SI'ORTPRAET Hoe moeten wij de Bijbel lezen Hervorming van toneel, opera en orkestwezen in studie Pas op voor de lachende derde Grootse aspecten voor ons muziekleven Een voorspoedige, maar dure telg van de B.B.C. LONDEN 1951telefoontje met het mannetje in de maan CHINESE UNIVERSITEITEN „BEVRIJD" Kwomintang bereidde weg voor „Zuivering" wreekt zich communisten D DUITSLANDS GEZUIVERDEN STRIJKEN MET VETTE BAANTJES Onmisbaren "SU.: Brandweer in brand Dertingcr in ongenade Zomeravondsprookje in Apeldoorn Ajax-spil Van der Hart tekent voor Rijssel Spoorwegen spuien vergeten spullen Geboorte- en sterfjaar van Jezus Christus Een zeehond als huisdier Op de korte Sportgolf Activiteit ten departemente Geen Britse olie meer voor communistisch China Turraac verloor proces Het Nederl.-Belgisch icaterwegenprobleem Gevaar van electrificatie der W.-Duitse spoorwegen Nadere bijzonderheden over het eventuele lot van het Rotterdams Philharmonisch Orkest Flipse op de hoogte TIENDUIZENDEN KOMEN KIJKEN NAAR NEDERLAND ZOALS HET WAS VOOR DE FABRIEKSCULTUUR Openluchtmuseum te Arnhem wordt uitgebreid TELEVISIE JN ENGELAND Grootse plannen van Ad Interim ^WEEDK BLAD - PAGINA 2 WOENSDAG 19 JULI 1950 Grootse tentoonstelling van Engelands dagelijkse bedrijvigheid Een Amerikaanse soldaatdie aan de strijd op Korea deelneemt, laat een kameraad zien hoe hij ternauwernood aan de dood is ontsnapt. Ken Noordkoreaanse *luip- schutter joeg heni een kogel door zijn helm. maar de Amerikaan kwam er zonder een schrammetje af. Als Jules Verne en Baron i on Miinchhau- srn non leefden! Hoe zouden ze hun ogen uit wrijven over alles wat de moderne techniek te zien geeft. Ze zouden hun ogen niet gelo ven. wanneer ze hoorden, dat men het vol gende jaar in Engeland, ter gelegenheid van de grote tentoonstelling, die daar dan zal worden gehouden, zich in verbinding zal kun nen stellen metde maan. In de tentoonstellingshal voor nieuwe ontdekkingen, is daartoe een speciaal toe stel opgericht. Men behoeft maar het num mer 999 te draaien en na twee en een halve seconde heeft men al antwoord, want het signaal heeft die tijd nodig om de 477.720 mijl naar de maan af te leggen en weer terug te keren. Enhet kost geen cent! Zo'n telefoontje mag iedere tentoonstellingsbezoeker gratis hebben. Men behoeft slechts op een knopje te drukken om een radio-sein met een zeer hoge frequentie rechtstreeks naar de maan te sturen. Deze uitzending zal een golf lengte hebben van 1*/» meter en ze zal worden uitgezonden van een enorm grote schotel. een netwerk van alluminium welke zal worden gebouwd op een zend mast. De bezoeker, die het signaal uit zendt. zal het kunnen volgen in een buis met kathodestraien. gelijkend op die. welke bij televisie wordt gebruikt en die is opgesteld in de Hal voor Nieuwe Ont dekkingen. Als het signaal van de maan wordt teruggekaatst zal een ..klikje" in de buis hoorbaar zijn. De Radiotelescoop, waarom het hier gaat. is het laatste werktuig, dat astrono- Winkeliers mogen thans buitenlands geld aannemen Over het algemeen moesten tot voor kort toeristen, die Nederland bezochten, alvorens zij hier te lande uitgaven konden doen. hun buitenlandse betaalmiddelen of reischèques bij een deviezenbank of wis selkantoor omwisselen tegen Nederlands geld. Dit bracht vaak..niet alleen veel on gerief voor de toerist, maar het had tevens tot'gevolg, dat vele winkeliers zich klanten zagen ontgaan, doordat zij de toeristen niet direct konden bedienen. Slechts in beperkte mate n l. werd aan winkeliers, zoals verkopers van souvenirs ln toeristenplaatsen, op aanvraag een ver gunning verleend om deviezen -in ont vangst te nemen voor aan reizigers ver kochte artikelen. Om aan de behoeften van het steeds toe nemende toeristenverkeer tegemoet te ko men. is een dergelijke vergunning thans, onder zekere voorwaarden, algemeen aan winkeliers verleend. Ingezetenen, die een detailhandelszaak hebben, welke is inge schreven in het handelsregister, mogen voortaan, mits zij aan bepaalde voorwaar den voldoen, van toeristen buitenlandse betaalmiddelen in buitenlandse geldsoort luidende reischèques in ontvangst nemen, doch uitsluitend als betaling van artikelen, die door de niet-ingezetene worden gekocht voor persoonlijk gebruik en door hem wor den medegenomen dan wel ter plaatse verbruikt. Indien de betaling niet met ge past geld geschiedt, mag de winkelier voor zoveel nodig de deviezen inwisselen tegen Nederlands geld. Deze vergunning is dus niet van toepas sing op het verlenen van diensten. Hotels o a. vallen dus niet onder deze regeling, maar wel bijv. restaurants. Intellectuelen onder druk OORLOG MET JAPAN heeft won derlijke gevolgen gehad voor de Chinese universiteiten. Toeft de vijand naderde, gaven de hoogleraren, studenten en ieder, die iets met het academisch leven te maken had, de voorkeur aan bal lingschap boven onderwerping aan de vijand. Hele universiteiten trokken weg en zochten een veilige schuilplaats in de bergen van West China. Deze heldhaftige houding belette niet. dat de universitei ten haar onafhankelijkheid toch verlo ren. Wel kwamen ze niet onder de dwang van de Japanse bezetter, maar toch wer den ze volkomen onderworpen aan het toezicht van de Kwomintang-regering. een regime, dat weinig of niets voelde voor academische vrijheid en dat zich haastte de universiteiten te zuiveren van liberalen. De universiteiten moesten hier in berusten, daar ze. voor haar instand houding. geheel afhankelijk waren van de financiële steun van het Ministerie van Onderwijs. Zo werden ze ook gedwongen leerstoelen te geven aan docenten, die voor de oorlog zeker niet zouden zijn aanvaard. Hoogleraren, die hun sporen reeds hadden verdiend, werden ontsla gen. -omdat ze politiek niet zuiver wer den geacht en ook de studenten werden onderworpen aan kruisverhoren inzake hun politieke inzichten en na dit kruis verhoor verdwenen ze vaak voor goed uit de collegezalen. Koning kraaiende Nazi's Vijf jaar geleden leefden we te midden van een zuiveringswoede, waarbij we ons voornamen voor goed af te rekenen met ieder, die tijdens de bezetting maar even verkeerd was geweest. Zo was het in Bel gië en Frankrijk en alle landen, die bezet waren geweest. Maar ook in Duitsland! De geallieerden wilden Duitsland ontdoen van de „politiek onbetrouwbaren" voor wie in het nieuwe Duitsland huns inziens geen plaats meer was. Gemakkelijke leuze. De zuivering kon het in landen, waar een .betrekkelijk klein aantal mensen met de vijand of diens valse ideologie had ge heuld, gemakkelijk aan. al is de berech ting niet zo vlot en snel verlopen als we wel hadden gewenst. In Duitsland echter, waar het merendeel der bevolking achter het hakenkruis had aangelopen, stonden de zuiveraars voor. een heel wat moeilij ker taak De denazificatie heeft in zeker oozicht zelf* een tegengestelde werking gehad, want degenen, die zich (rer haddpn kunnen houden van de party of slechts in naam nazi's waren geweest, vonden de denazificatie wat al te bar. Hun mede gevoelen ging naar de „slachtoffers daarvan uit. Dezen hadden immers in ver reweg de meeste gevallen niets anders ge daan dan gehoorzamen aan bevelen van bovenaf. Vergeet niet. dat 90 procent van alle Duitsers blinde gehoorzaamheid als een deugd beschouwt, zodat neger* tiende van alle Duitsers niet begrijpt, dat zovelen wenden gestraft omdat ze „fout" zouden zijn geweest. En zo was vrijwel niet te verhinderen dat ex-nazi's todh weer op belangrijke posten kwamen. Partijbonzen kregen eerst weer leidende functies bij de Industrie en in andere particuliere bedrij ven en ten slotte kon men hen ook niel meer weren uit openbare ambten. Dr Ade nauer en diens medewerkers hebben een ongelooflijk moeilijke taak gehad en heb ben die nog om een regeringsapparaat op te bouwen. In de eerste plaats was het niet gemakkelijk de geschikte mensen te vinden, die bij voorkeur niets met het Hitler-regime te maken hadden gehad en dan kwam daarbij nog de moeilijkheid, dat voor hen huisvesting moest worden ge vonden ln Bonn. Maar 14 van de 31 Het Duitse ambtenarenkorps heeft hele generaties van mannen geteld die be kwaam en correct waren en heden ten dage kan men hen er eigenlijk geen ver wilt van maken, dat ze onder het HHl®r- regime in functie zijn gebleven. Rijks ambtenaren waren niet uMrplioht toe te treden tot de nazipartij, iflferom was het des te verbazingwekkender, dat het amb tenarenkorps. als geheel genomen, van ganser harte met de nazi'* heeft «amen- gewerkt. Nu is het merkwaardige, dat bij voorbeeld