Ljjlcer WEERBERICHT DE R.T.C. GEEN SLUITSTUK MAAR EEN NIEUW BEGIN de V ssfeESS Er£!=:vs.srsSs SES Vereerd als en een Uur met grote mogelijkheden half-god, o verguisd als de anti-Christ De regering verdedigt haar beleid in de Eerste Kamer Vandaag is Stalin 70 jaar gg INDONESISCHE DELEGATIE KOMT DEZE WEEK NAAR NEDERLAND Stalin onderscheiden met Wordt sultan Hamid hoge commissaris 7^^ in Den Haag Morgen komt denkelijk de loonsverhoging af Voor overneming souvereiniteit J' een profeet niet-communi afgezant des viert vandaag^ zi dag. De leeftijd Maar poor t betekent dat Georgiërs over het worden. Honderdja land geen uitzonderingc niet erg waarschijnlijk werkelijl W ij moeten ons niet blind staren op het verleden maar het gezicht wenden naar de toekomst Hart en geest moeten worden afgestemd op nieuwe verhouding Verliezen in Indonesië orde van Lenin Oorspronkelijk zou hij priester worden [OZEF STALIN, de man die Mr Vlijmscherp in actie Russen zoeken ruzie ’t Is plicht i 20 DECEMBER 1949. Prijs 10 cent per nummer Prijs abonnement: 1 Ü.30 per week per maand Postrekening 48400 per kwartaal rs dat bij de 4 ’ARAAT tact stijl; HILIPS..PHOTOFIUX" LAMPEN eerder is IUR MODEL ME ZOUt van mi- PHILIPS ARMATUUR MODEL MB .ANTAARNS >HEMFR> TNAMO rlot zal het eigenlijk.... KIJKER LND'. EINDHOVEN I Eerste Kamer moeite ihuisop- schillende lantaarnkap- linatie f 13.55 en hoger. Chef-Exploitatie: p. DE KLERK Dfrecteur-Chefredacteur: S. H. VAN DER KRAATS Aan de inhoud de Kamerleden wicht, dus minimale 24.50 is ime ,_*g lot z toet dit r 4000 van j mi i be- ;ordt van it men in dat ge in iging ilegd. EENDRACHT worden -Guinea .cn Met 4 Philips „TL” buislampen van 20 watt. Een stijlvolle lichtbron, passend in het moderne in terieur. Prijs éom- pleet f 114.- lagd zei Moh. Hatta nog, dat het ji bedoeling ligt, de portefeuille mlandse Zaken gedurende ge- dat de lederland der niet was de na zijn na de >mars naar iten. Wan- ƒ1.28 ƒ3 78 MAAKT MACHT mensen de om- mogelijk .j verplicht op verzoet staken van het :ring als een zeger tandio. die een i Indo' me zove_ >ede wil. Vfin onze altijd. Me Daarom, er woi «tderhandeld. vr W«n. Want men •«aap met vijf r riten, waar het cachet g bijzondere aandacht lilips „TL" buislampen Prijs compleet f 114.-1 De ideale, bijzonder lichtsterke flitslam pen. PF 14 f 0.50 PP 25 f 0.75 7 Er is thans volledige overeen stemming bereikt tussen de depar tementale Loon- en Prijzencom- missie en de Stichting van de Ar beid ten aanzien van de te voeren loon- en prijspolitiek in de naaste toekomst. De definitieve beslissing over wijzigingen in de lonen zal zeer waarschijnlijk in de loop van Don derdag a.s. worden gepubliceerd, nadat de ministerraad in zijn ver gadering van Donderdagochtend de nieuwe maatregelen nog aan een laatste beoordeling zal hebben on derworpen. Naar minister In ’t Veld zich gis teravond in de Tweede Kamer liet ontvallen, is een loonsverhoging van vijf procent „in de maak”. sft er ook die juist om succes i de oppo- len. Na alle “ir dc yn de Beere naakte er op atte (P.v.d.A.) om er de dat vrije afge- beslissing toch te houden met de Van dié ver- zelfbeschik- geval vast, peciale ver- de R.I.S. De 1 verliet aandacht vaardigdei verplicht feitelijk: antwoord*} De heer opldarln^n nwt op veh» P tempe- man die in Rusland en he satellietstaten als wordt geëerd en in tie listische landen dis een duivels wordt verguisd, lijn zeventigste verjaar- l dér sterken, zegt men. een Georgiër als Stalin nog niet veel, daar de het algemeen zeer oud „rdjarigen zijn in dit 'deringen. Het is echter