m m
G
1
'iösi
L
m
m
m
m
e
m
m
4
L
,r
mjÊ
m
\m
m
ÉP I
8
8 i
1 s
88
8
sjs Sf
BTM
Even piekeren
Het verhaal
van
de mensheid
Het
EDICHT
j
Zwarte Piet weet wat hij doet
wa;
Twee facetten van Ab Visser
Beurs te, zwartgallig ten
ien van Indonesië
PANDA EN DE MEESTER-GIDS
WIE IS WILLIAM SMITH?
UJ
OVER HET GEVEN VAN CADEAUTJES/
VOOR DE DAMMERS
Hoe lang wordt 't damspel
reeds te Rotterdam
beoefend
§§f
mm m
_E*.w
1
Het antwoord op de 4
Klaveren-biedi ngen
BRIDGE
Letterparen -p uzzle
Aike de Mier
Amerikaanse kinderen kennen de Sint niet
E
Kleinerende tons
E&3
Het Lied van Haring en Standing
VROUWEN IN HET
ZONNETJE
In October werd minder
gespaard
Effecten-'en geldmarkt
Duits
ie
Krokodil viel vrouw aan
door PATRICIA WENTWORTH
I
ZATERDAG 3 DECEMBER 1949.
DUIZEND EN EEN,
door CLARA EGGINK.
A L DIE CADEAUTJES, niks dan onzin".
zei de alombekende heer Z. Pruim
op een kwade morgen aan de ontbijttafel
tegen zijn hele gezin, want het liep tegen
öt. Nicolaas.
"Ulteirvdelijk komt bet toch allemaal
uit mijn portemonnaie". voegde hij er
nuchter aan toe.
Dit „nuchter" nu. mfjn lezers, vatte
men niet op als een tegenstelling tot
..dronken". Hemel en aarde! Wie fcou het
wagen te veronderstellen, dat de genoem
de heer Pruim de gewoonte had onder
de invloed van sterke drank aan zijn
ontbijttafel te verschijnen en nu op deze
ochtend bij uitzondering nuchter was!
Ook de kwestie van de nuchtere maag
kunnen wij buiten beschouwing laten,
daar de heer Pruim twee boterhammen
met kaas en een beschuitje met jam bij
zijn thee verorberd had. Neen, de nuch
terheid van de heer Pruim was wat wij
ter onderscheiding ..nuchterheid des gces-
tes" zullen noemen. Die eigenschap, waar
op hij en vele van zijn landgenoten zo
uitermate prat gaan. want hij behoorde
tot die categorie van lieden, die „de din
gen zien zoals zij zijn", die „altijd reëel
zijn" en die „met hun twee benen op de
grond staan" tot om het zo eens uit te
drukken de dood van alles wat het
leven genoegelijk maakt" er "öp""voig
Daarbij vergeten zij nog, dat men de
machtige halfgoden kan erkennen aan het
feit. dat zij enige centimeters boven de
aarde zweven. Maar och. dat is waar. de
heren Pruim geloven natuurlijk niet aan
halfgoden.
Doch om nu terug te komen op des
heren Pruims opmerking omtrent de
herkomst van het financiële element bij
het geven van de cadeautjes. Zijn huis
vrouw ontvangt uit zijn handen het
nodige tot instandhouding van het gezin,
waarvoor hij ongetwijfeld voorbeeldig
zorgt en aan zijn kinderen deelt hij
iedere Zaterdag volgens recht en geweten
een klein bedrag uit. opdat zij zich in
de week kunnen voorzien van de kleine
geneugten, die hun bestaan veraange
namen. In feite heeft hij dus geen onge
lijk.
Maar wanneer zijn vrouw, die hij
onderhoudt naar zijn vermogen daar
•taat geloof ik iets van in de huwelijks-
Onder leiding van P. H. J. kam
De oud-kamploen vart de Zaanstreek. G.
Beets te Wormer (N.H bezit een uitge
breide verzameling gegevens omtrent de
historie van het damspel. Daaronder be
vinden zich uitknipsels van een damru-
briek. welke in 1887 en 1888 in „De Katho
lieke Illustratie" verscheen. In die
rubriek werd een oploswedstrijd van pro
blemen gehouden en onder de regelma
tige oplossers komen de namen voor van
twee Rotterdammers: Th. Friethof en P.
G. Klessens, die dus 62 jaren geleden
damden.
Uit de stukken van de heer Beets blijkt
tevens, dat de Rotterdamse voorvechter
Constant Stams. naar wie de oudste dam
club van Nederland, „Constant" genoemd
Is. twee voornamen had en Maurice Con
stant Stams heette.
Dat men zelfs reeds eerder internatio
naal contact had en wedstrijden speelde
met andere dammers, bewijst onderstaan
de stand, blijkens genoemde damrubriek
voorgekomen in een partij, gespeeld in
1880 door E. G. Dettmeyer uit Amersfoort,
in „de Groote Damclub" te Parijs! Zwart
7 schijven op 2. 3, 7. 9. 16. 28, 29; wit idem
op 11, 18, 30. 35 38. 45, 48.
Dit was probleem no. 5 uit de oploswed
strijd. Wit wint hier door 18-12, 45-40,
30-24, 38-33, 40-34, 35:4.
Probleem no. 4 was van C. H. Broek
kamp. de schrijver van een standaard
werk over het damspel, toenmaals woon
achtig te Burg op het eiland Tessel. zoals
de naam in die dagen gespeld werd. Zwart
had een dam op 16 en 5 stukken op 11. 30.
34. 41, 44; wit een dam op 50 met 4 schij
ven op 26. 33, 39. 42. In deze stand (waar
in volgens moderne opvattingen in de
problematiek de laatste zetten 43-16, 48-42.
40-44 kunnen zijn geweest), wint wit het
spel door 50-45. 42-37, 26-21, 33-28. 45:24.
Indien wit tijdens de oplossing 42-38? zou
spelen, zou de eindslag niet winnend zijn.
omdat zwart dan schijf 41 overhoudt Het
reglement verbiedt immers, dat wit twee
maal over schijf 23 zou slaan. Gaarne ont
vangen wij van lezers, die hierover moch
ten beschikken, gegevens over oude dam
literatuur enz.
Twee Haarlemmers op
het dambord
Met dit opschrift wordt niet bedoeld,
dat twee inwoners der deftige stad Haar
lem op uw dambord zullen komen staan.
Maar wie in het damspel over „de Haar
lemmer" praat, bedoelt daarmede de vol
gende openingsslag: 1. 33-28, 18-22; 2 39-
33? (de foutzet). 22-27; 3. 32:21, 16:27. 4
31:22, 19-23 5. 28 19, 17:30; 6. 35:24, 20:29,
slaat straks nog schijf 19 en is dan twee
stukken vóór.
Het z g. „Spiegelbeeld" d.w.z. precies
dezelfde slag. doch in tegenovergestelde
richting over het dambord gaande, wordt
„de groenzet" genoemd. Dit is de opening:
1. 32-28. 18-23; 2. 37-32? en zwart wint door
23-29. 3. 33:24. 20:29. 4. 34:23, 17-22; 5. 28:17,
19:26.
De Rotterdamse problemist J. J. v. Tol
vond een stand uit van 20 tegen 20 stuk
ken (zwart 1/11, 13/20. 23; wit 29. 30. 32,
34 50). die echter practisch onbestaanbaar
is. Wit heeft rechts een schijf teveel en
links één te weinig, want waar is schijf
31 gebleven? Feitelijk ten onrechte noemt
de auteur dit een studie van twee door
eengevlochten „Haarlemmers", want om
juist te zijn, moest van een „Haarlemmer"
en een „Groenzet" gesproken worden. De
bedoeling is, dat op 29-24, 32-28, 34:21.
37:28 van wit. zwart de verforen schijf
weer terugkrijgt door het typische ver
volg 27-31. 19-24. 14:21 met gelijk spel.
Als volgt bewerkten wij dit idee in een
practisch speelbare opening: 1. 33-29,
19-23; 2. 35-30. 14-19; 3. 40-35. 10-14 4.
44-40. 5-10: 5. 50-44. 17-22; 6. 31-27, 22:31;
7 37:26, 11-17 8. 36-31, 17-22: 9. 31-27.
22:31; 10. 26:37. 7-11: 11. 41-36. 2-7; 12. 46-
41. 12-17 en dit ls wegens de bovenaan-
gegeven slagen speelbaar!
-
t
aëte —nu kans ziet zo nu en dan een
ietsje terzijde te leggen en uit de goed
heid haars hérten hem daarvan te gelege
ner tijd een geschenk wil aanbieden, dan
zal de nuchtere heer P toch moeten
toegeven dat hij hier niet meer kan spre
ken van „zijn" eigendom Zij had dat
ietsje ook'aan een paar zijden kousen
kunnen besteden.
UN DE KINDEREN? Ik herinner mU
een dwaas rijmpje, dat de heer
Prtiiih nooit geleerd heeft ir zijn jonge
jaren, en dat was zo:
Eens gegeven. blijft gegeven
Potje Bloed
Kijk in de lucht
Kijk ip de ivagen
Je hoeft het nooit meer terug te vragen.
