. met het oog
op de beginnende vijandelijkheden van
Japan tegenover de Vereenigde Stalen
en het Britsche rijk, waarmede Neder-
landsch-Indië onafscheidelijk is ver
bonden, te constateeren dat tusschen
Japan en Nedcrkmdsch-Indië de staat
van oor'og bestaat."
De afloop is ons allen bekend. De
vloot grootendeels in den grond ge
boord, duizenden offerden hun leven,
geheel Indië werd bezet. Tienduizenden
zijn sindsdien in krijgsgevangenschap.
Ik waa», het'te betwijfelen of het voor
hun verwanten een troost is 1e weten
dat de roemruchte admiraal Bernhard
von Biesterfeld hééft doen weten, dat
hij zich naar Indië had w '.len begeven,
doch dat zjjn schoonmoeder hem niet
heeft willen lgten gaan
Wesf-lndic is door de Vereenigde
Staten bezet. Wat er van de handels
vloot over zat zijn. weten we niet.
Veel in ieder geval niet. Opgevaren
grootendeels, zeker.
Zoo is de toestand van ons vaderland
nu. Het daaruit op te werken tot
nieuwe levenskans en nieuwe «evens-
mogelijkheid, is een taak zoo zw„ar dat
het moedige harten vergt en sterke
knuisten. Het is de roeping der bewe
ging om deze te vervullen.
De roeping der beweging.
Het was vóór de verkiezing van
1937, dat wy schreven: zonder de
NSB. heeft dit volk geen toekomst
meer. Wij zijn er over gehoond. En
nu? Als er géén N.SB. was zou ze
onmiddellijk moeten wórden gesticht
om op zich te nemen de zseg voor de
toekomst van volk en vaderland
Het is deze zorg, die de drijfveer
was en is voor ai onze handelingen.
Den weg vrij maken voor een nieuw
Nederland in een flieuw Europa. Zie
daar onze roeping.
De wëg, dien wij te volgen hebben,
ligt kjaar e« duidelijk voor ons, hij
(Nadruk verboden)
Een verhaal uit de ee ste tyden van
het vliégwezen door W C. COENEN.
23)
Jftobertson lette op zijn klok, zyn
-fneters, wijzers en kleppen, maar de
cartograaf trok toch het meest zijn
belangstelling. F.en fijn streepje licht
volgde het stalen pennetje langs de
landkaart. Bij het klimmen was hy
reeds aan de andere zyde van het
meer gekomen.
Drie en dertig honderd meter!
riep hij de cabine in.
Tien minuien, twee en vijftig
seconden, juichte Moring. De machine
doet bet ÏUtstekend. De Graaf!
De ingenieur zat naar adem te hy-
gen.
Die doel alles, wat ik gezegd heb,
dat ze doen zou, antwoordde hij met
ietwat haperende stem. Sluit de schot
ten nu maar, Leo
Staten luiken wenden voor de raampjes'
geschoven. De parsman lachte verge
noegd en -reikte een paar beschreven
velletjes aan Fern «ver.
Een weretwondcr.dot zal ik
aan de heele wereld vertellen! zei hij.
De volgende drie en dertig honderd
meteir werden -met ongeveer dczrlfde
snelheid afgelegd, omdat dc hoogcom-
pcessie in werking begpn te komen. Ze
hadden mg een, voo- gewone vliegtui
gen te groote hoogte bereikt
i— Blijf stijgen, Robertson I hijgde De
Graaf, wiens oogen gloeiden in zijti
bleeke gezicht. De s'alen wijzer be
schreef regelmatig den weg van de
machine over het meer. De cartograaf
was nu de eenige gids voor de „A end"
géworden.
Tienduizend rmter! schreeuwde
Robertson opgewonden. De Graaf had
zym steel in een rustbank ve-am'end
en was languit gaan liggen. Moring en
Fern bogen zich ongerust ove- hem.
heen.
«- Blyven.stygen.... hygdc de
ingenieur
Op twaalf duizend meter hoogte
legde Robertson de machine weer vlak
in een oostelijke luchtstrooming van
groote snelheid. En het wonderlijkste
was wel, dat de motoren op die groote
hoogte even goed draalden, als op den
begane» grond. Toen begon de wonder
baarlijke. stalen wijzer de snelheid van
"et vliegtuig duidelijk aarffe toon en.
