jp
w
Gouda vind je moeilijk vanuit 'n vliegtuig
m mm
m
I*
m
'n Verloren illusie
quizend en een
•Het verhaal
van
de mensheid
l'i
WB Si
Hl 111
Vooral als 't
avond is
VROUWEN ÏN HET
ZONNETJE
„HET HUIS CARBENTUS" VAN STROMAN
Dartelt je struikelt over*
een Kerstboompje
A3*
25 Jarfr Hastings
SHTSras 1
fie
l
I Aike de Mier
Suikecdi^fje
VERSIER JE KERSTBOOMPJE
Ha Ha
„TORENS LIJKEN UIT DE LUCHT
'NU EENMAAL OP ELKAAR"
1—
ZATERDAG ?4 DECEMBER 1948.
Men sprak deze week van:
Maria de Mier
ly/TARI^ TELKES in Dover, wel te ver-
-f staan het Amerikaanse Dover in de
staat Massachusetts, was nog maar een
klein meisje, tóen zij de fabel van de
Krekel en de Mier hoorde vertellen. De
fabel maakte diepe indruk en de mier.
die naarstig een hele zomer voedsel ver
zamelde om des winters niet van honger
om te komen, vond zij een heel verstandig
dier. Moeder, die des zomers ijverig
weckte, zoüa# Maria 's winters verrukke
lijke jonge doperwtjes en vyorteltjes at,
vond ze net zo verstandig als dat' kleine
diertje. Maar Maria was ook een koud"-
kieum. Zij begreep niet. waarom moeder
wel doperwtjes en geen warmte inmaakte,
's Zomers hadden ze in Do%er warmte te
veel; dan was het in huis om te bezwij
men, En 's winters liep je te kleumen en
moest er worden gezwoegd met kolenkit
ten en as-emmersMaria yond het
raar!
Het meisje tooe naar school, ging naar
High School en College, ze leérde schei
kunde en de werking van spiegels en
Maria had een Mierennatuur, dus zamelde
ze naarstig kennis. Tenslotte schreef zij
„dr" voor haar naam en nog altijd liet de
kwestie van het overmatig warme huis in
de zomer en de ijskelder in de winter
haar niet los. Toen kreeg zij een helder
ogenblik. Als men nu eens hoge spiegels
aanbracht onder cl* r&nd van een over
hangend dak. spiegels, die de warmte op
vingenen dan moest die warmte wor
den verzameld in een soort van reservoir,
overwoog ze. En daarin moest dan ook
natrium worden aangebrachtDr Ma
ria Telkes kreeg van een rijk stadgenoot
de kans het huis harer dromen te bouwen.
Een j^uis met ventilatoren, die des zomers
de overmatige warmte uit het huis weg
zuigen en voeren naar de warmte-reser-
voirs met natrium, waarin ook de door
de spiegels verzamelde zonnehitte stroomt.
Koelt het natrium "af. dan wordt warmte
afgestaan, die des winters door dezelfde
ventilatoren, welke dek zomers hun zui
gend werk verrichten, in het huis wordt
geblazen.
Het is een succes geworden. Sedert vo
rig jaar Kerstmis is de vierjarige zoon
des huizes 25 cm gegroeid erf de aspi
distra s veertig Cm. voldoende bewijs, dat
dit Huis de gezondste woning ter wereld
is. Maar de hele zomer steeg de thermo
meter niet boven 75 graden en des win
ters wijst hij nooit lager dan 74 graden.
Maria de Mier mag er patent, op nemen.
Kenau Colette en
de Katteh
Colgtte, de bekende Franse schrijfster,
bevindt zich in vfclle strijd jnet de mi
nister van Landbouw. Als een kat heeft
*ij haar tegenstander besprongen. Zo
woedend is zij, dat ze hem' de ogen zou
kunnen uitkrabben. Gelukkig wordt de
strijd met pen en schrijfmachine gevaerdf
en dus lopen 's ministers ogen geen ge
vaar. s*
Maar alles wat de vrouw* aan kat in
zich heet te be^en. is bij Colette in het
geweer gekomen.' warft. het géót ook om
katten, want die hebben haar geïnspireerd
tot haar beste romans. Daarom voelt
Colette innige dankbaarheid ten aanzien
vam katten en daarom neemt.ze het voor
de muizenvangers op. De minister van
Landbouw nu heeft de lieve dieren ver
boden hup' minnespel nog langer te be
drijven op de Place dg la Concorde, -in
het hartje, van Parijs, strjjer*genomen
onder het ,oog va a_-de—Afficrika a ij se am
bassade. Men vertelt in Amerika/toch al
zulke wonderlijke dingen overdrachtelijk
Parijs en die katten zouden de' Lichtstad
helemaal in opspraalt^brengen! Omdat
noch de burgemeester van de Franse
hoofdstad nofü de prefect van de Seine
ingrepen, heèft de minister van Land
bouw he}xvoor de Reinheid van Parij9'
belangrijkste plein opgenomen. Parijs
meesmuilt, rifflter Colette verandert in een
furie. Ach «ja. Vrouwpn er. katten I
,£TTERKUNDIGE KRONIEK
betreft tot in de kern doorvoeld, heeft
Stroman verantwoording afgelegd van tien
jaar«bewogen menselijk bestaan in een we
reld vol onrust, altijd door zich vastklam
pend aan oude nog niet weggevaagde waar
den.
Van het journalistieke leven vóór de oorlog
geeft hij keen geflatteerd maar van het
Journalistfbke lev?n tijdens de bezetting ge
lukkig ook geen tendentieus misvórmd beeld.
^Zijn poging om het fluïdum van al wat
eëfis was te vermengen met het actuele ru
moer ls niet altijd geslaagd, ook styllstisch
niet, want pretentieus, maar bedwelmend
mooi geschreven passages over het Huls
Carbentus contrastereÉ nogal eAis sterk met
andere, door de harde realiteit getekende
delen van de roman, welke' geïthreven zijn
tn vlot, bijna journalistiek roman-proza, en
daarmee raken weer geschiedkundige blad
zijden, die als stoplappen fungeteen, in con
flict. Maar als geheel is de roman toch een
boeiende verantwoording geworden, met veel
Interessants, soms ook veel dichterlijks. Men
merkt als critisch lezer evenwel, dat Stroman
veel meer had willen bereiken. Maar welke
auteur is in staat, zich nu al hoog boven de
stof te verheffen, die hem nog neertrekt èn
hem dag in dag uit doet beseffen, hoezeer
de psychische oedemen hem te pakken heb
ben gehad» Stroman niet. En dat is waar
achtig geen schande, als men leest, hoe hij
zijn hoofdfiguur. Martijn Carbentus. heeft
laterf worstelen met problemen die de zijne
stond. w*ar hij school ging, waar hij Jour
nalist werd. waar hij opgenomen werd in
de kunstenaarsclan. waar hij de verschrik
kingen van de oorlog beleefde, en waar hij
de dageraad van een nieuw tijdperk nog
aanschouwde voor hij zich elders vestigde:
de stad Rotterdam, afscheid genomen.
Toch komt men in zijn roman, die een
belangrijk deel van zijn leven afsluit, de
naam Rotterdam nergens tegen. Zelfs her
innert geen enkele straatnaam, ook geen
eigennaam vam één van de figuren, aan Rot
terdam. De Uitgeverij Contact te Amsterdam,
die het boek onder haar hoede nam, zin
speelde slechts op de rug van de band met
eed stedelijk wapentje (zonder de spreuk
„Sterker door Strijd") op het feit. dat „Het
Huis Carbentus" een R<«terdamse roman is.
Maar ook zónder dat wagentje zou geen en
kele Nederlander, zelfs geen enkele Euro
peaan of Amerikaan, er over ln twijfel ver-l
keren. Mocht dat toch io zijn. dan-helpt het
deel van de roman, waarin het bombarde
ment van de stad is beschreven, degeen die
twijfelt wel uit de droom.
