Ljjlcer
WEERBERICHT
DE R.T.C. GEEN SLUITSTUK MAAR
EEN NIEUW BEGIN
de
V
ssfeESS
Er£!=:vs.srsSs
SES
Vereerd als
en
een
Uur met grote mogelijkheden
half-god,
o
verguisd als de anti-Christ
De regering verdedigt haar beleid in de Eerste Kamer
Vandaag is Stalin 70 jaar
gg
INDONESISCHE DELEGATIE KOMT
DEZE WEEK NAAR NEDERLAND
Stalin onderscheiden met
Wordt sultan Hamid
hoge commissaris
7^^
in Den Haag
Morgen komt denkelijk
de loonsverhoging af
Voor overneming
souvereiniteit
J'
een profeet
niet-communi
afgezant des
viert vandaag^ zi
dag. De leeftijd
Maar poor t
betekent dat
Georgiërs over het
worden. Honderdja
land geen uitzonderingc
niet erg waarschijnlijk
werkelijl
W ij moeten ons niet blind staren op het
verleden maar het gezicht wenden
naar de toekomst
Hart en geest moeten worden afgestemd
op nieuwe verhouding
Verliezen in Indonesië
orde van Lenin
Oorspronkelijk zou hij
priester worden
[OZEF STALIN, de man die
Mr Vlijmscherp in actie
Russen zoeken ruzie
’t Is plicht
i 20 DECEMBER 1949.
Prijs 10 cent per nummer
Prijs abonnement:
1 Ü.30
per week
per maand
Postrekening 48400
per kwartaal
rs dat
bij de
4
’ARAAT
tact
stijl;
HILIPS..PHOTOFIUX"
LAMPEN
eerder is
IUR MODEL ME
ZOUt
van
mi-
PHILIPS
ARMATUUR
MODEL MB
.ANTAARNS
>HEMFR>
TNAMO
rlot zal het
eigenlijk....
KIJKER
LND'. EINDHOVEN
I
Eerste
Kamer
moeite
ihuisop-
schillende lantaarnkap-
linatie f 13.55 en hoger.
Chef-Exploitatie:
p. DE KLERK
Dfrecteur-Chefredacteur:
S. H. VAN DER KRAATS
Aan de inhoud
de Kamerleden
wicht, dus minimale
24.50
is
ime
,_*g
lot z
toet dit
r 4000
van j
mi
i be-
;ordt
van
it
men in
dat ge
in
iging
ilegd.
EENDRACHT
worden
-Guinea
.cn
Met 4 Philips „TL”
buislampen van 20
watt. Een stijlvolle
lichtbron, passend
in het moderne in
terieur. Prijs éom-
pleet f 114.-
lagd zei Moh. Hatta nog, dat het
ji bedoeling ligt, de portefeuille
mlandse Zaken gedurende ge-
dat de
lederland
der
niet
was de
na zijn
na de
>mars naar
iten. Wan-
ƒ1.28
ƒ3 78 MAAKT MACHT
mensen
de om-
mogelijk
.j verplicht
op verzoet
staken van het
:ring als een zeger
tandio.
die
een
i Indo'
me zove_
>ede wil.
Vfin onze
altijd. Me
Daarom, er woi
«tderhandeld. vr
W«n. Want men
•«aap met vijf r
riten, waar het cachet
g bijzondere aandacht
lilips „TL" buislampen
Prijs compleet f 114.-1
De ideale, bijzonder
lichtsterke flitslam
pen. PF 14 f 0.50
PP 25 f 0.75
7
Er is thans volledige overeen
stemming bereikt tussen de depar
tementale Loon- en Prijzencom-
missie en de Stichting van de Ar
beid ten aanzien van de te voeren
loon- en prijspolitiek in de naaste
toekomst.
De definitieve beslissing over
wijzigingen in de lonen zal zeer
waarschijnlijk in de loop van Don
derdag a.s. worden gepubliceerd,
nadat de ministerraad in zijn ver
gadering van Donderdagochtend de
nieuwe maatregelen nog aan een
laatste beoordeling zal hebben on
derworpen.
Naar minister In ’t Veld zich gis
teravond in de Tweede Kamer liet
ontvallen, is een loonsverhoging
van vijf procent „in de maak”.
sft er ook
die juist
om succes
i de oppo-
len. Na alle
“ir dc
yn de Beere
naakte er op atte
(P.v.d.A.)
om er de
dat vrije afge-
beslissing toch
te houden met de
Van dié ver-
zelfbeschik-
geval vast,
peciale ver-
de R.I.S.