in het ministerie van Econo mische Zaken tal van ex-nazi's werken, die voor een deel zelfs plaatsen hebben ingenomen van ambtenaren, die geen con necties met de nazipartij hébben gehad. Ze vormen zelfs de helft van alle ambte- i die met 1 Dec. 1949 nieuw zijn be- Allen zijn ze al heel vroeg tot de Natio naal Socialistische Arbeiderspartij toege treden en allen waren de partij met hart en ziel toegedaan, getuige het feit. dat ze ook lid yan andere nazi-organisatie» wa- ilier dr Adenauer l punt nauwkeurig bepaald omtrent het vraagstuk van het weer in dienst nemen van ex-nazi's. Vorige maand droeg hij een van de oudere ambtenaren, dr Haas. op, een kader te vormen voor de toekomstige Duitse Buitenlandse Dienst, waaruit even tueel een nieuwe generatie van Duitse di plomaten zal moeten voortkomen. Dr Haas koos in zijn organisatie enkele ex-nazi s voor de belangrijkste posten, hetgeen hef tige protesten ontketende. In het openbaar ontkende hij, dat 75 pet van zijn oudere medewerkers ex-nazi's waren en verzeker de hij. dat slechts 14 van de 31 hoofdamb tenaren lid van de partij zijn geweest. „Geschorste" zit stevig Dr Adenauer nam het voor dr Haas op en gaf te kennen, dat hij besloten was beproefde en ervaren krachten aan te stellen op «11e enigszins belangrijke de partementale posten. HU beschouwde het als onvermijdelijk, dat er enkele ex-nazi s zouden worden verkozen en hij zou niet aarzelen hen aan te stellen, wanneer *e gedenazificeerd waren. In December benoemde Heilweg», mi nister voor interne regeringsaangelegen- héden. een zekere dr Ehrlich tot hoofd van de afdeling Culturele Zaken van zijn ministerie, waarin hij hem later een zeer hoge functie - gaf. Dr Ehrlich is niet slechts een ei-nazl hij heeft ten tijde van het Hitlerregime een belangrijke rol gespeéld - hij is persoonlijk adviseur ge- weeot van Bohle. die in 1940 hoofd van da afdeling „Buitenland" van de NSAP was. Later werd hij. naar Frankrijk en Italië gestuurd, waar hij de rang van „Landesgruppenleiter" kreeg. De Sociaal Democraten hebben in het Federale Parlement zijn ontslag «eeist Dr Adenauer moest toegeven, dat Ehrlich werkelijk niet de rechte man op de rechte plaats wa* en schorste hem. verklarend, dat er. na zUn benoeming, bezwarende fei ten tegen hem aan het licht waren geko men. welke tegen hem zouden worden ge bruikt. MaarEhrlioh zit nog stevig op zijn bureaustoel, twee maanden nadat hij ie „geséhowt". En dit geval «laat niet *11<ïen' - adviseur» i« werkelijk een beetje de schrik hart geslagen nu ze zien hoe er zullen hebben. Zelfs zit er een ex-nazi aan het hoofd van de afdeling Perso neelszaken". die belast ie met het aan stellen van nieuwe krachten. Ook in^^e Buitenland van de Voorlichtings dienst heeft een ex-nazi de lakens uit te delen. Zo is het gebeurd, dat een ex-nazi naar Engeland reisde om er besprekingen ?e voeren over de aanstelling van consu laire ambtenaren, ex-nazi^ hebben een zetel in het Parlement van Bonn en epuien daar hun denkbeelden over het besturen van een democratische staat. Velen hun- beweren tegenwoordig, dat ze deel hebben uitgemaakt van de ondergrfmdse die in het geheim tegen Hitier ageerde, maar slechts een handjevol mensen Kan bewijzen, dat dit inderdaad 'het geval is 1» JULI Keulen l.M 0 051 Hubxort -^S -C^I^- hith 9M —4» 01: Nijmegen T 05 -Q.MArniwm 7 X Bedde 2 43 onv.Deventer 18 —0 02; Borgharen 30 33 +0.04; BeWeid -4MH5 OIWVI 4.M +0-40: Dtt* -jhW Vreeswijk 0.30 „+0.*l4 Léth -4AZ «.00, Na de oorlog konden de Chinese uni versiteiten naar hun vroegere zetels terugkeren, maar met het regeringstoe- zicht was het niet afgelopen. De inflatie, welke zich onder de Kwomintang ont wikkelde, en het uitbreken van de bur geroorlog tussen de regering en de com munisten maakten, dat de universiteiten een nieuwe lijdensweg moesten gaan. Aan de ene kant waren ze afhankelijk van de regering door hun financiering, die trou wens verre van voldoende was. en aan de andere" kant vonden de politie en de militaire macht van het Kwomintang- regime de hogescholen uiterst verdachte instellingen, waarop ze nauwkeurig moes ten toezien. Dit verdroot vooraanstaande intellectuelen in China. Ze wezen er op. dat men op die manier tal van studenten en ook vele hoogleraren in de armen van Jiet Communisme zou drijven. Helaas, het enig effèfct, dat hun waarschuwing sor teerde. was. dat ze zelf in een kwade reuk kwamen te staan. En zo gebeurde het, dat de studenten hoe langer hoe meer gingen hopen, en dit niet onder stoelen en banken staken, dat de communisten het van de regering zouden winnen, ter wijl de hoogleraren zich meer en meer van de regering begonnen te distanciëren. De Kwomintang heeft een grove fout ge maakt. tpen zè op deze wijze de intellec tuele élite van zich vervreemdde en de in eenstorting van haar regime séhrijft men voor een deel hieraan toe. Waarschijnlijk had de meerderheid van professoren en studenten iedere regering liever gesteund dan de communisten, want de Chinese universiteiten staan sterk onder invloed van de Westerse democratie niet van Rusland. Vrijwel alle ontwikkelde lieden in China kennen bijvoorbeeld Engels, dat op alle middelbare scholen wordt onder wezen, terwijl Vrijwel geen intellectueel Russisch spreekt. De Democratische Liga. een poging om een democratische partij te vormen, welke,het midden zou houden tussen het Fascisme en het Communisme, vond veel aanhang in universitaire krin gen. maar vermocht niet het vertrouwen te winnen van het volk en de soldaten. Ze werd trouwens hevig vervolgd en on derdrukt door de regering. Zo kon het gebeuren dat. tijdens de laatste dagen van de Kwomintang. in 1948. meer en meer studenten overhelden naar de Communisten. Toen dan ook in De cember 1948 de Communisten Peking om singelden en de twee grootste universi teiten. welke buiten de stadsmuren liggen, bezetten, en enkele weken later, nadat Peking was gevallen, de Nationale Uni versiteit, de gierde van de Geleerde Drie. hetzelfde lot wedervoer, ondervonden de studenten dit ais een „bevrijding". En de Communisten, die terdege inzagen, welk een grote Invloed er van de universiteiten np het Chinese openbare leven uitging, haastten zich de betrokkenen te doen ge voelen. dat ze inderdaad „bevrijd" waren. Men vroeg de studenten toe te treden tot de partij en alleen in Peking gingen naar schatting 10.000 studiosi op dit ver zoek ln. Proffen herademen Minder enthousiast waren de professo ren die weliswaar genoeg hadden van de Kwomintang. maar die toch liever had den gezien, dat er een democratische re gering aan het bewind was gekomen. Ve len hunner hadden in Amerika of Euro pa gestudeerd en zij wilden liever het contact met de westerse beschaving niet verliezen. Bovendien zagen ze de toe komst niet zonder vrees tegemoet. Voor alsnog bleek die vrees ongegrond: er had geen zuivering plaats; de professo ren konden doceren wat ze Wilden en vrij uit van gedachten wisselen met de studenten; de universiteiten werden be vrijd van alle politieke controle en'moch- ten haar eigen aangelegenheden regelen. De hoogleraren herademden en velen traden wel niet toe tot de communisti sche partij als zodanig, maar wel wilden ze samenwerken met een regering, die had bewezen een vast doel voor ogen te hebben en dit eerlijk en met zekere be kwaamheid nastreeft. Men heeft nu een jaar geleefd onder het communistisch regime en de houding welke men ln universitaire kringen hier tegenover aanneemt heeft slechts een ge ringe wijziging ondergaan. Wel wordt van communistische zijde een zekere aan drang uitgeoefend, maar er wordt eer naar gestreefd te overtuigen dan te dwin gen. De Communisten houden verliezen niet uit het oog. hoe gehaat de methoden van de Kwomintang waren en daarom willen ze zich liever verlaten op de steun, welke ze vrijwillig krijgen dan op hetgeen met dwang zou kunnen worden verworven. Daarom hebben ze hun over macht meer gebruikt om invloed uit te oefenen In plaats van de niet-communls- ten de wet te stellen. De Chinese Intellectuelen hebben zich voor het grootste deel bij het regime neergelegd, niet. omdat het communis tisch ls. maar omdat deze regqring goed is en een eind heeft gemaakt aan de bur geroorlog. aldus een correspondent in de „Times Weekly". Maar nog steeds willen ze graag in contact blijven met het Wes ten en ze zijn het helemaal niet eens met het denkbeeld, dat China onder Russisch bewind zou moeten komen. men hebben uitgevonden. Een dergelijk toestel is reeds gebruikt in Amerika en in Australië. In Amerika werd