Terecht heeft Stroman er zelf naar laten
raden, want hij wilde zich een zekere vrij
heid voorbehouden om van het authentieke
te mogen afwijken. Niet wat personen be
treft een romancier mag zovéél fictieve
figuren' in een met naam genoemde stad
laten optreden als hij vfil maar wat de
achtergrond van het boek aangaat. De feilbn
heeft hij nl. opgehangen aan de geschiedenis
van een oud patriciërshuis, dat later kan
torenflat werd. het Huis Carbentus, en dat
bestaat niet in Rotterdam en het hééft er
ook niet bestaan. Nóg niet erg, denkt men.
Maar: dat huis wordt, als het in de binnen
stad gespaard is gebleven, „ontdekt" Als een
praCTitig specimen van 18e eeuwse stijl, het
wordt na de bevrijding met veel* tamtam ge
restaureerd en Inwendig
hersteld en dan wordt het r
plechtigheid als cultureel
oude staat
officiële
;rum van de
•t Huis Car-
jminente rol
het gekraak-
Had in Rot-
zeer goéd
iard is toch
„Jntus krijgt wel een heel
ln het geschonden stadsbeeld
te culturele leven te spelr~
terdam m o g e 1 ij k kuni
mogelijk zelfs, maar ietsé._..
niet gebeurd en daaromVnocht de identiteit
viyi, de stad, waarin de roman speelt. rüet,of-
flcl leet onthuld worden.
\AR dat is allema:
inlichtingen dienen de lezer alleen om
het karakter van de roman' „H£t HUis Car
bentus" te verduidelijken.
Het boek begint met de
Huis Carbeftus als culture
digt ermee. Tlr tussenin herlgeft niet alleen de
geschiedenis van het huis. maar ook die van
de stad. Een nakomeling van de stichter van
het huis. Martijn Carbentus, die noggl vpr
uit de familielijn is geraakt (de handel zei
hem niets, hij werd Journalist) is bij de in
huldiging van het culturele centrum geno
digde dn hij is a.h.w. onze gids. Inpzljn gezel-
«;hap doen wij 'geschiedkundige ontdekkin
gen en ondergpan wij opnieuw lyat wij zelf
aden lijve hebben ondervonden, de,ze
nuwenoorlog. de Meidagen van 1940, de be
zetting in heel haar lange duur met alles Wat
zif meebracht aan N.S.B.-terreur. Joden
vervolging. honger, angst en verbittering.
Met veel werkelijkheidszih, goed gedocu
menteerd ook, en wat de sfeer der feiten
1 De aamloze
ige
humor alleen geheerst heeft in een passage
over het 18e eeuwse familieleven. Dèt stond
dan ook ver genoeg van hem af.
W. WAGEflER.
30.
Links zien wij Zeus. de vader en koning'der Griekse goden.
Volgens de Griekse godenleer, de mythologie, was Zeu? een zoen
van de god Chronos en de godin Rhea. Hij werd geboren in een
grot op het eiland Kreta. Zijn moeder had hem daar gebracht om
te voorkomen dat Chronos, die er een gewoonte van maakte, zijn
eigen kinderen op te eten, hem zou verslinden. Dieren hielden het
kind Zeus in het leven: gelten voorzagen hem van melk, bijen
gaven hem honing en de druiver» brachten hem een kostelijke
spijs, ambrosia. Toen hij'volwassen was, bond Zeus de strijd aan
met zijn vader. Chronos, èn versloeg hem. Zeus vestigde daarop
een nieuwe Wereldorde, de heerschappij der Olympische goden,
die, zoals de naam reeds aanduidt, op dq berg Olympus zetelden.
Midden is een deel van het heilige gebied van Delphi te zien.
De grootse natuur van deze plaats in het ParnaS^usgebergte be
gunstigde het ontstaan van een centrum voor de eredienst. Delphi
is beroemd geworden in de Griekse geschiedenis, omdat hier een
orakel van Apollo werd geraadpleegd, dat ook uitspraken gaf iR
aangelegenheden waarmee het landsbelang was gemoeid. De
gebouwen, die op deze afbeelding te zien zijn, werden in 478 v.
Chr. voltooid. Het grote, centraral gelegen gebouw is de tempel
van Apollo. In de voorhof waren de spreuken de zeven
wijzen te lezen, waaronder het in 28 aangehaalde woord van
Thalesr „ken uzelf" en de spreuk van een andere wijze: „alles
,met mate". Zelfkennis en gevoel voor maat en verhoudingen zijn
altijd kenmerkend geweest voor de Griekse beschaving. Binnen
in de grote tempel bevond frfch een kegelvormig blok marmer, dat
voor het middelpunt der aarde werd gehouden. Het allerheiligste
in het tempelgebied van pelphl was de orakelplaats, een kloof
waar giftige dampen, yie daar uit de aarde opstegen, de Profetes
(pythia) bedwelmden. De profetes stamelde dan verwarde zin
nen. Haar woorden werden door de offerprofeet verklaard. I}eze
verklaring werd in de blfleitijd van het orakel ln verten gegeven.
Het gebied van Delphi is met enkele kleirfe onderbrekingen tot
het einde van het Romeinse Rijk, ongeveer negen eeuwen later,
eeh onafhankelijke staat gebleven.
Rechts zien we de drievoet van Plataeae^ die door de gezamen
lijke Grieken na de overwinning op de Perzen bij Plataeae aan dé
Delphische Apollo werd gewijd. Deze drievoet is tot op de huidige
dag bewaard gebleven. Hij bevindt zich thans te Istanboel.
om wie heé hier*
verklappen. Wij
naam niet. want kiei
man, die het verhaal
te. die niet genoemd,
genoemde is vertegen-
hele .groep vrouwen,
echtgènoots vrezen, o
hebben laten knippen.
De laatste jaren hebben
de Parijse schone^.]
at. mogen wij ni
trouwens haar
idshalve heeft de
•reldkundig maak-
[uwens. deze on-
•digster van een
toorn haars
lat zijhet hakr
de mjeste
;el der mensheid waaronder
echtvrienden weet nu, piet/
«vróuwen het haar weer lang laten groeien
en ..opgestoken" gedragen en het conser
vatieve deel
de meeste
anders of het hoort zo. En zo kon
dagen de heer Stanislas, de eerste
in de saltfï van Elizabeth Ar^en te oprijs,
vertellenf „Zij huilde vorige weak, toen ik
haar nalr de deur begeleidde, omdat ik
een flinll stule van haar lokken had af
geknipt. Zij «pifde haar man niet onder
ogen te komefv Maar. voegde de heer
Stanislas èr bij. wij schoonheidsdeskun
digen kunnen ons niet ophouden met der- \s
gelijke conservatieve lieden. Mode i|^
mode! Dus ga ik voort met knippen en
gelijk heb ik! Want dat vroifwtje dat hul
lend onze salon yerliet, kwam gisteren
terug. „Wilt u alstublieft alles afknippeh/?"
*vroeg zij. „Mijn man heeft mij vergeven."
WJANJJEER U, aan de vooravond
W Kerstfeest.
het
leza rubriek onder ogen
-nis'tournool van Hastings.
.inte der reekfc afruilen. Wit verhinder;
A en houdt ae zwferte Koning ln het
.mlddén van het bord vast.
Vu
Kf7 en The8 te. spelen de zgn. kynstma-
rochade!
15. Ddle2 Dd5—47
16. Tal—cl c7—c6
4viart vreest het kwallteltsoffer op e7. ge
volgd door TXc7Xb7 enz. Dit éne tempo stelt
Stelnltz staat da partij ln grootse stijl te
bellissen.
.ffer om het witte Paard actief
ewerken.
cBXdB
krijgt, is het Kerstmis
reeds begón«£Ri eriSwachteh u en ik in span
ning op de ujM»gen\er)/%Ahet onverbidde
lijke .ejnflresur-1'*
En t
dachten onwillekeurig terug naar het eerste
Hastings-tournooi van 1895. dat nog henen
ten dage als het beroemdste en belangrijkste
tournooi der schaakgeschiedenis geldt.