De 1
verliet
aandacht
vaardigdei
verplicht
feitelijk:
antwoord*}
De heer
opldarln^n nwt op veh» P tempe-
man die in
Rusland en he satellietstaten als
wordt geëerd en in tie
listische landen dis een
duivels wordt verguisd,
lijn zeventigste verjaar-
l dér sterken, zegt men.
een Georgiër als Stalin
nog niet veel, daar de
het algemeen zeer oud
„rdjarigen zijn in dit
'deringen. Het is echter
irg waarschijnlijk dat Stalin een
’lijk „GeorgiaanSe” ouderdom zal
bereiken. Zijn gezondheid geeft reeds
geruime tijd reden tot ernstige be
zorgdheid en dat wel ondanks het
..lang-leven-serum", dat hij zich, naar
men zegt, van tijd tot tijd laat toe
dienen.
komen met de mededeling: de R.T.C.
mislukt. Thans echter is een vreedzai
oplossing mogelijk
Inzake de regeling van bet
kingsrecht staat thans in elk
dat indien een deelstaat een spt
houding tot Nederland wenst,
zich daartegen niet mag verzetten.
Er is hier ook gezegd door de heer,
Kolff dat de Unie tenminste voor een paar
jaar had moeten worden aangegaan omdat
thans de Unie te allen tijde opzegbaar is
en de Indonesiërs dat kunnen gebruiken
als dreigement bij de onderhanddlingen
over Nieuw-Guinea. Indien een termijn
van vijf, tien of twintig jaar w'as overeen
gekomen. zouden de Indonesiërs die be
paling hebben beschouwd als een nood
zakelijk kwaad om tenslotte de werkelijke
souvereiniteit te kunnen krijgen; nu de
Unie licht is. bestaat juist de mogelijkheid
dat de Unie steeds hechter wordt. Vrij
willig is besloten tot een duurzame samen
werking en dat doet men niet om ieder
ogenblik de band te verbreken. Dat zou
zinloos zijn.
Zonder juridische kram<
gezegd dat ten aanzien var
alles bij het oude blijft.
De Kroon isdhiet gebroken maar in tact
gebleven voor net koninkrijk-nieuwe-stijl;
alleen in de Unie heeft de ongeschonden
Kroon een nieuwe betekenis gekregen.
Wij hebben de souvereiniteit niet ver
kocht, ook niet voor een kat in de zak,
zoals de heer Pollema beweerde, maar wij
willen de souvereiniteit overdragen omdat
Indonesië daar recht op heeft, want het
Nederlandse volk is niet geroepen Indo
nesië blijvend te leiden. De laatste 50 jaar
is er juist naar gestreefd het Indonesische
volk op te voeden tot zelfstandigheid.
Er zijn tal van jongeren, die gemeen
schappelijk willen trachten een nieuwe
toekomst voor Nederland en Indonesië te
verwezenlijken. God zegene zoveel goede
bedoelingen en zoveel got
In het gebouw Pegangsaan Oost 56 te
Batavia werd vorige week de grondwet
van de Ver. Staten van Indonesië onder
tekend. De voorzitter van de plechtige
bijeenkomst, Moh. Roem, besluit zijn rede
vóór de ondertekening met een luid
„Merdeka!”
de vrijheid r:
neer de poli,
is, dan ben
verwachtinger
al ben ik niet
wij wilier
hart en gemot
dragen, dan zullen wij welk-
Indonesië en dan kunnen wij t
internationale bewondering we
is niet zo,
te doen h(
iets groots
Omdat de
antwoord van de regerin;
raad had gevi
niet de beslissini
uitgesteld tot he
igen van
mtleend,
,U.) gewaag-
uit de ge-
i protesteer-
larin de re-
gebracht.
vrije par-
■angene te maken. Dat
regering vervreemd,
afgevaardigden. Wij
jngen zonder enige
volkomen vrijheid.
