.KTWv WANEER Bon 726 ALBUMONA BUTARONIA Feuilleton De reie om de wereld in tachtig uren. TT algemkkn Mn Mel INC. Na de btejiagea van IMV konden wy Weer voortguan niet onzeh arbeid. Het waa een l il van veien onzer te den ken, dat ons volk door de keiharde ge beurtenis;n tot 't beset was gekomen van de ju.Jheid van ons streven, wat toch redelijkerwijze verwacht had kun nen worden. Het was een fout te denken, dat de overwinning ons kis een rype vrucht in den school zou valien. De feiten waren dpze: de weg om Voort te gaan niet onzen arbeid, was niet lange, versperd. De waarheid, die Wij al die jaren verkondigd hadden, kon nog altijd geen herberg vinden. Tien duizenden waren lot inkeer gekomen, honderdduizenden volhardden in hun voor ons onbegrijpelijk aiwijzcnd stand- punt. De lev. „«omstandigheden werden als gevolg vun den"1 oorlog moeilijker voor velen, speciaal voor diegenen, die het onder de democratie zoo bijzonder goed hadden Harde maatregelen moest de bezettende macht nemen in het belang van de krachtig^ voortzetting van den oorlog. Londen en Moskou oelenden on dergronds hun macht uit en haalden jonge menschen over tot daden, die vaderlandslievend schenen, doch in werkelijkheid tegen onze volksbelangen Ingingen. Daartegenover gingen wij taai en on verzettelijk voort in de lijn, die wij nu 12 jarengevolg hebben. Sinds den zomer Van 1940 onder de leuze: van vijand tot bondgenoot. Ken leuze, die in de daad is omgezet door de tienduizen den onzer beweging, die in militairen of economischen inzet hun plicht doen in den strijd om de handhaving van Europa Deze drie jaren van 1940 tot 1943 heb ben ons 'vele moeilijkheden en zorgen opgeleverd, vele teleurstellingen ge baard, maar' gegroeid zijn wij in onzen onverzettelijken wil om het doel te be reiken. waarvoor 'wij in 1931 begonnen zijn: de herleving van ons volk in ons vaderland, dat wij lief hebben. Dit alles is alleen maar mogelijk ge weest door de trouw en de offervaar digheid van mijn kameraden. Het is duidelijk, dat ik er op bedacht ben om, dit tot uiting te brengen. Voor de éérste maal is dit geschied door de instelling van het 5-jarig insigne „Hou en trou". Vijf jaren eerlijk en trouw in de bewe ging te hebben gestaan, was zeker vóór 1940 een daad die gezien mocht worden, een daad waartoe slechts een minder heid in staafde. Daarna heb ik ingesteld het eeretceHMDsdpr beweging „Strijd en offer", en „Bijlen en volhardenvoor hen, die in* bijzondere mate strijdvaar dig waren en offers hebben gebracht. Het spreekt vöhzelf, dat diegenen, die jntct In etc beweging gestreden hebben en geofferd hebben, maar die zich mili tair hebben ingezet en daardoor op deze zeer bijzondere wijze het nationaal- socialisme en het vaderland hebben ge- dierfd, te zijner tijd recht hebben op een bijzondere onderscheiding, die daarop betrekking heeft. Vandaag wordt uitgereikt aan eenige duizenden leden het onderscheidings- tceken voor onafgebroken lidmaatschap gedurende 10 jaren. Het zou mij een groot voorrecht zijn «geweest dit per soonlijk uit te reiken aan ieder, die (BI vandaag heeft gekregen. Ik weet heel goed. dat er onder hen zullen zijn, die In die tien jaren veel minder zich heb ben ingezet, dan anderen, die misschien slechts twee jaren lid zijn, die dus ook minder verdienste hebben dan zij, die later kwamen en meer offerden. Maar dit neemt niet weg, dat zij het dan toch geweest zijn, die door alle stormen heen 10 jaren onwrikbaar zijn ^lijven staan en daardoor aan onze tegenstanders hebben getoond, dat de N.S B. niet kapot te krijgen was, omdat hun aanvallen afstuitten op hun niet te ondermijnen _Jrouw Daarvoor wil ik hun nu danken van ganscher harte. En nu het mij niet mogelijk is aan leder hunner deze onderscheiding per soonlijk uit te reiken, geloof Ik te