G
£8
wn/-
ill
X
-f
Kerstmis betekent voor velen
lui zijn en lekker eten!
Even piekeren
-S.O.S. - redactie in nood!
Het
EDICHT
lil
vR>^k+95-B
ONTMOETING IN NIEMANDSLAND
,s«.nDrs.br,r.»I8/k?M d"u"
Pieter „Payglop en de liefde,
te:
Heel Engeland in feestroes
Santa Claus, de
Britse Sinterklaas
Het moeilijke tegenspel
U
ONZE KERSTPUZZLE
Wie helpt? Wie helpt? Wie helpt? Wie i
van de week
uWg. tl
tEM -s o
I0T D
O-
Kerstmis in Canada
Z22EZ nu vr,end' "ES
die hij op Kerstavond toch nog vond in een
koffietentje bij de tramhalte
R
KERSTDAG VOLGENS PROGRAMMA
Vrijdag 23 Dec.
Maandag 26 Dec.
DOOR
tl
k het dlng brak-
X
k:
SATERDAG 24 DECEMBER 1949.
DUIZEND EN EEN
(Van onze Londense correspondent).
TVUIZffNDEJV trappen elkaar in de over.
•*-' volle winkels en warenhuizen op de
tenen, nu de Kerstroes algemeen is en
niemand zich kan onttrekken aan de
Kerstrace, de klopjacht op geschenken.
De komende extra-vacantie-dagen zijn
geen luxe, wdnt heel Engeland zit dan
amechtig neerdoodop van de voorberei
dingen In de grote zaken zit Santa Claus,
net Kerstmannetje, die een verre neef is
van «onze „goed-heilig man". Hij deelt
geen presentjes uit, doch noteert de ver
langens van de jeugd in een dik boek. Ze
zijn er Zeker van dat hun wensen inge
willigd worden, want legden ze niet elke
avond vpor het naar bed gaan een wortel
klaar vpor Santa's rendier en een stuk
cake yopr de weldoener zelf? Kleine ca
deautjes vinden ze op Kerstochtend in de
aan de schoorsteenmantel of over de bed
rand hangende kousen, grote aan de voet
van de Kerstboom.
Het speelgoed is dit jaar ongeëvenaard
van kwaliteit en variëteit. Electrische
treinen zijn favoriet, maar er zijn ook
andere mechanische wonderen, zoals de
kakelende kip, die eieren legt, de lopende
pop, de wandelende, doch niet opwind-
bare schildpad, de auto, welke van uit de
verte kan worden gedirigeerd. Men is
weer verbaasd, dat ondanks de duurte de
magneet van Kerstmis het geld in over
vloed te voorschijn roept. Niet vergeten
mag echter worden, dat het in vele Engel
se gezinnen een gewoonte is het hele jaar
voor het Kerstfeest te sparen, al zag Staf.
ford Crijpps de bedragen liever elders
gedeponeerd. Maar elke verstande
lijke overweging houdt bij Kerstmis op.
Dan zetten de Engelsen voor eenmaal de
bloemetjes buiten. Het verschil tussen het
Kerstfeest in Engeland en in andere lan
den is, dat het hier veel intensiever ge
vierd wofdt en ook vrolijker toegaat, om
dat er een soort carnavalsstemming
heerst. Voor velen betekent het Kerst
feest niets anders dan lui zijn, lekker
eten en dringen en uitgaan. De Kerstge
dachte zejf komt vaak in de verdrukking.
Aan de andere kant komt deze echter tot
uiting in de ontroerende Kerstliederen,
die niet alleen in de kerken, maar ook op
de scholen en op straat worden gezongen.
Met gezang halen groepjes kinderen, be
schenen «jloor het licht van een kaars
lantaarn, langs de huizen geld op voor
een liefdadig doel. Menige gierige
„scrooge" ontdooit bij die gelegenheid.
Wederom heeft Oslo de stad Londen
een twintig meter hoge Kerstboom ca
deau gedgan, welke weer met zijn hon
derden gekleurde lichtjes prijkt op het
aloude Trafalgar Square, geflankeerd door
de verlichte nieuwe fontein.
De hele week zingen koren hier hun
Kerstliederen en de vele duizenden toe
schouwers zingen mee.
„Trieste kalkoenen"
Het ls te betreuren, dat de etalages niet
voor zeven uur 's avonds verlicht mogen
zijn en dan nog maar in beperkte mate.
Trouwens de winkels sluiten1 onherroepe
lijk om zei uur, in plaats van om vijf of
halfees. Feestelijk zijn in elk geval de vol-
beladen katren met fruit, die tot zeer laat
een enorme klandizie hebben. Dat is ook
het geval yiet de straatfotografen, die in
het donker met blitzlampen werken, het
geen een nieuwifeheid is. In de poeliers
winkels hangen honderden kalkoeflbn
triest met de koppen omlaag, geen plekje
van de zonering open latend. Deze beest
jes kosten ratar liilgt vier pond (veertig
gulden) per stuk. Mafcaa^ze daarom zo'n
trieste lndituk?
Dl sigarenwinkels moeVep het van
Kerstmis hjebben, want dan alleen trac-
teert men elkaar op de peperdure» Ja
maica's en ëndere soorten, die even prijzig
zijn. Goedkope sigaren zijn hier onbe
kend, maar ze duren dan ook vele malen
"langer dan die, welke wij gewend zijn.
Het postkaptoor doet echtas. de Jbeste
zaken en Het is maar hetrtjttst ztfch. er
niat aan te ergeren, dat heUfu!temend een
goflb week, noch met ltKomende, noch
me^uitgaapde brieven aan bod komt.
Ook de Schatkist vaart wel w bij de
lawines Kerstkaarten waaronder het land
bedolven wordt, want zij verdient een
dikke drie ipillioen pond (30 mlllioen gul
den) aan dpze gewoonte om anderen een
vrolijk of aftlstiek, levensteken te zenden,
De kinderen kunnen hua-pigt^ nle^dSp.
Antwoorden bij
EVE
PIEKEREN
npnoip»
•uajojdsaï «ftn.iv axjsuog
•oadejmo do ïujinoJ00P I"J<
I tqoif jjoos
•(uaï'
-ni*q usa pjooq *aq tub) «UWJiitpn g
-euaAJots
-ejf sad use usa tnjAfj^qpsaqJuaAaq z
[ssujapaojM 'I
Reeds wekenlang worden ze op Kerst
feestjes genodigd en op school voeren ze
een toneelspel op.
Zelfs de Gelaarsde Kat en de Schone
Slaapster ontkomen echter niet aan de
geest van deze onromantische tijd. Zij
worden n.l. bedreigd door het nieuwste
en onsympathiekste op hfet gebied van
stakingen. De unie van musici gelooft
niet in het sprookje en heeft in 84 thea
ters over het hele land stakingen aange
zegd om kracht bij te zetten aan haar eis
tot loonsverhoging. Hiermede heeft deze
vakbond zich de hgat van het publiek op
de hals gehaald, hoe rechtvaardig zijn
zaak ook mag zijn. Bestaat er iets ergers
dan opzettelijk de kinderen te duperen,
in de hoop de werkgevers het mes op de
keel te zetten? Ondanks de verklaring
van Isaacs, de minister van Arbeid, dat
de staking onwettig is. zoude' 3500 musici
vandaag „symbolisch" de arbeid neerleg
gen. De bond schijnt geen vertrouwen te
hebben in de door de minister bevolen
arbitrage.