...aar (V.V.D.) ver
in een onvriendelijke
wijle waarop zij steeds
van het feit
le bevrijding
Deelden ten opzlch-
practljk heeft
boven aan de
in het schuitje stapt,
stappen voor hij hele-
ministers Götzen, Joekes,
en de staatssecretaris van
Fockema Andreae, op enige
waren ingegaan, wierp ook
(resident, dr Drees, zich
de worsteling
Staten-Gene-
op attent, dat niet
wordt gevraagd van het
maar uitsluitend van de
lerij kan v
van Nieuw-(
Oud-ministi
één van de
minister
van de
"•’■ter Jonkman in gesprek met
de sprekers van gisteren, oud-
r Kerstens. Rechts de voorzitter
Eerste Kamer, prof. Kranenburg.
voor zeer veel artikelen en dien-
geheven. De organisatie is afgebro-
per 1 Januari geen nieuw
at uit de grond. Dus en
„roevige het is heel erg
vraag, of de mensen er iets mee zul-
i ópschieten, ja. zelfs of het niet min-
'”ordt. Vanwege die spiraal.
segt de ander, lang zo vrolijk
Dan nijdig: Maar het moet
i Woensdag 21 Dec. 1949
I IM HF 88ste Jaargang No 22857
f Bureau: Markt 31, Telefoon 2743
PER ASPERA.
AD ASTRA
Moh. Haita en vele der nieuw benoemde
ministers zijn Dinsdagmiddag te Batavia
aangekomen, waar z|j werden begroet
door minister Laoh. de heer De Beus van
de directie Verre Oosten, de gouverneur
van Batavia, Hilman Djajadiningrat en
verdere autoriteiten.
Na een erewacht van de Republikeinse
Politie te hebben geïnspecteerd, deelde
Moh. Hatta mede, dat hij zich met een
kleine delegatie van Indonesiërs op 23 I
December naar Nederland zal begeven
voor de overneming der souvereiniteit.
Deze delegatie zal worden geleid door
Moh. Hatta zelf en zal o.a. omvatten
Sultan Hamid, prof. Supomo. dr Sukiman.
dr Suparmo en verder de heren Sujono
Hadinoto en Kusuma Atmadja.
Moh. Hatta verklaarde verder,
hoge commissaris der R.I.S. in Ne
zal worden benoemd na de overdracht
souvereiniteit. Zijn nadm is thans nog i
bekend.
Desgevrai
niet in zijn bedoeling ligt, de
van Buitenlandse Zaken gedi
ruime tijd waar te nemen.
Jozef Stalin, die eigenlijk Jozef Wissa-
rionowitsj Djoegasjwilli heet, werd ge
boren als zoon van een eenvoudig
schoenmakertje ijl het plaatsje Gori in
Georgië. Zijn eerste onderwijs ontving hij
op een kloosterschool. Hij was bestemd
voor het priesterambt, maar tijdens zijn
studie op het seminarium maakte hij
kennis met de theorieën van Marx en
daarmee was zijn verdere levensweg be
paald. Hij gaf de theologische studie op
en sloot zich aan bij de revolutionnaire
beweging, die het omverwerpen van de
kapitalistische maatschappij ten doel had.
Tweemaal werd hij verbannen naar
Siberië, doch beide keren wist hij te
ontvluchten. Spoedig na de October-
revolutie (1917) kreeg hij een belangrijke
functie in de partij en toen in 1927 Lenin
stierf wist Stalin de absolute macht in
handen te krijgen, na zijn grote rivaal
Trotski te hebben geëlimineerd. Sedert
dien heeft hij als voorzitter van het polit
bureau de onbetwiste heerschappij in de
Sowjet-Unie uitgeoefend.
De regering maakt bekend, dat tot
haar leedwezen de volgende verliezen
in Indonesië zijn gerapporteerd:
Koninklijke Landmacht:
Gesneuveld 13 Juli 1949. na vermissing
Sold. J. G. M. Wolfs, uit Hilvarenbeek
Gesneuveld 6 December 1949:
Res. 1ste luit. F. W. M. Huynen, uit
Wassenaar.
K.N.I.L.:
Gesneuveld 23 November 1949:
Jav. sold. 2e kl. inf. Kariosemito, uit
Indonesië.
de
Trdt
ische
Gezaghebbende krin
gen te Djokja heb
ben aan Aneta me
degedeeld, dat zij de
benoeming van Sul
tan Hamid tot hoge
commissaris in Den
aag verwachten.
Anak Agoeng ver
aarde aan Aneta,
it hij tevreden was
rer de kabinetsfor-
atie.
De opdracht van
de president een
nationaal progressief zakenkabinet te vor
men met inachtneming van de wensen
der politieke partijen, kon met succes
worden uitgevoerd. Wij moeten zorgen,
dat de op de inter-Indonesische- en Ronde
Tafel Conferentie bereikte eenheid behou
den blijft. Zij is van zeer groot belang
voor de nationale opbouw, aldus Anak
Agoeng.