han delen in den geest van allen als ik dit nu doe aan mijn eersten medewerker en plaatsvervanger, van Geelkerken, dien ik uitnoodig daartoe hier on het podium te kom—! Het wereldgebeuren. De beweging is niet te begrijpen, wan neer wij haar beschouwen als iets, dat op zichzelf staat, dat een. doel heeft in zlchzelve. De beweging vervult een rol in het groote drama van dezen tijd, het wereldgebeuren. Alleen hij,' die begrip heeft vt)/y dit wereldgebeuren, is in staat van dit hooge standpunt uit te overzien den toestand van land en volk en de roeping die de beweging in dit tijdsgewricht te vervullen heeft. Daar om acht ik het nu mijn eerste taak dit historisch gebeuren in groot formaat met u te bezien om vandaar uit onze stellingen te betrekken. Er is niemand, die niet weet, dat Europa In strijd staat op leven en dood met den Sovjet-kolos eenerzij ds en Amerika-Engcland anderzijds. Wat is Europa? Ons continent zal men zeggen. Er ls een AmerikaanSch conti nent bcheerscht door de Vereenigdë Staten, een Oost-Aziatische leefruimte beheerscbh door Japan en een enorm Aziatisch continent grootendeels be- heérscht door de Sovjets. Ziet men op de wereldkaart deze kolossen dan komt de vraag op of Europa wel een continent lsl Geografisch is Europa niets meer dan het Westelijke schiereiland van het enorme Aziatische continent. Dit schier eiland van de Zee van Azof tot de Fin- sche golf, ls niet meer dan het tiende deel van 't Eurazlatlsch continent en heeft geen natuurlijke Oostelijke grens, dlë een goed verdedigbare afscheiding vormt Daarom staat Europa door de eeuwen heen steeds weer bloot aan het gevaar van een Aziatische overstroo ming. Niettemin is deze Westelijke zoom van Azië reeds sinds onheuglijken tijd he^ groote cultuurcentrum de- wereld. Wat zou de wereld zijn zonder de Euro- peeschc beschaving, de Europeesche cul tuur? Hoe durft die ontaarde zoon van Europa, Amerika, zijn moeder ln den rug aanvallen, als zij zich verdedigt tegen hel grootste gevaar, dat haar ooit uit Azië bedreigde? Zooals gezegd: meermolen ls Europa reeds vanuit Azië bedreigd. Uit de laat ste 2000 jaren zijn de meeste aanvallen de volgende: 1. De Hunnen begonnen 200 jaar na het begin onzer Jaartelling op te rukken naar het bekende Oosten en hadden 250 jaar later vrijwel geheel Oost- en midden-Europa in handen. Toen drongen zij het Donau-dal to, •taken den Rijn ever, hamen eter- 1 7. De tirriatuuvailea e» Berlijn werden, bij hun ieaute poginsen om den etrljdseeit en weerstand van het DulUche volk murw te maken, door de Analo-Aineriksiinscha bommenwerpers in de nachten ven 1» 22, 23. 24 en 26 November met opzet onder nomen tesen woonwijken) ook inbouwen der diplomatieke vertegenwoordigingen wer den hierbtt verwoest op onee foto? het Zwerdeche gezantschap. (S.S-P.K. Mlelke-O.-H.) nsendeHumd Melz en bedreigden reeds Orleans. Op de Catalaunische velden, tusschen Chalon en de Manie en Troyes werden zij eerst tegengehou den door de Vereemgde Europeesche machten van die dagen, de Westgotere onder TTteoderik de ijerste, de Ro- meinschc legerschaien in hoofdzaak samengesteld uit Franken, Bourgon diërs en andere Germanen onder den veldheer Aetius, versloegen At- tila. Daardoor werd Europa gered. 2. De Mooren staken in 711 de Straat van Gibraltar over. De West- go l(mf de toenmalige heers oh era van Spanje, werden verslagen. Zij, trokken over de\Pyreneeen Frankrijk binnen en v^erdeh m 732 door Karei Martel by Poitiers verslagen. Echter eerst in 1492 komt een einde aan de overtieer- sahing van Spanje. 