Wij belde» denken even aan de winnaar
van deze monsterwedstrij^^kflarry Nelson
Pillsbury. de 22-Jarige oriWIPme Amerikaan,
die de«a onsterfelijke zege slechts tien jaren
heeft overleefd en die evenals zijn geniale
leven geestesziek te sterven. J
Wij beiden denken vooral aan de li
figuur' van Wilhelm pteinitz. de oud-W
kamptoen. die het tournooi béglnt
heilige overtuiging, dat een duidelijke oV»
winning hem de weg naar de Wereldtitel,, een
Jaar tevoren tegen de jonge dr Lasker ver-
lJFen. opnieuw zal effenen. Stelnlt* wint pet
tourhooi niet» tb ij eindigt zelfs ntetals twee
de. derde of
vijfde! HJlt is
Th8fcfl
Verlagt-
begint, c
le, hij wordt vijfde, slechts
(droom, een gebroken man
I de speelzaal, het sterven
jf jaar zal duren..;
Een fijn p
te doe
Eer dreigt
li.
Dreigt J
19. PfSl enz.
Dreigt 21. D*(g7t en 21. Dtf matl
g7—gö
Kf7—e8
TelXe7tM
Stelling na "22. Tel><e7tn
ff.
it-verbittel
En toch h^ftJ godfn Calssa de oude Stel-
hitz niet geheel troosteloos aan zichzelf,
overgelaten: in.de'5e ronde, teger\ Vbn Bar-
dèleben, spéélt Btelnitz de mooiste partij van,
zijn l&wm! In zijn boek over Stelnltz schrift
dr Haranak hierover:,
„Nog eenmaal voof de laatste maal
glimlachen d» goden, in de partij tegen Von
glimlachen ae- goaen. in ue ui
Bardeleben. welke party-zal blijven voort
leven, ook wanneer oger duizend Jaïr d
mensen een ander schaak zèfllen spelen, als
dat. hetwelk gteinitz hen heeft geleerd
Th deze party heeft Steinitz ,de winst of
verlies afhankelijk gesteld van niets, van
één volledig oy^fedekte Toren, die de vyan-
deiyke Koning, pmgeven. door zyn staf. in
razendê woede aanvalt en hem niet met rust
iaat alvorens hy 'hem in de nitersté hot*
heeft gedreven en hem-daar eenvohdig heg®
neergeslagen Eén enkele. Toren! Het is al sol
deze Toren, dóór vyandelijke troepen Inge
sloten. zonder hulp of steun van de eigen
legermacht, door radio-electrlsche golven
wondt voortbewogen en "bestuurd, niet te be-
nedeïen door de vy and. die zo nabij ls. een
werktuig ln des Scheppers hand, die zo ver
is Het is de zuivere, reine idee van het
schaXpel. de „Puck" d'e „Midzomer-
nachtdroom". die hier nog'eenmaal zyn arge
loos spel speelt! Titania en alle elfen dansen
hun rijen en by het ontwaken spreekt Bot
tom. de wever: ik heb «en uiterst zonderling
visioen gehad, een flrpom, die s mensen be
grip te boven gaat om te zeggen wat voor
droom J?et was: 's m«nsen oog heeft het niet
gehoor®.'s mensen oor hpt niet gezien,
•smenatn hand kan het niet prtieven. zyn
tong niet tarten err zyn* hart niet zeggen,
wat mijn drodlm.was.
Het is Stelnltz' laatste droqm van scftiood-
heid. Jeugd, grootheid en geluk, wanneer hij
ln de'schemering van die zomer<
17e Augustus 1893, de mooiste p»i
leven wintJ
Wit: W. Stelniti Zwart: C
.1. f2e4
2. Pgl-f»
5. Lflc4
4. Cir-Ci
5. d2d4
6. c3X4é
K 7. Pbl—cl 47—os
Beter ls het meer bekende 7...... PXef. enz.
*8. e4Xd5
Hier begint V het werk van de „razenl
«Toren"! Zwarkmag het offer nier aanr
a) 22KXeV2J. Telt. KdB (Kt
PeBcM enz.) 24. A4t. Kc7. 25. Pe6t.
Df4f. 'fel. 27. PXc7 enz. of b) 22
23. TXcjBt en wit. heeft na algehele ruil! een
stuk meer.
22.
Nog een fyne verdediging! de zwarte
on>dat
is onaantastbaar,
23. Te7—f7fM
24. Tf7—g7t!l
mat C)pti
op 24KXg7 volgt 25. DXd7 *met,
schaak! erf op 24.V../DXg7 wedesom 25."
TXcBt met aitelndelijk^erlies Van «en stuk.
Voorts faalt 24K» op 25. PXh7f en 26.
.,„1
zyn hoogste triomf
t bespaard! Na
-Bardeleben
i verlakt" zonder een woord te zeggen, de
Bardpleben. fc SChaakzaal en keert niet terug: Steinitz wint
rjjiw biyft de tragiek S^inltB«Bt be:
de 25e #eft van wit, staat von Bar<
i verlakt zonder een woord te
e7e5
Pb8cB
Lf8—c5
Pg8—f6
e5Xd4
LC5—bét
d7d5
de party door tydsovérschryding vah zyn
tegenstander en moet, ontgoocheld, ^ervaren,
dat zön schoonste schepping filet ,Wprdt er
kend en voltooid! Zoals Steinitz na afloop
a'antoonde, was dit al» volgtjjeschltfdti
25KhB—*8'. 28. Thl(Pfc Kg»-h8. (On
Dg4h4ff!
Ph7t enz.
11, Lc4XdSl
12. Pc3Xd5..
12. Lg5Xe7
14. JKW-eM
P»Xd5
Lc8e6
Lb4e7
LeflXd5
DdiXi
PcBXi
Kf8 volgt wedefoi
(De slotpo<..«. --u-
nerende combinatie ailer tydefi!) 27
- 28 Dh4-fc?t. _Kg7—f8, 29^ DH7-b8t.
ZA*
de 1
Kh8Xg7, 21. Dh4—hjt,
Kf8e7, 10. Dh8g7f. Ke7—e8 (Op 38
as, Kd8 volgt II. DXf6f en math131. Dg7-g8f,
dj JNÜKe8-e7. 32. Dg8-nt. Ke7-d8. 33. Dfl-fM.
Dd7—e8, SUPgS—tlï. Kd8—d7, 35. Df8dft mat!
Een ongejoofeiyk tnoole party I
TAARTELTJE is een hertje. Zijn
moeder noemt hem zo. om
dat hij de gehele dag springt en
huppelt. Darteltje heeft 'grote
bruine Ogen, hij heeft een, mooi
bruin huidje en op zijn snuit,
boven zijn ogen. is een wit vlek
je. Het lijkt wel een sterretje.
Met al dat gespring en gehup-
pel bezorgt Darteltje zijn moe
der veel last. Het hertje kan
maar niet leren.' zijn pootjes
voorzichtig neer te zetten,
zonder lawaai te maken.
o. o. zucht moétteii Hert.
Ret is werkelijkheel *g. Je
lijkt wel een olifantje, zo'n
herrie maak. je. En juist nu is
het zo gevaarlijk in het bos.
Waarom is het nu gevaar
lijk, mammie?
Heb je dan niet gemerkt,
dat er mannen in het bos zijn.'
Zij komen sparrebomen omhak
ken. voor Kerstmis.
Wat is Kerstmis, moeder?
r Kerstmis is in het dorp. Het
denk wel, dat we vanavond kun
nen gaan.
Daar gaan ze. fnoeder Hert
voorop, en Darteltje achter haar
aan. Naar de rand van het bos,-
am Kerstmis tg zien. Zachtjes
lopen ze door. Nu zijn ze bij een
open plek ln hgt bos. Daar zijn
veel sparrebomen omgekapt. „Er
ligt een klein boompje op dp
grond. Darteltje struikelt erover.
Kijk .toch uit, waar je loopt.
Dat hoort er ook biij^nders
maak je toch nog lawaüs
Darteltje kijkt bedrempeld. Hij
kan er echt niets aan doen. Zij
zijn er nu bijna.
Daar is het eerste ^ui^fc» al.
"flgel voorzichtig komen ze dich
terbij.
Nou blijf ik hipr staèn, om
uit ie kijken. Darteltje. Loop jij
doof. kijk door het raam en zeg
me wat je ziet.
yMam, ik zie geen boom en
geen glinsterlichtjes. Er zijn twee
kinderen in de kamer, een
komt ieder jaar als Jjpt sneeuwt.