Biidgerubriek
Op de uitvoerige uiteenzetting van de
vierklaverenconventle volgt nu eens een
merkwaardig spel dat op een viertallenwed-
strijd voorkwam.
De kaartverdeling was als volgt:
S a b 10 S S
H a 10 6 2
R 6
hvblll
S h v I 4
H 8
R
K b 10 T
Aan belde tafels opende Oost op Ruiten,
waarop Z. onmiddellijk t Harten liet volgen.
bieden ,was aan beide tafels dus eender en
m l. correct. Maar nu het afspelen. West
kwam ook aan beide tafels uit met R S, die
door Oost met het aas werd genomen. Aan
de ene tafel kwam Oost nu met R h na, die
door Noord met troef 2 werd genomen, waar-
6 S v
7 K 8
8 S h
9 K 8
10 K 7
11 K 9
R 8
R 9
R 10
R 2
K h
H 8
I 10 R X KJ
K 3 K h Ka
Zuid heeft nu nog twee troeven, zodat het
contract ls gemaakt.
Aan de indere tafel kwam ook West uit
met R 3. die door Oost met het aas genomen
werd. Oost dacht nu heel lang na en speelde
geen R h maar R 2 na, die door West met
H 8 werd lngetroefd en door Noord met H 10
overgetroefd. N—Z gingen nu 1 down.
Of .dit nu zuiver geluk was of meesterlijk
spel, laat lk In het midden. Volgens Oost
was het natuurlijk meesterlijk gespeeld, hij
behoorde immers niet voor niets tot de
abnormaal verdeelde kaart, zie mijn 9 Ruiten
en het antwoord van Zuid van 4 H. De uit
komst van West wijst op een singleton In
Ruiten, in de blinde ls ook maar 1 Ruiten, lk
heb zelf 1 Schoppen, wanneer Zuid nu S h
heeft dan ls het contract altijd gemaakt,
dortMtt .5 h viermaal bil Oost, dan kan N
zijn Schoppen nooit vrij spelen, wanneer
Oost ook nog een troef heeft, want dan moet
N. viermaal aan slag kdmen. Mijn enige
kans is dus, dat ik Oost dwing hoog in te
troeven en wanneer lk R h speel, zal hij dat
zeker niet doen.
INTELLIGENTIE
TEST
Voor de een ichijnen ze gemakkelijk,
anderen komen de hier volgende woorden
misschien moeilijk voor. Het is een kwes
tie, of men ooit het voorrecht had ze
tegen te komen en te herkennen. Welaan,
vergroot er uw woordkeuze mee!
1. Wat betekent de uitdrukking
natskalibus"? (In levenden lijve,
moedernaakt,
Voor de puzzelaars
Als er
komen
niet synthetisch).
Wat is een necrologie? (een levens
beschrijving van een pas gestorvene:
afsterving vën weefsel; wetenschap
van het zwarte ras).
3. Wat is een nimbus? (Een nevelvlek;
een helligenkrans; een litteraire
onderscheiding).
4. Wat betekent omagra? (Italiaai
mals- of vleesspijs; soort jicht in|de
schouder: gele vejf).
8. Wgt is paplamento? (Volksspel, wéar-
bij twee geblinddoekten elkaar r
voeren; sein tot opstand
Spanje volkstaal op de Antlll
gesproken).
Er is een Kindetje gheboren op d'aard,
't Kwam op de aarde voor ons
allegaar.
Er is een Kindetje gheboren in 't strooi,
t Lagh in een krebbetje, gedeckt
met hooi.
't 17" eek naar Zijn Moeder en lachte
zoo snel,
't Kende de liefde Zijns Moeders zoo wel.
't T7"u>am op de aarde en 't had geen
hugs,
't Kwam op de aarde en 't droegh al
Zijn kruys.
(17de eeuws Kerstliedje).
Daar komen de Kerstbomen
vandaan
De inwoners van de grote steden In ons
land zullen zich wellicht dezer ydagen
wel eens afvragen waar al de Kerafbomen
toch vandaan komen Voor Amsterdam,
Rotterdam en Den Haag komen er dui
zenden uit Steenwijk en wel van het
landgoed „De Eese" van jhr Van Kar-
nebeek. Per schip, trein en vrachtauto
worden de bomen, groot en klein, naar de'
grote steden vervoerd. Ook heeft de hout.
vesterij van deze heerlijkheid een grote
afnemer aan de Noordoostpolder.
De aflevering, die reeds voor Sinter
klaas is begonnen, bereikte dezer dagen
zijn hoogtepunt.
Oplossing kruis woord-puzzle
Horizontal: 1. Verslaan. 7. Dam. 10.
O.a. 11. Aard. 12. Vara. 13. Raam. 14. Melis.
18. Belg. 18. Lade. 17. Pose. 18. Eisen. 19.
Rot. 20. Den. 21.G1. 22. Om. 23. Markt. 24.
Mei. 28. Lende. 26. Palm. 27. Em. 29. Sterk.
31. Tam. 32. Sap. 34. Horige. 36. Tram. 38.
Karen. 39. Egelantier. 43. Arend. 44. Nuun.
46. Plagen. 49. Spa. 80. Roi. 81. Dinar. 54.
S d. 55. Open. "56. Baken. 57. Kin. 58.
Hagel. 59. Hr. 60. K K. 62. Lei. 63. Mee.
64. Pedel. 66. Sein. 67. Aken. 68. Eten. 69.
Assen. 71. Eder. 73. Apen. 74. Nede. 75. Do.
76. Ran. 77. Kalander.
Verticaal: 1 Vol. 2. E.a. 3. Laag. 5. Arm.
6. A.D 7. Dalen. 8. Ari. 9. Mastklimmen.
12. Veder. 13. Rest. 14. Mas. 15. Boom. 16.
Linkerhand. 17. Protest. 18. Eerde. 20.
Dante. 21. Gelag. 23. Mes. 24. Matineus. 28.
Mare. 30. Kort. 33. Pagaaien. 35. Rein. 37.
Merg. 38. Kannibalen. 40. Leed. 41. Ri
42. Sprokkelaar. 45. Naderen. 47. Lo
48. Lakei. 52. Nagel. 53. Rel. 59. Hein.
Deken. 63. Meer. 64. Pasen. 65. Den. 66.
Steen. 68. Edda. 70. Spa. 71. Eel. 72. Dor.
74. Na 75. De.
Z9 30
45 46
73 74 rs* 76 77 73 79
31 81
„.ik'
61.
nv.°dP
Horizontaal: 1. Dorp in Limburg bij Gulpen. 5. Te eniger tijd.
12. Geestelijke. 17. Stad in Frankrijk. 18. Land a d. Z.O. kust v. d.
Middell. Zee. 20. Inwendig lichaamsdeel. 22. Deel van een schip.
23. Graan. 24. Doornachtige plant. 26. Gemeente in Gelderland.
27. Voorvoegsel. 28. Voorheen»'(Lat.). 29. Vis. 31. Oude boomtronk.
33. Zelfkant. 34. Zogenaamd (afk.) 35. Wars van alle laagheid. 36.
Weefsel van goud- of zilverspinsel, 38. Putemmertje. 40. Muziek
noot. 41. Jubelkreet bij de Bacchus/eesten. 42. Geld lenen
onderpand. 43. Deel van Achter Lndië. 45. Mist. 49. Zijtak
Main. 51. Aanloop. 52 Rivier in Italië. 53. Jongensnaam. 55. Ont
werp. 56. Ontkenning. 58 Rivier in Nederland. 60. Karakter. 61.