Hij zei verder, dat hij op de dag van de
souvereiniteitsoverdrag zijn ambt van mi
nister-president van Oost-Indonesië neer
legt. aangezien de functie van minister van
Binnenlandse Zaken in de R.I.S. daarmede
niet kan worden verenigd.
Ook het republikeinse kabinet wordt
die dag demissionnair.
WAT zal het worden, een Kerstcadeau
of een extraatje voor Nieuwjaar, de
loonsverhoging, waarop de Regering en de
Stichting van de Arbeid broeien? Want
als weinig kwesties van de laatste jaren
is dit een regeringszaak. Sociale Zaken,
Economische Zaken, Landbouw. Binnen
landse Zaken. Financiën, Algemene Zaken,
zij alle hebben een stem in het kapittel
over de kwestie, die de Haagse departe
mentale gemoederen ten zeerste en in alle
geheimzinnigheid beroert.
i Het gaat om de algemene loonsverho
ging. De vakverbonden hebben zich daar
over beraden. Men is het er over eens,
dat een derde loonronde onvermijdelijk is.
De grote organisaties vragen 5 pet. Op
congressen is er lang en breed over ge
praat. Binnenskamers is er waarschijnlijk
nog veel langer aan gedokterd, want deze
algemene loonsverhogingen hebben verve
lende kantjes. Zij geven even wat lucht,
maar het gevaar dreigt, dat ze de
spoedig geen klap meer helpen en
standigheden nog slechter maken.
Kijker durft te verzekeren, dat zowel
regering als bona fide vakbeweging toch
kopschuw van de zaak zijn, omdat men de
grote bezwaren terdege inziet. Vandaar de
stroeve gang, vandaar ook die geheim
zinnigheid. De vakbeweging weet, dal de
tekorten op de betalingsbalans niet kunnen
blijven. Zij redeneert aldus: Wij komen te
kort- Dan kunnen wij twee dingen doen:
minder gaan gebruiken, dus het levens
peil omlaag schroeven, of meer gaan pro-
dXjceren. d.i. harder gaan werken. Natuur
lijk kiest zij het laatste. Nu is het levens
peil vooral sinds de devaluatie terugge
lopen. Enkele kringen achtten dit noodza-
kelijk, want aldus kwam er meer even
wicht tussen wat onze volksgemeenschap
maakt en wat zij opmaakt. Men heeft
reeds overal de sluipende duurte gevoeld:
dit wordt zoveel cent duurder, dat zoveel
{cent. Daartegenover staat, dat de concur
rentie bij enkele luxe artikelen de prijs
wat omlaag wringt, maar de kosten van
het noodzakelijke levensonderhoud krui
pen omhoog. Het gaat zo niet langer, zegt
de vakbeweging, er moet 5 pet bij, met
een minimum van 2 per week. Dat is
wel het allerminste. Dus als dan de huur
verhoging komt, en er verdwijnen nog
meer subsidies (het is nu wel algemeen
bekend, dat Den Haag hartgrondig genoeg
heeft van de subsidies), dan is het al mooi,
als Wij op hetzelfde peil van enkele maan
den geleden belanden. Daarvoor zal nog
extra moeten worden aangepakt, maar
goed, de Nederlandse arbeidersklasse telt
veel redelijke lieden en dat krijgen wij
wel van ze gedaan. Dat gelooft Kijker ook
vast, al kan hij zich voorstellen, dat er
arbeiders zijn die zeggen: „Waarom moet
cr bij ons zo verschrikkelijk over worden
gedokterd, terwijl het in Den Haag met
ministers en zo veel vlotter gaat?”
Dus met huurverhoging, belastingcorrec-
ties. subsidieverlaging en loonsverhoging
iden wij er dan zijn? vraagt een opti
mistisch lezer.
Helaas. Kijker kijkt hem zuur aan. en
Khudt zorgelijk het hoofd.
Zie eens aan, zegt hij. wij komen te
kort. Verandert dat op slag, als wij de
lonen wat omhoog schroeven? Geen sprake
van! Maar Kijker, roept de ander uit,
we gaan toch harder werken! Jawel,
mompelt Kijker, maar dat is gemakkelij-
ker gezegd dan gedaan. Geeft het wat, als
de trambestuurder, de machinist, de over-
wegwachter, de ambtenaar, de onderwijzer
wat harder gaat werken? Geen klap, m’n
beste. Maar zij krijgen ook meer. Ze heb
ben het hard nodig, lot zekere grens.