Emi keer. toen^ik nog klein was
heb" ik Kerstmis gezien.
Wat zag je dan?
De mensen jongen. Kinde-
ren. stonden in de huizen om
JKnpjes. maar ze waren veel
mooier i|an in het bos.
'^»oe mooi dan?
-j- Er hingen, glinstferende bal
len ln. en slingers en lichtje» en
een ster stond er'boven op. Alle
mensen .waren gelukkig. Zij
noemden de( mooie boom Been
Kerstboom. 1
O» mam laten wij naar het
dorp grfan. Ik wil zo graag ook
Kerstmis zien.
Moeder Hert denkt na.
Het is ryu 'gevaarlijker dan
vroeger. Het dorp is -groter ge
worden. Als de mensen ons
zienEn bovendien jij .kunt
niet zachtjes lopen.
O, maar dgn zal ik jedere
dag oefenen, net zolapg. tot nie
mand me hoo^t aankomen.
,We zullei\ nog wel eens
zien. Misschien, op een av^nli.
als de sterren pen beetje 'achter
de wolken zijn.
Darteltje springt en huppelt op
zijn stelterige-'pootjes van op
winding.'
Ja. zo moet je maar begin-
rfeh, bróm* Moeder Hert.
Met een schol! staat Dajteltje
stÜ. Vanaf dat ogefiblHc gaat !J"
oefenen. Na een dag loopt hijJ
zachtjes, datilu
Boe! i
T- Stoute jongen. Je JaatAme
schrikken. Maar in ieder geval
kun je nu eeruishjo» lopep-.wlk
.had je ed^ niet horen aan-
keftnen. Ik1 ben trots op je. Ik
jog gen en eek mêisje. In een
leunstoel zit een, vrouw. Zij heeft
een deken over haSr benen. Het
ziet er droevig uit ln de kamer.
Sssst mam. het jongetje zegt iets
Toen vader er nog was had-
dfen we wel een Keretboom. Nu
heb jij wel een kerstkrans ge
maakt. maar tochAls i\ye
een boompje hadden zpu moeder
tich misschien wel beter voelen.
En ik durf niét het bos in te
gaan. w^nt moeder wil niét dat
ik Wegga. - r
Ja. ik weet ook niet, hoe
we aan een bqompje* moeten
komen. Het zou, wel fijn zijn.
Heb je dat gehoord Maifi!r
Ja, vlug Darteltje, kom
mee. Dat boompje, waar jij over
struikelde. Dat gaan we halep
Zo vlug mogelijk rennen moeder
Hert en Darteltje terug. Zij
halpn het boompje en leggen
het vo# de deur neer.
Al% ms kinderen, die iets ge-
hoord^hebben, de deur open
3oen, «ien ^ÉT het boompje.
Juichend hatedjpij het binnen en
tuigen het op met glinsterende
Dallen en slingers.
De herten zijn al weer weg.
Op een, afjtand staan zij
kükerf. Na een poosje lpmen
zij dichterbij en kijken door het
raam. Dartdtje kijkt met grote
igen naar dat prachtige boompje.
De klokken van de kerk luiden.
De kinderen zingen „Stille i/deuronen
Nacht. Heilige Nacht
-—»it ls nu Kerstmis, Darteltje
Het is nog mooier, dan ik"
had gedacht, mam.
Even zachtjes als zljL gekomen
zijn. gaan (Je hertjes tfcrug naar
hun eigen huisje in "hek bos.
Jhee/t die clown een grote
heeM die clown een grote
duim.'
En wat eéK grote vinger!
Laeh er niet om, toaHt dat
moet juijt. Weef je, deze clown
is een spelletfa Knip hem eerst
uit. PIak hfm op- een stukje
k'aroih. Geef hem een steuntje,
zodat hjj niet om kan wallen en
kleitï hem. Nu haal je een paar
gordijnringetjes. Dan gooien.
Een ring om de neus is 10
punten; ani de duim 20\>unten
éJen -run de toysuinfler 50 punten.
Je fnoet zelf mafir r\et je
vriendjes en tiriendirtnefjek uit
maken, hoeveel keer er gegooid
mag worden, Wie het eerstV00
heeft, wint,
k-
AIKE was allang op, voordat
de zon door de bomen van
Zulkertuintje-'kwam kijken. De
eerste- zonnestralen bereik'ten de
bloemknoppen van de gele an-
glo's. Ze gingen langzaam operfe
De regen van de vopme avond
lag nog in de bloemblaadjes. De
regendruppels leken kliine schit
terende steentjes. f
Tussen de «le bloemen drib-
beldea de grijze knoekóeduifjes.
Öie wagen altijd erg vroeg wak-
ker.
„Merl je niet hoe lekker hi
ruikt?" riep de rfloeder vair Alk*
„Het he.eft minnacht geregend'
Het hofje werd langzaam wakT
ker. In de kalebasboon} naast het
grote huis in Zdikértuinfje zat
het Suikérdiefjd. Het,streek zijn
veertjes glad.
Suikerdiefje schommelde op
een groene kal^basvrucht jn
floot, dat het een lieve lust was.
Zijn gele lijfje schemerde telkens
tussen de bladeren van de kale-
basboom.
Nieuwsgierig lfeek hij naar
Margarita, die ir^ de keuken bezis
was. Margarita keek een beetje
boos. Ze nad best nog een beetje
'langer willen slapen. Het "MB
nog zo vroeg. Ze had nog ni^w
gezien, wat er buiten gebeurd'
was. Alles was in éér} nacht
groen geworden. Vlak voor óe
keukendeur stonden paarse en
wittê magdatèentjes, die gieren
npg heemaal geen bloemen
den. Suikerdiefje was nieuwsgie
rig wat Margarita' daar van zou
zegfipn.
Margarita maakte de iceuken-
„Hè".
nou!
daar
dat de boom
blaadj
wel df er Semdnd gel
zei .ze.,, „hoe kan da,t
die blopmen
>ml
vol met "hleuwe
groene blaadjes zitWHet lijkt
itoverd heeft
Hoe komep die bloei
ineens?' En hog komt het,
in het-hofje.
f.Dat heeft de regen gèdaan",
floot Suikerdiefje. „De regen ew
.de zon samen-V
Toen Margarita.weer naar bin
nen ,ging. keek «e vrolijker. Ze
begon zachtjes tq zingen. Heef
zaóhtl natuurlUk ojn^paar me
vrouw niet wakker te maken.
Nu vloog Suikerdiefje uit de
boom. Hij ging kijken \yat Mar
garita verder zou doen. Ze dek-
t^ de tafel en legde er een mooi
kleed op. Daarna, haalde ze bo
ter en eieren uit de ijskast. Sui-
kerdiefje i^as niet nieuwsgier®!
naar boter of eieren. Het keek
paar iets heel anders. Het wacht
te tot Margarita de suikerpot
qou vdWen. Want Suikerdiefje
was derf ob 'suiker.
VOLGENDE WEEK VERDER.
Dat is gèweldlg. Daar gaan
we dan iets van maken. Wil Je
weten, wat dtft iets is? Nou,
luister dan nlaar.
Een ster
Nee, zeg nu niet, dat het erg.
moeilijk is, de punten a'llemaal
gelijk te maken, want er is een
heel gemakkelijk maniertje.
Probeer het eerst met gewoon
papier. Als je er dan zeker van
bent. dat je het goed doet. knip
hem dan van het mooie papier.
Kijk, neem nu een velletj# pa
pier, het geeft niet, hoe grpot.
precies vierkant is^ Dai|
youw je het op de stippellij»
(zie eerste tekening). Vouw dan
hodc A (tek. 2) nabr links, ook
weêr op de stippellijn. Dan n«t
ils bij de volgende tekining
weer vouwen, nu naar rechts.
Vouw dan hoek B ook langs me
stippellijn. Als je B dan terug
vouwt,Niiet j« papiertje er uit
als de laatft^tekening.