Koemestvocht. 62. Munt in Turkije. 64. Welaan. 65 Telwoord. 66.
Echtgenoten. 89. Bekend herstellingsoord in "Grauwbunderland
71. Andere maam voor het Troje der oudheid. 72. Strak, stijf. 74.
Gebroken. 80. Als 35 hor. 81. Slede. 83. God der liefde. 85. Dorpje
ten N O. van Franeker. 86 Lusthof. 87. Onder het nodige voor
behoud (afk. Lat.). 88. Aanwijzend voornaamwoord. 90. Land
schap op de O.-kust van Sumatra. 92. Telwoord. 93. Levenslucht.
94. Vis. 95. Gemeente in Noord Holland. 97. Partijgenoot. W00.
Talent. 101. «weken. M)3. Ontkenning (spreektaal). 104. Biersoort.
105. Spijker. 106 Pietsje in Noord-Brabant onder Goirle.
Edeler, fijner make
Verticaal: 1. Sch^p, zuur. 2. Gemeente in Friesland, fabriceert
schaatsen. 3. Euro/eaan 4. Rijschool (afk.). 5. Tegenstelling van
koud. 6. Boom. 7./Dodelijk. 8. Boom. 9. Standaardmaat bij de ijk
jord. 13. Als 65 hor. 14. Voorzetsel. 15. Door
Uitruster van schepen. 17. Dame te paard. 18.
Maatstaf voor/waterstanden 19. Meisjesnaam. 21 In droppels
nedervallen. 23. Slechte stee In weefsel. 25. Vast rantsoen. 28.
Mondwater. 3Q, Biersoort. 32. Tocht, uitstap. 35 Medemens. 36.
Voornaamwoord. 37. Afkorting van neon. 39. Jong raaploof, dat
men als moes bereid eet. 41. Eerste vrouw. 44. Dwaas 46 Wederk.
voornaamwoord. 47 Dag der week. 48. Scharlaken rode vrucht.
50. Beierse 6tad in de Paltz. 52. Werktuig om te persen. 54 Wat
gesproken wordt. 57. En andere (afk.) 59 Als 65 hor 62 Soort
van duif met rode ogen 63 Roodachtig. 67 Schelle kreet 68.
Delfstof. 7D Als 60 hor. 71. Hetzelfde 73 Faam 75 En nersonne
fafk,
(afk.^. 76. Jongensnaam. 77. Onbepaald voornaamw
78. Ala 19
Buiging. 11.
/ee deelbaar.
vert 79 Kurze Sicht (afk.). 80 Rivier in Fh*taiaud, bijrivier v d
Fulda 82. Gissen 84 - Moddergat in een weg of op het strand
86. Go,ud en zilver zijn.... metalen. 87 Met geweld wegnemffi.
T6uw (Mal.). 91 Denkbeeld. 93. Bloedhuis. 94. Woede. 96
Honigdrank. 98. Achting. 09. Als 103 hor. 100. Bitter vocht. 102
Thans. 105. AJs 37 vért.
Bij juiste oplossing leest men op de cijfera: 12. 16. 35. 48. 54, 71.
74. 75. 76 80. 82. 84. 89. 90. 93. 100. 404. 105. een wens voor onze
lezers(essen).
v Oplossingen van deze puzzle moeten uiterlijk Donderdag*».!,
in ons bezit zijn. Voor goede oplossingen van deze Kerstpuzzle
worden een prijs van 10, twee prijzen van 5 en vier van
2.50 beschikbaar gesteld.
Wanneer men zijn inzending frankeert met kinderzegels, doet
men daarrrvede een goed werk. Op het adres vermelde men
Puzzlfrubriek. Men moet niet verzuimen naam en-*adres ook op
de oplossing te vermelden. Over deze rubriek wordt niet ge
correspondeerd.
T\E ^EDACTIE is de dupe geworden van een ergerlijke en onverantwoordelijke
grapjas. Een vrouwelijke grapjas bovendien en dat is des te erger. Want
was hqt een kerel geweest, dan
TL/TAAk LAAT ONS proberen het u rustig te vertellen.
Daar vroegen we in onze nood een charmante schrijfster, die we kennen, om ejp
kort verhadl. We hadden een kort verbaal nodig, we zaten er om te springen, we hadden
er haast mee. U kent dat: eén redactie heeft altijd ergens haast mes.
En zij maar zeuren. Vrouwen kunnen zeuren als een man eens een keer haast heeft
Een kort verhaal? Wat voor kort verhaal?"
En wij, Amerikaans-doortastend als we kunnen zijn: „Kan niet schelen als h«é
maar een kort verhaal ls!"
En zij weer: „Ja maar, hoe wil je
En wij, rustig maar verbeten: „Kan niet schelen hóè, kan niet schelen wit, Jij stuurt
hoe dan ook en w a t dan ook. een kort verhaal. Basta!"
Dat ze toen zo lief en vriendelijk werd, had ons een waarschuwing moeten zijn. Maar
als man denk je niet aan zulke infame streken!
Best hoor jongens, zei ze, natuurlijk boor! Jullie krijgen je korte verhaal.jhoe
dan ook en wat dan ook. Daa-aag!"
Met zo'n lief «oloratuurtje: „Déé-óég!'
En de volgend© dag krégen we ons korte verhaal. De eerste van d% zeven bladzBjdi
ziet u hieronder. Bah, wat een streek! \yj
MAAR WE vaten ons niet kennen! We zijn vaat besloten te doen of ons neus blfled
In ons blad van 14 Januari zullen we dit verhaal plaatsen of er geen koj
de lucht is. wjaar de narigheid ls: we komen er niet uit! En we hebben zo weinig
het allemaal luit te puzzelen.
Daarom roepen we de hulp van onze lezers en lezeressen in. Te beginnen met
vandaag zullen we u de zeven bladzijden van dit rebusverhaal ter ont-puzzeling
voorleggen. We rekenen op uw hulp en...we hebben er iets voor over! Wij
loven voor de oplossers
f 50.— aan prijzen
uit, verdeeld in:
een van 25.een van 10.-
y plus verscheidene
De lïiz
0.— en c
troostprij
drie van 5.
zen
Op 4 Januari staat het laatste atuk van de rebus in de krpnt. Oplossingen moeten
uiterlijk op Maandag 9 Januari voor 12 uur In ons bezit zijn. Op de enveloppe moét
links boven in de hoek staan: „Rebusverhaal". In de enveloppe mag niets anders zitten
dan de oplossing met uw naaien adres dus geen brieven, advertenties e.d.
En dan: op Zaterdag 14 JanimHT'ataat net of er niets aan de hand is! het korte
verhaal in d« krant, mét'de prijswinnaars.
Wie helpt ^is en wint de prQzen?