irg waarschijnlijk dat Stalin een ’lijk „GeorgiaanSe” ouderdom zal bereiken. Zijn gezondheid geeft reeds geruime tijd reden tot ernstige be zorgdheid en dat wel ondanks het ..lang-leven-serum", dat hij zich, naar men zegt, van tijd tot tijd laat toe dienen. komen met de mededeling: de R.T.C. mislukt. Thans echter is een vreedzai oplossing mogelijk Inzake de regeling van bet kingsrecht staat thans in elk dat indien een deelstaat een spt houding tot Nederland wenst, zich daartegen niet mag verzetten. Er is hier ook gezegd door de heer, Kolff dat de Unie tenminste voor een paar jaar had moeten worden aangegaan omdat thans de Unie te allen tijde opzegbaar is en de Indonesiërs dat kunnen gebruiken als dreigement bij de onderhanddlingen over Nieuw-Guinea. Indien een termijn van vijf, tien of twintig jaar w'as overeen gekomen. zouden de Indonesiërs die be paling hebben beschouwd als een nood zakelijk kwaad om tenslotte de werkelijke souvereiniteit te kunnen krijgen; nu de Unie licht is. bestaat juist de mogelijkheid dat de Unie steeds hechter wordt. Vrij willig is besloten tot een duurzame samen werking en dat doet men niet om ieder ogenblik de band te verbreken. Dat zou zinloos zijn. Zonder juridische kram< gezegd dat ten aanzien var alles bij het oude blijft. De Kroon isdhiet gebroken maar in tact gebleven voor net koninkrijk-nieuwe-stijl; alleen in de Unie heeft de ongeschonden Kroon een nieuwe betekenis gekregen. Wij hebben de souvereiniteit niet ver kocht, ook niet voor een kat in de zak, zoals de heer Pollema beweerde, maar wij willen de souvereiniteit overdragen omdat Indonesië daar recht op heeft, want het Nederlandse volk is niet geroepen Indo nesië blijvend te leiden. De laatste 50 jaar is er juist naar gestreefd het Indonesische volk op te voeden tot zelfstandigheid. Er zijn tal van jongeren, die gemeen schappelijk willen trachten een nieuwe toekomst voor Nederland en Indonesië te verwezenlijken. God zegene zoveel goede bedoelingen en zoveel got In het gebouw Pegangsaan Oost 56 te Batavia werd vorige week de grondwet van de Ver. Staten van Indonesië onder tekend. De voorzitter van de plechtige bijeenkomst, Moh. Roem, besluit zijn rede vóór de ondertekening met een luid „Merdeka!” de vrijheid r: neer de poli, is, dan ben verwachtinger al ben ik niet wij wilier hart en gemot dragen, dan zullen wij welk- Indonesië en dan kunnen wij t internationale bewondering we is niet zo, te doen h( iets groots Omdat de antwoord van de regerin; raad had gevi niet de beslissini uitgesteld tot he igen van mtleend, ,U.) gewaag- uit de ge- i protesteer- larin de re- gebracht. vrije par- ■angene te maken. Dat regering vervreemd, afgevaardigden. Wij jngen zonder enige volkomen vrijheid. ...aar (V.V.D.) ver in een onvriendelijke wijle waarop zij steeds van het feit le bevrijding Deelden ten opzlch- practljk heeft boven aan de in het schuitje stapt, stappen voor hij hele- ministers Götzen, Joekes, en de staatssecretaris van Fockema Andreae, op enige waren ingegaan, wierp ook (resident, dr Drees, zich de worsteling Staten-Gene- op attent, dat niet wordt gevraagd van het maar uitsluitend van de lerij kan v van Nieuw-( Oud-ministi één van de minister van de "•’■ter Jonkman in gesprek met de sprekers van gisteren, oud- r Kerstens. Rechts de voorzitter Eerste Kamer, prof. Kranenburg. voor zeer veel artikelen en dien- geheven. De organisatie is afgebro- per 1 Januari geen nieuw at uit de grond. Dus en „roevige het is heel erg vraag, of de mensen er iets mee zul- i ópschieten, ja. zelfs of het niet