3. De Mongolen kwamen wederom in het begin der 13de eeuw naar Europa onder aanvoering van Djengis Khan, d.w.z. wereld'heerscher. Nadat Rusland was onderworpen trokken de Mongoolsche horden moordend, brand stichtend, plunderend Polen binnen en werd o.a. Krakau verbrand Maar wederom maakten de-Euopeescbe vol keren front tegen de'n Aziafisdien in dringer. In 1421 komt het bij Liegnitz tot een beslisscnden slag tusschen de Mongolen en de Europeesche leger scharen. Op het critieke oogenhlik had Europa de handen ineengeslagen en gewonnen. 4. De Turken slaken in 1358 de Dardanellen over en bezetten Galipoli. In "1402 werd de Turksohe sultan ver slagen door den Mongolenihoofdman Timoer Lenk. De latere ineenstort-uiig van dit Mongolenryk opende de mo gelijkheid om den inval in Europa voort te zetten. .H-et Qost'-Rcmeinsche rijk moest de vlag in 1453 strijken, in 1529 stonden de Turken voqr de poor ten van Weenen. Ia Ififl3 belegerden de Turken voor de tweede maal Wee nen. Tenslotte werden zij eertt in 1687 verslagen door den genial veldheer des keizers Eugenius van Savoye. Viermaal is de vloedgolf gekomen en doorgedrongen tot in het hart van Europa. Alleen met de grootste in spanning ia het gevaar gekeerd. Dit maal is het gevaar grooter dan ooit te voren. Het bolsjewisme is niet anders dan de nieuwe levensvorm van de millioenenmasaa's van Oost-Europa en Noordelijk Azie. Stalin is de Djengis Khan en de Attila van onzen tijd. Hij pot nit een reservoir van 200 mihi9en menschelijkcn wezens, een enorm grondstoffenpotentieel, over een onmetelijke ruimte, waar geheel Europa ln kan rondoraaien. De Euro peesche techniek is bem door Euro peanen en Amerikanen geleerd. Tien duizenden tanks, vliegtuigen en ka nonnen behooren tot zijn wapenen. Men moet toch wel zeer naïef zijn om te denken, dat het Sovjetdoel daarin bestaat om het Oostelijke randje van- Europa te veroveren en toe te voegen aan het onmetelijke Sovjet rijk. Dat daartoe ongetelde millioenen van zijn onderdanen door hem worden opgeofferd. Het is duidelijk en on weerlegbaar, dat de verovering van Europa en Noord-Afrika het eerste doel is, om daarna de wereldrevolutie te voleindigen. Wat de overstrooming van Europa door de Sovjets beteekent is evenmin een geheim. Het beteekent het einue van de Europeesche «beschaving, het einde der Europeesche volkeren. De, methode is eenvoudig en doeltreffend. De geheele intelligent» en de bour geoisie worden afgeslacht of naar Siberië vervoerd om in de bosschen en de mijnen te werken tot zij m den meest letterlijken zm zijn gecrepeerd. De vrouwen worden toegewezen aan de half en heel Aziatisone stammen. De kinderen- worden tót bolsjewieken gemaakt. Na één generatie zijn er geert Europeesche vodceren meer.- Nooit ls het gevaar voor het voort bestaan van Europa grooter geweest dan nu. Het is de plicht van letter Ettopeesch volk om daartegen front te maken en mede te werken tun de verdediging van Europa. Zou Europa solidair zijn, dan zou met vereende krachten de oorlog re-ds tot eert goed einde gebracht zyn. het is de tragiek van dezen tijd, dat ze-is in het aangezicht van het grootste ge vaar Europa nog geen eenneid kent. 'Het groote Krachtscentrum van Europa is Ouitschianu, aank zy hei nat.o- naui-sociahaaic, dank zij Adolf Hi tier. Europa zou reeds verloren zijn als er geen nationaal-socialisme gekomen was. Wij kunnen bet met anuers zien dan ais de laatste kans, die God aan Europa geeft om behouden te blijven, en daarvoor danken wij den Schepper eertnedig, doordrongen van dtn p.icht om onze krachten in te spannen in deze worsteling. Niet alleen dat Europa niet soiiaair is, maar Engeland heeft z.ch verlaagd tot springplank vah Amerika om den dolkstoot van de Joden 'uit New York toe te brengen in den rug van Europa. Het is duidelijk, dat Amerika, na uitschakeling van Europa, -het Britseh imperium wil overnemen om daar mede een Amerikaansche wereld macht te stichten, die de helft van de wereld Wheerechen zal, welke de Sovjets niet, althans voorloopjg niet, irr bezit