TfANDAAG wordt Henriëtte Roland Holst tachtig jaar. Een feit ongetwijfeld, dat
spreekt tot bredere groepen in ons volk dan die van de letterkundigen en de lief
hebbers der poëzie alleen. Want eerder nog dan tot de groten der dichtkunst men
verkleint haar poëtische gaven niet door dit te constateren behoort zif tot de zeld-
zamen die in de hoogste zin van het woord een voorbeeld genoemd mogen worden.
Haar betekenis ligt niet in de eerste plaats in het feit dat zij woordvoerster was
van een politieke partij, of breder: vertolkster van de nóden en verwachtingen van
'een maatschappelijke klasse, maar in de by alle wisseling van inzicht onver
woestbare zekerheid, waarmee zy getuigd heeft van de diepgte bronnen waaruit het
werkeUjke leven der mensheid welt.
In een tijd, waarin de mens meer en meer het'besef van zijn waarde en zyn waar
digheid bleek te verliezen, is zy het geweest die bezwerend, manend en verheer-
"ikend gesproken heeft van wat niet verloren mag gaan. Wie werkelijk luisteren kan,
;grypt onmiddeliyk, dat hier niet een leeg en goedkoop idealisme zijn stem vefheft,
maar dat een vurig doorleefde werkelijkheid zich omzet in woord en daad om aldus
bezit van de mensheid te worden.
Zo is het geweest al die jaren van haar werkzaamheid: de jonge vrouw die eens
schreef: „Ik zag liefde als de levenswet", is geen andere als de oude, vergtijsde, die
uit de handen van het feestcomité vandaag slechts één geschenk wil aanvaarden:
v „Iets biy vends voor de verwaarloosde jeugd". Wat er ook mocht veranderen tussen
xtoen en nu, één ding bleef onveranderd, het grootste in deze vrouw: de waarachtig
«Renende liefde.
VER DE VASTHEID DIE IK VOND.
g en goe
:id zich c
nenschen zijri in twijfel gevangen,
cht vgn een god heeft de tijd gebleekt,
i ik ze vertroosten met gezangen
i niets ontbreekt.
van (wat nooit wisselt en in i
Ik kan bemoediging zijn voor de hangen,
de Klare stem die altjjd rustig spreek»
\prhdat mijn hart dat geen angstvallig hangen
aan wollfen kent,/ziet wat door wolken breekt.
Ik werd geboren met een aard die sterk
van zelf gaat naar de kern van alle zaken,
maar veel stond tussen mij in en m\in werk.
Groeiende, heb ik dat op zij gezet:
het werd al lichter, alle duisters braken
en ik zag liefde als de levenswet.
Uit: „Sonnetten en Verzen in
terzinen geschreven" (1895).
HENRIëTTE ROLAND HOLST
(geb. 24 December 1869).
_c woorden
t kunt vin-
_jt ontmoedigen!
stukken. Ieder
cht in he*0KRs-
«.«s geheél. Wie t)ü voorbelfd de
titel van het verhaal niet vinden
kan, vult hem
al» hij of Zaj
heeft.
het
goedhal»
st eiirfr
zeker in
ontcijferd
Dus: puzzel pr doorheen, moeilijk
eden ten «pilt. We «preken uit
ervarix*: het krijgt u te pakken!
Enmet wat vernuft krijgt u
hét te
Verbetering
LET OP! bi de 4de kolom. Me
regel, «teat een doorgestreepte
D. Dit mdet zijn een doorge
streepte N.
(L B H
iW"
f.-" 0-
FISIDHff
ASatN
L P lfv >1U
iW,,,.»' c«'.
V R IK.NP6CWAPSPAND ON
DUIZEND EN EEN
ZATERDAG 24 DECEMBER 1949
op verLprmfna h bou.wen waren, terwijl
Jerle in stelling werd gebracht
iesen0^ de.?n«e'«en <>P Kerstmie een
sanval te KllT de hood d*
I.Mh. breke"' De Pruisische leser-
X«n,0,i voorbereid rijn en
iü 7' artilleriebombardement
Mot troepen. Op de avond van
de 2ïS.bS|0ïsdlihel?e festljn en duur<*e
gehele nacht. Men kon waarnemen, dat
i.fLVV„U/ verwa"ing stichtte, doch enkele
SriP heDntWerd,het 6chleten van Engelse
beantwoord en de Tommies schoten
gedaan M dUSVer hadden
riTn TeVKijvï, E"8E,Se" W"r°m
Het antwoord kwam spoedig. Een hevig
trommelvuur beukte op de Duitsefcerster-
vlngwn" V^e,en doden" In de morgen
*1 h l? DJecember za* men hoe over
ae hele linie de Eneelsen uit hun loop-
ff-t^!l!pron£en en 'P het Duitse bastion
afstormden. Op vijftig meter afstand, op
eén pjaats zelfs op twintig meter kwam
DuiÏÏS" l°'T.
eer£7oo„ïï±
de En£lipnP„-Kn de« 24ste za« men hoe
k opnieuw ingroeven vlak
onder het oog van de Duitsers. Men kon
hen horen zingen It's a long way
D* verder rU5,lg en d» avond"
Wo-oifd d wa> Fen !achte avond, over-
koepeld door een lucht vol sterren, waar-
n een verschoot.
erave?bemanden de voorste loop-
de K h«ÏÏ len de vin*er aa"
vijand op de onzichtbare
N'et\{onkU--- '- ^en fchot.viel- Plot
besluit nam ee" Belerae officier een
n7h£SLmy' Tiep, hy zUn eoldaten toe
leSe n™ StTeek 00k hiJ een lucifer af'
vfld op W"Pe"S t6r aWe s,a»»a
w-Was wollen tóe? What eh - do - you
S>ü,SSdakuEl,gilïh' zel de Engelsman
Goéd Hee,rv™..0X'°rd' 2" de Duitser.
Amanne.inea':'Td?u8taard'! mi*»naar de
met de êSi 2lch2el' steeds verlichtend,
Tienfalien vüigm2 hadden"1 dr? t?etrad?n:
trekken gereed h"fn tot
Maar ziet, de mannen traden op elkan-
en vStiï,V,ia"den.
T„et fKeMnns. ?el de Engelsman.
antwoordde de Beier. En oorlog.
episode uit de
eerste wereldoorlog
door ERNIE GUILBERT
Ja. Maar kunnen we die ellende nipt
een ogenblik vergeten Laten Uw minnen
pn ;LTynu,eenuatóV5nd met elkaar praten
™ke"' hebben wat chocolade en
ioort r glï z,)n we 'misschien toch
nwe die samen opmaken
mu myn hoofdkwartier zal mij kwa-
L ut nemen U niet krijgsgevangen te
hebben gemaakt. 8
enkele uren onze beestenhuid af-
gooien «ni weer mens zyn. Het is Kerstmis.
De Duitser aarzelde. Kerstmis, ja en
^°k oor/og. Een vreemde situatie. Gisteren
achterlating yan wapens, elftaar zouden
ontmoeten, bij een heutvuurtj.e; elkander
v!S. hÜ k" ,yraSen naar militaire gege-
en^irlnken.8 samen wat zouden eien
Omdat het Kerstnacht was
vüdrden Tn^'e"» ïffiïï 2
—en Kerstfeest.