O ja. hoe hoog moet die grens eigenlijk
liggen? Als men 4000 neemt, gaat de
man met 'n salaris van 4000 nu J 4200
verdienen, maar de man met .1 4100 komt
met geen cent meer thuis. Gaat h il har
der werken? Zulke grensmoeilijkheden
blijven trouwens altijd bestaan. Maar als
de mijnwerker, de landarbeider, de machi
nebankwerker. de metselaar, de scheeps
timmerman harder gaat aanpakken, ja,
dan krijgen we meer productie, maarrr.
en dan krabt Kijker zich eens achter het
oor en denkt aan de brieven, die hij de
laatste week van zulke productieve arbei-
ders onder zijn ogen heeft gekregen, en
1 hij vervolgt: Ze zullen met verduiveld
sterke dingen moeten komen, met redenen.
hard als spijkers, om de productieve ar-
1 beiders tot die grotere inspanning te bren-
Nou ja, zegt de optimist. Kijker, fk
weet het allang, jij bent ee.n dubbel over-
gehaalde en doorgedraaide zuurpruim,
maar die loonsverhoging komt. Dank
je wel. zegt Kijker. En ik hoop er het
beste van. Maar je weet, dat het bedrijfs-
j leven nu beslist wil doorberekenen. Je
weet ook. dat de georganiseerde midden
stand het vertikt weer als stootkussen te
dienen. Je weet misschien niet, dat in
bossen bedrijven alle maatregelen zijn ge
nomen. om onmiddellijk tariefsverhogin
gen te kunnen invoeren, zodra de nieuwe
j lonen ingaan. Ik weet alvast één
dat veel meer dan 5 pet wordt verhoogd.
En prijsbeheersing dan? zegt de op-
j timist.
i sten opgeheven. -
ken. Je stampt p
i bevoegd apparaat
dat is nu het dn
de
'i 'en
der wordt.
I Hm. zi
niet meer.
Immers!
-Ja. dat gelooft Kijker ook. tenminste
I psychologisch, zoals dat heet- En het
wórdt tenslotte betaald, helaas door veel
van de armsten.
1 Hoe bedoel je dat. Kijker?
Wel, wij komen te kort, als geheel.
Nu gaat men voor één groep de beloning
verhogen. De koek wordt anders verdeeld.
Wiens portie wordt kleiner? Niet die van
de fabrikant, niet die van de winkelier.
niet die van de huiseigenaar, die nu bijna
negen jaar als buffer no. 1 heeft gedieqa.
maar wel die van de loontrekker hoven
de grens, van de kleine rentenier of 1U‘*
rentetrekker, wel van dat leger van ge-
Mnslonneerden. vooral die uit particuliere
bedrijven, die nergens kunnen aankloppen
om een hogere uitkering en die ook nier
Ml vader Drees terecht kunnen. Zij heb
ben toch ook dertig, veertig, vüftig jaar
4 soms gewerkt en direct of indirect ge-
1 «Paard. En nog eena. wij hebben jaren ons
f Prijspeil prachtig laag gehouden, tot geiuK
1 van onze uitvoer. Die uitvoer stijgt nos
j «Nijd. Maar wat nu?
Daarom, er wordt in Den Haag zwaar
1 «‘Verhandeld vrlen'1ktV1e°tge^JkhCt het
poten!
(Van onze parlementaire redacteur)
In een rede, fonkelend van de schittering van spitsvondig vernuft, maar ook
geladen met de gloed der overtuiging, heeft minister v. Maarseveen gisteren
in de Eerste Kamer het beleid van de regering verdedigd, dat leidde tot het
accoord van de R.T.C. Hart en geest moeten worden afgestemd op de nieuwe
verhouding, zo betoogde hij. Daarom moet men de R.T.C. ni^t zien als een sluit
stuk, maar als een nieuw begin. Ook in de Eerste Kamer heeft het kabinet weer
de storm over zich heen moeten laten gaan, omdat het niet.de strijd van „erop’’
of „eronder” heeft willen voeren tot het bittere einde. De regering heeft echter
doelbewust aangestuurd op een derde mogelijkheid: die van verzoening. Daar
voor is ook een strijd gevoerd moeten worden, maar die strijd heeft geen der
partijen op de knieën gebracht, doch beide hebben de belemmeringen over
wonnen die een vreedzame oplossing in de weg stonden. Deze strijd laat geen
wrok na. Het aanzien van Nederland is hierdoor internationaal niet gezakt, maar
gestegen, en daarom heeft de regering geen spijt van haar politiek. Men moet
bovendien ook beseffen dat het de hoogste tijd was geworden voor een oplossing,
want alleen met vereende krachten kan het communisme in Indonesië nog
worden geweerd.