Pak
knip, lanL
je dan als
Schaar. Met één f
k de jstippellijn heb
uitvouwt een
prachtige ster. Is het gelukt?
Grootmoeder Als je Je ge
zicht wast kfljg je een stukje
cake. Als je achter je oren
ook wast, krijg je twee stukfes
cake.m
Tom En als ik in bad gal
Hesjek 'Wat is Ae laatste
letter van alfabet?
yWiesje Z.
Liesje Mis een „T.y
Maak hem dan nu van zilver
papier en plak hem op een stuk
je capton. Dat is 6teviger. Je
zult eens 'zien, hoe mooi het
staat, in je kerstboompje.
nog? Leg het eens op een
wit vel papier en haal de om
trek om, roet potlood, heel dun
stippelen. Probeer dan, of je het
Sneeuwmannetje
na kunt tekenen. Als het ge-',
lukt ls, veeg dan de stippellijn
tjes weg. Als je dan zijn hoed
'en zijn das nog kleurt, ka» jlit
sneeuwpopje' ook in de
nu nog
Helem
ellyk. Teken
dan een muts,
ezlcht en danKijk
i'i-rst
i een
Kerstklok
die moet er ook nog zijn. Be-*
deoJc zelf maar, hoe groot je
hem wilt hebben. Neem nu een
blad papier, voüw het dubbel
en trek- er 6tippelijrttjes op. als
op cje tekening. Op deze manier
kun je de klok, als je gaat Jjéke-
«en mooi aan twee kanten ge
lijk krijgen. Dan nog een rood
lintje er door en oplümgen.
'-'Kransjes
maken van gekleurd papier dan
-kun je er een leuk randje langa
maken, of ze versieren met tak
jes hulst
yo, zie" je, dat je zelf allerlei
kunt» rtfiaken, om Ie ^Kerap-
boompje tei versieren.
Op'deze tekening beginnen IS voorwerjjen met een 0.
Welke zijn dat?
EATERDAG 24 DECEMBER 1949.
GOUDSCHE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA I.
HET rs NonAT. nntTfr irBTn i lm
JJET IS NOGAL DRÜILERIG vanavond, zegt hij en hij sluit z'n kraag
tot onder de kin, omdat de wind de regen recht in zijn gezicht jaagt.
Achten de huizen klotst het yvater van de IJssel tegen de dijk. En ginds
hij de rietmattenfabriek worstelt een wielrijder met de storm. Verder
is het stil in het dorp. Soms slaat er ergens een deur dicht, oi -rinkelt het
glas van een straatlantaarn. Soms klinkt er een radiostem van achter de
ramen". waarschuwing voor harde storm uit het noordwesten.
Maar toch meer geluiden kon het dorp niet opbrengen.
„Het wordt weer geen witte Kerstmis", zegt hij. De wind verjaagt
zijn woorden en neemt ze over de schoorstenen van de lage huizen mee
naar de polder, die daar, ergens beneden in de duisternis moet zijn.
De stenen van het Kerkplein zijn nat
glanzend in het «chijnael van een enkele
lantaarn of het licht, dat uit een p»ar
buisjes kiert.
„Hét tocht hier ook altijd", zegt hij,
„een meng zou er een ziekte op z'n hals
halen".
De deur van het kerkje is open. Altijd
zijn deuren van dorpskerkjes open. Al is
er een slot en ai heeft de koster de sleu
tel in zijn zak aan een ring, waaraan wel
alle «leutels van dorp kunnen.
„Ga binnen", zegt hij.
Het is donker in het houten portaaltje,
donkerder dan buiten, donkerder dan
waar ook. Hij weet er de weg als in zijq
eigen hart. Zes' en veertig j*aar zet hij
elke dag z'n stappen in dit portaal, maar
nooit is er donker voor hém geweest.
Nooit hoeft hij te zoeken om de knop
te vinden en de kerk in het zachte licht
der tientallen kaarsen te zetten. En wan
neer hy dat gedaan heeft, zal" hij nooit
vergeten even naar die mooie koperen
kronen te kijken.
„Mijnheer de dominé vindt ze ook
mooi", zegt hij.
Er komt nog meer licht. Het lampje
op de- kqnsel. het lampje boven het ge-
'zangenbord. het lampje bij de ingang,
fcWaar een hoge drempel om licht vraagt.
„Er ft altijd veel te doen voor het
Woord gesproken kan worden", zegt hij.
Het licht, de collectezakken, het gezan
genbord. het krijt, de sle«fêl van de deur
naar het orgel, die altijd op slot is sinds
een paar dorpsjongens eens naar boven
waren geklommen en hun b*n(ler> gretig
in heb toetsenbord hadden gedrukt. Het
liqht inVe consistoriekamer, de haken van
de kerltwHunp de zeep voor dominé en
het alot van de Bijbel.
Levensblije klokken
En dan de klokken. Die mooie klokken,
die levensblij kunnen zingen als een jonge
de^rn en klagen als de bedroefdste klaag
vrouw. De. klokken zijn zijn Vrienden,
want het zyn de klokkeh van het hart.
Van de liéfde, die -'h^m^l en aarde ..be
weegt, van de sféigden vvan het bestaan
en van de Sttiarf, waaruit .altijd wijsheid
wordt geboren. m
Het klokkentouw is groez&jg, maar het
brons hoog tussen de torenbnken klinkt
als het schoonste lied. Eerst énkele losse
klanken als uit de mineur van het leven,
die na enkele ogenblikken overweldigd
en verdreven worden door een volheid, die
de gehel« toren vult en jubelend een weg
zoekt door de galmgaten. Een lied. een
koraal, dat de wind verder draagt in de
huizen en over de daken*, tegen de samen
gepakte wolkén. die het weer kwistig over
de aartje yerstrooien.
KlokkM^j^jtostavond Het is alsof ze
nog mooiW^^^Bchoner klinken.
Zij roepen dë mensen uit de huizen. Zij
doen de stilte in het dorp even "verdwij
nen en voeten schuifelen oVer de straat
onder woorden brengen. Hij staat er in
het pcrtaal als de wachter bij de dorpel,
doodgewoon, maar het simpel gebaar aan
z'n pet bewijst, dat hij het voelt. En alle
maal groeten ze hem. Ig hier het kort
stondig adeldom van het gemeenschaps-
besef?
'n Lichtende stip
Binnen preludeert zacht het orgel. Hij
buigt zich. wipt de haak los en trekt de
deur toe. Even kan hij niet nalaten in de
donkere lucht te kijken, wanneer motor
geronk zijn aandacht trekt en een vlieg
tuig laag over komt. In de duisterfiis van
de polder verglijdt een lichtende «tip.
Haastig naar zuidelijke strekeó.
Wanneer met de majestueuzlïen warm»
(klanken van 'n Bach-koraal he^rgel een
Miep verborgen levensblijheid heeft opge
wekt. klinkt van de kansel de passage
uit het Kerstevangelie: Vreest niet. want
zie, ik verkondig u grot* blijdschap, die
al den volke wezen zal.
De woorden vervullen de gehete kerk
ruimte. als willen zij grijpen de levens
blijheid. die uit de diepste klanken van
het orgel zijn geboren. En zij mengen zich
met hhar in een, want ik zal komen
om alle volkeren te verzamelen en zij
zulten komen om mijn heerlijkheid te
zien en bereiken hun hoogste ver
hevenheid in een al de volkeren zijn
tezamen vergaderej. De natiën zijn Ver
enigd: wie heeft ons ooit deze dingen
doen horen...."
Jj^LKË DAG KOMEN ER VLIEGTÜIGEN over Gouda. Op de ene dag iets meer
dan de andere. Zij stijgen van Schiphol op, trekkèn tien minuten later over
onze stad en het land, tussen IJssel en Lek en nemen hun weg naar Brussel,
Genève, Nice en Tunis. En omgekeerd koijien de glanzende vogels van de
K L M. uit deze steden over Gouga naar Schiphol. Dat gebeurt acht en vijftig
maal in een week. Op Woensdag vooral is het altijd druk in de lucht. Dan komen
er twaalf vliegtuigen over. Doorgaans vliegen zij op 'n flinke hoogte. Soms
vijftienhonderd, soms tweeduizend meter. En de passagiers zujlen dus niet veel
van GoÜa zien Laat staan, dat zij welen, dat zij over Gouda vliegen Torens
lijken nu eenmaal uit de lucht veel o ff elkaar en de daken van Gouda zijn precies
de daken vah elke andere stad. En daarom, heeft de Sint Jan niét die aantrek
kingskracht op de luchtreiziger, zoals hij heeft op de forens, die met de trein uit
Rotterdam. Den Haag. Utrecht of Leiden komt «n reeds van verre aan de Sint
Jan de Gouwestad herkent.