In twaalf minuten was hij over één
der vijftig-mifl-srcties van de land
kaart heengegleden.
Robertson kon zijn oogen nauwelitks
gelooven Ze bevonden zich nu boven
land en de volgende vijftig mijlen
waren in tien minuten doorgevlogen,
wat neerkwam, op driehonderd mijd per
mr.
In de cabine hadden alien- last met
ademhalen, maar er was geen spoor
van koude te voelen. Moring had zijn
sigaar neergelegd en zat met zijn hand
tegen zijn hart gedrukt. Hij was bleek
geworden, maar glimlachte van blijd
schap en tevredenheid. De persman
scheen er geen hinder van te hebben.
Hij schreef velletjes vol met zijn bi
jdrukken en ondervindingen op die on
gekende hoogte en hieid slechts nu en
'dan op. om een volgeschreven blaadje
aan Fern ie overhandigen,
i Begrijpend, dat Gras er naar snakte
j ook eens in' den stuurstoel te zitten,
gaf Robertson hem zijn plaats over.
Ik vraag me nog aldoor af, of ik
misschien droom, zei Gras.
Robertson maakt e een opmerking
I tegen De Graaf, maar kreeg geen ant
woord Hij "boog zieh^ over den inge-
I in Hl- heen en richtte zich toen dade-
lyk weer op
Hij heeft het bewustzijn verloren!
zei hij opgewonden.
Ondanks zijn zwakke hart wilde
hij met alle geweld mee, zei Moring. Ik
kreeg trouwens zelf ook tast van de
hoogte. Laten we wat daten, zoodat
we de raampjes open kunnen zetten.
Gras richtte den neus van de machine
omlaag. Ze naderden Detroit en de
stalen wijze, kroop steeels dichter en
dichter naar dé plaats van het ten
dingstenrein toe. Op tienduizend meter
draaide Leo het licht uit en schoof de
sta'en luiken own. Robertson schoof
he^ raampje vlak boven-het hoofd van
|den ingenieur eeji we'mig op en begon
zijn voorhoofd en banden te masr.ee-
ren. Een stroom f'issche lucht drong
de cabine binnen onder het daverend
geronk der motoren. Fem ving signa
len op en wenkte Robertson het
I raampje eenige oogenbiikken vbor het
lawaai te sluiten. Daarna krabbelde hij
I enkele woorden op een blocnote en
1 reikte de boodschap aan 'firing over.
Bericht voor u, zei hij.
Moring nam het briefje van Fem
Aan rn las bardon voor:
(Vfordtf vervolgd.)
VERDUISTEREN»
Tat 18 December moet verduis
terd worden van 19.39 tot 8.30 l.
13 Deo. Maan op 18.18 onder 9J9
11 Dea. Maan op 19.15 onder 10.40
15 Dee. Maan on 29 12. onder 11.01
hoeft meer waarde
aio U die besteedt
voor
UP li HAM
JU3POEDKH
100 GRA^
OEI.n lAUepOGDKIl
is in «rechte lyn het vervolg
K, Mij
re» g
weg, Isjien wy ai deze twaalf
Grondslag is de absolute nooj.ju.
ïykheid van de Europeeaclie j,oil(J3J
teit en die laat zich niet denken m
der de Germaarusche solidarity i
vinden van de synthese tusschen
noodzakelijke solidariteit in en)s?
formaat zonder verlies vin den «m
ac hen eigen aard het nationale
respect, ja met versterking daarvTJ
dot; ls het, waar het op aan Juxm,
wahrin (te beweging het geheele ii
heeft vonr te gaan, ja wa.ir.n pj
lidht een voorhqcid kan zijn voori
re Europeesche volkeren
Om op dien weg voor te njJ
aan met de verwachting, gevoigj j
tullen worden, ia dit een aanmatte
onzerzijds, door niets gerechtvaart
Neen dat is zy niet. Twaaf jaar tul
hebben wy den juisten koen gevold
en iki zou aan de beweging, aan jjj
die daarvoor geleden en gcstrëji
hebben, te kort doen als ik de hewjju
daarvan nu achterwege zou talon i
tuigenis van de noodzaak der Euri
peesehe solidariteit hebben wij jaar U
jaar uit afgelegd. re
Op 1 Deeemer 1932 sprgk ik-
..Er moet een nafionaal-sorialhü^
West- en midden-Europa komen,
een stevigen dam vormt tegen
communisme, rnders word'-n wij
der den voet geloopen door W
wistisch Azië."