min- '”ordt. Vanwege die spiraal. segt de ander, lang zo vrolijk Dan nijdig: Maar het moet i Woensdag 21 Dec. 1949 I IM HF 88ste Jaargang No 22857 f Bureau: Markt 31, Telefoon 2743 PER ASPERA. AD ASTRA Moh. Haita en vele der nieuw benoemde ministers zijn Dinsdagmiddag te Batavia aangekomen, waar z|j werden begroet door minister Laoh. de heer De Beus van de directie Verre Oosten, de gouverneur van Batavia, Hilman Djajadiningrat en verdere autoriteiten. Na een erewacht van de Republikeinse Politie te hebben geïnspecteerd, deelde Moh. Hatta mede, dat hij zich met een kleine delegatie van Indonesiërs op 23 I December naar Nederland zal begeven voor de overneming der souvereiniteit. Deze delegatie zal worden geleid door Moh. Hatta zelf en zal o.a. omvatten Sultan Hamid, prof. Supomo. dr Sukiman. dr Suparmo en verder de heren Sujono Hadinoto en Kusuma Atmadja. Moh. Hatta verklaarde verder, hoge commissaris der R.I.S. in Ne zal worden benoemd na de overdracht souvereiniteit. Zijn nadm is thans nog i bekend. Desgevrai niet in zijn bedoeling ligt, de van Buitenlandse Zaken gedi ruime tijd waar te nemen. Jozef Stalin, die eigenlijk Jozef Wissa- rionowitsj Djoegasjwilli heet, werd ge boren als zoon van een eenvoudig schoenmakertje ijl het plaatsje Gori in Georgië. Zijn eerste onderwijs ontving hij op een kloosterschool. Hij was bestemd voor het priesterambt, maar tijdens zijn studie op het seminarium maakte hij kennis met de theorieën van Marx en daarmee was zijn verdere levensweg be paald. Hij gaf de theologische studie op en sloot zich aan bij de revolutionnaire beweging, die het omverwerpen van de kapitalistische maatschappij ten doel had. Tweemaal werd hij verbannen naar Siberië, doch beide keren wist hij te ontvluchten. Spoedig na de October- revolutie (1917) kreeg hij een belangrijke functie in de partij en toen in 1927 Lenin stierf wist Stalin de absolute macht in handen te krijgen, na zijn grote rivaal Trotski te hebben geëlimineerd. Sedert dien heeft hij als voorzitter van het polit bureau de onbetwiste heerschappij in de Sowjet-Unie uitgeoefend. De regering maakt bekend, dat tot haar leedwezen de volgende verliezen in Indonesië zijn gerapporteerd: Koninklijke Landmacht: Gesneuveld 13 Juli 1949. na vermissing Sold. J. G. M. Wolfs, uit Hilvarenbeek Gesneuveld 6 December 1949: Res. 1ste luit. F. W. M. Huynen, uit Wassenaar. K.N.I.L.: Gesneuveld 23 November 1949: Jav. sold. 2e kl. inf. Kariosemito, uit Indonesië. de Trdt ische Gezaghebbende krin gen te Djokja heb ben aan Aneta me degedeeld, dat zij de benoeming van Sul tan Hamid tot hoge commissaris in Den aag verwachten. Anak Agoeng ver aarde aan Aneta, it hij tevreden was rer de kabinetsfor- atie. De opdracht van de president een nationaal progressief zakenkabinet te vor men met inachtneming van de wensen der politieke partijen, kon met succes worden uitgevoerd. Wij moeten zorgen, dat de op de inter-Indonesische- en Ronde Tafel Conferentie bereikte eenheid behou den blijft. Zij is van zeer groot belang voor de nationale opbouw, aldus Anak Agoeng. Hij zei verder, dat hij op de dag van de souvereiniteitsoverdrag zijn ambt van mi nister-president van Oost-Indonesië neer legt. aangezien de functie van minister van Binnenlandse Zaken in de R.I.S. daarmede niet kan worden verenigd. Ook het republikeinse kabinet wordt die dag demissionnair. WAT zal het worden, een Kerstcadeau of een extraatje voor Nieuwjaar, de loonsverhoging, waarop de Regering en de Stichting van de Arbeid broeien? Want als weinig kwesties van de laatste jaren is dit een