DIETER PAYGLOP sjouwde na kerktyd
de ka langs. Zijn stemming werd er
niet beter op, nu hij zich met doorweekte
schoenen dén Weg moest banen door de
bagierd van smeltende sneeuw, waarboven
tegen de tent reeds had opgemerkt, hap
ten ook in een oliebol en verdeelden hun
aandacht tussen deze lekkernij en het
hete vocht, dat zij met bedachtzame teu
gen opslurpten. Zij hadden zo'n ha^t niet
flakkerende lantaarns hun licht wierpen i als de conducteur, die onmiddeliyk weer
op het? troosteloze duister. moest ryden, maar een voor een zeiden
ze kort „g'navend", en zo bleef Pieter met
teling I
.-v.® geen scnoi viel. Flot-
vHan'^mu'f 660 luide schaterlach uit het
hS.l ?g,raven5telsel op' De Tom-
m u hadden het over drank en snoepe-
..F irl eden zlch ke<Meliik te goed
aan Kerstversnaperingen.
kwartWm 6Hn telef°°ntje uit het hoofd-
kw artier in de ^Ardennen In Godsnaam
in hunesrhn5enn De* Engelsen voeren iets
iun - 8child- °P stormaanval voorbereid
ïerMd houde" een
•e?aeehEïf™u warfn vast dronken, hun
gelach klonk zo onbeheerst en ze begon-
wIumm zingen «>Wztenliedje«, studenten-
wijsjes en waarachtig: Silent night
Pe°uletsers luisterden ademloos en ver-
JLt n n^Cht' heillge nacht «n
dat in deze ellendige modderpoel.
enkele zong mee Stille Nacht.
-Een
plotseling verstomde de zang; de Duitsers
tuurden de nacht af, klaar tot vuren,
nu zou d« ftctle komen.
Hay, Jerries, let's have fun together
laten we 6amen plezier maken it's
Christmas. Er werd aan de overzijde een
^vlammetje ontstoken, van een lucifer ver-i
moedelljk. De Duitsers zagen een jonge
officier, zonder helm, die zich boven, de
loopgraaf had opgericht, zonder wapens.
Het vlammetje doofde en een nieuw werd
aangestreken. Men kon zien, hoe de man
uit de loopgraaf 6tapte en in het donkere
Een witte Kerstmis is o^s, Nederlanders,
helaas niet vaak bescheen. Anders is
het in landen met een kouder klimaat,
Zoals bijv. Canada. Binnenshuis branden
de haardvuren en zijn de kamers feeste
lijk met dennengroen versierd. Buiten
bedekt de sneeuw de aarde als met een
wit tapijt. Het is een goed^-gihoonte ip
sommige plaatsen' van Canada, datop
Kerstavond de jongeren langs de huizen
ggan en Kerstliederen ten gehore
brengen.1
troosteloze duister.
Hij had, dacht hU nu, beter thuis kun*
nenv blijven. Maar zyn saaie huurkamer
was hem te eng geworden op deze Kerst
avond, waarop ook het hart van een een
zame bankbediende naar feestelijkheid
snakt. Buiten waren tenminste de winkels
met Win vrolijke uitstallingen vfen den
nengroen en rood vloeipapier.
Maar helaas was buitep ook het mieze-
rige weer. En er waren de vieze «straten.
Hjj voelde een verkoudheid opkomen en
was het wandelen beu. Toen was hy ma»
een kerk binnengelopen, waar hij achtel
de vensters een kerstboom zd| pralen.
Maar hij had het niet moeten doen, dacht
hij. Want wat de dominee zei. had hem
Aog somberdér gestemd. „De wereld ls
hardvochtig, maar n\et Kerstmis komt de
Liefde op aarde". Ja, dat de wereld hard
vochtig is Rad hy voldoeode ervaren! Hij
was nooit éen man geweest om vrienden te
maken. Op school <al was hij eenzaam
geweest. En op de bank bemoeide niemand
zich met hem. Zijn kostjuffrouw was een
gierig mens, die zich alleen interesseerde
voor de huur en het huishoudboekje. Hij
en. De t
(Uit? het dagboelt van een huisvader)
J-JET IS vorig jaar goed gegaan, maar
toch doe ik hets dit'jaar anders.
ij z?r^ een program opge
steld, dat tk met krachtzal handhaven.
7.30 v.m. Opstaan. Afc ik voor half acht
één woord van de, kin'deren hoor,
gaat hun kamer eenvoudig op slot.
ik ben vorig jaar nog niet vergoten
met die rommel van de lamme
'Kerstboom.
8.00 v.m. Ontbijt. Ansje onderhouden
over die malligheid met de melkboer
en het binnenbrengen van die koude
thee.
10.00 v.m. Kerk.
12.30 n'm. Diner. Met het oog op wat lk
vorig jaar met Kerstmis moest uit
staan. zal ik zeer matig eten. Een
Klein stukje haas zal me geen kwaad
doen maar van zware pudding blijf
ik af iyat kaas en fruit als toetje;
vooral geen pudding
"2.00 n m. Naar mijn studeerkamer voor
korte gezonde rustpoze. De kinderen
waarschuwen, dat ze uit hiijn buurt
blijven. Bijbal dat in- en uitlopen
Kan ik niex rusten. En dan al dat
gezeur over kaarsjes aansteken en
speelgoed repareren, zoals vorig
jaar. Was ik maar nooit aan die
Kerstboom begonnen. Enfin, dit jaar
gaat het anders.
4.00 n.m; Thee.-Aan Conny zegaen, dat
ze de jonge Van Dijk nietvraagtt
heeft mij met Pasen kolossaal ver
veeld met zijn flauwe goochelkunst,
jes. Snap niet, wat sommige mepsen
aan die nonsens vinden.
6 00 n/m. Boterham eten.
7.00 n.m. Kinderbedtyd. Deze keer houd
lk voet bij stvjk. Gèennu enfin.
vijf minuutjes (hui nog". Nu geef ik
jelfa m
/ellegVep
zelf. E
met
:pen
eens niet toe. Toegeven,
Kerstmis, is tegen het w.
belang van de kinderen zen tien
n in ü1™8 vW«,dt 'anSzamerhand Wijzer.
t Ö"J0 .n m- Koffie en een beschuitje met
kaas. Conny moet thuisblijven. Met
Pinksteren kwamen vijf jongelui
binnenvallen om haar en de jonge
Van Dijk mee te slepen «naar een
verjaarsfuifjeConny fuift niet met
Kerstmis. Ik zal er terdege de hand
aan houden.
40.30 n.m. Naar bed. Maar dan ook echt
om half elf naar bed Verleden jaar.,
maar enfin, er was cognac, koffie ea
likeur.... Ik ben toen wel wat laat
7 wei wai iaat
met ze opgebleven. MaAr er was re
den voor, Een zenuwachtige, drukke
en ongelooflijke dure dag. Dit iaaf
pak ik het anders aan.
V .1
JJET IS alles wat anders gelopen.
Nou ja daar waren ook redenen
voor!
5.00 v.m. Opgestaan. Oorverdovend lawaai
op de kinderkamer dwong mij naar
boven te gaan om de rakkers fot
zwijgen te brengen. Ze hadden ieder
een trompetje Interessante dingen.
Zelfs-de buren hporde ik hierop rea
geren.
9.30 v.m Ontbijt. Thee ijskoud.In de
keuken een hele opschudding. Ik ben
zelf even gaan kijken, want mijn
vrouw heeft er niet veel respect
onder. De melkboer zat bij Ansje'
een Kopje koffie te drinken. Aardige
vent. Ik heb hem vyf sigareh ge
geven.