Nu. terugvragen doet de heer P. be-
paald niet. integendeel, hij wil niet eens
teruggegeven worden. Maar ook hier ziet
Verweer legen de
nuchterheid van
de heer Z. Pruim
hij het een en ander oveh het hoofd. De
kinderen hebben zich de kleine geneugten,
die wij noemden, ontzegd. Zij hebben ge
gaard en gespaard Zij hebben vriende
lijke gedachten gekoesterd en het huis
heeft gedaverd van hun gefluister en van
het geritsel van hun inpakken. Alles in
de hoop hun vader Pruim te gerieven. En
hier is het nu dat de heer Pruim, zó reëel,
zó de dingen ziende enz. enz., abuis is.
Die aardige gedachten, dat hartelijke
uitkiezen, die hoop op het verrast zijn,
dat alles komt niet uit de portemonnaie
van de heer Pruim. Want dat is het wat
men elkaar behoort te geven, genegen
heid en hartelijkheid en of die zich nu
manifesteert in een potlood van een paar
dubbeltjes of ir. een gouden cigaretten-
koker. dat doet niets ter zake. Men doet
wat men kan. Het gaat er alleen om, dat
de gever de moeite heeft genomen te be
denken. waarmee hij de ontvangende het
meeSte genoegen kan doen. of zelfs, wan
neer hij over een ruim hart beschikt, een
uitweg heeft gezocht voor zijn overmaat
van genegenheid en blij is die te vinden
in het geven van een geschenk. Geven
is een kunst, maar met gratie ontvangen
zeker ook.
Hoe moeten we die bomen vellen?
De 4 Klaveren- of Van der
Ven-conventie (VI)
Geval B 2 het tussenbod door de tegen
partij wordt gedaan na het antwoord
dat op de vraagbieding is gegeven.
Ook hier kunnen door de tegenpartij we
derom twee biedingen worden gedaan en
wel: Het gegeven antwoord kan worden ge
doubleerd en er kan een ander bod worden
gedaan op 4 of 5 hoogte, naargelang het ant
woord.
Wanneer het antwoord wordt gedoubleerd,
dan wil pas zeggen: Partner uit uw antwoord
weet ik dat de 4 azen aanwezig zijn. maar
hoeveel heren heb je?
Wanneer het aantal heren de vrager echter
hij door het
redoublet:
'artner. heb je soms de heer
in de gedoubleerde kleur?
De partij zal ln het eerste
geval z'n aantal heren moe
ten aangeven op de gewone
nanier, dus: geen heer de op
één heer de daaropvolgende
Interesseert, dan vraagt
gev
Pai
N. vraagt met 4 k
»zen en krijgt als i
:én aas) W doublee
conventionele
volgende kleui
kleur enz. in het tweede geval moet hy op
de hem gestelde vraag antwoorden met neen
of Ja. De direct opvolgende kleur ls neen. de
daaropvolgende ja. Een voorbeeld:
:t met 4 klaveren naar het aantal
antwoord 4 harten (dus
rt nu. N. heeft, wat be
treft de azen. aan dit antwoord voldoende,
doch wil nu naar de heren vragen. Hy kan
dit dan doen met passen, waarop Z met 4
schoppen aangeeft geen heer. met 4 S. A.
twee heren enz.
Geeft N. echter op het doublet van W. een
redouble, dan wil dit zeggen: Partner, als Je
hartenheer hebt. dan is voor my een slam-
Waarop Z. dan moet
lee
schoppen.
Wanneer de tegenpartij een tussenbod doet
in een kleur, dan betekent pas door de vra
ger: Partner, hoeveel heren heb Je?. Doublet
betekent: Partner, heb Je de heer ln de
kleur, die door de tegenparty is geboden?
N. opent b.v. op 1 schoppen. Z. antwoordt
3 schoppen, waarop N. gaat vragen met 4
klaveren. Z. antwoordt met 4 harten (een
aas), waarop W 4 S. A. biedt of 5 klaveren.
Wanneer N. nu past. vraagt hy
aan Z.. hoevel heren Z. heeft. Geeft hy
echter doublet (natuuriyk kan dit alleen
maar op 5 klaveren) dan vraagt N. of Z.
soms klaverheer heeft. Z. mag het doublet
va» 5 klaveren ook inlaten, wanneer hy kan
berkenen dat W. zoveel down zal gaan. dat
dit meer aan punten zal opbrengen dan een
gemaakt groot slam. Bij zyn berekening mag
hy niet uitgaan van een te maken klein slam.
omdat hy niet weet wat de vrager in handen
heeft en of deze niet groot slam kan bieden.
Oplossing kruiswoord-puzzle
Horizontaal: 1. Klarinet; 7. Openbaar;
14. Nader; 16. Droes; 17. Op: 19. Keg;
20. Ook; 22. Erg; 23. Ha; 24. Nik; 28.
Eerbiedig: 29 Dak. 30. Tot; 32. Nel; 38.
Tas: 34. Rak; 36. Put; 38. Utèr; 40. Mgfi;
42. Re; 44. Iep: 46. Eel; 47. Sip; 48. Nu;
49. Uden: 50. Eg; 51. Do; 52. Prei; 53.
Se; 54. Ink.; 56. Tel; 58. Leo; 60. Te;
61. Hes; 62. Heler; 64. Arm; 66. Kar; 67.
Bal; 68. Nee; 70. Ton; 72. Hom; 73. Pales
tina: 76. Kip: 78. Al; 79. Alg.; 80. Ree;
81. Dra: 83. Sa; 84. Maand; 86. Beeld;
88. Mfeerkoet; 89. Pensioen.
Verticaal: 1. Koon; 2. An; 3. Rak; 4.
Idee; 5. Negen; 6. Er; 8. Pd.; 9. Erels;
10. Norg; 11. Beg; 12. As: 13. Raak; 15.
Rol; 18. Pit; 20. Oblie; 21. Ketel; 23. Hak;
25. Kop; 27 Rel; 28. Dar; 29. Dan; 31,
Tuiniei; 34. Rapport; 35. Trust; 37. Te;
39. Tegel; 40. Mi; 41. Tuier; 43. Ede; 45.
Pek; 47. Sol; 48. Net; 55. Njb.; 56. Teler;
57. Lente; 59. E.a.; 61. Ham; 62. Hal; 63.
Rei; 65. Mok; 66. Kol; 67. Bagno; 69. En
den: 71. Nish: 72. Haam; 73. Plak; 74. Set;
75. Ares; 77. Paan: 79 Aar; 82. AU; 84 Me;
85. De; 86. Be; 87. Do.
INTELLIGENTIE
TEST
VToor de afwisseling weer eens een test
over een dopdgewoon woord. We zul
len eens nagakn wat er zoal verband
houdt meit „steen".
1. Wat vérftaat men Aider „de steen der
wijzép"?
2. Wat ls een „helse steen"?
3. Wat is een steenpaapje?
4 Wat is een steensnijder?
5. En hoeveel zegswijzen kent u met
stenen?
JPOLIANTEN worden geel. de roem
der geleerden verbleekt, maar het
boek der natuur krijgt elk jaar een
nieuwe uitgave.
ANDERSEN
TJlER IS HET PORTRET van Homerus, (links) de zanger en
dichter aan wie de Ilias (het heldendicht van de strijd orti
Troje) en de Odyssee (het fabel-epos van zwervende zeelieden,
die op zoek zijn naar het/geheimzinnige Gulden Vlies) worden
toegeschreven. Reeds kort na zijn dood was de naam van
Homerus zo beroemd, dat acht steden streden om de eer. de
geboorteplaats van de dichter te zijn.
Het staat niet met zekerheid vast. of Homerus werkelijk de
dichter van deze twee monumentale werken is geweest Men
betwijfelt n 1. of het mogelijk is. dat zij het werk zijn van één
man. Zo heel belangrijk is dit overigens niet. Ih Homerus wor
den de Griekse anonyme dichter-zangers van de grijze oudheid
geëerd Toen het epos. het grote verhalende gedicht eenmaal
zijn uiteindelijke vorm had gekregen, was daarmee ook een
ontwikkeling afgesloten. Latere dichters hielden zich angst
vallig aan de traditie, be tijd van het grote baanbrekende werk.
om het woord los te maken van de luit die het begeleidde, en
dit woord zijn eigen plaats te geven, was voorbij.
De traditie wil. dat Homerus blind was. Er zal zeker een
grond van waarheid voor zijn Op alle beeldhouwwerken che
Homerus voorstellen wordt hij nl als blind afgebeeld
De voornaamste Griekse stammen, die allen uit het Noor
den zijn gekomen en in grote volksverhuizingen naar qe l
dalcrt van Hellas zijh getrokken, zijn de Dor <rs, de Ac
de loniërs Ieder van deze .stammen bracht i jn eigen s
zowel in muziek en taal. ajs ln de bouwkun Deze s"
verwant, maar" toch gemakkelijk te ottdi schi
midden, boven ziet men bijv, de afbeelding yan een Dorische
zuil. Daaronder een zuil in Ionische stijl
Daarnaast geeft een tekening van wate
bij een bron enig beeld van de vrouwenk
Grieken Het dragen" van itauwe rokken met Jvijjdc overmantfls
„j. as er toëh ruime
et algemeen was
was vrij algemeen Bij all«f gelijkheid in stij
gelegenheid de smaak vrij spel te laten Ovc
de vrouwenkleding eenvoudig, maar tod*
De Griekse vrouwen liepen veelal bloo
droegen zij sjaaltjes. De Volle kan wc
gende op een kussentje oh het hoofd
W/JE zijn begrip voor poëzie gewonnen had aan het werk van Leopold én Boutens.
moet wel vreemd hebben opgekeken, toen hij Nijhoff's bundeltje „de Wandelaar"
(1916) in handen kreeg. Want wat hier voor de eerste maal aan de orde kwam, was
een levensgevoel, dat ons. lateren, maar al te zeer vertrouwd geworden is. Wanhoop,
vertwijfeling, verscheurdheid spreken zich uit in deze verzen, die tijdens de eerste
wereldoorlog geschreven werden. En al betrok de dichter in zijn werk het wereld
gebeuren niet, de weerslag daarvan is duidelijk te bespeuren in de wrange en bittere
toon en in de ontluisterde versvorm. Vooral de laatste moet voor de lezers van toen
een onoverkomelijk bezwaar zijn geweest.