kunnen nemen. Het is een schandelijk verraad aan Europa, dat Engeland bereid is Europa aan da Sovjets over 9e leveren. Door, dit verraad verliest het zyn imperium aan Roosevelt Maar wat wilt ge? Tot nu toe zijn de Sovjets de eenige macht gebleken, die eenigermafe tegen Duilschland op kon. Wanneer de Dalt- sche weermacht het daartegen zou af leggen, wie zal dan verder de Sovjets tegenhouden? De vraag stellen is haar beantwoor den. Niemand Drze staalharde feiten hebben een einde gemaakt aan de romance van Augustus 1941 toen Roosevelt Chur chill ontmoette Dn een door berge ij omzoomde baai, ergens op den Attan- tisehen Oceaan" om voor de schare van oanoozele toeschouwers hei spiuokje op te voeren va» het „Atlan tic Charter vrede en gerechtigheid belovend aan alle volkeren volgens het oude recept van Wilsons 14 punten. Sindsdien zijn twee jéren voorbij-, gegaan. The Times, de spreekbuis van de Engelsche regeering, betoogde, dat de kleine staten maar niet op herstel van de souvereiniteit moesten rekenen en dat zij zich maar niet moesten opwinden, wanneer zy zou den moeten verdwijnen. Dit werd zelfs van Kief fens te gortig, die zich verstoutte een ingezonden stuk in The Times te scjhiyven, waarin hy vroeg, waar 2, 3 of 4 staten het' reclr, vandaan haalden osn over het lot vah de vele menschen <jpp-kleine naties te beslissen..Het„Sovjet-Hussische agent schap Taas veridaarde: f „De modern® techniek eischt een politiek vah groote ruimten. Voort aan zal de wereld beheerscht wor den door een klein aantal groote mogendheden. Voor Groot-Brittan- nië, een wereldmogendheid, heeft Europa geen belang en de politiek van het Europeesche evenwicht wondt nultelooa, ten eerste omdat zy meer en meer technisch onuit voerbaar wordt en vervolgens om dat de beslissingen van de toe komst zich op een ander gebied ontwikkelen. lEen verdrag dat Europa zou her stellen in den ouden vorm zou tegen Sovjet-Kus land zijn ger.cht. Engeland moet er dan ook van af zien Europa te hersteilen zooals het was en Engeland moet zich los maken 'vun al de verplichtingen, die het in dien zin op zich geno men heeft. SikoTSii, de Gaulle en de koningen in ballingschap, de gekroonde hoofden zonder glans. zyn, evenals het Atlantic Char ter, ballast welke over boord ge worpen moet worden, evenals het beginsel van de vrijheid der kleine volkeren." En zoo rolt de bal verder van de bagi m den Atlantisohen Oceaan, waar het Atlantic charter werd geboren, tot Teheran, waarheen de beeren Koospvelt en Churchill moesten rei zen om van aangezicht tot aangezicht te mogen staan tegenover den moder nen Djengis Khan: Staiin. 1 Over de kleine volkoren werd- niet meer gerept. Slechts was er sprake van „samenwerking tusschen ons dirieën, bcndgendblen". Geheel hier mede in overeenstemming verklaarde de renegaat Smuts dezer dagen voor de parlementaire Empire-vereeniging, diat gestreefd moet worden naar êen drie-eenheid van de Vereenigde Staten de Sovjet-Unie en Engeland. Duitsch- land zou van de kaart worden wegge vaagd, Frankrijk zou nimmer meer ais groote mogendheid herrijzen, slechts Engelend en de Sovjet-Unie zouden in Europa overblyven. Smuts vervolgde: „De Sovjet-Unie is de nieuwe kolos in Europa, d'ie over dut continent voortschrijdt. Haar macht zal te groo ter zijn, doordat ook het Japanache rijk niét meer zal be*taan en ieder evenwicht van krachten dus ook in het Oosten zal zijn verdwenen". Zoo staan de zeken en niet anders. Er is geen sprake meer ven onduide lijkheid. Als de Duitsche weermacht en de daarmee verbondon«;n niet in staat zyn om de Sovjets tegen te hou den, bestaat er binnenkort geen Europa meer, Het gaat om het zijn of niet-zijn van Europe. I Europa vecht voor zijn leven tegen dc horden uit het Oorten en de renegaten uit het Westen. In deze