regeringszaak. Sociale Zaken, Economische Zaken, Landbouw. Binnen landse Zaken. Financiën, Algemene Zaken, zij alle hebben een stem in het kapittel over de kwestie, die de Haagse departe mentale gemoederen ten zeerste en in alle geheimzinnigheid beroert. i Het gaat om de algemene loonsverho ging. De vakverbonden hebben zich daar over beraden. Men is het er over eens, dat een derde loonronde onvermijdelijk is. De grote organisaties vragen 5 pet. Op congressen is er lang en breed over ge praat. Binnenskamers is er waarschijnlijk nog veel langer aan gedokterd, want deze algemene loonsverhogingen hebben verve lende kantjes. Zij geven even wat lucht, maar het gevaar dreigt, dat ze de spoedig geen klap meer helpen en standigheden nog slechter maken. Kijker durft te verzekeren, dat zowel regering als bona fide vakbeweging toch kopschuw van de zaak zijn, omdat men de grote bezwaren terdege inziet. Vandaar de stroeve gang, vandaar ook die geheim zinnigheid. De vakbeweging weet, dal de tekorten op de betalingsbalans niet kunnen blijven. Zij redeneert aldus: Wij komen te kort- Dan kunnen wij twee dingen doen: minder gaan gebruiken, dus het levens peil omlaag schroeven, of meer gaan pro- dXjceren. d.i. harder gaan werken. Natuur lijk kiest zij het laatste. Nu is het levens peil vooral sinds de devaluatie terugge lopen. Enkele kringen achtten dit noodza- kelijk, want aldus kwam er meer even wicht tussen wat onze volksgemeenschap maakt en wat zij opmaakt. Men heeft reeds overal de sluipende duurte gevoeld: dit wordt zoveel cent duurder, dat zoveel {cent. Daartegenover staat, dat de concur rentie bij enkele luxe artikelen de prijs wat omlaag wringt, maar de kosten van het noodzakelijke levensonderhoud krui pen omhoog. Het gaat zo niet langer, zegt de vakbeweging, er moet 5 pet bij, met een minimum van 2 per week. Dat is wel het allerminste. Dus als dan de huur verhoging komt, en er verdwijnen nog meer subsidies (het is nu wel algemeen bekend, dat Den Haag hartgrondig genoeg heeft van de subsidies), dan is het al mooi, als Wij op hetzelfde peil van enkele maan den geleden belanden. Daarvoor zal nog extra moeten worden aangepakt, maar goed, de Nederlandse arbeidersklasse telt veel redelijke lieden en dat krijgen wij wel van ze gedaan. Dat gelooft Kijker ook vast, al kan hij zich voorstellen, dat er arbeiders zijn die zeggen: „Waarom moet cr bij ons zo verschrikkelijk over worden gedokterd, terwijl het in Den Haag met ministers en zo veel vlotter gaat?” Dus met huurverhoging, belastingcorrec- ties. subsidieverlaging en loonsverhoging iden wij er dan zijn? vraagt een opti mistisch lezer. Helaas. Kijker kijkt hem zuur aan. en Khudt zorgelijk het hoofd. Zie eens aan, zegt hij. wij komen te kort. Verandert dat op slag, als wij de lonen wat omhoog schroeven? Geen sprake van! Maar Kijker, roept de ander uit, we gaan toch harder werken! Jawel, mompelt Kijker, maar dat is gemakkelij- ker gezegd dan gedaan. Geeft het wat, als de trambestuurder, de machinist, de over- wegwachter, de ambtenaar, de onderwijzer wat harder gaat werken? Geen klap, m’n beste. Maar zij krijgen ook meer. Ze heb ben het hard nodig, lot zekere grens. O ja. hoe hoog moet die grens eigenlijk liggen? Als men 4000 neemt, gaat de man met 'n salaris van 4000 nu J 4200 verdienen, maar de man met .1 4100 komt met geen cent meer thuis. Gaat h il har der werken? Zulke grensmoeilijkheden blijven trouwens altijd bestaan. Maar als de mijnwerker, de landarbeider, de machi nebankwerker. de metselaar, de scheeps timmerman harder gaat aanpakken, ja, dan