Hier blijkt het opeens gedaan met het verheven en schone woord, met de wel
luidende en sierlijke zegging;
onmiddel-
ijhoff's taal ligt
lijk naast de gewone
ingt niet.
ythme i
maar
is hard
de dissonant over
gangstaal, hij
spreekt, zijn rhyl
en stotend,
heerst.
Wie echter nauwkeurig toe
keek, kon ook toen reeds be
merken, dat er één gebied was,
dat in de dichter onaangetast
oortbestond: de herinnering
aan zijn jeugd, aan zijn moeder
deze herinnering in
vooral. Als t
hem opstaat, wordt hij weer
hersteld in een oorspronkelijk
geluk en voelt hij zich bevei
ligd door een aanwezigheid, die
het heilige nabijkomt.
Dan lossen de dissonanten in
zijn vers zich op, de toon krijgt
een onmiskenbare warmte en
innigheid en het is, of de
sprekende stem zingen gaat.
Het Oude Huis
De kamers waren donkerder geworden.
Maar geen ding van zijn eigen plaats gezet,
En aan den wand. tusschen de blauwe borden,
Hing in ovalen lijstje het portret.
Zie de avond ernstig door het raam inkijken.
Het oude huis ruischt van muziek en zang
Een stoet van bloemen gaat dalen en stijgen
Rondom waar moeder is, op het behang.
Moeder, ik ken je nog: je zacht gelaat.
De rimpeltjes om je gestorven oogen
Zing weer van God. die altijd naast ons staat
Ik heb zoo lang naar het portret gekeken r
Dat de oogen glansden en haar mond ging spreken,
En 'k hoorde vleugels, die door 't huis heen vlogeri.
Uit.
de Wandelaar.
M. NIJHOFF
(geb. 1894)
z
7—
6
'S
,y
u
ln elk vakje twee letters plaatsen
Horizontaal: 1 Evenwel. 3 R.K. gods
dienstoefening, welke gedurende negen
dagen herhaald wordt 5 Gemeente in Gro
ningen. 7 Plaats in de schouwburg. 9.
Menigte. 10. Ronde, uitgebikte steen; een
dér twee stenen, waardoor het eigenlijke
maalwcrk verricht wordtj 13. Familielid.
14 Pit van grotere vruchten (meerv.) 16.
Halve middellijn van een Iclrkel. 19 Logé
(meerv.). 21. Beambte, met het stempelen
belast. 23. SpHstoelopendd lap of strook.
24 Einde. 26 Gemeente in' Noord-Brabant
hij Valkenswaard. 28. Koord. reep. 29.
Weefsel van vlasdraad.
Verticaal: 1. Gemeente in Overijsel. 2.
Rivier in Duitsland. 3. Rekening. 4. Veter.
6. Op enige plaats. 8. Inborst. 9. Reinigen.
berg-
T8, de Aculliërs en
a stijl mee,
stljlep zijn
cheiden het
an e
bende vrouwen
ding der
tmsinft
toëh ruin
neen w
lerig en kleurig.
ffl Spina ook
ande, de logé lig-
11 Bereide dierenhuid
potje. 13. Zedig 15
(meeïv). 17 Brede,
meente in Noord-Brtjjiani
19. Feestgewaad. 20
kljker|. 22 Trolleren
In gdöachtqn pijn 2|
jauw ,27. Laiidjjchap
Sumgfra.
Te 'i^ebruikenklcttei
al. ar, bejfbo,
em. eb, en. en.|en.
ev, gi| ge. ge. ge gt
mo, tap. ne. ng, nk, n|
ru. slist. si. st.
12; Aarden vUur-
Nauwe doorgang
iroyje lat iB.WGe-
aan dt| Uaa
ak op één wjunt
Rustig, külrflf 25.
SOOrt vah klbel-
d« Oëstltjust^van
•ene
dej de. dö, él. el.
en. eiji, ejf, e|, er,
fa. Md, Ijtj, lUo, me,
i, noj hls. ple. ra. re,
Qplofjstneen vWn dew
:ii|Jk Donderdag fis
pede oplossingen
Y»|, citi av
,i|iglek Over deze nibriek
[ctóon espondee rd.
t^, te. ve.
Rufzie moeten
in Ons bezit zijn.
woideo een prijt
2 M bësehikbaar
'imejde men:
Aniïwoorden bij
EVEN PlEKEREh
zua zu«jl
Puaa;s uaa jsaUiY jaq -uaaq ha uaailj
[H fiq ué|[aAa8 utiq )pq uba uaMMfl
ftui sj Jeep uaLvoq uaais oisaapfcif)
uojs [B :uaqqaq|uaais uba piaq uba'
Saj gaM ap u; qaajs uaag pueui|»i S
apoqjaui ajs«d
-qgao; aidA»a apno ïaq u) spaar -aptjo
raa uaa suagjoA jrap((A\jaA uauaissBejq
atp gjnriqa uaa ioo unaAprg tiara
alsfisuiraq Ujajn uag g
(gjinujaju) sidB|) [apptuiSja sqe Dpnrqqg
jproAi jaaA raaz apunijsaauag ap uj
tap UaAiiz uba inoi ajnzraiad[Bs ia^
uageCttu uaatimqasuasraq
qoo luasjBui aj pnog uto jdaaar iqaozaB
SIJsjbbu ua)S|uqqa|B apno ap roop ua^ t
EENS ZAT HIJ ZELF IN DE ZAK
TN het zand. aan de oever van de Senegal zat een groepje kleine
Moorse jongens. De een speelde met grondnoten. De ander trok
met zijn blote voetjes figuren in het zand. Weer anderen zaten met
gekruiste benen. Geheimzinnig fluisterden zij met elkaar. Toch
letten zij goed op de kamelen, die stonden te drinken. Straks zou
de karavaan weer verder trekken.
En ik wed, dat Je het toch niet durft, riep een van de Jongens
Ineens.
Ssssst, praat niet zo hard, dan hoort hij het. Ik dtlrf het wel,
dat zul je zien, antwoordde een ander jongetje.
En ik zeg, dat jij niet aan de baard van die vreemdeling
durft te trekken.
Ik durf het wel.
Het zwarte jongetje, Abdoel, dat dit gezegd had, stond op. Hij
liep naar een boom toe. Daaronder /at een vreemdeling. Hij
droeg een wijde rode ipantel. Op zijn hoofd stond een rode mijter.
Hij had een lange baard. Om deze baard ging het. Voorzichtig sloop
Abdoel om het witte paard, dat aan de boom vastgebonden Was.
heen. Hij stond stil. De vreemdeling bewoog niet.
Sint 1
Het kleine Moorse jongetje
wist niet. dat deze vreemdeling
Nicolaas was.
il was bijna bij de boom
Hoewel het eigenlijk niet nodig
was. liep hi1 op zijn tenen. Sin
terklaas sliep vast. Hij was warm
en moe van de lange reis. Het
jongetje was heel dicht bij. Hij
stak zijn hand uit en trok zo
Daar ging Abdoel, in de zak.
:°n a
een wilde hij wegrennen, terug
naar de jongens, die met span
ning toekeken. Maar het liep
mis. De Sint pakte hem stevig bij
zi.jn enkel. Plof! Daar lag Abdoel
met zijn neus in het zand. De
andere jongens stoven weg. toen
zij zagen, wat er gebeurde.
"Wat was Sinterklaas boot.
Jjj gaat mee. In de zak.
Naar Spanje, bromde hij. Voor
uit opschieten.
Voordat Abdoel het goed en
wel wist. zat hij in de zak voor
ln het zadel. In galop reden ze
weg. Abdoel was bang in de
zak. Hij begon zachtjes te hui
len. Wat zou er met hem ge
beuren? Het was zo warm. Na
een paar uur hield Sint de teu
gels in. Het paard stond stil.
Zo. sprak de Sint. terwijl
hij de zak losmaakte. Voorlopig
heb je straf genoeg gehad. Kom
er maar uit. Nee. nee. manne
tje niet weglopen. Zo. alleen een
beetje makkelijker gaan zitten.
Droog nu je tranen eens af en
vertel waarom je aan mijn baard
getrokken hebt.
Meneer, ik., ik....
Je moet tegen mij niet me
neer zeggen. Ik ben Sint Nico-
Sint Nicolaas. schrok Abdoel.
Hij had we! eens gehoord van
deze grote kindervriend. Hij
wist. dat stoute kinderen
Daar had je het nu. Hij was het
rtlf!
Nou, vertel opl Waarom
deed je dat?