POO" cuahe LÈnriikÉ
'R EEN TOEVAL kreeg Ik de foto
van het oudé huis in handen. Het was
wn bijzondere en mooie foto, opgenomen
bij maanlicht door myn vader, die hield
Wan dergelijke experimenten.
De foto gaf zeer intens een indruk van
zachtheidvan onwereldse vrede. Ze
deed mij denken agn een lied, een verwij-
,«rd lied. dat door engelen gezongen zou
kunnen,* zijn. Was het de combinatie van
sneeuw en maanlicht? Of die typische,' zo
"oed getroffen maanmachtsfeer een
'ijna tastbaar, zilvergiijs glanzend licht?
Dit oude huis had geen enkele pretentie
wat bouwstijl betrof. He* was een gewfon
rechthoekig huis, twee ryen ramen boven
eikagr, een spits dak. En op dat dak, mgt
sneeuw bedekt op de foto, een bel. di©
Pjfr bet effect maakte van een luchtig,
bijna doorsohijnend ornament, een bel van
glas.
Degen het huis aanelag, als een jong
dier tegen de moeder aan gevlijd, e«n
eoort boeröexUtje, dat in onze tijd bewoond
werd door een tuinman of meesterknecht.
Zelfs onder de sneeuwlaag was aan de
{molliger contouren te zien, dat dit lagere
huisje een rieten dak had. Opzij kwam dit
rieten dak zo laag bij de gron$, dat wij
het als kinderen met de'hand konden be
reiken. Ik herinner me, dat we er de ijs
pegels afplukten.
Voor het huis was een flguw glooiend-
gazon van onbetreden sneeuw. Er om
heen enkele hoge bomen, die een netwerk
VanLd?,nkere takken spreidden tegen dé,
zacht licht uitstralende zilvergrijze hemel,
Ben sfeer van onwezenlijke rust en vrede!
Gat de voordeur met dg glazen panejen
«cheen lamplicht naar buiten, dat geler
Jeek, warmer, dan de maan-overschenen
sneeuw. En ik denk. dat het deze combi
natie van binnenhuislicht en mat gla-n-
Wnde «neeuw was, die me plotseling deed
fleftken aan Kerstmis.
Kerstmis
***tlge najm dWt. de Ekelenburg.
en dat we verlaten hebben, toen uc tien
laar oud was^/
Kerstmis.sneeuw en bfnnenjiuis-
hcht.^. en plotseling deze gedachjen-
aprongtante Bouk. T^nte Bouk....
hoe lang vergeten.... hoe lang geleden
al gestorven! En toch nu opeens terugge-
WWd. herleefd als* het ware.... Het de
cor van de foto binnengetreden.
Weer voelde ik de «temming van bange
*h toch biyde verwachting, waarin ,wé
'érkeerden het jaar. dat tante Bouk met
kerstmis by ores zou komen logeren Het
*as als in het Sinterklaasversje: „Vol
JWrwachting klopt ons hart, wie de koek
««gt, wie de gard". Maar het was voor
on« veel reëler. Want die zak en die gard
van Sinterklaas namen we heus niet z» erg
m«er au «Irieux.
ichien klopten 'onze harten met zo
verwkchttng bU de komst van tante
omdat we eenzelfde onrust*voeW«n
luis, dat eén mooie en
in onze moeder. Ook zij vreesdlTJoor tante
Bouk gewogen en te licht bevonden tei
wordenals huishoudster en als moe
der, misschien ook als echtgenotg* Ze be
keek haar huis, haar dienstboden en ons,
haar kinderen, met «ritische ogen en zei
zulke dingen als: „Wat zal tantf Bouk wel
zeggen, als jte dit i*t doet of dat niet
laat". «e
Maar moeder was niet alleen mfear bang
voor tante Bouk. Dan zou het resultaat
geweest zijn, dat wij tant^ Bouk als een
boeman wafen gaan haten. We zouden
dwars en tegen het heil li. geworden zijn.
Nu niet. Nu voelden we, dat qngé moeder
tante Bouk niet Mleen vrees<fiFmet diep
ontzag, maar dat ze tegelijk verlangde
naar haar komst, dat ze In haar geloofde,
dat> ée aan tonte Bouk de macht toeschreef
dingen in Raar leven te ordenen, d^ ze
zelf niet meer ordenen kon. Zo werden wij
van de weeromstuit braaf en gewillig.
Misschien hebben we er nooit in ons leven
meer zo ernstig naar gestféefd „goed" te
zijn als in. die dagen voor de kontst van
tante Bouk\ 4
Wie ze wis. deze lantfe Bouk. 'fk weet
het niet. Ik weet niet in wat voor relatie
ze tot mijn ouders stond. In ieder geval
was ze geen echte tantrt ^e is verschenen,
eenmaal, en verdwenen al»de ster met de
staa^J, de komeet, die Welook in onze
kinderjaren eenmaal gezien/hebljfn.
Ik herinner me. dat het- rij tui/ uitreedi
om tante Bouk te halen. Dat huis van ons
lag h§el afgelegen, meer dan anderhalf
uur lopen van het naaste station. Vad#
ging tanté Bouk halen" met de tilbury vaiM
Van Loo. Wij mochten'niet mee, omdat «jr
een sneeuwstorm woei. Nog zie ik'dat iftp
t&ig wegrijden, omdwarreld döor sneeuw
vlokken. Wij keken het na en het was siiel
uit het gezicht verdwenen. 1
Ik ^herinner me ook «de aankomst van
tante. Bouk. Ze kwam door die detr met de
jgpe^paziel^n en ze stond in de hall met
145 n.m. Diner, 't Was kalkoen. 6e bou
ten smaakten niet kwaad, maar de
borst was beter. Be pudding had iets
pikanter gekund, maar de'pasteities
waren heerlijk.
3.30 n.m N/ar mijp studeerkamer .voor
korte gezonde rustpoze. Of eigenlijk
i was het dat niet. Want Boft ma
chientje sprong, toen ik hem liet
zién hoe het werkte. Rest van de
middag besteed aan reparatie. De
jongen ging als een razendere keer
6.00 n.m. Thee. Conny bracht de jonge
Van Dijk" mee. Toch wel een aardig
Jongmens. .Daf kunst je met die zak-
dpekjes is kolossaal aardig. Ik moet
hem tocji eens vragen, hoe hy dat
doet.
9.00 n.m. De kleintjes naar bed. Wat ging
vroeger toch alles anders; toen ik
jong was. Mijn vader heeft tenminste
nooit myn speelgoed opgeborgen.
11.00 n,m. .Koffie met beschuitje. Conny
t was uit; met de jonge Van Dijk naar
een kennis. Daar was (*n fuifje voor
jongelui. Ik vond het ^rlijk gezegd
wel préttig. Ze mochten toch zeker*
ook eens iets hebben. De help avond
waren ze zo stil geweest, net of ze
iets op hun hart hadden.
3.00 v.m. Naar bed. Wel wat laat, maar.
Conny is verloofd met de jonge Van
Dijk. Ze kwamen het mU om half
een vertellen, enfin, er was cognac,
koffie en likeur. Er was dus alle
reden, wat later op te blijven Het
gebeurt niet elke Kerstmis, .dat jë
oudste dochter.zich verlooft met zo'n
leuke baas als die Vpn Dijk.
s Nachts in bed heb ik mijn program
nog eens nagelezen. Deze Kerstddg was
lang niet slecht geweest, maar mijn
program was dan ook goed. Toch pak
ik het een volgend jagr anders aan.