worsteling be hoort leder die zich van zijn verant woordelijkheid bewust is, te staan In het Europeesche front. WH hebben te staan in den Neder- landschrn sector van het Europeesche front- Alleen daardoor is het me gelijk het vaderland op Se heffen uit zijn nood van heden, waarin het gestort door een regoer ingsstebel dat oraivach tig wms en regeerders, die geei hadden ven de eisclien van dezen De neergang van «na vaderland. Dat wü een dieptepunt van ons na tionaal bestaan hebben béretktis dui- delijk. Of het het diepste punt ia, hangt er'vanaf of hier het tweede front komt d*t Sta! in ongetwijfeld van Churchill z*l hebben verlangd. Wanneer er een Engelsch-Amerikaansche invasie ln Nederland komt, is dit de voltooiing vanhmzen neergang. ligt spreekt van zelf, dat den ons vaderland tot een bloeddg slagveld Wordt waar de bur gerbevolking zwaar te lijden aal heb ben en om zoo te zeggen geen steen op den anderen blijft. Vergeleken daarbij zial het zwaar geteisterde Italië er nog friach en vrooTijk uitzien. Het is my onbegrijpelijk dat er in Neder land zulke onnadenkende dwaze men sehen zijn, die hopen ojs een tweede front. Gelukkig is de Duitsche weer macht al jaren lang bezig can de kust in zöo sterken staat van verdediging te brengen, dat de Angelsaksers zich nog wel tweemaal zullen bedenken voor zij tot landingspogingen zullen besluiten. En hiermede is tevensyant woord gegeven op de simpele dottune opmerking, due men na Mei 1940 zoo dikwijls hoorde „wat doen die Duit- schers hier, laten ze naar hun eigen land gaan, w ij hebben ze toch' niet ge roepen". Zij zjin gekomen niet voor hun ple zier, maar omdat zij komen moesten, omdat een aan Engeland hoofige re geering niet bereid en niet in staat was om de kust te verdedigen tegen En gelsche invasie. Als de Duitschers niet gekomen waren, was ons land reeds lang een slagveld. Dit is, afgezien van de paar oorlogsdagen in Met, nu geluk kig tot nu toe voorkomen. Tijdens do Fransche revolutie week prins Willem van Oranje naar Engeland uit en gelastte vandaar uit, hoewel hij daartoe de bevoegdheid miste, aan alle gouverneurs en commandanten der ko loniën om deze over te geven aan de Kngqtseheu. Dit Is geschied en Ceylon en (Je Kaap hebben wij nooit meer te ruggezien. Van dien tijd af zijn wij vasal van Engeland geweest, ook wet genoemd de sloep, «Wingelend aan het Engelsche slagschip. De rol van Nederland ln den zg. Volkenbond van Geneve, was niet anders don die van dienaar van Enge land. De sancties tegen Italië in het jaar 1935 werden aangevraagd door Nederland op aanwijzing van Engeland. Toen de Nederlandsrhe regeecing na 1918 de forten van Kijkduin en Vlissin- gen wildé bouwen, waarvoor de kost bare bewapening reeds was aangevoerd, moesten de kanonnen, die millioenen "ekost hadden, aan een Jood voor een appel en éen ei verkocht worden, warft Mhgeland verbood de verdediging van onze kust. Onze strijd tegen het Belgisch ver drag in de jaren 19251927 was niet anders dan ons verzet tegen de aanma tigingen van Frankrijk over* Neder- landsch territoir, welke aanmatigingen de Nederlandsche regeering met een benauwd gezicht geslikt had. De boycot van Duitsche wanen na 1933, de bemoeilijking van uitvoer naar DuitschLand van groenten, bote- enz. was niet anders dan een onderdeel van de economische omsingeling van Dujtschland door Engeland en consor ten. Een vooraanstaand regeeringsman zei eens: onder neutraliteit verstaan wij, dat wij oorlog willen met niemand, maar in ieder geval niet met Engeland. Onider die omstandigheden koh bet niet, anders of Duitscbland moest hief ko men, wilde het niét op een kwaden dag door de Engielscherf^ en Amerikanen van Nederland uft ln de flank worden aangevallen. Zjj zyn dan ook gekQrnen en hebben Nederland in enkele dagen bezet. Alles