echter een omgebouwd radarapparaat gebruikt, dat alleen signalen kon uitsturen ais de maan juist boven de horizon stond en het in strument. dat in Australië werd gebruikt, kon slechts tweemaal per jaar dienst doen. De radio-telescoop, die voor de Londen- se tentoonstelling van 1951 wordt gebouwd, zal op ieder willekeurig ogenblik in ge bruik kunnen worden gesteld. Ook zullen de astronomen niet behoeven te wachten tot het donker is om het te richten op het hemellichaam, dat ze willen bestu deren Zelfs als het hepnellichaam in kwes tie onzichtbaar is. zulj'en ze de echo toch ontvangen en de geleerden menen, dat ze op deze manier meer zullen kunnen te weten komen omtrept de samenstelling van planeten, sterren en meteoren. Met de constructie van een en ander is men reeds druk bezig, evenals trouwens met die van de tentoonstellingsgebouwen. Deze tentoonstelling zal niet een soort van Jaarbeurs worden, waar handelaars zaken zullen kunnen doen en nog minder een soort van museum. Men wil er een beeld geven van het denken en doen in het te genwoordige Engeland. Ze zal niet minder dan negen millioen pond sterling kosten en hiervan is twee millioen bestemd voor de bouw van een grote concertzaal, het enige gebouw dat blijvend zal zijn. Verder zullen er afdelingen worden ge wijd aan de landbouw en het leven op het land. aan de zee en de scheepvaart. dL« tuinbouw, het transport, de wetenschap, de radar enz. Zelfs komt er een afdeling, waarin men kan zien hoe Engeland speelt en zich ontspant. In één woord, wanneer er iemand mocht zijn. die niet met zijn tijd is meegegaan en die helemaal niet weet. wat er in hét moderne Engeland te koop ls. dan be hoeft hij slechts de tentoonstelling 1951 grondig te bekijken om weer geheel „bij" te zijn. Het dorpje Viry-Chatillon ten Zuiden van Parijs heeft een nieuwe brandweer auto nodig, ofschoon het vijf dagen gele den een splinternieuwe wagen met plech tig ceremonieel in dienst had gesteld. Gisteren was door vonken uit een loco motief een korenveld in brand geraakt Toen de brandweer arriveerde om het vuur te blussen, raakte de nieuwe brand weerauto zelf in brand en werd geheel vernield. Georg Dertinger, de Oostdultse minister van buitenlandse zaken, is Zaterdag uit Berlijn vertrokken voor een onverwacht bezoek aan de Sowjet-Unie. aldus meldt het Westduitse nieuwsbureau D.P.A. Het bureau beroept zich op de uitlating van een woordvoerder van het ministerie, vol gens wie Dertinger een korte tijd in de Krim zou doorbrengen. Een ambtenaai van de afdeling voorlichting van het mi nisterie deelde Reuter telefonisch mee niets van een dergelijk bericht gehoord te Naar' varluidt hebben kortgeleden de hoofden van de diplomatieke missies der Cominform-landen te Oost-Berlijn ver zocht om vervanging van Dertinger door een communist, „die de beginselen van het communisme trouw is" Dertinger is een vooraanstaand lid van de Christelijk- democratische partij in de Sowjet-zone. In het park Berg en Bos te Apeldoorn worden zes en dertig voorstellingen ge geven van Apeldoorns avondsprookje ..Prinses Manestraal", dat Carel Briels creëerde en onder zijn leiding door kinde ren wordt gespeeld. Het sprookje speelt zich af op de plateaux rond en op een eiland in de vijver. Het attractieve van dit spel is. dat het publiek langs de vijf speelplaatsen wandelt en daar telkens een ander groepje haar pantomine ziet uitvoeren. De groepjes spelen op ieder plateau hun spel en verzamelen zich aan de rand van de vijver waar matroosjes elfjes, haasjes, grenadiertjes. kaboutertjes, boer tjes. boerinnetjes. Indiaantjes, Chinezen en zonnebloempjes met pontjes over zetten. De figuren bewegen zich op de tonen van muziek en teksten afwisselend gezegd door Peronne Hosang en Bert Dijkstra. De belichting doet vijver en omgeving voor een uur in droomwereld veranderen, temidden waarvan het sprookje werkelijkheid wordt. Op een hoge heuvel is een klein sprookjespaleis verrezen van Welks tinnen herauten met trompetgeschal het spel openen. Het einde van dit kleurrijke kinder spel is de opstelling aan de rand van het eiland, dat beschenen wordt door flood light. Het volkslied weerklinkt.* de gre nadiertjes salueren en het sprookje is uit. Dit spel, waaraan drie groepen van 122 kinderen (12 tot 14 jaar) meewerken, wordt tot en met 26 Augustus iedere avond behalve Zondags gegeven. De baten komen ten goede aan de Stichting 1940—1945. Naar uit Parll* wordt gemeld, heeft Van der Hart. de «pH van Ajax. Dinsdagavond te Rtjssel een contract getekend, waarmee hij zich aan de Franse eerste klasser Rijssel (Lllle O S C' heeft verbonden De financiële condities zijn niet bekend doch er wordt gesproken van een maandsalaris van ongeveer 900 gulden. Reeds over enkele weken zal Van der Hart de eerste trainingsoefeningen van zijn nieuwe club meemaken. „Hebt u nog wat in pennen?" vraagt een keurig heer van middelbare leeftijd met een wit snorretje. „Zeker wel" is het ant woord van een hulpvaardige meneer, die hem een sigarenkistje met vulpennen overhandigt. „En een damesklokkie". Dit is de stem van een blonde juffrouw, die met haar moeder naar de kijkdag van de veiling van vergeten spullen van de Ned. Spoorwegen is gestapt. De meneer toont haar verschillende hor loges en de juffrouw weet ze op deskun dige wijze open te maken om te zien op hoeveel steentjes ze lopen. ,.'t Is maar doodgewoon verchroomd" zegt moeder af keurend. van een horloge, dat de dochter nog al mooi vindt. „Wat geeft dat", meent de dochter, „als het maar lóópt An dat gouwe klokkie had ik helemóól niks". En dan vertellen ze samen aan meneer de droeve ervaringen, die ze met een gouden horloge hadden opgedaan. „Een jaar ga rantie, 't is meer bij de horlogemaker ge weest as bij mij. 'k Heb het verkocht voor 35 gulden". De meneer knikt sympathiserend. Verderop liggen stapels en stapels plas tic-regenjassen. Ze overtreffen beslist de voorraad paraplu's. Hoeden worden ook gaarne vergeten, evenals handschoenen en lege flessen. Een grote speelgoedauto staat bovenop een kist met rommel. „Sneldienst Am sterdam—Haarlem" staat er op. Eigeniyk concurrentie voor de N.S. Een hele berg voetbalschoenen Zijn die in overwinningsroes of in een gedepri meerde degradatie-bui vergeten? Kisten schoenen in allerlei soorten. Dat je nu je handschoenen vergeet, maar je schoe nen Boeken, mantels, een sla-couvert, pijpen, 'n filmbandje, broches, electrische brood roosters. damestassen, actetassen. vodden. Kisten vol met vodden. De deskundigen, de opkopers, graaien er in. 'n Vrouw zegt met een blik vol kennis van zaken: „niks bijzonders".,. Wat had ze eigenlijk gedacht tussen die rommel te vinden?.... HOEWEL IN ONZE DAGEN er vele mensen zijn die de Bijbel niet hebben gelezen, is in weerwil van zyn ouderdom deze Bijbel een der belangrijkste boeken der wereldlitteratuur. Velen lezen hem niet louter en alleen omdat zij hen. niet begrijpen. Merkwaardig is, dat velen het belang van de Bijbel aanvoelen, veel meer dan hem ooit gelezen te hebben. Dr W. J. Stein. hoofdredacteur van het Engelse tijdschrift The Present Age. heeft de ervaring, dat waar ook in Europa, hij zijn voordrachten over onderwerpen van de meest uiteenlopende aard hield, zijn lezingen over de Bijbel en over Christus, als middelpunt van de wereldgeschiedenis, het grootste aantal toehoorders trokken. De grootste belangstelling wist hij te wekken, wanneer hij aantoonde, dat het geen de moderne wetenschap leerde en hetgeen men erover in de Bijbel vond, geenszins met elkander in strijd waren. Meermalen zeide hij„Elke regel van de Bijbel kan bewezen worden op het forum der wetenschappen. Eens. toen hij dit had gezegd, vroeg iemand„En hoe staat het dan met de geboorte van Eva uit Adams rib Maar ook dit is wetenschappelijk aan vaardbaar, want nu nog geschiedt de scheiding in twee geslachten van een on verdeeld mannelijk-vroutvelijke cel in het embryonale proces juist dan, wanneer de beenworminp van de ribben begint (aanvankelijk zijn de ribben van kraak been). Met de grootste nauwkeurigheid beschrijft de Bijbel eerst het mannelijk- vroutvelijke en geeft dan pas de scheiding in twee geslachten aan. Het is waar, dat op de Bijbel-vertalingen veel is aan te merken, maar de grondtekst kan te allen tijde voor de wetensdhap worden verdedigd. DE NAAM BIJBEL werd het eerst aan de Heilige Schrift gegeven door de kerkvader Johannes Chrysostomus. Hij was een man met een grote kennis van de geestelijke zaken, hij kende de mon delinge overleveringen en wist meer van de