Minister v. Maarseveen verstaat als
debater op een meesterlijke wijze de
kunst in een, soort van oratorisch jiu-jltsu
de wapenen,1 waarmee zijn tegenstanders
hem aanvallen, op henzelf te richten. Een
enkel voorbeeld. De heer Anema (A.R.)
had hem verweten dat in zijn verdediging
in de Tweede Kamer teveel de jurist aan
het woord was geweest, maar .niet de
kloeke staatsman. En de heer Aïttrna had
ook gezegd, dat hij het R.T.CtWecoord
moest verwerpen omdat het regerings
beleid fout was geweest en de regering
constitutioneel daarvoor maar de verant
woordelijkheid moest dragen.
In de eerste plaats, aldus minister v.
Maarseveen, mag de heer Anema niet
beweren dat de regering schuld heeft,
want dan moet hij bewij
zen en dat kan hij niet
dat de regering anders
had gekund. En in de
tweede plaats: als men let
op de rampzalige gevolgen
van verwerping, moet de heer Anema dan
een fout van de regering wreken op zijn
eigen volk en het volk van Indonesië? Ik
zou zeggen dat hier teveel de jurist aan
het woord is geweest!
Minister v. Maarseveen heef;
slag van met een vergelijking.
even voldoende indruk maakt oi
te hebben, de argumenten van
sitie lachwekkend voor te stellen.-
juristerij, de hele dag door, over de al
of niet grondwettigheid van het Unle-
statuut, schetste hij het tafereel van twee
jongens, die niet kunnen zwemmen, maar
die zo onverstandig zijn te gaan roeien
en bovendien nog gaan stoeien in de boot,
waardoor deze omslaat. Wonder boven
wonder komen de twee jongens, die bijna
verdronken zijn, toch weer in de boot.
De Sowjet-Russische afgevaardigden in
de geallieerde raad voor Japan hebben
Dinsdag de zitting verlaten na de V.S.
er van te hebben beschuldigd, dat z|| de
Japanners als „kanonnenvleea” in een
anti-Sowjet-Russische „kapitaliatlsche oor-
°De Amerikaanse voorzitter William
Sebald had de Sowjet-Russische beschul
diging, dat de Amerikaanse voorzitter na
gelaten had een Sowjet-Russisch verzoek
om bespreking van de „antl-dcmocrati-
schë' acties der Japanse regering op de
V» o«r de rwWrM n.
X^DwropPv.rlie, de S.wJ.t-
delegatie de vergadering.
Het Russische volk
vereert hem als een
half-god. Voor een
deel is dit toe te
schrijven aan de
ongetwijfeld genia
le kwaliteiten, die
deze wonderlijke
man in de 23 jaar'
van zijn regering
bewezen heeft te
bezitten. Rusland
heeft onder zijn
leiding een tijdperk
Van ongekend eco
nomische en tech
nische vooruitgang beleefd en het is niet
te verwonderen, dat de Russen Stalin
daarvan de eer geven. Anderzijds heeft
de Sowjet-dictator niets nagelaten om
deze blinde persoonsverering (die zijn
positie onaantastbaar maakt) in de hand
te werken. Zijn levenswijze, de geheim
zinnigheid waarmee zijn persoon omgeven
is. zijn soberheid en eenvoud, dit alles,,
heeft om de heerser van het Kremlin eeni>
mytlje geweven, die hem in de ogen vai^r
de mystiek aangelegde Russen tot een
bijna goddelijke figuur maakt.
Zijn hoge leeftijd en zijn niet al te
robuuste gezondheid hebben in de laatste
tijd aanleiding gegeven tot vele specu
laties over het belangrijke vraagstuk van
de opvolging. Sinds de dood van Zhdanof,
die lange tijd heeft gegolden als Stalins
opvolger, bestaat hieromtrent geen enkele
zekerheid meer. Op grond van de zeer
schaarse gegevens die omtrent de interne
aangelegenheden van het Kremlin bekend
zijn, hebben Malenkof en Beria (de chef
van de staatspolitie) de beste kansen, maar
veel heeft dit niet te betekenen, want
kamen zijn wisselvallig in de totalitaire
staat.