Sint Nicolaas. antwoordde
Abdoel met een verlegen stem
metje, de jongens geloofden niet,
dat ik het durfde. Toen wilde ik
laten zien, dat ik niet bang ben.
Het spijt me heel erg. Ik zal het
nooit meer doen.
Zo, zo. Sinterklaas keek
streng.
•—Je hebt geen ouders meer
hè?
Nee, Sinterklaas, hoe weet
u dat?
Ik weet alles. Van zoete en
van stoute kinderen. Mee naar
Spanje ga ie In ieder geval- Daar
zul je wel zien. wat er verder
met je gebeurt.
Na een heel lange reis. kwa
men zil in het dorp. waar Sint
Nicolaas woonde. Het viel Ab
doel allemaal erg mee. Hij wist.
dat hij straf verdiend had. Sin
terklaas was niet boos meer. Ab
doel werd zijn eerste knechtje.
Hij poetste schoenen, deed bood
schappen en haalde het onkruid
uit de tuin. Als Sinterklaas op
zijn verjaardag naar Nederland
ging. paste hij op het huls. Zo
ging het jaren lang.
Op een keer. het was vier De
cember. riep Sint Abdoel bij
zich.
Abdoel. zo sprak hll. het
wordt me te druk. Ik ben al erg
oud. Zie je mijn baard?
Ja. Sint Nicolaas. antwoord
de Abdoel.
Weet je nog hoe de kleur
was. toen ie er
Ja. Sint Nicolaas.
En hoe is de kleur nu?
Wit, Sint Nicolaas.
Juist. Dat betekent, dat ik
erg oud ben. De drukte morgen
is veel te veel voor mij. Ik heb
hulp nodig. Jij gaat met me mee
naar Nederland. Jij draagt de
cadeautjes en jij zorgt ook voor
de stoute kinderen. Je begrijpt,
wat Ik bedoel hè?
Ja. Sinterklaas.
De volgende dag. dat is nu al
heel veel jaren geleden, kwamen
Sint en Abdoel in ons land aan.
De kihderen. die hem van de
boot kwamen halen riepen:
Kijk eens. Sinterklaas heeft
een knecht. Hij is helemaal
zwart.
Zwarte Piet! Zwarte Piet!
Abdoel keek een beetje zuur.
Maar Sinterklaas lachte. Voort
aan heet je Zwarte Piet, fluis
terde hij. Zo bleef het.
De ondeugende Abdoel was
dus de eerste Zwarte Piet gewor
den. Telkens, na een paar jaar
kwamen er andere Zwarte Pie
ten. Ze kenden allemaal de ge
schiedenis van Abdoel. Zij wis
ten heel goed het verschil tus
sen braaf en ondeugend. Ook de
Zwarte Piet. die nu hier is, kent
dit verschil heel goed. Pas dus
maar op. want hij weet wat hij
doet. Ga je in de zak, dan heb
je het verdiend.
ZO WAS HET.
Horizontaal: 1. schaap: 5.
maat; 7. sla; 8. om; 9. pad;
10. na; 11. Berta; 13. en; 14.
Kee; 15. l.k.; 16. ark.
Verticaal: 1. slank; 2. c. a.;
3. a.o.; 4. amber; 5. mat;
,6. Adam; 7. snel; 9. p, r; 12.
eek; 14. ka.
CINT NICOLAAS heeft de
Rommelpot helemaal in
beslag genomen. Voor Aike de
Mier was geen plaats meer.
Volgende week kun je zijn
avonturen weer lezen.
en Amerikaans meisje heeft
eens een verhaaltje ge
land" heette. Het bleek, dat het
over Sint Nicolaas ging. Hier
maakt, dat
volgt het verhaaltje, dan kun
je zelf lezen, hoe dit meisje zich
vergiste. Het is wel een beetje
te begrijpen, want Amerikaanse
kinderen kennen Sinterklaas
niet.
Jan en Wilhelmina zijn twee
Hollandse kinderen. Zij
wonen in een dorpje. Daar dra
gen veel kinderen klompjes. In
December zijn de Nederlandse
kinderen net zo opgewonden
als wij.
Zij vieren niet zoals wij, het
feest van „Santa Claus" op 24
December, maar al op 5 Decem
ber. Dan komt een heel oude
kindervriend, die cadeautjes
rondbrengt. Hij heet Sint Nico
laas.
De klompjes van Jan en Wil
helmina klepperen door de
dorpsstraat. Klep klap klepper-
deklapklap. Jan en Wilhelmina
komen uit school. Ze gaan gauw
naar huis. Ze kunnen het bijna
niet meer uithouden. Vanavond
komt, Sinterklaas! Ze hebben
hem al gezien, in zijn lange
rode mantel, op zijn prachtige
witte schimmel Zijn knecht,
zwarte Piet heeft een groen
fluwelen pak aan.
Wij hangen als Santa Claus
komt, onze sokken aan de
schoorsteen. Dit doen Jan en
graag
kleine
Wilhelmina niet. Zij zetten hun
klompjes neer. Daar leggen zij
dan hooi en een wortel in voor
het paard.
De volgende morgen zijn Jan
en Wilhelmientje al heel vroeg
wakker. Op hun tenen sluipen
zij naar beneden. Het is nog
bijna donker in de kamer. Maar
Jan heeft het al gezien, de wor
tel en het hooi zijn weg. Sinter
klaas is geweest! Wat zou hij
gebracht hebben?
O, juicht Wilhelmientje.
Kijk een,s! Precies wat ik zo
wilde hebben. Twee echte
kuikentjes.
En ik, kijk eens wat een
pracht van een bromtol, roept
Jan.
Ze maken zoveel lawaai, dat
vader en moeder wakker wor
den. Als zij ook beneden zijn,
is het weer feest, want Sinter
klaas heeft de gewoonte,
cadeautjes in de kamer te ver
stoppen. En nu maar zoeken.
Vader vindt een nieuwe PUP.
moeder een omslagdoek, Jan
een paar schaatsen en Wilhel
mientje een pop, die mamma
kan zeggen.
Later, op school laten alle
kinderen aan elkaar zien wat
zij gekregen hebben. En dan is
het Sint Nicolaasfeest weer
voorbij.
rat het Amerikaanse meisje
niet wist, is dat bij ons op
25 December het Kerstmannetje
ook nog komt.
ZATERDAG 3 DECEMBER 1949.
o
DE tong heeft In de wereld veel kwaad
gedaan en veel onherstelbare schade
nniericht. Naast de schone woorden die
de tong kHn spreken bij allerlei gelegen
heden, kan hij ook bij allerlei gateaen-
heden de lelijkste woorden uitbrengen
We weten dat wel, we hebben er in onze
Ual vaste uitdrukkingen voor. We spre
ken van lange tong. scherpe tong. van
kleinerende tong en vul de lijst maar
verder aan. Men heeft wel eens beweerd
dit onze samenleving heel wat beter zou
lijn, a's de mensen hun tong minder zou
den gebruiken ln de loop der eeuwen
heeft een haastig gesproken woord, een
verkeerd woord, meermalen Invloed gr
kaJ nn Pin» lpuiin
EERSTE BEAD - PAGINA 3
LETTERKUNDIGE KRONIEK
op het leven van
cirrlères zijn er niet
tong, die onwaarheid
beid verkeerd voorstelde,
vriendschap is er soms
Mm. wat in wezen eri
ook zijn. in geestelijke!
«venwicht gebracht
tong. Wij. mensen.
veel waarde aan woo|
meer, deti ander mindi
■de San „men". Wi
peddoen en het
hn ons het hart
ipze innerlijke rusi
verstoren. Tegen'
ren mens. Hoevele
"lebrokfn door een
irak óf de waar-
lde. Jarenlange
oor stukgemaakt,
itiger is. hoevelen
in. niet uit hun
de menselijke
ten nu eenmaal
Wij. de één
hechten veel
,,men" zegt kan
!n ons hinderen.
'$ken, erger het
onze innerlijke
dit menselijk
ronden.
van de tong de vrije loop geven
n ons heeft er zich niet eens aan
igd? is op velerlei Smanieren de
aangebonden ..Tel eerst tot tien en
„Spreek maar niet, «c zegt
belangrijks". het Jverbe-
irekeq, is kjjlver, zwttgeh ii
Ie Wajpto'ren enfi vele
spreuk een pIÉlts ge-
ieeft Inlet geholi
jJQLANG dé wereld bestaat, zal
iZljn kwaad en boos werk ver.
liten wij maar voor de spiegel
lian en hét spiegelbeeld goed f
D«n weten we di^ wel Vlan groter
din wiize wandspreuket
nahlJlgen zijn dé woqi
i Kempis, neergelegd ii
«n helaas v^el te v^lnl
rotting van Christus,
bónrljdt het euvel op
door zich felJ te richtei
tuig niet inJbedwang
maar door een bemoe
wojjrd tot hen. die daai
krenke u niet, als
a denken, of iets zegj
||ame hoort. Gij moe
q ielve denker), en nli
ker houden dan gij zei
innerlijk leven kent. zult]ge" niet
wicht hechten ian woorden, i^ie
vliegen"En verder:
vrede niet zijn in de mond van jmenseij.