gebeurtenissen, in de Bijbel te boek gesteld, dan de Bijbel zelf geeft. Men be hoeft slechts te lezen hetgeen Chrysosto mus schrijft over Lazarus, die door Chris tus uit de dood werd opgewekt. De Bijbel tekst zelf interpreteert het woord Bijbel Biblia De Boeken, in een bepaalde zin wanneer gesproken wordt van het boek der geslachten. De Bijbel ls daarom niet slechts een gedrukt boek met een aantal bladzijden, maar bevat de geschiedenis van de geslachten, die van het begin af aan de drager* zijn der geestelijke evolu- Mevr. Sissingh, een doktersvrouw in VUssingen, heeft een zeehond aan het strand gevonden, die zij als huisdier heeft opgenomen. Het diertje wordt met de fles grootgebracht, tot het oud genoeg is vis te eten. Dan krijgt het een perma nent tehuis in de diergaarde Bl\)-Dorp te Rotterdam. tie. Zo beschouwd moet iedereen wel be langstelling koesteren voor de Bijbel. Want zelfs die „modernen", die als dr Faust, de Bijbel maar liefst weg zouden willen heb ben. kunnen niet nalaten belangstelling te hebben voor de opvolging der geslachten. Dê Bijbel is in twee talen geschreven: het Oude Testament in het Hebreeuws, het Nieuwe in het Grieks. Dat het Nieuwe Testament in het Grieks is geschreven hangt samen met het feit, dat de Grieken door hun cultuur van alle volken het meest geschikt waren om de Christelijke leer. met name wat de opstanding betreft, te begrijpen. De Hebreeërs daarentegen konden het best de physieke voorberei ding door de geslachten heen voor de vleeswording van de Logos (het Woord) verstaan. Velen staan wantrouwend tegenover de betrouwbaarheid van de Bijbel door zijn chronologie. De geschiedenis van de schepping zou veel te dicht bij onze tijd zijn gesteld. Geologen hebben vastgesteld dat de oorsprong van de wereld veel verder terug ligt. Hier heeft men met een misverstand te doen, aldus dr W. J. Stein in The Present Age. Er kon geen „dag" bestaan voordat de zon was geschapen. De „dagen" der schepping zijn dan ook geen dagen. Het Hebreeuwse woord in de grondtekst gebruikt, betekent echter abso luut niet een dag. Het betekent „een wezen, een tijdvak beheersend", zoals het Latijnse woord Deus in het woord „dag" besloten ligt. Een „dag" in het scheppings verhaal betekent dus een langdurig tijd perk. Even zo goed duiden de namen, voor Abraham in de Bijbel voorkomend geen personen aan. maar volken of groepen van volken. Bij de Bijbelse chronologie moet men daarbij rekening houden: Sem bete kent Semieten, Japhet Japhetieten en Cham Chamieten. Wanneer wordt gespro ken van de tien aartsvaders wordt het voortgaan van tijdvakken bedoeld. Zo was de tiende aartsvader de geestelijke leider in het tijdvak van de Zondvloed, vaak ook de Ijstijd genoemd. Wanneer men de Bijbel goed leest, is hij overal nauwkeurig en historisch juist. Men moet namelijk bedenken dat ln de oudheid nu eens met zonnejaren, dan weer met maanjaren, maar ook wel perloden, d.w.z. tijdperken van tien maan- of tien zonnemaanden werd gerekend. Clemens van Alexandrië zegt, dat 5625 jaren zijn verlopen tussen de schepping en de geboorte van Christua^Hij zegt er echter niet bij, dat hij rekent met jaren van tien maanden en dat daarom de door hem genoemde tijd gelijk is aan 4192 jaren en 7 maanden, gerekend ln zonnejaren. De Hebreeuwse tekst geeft de volgende cijfers: zonnejaren Van Schepping tot Zondvloed 1656 Van Zóndvloed tot Abrahams 75ste)jaar Van dat tijdstip tot de uittocht uit Egypte Van de uittocht tot het 3de Jaar van Salomo's regering Van dan tot het 2de jaar van Cyrus' regering Van dat moment tot Christus' geboorte 427 477 537 Totaal 4 192 Nu corresponderen 4.192 zonnejaren met 4.320 maanjaren. Het hangt er nu maar van af volgens welk systeem men te werk gaat. Men zal vragen, hoe komt men er toe de leeftijd van de wereld Slechts op 4192 zonnejaren te stellen? Wij kennen histo rische gebeurtenissen uit een veel vroe gere tijd. om niet eens te spreken van de tijdvakken, waarvan geologen en astrono men spreken. Ook hier heerst een mis verstand. Het uitgangspunt van de Bijbelse chronologie ts een bijzondere kosmische constellatie, waarin de afstand van de aprde tot de zon overeenkomt met de herfst equinox in 180° van de ecliptica. Dit is de positie, waarin alle punten van de aardoppervlakte ln dezelfde mate door het licht van de zon worden beschenen. De volken der Oudheid kozen deze positie els uitgangspunt voor hun chronologie. Ook de Egyptenaren beginnen hun tijd rekening op ongeveer hetzelfde tijdstip, hun tijdrekening verschilt slechts van de Bijbelse omdat zij op een andere wijze rekenen, n.l. met Sothls-perioden (4.241 v. Chr.). Het chronologische systeem, waarop de Bijbelse berekening steunt, geeft als oor sprong van de wereld aan een ogenblik, voorafgaande aan de verschijning van de Messias, waarop alle planeten een har monisch aantal omwentelingen hadden gemaakt. Uranus had juist zijn 50ste om wenteling om de zon volbracht. Ssturnus bijna zijn 144ste (12 x 12). Jupiter had 354 omwentelingen gemaakt, d w z. even veel als het maanjaar dagen telt; Mars 2.222 omwentelingen, de aarde 4 320 maan jaren. Venus evenveel jaren als het aantal omwentelingen van de Maan bedraagt, n.l. 6.793, Mercurlus had 7 x 7 zoveel om wentelingen gemaakt als het maanjaar dagen heeft. n.l. 17.364. toen Jezus geboren werd. Met andere woorden, de tijd van de Schepping tot Christus was een groot kos misch Jubeljaar dat niet na 49 (7 x 7) jaren viel, maar na 7 x 7 omwentelingen van Uranus, in de 50ste van deze om wentelingen. En evenals ln een Jubeljaar, werden alle schulden als vergeven be schouwd. een gedachte die van de op dat tijdstip verwachte Messias de Verlosser maakt. In de heilige boeken der Indiërs vinden wij dezelfde gedachte, want zij spreken ervan dat 4 320 jaren zijn verstreken sinds Visjnoe in het vlees verscheen. De men sen zagen de grote geologische tijdvakken, de werkelijke perioden der Schepping weerspiegeld in de kortere perioden van de omwentelingen der planeten e.d. Het grote terugziende in het kleine kwam men tot de zeven Scheppingsdagen. Men mag er om lachen, maar alle wetenschappen, de geschiedenis, de archeologie, de em bryologie. de geologie en de astronomie, de vergelijkende godsdienstwetenschap en de chronologie bewijzen alle. dat de Bijbel slechts de waarheid bevat. De Bijbel leert ons ln het kleine het grote te zien Groot en klein kunnen de Bijbel verstaan. De mensen dienen daarom de Bijbel te lezen en naar waarde te schatten. Verwarring Inzake de Bijbelse chrono logie is ook ontstaan doordat de Romeinse kalender door de Christenheld Is aan vaard Men nam de cijfers van Varro in- plaats van die van Quintus Fabius Pictor. I.aatstgenoemde plaatst de stichting van Rome in het eerste jaar van de achtste Olympiade, dus ongeveer in het jaar 747 voor Christus, Varro echter in het derde jaar van de zevende Olympiade, dus in 753 v. Chr. Vandaar dat nog velen vreemd opkijken wanneer men de geboorte van Christus vaststelt ln een ander Jaar dan waarmede onze tijdrekening begint Dit probleem wordt echter opgelost wanneer wij de geleerde ambassadeur van Delphi's orakel. Quintus Fabius Pictor, volgen, die het jujste jaartal 747 noemt In 747 v. Chr lees de zon ln de voorjaarsnacht evening ln het centrum van het sterren beeld de Ram en dit ls het astronomische punt. waarop de Christelijke tijdrekening is gebaseerd. De geboorte van Christus viel daarom In het 747ste jaar na de stichting van Rome en zijn dood op Vrijdag 3 April in het jaar 33 Dante heeft de juistheid van deze datum bevestigd, hij baseerde er de hele tijdrekening van zijn Goddelijke Comedie op. Westberg heeft in ztjn boek „Bijbelse chronologie volgens Flavius Josephus en het jsar van Jezus' dood" wetenschappe lijk aangetoond dat Christus op Goede Vrijdag 3 April 33 stierf. Men ziet vele schijnbare onjuistheden en tegenstrijdigheden vallen weg. wanneer wij de Bijbel, dit kostbare document der mensheid, op de juiste wijze naderen Ray ..Sugar" Robinson zal zijn we reldtitel weltergewieht op I Augustus ln het Roosevelt stadion te Jersey City tegen Charley Fusarl verdedigen In de eerste klasse B heren zomer competitie K N.Z.B. werd gespeeld de wa- terpolowedstrijd Haarlem—Rotterdam. Haar lem won met 6—3. Na de vierde dag van de draken- wedstrijden om de Gold Cup. welke tn de Velje fjord worden gehouden, bezet de Noorse boot Pan de eerste plaats met 8139 punten. Tornado (Zweden) te tweede met «761 punten en Puzzle 2 van onze landgenoot TJechisch spionnageproces Naar verno men