Morgen ga ik epn program voor 1950
•opstellen. En ik zal mij eraan houden
ook. Al zou Conny zich met Rocke-
feller gaan verloven. Ei moet nu een
maal orde z^t.' 1
sneeuwvlokken op haar hoed,en mantel.
Een .kleine, diikkft, kordate vrpuw met
ogen. die door je heem keken, die mis-
«ohien met één blik wel „alles" van je
wisten. Een vrouw met de ogen van een
goedertieren despoot.
Ik herinner me ook de hoed 4^an tante
Bouk. Een raar. hoog. tuitelig dïng met
#een veer en grote strikken van groen flu
weel'. dat erg voorhof) haar hoofd «tond
en met een paar grote spelden was vast-
gepriemdf Door een ander gedragen zou
deze hoed stellig onze spotlust hebben op
gewekt,^ maar tante Bouk was een zo
sterke persoonlijkheid, dat ze bespott^-
zelM J J J
door.H. G. Cannegieter
had niets dan zij* pijp en zyn postzegels.
En hij kon weken met griep te bed liggen
zonde* andere aanspraak dan de nijdiglN,
stem *an de juffrouw. Ja, dat de wereld
hardv.ochtig is, hoefde die dominee hem
niet te vertellen! -r
Pieter Payglop zou wel eens willen
weten, waar met Kerstmis de Liefde van
daan moest Komen. Liefde? Had hij die
wel ooit gekend? Misschien thuis, toen hij
nog een kind was, vijftig jaar geleden....
Maar dat was hij allang vergeten. Nauwe
lijks kon hij zich nog zrijn vader en zyn
moeder en zijn lang overleden broertje
voorstellen. Het was o'ok maar beter, daar
Piet over te denken, je Werd er maar
mistroostig van.
KJTAM EEN TRAM AAN, die stopte
- 1 ^iSTT^y de !?alte waar Eieter voorbij
sjokte. Hij sprorig als by ingeving in de
wagen. 'Nu zat hij voor zijn dubbeltje
tenminste droog. Er was nog net een
plaatsje tussen al de mensen» die met.
vrolijker gezichten en met een Tiulsttakje
op de borst op hun féést afgingen. Ze
stapten de wagen uit Pn er kwaihSÈ
nieuwe binnen. Zouden al deze mensen
vanavond iets merken van dl Liefde, die
met Kerstmis op aarde komt?
Allengs li^p de tram leeg. Men naderde
het eindpunt.
„Het zit er voor vanavonif weer óp",
zei hij, ,)nog éénrit en dan gaar* we naar
moeder-de-vrouwr Geen kerqtweertje
anders vanavond. Je krijgt het in je botten
met die nattigheid. We gaan tenminste
eerst maar eens wat warms drinken
Ep hij sprong uit de tram en liep op
een sukkeldrafje naar de kofféetent, die
bij het eindpunt stond en nog topen was.
„Dat kon ik ook wel eens doèn", dacht
Pieter Hij volgde de conducteur en trad
met hém binnen. Eén gloed van kolen
damp en hete 'wasem sloeg hem' tegemoet.
De potkachel stond rood en de glimmende
koffiéketel stiet wolkjes «toom uit.
De mannpn, die aan weerszijden op de
bank zaten, begroetten de conducteur als
éen oude bekende. Maar met wantrouwen
begluurden ze de vreemde gast, die met
een benauwd stemmetje koffie bestelde.
Een goedrond moedertje van in de zeven
tig reikte Pieter de dampende kom aan.
zy vroeg «f hij er een oliebol bij Wi.
De twee mannetjes van de nachtveilig-
\,^a»ax- wier fletsej? Pieter buiten
heiditiienst,
de juffrouw alleen.
Hij had geen zin heen te gaan. Het was
hier gezellig en warm. De juffrouw had
een rood vloeitje om het licht gemitseld
en de lijst van het verweerde spiegeltje
was met sparretakjes versierd. Er hing
^lfs een kerstspreuk: „Vrede op aarde",
met engeltjes er omheen.
^OEN DE TENT zo leeg was geworden,
nam de juffrouw op haar gemak
plaats op de bank naast Pieter. Ze had
zichzelf ook emi kom koffie ingeschonken.
En op de vnendeiyke toon van oude
wijfjes begon -zij een praatje met de over
gebleven gasfc#Ze vroeg hem waarom hy
niet thuis zat by vrquw en kinderen onj
Kerstavond te vieren.
Pieter vertelde, dat hy geen vrouw ed*
kindèren had, en dat hy uit pure sjache-
rijnigheid op straat was gaan zwerven.
„Ja, ja, ik kèn dat", zei het oude wijfje
en schudde meewarig het hoofd. „Ik ben
ook nooit verwend met gezelligheid. Vfte-
ger was dat anders, toen UT dienstbode
was en yaak bij goeie mensen, die je mee
in de familre opnamen. Maar toen ik te
oud werdIk mag nu wel tevreden
wezen met 5éat ik nóg heb. Maar ja,
vroeger.En er kwam een glunderende
.uitdrukking op het rimpelige gelaat by de
herinnering.
Het oudje scheen behoefte te hebben
een ander van haar vriendelyke gedachte
aan vroeger deelgenoot te maken. Zij
veronderstelde in Pieter een gewillig ge
hoor ën pakte breedvoerig uit over de
families, bij wie ze gediend had. Pieter
luisterde maar half naar het vriendeiyk
geleuter, dat met het gepruttel in de
koffieketel en het gesnor van de pot
kachel een slaapwekkend© melodfe vorm
de.
Eensklaps schrok hij uit zijn gedoezel
op, doordat hij-zjjn rtaam hoorde.
„Tien jaar ben ik daar geweest, ja, tien
jaar aanéén", mummelde het wyfje,
„eerst als kindermeisje. Ik"zie de jongetjes
nog voor me. Pietpr voóral was zo'n lief
ventje! Jammer, dat broertje zo gauw is
gestorven. Wat zou er verdervan de
Payglops geworden zijn...J?"
„Wie bedoelt u?" stamelde Pieker, „ziet
u, ik heet ook Payglop". J
N „Nouhoe is het mogeiyk! fa dat
niet een Lieveyeerswonder?" riep het
wyfje uit.
Ze gingen aan het rekenen met jaar
tallen en plaatsnamqp, en ja, het koffie-
vrouwtje bleeft niemand anders te zyri
tfan het kindermeisje, dat vyftig jaar ge
leden de kleine Pieter BSyglop «fter de
bewaarschool had gebriHiii.
Toeh moeet natuurlijk Pieter vèrtellen
en hei vrouwtje -haalde bijzonderheden
op uit Pieters prille jeugd. WatJiij allang
had vergeten kwam nu weer duidelijk
voor .hem staan: hy zag het huis en hij
hoorde de stem van zijn moeder. Ze
vroegen elkaar: „Weet je nog van dit en
van dat" en ze dachten aan uur noch tijd.\
T'OEN GINC? DE DEUR van de ko'ffie-
tent open en er stond een barse bri
gadier aan de Ingang.