Wint of zij u goed of kwaads nageven,
gij zilt daarom geen ander men* Wie
niet meer begeert aari mensen te, behagen,
en ook niet vreest hen te mishagen, zal
«n rijke vrede genieten. Uit een onge-
troelde liefde en uit ijdelp vreze ontstaat
aÉe onrust des harten en jille verstrooiing
dér zinnen". Ja. een wijs jvoord: Laat uw
vrede niet zijn in de mond van mensen!
yEBLEDEN WEEK Zo„da, kon
li.,,.!!"'1. 'i™? van !lln
iiSS ''«-denken: het was ylKtlj jaar
«em«nte Korti-Uk zonder
eommentaren, kort. ln rouwrand aankon
digde alsof het een familiebericht betrof
dat allen aan«in« en iedereen ln die sim-
i -»V05ïnwwel het d,epst 20u ontroeren,
dat de dichter Guido Gczellc was gestor-
ven. en het was Zondag vijf jaar geleden,
dat de romancier Lode Zielens ln Ant
werpen bij het neerkomen van een VI-
granaat om het leven kwam.'
r ,.j waren wc! zeer grote tegenstellingen.
,9eze'le en Lode Ziejjsns.
Gezelle: de priester-dichter, die in w:
me bewoordingen de goedheid van
!f„v«!!L-üzon*en maar weim*nodi*had
ontroerd en vervoerd te zijn, een nestje
met mezen, een schrijverke in het water
met z n zwarte kabotseken aan. een herii
i om
-""v" cc» nciin-
Xai k. ?oeder- die «'s e«n lichtdmk-
hiernederwaard in het h&rt was ge-
flfd. ti°i Wat r*"send "et.... en dan
Üf breeduit een beklagens-
ïïaa M !®r,eld Yj"1 ^genererend prole-
tariaat schilderend in romans als „De
Roep s.Het duistere Bloed". „Moeder,
waarom .leven wU?". „Nu begint het Le
ven" en („De Dag van Morgen".
«et is 45 jgar langer geleden, dat Ge-
zelle stierr. maar reeds heeft hl) Loèe
Vr leefd- want h11 heeft in zoet-
vlOelendijVlaams. lyrisch bewogen, klank-
mufikpal en diép doorvoeld verzen
Hi jdie men. zonder tekort te doen
eti van pp- en neergang der cul-
mfu>n van hypotheses omtrënt de
qet leven op deze planeet,
ag noemen. Uil dit besef, uit
'ndering daarom ook. schreef
|oland Holst 25 jaar geleden
van een boekje, waarin zij de
e doorlichtte met de stralen
g«n dichterlijkheid. Dat; hei
tje is nóg verkwikkend. Maar
'ij £5 jaar ouder, weer is
en ernsti
zijn onv
gelezen: D
ot he
unneh
der jijden
geschre
euwi
innige
Henrlëtt
van haa
iVeer zil
kjomen
little aerfe
s duld
v^re. kinderlij
hlernederwaar
jDe jonge N
ser. die allel
dië 4lf een'c
is. en bleef,
menig prod
snel bevatt
beeld heeft hl), veelzlidig als hij ls. beter
onder de knie gekregen dan menig auteur
v R u ,ünder intere«8e heeft dan dat.
Verscheidene jeugdboeken van zijn hand
verschenen reeds. Enkele zijn al herhaal
delijk herdrukt. ..Agneta" werd. als cijfers
beslissend zijn, het grootste «ucces.
Bij dezelfde uitgeefster, die het werkje
over Guido (Jezelle ter markt bracht, is
weer zon fris boeiend, psychologisch ver
antwoord en taalkundig met liefde veë-
zorgd leugdboekijan Ab Visser versche
nen. De A vont Wen van de Meerman",
een zeilroman omj van te smullen Span
nend en fraai van tompositie. Een jongens
boek in eerste instantie, maar meisjes
zullen er evenveel van genieten, want de
manier waarop Ab Visser zijn hoofdper
sonen. jongens van uiteenlopende karak
ters en belangstellingen, die heus geen
lieverdjes onder «jlkaar zUn. in een ge-
vaarluk avontuur drijft om te, laten zien
hoe dan de verschillen wegvallen én allen
zich als één^nan er doorheen slaan, fi
overrompelend.
Ook zonder zijn boekje över Guido Ge-
zelle en zonder zijn andere litteraire werk
zou Ab Visser in aanmerking zijn geko
men voor belangstelling, te dezer plaatse.
WAGENEjR
Qp STRAAT zag ik, hOe elegant
een man een Haring at. HU
hield 'm héél hoog ln de hand tot
hij m binnen had. Ofschoon hij niet
erg nétjes at was t tqch een nétte
vent. -- En, daar hij geien servetjes
had kostte het maar twaalf cent....
T?en man. ln CAFETARIA. - at
haring, hoogst tevreê. Die
kwam niet uit aquaria maar uit de
zilte zee. Het prijsverscjhil was niet
zo groot - daar men fatsoenlijk bleef;
de haring kostte hier. <met brood)
drie stuivers, 't Was tel gééf.
Tohannes Jansen, kleine man zat
in een WIJK-CAFE. - daar kwam
de snelle kellner én bracht
en haring mee. Joh
(welbekend) riep opge
Die hiring kostte dertig
mét èqh blaadje sla.
Jansen
Aha!
- Maar
("tok in HOTEL „COMFORT TOTAL"
werd haring izeer begeerd. Hij
kwam daar op een zilv'ren schaal
en keurig gefileerd. Hij werd
Hoge Prijs gesteld maar
hoog in prijs. Die haring kostte
(welgeteld) Een Gulden. Op ruw Ijs.
]^"u weet Ik uit ervaringen hoeveel
verschil er ls. Toch gingen él
die haringen de weg van alle Vis.
Zie: Tussen Haring en de Mens
ls toch een stil verband want ook
de Mens leeft zéér intens ln eigen
Kring en Stand. Zo loopt hij. in
(zijn ijd'le waan méé in de Stan
dings-race totdat ook h ij de weg
moet gaan de Weg van alle Vlees..
WOUTERTJE.
Men sprak deze week van
Nancy en de krulspelden
Advertentie. j
A-XSANAPIRIN
TAHLI."..V
keren een opkonjenrie kou-
A-R-A Keker ij)
tussen ons. door óoiflogs-
rensen. en de vroo*n Ver
in Met idyllisch schfna ge-
e zien dege nijver^ bij oJi.God's
een, tijdperk ka*
b exi
'errf bij oc8|.,$od's
n, Uidperk sdat nog trou-
Ideze eeKvoudi«|. zui-
Xegeet ibap Biet llflijke
nU anders.
fcrland$e schrijver Ab Vis-
:en litteraire' shob.
foudijf kind vaii zijn volk
I hulde hem ook om
zijn beweeglijke en
st werd
Igeest
opnieuw te'hi
het grol
die zo Weinig
dl ge leven hfel
held van zijn
Zijn arbeid
mnder te
toegezwaaid.
figuur om Gezelle
ii. [(vooral ook om bij
bij eenvoudige lezers,
itact met het
begrip
•zie en de betejcenis van
het Vlaamse volk in het
De door de Nederlandse Spaarbankbond
ppubliceerde cijfers wijzen uit. dat in de
nuad October werd ingelegd 31 074 017
«n titegbetaald ƒ31 409.441 Het spaar
tegoed verminderde dus met 335 424. Ge
durende de eerste tien maanden van 1949
beliepen inleg en terugbetaling resp
/3J4J15 400 en ƒ300 534 709, hetgeen voor
deze periode een vermeerdering van de
gwrgelden met 33 680 691 betekent Bij
de bankspaarbanken waren inleg en terug
betaling in October resp 2.362.557 en
ƒ2327883 en in de eerste tien maanden
ƒ26.922 265 en 22 662.401.
t het letterkun-
voor de schoon-
e betekenis var
mse volk in hel
TVE studie van Ab Visser, die in een paar
J kleinigheidjes de nerveuze gejaagdheid
van deze tijd verraadt Ab Visser schrijft
ook zó veel! is uitgegeven door de N V.
Bom te Absen.
Dichter én mens heeft Ab Visser be
handeld. in een klare, eenvoudige, onopge
smukte taal en met heel veel verwijzingen
naar begeleidende en naderhand tot bloei
gekomen litteraire verschijnsel, zodat het
boekje van een honderdtal pagina s zeer
instructief is geworden. Enige van de
mooiste gedichten van Gezelle zijn er in
opgenomen, met belangwekkende aante
keningen van de schrijver.
Het is te hopen, dat dit boekje in heel
veel handen komt.
Ab Visser, die dus deze keer de taak ver
vulde waarin Henriëtte Roland Holst hem
was voorgegaan, is in zijn sympathieke
eenvóud toch wel een behendig auteur,
die van elk onderwerp, elke opdracht, iets
verrassends maakt, hoe goed en hoe vaak
anderen er ook mee bezig geweest mogen
zijn.