wordt staan 12 personen onder wie een Tsjechische legerkaplteln en verscheidene leden van de politiemacht te Moravska Ostrava terecht wegen* hoogverraad en spionnage Beklaagden worden er van be schuldigd, dat zij «en gewapende opstand tegen staat hebben voorbereid. WOENSDAG 19 JULI 1950. EERSTE BLAD - PAGINA 3 (Van onze kunstredacteur) Naar wij vernemen worden op het departement van O., K. en W. besprekingen gevoerd over ingrijpende hervormingen op het gebied van het culturele leven in ons land. en wel in de van Rijks- en gemeentewege gesubsidieerde sector. Het gaat hierbij dus vooral om de toneelgezelschappen, de orkesten en de opera. Slechts een onderdeel van het grote complex van vraagstukken, dat ten departe mente met alle bevoegde stedelijke instanties wordt aangesneden, vormt de kwestie waarvan al iets is uitgelekt, nl. of het nuttig en nodig is, een fusie tussen het Residentie Orkest en het Rotterdams Philharmonisch Orkest tot stand te brengen. Gerucht over het R.Ph.0. Toen we enige weken geleden voor het •er«t b(J geruchte vernamen, dat zo'n furie bü de overheid een punt van ernstige be spreking uitmaakt, onthutste dat ons seker even erg als het bestuur van de afd. Rotterdam -van de Nederlandse Toonkunstenaars Bond, dat. alleen «1 met het spookbeeld van nieuwe grote werk loosheid onder de musici voor ogen. be reids naar in de kringen van die Bond verluidt telegrafisch geprotesteerd heeft. Want iets eigens, dat ln Rotterdam moeizaam is opgebouwd en dat alle reden vsn bestaan heeft, breekt men toch so msar niet af! Maar ten eerste is er voor lopig nog geen sprake van, dat er een concreet plan op tafel kan worden ge bracht en in de tweede plaats zou, ils bet tot een plan komt. alles wat tegen een fusie pleit zo nauwkeurig zijn overwogen, dst het plan heel wat aanvaardbaarder sou zijn geworden dan het nu ook maar lijk t te kunnen z|jn. Zij. die bij voorbaat verklaren, dat dit onmogelijk is. missen de moed om te spe len met,grote constructieve gedachten, die het culturele leven in ons land naar een hoger niveau kunnen stuwen, niet ten koste van wie of wat ook. maar ten voor dele van allen. De besprekingen ten departemente zijn trouwens al aan het stadium van het „spe len" met grote constructieve gedachten ontgroeid. Men koestert helder formuleer bare hervormingsideeën. Nog behoorden die ideeën voor de wereld verborgen te blijven, totdat er concrete vorm aan ls gegeven, maar nu er één onderdeel van uitgelekt is, een onderdeel, dat zeer ver klaarbaar op zichzelf alarmerend is, me nen we er goed aan te doen. te vertellen in welke richting de besprekingen worden gevoerd. Het zal niemand ontgaan zijn. dat Rijk en gemeente sinds de bevrijding er toe overgegaan zijn. het toneel, het orkest wezen en de opera te vertroetelen met jaarlijks weerkerende subsidies, die in geen verhouding stapn tot wat dezelfde instanties vóór de oorlog aan het cul turele leven besteedden Die vertroete ling is niet laakbaar! Laakbaar is. dat de overheid pas zo laat is gaan begrijpen, dat zij nu de plaats Inneemt van vorst, kerk en rijke koopman, die in vroeger eeuwen de kunst onder hun vleugelen na men. Dat die overheid nu dan ook maar ineens precies zou moeten zien. hoè ze dat dient te doen. is een wensdroom. Ze zal in haar pas ontdekte taak nog moeten groeien. Een proces van jaren, decenniën, misschien wel eeuwen. De oractijk van het ruim gesubsidieerde kunstleven, heeft na een vijftal seizoenen tot de conclusie geleid, dat er. vooral op sociaal gebied voor de kunstenaar*, heel veel goeds ia bereikt en dat er voorai op het gebied van de cultuur-s p r e l d 1 n g opmerkelijk veel ls gewonnen. Maar spe ciaal op dat laatste gebied vallen er nu misstanden te signaleren die remmend werken op productiviteit en artisticiteit en die bovendien nodeloos veel geld kosten Het Rijk b.v. deelt met de gemeente alle orkest- en toneelsubsidies, maar mopt bedroefd aanschouwen, hoe de ensembles elkaar moordend beconcur reren, ook in de keuken, en dat laatste ondanks de stabilisering van salaris sen en gages. Het Rotterdams Philharmonisch Or kest moet b.v. zoveel mogelijk concerten in de provincie geven, die beter door het Utrechts Stedelijk Orkest of het Haarlem* Orkest verzorgd zouden kunnen worden, en dat gaat dan ten koste van brood nodige repetitie-uren en als dat allemaal dan nog maar leidde tot meerder bestaans zekerheidmaar telken* zijn er mu taties ln het orkest, telkens moet het RPh.O eerste krachten afstaan, die een beter gesalarieerd engagement kunnen krijgen Vooral het Amsterdamse Concert gebouworkest lokt „eerste lessenaars" weg, omdat het salarissen kan en mag betalen, die boven de vastgestelde pla fonds van de andere orkesten liggen. Er zijn dus te veel orkesten rondom het onaantastbare Concertgebouworkest met zijn internationale faam ontstaan, dte elkaar in hun werkingssfeer hinderen en die bovendien toch maar opleidingsinsti tuten voor het orkest in Amsterdam zijn, zodat, door al die handicaps, hun eigen gehalte daalt. Versnipperd toneel Er zijn ook te veel toneelgezelschap pen. Zij geven massa's vertoningen, vooral in de provincie, maar ze geven te weinig stukken en ze kunnen de stukken lang niet altijd zo bezetten als mogelijk moest zijn, omdat de krachten verbrokkeld worden. Het Coördinatie bureau heeft veel nutteloze en verlam mende concurrentie tegen kunnen hou den, maar met de crisis in dat bureau dreigt nu het hek van de dam te ra- hen. Geen enkele stad met een eigen gezelschap is dit seizoen tevreden ge weest over de besteding van de sub sidies. Een nationale opera De Nederlandse Onera schijnt voort* in hoofdzaak een Amsterdamse opera te zijn. Karrevrachten subsidie gaan er heen, terwiil de frequentie van de uitvoeringen Britse Instanties hebben alle olie-voor- «den in het Verre Oosten opgevorderd, terwijl de export van olie naar China door Britse maatschappijen is stopgezet, ridus heeft het Britse ministerie van buitenlandse zaken bekendgemaakt. Volgens een woordvoerder is de maat- v u j ëenomen om de actie van de Vei- i* 3sraad in Korea te steunen. De Amerikaanse regering is van de Britse «ap op de hoogte gebracht. De enige Britse ntfietschappij. die olie naar China uitvoer®) was de Shell. In •7* ®«"ste «es maanden' van dit jaar werd in totaal 26.000 ton geleverd, minder dan riJ.Pnt van de behoefte der Chinese be volking. Dez* olie was alleen geschikt voor huishoudelijk gebruik e.d. en be vatte geen brandstol met hoge octaan- waarde. De woordvoerder gaf de vol- ««nae cijfers voor de olie-export naar China in de laatste jaren: in 1948 257.000 ton. in 1949. en het gehalte ervan, hoe hoog toch ook al. nog niet naar wens zijn. De opera klaagt steen en been over gebrek aan repetitieruimte in de Amsterdamse Stads schouwburg, waar ook het Amsterdams Toneel Gezelschap te nauw behuisd ls, maar in Den Haag staat een Gebouw voor K en V7. overdag leegDe opera zou veel meer een n a t i 0 n aa 1 instituut moeten „orden. Natuurlilk, dan zouden de lasten van Amsterdam moeten wor den verdeeld Het gaat er bij de besprekingen over de hervorming van het orkest- en toneel wezen dus niet om. dat het culturele leven de overheid te duur komt te staan. Het gaat om economischer gebruik v^an de gelden, opdat de ensembles een hoger ar tist k niveau zullen kunnen bereiken. In de gesubsidieerde sector van het cul turele leven beschikt Nederland, ook bul ten het Amsterdamse Concertgebouw orkest, over potenties, die boven gemid deld West-Europees peil liggen, maar die potenties worden op het ogenblik niet productief genoeg gebruikt. Zonder schade te willen doen aan plaatselijke belangen en zonder iets af te willen doen aan wat er plaatselijk bereikt ls. integendeel met het vaste voornemen om de artistieke rendementen van d« subsidies ten ge- noege van iedereen op te voeren, worden de besprekingen, die voorlopig nog een academisch karakter hebben, ten depar temente gevoerd. In de wetenschap ook. dat geen plan een goed plan ls. als het niet óók tot werkverruiming leidt, na tionaal en internationaal, voor alle ln de gesubsidieerde sector thans werkzame artisten èn voor velen die daar nu nog bultén vallen. De Turmac Tobacco Company N.V. had een concurrerende maatschappij een proces aangedaan, omdat die maatschappij siga retten op de markt bracht, die het publiek door de verpakking voor Amerikaanse zou kunnen verslijten. Turmac eiste, dat op verpakking en reclamebiljetten het land van herkomst der sigaretten zou worden vermeld. De Haagse arrondissementsrecht