is zoo gegaan zooals wy, nationaal- soeialisten, dit reeds jaren hadden voor zien an one volk daaévoo-, helaas de vergeefs hadden gewaarschuwd. De herren regeerders doden wat hun voorgangers tijdcija de Fransche revo lutie hadden gedaan, zy vloden naar Londen. De sukkelaar*, die zy achter helen; troostten elkander met deze geheim zinnige wijsheid, dat zij -met bloedend hart gegaan waren, dat zy graag gebfc veji zouden zyn, maar zy moesten Indië vaor ons behouden. Toen de oorlog tusschen «fapwo en Amerika "Uitbrak verklaarde Koningin Wilhelmina »an Japan den oorlog. Een daad, waartoe zij niet meer gerechtigd was. Ook hier haantje de voonste als in 1935 in Gcnéve, de gehoorzame die naren van Engeland. Japan heeft dit een maand lang genegeerd en eerst op 12 Januari een officieele verklaring gepubliceerd, waarin o.m. gezegd wordt: Ofschoondo Japansch ucgeering jian de Vereenigde Staten en het Britsche rijk den oorlog heeft verklaard, heeft zij er van afgezien tot vijandelijke maatregelen tegen Nederl.-Indiï over te gaan. Zy heeft dit gedaan in het' oprechte verlangen zoo mogelijk te vermyden, -dat ook de bewoners van Nedcrlandsch-lndië door de verschrik kingen van den oorlog zouden worden geteisterd. De rcgeentig van Neder- lanadsch-Indië heeft echter aan de Japansche regeering medegedeeld, dat zij zich genoodzaakt zag. met het oog op de beginnende vijandelijkheden van Japan tegenover de Vereenigde Stalen en het Britsche rijk, waarmede Neder- landsch-Indië onafscheidelijk is ver bonden, te constateeren dat tusschen Japan en Nedcrkmdsch-Indië de staat van oor'og bestaat." De afloop is ons allen bekend. De vloot grootendeels in den grond ge boord, duizenden offerden hun leven, geheel Indië werd bezet. Tienduizenden zijn sindsdien in krijgsgevangenschap. Ik waa», het'te betwijfelen of het voor hun verwanten een troost is 1e weten dat de roemruchte admiraal Bernhard von Biesterfeld hééft doen weten, dat hij zich naar Indië had w '.len begeven, doch dat zjjn schoonmoeder hem niet heeft willen lgten gaan Wesf-lndic is door de Vereenigde Staten bezet. Wat er van de handels vloot over zat zijn. weten we niet. Veel in ieder geval niet. Opgevaren grootendeels, zeker. Zoo is de toestand van ons vaderland nu. Het daaruit op te werken tot nieuwe levenskans en nieuwe «evens- mogelijkheid, is een taak zoo zw„ar dat het moedige harten vergt en sterke knuisten. Het is de roeping der bewe ging om deze te vervullen. De roeping der beweging. Het was vóór de verkiezing van 1937, dat wy schreven: zonder de NSB. heeft dit volk geen toekomst meer. Wij zijn er over gehoond. En nu? Als er géén N.SB. was zou ze onmiddellijk moeten wórden gesticht om op zich te nemen de zseg voor de toekomst van volk en vaderland Het is deze zorg, die de drijfveer was en is voor ai onze handelingen. Den weg vrij maken voor een nieuw Nederland in een flieuw Europa. Zie daar onze roeping. De wëg, dien wij te volgen hebben, ligt kjaar e« duidelijk voor ons, hij (Nadruk verboden) Een verhaal uit de ee ste tyden van het vliégwezen door W C. COENEN. 23) Jftobertson lette op zijn klok, zyn -fneters, wijzers en kleppen, maar de cartograaf trok toch het meest zijn belangstelling. F.en fijn streepje licht volgde het stalen pennetje langs de landkaart. Bij het klimmen was hy reeds aan de andere zyde van het meer gekomen. Drie en dertig honderd meter! riep hij de cabine in. Tien minuien, twee en vijftig seconden, juichte Moring. De machine doet bet ÏUtstekend. De Graaf! De ingenieur zat naar adem te hy- gen. Die doel alles, wat ik gezegd heb, dat ze doen zou, antwoordde hij met ietwat haperende stem. Sluit de schot ten nu maar, Leo Staten luiken wenden voor de raampjes' geschoven. De parsman lachte verge noegd en -reikte een paar beschreven velletjes aan