krijgen we meer productie, maarrr. en dan krabt Kijker zich eens achter het oor en denkt aan de brieven, die hij de laatste week van zulke productieve arbei- ders onder zijn ogen heeft gekregen, en 1 hij vervolgt: Ze zullen met verduiveld sterke dingen moeten komen, met redenen. hard als spijkers, om de productieve ar- 1 beiders tot die grotere inspanning te bren- Nou ja, zegt de optimist. Kijker, fk weet het allang, jij bent ee.n dubbel over- gehaalde en doorgedraaide zuurpruim, maar die loonsverhoging komt. Dank je wel. zegt Kijker. En ik hoop er het beste van. Maar je weet, dat het bedrijfs- j leven nu beslist wil doorberekenen. Je weet ook. dat de georganiseerde midden stand het vertikt weer als stootkussen te dienen. Je weet misschien niet, dat in bossen bedrijven alle maatregelen zijn ge nomen. om onmiddellijk tariefsverhogin gen te kunnen invoeren, zodra de nieuwe j lonen ingaan. Ik weet alvast één dat veel meer dan 5 pet wordt verhoogd. En prijsbeheersing dan? zegt de op- j timist. i sten opgeheven. - ken. Je stampt p i bevoegd apparaat dat is nu het dn de 'i 'en der wordt. I Hm. zi niet meer. Immers! -Ja. dat gelooft Kijker ook. tenminste I psychologisch, zoals dat heet- En het wórdt tenslotte betaald, helaas door veel van de armsten. 1 Hoe bedoel je dat. Kijker? Wel, wij komen te kort, als geheel. Nu gaat men voor één groep de beloning verhogen. De koek wordt anders verdeeld. Wiens portie wordt kleiner? Niet die van de fabrikant, niet die van de winkelier. niet die van de huiseigenaar, die nu bijna negen jaar als buffer no. 1 heeft gedieqa. maar wel die van de loontrekker hoven de grens, van de kleine rentenier of 1U‘* rentetrekker, wel van dat leger van ge- Mnslonneerden. vooral die uit particuliere bedrijven, die nergens kunnen aankloppen om een hogere uitkering en die ook nier Ml vader Drees terecht kunnen. Zij heb ben toch ook dertig, veertig, vüftig jaar 4 soms gewerkt en direct of indirect ge- 1 «Paard. En nog eena. wij hebben jaren ons f Prijspeil prachtig laag gehouden, tot geiuK 1 van onze uitvoer. Die uitvoer stijgt nos j «Nijd. Maar wat nu? Daarom, er wordt in Den Haag zwaar 1 «‘Verhandeld vrlen'1ktV1e°tge^JkhCt het poten! (Van onze parlementaire redacteur) In een rede, fonkelend van de schittering van spitsvondig vernuft, maar ook geladen met de gloed der overtuiging, heeft minister v. Maarseveen gisteren in de Eerste Kamer het beleid van de regering verdedigd, dat leidde tot het accoord van de R.T.C. Hart en geest moeten worden afgestemd op de nieuwe verhouding, zo betoogde hij. Daarom moet men de R.T.C. ni^t zien als een sluit stuk, maar als een nieuw begin. Ook in de Eerste Kamer heeft het kabinet weer de storm over zich heen moeten laten gaan, omdat het niet.de strijd van „erop’’ of „eronder” heeft willen voeren tot het bittere einde. De regering heeft echter doelbewust aangestuurd op een derde mogelijkheid: die van verzoening. Daar voor is ook een strijd gevoerd moeten worden, maar die strijd heeft geen der partijen op de knieën gebracht, doch beide hebben de belemmeringen over wonnen die een vreedzame oplossing in de weg stonden. Deze strijd laat geen wrok na. Het aanzien van Nederland is hierdoor internationaal niet gezakt, maar gestegen, en daarom heeft de regering geen spijt van haar politiek. Men moet bovendien ook beseffen dat het de hoogste tijd was geworden voor een oplossing, want alleen met vereende krachten kan het communisme in Indonesië nog worden geweerd. Minister v. Maarseveen verstaat als debater op een meesterlijke wijze de kunst