bank heeft deze vordering afgewezen. Grieks protest. De Griekse vertegen woordiger bij de Verenigde Nstles heeft Trygve Lie een schrijven gezonden waarin hij. namens zijn regering, protesteert tegen een nieuwe Bulgaarse aanvalsdaad" Het betreft een grensincident, waarbij een Griek* grenspatrouille op zes Juni j.l. op Grieks grondgebied werd aangevallen door „hetzij communistische benden, hetzij Bulgaarse grenswachten", als gevolg waarvan een Griek»e soldaat werd gedood. (Van onze Brusselse correspondent) TAe Schelde-Rjjnverbinding en de watcr- XJ wegenkweatiea. de traditionele uitin gen van de onvermijdelijke concurrentie tuaaen Rotterdam en Antwerpen, zullen nog vele jaren tere plantjea blUven in de Benelux-tuin. Waarmee maar gezegd wil zijn dat de totstandkoming van een Aanwinsten Bijzondere aandacht wordt aedert een jaar of twee besteed aan de wetenschap pelijke en populaire voorlichting. Op het ogenblik zijn speciale krachten voor de rondleiding van buitenlandse bezoekers in dienst en het aantal Nederlandse gidsen is aanmerkelijk uitgebreid. Een en ander bleek noodzakelijk in verband met het nog steeds toenemend aantal bezoekers van het museum. Tegen het midden van deze week zullen ongeveer 66.000 personen in dit seizoen de terreinen hebbent betreden, hetgeen betekent, dat het bezoek In verge lijking met vorig Jaar. met twintig pro cent is toegenomen. Het gemiddelde dag- bezoek is 2000 personen en men verwacht nog een stijging In de komende weken. (Van onze kunstredacteur) '"Ten aanzien van de besprekingen over een fusie tussen het Residentie Orkest en het Rotterdams Philharmonisch Orkest, besprekingen die praematuur in openbare discussie zijn gebracht, mogen enkele bijzonderheden, die ons in vertrouwen werden meegedeeld, nu niet langer achtergehouden worden, omdat een openbare discussie, welke op te weinig gegevens-berust, de sfeer zou kunnen ondermijnen, waarin de zeer constructieve bsprekingen ten departemente worden gevoerd. In de eerste plaats behoeft in Rotterdam noch in Den Haag te worden gevreesd, dat meh in de geheime besprekingen de betekenis van een eigen orkest voor die steden over het hoofd ziet. Wat Rotterdam betreft kunnen we meedelen, dat de dirigent van het R.Ph.O., Eduard Fllpse, volledig op de hoogte ls van de besprekingen. En zou er één op de hoogste kast vliegen als er ook maar Iets dreigde te gebeuren, dat nadelig zou zijn voor de artistieke en zakelijke ontwikkeling van het muziekleven in onze stad, dan zou dat zeker Eduard Flipse zijn, die met inzet van al zijn talent en energie voor het Philharmonisch ge vochten heeft en zelfs de voldoening mag smaken, dat zijn orkest, blijkens ons bericht van gisteren, al voor geregelde concerten in Antwerpen en Gent ls gevraagd. Natuurlijk zouden van Rotterdam con cessies geëist worden, als de fusie tot «tand kwam. maar ons ls instantelijk meege deeld. dat zeer streng vastgehouden zal worden aan desiderata, die voor Rotter dam essentieel zijn. Daartegenover staat, dat er volstrekt e«n eind zou komen aan het onaangename féit. dat men in Rotterdam moet gaan luisteren naar een orkest dat niet alleen overbelast is. zo overbelast dat de musici deze keer 3 4 weken eeraer met vacan- tle zijn gestuUrd dan anders, maar ook een orkest, dat geen ogenblik zeker ls van zijn samenstelling. Het is al eens een doorgangshuis voor het Amsterdamse Con certgebouworkest en de radio genoemd! Wat die overbelasting betreft, enkele cijfers. Honderdvijftig concerten in één seizoen. Honderd van die honderd vijftig concerten onder leiding van één dirigent, Flipse Zou er iets met hem gebeuren, wat de hemel verhoede, dan ware het orkest overgeleverd aan een chaos van Improvi satie#, zeker niét ten voordele van zijn kwaliteit. En dèn wat het R.Ph.O. nog moet pres teren op het gebied van begeleidingenl Men denke alleen maar aan zo'n enerve rende Matthöus Passlon-tljd. die telken- jare weerkeert. Fusie zou betekenen, dat twee steden, die zeer dicht bij elkaar liggen, een sta biel orkest zouden krijgen in een bezet ting van 105 goed gesalarieerde musici de uitgelezepen, zodat ook werk voor die grote bezetting zonder compromissen ten gehore kan worden gebracht, een orkest bovendien, dat zich uitsluitend bepalen kan tot het voorbereiden en uitvoeren van de grote programma's, in een stijl, die te vergelijken zou zijn met de internationale stijl van het Concertgebouworkest. Een kans voor Nederland Het prestige van het Nederlandae mu ziekleven sou daardoor zo aanmerkelijk stijgen, dat men zich bQ de besprekingen over de fusie in de verwachting koeatert, Nederland te kunnen maken tot een Weat- Europees muziekcentrum, waar wereld premières aan de orde van de dag sonden zt|n. omdat de grote componlaten vooral Twee stukken van Jeroen Bosch in de St. Jan ontdekt Twee oude schilderijen, die een paar eeuwen in een werkloods van de St Jan te 's Hertogenbosch hebben gestaan, tot de conservator van het Bisschoppelijk Mu seum aldaar ze 20 jaar geleden tevoorschijn haalde omdat hij veronderstelde, dat ze wel eens van Jeroen Bosch konden zijn, wer den dezer dagen in handen gesteld van een restaurateur, die ze van een overschilde ring van later datum ontdeed. De voor stellingen, die zichtbaar werden, onthulden inderdaad de signatuur van Jeroen Bosch. Duidelijk stopd er „Delineavit et finxit Bosch". Het ene doek stelt de Moeder Gods voor. die uit een boek de wonderen leest, die op voorspraak van de „zoete moeder van Den Bosch" werden verricht en het andere doek de patroon van de St Jan, terwijl hij de gifbeker zegent, die hem wordt aangeboden De doeken zullen nu weer ln de St Jan komen, waar, zoals het Alg Hbl. verneemt, een epitaaf voor Jeroen Boach zal wor den geplaatst. yoOR HET Nederlandse Openluchtmuseum zal het Zaterdag 22 Juli een belangrijke dag zijn. De staatssecretaris van het ministerie van Onderwijs, Kunsten en Weten schappen, mr Cals, legt dan de eerste steen van het complex voor de onderbrenging van de wetenschappelijke, technische en administratieve diensten, ter vervanging van het door de oorlog verwoeste oude gebouw. De bouw van het onderhavige complex is slechts een begin. Men kampt op het uitgestrekte terrein over het algemeen met een groot gebrek aan bergruimte. Plannen voor de bouw van nieuwe tentoonstellingszalen, een museumdepotgebouw en een gebouw met projectiezaal voor ontvangsten, leaseh en vergaderingen zijn in voorbereiding. Wanneer het museumpark in de naaste toekomst met vijf hectare grond is uitgebreid, de totaaloppervlakte komt dan op 30 ha, zullen er ongeveer een 65 boerderijen, molens, ambachten enz. zijn ondergebracht. Nieuwe aanwinsten voor het museum zijn in aanbouw, zoals een prachtige boer derij uit Staphorst Men is doende met de aankoop van een Drentse boerderij en onderhandeld wordt over een Brabants langgeveltype. Men wil voorts een am- bachtsbuurt als dorp inrichten, waar ook een historische school de ontwikkeling zal tonen van het lager onderwijs vanaf de vroegste tijden. Men houdt het doel voor ogen om de omgeving zoveel mogelijk aan te passen aan de bestaande gebouwen. Zo zal men bijvoorbeeld bij een Limburgse boerderij in de toekomst een typisch ka pelletje kunnen aantreffen. Ook heeft men het voornemen, voor de Arnhemmers ieder jaar een speciale Arnhemse dag te organiseren. Een tweede belangrijke gebeurtenis die komende Zaterdag zal geschieden, is de heropening van de Westfriese stelphoeve uit Zuid-Scharwoude. Tot 1870 werd deze boerderij door een geslacht van boeren- burgemeesters bewoond. Daarna geraakte zij in minder zorgzame handen. Gelukkig kon de museumdirectie nog tijdig beslag leggen op dit prachtige stuk oude volks cultuur. dat op verantwoorde wijze in het park herbouwd werd. Aan deze heropening zal een bijzonder karakter gegeven worden door het optre den van twee Westfriese boerendansgroe- pen uit Wijdenes bij Hoorn en Stompe- toren bij Alkmaar. Wijdenes is een van de weinige dorpen, waar de oude boerendan sen van geslacht tot geslacht in leven ble ven. De oude speelman Bas Roemer, ver leden jaar gestorven, heeft de traditie weten te behouden, die nu door zijn zoon, de heer K Roemer en de heer Ter Hof stede wordt voortgezet. In de befaamde oude \yestfriese Zondagsdracht van de groep vindt men een unieke klederdracht terug. De dansen zijn typisch Westfries en passen volkomen bij de bewaard gebleven tevensstijl Ook de groep uit Stompetoren. de zgn. „Schermerdansers", laten West friese dansen zien. Burgemeester J. Posch is er de