Fern «ver. Een weretwondcr.dot zal ik aan de heele wereld vertellen! zei hij. De volgende drie en dertig honderd meteir werden -met ongeveer dczrlfde snelheid afgelegd, omdat dc hoogcom- pcessie in werking begpn te komen. Ze hadden mg een, voo- gewone vliegtui gen te groote hoogte bereikt i— Blijf stijgen, Robertson I hijgde De Graaf, wiens oogen gloeiden in zijti bleeke gezicht. De s'alen wijzer be schreef regelmatig den weg van de machine over het meer. De cartograaf was nu de eenige gids voor de „A end" géworden. Tienduizend rmter! schreeuwde Robertson opgewonden. De Graaf had zym steel in een rustbank ve-am'end en was languit gaan liggen. Moring en Fern bogen zich ongerust ove- hem. heen. «- Blyven.stygen.... hygdc de ingenieur Op twaalf duizend meter hoogte legde Robertson de machine weer vlak in een oostelijke luchtstrooming van groote snelheid. En het wonderlijkste was wel, dat de motoren op die groote hoogte even goed draalden, als op den begane» grond. Toen begon de wonder baarlijke. stalen wijzer de snelheid van "et vliegtuig duidelijk aarffe toon en. In twaalf minuten was hij over één der vijftig-mifl-srcties van de land kaart heengegleden. Robertson kon zijn oogen nauwelitks gelooven Ze bevonden zich nu boven land en de volgende vijftig mijlen waren in tien minuten doorgevlogen, wat neerkwam, op driehonderd mijd per mr. In de cabine hadden alien- last met ademhalen, maar er was geen spoor van koude te voelen. Moring had zijn sigaar neergelegd en zat met zijn hand tegen zijn hart gedrukt. Hij was bleek geworden, maar glimlachte van blijd schap en tevredenheid. De persman scheen er geen hinder van te hebben. Hij schreef velletjes vol met zijn bi jdrukken en ondervindingen op die on gekende hoogte en hieid slechts nu en 'dan op. om een volgeschreven blaadje aan Fern ie overhandigen, i Begrijpend, dat Gras er naar snakte j ook eens in' den stuurstoel te zitten, gaf Robertson hem zijn plaats over. Ik vraag me nog aldoor af, of ik misschien droom, zei Gras. Robertson maakt e een opmerking I tegen De Graaf, maar kreeg geen ant woord Hij "boog zieh^ over den inge- I in Hl- heen en richtte zich toen dade- lyk weer op Hij heeft het bewustzijn verloren! zei hij opgewonden. Ondanks zijn zwakke hart wilde hij met alle geweld mee, zei Moring. Ik kreeg trouwens zelf ook tast van de hoogte. Laten we wat daten, zoodat we de raampjes open kunnen zetten. Gras richtte den neus van de machine omlaag. Ze naderden Detroit en de stalen wijze, kroop steeels dichter en dichter naar dé plaats van het ten dingstenrein toe. Op tienduizend meter draaide Leo het licht uit en schoof de sta'en luiken own. Robertson schoof he^ raampje vlak boven-het hoofd van |den ingenieur eeji we'mig op en begon zijn voorhoofd en banden te masr.ee- ren. Een stroom f'issche lucht drong de cabine binnen onder het daverend geronk der motoren. Fem ving signa len op en wenkte Robertson het I raampje eenige oogenbiikken vbor het lawaai te sluiten. Daarna krabbelde hij I enkele woorden op een blocnote en 1 reikte de boodschap aan 'firing over. Bericht voor u, zei hij. Moring nam het briefje van Fem Aan rn las bardon voor: (Vfordtf vervolgd.) VERDUISTEREN» Tat 18 December moet verduis terd worden van 19.39 tot 8.30 l. 13 Deo. Maan op 18.18 onder 9J9 11 Dea. Maan op 19.15 onder 10.40 15 Dee. Maan on 29 12. onder 11.01 hoeft meer waarde aio U die besteedt voor UP li HAM JU3POEDKH 100 GRA^ OEI.n lAUepOGDKIl is in «rechte lyn het vervolg K, Mij re» g weg, Isjien wy ai deze twaalf Grondslag is de absolute nooj.ju. ïykheid van de Europeeaclie j,oil(J3J teit en die laat zich niet denken m der de Germaarusche solidarity i vinden van de synthese tusschen noodzakelijke solidariteit in en)s? formaat zonder verlies vin den «m ac hen eigen aard het