Het onderwerp „jeugdboek" bijvoor-
0» m "w
Dat d
KAN MET
lellen bf de Ai
fe tijd nog ka
ifktflals een appa
«ng van de
fn Nederlant
t de koei
zou kunne..
iciële Kringen d:
vraag
mum van hel week-end
Hllv I (VARA) 8 Nieuws: 8 15 ProDigand»- 50 Katholiek overleg: 4 15 Reportage; 4.30
Hllv 1 (VARA) 8 Nieuws; 8 15 Propagand
bttpraak, 8 20 Trio; 6.30 Ned Strydkr 7
Artistieke staalkaart; (VPRO) 7 30 Bybelle-
1n|; (VARA) 7 45 Voor Nederlanders ln
Duitsland8 Nieuws; 8 05 Actualiteiten; 8.15
Italiaans programma; 8 45 Gevar. programma;
Socialistisch commentaar 10 Sextet 10 25
Hoonpel; 10.45 Dansmuziek; 11. Nieuws. U-15
Cr.pL
Hllv. H (KRO) 6 Planoduo: 8.15 Journa
listiek weekoverzicht; 6 30 Symphonette-
Orkest en solisten: 7 Nieuws; 7 15 Actualitel-
Wn; 7.25 Katholiek Thuisfront; 7.30 Ham
mond orgelspel;; 7.50 Indonesisch commen-
kir: I Nieuws; 8 05 De gewone man; 8.12
W-Pl.; 1.15 Lichtbaken; 8.40 Gr.pl.; 8 Gevar.
Noirimma; 9.45 Puzzle; 9.55 Amusements
muziek; 10 30 wy lulden de Zondag ln; 11
«tuws; 11.15 Radio Philh OrAest en aollst.
ZONDAG 4 DECEMBER 1549.
Hllv. I (VARA) 8 Nieuws; 8.15 Gr.pl.: 8 30
voorde tuin; 8 45 Gevar. muziek: 9.10 Sport-
■Wedelingcn9.15 Verzoekprogramma; 9 45
gwitelljk leven; (VPRO) 10 Causerie. 10.05
voor de Jeugd; (IKOR) 10.30 Prot. Kerkdienst;
JAvRO) 12 Orkestconcert; 13.30 Voor de
PW; 12.40 Orgelspel 1 Nieuws; 1 15 Gr.pl.;
Amusementsmuziek; l 50 Even afrekenen
jwn: 2 Gr.pl.. 2.05 Boekbespreking; 2 30
««0 Philh. Orkest: 3.45 Fllmpraatje; 4
««muziek; 4 30 Sportrevue; (VPRO) 5 Ge-
jWwtken met luisteraars: 5.20 Muzikale cau-
«nt; (VARA) 5.30 Ome Keesje, 5.50 Kinder-
•W: 6.05 Reportage; 6.15 Nieuws en sport-
WUUgen; 6 30 Ned strydkr 7 Radiolympus;
Waense muziek: (AVRO) 8 Nieuws; 8.05
Actualiteiten8 15 Opera: 9 15 Cabaret: 9 40
5WlMrt muziek; 10 Paul Vlaanderen; 10.35
CivpLP*1; 11 Nlcuw": 1U8 Dansorkest; 11.40
JÉ?, n (NCRV) 8 Nieuws: 815 Gr.pl.;
"HOR) 1.30 prot Kerkdienst; (KRO) 9 30
SjJuwB en waterstanden; 9 45 Gr.pl.; 9 55
11.30 Gr.pl.: 11.40 Kwltermuziek;
Apologie; 12.35 Gr.pl.; 12.40 Lunchcon-
1 Nieuws: 120 Maastrichts Stedel. Or-
W1*n solist (ln de pauze: uit het Boek der
2.30 Hoorspel; 3.30 Vocaal kwartet;
Katholiek overleg; 4 15 Reportage; 4.30
Vespers. (NCRV) 5 Prot. kerkdienst: 6.30 Ge
mengd koor 6.50 Gr.pl.. 7 Kamerkoor; 7.15
Kent gy uw Bybel?; 7.30 Nieuws. (KRO) 7 45
Actualiteiten; 7 52 Boekbespreking. 8.05 De
gewope man; 8.12 Gevar. programma. 10.45
Avondgebed; 11 Nieuws; 11.15 Gr.pl.
MAANDAG 5 DECEMBER 1949.
Dagprogramma.
Hllv. I (AVRO) 7 en 8.30 Nieuws; 8 40 Radio
ochtendblad; 9 Weerberichten; 9.03 Gr.pl
9 30 Voor de vrouw; 9.35 Gr.pl.; 10 Morgen
wijding; 10 15 Populair concert, 10.50 Gr.pl.;
11 Op de uitkyk. 11.15 Carillon en orgel. 12
Semi-klassieke muziek; 12.38 Pianospel; 1
Nieuws; 1.15 Promenade Orkest; l.ty Cause
rie; 2 Alt en plano; 2.25 Wat gaat er om
ln de wereld; 2.45 Strykkwartet; 3.15 Gevar.
programma. 3.45 Voor de Jeugd; 4 30 Sluiting;
6.30 Voor de padvinders; 5.45 Reg. uitz.
Hllv. II (NCRV) 7 en 8.30 Nieuws; 8.40 Gr.-
p] 9 Weerberichten; 9 03 Gr.pi.; 9 15 Voor de
zieken; 9.30 Waterstanden; 9.35 Familiecom
petitie; 10 10 Gr pl 10.30 Morgendienst; 11
Gr.pl.. 11.20 Voordvacht. 1140 Sopraan en
plano; 12.10 Strykorkest; 12.33 Metropole-
Orkest en solist.; 1 Nieuws; 1.15 Lichte rau-
1.45 Gr.pl 2 voordracht; 2.35 Gr.pl.;
kinderen; 3 Causerie over ka-
internationale politieke ijerhou-
vflór aansprakelijk moeten wor-
kkll van
•udtin (met
enwerking
2.45 Voc
Hllv. L (AVRO) 6 Nieuws; 6.15 Orgelspel;
6.30 Ned. Strydkr.: 7 Voor de kinderen; 7 05
Radio filmkrant; 7.30 Muzikale causerie; 7.45
uitz.; 8 Nieuws; 8 05 Uitslag luisterwed-
1; 8.15 Gr.pl.; 9 Sint Nlcolaas-programma;
Gevar muziek; U Nieuws; 11.15 Gr.pl.
strijd: i
10.15 G
Hllv. II (NCRV) 6 Planoduo; 6 20 Sport
nieuws; 6.30 Voor de Kinderen; 6.45 BoeKbe-
spreking; 7 Nieuws; 7.15 Engelse les; 7.30 Uit
slag Julsterwedstrijd:
Nieuws. 8.15 St. Nicolaa
spel; 9.45 Gr.pl 10.15 St
10 30 Gr.pl.; 10.45 Avondt
Nieuws; 11.15 Volksliederen.
aansprakelijk
dat dit niet meer
weinig waarsehijnl
ook allerlei vraagstukk»
gröot belang de geesten bezighouden (met
nafoe de georganiseerde samenwerking
van West-Eqfopa. die nog steeds niet haar
heeft gekregen) leven deze proble-
niet dermate onder de bevolking, dat
zich daarom van de effectenbeurs
afwenden. Ook de financieel-techni-
1 belemmeringen, welke nog altijd aan
bredere ontwikkeling in de weg staan,
zijmtniet uitsluitend de oorzaak van de
apathie, iwaarvan de Amsterdamse
l« de laatste weken blijk heeft ge-
gevéh.
W:» geloven niet ver mis (e tasten,
wanneer wU dit verschijnsel grotendeels
toeschreven aan de hoogst onbehaaglijke
stemming en het «root gebrek aan ver
trouwen ten aanzien van de toekomst van
Indonesië, waarbij men terecht overweegt,
daf de reeds voorgekomen en voor de
naaste toekomst nog gevreesde verliezen
op de Nederlandse investeringen in Indo
nesië. hun weerslag op de Nederlandse
economie niet zullen missen.
Het is niet nodig daarover veel cijfers
te geven Er moge slechts aan worden
herinnerd, dat 5 a 6 milliard Nederlands
kapitaal in Indonesië is belegd en dat
vóór de oorlog circa 15 pet van het natio
nale inkomen uit Indonesië afkomstig was.
Waarbij tevens niet moet worden verge
ten. dat onze nationale industrieën als
leveranciers van Indonesië (men denke
slechts aan de machine-, textiel- en con-
servenjndustrie) de financiële band met
Indonesië nog nauwer aanhaalden. Recht
streeks worden deze verliezen thans reeds
gevoeld en ook op de beurs zijn zij van
onmiskenbare invloed.
Immers tal van bezitters van Indonesi
sche waarden worden wegens het uitblij
ven van regelmatige rente- en dividend
hun
realiseren
leen Indonesische, maar ook puur Neder
landse waarden geliquideerd. Niet alleen
het -ebrek aan nieuwe kapitaalvorming,
maar ook het algemeen wantrouwen in
de verwerkelijking van wat op de R.T.C.
werd overeengekomen, houdt de kopers
uit de markt, zodat voor intrinsiek waar
devolle aandelen soms nagenoeg alle steun
ontbreekt.
Terloops moge worden opgemerkt, dat
het pessimisme ten aanzien van Indone
sische fondsen thans ook overdreven
wordt geacht door hen, die tot dusver
daarvoor een grote reserve in acht namen.
Men vraagt zich af. of bijv. de obligaties
N I. Spoor, waarop thans regelmatig 4'
rente wordt betaald, nu waarlijk niet
meer dan 50* waard zijn. En of het geen
blijk geeft van te grote zwartgalligheid,
dat voor tabaksaandelen, als die van de
Deli Mij slechts 120'/, wordt betaald, zoals
deze week is voorgekomen. Juist dezer
dagen is de eerste tabak (nieuwe oogst)
van deze maatschappij in Nederland ge
arriveerd als eerste kwantum van een
grote oogst. En de directeur heeft zich na
zijn inspectiereis ter Sumatra's Oostkust
over de positie en de vooruitzichten van
zi<n onderneming tamelijk optimistisch
uitgelaten.