Wanneer het Kerstavond, dé vooravond van de dagen, waarop de gedachten
uitgaan naar een misschien geïdealiseerde wereld en een geïdealiseerde mensheid,
en twee vliegtuigen ronken om tien óver halfzeven boven de stad en de om
liggende dorpen, dan kan het gebeuren, dat de gedacitten wel eens meezweven
vanuit Gouda naar verre streken.
'n Enkele lantaarn en een paar oude
geveltjes zoals in de Baanstraat roepen
de sfeer op van Kerstavond.
voortgezet
toe een plensbui. Maar op Schiphol zijn
ze dat wel gewend. Ook al is het Kerst
avond. Want Schiphol heeft altijd iets
vriendelijks. Of je er nu oveijdag komt in
een mild zonnetje of 's avonds, wanneer
de regen zilveren draden in het licht der
achijnwerpers weeft.
Dan zal de man bij de ingang van het
vliegveld, die iedereen welwillend de weg
wijst, zijn vriendelijkheid van de dag heb
ben behouden. Dan zullen de K.L.M.'ers
op het Stationsplein of in de Havenstraat
toch de handen uit hun zakken nemen om
even hun petten^'te beroeren* als een tus
sen de gebouwencomplexen verdwaalde
reiziger wil weten, waar de ingang voor
de passagiers is. En de trappen naar het
restaurant voor de bezoekers zuilen on-
wordt over vijftien
New. York International Airport, inzich
ten, \Je vorige dag in eigen land verwor
ven, worden twee uur later op het Parijse
Le Bourget verruimd door nieuwe erva
ringen en weer tater aangevuld met nieu
we denkbeelden op het Ciampino van
Rome. En ieder volk, ieder mens draagt
zo zijy klein deel bij om het erfgoed van
beschaving en cultuur te vergroten en
het straks over te dragen, vertrouwend,
dat de tijd de ergste onzuiverheid ^al uit
wissen en dat, wat waarlijk schoon en
waardevol is. zal behouden blijven om
vele generaties te verlichten.
Elke dag,»haast elk kwartier, klinkt het
„Passengers for....". En elk kwartier
vangt Schiphol Nederlanders, Engelsen,
Fransen. Amerikanen, Chinezen, Zweden
in zijn licht om ze weg te dragen in de
wolken. Op weg naar familie, vrienden
en onbekenden. En elke dag wordt de
band. dië de mensheid verbindt, inniger
en sterker.
van de omroepster d|>or de stationsgebou
wen vertellen, dat het- K.L.M.-vllegtuig
uit Nice zojuist is geland, de man onder
de overkapte ingang van Invoerrechten en
Accynzen naar de twee oranjeborden grij
pen en het platform oplopen, de K.L.M.-
employé bij de brug staart om de passa
giers te verwelkomen en hun de weg naar
de grote hall wijzen, waar de douanen
hun gesprek staken en papieren en tassen
•door de handen laten gaan Dan is het de
tijd voor vragen, stempejs. parafen,
tickets, merci», thank-you's en „de bus
naar Amsterdam staat klaar".
Dat toestel zal het laatste zijn. dat van
avond over Gouda vliegt. Samen met het
toestel, dat om half zeven van Schiphol
naar Brussel is vertrokken en ook om
tien over half zeven over Gouda komt.
Een DC 3, misschien met 21 passagiers, die
over drie kwartier op Meisbroek zal lan
den. En dan zullen zij een half uur later
door de bus op de Grote M^rkt met haar
prachtige gevels der oude gildenhuizen
worden algeïet en het licht zien, dat door* ^aïï."'<ilë" ch'nalr"huls hïaaten om li
1*. J2>",.°25ücïfJSStü!? 0" familiekring rondom de
oyer Qouda. Machines uit en naar Brus
sel. Genève. Nice en Tunia. Soms twaalf,
soms tien. soyis acht op een dag en op
de Zondag vier. Woertsdag is altijd de
drukste dag in het luchtverkeer boven
onze stad. Dan kómen er twaalf vlieg
tuigen over. Dat begint 's morgens om
115 uur met de DC-0, uit Brussel en het
eindigt om- 19.25 uur met een Convair
eveneens uit Brussel Op die dag komen
boven Gouda vier toestellen op weg naar
de Belgische hoofdstad, vijf er vandaan,
één van en één naar Tunis en één naar
Genève. Het zijn Convairs, DC-3's en
pC-B's.
Vanavond op Kerstavond gaah de vlieg
tuigen ook naar alle windstreken. Twee
ervan komen over Gouda. Het/ toestel
naar Brussel en het toestel uit Nice. Beide
moeten volgens de dienstregeling
Gouda op hetzelfde moment passeren. Om
tien over half zeven züllen zij over de
Hollandse IJssel vliegen als lichtende
stippen, nagestaard door
magistrale Sinte Goedelekerke naar bui
ten straalt Of de grote Kerstboom zien
met zijn talrijjce kaarsjes midden op het
plein. Of zulten zij lopen langs de talrijke
Passagiers voor....
„pASSENGERS FOR...." Luid klinkt
4 de stem van de omroepster door
het grote stationsgebouw van Schiphol.
DoorqPet restaurant, waar de passagiers
wachten op de afkondiging van het ver
trek van hun vliégtuig. Door dqn grote hal,
waar enige douanen over hun tafela han
gen er praten of een sigaret roken. Door
de vracht- en bagage-afdeling, waar pak
ken en koffers van hand tot hand gaan
en beambten ln en uit lopen. Door de
gangen en kamer» van de kantoorgebou
wen en over het platform, dat in h«t llch^
der schijnwerpers ligt gevangen.
Het is koud op Schiphol. De storm raast
over het veld schuin tegen het stations
gebouw. dat al zjjn lichten schijnt te heb
ben ontstoken De man bij de ingang van
het domein (Ier Invoerrechten en Accijn
zen staat diep in zijn kraag gedokerken
laat zijn blikken- vrijelijk over vliet ter
rein gaan. Hij houdt er de wacht tot de
microfoon-stem zegt: „Het K.L.M.-vlieg-
tuig uit Nice is zojuist geland".
Dan grijpt hij z'n twee ^ranjeborden,
loopt het platform op en wijst de piloot
de plaats, waar hij het vliegtuig moet
zetten. Hij maakt een kort praatje met een
paar helpers en ha«st zich dan weer naar
de ing»ng om een plaatsje buiten regen
en wind te zoeken Dat gaat ^o dag in,
dag Uit. Tachtig of negentig maal. a
Ginds wordt een vogel getankt. De ben
zinewagen rijdt er naar toe. Mannen staan
op hoge. ladders, geven elkaar aanwijzin
gen. vragen iets en gaan dan weer door
met hun werk. De PH-TEC, de Albert
Cuyp, moet nog vanavond om 8 uur naar
Londen. Hij zal er komen.
'n Net om de'1 wereld
stenen. Zij haten de mpng üit de beslom
meringen van de dag en brengen WÉ» in
de wereld, waarin bezinning op heWlle-
daafesc hem binnenleidt in het rijk der
nste gedachten en gevoelens,
koster weet dat, a'. kan hij het nogit
In de hangars wordt overa. gewerkt.
Uit Le Bourget steken de Convair-liners
hun neus, als wilkn zij zién. ot het van-
avond»prettig vliegweer is. Prettig is het
vanavond niet. Een gure wind en af en
danks de natte en modderige schoenen de
late gasten naar boven geleiden, wagr
een kop koffie op een tafeltje voor een
raam geurend staat te wachtel». En het
kilnatte platform, waarnaar de ogen van
Dugemg.