stuwende kracht van en zal ais echte burgervader deze groep naar Arnhem vergezellen. Na de plechtigheden op het museum terrein. die Zaterdag om twaalf uur be ginnen. zullen de boerendansers tegen drie uur in de middag naar de stad komen om daar Parijs in Arnhem een bijzondere fleurige noot te gaven. Van de zijde van het openluchtmuseum heeft men n.l. ge meend, de feestelijkheden van daar te moeten overbrengen naar de stad. Op boe renwagens gezeten en voorafgegaan door •de postfanfare. trekken de dansers van het Velperplein af naar de Eiffeltoren. waar dan aan de Arnhemse burgerij een volksdansdemonstratie wordt aangeboden namens het Nederlands Openluchtmu seum. Vanzelfsprekend geldt deze denjfbn- stratie ook de bezoekers van buiten Arnhem en de vreemdelingen. De rit naar de Eiffeltoren, zowel heen als terug, gaat langs de singels via het Nieuwe Plein. Het comité Parijs in Arnhem en de Arnhemse Federatie van Muziekgezelschappen maken dit optre den in het hartjë van Arnhem mede mo gelijk. De boerendansers geven niet alleen een dansdemonstratie. maar zingen ook ter afwisseling. De burgerij wordt in de gelegenheid gesteld, mee te dansen. De activiteit van het openluchtmuseum is mede als inleiding bedoeld van de fees telijke opening van het in aanbouw zijnde nieuwe hoofdgebouw, dat men in de zo mer van het volgend jaar in gebruik hoopt te nemen Het gemeentebestuur en de Arnhemse gemeenteraad zullén bij de steenlegging en de opening Van de West friese stelphoeve tegenwoordig zijn. Zoals reeds bekend is. wordt de dag besloten met een opvoering van Shakespeare's „Midzomernachtsdroom" in het open luchttheater. In Nederland hun belangen veilig touden achten. De aanbieding, die het R.Ph.O. in sQn huidige samenstelling uit België heeft gekregen, wflst er al op. dat die ver wachting niet ongegrond is. En dit zon be reikbaar kunnen zijn zonder.dat het ons iets meer zou kosten! Maar al kostte het wat meer! Bij de besprekingen laat men zich zeker niet lelden door de overweging, dat alles goedkoper moet kunnen, al beseft men terdege, dat het bij de teruglopende con junctuur geboden is, het rendement van de subsidies zo groot mogelijk te maken, omdat anders die subsidies niet meer ver antwoord zouden zijn. En dan: de werkverruiming! Wat het .«pook van de werkloosheid be treft: daarover behoeven de musici zich geen bijzondere zorg te maken, want aan de sociale positie, die zij in de tijd dat alles beter ging verwierven, zal niet worden getornd. Natuurlijk zouden er bij een fusie van twee orkesten musici vrijkomen. Maar dat wordt eerder beschouwd als een geluk dan els een vervelende bijkomstigheid want met de "rij gekomen musici zou het orkest van de Nederlandse Opera dat mo menteel niet best is. versterkt kunnen woeden En vervolgens zouden het Utrechts Stedelijk Orkest en het Haarlems Orkest, die nu door het Residentie Orkest en het R.Ph.O ernstig beconcurreerd worden, hun vleugels wijder uit kunnen slaan, want voor die orkesten zou de fusie een belangrijke werkverruiming betekenen. Ar tistiek en zakelijk zou de fusie dus ook in die sector winst betekenen. Voorts zouden de orkesten in het Noorden, het Oosten en het Zuiden van ons lan<j krachten kupnen aantrekken, die zij nodig hebben. Piet Kettings Kamerorkest Wat Rotterdam betreft is er dan ook nog het Kamerorkest, dat kortgeleden ge debuteerd heeft en waarvan Piet Ketting een ensemble gemaakt heeft, waarmee terstond op een hoog niveau een deel van hét muziekleven behartigd kan wor den, dat buiten de grote concertpractijk ligt. Dit orkest in bescheiden symphonl- sche bezetting, tevoorschijn getoverd uit een miljeu van door omstandigheden uit de concertpractijk geraakte musici, zou. als de fusie doorging, een zeer welkome mogelijkheid tot expansie krijgen, want het tweede grote symphonie-orkest in den lande zou zich uitsluitend tot het grote repertoire en de belangrijke noviteiten be palen het zou ook geen begeleidingswerk verrichten en geen jeugdconcerten kunnen geven. Kortom: voor een aantal musici ten gt-tale van ongeveer 60 zou een bestaans mogelijkheid gecreëerd worden, die sociaal gezien niet alleen een uitstekende oplos sing zou zijn. maar die ook ln artistiek èn paedagogisch opzicht grote winst zou be tekenen. Dit dan zijn enige aspecten, die slechts aan een deel van het departementaal aan gesneden complex van problemen, ons kunstleven betreffend, vast zitten en die bij de besprekingen over de fusie van het Residentie Orkest en het R.Ph.0. scherp ln het oog worden gehouden. Zij dienen ook herzien te worden, door hen. die bul ten de besprekingen staan, doch die een hogere ontwikkeling van ons kunstleven met ha t en ziel zijn toegedaan. Intussen is ar nog een heel, haal lange weg ta gaan.... economische unie tussen de drie lage lan den allerlei en schijnbaar onoverwin lijke moeilijkheden ondervindt. Zoals men weet Is op de Jongste Bene- lux-conferentie, die in October 1949 in Luxemburg werd gehouden, een commis sie voor waterwegen en havenproblemen ingesteld. Van Belgische zijde wordt die commissie gepresideerd door Frans van Cauwelaert. die jarenlang burgemeester van Antwerpen is geweest en momenteel, naast Spaak, de sterkste politicus van België kan worden genoemd. Voor Nederland presideert oud-minister Steenberghe terwijl de heer Joh. Brau- tigam lid van de commissie is. Tot nog toe heeft de commissie in geen enkel betwist probleem een positief en spectaculair resultaat geboekt In een systeem van problemen, zoals de water wegenkwesties. is dat ook onmogelijk. Elk succes moet worden bevochten. Want het overleg is hier zo moeilijk, dat het er soms op lijkt dat in deze sectoren verwij dering en harde concurrentie de normale top*tanden zijn. Tegenover de Belgische els om een ka naal aan te leggen dat de noorderdokken van de Antwerpse haven verbindt met de Rijn via de Moerdijk, stelt Nederland (je bedenking dat een dergeiiike waterweg, in het kader van de economische unie Benelux, een nuttige functie moet kun nen vervullen, met name dat een zo kost baar kanaal slechts mag worden gegraven Films over onze landbouw en haringvisserij De Nederlandse cineasten Herman van der Horst en Ytze Brusee zullen leder ln opdracht van de E.C.A.. het fldm il- stratie-orgaan voor de .uitvoering van het plan-Marshall, een film maken. Herman van der Horst zal dc haringvisserij al* onderwerp nemen en Ytze Brusse de Ne derlandse landbouw. Beide films zullen een vertoningsduur hebben van twintig minuten. indien het vermoedelijke verkeer op dit kanaal zulks rechtvaardigt. Op het ka naar Antwerpen—Moerdijk zou een der gelijk economisch nuttig verkeer waar schijnlijk slechts over tien vijftien Ja ren een feit worden. Inzake de verbreding van de Albert- en Julianakanalen is Ne derland van oordeel dat het hier gaat om specifiek Belgische problemen, waarin Nederland financieel noch technisch tus senbeide moet komen. Met moet hopen, dat beide havensteden het eens worden over een miniumpro- gramma, bijvoorbeeld over gemeenschap- peliike havengelden. Onderlinge verdeeld heid van de Benelux-havens kan slechts een lachende derde (Duitsland) ten goede komen. De electrificatie van de Westduitse spoorwegen met Marshallgeld en Ameri kaans materieel kan een veel gevaarlij ker concurrentie in het leven roepen dan een kanaal Antwerpen-Rljn. Want indien Bremen en Hamburg electrisch en goed koop verbonden worden met het Roerge bied. dan zou dit wel eens de doodsklok kunnen betekenen voor onze Rijnhavens. (Van onze Londense correspondent). ENGELAND is het enige land in Europa, waar de televisie zich op waarlijk natio nale schaal heeft ontwikkeld. Er zijn reeds 386.000 „kijk"-vergunningen afge geven en als men in 1952 over vijf hoofdzenders de beschikking heeft, zal hgt aantal gegadigden zeker wel het millioen overschrijden. De Engelse radio-industrie produceert maandelijks op het ogenblik reeds 43.000 ontvangapparaten. Maar de televisie kost handen vol geld en de regering is niet van plan de belastingbetaler, die er toch al zo erg aan toe" is. ook daarvoor nog te laten, opdraaien. Vandaar dat er ernstig over gedacht wordt commerciële uitzendingen te laten verzorgen in de uren. dal de B.B.C.