In 1932: „Wij allen zijn arhrdeyj
dienst van ons volk. Wy willen g
volk gezamenlijk dienen, opdat
weer sterk en groot worde en
teak in de wereld kan btiivpn
vullen. En zoodoende zullen
waarachtig internationaal run en i
Europa een goed georganiseerde i
geven, in staat en bereid om met I
andefe Europeesche naties in gen
overleg de Europeesche cultuur vot
ondereang te bewaren."
Op 1 Februari 1934: ..Staande opi
basts van dezelfde wereidbe-<-hoincl
zullen de Europeesche* natiën elka|
der noodig -hebben om met vrrrti
krachten de Europeesche etuniur I
nieuwen bloei te brengen en daatil
valkomen af te rekenen met de del^
titehe leuze van den onde'gang i
dit avondland, die aan"!'-rade i
zijn
Op 12 October 1935: „Wij zyn I
reid om mede te helpen bouwen l
een bond van Europeeschp stil
waartusschen heb onrecht te herrij
die een waardig instrument m\
voor het behoud van*de E-iro]
-ultöur."
In Mei 1936: „Ik geloof te hei 0
staan van een nieuw Europa op ml
naal-socialistischen grondslag Ir I
nieuwe Europa zal solidari'-".
schen op den ecnigen. slJbK
waarachtiger grondslag, die
is, namelijk de eer, de vrkheii
rechtsgelijkheid der Europe.-««V i
keren. Levend zal worden Iwt
bead, dat de strijd tussdhen de i
dene en West-Europeesche voM|
niet anders is dan een burgerooq
want wy, Europeesche naties bei»
by elkander. Wy zulten meetel j
menieven als wy niet ge/ag«j|
door het wereldcommunicn
worden vernietigd."
„Wilt gij stabiliteit In Eu.
is daarvoor maar één jprond^US, J
deugdelyk is. Die. grónds!»
recht doen aan de volkeren. GcjteJ
volk wat het toekomt, geef i>t:
staansmogeiykhcid, geef bet M
iyke grenzen, probeer geen vu» 1
siaverny 1e houden, want as teil
volk is dat ecnigen wil en eM
Kracht heeft, dan zal het ziok
dien druk bevryden, zonder oorioll
net kay, met oorlog als hel f'""'1,]
16 December 1938 schreef
dag gaat er nu voorby of mor1
die iets begrijpen van het *el!
goheuren, wordt liet raeei
duidelijk, dat wij leven in WI1 1
waarin twee werelden tioüen.
eené wereifl is die van het tiben
Kapitalisme, marxisme. Die
noemt men de democratische
meer op den man af gezegd, de
sche. De andere is de nieuw
die zich bflan breekt door de
heen, de wereld van fascial*
naal-socialisme, de wereld van j
wustwurding op eigen waarde-i
volksche wereld. De laatste m»ro
voltrekt zich dit proces in vcd"
tempo. Er is geen houden <r|(!<r
Het Joodsche volk is in vollen
met DuiUKhtend en Italië en «1
de re Europeesche volkeren w
zich aan dezen oorlog niet nu er|
trekken of zy willen of r» I
lioofdstad van het Joodsche vol
New York, dc sterkste bifrctit
Vereenigde Staten. Rusland 1
men in hun macht, Engeland >SJ
hem een fort, Nederland is het r
vooruitgeschoven bastion."
Zoo hebben wy dé so||||i
predikt met alle krocht en »-'!l
zicht, die ons gegeven
Europa een eenheid geweest
niet alleen de oorlog roet (Je
niet zyn uitgebroken, maar da»1