TITAAK^Bp,
boven de IJssel
j:idfop zijn gemak voelende bezoeker
iv/kA-sta
„TTTJIj:", ZEI DE MAN, toen hij Zondagmiddag aan de Nieuwe Vaart naar
-^het voetballen «tond te kijken, „daar gaat het vliegtuig naar Batavia". En
hij wees met zijn'wijsvinger naar een kleine zwarte Stiflltusaen lichte achapen-
wolken, die langzaam door de oneindigheid dreven. Om onjpiddellijk dit hts-
moment binnen het tijdschema *.e plaateen, keek hij op z'n horloge en zei:
„Kwart voor drie", op de mahier van de mah rfie het gehele gpoorboekje van de
cerate* m de laatste blad||jde uit het hoofd kent.
Deze man staat niet alleen. Heel dikwijls komt het voor, dat Gouwenaars el
kaar zeggen als vliegtuigmotoren boven Gouda ronken: „Hoor, daar gaat een
-machine voor Batavia".
Maar Indië-vrfegtuigen konven niet over Gouda. Tenzij zij eens een beetje van
r Utrecht zijn afgedwaald. Maar dat ls dan een nood-
hun gebruikej
zakelijKe
Het ivliegtui]
voetbalvelden
nuten tev«
broek
Over
Acht en-
eenfabriekJ „i*
Wanneer/ U ze hoort en U kykt op de kalgnder en' op de klok kunt U uit dit
schema opgvaken, waar zy vandaan komen of waar zy heengaan.
v,, _jndagmiddag omstreeks kwart voor drie boven onze
fchijnt is eten DC-3 of 'n Convair op weg naar Brussel. Tien mi-
(vas het vertrokke* van Schiphól en om halfvier zal het op Mels-
,_ael Ignden.
lalopen alleen de vliegroutes naar Brussel, Genève, Nice en Tunis.
I lijnvliegtnigen komen elke week boven de Sint Jan en de Kaar-
irstaanbaaiv worden getrokken, biedt
op zyn beton het schouwspel van bedrij
vige mensen en bedryvige machines. Zij
met elkaar weven het net om de wereld,
waardoor het gemeenschapsgeVVl van
alle mensen op de aarde wordt gevoed.
Kerstfeest in LonWn
ar Brussel.
Brussel
r Bru
Brussel.
Zondag.
C-3 «f HN
13.35 uur DC-3sof Convair
24.48 uur DC-3 of Convair
19.25 uur DC-3 of'Convair
Maandag.
8.10 "Uur DC-3 naar Brussel.
,1QJ5 uur «DC-3 uit Brussel
10.25 ur DC-J of Convair naar Brussel.
1 11.45 uur Convair naar Génève.
13.35 uur DC-3 of Oonvair uit Brussel.
U.45 uur DC-3 „dg Convair naar Brussel.
19.25 uur DC-3 of Convair utt Brussel.
Dinsdag.
9.10 uur DC-3 naas Brussel.
10.15 uur DC-3 uit Brussel.
10.25 uur DC-3 of Convair naar Brussel.
11.45 jujr Convair naar Nice:
13.35 uur DC-3 of Convair uit Brussel.
14— uur-ConvalT uit Genève.
14.45 uur DC-3 of Oonvair naar Brussel.
11.15 juin- É>06 uit-Brussel.
18.40: uur «DC-3 naar Brussel.
19.25 uur' DC-3, of Cqgivalr uit prussel.
Woensdag.
1.15 uur DC-8 uit Brussel.
«10 uur DC-3 naar Brussel.
10vl« uur DC-3 uit Brussel.
10.2Ï uur DC-3 of Convair oasr Brussel.
11*- uur DC-8 uit Tunis
12.40 uur Convair naar Genève.
13.25 uur DC-^haar'-Tuni».
13.55 titer DC-3 of Convair uit Brussel.
14.45 uur DC-3 of Convair naar\BQj»sel.
17.15 utir DC-3 uit Brussel.
18.40 uur ÖC-3 naar Brussel.
19.25 nur DC-S of Convair uit Brussel.*
Donderdag.
10.15 uur DC-3 uit Brussel.
11.25 uur DC-6 nater Genève.
11.45 uur Convair 'naar
13 35 uur DC-3 of„Convair uit Brussel.
14.45 uur DC-3 of Convair naar Brussel.
18 40 uur Convair uit Nice.
18.50 uur DC-6 uit Genève.
19.3(5 uur DC-3 of «Convair uit Brussel.
Vrijdag.
8.50 uur DC-6 naar BrussÜi
9.10 uur DC-3 naar Brusdtel.
10 05 uur DC-3 of Convair %ar Brunei.
10 15 uur DC-3 uit Brussel.
13.35 uur DC-3^>f Convair u!
13.50 uut Convd® uit Oehève.
14.45 uur DC-I of Convair n«
18 40 uur DC-3 naar Brussel.
19.25 uur DC-3 of Convair uit Broseel.
Zaterdag.
1005 uur. DC-3 of Convair naaf Brussel.
10.15 uur DC-3 uit Brussel.
11.- uifr QC-B uit Tunis.
13.25 uur DC-A naar Tunis.
13 35 uuf DC-3 of Convair uit Brussel.
14 45 uur DC-3 of Convair naas BrUssel.
18 40 uur DC-3 naar Brussel.
18 40 uur DC-3 uit Nice.
„Passengers for LondonUit de
douanenhal komen de silhouetten van een
groepje reizigers, die vlug over het beton
lopep, gebogen onder de regen, en gebo
gen-onder de storm, dp de omloop staan1
mensen, gedoken in hun kragen en de
handen diep in hun zakken. Op de brug
wenden de passagiers zich even naar he^
door licht overgoten stationsgebouw, een
laatste wuiven met de arm en dan ver
dwijnen de silhouetten in de verlichte
cabine. Achter de kleine ramen verglij
den hun schaduwen, nagestaarddoor de
verwanten op de omloop. Vijf mii®l
later trekken de motoren de machine naar
de startbaan. Daar draaien de 2400 paar-
dekrachten op volle toeren, totdat van de
verkeerstoren het teken komt, dat de
Albert Cuyp zyn tocht kan beginnen
Een laatste uiting van kracht, als een
vogel, die z'n vlepgels uitstrekt in de
avondlucht. En dan trekt het toestel snel
weg 'om enige seconden later Aalsmeer
onder zijn vleugels te zien schuiven. Over
anderhalf uurS:ullen passagiers thuis in
Londen het Kerstfeest vieren.
En de bezoeker achter|het kopje koffie
by het raam weet. dat er eigenlijk geen
gfstanden meer bespaan. Dat de mens van
vandaag over «twee en halve -dag op
't Bataviase Kemaioran. tienduizend kilo
meter ver. de hand schudt van een mede
mens, dat het afscheid vapfnorgon op het
Curagaose Hato morgenochtend gevolgd
wordt door den welkom* in Amsterdam,
dat binnen zes'uui^ Het Weens balletgezel
schap variiit het Wierfkr Burchttheater
de „Straat aer verbeelding'; bij daCmuziek
van Albert Bocai danst in de Amsterdam
se Stadsschouwburg. EtT dat de blonde
dame in de donkergeruite mantel, die
vanmorgen om kwart voor twaalf in de
OHtLCE van dè Finnish Airlines staptè.
vanavond nog/in Helsinki met haar
ouders rond de huiseHjke haard zal zit-
tpn, terwyi buiten de sneeuw valt. Ja. zy
zal epn witte Kerstmis hebben. Maar op
Schiphol valt de regen gestaag op het
beton. r
Verruimffe gezichtskring
"Alle volkeren van de wereld zijn zo
met Nederland verbonden. Dag in. dag uit.
En Nederland weet zich gebonden atan
al die volkeren. 4fet gesprek op Schiphol
jyjAAK^®R5p, hpmt alle, Gij volkeren,
verzamelt u van alle kanten
Dagelijks komen de vliegtuigen over dit
kleine plekje aan de Hollandse IJssel.