Overigens behoeft West-Europa zich
over die opvolgingskwestie geen zorgen
te maken, want het is uiterst onwaar
schijnlijk, dat, wanneer Stalins aardse rol
zou zijn uitgespeeld, er in de Russische
staat veel zou veranderen- De hechte
organisatie van het Sowjet-staatsapparaat,
waarvan in het bijzonder Beria’s geheime
politie een belangrijk onderdeel vormt, is
er borg voor dat bij Stalins verscheiden
zijn werk zal worden voortgezet.
Stalin heeft de leeftijd der sterken be
reikt. In de communistische landen wordt
gejuicht en feest gevierd en de rest
de wereld ziet bekommerd toe en zucht
De komende jaren zullen aanton
hoeverre die bekommernis (of d:
juich?) gerechtvaardigd waren.
Radio-Moskou heeft bekendgemaakt, dat
de opperste raad der U.S.S.R. de orde van
Lenin aan maarschalk Stalin heeft toe
gekend in verband met zijn 70ste ver
jaardag en als erkenning voor zijn „bui
tengewone diensten bij de consolidatie en
ontwikkeling van de Sowjet-Unie. de op
bouw van het communisme in Rusland, de
organisatie vanging van de
Duitse fascistisch Anwtlleras cn Japanse
imperialisten eiLde verdere
ontwikkeling v-^*»k*i^iie>-Russische
economie in de p^jgyfity^yriode''
Radio-Moskou Tn&Rtfc’jëtiFns bekend,
dat vijf tot 10 wereldfjrijsötf voor de vrede
ieder jaar op Stalins verjaardag zullen
worden uitgereikt.
Naar aanleiding van critiek
de heer Pollema (CHU) heeft
nister Schokking (CHU) gister
avond in de Eerste Kamer meege
deeld. dat hij volkomen de verant
woordelijkheid op zich neemt voor
de reis van minister Stikker naar
Djokja kort voor de 2e politiële actie.
Tastend en zoekend hebben wij in
die tijd getracht een weg te vinden
om te voorkomen dat de strijd in
belangrijke mate zou losbranden
Onze lijst met verliezen werd in die
tijd weer langer. Er moest weer
contact en vertrouwen komen en
daartoe heeft de heer Stikker het
zijne bijgedragen en daarop is nog
kunnen worden voortgebouwd toen
na de tweede politiële actie de on-
derhandelingen weer werden aange
knoopt. Wij lezen zo dikwijls arti
kelen waarin wordt betoogd dat er
moet worden aangepakt in Indonesië
en dat er iets moet gebeuren. Maar
zie dan naar de slachtoffers van de
oorlog, de verminkten, dan zal men
erkennen dat de Staat alleen mili
taire offers mag vragen als het ver
antwoord is. Er is echter een grens
en die ligt waar onderhandelingen
een verzoening mogelijk maken.
Daarom waren wij verplicht onmid-
dellijk de kans op verzoening te
grijpen. Het staken van het vuren
heeft de regering als een zegen be
schouwd.
Nadat de
Schokking i
Oorlog, mr
detailkwesties 5
de minister-pres.„<.„„
nog in de laatste ronde van
om de goedkeuring van de
raai. Hij maakte er
de goedkeuring
regeringsbeleid.
Met grote waardering gewaagde hij van
het werk van de immer gewende minister
Stikker, waarna h|j opmerkte dat wanneer
cr wordt gesproken van internationale
druk, dit geen invloed heeft gehad op het
principiële beleid van de regering, maar
alleen op het tempo en de middelen.
De minister-president waarschuwde
tegen beschouwingen dat Amerika en
Engeland eigenlijk op onze ondergang uit
zijn en hij onthulde dat in Djokja na de
tweede politiële actie een document is ge
vonden waarin de Amerikaanse regering
de Republiek heeft gewaarschuwd tegen
het aangaan van het Fox-contract.