nationale respect, ja met versterking daarvTJ dot; ls het, waar het op aan Juxm, wahrin (te beweging het geheele ii heeft vonr te gaan, ja wa.ir.n pj lidht een voorhqcid kan zijn voori re Europeesche volkeren Om op dien weg voor te njJ aan met de verwachting, gevoigj j tullen worden, ia dit een aanmatte onzerzijds, door niets gerechtvaart Neen dat is zy niet. Twaaf jaar tul hebben wy den juisten koen gevold en iki zou aan de beweging, aan jjj die daarvoor geleden en gcstrëji hebben, te kort doen als ik de hewjju daarvan nu achterwege zou talon i tuigenis van de noodzaak der Euri peesehe solidariteit hebben wij jaar U jaar uit afgelegd. re Op 1 Deeemer 1932 sprgk ik- ..Er moet een nafionaal-sorialhü^ West- en midden-Europa komen, een stevigen dam vormt tegen communisme, rnders word'-n wij der den voet geloopen door W wistisch Azië." In 1932: „Wij allen zijn arhrdeyj dienst van ons volk. Wy willen g volk gezamenlijk dienen, opdat weer sterk en groot worde en teak in de wereld kan btiivpn vullen. En zoodoende zullen waarachtig internationaal run en i Europa een goed georganiseerde i geven, in staat en bereid om met I andefe Europeesche naties in gen overleg de Europeesche cultuur vot ondereang te bewaren." Op 1 Februari 1934: ..Staande opi basts van dezelfde wereidbe-<-hoincl zullen de Europeesche* natiën elka| der noodig -hebben om met vrrrti krachten de Europeesche etuniur I nieuwen bloei te brengen en daatil valkomen af te rekenen met de del^ titehe leuze van den onde'gang i dit avondland, die aan"!'-rade i zijn Op 12 October 1935: „Wij zyn I reid om mede te helpen bouwen l een bond van Europeeschp stil waartusschen heb onrecht te herrij die een waardig instrument m\ voor het behoud van*de E-iro] -ultöur." In Mei 1936: „Ik geloof te hei 0 staan van een nieuw Europa op ml naal-socialistischen grondslag Ir I nieuwe Europa zal solidari'-". schen op den ecnigen. slJbK waarachtiger grondslag, die is, namelijk de eer, de vrkheii rechtsgelijkheid der Europe.-««V i keren. Levend zal worden Iwt bead, dat de strijd tussdhen de i dene en West-Europeesche voM| niet anders is dan een burgerooq want wy, Europeesche naties bei» by elkander. Wy zulten meetel j menieven als wy niet ge/ag«j| door het wereldcommunicn worden vernietigd." „Wilt gij stabiliteit In Eu. is daarvoor maar één jprond^US, J deugdelyk is. Die. grónds!» recht doen aan de volkeren. GcjteJ volk wat het toekomt, geef i>t: staansmogeiykhcid, geef bet M iyke grenzen, probeer geen vu» 1 siaverny 1e houden, want as teil volk is dat ecnigen wil en eM Kracht heeft, dan zal het ziok dien druk bevryden, zonder oorioll net kay, met oorlog als hel f'""'1,] 16 December 1938 schreef dag gaat er nu voorby of mor1 die iets begrijpen van het *el! goheuren, wordt liet raeei duidelijk, dat wij leven in WI1 1 waarin twee werelden tioüen. eené wereifl is die van het tiben Kapitalisme, marxisme. Die noemt men de democratische meer op den man af gezegd, de sche. De andere is de nieuw die zich bflan breekt door de heen, de wereld van fascial* naal-socialisme, de wereld van j wustwurding op eigen waarde-i volksche wereld. De laatste m»ro voltrekt zich dit proces in vcd" tempo. Er is geen houden <r|(!<r Het Joodsche volk is in vollen met DuiUKhtend en Italië en «1 de re Europeesche volkeren w zich aan dezen oorlog niet nu er| trekken of zy willen of r» I lioofdstad van het Joodsche vol New York, dc sterkste bifrctit Vereenigde Staten. Rusland 1 men in hun macht, Engeland >SJ hem een fort, Nederland is het r vooruitgeschoven bastion." Zoo hebben wy dé so||||i predikt met alle krocht en »-'!l zicht, die ons gegeven Europa een eenheid geweest niet alleen de oorlog roet (Je niet zyn uitgebroken, maar da»1

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1943 | | pagina 2