in een, soort van oratorisch jiu-jltsu de wapenen,1 waarmee zijn tegenstanders hem aanvallen, op henzelf te richten. Een enkel voorbeeld. De heer Anema (A.R.) had hem verweten dat in zijn verdediging in de Tweede Kamer teveel de jurist aan het woord was geweest, maar .niet de kloeke staatsman. En de heer Aïttrna had ook gezegd, dat hij het R.T.CtWecoord moest verwerpen omdat het regerings beleid fout was geweest en de regering constitutioneel daarvoor maar de verant woordelijkheid moest dragen. In de eerste plaats, aldus minister v. Maarseveen, mag de heer Anema niet beweren dat de regering schuld heeft, want dan moet hij bewij zen en dat kan hij niet dat de regering anders had gekund. En in de tweede plaats: als men let op de rampzalige gevolgen van verwerping, moet de heer Anema dan een fout van de regering wreken op zijn eigen volk en het volk van Indonesië? Ik zou zeggen dat hier teveel de jurist aan het woord is geweest! Minister v. Maarseveen heef; slag van met een vergelijking. even voldoende indruk maakt oi te hebben, de argumenten van sitie lachwekkend voor te stellen.- juristerij, de hele dag door, over de al of niet grondwettigheid van het Unle- statuut, schetste hij het tafereel van twee jongens, die niet kunnen zwemmen, maar die zo onverstandig zijn te gaan roeien en bovendien nog gaan stoeien in de boot, waardoor deze omslaat. Wonder boven wonder komen de twee jongens, die bijna verdronken zijn, toch weer in de boot. De Sowjet-Russische afgevaardigden in de geallieerde raad voor Japan hebben Dinsdag de zitting verlaten na de V.S. er van te hebben beschuldigd, dat z|| de Japanners als „kanonnenvleea” in een anti-Sowjet-Russische „kapitaliatlsche oor- °De Amerikaanse voorzitter William Sebald had de Sowjet-Russische beschul diging, dat de Amerikaanse voorzitter na gelaten had een Sowjet-Russisch verzoek om bespreking van de „antl-dcmocrati- schë' acties der Japanse regering op de V» o«r de rwWrM n. X^DwropPv.rlie, de S.wJ.t- delegatie de vergadering. Het Russische volk vereert hem als een half-god. Voor een deel is dit toe te schrijven aan de ongetwijfeld genia le kwaliteiten, die deze wonderlijke man in de 23 jaar' van zijn regering bewezen heeft te bezitten. Rusland heeft onder zijn leiding een tijdperk Van ongekend eco nomische en tech nische vooruitgang beleefd en het is niet te verwonderen, dat de Russen Stalin daarvan de eer geven. Anderzijds heeft de Sowjet-dictator niets nagelaten om deze blinde persoonsverering (die zijn positie onaantastbaar maakt) in de hand te werken. Zijn levenswijze, de geheim zinnigheid waarmee zijn persoon omgeven is. zijn soberheid en eenvoud, dit alles,, heeft om de heerser van het Kremlin eeni> mytlje geweven, die hem in de ogen vai^r de mystiek aangelegde Russen tot een bijna goddelijke figuur maakt. Zijn hoge leeftijd en zijn niet al te robuuste gezondheid hebben in de laatste tijd aanleiding gegeven tot vele specu laties over het belangrijke vraagstuk van de opvolging. Sinds de dood van Zhdanof, die lange tijd heeft gegolden als Stalins opvolger, bestaat hieromtrent geen enkele zekerheid meer. Op grond van de zeer schaarse gegevens die omtrent de interne aangelegenheden van het Kremlin bekend zijn, hebben Malenkof en Beria (de chef van de staatspolitie) de beste kansen, maar veel heeft dit niet te betekenen, want kamen zijn wisselvallig in de totalitaire staat. Overigens behoeft West-Europa zich over die opvolgingskwestie geen zorgen te maken, want het is uiterst onwaar schijnlijk, dat, wanneer Stalins aardse rol zou zijn