Het had de minister-president beklemd
dat er tegenover het R.T.C.-aecoord zo
weinig was gesteld dat als tweede keuze
zou kunnen dienen. Er zijn drie negatieve
mogelijkheden: 1. men kan Indonesië prijs
geven waarna de Nederlanders hun boel
tje wel kunnen pakken en de minder
heden helemaal aan hun lot worden over
gelaten; 2. men zou een nieuw kabinet
kunnen vormen dat met geweld zijn zin
doorzet. maar dan moeten de jongens, die
al bijna drie jaar in Indonesië zijn, nog
langer blijven en nog meer offers brengen;
3. bij verwerping van het R.T.C.-accoord
kan de Koningin, zoals de heer Pollema
zich de gang van zaken denkt, toch de
souvereiniteit overdragen omdat zij daar
toe als Koningin de bevoegdheid heeft en
de regering zou dan een verdrag kunnen
aangaan met de Republiek dat ter be
krachtiging aan de Staten-Generaal wordt
voorgelegd. Het is een heel subtiele rede
nering, maar hoe zou die worden ver
staan in de wereld en in ons land? Wij
zouden onze goodwill verspelen en men
zou de overdracht vah de souvereiniteit
toch niet vertrouwen.
Het R.T.C.-accoord opent echter de mo
gelijkheid van een positieve samenwerking
die reeds begonnen is. Het Unie-statuut
houdt beloften in, die niet verwezenlijkt
souden kunnen worden b|j verwerping.
Met zekerheid kan niemand in de toe
komst zien. Laten wfl ons echter niet
wanmoedig tonen. Er is gesproken over de
te nemen beslissing ^js over een nood
lottig uur. Dat is het niet: wel een aan
grijpend uur, een uurmisschien van wee
moed en gevaren, maar ook een uur met
grote mogelijkheden. Laten wij niet enkel
denken aan het einde, maar ook aan een
nieuw begin. Er is in het verleden in In
donesië iets groots verricht, maar laten
wij ons er niet blind op staren en het
gezicht wenden naar de toekomst, die in
samenwerking kan leiden naar recht, vrij
heid, orde en welvaart.
Verantwoording
van de redevoerin»
gisteren is nog or
dat de heer Pollema (C.H.U.'
de van het grootste drama
schiedenia der Nederlanden en
de tegen de dwangpositie wat
gering daardoor de Kamer had
De regering heeft getracht het
lement tot haar gevi
heeft ons van de
want wij zijn vrije
zullen onze stem uitbrei
psychische dwang, in volkomen
De heer Wend'
weet de regering
rede de smadelijke x
verder is afgegleden, gevolg i
dat de eerste regering na d«
haar idealistische denkbt
te van Indonesië in de
willen brengen. Maar wie
roetsjbaan eenmaal f
kan niet eerder uitsi
maal onderaan is.
Ook de heer Ruy
b r o u c k (K.V.P.) mr
maar als ze dan aan land willen gaan,
staat er een bordje „Verboden Toegang,
art. 461 Wetb. v. Str.” In dat geval roept
de heer Anema dan tegen de jongens, die
bijna gered zijn: „Nee jongens, je mag
niet aan de wal, want daar staat een
bordje Verboden Toegang.”
Minister v. Maarseveen erkende
echter te kunnen begrijpen dat de heer
Molenaar (V.V.D.) teleurgesteld is. Maar
bij onderhandelingen. een kwestie van
geven en nemen, kan men niet vasthouden
aan een uitgangspunt. Had de regering dat
gedaan, dan had zij bij de Kamer moeten
dat de beslissing niet thans valt, maar
reeds veel eerder is gevallen in een tijd
toen hij zich van het beleid afkeerde. Bij
verwerping zou de internationale reactie
thans echter ondraaglijk zijn.
heer Kranenburg
even de voorzitterszetel
op te vestigen,
»n bij elke vrije
zijn rekening te
lijke omstandigheden.
’■‘Makheid i9 men nimmer vrij.
Kerstens (K.V.P.)
enige die naar de toekomst keek
opmerking dat de nieuwe vaart
R.T.C. in de Indonesische opn
niet meer is te stuif
(litieke koorts maar geweken
ik overtuigd, dat gunstige
m mogen worden gekoesterd,
’t blind voor de gevaren. Als
m meewerken, als we ook in ons
;o~.oed de souvereiniteit over-
zullen wij welkom zijn in
opnieuw de
nekken. Het
dat wij in Indonesië niets meer
lebben: wij kunnen er opniéuw
s verrichten!
ie heer Pollema (C.H.U.) na het
ig een lang be
vraagd, viel gisteravond nog
ig. De republieken werden
i edenmorgen.
schouwd
*?nslott«
nuiinen
juist
hter
duurzar
niet