Over de gindse torens van Goudp, de
fabrieksschoorstenen, de huizen en de
mensen.. Over die honderden lichtjes van
een stad bij avond.
Ook op Kerstavond, wanneer Me grijze
koster in de kring van zijn dorpsgenoten
onder het licht der kronen luistert naar
het Woord.
de natiën zijn verenigd, wie heqft
ons ooit deze dingen doen horen
Als tied'over .half jieven Wet zachte ge
ronk van vliegtuigmotoren tot de luiste
rende kerkgangers doprdringt, fijn op
miss'ohien duizend mjrfer hoogte Fransen
èn Nederlanders vanuit Nioe op reis naar
Schiphok Vanmorgen, wandelden zij nog
aan de CÓMI d'Azur, of reden hun auto's
over de Promenade dps Anglaia en de.
u drukke Route du Littoral, en langs de
r irilla's vanMviistinquette, Mauric^ Cheva-
*flier of kekèn in' het oude muséum van
Wanneer het een zonnige Donderdag is
en de geregelde lijnvliegtuigen zouden
laag overvliegen, dan kan het gebeuren,
dat dit beeld van Gouda, waar stad en
streek elkaar ontmoeten, het panorama
vormt voor de luchtfeizlgers n^ar Bruj-
sel, Nice en Genève.
(Luchtfoto K.L.M.).
bloemenverkopers met hun beshulst en
sparrdntakken. In Regentiestraat of Vlaan-
derenstraat
DC-6's boven&Gouda
Vallaurlg naar de schilderijen van Picasso,
die daar ziin potterie en atelief heeft.
Om tieiuvoor half vier' zijn zij op Le
Var in de Convair gestapt. In de warme
zon van het Zuiden aan een blauwe zee,
en in de romantiek van donkergroene
berge^ Misschien in de Jan van Goyen,.
de Paulus Potter, de Meindert Hobbema
zeve
stsjj
weie
Wgnt alle twaalf convairs op de Europese
lttchtlijnen dragenl de namen van Hol
landse schilders. Met een^ kruissnelheid
van 450 km brengen zij de passagiers over
FralTkrijk en België, om tien 'over half
zeyen boven Gouda. De dertig of hoog-
veertig inzittenden zullen moeiiyk
;en, dat ze boven Gouda zyn. Een stad
enbaart zich in de avond vóór mqnsen
aë lucht slechts door haar talryke lich
ten. En lichten zijn in qllje staa eender.
Al blaast de Kaarsenfabriek een flinke
pluim uit haar schoorsteen en steekt de
Sint Jan zijn lióoffl recht in de lucht en
zingt-misschien Ijet „Vrede op aarde" in
zilvertn klanken, en al flaneren honder
den jongeps en meisjes langs de Zater-
dagverlichte etalages van de Kleiweg,
voor de passagiers biyven deze herken
ningspunten onontdekt.
Moeilijke speurtocht
Twee dagen later o$ elke Dinsdag
morgen zal om kwart voor twaalf een
DC-6 over Gouda vliegen. Misschien de
Koningin Juliana, de Prinses Wilhelmina
of de Prinse^Marl1ke- want alle zeven
K.L.M.-vlieg®y>en van dit type dragen
de namen va,n de leden der Koninklijke
familie. Dat toestel zal dap op weg zijn
naar Genève. Twee uur'later zal het lan
den op Cointrin, op vijf minuten afstand
van de stad, die in de dichterlijke mond
zo dikwerf een harnjonie van contrasten
wordt genoemd. Genève, de stad van de
zachtheid van een wazig decor rondom het
fiere bastion v#n de oude city. van de
gratie dér vrodwelijke behaagzucht en de
echo van een glorieus verleden van strijd
en overtuiging, stad van de lust tot luie
ren en de Bfefde voor de arbqid. Contras
ten»- die je treffen op het terrasje van
Beau Rivage aan de Quai dè Mont*Blanc
of van Lg Résidence aan de Route de
Florissant.
Elke
huiselUke
haard de Kerstavond door teVengen.
Of die naar «e bioscopen gaan. waar een
Tarzan hen meeneemt naar een duistere
wildernis. Abbott en Costello onder een
schaterlach afzwaaien en Het Slaven-
meisje voor adembenemende spanning
zotgt in een comedie, die de geest moet
verfrissen. Naar de kerken voor de Wy-
dingsdienst, het Kerstspel van de jeugd,
naar een malse parade van konynen en
pluimdieren in een restaurant of een
straatzang in de Korte Akkeren.
Naar lichtende toekomst
AL DIE MENSEN gaan hun weg. gelijk
die twee lichtende stippen. Geiyk al
die honderden toestellen, die op dit mo
ment om de aarde vliegen. Zij brengen
de mensen tot elkaar en door de mensen
de volkeren. Het gesprek op London Air-
port. op CointrHi, op Kemajoran, op Malmi
(Helsinki), op Palmietfontein (Johannes
burg) maakt vrienden over de gehele
wereld En waar vrienden zyn, zyn ban
den, waarlangs wederzijdse inzichten wor.
den gewisseld en nieuwe vriendschap
wordt gesloten. De verst gelegen delen
der wereld zyn dichtbij gekomen. Het con-
-tact met andere volken is veel inniger.
Een commissie van bouwkundigen uit
New York is met het Flagship van de
Américan Overseas Airlines binnen lut
tele uren op Schiphol om de wederop
bouw van NedéHand te bestuderen. Óp
het platform wachten de Nederlandse
deskundigen hen op en begeleiden hen op
een tccht door het "and. Tienduizenden
contracten wórden er zo elke dag gelegd.
Tussen industriëlen, tussen kunstenaars,
tussen geestelijken en predikanten, tus
sen diplomaten, landbouwers en weten
schapsmensen. Er zijn tn een vrije wereld
geen afstanden mier.
Maakt u op. komt alle, gij volke
ren. verzamelt u aan alle kanten
De woorden klinken Ir alle volheid
door het oude kerkgebouw. Zij verwyien
in de Pedachten der mensen, zij werken
door in het gezamenlijk zingen, van het
Vrede op aarde, in .de mensen een wel
behagen" Het is een ïkrachtige bede. mis
schien welden illusfe, die men als een
veilige vluchthaven trouw wil blijven, al
leert de harde ervaring, dat men de wer
kelijkheid dient te aanvaarden En al zUn
er illusies verloren «n nieuwe verwor
ven, zij zijn toch zeker niet het minste,
waarvoor men kan leven.
Straks wordt een nieuw jaar uit de
pijnen van een oud geboren. De gedachten
zullen dan verwijlert by het verleden, dat
zovele teleurstellingen en zoveel stryd,
maar toch ook zoveel goeds heeft ge
bracht. En daa^goeds, dat licht, zal uit het
verleden op dei^oekomst worden gericht
en als een kostnaar erfgoed een nieuw
jaar worden wrdlr gedragen.
Tpt men eertyzallkunnen zeggen: „Al de
volkeren zijn teropien vergaderd. De
natiën Zijn verenigd] Wie heeft ons ooit
deze dingen doen horen'J
De acht en Hürtig vliegtuigen, die elke
week overGouda komen en de honder
den, die elk uur van de dag van Oost
naar West en van Noord naar Zuid rond
de aarde trekken en de mensen hun
Icarus-droom doen beleven, zy» kunnen
$Un de pioniers van een lichtende toe
komst.
De Convalr-llner „Albert Cuyp" (P.H.-
T.Ê.C.)t* die dikwijls over Gouda vliegt,
op' weg naar Nice, Genève of Brusseli Dit
type, waarvan de K.L.M. twaalf machines
heeff wordt gebruikt voor de Europese
HjneA,
•M
m*
Tenzy de vriendeiyke stem' van de
stewardess de naam Vin dat lichtende
vlak noemt. Of tenzij er iemand in de
cabine zit. die op eigen initiatief op' zoek
naar de Gouwestad gaat. Maar meestal
komt hy bedrogen uit Vooral als het
avbnd is. Dikwijls is hy dan nog ijverig
aan het speuren, wanneer het vliegtuig
aanstalten maakt om op Schiphol te lan
den. Want over tien minuten zal de stem
er 58 lynvuegtuigen