uitgespeeld, er in de Russische staat veel zou veranderen- De hechte organisatie van het Sowjet-staatsapparaat, waarvan in het bijzonder Beria’s geheime politie een belangrijk onderdeel vormt, is er borg voor dat bij Stalins verscheiden zijn werk zal worden voortgezet. Stalin heeft de leeftijd der sterken be reikt. In de communistische landen wordt gejuicht en feest gevierd en de rest de wereld ziet bekommerd toe en zucht De komende jaren zullen aanton hoeverre die bekommernis (of d: juich?) gerechtvaardigd waren. Radio-Moskou heeft bekendgemaakt, dat de opperste raad der U.S.S.R. de orde van Lenin aan maarschalk Stalin heeft toe gekend in verband met zijn 70ste ver jaardag en als erkenning voor zijn „bui tengewone diensten bij de consolidatie en ontwikkeling van de Sowjet-Unie. de op bouw van het communisme in Rusland, de organisatie vanging van de Duitse fascistisch Anwtlleras cn Japanse imperialisten eiLde verdere ontwikkeling v-^*»k*i^iie>-Russische economie in de p^jgyfity^yriode'' Radio-Moskou Tn&Rtfc’jëtiFns bekend, dat vijf tot 10 wereldfjrijsötf voor de vrede ieder jaar op Stalins verjaardag zullen worden uitgereikt. Naar aanleiding van critiek de heer Pollema (CHU) heeft nister Schokking (CHU) gister avond in de Eerste Kamer meege deeld. dat hij volkomen de verant woordelijkheid op zich neemt voor de reis van minister Stikker naar Djokja kort voor de 2e politiële actie. Tastend en zoekend hebben wij in die tijd getracht een weg te vinden om te voorkomen dat de strijd in belangrijke mate zou losbranden Onze lijst met verliezen werd in die tijd weer langer. Er moest weer contact en vertrouwen komen en daartoe heeft de heer Stikker het zijne bijgedragen en daarop is nog kunnen worden voortgebouwd toen na de tweede politiële actie de on- derhandelingen weer werden aange knoopt. Wij lezen zo dikwijls arti kelen waarin wordt betoogd dat er moet worden aangepakt in Indonesië en dat er iets moet gebeuren. Maar zie dan naar de slachtoffers van de oorlog, de verminkten, dan zal men erkennen dat de Staat alleen mili taire offers mag vragen als het ver antwoord is. Er is echter een grens en die ligt waar onderhandelingen een verzoening mogelijk maken. Daarom waren wij verplicht onmid- dellijk de kans op verzoening te grijpen. Het staken van het vuren heeft de regering als een zegen be schouwd. Nadat de Schokking i Oorlog, mr detailkwesties 5 de minister-pres.„<.„„ nog in de laatste ronde van om de goedkeuring van de raai. Hij maakte er de goedkeuring regeringsbeleid. Met grote waardering gewaagde hij van het werk van de immer gewende minister Stikker, waarna h|j opmerkte dat wanneer cr wordt gesproken van internationale druk, dit geen invloed heeft gehad op het principiële beleid van de regering, maar alleen op het tempo en de middelen. De minister-president waarschuwde tegen beschouwingen dat Amerika en Engeland eigenlijk op onze ondergang uit zijn en hij onthulde dat in Djokja na de tweede politiële actie een document is ge vonden waarin de Amerikaanse regering de Republiek heeft gewaarschuwd tegen het aangaan van het Fox-contract. Het had de minister-president beklemd dat er tegenover het R.T.C.-aecoord zo weinig was gesteld dat als tweede keuze zou kunnen dienen. Er zijn drie negatieve mogelijkheden: 1. men kan Indonesië prijs geven waarna de Nederlanders hun boel tje wel kunnen pakken en de minder heden helemaal aan hun lot worden over gelaten; 2. men zou een nieuw kabinet kunnen vormen dat met geweld zijn zin doorzet. maar dan moeten de jongens, die al bijna drie jaar in Indonesië zijn, nog langer blijven en nog meer offers brengen; 3. bij verwerping van het R.T.C.