Ook andere figuren uit de cultuur- en
zakenwereld geven nog niet alle moed op.
Het feit. dat de Ver. Staten zich in ster
kere mate voor Oost-Azië interesseren.
zowel uit pojltiéke als economische over-
H$*<nien. wordt door sommigen als een,
Nederlandse ih Indonesië?
jfsleven, hoopvolle aan-'
otjr het
het Nc
IjcdrU
'g gezien.
"egen het midden der week sjoeg de
stemming dan ook óm en konden de Tn-
dische fondsen een deel van hun koers-
veilic/ch met grote sprongen inhalen, ter
wijl deraandelen Konlnkiykc die op on
controleerbare en wellicht ongemotiveer
de emissiejgeruchten tot ca 290 waVen ge
daald. de driemaal pari-koers weer kon
den hajert. Hoewel het herstel groten
deels aqti 1 dekkingsaankopen van de be-
L--Ljli .Wordt toegeschreven; aan-
orders van het publielf; zeer
wel in de verkoop'als in
...richting) is het toch verheugend,
dat er. |wat men noemt, grond in markt
met) meer oog begint te krij-
Realiteit.
gezien de' order
gering alijn (zow
de koopj-richting:
J~' er. iwat r
t eri mer
voor de i
•rdcP wezt
kóm
gen
Eerdetj wezen wij reeds op de gestegen
export éan Nederland, terwijl minister
Van der Brink dezer dagen noii eens ver-
rerde. dat de handel met Duitsland snel
toeren komt. Met name de Neder
landse efeport is dermate gestegen, dat de
betalinegverhouding, welke kort geleden
voor oné land nog een tekort van 40
millioen aanwees, thans tot een surplus
van J 70 millioen heeft geleid, waarbij
ook de Duitse aankopen van Indonesische
producten een grote rol hebben gespeeld
De opleving van de handel met Duitsland
is mede daarom van zo groot belang, om
dat Duitsland tot de dollargebieden be
hoort en onze deviezenpot door deze han
del niet onbelangrijk wordt gespekt.
Wij willen tenslotte nog wijzen op het
grote bqlang van de besprekingen, die
thans worden gehouden in „Fritalux"-
verband (Frankrijk. Italië en de Benelux-
landen), waarb'i na Frankrijk ook Neder
land ver gaande voorstellen heeft gedaan
tot vrijmaking van het handelsverkeer.
België ziet daarin een buiging van Neder
land in zijn richting en een zich voorzich
tig losmaken van het sterlingbloc, dat al
te zeer door Engeland wordt beheerst. Dat
we door de „Fritalux" er weer een in
stantie en diverse commissies hebben bij-
gekregen. nemen we er terwille van de
goed? zaak maar bij. Overigens een
mooie gelegenheid voor onze ministers
er eens uit te breken
a
Dassen, dassen, dassenIn alle scha
keringen van de regenboog met de meest
fantastische patronen. Het schrikbeeld
van alle mannen na een avond St Nico-
ioaspakjes ontleden met als resultaat
een das voor iedere dag van de week
Maar de dassenfabrieken varen er wel bij!
AL ZAL de 15-jarige Nancy te Enfield
haar hele verdere leven onopgemerkt
haar weg gaan, ze kan er toch altijd prat
Gelukkig mis
Vijftig jaar geleden schoot een
Engels militair bij Olifantsnek
(Transvaal) op de leider van een
boerencommando. Zijn schot miste
Dezer dagen stond de vroegere
militair, thans Sir Patrick Has
tings. K.C., een van Engelands
vooraanstaande juristen, in de hal
van een hotel in Kaapstad en
grinnikte: „Ik ben blij. dat ik hem
niet heb geraakt". Zijn bedoeld
slachtoffer was., gen. J. C Smuts.
Sir Patrick hoopt zijn „doelwit"
tijdens zijn bezoek aan Zuid-Afrlka
te ontmoeten.
Twee Indonesische bewoners van kam
pong Golam. nabij Medan. hebben een
gevecht op leven en dood gevoerd met een
grote krokodil, die een vrouw aanviel,
toen zij water uit de rivier wilde halen
De vrouw en een man liepen ernstige ver
wondingen op. De krokodil dolf tenslotte
het onderepit.
verwierf.
Thaarup t
de best
strijken.
op gaan eens de zetmachines van de grote
Engelse .bladen in beweging te hebben
gebracht. Dat was op de gewichtige dag
toen zij des avonds piano moest spelen
op een concert van dilettanten en daarom
's morgensaop school kwam met... krul
spelden ln het baar De directrice was
diep geschokt en stuurde Nancy naar huis
met de mededeling, dat toiletgeheimen
toiletgeheimen moeten blijven en dat een
meisje niet behoort te tonen, dat krullen
te danken zijn aan spelden. Het enige re
sultaat was. dat Nancy 's middags weer
met krulspelden op school kwam en dat
een troepje andere meisjes tussen 11 en 15
jaar haar voorbeeld hadden gevolgd. Bo
vendien kwam Nancy's vader (gestuurd
door moeder?) zijn opjyachting bij de
directrice maken om te pleiten voor de
krulspelden. Toen greep de directrice
naar de telefoon en belde de voorzitter
van de Schoolcommissie op, deze trom
melde zijn medeleden bijeen en in kort
geding werd beslist, dat meisjes behoorlijk
gekapt op! school behoren te verschijnen
en dat krulspelden ontoelaatbaar waren.
De direqtrice zegevierde en Nancy
zwichtte voor dc overmacht!
De best geklede moeder
NATUURLIJK veronderstelt u, dat prin
ses Elizabeth van Engeland deze titel
-* Mis! Haar ontwerper, Aage
i spijt, ging de Amerikaanse
.iben W Barkley met de titel
tklede moeder van de wereld"
et was een groep van zestig
afkomstig uit aller heren lan-
uitreikte. Er waren
van vermel-
Mevr. Roosevelt, de
vroegere president,
kreeg een plaats op deze lijst, evenali
prinsed Ehiabeth en mevr. Oliva Dionne,
de moeder van de beroemde Canadese vijf-
ling. Mr> Alban Barkley mag nog pas
sedert vorige week Zaterdag deze naam
voeren, want die dag trouwde zij met de
vice-pres d«nt van Amerika, na haar sc-
cretaressó-baantje er aan te hebben gege
ven.
Koningin Elisabeth
ELIZABETH VAN BELGIë houdt de
gedachte aan het koningschap hoog
nu haar zoon nog altijd niet op de troon
kan terugkeren. Vijf en twintig jaar wal
het dtzer dagen geleden, dat zij benoemd
werd tot credoetor van de Noord-Franse
universiteit in Rijssel Daarom heeft zij
nog eens weer een bezoek gebracht aan
deze stad. die haar een kwart eeuw ge
leden huldigde voor de zorgen, welke zij
tijdens de eerste wereldoorlog gaf aan de
gewonden in het hospitaal ..De Ocean",
dat zij zelf heeft gevestigd. De Rijsselse
bevolking was nog even geestdriftig ais
een kwart eeuw geleden. Toejuichingen,
redevoeringen en huldebetuigingen, plus
de aanbieding van een medaille, speciaal
voor deze gelegenheid geslagen door de
Franse Munt
Een echt koninklijk bezoek naar oude
trant; het moet koningin Elisabeth goed
hebben gedaan, al ervoer ze al die hulde
betuigingen in een republiek. Misschien
heeft zij gedroomd dat haar zoon Leopold
nog eenmaal
Jeugd van 75
JEUGD is een rekbaar begrip. De Jeugd
herberg van Great Horton in Engeland
lelde dezer dagen onder haar gasten mevr.
Watson, die de dag na haar aankomst een
wandelingetje ging maken van slechts 15
km op de kaart Maar het wandelingetje
ging door een diepe kloof, langs een weg.
die volgens de gids uitstekend geschikt is
voor jonge mensen, die flink kunn».n lopen.
Mevr. Watson heeft bewezen flink te kun
nen lopen, zelfs klauteren. En jong van
harte is zij ook. Het klopt ook pas 75 jaar.
'IEH1ER! Zie nu eens hier. o, hooggeboren Effendi!" zo sprak
de koopman Ibn Knoeiknoei tot Panda. „Hier is de ware
Kroon van Isis! En er is op de gansjf wereld geen schonere te
vinden te meer niet. waar dit de énige is! Het bloed ruist
mij ziagend door de aderen nu ik weet. dat ik aan uw harts-
vevla-agen heb kunnen voldoenen dan tegen die spotprijs!
Want nu wij over de prijzen beginnen, o. grootmogende Effendi.
nu...."
Doch verder kwam de goede koopman niet op dat moment, want
juist nu kwam er een deftig heer tussenbeide. Wie deze deftige
heer was. en hoé die heer Ineens deftig was gewordendat
weten de nauwgezette lezers wel. maar Panda wist het natuurlijk
niet en die herkende hem dan ook niet.