-televisie slop staat. Deze programma's zouden niet zozeer het karakter dragen van advertenties en niet vulgair mogen zijn van kwaliteit. De reclame zou er dan niet zo dik bovenop mogen liggen als vaak in Amerika het geval is. ENGELAND, dat op televisie-gebied zo veel pioniersarbeid heeft verricht, is met z'n twee televisie-zenders natuurlijk wel jaloers op de Amerikanen, die over 104 televisiestations beschikken, maar om gekeerd zal Amerika spoedig jaloers kun nen zijn op de Engelsen, die er naar streven 80 pet der bevolking binnen vijf jaar met televisie gelukkig te maken. In de Verenigde Staten daarentegen is de televisie voornamelijk in de grote steden geconcentreerd. De rest van de bevolking kan er naar fluiten. In Amerika heeft echter zelfs de com- merciallsatie der televisie het kostenpro- bleem niet opgelost. De kwaliteit der Engelse uitzendingen doet niet onder voor de Amerikaanse, ondanks het feit dat de B.B.C. met enorme technische moeilijk heden te kampen heeft, voornamelijk voortspruitend uit gebrek aan studie ruimte. Ook de honorering van televisle- artisten is onvoldoende De B.B.C. is thans bezig een enorm televisie-centrum te bouwen in White City bij Londen. De televisie-enthousiasten zijn thans in een strijd op vele fronten gewikkeld. Zij vinden dat de B.B.C. de televisie als asse poester behandelt omdat de „ver-kijkerij" immers een concurrent is voor de radio. De televisie dreigt daardoor op de tweede plaats te komen. In het hogerhuis is daar om reeds de oprichting bepleit van een British Television Corporation, een afzon derlijke organisatie dus voor de televisie uitzendingen. Een B.T.C. naast de B B C.! Nog vele anderen voelen zich door de televisie rechtstreeks bedreigd, zoals de bioscoop, het toneel, de restaurateurs, de sportwereld, en ook de kanselier van de schatkist, die zijn vermakelijkheidsbelas ting allengs ziet verminderen omdat de mensen thuis blijven zitten, gehypnoti seerd door de kastjes met de grote glim mende dobbelsteen. De stadion-directies en clubmanagers hebben de televisie reeds geboycot. Hier aan zal echter wel gauw een mouw wor den gepast, ten eerste omdat het wel niet zo'n vaart zal lopen met het absenteïsme der toeschouwers, die immers niet slechts een match willen zien. maar vooral „erbij" willen zijn en de atmosfeer van het sport veld niet willen ruilen voor een gemak kelijke stoel en pantoffels. Voorts vormt de televisie van sportgebeurtenissen een enorme propaganda voor de sport zelf. zo dat de heren zich nog wel een keer zullen bedenken met hun oppositie tegen het aetherbeeld. Er is verder een voorstel om een gedeelte van het B B C-radiopro gramma te commercialiseren, om met de opbrengst de ontwikkeling der televisie te financieren. Een andere oplossing zou zijn de televisie-vergunningen, welke twee pond per jaar kosten (de radio kost één pond) in prijs te verhogen. Uitwisseling Engeland- Frankrijk Grappenmakers hebben Engelands be reidheid om televisie met Frankrijk uit te wisselen (hetgeen eind Augustus gaat gebeuren) een pleister genoemd op de wonde, veroorzaakt door de Britse hou ding inzake het plan van Schuman. Het is een initiatief van de Engelse radio industrie, die de kosten van de jjjeder- zijdse overbrenging voor de tijd van één jaar zal bekostigen. Een echt ruilsysteem is dit echter nog niet omdat aan beide kanten van het Kanaal gelijksoortige zen ders zullen komen met de nodige door verbindingen naar Londen en Parijs. Uit wisseling van de ongelijksoortige systemen van beide landen, is technisch ech'er reeds mogelijk, maar het zal nog lang duren voordat het tot een definitieve uitwisse ling komt omdat de Fransen veel minder geld aan hun televisie ten koste leggen dan de Engelsgn In een internationaal systeem zijn zij daarom nog niet als wer kelijke partners te beschouwen. Desniettemin zien de initiatiefnemers in deze eerste poging tot samenwerking op televisiegebied een belangrijk hulpmiddel voor de verbroedering der volkeren, veel meer dan de toch altijd aan de nationale taal gebonden radio. Het visuele contact over "het Kanaal zal inderdaad ongekende perspectieven kunnen openen Denk maar eens aan de van werkelijk café-genot verstoken Engel sen. die binnenkort in hun huiskamer een gezellig terras op Montparnasse zullen kunnen aanschouwen op een tijdstip dat hun eigen benauwde „pubs" op Piccadilly van het treiterende woordje „gesloten" zijn voorzien, om van het Franse cabaret maar te zwijgen.... En zullen op hun beurt de woelige Fransen niet gegrepen worden door de heilzame discipline van hun overburen, zoals deze gesymboliseerd zal worden in het televisiebeeld van de onsterfelijke queue voor busseh ol wat ook T^én onzer weekbladen citeert het vol- gendé krantenartikel: „Wordt het geen tijd, (lat het bestuur van onze voet balbond maatregelen treft tegen de ex port van onze beste voetballers naar het royaal betalende buitenland? Hoewel ons nationale elftal een erbarmelijk seizoen- einde had met twee nederlagen ln één week tijds en volkomen uit vorm bleek door vermoeidheid van dezelfde spelers, die toch eerder in dit seizoen eervolle resultaten in Interlandwedstrijden be reikt hadden. verhuisden sindsdien toch weer drie van onze internatio nals naar het buitenland en daar zul len we volgend seizoen de nadelige ge volgen van ondervinden bij de samenstel ling van ons elftal. Het is toch waarlijk al te gek dat in de plaatselijke ontmoeting tussen de twee clubs van een buitenlandse hoofdstad niet minder dan zes landgeno ten van ons zullen uitkomen, waarbij vier spelers, die In dit seizoen of in het vorige seizoen in ons nationale elftal gespeeld hebben. We eisen maatregelen van ons bondsbestuur, we mogen ons niet leeg laten kopen ten nadele van ons spelpeil!" Het aardige is nu. dat dit citaat uit een Frans blad afkomstig ls. De Fransen maken zich namelijk minstens zo onge rust als wij over de export van hun beste spelers, die in groten getale naar Italië en Spanje gaan. Vooral Spanje, dat goed betaalt neemt veel af en de Fransen vul len de lacunes ln hun gelederen nu aan met onze Nederlandse amateurs, die zo goedkoop zijn, omdat de clubs niet be hoeven te worden betaald. De laatste da gen circuleerden weer allerlei berichten over onze topspelers. Stoffelen en Van der Hoeven van Ajax en Blesbrouck van R.C.H. zouden zijn „benaderd" en de Feijenoordspelers De Vroet en Steenber gen vertoeven zelfs op het ogenblik ln Le Havre, waar ze besprekingen voeren met vertegenwoordigers van een profclub. Dat ls dus eigen, vrije wtl, maar beden kelijker gaat het worden, als men hoort van de praktijken van ronselaars, land genoten nog wel die eens in het Neder lands elftal hebben gespeeld, en nu met vele prominente spelers contact zoeken en contracten afsluiten, zonder een be paalde profclub op het oog te hebben. Fausto Coppi maakt de Ronde van Frankrijk als journalist mee. Hij is van zijn bekkenfragtuur al bijna genezen en hoopt binnenkort weer in training te gaan voor de Ronde van Lombardije in October. Deze lieden lijken dus op theateragenten, die wachtlijsten aanleggen, waaruit gega digden kunnen putten Fraai is dit alles niet en Ad zou bijna weer voorstander van een zuiver amateurisme worden, als hij de klok maar terug kon zetten "Dim Muiier had zo'n zestig jaar geleden niet kunnen voorspellen, dat het nog eens ,-r met zijn eeliefkoosde voetbal sport zou komen. En zeker niet. dat ..soc cer" het hele leven van een natie zou kunnen ontwrichten. Van twee naties zelfs, want in Brazilië en Uruguay spelen zich na de beslissende wedstrijd om het wereldkampioenschap tussen deze beide landen hartverscheurende taferelen af. Vooral natuurlijk ln Brazilië, waar gis teren de handel vrijwel stilstond en alle koersen daalden. In de ziekenhuizen te Rio de Janeiro zijn verscheidene Brazi- «iinoorters n>««or,ornf,n voor wie de nederlaag te veel was en in het officiële rapport van de gezondheidsdienst ln het Stadion wordt medegedeeld, dat Zondag 169 personen behandeld zUn wegens aan vallen van hysterie en andere mentale afwijkingen. Daarentegen maken berichten uit Mon tevideo melding van een uitbundige ju belstemming, die daar nog altijd heerst sinds de overwinning van de Uruguese ploeg bekend werd. De Maandag werd tot feestdag verklaard en aangezien het grote nationale feest van Uruguay op 18 Juli valt, heeft de pret tot gisteravond geduurd. In handel en industrie zijn de salarissen der employé's voot deze ge legenheid verdubbeld, en soms zelfs ver driedubbeld. opdat leder in de vreugde zal kunnen delen De feestelijkheden heb ben echter ook slachtoffers geëist, want ln de nacht van Maandag op Dinsdag zijn tijdens de vierjng van de zege verschil lende Uruguezen om het leven ge komen. 's Land* wijs, lands eerdenkt Ad maar.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1950 | | pagina 3