-accoord kan de Koningin, zoals de heer Pollema zich de gang van zaken denkt, toch de souvereiniteit overdragen omdat zij daar toe als Koningin de bevoegdheid heeft en de regering zou dan een verdrag kunnen aangaan met de Republiek dat ter be krachtiging aan de Staten-Generaal wordt voorgelegd. Het is een heel subtiele rede nering, maar hoe zou die worden ver staan in de wereld en in ons land? Wij zouden onze goodwill verspelen en men zou de overdracht vah de souvereiniteit toch niet vertrouwen. Het R.T.C.-accoord opent echter de mo gelijkheid van een positieve samenwerking die reeds begonnen is. Het Unie-statuut houdt beloften in, die niet verwezenlijkt souden kunnen worden b|j verwerping. Met zekerheid kan niemand in de toe komst zien. Laten wfl ons echter niet wanmoedig tonen. Er is gesproken over de te nemen beslissing ^js over een nood lottig uur. Dat is het niet: wel een aan grijpend uur, een uurmisschien van wee moed en gevaren, maar ook een uur met grote mogelijkheden. Laten wij niet enkel denken aan het einde, maar ook aan een nieuw begin. Er is in het verleden in In donesië iets groots verricht, maar laten wij ons er niet blind op staren en het gezicht wenden naar de toekomst, die in samenwerking kan leiden naar recht, vrij heid, orde en welvaart. Verantwoording van de redevoerin» gisteren is nog or dat de heer Pollema (C.H.U.' de van het grootste drama schiedenia der Nederlanden en de tegen de dwangpositie wat gering daardoor de Kamer had De regering heeft getracht het lement tot haar gevi heeft ons van de want wij zijn vrije zullen onze stem uitbrei psychische dwang, in volkomen De heer Wend' weet de regering rede de smadelijke x verder is afgegleden, gevolg i dat de eerste regering na d« haar idealistische denkbt te van Indonesië in de willen brengen. Maar wie roetsjbaan eenmaal f kan niet eerder uitsi maal onderaan is. Ook de heer Ruy b r o u c k (K.V.P.) mr maar als ze dan aan land willen gaan, staat er een bordje „Verboden Toegang, art. 461 Wetb. v. Str.” In dat geval roept de heer Anema dan tegen de jongens, die bijna gered zijn: „Nee jongens, je mag niet aan de wal, want daar staat een bordje Verboden Toegang.” Minister v. Maarseveen erkende echter te kunnen begrijpen dat de heer Molenaar (V.V.D.) teleurgesteld is. Maar bij onderhandelingen. een kwestie van geven en nemen, kan men niet vasthouden aan een uitgangspunt. Had de regering dat gedaan, dan had zij bij de Kamer moeten dat de beslissing niet thans valt, maar reeds veel eerder is gevallen in een tijd toen hij zich van het beleid afkeerde. Bij verwerping zou de internationale reactie thans echter ondraaglijk zijn. heer Kranenburg even de voorzitterszetel op te vestigen, »n bij elke vrije zijn rekening te lijke omstandigheden. ’■‘Makheid i9 men nimmer vrij. Kerstens (K.V.P.) enige die naar de toekomst keek opmerking dat de nieuwe vaart R.T.C. in de Indonesische opn niet meer is te stuif (litieke koorts maar geweken ik overtuigd, dat gunstige m mogen worden gekoesterd, ’t blind voor de gevaren. Als m meewerken, als we ook in ons ;o~.oed de souvereiniteit over- zullen wij welkom zijn in opnieuw de nekken. Het dat wij in Indonesië niets meer lebben: wij kunnen er opniéuw s verrichten! ie heer Pollema (C.H.U.) na het ig een lang be vraagd, viel gisteravond nog ig. De republieken werden i edenmorgen. schouwd *?nslott« nuiinen juist hter duurzar niet

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1949 | | pagina 1