„Héi daar! Hé. wacht eens een momentje, o vreemdelinkske'"
zo sprak de deftige Egyptenaar tot Panda. „Vergeef mij, dat ik
inij meng in uw leerzaam gesprek' Ik heb evenwel de indruk,
dat deze koopman tracht u te bedriegen! Weet. dat ik een
hooggeplaatst en welgesteld man ben. en dat ik altyd op pad
ben en uitzie en waak om te voorkomen, dat mijn landgenoten
argeloze vreemdelingen bedriegen met hun waardeloze koop
waar. Daar zou mijn land een slechte roep van krijgen, en dat
verdraag ik niet. Zo zie ik u hier nu staan met een zogenaamde
Kroon van lsis. Kroon van Isishet mocht wat! Huh! zo
zeg ik. Dit prullerig bazar-artikel
Maar nu werd het koopman Ibn Knoeiknoei toch te machtig.
„Bemoei u niet met mijn vreemdeling, o. hondsvot!" riep hij
hartstochtelijk. ..Ik ben zo goed en zo genadig om hem de enige
kroon af te staan, en dat dan nog wel voor een spotprijs, en
ik duld geen inmenging. Ik zal naar de Kadi gaan en
„Tut. tut. vrindje", vermaande de deftige heer. „Gij spraakt
toch van de enige echte kroon? Welnu dan laat mij uw voos
bedrijf ontmaskeren
En al sprekend lichtte hij de voorhang van Ibn Knoeiknoeis
winkeltje omhoog. Bin daar zag Pandawel honderd kronen
van Isis! Allemaal namaak!
.iTje i' nu toch niet meer opgemaakt.
JJ* W in de winkel werkt0 vroeg Abel
Cole snoof. Ais ik het
zo uitdrukkelijk gezegd ha'
i waarschijnlijk verschrikkeli
J®» er waarschijnlijk^verschrlkkelijk
jjïïjjfog uitzien, maar ik heb haar dui-
jrj* gemaakt, dat u erg streng bent
in i?*,8001"1 dingen en ik houd haar goed
aL?0*' zodat ze niet kan smokkelen.
- W.iWard moe van de ratelende stem.
is dus ln orde, zei hij mat,
dit h? hU zich onmiddellijk realiseerde,
tiich »,Zö °Pmerking wat al te optimis-
lijdenrt Juffr°uwCole keek hem mede-
d»t hii wan" Als u het in orde noemt,
ik wil» ar meeneemt in zijn auto en tot
niet hoe laat met haar uitblijft.
Vfriw.„ gon zÜn humeur enigszins te
»e«t u
f Coie zei triomfantelijk:
me heel
q «c cue «eer was het elf uur,
"Pdere keer hali twaalf, en het
li veruii 0Uw Bastable we
ta eén led' ene keer
zal misschien niet lang meer duren, dat
hij helemaal niet meer thuis komt. Ik
kan zoiets niet fatsoenlijk floemen.
Meneer Tattlecombe was in werke
lijkheid veel ongeruster door alles wat
hem hier verteld werd.
laten blijken. Hij w
dan hij "wilde
vond juffrouw Cole een
zyn
Demuei«BM e vrijster. M
aak en J1»'.,13!?"geen'6"
SS dierbaar!"Ër mochten geen praatjes
komen en nu was juffrouw Cole al aan
•t roddelen met juffrouw Bastable. en
daar ion het niet bij blijven, als la niet
oDDaste. Hij wenste, zoals vele mannen
dat doen. dat er iets op gevondeni kon
ÏÏSJSUS ronT™ strooien en hij
3iaar riaUg meT een"mei,sjerop" de rivier
jum-dag metjen^mew m
Viori «eroeid en haar mei vuoi
r oenrr'.e.r g k„adP
winkelchef van middelbare leeftijd, aan
wie M zeven of acht kinderen had ge
schonken, allen het evenbeeld van hun
vader. En hij was getrouwd met Mary
Stqrt. met wie hij zeer gelukkig was ge
weest, totdat zij Was overleden. Hij richtte
zijn blauwe ogen op juffrouw Cole en
zei:
Woont dat meisje bij haar ouders?
Als ze dat inderdaad deed, zou William,
wanneer hij werk van haar maakte, na
tuurlijk de avonden daar in de familie
kring doorbrengen
Ouders, snoof juffrouw Cole. Niks
daarvan! In een flat ergens boven een
garage. Rasselas Mews, no. 21, woont ze.
Die flat werd haar geleend door een
vriendin, zegt ze. Ze woont er helemaal
alleen, dat heeft ze zich laten ontvallen.
Als meneer Smith daar de halve nacht
doorbrengt, is dat toch moeilijk fatsoen
lijk te noemen, meneer Tattlecombe! Ik
kan het tenminste niet!
Ze hijgde na deze verontwaardigde uit
barsting. Als meneer Tattlecombe zich
had kunnen bewegen, was hij waarschijn
lijk nu de kamer uitgelopen. Maar hij
kon zijn bed niet uitkomen, en moest dos
alles aanhoren. Juffrouw Cole hapte
naar lucht en begon opnieuw. Haar
voordeur is vuurrood geschilderd, vindt
u dat fatsoenlijk, rood als een brieven
bus. Dat is geen praatje, maar ik heb
t met m'n eigen ogen gezien. Het deed
me denken aan. enfin ik zal maar niet
zeggen, waaraan dat me denken deed....
Abel Tattlecombe vertrok zijn gezicht.
Het was niet alleen verwonderd, maar
ook verontwaardigd.
Juffrouw Cole, ik ben diep ge
schokt
Juffrouw Cole scheen dit prachtig
te vinden.
Dat zou ik zo denken, reageerde ze.
Ik ben diep geschokt over de
manier, waarop u allerlei conclusies
trekt. Rode verf op de voordeur van een
flat, die iemand anders je geleend
heeft..
Juffrouw Cole onderbrak hem.
Meneer Tattlecombe. gelooft u dat
verhaal over lenen toch niet. En we weten
heus wel, wat dat voor een buurt is. waar
ze woont, afgezien nog van die rood ge
verfde voordeur.
Abel beheerste zich met moeite. Juf
frouw Cole was een goede hulp in zijn
zaak. Ze was van onbesproken gedrag
en had grote ervaring: dergelijke krach
ten kwam je niet dagelijks tegen, en als
je zo iemand had. raakte je die niet
graag kwijt. Daarom zei hij langzaam
en met bewonderenswaardige kalmte:
Het lijkt me dat we die kleur verf nu
genoeg besproken hebben, juffrouw Coie!
Juffrouw Cole schudde haar hoofd.
Zoals u wilt, meneer Tattlecombe. Of
het nu de verf op haar gezicht is of op
haar voordeur, het komt toch allemaal
op hetzelfde neer! Ik heb gedaan, wat ik
meende dat m'n plicht was en als u me
wilt misverstaan, wel. dan heb ik mijn
hart tenminste gelucht en is mijn ge
weten schoon, en zal ik er niet meer
over praten.
Abel hoopte, dat dit waar zou zijn.
maar had er niet veel vertrouwen in.
Zelfs zijn vrouw, die hij toch altijd zeer
hoog had geschat en diep betreurde,
placht een discussie op die manier te
beëindigen om bij de eerstvolgende gele
genheid, wanneer ze over nog betere
argumenten de beschikking had gekre
gen. het onderwerp opnieuw aan te
snijden.
Ik zal een en ander met William
Smith bespreken, zei hij en nam daarna
zijn toevlucht tot de houding van
patiënt: hij bracht juffrouw Cole lichte-'
lijk aan 't schrikken door zachtjes te
kreunen, zijn ogen te sluiten en verder
achterover in de kussens te leunen. Vol
wroeging verdween ze uit de kamer om
mevrouw Salt te roepen. Toen ze op het
portaal kwam. zag ze nog net iets van
een zwarte rok in de tegenoverliggende
kamer verdwijnen. Er was even een
grote, misvormde benige hand zichtbaar
Daarna werd deze teruggetrokken en'
hoorde ze een sleutel omdraaien. Juf
frouw Cole, die alles van Emily Salt af
wist. schrok hiervan niet in 't minst
Emily maakte altijd dat ze weg kwaï
- Juf
als er vraemden in huis waren. Juffrouw
Cole vond mevrouw Salt, sprak de hoop
uit. dat ze meneer Tattlecombe niet al
te zeer had vermoeid, en verdween naar
huis.
Abby ging naar boven met een kop
bouillon. Ze liep Emily tegen het lijf. die
een wonderlijk triomfantelijke blik in
haar ogen had. welke haar niet aanstond.
Ze maakte zich vaak zorgen over Emily,
ze ging bij Abel binnen en merktg, dat
hij ontstemd was.
Die vrouw praat veel te veel. Abby.
De meeste mensen doen dat. merkte
Abby Salt op.
HOOFDSTUK XI.
William en Katherine zaten bij de
kachel samen te praten. Menegr Tattle
combe zou niets aan te merken hebben
gehad op hun houding. William had een
schrijfbloc voor zich en scheen volkomen
verdiept te zijn in rekenwerk Hoewel
Katherine naast hem op de canapé zat,
raakte ze hem niet aan, behalve mis
schien met een plooi van haar rok en
met haar blik, die met iets van vertede
ring. vermengd met spot. op zijn ernstigo
profiel gericht was. Deze ongetrouwde
jonge man en vrouw waren druk bezig
hun gezamenlijke inkomens op te tellen,
om te zien, of het verantwoord was te
trouwen, zondei te wachten, tot het hou
ten speelgoed grotere baten af zou wer-
P*0- <Wordt vervolgd).