„Hét is allang het sluitingsuur",
gromde zijn bassWfr „Zo'n late liefde
laat de gemeenteverordening niet toe!"
En met een bresje glimlach op zijn kaken
staarde hij naar dit zonderlinge paar.
„Beter late liefde dan geen liefde", ant-"
wo«rdde ondeugend het koffievrouwtje.
„Wat zeg^y, Pieter?"
Knikkebollend beaamde Pieter dili. Jaja,
in, deze hardvochtige wereld was Mn toch
op Kerstavond de Liefdé ,op Aamf ge
komen.. 1
lijke- dingen kon dragen, zonder daardoor
"ïlf in Ke| minst bespottelijk te worden.
Mijm vozende herinnering is de morgep
dat de sneeuwstorm fiad- uitgewoed. In"dé
tuin lag de sneeuw haël dik en nog steeds
bleef ze vallen, in grote, trage vlokken nu.
v*e mochten niet naaf buiten en op deze
morgen haalde tani» Bouk uit een van de
valiezen, die Ze h/d rcwegebracht, de dooe
met kralen te «fcorachiln. Wat een ver-
rukkimg!. De glins.'de schittering, de vele,
velq^pleuren!
/eiukleu
O^aaiowijzimfe van? tante Ë6uk regen we
slingers van kfalen. die diepi moestèm
ter versiering vbn de.
ook een paar kleinere doosje^meLgouden
'boom Er waren
jjermeLgouder
en zilyeren kraaltjes en toen we d»ze wil
den aanrijgen, bleek, dat het oog van de
kleinste naald, die in huis te vinden was,
er niet door kori.
^ante Bouk, almachtig Ikalwetend, wist
dadel id k raad. Ze zei.^lsof het de .ge
woonste zaak vah de Wfteld- was: „Ga
maar agn een boer ean bosje haar uit de
«taart van een paard vragen".
Maar wij, kinderen, m^, de yolkcanen
andere waardeschatting van kinderen,
wij vonden het iets ontzettends aan een
boer te moéten vragen om haren uit de
«taart van éijn paard. Het was „getal'. Er
«ou om gelachen worden en we waren
heel bang voor de spot van grote mensen;
die je een gevoel gaf van diepe en hulpe
loze verlatenheid. We zorgden er voor die
spot nooit yit te lokken en «lus spraken
We niet over wat we wisten of droomden
of vreesden. We zeiden wat de grote men
sen vervrachtten, dat, we houden zeggen
en.we vergisten ons maar zelden.
We zullen' onze blauwe duffels hebben
aangehad en, natuurlijk onze klompjes
omdat je,op klompen geen natte voeten
ktjigt in de sneeuw. En ze zullen ons de
wülien ijsmutsen wel diep lover de oren
hebben getrokken. Er is een andere foto
bij uit die tijd, waar we op staan in dat
costuuTn. Het. sneeuwen had opgehouden
on als Joris, die de draak moest vefslaan,
zijn we uitgetrokken,om de ppdracht van
mnte Bouk te vervullen. Want zeggen'dat
we niet durfden, wag onmogelijk te^n-
over de onvervaarde ogen van tante Bouk.
Dus gingen we. En als zo va*k, wanneer
een moeilijke taak volbracht moet worden,
namen we niet de kortste weg. We gmgen
niet -naar Van Loo om hem een bosje
haren uit de staaft-van zijn „Zwart" te
vragen. Het leek ons erger de spot van de
boer en <de knechts, die we kenden, te trot
seren, dan van ee» vreemde. We gingen
aan de kant van de weg staan en wachtten
tot een boerenmagen vdorby zou komen.
Dat gaf ons enig respijt, want "er kwa
men niet veel boerenwagens over de yik-
besneeuwde weg. En toen er eindelijk een
verscheen, hoe hoog zat toert die boer op
de bok. hoe hulpeloos klein voelden we
onA zelf beneden op de weg staan!, We
lieten de wagen passeren zonder iets te
r zeggen. Het paard voor de volgende wagen
h^J een afgeknipte staprt en dat gaf ons
weer uitstel. Er kwamen diepe wagenspo
ren in de sneeuw en als nergens een wagen
te zien was. mSaftten wij glijblnen in die
sporen.
Maar als er weer een wagen verscheen,
stonden we als lifters op post aan de kant
van <Jg weg en prevelden onze litanie
maar zó zacht, dat de boer op de bok er
niets van hoorde: Iks^eet ni|t «hoeveel
tot de boer
boerenwagens we zo voorbij hebben laten
gaan. In ieder /geval verscheidene. Ons
staan daar op de weg»kreeg de verschrik-',
king van het eindeloze: Achter ons waren
tTe ogen van tante Bouk. Vóór ons de draak
vah onae angst. s
En toen, bij de'zoveelste wagen, zei
Elly, de jongste van ons beiden, maar de
dapperste, luid genoeg
door té dringen:
Mogén we een bosje haar uit de staart
van Wet pa&stfhebben?
Om- fcaartfcs^aa terijgen. voegde ik
er ^an toe\n dé hoop. dgF-dë boef het dan
minder gek \pu vinden.
Voor tante Bouk, «ei Elly. als was dat
een magische formule.
Hu! zei de boer en boog zich tot ons
voorover.
Nog eens moesten we ons Verzoek her
halen.
'k !*eb nooit vaaia^heurd, zei de
ielu de kin-
heeft zeker ge-
dan wel goed zou zyn. In
ieder geval, hij kwam van de bok. zei nog
eens „Hu!" tegen zyn blwlen toen nee
hij knipte de haren niet af. hij sneed
niet af. hij gaf gewoon een ruk aan t.
paardestaart en hield een bosje haren in
de hand. „Ha bles!" Nog een ruk.
T» het zo genoeg?,
B«ga£i met de bles zeiden we haastig
vain ja.
■Ik Voel nog die paardeharen in mijn
hand, scherp, hgrd, niet alt haar, en d«
vreugde, de pure vreugde, «dat de moei
lijke taak met succes was^volbracht Zoals
later wel ee»s na ben gdfaagd examen en
nu nog als je een moeiiyke brief, die jé
's nachts uit de slaap hjeld, eindelijk ge
schreven hebt.
Ik weet niet méér of tante Bouk ons
bijzonder geprezen heeft. Ik denk haast
van niet. Maar ik herinn6r me de KotO|
boom met de kralenslingers Jh de kleK
sterretjes, yiie tante Bouk vaTl de aange
regen zilveren en gouden kraaltjes maken
kon en die glinsterden tyssen de groene
1 dennehnaalden: En de zoete' vreugde in
oné hart. omdat wij de draak vgn cftize
angst verélagen hadden....
Elly wel het meest, maar ik had toch
ook meegeholpen
Daarna is Jante Bouk uit ons leven ver
dwenen. Maar soms. plotseling, heb ik
adn ha'ar(moeten depksn. Als ik pWden<
haar voelde, al* ik kraaltjes zag en als we
op school zongen Rechtop van lijf, rechtop
van ziel. Voofal by dat „rechtop van ziel"
zag lk dan tante'Bouk met haar rare hoed
op onze hall weer binnenstappen.
En nu, na jaren, heeft het terugzien van
die opname bli ryaanlicht haar.'döen her
leven en heeft even weqr het licht ge
straald van een zeër zalig Kerstfeest.'
